Professional Documents
Culture Documents
Basa Jeung Pikiran
Basa Jeung Pikiran
(MAKALAH JURNAL)
Ku:
Kelompok 1
2019
BASA JEUNG PIKIRAN
Abstrak
Basa téh mangrupa hiji struktur nu unik sabab ngan dipiboga ku manusa jeung
sato. Pikiran jeung basa nyaéta hiji jeung sifatna nurani; geus aya dina otak nalika
manusa dilahirkeun ka dunya. Basa nyaéta alat nu sistematis pikeun nepikeun ide
atawa rasa jeung ngagunakeun tanda, bunyi, atawa tanda nu disapukan nu
ngandung harti nu bisa dipikapaham. Sedengkeun mikir atawa pikiran nyaéta hiji
aktivitas aktif pribadi manusa nu ngabalukarkeun manggihna hiji hal nu arahna
kana hiji tujuan.
Abstract
Basa téh struktur unik nu ngan dipiboga ku manusa jeung sato. Kira-kira
2.500 taun ka tukang, Aristoteles miboga argumén yén katégori piiran nangtukeun
katégori basa. Loba alesan nu nguatkeun ieu pamadegan, sanajan Aristoteles
sorangan teu bisa ningalikeun alesan-alesan éta. Aya ogé alesan séjén nu bisa
dijéntrékeun nya éta kamampuan manusa pikeun mikir datang leuwih awal
ditingali tina aspék évolusi jeung lumangsung béh dieu tina aspék perkembangan
dibandingkeun jeung kamampuh ngagunakeun basa.
Sabagian jelema miboga kamandang yén mikir téh tanpa ayanda basa.
Naon anu aya dina pipikiran atawa pikiran manusa ngan bisa datang tanpa kudu
diheulaan ku peran basa. Ieu kamandang bisa dihubungkeun jeung misalna tanpa
ngomong manusa bisa mikir ngeunaan hiji hal anu sabenerna bisa diomongkeun
ngaliwatan basa. Kebisuan bahasa teu nyababkeun kehampaan berpikir. Conto
lain, jelema nu pireu jeung teu ngadéngé masih bisa mikir, malah mah méré saran
ka jalma normal ngeunaan hiji hal, tangtu waé ngaliwatan fasilitas komunikasi nu
dipibogana.
MÉTODE
Métode anu digunakeun dina ieu makalah nya éta métode kualitatif déskriptif.
Numutkeun Bogdan jeung Taylor 9dina Moléong, 2002:3) ieu métode mangrupa
métode panalungtikan nu ngahasilkeun data déskriptif ngeunaan kekecapan lisan
atawa tulisan jeung laku lampah nu bisa diamati tina objék-objék anu ditalungtik.
Ieu métode digunakeun pikeun mikanyaho ngeunaan basa jeung pikiran manusa.
Sumber data dina ieu makalah nyaéta buku-buku jeung literatur séjénna nu medar
ngeunaan basa jeung pikiran manusa.
HASIL JEUNG PEDARAN
A. BASA
Basa téh nyaéta hiji sistem komunikasi ku sora ngaliwatan alat ucap katut
pangdéngé di antara anggota kelompok atawa masarakat nu tangtu kalawan
maké lambang sora nu boga harti arbitrér tur konvénsional (Sudaryat, 2014).
Basa nya éta alat anu dipake ku manusa pikeun ngedalkeun eusi haténa,
diwangun ku réntétan sora nu geus ditangtukeun éntép seureuhna ku masarakat
nu maké éta basa. Dina hakékatna, basa téh mangrupa sistem lambang sora,
sora omongan, simbolis, arbitrér, unik, hiji kabiasaan, komunikatif, kultural,
barobah, rinéka, ragem, ngamasarakat, jeung midunya.
B. PIKIRAN
Mikir mangrupa daya nu paling utama sarta mangrupa ciri has nu ngabdakeun
manusa jeung sato. Manusa bisa mikir sabab manusa miboga basa, sedengkeun
sato henteu. Basa manusa nyaéta hasil kabudayaan nu kudu dipikapaham jeung
diajarkeun, sedengkeun basa sato nyaéta basa insting nu teu perlu dipikapaham
jeung diajarkeun (Sobur, 2010: 210-211). Sacara basajan, pikiran sadar dina
kahirupan manusa sapopoé bisa disebut pikiran nu sok ngaunakeun nalar,
logika, jeung sipatna analitis (Siregar, 2013:7)
Aya ogé téori-téori ngeunaan basa jeung pikiran. Ieu tiori téh dijieun ku
sababaraha ahli psikolgi, nya éta:
4. Tiori Brunner
Numutkeun ieu tiori, basa téh mangrupa pakakas dina diri manusa anu
gunana pikeun ngembangkeun pamikiran. Salian ti éta, numutkeun Brunner
basa minangka pakakas pamikiran kudu aya hubungan langsung jeung laku
lampah atawa aksi dina tingkat permulaan atawa mimiti. Tuluy dina tingkat
anu saterusna ieu basa kudu berkembang ka arah hiji wangun nu
ngalibetkeun eskplisitan nu gedé jeung teu gumantung kana kontéks.
5. Tiori Lenneberg
2. basa teu bisa diajarkeun ka mahluk nu séjén, nepi ka ayeuna can pernah
aya mahluk séjén nu mampuh ngagunakeun basa sanajan geus diajar ku
sagala cara.
3. Unggal basa didadasaran ku prinsip-prinsip semantik, sintaksis, jung
fonologi anu universal.
Sabagéan jalma miboga kamandang yén jelema téh mikir tanpa ayana
basa. Naon anu aya dina pipikiran manusa ngan bisa datang tanpa kudu
dimimitian ku peran basa. Ieu pamadegan bisa waé dipatalikeun jeung, misalna
tanpa ngomong manusa bisa mikirkeun ngeunaan hiji hal anu sabenerna bisa
diomongkeun ngaliwatan basa. Conto séjénna, jelema pireu jeung torék gé bisa
mikir, maranéhna bisa méré saran ka jalma-jalma normal ngeunaan hiji hal,
tangtu waé ngagunakeun fasilitas komunikasi anu dipiboga ku maranéhanana.
Tapi, Muller negeskeun yén basa jeung pikiran téh teu bisa dipisahkeun.
Omongan anu dihasilkeun ku pakakas ucap dikendalikeun ku pikiran, jeung
sabalikna hasil pikiran nimbulkeun katégori atawa konsép keur hiji banda
atawa objék. Aya silih pakuat-pakait antara basa jeung pikiran atawa sabalikna
(Arifuddin, 2010).
Piaget ogé nétélakeun pamadegan anu sarua, aya patalina antara pikiran jeung
basa. Naon anu diucapkeun ku hiji jalma ngaliwatan tuturanana teu lain tina
hasil prosés mikir. Teu leupas tina kabeneran atawa kasalahan hasil pamikiran
éta.
DAFTAR PUSTAKA
Shalihah, S. (2014). Otak, Bahasa, dan Pikiran Dalam Mind Map. Alfaz, Vol.2
No.1.
Siregar, E. (2013). The Real Art of Pikiran Bawah Sadar. Yogyakarta: Media
Pressindo.