‫أین كنت؟ هل ذهبت للشراء؟‬
‫أمل تر جدك؟‬ ‫پدربزرگتو ندیدی؟‬
‫ملاذا تشاجرمت سویا؟‬
‫أنا فداؤك‪ ،‬قلىب یذوب شوقا لك‪.‬‬
‫أنت تعلم مدى أمهیة هذه الصورة بالنسبة له‪.‬‬
‫إن هذه املسألة واضحة وضوح النهار‪.‬‬
‫أي علم يل یا عزیزي؟‬
‫ملاذا مسحت له أن یفعل هذا؟‬
‫أین أنت‪ ،‬إنك غائب عن األنظار!‬
‫لقد انتظرتك لیلة أمس كثريا‪ ،‬أنا مشتاق الیك‪.‬‬
‫سأتصل بك غدا‪.‬‬
‫اللعنة علیك!‬
‫(اقف معوج و اتكلم عدل)‪.‬‬
‫أسرع و احضر حاال‪.‬‬
‫أذهب و أفتح الباب‪.‬‬
‫سأذهب ألحضر اخلبز‪.‬‬
‫اخفض صوتك‪.‬‬
‫أنا فداؤك‪.‬‬
‫مل أستطع النوم لیلة أمس‪ ،‬مل أمن حيت الصباح‪.‬‬
‫كیف حال أخیك؟‬
‫إىل أین ترید الذهاب؟ سأوصلك‪.‬‬
‫جيب أن أذهب الیوم إىل العدید من األماكن‪.‬‬
‫‪1‬‬
‫کجا بودی؟ خرید رفته بودی؟‬
‫سرچی باهم دعوا کردین؟‬
‫اهلی قربونت برم‪ ،‬دمل برات یه ذره شده‪.‬‬
‫میدونی که این عکس براش چقدر مهمه‪.‬‬
‫این مسأله برام مثه روز روشنه‪.‬‬
‫من چه میدومن عزیزم؟‬
‫مشا اصال چرا هبش اجازه دادین اینکارو بکنه؟‬
‫کجایی بابا‪ ،‬پیدات نیست!‬
‫دیشب خیلی منتظرت بودم‪ ،‬دمل برات تنگ‬
‫شده‪.‬‬
‫من با مشا متاس میگريم فردا‪.‬‬
‫خاک تو سرت!‬
‫کج بشنی و راست بگو!‬
‫مهنی حاال بدو بیا‪.‬‬
‫برو درو وا کن‪.‬‬
‫من مريم نون بگريم‪.‬‬
‫صداتو بیار پائنی‪.‬‬
‫اهلی فدات بشم‪.‬‬
‫دیشب هیچ خوامب نیومد‪ ،‬تا صبح خنوابیدم‪.‬‬
‫برادرت حالش چطوره؟‬
‫کجا میخوای بری؟ من مريسومنت‪.‬‬
‫من امروز باید هزار جا برم‪.‬‬
 ‫أرجوك ال تعند‪.‬‬
‫دائما ما تنفذ رغباتك أنت‪.‬‬
‫دعنا نذهب فالوقت تأخر‪.‬‬
‫اخفض صوتك قلیال‪.‬‬
‫ملاذا هو سئ احلظ هكذا؟!‬
‫(محاتك بتحبك)‪.‬‬
‫(ماینوب املخلّص إال تقطیع هدومه)‪.‬‬
‫ال تدخل نفسك فیما حيدث‪.‬‬
‫سوف أوضح لك األمر بدقة‪.‬‬
‫من وجهة نظرك هل هذا الرجل معتدل املزاج؟‬
‫يل رجاء عندك‪.‬‬
‫إن سلوكك مهنی للغایة‪.‬‬
‫ماذا تقول؟‬
‫من فضلك دعنا نعود إىل أصل املوضوع‪.‬‬
‫ماذا بك؟ هل أنت خبري؟‬
‫من قال لك هذا اهلراء؟‬
‫ملاذا قبلت هذا؟‬
‫عذرا‪ ،‬لیس عندي رغبة‪.‬‬
‫قل يل كم حتتاج مىن؟‬
‫عذرا ألننا قمنا بإزعاجكم‪.‬‬
‫عندما تنهي عملك أذهب لتسرتح قلیال‪.‬‬
‫كان حتمله صعب جدا علیه‪.‬‬
‫ملاذا تتدخل ىف حیاة الناس اخلاصة؟‬
‫‪2‬‬
‫جل نکن تورو خدا‪.‬‬
‫مهیشه فقط کار خودتو میکنی‪.‬‬
‫راه بیفت برمی‪ ،‬دیر شده‪.‬‬
‫یه ذره صداتو بیار پائینرت‪.‬‬
‫چرا اینقدر بدشانسه!‬
‫مادرزنت دوستت داره!‬
‫اومدم ثواب کنم کباب شدم!‬
‫خودتو داخل ماجرا نکن‪.‬‬
‫من براتون دقیقا توضیح میدم‪.‬‬
‫این آدم سامله از حلاظ تو؟‬
‫من یه خواهش دارم از مشا‪.‬‬
‫رفتار مشا خیلی توهنی آمیزه‪.‬‬
‫اخه چی داری میگی؟‬
‫لطفا برمی سر اصل مطلب‪.‬‬
‫تو چته؟ خوبی بابا؟‬
‫این مزخرفاتو کی گفت برات؟‬
‫تو واسه چی اینو قبول کردی؟‬
‫ببخشنی من حوصله ندارم‪.‬‬
‫بگو ببینم ازم چقدر پول میخوای؟‬
‫ببخشنی که مزاحم مشا شدمی‪.‬‬
‫کارتو که اجنام دادی برو یه کم اسرتاحت کن‪.‬‬
‫حتملش براش خیلی سخت بود‪.‬‬
‫چرا در زندگی خصوصی مردم دخالت‬

‫البد أن یأيت يل و یقول أنه أخطأ‪.‬‬
‫(ربنا خيدين)‪.‬‬
‫ال حتزن هكذا یا حبیيب‪.‬‬
‫إن األمر بالنسبة يل عجیب جدا!‬
‫اصدقين القول ألرى ماذا حيدث‪.‬‬
‫أال یرید هذا السید أن یذهب؟‬
‫ملاذا تسأل؟‬
‫ملاذا تعجبت؟‬
‫مل اتزوج حيت اآلن‪.‬‬
‫ماذا ترید من حیاة الناس اخلاصة؟‬
‫(خد بالك من نفسك)‪.‬‬
‫ال تفعل شیئا یغضب اهلل‪.‬‬
‫عندي الكثري من املشاغل‪.‬‬
‫سآتى غدا ألكون ىف خدمتك‪.‬‬
‫(و أنت مالك؟)‪.‬‬
‫ملاذا غضبتم من بعضكم البعض؟‬
‫لیس األمر مهم على االطالق‪.‬‬
‫أرید أن أخربك بشیئ لن تصدقه‪.‬‬
‫أرجوك أن تكف عن ذلك‪.‬‬
‫ماذا تفهم أنت عن العشق؟‬
‫قم و اخرج من هنا‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫میکنی؟‬
‫باید پیشم بیاد بگه که غلط کرده‪.‬‬
‫خدا منو بکشه‪.‬‬
‫اونقدر غصه خنور جومن‪.‬‬
‫خیلی برام عجیبه!‬
‫راستشو بگو ببینم جریان چیه‪.‬‬
‫مگه این آقا منی خواد بره؟‬
‫براچی میپرسی؟‬
‫چرا تعجب کردی؟‬
‫من هنوز ازدواج نکردم‪.‬‬
‫چکار به زندگی خصوصی مردم داری؟‬
‫مواظب خودت باش‪.‬‬
‫کاری نکن که خدا قهرش بگريه‪.‬‬
‫من هزار تا گرفتاری دارم‪.‬‬
‫من فردا صبح میام خدمتتون‪.‬‬
‫به مشا چی ربطی داره؟‬
‫مشا دوتا براچی باهم قهر کردین؟‬
‫اصال چیزی مهمی نبود‪.‬‬
‫یه چیزی میخوام هبت بگم که اصال باورت‬
‫منیشه‪.‬‬
‫ترو خدا بس کن دیگه‪.‬‬
‫تو چی میفهمی عشق چیه‪.‬‬
‫پا شو برو بريون‪.‬‬
 ‫قف‪ ،‬إىل أین أنت ذاهب؟‬
‫ملاذا ىف هذا الوقت من اللیل؟ كان ینبغى علینا‬
‫أن ننتظر و نذهب ىف الصباح‪.‬‬
‫أنسیت؟‬
‫مل أكن أحب أن یصل األمر إىل هذا احلد‪.‬‬
‫عندما أصل سأتصل بك‪.‬‬
‫ماذا تفعل هنا؟‬
‫ال تقل هراء‪.‬‬
‫(ربنا خيدين)‪.‬‬
‫إن هذه األحداث هلا زوایا خمتلفة‪.‬‬
‫أنا فداؤك‪ ،‬ملاذا تصدقه؟‬
‫(أنت لیه بتكرب املسألة)؟‬
‫أنت ایضا أحسنت صنعا‪.‬‬
‫(ىف احلقیقة أنت تعبت نفسك)‪.‬‬
‫ألیس لدیك خرب عنه یا سیدي؟‬
‫هل حتدثت الیه بنفسك؟‬
‫سأتصل بنفسى مبنزله حاال‪.‬‬
‫إن أبىن فقط هو املهم بالنسبة ىل‪.‬‬
‫أعطين رقمه و سأتصل به بنفسي‪.‬‬
‫(ریِح بالك)‪.‬‬
‫ال یلزم أن حتمل مهي‪.‬‬
‫لتخجل!‬
‫إن هذا العمل أهم یا عزیزي‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫وایسا بابا‪ ،‬کجا داری مريی؟‬
‫چرا اونوقت شب؟ می موندمی صبح زود می‬
‫رفتیم‪.‬‬
‫یادتون رفته؟‬
‫اصال دوست نداشتم کار به اینجا برسه‪.‬‬
‫رسیدم زنگ میزمن‪.‬‬
‫تو اینجا چکار میکنی؟‬
‫چرت و پرت نگو‪.‬‬
‫خدا مرگم بده‪.‬‬
‫این جریان زاویه خمتلف داره‪.‬‬
‫قربونت برم چرا باورش می کنی؟‬
‫چرا اینقدر شلوغش می کنی؟‬
‫مشام خوب کاری کردی‪.‬‬
‫واقعا اوفتادی تو زمحت‪.‬‬
‫ازش خرب نداری آقا؟‬
‫تو خودت باهاش حرف زدی؟‬
‫اآلن خودم زنگ میزمن خونه اش‪.‬‬
‫برامن فقط بچه ام مهمه‪.‬‬
‫مشاره شو بده خودم زنگ میزمن‪.‬‬
‫خیالت راحت بشه‪.‬‬
‫اصال منیخواد به فکر من باشی‪.‬‬
‫خجالت بکش بابا‪.‬‬
‫این کار واجبرته عزیزم‪.‬‬
 ‫فلتدعه و شأنه‪.‬‬
‫أرجوك ال ختجلين‪.‬‬
‫ملاذا اتصل هناك؟‬
‫حقیقة ترید أن تري ذلك املكان؟‬
‫كم یستغرق من وقت للوصول إىل هناك؟‬
‫سأعود حاال‪.‬‬
‫أعذرين أنا ایضا‪.‬‬
‫أوجد ىل سیارة تكون رائعة‪.‬‬
‫ماذا حدث؟ هل حدث شیئ؟‬
‫ال تفعل شیئا جيعلك ختجل من ذاتك‪.‬‬
‫ملاذا أنت قلق هكذا؟‬
‫سأذهب بنفسي و افتح الباب‪.‬‬
‫مل حيدث شیئ‪ ،‬ملاذا أنت خائف؟‬
‫قل يل ماذا حيدث هنا؟‬
‫ملاذا أنت مزهول هكذا؟‬
‫ملاذا تغار إيل هذا احلد؟‬
‫أنت حر ىف أن تصدق او ال تصدق‪.‬‬
‫رمبا لو كنت مكانك لكنت فعلت نفس األمر‪.‬‬
‫ملاذا ال تفهم؟‬
‫اهنض و تابع عملك‪ ،‬لقد تأخر الوقت‪.‬‬
‫ملاذا تتحدث على لساين؟‬
‫امسح دموعك یا عزیزي‪.‬‬
‫إن ما فعلته ال ميكن أن یوصف‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫دست از سرش بردار‪.‬‬
‫ترو خدا شرمنده ام نکننی‪.‬‬
‫واسه چی زنگ زد اوجنا؟‬
‫واقعا می خواین اوجنارو ببیننی؟‬
‫تا اوجنا چقدر طول میکشه؟‬
‫اآلن بر میگردم‪.‬‬
‫به منم حق بده‪.‬‬
‫یه ماشنی برام پیدا کن توپ‪.‬‬
‫چی شده؟ اتفاقی اوفتاده؟‬
‫کاری نکن که شرمنده خودت باشی‪.‬‬
‫چرا اونقدر نگرانی؟‬
‫من خودم مريم درو باز میکنم‪.‬‬
‫طوری نشده‪ ،‬چرا هرسانی؟‬
‫یه دفعه هبم بگو اینجا چی خربه دیگه‪.‬‬
‫چرا ماتت برده بچه؟‬
‫چرا اینقدر حسودی میکنی؟‬
‫میخوای باور کن میخوای باور نکن‪.‬‬
‫شاید منم جایت بودم اینکارو میکردم‪.‬‬
‫چرا حالت نیست؟‬
‫بلند شو به کارت برس‪ ،‬دیر شده دیگه‪.‬‬
‫چرا حرف تو دهنم میزنی؟‬
‫اشکاتو پاک کن عزیزم‪.‬‬
‫کاری که تو کردی قابل توصیف نیست‪.‬‬
 ‫ما هو برناجمك الیوم؟‬
‫یا هلا من فكرة جیدة!‬
‫أال تأمرين بشيء؟‬
‫أهذه السیارة ملك يل؟‬
‫أنا ال أصدق‪ ،‬هل متزح؟‬
‫إنه یستمتع مبساعدة اآلخرینی‪.‬‬
‫أتعلم ماذا أقصد؟‬
‫أنا ال أرید أن أتدخل ىف شئون األسرة‪.‬‬
‫جید أنك تذكرت‪.‬‬
‫جيب أن تعطیين نقودا الشرتي مالبس‪.‬‬
‫من قال لك هذا؟‬
‫أردت أن اختربك ألرى ماذا ستقول‪.‬‬
‫لقد فرحت من صمیم قليب‪.‬‬
‫ملاذا تقول هراءا؟‬
‫ميت قلت أنين سأشرتي منزال؟‬
‫لقد حدث لنا أمرا لو قلته لك ال ميكن أن‬
‫تصدقي‪.‬‬
‫سأراك مساء غدا‪.‬‬
‫لقد خرجت والديت حاال للشراء‪.‬‬
‫إنين أستاء من افعالك لدرجة ال توصف‪.‬‬
‫إنه ال حيتاج إىل أموالك مطلقا‪.‬‬
‫أتریده؟ أأنادیه لیأيت؟‬
‫‪6‬‬
‫امروز برنامه تون چیه؟‬
‫به به‪ ،‬خیلی فکر خوبیه‪.‬‬
‫امر دیگه نداری؟‬
‫این ماشنی مال منه؟‬
‫باورم منیشه‪ ،‬شوخی میکنی؟‬
‫او لذت میربه ازاینکه به مردم کمک کنه‪.‬‬
‫میدونی منظور من چیه؟‬
‫من منیخوام تو کار خونواده دخالت کنم‪.‬‬
‫چه خوب شد یادت اوفتاد‪.‬‬
‫باید پول بدی برم لباس خبرم‪.‬‬
‫اصال اینارو کی هبت گفته؟‬
‫میخواستم امتحانت کنم ببینم چی میگی‪.‬‬
‫واقعا از ته دل خوشحال شدم‪.‬‬
‫چرا مزخرف میگی؟‬
‫من کی گفتم خونه میگريم؟‬
‫یکی اتفاقی برامون افتاده که اگه من هبت‬
‫بگم امکان نداره باور کنی‪.‬‬
‫فردا شب میبینمت‪.‬‬
‫مهنی اآلن مامامن رفت بريون خرید‪.‬‬
‫اونقدر از این کارت بدم میاد که حد و‬
‫حساب نداره‪.‬‬
‫او به پول تو اصال احتیاج نداره‪.‬‬
‫کارش داری؟ صداش کنم بیاد؟‬
 ‫لتفكر يف نفسك قلیال‪.‬‬
‫عفوا‪ ،‬لقد تركتك مبفردك حلظات‪.‬‬
‫كنت أرید كوبا من املاء لوالديت‪.‬‬
‫أیوجد هنا ماء بارد؟‬
‫مل یكن یلزم أن یقول أحد شیئا‪.‬‬
‫ال أعتقد أنين فعلت شیئا مهما‪.‬‬
‫أي انسان البد أن یفعل هذا‪.‬‬
‫ملاذا ینام هذا الطفل هنا؟‬
‫لیتك مكثيت معنا اللیلة یا خالة‪.‬‬
‫أعترب البیت بیتك‪.‬‬
‫أنا لست كما تعتقد‪ ،‬إنك أخطأت بشأين‪.‬‬
‫أنا مستعد للسماع‪.‬‬
‫أنا ال أعلم ما الذي جيب أن نتحدث سویا‬
‫بشأنه‪.‬‬
‫قل يل ما الذي تبحث عنه؟‬
‫قل يل ما هدفك من هذه االفعال؟‬
‫من فضلك ال ترهق نفسك اكثر من ذلك‪.‬‬
‫سلمت یا سیديت‪ ،‬لقد تكبديت مشقة‪.‬‬
‫قل يل ماذا ترید أن تفعل بكل هذه النقود؟‬
‫(اللي یعوزه البیت حيرم على اجلامع)‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫اخه یه مقدار به فکر خودت باش‪.‬‬
‫ببخشنی‪ ،‬یه حلظه تنهاتون گذاشتم‪.‬‬
‫یه لیوان آب میخواستم واسه مامامن‪.‬‬
‫آب خنک هست اینجا؟‬
‫الزم نبود کسی چیزی بگه‪.‬‬
‫فکر میکنم که کاری مهمی نکردم‪.‬‬
‫اینکارو هر انسانی باید اجنام بده‪.‬‬
‫این بچه چرا اینجا خوابیده؟‬
‫خاله جون‪ ،‬میموندی امشب پیش ما‪.‬‬
‫اینجارو درست عنی منزل خودتون به حساب‬
‫بیارین‪.‬‬
‫من اون آدم که مشا فکر می کننی نیستم‪،‬‬
‫اشتباه گرفتنی‪.‬‬
‫من آماده شنیدمن‪.‬‬
‫من منیدومن راجع به چی باید باهم صحبت‬
‫کنیم‪.‬‬
‫بگو بابا‪ ،‬دنبال چی هستی؟‬
‫بگو ببینم‪ ،‬هدف تو از اینکارا چیه؟‬
‫لطفا‪ ،‬خودتو بیشرت از این خسته نکن‪.‬‬
‫خسته نباشنی خامن‪ ،‬واقعا زمحت کشیدین‪.‬‬
‫بگو ببینم‪ ،‬با این مهه پول چکار میخوای‬
‫بکنی؟‬
‫چراغی که به خونه رواست به مسجد حرامه‪.‬‬
 ‫إن هذا الرجل ميكن االعتماد علیه‪.‬‬
‫سوف أفعل كل ما تقوله‪.‬‬
‫اهنض و اغسل وجهك و رأسك‪.‬‬
‫إنك ضیفنا اللیلة‪.‬‬
‫مل تتح الفرصة باألمس لنتحدث‪.‬‬
‫كأنك تعجبت لرؤیيت هنا‪.‬‬
‫هذا البنطلون یناسبك جدا‪.‬‬
‫(لیه بتقدر البال قبل وقوعه)؟ مل حيدث شيء‬
‫بعد‪.‬‬
‫لقد نسى أيب أن یدفع فاتورة هاتفه احملمول‪.‬‬
‫إنين ىف اجتماع اآلن‪ ،‬سأتصل بك الحقا‪.‬‬
‫إن ضمريي ال یقبل هذا الفعل‪.‬‬
‫أتكرر كالمك مرة أخري؟‬
‫أنا ال أفهم ماذا یرید أن یفعل‪.‬‬
‫سأسألك سؤاال‪ ،‬و أستحلفك حبیايت أن تقول‬
‫احلقیقة‪.‬‬
‫صدقين مل أقصد سوءا‪ ،‬أنا ال أمحل شیئا ىف قليب‪.‬‬
‫ملاذا كذبت علیه؟‬
‫مل أكن أرید أن أكذب‪.‬‬
‫واهلل لقد أصبت باالضطراب‪.‬‬
‫لقد أبرم والدك عهودا مع الناس‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫اون مرد آدم قابل اعتمادی است‪.‬‬
‫هرچی که مشا بگنی حتما اجنام میدم‪.‬‬
‫پا شو یه آبی به سر و صورتت بزن‪.‬‬
‫تو امشب مهمون ماستی‪.‬‬
‫دیشب فرصت نشد باهم حرف بزنیم‪.‬‬
‫مثه اینکه خیلی تعجب کردی مرو اینجا‬
‫میبینی‪.‬‬
‫این شلوار خیلی هبت میاد!‬
‫چرا قصاص قبل از جنایت میکنی؟ هنوز که‬
‫اتفاقی نیفتاده‪.‬‬
‫بابام یادش رفت پول موبایلشو بده‪.‬‬
‫اآلن تو جلسه ام‪ ،‬بعدا باهات متاس میگريم‪.‬‬
‫وجدامن اینکارو قبول منیکنه‪.‬‬
‫باز حرف خودتو داری تکرار میکنی؟‬
‫من منیفهمم این میخواد چکار کنه‪.‬‬
‫یه سوال ازت میپرسم‪ ،‬مرگ مرو راستشو بگو‪.‬‬
‫باور کن منظور بدی نداشتم‪ ،‬اصال چیزی تو‬
‫دمل نیست‪.‬‬
‫چرا هبش دروغ گفتی؟‬
‫من منیخواستم دروغ بگم‪.‬‬
‫به خدا من گیج شدم‪.‬‬
‫بابات با مردم قول و قرار گذاشته دیگه‪.‬‬
 ‫جيب أن جتده اللیلة بأي شكل‪.‬‬
‫ال تتلف أعصابك‪.‬‬
‫كم سیستغرق هذا املشروع حىت یتم؟‬
‫ال ميكن أن تتخلى عن وعدك‪.‬‬
‫ملاذا دخلت؟ أخرج‪.‬‬
‫رأیت أنين قلت احلقیقة؟‬
‫انظر إيل هذه األحذیة‪ ،‬ستعجبك جدا‪.‬‬
‫اشرب شایك حىت ال یربد‪.‬‬
‫أنا متعب جدا اللیلة‪ ،‬ال أرید أن أذهب إىل أي‬
‫مكان‪.‬‬
‫أال ترید مساعدة؟‬
‫جيب أن تأيت‪ ،‬احتاج إلیك‪.‬‬
‫أأتیت إىل هنا للتحقیق؟‬
‫لتسرتح‪ ،‬إنك متعب‪.‬‬
‫من فضلك‪ ،‬ساعدين ألمحل الثالجة إىل املطبخ‪.‬‬
‫أجلس ألحضر لك شرابا‪.‬‬
‫أحذر أن تكسره‪.‬‬
‫لقد عدت إىل منزيل‪.‬‬
‫هل ستتصل مبجرد وصولك؟‬
‫أمل اقل أنين ال أحب أن ختطلت هبذا الولد؟‬
‫‪9‬‬
‫هرجور شده تو باید امشب پیداش کنی‪.‬‬
‫اعصابتو خورد نکن دیگه‪.‬‬
‫این پروژه چقدر طول میکشه متوم شه؟‬
‫اگه میخوای زیر قولت بزنی منیشه دیگه‪.‬‬
‫تو برای چی اومدی تو؟ برو بريون‪.‬‬
‫دیدی راست گفتم؟‬
‫یه نگاهی به این کفشا بنداز‪ ،‬خیلی خوشت‬
‫میاد‪.‬‬
‫چایتو خبور‪ ،‬سرد نشه‪.‬‬
‫امشب خیلی خسته ام‪ ،‬منیخوام جایی برم‪.‬‬
‫کمکی چیزی منیخوای؟‬
‫حتما باید یه بار بیای پیش من‪ ،‬خیلی کارت‬
‫دارم‪.‬‬
‫اینجا اومدی بازجویی کنی‪ ،‬بچه؟‬
‫اسرتاحت کننی‪ ،‬خسته شدین‪.‬‬
‫لطفا‪ ،‬کمکم کن که این خيچالو بربم تو‬
‫آشپزخونه‪.‬‬
‫بشنی برات یه شربت درست کنم‪.‬‬
‫حواست باشه نشکنیش‪.‬‬
‫من برگشتم خونه خودم‪.‬‬
‫به حمض اینکه رسیدی زنگ میزنی؟‬
‫مگه نگفتم دیگه دوست ندارم با این پسر‬

‫اهنض حاال و احضر إىل منزيل‪ ،‬احتاج إلیك‪.‬‬
‫صدقين إنين جاد جدا‪.‬‬
‫ىف احلقیقة أنا مل أر سوءا من هذا الرجل‪.‬‬
‫البد أن تغیري رأیك‪.‬‬
‫إن أيب و أمي یتدخلون ىف شئوين بكثرة‪.‬‬
‫أتعلم ما هو أسوء فعل؟‬
‫أسوء شيء أن تعبث بأغراض شخص دون إذنه‪.‬‬
‫ال تسرف‪ ،‬إنه عمل سیئ‪.‬‬
‫من األفضل أن تتحدث معه رمبا یدرك األمر‪.‬‬
‫من األفضل أال ختدع نفسك‪.‬‬
‫ال حيق لك أن تعبث بأغراضي‪.‬‬
‫(أیه اللي حصل تاين؟)‪.‬‬
‫هل فهمت اآلن ماذا كان املوضوع؟‬
‫لقد یئست منك‪.‬‬
‫منذ البارحة و أنا أحاول أن اتصل به فال جيیب‪.‬‬
‫أردت أن اخربك أين جئت إىل هنا‪.‬‬
‫ال أرید أن أواجه هذا الولد‪.‬‬
‫أنا متأكد أن هناك أمرا وراء هذا املوضوع‪.‬‬
‫أذهب أینما شئت ولكن قم بتوصیلي اوال‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫بگردی؟‬
‫حاال پاشو بیا خونه من‪ ،‬کارت دارم‪.‬‬
‫باور کن من خیلی جدی هستم‪.‬‬
‫راستش من از این مرد بدی ندیدم‪.‬‬
‫باید فکرتو عوض کنی دیگه‪.‬‬
‫پدر و مادرم خیلی تو کارم دخالت میکنن‪.‬‬
‫میدونی بدترین کاری چیه؟‬
‫بدترین کاری اینه که بدون اجازه آدم بری سر‬
‫وسایلش‪.‬‬
‫ول خرجی نکن بابا‪ ،‬بده‪.‬‬
‫هبرته باهاش حرف بزنی شاید بفهمی قضیه‬
‫چیه‪.‬‬
‫هبرته خودتو گول نزنی‪.‬‬
‫تو حق نداری به وسایل شخصی من دست‬
‫بزنی‪.‬‬
‫باز دیگه چی خرب شده؟‬
‫حاال فهمیدی قضیه چی بوده؟‬
‫من کامال از دستت خسته شدم‪.‬‬
‫از دیشب هرچی زنگ زدم جواب نداد‪.‬‬
‫من میخواستم خربت بدم که اومدم اینجا‪.‬‬
‫منیخوام با این پسر روبرو بشم‪.‬‬
‫من مطمئنم پشت این قضیه ماجرایی هست‪.‬‬
‫هرجا میخوای برو ولی اول منو برسون‪.‬‬
 ‫ماذا تتوقع مين؟‬
‫ألن تذهب جلمع أغراضك؟‬
‫أدخل غرفتك و أغلق الباب و ال خترج‪.‬‬
‫حسنا‪ ،‬هل جئت؟ محدا هلل على سالمتك یا‬
‫عزیزي‪.‬‬
‫حبیيب‪ ،‬أنا أفكر ىف راحتك‪.‬‬
‫أنا أحب هذا املكان جدا‪.‬‬
‫تعال إيل اخلارج‪ ،‬أرید منك شیئا‪.‬‬
‫عذرا‪ ،‬أنا ىف عجلة من أمري‪ ،‬جيب أن أذهب‪.‬‬
‫حنن على علم بكل شيء‪.‬‬
‫ىف اعتقادك ما هى وظیفيت؟‬
‫كان هناك سوء تفاهم و انتهي‪.‬‬
‫أمسع ماذا سأقول لك‪.‬‬
‫حنن نستطیع أن نفعل شیئا لننهي هذا األمر‬
‫سریعا‪.‬‬
‫لست على مایرام‪ ،‬رأسى تؤملين بشدة‪.‬‬
‫ملاذا أنت واقف هنا؟‬
‫أشعر أن غضبه لسبب آخر‪.‬‬
‫أنا أیضا كنت أرغب ىف أن أتصل بك الیوم‪.‬‬
‫قل ىل العنوان و أنا سأسجله‪.‬‬
‫هدئ من روعك‪ ،‬إن شاء اهلل لن حيدث مكروه‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫تو از من چی توقعی داری؟‬
‫منريی وسایلتو بچینی؟‬
‫برو تو اتاقت‪ ،‬درو ببند بريومن نیا‪.‬‬
‫به به‪ ،‬اومدی؟ رسیدن خبري عزیزم‪.‬‬
‫عزیزم من به فکر آسایش تو هستم‪.‬‬
‫من اینجارو خیلی دوست دارم‪.‬‬
‫بیا بريون‪ ،‬باهات کار دارم‪.‬‬
‫با اجازه‪ ،‬من خیلی عجله دارم باید برم‪.‬‬
‫ما از مهه چی خرب دارمی‪.‬‬
‫فکر میکنی من چکاره ام؟‬
‫یه سوء تفامهی بود که برطرف شد رفت‪.‬‬
‫گوش کن ببنی من هبت چی میگم‪.‬‬
‫ما میتونیم یه کاری بکنیم که این کار زودتر‬
‫حل شه؟‬
‫من حامل خوب نیست‪ ،‬سرم خیلی درد‬
‫میکنه‪.‬‬
‫چرا اینجا وایستادی؟‬
‫احساس میکنم که ناراحتیش از یه چیزی‬
‫دیگه است‪.‬‬
‫اتفاقا منم امروز میخواستم هبت زنگ بزمن‪.‬‬
‫آدرسو بگو من یادداشت میکنم‪.‬‬
‫خاطرتو مجع کن‪ ،‬انشاهلل اتفاق بدی منیفته‪.‬‬
 ‫إن املسألة أخطر من هذا الكالم‪.‬‬
‫أترید مين أن أنتظر حيت تعود؟‬
‫أذهب و استأنف أعمالك الیومیة‪.‬‬
‫سأذهب لشراء كتاب للجامعة‪.‬‬
‫ال أستطیع أن أفعل أكثر من ذلك‪.‬‬
‫أستبعد أهنم سیقبلون األمر هبذه السهولة‪.‬‬
‫من فضلك أعطين عنوان املشفي‪.‬‬
‫ماذا بك أیها الصيب؟ هل جننت؟‬
‫لقد حدث كل شيء بسرعة لدرجة أنين مل‬
‫أستطع فعل أي شيء‪.‬‬
‫اللعنة على هذا احلظ!‬
‫أنا ذاهب للصالة‪ .‬هل حتتاج مين شیئا؟‬
‫إن املوت و احلیاة بید اهلل‪.‬‬
‫ال تیأس یا عزیزي‪.‬‬
‫مل أكن أرغب أن أواجهك هبذه الطریقة‪.‬‬
‫ال‪ ،‬لیس ىل حاجة خاصة‪ ،‬لقد جئت فقط‬
‫لرؤیتك‪.‬‬
‫ىف احلقیقة أنا حزین جدا ملا حدث‪.‬‬
‫أنا مستعد لتقدمی أي مساعدة ىف استطاعيت‪.‬‬
‫ال أرید أن آكل‪ ،‬لیس ىل رغبة ىف الطعام‪.‬‬
‫أنا غاضب منك للغایة‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫قضیه مهمرت از این حرفهاست‪.‬‬
‫میخوای صرب کنم تا برگردی؟‬
‫برو به کار زندگیت برس‪.‬‬
‫من مريم یه کتاب خبرم برای دانشگاه‪.‬‬
‫دیگه بیشرت از این کاری از دستم برمنیاد‪.‬‬
‫بعید میدومن که اونا به این آسونی قبول کنن‪.‬‬
‫لطفا نشانه بیمارستانو هبم بدین‪.‬‬
‫چت شده بچه؟ مگه خل شدی؟‬
‫مهه چی اینقدر زود اتفاق افتاد که نتونستم‬
‫هیچ کاری بکنم‪.‬‬
‫لعنت به این شانس!‬
‫من دارم مريم مناز‪ ،‬کاری نداری؟‬
‫زندگی و مرگ دست خداست‪.‬‬
‫نا اومید نشو عزیزم‪.‬‬
‫من اصال منیخواستم اینجوری با مشا روبرو‬
‫بشم‪.‬‬
‫نه بابا‪ ،‬کار خاصی نداشتم فقط اومده بودم‬
‫ببینمت‪.‬‬
‫واقعا از پیش اومد که شده خیلی ناراحت‬
‫شدم‪.‬‬
‫هرکاری از من ساخته است من در خدمتم‪.‬‬
‫من منیخوام خبورم‪ ،‬اصال اشتها ندارم‪.‬‬
‫من ازت خیلی دخلورم‪.‬‬
 ‫إن قليب حيرتق ألجلك‪ ،‬ملاذا ال تفهم مطلقا؟‬
‫ىف احلقیقة أنا ال أستطیع أن أكذب‪.‬‬
‫بالتأكید إن هذا الصيب سیجازى مبقدار جرمه‪.‬‬
‫لقد قلت لك أنه ال یوجد فائدة‪.‬‬
‫قل ىل كیف حالك‪ ،‬ملاذا أنت خمتفى عن‬
‫األنظار؟‬
‫كأنك مشغول للغایة‪.‬‬
‫إذا كنت على عجلة فإنك تستطیع الذهاب‪.‬‬
‫واهلل لقد كنت مشغول للغایة‪ ،‬ساحمين‪.‬‬
‫إنك ال تعلم ماذا ترید بالضبط‪.‬‬
‫عندما آتى إىل املنزل سأحكي لك‪.‬‬
‫عندي مشكلة عائلیة‪.‬‬
‫و اهلل ال أعرف ماذا أقول‪.‬‬
‫عفوا‪ ،‬هناك مكاملة هاتفیة ىل‪.‬‬
‫إن والدتك قلقة بشأنك‪.‬‬
‫احرتس على نفسك یا عزیزي‪.‬‬
‫ال أستطیع أن آكل كثريا لیال‪.‬‬
‫تسلم یدیك‪ ،‬كم هو مجیل!‬
‫ال أرید أن أختذ القرار سریعا‪.‬‬
‫البد أن أعرف هذا الرجل أكثر‪.‬‬
‫اطمئن‪ ،‬أنا عند وعدي‪.‬‬
‫هیا یا عزیزي‪ ،‬لقد برد شایك‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫دمل برات میسوزه‪ ،‬چرا هیچ حالت نیست؟‬
‫راستش من دروغ منیتومن بگم‪.‬‬
‫مطمئنا که این بچه به اندازه تقصريش جمازات‬
‫میشه‪.‬‬
‫من که هبت گفتم فایده ای نداره‪.‬‬
‫بگو احوالت چطوره‪ ،‬چقدر کم پیدایی!‬
‫مثه اینکه سرت خیلی شلوغه‪.‬‬
‫اگه خیلی عجله داری میتونی بری‪.‬‬
‫به خدا خیلی گرفتار بودم‪ ،‬ببخشنی‪.‬‬
‫اخه اصال خودت منیدونی دقیقا چی میخوای‪.‬‬
‫اومدم خونه برات تعریف میکنم‪.‬‬
‫یک مشکل خونوادگی دارم‪.‬‬
‫منیدومن واهلل چی بگم‪.‬‬
‫ببخشنی‪ ،‬من یه تلفن دارم‪.‬‬
‫مامانت نگران توست‪.‬‬
‫مراقب خودت باش عزیز من‪.‬‬
‫شبا منیتومن زیاد خبورم‪.‬‬
‫دستت درد نکنه‪ ،‬چقدر خوشگله‪.‬‬
‫منیخوام زودتر تصمیم بگريم‪.‬‬
‫باید بیشرت این مرد رو بشناسم‪.‬‬
‫مطمئن باش‪ ،‬قول من سر جاشه‪.‬‬
‫بیا جومن‪ ،‬چای تو سرد شده‪.‬‬
 ‫أشرب مشروبك‪.‬‬
‫أنا ذاهب‪ ،‬سأعود سریعا‪.‬‬
‫أال یزال عملك مستمرا؟‬
‫أترك هذا العمل ىف عهديت‪.‬‬
‫شرفت‪ ،‬عجبا أنك تذكرتنا!‬
‫ماذا مسعت حيت أصبت بالقلق إىل هذه الدرجة؟‬
‫مبن تتصل؟‬
‫ماذا بك؟ ألن تصعد إىل أعلى؟‬
‫إنك لست طفال‪.‬‬
‫ال تصعب األمور كثريا‪.‬‬
‫إن أمى تقول أنه هناك فرصة كبرية هلذه األشیاء‪.‬‬
‫إنك تصیبين بالیأس‪.‬‬
‫مل یكن ىل أبدا فرصة للقیام بأى عمل‪.‬‬
‫ملاذا تصرخ؟‬
‫كم أنت عاقل!‬
‫حتكم ىف ذاتك‪.‬‬
‫أنا لن أحترك من هذا املكان‪.‬‬
‫ىف احلیاة یكون للحب الكلمة العلیا‪.‬‬
‫لو أن الطرفنی حيبون بعضهم حبا حقیقیا فكل‬
‫شيء حملول‪.‬‬
‫إنين أعرف أخى أكثر منك‪.‬‬
‫لقد تغريت كثريا‪ ،‬مل أعد أفهمك‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫شربتتو خبور بابا‪.‬‬
‫من دارم مريم بريون‪ ،‬زود بر میگردم‪.‬‬
‫هنوز کارتو ادامه داره؟‬
‫اینکارو بذار به عهده خودم‪.‬‬
‫خیلی خوش اومدی‪ ،‬چه عجب یادی از ما‬
‫کردی!‬
‫چی شنیدی که اینقدر نگرانت کرده؟‬
‫به کی داری زنگ میزنی؟‬
‫چت شده؟ مگه منیای باال؟‬
‫تو که بچه نیستی‪.‬‬
‫زیاد سخت نگري‪.‬‬
‫مامامن میگه فرصت به این چیزا زیاده‪.‬‬
‫تو داری منو نا اومید می کنی‪.‬‬
‫من هیچ وقت فرصت هیچ کاریو نداشتم‪.‬‬
‫براچی داد میزنی؟‬
‫چقدر مشا باهوشی!‬
‫خودتو کنرتل کن‪.‬‬
‫من از اینجا تکون منیخورم‪.‬‬
‫تو زندگی دوست داشنت حرف اولو میزنه‪.‬‬
‫اگه دو طرف واقعا مهدیگرو دوست داشته‬
‫باشن‪ ،‬مهه چی حله‪.‬‬
‫من دادامشو هبرت از تو میشناسم‪.‬‬
‫خیلی عوض شدی‪ ،‬من دیگه منیفهممت‪.‬‬
 ‫البد أن أحدد موقفى‪.‬‬
‫قیل ىف القدم العفو مسة العظماء‪.‬‬
‫ال تذهب بید خالیة‪.‬‬
‫إن أروبا لیست كإیران‪.‬‬
‫أنت ال تعرف كم أحتاج إلیك‪.‬‬
‫إنىن ىل كرامة‪.‬‬
‫قل ىل ماذا أفعل به؟ (ده بتاع أیه؟)‪.‬‬
‫إن قلىب یقول أنك ستأتى‪.‬‬
‫كنت أرید أن تبقى على قید احلیاة‪.‬‬
‫من األفضل أن ميوت املرء ىف أرضه‪.‬‬
‫أنا اآلن عند والدتى‪.‬‬
‫ملاذا أنتم معطلون عن العمل؟‬
‫هل أخذت رقم السیارة؟‬
‫ال ميكن هبذه الطریقة‪.‬‬
‫ال تشغل اهلاتف‪.‬‬
‫أال ترید أن تقول ماذا حدث؟‬
‫ال أستطیع أال أقلق علیك‪.‬‬
‫أنت ایضا فقدت صربك؟‬
‫ماذا بك؟ هل تتأمل؟‬
‫هل تقبلیين زوجا لك؟‬
‫كم أنت عجول!‬
‫كم اجلو حارا! هل أغلقت املكییف؟‬
‫عذرا سیديت‪ ،‬لقد أخطأيت ىف الرقم‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫باید تکلیفمو روشن کنم دیگه‪.‬‬
‫از قدمی گفنت گذشت از بزرگونه‪.‬‬
‫دست خالی نرو‪.‬‬
‫اروپا مثه ایران نیست‪.‬‬
‫منیدونی چقدر هبت احتیاج دارم‪.‬‬
‫اخه من آبروئی دارم‪.‬‬
‫بگو چکارش کنم؟ این مال چیه؟‬
‫آتیش دمل میگفت که میای‪.‬‬
‫میخواستم که زنده باشی‪.‬‬
‫آدم تو زمنی خودش مبريه هبرته‪.‬‬
‫من اآلن پیش مادرم‪.‬‬
‫مشا چرا بیکارین؟‬
‫مشاره ماشینو برداشتی؟‬
‫اخه اینجوری که منیشه‪.‬‬
‫تلفن رو اشغال نکن‪.‬‬
‫منیخوای بگی چی شده؟‬
‫من منیتومن نگرانت نباشم‪.‬‬
‫تو هم بی حوصله شدی؟‬
‫چت شده؟ درد داری؟‬
‫زن من بشی؟‬
‫اخه چقدر عجله داری!‬
‫چقدر گرمه! مگه کولرو خاموش کردی؟‬
‫ببخشنی خامن مشاره رو اشتباه گرفتنی‪.‬‬
 ‫الزلت جدیدة على حیاته‪ ،‬أنا أعرفه جیدا‪.‬‬
‫أرغب ىف أن أسألك سؤاال‪.‬‬
‫كم أنت مضطرب!‬
‫أنا ذاهب‪ ،‬إذا أردت مين شیئا أتصل يب‪.‬‬
‫هل جننت؟‬
‫أنت فعلت ما بوسعك‪.‬‬
‫ماذا تقول اآلن؟ هل أكمل أم ال؟‬
‫جيب أن أذهب‪ ،‬عندي موعد‪.‬‬
‫كم أصبحت فاقدا للصرب!‬
‫ال تقلق هكذا‪ ،‬حنن ال نسرق‪.‬‬
‫من أي مكان تتصل؟‬
‫أعطين الرسالة‪.‬‬
‫لقد وضح كل شيء‪.‬‬
‫أنا مسافر إىل اخلارج للعمل‪.‬‬
‫ماذا إذا ذهبت و مل تعد؟‬
‫ىف أي وقت من املقرر أن نسافر إىل اخلارج؟‬
‫أنا أشعر تدرجيیا بآالم الغربة‪.‬‬
‫ملاذا تبكي هكذا؟‬
‫ال حنن لسنا سیئى احلظ‪.‬‬
‫سیبدأ الربنامج اآلن‪.‬‬
‫ملاذا تصرخ؟‬
‫كم هو رومانسي!‬
‫‪16‬‬
‫مشا تازه اومدی تو زندگیش‪ ،‬من خوب‬
‫میشنامسش‪.‬‬
‫یه سوال از تو دارم‪.‬‬
‫چقدر هبم رخيته ای!‬
‫من مريم‪ ،‬کاری داشتی هبم زنگ بزن‪.‬‬
‫دیوونه شدی؟‬
‫تو هرکاری تونستی کردی دیگه‪.‬‬
‫حاال چی میگی؟ ادامه بدم یا نه؟‬
‫من باید برم‪ ،‬وقت مالقات دارم‪.‬‬
‫چقدر بی حوصله شدم!‬
‫تو مهینقدر نگران نباش‪ ،‬ما که دزدی منکنیم‪.‬‬
‫از کجا زنگ میزنی؟‬
‫نامه رو بده من‪.‬‬
‫مهه چی روشن شد‪.‬‬
‫من دارم برای کار مريم خارج‪.‬‬
‫اگه رفتی برنگشتی چی؟‬
‫ما کی قراره برمی خارج؟‬
‫من دارم کم کم غم غربتو حس میکنم‪.‬‬
‫چرا اینقدر گریه میکنی؟‬
‫نه اصال ما بدخبت نیستیم‪.‬‬
‫اآلن برنامه شروع میشه‪.‬‬
‫چرا جیغ میزنی؟‬
‫چقدر رومانتیکه!‬
 ‫كل عام و أنت خبري‪.‬‬
‫أعطين مساعة اهلاتف‪.‬‬
‫ماذا كنت تفعل ىف املنزل؟‬
‫أنت السبب ىف كل ما حدث‪.‬‬
‫هل أختذت قرار الذهاب فعال؟‬
‫قلت أهنم یریدون اجملیئ إىل هنا‪.‬‬
‫إن هذا ال خيصين‪.‬‬
‫سیدي‪ ،‬إن هذا لیس زنيب‪.‬‬
‫نفذ كل ما أقول‪.‬‬
‫إنه یلعب مباء وجهنا‪.‬‬
‫ىف رأیي إن هذا العمل جید جدا‪.‬‬
‫ال تتعصب‪ ،‬وال حتزن‪.‬‬
‫جيب أن تذهب و حتضر طبیب‪.‬‬
‫أنت خنقتين‪ ،‬ال تؤذیين‪.‬‬
‫أجنز عملك جیدا‪.‬‬
‫إن هذا القمیص یناسبك جدا‪.‬‬
‫األمر ال حيتاج إىل كالم‪.‬‬
‫دعين أفكر مع نفسي‪.‬‬
‫هل تستهذئ يب؟‬
‫إن هذا الولد لذیذ‪ ،‬لقد ضحكنا سویا كثريا‪.‬‬
‫عندي أعمال كثرية‪ ،‬جيب أن أجنزها‪.‬‬
‫ملاذا جئت إىل هنا دون أن ختربين؟‬
‫ملاذا تقف أمام الباب هكذا؟‬
‫‪17‬‬
‫تولدت مبارکه‪.‬‬
‫گوش تلفنو بده به من‪.‬‬
‫چی غلطی میکردی توی خونه؟‬
‫مهه اش تقصري توئه‪.‬‬
‫مشا واقعا تصمیم گرفتنی که برین؟‬
‫گفتم اونا میخوان بیان اینجا‪.‬‬
‫این به من مربوط نیست‪.‬‬
‫آقا جون‪ ،‬این تقصري من نیست‪.‬‬
‫هرکاری که من بگم اجنام بده‪.‬‬
‫او داره با آبروی ما بازی میکنه‪.‬‬
‫به نظر من این کار خیلی خوبه‪.‬‬
‫عصبانی نشو جون‪ ،‬غصه خنور‪.‬‬
‫باید بری دکرت بیاری‪.‬‬
‫اخه منو کشتی‪ ،‬اذیتم نکن دیگه‪.‬‬
‫کار خودتو درست اجنام بده‪.‬‬
‫این پرياهن خیلی هبت میاد‪.‬‬
‫اصال احتیاجی به گفنت نداره‪.‬‬
‫بذار که پیش خودم فکر کنم‪.‬‬
‫منو مسخره میکنی؟‬
‫این پسرخیلی بامزه است‪ ،‬کلی باهم خندیدمی‪.‬‬
‫من کلی کار دارم‪ ،‬باید به کارم برسم‪.‬‬
‫چرا بی خرب اومدی اینجا؟‬
‫چرا اینجوری جلوی در وایستادی؟‬
 ‫أمتىن أن تفیدك هذه األشیاء‪.‬‬
‫أال ترغب ىف أن تریين غرفتك؟‬
‫جيب أن تنام اللیلة مبكرا‪ ،‬لدیك غدا أعمال‬
‫مهمة‪.‬‬
‫جيب أن أستیقظ غدا مبكرا‪.‬‬
‫كان من األفضل أن ختربين‪ ،‬كنت ذاهب إىل‬
‫اخلارج‪.‬‬
‫أشعر بالتعب قلیال‪ ،‬جيب أن أذهب إىل الطبیب‪.‬‬
‫عزیزي‪ ،‬مىت أنتهیت من فطورك إمجع املائدة‪.‬‬
‫الطریق مزدحم جدا الیوم!‬
‫أمي‪ ،‬من تكون هذه السیدة بالنسبة لنا؟‬
‫أمل تفهم ما قلته؟‬
‫ماذا ترید أن تصبح؟‬
‫جيب أن أستشري والدتى اوال‪.‬‬
‫ممكن أن ختربنا ما هو سر تفوقك؟‬
‫مل أكن أرغب ىف إهانتك‪.‬‬
‫ماذا یفید أسفك؟‬
‫مما ختاف؟‬
‫ال تعطي وجها هلؤالء الصبیة‪.‬‬
‫ال حيق لك أن تأيت إىل هذا املنزل جمددا بدون‬
‫إذين‪.‬‬
‫أال یوجد أحد باملنزل؟‬
‫ماذا حدث؟ ملاذا تبكي؟‬
‫‪18‬‬
‫اومیدوارم که این چیزا به دردت خبوره‪.‬‬
‫منیخوای اتاقتو نشامن بدی؟‬
‫امشب باید زود خبوابی‪ ،‬فردا صبح کار مهمی‬
‫داری‪.‬‬
‫فردا صبح باید زود بیدار شم‪.‬‬
‫هبرت بود خرب میدادی‪ ،‬من داشتم مريفتم‬
‫بريون‪.‬‬
‫کمی کسالت دارم‪ ،‬باید برم پیش دکرت‪.‬‬
‫عزیزم‪ ،‬صبحانه تو خوردی میزو مجع کن‪.‬‬
‫ترافیک چقدر سنگینه امروز!‬
‫مامان‪ ،‬این خامن چی نسبتی به ما داره؟‬
‫متوجه نشدی من چی گفتم؟‬
‫مشا میخوای چکاره ای بشی؟‬
‫باید اول با مامامن مشورت کنم‪.‬‬
‫میشه به ما بگی راز موفقیت مشا چیه؟‬
‫من قصد توهنی به مشا رو نداشتم‪.‬‬
‫تأسف مشا چی فایده ای داره؟‬
‫تو از چی میرتسی؟‬
‫به این بچه ها رو نده‪.‬‬
‫دیگه بدون اجازه من حق نداری پاتو تو این‬
‫خونه بذاری‪.‬‬
‫کسی خونه نیست؟‬
‫چه شده؟ چرا داری گریه میکنی؟‬
 ‫ماذا حدث؟ هل حدث شيء؟ قل شیئا‪.‬‬
‫ما فعلته الیوم كان خطأ‪ ،‬كان عمال سیئا للغایة‪.‬‬
‫أرید أن أستقل شیئا فشیئا‪.‬‬
‫أتصلت بك ألشكرك‪.‬‬
‫ألیس ىل حق أن أفهم ماذا یدور ىف رأسك؟‬
‫كنتم ذاهبون سویا إىل اجلامعة؟‬
‫أنا أعلم مما تتأمل‪.‬‬
‫لقد مسعت هذا الكالم كثريا‪.‬‬
‫ماذا فعلت باملنزل؟‬
‫ال تتملقين‪.‬‬
‫هل أخطأت؟ كان جيب أال أقول؟‬
‫أنا ىف انتظارك‪ ،‬ال تتأخر‪.‬‬
‫ال جيب علینا أن نستمع إىل هذا الكالم‪.‬‬
‫هیا یا عزیزي‪ ،‬العشاء جاهز‪.‬‬
‫یبدو أن كل شيء مر على مایرام‪.‬‬
‫الیوم عندي لك كالم كثري‪.‬‬
‫إذا أحتجت شیئا نادين‪.‬‬
‫أرتدي مالبسك حىت ال تصاب بالربد‪.‬‬
‫مل تقل رأیك ىف هذه املسألة؟‬
‫أنا مستاء جدا من أفعالك‪.‬‬
‫ماذا حدث؟ ملاذا أنت عصيب؟‬
‫أوعدين أال تتسبب ىف حدوث مشكلة‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫چه شده؟ اتفاقی اوفتاده؟ یه حرفی بزن دیگه‪.‬‬
‫کار امروزت اشتباه بود‪ ،‬خیلی کار بدی بود‪.‬‬
‫من میخوام کم کم مستقل شم‪.‬‬
‫زنگ زدم از مشا تشکر کنم‪.‬‬
‫حق ندارم بفهمم چی نقشه ای تو کله ات‬
‫اس؟‬
‫داشتنی باهم مريفتنی دانشگاه؟‬
‫من میدومن چی رجنی میربی‪.‬‬
‫این حرفهارو بارها شنیدم‪.‬‬
‫خونه رو چکار کردی؟‬
‫خودتو لوس نکن‪.‬‬
‫اشتباه کردم؟ نباید میگفتم؟‬
‫من منتظرمت دیر نکن‪.‬‬
‫ما نباید این حرفهارو بشنومی‪.‬‬
‫بیا عزیزم‪ ،‬شام آماده اس‪.‬‬
‫مثه اینکه مهه چی به خري گذشت‪.‬‬
‫امروز کلی حرف برات دارم‪.‬‬
‫اگه چیزی احتیاج داشتی صدام کن‪.‬‬
‫لباساتو بپوش سرما خنوری‪.‬‬
‫نگفتی نظرت راجع به این قضیه چیه‪.‬‬
‫از این کارات دیگه بدم میاد‪.‬‬
‫چه شده؟ چرا عصبانی هستی؟‬
‫قول بده که مشکلی درست نکنی‪.‬‬
‫جيب أن تثبت أنك أصبحت رجال‪ ،‬و أنك قادر‬
‫على أن تقف على قدمیك‪.‬‬
‫حسنا حسنا‪ ،‬لقد وصلت ىف الوقت املناسب!‬
‫الطعام لذیذ جدا‪ ،‬تسلم یدیك‪.‬‬
‫هل أنت غاضب مين یا عزیزي؟‬
‫هل كان لدیك ضیف الیوم؟‬
‫ماذا خيصين ىف هذا األمر؟‬
‫ال أفهم قصدك‪ ،‬ماذا یعين هذا؟‬
‫عندي غدا الكثري من األعمال‪ ،‬جيب أن أشرتي‬
‫أشیاء كثرية جدا‪.‬‬
‫دعه ىف أمان اهلل‪.‬‬
‫تسلم یدیك یا أمي‪ ،‬لقد تعبيت نفسك جدا‪.‬‬
‫كیف دخلت؟ هل كان الباب مفتوح؟‬
‫كنت أمزح‪ ،‬أال تفهم املزاح؟‬
‫أرجوك أال تضغط على نفسك‪.‬‬
‫ال تتكلم‪ ،‬إنىن أتكلم‪.‬‬
‫أنا حزین جدا‪ ،‬أشعر بالوحدة‪.‬‬
‫صوت هذا الولد قبیح جدا‪.‬‬
‫ماذا بك‪ ،‬و ما كل هذا الصخب الذي حتدثه؟‬
‫مع من كنت تتحدث؟‬
‫أقول لك أنين ال أستطیع‪.‬‬
‫ىف النهایة فعلت ما ترید‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫باید ثابت کنی که مرد شدی و میتونی رو‬
‫پاهای خودت وایسی‪.‬‬
‫به به‪ ،‬چه به موقع رسیدم!‬
‫غذا خیلی خومشزه اس‪ ،‬دستت درد نکنه‪.‬‬
‫از من دخلوری عزیزم؟‬
‫امروز مهمانی داشتی؟‬
‫به من چی؟‬
‫منظورتو منیفهمم‪ ،‬این یعنی چی؟‬
‫من فردا کلی کار دارم‪ ،‬یه عامل خرید دارم‪.‬‬
‫ولش کن به امان خدا‪.‬‬
‫مامان‪ ،‬دستت درد نکنه‪ ،‬کلی زمحت‬
‫کشیدی‪.‬‬
‫چجوری اومدی تو؟ مگه در باز بود؟‬
‫من شوخی میکردم‪ ،‬تو شوخی حالت منیشه؟‬
‫خواهش میکنم به خودت فشار نیار‪.‬‬
‫حرف نزن‪ ،‬من دارم حرف میزمن‪.‬‬
‫من خیلی غمگینم‪ ،‬احساس تنهایی میکنم‪.‬‬
‫این پسر چی صدای بدی داره!‬
‫چه خربته اینقدر سر و صدا میندازی؟‬
‫با کی داشتی صحبت میکردی؟‬
‫هبت دارم میگم دستم بنده‪.‬‬
‫باآلخره کار خودتو کردی؟‬
‫إن وضعك اآلن سیئ للغایة‪ ،‬أذهب و أسرتح‬
‫قلیال‪.‬‬
‫أنت ال تدرك مشاعري‪.‬‬
‫ال تتحدث معي بلغة أجنبیة‪.‬‬
‫أخرج هذا الكالم من رأسك‪.‬‬
‫لست مطمئنا مئة باملئة‪.‬‬
‫أنا ال أستطیع النوم ىف هذا الصخب‪.‬‬
‫حركه و أیقظه‪.‬‬
‫ماذا یفعل اآلن ىف رأیك؟‬
‫لو ترى أن هذا حقك‪ ،‬إذا فالتأخذ حقك‪.‬‬
‫ماذا حدث؟ قلت أن لدیك مسألة ضروریة‪.‬‬
‫لو مل یكن األمر مهم‪ ،‬ملا تضرعت إلیك‪.‬‬
‫أمل یقل لك الطبیب أنه ال جيب علیك أن‬
‫تتعصب؟‬
‫لن أدع شیئا حيدث الیوم‪.‬‬
‫ما هذه الطریقة اليت تتصرف هبا مع الصيب؟‬
‫ملاذا مل تأت لیلة أمس؟ كان مكانك فارغا‪.‬‬
‫إنك تقلقين‪.‬‬
‫كل ما فعلته خيصك أنت‪.‬‬
‫دعين اآلن و شأين‪ ،‬إنين لست على مایرام‪.‬‬
‫ملاذا تضحك؟‬
‫یاهلا من رائحة طعام!‬
‫لیتين مت و مل أشهد هذه اللحظة‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫حاال حالت خیلی بده‪ ،‬برو یه کم اسرتاحت‬
‫کن‪.‬‬
‫تو که احساس مرو درک منیکنی‪.‬‬
‫با من خارجی صحبت نکن‪.‬‬
‫این حرفها رو از سرت بریز بريون‪.‬‬
‫من دیگه صد در صد مطمئن نیستم‪.‬‬
‫من منیتومن خبوامب با این سر و صدا‪.‬‬
‫تکونش بده بیدارش کن‪.‬‬
‫حاال میگی چکار کنه؟‬
‫اگه میگی حقته پس حقتو بگري‪.‬‬
‫چی شده؟ گفتی کار ضروری داری‪.‬‬
‫اگه الزم نبود خواهش منیکردم‪.‬‬
‫مگه دکرت هبت نگفت که نباید عصبانی‬
‫بشی؟‬
‫منیذارم امروز اتفاقی بیفته‪.‬‬
‫این چی رفتاری که با بچه داری؟‬
‫چرا دیشب نیومدی؟ جایت خالی بود‪.‬‬
‫داری نگرامن میکنی‪.‬‬
‫هرکاری کردی به خودت مربوطه‪.‬‬
‫ومل کن حاال‪ ،‬حامل خرابه‪.‬‬
‫ای بابا‪ ،‬براچی میخندی؟‬
‫به به‪ ،‬چی بوی غذا!‬
‫ای کاش میمردم و این حلظه رو منیدیدم‪.‬‬
 ‫سأذهب لتحضري العشاء‪.‬‬
‫لقد فقدت أعصايب‪.‬‬
‫أتلعب مبشاعري؟‬
‫هل تنتظر أن تتقدم بأعمالك هذه؟‬
‫ميت ستحضر النقود؟‬
‫أنا أحتاج إىل نقود بشدة‪.‬‬
‫رمبا قصرت أنا ایضا ىف حقك‪.‬‬
‫إن هذا لیس وظیفتك‪.‬‬
‫أمي‪ ،‬هناك مكاملة هاتفیة لك‪.‬‬
‫أحبث عن أبیك و أنظر أین هو‪.‬‬
‫إن أخي مسافر اللیلة‪.‬‬
‫أفهم مع من تتحدث‪.‬‬
‫یا إهلي‪ ،‬كم كنت سازجا!‬
‫ال تتدخل أنت‪ ،‬أستطیع أن أحل مشاكلي‬
‫بنفسي‪.‬‬
‫أنت مترر على حیايت‪.‬‬
‫ملاذا أنت سازج هكذا؟‬
‫هل تدرك موقفي؟‬
‫مل تأكل شیئا منذ الصباح‪.‬‬
‫كل هذا‪ ،‬إنه لذیذ جدا‪.‬‬
‫ملاذا تنام هكذا؟‬
‫ملاذا مل تتصل لتودعين؟‬
‫‪22‬‬
‫من مريم شام درست کنم‪.‬‬
‫من اعصاب ندارم دیگه‪.‬‬
‫داری با احساسامت بازی میکنی؟‬
‫مگه با این کارات انتظارشو داری که پیشرفت‬
‫کنی؟‬
‫کی پوال رو میاری؟‬
‫من به پول خیلی نیاز دارم‪.‬‬
‫شاید منم در حق تو تقصري کرده باشم‪.‬‬
‫این یکی دیگه کار تو نیست‪.‬‬
‫مامان‪ ،‬تلفن باهات کار داره‪.‬‬
‫عزیزم‪ ،‬بگرد ببنی بابات کجاست‪.‬‬
‫برادرم امشب داره پرواز میکنه‪.‬‬
‫حواست مجع باشه داری با کی حرف میزنی‪.‬‬
‫ای وای‪ ،‬چقدر ساده بودم!‬
‫تو دخالت نکن خودم میتومن مشکالمتو حل‬
‫کنم‪.‬‬
‫تو داری زندگی منو تلخ میکنی‪.‬‬
‫چرا اینقدر ساده ای؟‬
‫اخه تو متوجه موقعیت من هستی؟‬
‫تو از صبح چیزی خنوردی‪.‬‬
‫اینو خبور‪ ،‬خیلی خومشزه اس‪.‬‬
‫تو چرا اینجا خوابیدی؟‬
‫چرا زنگ نزدی خداحافظی کنی؟‬
 ‫ال تفعل شیئا حيت أعود‪.‬‬
‫عندي موعد اآلن‪ ،‬سأراك الحقا‪.‬‬
‫جئت ألطلب منك أن تساحمين‪.‬‬
‫جيب أن تصلح كل أخطائك‪.‬‬
‫هل هذا هو كالمك األخري؟‬
‫لن أضایقك كثريا‪.‬‬
‫هل ستتناول العشاء فأسخنه لك؟‬
‫أنا غاضب من نفسي‪.‬‬
‫جيب أن أحاول نسیانه‪.‬‬
‫ال تقلق جمددا‪ ،‬لقد أنتهي اخلطر‪.‬‬
‫ملاذا تعذب نفسك هكذا؟‬
‫إن اهلروب عمل اجلبناء‪.‬‬
‫أنا خجالن من هذه األفعال‪.‬‬
‫ال تسیئ التصرف‪.‬‬
‫عجبا لك‪ ،‬إنك إنسان بال عاطفة‪.‬‬
‫من أین تعلم هذا؟‬
‫إىل مىت جيب على البقاء هنا؟‬
‫إذا كنت ال ترید البقاء فاذهب إذا‪.‬‬
‫إن الیوم عطلة رمسیة یا عزیزي‪.‬‬
‫هل تسمع صويت؟‬
‫ال تقلق‪ ،‬سیتحسن كل شيء‪.‬‬
‫كأنه فقد الوعي‪ ،‬إنه ال یتحدث مطلقا‪.‬‬
‫ال یوجد داعي للقلق‪ ،‬كل شيء سیصبح على‬
‫‪23‬‬
‫هیچ کار نکن تا من برگردم‪.‬‬
‫من فعال یه جایی قرار دارم بعدا میبینمت‪.‬‬
‫من اومدم از تو خبوام که منو ببخشی‪.‬‬
‫هر اشتباهی که کردی باید جربان کنی‪.‬‬
‫این حرف اخرته؟‬
‫من که زیاد مزاحم منیشم‪.‬‬
‫شام میخوری برات گرم کنم؟‬
‫من از دست خودم ناراحتم‪.‬‬
‫باید سعی کنم فراموشش کنم‪.‬‬
‫دیگه نگران نباش‪ ،‬خطر رفع شد‪.‬‬
‫چرا اینقدر خودتو اذیت میکنی؟‬
‫فرار کار آدمای ترسوئه‪.‬‬
‫از این کارا خیلی پشیمومن‪.‬‬
‫بد اخالقی نکن دیگه‪.‬‬
‫عجب آدم بی عاطفه هستی!‬
‫تو اینو از کجا میدونی؟‬
‫من باید تا کی اینجا مبومن؟‬
‫اخه‪ ،‬منیخوای مبونی‪ ،‬پس برو دیگه‪.‬‬
‫عزیزم‪ ،‬امروز که تعطیل رمسیه‪.‬‬
‫صدامو میشنوی؟‬
‫نگران نباش جومن‪ ،‬مهه چی درست میشه‪.‬‬
‫انگار بیهوش شده‪ ،‬هیچ حرف منیزنه‪.‬‬
‫جای نگرانی نیست‪ ،‬مهه چی درست میشه‪.‬‬
 ‫مایرام‪.‬‬
‫حتكم ىف نفسك‪ ،‬أال ترى كم أن وضعه سیئا؟‬
‫عندي لك كالم كثري للغایة‪.‬‬
‫قل شیئا‪ ،‬حتدث عن أي شيء‪ ،‬ملاذا أنت‬
‫صامت؟‬
‫أال تأمرين بشيء آخر؟‬
‫إن هذا املنزل غري صاحل للسكنة‪.‬‬
‫أمسحلي أن أوضح لك‪.‬‬
‫إن هذا الولد لیس لدیه عقل‪.‬‬
‫لقد مزحت ىف وقت غري مناسب باملرة‪.‬‬
‫إنك مناسب من كل الزوایا‪.‬‬
‫لو ساعدتين فاطمئن أن شیئا لن حيدث‪.‬‬
‫ال تفكر ىف نفسك فقط‪.‬‬
‫هل هتددين؟‬
‫لو كنت مكانه ملا قبلت‪.‬‬
‫أخرج موضوع هذه الفتاة من رأسك‪.‬‬
‫هل عشقت من قبل؟‬
‫معذرة‪ ،‬مل یكن األمر بیدي‪.‬‬
‫إنك تكربين خبمسة عشرة عاما‪.‬‬
‫كم أنت ناكر للجمیل!‬
‫أنا ال أعلم شیئا عن احلیاة اخلاصة لتلك الفتاة‪.‬‬
‫أنت تعلم أشیاء و ختفیها عين‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫خودتو کنرتل کن دیگه‪ ،‬مگه منیبینی حالش‬
‫چقدر بده؟‬
‫یه دنیا برات حرف دارم‪.‬‬
‫چیزی بگو‪ ،‬یه حرفی بزن‪ ،‬چرا ساکتی؟‬
‫دیگه أمری با من نیست؟‬
‫این خونه اصال قابل سکونت نیست‪.‬‬
‫اجازه بده‪ ،‬من برات توضیح میدم‪.‬‬
‫این پسر عقل اصال تو کله اش نیست‪.‬‬
‫خیلی شوخی بی جایی کردی‪.‬‬
‫مشا از هر نظر شایسته این‪.‬‬
‫اگه کمکم کنی مطمئن باش که اتفاقی منیفته‪.‬‬
‫اینقدر به خودت فقط فکر نکن‪.‬‬
‫اخه‪ ،‬تو داری هتدیدم میکنی؟‬
‫جای او بودم قبول منیکردم‪.‬‬
‫فکر این دخرت از سرت بريون کن‪.‬‬
‫تو تا حاال عاشق شدی؟‬
‫ببخشید‪ ،‬دست خودم نبود‪.‬‬
‫تو پانزده سال از من بزرگرتی‪.‬‬
‫چقدر منک ناشناسی!‬
‫از زندگی خصوصی این دخرت خرب ندارم‪.‬‬
‫تو چیزایی میدونی که داری از من قامی می‬

‫أنا ال أرید أن أفكر ىف املاضي‪.‬‬
‫هل أدركت ما قلته؟‬
‫كأنك ال تدرك ظروىف‪.‬‬
‫إن هیئتك مألوفة‪.‬‬
‫أمل تقل أنك لیس لدیك جامعة الیوم؟‬
‫لقد شتت فكري‪.‬‬
‫أفتح أذنیك جیدا و أنظر ماذا أقول‪.‬‬
‫ماذا لدینا الیوم على الغداء؟‬
‫أنا سأجن‪.‬‬
‫لقد مت جوعا‪.‬‬
‫من هؤالء؟‬
‫أهنض و أنظر ما هذا الصخب‪.‬‬
‫ما نفعله ال خيص أحد‪.‬‬
‫ماذا حدث جعلك تعود؟‬
‫قم دقیقة فأنا أحتاج إلیك‪.‬‬
‫ممكن أن تذهب إىل اخلارج قلیال؟‬
‫لقد تلطفت كثريا‪ ،‬سلمت یداك‪.‬‬
‫ألیس عندك مشكلة؟‬
‫أال ترید أن تعرف نفسك؟‬
‫لقد وجدته أخريا‪.‬‬
‫ملاذا سقطت على األرض؟‬
‫‪25‬‬
‫کنی‪.‬‬
‫من منیخوام به گذشته فکر کنم‪.‬‬
‫حواست هست من چی گفتم؟‬
‫مثه اینکه متوجه شرایط من نیستی‪.‬‬
‫قیافه تو خیلی آشناست‪.‬‬
‫تو مگه نگفتی امروز دانشگاه ندارم؟‬
‫حوامسو پرت کردی‪.‬‬
‫گوشاتو خوب باز کن ببنی من چی دارم‬
‫میگم‪.‬‬
‫ناهار چی دارمی امروز؟‬
‫من دارم دیوونه میشم‪.‬‬
‫من مردم از گشنگی‪.‬‬
‫اونا کی اند؟‬
‫پاشو ببنی این سر و صدا چیه‪.‬‬
‫به هیچکی ربطی نداره ما چکار میکنیم‪.‬‬
‫چی شد برگشتی؟‬
‫یه دقیقه وایسا کارت دارم‪.‬‬
‫میشه یه حلظه تشریف بیارین بريون؟‬
‫خیلی لطف کردی‪ ،‬دستت درد نکنه‪.‬‬
‫مشکلی نداری تو؟‬
‫منیخوای خودتو معرفی کنی؟‬
‫باآلخره پیداش کردم‪.‬‬
‫تو چرا اوفتادی روی زمنی؟‬
 ‫أهنض و أنظر من یطرق الباب‪.‬‬
‫ملاذا تطرق الباب هكذا؟‬
‫أعتذر أنين أحتدث هبذه الطریقة ىف وجودك‪.‬‬
‫أترك هذه املسائل فیما بعد‪.‬‬
‫اجلو غري نظیف‪ ،‬لقد مرضت‪.‬‬
‫املكان كله ملئ بالدخان‪.‬‬
‫حتدث مثل البين آدمنی‪.‬‬
‫قل إذا‪ ،‬لقد خنقتين‪.‬‬
‫كل ما قاله لك كان كذبا‪.‬‬
‫مىت وقعت هذه احلادثة؟‬
‫لن أذهب بعیدا‪ ،‬سأعود سریعا أیضا‪.‬‬
‫ال تتحجج‪.‬‬
‫هل هذا وقت هذا الكالم؟‬
‫لن أمسح لك أن تلعب مباء وجهي‪.‬‬
‫أذهب إىل غرفتك حيت أنادیك‪.‬‬
‫أذهب إىل اخلارج و أغلق الباب‪.‬‬
‫إهنا مسألة عائلیة و حنن نعلم كیف نقوم حبلها‪.‬‬
‫عفوا‪ ،‬ما قیمة هذا؟‬
‫سالم علیكم‪ ،‬كیف حالك؟ و كیف حال‬
‫زوجتك و األطفال؟‬
‫ال تفعل هذا‪ ،‬مل یعد عندي أعصاب‪.‬‬
‫‪26‬‬
‫پا شو ببنی کیه در میزنه‪.‬‬
‫چرا اینجوری در میزنی؟‬
‫من عذر میخوام در حضورتون دارم اینجوری‬
‫صحبت میکنم‪.‬‬
‫این حبث ها رو بذار بعدا‪.‬‬
‫هوا خیلی کثیفه‪ ،‬من مریض شدم‪.‬‬
‫مهه جا پر از دوده‪.‬‬
‫مثه آدم حرف بزن دیگه‪.‬‬
‫بگو دیگه‪ ،‬خفه ام کردی‪.‬‬
‫هرچی هبت گفت‪ ،‬مهه اش دروغ بود‪.‬‬
‫این داستان کی اتفاق اوفتاد؟‬
‫جایی دوری که منريم‪ ،‬زودم برمیگردم‪.‬‬
‫هبانه نیار بابا‪.‬‬
‫مگه اآلن وقت این حرفهاست؟‬
‫من اجازه منیدم با آبرومی بازی کنی‪.‬‬
‫برو تو اتاقت تا صدات کنم‪.‬‬
‫برو بريون درو هم ببند‪.‬‬
‫این یه مسأله خونوادگیه مام میدونیم چجوری‬
‫باید حلش کنیم‪.‬‬
‫ببخشنی‪ ،‬قیمت این چنده؟‬
‫سالم‪ ،‬چطوری؟ خامن و بچه ها چطورن؟‬
‫اینکارو نکن دیگه من که اعصاب ندارم‪.‬‬
‫ضع نفسك مكاين للحظة و قل ىل ما ینبغى أن‬
‫أفعله‪.‬‬
‫الطفل سیموت جوعا‪.‬‬
‫كل عمل و له طریقته‪.‬‬
‫لن أحترك من هذا املكان حىت آخذ نقودي‪.‬‬
‫ال حتزن هكذا یا عزیزي‪( ،‬اللى فات فات)‪.‬‬
‫ملاذا أحضرت الكلب إىل املنزل؟‬
‫هل لدیك ضیف ىف املنزل؟‬
‫حبیايت‪ ،‬ال تقل له أنين هنا‪.‬‬
‫لیس ىل رغبة ىف مناقشتك‪.‬‬
‫أنا أقول هذا ملصلحتك‪.‬‬
‫أنا ال أحب كثرة الذهاب و اإلیاب‪.‬‬
‫یا هلا من فتاة رقیقة!‬
‫أعتين بالطفل حىت ال یصاب بالربد‪.‬‬
‫إن هذا لیس من مهامي‪.‬‬
‫عفوا‪ ،‬هل هذه السیارة للبیع؟‬
‫أعلم أن حظي أسود‪.‬‬
‫أنا مل أفعل هذا مطلقا‪.‬‬
‫أنت إذا كنت ترید أن جتربين‪.‬‬
‫كل یوم أمتين أن لو مل حيدث هذا األمر‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫یه حلظه خودتو بذار جای من بگو من چکار‬
‫باید بکنم‪.‬‬
‫بچه داره از گرسنگی میمريه‪.‬‬
‫هرکاری یه راهی داره‪.‬‬
‫من تا پوملو نگريم از اینجا تکون منیخورم‪.‬‬
‫اینقدر غصه خنور جومن‪ ،‬گذشته ها گذشته‬
‫دیگه‪.‬‬
‫اخه‪ ،‬سگ براچی آوردی خونه؟‬
‫تو مگه مهمان داری تو خونه؟‬
‫جون من هبش نگو من اینجام‪.‬‬
‫اصال حوصله شو ندارم با من جر و حبث‬
‫کنی‪.‬‬
‫من اینو به خاطر خودتو دارم میگم‪.‬‬
‫من خیلی اهل رفت و اومد نیستم‪.‬‬
‫چه دخرت نازیه!‬
‫مواظب بچه باش سرما خنوره‪.‬‬
‫این دیگه وظیفه من نیست‪.‬‬
‫ببخشنی‪ ،‬این ماشنی فروشه؟‬
‫من میدومن که خبتم سیاهه‪.‬‬
‫من هرگز اینکارو نکردم‪.‬‬
‫تو دیگه میخواستی جمبورم کنی‪.‬‬
‫من هر روز آرزو میکنم که کاش این اتفاق‬
‫نیوفتاده بود‪.‬‬
 ‫أنا فعلت هذا لنجاتك‪.‬‬
‫صدقين إن كل هذه أعذار‪.‬‬
‫ال جيب أن یكون رد اإلساءة باإلساءة‪.‬‬
‫مل یكن علیك أن تتصرف هكذا‪.‬‬
‫أنا ال أرید أن أتزوج مطلقا‪.‬‬
‫إن هذا املوضوع أنتهى متاما بالنسبة يل‪.‬‬
‫ال أرید أن أمسع أي شيء عن هذا املوضوع‬
‫جمددا‪.‬‬
‫لك حق أن تغضب‪.‬‬
‫أنا ال أشكو منك مطلقا‪.‬‬
‫هل یتصرف اإلنسان هكذا مع الشخص الذي‬
‫حيبه؟‬
‫صدقين كنا نتشاجر سویا حىت منتصف اللیل‪.‬‬
‫أرجوك أن تعطیين فرصة أخرى‪.‬‬
‫أمل تتعب بعد من فضولك هذا؟‬
‫سوف أتصل بك غدا أو بعد غد إن شاء اهلل‪.‬‬
‫حترك و أنظر من یطرق الباب‪.‬‬
‫أرجوك أال ترتكين وحیدا‪.‬‬
‫ملاذا تغار مين؟‬
‫ال حتزن هكذا‪ ،‬ملاذا تعذب نفسك هكذا؟‬
‫لن أتركك مطلقا تلعب حبیايت‪.‬‬
‫‪28‬‬
‫من به خاطر جنات خودتو اینکارو کردم‪.‬‬
‫باور کن اینا مهه اش هبانه است‪.‬‬
‫جواب بدی نباید با بدی داد‪.‬‬
‫مشا نباید این رفتاری میکردی عزیزم‪.‬‬
‫من اصال منیخوام زن بگريم‪.‬‬
‫این قضیه کال برای من متوم شده است‪.‬‬
‫دیگه منیخوام در مورد این قضیه چیزی بشنوم‪.‬‬
‫تو حق داری ناراحت بشی‪.‬‬
‫من از تو هیچ گله ای ندارم‪.‬‬
‫آدم با کسی که دوستش داره مهچننی رفتاری‬
‫میکنه؟‬
‫باور کن دیشب تا نصف شب داشتیم باهم‬
‫دعوا میکردمی‪.‬‬
‫خواهش میکنم یه کم هبم فرصت بده‪.‬‬
‫تو مگه خسته نشدی اینقدر فضولی میکنی؟‬
‫من فردا پس فردا باهات متاس میگريم انشاهلل‪.‬‬
‫جبنب ببنی کیه در میزنه‪.‬‬
‫تورو خدا منو تنها نذار‪.‬‬
‫چرا داری به من حسودی میکنی؟‬
‫اینقدر غصه خنور‪ ،‬چرا اینقدر به خودت‬
‫عذاب میدی؟‬
‫من اصال منیذارم با زندگیم بازی کنی‪.‬‬
 ‫أفهم ماذا تقول‪.‬‬
‫إن كل ما أملك أوشك أن یذهب مع الریح‪.‬‬
‫قلت لك مرار ال تعتمد على كالم الناس‪.‬‬
‫ماذا ترید مين إذا؟‬
‫لو مل تصمت سأقتلك بنفسي‪.‬‬
‫إنك متتلك منزل مجیل للغایة‪.‬‬
‫یكفى كذب‪.‬‬
‫إن هذا لیس عدال‪.‬‬
‫رمبا أستطیع أن أساحمك‪ ،‬و لكين لن أنسى‬
‫عملك السیئ أبدا‪.‬‬
‫أنا آسف على تصرفايت السابقة‪.‬‬
‫أعدك أن هذا لن یتكرر جمددا‪ ،‬لن أتصرف‬
‫بطفولیة مرة أخرى‪.‬‬
‫ال تقلق‪ ،‬إن عقلي یعمل كحاسب آىل‪.‬‬
‫دعه یفعل ما یرید‪.‬‬
‫ال تتعب قلبك یا عزیزي‪.‬‬
‫حسنا‪ ،‬ماذا عساين أرى؟‬
‫هل تسمع ماذا أقول؟‬
‫أنا ال أنوي الزواج اآلن‪.‬‬
‫أرید أن أقصر شعري‪.‬‬
‫ماذا بك؟ أالزلت تفكر هبا؟‬
‫ال تقلق‪ ،‬إن هذا املوضوع نسى متاما‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫حرف دهنتو بفهم بابا‪.‬‬
‫متام هستی و نستیم داره به باد مريه‪.‬‬
‫من بارها هبت گفتم رو حرف مردم حساب‬
‫نکن‪.‬‬
‫اخه دیگه از جون من چی میخوای؟‬
‫اگه خفه نشی خودم میکشمت‪.‬‬
‫عجب خونه قشنگی داری تو!‬
‫دروغ دیگه کافیه‪.‬‬
‫این خیلی بی انصافیه‪.‬‬
‫من شاید بتومن ببخشمت ولی کار زشتتو هیچ‬
‫وقت فراموش منیکنم‪.‬‬
‫من بابت رفتار گذشته ام واقعا عذر میخوام‪.‬‬
‫من قول میدم که دیگه تکرار نشه‪ ،‬دیگه‬
‫بچگی نکنم‪.‬‬
‫نگران نباش‪ ،‬مغزم مثه کامپیوتر کار میکنه‪.‬‬
‫اخه بذار کارشو بکنه دیگه‪.‬‬
‫به دلت درد نیار جومن‪.‬‬
‫به به‪ ،‬چی چیزهایی دارم میبینم!‬
‫گوش میدی من چی میگم؟‬
‫من حاال اصال قصد ازدواج ندارم‪.‬‬
‫من میخوام موهامو کوتاه کنم‪.‬‬
‫چت شده؟ هنوز در فکر اونی؟‬
‫نگران نباش‪ ،‬این موضوع کلی فراموش شد‪.‬‬
‫أنا ال أستطیع أن أغمض عیين عن هذه املسألة‪.‬‬
‫هل أنت منتبه إىل ما أقوله أم ال؟‬
‫أرید أن أعرف ما فائدة هذا العمل‪.‬‬
‫هل ختاف حقیقة أم أنك تتحجج؟‬
‫جيب علینا أن ننسى املاضى‪.‬‬
‫إن قلىب ال یكذب علي مطلقا‪.‬‬
‫كم أنت حمبوب!‬
‫فیما تفكر یا عزیزي؟‬
‫كم أنت أمحق!‬
‫أنت أمحق لدرجة أنك ال تدرك األمور اليت جتري‬
‫حولك‪.‬‬
‫أنا ال أفهم اساسا ما معىن هذا الكالم‪.‬‬
‫أنت مل تفهم شیئا مطلقا ىف حیاتك‪.‬‬
‫أنا ال أحب هذا املزاح مطلقا‪.‬‬
‫من مسح لك أن تتدخل ىف حیايت اخلاصة؟‬
‫أرجوك أن تستمع إىل حدیثي‪.‬‬
‫من فضلك ال تزعجين أكثر من ذلك‪.‬‬
‫أنت ال تدري شیئا‪ ،‬دعين أحكي لك كل شيء‪.‬‬
‫أرجوك ثق يب‪.‬‬
‫أنا ال أفهم بالضبط ماذا تقول‪.‬‬
‫أنا لن أتزوج من شخص مل أراه و مل أعرفه‪.‬‬
‫‪31‬‬
‫من منیتومن از این قضیه چشم بپوشم‪.‬‬
‫تو متوجهی چی میگم یا نه؟‬
‫میخوام بدومن فایده اینکار چیه؟‬
‫تو واقعا میرتسی یا هبانه میگريی؟‬
‫ما باید گذشته ها رو فراموش کنیم‪.‬‬
‫دمل هبم هیچوقت دروغ منیگه‪.‬‬
‫چقدر دوست داشتنی هستی!‬
‫به چی فکر میکنی عزیزم؟‬
‫تو چقدر امحقی!‬
‫تو اونقدر امحقی که منیتونی جریاناتی رو که‬
‫در اطراف تو میگذره درک کنی‪.‬‬
‫من اصال منیفهمم این حرفها چی معنی داره‪.‬‬
‫تو هیچوقت در زندگیت نفهمیده ای‪.‬‬
‫من از این شوخی ها هیچ خوشم منیاد‪.‬‬
‫کی هبت اجازه داد توی زندگی خصوصی من‬
‫دخالت کنی؟‬
‫خواهش میکنم به حرفم گوش بده‪.‬‬
‫لطفا بیشرت از این مزاحم من نشو‪.‬‬
‫تو از هیچی خرب نداری‪ ،‬بذار برات مهه چی‬
‫رو تعریف کنم‪.‬‬
‫خواهش میکنم هبم اعتماد کن‪.‬‬
‫من درست متوجه منیشم مشا چی میگی‪.‬‬
‫من با کسی که ندیدم و نشناختم ازدواج‬

‫هل ميكن فهم كل شيء من عیين اإلنسان؟‬
‫ىف احلقیقة أنا فخور بك‪.‬‬
‫عذرا أنين أخذت وقتك‪.‬‬
‫لقد تأخرت جيب أن أذهب‪.‬‬
‫أال ختجل من نفسك؟‬
‫لقد ضقت ذرعا هبذه احلیاة‪.‬‬
‫ىف احلقیقة أنا ال أعلم كیف أشكرك‪.‬‬
‫هذا ما كنت أریده‪ ،‬كنت أحبث عنه منذ فرتة‪.‬‬
‫لیس يل صاحل هبذا الكالم‪.‬‬
‫أنا متأكد أن كل شيء سینتهي سریعا‪.‬‬
‫أميكن أن نتحدث عن شيء آخر؟‬
‫أرید أن أستأذنك يف أن أتزوج‪.‬‬
‫هل ترى سوءا ىف هذا الصيب؟‬
‫لقد وقعت ىف مأذق‪.‬‬
‫یا عزیزي‪ ،‬أعلم أن النقود ال جتلب السعادة‪.‬‬
‫هل ميكن للحب أیضا أن یشرتى باملال؟‬
‫سأذهب ألمتشى قلیال ىف الشارع‪.‬‬
‫أنتظر‪ ،‬مل ینته حدیثي بعد‪.‬‬
‫من أین أعلم ماذا حدث؟‬
‫یا هلا من حكایة غري قابلة للتصدیق‪.‬‬
‫‪31‬‬
‫منیکنم‪.‬‬
‫از چشای آدم میشه مهه چیو فهمید‪.‬‬
‫واقعا من هبت افتخار میکنم‪.‬‬
‫ببخشنی وقتتونو گرفتم‪.‬‬
‫من دیرم شده باید برم‪.‬‬
‫اصال از خودت خجالت منیکشی؟‬
‫من از این زندگی خسته شدم‪.‬‬
‫واقعا منیدومن به چی زبونی باید ازت تشکر‬
‫کنم‪.‬‬
‫مهینو میخواستم‪ ،‬خیلی وقت بود دنبالش‬
‫میگشتم‪.‬‬
‫من کاری با این حرفها ندارم‪.‬‬
‫من مطمئنم که زود مهه چی متوم میشه‪.‬‬
‫میشه از چیزهای دیگه حرف بزنیم؟‬
‫من اجازه میخوام ازتون که ازدواج کنم‪.‬‬
‫تو نظر بدی نسبت به این پسر داری؟‬
‫من توی دردسر اوفتادم‪.‬‬
‫عزیزم‪ ،‬اینو بدون که پول خوشبختی منیاره‪.‬‬
‫مگه عشق رو هم میشه با پول خرید؟‬
‫من مريم یه خورده توی خیابان پرسه میزمن‪.‬‬
‫صرب کن‪ ،‬حرفم هنوز متوم نشده‪.‬‬
‫من از کجا بدومن چی خرب شده؟‬
‫چه داستان باور نکردنی عجیبی!‬
 ‫إن هذا األمر صعب و لكنه لیس مستحیال‪.‬‬
‫أنا لست أناين إىل هذه الدرجة حىت أرید كل‬
‫شيء لنفسي‪.‬‬
‫لقد أحسست فجأة أن كل شيء یتحطم‪.‬‬
‫أنت حتطم كل شيء‪.‬‬
‫من قال أنك ستفقدين؟‬
‫هل أنت متأكد أهنم سیأتون إىل هنا؟‬
‫إىل مىت جيب على أن أنتظر هنا؟‬
‫ملاذا أنت جمرب على فعل هذا؟‬
‫عندي أشغال ىف عدة أماكن‪.‬‬
‫سأذهب ألبدل مالبسي‪.‬‬
‫إنك لن تنسى ما قلناه سویا‪ ،‬ألیس كذلك؟‬
‫أنا أردت فقط أن أتعرف علیك أكثر‪.‬‬
‫سأذهب ألصب الشاي‪.‬‬
‫مل أقصد أن أغضبك‪.‬‬
‫ىف احلقیقة أنا حمتاج إىل مساعدتك‪.‬‬
‫أنت فتاة طیبة و فطنة‪.‬‬
‫ماذا تتوقع مين؟‬
‫بالتأكید سوف تفهم یوما ما كل شيء‪.‬‬
‫یا إهلي‪ ،‬إن عمر اإلنسان یضیع هدرا ىف الطرق‪.‬‬
‫ملاذا تنظر ىل هكذا؟‬
‫هل تعرف كل أصدقائي؟‬
‫‪32‬‬
‫این مسأله سخته‪ ،‬اما حمال نیست‪.‬‬
‫من اونقدر خودخواه نیستم که مهه چیو برای‬
‫خودم خبوام‪.‬‬
‫من ناگهان احساس کردم که مهه چی داره‬
‫خراب میشه‪.‬‬
‫تو داری مهه چیو خراب میکنی‪.‬‬
‫کی گفت که تو منو از دست میدی؟‬
‫تو مطمئنی اونا به اینجا میان؟‬
‫تا کی باید اینجا منتظر باشم؟‬
‫اخه چرا جمبوری اینکارو بکنی؟‬
‫من چند جا کار دارم‪.‬‬
‫من مريم لباسم عوض کنم‪.‬‬
‫حرفهای که باهم زدمی یادت منريه‪ ،‬ها؟‬
‫من فقط میخواستم بیشرت تورو بشناسم‪.‬‬
‫من مريم چای بریزم‪.‬‬
‫من قصد نداشتم تورو ناراحت کنم‪.‬‬
‫واقعا به کمک تو احتیاج دارم‪.‬‬
‫تو دخرت خوب و فهمیده ای هستی‪.‬‬
‫تو چه انتظاری از من داری؟‬
‫یه روزی حتما مهه چیو میفهمی‪.‬‬
‫ای وای‪ ،‬عمر آدم توی ترافیک هدر میشه!‬
‫چرا اینجوری هبم نگاه میکنی؟‬
‫مگه تو متوم دوستهای منو میشناسی؟‬
 ‫سأحكي كل شيء ىف الفرصة املناسبة‪.‬‬
‫ىف رأیك أال یبدو عجیبا إىل حدما؟‬
‫إن فهم هذه املسألة صعب للغایة‪.‬‬
‫أنت ال تعرف شباب الیوم‪.‬‬
‫أنا ال أستطیع التمثیل‪ ،‬ألیس كذلك؟‬
‫دع التسرع‪ ،‬و ال حتكم على األمور بتعجل‪.‬‬
‫أرجوك أن ترد على اهلاتف‪.‬‬
‫ال تقل له شیئا حىت أعود‪.‬‬
‫أدخل‪ ،‬الباب مفتوح‪.‬‬
‫كم تبدو حیاتنا عجیبة!‬
‫لیت احلظ حيالفنا و جند تاكسي سریعا‪.‬‬
‫تعاىل أنظرى كم یناسبك هذا العقد‪.‬‬
‫إن عقلى ال یعمل اآلن‪.‬‬
‫أنا ال أستطیع أن أعرض نفسي للخطر بسببك‪.‬‬
‫أنتظر أنت هنا‪.‬‬
‫ملاذا تتظاهر بأنك مل تفهم كالمي؟‬
‫أرجوك أن حتدد موقفي‪.‬‬
‫سأوصلك أوال مث أذهب أنا إىل املنزل‪.‬‬
‫عندما أصمت فهذا یعين أنين أفكر‪.‬‬
‫لو أقرتحت علیك عمال‪ ،‬هل تقبله؟‬
‫‪33‬‬
‫سر فرصت مهه چیو تعریف میکنم‪.‬‬
‫به نظر تو یه کم عجیب منیاد؟‬
‫درک این قضیه خیلی سخته‪.‬‬
‫تو جووهنای امروزی رو منیشناسی‪.‬‬
‫من که منیتومن فیلم بازی کنم‪ ،‬اینطور نیست؟‬
‫اخه عجله رو بذار کنار‪ ،‬زود قضاوت نکن‪.‬‬
‫خواهش میکنم گوشی رو بردار‪.‬‬
‫هبش هیچی نگو تا خودم برگردم‪.‬‬
‫بیا تو‪ ،‬در بازه‪.‬‬
‫چقدر زندگی ما عجیبه!‬
‫خدا کنه که شانس بیارمی و زودتر یه تاکسی‬
‫پیدا کنیم‪.‬‬
‫بیا ببنی چقدر این گردنبند هبت میاد‪.‬‬
‫فکرم حاال درست کار منیکنه‪.‬‬
‫منکه منیتومن به خاطر تو جومنو به خطر‬
‫بیندازم‪.‬‬
‫تو مهنی جا منتظر مبون‪.‬‬
‫چرا وامنود میکنی که اصال حرفمو نفهمیده‬
‫ای؟‬
‫خواهش میکنم تکلیف منو روشن کن‪.‬‬
‫اول تورو مريسومن بعد خودم به خونه مريم‪.‬‬
‫وقتی سکوت میکنم یعنی دارم فکر میکنم‪.‬‬
‫اگه هبت پیشنهاد کار بدم قبول میکنی؟‬
 ‫أعرتف أنين قصرت‪ ،‬ولكن علي اآلن أن أصلح‬
‫األمور‪.‬‬
‫أتظن أنك إذا عرفت احلقیقة فسوف یتحسن‬
‫وضعك؟‬
‫َ‬
‫أذهب جانبا‪ ،‬و أحرتس من السیارة‪.‬‬
‫ملاذا ال توضح األمر جیدا؟ قل يل بالضبط ماذا‬
‫ترید أن تفعل‪.‬‬
‫أرجوك أال تتهجم و ال تتدخل أیضا‪.‬‬
‫من فضلك أحرتم نفسك‪.‬‬
‫لیتين أنا أیضا أمتلك هدوئك‪.‬‬
‫أعلم أن هذا هو الطریق الوحید‪.‬‬
‫كنت أستذكر دروسي فغلبين النوم‪.‬‬
‫هل أنتهى كالمك هبذه السرعة؟‬
‫حبثت عنه ىف كل مكان تتخیله فلم أجده‪.‬‬
‫لو مل أجده حىت الغد فسأجلأ إىل الشرطة‪.‬‬
‫لقد أخطأت أنك استمعت إىل كالم هذا الرجل‪.‬‬
‫ملاذا نتذكر هذه األشیاء احملزنة؟‬
‫هل أنت غاضب من شيء؟ ال ختف شیئا‪.‬‬
‫لقد أخطأت خطأ كبريا أنين مل أمت دروسي‪.‬‬
‫‪34‬‬
‫اعرتاف میکنم که کوتاهی کردم‪ ،‬اما حاال باید‬
‫جربان کنم‪.‬‬
‫فکر میکنی اگه حقیقتو بفهمی وضع تو از‬
‫این هبرت میشه؟‬
‫برو کنار‪ ،‬مراقب ماشنی باش‪.‬‬
‫چرا درست توضیح منیدی؟ بگو ببینم درست‬
‫چکار میخوای بکنی‪.‬‬
‫خواهش میکنم تند نرو دخالتم نکن‪.‬‬
‫لطفا احرتام خودتو نگهدار‪.‬‬
‫کاش منم میتونستم آرومشتو داشته باشم‪.‬‬
‫اینو بدون که این تنها راهه‪.‬‬
‫داشتم درس میخوندم خوامب برد‪.‬‬
‫هبمنی زودی حرفتون متوم شد؟‬
‫هرجایی که فکر کنی دنبالش گشتم پیداش‬
‫نکردم‪.‬‬
‫اگه تا فردا پیداش نکنم از پلیس کمک‬
‫میخوام‪.‬‬
‫تو اشتباه کردی که به حرف این مرد گوش‬
‫دادی‪.‬‬
‫چرا این چیزای ناراحت کننده رو یاد آوری‬
‫کنیم؟‬
‫از چی ناراحتی؟ هیچی پنهان نکن‪.‬‬
‫من اشتباه بزرگی کردم که درمسو نیمه رها‬

‫أمتىن أن توفق دائما‪.‬‬
‫كلنا مصرينا املوت‪.‬‬
‫أنا أشعر حبزنك من كل قليب‪.‬‬
‫لك حق أن تقلق‪ ،‬و لكين لیس ىل حیلة‪.‬‬
‫كل شيء حيتاج إىل وقت‪.‬‬
‫أنا أقوم بعملى‪.‬‬
‫لقد قمت بواجبك على القدر املطلوب‪.‬‬
‫الرجل العاقل ال یكرر خطأه مرتان‪.‬‬
‫املصلحة تستدعي أن أبقى هنا‪.‬‬
‫توكل على اهلل‪.‬‬
‫هل تعرف ماذا تقول؟‬
‫من األفضل أن تعرف حدودك‪.‬‬
‫أجلس دقیقة أرید أن أحتدث معك‪.‬‬
‫كنت أحبث عن فرصة أجلس فیها و أحتدث‬
‫معك‪.‬‬
‫أنا مستعجل اآلن‪ ،‬سنتحدث ىف هذا األمر فیما‬
‫بعد‪.‬‬
‫جيب أن أعرف هذا الرجل حجمه‪.‬‬
‫الغرية أعمت عیناك‪.‬‬
‫لقد أخطأت حینما تركت الطفل مبفرده‪.‬‬
‫‪35‬‬
‫کردم‪.‬‬
‫امیدوارم مهیشه موفق باشی‪.‬‬
‫مهه ما رفتنیم‪.‬‬
‫با متوم وجودم غمتو حس میکنم‪.‬‬
‫تو حق داری نگران باشی‪ ،‬اما من چاره ای‬
‫ندارم‪.‬‬
‫هرکاری نیاز به زمان داره‪.‬‬
‫من دارم به وظیفه ام عمل میکنم‪.‬‬
‫تو به اندازه کافی به وظیفه ات عمل کردی‪.‬‬
‫یه آدم عاقل هیچوقت یک اشتباه رو دوبار‬
‫تکرار منیکنه‪.‬‬
‫مصلحت اینه که اینجا مبومن‪.‬‬
‫توکلت به خدا باشه‪.‬‬
‫معلوم هست داری چی میگی؟‬
‫هبرته حد تورو بدونی‪.‬‬
‫یه دقیقه بشنی میخوام باهات حرف بزمن‪.‬‬
‫دنبال یه فرصت میگشتم که بشینم باهات‬
‫حرف بزمن‪.‬‬
‫من عجله دارم حاال‪ ،‬بعد در این باره حرف‬
‫میزنیم‪.‬‬
‫باید حق این مرد رو کف دستش بذارم‪.‬‬
‫حسادت چشم عقلت رو کور کرد‪.‬‬
‫من اشتباه کردم که بچه رو تنها رها کردم‪.‬‬
 ‫أتصور أننا ىف طریقنا للوصول إىل هدفنا‪.‬‬
‫هل أنيت مهتمة هبذا الفىت من صمیم قلبك؟‬
‫أعدك أن أقول لك احلقیقة‪.‬‬
‫لن أساحمك مطلقا‪.‬‬
‫ملاذا هتددين؟‬
‫أذهب و أفعل ما ترید‪.‬‬
‫ال أرید منك شیئا آخر‪.‬‬
‫كأنك مل تنتبه إىل ما قلته لك‪.‬‬
‫أذهب و أستعد نقودك‪.‬‬
‫أمي‪ ،‬أین بنطلوين؟ لقد حبثت عنه ىف كل مكان‬
‫فلم أجده‪.‬‬
‫كل شيء و له أصول‪.‬‬
‫من فضلك تعال إىل املطبخ و ساعدىن‪.‬‬
‫أمسحلى أن آتى و أحتدث إلیك عن قرب‪.‬‬
‫أهدأ و أجلس مكانك‪.‬‬
‫لقد قال ىل والدي هذا مرارا و لكىن مل أدرك‬
‫كالمه‪.‬‬
‫ال تقلق‪ ،‬أنا ىف الطریق و سأصل حاال‪.‬‬
‫كنت ىف غایة القلق من هذه اللحظة‪.‬‬
‫املوضوع طویل‪ ،‬سأقصه علیك فیما بعد‪.‬‬
‫فكر دائما ىف نتیجة عملك‪.‬‬
‫صدقين أنا غري مذنب‪.‬‬
‫‪36‬‬
‫خیال میکنم که دارمی به هدفمون مريسیم‪.‬‬
‫واقعا تو قلبا با این پسر عالقه ای داری؟‬
‫قول میدم حقیقتو بگم‪.‬‬
‫من هرگز حاللت منیکنم‪.‬‬
‫چرا هتدید میکنی؟‬
‫برو هرکاری دلت میخواد بکن‪.‬‬
‫دیگه باهات هیچ کاری ندارم‪.‬‬
‫مثه اینکه متوجه نشدی من هبت چی گفتم‪.‬‬
‫برو پولتو پس بگري‪.‬‬
‫مامان‪ ،‬شلوارم کو؟ من هرچی میگردم نیست‪.‬‬
‫هرچی رسم و رسوماتی داره‪.‬‬
‫لطفا بیا تو آشپزخونه کمکم کن‪.‬‬
‫اجازه بدین بیام از نزدیک باهات صحبت‬
‫کنم‪.‬‬
‫آروم باش بشنی سرجات‪.‬‬
‫بابام هی اینو هبم گفت ولی حرفهاش تو کله‬
‫ام فرو نرفت‪.‬‬
‫نگران نباش من تو راهم‪ ،‬اآلن مريسم‪.‬‬
‫من کلی نگران مهنی حلظه بودم‪.‬‬
‫قضیه خیلی مفصله‪ ،‬بعدا برات تعریف میکنم‪.‬‬
‫مهیشه به عاقبت کارهات فکر کن‪.‬‬
‫باور کن من بی گناهم‪.‬‬
 ‫أرأیت ماذا فعل لنجديت؟‬
‫مىت فهمت حىت تفهم هذه املرة؟‬
‫ال ميكن أن تظل هذه األشیاء خمباه إىل األبد‪.‬‬
‫أرجوك أن تقبل مىن هذا كهدیة‪.‬‬
‫هل أحضرت هذا لزوجتك؟‬
‫ملاذا جئت إىل هنا؟‬
‫أنا لن أذهب بدونك إىل أي مكان‪.‬‬
‫ىف احلقیقة أنا ال أعرف ملاذا كل هذا‬
‫اإلستعجال‪.‬‬
‫هل أنت أیضا مشغول؟‬
‫عید زواج مبارك!‬
‫مشكلتك أنك تعتقد أن النقود هى كل شيء‪.‬‬
‫سأصل ىف غضون نصف ساعة‪.‬‬
‫لقد زاد وزين كثريا‪ ،‬ألیس كذلك؟‬
‫املنزل بدونك لیس له طعم‪.‬‬
‫سأقول لك أنا أین جيب أن نلتقى‪.‬‬
‫سأتصل بك فیما بعد‪ ،‬مع السالمة‪.‬‬
‫كأنين أخفتك‪.‬‬
‫كنت أشعر بنفس االحساس الذي كنيت تشعرین‬
‫به‪.‬‬
‫كل ما ىف هذا املنزل ملك لك یا عزیزي‪.‬‬
‫ماذا بك؟ إىل هذا احلد أعمت النقود قلبك؟‬
‫‪37‬‬
‫دیدی برای جنامت چکار کرد؟‬
‫تو کی فهمیدی که این بار بفهمی؟‬
‫این چیزها منیشه تا ابد قامی کرد‪.‬‬
‫خواهش میکنم اینو بعنوان هدیه از من قبول‬
‫کن‪.‬‬
‫اینو برای خامنت آوردی؟‬
‫واسه چی اومدی اینجا؟‬
‫من بدون تو هیچ جا منريم‪.‬‬
‫راستش من که سر در منیارم این مهه عجله برا‬
‫چیه‪.‬‬
‫ببینم سر مشام شلوغه؟‬
‫سالگرد ازدواجت مبارک!‬
‫مشکل تو اینه که فکر میکنی پول مهه چیزه‪.‬‬
‫من تا نیم ساعت دیگه میام‪.‬‬
‫خیلی چاق شدم‪ ،‬نه؟‬
‫خونه بدون تو رنگ و بویی نداره‪.‬‬
‫خودم میگم کجا باید مهدیگرو ببینیم‪.‬‬
‫بعدا هبت زنگ میزمن‪ ،‬فعال خداحافظ‪.‬‬
‫مثه اینکه تورو ترسوندم‪.‬‬
‫من دقیقا مهنی حسی که تو داشتیو داشتم‪.‬‬
‫مهه چیز این خونه مال توئه عزیز من‪.‬‬
‫چت شده؟ مگه اینقدر پول کورت کرده؟‬
 ‫أرجوك ال تبدأ هذا مرة آخرى‪.‬‬
‫هل حتبين حقا؟‬
‫أنا أحبك من صمیم قليب‪.‬‬
‫ملاذا مل تغلق الباب؟‬
‫أنا فخورة أنين ىل أخت مثلك‪.‬‬
‫أنظر أمامك أیها الصيب‪.‬‬
‫أنت ال تعرف ماذا تفعل حبیاتك‪.‬‬
‫أمي‪ ،‬أرجوك أن تأخذي حذرك من الضغط‪.‬‬
‫عفوا معى مكاملة هاتفیة‪.‬‬
‫بأي لغة أقول لك أنىن ال أحب أفعالك هذه؟‬
‫لقد أسأت التصرف‪ ،‬ال تدافع عن نفسك ثانیا‪.‬‬
‫ال یؤخذ كل شيء بالقوة‪.‬‬
‫إن أبىن ال یفعل أي شيء دون إذين‪.‬‬
‫لیس هذا مكان هذه األفعال یا سیديت‪.‬‬
‫أصرب حىت أرى هل هو یقول احلقیقة أم أنه‬
‫یكذب‪.‬‬
‫أین حتب أن آت إلیك؟‬
‫من األفضل أن نصعد إىل أعلى‪ ،‬ألیس كذلك؟‬
‫أحتدثت مع أسرتك بشأين؟‬
‫‪38‬‬
‫تورو خدا دوباره شروعش نکن‪.‬‬
‫واقعا منو دوست داری؟‬
‫من از ته دمل عاشقتم‪.‬‬
‫چرا درو نبستی؟‬
‫من به داشنت خواهر مثه تو افتخار میکنم‪.‬‬
‫جلوتو نگاه کن پسر‪.‬‬
‫تو اصال منیدونی با زندگیت چکار کنی‪.‬‬
‫مامان‪ ،‬خواهش میکنم مواظب فشار خونتون‬
‫باشی‪.‬‬
‫معذرت میخوام حاال دارم با تلفن حرف‬
‫میزمن‪.‬‬
‫به چی زبونی هبت بگم که از این کارات‬
‫خوشم منیاد؟‬
‫تو غلط کردی‪ ،‬دیگه از خودت دفاع نکن‪.‬‬
‫مهه چی که زورکی منیشه‪.‬‬
‫بچه ام بدون اجازه ام حتی آب منیخوره‪.‬‬
‫اینجا جای این کارا نیست خامن‪.‬‬
‫صرب کن ببینم او راست میگه یا دروغ‪.‬‬
‫دوست داری کجا بیام دنبالت؟‬
‫هبرته برمی باال‪ ،‬مگه نه؟‬
‫مگه درباره من با خونواده ات گفتگوها‬
‫داشتی؟‬
 ‫لقد ساء حظي رمسیا!‬
‫هذا الصيب به شيء جيعلين أشك به‪.‬‬
‫ملاذا أنت متشائم هكذا؟‬
‫ملاذا أمحر وجهك هكذا؟‬
‫أرجوك أال حترمين من السعادة‪.‬‬
‫كیف طاوعك قلبك أن تلعب مبشاعري هكذا؟‬
‫إنك مل حتب یوما أن تسمع احلقیقة‪.‬‬
‫هل تعتقد أنك وحدك الذي تعرف معىن احلب؟‬
‫مل أكن أعتقد أنك غري وىف إىل هذا احلد‪.‬‬
‫ملاذا تنام هنا؟ أذهب و من ىف حجرتك‪.‬‬
‫ممكن أن تعطين عنوان منزلك؟‬
‫هل تصورت أنك تستطیع أن ختفى نفسك عين؟‬
‫لن یتغري شيء باهلروب‪.‬‬
‫أرید أن أصبح نفسي‪ ،‬أن أختذ قرارايت بنفسي‪.‬‬
‫لن أدعك خترج من حیايت‪ ،‬أنا أحبك‪.‬‬
‫عذرا‪ ،‬ال ميكن فعل أي شيء اآلن‪.‬‬
‫تكلم بوضوح أكثر ألرى ماذا تقول‪.‬‬
‫ملاذا جتلس ىف الظالم؟‬
‫ما الفارق بالنسبة ىل؟‬
‫‪39‬‬
‫من رمسا بدخبت شدم!‬
‫یه چیزی تو این پسر هست که منو مشکوک‬
‫میکنه‪.‬‬
‫تو چرا اینقدر بدبینی؟‬
‫چرا اینقدر صورتت قرمز شد؟‬
‫تورو خدا خوشیمو ازم نگري‪.‬‬
‫چطور دلت اومد با احساسامت بازی کنی؟‬
‫تو هیچ وقت دوست نداشتی راستشو‬
‫بشنوی‪.‬‬
‫فکر میکنی فقط خودتی که معنی عشقو‬
‫میفهمی؟‬
‫فکر منیکردم اینقدر بی وفا باشی‪.‬‬
‫چرا اینجا میخوابی؟ برو تو اتاقت خبواب‪.‬‬
‫میشه نشونه خونه اتو هبم بدی؟‬
‫خیال میکردی میتونی خودتو ازم قامی کنی؟‬
‫با فرار کردن چیزی عوض منیشه‪.‬‬
‫من دیگه میخوام خودم باشم‪ ،‬خودم واسه‬
‫خودم تصمیم بگريم‪.‬‬
‫من منیذارم از زندگیم بری بريون‪ ،‬من عاشقتم‪.‬‬
‫معذرت میخوام‪ ،‬فعال هیچ کار منیشه کرد‪.‬‬
‫واضحرت حرف بزن ببینم داری چی میگی‪.‬‬
‫تو تاریکی چرا میشینی؟‬
‫برای من چی فرقی میکنه؟‬
 ‫صدقين إن أقرتاحى جاد للغایة‪.‬‬
‫أنت أیضا لیس لك رغبة ىف النوم؟‬
‫كنت أحلم بكابوس فظیع‪.‬‬
‫ملاذا خرجت من املنزل ىف هذا الوقت من اللیل؟‬
‫أنت ال تعلم إىل أي درجة أبنيت حساسة‪.‬‬
‫أمسع و ال تقاطعين‪.‬‬
‫أنا أعلم كیف أجنز أعماىل‪.‬‬
‫لقد كنت نائما و مل أرد أن أوقظك‪.‬‬
‫لست على استعداد أن أشاركك ىف محاقتك‪.‬‬
‫أال تعرف حجمك؟‬
‫عذرا‪ ،‬مل أعرف صوتك‪.‬‬
‫هل كان كالمي مضحك؟‬
‫كنت ترید أن تقول ىل شیئا‪ ،‬ملاذا مل تقله؟‬
‫أعلم أن طباعنا غري مالئمة لبعضها‪.‬‬
‫من فضلك أغلق حزام األمان‪.‬‬
‫على كل حال جيب أن أرى ذلك املكان عن‬
‫قرب‪.‬‬
‫یا اهلي‪ ،‬هذا اجلو احلار خينق اإلنسان‪.‬‬
‫عفوا یا سیدي‪ ،‬لیس لدینا حجرة خالیة‪.‬‬
‫من من أخذت مفتاح املنزل؟‬
‫كل املشاكل ميكن حلها بالنقود‪.‬‬
‫أشعر أنين ال أستطیع أن أتنفس ىف هذا املكان‪.‬‬
‫‪41‬‬
‫باور کن پیشنهادم خیلی جدیه‪.‬‬
‫تو هم خوابت منیربه؟‬
‫من داشتم کابوس وحشتناکی میدیدم‪.‬‬
‫در این وقت شب براچی از خونه خارج‬
‫شدی؟‬
‫تو که منیدونی دخرتم چقدر حساسه‪.‬‬
‫گوش کن و حرفمو قطع نکن‪.‬‬
‫من بلدم چجوری کار خودمو اجنام بدم‪.‬‬
‫تو که خواب بودی خنواستم بیدارت کنم‪.‬‬
‫من حاضر نیستم شریک این محاقتت بشم‪.‬‬
‫تو مگه اندازه خودتو منیدونی؟‬
‫معذرت میخوام‪ ،‬صداتو نشناختم‪.‬‬
‫مگه حرفهام خنده دار بود؟‬
‫تو یه چیزی میخواستی هبم بگی‪ ،‬چرا نگفتی؟‬
‫اینو بدون که اخالقمون به هم جور نیست‪.‬‬
‫خواهش میکنم کمربند امنیتی رو ببند‪.‬‬
‫به هر حال الزمه اوجنارو از نزدیک ببینم‪.‬‬
‫ای وای‪ ،‬این گرما انسان رو خفه میکنه‪.‬‬
‫ببخشنی آقا‪ ،‬ما که اتاق خالی ندارمی‪.‬‬
‫کلید خونه رو از کی گرفتی؟‬
‫با پول میشه سخترتین مشکلها رو آسون کرد‪.‬‬
‫احساس میکنم که دیگه منیتومن اینجا نفس‬

‫یا له من كاذب حمتال!‬
‫مل أكن أتوقع أن ألقاق هبذه السرعة‪.‬‬
‫أنا خائف لدرجة أن عقلي ال یستطیع أن یفكر‪.‬‬
‫عندما أكون معك أشعر باألمان‪.‬‬
‫ما دورك ىف هذه األحداث؟‬
‫أنا أعرف جیدا كیف أجعلك تتحدث‪.‬‬
‫سأظل هنا حىت یظلم اللیل‪.‬‬
‫هل أنت أعمى؟ ملاذا ال تنظر أمامك؟‬
‫ال أستطیع أن أذهب معك إىل املدینة‪.‬‬
‫أرجوك ال تسألين أسئلة ملتویة‪.‬‬
‫قل ىل كل ما حتتاجه ألحضره إلیك‪.‬‬
‫إن النوم یثقل عیين‪.‬‬
‫لقد جئت إىل طریق بال عودة‪.‬‬
‫سینتهي عملي ىف غضون شهر أو إثننی‪.‬‬
‫ماذا لو مل أقبل اقرتاحك؟‬
‫ال أعلم عنه شیئا‪ ،‬ال أدري ماذا حل به‪.‬‬
‫ال أستطیع أن أضع یدي على خدي و أجلس‪.‬‬
‫لیس اآلن وقت املناقشة‪ ،‬جيب أن نتحرك من‬
‫‪41‬‬
‫بکشم‪.‬‬
‫چه حقه باز دروغگوست!‬
‫من انتظارشو نداشتم که تورو به این زودی‬
‫مالقات کنم‪.‬‬
‫من اینقدر میرتسم که فکرم اصال خوب کار‬
‫منیکنه‪.‬‬
‫وقتی با توئم احساس امنیت میکنم‪.‬‬
‫تو در این میون چی نقشی داری؟‬
‫من خوب میدومن چجوری تورو به حرف‬
‫بیارم‪.‬‬
‫من تا تاریک شدن هوا اینجا میمومن‪.‬‬
‫مگه کوری؟ چرا جلوی پایتو نگاه منیکنی؟‬
‫من منیتومن باهات به شهر بیام‪.‬‬
‫تورو خدا سوال پیچ نکن‪.‬‬
‫هرچی میخوای بگو برات بیارم‪.‬‬
‫خواب داره چشماميو سنگنی میکنه‪.‬‬
‫تو جایی اومدی که دیگه باز گشت نداره‪.‬‬
‫کارم تا یکی دوماه دیگه متوم میشه‪.‬‬
‫اگه من پیشنهاد تو قبول نکنم چی؟‬
‫ازش خربی نیست‪ ،‬منیدومن چی بالیی سرش‬
‫اومده‪.‬‬
‫من منیتومن دست روی دست بذارم و بشینم‪.‬‬
‫فعال جای حبث نیست‪ ،‬باید هرچی سریعرت از‬
 ‫هذا املكان بأقصى سرعة‪.‬‬
‫ما األخبار؟ خري إن شاء اهلل‪.‬‬
‫إن ذوقك ال جدال فیه یا عزیزي‪.‬‬
‫یاال العجب‪ ،‬كلما ازداد غضبك كلما ازدادت‬
‫جاذبیتك!‬
‫ماذا بك؟ هل غلبك املزاح؟‬
‫أنت تقول هراءا‪ ،‬أرجوك أن تصمت‪.‬‬
‫أنت تتحدث جیدا كعادتك‪.‬‬
‫عزیزي‪ ،‬أعلم أن احلیاة مجیلة جدا‪.‬‬
‫ال ميكن إختاذ قرار مع وجود شك‪ ،‬البد أن جتد‬
‫یقینا‪.‬‬
‫ما هذا االسلوب ىف احلدیث؟ إنه غري الئق‬
‫بإنسان مثلك‪.‬‬
‫كل مشكلة و هلا حل‪.‬‬
‫إن تصرفك لیس تصرف إنسان عاقل‪.‬‬
‫ميكننا أن نكون أصدقاء جیدین لبعضنا‪.‬‬
‫ساحمين‪ ،‬كأنين أذیتك كعاديت‪.‬‬
‫لقد جئت ألحتدث إلیك و أصارحك بآالم‬
‫قليب‪.‬‬
‫‪42‬‬
‫اینجا تکون خبورمی‪.‬‬
‫چه خربی؟ انشاهلل که خري است‪.‬‬
‫سلیقه تو که حرف نداره عزیزم!‬
‫چه عجب‪ ،‬عصبانی میشی خوشتیپرت میشی!‬
‫چت شده؟ شوخیت گرفته؟‬
‫تو داری مزخرف میگی‪ ،‬خواهش میکنم‬
‫ساکت شو‪.‬‬
‫تو مثه مهیشه خوب حرف میزنی‪.‬‬
‫جومن‪ ،‬اینو بدون که زندگی خیلی زیباست‪.‬‬
‫با شک که منیشه تصمیم گرفت‪ ،‬باید یقنی‬
‫پیدا کنی‪.‬‬
‫این چی طرز صحبت کردنه؟ از آدم مثه مشا‬
‫بعیده‪.‬‬
‫مشکالت چی کوچیک چی بزرگ باالخره راه‬
‫حل داره‪.‬‬
‫رفتار تو اصال رفتار یه آدم سامل و طبیعی‬
‫نیست‪.‬‬
‫ما میتونیم دوستهای خوب برای مهدیگر‬
‫باشیم‪.‬‬
‫منو ببخش‪ ،‬انگار که مثه مهیشه اذیتت کردم‪.‬‬
‫من اومدم هبت درد دملو بگم باهات حرف‬
‫بزمن‪.‬‬
 ‫إنك دائما هكذا أناين و عنید‪.‬‬
‫من األفضل أال نكذب على بعض‪.‬‬
‫هل حتب أن تشرب مشروبا باردا؟‬
‫هل صحیح أنك ترید أن تذهب إىل اروبا؟‬
‫ال‪ ،‬سأظل هنا‪.‬‬
‫ال أرید أن یعلم أحد أنين هنا‪.‬‬
‫لن أذهب إىل أي مكان بدون أبنيت‪.‬‬
‫أنا متأكد أن بإمكاننا أن نتعاون‪.‬‬
‫هل ستتوقف أم ال؟ لقد خنقتين‪.‬‬
‫أرى أنك إن مل یكن لك رغبة فلن ینصلح أي‬
‫شيء‪.‬‬
‫أرید أن أصبح إنسانا ىف بلدي‪.‬‬
‫ملاذا أنت حزین إىل هذا احلد؟‬
‫لقد دق احلظ بابك‪.‬‬
‫أرید أن أكسب نقودا من العمل الذي أحبه‪.‬‬
‫أترید أن تدمر نفسك؟‬
‫حاول أن حتتفظ هبدوئك‪.‬‬
‫عزیزي‪ ،‬إننا أصدقاء‪ ،‬ألیس كذلك؟‬
‫یا لك من إنسان شریف و ودود!‬
‫أنا مل أسأل سؤال سیئ یا سیديت‪.‬‬
‫ىف النهایة كل إنسان یفكر بطریقته‪.‬‬
‫احلیاة بدون خماطر كغذاء بدون رائحة‪.‬‬
‫‪43‬‬
‫مهیشه مهینطوری خودخواه و یک دنده‪.‬‬
‫هبرته به هم دروغ نگیم‪.‬‬
‫دوست داری نوشابه خبوری؟‬
‫درسته که تو میخوای بری اروپا؟‬
‫نه بابا‪ ،‬من مهینجا میمومن‪.‬‬
‫من منیخوام کسی بدونه من کجام‪.‬‬
‫من بدون دخرتم جایی منريم‪.‬‬
‫من مطمئنم که ما میتونیم باهم مهکاری کنیم‪.‬‬
‫اخه‪ ،‬بس میکنی یا نه؟ منو خفه کردی‪.‬‬
‫میبینم که تا خودت خنواهی هیچ کاری درست‬
‫منیشه‪.‬‬
‫من میخوام تو کشور خودم آدم باشم‪.‬‬
‫اینقدر واسه چی دخلوری؟‬
‫شانس در خونه اتو زده‪.‬‬
‫من میخوام از کاری که دوست دارم پول در‬
‫بیارم‪.‬‬
‫میخوای خودتو هالک کنی؟‬
‫سعی کن آرامشتو حفظ کنی‪.‬‬
‫جومن‪ ،‬ما باهم دوستم‪ ،‬مگه نه؟‬
‫چقدر شریف و انسان دوست هستی!‬
‫من که سوال بدی نکردم خامن‪.‬‬
‫باآلخره هرکسی یه جور فکر میکنه دیگه‪.‬‬
‫زندگی بدون خطر مثه غذایی است بدون بو‪.‬‬
‫ملاذا ال نستطیع مطلقا أن نتحدث سویا بشكل‬
‫طبیعى؟‬
‫ما دورك فیما حيدث؟‬
‫أقول لك شیئا و ال تستهزء يب؟‬
‫ال أعلم ملاذا أطمئننت إلنسان مثلك‪.‬‬
‫أمسع رمبا تفهم شیئا‪.‬‬
‫عذرا‪ ،‬كأنين أتیت ىف وقت غري مناسب‪.‬‬
‫إنك مل تتناول عشاءك‪ ،‬إذا على األقل تناول‬
‫شایك‪.‬‬
‫أعدك أن یصبح كل شيء كما كان ىف بدایته‪.‬‬
‫هل كان هذا هو اتفاقنا؟‬
‫لقد مسعت ألجلك هراءا كثريا‪.‬‬
‫أترید احلقیقة؟ أنا أدركك متاما‪.‬‬
‫إن مل ميتلك اإلنسان القوة و النجاح فلیس هناك‬
‫فائدة‪.‬‬
‫هل ترید أن تفسد عملنا؟‬
‫كم اصبحت جذابا!‬
‫كم أشعر بإحساس مجیل!‬
‫أنت ختدعين‪.‬‬
‫ملاذا أنت قاسي القلب هكذا؟‬
‫ملاذا تصرخ؟ هل أنا أصم؟‬
‫إنين ىف حالة رائعة‪ ،‬ال یوجد أفضل من ذلك‪.‬‬
‫‪44‬‬
‫ما چرا منیتونیم هیچ وقت با هم درست‬
‫صحبت کنیم؟‬
‫توی این ماجرا چکاره ای؟‬
‫یه چیزی هبت بگم هبم منیخندی؟‬
‫من منیدومن چرا به یه آدم مثه تو اطمئنان‬
‫کردم‪.‬‬
‫گوش کن شاید یه چیزایی حالت بشه‪.‬‬
‫ببخشنی‪ ،‬مثه اینکه بی موقع مزاحم شدم‪.‬‬
‫شامتو که خنوردی پس ال اقل چایتو خبور‪.‬‬
‫من قول میدم مهه چی عنی روز اولش بشه‪.‬‬
‫مگه قرارمون این بود ؟‬
‫من به خاطر تو هزار جور مزخرف شنیدم‪.‬‬
‫راستشو خبوای؟ من کامال درکت میکنم‪.‬‬
‫آدم تا قدرمتند و موفق نباشه هیچ فایده ای‬
‫نداره‪.‬‬
‫تو میخوای کارمونو خراب کنی؟‬
‫چه خوشتیپ شدی!‬
‫چی احساس خوبی دارم!‬
‫تو دیگه داری کلکم میزنی‪.‬‬
‫چرا اینقدر سنگدلی؟‬
‫چرا داد میزنی؟ مگه کرم؟‬
‫حامل خیلی عالیه‪ ،‬دیگه از این هبرت منیشه‪.‬‬
 ‫ملاذا ترید أن تبیع سیارتك؟‬
‫أرید فقط أن آخذ حقي من احلیاة‪.‬‬
‫ماذا لو احتاج إلیك أحد؟‬
‫إن هذه الفتاة ختتلف عن اآلخرین‪.‬‬
‫حذار أن تكون هذه الفتاة أخذت عقلك‪.‬‬
‫ملاذا ینظر إلیك هذا الفيت هكذا؟‬
‫ماذا ترید مين؟ أذهب‪ ،‬و ال تتعقبين مرة أخرى‪.‬‬
‫دعين أحتدث حبریة‪.‬‬
‫لقد حبثت عنه ىف كل مكان فلم أجده‪.‬‬
‫إن اإلنسان یصبح خیايل ىف الغربة‪.‬‬
‫هل قلت هذا الكالم إلسعادي؟‬
‫البد أن أدرك ماذا حيدث‪.‬‬
‫أال یوجد أحد هنا جيیبين؟‬
‫كیف استطعت أن تفعل ذلك معي؟‬
‫أرید أن تنشق األرض و تبلعين‪.‬‬
‫أغرب عن وجهي ىف احلال‪.‬‬
‫أرید أن أذهب إىل املنزل سریعا و آخذ محام‬
‫دافئ‪.‬‬
‫ال أرید أن نتحدث سویا ىف ظل هذه الظروف‪.‬‬
‫قليب سیقف من شدة القلق‪.‬‬
‫كنت دائما أطلب من اهلل أن یهبين شخصا‬
‫مثلك‪.‬‬
‫‪45‬‬
‫واسه چی میخوای ماشینتو بفروشی؟‬
‫من فقط میخوام حقمو از زندگی بگريم‪.‬‬
‫اگه کسی کارت داشت چی؟‬
‫این دخرت با بقیه فرق میکنه‪.‬‬
‫نکنه این دخرت تو کله ات گري کرده‪.‬‬
‫این پسر چرا اینجوری نگات میکنه؟‬
‫از جون من چی میخوای؟ برو‪ ،‬دیگه دنبامل‬
‫نیا‪.‬‬
‫بذار حرفمو راحت بزمن‪.‬‬
‫مهه جارو گشتم پیداش نکردم‪.‬‬
‫تو غربت آدم خیاالتی میشه‪.‬‬
‫این حرفها رو برای دخلوشی منو گفتی؟‬
‫من باید سردربیارم جریان چیه‪.‬‬
‫کسی اینجا نیست هبم جواب بده؟‬
‫چطور تونستی اینکارو با من بکنی؟‬
‫دمل میخواد یه جوری خودمو گم و گور کنم‪.‬‬
‫مهنی حاال از اینجا گم شو‪.‬‬
‫دوست دارم زودتر برسم خونه و یه دوش آب‬
‫گرم بگريم‪.‬‬
‫منیخوام تو این شرایط با هم حرف بزنیم‪.‬‬
‫من دارم از شدت نگرانی سکته میکنم‪.‬‬
‫مهیشه از خدا میخواستم که کسی رو هبم بده‬
‫که مثه تو باشه‪.‬‬
 ‫أغلق النافذة حىت ال یدخل الذباب‪.‬‬
‫هل خربت الدنیا؟‬
‫أنا خائف من أن أفقد منزىل‪.‬‬
‫بالسعي فقط تستطیع أن جتلب السعادة إىل‬
‫حیاتك‪.‬‬
‫لیتنا نستطیع أن نستمتع باملدة الصغرية الىت حنى‬
‫فیها‪.‬‬
‫دائما أحاول أن أنسى سریعا‪.‬‬
‫قل ىل كیف كان السفر؟‬
‫أمل تر كیف یعیش الفقراء؟‬
‫قل ىل ماذا تعلمت من هذه الرحلة؟‬
‫أحب أن أریك أشیاء كثرية قبل أن أذهب‪.‬‬
‫شم هذا العطر‪.‬‬
‫كیف یستطیع اإلنسان ىف حیاته أن یتخلى عن‬
‫احلریة؟‬
‫ال ميكن أن تنجز األعمال باإلجبار‪.‬‬
‫لقد تعبت یا أمي‪ ،‬ملاذا ال تنتهي هذه‬
‫االمتحانات؟‬
‫اللعنة على احلیاة بدون حب!‬
‫كم أنا سعید ألين قلت ما أرید‪.‬‬
‫لیس من السهل اجياد إمرأة أو رجل مثاىل‪.‬‬
‫‪46‬‬
‫پنجره رو ببند مگس نیاد‪.‬‬
‫مگه دنیا به آخر رسیده؟‬
‫من میرتسم خونه امو از دست بدم‪.‬‬
‫تنها با تالش است که میتونی شادی رو به‬
‫زندگیت بیاری‪.‬‬
‫کاش بتونیم از این مدت کوتاهی که زنده امی‬
‫لذت بربمی‪.‬‬
‫مهیشه سعی میکنم زود فراموش کنم‪.‬‬
‫هبم بگو سفر چگونه گذشت؟‬
‫مگه ندیدی مردم فقري چگونه زندگی میکنن؟‬
‫بگو ببینم از این سفر چی آموختی؟‬
‫دوست دارم قبل از رفنت خیلی چیزا رو‬
‫نشونت بدم‪.‬‬
‫این عطر رو بو کن‪.‬‬
‫انسان چگونه میتونه در زندگیش از آزادی‬
‫صرفنظر کنه؟‬
‫با اجبار منیشه کارها رو پیش برد‪.‬‬
‫خسته شدم مامان‪ ،‬چرا این امتحانات متوم‬
‫منیشه؟‬
‫مرگ بر زندگی بی عشق!‬
‫چقدر خوشحامل که حرفمو زدم‪.‬‬
‫پیدا کردن زن یا مرد ایدآل اصالً کار ساده ای‬
‫نیست‪.‬‬
 ‫أوافقك مئة باملئة‪.‬‬
‫هل تعتقد أنك ستخدعين هبذه التصرفات؟‬
‫الوقت یداوى كل شيء‪.‬‬
‫إن اهلل یسامح ىف كل شيء إال حق البشر‪.‬‬
‫ال أجد سببا للكذب‪.‬‬
‫ال تكذب هكذا‪ ،‬باهلل إنه ألمر سیئ‪.‬‬
‫احلقیقة دائما مرة‪.‬‬
‫أنا أحبك مثل أخيت‪.‬‬
‫لقد تأخر وقت هذه األعمال‪.‬‬
‫لو كنت مكاين ما كنت غضبت من مثل هذه‬
‫األفعال؟‬
‫إن قليب حيرتق حلايل‪.‬‬
‫البد أن نعیش سویا فرتة طویلة‪.‬‬
‫أي هذه األحادیث كان مضحكا؟‬
‫لقد شرفت منزلك‪.‬‬
‫لقد تغري رأیي متاما‪.‬‬
‫هل أنت غاضب مين؟‬
‫ال أدري ملاذا قليب ال یهدأ‪.‬‬
‫أتعلم؟ لقد فقدت حقیبة نقودي باألمس‪.‬‬
‫اجلو مظلم للغایة‪ ،‬ال أستطیع رؤیتك‪.‬‬
‫عفوا‪ ،‬أنا ال أعرفك‪ ،‬أميكن أن تعرف نفسك؟‬
‫‪47‬‬
‫من باهات صد در صد موافقم‪.‬‬
‫فکر میکنی با این کارات منو خر میکنی؟‬
‫گذر زمون مهه چیو درست میکنه‪.‬‬
‫خدا از مهه گناه ها میگذره ولی از حق الناس‬
‫منیگذره!!‬
‫من دلیلی منیبینم که دروغ بگم‪.‬‬
‫اخه‪ ،‬اینقدر دروغ نگو‪ ،‬به خدا زشته‪.‬‬
‫مهیشه حرف حق تلخه دیگه‪.‬‬
‫من تو رو مثه خواهر دوست دارم‪.‬‬
‫دیگه واسه این کارا دیر شده‪.‬‬
‫تو بودی از این کارا ناراحت منیشدی؟‬
‫دمل واسه خودم میسوزه‪.‬‬
‫ما مدت زیادی رو باید با هم زندگی کنیم‪.‬‬
‫کجای این حرفها خنده دار بود؟‬
‫به خونه ات خیلی خوش اومدی‪.‬‬
‫نظر من کامال عوض شد‪.‬‬
‫از دست من عصبانی هستی؟‬
‫منیدومن چرا دمل آروم منیگريه‪.‬‬
‫میدونی چیه؟ دیروز کیف پوملو گم کردم‪.‬‬
‫هوا خیلی تاریکه‪ ،‬منیتومن ببینمت‪.‬‬
‫ببخشنی‪ ،‬من مشا رو منیشناسم میشه خودتونو‬
‫معرفی کننی؟‬
 ‫إن یدي ترتعش من اخلوف‪.‬‬
‫إن والديت دائما ما تأخذين ىف حضنها عندما‬
‫تراين‪.‬‬
‫إن اخالق هذا الصيب سیئة جدا‪ ،‬لقد عصبين‬
‫للغایة‪.‬‬
‫ملاذا ال تسمحي يل ابدا بالسفر مبفردي یا أمي؟‬
‫أنا حزین جدا ألين فقدت عملي‪.‬‬
‫سوف أسافر غدا إىل تاجیكستان‪.‬‬
‫هل تریدین الطبیب یا سیديت؟‬
‫هل تریدین الطالق؟‬
‫ال أستطیع العیش مع هذا الرجل‪.‬‬
‫لقد قررت أن أتركه‪.‬‬
‫ملاذا ترید أن تتزوجين؟‬
‫أنا فقط ال أریدك أن تقلقي من شيء ىف الوقت‬
‫الراهن‪.‬‬
‫من املقرر له أن یراعي الطفل؟‬
‫ال أریدك أن تعتقد أنين إنسان بال مشاعر‪.‬‬
‫لو كنت مكانك ما كنت أخذت املوضوع على‬
‫حممل اجلد‪.‬‬
‫ممكن أن تعرف نفسك؟‬
‫ما أمسك؟‬
‫‪48‬‬
‫دستم داره از ترس میلرزه‪.‬‬
‫مامامن مهیشه وقتی منو میبینه منو در آغوش‬
‫میگريه‪.‬‬
‫این پسر خیلی بداخالقه‪ ،‬کامال منو عصبانی‬
‫کرد‪.‬‬
‫مامان چرا هیچ وقت اجازه منیدی تنها سفر‬
‫کنم؟‬
‫از اینکه کارم رو از دست دادم خیلی‬
‫ناراحتم‪.‬‬
‫من فردا به تاجیکستان پرواز میکنم‪.‬‬
‫دکرتو میخوای خامن؟‬
‫تو مگه میخوای طالق بگريی؟‬
‫من نیمتومن با این مرد زندگی کنم‪.‬‬
‫من تصمیممو گرفتم که ترکش کنم‪.‬‬
‫واقعا چرا میخوای با من ازدواج کنی؟‬
‫من فقط منیخوام اآلن نگران چیزی باشی‪.‬‬
‫قراره کی از بچه مراقبت کنه؟‬
‫منیخوام فکر کنی آدم بی احساسی هستم‪.‬‬
‫اگه من بودم زیاد جدی منیگرفتم‪.‬‬
‫ممکنه خودتو معرفی کنی؟‬
‫اسم تو چیست؟‬
 ‫من أین تكون؟‬
‫كم عمرك؟‬
‫كم طفل لدیك؟‬
‫لقد ولدت ىف أسرة فقرية نسبیا‪.‬‬
‫من فضلك حتدث عن نفسك قلیال‪.‬‬
‫أنا عادة أعمل هنارا و أستذكر دروسي ىف املساء‪.‬‬
‫حاول أال تنسى اهلل ابدا‪.‬‬
‫لقد سعدت كثريا لرؤیتك‪.‬‬
‫یا اهلي‪ ،‬إن هذا األمر یرجع إىل ثالثنی عاما‬
‫مضت!‬
‫إن كل هذه األفعال محاقة‪.‬‬
‫أرجوك أن تقول له أنين الزلت أحبه‪.‬‬
‫أنا دائما أنسى حقیبة نقودي‪.‬‬
‫یا عزیزي‪ ،‬لو أن شیئا قدر له أن حيدث فمن‬
‫املؤكد أنه سیحدث‪.‬‬
‫أعلم أن أفعالك هذه ستغضب والدك‪.‬‬
‫هل حتب أن ترقص معي؟‬
‫إىل أین تنوي السفر؟‬
‫من فضلك أغلق الرادیو‪.‬‬
‫أعلم أن احلب ميكنه أن یدوم إىل األبد‪.‬‬
‫‪49‬‬
‫اهل کجایی؟‬
‫چند سالته؟‬
‫چند تا بچه داری؟‬
‫من در یه خونواده نسبتا فقري به دنیا اومدم‪.‬‬
‫لطفا یه خورده از خودت حرف بزن‪.‬‬
‫من معموال روزا مريم کار و شبا درس میخومن‪.‬‬
‫سعی کن هیچ وقت خدا رو فراموش نکنی‪.‬‬
‫از دیدنت بی اندازه خوشوقت شدم‪.‬‬
‫ای وای‪ ،‬این مسأله مربوط به سی سال پیش‬
‫است!‬
‫مهه این کارا امحقانه است‪.‬‬
‫خواهش میکنم هبش بگو که من هنوز‬
‫دوستش دارم‪.‬‬
‫من مهیشه کیف پوملو فراموش میکنم‪.‬‬
‫عزیزم‪ ،‬اگه قراره کاری بشه حتما میشه‪.‬‬
‫اینو بدون که این کار تو پدرتو عصبانی‬
‫میکنه‪.‬‬
‫دوست داری با من برقصی؟‬
‫تو قصد داری به کجا پرواز کنی؟‬
‫لطفا رادیو رو خاموش کن‪.‬‬
‫اینو بدون که عشق میتونه تا ابد دوام داشته‬
‫باشه‪.‬‬
 ‫أنا ال أستطیع أن أتصور احلیاة من دونك‪.‬‬
‫مل أفقد األمل یوما ما‪.‬‬
‫أشكرك على هذه اهلدیة‪.‬‬
‫خذ هذا‪ ،‬إنك لن جتد أفضل منه‪.‬‬
‫أغفر ىل سوء أديب یا سیدي‪.‬‬
‫أعتقد أن املوضوع أكرب مما كنت أتوقع‪.‬‬
‫إنين أعد اللحظات للقائك‪.‬‬
‫دعنا نقف هنا‪.‬‬
‫من فضلك أبعد هذا عين‪.‬‬
‫أمحد اهلل ألنك خبري یا عزیزي‪.‬‬
‫قف مكانك‪.‬‬
‫إن هذا أسوء شيء أكلته حىت اآلن‪.‬‬
‫ملاذا أخرتت هذا الطریق؟‬
‫دعنا منهد له الطریق‪.‬‬
‫إن اهلل وحده یعلم ماذا ميكن أن حيدث‪.‬‬
‫أعتقد أنك جيب أن تستمع إلیه‪.‬‬
‫أال ترید أن تسأل ماذا حدث يل؟‬
‫لقد حدث أمر مل أكن أتوقعه‪.‬‬
‫أعتقد أن احلق كان معك‪.‬‬
‫سأعلمك كل ما أعرفه‪.‬‬
‫ال ینبغي أن یعلم أي أحد أي شيء عن هذا‬
‫املوضوع‪.‬‬
‫‪51‬‬
‫من منیتومن زندگی رو بدون تو تصور کنم‪.‬‬
‫من هیچ وقت اومیدمو از دست ندادم‪.‬‬
‫بابت این هدیه خیلی متشکرم‪.‬‬
‫اینو بگري‪ ،‬هبرت از این پیدا منیکنی‪.‬‬
‫بی ادبی منو ببخش قربان‪.‬‬
‫فکر میکنم موضوع بیشرت از اینه که انتظارشو‬
‫داشتم‪.‬‬
‫من برای دیدنت حلظه مشاری میکنم‪.‬‬
‫بذار اینجا وایسیم‪.‬‬
‫لطفا‪ ،‬اینو از من دور کن‪.‬‬
‫خدا رو شکر که خوب هستی عزیزم‪.‬‬
‫سرجات وایسا‪.‬‬
‫این بدترین چیزیه که تا حاال خوردم‪.‬‬
‫چرا این راه رو انتخاب کردی؟‬
‫بذار راهو براش آماده کنیم‪.‬‬
‫فقط خدا میدونه چی اتفاقی ممکنه بیفته‪.‬‬
‫فکر میکنم تو باید حرفشو گوش کنی‪.‬‬
‫منیخوای بپرسی چی اتفاقی برام اوفتاد؟‬
‫یه اتفاقی که انتظارشو نداشتم پیش اومده‪.‬‬
‫فکر میکنم حق با تو بود‪.‬‬
‫من متوم چیزهایی که بلدم هبت یاد میدم‪.‬‬
‫هیچکس نباید راجع به این موضوع چیزی‬
‫بدونه‪.‬‬
51