ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ)

Α΄ ΤΑΞΗ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΛ

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

(Επισημαίνεται ότι οι απαντήσεις που προτείνονται για τα θέματα είναι ενδεικτικές. Κάθε άλλη απάντηση,
κατάλληλα τεκμηριωμένη, είναι αποδεκτή)

ΘΕΜΑ 1 (μονάδες 35)

1ουποερώτημα (μονάδες 10)

Ανέκαθεν το κωμικό θεωρούνταν σημαντικό αντικείμενο έρευνας με περισσότερες από εκατό

διαφορετικές θεωρίες γι αυτό. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα το κωμικό είναι το αίσθημα πνευματικής
ανωτερότητας που έχουμε σύμφωνα με το οποίο διασκεδάζουμε με τις ατυχίες των συνανθρώπων μας,
όπως κάποια μικροατυχήματα της καθημερινότητάς μας. Θεωρούμε βέβαια περισσότερο κωμικά
συμβάντα με θύματα πρόσωπα υψηλά στην ιεραρχία ή συμβάντα τελείως αυθόρμητα και
απροσδόκητα. Τέλος, σύμφωνα με τον Σοπέν, όποιος δεν γελά ποτέ δεν μπορεί να θεωρείται σοβαρό
άτομο.

2ουποερώτημα (μονάδες 10)

Η δεύτερη παράγραφος αναπτύσσεται:

α. με ορισμό: «Ο Πλάτωνας είχε ήδη ορίσει…εμείς οι άνθρωποι»διασάφηση της βασικής θεματικής

έννοιας

β. με παραδείγματα: «Τυπικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν…που συμβαίνουν σε άλλους»

τεκμηρίωση του ισχυρισμού ότι μας διασκεδάζουν οι ατυχίες των ανθρώπων. Με τα παραδείγματα
γίνεται πιο κατανοητός ο ορισμός του Πλάτωνα.

γ. με αιτιολόγηση: «Σχεδόν πάντα γελάμε μ΄αυτές τις κωμικοτραγικές καταστάσεις,

επειδή…συνάνθρωπό μας» επιχειρηματολογία πάνω στη θέση ότι γελάμε με τις συγκεκριμένες
κωμικοτραγικές καταστάσεις.

3ουποερώτημα (μονάδες 15)

  Το κωμικό θεωρούνταν ανέκαθεν ως σημαντικό αντικείμενο έρευνας από φιλοσόφους,
γλωσσολόγους, ανθρωπολόγους και ψυχολόγους
 Το κωμικό από την αρχαιότητα είχε ήδη οριστεί από τον Πλάτωνα ως το αυτάρεσκο αίσθημα
ανωτερότητας
 Η άποψη του Πλάτωνα επιβεβαιώνεται από τυπικά παραδείγματα όπως τα γέλια…

ΘΕΜΑ 4 (μονάδες 15)

Για το πρώτο ζητούμενο οι μαθητές/-τριες μπορούν να επισημάνουν ότι το γέλιο του / της:

 πηγάζει από τα μάτια του / της, δηλαδή αντικατοπτρίζει τον εσωτερικό της κόσμο και τα
συναισθήματά της
 χαρίζει στην όψη του / της ομορφιά, δροσιά και χάρη
 εκφράζει το συναίσθημα της χαράς ή και της λύπης, που νιώθει, άρα και τον πλούσιο
συναισθηματικό του / της κόσμο

Για το δεύτερο ζητούμενο οι μαθητές/-τριες τοποθετούνται ελεύθερα, αρκεί να τεκμηριώνουν επαρκώς

τις απόψεις τους.