Pułkownik

Michał Jerzy Wołodyjowski

Jedną z najbardziej
znanych i charakterystycznych
postaci występujących w
trylogii Henryka Sienkiewicza
jest Michał Jerzy Wołodyjowski.
Jako jeden z nielicznych
bohaterów występuje we
wszystkich jej częściach -
„Ogniem i mieczem”, „Potop”
oraz „Pan Wołodyjowski”.
 Wygląda on bardzo
niepozornie – jest niskiego
wzrostu o szczupłej budowie
ciała i drobnej sylwetce, dzięki
czemu często zwany jest
„małym rycerzem”.

Jednak jest rycerzem o

wielkim sercu i odwadze a przy
tym doskonałym szermierzem,
co daje mu też przydomek
„pierwszej szabli
Rzeczpospolitej”.
 Nasz bohater jest wielkim
patriotą, czego daje dowody we
wszystkich wojnach XVII wieku
(od 1647 do 1673 roku), o
których mowa w trylogii –
powstaniu Chmielnickiego i
wojnie z Kozakami w „Ogniem i
mieczem”, wojnie ze Szwecją w
„Potopie” oraz wojnie z Turcją
w „Panu Wołodyjowskim”.
 Pułkownik Wołodyjowski jest
szanowanym i uwielbianym przez
swoich podwładnych dowódcą
dragonów odznaczającym się
niebywałą inteligencją, bystrością i
zdolnością przewidywania, co
czyniło z niego znakomitego taktyka
i stratega a w konsekwencji
pozwalało wygrywać liczne bitwy i
przysłużyć się jak mało kto do
utrzymania przez nią
niepodległości oraz jej potęgi
militarnej.
 Z jego zdaniem liczyli się
wszyscy. Nawet hetmani i król
często korzystali z jego rad.
Powierzane są mu coraz
to inne, trudne zadania, które
zawsze realizuje wygrywając
przy tym liczne potyczki i bitwy.
Nigdy się nie poddaje.
Zawsze jest gotów walczyć w obronie ukochanej ojczyzny i daje temu liczne dowody narażając
własne życie dla jej dobra, o czym świadczy zakończenie ostatniej części trylogii.
Pułkownik Wołodyjowski, jako dowódca
obrony twierdzy na pograniczu ówczesnej
Rzeczpospolitej w Kamieńcu Podolskim
przysięga, że będzie jej bronił do zwycięstwa lub
w niej polegnie. Niestety, w wyniku
długotrwałego oblężenia przez wielokrotnie
większe siły tureckie, nie łamiąc złożonej
przysięgi wysadza się w jej murach – ratując
jednocześnie wszystkich, którzy w niej mieszkali
i jej bronili. Czyn ten daje impuls dla całego
rycerstwa polskiego i przyczynia się do wygrania
wojny.
Jako przykład idealnego rycerza i dowódcy, oddanego
ojczyźnie i Bogu, a przy tym niezwykle skromnego i
lubianego za swoje cechy przez wszystkich, którzy go
znali - może służyć za wzór do naśladowania. Nawet
obecnie jego postać może być przykładem i każdy
czytając o jego przygodach chętnie z nim się utożsamia.
Dziękuję za uwagę

Krystian Misztal kl. 6e