-ผู้เช่ ามีหน้ าที่ท่ จ

ี ะต้ องแจ้ งเหตุอันสำคัญให้ แก่ ผ้ ใู ห้ เช่ าทราบ

มาตรา ๕๕๗ ในกรณีอย่างใด ๆ ดังจะกล่าวต่อไปนี ้ คือ
(๑) ถ้ าทรัพย์สินที่เช่านันชำรุ
้ ดควรที่ผ้ ใู ห้ เช่าจะต้ องซ่อมแซมก็ดี
(๒) ถ้ าจะต้ องจัดการอย่างหนึง่ อย่างใดเพื่อปั ดป้องภยันตรายแก่ทรัพย์สินนันก็
้ ดี
(๓) ถ้ าบุคคลภายนอกรุ กล้ำเข้ ามาในทรัพย์สินที่เช่าหรื อเรี ยกอ้ างสิทธิอย่างใดอย่าง
หนึง่ เหนือทรัพย์สินนันก็
้ ดี
ในเหตุดงั กล่าวนันให้
้ ผ้ เู ช่าแจ้ งเหตุแก่ผ้ ใู ห้ เช่าโดยพลัน เว้ นแต่ผ้ ใู ห้ เช่าจะได้ ทราบ
เหตุนนอยู
ั ้ ่ก่อนแล้ ว
ถ้ าผู้เช่าละเลยเสียไม่ปฏิบตั ิตามบทบัญญัตินี ้ไซร้ ท่านว่าผู้เช่าจะต้ องรับผิดต่อผู้ให้
เช่าในเมื่อผู้ให้ เช่าต้ องเสียหายอย่างใด ๆ เพราะความละเลยชักช้ าของผู้เช่านัน้
-ผู้เช่ าต้ องไม่ ท ำการดัดแปลงหรื อต่ อเติมทรัพย์ สินที่เช่ าโดยพละการ

มาตรา ๕๕๘ อันทรัพย์สินที่เช่านัน้ ถ้ ามิได้ รับอนุญาตของผู้ให้ เช่าก่อน ผู้เช่าจะทำการ

ดัดแปลงหรื อต่อเติมอย่างหนึง่ อย่างใดหาได้ ไม่ ถ้ าและผู้เช่าทำไปโดยมิได้ รับอนุญาตของผู้ให้
เช่าเช่นนันไซร้
้ เมื่อผู้ให้ เช่าเรี ยกร้ อง ผู้เช่าจะต้ องทำให้ ทรัพย์สินนันกลั
้ บคืนคงสภาพเดิม ทังจะ
้
ต้ องรับผิดต่อผู้ให้ เช่าในความสูญหายหรื อบุบสลายอย่างใด ๆ อันเกิดแต่การดัดแปลงต่อเติม
นันด้
้ วย

-ผู้เช่ ามีหน้ าที่ในการชำระค่ าเช่ า

มาตรา ๕๕๙ ถ้ าไม่มีกำหนดโดยสัญญาหรื อโดยจารี ตประเพณีวา่ จะพึงชำระค่าเช่า ณ เวลา
ใด ท่านให้ ชำระเมื่อสิ ้นระยะเวลาอันได้ ตกลงกำหนดกันไว้ ทกุ คราวไป กล่าวคือว่าถ้ าเช่ากัน
เป็ นรายปี ก็พงึ ชำระค่าเช่าเมื่อสิ ้นปี ถ้ าเช่ากันเป็ นรายเดือนก็พงึ ชำระค่าเช่าเมื่อสิ ้นเดือน

มาตรา ๕๖๐ ถ้ าผู้เช่าไม่ชำระค่าเช่า ผู้ให้ เช่าจะบอกเลิกสัญญาเสียก็ได้

แต่ถ้าค่าเช่านันจะพึ
้ งส่งเป็ นรายเดือน หรื อส่งเป็ นระยะเวลายาวกว่ารายเดือนขึ ้นไป
ผู้ให้ เช่าต้ องบอกกล่าวแก่ผ้ เู ช่าก่อนว่าให้ ชำระค่าเช่าภายในเวลาใด ซึง่ พึงกำหนดอย่าให้ น้อย
กว่าสิบห้ าวัน
-ผู้เช่ ามีหน้ าที่ในการส่ งคืนทรัพย์ สินที่เช่ า

มาตรา ๕๖๑ ถ้ ามิได้ ทำหนังสือลงลายมือชื่อของคูส่ ญ ั ญาแสดงไว้ ตอ่ กันว่าทรัพย์สินที่ให้ เช่ามี

สภาพเป็ นอยู่อย่างไร ท่านให้ สนั นิษฐานไว้ ก่อนว่าผู้เช่าได้ รับทรัพย์สินที่เช่านันไปโดยสภาพอั
้ น
ซ่อมแซมดีแล้ ว และเมื่อสัญญาได้ เลิกหรื อระงับลง ผู้เช่าก็ต้องส่งคืนทรัพย์สินในสภาพเช่นนัน้
เว้ นแต่จะพิสจู น์ได้ วา่ ทรัพย์สินนันมิ
้ ได้ ซอ่ มแซมไว้ ดีในขณะที่สง่ มอบ
-ผู้เช่ าต้ องรั บผิดชอบในความสูญหายหรื อการบุบสลายของทรั พย์ สินที่เช่ า

มาตรา ๕๖๒ ผู้เช่าจะต้ องรับผิดในความสูญหายหรื อบุบสลายอย่างใด ๆ อันเกิดขึ ้นแก่

ทรัพย์สินที่เช่า เพราะความผิดของผู้เช่าเอง หรื อของบุคคลซึง่ อยู่กบั ผู้เช่า หรื อของผู้เช่าช่วง
แต่ผ้ เู ช่าไม่ต้องรับผิดในความสูญหายหรื อบุบสลายอันเกิดแต่การใช้ ทรัพย์สินนัน้
โดยชอบ

ความระงับแห่ งสัญญา
1.สัญญาเช่ าระงับเมื่อสิน
้ สุดระยะเวลาที่กำหนด
มาตรา ๕๖๔ อันสัญญาเช่านัน้ ท่านว่าย่อมระงับไปเมื่อสิ ้นกำหนดเวลาที่ได้ ตกลงกันไว้ มิพกั
ต้ องบอกกล่าวก่อน
2.สัญญาเช่ าระงับโดยข้ อสันนิษฐานของกฎหมาย

มาตรา ๕๖๕ การเช่าถือสวนนัน้ ท่านให้ สนั นิษฐานไว้ ก่อนว่าเช่ากันปี หนึง่

การเช่านาก็ให้ สนั นิษฐานไว้ ก่อนว่าเช่ากันตลอดฤดูทำนาปี หนึง่
3.สัญญาเช่ าระงับโดยการบอกเลิกสัญญา

มาตรา ๕๖๖ ถ้ ากำหนดเวลาเช่าไม่ปรากฏในความที่ตกลงกันหรื อไม่พงึ สันนิษฐานได้ ไซร้

ท่านว่าคูส่ ญ ั ญาฝ่ ายใดจะบอกเลิกสัญญาเช่าในขณะเมื่อสุดระยะเวลาอันเป็ นกำหนดชำระค่า
เช่าก็ได้ ทกุ ระยะ แต่ต้องบอกกล่าวแก่อีกฝ่ ายหนึง่ ให้ ร้ ูตวั ก่อนชัว่ กำหนดเวลาชำระค่าเช่าระยะ
หนึง่ เป็ นอย่างน้ อย แต่ไม่จำต้ องบอกกล่าวล่วงหน้ ากว่าสองเดือน
4.สัญญาเช่ าระงับเพราทรั พย์ สินที่เช่ าสูญหาย

มาตรา ๕๖๗ ถ้ าทรัพย์สินซึง่ ให้ เช่าสูญหายไปทังหมดไซร้

้ ท่านว่าสัญญาเช่าก็ย่อมระงับไป
ด้ วย
มาตรา ๕๖๘ ถ้ าทรัพย์สินซึง่ ให้ เช่าสูญหายไปแต่เพียงบางส่วนและมิได้ เป็ นเพราะความผิด
ของผู้เช่า ท่านว่าผู้เช่าจะเรี ยกให้ ลดค่าเช่าลงตามส่วนที่สญ
ู หายก็ได้
ในกรณีเช่นนี ้ ถ้ าผู้เช่าไม่สามารถใช้ สอยทรัพย์สินส่วนที่ยงั คงเหลืออยู่นนสำเร็
ั้ จ
ประโยชน์ได้ ดงั ที่ได้ ม่งุ หมายเข้ าทำสัญญาเช่าไซร้ ท่านว่าผู้เช่าจะบอกเลิกสัญญาเสียก็ได้

5.สัญญาเช่ าระงับไปเพราะความตายของผู้เช่ า

ฎีกาที่ 1471/2494 การเช่าทรัพย์สินนัน้ ปกติฝ่ายผู้ให้ เช่าย่อมเพ่งเล็งถึงคุณสมบัติของผู้เช่า

ว่าจะสมควรได้ รับความไว้ วางใจในการใช้ ทรัพย์ที่เช่าและในการดูแลรักษาทรัพย์ที่เช่าหรื อไม่
ฉะนันสิ
้ ทธิของผู้เช่าจึงมีสภาพเป็ นการเฉพาะตัว เมื่อผู้เช่าตาย สัญญาเช่าก็เป็ นอันระงับ ไม่
ตกทอดไปยังทายาท
การโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์ สินให้ เช่ า
ั ้ อมไม่ระงับไปเพราะเหตุโอนกรรมสิทธิ์
มาตรา ๕๖๙ อันสัญญาเช่าอสังหาริ มทรัพย์นนย่
ทรัพย์สินซึง่ ให้ เช่า
 ผู้รับโอนย่อมรับไปทังสิ
้ ทธิและหน้ าที่ของผู้โอนซึง่ มีตอ่ ผู้เช่านันด้
้ วย

ส่ วนที่2 สัญญาเช่ าซือ้

ลักษณะของสัญญาเช่ าซือ้
มาตรา ๕๗๒ อันว่าเช่าซื ้อนัน้ คือสัญญาซึง่ เจ้ าของเอาทรัพย์สินออกให้ เช่า และให้ คำมัน่ ว่า
จะขายทรัพย์สินนันหรื
้ อว่าจะให้ ทรัพย์สินนันตกเป็
้ นสิทธิแก่ผ้ เู ช่า โดยเงื่อนไขที่ผ้ เู ช่าได้ ใช้ เงิน
เป็ นจำนวนเท่านันเท่
้ านี ้คราว
สัญญาเช่าซื ้อนันถ้
้ าไม่ทำเป็ นหนังสือ ท่านว่าเป็ นโมฆะ
ความระงับแห่ งสัญญาเช่ าซือ้
1.ผู้เช่ าซือ้ บอกเลิกสัญญา

มาตรา ๕๗๓ ผู้เช่าจะบอกเลิกสัญญาในเวลาใดเวลาหนึง่ ก็ได้ ด้วยส่งมอบทรัพย์สินกลับคืนให้

แก่เจ้ าของโดยเสียค่าใช้ จ่ายของตนเอง

2.ผู้ให้ เช่ าซือ้ บอกเลิกสัญญาเพราะเหตุผ้ ูเช่ าซือ้ ผิดนัด

มาตรา ๕๗๔ ในกรณีผิดนัดไม่ใช้ เงินสองคราวติด ๆ กัน หรื อกระทำผิดสัญญาในข้ อที่เป็ น

ส่วนสำคัญ เจ้ าของทรัพย์สินจะบอกเลิกสัญญาเสียก็ได้ ถ้ าเช่นนันบรรดาเงิ
้ นที่ได้ ใช้ มาแล้ วแต่
ก่อน ให้ ริบเป็ นของเจ้ าของทรัพย์สินและเจ้ าของทรัพย์สินชอบที่จะกลับเข้ าครองทรัพย์สินนัน้
ได้ ด้วย
อนึง่ ในกรณีกระทำผิดสัญญาเพราะผิดนัดไม่ใช้ เงินซึง่ เป็ นคราวที่สดุ นัน้ ท่านว่า
เจ้ าของทรัพย์สินชอบที่จะริ บบรรดาเงินที่ได้ ใช้ มาแล้ วแต่ก่อนและกลับเข้ าครองทรัพย์สินได้ ตอ่
เมื่อระยะเวลาใช้ เงินได้ พ้นกำหนดไปอีกงวดหนึง่

ส่ วนที่3 สัญญาจ้ างแรงงาน

ความหมายของสัญญาจ้ างแรงงาน
มาตรา ๕๗๕ อันว่าจ้ างแรงงานนัน้ คือสัญญาซึง่ บุคคลคนหนึง่ เรี ยกว่าลูกจ้ าง ตกลงจะ
ทำงานให้ แก่บคุ คลอีกคนหนึง่ เรี ยกว่านายจ้ าง และนายจ้ างตกลงจะให้ สินจ้ างตลอดเวลาที่
ทำงานให้
หน้ าที่ของลูกจ้ างที่มีต่อนายจ้ าง
1.ลูกจ้ างจะต้ องทำงานตามที่ตกลงกันไว้ ในสัญญา

คือ ลูกจ้ างจะต้ องทำงานตามที่ตกลงกันไว้ กบั นายจ้ าง และหากมีการตกลงให้ ทำงานอื่นควบคู่

ไปด้ วย ลูกจ้ างจะต้ องกระทำงานนันให้
้ แก่นายจ้ างด้ วยตามข้ อตกลง

2.ลูกจ้ างจะต้ องทำงานด้ วยตนเอง

มาตรา ๕๗๗ นายจ้ างจะโอนสิทธิของตนให้ แก่บคุ คลภายนอกก็ได้ เมื่อลูกจ้ างยินยอม

พร้ อมใจด้ วย
ลูกจ้ างจะให้ บคุ คลภายนอกทำงานแทนตนก็ได้ เมื่อนายจ้ างยินยอมพร้ อมใจด้ วย
ถ้ าคูส่ ญ
ั ญาฝ่ ายใดทำการฝ่ าฝื นบทบัญญัตินี ้ คูส่ ญ
ั ญาอีกฝ่ ายหนึง่ จะบอกเลิก
สัญญาเสียก็ได้
3.ลูกจ้ างต้ องทำงานให้ ได้ ตามความสามารถของตน

มาตรา ๕๗๘ ถ้ าลูกจ้ างรับรองโดยแสดงออกชัดหรื อโดยปริ ยายว่าตนเป็ นผู้มีฝีมือพิเศษ

หากมาปรากฏว่าไร้ ฝีมือเช่นนันไซร้
้ ท่านว่านายจ้ างชอบที่จะบอกเลิกสัญญาเสียได้
4.ลูกจ้ างจะต้ องทำงานตลอดจะขาดงานไม่ ได้

มาตรา ๕๗๙ การที่ลกู จ้ างขาดงานไปโดยเหตุอนั สมควรและชัว่ ระยะเวลาน้ อยพอสมควรนัน้

ท่านว่าไม่ทำให้ นายจ้ างมีสิทธิบอกเลิกสัญญาได้
5.ลูกจ้ างจะต้ องอยุ่ใต้ บังคับบัญชาของนาจ้ างและไม่ กระทำการอันต้ องห้ าม
 มาตรา ๕๘๓ ถ้ าลูกจ้ างจงใจขัดคำสัง่ ของนายจ้ างอันชอบด้ วยกฎหมายก็ดี หรื อละเลยไม่
นำพาต่อคำสัง่ เช่นว่านันเป็
้ นอาจิณก็ดี ละทิ ้งการงานไปเสียก็ดี กระทำความผิดอย่างร้ ายแรงก็
ดี หรื อทำประการอื่นอันไม่สมแก่การปฏิบตั ิหน้ าที่ของตนให้ ลลุ ว่ งไปโดยถูกต้ องและสุจริ ตก็ดี
ท่านว่านายจ้ างจะไล่ออกโดยมิพกั ต้ องบอกกล่าวล่วงหน้ าหรื อให้ สินไหมทดแทนก็ได้

หน้ าที่ของนายจ้ างที่มีต่อลูกจ้ าง

1.นายจ้ างจะต้ องจ่ ายสินจ้ างให้ แก่ ลูกจ้ าง

-กำหนดเวลาการจ่ ายสินจ่ าง

มาตรา ๕๘๐ ถ้ าไม่มีกำหนดโดยสัญญาหรื อจารี ตประเพณีวา่ จะพึงจ่ายสินจ้ างเมื่อไร ท่านว่า

พึงจ่ายเมื่องานได้ ทำแล้ วเสร็จ ถ้ าการจ่ายสินจ้ างนันได้
้ กำหนดกันไว้ เป็ นระยะเวลาก็ให้ พงึ จ่าย
เมื่อสุดระยะเวลาเช่นนันทุ
้ กคราวไป
2.นายจ้ างมีหน้ าที่ท่ จ
ี ะต้ องออกใบสำคัญให้ แก่ ลูกจ้ าง
มาตรา ๕๘๕ เมื่อการจ้ างแรงงานสุดสิ ้นลงแล้ ว ลูกจ้ างชอบที่จะได้ รับใบสำคัญแสดงว่า
ลูกจ้ างนันได้
้ ทำงานมานานเท่าไรและงานที่ทำนันเป็้ นงานอย่างไร
3.นายจ้ างมีหน้ าที่ท่ จ
ี ะต้ องออกค่ าเดินทางขากลับให้ แก่ ลูกจ้ าง
มาตรา ๕๘๖ ถ้ าลูกจ้ างเป็ นผู้ซงึ่ นายจ้ างได้ จ้างเอามาแต่ตา่ งถิ่นโดยนายจ้ างออกเงินค่าเดิน
ทางให้ ไซร้ เมื่อการจ้ างแรงงานสุดสิ ้นลง และถ้ ามิได้ กำหนดกันไว้ เป็ นอย่างอื่นในสัญญาแล้ ว
ท่านว่านายจ้ างจำต้ องใช้ เงินค่าเดินทางขากลับให้ แต่จะต้ องเป็ นดังต่อไปนี ้ คือ
(๑) สัญญามิได้ เลิกหรื อระงับเพราะการกระทำหรื อความผิดของลูกจ้ าง และ

(๒) ลูกจ้ างกลับไปยังถิ่นที่ได้ จ้างเอามาภายในเวลาอันสมควร

ความระงับแห่ งสัญญาจ้ างแรงงาน

1.สัญญาจ้ างแรงงานที่มีกำหนดเวลา

2.สัญญาจ้ างแรงงานที่ไม่ มีกำหนดเวลา

มาตรา ๕๘๑ ถ้ าระยะเวลาที่ได้ ตกลงว่าจ้ างกันนันสุ ้ ดสิ ้นลงแล้ วลูกจ้ างยังคงทำงานอยู่ตอ่ ไป

อีก และนายจ้ างรู้ดงั นันก็
้ ไม่ทกั ท้ วงไซร้ ท่านให้ สนั นิษฐานไว้ ก่อนว่าคูส่ ญ
ั ญาเป็ นอันได้ ท ำ
สัญญาจ้ างกันใหม่โดยความอย่างเดียวกันกับสัญญาเดิม แต่คสู่ ญ ั ญาฝ่ ายใดฝ่ ายหนึง่ อาจจะ
เลิกสัญญาเสียได้ ด้วยการบอกกล่าวตามความในมาตราต่อไปนี ้
มาตรา ๕๘๒ ถ้ าคูส่ ญ
ั ญาไม่ได้ กำหนดลงไว้ ในสัญญาว่าจะจ้ างกันนานเท่าไร ท่านว่าฝ่ ายใด
ฝ่ ายหนึง่ จะเลิกสัญญาด้ วยการบอกกล่าวล่วงหน้ าในเมื่อถึงหรื อก่อนจะถึงกำหนดจ่ายสินจ้ าง
คราวใดคราวหนึง่ เพื่อให้ เป็ นผลเลิกสัญญากันเมื่อถึงกำหนดจ่ายสินจ้ างคราวถัดไปข้ างหน้ าก็
อาจทำได้ แต่ไม่จำต้ องบอกกล่าวล่วงหน้ ากว่าสามเดือน
อนึง่ ในเมื่อบอกกล่าวดังว่านี ้ นายจ้ างจะจ่ายสินจ้ างแก่ลกู จ้ างเสียให้ ครบจำนวนที่
จะต้ องจ่ายจนถึงเวลาเลิกสัญญาตามกำหนดที่บอกกล่าวนันที ้ เดียว แล้ วปล่อยลูกจ้ างจาก
งานเสียในทันทีก็อาจทำได้

5.สัญญาจ้ างแรงงานระงับเมื่อนายจ้ างตาย

มาตรา ๕๘๔ ถ้ าจ้ างแรงงานรายใดมีสาระสำคัญอยู่ที่ตวั บุคคลผู้เป็ นนายจ้ าง ท่านว่าสัญญา
จ้ างเช่นนันย่
้ อมระงับไปด้ วยมรณะแห่งนายจ้ าง

ส่ านที่4 สัญญาจ้ างทำของ

ความหมายของสัญญาจ้ างทำของ
มาตรา ๕๘๗ อันว่าจ้ างทำของนัน้ คือสัญญาซึง่ บุคคลคนหนึง่ เรี ยกว่าผู้รับจ้ าง ตกลงจะ
ทำการงานสิ่งใดสิ่งหนึง่ จนสำเร็จให้ แก่บคุ คลอีกคนหนึง่ เรี ยกว่าผู้วา่ จ้ าง และผู้วา่ จ้ างตกลงจะ
ให้ สินจ้ างเพื่อผลสำเร็จแห่งการที่ทำนัน้
หน้ าที่ของผู้รับจ้ างทำของ
1.หน้ าที่ของผู้รับจ้ างที่จะต้ องทำงานให้ ผ้ ูว่าจ้ างจนเสร็ จ
-ผู้รับจ้ างต้ องหาเครื่ องมือต่ างๆสำหรั บการใช้ ในการทำงานให้ สำเร็ จ

มาตรา ๕๘๘ เครื่ องมือต่าง ๆ สำหรับใช้ ทำการงานให้ สำเร็จนันผู

้ ้ รับจ้ างเป็ นผู้จดั หา
-สัมภาระในการทำงานอาจจะตกลงให้ ผ้ ุว่าจ้ างหรื อผู้รับจ้ างจัดหาก็ได้

มาตรา ๕๘๙ ถ้ าสัมภาระสำหรับทำการงานที่กล่าวนันผู

้ ้ รับจ้ างเป็ นผู้จดั หา ท่านว่าต้ องจัดหา
ชนิดที่ดี
มาตรา ๕๙๐ ถ้ าสัมภาระนันผู
้ ้ วา่ จ้ างเป็ นผู้จดั หามาส่ง ท่านให้ ผ้ รู ับจ้ างใช้ สมั ภาระด้ วยความ
ระมัดระวังและประหยัดอย่าให้ เปลืองเสียเปล่า เมื่อทำการงานสำเร็จแล้ ว มีสมั ภาระเหลืออยู่ก็
ให้ คืนแก่ผ้ วู า่ จ้ าง
-ถ้ าความชำรุ ดบกพร่ องหรื อความชักช้ าเกิดเพราะการจัดหาสัมภาระของผู้รับจ้ าง

มาตรา ๕๙๑ ถ้ าความชำรุดบกพร่องหรื อความชักช้ าในการที่ทำนันเกิ ้ ดขึ ้นเพราะสภาพแห่ง

สัมภาระซึง่ ผู้วา่ จ้ างส่งให้ ก็ดี เพราะคำสัง่ ของผู้วา่ จ้ างก็ดี ท่านว่าผู้รับจ้ างไม่ต้องรับผิด เว้ นแต่
จะได้ ร้ ูอยู่แล้ วว่าสัมภาระนันไม่
้ เหมาะหรื อว่าคำสัง่ นันไม่ ้ ถกู ต้ องและมิได้ บอกกล่าวตักเตือน
-ถ้ าเกิดความชำรุ ดบกพร่ องในงานที่ท ำเพราะเหตุท่ ผ
ี ้ ูรับจ้ างได้ จัดหาสัมภาระมาทำ
มาตรา ๕๙๕ ถ้ าผู้รับจ้ างเป็ นผู้จดั หาสัมภาระไซร้ ความรับผิดของผู้รับจ้ างในการบกพร่องนัน้
ท่านให้ บงั คับด้ วยบทแห่งประมวลกฎหมายนี ้ ลักษณะซื ้อขาย
-กรณีท่ ผ
ี ้ ูรับจ้ างเป็ นผู้จัดหาสัมภาระ และการผู้ว่าจ้ างสั่งให้ ทำนัน้ บุบสลาย
มาตรา ๖๐๓ ถ้ าผู้รับจ้ างเป็ นผู้จดั หาสัมภาระ และการที่จ้างทำนันพั
้ งทลายหรื อบุบสลายลง
ก่อนได้ สง่ มอบกันถูกต้ องไซร้ ท่านว่าความวินาศอันนันตกเป็
้ นพับแก่ผ้ รู ับจ้ าง หากความวินาศ
นันมิ
้ ได้ เป็ นเพราะการกระทำของผู้วา่ จ้ าง
ในกรณีเช่นว่านี ้ สินจ้ างก็เป็ นอันไม่ต้องใช้

-กรณีท่ ผ
ี ้ ูว่าจ้ างเป็ นผู้จัดหาสัมภาระและการที่ผ้ ูว่าจ้ างสั่งให้ ทำนัน้ บุบสลาย
มาตรา ๖๐๔ ถ้ าผู้วา่ จ้ างเป็ นผู้จดั หาสัมภาระ และการที่จ้างทำนันพั
้ งทลายหรื อบุบสลายลง
ก่อนได้ สง่ มอบกันถูกต้ องไซร้ ท่านว่าความวินาศนันตกเป็
้ นพับแก่ผ้ วู า่ จ้ าง หากความวินาศนัน้
มิได้ เป็ นเพราะการกระทำของผู้รับจ้ าง
ในกรณีเช่นว่านี ้ สินจ้ างก็เป็ นอันไม่ต้องใช้ เว้ นแต่ความวินาศนันเป็
้ นเพราะการกระ
ทำของผู้วา่ จ้ าง
-ผู้รับจ้ างจะต้ องทำงานด้ วยตนเอง

มาตรา ๖๐๗ ผู้รับจ้ างจะเอาการที่รับจ้ างทังหมดหรื

้ อแบ่งการแต่บางส่วนไปให้ ผ้ รู ับจ้ างช่วง
ทำอีกทอดหนึง่ ก็ได้ เว้ นแต่สาระสำคัญแห่งสัญญานันจะอยู ้ ่ที่ความรู้ความสามารถของตัวผู้
รับจ้ าง แต่ผ้ รู ับจ้ างคงต้ องรับผิดเพื่อความประพฤติหรื อความผิดอย่างใด ๆ ของผู้รับจ้ างช่วง
-ผู้รับจ้ างต้ องยอมให้ ผ้ ูว่าจ้ างตรวจตรางาน

มาตรา ๕๙๒ ผู้รับจ้ างจำต้ องยอมให้ ผ้ วู า่ จ้ างหรื อตัวแทนของผู้วา่ จ้ างตรวจตราการงานได้

ตลอดเวลาที่ทำอยู่นนั ้
-ผู้รับจ้ างต้ องทำงานให้ เสร็ จตามกำหนด

มาตรา ๕๙๓ ถ้ าผู้รับจ้ างไม่เริ่ มทำการในเวลาอันควร หรื อทำการชักช้ าฝ่ าฝื นข้ อกำหนดแห่ง
สัญญาก็ดี หรื อทำการชักช้ าโดยปราศจากความผิดของผู้วา่ จ้ าง จนอาจคาดหมายล่วงหน้ าได้
ว่าการนันจะไม่
้ สำเร็จภายในกำหนดเวลาที่ได้ ตกลงกันไว้ ก็ดี ผู้วา่ จ้ างชอบที่จะเลิกสัญญาเสีย
ได้ มิพกั ต้ องรอคอยให้ ถึงเวลากำหนดส่งมอบของนันเลย
้

-ในระหว่ างที่ผ้ ุรับจ้ างทำงานถ้ าเกิดความสุ่มเสี่ยงที่ผ้ ูรับจ้ างจะทำการฝ่ าฝื นข้ อสัญญา

มาตรา ๕๙๔ ถ้ าในระหว่างเวลาที่ทำการอยู่นนเป็ ั ้ นวิสยั จะคาดหมายล่วงหน้ าได้ แน่นอนว่า

การที่ทำนันจะสำเร็
้ จอย่างบกพร่องหรื อจะเป็ นไปในทางอันฝ่ าฝื นข้ อสัญญาเพราะความผิด
ของผู้รับจ้ างไซร้ ผู้วา่ จ้ างจะบอกกล่าวให้ ผ้ รู ับจ้ างแก้ ไขสิ่งที่บกพร่องให้ คืนดี หรื อทำการให้ เป็ น
ไปตามสัญญาภายในเวลาอันสมควรซึง่ กำหนดให้ ในคำบอกกล่าวนันก็ ้ ได้ ถ้ าและคลาด
กำหนดนันไป ้ ท่านว่าผู้วา่ จ้ างชอบที่จะเอาการนันให้
้ บคุ คลภายนอกซ่อมแซมหรื อทำต่อไปได้
ซึง่ ผู้รับจ้ างจะต้ องเสี่ยงความเสียหายและออกค่าใช้ จ่ายทังสิ
้ ้น
-ถ้ าผู้รับจ้ างส่ งมอบการที่ท ำไม่ ทน
ั เวลา
มาตรา ๕๙๖ ถ้ าผู้รับจ้ างส่งมอบการที่ทำไม่ทนั เวลาที่ได้ กำหนดไว้ ในสัญญาก็ดี หรื อถ้ าไม่ได้
กำหนดเวลาไว้ ในสัญญาเมื่อล่วงพ้ นเวลาอันควรแก่เหตุก็ดี ผู้วา่ จ้ างชอบที่จะลดสินจ้ างลง
หรื อถ้ าสาระสำคัญแห่งสัญญาอยู่ที่เวลา ก็ชอบที่จะเลิกสัญญาได้
มาตรา ๕๙๗ ถ้ าผู้วา่ จ้ างยอมรับมอบการที่ทำนันแล้
้ วโดยมิได้ อิดเอื ้อน ผู้รับจ้ างก็ไม่ต้องรับผิด
เพื่อการที่สง่ มอบเนิ่นช้ า
-ผู้ว่าจ้ างมีสิทธิยด
ึ หน่ วงสินจ้ างได้ ถ้าผู้รับจ้ างทำงานไม่ เสร็จ
มาตรา ๕๙๙ ในกรณีที่สง่ มอบเนิ่นช้ าไปก็ดี หรื อส่งมอบการที่ทำชำรุดบกพร่องก็ดี ท่านว่าผู้
ว่าจ้ างชอบที่จะยึดหน่วงสินจ้ างไว้ ได้ เว้ นแต่ผ้ รู ับจ้ างจะให้ ประกันตามสมควร
-ผู้รับจ้ างต้ องรั บผิดในความชำรุ ดบกพร่ อง

-กรณีผ้ ูรับจ้ างไม่ ต้องรั บผิดในความชำรุ ดบกพร่ อง

มาตรา ๕๙๘ ถ้ าผู้วา่ จ้ างยอมรับมอบการที่ทำนันแล้ ้ วทังชำรุ

้ ดบกพร่องมิได้ อิดเอื ้อนโดย
แสดงออกชัดหรื อโดยปริ ยาย ผู้รับจ้ างก็ไม่ต้องรับผิด เว้ นแต่ความชำรุดบกพร่องนันเป็
้ นเช่นจะ
ไม่พงึ พบได้ ในขณะเมื่อรับมอบ หรื อผู้รับจ้ างได้ ปิดบังความนันเสี
้ ย
-กรณีท่ ค
ี วามชำรุ ดบกพร่ องเกิดขึน้ ภายหลัง
มาตรา ๖๐๐ ถ้ ามิได้ กำหนดไว้ เป็ นอย่างอื่นในสัญญาไซร้ ท่านว่าผู้รับจ้ างจะต้ องรับผิดเพื่อ
การที่ทำชำรุดบกพร่องเพียงแต่ที่ปรากฏขึ ้นภายในปี หนึง่ นับแต่วนั ส่งมอบ หรื อที่ปรากฏขึ ้น
ภายในห้ าปี ถ้ าการที่ทำนันเป็
้ นสิ่งปลูกสร้ างกับพื ้นดิน นอกจากเรื อนโรงทำด้ วยเครื่ องไม้
แต่ข้อจำกัดนี ้ท่านมิให้ ใช้ บงั คับเมื่อปรากฏว่าผู้รับจ้ างได้ ปิดบังความชำรุดบกพร่ องนัน้
มาตรา ๖๐๑ ท่านห้ ามมิให้ ฟ้องผู้รับจ้ างเมื่อพ้ นปี หนึง่ นับแต่วนั การชำรุดบกพร่องได้ ปรากฏ
ขึ ้น