Asd Midas Manus

m
ตัวอยางการออกแบบ
co
il.
โครงหลังคา คาน เสา จุดตอ เหล็ก
iv
พื้น และ ฐานราก ค.ส.ล.

C
m
Tu
375
ตัวอยาง การออกแบบอาคารโครงหลังคาเหล็ก
5.00 m
5.00 m 5.00 m
F1C1 F1C1 F1C1
4.00 m
12.00 m
4.00 m
m
co
4.00 m
F1C1 F1C1 F1C1
il.
iv
แปลนโครงสรางฐานราก
C
5.00 m 5.00 m 5.00 m

m
GB1 GB1 GB1

GB1
4.00 m
Tu Contraction Joint
Contraction Joint
12.00 m
4.00 m
GB1
GS GS
4.00 m
GB1
GB1 GB1 GB1
แปลนโครงสรางพื้น, คาน, เสา
376
RB1 RB1 RB1
RB1
m RB1
co
il.
RB1
iv
RB1 RB1
RB1
C
m
แปลนโครงสรางหลังคา
Tu
(กรณีไมใชคาน ค.ส.ล. RB1 สามารถใช T-2 แทนได ซึ่งวางระดับเดียวกับ T-1 แนวกลาง ยกเวนแนวตาม
ขวางไมจําเปนตองมี T-2 เนือ่ งจากมี T-1 เปนโครงสรางหลักยันไวแลว)
377
หลังคากระเบื้องลอนคู แปเหล็ก C 125 x 50 x 20 x 2.3 mm @ 1.00 m
1.50 m
0.50 m รางน้ําสําเร็จรูป
RB1 RB1
T-2
6.00 m
m
co
il.
iv
12.00 m
C
รูปตัดตามขวาง
m
หาน้ําหนักลงจุดตอโครงหลังคาเหล็ก
ระยะหางของ T-1 = 5.00 m
Tu
น้ําหนักบรรทุกจร (LL) = 30 kg/m2

น้ําหนักกระเบือ้ งลอนคู = 14 kg/m2
น้ําหนักแป = 4.51 kg/m2
รวม = 49 kg/m2
น้ําหนักโครงหลังคา T-1;
Wt = 0.01W (1 + 0.33.L)
= 0.01  49 (1 + 0.33  12) kg/m2 = 2.43 kg/m2
หรือ Wt = (0.333.L + 5) = (0.333  12) + 5 = 9 kg/m2
ใช น้ําหนักโครงหลังคา T-1 = 9 kg/m2
น้ําหนักทั้งหมด = 49 + 9 = 58 kg/ m2 ใช 60 kg/m2
378
น้ําหนักลงจุดตอภายใน = 60  5  1.00 = 300 kg
น้ําหนักลงจุดตอภายนอก = 60  5  0.5 = 150 kg
300 kg
300 kg 300 kg
300 kg 300 kg
300 kg
300 kg
U6 U7 300 kg
U5 U8 300 kg
300 kg
U4 U9 300 kg
150 kg
U3 U10 150 kg
1.50
U2 U11
U1 U12
U13
0.50
L1 L2 L3 L4 L5 L6 L7 L8 L9 L10 L11 L12 L13
m
1,800 kg 1,800 kg
12 @ 1.00 m = 12.00 m
ตรวจสอบความลาดเอียงของโครงหลังคา
 = tan-1 1.5
6
co
il.
= 14.04   18 เพราะฉะนั้นเปนโครงหลังคาแบนจึงไมตองคิดแรงลม
iv
1. ออกแบบแปเหล็ก
น้ําหนักบรรทุกจร = 30 kg/m2
C
น้ําหนักกระเบือ้ งลอนคู = 14 kg/m2

m
รวม = 44 kg/m2
น้ําหนักลงแป = น้ําหนักรวม  ระยะหางของแป
Tu
= 44  1.00 = 44 kg/m
ประมาณน้ําหนักแป = 6 kg/m
รวมน้ําหนักลงแปทั้งหมด = 44 + 6 = 50 kg/m
การคิดความยาวแป ใหดจู ากจุดรองรับของแปในทีน่ ี้วางบนโครงหลังคาที่มีระยะหาง 5.00 m.
เพราะฉะนั้นความยาวแปเทากับ 5.00 m และออกแบบเปนคานชวงเดียว
Wx = 50sin 14.04 = 12 kg / m
Wy = 50cos 14.04 = 49 kg / m
49  5 2
Mx = = 153 kg .m .
8
12  5 2
My = = 38 kg .m .
8
379
จาก Mmax หาคาโมดูลัสหนาตัดที่ตองการได
153  100
Sx = Mx
= = 10.63 cm3
Fb 0.60  2,400
(เนื่องจากตองตรวจสอบ fb < Fb จึงแนะนําใหเพิ่ม Sxประมาณ 2 เทา ใช Sx= 21.26 cm3)
เลือกแปเหล็กรูปตัว C - 125  50  20  2.3 mm น้ําหนัก 4.51 kg/m
(Sx = 21.9 cm3 , Sy = 6.22 cm3 , Ix = 137 cm4 , Iy = 20.6 cm4)
Fb = 0.60Fy = 0.60  2,400 = 1,440 kg/cm2
fb = Mx
+ My  Fb
Sx Sy
(153  100 ) (    )
= +
21.9 .
= 1,309.56 kg/cm2  1,440 kg/cm2 ใชได
m
ตรวจสอบการโกง;
- การโกงที่ยอมให,  all = L = 500 = 1.38 cm
- การโกงที่เกิดขึ้น,  max = 5 WL 4
384 EI
co
360 360
= 5  49  (500) 4
384  100  2.1  10 6  137
= 1.38 cm
il.
 max   all ใชได
ดังนั้นใชแปเหล็ก C - 125  50  20  2.3 mm @ 1.00 m ตอบ
iv
กรณีใชเหล็กยึดแป 1 แถว การคิดโมเมนตดานแกน y คิดความยาวแปเพียงครึ่งหนึง่ นั่นคือ

C
12  5 2
My = = 9 kg .m .
8
และ Sy ที่ใชก็ลดลงครึ่งหนึ่ง = = 3.11 cm3
m
6.22
2
ตรวจสอบ
Tu
fb = Mx
+ My  Fb
Sx Sy
(153  100 ) (    )
= +
21.9 
= 988.01 kg/cm2  1,440 kg/cm2 ใชได
2. ออกแบบเหล็กยึดแป (sag rod)
6.18 m 8
7
1 8
00 = 6.
6 . 18 / 1 .
1.50 m
 = 14.04
6.00 m
380
ความยาวหลังคาแตละดาน = (1.5) 2  (6) 2 = 6.18 m
หลังคาใชกระเบื้องลอนคูยาว 1.20 m วางแปเหล็กหางกัน 1.00 m ที่เหลือ 20 cm เปนระยะที่
ซอนทับกัน
ฉะนั้นหาจํานวนแปเหล็กได = 6.18 = 6.18 ชวงปดเปน 7 ชวง ใชแปจํานวน 8 ตัว
1 .00
แปเหล็ก C - 125  50  20  2.3 mm น้ําหนัก 4.51 kg/m
แปเหล็กยาว 5.00 m ใชเหล็กยึดแป 1 แถว วิ่งที่กึ่งกลางของแป ดังนั้นพื้นที่รับแรงของ
เหล็กยึดแป = 5 = 2.50 m
2
น้ําหนักแป 8 ตัว = 4.51  2.50  8 = 90.20 kg
น้ําหนักหลังคา = น้ําหนักกระเบื้องลอนคู + น้ําหนักบรรทุกจร
= 14 + 30 kg/m2 = 44 kg/m2
m
น้ําหนักหลังคา = 44 2.50  6.18 = 679.80 kg
น้ําหนักรวม = 90.2 + 679.80 = 770 kg
น้ําหนักในทิศทางของเหล็กยึดแป
หนวยแรงดึงทีย่ อมให, Ft = 0.60  2,400
co = 770 sin 14.04 = 186.80 kg
= 1,440 kg
il.
ฉะนั้นพืน้ ที่หนาตัดที่ตองการของเหล็กยึดแป = 186 .80 = 0.13 cm2
1, 440
iv
เนื่องจากขนาดเหล็กกลมเล็กสุดที่ใชทําเหล็กยึดแปตองไมต่ํากวา  15 mm ( A = 1.77 cm2)
ดังนั้นใชเหล็กยึดแป  15 mm (A = 1.77 cm2 > 0.13 cm2)
C
ตรวจสอบอัตราสวนความยาวชะลูด; L  300
m
r
ความยาวเหล็กยึดแป = 1.00 m (คิดตามระยะหางของแปและถือวาความลาดเอียงนอยมาก)
Tu
ดังนั้น r = L = 100 = 0.333 cm

r 300
r = D
4
D = 4r = 4  0.333 = 1.332 cm
ดังนั้นใชเหล็กยึดแป  15 mm 1 แถว @ 5.00 (จัดที่แนวกึ่งกลางความยาวแป) ตอบ
381
3. ออกแบเหล็กที่ใชทําโครงหลังคาเหล็ก
จากการวิเคราะหแรงในโครงหลังคาโดยการคํานวณไดดงั นี้
- ทอนของขื่อ (lower chord)
L1 L2 = L12L13 = 0 kg (-) ความยาว 1.00 m
L2 L3 = L11L12 = 2,200 kg (แรงดึง) ความยาว 1.00 m
- ทอนของจันทัน (upper chord)
m
U1 U2 = U12 U13 = -2,267 kg (แรงอัด) ความยาว 1.03 m
U4 U5 = U9 U10
U5 U6 = U8 U9
co
U3 U4 = U10 U11 = -3,339 kg (แรงอัด) ความยาว 1.03
= -3,298 kg (แรงอัด) ความยาว 1.03
= -3,092 kg (แรงอัด) ความยาว 1.03
m
m
m
il.
iv
- ทอนยึดแบบดิง่ (vertical web)
L1 U1 = L13 U13 = -1,800 kg (แรงอัด) ความยาว 0.50 m
C
L2 U2 = L12 U12 = -1,100 kg (แรงอัด) ความยาว 0.75 m

L3 U3 = L11 U11 = -600 kg (แรงอัด) ความยาว 1.00 m
m

L5 U5 = L9 U9 = 50 kg (แรงดึง) ความยาว 1.50 m
Tu

L7 U7 = 1,050 kg (แรงดึง) ความยาว 2.00 m
- ทอนยึดแบบเอียง (diagonal web)
L2 U1 = L12 U13 = 2,460 kg (แรงดึง) ความยาว 1.12 m
L3 U2 = L131 U12 = 1,000 kg (แรงดึง) ความยาว 1.25 m
382
 ออกแบบเหล็กที่ใชทําทอนของขื่อ (lower chord)
ขนาดแรงสูงสุดเกิดในองคอาคาร;
L4L5 และ L9L10 = 3,240 kg (แรงดึง) ความยาว 1.00 m = 100 cm
หนวยแรงดึงทีย่ อมให, Ft = 0.60Fy = 0.60 2,400 = 1,440 kg/cm2
พื้นที่หนาตัดทีต่ องการ, Anet = 3,240 = 2.25 cm2
1,440
- ถาเลือกหนาตัดตอปลายโดยการเชื่อมขาเดียว
ใช เหล็กฉากขนาด L - 50  50  4 mm (A = 3.89 cm2 , rmin = 1.53 cm)
 1 3 .89 
Anet = A1 + A2 = 3.89
+   
2 2 2 2 
= 2.92 cm2  2.25 cm2
m
ตรวจสอบอัตราสวนความยาวชะลูด
L
= 100 = 65.36  240 ใชได
r 1.53
co
ดังนั้นใชเหล็กฉาก L - 50  50  4 mm ทําเปนทอนของขื่อได
- ถาเลือกหนาตัดตอปลายโดยใชหมุดย้าํ ขนาด  12 mm แถวเดียว
ตอบ
il.
พื้นที่หนาตัดสุทธิ, Anet = A1net + A2
2
iv
 3.89  1 3.89
=  2  1.2  0.3  0.4   2  2 )
 
C
= 2.32 cm2  2.25 cm2 ใชได

ในกรณีที่ใชหมุดย้ํา  12 mm แถวเดียวก็สามารถใชเหล็กฉาก L- 50 50  4 mm
m
ทําเปนทอนของขื่อได ตอบ
 ออกแบบเหล็กที่ใชทําทอนของจันทัน(upper chord)
Tu
ขนาดแรงสูงสุดเกิดขึน้ ในองคอาคาร,
U3 U4 และ U10 U11 = -3,339 kg (แรงอัด) ความยาว 1.03 m = 103 cm
สมมติหนวยแรงอัดที่ยอมให, Fa = 1,000 kg/cm2
3,339
พื้นที่หนาตัดทีต่ องการ, A = = 3.34 cm2
1,000
เลือกเหล็กฉาก L- 50  50  4 mm (A = 3.89 cm2 , rmin = 1.53 cm)
ตรวจสอบ,
1 103
KL = = 67.32
r 1 .53
Cc = 2π 2 E = 2 π 2  2 .1  10 6 = 131.42
Fy 2400
383
จากกรณีที่วา KL  Cc ดังนั้น
r
หนวยแรงอัดที่ยอมให
 1 KL / r  
2
1    .Fy
 2  Cc  
Fa = 
3
5 3  KL / r  1  KL / r 
 
3 8  Cc  8  Cc 
  1  67 .32  
2 
 1     .2 , 400 
=   2  131 .42   
 3 
 5 3  67 .32  1  67 .32  
 
 3 8  131 .42  8  131 .42  
    

m
= 2,085.51
= 1,133.21 kg/cm2
1.84
co
สามารถรับแรงอัดไดสูงสุดเทากับ = 1,133.21  3.89
= 4,408 kg  3,339 kg
มากกวาแรงที่เกิดขึ้นคิดเปน 32.02 % ประหยัดและปลอดภัย
ใชได
il.
ดังนั้นใชเหล็กฉาก L- 50  50  4 mm ทําเปนทอนของจันทันได ตอบ
iv
 ออกแบบเหล็กที่ใชทําทอนยึดแบบดิง่ และทอนยึดแบบเอียง (vertical and diagonal web)
ในการออกแบบจะเอาแรงที่มากที่สุดในองคอาคารมาออกแบบทั้งทอนยึดแบบดิ่งและทอนยึดแบบ
C
เอียง
แรงมากที่สุดเกิดขึ้นในองคอาคาร,
m
L2U1 และ L12U13 = 2,460 kg (แรงอัด) ความยาว 1.12 m = 112 cm

หนวยแรงดึงทีย่ อมให, Ft = 0.60  2400 = 1,440 kg/cm2
Tu
พื้นที่หนาตัดทีต่ องการ, Anet = 2 , 460 = 1.71 cm2

1, 440
- เลือกหนาตัดตอปลายโดยการเชื่อมขาเดียว
ใชเหล็กฉาก L- 40  40  3 mm (A = 2.35 cm2 , rmin = 1.23 cm)
A2
Anet = A1 + = 2.35 + 2.35
2 2 4
= 1.76 cm2  1.71 cm2 ใชได
ตรวจสอบอัตราสวนความยาวชะลูด
112
L
= = 91.05  240 ใชได
r 1.23
ดังนั้นใชเหล็กฉาก L- 40  40  3 mm ทําเปนทอนยึดแบบดิ่งและทอนยึดแบบเอียงได ตอบ
384
ขนาดของเหล็ก (T - 2) เปนโครงสรางชวยดึงและค้ํายันใหโครงสราง (T - 1) แข็งแรงขึ้น
ดังนั้นตรวจสอบรัศมีไจเรชั่นที่ตองการ r  L
300
r  500
= 1.67 cm
300
จากตารางเหล็กใช L - 65  65  6 mm (คา r = 1.98 cm > 1.67 cm) แตในทางปฏิบัติใชเปนแบบ
โครงขอหมุนทั้ง Upper และ Lower ซึงทําใหดูสวยงามและมีความแข็งแรงมากขึ้น
สวนทอนยึดแบบดิ่งและเอียงใชเทากับขนาดของ (T-1) คือ L – 40 40 3 mm ตอบ
m
FIX co FREE
il.
iv
ออกแบบฐานรองรับเคลื่อนที่ได (Free (Roller) Support)
ความยาวโครงหลังคา = 12.00 m
C
สัมประสิทธิ์การขยายตัวของเหล็ก,  = 12  10-6 ตอ 1C

m
สมมติการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิในประเทศไทย, T = 40 C
ความยาวของรอง (Slot length) 1 ขาง , TL = 1210-6401,200 = 0.576 cm
Tu
ดังนั้นใชความยาวรอง 2 ขาง = 2  0.576 = 1.15 cm

ถาสมมติใชสลักเกลียว  12 mm
ดังนั้นความยาวรองทั้งหมด = 1.15 + 1.2 = 2.35 cm ใช 5 cm ตอบ
12 mm
1.5 cm
ออกแบบแผนเหล็กรองใตเสา (Base Plate) ดาน Fix Suport

ขนาดเสาคอนกรีตจากการออกแบบ = 0.40 × 0.40
น้ําหนักจากโครงหลังคาลงหัวเสา = 1,800 kg
385
L 40  40  3 mm
เหล็กประกับ หนา 6 mm
L 50  50  4 mm
0.15
แผนเหล็กรองขนาด 0.40  0.40 หนา 9 mm

น้ําปูนอัดฉีดแตงผิวหนา (Grouting)
สลักเกลียว + นอต 4 –  12 mm ยาว 250 mm
เสา ค.ส.ล. ขนาด 0.40  0.40
m
0.40
0.05 0.30 0.05
L 50  50  4 mm
co
0.05
0.40
0.30
il.
0.05

iv
L 40  40  3 mm
C
L 50  50  4 mm
m
Tu
N2 = 0.20 N1 = 0.1835
0.40
กําหนดใหคา fc’ = 170 ksc. หนวยแรงคราก(Fy) = 2,400 ksc.

พื้นที่เต็มของฐานรองรับคอนกรีต, Fp = 0.35fc
Fp = 0.35 170 = 59.5 kg/cm2
386
หนวยแรงที่เกิดขึ้น, fp = 1,800
40  40
= 1.125 kg/cm2  59.5 kg/cm2 ใชได
ให n1 = สวนยืน่ ของแผนเหล็ก
= 40 - ความหนาเหล็กประกับ – ความหนาเหล็กฉาก – รัศมีสวนโคงเหล็กของฉาก
2
= 20– 0.6 – 0.4- 0.65
n1 = 18.35 cm , n2 = 20 cm
M = fc.n. n .b = 1.125 20  20  40 = 9,000 kg.cm
2 2
จาก Fb = 6M
2
t = 6M
bt b.Fb
ความหนาแผนเหล็ก, t = 6  9,000 = 0.86 cm ใช 9 mm
m
40  0.75  2,400
3f p n 2
หรือหาโดยใชสูตร, t =
=
Fb
0 .75  2, 400 co
3  1 .125  ( 20 ) 2
= 0.86 cm ใช 9 mm
il.
ดังนั้นใชแผนเหล็กรองหนา 9 mm ตอบ
หาจํานวนสลักเกลียว ใหคิดวาแรงอัดเทากับแรงถอนของสลักเกลียว ดังนั้น
iv
P
Ft =
A
C
P
A = ( Ft = 0.60Fy หรือ 0.33Fu )
Ft
m
= 1,800 = 1.25 cm2

0.60  2,400
ใชสลักเกลียว  12 mm (A = 1.13 cm2) จะได
Tu
N = 1.25 = 1.11 ตัว ใช 4 ตัว

1.13
จัดระยะขอบได = 2  1.20 = 2.4 cm ใช 5 cm
ความยาว, L = D.Ft = 1.20  0.60  2,400
4.μ 4  11
= 39.27 cm ใช L = 40 cm ตอบ
หรือถาคิดวาแรงเฉือนที่เกิดขึ้นในแนวนอนบนหัวเสามีคา  1.40 ของแรงปฏิกิริยา
= 1.40 1,800 = 2,520 kg
ใหหนวยแรงเฉือนที่ยอมให, Fv = 0.40Fy = 0.402,400 = 960 kg/cm2 < 1,190 kg/cm2
(ตามคาที่ใหในตาราง A325)
ดังนั้นสามารถหาพื้นที่ของสลักเกลียวได A = 2,520 / 960 = 2.63 cm2
387
เลือกใชสลักเกลียว  12 mm (A = 1.13 cm2)
จะได N = 2.63/1.13 = 2.32 ตัว ใช 4 ตัว
หมายเหตุ
จากสูตร  = หนวยแรงยึดเหนี่ยวที่ยอมใหของเหล็กกลม = 3.23 fc'
2.D
= 3.23 170
2.  1.2
= 17.54 kg/cm2 ใชไมเกิน 11 kg/cm2
fc = หนวยแรงอัดประลัยของคอนกรีต = 170 kg/ cm2
หรือหาความยาวของสลักเกลียวจากวิธAี SD ตามมาตรฐานAISC ไดจาก
T   1,800 
   
m
Lh  2 =  2  = 10.71 cm
 0.70 fc' d   0.70  170  1.20 
   
 1.7   1.7 
2
co
ความยาวทั้งหมดเทากับความยาวทีห่ าไดบวกกับความยาวที่ฝงต่ําสุด = 12d
= 10.71 +(12 1.20) = 25.11 cm ใชความยาว 25 cm
ออกแบบรอยเชื่อม คุณสมบัติเหล็ก Fy เทากับ 2,400 kg/cm ใชลวดเชื่อม E60
ตอบ
il.
50 kg
iv
64 kg
C
L 40  40  3 mm
L4
แผนเหล็กประกับหนา 6
0x
m 40
X3
mm
Tu
3,240 kg L 5050  4 mm L 5050 4 mm 3,240 kg
วิธีทํา
สําหรับความหนาเหล็กประกับ (Gusset plate) ใหใชไมนอยกวาความหนาต่ําสุด
ขององคอาคาร เลือกใชความหนาเหล็กเทากับ 6 mm
ขนาดรอยเชื่อม ตามมาตรฐาน ว.ส.ท. ใชรอยเชื่อมเทากับ 3 mm
ลวดเชื่อม E60 หนวยแรงเฉือนบนพื้นทีป่ ระสิทธิผล = 1,260 kg/cm2
388
= 0.707  0.30  1,260  1
ดังนั้นกําลังของรอยเชื่อม, PW
= 267 kg/ ความยาว 1 cm
- ความยาวการเชื่อมในทอนของขื่อ แรงดึงสูงสุดใน L4L5 = 3,240 kg
L1
Fa
L 5050  4 mm 3.63 cm
3,240 kg
Fb 1.37 cm
L2
โดยหลักการสมดุล ดังนั้น
3,240  1.37
Fa = = 887 kg
5
Fb = 3,240-887 = 2,353 kg
887
ความยาวการเชื่อม L1 = = 3.32 cm
m
267
เนื่องจากไมมกี ารเชื่อมออมปลาย ดังนั้นความยาวที่คํานวณไดตองบวก 2 เทาของขนาดการเชื่อม
ใชความยาวจริง
ความยาวการเชื่อม L2 = 2,353
267
co
= 3.32 + 2(0.30) = 3.92 cm ใช 4 cm ตอบ
= 8.81 cm
il.
ใชความยาวจริง = 8.81 + 2(0.30) = 9.41 cm ใช 10 cm ตอบ
iv
- ความยาวการเชื่อมในทอนจันทัน แรงอัดสูงสุดใน U3U4 = U10U11= 3,339 kg

(เพื่อใหงายตอการมองจึงปรับรูปในแนวนอน)
C
L1
Fa
L 5050  4 mm 3.63 cm
m
3,339 kg
1.37 cm
Fb
L2
Tu
3,339  1.37
Fa = = 915 kg
5
Fb = 3,339 - 915 = 2,424 kg
915
267
ใชความยาว = 3.43 + 2(0.30)
= 4.03 cm ใช 4 cm ตอบ
2,424
267
389
ใชความยาว = 9.08 + 2(0.30)
= 9.68 cm ใช 10 cm ตอบ
- ความยาวการเชื่อมในทอนเอียง แรงดึงสูงสุดใน L2U1 = L12U13 = 2,460 kg

(เพื่อใหงายตอการมองจึงปรับรูปในแนวนอน)
L1
Fa
L 4040  3 mm 2.91 cm
2,460 kg
Fb 1.09 cm
L2
m
2,460  1.09
Fa = = 670 kg
Fb
ความยาวการเชื่อม L1 = 670
4
= 2,460 - 679 =
co
=
1,781 kg
2.51 cm
il.
267
iv
ใชความยาว = 2.51 + 2(0.30)
C
1,780
267
m

ใชความยาว = 6.67 + 2(0.30)
Tu
390
- ความยาวการเชื่อมในทอนดิ่ง แรงอัดสูงสุดใน L1 U1 = L13 U13= 1,800 kg
1,800 kg
L 4040  3 mm
L2 L1
m
Fb Fa
1.09 cm 2.91 cm
co
il.
1,800 1.09
Fa = = 490 kg
iv
4
Fb = 1,800 - 490 = 1,310 kg
C
490
267
m
ใชความยาว = 1.84 + 2(0.30)

Tu
1,310
267
ใชความยาว = 4.90 + 2(0.30)
391
ออกแบบโครงสรางสวนที่เปนคอนกรีต
ขอกําหนดทีใ่ ชออกแบบ (Design Criteria)
fs = 0.5 3,000 = 1,500 ksc.
fc = 0.375170 = 63.75 ksc. (ตาม พ.ร.บ.ใช fc ไมเกิน 65 ksc.)
ES 2.04 10 6
n , n = 10
EC 1,5120 170
k = 1 = 1 = 0.298
fs 1,500
1 1
nfc 10  63 . 75
j = 1
0.298
= 0.900
3
m
R = 1 63.750.2980.900 = 8.54 ksc.
2
ออกแบบคาน RB1 คาที่ใชออกแบบ fy = 3,000 ksc. fc’ = 170 ksc. ออกแบบตาม พ.ร.บ.
ควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522
co
w = 192 kg/m
il.
iv
5.00 5.00 5.00
C
+ +
+
m
S.F.D. (kg)
1

Tu
14
B.M.D. (kg.m)
1
 
1
16 10
หาน้ําหนักทั้งหมดลงคาน เลือกใชคานขนาด 0.200.40

เนื่องจากเปนคานชวยยึดโครงสรางหัวเสาไมมีน้ําหนักอืน่ ใดลงคาน มีเฉพาะน้ําหนักตัวคานเอง
เทานั้น ฉะนัน้
DL. ของคาน RB1 = 0.200.402,400 = 192 kg/m
ออกแบบโดยใช สัมประสิทธิ์ตามมาตรฐาน ว.ส.ท. โดยใช M+max และ M-max ดังนี้
392
M+ max = 1 192  (5) 2 = 343 kg.m
14
M- max = 1 192  (5) 2 = 480 kg.m

10
Mc = 8.540.20(35) 2 = 2,092 kg.m

ออกแบบเหล็กเสริมรับโมเมนตบวก
เนื่องจาก Mc > M+max จึงใช M+max หาปริมาณเหล็กเสริม
As+ = 343
= 0.73 cm2
1,500  0.900  0.35
Use Asmin = 14 Ac = 14  20  40 = 3.73 cm2 ใช 2-DB16 mm (As = 4.02 cm2)
Fy 3,000
ออกแบบเหล็กเสริมรับโมเมนตลบ
เนื่องจาก Mc > M- max จึงใช M- max หาปริมาณเหล็กเสริม
m
As- = 480
= 1.02 cm2
1,500  0.900  0.35
Use Asmin = 14 Ac = 14  20  40
Fy 3,000
ไมตองตรวจสอบแรงเฉือนเพราะน้ําหนักนอย
co = 3.73 cm2 ใช 2-DB16 mm (As = 4.02 cm2)
il.
ดังนัน้ ใช ป.  6 mm @ 0.15 ( ใชตาม Code ไมเกิน d/2 )
ไมตองตรวจสอบหนวยแรงยึดเหนี่ยว (Bond Stress) เพราะน้ําหนักนอย
iv
2-DB 16
C
ป.  6 mm @ 0.15
m
2-DB 16
Tu
5.00 5.00 5.00
รูปตัดตามยาวคาน RB1
0.20
2-DB 16
0.40 ป.  6 mm @ 0.15
2-DB 16
รูปตัดตามขวางคาน RB1
393
ออกแบบคาน GB1 คาที่ใชออกแบบ fy = 3,000 ksc. fc’ = 170 ksc. ออกแบบตาม พ.ร.บ.
ควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522
w = 1,200 kg/m
5.00 5.00 5.00
+ +
+
S.F.D. (kg)
1

m
14
B.M.D. (kg.m)

1
16 
1
10 co
il.
เลือกใชคานขนาด 0.200.40 หาน้ําหนักทั้งหมดลงคาน
DL. ของคาน GB1 = 0.200.402,400 = 192 kg/m
iv
DL ผนังกออิฐ = 180(6.00-0.40) = 1,008 kg/m

รวม = 1,200 kg/m
C
M+ max = 1 1,200  (5) 2 = 2,142 kg.m………………(M+)

m
14
-
M max = 1 1,200  (5) 2 = 3,000 kg.m……………….(M-)
10
Mc = 8.540.20(35) 2 = 2,092 kg.m…………….....(M1)

Tu
ออกแบบเหล็กเสริมรับแรงดึงโมเมนตบวก
เนื่องจาก M+max > Mc
M+2 = 2,142 – 2,092 = 50 kg.m
As+1 = 2,092
= 4.42 cm2
1,500  0.900  0.35
As+2 = 50
= 0.11 cm2
1,500  (0.35  0.05)
As+ = As+1 + As+2 = 4.42 + 0.11 = 4.53 cm2
Use 2-DB 16 + 1- DB 12 (As = 5.15 cm2)
394
ออกแบบเหล็กเสริมรับแรงอัดโมเมนตบวก
As+’ = 0.11  (1  0.298) = 0.25 cm2
2 5
0.298 
35
Use ใช 2-DB16 mm (As = 4.02 cm2)
ออกแบบเหล็กเสริมรับแรงดึงโมเมนตลบ
เนื่องจาก M-max > Mc
M-2 = 3,000 – 2,092 = 908 kg.m
As-1 = 2,092
= 4.42 cm2
1,500  0.900  0.35
As-2 = 908
= 2.02 cm2
1,500  (0.35  0.05)
m
As- = As+1 + As+2 = 4.42 + 2.02 = 6.44 cm2
Use 4-DB 16 (As = 8.04 cm2)
ออกแบบเหล็กเสริมรับแรงอัดโมเมนตลบ
As-’ = 2.02  (1  0.298)
2
0.298 
5
= 4.57 cm2co
il.
35
Use Use 2-DB 16 + 1- DB 12 (As = 5.15 cm2)
iv
V ที่ระยะ d = Vmax - wd
C
Vmax V’
m
Vc = 0.29 fc'.bd
Check Shear
Tu
Vmax = 1.15 1,200 5 = 3,450 kg

2
Vc = 0.29 170 20 35 = 2,646 kg

V ที่ d = Vmax – wd = 3,450 – (1,200 0.35) = 3,030 kg
V = V ที่ d - Vc = 3,030 – 2,646 = 384 kg
ใชเหล็กปลอก  6 mm, Fy = 2,400 ksc.
S = fv.Av.d
= 1,200  2  0.28  35 = 61.25 cm
V' 384
ดังนั้นใช ป.  6 mm @ 0.15 ( ใชไมเกิน d/2 )
395
Check Bond
Top Bar (สวนรับแรงดึง)
2.29 fc'
all = = 2.29 170
= 18.66 ksc. (  25 ksc.)
D 1.6
Vmax
 ที่เกิดขึน้ = = 3,450
= 5.45 ksc. < all O.K.
 o. jd (4  π 1.6)  0.900  35
Lower Bar (สวนรับแรงดึง)
3.23 fc' 3.23 170
all = = = 26.32 ksc. ( 35 ksc.)
D 1.6
 ที่เกิดขึน้ = Vmax = 3,450
= 7.92 ksc. < all O.K.
 o. jd (2  π  1.6  1   1.2)  0.900  35
m
2-DB 16 4-DB 16
ป.  6 mm @ 0.15
1
co
2
il.
1 2
2-DB 16+1-DB 12
iv
L/4 L/3 L/3
5.00 5.00 5.00
C
รูปตัดตามยาวคาน GB1
0.20
m
0.20
2-DB 16 4-DB 16
Tu
ป.  6 mm @ 0.15 0.40 ป.  6 mm @ 0.15

0.40
2-DB 16 + 1-DB 12 2-DB 16 + 1-DB 12
Section 1 - 1 Section 2 - 2
รูปตัดตามขวาง GB1
396
ออกแบบเสาคอนกรีตรับหลังคา กําหนดให fc’ = 170 ksc., fy = 3,000 ksc.
2,760 kg
500 kg
6.00 m
m
หาน้ําหนักลงเสา เสาสูง 6.00 m
น้ําหนักลงหัวเสาจากโครงหลังคา = 1,800 kg
รวมน้ําหนักลงเสา co
น้ําหนักลงหัวเสาจากคาน RB1 = 192  5.00 = 960 kg
= 2,760 kg
il.
หาโมเมนตที่เกิดขึ้นในเสา ใหคิดเสมือนคานยื่น
1. แรงแนวนอนบนหัวเสาโดยแรงลมกระทํากับหลังคา ความสูงไมเกิน 10 m ใช
iv
แรงลมเทากับ 50 kg/m2
จะไดแรงลมกระทําที่หัวเสา = แรงลม  ความกวางชวงเสา  ความสูงหลังคา
C
= 50  5.00 2.00
m
= 500 kg
2. ถาคิดวาผนังดานรับแรงลมเปนผนังทึบ
Tu
จะไดแรงลมกระทํากับเสา = แรงลม  ความกวางชวงเสา

= 50  5.00 kg/m
ฉะนั้นโมเมนตที่เกิดขึ้นในเสา = (500  6 ) + ( 250 6 3) = 7,500 kg.m
เลือกขนาดเสา 0.40  0.40
ตรวจสอบ h = 600 = 15  15 เปนเสาสั้น
t 40
(ทั้งนี้ไมคิดวาผนังเปนโครงสรางชวยในการค้ํายัน)
d’=3 cm
gt =34 cm เหล็กยืน 8-DB 25
0.37
0.40
ป.  9 mm 0.40
d’=3 cm
0.40
397
e = M = 7,500  100 = 271.74 cm
P 2,760
เลือกเสาขนาด 4040 cm และเลือกปริมาณเหล็กเสริม pg = 0.02 (2 %)
หนาตัดสี่เหลี่ยมผืนผาเสริมเหล็กทั้ง 2 ดานเหมือนกัน
g = As , As = 0.024040 = 32 cm2
t2
Use 8 - DB 25 mm (39.28 cm2) จัดเหล็กเหมือนกัน 2 ดาน ชนิดเสาปลอกเดี่ยว
ebx = eby (0.67g.m + 0.17)(t – d’)
New “g” = 39.28 = 0.025
40  40
m = fy.
= 3,000
= 20.76 ksc.
0.85fc' 0.85  170
ebx = eby (0.67 0.025 20.76 + 0.17)(40-3) = 19.16 cm
m
e > ebx ดังนัน้ ตองออกแบบแรงดึงเปนหลัก
หาสมบัติหนาตัด เสาหนาตัดสี่เหลี่ยมจัตุรสั วางเหล็กยืนเหมือนกันทั้ง 2 ดาน รับแรงดึงและแรงอัด
โมเมนตความเฉื่อย
เนื้อที่หนาตัดคอนกรีต
Ix
Ag
= Iy =
= t 2
co 1 4
12
t + (2n-1)Ast gt
4
2
il.
ระยะ cx = cy = t
2
iv
2
Ix = Iy = [ 1 (40)4] + [(210 – 1) 39.28 (34) ] = 429,020 cm4
12 4
C
Fa = 0.34 (1 + g.m) fc’ = 0.34 (1 + 0.025 20.76) 170 = 87.79 ksc.

Fb = 0.45 fc’ = 0.45  170 = 76.5 ksc.
m
fa
จาก + fb
 1.00
Fa Fb
fa = = = = = 0.000625Pb
Tu
Pb Pb Pb Pb
Ag t2 40 2 1,600
Pb  19.16  20
fb = Mx. C x = Pb.eb C x = = 0.000893Pb
Ix Ix 429,020
แทนคาในสมการ
0.000625Pb
+ 0.000893Pb
 1.00
87.79 76.5
Pb = 53,205 kg
Mb = Pb  eb = 53,205  19.16 = 10,194 kg.m
100 100
Mo = 0.40 As.fy.(d-d’)
As = พื้นทีห่ นาตัดเหล็กรับแรงดึง = 4  2.5 = 19.64 cm2
2
398
Mo = 0.4019.64 3,000 (37-3) = 801,312 kg.cm = 8,013 kg.m
M  Mo 
P = Pb  
 Mb  Mo 
= 53,205  7,500  8,013 

 10,194  8,013 
= -12,514 kg < 2,760 kg ซึ่งอยูต่ํากวาขอบเขตการวิบัติ ตอบ
Check Tied เหล็กยืนโตกวา  20 mm ใชเหล็กปลอก  9 mm
S = 16 2.5 = 40 cm
or = 48 0.9 = 43.2 cm
or = ดานแคบ = 40 cm
m
หรือกรณีออกแบบใชเสาเหล็ก โดยใชเหล็ก WF กําหนดใหใชเหล็ก A36 มีกําลังดึงครากเทากับ 2,250
– 2,530 kg/cm2 มาตรฐาน AISC
2,760 kg co
il.
7,500 kg.m
ยอมใหมีการเคลื่อนที่ของปลายเสา bf = 200
iv
tf = 16 mm
C
K = 1.2
6.00 m tw = 10 mm
d = 200
m
Tu
เสาสูง 6.00 m น้ําหนักลงเสา = 2,760 kg โมเมนต = 7,500 kg.m

สมมติหนวยแรงอัดที่ยอมให, Fa = 40 % ของ Fy , ใช Fy เฉลี่ย = 2,400 kg/cm2
ได Fa = 960 kg/cm2
พื้นที่หนาตัดทีต่ องการ, A = 2,760 = 2.87 cm2
960
จากตารางเหล็ก เลือกเหล็ก WF 200  65.7โดยที่
A = 83.69 cm2 (เผื่อโมเมนตดวย)
rx = 8.83 cm, ry = 5.13 cm
Ix = 6,530 cm4 , Iy = 2,200 cm4
Sx = 628 cm3, Sy = 218 cm3
399
หาคา KL = 1.2  600 = 140.35
r 5.13
2π2E 2π 2  2.1106
Cc = = = 131.42
Fy 2,400
KL
จากกรณีที่ > Cc ดังนั้นจากสูตรเสาจะได
r
Fa = 12π 2 E
23( KL / r ) 2
แทนคาในสูตรได
Fa = 12 2  2.1106 = 548.96 kg/cm2
23 (140.35)2
fa = P = 2,760
= 32.97 kg/cm2
m
A 83.69
fa
= 32.97
= 0.06 < 0.15
Fa 548.96
ตรวจสอบคาโดยใชสมการ
ตรวจสอบการค้ํายัน Lb <
fa fb
+
Fa Fb
636bf
 1.00
co
il.
Fy
636  20
= 259.65 cm
iv
2,400
Lb = 600 > 259.65 ฉะนั้นการค้ํายันไมพอ ใช Fb = 0.60Fy
C
(หมายเหตุ ในกรณีที่ไมมีการตรวจสอบการค้ํายันดานขางและไมมีการตรวจสอบหนาตัดแนะนําใหใช คา

Fb = 0.60Fy ซึ่งปนคาที่นอยซึ่งอยูระหวาง 0.60Fy - 0.66Fy)
m
Fb = 0.60  2,400 = 1,440 kg/cm2

M 7,500100
fbx = = = 1,194.26 kg/cm2
Tu
Sx 628
39.27 + 1,194.26 = 0.90 < 1.0 ใชได
548.96 1,440
สามารถใชเหล็ก WF 200  65.7 ทําเปนเสาได
ออกแบบเสาตอมอ C1 กําหนดให fc’ = 170 ksc., fy = 3,000 ksc.

หาน้ําหนักลงเสาตอมอ
น้ําหนักจากเสารับหลังคา = 2,760 kg
น้ําหนักจากคาน GB1 = 192  5.00 = 960 kg
รวมน้ําหนักลงเสา = 3,720 kg
400
โมเมนตในเสา = 7,500 kg.m
เลือกขนาดเสาตอมอ 0.40  0.40
d’=3 cm Y
เหล็กยืน 8-DB 25
0.37 gt =34 cm
0.40
ป.  9 mm @ 0.40 X
d’=3 cm
0.40
e = M = 7,500  100 = 201.61 cm
m
P 3,720
เลือกเสาขนาด 4040 cm และเลือกปริมาณเหล็กเสริม pg = 0.02 (2 %)
หนาตัดสี่เหลี่ยมผืนผาเสริมเหล็กทั้ง 2 ดานเหมือนกัน
g = As
t2
As = 0.024040 = 32 cm2
co
il.
Use 8 - DB 25 mm (39.28 cm2) จัดเหล็กเหมือนกัน 2 ดาน ชนิดเสาปลอกเดี่ยว
ebx = eby (0.67g.m + 0.17)(t – d’)
iv
New “g” = 39.28 = 0.025

40  40
C
m = fy.
= 3,000
= 20.76 ksc.
0.85fc' 0.85  170
m
ebx = eby (0.67 0.025 20.76 + 0.17)(40-3) = 19.16 cm

e > ebx ดังนัน้ ตองออกแบบแรงดึงเปนหลัก
Tu
หาสมบัติหนาตัด เสาหนาตัดสี่เหลี่ยมจัตุรสั วางเหล็กยืนเหมือนกันทั้ง 2 ดาน รับแรงดึงและแรงอัด

โมเมนตความเฉื่อย Ix = Iy = + (2n-1)Ast gt
2
1 4
t
12 4
2
เนื้อที่หนาตัดคอนกรีต Ag = t
ระยะ cx = cy = t
2
2
Ix = Iy = [ 1 (40)4] + [(210 – 1) 39.28 (34) ] = 429,020 cm4
12 4
Fa = 0.34 (1 + g.m) fc’ = 0.34 (1 + 0.025 20.76) 170 = 87.79 ksc.
Fb = 0.45 fc’ = 0.45  170 = 76.5 ksc.
fa
จาก + fb
 1.00
Fa Fb
401
fa = Pb = Pb = Pb = Pb = 0.000625Pb
Ag t2 40 2 1,600
Pb 19.16  20
fb = Mx. C x = Pb.eb C x = = 0.000893Pb
Ix Ix 429,020
แทนคาในสมการ
0.000625Pb
+ 0.000893Pb
 1.00
87.79 76.5
Pb = 53,205 kg
Mb = Pb  eb = 53,205  19.16 = 10,194 kg.m
100 100
Mo = 0.40 As.fy.(d-d’)
As = พื้นทีห่ นาตัดเหล็กรับแรงดึง = 4  2.5 = 19.64 cm2
2
m
Mo = 0.4019.64 3,000 (37-3) = 801,312 kg.cm = 8,013 kg.m
M  Mo 
P = Pb  
 Mb  Mo 
= 53,205  7,500  8,013 

 10,194  8,013  co
il.
= -12,514 kg < 2,760 kg ซึ่งอยูต่ํากวาขอบเขตการวิบัติ ตอบ
iv
Check Tied เหล็กยืนโตกวา  20 mm ใชเหล็กปลอก  9 mm
S = 16 2.5 = 40 cm
C
or = 48 0.9 = 43.2 cm
m
or = ดานแคบ = 40 cm
Tu
Y
0.40
ป.  9 mm @ 0.40
X
0.40
402
ออกแบบจุดตอระหวางเสาเหล็กกับเสาตอมอ
Y
bf = 200
X tf = 16 mm
0.40
ป.  9 mm @ 0.40 d = 200 tw = 10 mm
0.40
ออกแบบขนาดแผนเหล็ก (base plate) โดยวิธี ASD ตามมาตรฐาน AISC
m
ใชแผนเหล็กเทากับขนาดเสา N = 40 cm, B = 40 cm
กําลังดึงต่ําสุดของสลักเกลียว = 4,077 kg/cm2
co
1. หาคาหนวยแรงตานทานที่ยอมใหจากสมการ FP  0.35 fc'
FP  0.35  170 = 59.5 kg/cm
2
il.
7,500  100
2. ตรวจสอบ e= = 271.25 cm
2,765
iv
N 40
= = 6.67 cm
6 6
3. N
 e
C
6
สมมติใหระยะสลักเกลียวจากขอบแผนเหล็ก (d) ประมาณ 5 cm
m
A’ = (N- ระยะขอบแผนเหล็ก 2 ขาง)/2 = 15 cm

FP  N  ( B  d ) 59.5  40  (40  5)
f  = = 41,650 kg
Tu
2 2
 F .B 
f  f 2  4 P PA' M 
 6 
A
FP .B
3
 59.5  40 
41,650  (41,650) 2  4 2,760  15  750,000 
 6 
A = 59.5  40
3
41,650  21,886.85
= 59.5  40
3
= 80.08, 24.91 cm ใชคานอย 24.91 cm
403
P = 2,760 kg
M = 750,000 kg.cm
A’ = 20 cm 10.5 cm
T = 26,883 kg
A = 24.91 cm
fp = 59.5 kg/cm2= FP
N’ = 35 cm
N = 40 cm
m
tf  16 mm
co
n = 12 cm 0.80b = 16 cm
b = 20 cm
40 cm
tw  10 mm
il.
iv
หนาตัดวิกฤติ
C
0.95d = 19 cm m = 10.5 cm
d = 20 cm
m
Tu
2,760 kg
7,500 kg.m
WF 200  65.7
40 cm
404
FP . A.B
หาแรงดึง (T) ในสลักเกลียวจากสมการ T P
2
T = 59.5  24.91 40  2,760 = 26,883 kg
2
N  0.95d 40  0.95  20
3. หนาตัดวิกฤติ = = = 10.5 cm จากขอบเสา
2 2
หาหนวยแรงตานที่ระยะ 10.5 cm =  59.5   (24.91  10.5) = 34.42 kg/cm2
 24.91 
4. คาโมเมนตตอความกวาง 1 cm,
MPl = 34.42  (10.5)   1 10.5  (59.5  34.42)  ( 2  10.5) 
2
2 2 3 
= 2,819.09 kg.cm/cm
6 M Pl 6  2,819.09
4. ขนาดแผนเหล็กรองใตเสา, t p = 3.06 cm Use 3 cm
m
 
FB 0.75  2,400
ใชแผนเหล็กรองใตเสาขนาด 40 40 cm หนา 3 cm ตอบ
แรงดึง (T) ในสลักเกลียว = 26,882.9 kg co

หาจํานวนและขนาดของสลักเกลียว (anchor bolt) ชนิดงอขอ แบบ A307
il.
1. หาแรงดึงทีย่ อมใหของสลักเกลียวจาก Ft = 0.33Fu = 0.334,077 = 1,345.41 kg
T 26,883
ดังนั้นหนาตัดที่ตอ งการ, Ag = = = 19.98 cm2
iv
Ft 1,345.41
เลือกสลักเกลียวขนาด  25 mm (Ag = 4.91 cm2 )
C
19.98
ดังนั้นใชสลักเกลียว = = 4.06 ใชดานละ 4 ตัว
4.91
ใชสลักเกลียวขนาด  25 mm ดานละ 4 ตัว
m
(Ag = 44.91 = 19.64 cm2 <19.98 cm2 เล็กนอยมากใชได )

Tu
T   26,883 
   
2. หาความยาวของสลักเกลียว Lh   2  =  2  = 76.80 cm
 0.70 fc' d   0.70  170  2.5 
   
 1.7   1.7 
ความยาวทั้งหมดเทากับความยาวที่หาไดบวกกับความยาวที่ฝงต่ําสุด = 12d
= 76.80 + (12 2.5) = 106.80 cm ใชความยาว 110 cm
ออกแบบรอยเชื่อม ใชลวดเชื่อม E60

M P
หนวยแรงที่ปก เสา = -
Sx A
WF 200  65.7 (A = 83.69 cm2 , Sx = 628 cm3 )
405
2,760
ดังนั้นหนวยแรงที่ปกเสา = 750,000
-
628 83.69
= 1,161.29 kg/cm2 (เปนแรงดึง)
แรงดึง = ft.A = ft.bf.tf
= 1,161.29  20  1.6
= 37,161.28 kg
ลวดเชื่อม E60 , กําลังตานทานการเชื่อม = 0.707 a.L.Fv
Fv = 1,260 kg/cm2
เลือกขนาดการเชื่อม = 5 mm คิดตอความยาว 1 cm
กําลังตานทานการเชื่อม = 0.707  0.5  1  1,260 = 445 kg/cm
ความยาวการเชื่อม = 37,161.28 = 83.51 cm
m
445
รอยเชื่อมทั้งหมด = ปกเสาดานนอกยาว + ปกเสาดานในยาว + ขอบ
co
= 20 + (20-1) +(1.62) = 42.2 cm
เสริมรอยเชื่อมเพิ่มโดยใชเหล็กแผนหนา 10 mm 2 แผน ยาวแผนละ 10 cm ไดความยาวรอย
เชื่อม = (10 2 2) + (12) = 42 cm
il.
รวมความยาวรอยเชื่อมทั้งหมดเทากับ = 42.2 + 42 = 84.2 cm > 83.51 cm O.K
ดังนั้นสามารถรับแรงได = 445  84.2 = 11,125 kg  835 kg ตอบ
iv
C
m
Tu
406
สามารถเขียนรูปขยายจุดตอระหวางเสาเหล็กกับเสาตอมอคอนกรีตไดดังนี้
E 60
5 200
150 mm WF 200  65.7
แผนเหล็กหนา 10 mm กวาง 10 cm สูง 15 cm
แผนเหล็กรอง ขนาด 400  400  30 mm
สลักเลียว 8 -  25 mm ยาว 110 cm
เสาตอมอคอนกรีตเสริมเหล็ก ขนาด 400  400 mm
m
50 mm
400 mm
รูปตัด co E 60
il.
5 100
50 mm

iv

C
tf  14 mm
b = 200 mm
300 mm
400 mm

m
tw  9 mm
E 60
5 200
Tu 50 mm
d = 200 mm E 60
5 100
WF 200  65.7
แปลน
407
ออกแบบฐานราก ใชเสาเข็ม 0.20 0.20L (Safe Load = 20 T/Pile)
โมเมนต 7,500 kg.m
น้ําหนักจากเสาตอมอ 3,720 kg
DL.  10 % = 372 kg
Total Load = 4,092 kg
No. of pile = 4,092
= 0.21 Use 2
20,000
Use Size of footing = 0.50  1.10
(ระยะหาง = 3เทาของขนาดเสาเข็ม สวนตัวริมใช 1เทาของขนาดเสาเข็มหรือมากกวา)
0.33
m
หนาตัดวิกฤติแบบ Punching Shear
0.16.5
0.10 หนาตัดวิกฤติแบบ Beam Shear
Y
X
0.40  0.40 co 0.25
0.50
il.
0.25
iv
0.25 0.60 0.25
1.10
C
m
Max. Load per pile = +

4,092 7,500
= 14,546 kg/pile < 20,000 kg O.K.
2 0.60
Min. Load per pile = -
4,092 7,500
= 10,454 kg/pile < 20,000 kg O.K.
Tu
2 0.60
M ที่ขอบเสา = 14,546 (0.60  0.40) = 1,455 kg.m
2
1,455
d = = 18.45 cm
8.54  0.50
Use “ t” = 40 cm
New “d” = 40 – 7 = 33 cm (คิดคอนกรีตหุมเหล็กและถึงจุดศูนยถวงของเหล็ก)
As = 1,455 = 3.27 cm2
1,500  0.900  0.33
2
Use 3-DB 12 (As = 3.39 cm )
Check Shear
1. Beam Shear ที่หนาตัดวิกฤตระยะ d จากขอบเสา 33 cm
408
พิจารณาเสาเข็มที่อยูหางจากหนาตัดวิกฤติ ปรากฏวาเสาเข็มหางจากหนาตัดวิกฤติเขามาหาตอมอ
เทากับ 23 cm มากกวา 15 cm ฉะนั้นจึงไมตองคิดแรงเฉือน
2. Punching Shear ที่หนาตัดวิกฤตระยะ d = 33 = 16.5 cm จากขอบเสาโดยรอบ
2 2
Vc all = 0.53 170 = 6.91 ksc.
พิจารณาเสาเข็มที่อยูหางจากหนาตัดวิกฤติ ปรากฏวาเสาเข็มหางจากหนาตัดวิกฤติเขามาหา
ตอมอเทากับ 6.5 cm นอยกวา 15 cm ฉะนั้นจึงนําไปคิดแรงเฉือนและลดแรง P ลงตามสวน
P’ = 1
(-x + 15) P = 1
(-6.5 + 15)14,546 = 4,121 kg
30 30
V = 4,1212 = 8,242 kg
Vp = V = 8,242
= 0.94 ksc. < 6.91 ksc. O.K.
m
bo.d 2  (40  33)  2(40  20)  33
Check Bond
 all
O
=
=
3.23 170
1.2
V max co
= 35.09 ksc. ( use  35 ksc. )
il.
μ jd
= 14,546
= 13.99 cm
35  0.900  33
iv
Use 4-DB 12 ( O = 15.07 cm)
As ดานสั้น = 0.0025bt = 0.0025110 40 = 11 cm2
C
Use 10-DB 12 ( As = 11.3 cm2)

m
เขียนรูปแสดงการเสริมเหล็กของฐานรากได
Tu
1.10 X
0.25 0.60 0.25
Y
0.50 0.40  0.40
ป.  9 mm @ 0.40
เสาตอมอ C1
F1
409
11-DB 12
4-DB 12
 9 mm รัดรอบ
Dowel Bar จากเสาเข็ม

0.40
0.05
0.05 คอนกรีตหยาบ
เสาเข็มคอนกรีตอัดแรง 2- 0.200.20L
Safety Load 20 Tons/ตน
m
0.25 0.60 0.25
1.10
F1
co
il.
iv
ออกแบบพื้น GS
GS เปน Slab on Ground ฉะนั้นการออกแบบพื้นวางบนดินสิ่งสําคัญที่สุดคือการบดอัดดินให
C
แนน กรณีดินออนมากแนะนําใหออกแบบเปนพื้นวางบนคาน (Slab on Beam) หรือออกแบบเปนพื้นวางบน

เสาเข็มแบบปูพรมซึ่งมีคาใชจายสูงขึ้น สําหรับการเสริมเหล็กในพื้นเปนเพียงเหล็กเสริมตานทานการยืดหด
m
ตัว การสรางตองแยกพื้นออกจากคานคอดินทั้งนี้เพื่อปองกันการยุบตัวที่เกิดขึ้นอาจทําใหตรงขอบคานแตก
ไดหากไมแยกออกจากกัน และเพื่อบังคับใหพื้นแตกเปนระเบียบ จําเปนแบบตองมีขอตอเพื่อการยืดหดตัว
Tu
(Contraction joint) ที่เกิดขึน้ ดวย ซึ่งควรทําทุกระยะ 5.00 m หรือไมเกิน 10.00 m ซึ่งมีความยาวเทากับ

ความยาวเหล็กเสนพอดี
ความหนาของพื้นวางบนดินสําหรับโรงงานทั่วไปอยูระหวาง 10-15 cm
กรณีใชเหล็กกลม คา Fy = 2,400 kg/cm2 ขนาดต่ําสุดที่ใชไมเล็กกวา 6 mm และระยะหางไมเกิน
3เทาของความหนาพื้น
Astemp = 0.0025bt
หรือกรณีใชเหล็กตะแกรงสําเร็จรูป (Wire mesh) ตามมาตรฐาน ASTM A185-89 และมาตรฐาน
มอก. 737-2531
มีขนาดเสนผานศูนยกลางตั้งแต 4-8 mm
ความกวาง 0.90-2.50 m ความยาว 2.00-10.00 m
410
คา Fy = 5,500 kg/cm2 คา FU = 6,000 kg/cm2
Astemp = 0.0014bt
ในที่นี้เลือกออกแบบพื้นวางบนดินและทําการบดอัดดินใหแนน ใชความหนา 12 cm
ใชเหล็กกลม  9 mm (As = 0.64 cm2)
Astemp = 0.0025bt = 0.0025 100 12 = 3.0 cm2
ใชเหล็ก  9 mm @ 0.20
ใหแยกจากคาน เหล็กเสริมกันราววางชิดบน  9 mm @ 0.20
m
0.12
ดินบดอัดแนน
พื้น GS
co
il.
iv
ขอตอกวาง 2 cm ลึก 2.5 cm อุดดวยยางมะตอยผสมทราย
เหล็กเสริมกันราววางชิดบน  9 mm @ 0.20
C
m
0.12
Tu
ดินบดอัดแนน  15 mm @ 0.30
0.40
ขยายขอตอพืน้ GS
411
รายละเอียดโครงสรางคอนกรีต
ป.  6 mm @ 0.15
2-DB 16
5.00 5.00 5.00
รูปตัดตามยาวคาน RB1
0.20
m
2-DB 16
ป.  6 mm @ 0.15
0.40
co 2-DB 16
il.
รูปตัดตามขวางคาน RB1
iv
2-DB 16 4-DB 16
1 2
C
ป.  6 mm @ 0.15
m
1 2
2-DB 16+1-DB 12
Tu
L/4 L/3 L/3

5.00 5.00 5.00
รูปตัดตามยาวคาน GB1
0.20 0.20
2-DB 16 4-DB 16
ป.  6 mm @ 0.15 0.40 ป.  6 mm @ 0.15

0.40
2-DB 16 + 1-DB 12 2-DB 16 + 1-DB 12
Section 1 - 1 Section 2 - 2
รูปตัดตามขวาง GB1
412
0.40
X
เหล็กยืน 8-DB 25 Y
0.40
2-ป.  9 mm @ 0.40
เสาตอมอ C1 และเสารับหลังคา C1
1.10
0.25 0.60 0.25
m
0.40  0.40 Y
0.50
co
il.
F1
iv
11-DB 12
C
4-DB 12
m
 9 mm รัดรอบ
Tu
Dowel Bar จากเสาเข็ม

0.40
0.05
0.05 คอนกรีตหยาบ
เสาเข็มคอนกรีตอัดแรง 2- 0.200.20L
Safety Load 20 Tons/ตน
0.25 0.60 0.25

1.10
F1
413
ใหแยกจากคาน เหล็กเสริมกันราววางชิดบน  9 mm @ 0.20
0.12
พื้น GS
ขอตอกวาง 2 cm ลึก 2.5 cm อุดดวยยางมะตอยผสมทราย
เหล็กเสริมกันราววางชิดบน  9 mm @ 0.20
m
0.12
0.40
co
 15 mm @ 0.30
il.
iv
ขยายขอตอพืน้ GS
C
m
Tu
414
รายละเอียดโครงสรางหลังคาเหล็กและขยายจุดตอ
แปเหล็ก C - 12550202.3 mm @ 1.00 m
เหล็กยึดแป  15 mm
แนวสันหลังคา
การวางเหล็กยึดแปแบบที่ 1
m
(สามารถใชเหล็กกลมที่เหลือในหนวยงานตัดเปนทอนเชื่อมยึดดังรูป ซึ่งมีความประหยัด)
แปเหล็ก C - 12550202.3 mm @ 1.00 m
เหล็กยึดแป  15 mm
co
il.
iv
แนวสันหลังคา
C
m
การวางเหล็กยึดแปแบบที่ 2
(โดยการเจาะรูกลางแปและใชเหล็กกลมที่เหลือในหนวยงานตัดเปนทอนทําเกลียวทั้งสองขางขันยึดดวยนอต
Tu
ดังรูป ซึ่งอาจจะยุงยากและเสียเวลาบาง)
รายละเอียดโครง T-1
(แนะนําการใส T-2 ควรใสทุกระยะ 5.00 m เพื่อปองกันการโกงเดาะดานขางของโครงหลังคา ในที่นี้
เนื่องจาก Span Length = 12.00 m จึงจัดไวทกี่ ึ่งกลางของ T-1 ยังถือวาระยะหางไมมากนัก)
415
รายละเอียดโครง T-2
(ใชความสูง T-2 เทากับ 50 cm เทากับระยะยกของสวนปลายของ Truss ซึ่งดูมี Space และไมเกะกะกรณี
ไมมีคาน ค.ส.ล. ใช T-2 แทน คาน ค.ส.ล. RB1 ได วางในแนวระดับเดียวกันกับ T-2 แถวกลาง ยกเวน
แนวตามขวางไมจําเปนตองใช เนื่องจากมี T-1 เปนโครงสรางหลักยันไวแลว)
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รายละเอียดโครงหลังคาทัง้ หมด
(ใช Bracing (เหล็กยึดทแยง) ไมนอยกวา 15 mm ใสชวงเสาเวนชวงเสา สําหรับดานขางทั้งสองขางของ

โครงหลังคาตองใสดังรูป ดานหนึ่งเชื่อมยึดแนน อีกดานหนึ่งทําเกลียวและขันเกลียวใหตึง จะชวยรับ
แรงลมไดดี)
416
L 40  40  3 mm E60
3 30
E60 เหล็กประกับ หนา 6 mm

60 3
L 50  50  4 mm
m
E60 3 E60
40 3 100
ขยายจุดตอ L1, L13

co
( Gusset Plate (เหล็กประกับ) แนะนําใหใชความหนาไมนอยกวาความหนาของเหล็กโครงสราง)
il.
iv
E60 40 3
E60
L 40  40  3 mm
3 30
C
L4
0x
E60
3
40
60
X3
m mm
แผนเหล็กประกับหนา 6 mm
Tu
E60 80 3
L 5050  4 mm L 5050 4 mm
E60 100 3 3 E60

100
E60 40 3 E60
3 40
ขยายจุดตอ L2, L3, L4, L5, L6, L8, L9, L10, L11, L12
417
E60
E60 30 3 3 60
E60
E60 3 40
40 3
L 40  40  3 mm
m
3m
40 X
L4
0x
E60
0x
3
L4
80
40
X3
mm
E60 แผนเหล็กประกับหนา 6 mm
80 3
L 5050  4 mm L 5050  4 mm
m
E60 100 3 E60
3 100
E60 E60
40 3
ขยายจุดตอ L7
co 3 40
il.
iv
E60 100 3
C
E60 40 3
4 mm
m
50 X
x
L 50
E60
Tu
30 3 เหล็กประกับ หนา 6 mm
E60 60 3 L4
L 40  40  3 mm
0x
40
X 3m
m
3 E60
40
3 E60
80
ขยายจุดตอ U1, U13
418
E60
3 40
E60
3 100
E60 40 3
mm
X4
E60 x 50
100 3 L 50
m
X 4m L4
50 0x
L 50 x 40
m
X 3m
m
L 40  40  3 mm
E60
E60
60
30
3
3 co 3
3 40
E60
E60
il.
80
iv
ขยายจุดตอ U2, U3, U4, U5, U6, U8, U9, U10, U11, U12
C
E60
3 60
m
E60
3 30
E60 40 3 E60
3 40
Tu
E60 100 3 3 E60

100
mm L 50
4 x 50 X
x 50 X
L 40  40  3 mm
4 mm
L 50
ขยายจุดตอ U7
419
T-1
0.20 0.20 E60

3 60
E60
3 30
L 65 x 65 x 5 mm L 65 x 65 x 5 mm
0.20
m
L 40
m x 40
0.50 3m X3
L 40
x 40
X
co 3 200
E60
mm
il.
0.15
iv
L 65 x 65 x 5 mm L 65 x 65 x 5 mm
C
เหล็กประกับ หนา 6 mm E60

3 150
m
Tu
ขยายจุดตอระหวาง T-1 กับ T-2
420
ขยายจุดรองรับดานซายแบบ Fix Suport
L 40  40  3 mm
L 50  50  4 mm
0.15

เสา ค.ส.ล. ขนาด 0.40  0.40
m
0.40
รูปดานขาง
0.40
co
il.
L 40  40  3 mm สลักเกลียว + นอต 4 –  12 mm ยาว 250
0.05 0.30 0.05
iv
L 50  50  4 mm
0.05
C
0.40
0.30
0.05

Tu
รูปแปลน
421
ขยายจุดรองรับดานขวาแบบ Free Support
L 40  40  3 mm
L 50  50  4 mm
0.15
แผนเหล็กรอง 2 แผนวางซอนกัน ขนาด 0.40  0.40 หนา 9 mm
น้ําปูนอัดฉีดแตงผิวหนา (Grouting) แผนบน ทํารองกวาง 1.5 cm ยาว 5 cm
เสา ค.ส.ล. ขนาด 0.40  0.40
m
0.40
0.40
co
il.
0.05 0.30 0.05 L 40  40  3 mm
iv
L 50  50  4 mm
0.05
C
0.40
0.05 0.30
m

Tu
แผนบน ทํารองกวาง 1.5 cm ยาว 5 cm

12 mm
1.5 cm
ขยายความกวางรอง
422
รูปขยายจุดตอเสระหวางเสาตอมอคอนกรีตกับเสาเหล็ก
E 60
5 200
150 mm WF 200  65.7
เสาตอมอคอนกรีตเสริมเหล็ก ขนาด 400  400 mm
m
50 mm
400 mm
รูปตัด co E 60
il.
5 100
50 mm

iv

C
tf  14 mm
b = 200 mm
300 mm
400 mm

m
tw  9 mm
E 60
5 200
Tu 50 mm
d = 200 mm E 60
5 100
WF 200  65.7
แปลน
423
กรณีเปนเสาเหล็ก จุดรองรับดานซายแบบ Fix Suport สามารถขยายไดดังรูป
L 40  40  3 mm
L 50  50  4 mm
0.15
แผนเหล็กรอง(บน)ขนาด 0.20  0.20 หนา 9 mm

แผนเหล็กรอง(ลาง)ขนาด 0.20  0.20 หนา 9 mm
E 60 200 สลักเกลียว + นอต 4 –  12 mm
5
เสาเหล็ก WF 20065.7
m
0.20
0.20
co
il.
L 40  40  3 mm สลักเกลียว + นอต 4 –  12 mm
0.05 0.10 0.05
iv
L 50  50  4 mm
0.05
C
0.20
0.10
0.05
แผนเหล็กรอง(บน)ขนาด 0.20  0.20 หนา 9 mm

Tu
424
กรณีเปนเสาเหล็ก จุดรองรับดานซายแบบ Free Suport สามารถขยายไดดังรูป
L 40  40  3 mm
L 50  50  4 mm
0.15
แผนเหล็กรอง (บน) ขนาด 0.20  0.20 หนา 9 mm
ทํารองกวาง 1.5 cm ยาว 5 cm
สลักเกลียว+ นอต 4 –  12 mm
เสาเหล็ก WF 20065.7
m
0.20
0.20
co
il.
สลักเกลียว + นอต 4 –  12 mm
0.05 0.10 0.05 L 40  40  3 mm
iv
L 50  50  4 mm
0.05
C
0.20
0.05 0.10
m

Tu
แผนบน ทํารองกวาง 1.5 cm ยาว 5 cm

12 mm
1.5 cm
ขยายความกวางรอง
425
Tu
m
C
426
iv
il.
co
m
ตัวอยางการออกแบบโดยโปรแกรมไมดาส เจน รุน 721 (หมายเลข 3)
(1) MIDAS Gen V.721 (Release No.3)
m
co
ตัวอยางการออกแบบโครงสรางเหล็ก
il.
โดยใชโปรแกรมคอมพิวเตอร
iv
(โปรแกรม Midas)
C
m
Tu
427
บทที่ 4
สรางแบบจําลองโมเดลโรงงานโครงสรางเหล็ก
m
co
il.
iv
รูปที่ 4.1.1 ตัวอยาง Grid Line ที่ใชในการสรางแบบจําลองโมเดล

C
m
4.1) การเปลี่ยนหนวยที่ใชในการออกแบบ
สามารถทําไดโดย คลิกที่ List Box ที่อยูดานลาง มุมขวาของโปรแกรม จากนั้นใหเปลี่ยนหนวย
Tu
ของแรงจาก kips เปน kg และเปลีย่ นหนวยวัดความยาวจาก ft เปน mm.

 หนวยของแรงที่ใชในการออกแบบที่สามารถเลือกใชไดมี กิโลกรัม, ตัน, นิวตัน, กิโลนิวตัน,
ปอนด และ กิปส
 หนวยวัดความยาวทีใ่ ชในการออกแบบที่สามารถเลือกใชไดมี มิลลิเมตร, เซนติเมตร, เมตร, นิ้ว
รูปที่ 4.1.2 การเปลี่ยนหนวยที่ใชออกแบบ
428
4.2) สรางตาราง Grid Line ตามตัวอยางขางตน

สามารถทําไดโดยการ คลิกที่ปุมคําสั่ง Line ที่อยูในแถบเครื่องมือของ Grid/Snap โดยตองระบุ
ระยะหางออกไปจากแนวแกน X และแกน Y โดยกําหนดใหดานบน Y เปนบวก สวนดานลางเปน ลบ
และกําหนดใหดานขวามือ X เปนบวก สวนดานซายมือเปน ลบ
เนื่องจาก Grid Line ในตัวอยางขางตนสามารถแบงไดเปนสองสวนคือ Grid Line ที่บอก
ระยะทางดานซายมือ (right) และบอกระยะทางดานขวามือ (left) ดังนัน้ จึงตองสราง Grid Line ขึ้นมา
สองแบบคือแบบ (right) และ (left)
m
co
รูปที่ 4.2.1 คําสั่ง Line ในแถบเครือ่ งมือของ Grid/Snap
il.
 ในหนาตาง Define Grids-(Model View) คลิกที่ปุม Add
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.2.2 หนาตาง Define Grids-(Model View)
429
ในหนาตาง Add/Modify Grid Lines ที่ชอง Grid Name : ใหพิมพคําวา left

ใหคลิกที่ปุม Add เพื่อทําการสราง และกําหนดระยะหางของ Grid Line ในแนวแกน X
ใหคลิกที่ปุม Add เพื่อทําการสราง และกําหนดระยะหางของ Grid Line ในแนวแกน Y
m
co
il.
รูปที่ 4.2.3 หนาตาง Add/Modify Grid Lines ของ left
iv
 ในหนาตาง Grid Lines ในแกน X ที่ชอง

C
Line : ใหพิมพคําวา 26700,26600,26700

m
Tu
รูปที่ 4.2.4 หนาตางสําหรับกําหนดระยะของ Grid Lines ในแกน X
430
 ในหนาตาง Grid Lines ในแกน Y ที่ชอง

Line : ใหพิมพคําวา 4@8625
m
รูปที่ 4.2.5 หนาตางสําหรับกําหนดระยะของ Grid Lines ในแกน Y
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.2.6 Grid Lines ของ left ในหนาตาง Model View

Tu
 คลิกที่ปุม Top เพื่อปรับมุมมองของการแสดงภาพ ใหอยูใ นลักษณะของการมองมาจากดานบน
รูปที่ 4.2.7 คําสั่ง Top ในแถบเครือ่ งมือของ View Point
431
4.3) สราง Node ตามตําแหนงของฐานรากที่ตองการโมเดล

สามารถทําไดโดยการ คลิกที่ปุมคําสั่ง Create Nodes ในแถบเครื่องมือของ Node ซึ่งการ
กําหนด Node เปรียบเสมือนการระบุตําแหนงของฐานราก
รูปที่ 4.3.1 คําสั่ง Create Nodes ในแถบเครือ่ งมือของ Node
m
คลิกเลือกที่ Merge Duplicate Nodes : เปนคําสั่งสําหรับรวมจุด Node ที่ซอนทับกันให
เหลือเพียง Node เดียวเทานัน้
co
คลิกเลือกที่ Intersect Frame Elements : เปนคําสั่งสําหรับสรางจุดเชื่อมตอบน
Elements เพื่อกําหนดลักษณะของการถายแรงตามตําแหนงที่มีการเชื่อมตอ
il.
คลิกในชองของ Coordinates (x,y,z) จากนัน้ ใหไปคลิกในหนาตาง Model View ตาม
iv
ตําแหนงที่ตองการโมเดลฐานรากของโมเดล
C
m
Tu
รูปที่ 4.3.2 หนาตางของ Node ที่อยูใน Tree Menu
432
 ใหคลิกที่ Line Grid Snap เพือ่ เปด/ปด Snap เปนการ กําหนดเมาสใหเปนเคลื่อนไปตามจุดตัด

ของ Grid Line
รูปที่ 4.3.3 คําสั่ง Line Grid Snap ในแถบเครื่องมือของ Grid/Snap
 คลิกที่คําสั่ง Select by Window จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อเลือก Node ที่
m
ตองการคัดลอก
co
il.
รูปที่ 4.3.4 คําสั่ง Select by Window ในแถบเครือ่ งมือของ Selection
iv
 ในหนาตาง Model View ใหคลิกไปตามตําแหนงจุดสีแดงเพื่อสราง Node

C
m
Tu
รูปที่ 4.3.5 ตําแหนงที่ใชสาํ หรับการจําลองโมเดลของเสา
433
4.4) กําหนดคุณสมบัติ และหนาตัดที่จะใชในการออกแบบ

o กําหนดคุณสมบัติที่จะใชในการออกแบบ
 ใหคลิกที่ Material เปนการกําหนดคุณสมบัติของวัสดุทใี่ ชในการออกแบบวาเปนคอนกรีต ,
เหล็ก หรือวัสดุในรูปแบบอืน่ ๆ
รูปที่ 4.4.1 คําสั่ง Material ในแถบเครือ่ งมือของ Property
m
co
 คลิก Add ในหนาตางของ Material เพื่อกําหนดลักษณะของวัสดุที่ใชในการออกแบบ
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.4.2 หนาตางของ Material ที่อยูใน Properties

Tu
 กําหนดคุณสมบัติของโมเดลเหล็กที่ใชในการออกแบบ
กําหนด Type of Design ใหเลือกเปน Steel
ในกรอบของ Steel กําหนด Standard ใหเลือกเปน KS(S)
ในกรอบของ Steel กําหนด DB ใหเลือกเปน SS400 ในกรณีที่หนาจอคอมพิวเตอรไม
สามารถแสดงหนาตาง Material Data ไดทงั้ หมด คือไมสามารถคลิกที่ปมุ OK ที่อยูดานลางได
ใหกดปุม Tab หกครั้ง จากนัน้ กด Spacebar ก็จะเปรียบเสมือนการคลิกที่ปุม OK
434
รูปที่ 4.4.3 กําหนดคุณสมบัติของ Steel ที่ใชในการออกแบบ
m
 กําหนดคุณสมบัติของโมเดลคอนกรีตทีใ่ ชในการออกแบบ
กําหนด Type of Design ใหเลือกเปน Concrete
co
ในกรอบของ Concrete กําหนด Standard ใหเลือกเปน KS(RC)
il.
ในกรอบของ Concrete กําหนด DB ใหเลือกเปน C210 ในกรณีที่หนาจอคอมพิวเตอร
ไมสามารถแสดงหนาตาง Material Data ไดทั้งหมด คือไมสามารถคลิกที่ปุม OK ที่อยูดานลาง
iv
ได ใหกดปุม Tab หกครั้ง จากนั้นกด Spacebar ก็จะเปรียบเสมือนการคลิกที่ปุม OK
C
m
Tu
รูปที่ 4.4.4 กําหนดคุณสมบัติของ Concrete ที่ใชในการออกแบบ
435
o กําหนดหนาตัดที่จะใชในการออกแบบ
 ใหคลิกที่ Section เปนการกําหนดหนาตัดที่ใชในการออกแบบในสวนของโครงสรางเหล็กจะมี
หนาตัดใหเลือกตามมาตรฐานที่กําหนด
รูปที่ 4.4.5 คําสั่ง Section ในแถบเครื่องมือของ Property
m
 คลิก Add ในหนาตางของ Section เพื่อกําหนดหนาตัดที่ใชในการออกแบบ ไวสําหรับ Model
โมเดลประเภท คาน ,เสา ,โมเดลเหล็ก ,เคเบิล
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.4.6 หนาตางของ Section ที่อยูใน Properties

Tu
 กําหนดหนาตัดของโมเดลเหล็ก I ที่ใชในการออกแบบ
ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน I-Section
ในกรอบของ DB ใหเลือกเปน KS
ในกรอบของ Sect. Name ใหสรางหนาตัดใหม ดังตอไปนี้
(1) H 594x302x14/23 (2) H 400x400x13/21
(3) H 400x200x8/13 (4) H 250x125x6/9
436
ในกรณีที่หนาจอคอมพิวเตอรไมสามารถแสดงหนาตาง Section Data ไดทั้งหมด คือไม

สามารถคลิกทีป่ ุม OK ที่อยูดา นลางได ใหคลิกซายที่ DB/User กดปุม Tab หนึ่งครั้ง จากนั้นกด
Spacebar ก็จะเปรียบเสมือนการคลิกที่ปุม OK
m
co
il.
iv
รูปที่ 4.4.7 กําหนดหนาตัดของเหล็กที่ใชในการออกแบบ

C
 คลิก Add ในหนาตางของ Section เพื่อกําหนดหนาตัดเหล็กกลมที่ใชในการออกแบบ

m
Tu
รูปที่ 4.4.8 หนาตางของ Section ที่อยูใน Properties
437
 กําหนดหนาตัดของโมเดลเหล็กกลมที่ใชในการออกแบบ
ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน Pipe
ในกรอบของ DB ใหเลือกเปน KS
ในกรอบของ Sect. Name ใหสรางหนาตัดใหม ดังตอไปนี้
(1) P 216.3x8 (2) P 139.8x6
(3) P 101.6x5 (4) P 76.3x4
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.4.9 กําหนดหนาตัดของเหล็กที่ใชในการออกแบบ
438
 กําหนดหนาตัดของคอนกรีตที่ไมใชในการออกแบบ แตใชในการกําหนดขอบเขตของ Floor

Load ที่ใชในการออกแบบตอไป
ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน Solid Round
ใหคลิกเลือกที่ User คือในกรณีที่ตองการระบุหนาตัดเอง
ในกรอบที่ใหระบุหนาตัด กําหนดให D = 1
ในกรอบของ Name ใหตั้งชื่อของหนาตัดที่สรางขึ้นใหม ใหกําหนดเปน null
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.4.10 กําหนดหนาตัดของเสาคอนกรีต 40x60 ที่ใชในการออกแบบ
439
 ในกรณีที่ตองการคัดลอกหนาตัดของโมเดลที่ใชในการออกแบบ
ใหคลิกซายเลือกหนาตัดทีต่ องการทําการคัดลอกกอน จากนั้นใหคลิกที่ปุม Copy
m
รูปที่ 4.4.11 คัดลอกหนาตัดของเสาคอนกรีตที่ใชในการออกแบบ
co
 ในกรณีที่ตองการแกไขหนาตัดของโมเดลคอนกรีตทีใ่ ชในการออกแบบ
il.
ใหคลิกซายเลือกหนาตัดทีต่ องการทําการแกไข จากนัน้ ใหคลิกที่ปุม Modify
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.4.12 แกไขหนาตัดของเสาคอนกรีตที่ใชในการออกแบบ
440
4.5) สรางเสาเหล็ก ดวยคําสั่ง Extrude Element

คําสั่ง Extrude Element ในแถบเครื่องมือของ Element เปนเครื่องมือทีส่ ามารถเปลีย่ นโมเดล
ของโมเดลจาก Node เปน Line Element. และจาก Line Elem. เปน Planar Elem. และจาก Planar Elem.
เปน Solid Elem.
รูปที่ 4.5.1 คําสั่ง Extrude Element ในแถบเครือ่ งมือของ Element
m
 คลิกที่คําสั่ง Select All เพื่อเลือก Node ทั้งหมดที่อยูในหนาตางของ Model View
co
il.
iv
รูปที่ 4.5.2 คําสั่ง Select All ในแถบเครือ่ งมือของ Selection

C
o เปลี่ยน Node ใหเปนเสาเหล็ก

m
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Extrude Element (ชวงบน)

ในกรอบของ Extrude Type ใหเลือกเปน Node -> Line Elem.
Tu
ในกรอบของ Element Attribute ใหเลือก Element Type : เปน Beam

ในกรอบของ Material ใหเลือกเปน SS400 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
ในกรอบของ Section : ใหเลือกเปน H 594x302x14/23 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
441
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Extrude Element (ชวงลาง)

ในกรอบของ Translate คลิกเลือก Unequal Distance
ในชองของ Axis : คลิกเลือกแกน Z
ในชองของ Distance : พิมพ 12100
ตอจากนั้นใหคลิกที่ปุม Apply
m
(ชวงบน)
co
il.
iv
C
(ชวงลาง)
m
Tu
รูปที่ 4.5.3 คําสั่ง Extrude Element เปลี่ยน Node เปน Line Elem.
ในกรณีที่ Extrude Element ถูกกําหนดใหไปในทิศทางลบของแกนใหคลิกที่ Reverse I-J ดวยทุกครั้ง
442
4.6) ปรับมุมมองของการแสดงภาพในหนาตาง Model View

 คลิกที่คําสั่ง Perspective ในแถบเครื่องมือของของ View Control เพื่อปรับมุมมองของการ
แสดงภาพ ใหอยูในลักษณะภาพวาดที่มีสดั สวนแบบที่มองเห็น
รูปที่ 4.6.1 คําสั่ง Perspective ในแถบเครือ่ งมือของ View Control
m
 คลิกที่คําสั่ง Hidden Surface ในแถบเครื่องมือของของ View Control เพื่อปรับมุมมองของการ
แสดงภาพ ใหอยูในลักษณะของหนาตัดที่กําหนดไวในการออกแบบ
co
il.
iv
รูปที่ 4.6.2 คําสั่ง Hidden Surface ในแถบเครือ่ งมือของ View Control
C
 คลิกที่คําสั่ง Iso ในแถบเครื่องมือของของ View Point เพือ่ ปรับมุมมองของการแสดงภาพ ให

อยูในลักษณะของภาพวาดสามมิติที่ไมไดวาดขึ้นดวยตาจริง
m
Tu
รูปที่ 4.6.3 คําสั่ง Iso ในแถบเครือ่ งมือของ View Point
443
 คลิกที่คําสั่ง Angle ในแถบเครื่องมือของของ View Point เพื่อปรับมุมมองของการแสดงภาพ

ใหอยูในมุมทีต่ องการ
รูปที่ 4.6.4 คําสั่ง Angle ในแถบเครือ่ งมือของ View Point
 ในหนาตาง Angle View Dialog ใหกําหนดคาของ Horizontal = 35 และ Vertical = 35 หรือจะ
m
คลิกซายคางไว เพื่อทําการปรับมุมในรูปโดยตรงก็ได จากนั้นคลิกที่ปุม OK
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.6.5 หนาตาง Angle View Dialog ที่อยูในคําสั่ง Angle
444
 หนาตางของ Model View เมื่อปรับลักษณะของการแสดงภาพเรียบรอยแลว
m
co
il.
รูปที่ 4.6.6 การแสดงภาพของ เสาคอนกรีต และผนังรับแรงเฉือนที่ปรับมุมมองแลว
iv
C
4.7) สรางแบบจําลอง Truss T1 ดวยคําสั่ง Truss ในแถบเครื่องมือ Wizard

สามารถทําไดโดยการ คลิกที่ปุมคําสั่ง Truss ในแถบเครื่องมือของ Wizard ซึ่งมีรูปแบบให
m
เลือกหลากหลายรูปแบบ ขึ้นอยูกับความตองการของผูออกแบบ
Tu
รูปที่ 4.7.1 คําสั่ง Truss ในแถบเครือ่ งมือของ Wizard
445
รูปที่ 4.7.2 การสรางแบบจําลองโมเดลของ Truss T1 แบงเปน 3 สวน
m
o สรางแบบจําลองโมเดล Truss T1-1
co
 หนาตางของ Input ในสวนของคําสั่ง Truss Wizard
ในกรอบของ Type คลิกเลือกรูปแบบของ Truss ภายนอกตามรูป
il.
ในกรอบของ Type คลิกเลือกรูปแบบของ Truss ภายในตามรูป
iv
กําหนดจํานวนของ Truss ภายในใหพิมพ 38

C
ในการกําหนดขนาดของ Truss ใหสังเกตจากรูปภาพดานลาง ซึ่งจะมีความสัมพันธกับ

ขอมูล คือรูปภาพจะเปลีย่ นตามขอมูลที่กําหนด
m
L ความกวางของ Truss ใหพิมพ 26700

H1 ความสูงของ Truss ใหพิมพ 1269
Tu
D2 ระยะยกของ Truss ใหพิมพ 4590.5

คลิกไมเลือก Apply out-to-out Size เปนคําสั่งที่ตองการใหการกําหนดขนาดของ Truss
เปนการวัดระยะจากศูนยกลางของหนาตัดเหล็ก (ระยะเต็มไมตองทอนดวยหนาตัดเหล็ก)
446
m
co
il.
รูปที่ 4.7.3 หนาตางของ Input ในสวนของคําสั่ง Truss Wizard
iv
 หนาตางของ Edit ในสวนของคําสั่ง Truss Wizard

C
คลิกเลือกที่หนาตาง Edit
m
ในการกําหนดคุณสมบัติและหนาตัดที่จะใชในการออกแบบสามารถกําหนดโดยระบุ
เปนรหัส ID หรือเลือกจากคุณสมบัติและหนาตัดที่สรางไวแลว
Tu
ในกรอบของ Material คลิกเลือก 1:SS400

ในกรอบของ Section คลิกเลือก 5:P 216.3x8
เมื่อตองการที่จะกําหนดคุณสมบัติและหนาตัดที่จะใชในการออกแบบของ Truss ใน
รูปแบบทีไ่ มเหมือนกันซึ่งสามารถแยกไดโดยกําหนดเปนรหัส ID
Top คือกลุมของ Truss ภายนอกที่อยูด านบนใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 5
Bottom คือกลุม ของ Truss ภายนอกที่อยูดานลางใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 5
Diagonal คือกลุมของ Truss ภายในใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 7
447
m
co
il.
รูปที่ 4.7.4 หนาตางของ Edit ในสวนของคําสั่ง Truss Wizard
iv
 หนาตางของ Insert ในสวนของคําสั่ง Truss Wizard

C
คลิกเลือกที่หนาตาง Insert
m
กําหนดการหมุนของ Truss โดยการกําหนด Gamma ใหมีคาเทากับ 180 หมายความวา

ให Truss หมุนรอบแกน Z เปนมุม 180 องศา
Tu
คลิกเลือก Show No เพื่อเลือกตําแหนงของ Truss ที่ตองการใหไปวางบนแบบจําลอง

คลิกในกรอบของ Insert Point เพื่อระบุตาํ แหนงของจุดเชื่อมตอบนแบบจําลองโมเดล
คลิกที่ปุม Apply เพื่อสรางแบบจําลองโมเดล Truss แตถา ทิศทางของ Truss ไมถูกตอง
ใหกด Ctrl + Z บนแปนพิมพเพื่อยอนกลับ
448
m
co
il.
รูปที่ 4.7.5 หนาตางของ Insert ในสวนของคําสั่ง Truss Wizard
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.7.6 ตําแหนงของจุดเชื่อมตอบนแบบจําลองโมเดล
449

กําหนดการหมุนของ Truss โดยการกําหนด Gamma ใหมีคาเทากับ 0 หมายความวาให
Truss หมุนรอบแกน Z เปนมุม 0 องศา
คลิกที่ปุม Apply เพื่อสรางแบบจําลองโมเดล Truss
m
co
il.
iv
C
m
Tu
450

m
co
D2 ระยะยกของ Truss ใหพิมพ 1407
il.
iv
C
m
Tu
451

คลิกเลือกที่ Verticals เพื่อจําลองโมเดล Truss ทอนแนวตั้ง
m
co
il.
Diagonal คือกลุมของ Truss ภายในทอนแนวตั้งใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 7
Diagonal คือกลุมของ Truss ภายในทอนเอียงใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 7
iv
C
m
Tu
452

กําหนดการหมุนของ Truss โดยการกําหนด Gamma ใหมีคาเทากับ 180 หมายความวา
ให Truss หมุนรอบแกน Z เปนมุม 180 องศา
m
co
il.
iv
C
m
Tu
453
m
co
il.
iv

C

m

Tu
คลิกที่ปุม Apply เพื่อสรางแบบจําลองโมเดล Truss
454
m
co
il.
iv

C

m

Tu

455
คลิกเลือก Symmetric เปนคําสั่งที่ตองการใหสรางแบบจําลองโมเดลของ Truss อีกดาน

ใหมีสัดสวนสมดุลกัน
m
co
il.
iv
C

m

Tu
คลิกเลือกที่ Verticals เพื่อจําลองโมเดล Truss ทอนแนวตั้ง
456
Diagonal คือกลุมของ Truss ภายในทอนแนวตั้งใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 7
Diagonal คือกลุมของ Truss ภายในทอนเอียงใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 7
m
co
il.
iv
C
m
Tu

457

m
co
il.
iv
C
m
Tu
458
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.7.19 แบบจําลองโมเดล Truss T1 เมื่อแลวเสร็จ
459
4.8) คัดลอกแบบจําลอง Truss ดวยคําสั่ง Translate Elements

o เลือกแบบจําลองโมเดลดวยคําสั่ง Select Identity
 คลิกเลือก Truss ดวยคําสั่ง Select Identity เปนการเลือกโดยการกําหนดจากเงื่อนไขในการจัด
กลุมมาชวยในการเลือกอาทิเชน
Element Type เลือกจากประเภทของโครงสราง เชน คาน, เสา, ผนังรับแรงเฉือน,
Plate, Solid, Truss, ฯลฯ
Material เลือกจากการจัดกลุมของวัสดุที่ใช เชน SS400, C210, ฯลฯ
m
Section เลือกจากการจัดกลุมของหนาตัดที่ใช P 216.3x8, P 139.8x6, ฯลฯ
Story เลือกจากการจัดกลุมของความสูงของชั้น
Supports
co
Structure Group เลือกจากการจัดกลุมของแบบจําลองโมเดล
Load Group เลือกจากการจัดกลุมของน้ําหนักที่มากระทําบนแบบจําลองโมเดล
เลือกจากการจัดกลุมของฐานราก
il.
Beam End Release เลือกจากการจัดกลุมของพฤติกรรมของโมเมนต
Wall ID เลือกจากการจัดกลุมของรหัส ID ของผนังรับแรงเฉือน
iv
C
m
รูปที่ 4.8.1 คําสั่ง Select Identity ในแถบเครือ่ งมือของ Selection

Tu
 หนาตางของ Select Identity สําหรับแสดงขั้นตอนการทํางานของคําสั่ง

ในกรอบของ Select Type: ใหเลือกเปน Section
คลิกเลือก 5: P 216.3x8 และ 7: P 101.6x5
คลิกที่ปุม Add เพื่อเลือกแบบจําลองโมเดลที่ตองการ
คลิกที่ปุม Close เพื่อออกจากคําสั่ง Select Identity
460
m
co
รูปที่ 4.8.2 ขั้นตอนการทํางานของคําสั่ง Select Identity
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.8.3 เลือกแบบจําลองโมเดล Truss T-1 ดวยคําสั่ง Select Identity
461
o คัดลอกแบบจําลอง Truss ดวยคําสั่ง Translate Elements

 คลิกที่คําสั่ง Translate Elements จะปรากฏ ขั้นตอนการใชคําสั่ง Translate Elements ใน
หนาตางของ Tree Menu
รูปที่ 4.8.4 คําสั่ง Translate Elements ในแถบเครือ่ งมือของ Element
m
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Elements (ชวงบน)
ในกรอบของ Mode ใหเลือกเปน Copy co
il.
คลิกในชอง dx, dy, dz: จากนั้นใหไปยังหนาตาง Model View เพื่อคลิกที่ Node เริม่ ตน
จากนั้นใหไปคลิกที่ Node สิ้นสุด เพื่อใหโปรแกรมคํานวณจากระยะทีต่ องการจะคัดลอกหรือ
iv
จะระบุเปนตัวเลขก็ไดถาทราบระยะที่ชัดเจน
ในชอง Number of Times : พิมพ 4 หมายความวาตองการทําการคัดลอกจํานวน 4 ชวง
C
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Elements (ชวงลาง)

m
ในชอง Intersect ใหคลิกเลือก Node และ Element

- คลิกเลือก Copy Node Attributes :
Tu
- คลิกเลือก Copy Element Attributes :

คลิกที่ปุม Apply เพื่อทําการคัดลอกโมเดลในหนาตางของ Model View
462
m
co
รูปที่ 4.8.5 ขั้นตอนการใชคําสั่ง Translate Elements ในหนาตางของ Tree Menu

il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.8.6 แบบจําลองโมเดลหลังจากใชคาํ สั่ง Translate Elements
463
4.9) สรางแบบจําลองโมเดลของเสาเหล็กดวยคําสั่ง Create Element
รูปที่ 4.9.1 คําสั่ง Create Element ในแถบเครือ่ งมือของ Element
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Create Element (ชวงบน)
m
ในกรอบของ Element Type ใหคลิกเลือกเปน General beam/Tapered beam
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Create Element (ชวงลาง)
co
ในกรอบของ Material ใหเลือกเปน SS400 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
il.
ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน H 594x302x14/23 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
คลิกเลือก Ortho หมายถึงใหตอนสรางใหขนานกับแกนทั้งสาม (x ,y ,z)
iv
คลิกเลือกในชอง Nodal Connectivity เพื่อเริ่มตนการจําลองโมเดล

C
m
Tu
รูปที่ 4.9.2 คําสั่ง Create Element ที่อยูใน Tree Menu
464
 ใหเริ่มสรางเสาเหล็ก H 594x302x14/23 ตามตําแหนงของวงกลมสีแดง โดยลากขึ้นไปใหจบที่

ดานบนสุดของ Truss ทุกตําแหนง
m
co
il.
iv
รูปที่ 4.9.3 รูปภาพแสดงตําแหนงที่ตองสรางเสาเหล็กเพิม่
C
m
Tu
รูปที่ 4.9.4 แบบจําลองโมเดลเมื่อแลวเสร็จ
465

m
co
il.
iv
C
รูปที่ 4.10.2 การสรางแบบจําลองโมเดลของ Truss T2

m
o สรางแบบจําลองโมเดล Truss T2
Tu

466

ขอมูล คือรูปภาพจะเปลี่ยนตามขอมูลที่กําหนด
m
co
il.
iv
C
m
Tu
467

ในกรอบของ Insertion ใหคลิกเลือก Vertical เพื่อโมเดล Truss ภายในแนวดิ่ง
m
co
il.
Vertical คือกลุมของ Truss ภายในแนวดิ่งใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 7
iv
C
m
Tu
468

คลิกในกรอบของ Origin Point ใหเลือกตําแหนงที่ 18(0, 0, 1269) มุมบนของ Truss
m
co
il.
iv
C
m
Tu
469
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.10.7 แบบจําลองโมเดลเมือ่ แลวเสร็จ
470

m
co
il.
iv
C
m

Tu
o สรางแบบจําลองโมเดล Truss T3
471

L ความกวางของ Truss ใหพิมพ 4312.5
D1 ความสูงระยะยกของ Truss ใหพิมพ 569
D2 ความสูงระยะยกของ Truss ใหพิมพ 569
m
co
คลิกเลือก Symmetric เปนคําสั่งที่ตองการใหสรางแบบจําลองโมเดลของ Truss อีกดาน
ใหมีสัดสวนสมดุลกัน
il.
iv
C
m
Tu
472

ในกรอบของ Insertion ใหคลิกเลือก End Vertical เพื่อโมเดล Truss ภายนอกแนวดิ่ง
คลิกเลือก Merge Straight Members เพื่อรวม Truss ในสวนที่ไมมี Truss ภายในแนวดิ่ง
ในการกําหนดคุณสมบัติและหนาตัดที่จะใชในการออกแบบ
m
ในกรอบของ Section คลิกเลือก 7: P 101.6x5
co
il.
Vertical คือกลุมของ Truss ภายในแนวดิ่งใหพิมพรหัส ID ของ Section เปน 8
iv
C
m
Tu
473

m
co
il.
iv
C
m
Tu
474
m
co
il.
iv
C
m
Tu
475

ในกรอบของ Insertion ใหคลิกไมเลือก End Vertical
m
co
il.
iv
C
m
Tu

476

m
co
il.
iv
C
m
Tu
477
m
co
il.
iv
C
m
Tu
478
4.12) คัดลอก Truss T3 ดวยคําสั่ง Translate Elements

o เลือกแสดงเฉพาะโมเดลของระนาบ YZ Plane
 คลิกที่คําสั่ง Select by Plane จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View
m
รูปที่ 4.12.1 คําสั่ง Select by Plane ในแถบเครือ่ งมือของ Selection
co
 จากนั้นทําการเลือกโมเดลในลักษณะระนาบ 2 มิติ (Plane) ซึ่งสามารถเลือกได 4 แบบคือ
- 3 Points สําหรับกําหนดกรอบในการเลือก ดวยการคลิก 3 ตําแหนง
- XY Plane สําหรับกําหนดตําแหนงที่ตองการเลือกในระนาบ XY
il.
- XZ Plane สําหรับกําหนดตําแหนงที่ตองการเลือกในระนาบ XZ
- YZ Plane สําหรับกําหนดตําแหนงที่ตองการเลือกในระนาบ YZ
iv
คลิกเลือกที่ YZ Plane เพื่อกําหนดระนาบที่ตองการจะเลือก

C
คลิกที่ชอง Z Position เพื่อที่จะเลือก Node ของ Truss T3 ตําแหนงใดก็ได

m
Tu
รูปที่ 4.12.2 หนาตาง Plane & Volume Select ของคําสั่ง Select by Plane
479
m
co
รูปที่ 4.12.3 เลือกเฉพาะ Truss T3 ตามรูปขางตน
il.
iv
o คัดลอก Truss T3 ดวยคําสั่ง Translate Elements
C

m
Tu
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Elements (ชวงบน)

ในกรอบของ Mode ใหเลือกเปน Copy
คลิกเลือก Equal Distance เพื่อกําหนดระยะทางโดยคลิกบนแบบจําลองโมเดลโดยตรง
480
คลิกในชอง dx, dy, dz: จากนั้นใหไปยังหนาตาง Model View เพื่อคลิกที่ Node เริม่ ตน
จากนั้นใหไปคลิกที่ Node สิ้นสุด เพื่อใหโปรแกรมคํานวณจากระยะทีต่ องการจะคัดลอกหรือ
จะระบุเปนตัวเลขก็ไดถาทราบระยะที่ชัดเจน
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Elements (ชวงลาง)
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.12.5 ขัน้ ตอนการใชคาํ สั่ง Translate Elements ในหนาตางของ Tree Menu
481
m
co
รูปที่ 4.12.6 Node เริ่มตนไปยัง Node สิ้นสุด เพื่อวัดระยะที่ตองการจะคัดลอก
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.12.7 Node เริ่มตนไปยัง Node สิ้นสุด เพื่อวัดระยะที่ตองการจะคัดลอก
482
4.13) สรางแบบจําลองโมเดล Truss T3 ดวยคําสั่ง Mirror Elements

o เลือกแสดงเฉพาะโมเดลของระนาบ YZ Plane
m
co
คลิกเลือกที่ YZ Plane เพื่อกําหนดระนาบที่ตองการจะเลือก
il.
คลิกที่ชอง Z Position เพื่อที่จะเลือก Node ของ Truss T3 ตําแหนงใดก็ไดโดยเลือก
Truss T3 ตามวงกลมสีแดงหมายเลข 1-3
iv
C
m
Tu
483
m
co
il.
รูปที่ 4.13.3 เลือกเฉพาะ Truss T3 ตามรูปขางตน
iv
o สรางแบบจําลองโมเดล Truss T3 ดวยคําสั่ง Mirror Elements

แบบจําลองโมเดล Truss T3 อีกดานของโรงงานตองใชคาํ สั่ง Mirror Elements ในการโมเดล
C
ขั้นตอนของการโมเดลตองกําหนดจุดกึ่งกลางในแกนที่ตองการให Mirror สามารถกําหนดรูปแบบได 2

m
แบบคือ Copy หรือ Move ก็ได

 คลิกที่คําสั่ง Mirror Elements จะปรากฏ ขั้นตอนการใชคําสั่ง Mirror Elements ในหนาตางของ
Tu
Tree Menu
รูปที่ 4.13.4 คําสั่ง Mirror Elements ในแถบเครื่องมือของ Element
484
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Mirror Elements

ในกรอบของ Reflection ใหคลิกเลือก y-z plane X:
- คลิกเลือก Mirror Beta Angle :
m
- คลิกเลือก Reverse Element Local :
co
คลิกเลือกในชองของ y-z plane X: จากนัน้ ใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อคลิก
ที่ตําแหนงกึ่งกลางของแกน X ในหนาตาง Model View จากนั้นคลิกปุม Apply
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.13.5 คําสั่ง Mirror Elements ในแถบเครือ่ งมือของ Element
485
m
co
il.
รูปที่ 4.13.6 แสดงตําแหนงกึ่งกลางของแกน X
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.13.7 แบบจําลองโมเดล Truss T3 อีกดานของโรงงาน
486

m
co
il.
iv
C

m
o สรางแบบจําลองโมเดล Truss T4 ดวยคําสั่ง Truss

Tu

487

m
co
il.
iv
C
m
Tu

ในกรอบของ Insertion ใหคลิกเลือก End Vertical เพื่อโมเดล Truss ภายนอกแนวดิ่ง
คลิกเลือก Merge Straight Members เพื่อรวม Truss ในสวนที่ไมมี Truss ภายในแนวดิ่ง
488
ในการกําหนดคุณสมบัติและหนาตัดที่จะใชในการออกแบบ
m
co
il.
iv
C
m
Tu

489

m
co
il.
iv
C
m
Tu
490
m
co
il.
iv
C
m
Tu
491
4.15) สรางแบบจําลองโมเดลคราวนอนดวยคําสั่ง Create Element
m
co
il.
iv
รูปที่ 4.15.1 การสรางแบบจําลองโมเดลของคราวนอน
C
 คลิกที่คําสั่ง Shrink Element ในแถบเครื่องมือของของ View Control เพื่อแสดงตําแหนงของ

จุดเชื่อมตอ
m
Tu
รูปที่ 4.15.2 คําสั่ง Shrink Element ในแถบเครือ่ งมือของ View Control
492
 คลิกที่คําสั่ง Select by Window จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อทําการคลิกซาย

คางไวที่มุมบนขวาของ Node จากนั้นใหเลือกครอบ Node ในตําแหนงหมายเลขที่ 1, 2
m
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.15.4 ตําแหนง Node ที่ตองการเลือกเพือ่ ทําการคัดลอก

Tu
o แบงชวงของเสาดวยดวยคําสั่ง Translate Node

 คลิกที่คําสั่ง Translate Node จะปรากฏ ขั้นตอนการใชคําสั่ง Translate Node
รูปที่ 4.15.5 คําสั่ง Translate Node ในแถบเครือ่ งมือของ Node
493
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Node (ชวงบน)

คลิกเลือก Unequal Distance เพื่อเลือกแกนที่ตองการจะคัดลอก Node
ในกรอบของ Axis: คลิกเลือกในชองของแกน Z
ในกรอบของ Distance: คลิกพิมพระยะทางดังนี้ 4275,3400,3650
- คลิกเลือก Merge Duplicate Nodes :
m
- คลิกไมเลือก Copy Node Attributes :
- คลิกเลือก Intersect Frame Elements :
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.15.6 ขัน้ ตอนการใชคาํ สั่ง Translate Node ในหนาตางของ Tree Menu
494
m
co
รูปที่ 4.15.7 เสาเหล็กเมือ่ ถูกแบงดวยคําสั่ง Translate Node
il.
iv
o สรางแบบจําลองโมเดลคราวนอนดวยคําสั่ง Create Element
แบบจําลองโมเดลคราวนอนจะมีอยู 3 แถวที่ระยะ 4,275 มม, 3,400 มม และ 3,650 มม จาก
C
ระดับพื้นชัน้ ลางทั้งสองดานของตัวอาคาร
m
Tu

ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน H 250x125x6/9 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
495

m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.15.10 แบบจําลองโมเดลของคราวนอนเมื่อแลวเสร็จ
496
4.16) รวมแบบจําลองโมเดลที่ไมมีการเชื่อมตอดวยคําสั่ง Merge Element

 ใหคลิกที่คําสั่ง Select All เพื่อเลือกโมเดลทั้งหมดที่ยังคงแสดงอยูในหนาตางของ Model View
รูปที่ 4.16.1 คําสั่ง Select All ในแถบเครือ่ งมือของ Selection
m
 ใหคลิกที่คําสั่ง Merge Element เพื่อรวม Element ที่ไมมีการเชื่อมตอของโครงสรางเขาดวยกัน
จากนั้นใหคลิกที่ปุม Apply ในหนาตาง Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Merge Element ไดทันที
co
il.
iv
รูปที่ 4.16.2 คําสั่ง Merge Element ในแถบเครือ่ งมือของ Element

C
m
Tu
รูปที่ 4.16.3 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Merge Element ในหนาตาง Tree Menu
497
m
co
il.
iv
4.17) สรางแบบจําลองโมเดลของโครงสรางชวยรับ Truss T1

C
o เลือกแสดงเฉพาะโมเดลของระนาบ XZ Plane
m
Tu

คลิกเลือกที่ XZ Plane เพื่อกําหนดระนาบที่ตองการจะเลือก
คลิกที่ชอง Y Position เพื่อที่จะเลือก Node ของบริเวณที่ตองการตามรูป
498
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.17.3 ตําแหนงที่ตองการในระนาบ XZ Plane
 คลิกที่คําสั่ง Activate ในแถบเครื่องมือของ Activation ใหเลือกแสดงเฉพาะโมเดลของระนาบ

XZ Plane เทานั้น
รูปที่ 4.17.4 คําสั่ง Activate ในแถบเครือ่ งมือของ Activation
499
 คลิกที่คําสั่ง Front ในแถบเครื่องมือของของ View Point เพื่อปรับมุมมองของการแสดงภาพ

ใหอยูในลักษณะมองมาจากดานหนา
รูปที่ 4.17.5 คําสั่ง Front ในแถบเครือ่ งมือของ View Point
m
o แบงชวงของเสาดวยดวยคําสั่ง Translate Node เพื่อสรางแบบจําลองของคานรับ Truss
ในการแบงชวงของเสาสามารถทําไดโดยการคัดลอก Node ดวยคําสั่ง Translate Node โดย
สามารถกําหนดระยะทางตามแนวแกน (x, y, z) ได
co
 คลิกที่คําสั่ง Select by Window จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อทําการคลิก
il.
เลือก Node ในวงกลมสีแดง
iv
C
m

Tu
รูปที่ 4.17.7 ตําแหนงของ Node ที่ตองการ
500
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Node
m
co
il.
ในกรอบของ Distance: คลิกพิมพระยะทางดังนี้ 11800, 4626
iv
C

m
Tu
501
รูปที่ 4.17.10 แบบจําลองโมเดลเมื่อดําเนินการแลวเสร็จ
m
o สรางแบบจําลองโมเดลของคานรับ Truss ดวยคําสั่ง Create Element
co
แบบจําลองโมเดลของคานรับ Truss จะมีอยู 2 แถวทีร่ ะยะ 11,800 มม และ 4,626 มม จาก
ระดับพื้นชัน้ ลางทั้งสองดานของตัวอาคาร
il.
iv

C
m

Tu

ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน 5: P 216.3x8 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
502
m
co
รูปที่ 4.17.12 คําสั่ง Create Element ที่อยูใ น Tree Menu
il.
iv
C
m
Tu
o สรางแบบจําลองโมเดลเสาชวยรับ Truss T1 ดวยคําสั่ง Extrude Element
503
 เลือก Node ภายในวงกลมสีแดงทั้งหมดเพือ่ ทําการ Extrude จาก Node ใหเปน Element
m
รูปที่ 4.17.15 แสดงตําแหนงของ Node ที่จะใชคําสั่ง Extrude Element
co
il.
คลิกเลือก Reverse I-J ในกรณีที่ Extrude Element ไปในทิศทางแกนลบเทานัน้
iv

C
ในกรอบของ Material: ใหเลือกเปน 1: SS400 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได

m
ในกรอบของ Section: ใหเลือกเปน 7: P 101.6x5 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได

Tu
ในกรอบของ Generation Type คลิกเลือก Project

ในกรอบของ Projection Type คลิกเลือก Project on a line
ในกรอบของ Base Line Definition คลิกเลือก P1 และ P2 ในหนาตาง Model View เพื่อ
กําหนดขอบเขตที่ตองการจะใหเสาวิ่งไปชนเสนตรง P1 และ P2
504
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.17.17 แสดงตําแหนงของ Base Line Definition
505
 คลิกเลือก Node ภายในวงกลมสีแดงทั้งหมดเพื่อทําการ Extrude จาก Node ใหเปน Element
m
รูปที่ 4.17.19 แสดงตําแหนงของ Node ที่จะใชคําสั่ง Extrude Element
co
il.
iv

C

ในกรอบของ Section: ใหเลือกเปน 7: P 101.6x5 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
m

Tu
ในกรอบของ Generation Type คลิกเลือก Project

ในกรอบของ Projection Type คลิกเลือก Project on a line
ในกรอบของ Base Line Definition คลิกเลือก P1 และ P2 ในหนาตาง Model View เพื่อ
กําหนดขอบเขตที่ตองการจะใหเสาวิ่งไปชนเสนตรง P1 และ P2
506
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.17.21 แสดงตําแหนงของ Base Line Definition
507
4.18) สรางการเชื่อมตอของแบบจําลองโมเดล ดวยคําสั่ง Intersect Element

 คําสั่ง Intersect Element ในแถบเครื่องมือของ Element เปนเครื่องมือทีส่ ามารถ
รูปที่ 4.18.1 คําสั่ง Intersect Element ในแถบเครือ่ งมือของ Element
m
 คลิกที่คําสั่ง Select by Window จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อเลือก
แบบจําลองโมเดลตามรูป
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.18.3 แบบจําลองโมเดลทีต่ องการเลือก
508
 เมื่อเลือกแบบจําลองโมเดลตามรูปขางตนแลวใหคลิก Apply ในคําสั่ง Intersect Element ใน

m
co
รูปที่ 4.18.4 คําสั่ง Intersect Element ในแถบเครือ่ งมือของ Element
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.18.5 แบบจําลองโมเดลเมือ่ ดําเนินการแลวเสร็จ
509
o แบงชวงของเสาดวยดวยคําสั่ง Translate Node เพื่อสรางแบบจําลองของคานยื่น

ในการแบงชวงของเสาสามารถทําไดโดยการคัดลอก Node ดวยคําสั่ง Translate Node โดย
สามารถกําหนดระยะทางตามแนวแกน (x, y, z) ได
 คลิกที่คําสั่ง Select by Window จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อทําการคลิก
เลือก Node ในวงกลมสีแดง
m
co
il.
iv
C
m
Tu
510

ในกรอบของ Distance: คลิกพิมพระยะทางดังนี้ 4838
m
co
il.
iv
C
m
Tu
511
m
co
o สรางแบบจําลองโมเดลของคานยื่น ดวยคําสั่ง Extrude Element
il.
iv

C
 คลิกเลือก Node ภายในวงกลมสีแดงเพื่อทําการ Extrude จาก Node ใหเปน Element

m
Tu
512

ในกรอบของ Section: ใหเลือกเปน 3: H 400x200x8/13 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
m
ในกรอบของ Translate คลิกเลือก Unequal Distance
ในชองของ Axis : คลิกเลือกแกน X co
il.
ในชองของ Distance : พิมพ -8000 ตอจากนั้นใหคลิกทีป่ ุม Apply
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.18.13 คําสั่ง Extrude Element เปลี่ยน Line Elem. เปน Planar Elem.
513
m
co
o เคลื่อนยายตําแหนงของ Node เพื่อทําใหคานยื่นทํามุมลงมาประมาณ 5 องศา
il.
iv
C

m
 คลิกเลือก Node ภายในวงกลมสีแดงเพื่อทําการ Translate Node

Tu
514

ในกรอบของ Mode ใหเลือกเปน Move
ในกรอบของ Distance: คลิกพิมพระยะทางดังนี้ -700
m
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.18.17 ขั้นตอนการใชคําสั่ง Translate Node ในหนาตางของ Tree Menu

Tu
515
4.19) แบงแยกแบบจําลองโมเดล ดวยคําสั่ง Divide Element

 คลิกที่คําสั่ง Divide Element จะปรากฏ ขั้นตอนการใชคําสั่ง Divide Elements ในหนาตางของ
Tree Menu
รูปที่ 4.19.1 คําสั่ง Divide Elements ในแถบเครือ่ งมือของ Element
m
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.19.2 ตําแหนงของ Element ที่ตองการ

Tu
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Divide Element

ในกรอบของ Element Type ใหเลือกเปน Frame
คลิกเลือก Unequal Distance เพื่อกําหนดระยะทางที่ตองการแบงแยก Element
ในกรอบของ X: ใหพิมพระยะทางดังนี้ 2500 จากนั้นใหคลิกที่ปุม Apply
516
m
รูปที่ 4.19.3 ขัน้ ตอนการใชคาํ สั่ง Divide Element ในหนาตางของ Tree Menu
co
il.
iv
C
m

Tu
o สรางแบบจําลองโมเดลของ Truss ทีช่ วยรับแรงดึงของคานยืน่

ในกรอบของ Element Type ใหคลิกเลือกเปน Truss
517

ในกรอบของ Material ใหเลือกเปน 1: SS400 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน 6: P 139.8x6 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
m
co
il.
iv
C

m
Tu
518
o สรางแบบจําลองโมเดลของคานยื่น ดวยคําสั่ง Mirror Elements

 คลิกที่คําสั่ง Front ในแถบเครื่องมือของของ View Point เพื่อปรับมุมมองของการแสดงภาพ
ใหอยูในลักษณะมองมาจากดานหนา
รูปที่ 4.19.8 คําสั่ง Front ในแถบเครือ่ งมือของ View Point
m
 คลิกที่คําสั่ง Mirror Elements จะปรากฏ ขั้นตอนการใชคําสั่ง Mirror Elements
co
il.
iv
รูปที่ 4.19.9 คําสั่ง Mirror Elements ในแถบเครื่องมือของ Element

C
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Mirror Elements

m

ในกรอบของ Reflection ใหคลิกเลือก y-z plane X:
Tu

- คลิกเลือก Mirror Beta Angle :
- คลิกเลือก Reverse Element Local :
คลิกเลือกในชองของ y-z plane X: จากนัน้ ใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อคลิก
ที่ตําแหนงกึ่งกลางของแกน X ในหนาตาง Model View จากนั้นคลิกปุม Apply
519
m
รูปที่ 4.19.10 คําสั่ง Mirror Elements ในแถบเครือ่ งมือของ Element
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.19.11 ตําแหนงของ Node ที่ใชเปนศูนยกลางของการ Mirror

Tu
520
o คัดลอกแบบจําลองของโครงสรางชวยรับ Truss T1 ดวยคําสั่ง Translate Elements

 คลิกที่คําสั่ง Select by Window จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อเลือก Element
ที่ตองการคัดลอก
m
 ในหนาตาง Model View ใหคลิกเลือกไปตามตําแหนง Element ที่เปนสีชมพู
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 4.19.14 ตําแหนงที่ตอ งการเลือก

Tu

521
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Elements

คลิกเลือก Unequal Distance
ในชอง Axis : คลิกเลือกแกน Y
ในชอง Distance : พิมพ 2@17250
m
co
il.
iv
C
m
Tu
522
รูปที่ 4.19.17 แบบจําลองโมเดลหลังจากใชคําสั่ง Translate Elements
m
o คัดลอกแบบจําลองของคานยื่นดวยคําสั่ง Translate Elements
co
 คลิกที่คําสั่ง Select by Window จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Model View เพื่อเลือก Element
ที่ตองการคัดลอก
il.
iv
C

m
 ในหนาตาง Model View ใหคลิกเลือกไปตามตําแหนง Element ที่เปนสีชมพู

Tu
รูปที่ 4.19.14 ตําแหนงที่ตอ งการเลือก
523
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Translate Elements

คลิกเลือก Unequal Distance
ในชอง Axis : คลิกเลือกแกน Y
ในชอง Distance : พิมพ 4@8625
m
co
il.
iv
C
m
Tu
524
m
co
รูปที่ 4.19.21 แบบจําลองโมเดลหลังจากใชคําสั่ง Translate Elements
il.
o สราง Element ปดพื้นที่ๆ ตองการใช Floor Load ดวยคําสั่ง Create Element
iv
C
m

Tu

ในกรอบของ Material ใหเลือกเปน 2: C210 หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
ในกรอบของ Section ใหเลือกเปน 9: null หรือจะระบุเปนรหัส ID ก็ได
525
m
co
รูปที่ 4.19.23 คําสั่ง Create Element ที่อยูใ น Tree Menu
il.
 ใหเริ่มสราง Element ปดพื้นที่ๆ ตองการใช Floor Load ตามตําแหนงของวงกลมสีแดง โดย
ลากจากหมายเลข 1-2, 3-4, 5-6, 7-8, 9-10 จํานวน 5 Element
iv
C
m
Tu
รูปที่ 4.19.24 รูปภาพแสดงตําแหนงที่ตอ งสรางเสาเหล็กเพิ่ม
526
m
co
il.
iv
C
m
Tu
527
บทที่ 5
การวิเคราะหและออกแบบโรงงานโครงสรางเหล็ก
5.1) กําหนดลักษณะของฐานราก ดวยคําสั่ง Support
o เลือกแสดงเฉพาะโมเดลของระนาบ XY Plane
m
co
il.
คลิกเลือกที่ XY Plane เพื่อกําหนดระนาบที่ตองการจะเลือก
iv
คลิกที่ชอง Z Position เพื่อที่จะเลือก Node ของบริเวณที่ตอ งการตามรูป

C
m
Tu
รูปที่ รูปที่ 5.1.2 หนาตาง Plane & Volume Select ของคําสั่ง Select by Plane
528
m
co
รูปที่ 5.1.3 ตําแหนงที่ตอ งการในระนาบ XY Plane
il.
o กําหนดลักษณะของฐานราก ดวยคําสั่ง Support
iv
C
m
รูปที่ 5.1.4 คําสั่ง Support ในแถบเครือ่ งมือของ BC/Mass

Tu
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Support (ชวงบน)

ในกรอบของ Optionใหคลิกเลือกเปน Add
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Support (ชวงลาง)
คลิกเลือกที่ D-ALL แสดงวาใหพิจารณาแรงกระทําทั้ง 3 แกนแตไมพจิ ารณาโมเมนต
คลิกที่ปุม Apply เพื่อทําการสรางจุด Support ในหนาตางของ Model View
529
m
co
รูปที่ 5.1.5 คําสั่ง Support ที่อยูใน Boundary
il.
iv
C
m
Tu
530
5.2) กําหนดลักษณะของน้ําหนักบรรทุกที่มากระทํากับแบบจําลองโมเดล
o จัดกลุมลักษณะของน้ําหนักบรรทุกทีม่ ากระทํา
 คลิกที่คําสั่ง Static Load Cases จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Static Load Cases
m
รูปที่ 5.2.1 คําสั่ง Static Load Cases ในแถบเครือ่ งมือของ Load
 ในหนาตางของ Static Load Cases สามารถกําหนดประเภทของน้ําหนักบรรทุกได หลากหลาย
co
ตามประเภทของการใชงานจริง ซึ่งจะสงผลกับคาตัวคูณเพิ่มกําลัง สามารถแบงได 3 ประเภท
ดังนี้
il.
Name: Type: Remark:
iv
DL Dead Load (D) น้ําหนักบรรทุกคงที่

C
LL Live Load (L) น้าํ หนักบรรทุกจร

WX Wind Load on Structure(W) แรงลมกระทําทางแกน X
m
คลิกในชองของ Name: เพื่อตั้งชื่อของประเภทของน้ําหนักบรรทุก

Tu
คลิกเลือก Type: ประเภทของน้ําหนักบรรทุกที่มากระทํากับแบบจําลองโมเดล
รูปที่ 5.2.2 คําสั่ง Static Load Cases ในหมวดของ Type ที่สามารถเลือกได
531
คลิกที่ปุม Add เพื่อเพิ่มประเภทของน้ําหนักบรรทุก
m
co
รูปที่ รูปที่ 5.2.3 หนาตางของคําสั่ง Static Load Cases
il.
o เพิ่มน้ําหนักบรรทุกคงที่ (น้ําหนักบรรทุกตัวเอง)
 คลิกที่คําสั่ง Self Weight จากนั้นใหไปยังหนาตางของของ Static Load Cases
iv
C
m
รูปที่ 5.2.4 คําสั่ง Self Weight ในแถบเครือ่ งมือของ Load

Tu
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Self Weight (ชวงบน)

ในกรอบของ Load Case Name ใหคลิกเลือกเปน DL เพราะตองการใหน้ําหนักบรรทุก
ตัวเอง
(Self Weight) ไปอยูในกลุมของน้ําหนักบรรทุกคงที่ (DL)
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Self Weight (ชวงลาง)
ในกรอบของ Z ใหพิมพ -1 หมายความวาใหเพิ่มน้ําหนักบรรทุกตัวเอง (Self Weight)
หนึ่งเทาตามแรงโนมถวงของโลก
532
คลิกที่ปุม Add เพื่อเพิ่มน้ําหนักบรรทุกตัวเอง (Self Weight)
คลิกที่ปุม Close เพื่อออกจากคําสั่ง Self Weight ในหนาตาง Tree Menu
m
co
il.
iv
C
รูปที่ 5.2.5 ขั้นตอนของคําสั่ง Self Weight ใน Tree Menu

m
o เพิ่มน้ําหนักบรรทุกของหลังคาโรงงาน ดวยคําสั่ง Assign Floor Loads

 เปลี่ยนหนวยที่ใชในการออกแบบในสวนของหนวยของแรงเปน kg และหนวยวัดความยาว
Tu
เปน m
รูปที่ 5.2.6 การเปลี่ยนหนวยที่ใชออกแบบ
 คลิกที่คําสั่ง Assign Floor Loads จากนัน้ ใหไปยังหนาตางของ Tree Menu
533
รูปที่ 5.2.7 คําสั่ง Assign Floor Loads ในแถบเครือ่ งมือของ Load
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Assign Floor Loads (ชวงบน)

คลิกที่ Floor Load Type เพื่อกําหนดน้ําหนักบรรทุกแบบรวมทั้ง น้ําหนักบรรทุกคงที่
(DL) และ น้ําหนักบรรทุกจร (LL)
m
ตั้งชื่อน้ําหนักบรรทุกแบบในชองของ Name: โดยพิมพวา Roof
ในกรอบของ Floor Load & Load Case ใหกําหนดคาดังตอไปนี้
Load Case co
Floor Load Remark
il.
DL -20 น้ําหนักบรรทุกคงที่ของโครงหลังคา
LL -30 น้ําหนักบรรทุกจรของโครงหลังคา
iv
C
คลิกที่ปุม Add เพื่อเพิ่ม Floor Load Type

m
Tu
534
รูปที่ 5.2.8 ขั้นตอนของคําสั่ง Floor Load Type
ในกรอบของ Distribution: ใหคลิกเลือก One Way คือถายน้ําหนักทางเดียว

 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Assign Floor Loads (ชวงลาง)
ในกรอบ No. of Sub Beams: ใหพิมพเลข 5 หมายความวาตองการใหมีจันทันในชอง
m
ของ Floor Load จํานวน 5 ทอนเปนลักษณะ Point Load
ในกรอบ Sub-Beam Angle(A2): หมายความวาตองการใหจันทันทํามุม 0 องศากับแนว
การกําหนดขอบเขตของ Floor Load
co
คลิกที่ชองของ Node Defining Loading Area คือตองกําหนดพื้นที่ของ Floor Load โดย
il.
การคลิกที่ Node ในหนาตาง Model View
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.2.9 ขั้นตอนของคําสั่ง Assign Floor Loads ใน Tree Menu
535
 ตําแหนงที่ตองคลิกเพื่อกําหนดพื้นที่ของคําสั่ง Assign Floor Loads คือ 1,2,3,4 และ 5,6,7,8

ตามลําดับ
m
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 5.2.10 แสดง Node พื้นที่ของคําสั่ง Assign Floor Loads

Tu
536
m
co
รูปที่ 5.2.11 การเพิ่มน้าํ หนักบรรทุกแบบ Assign Floor Loads เมื่อแลวเสร็จ
il.
iv
C
m
Tu
537
m
co
il.
iv
C
m
Tu
538
m
co
il.
iv
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Assign Floor Loads (ชวงบน)

C
ในกรอบของ Floor Load Type: ใหคลิกเลือก Roof

m
ในกรอบของ Distribution: ใหคลิกเลือก One Way คือถายน้ําหนักทางเดียว

 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของคําสั่ง Assign Floor Loads (ชวงลาง)
Tu
ในกรอบ No. of Sub Beams: ใหพิมพเลข 3 หมายความวาตองการใหมีจันทันในชอง

ของ Floor Load จํานวน 3 ทอนเปนลักษณะ Point Load
ในกรอบ Sub-Beam Angle (A2): หมายความวาตองการใหจันทันทํามุม 0 องศากับแนว
การกําหนดขอบเขตของ Floor Load
คลิกที่ชองของ Node Defining Loading Area คือตองกําหนดพื้นที่ของ Floor Load โดย
การคลิกที่ Node ในหนาตาง Model View
539
m
co
il.
รูปที่ 5.2.16 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Assign Floor Loads ใน Tree Menu
iv

C
m
Tu
540
m
co
il.
iv
C
o กําหนดความสูงแตละชั้นของโรงงานดวยคําสั่ง Story Data

 คลิกที่คําสั่ง Story Data จากนั้นใหไปยังหนาตางของ Story Data เพื่อกําหนดความสูงแตละชั้น
m
ของโรงงานทีจ่ ะพิจารณาแรงลม
Tu
รูปที่ 5.2.19 คําสั่ง Story Data ในแถบเครือ่ งมือของ Building
 คลิกที่คําสั่ง Auto Generate Story Data… เพื่อกําหนดความสูงแตละชัน้ ของโรงงานแบบ

อัตโนมัติ
541
m
co
รูปที่ 5.2.20 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Story Data
il.
iv
C
m
 หนาตางของ Auto Generate Story Data… ในสวนของคําสั่ง Story Data

ในชอง Selected List ใหคลิกที่ No: 1 Name: 1F จากนัน้ ใหเลื่อน Scroll Bar ลงมากด
Tu
Shift ที่แปนพิมพหลังจากนัน้ ใหคลิกที่ No: 72 Name: Roof

คลิกที่ปุมเพือ่ สงขอมูลกลับไปยังชองของ Unselected List เพื่อไมเลือกทั้งหมด
542
m
รูปที่ 5.2.21 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Auto Generate Story Data…
และ 72
co
ในชอง Unselected List ใหกด Ctrl ที่แปนพิมพคางไวจากนั้นคลิกที่ No: 1, 2, 5, 16
il.
คลิกที่ปุมเพือ่ สงขอมูลไปยังชองของ Selected List เพือ่ เลือกเฉพาะบางสวน
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.2.22 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Auto Generate Story Data…
543
รูปที่ 5.2.23 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Story Data เมื่อแลวเสร็จ
m
 คลิกที่คําสั่ง Display Story Numbers เพื่อแสดงหมายเลขชั้นของโรงงาน
co
il.
iv
รูปที่ 5.2.24 คําสั่ง Display Story Numbersในแถบเครือ่ งมือของ View Control
C
m
Tu
รูปที่ 5.2.25 หมายเลขชัน้ ของโรงงานทีแ่ สดงดวยคําสั่ง Display Story Numbers
544
o เพิ่มแรงลมที่มากระทํากับแบบจําลองโมเดล
 หนาตางของ Tree Menu ในสวนของแถบ Menu ดับเบิล้ คลิกที่ Static Loads และดับเบิ้ลคลิกที่
Wind Load จากนั้นจะปรากฏหนาตางของ Wind Load ใหคลิกที่ปุม Add
m
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 5.2.26 คําสั่ง Wind Load ในหนาตาง Tree Menu

Tu
 หนาตาง Add/modify Wind Load Specification กําหนดแรงลมมากระทําทางดานแกน X

ในกรอบของ Load Case Name ใหคลิกเลือกเปน WX
ในกรอบของ Wind Load Code ใหคลิกเลือก UBC (1997)
ในกรอบของ Wind Load Parameters
o Exposure Category: ใหกําหนดลักษณะภูมปิ ระเทศแบบที่ราบและทุงโลงเลือก C
o Basic Wind Speed: ใหกําหนดความเร็วลมที่ 80 mile/h
545
o Importance Factor(I): ใหกําหนดความสําคัญของอาคารใชงานทั่วไปมีคาเทากับ 1

o Mean Roof Height: ความสูงทั้งหมดของโรงงานจะไดจากคําสั่ง Story Data
ในกรอบของ Wind Load Direction Factor (Scale Factor) เปนการกําหนดทิศทางของ
แรงลมที่มากระทําโดยตองสัมพันธกับ Load Case Name คือ
o WX จะกําหนดใหมีคา X-Dir. เทากับ 1 และ คา Y-Dir. เทากับ 0
คลิกที่ปุม Wind Load Profile… เพื่อแสดงคาที่ไดจากการคํานวณของ Code UBC
(1997)
คลิกที่ปุม OK เมื่อการเพิ่มแรงลมแลวเสร็จ
m
co
il.
iv
C
รูปที่ 5.2.27 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Add/modify Wind Load Specification

m
Tu
รูปที่ 5.2.28 หนาตางแสดงคาของ Wind Load Profile
546
 รายการคํานวณในสวนของแรงลมที่แสดงดวยคําสั่ง Make Wind Load Calc. Sheet
m
co
il.
iv
C
m
Tu
547
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.2.31 การเพิ่มแรงลมดวยคําสั่ง Wind Load เมื่อแลวเสร็จ
548
5.3) รวมน้ําหนักบรรทุกทั้งหมดตาม Code AISC-ASD89

 คลิกที่คําสั่ง Create Load Cases Using Load Combinations ในแถบเครือ่ งมือ Load
รูปที่ 5.3.1 คําสั่ง Create Load Cases Using Load Combinations
m
 หนาตางของ Create Load Cases Using Load Combinations
co
ในกรอบของ Load Combinations: ใหคลิกที่ปุมคําสั่ง
il.
iv
C
รูปที่ 5.3.2 หนาตางของคําสัง่ Create Load Cases Using Load Combinations

m
 หนาตางของ Load Combinations

Tu
ใหคลิกเลือกที่แถบหนาตางของ Steel Design
รูปที่ 5.3.3 หนาตางของคําสัง่ Load Combinations
549
ใหคลิกที่ปุมคําสั่ง Auto Generation… เปนการรวมน้ําหนักบรรทุกแบบอัตโนมัติตาม

Code
m
รูปที่ 5.3.4 หนาตางของคําสัง่ Load Combinations
co
 หนาตางของ Automatic Generation of Load Combinations
ใหกรอบของ Design Code: ใหคลิกเลือก AISC-ASD89 จากนั้นคลิกทีป่ ุม OK
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.3.5 หนาตางของคําสัง่ Automatic Generation of Load Combinations
 หนาตางของ Load Combinations เมื่อรวมน้ําหนักบรรทุกตาม Code ที่เลือกโปรแกรมสามารถ

กําหนดคาตัวคูณเพิ่มใหเองอัตโนมัติ ทั้งยังสามารถแกไข Factor ตามที่ผูออกแบบตองการได
จากนั้นให Close หนาตาง Load Combinations และหนาตาง Create Load Cases Using Load
Combinations
550
m
รูปที่ 5.3.6 หนาตางของคําสัง่ Load Combinations เมื่อแลวเสร็จ
co
5.4) การวิเคราะหโมเดลแบบจําลองโครงสรางของโรงงาน
 คลิกที่คําสั่ง Analysis เพื่อทําการวิเคราะหโมเดลแบบจําลองโครงสรางของโรงงานใหสังเกต
il.
ในหนาตางของ Message Window ซึ่งจะแสดงผลการวิเคราะหทั้งหมดใหทราบโดยสงคาไป
เก็บไวในไฟล (*.OUT)
iv
C
m
รูปที่ 5.4.1 คําสั่ง Analysis ในแถบเครือ่ งมือ Change Mode

Tu
รูปที่ 5.4.2 การแสดงผลการ Analysis ในหนาตาง Message Window
551
o การนําเสนอพฤติกรรมของแรงและโมเมนตตามแนวแกนตางๆที่กระทําตอฐานราก
 คลิกที่คําสั่ง Reaction Forces ในแถบเครื่องมือ Result
รูปที่ 5.4.3 คําสั่ง Reaction Forces ในแถบเครือ่ งมือ Result
m
 หนาตาง Reaction Forces/Moment เปนการนําเสนอลักษณะพฤติกรรมของแรงและโมเมนตที่
เกิดในโครงสรางตามแนวแกนตางๆ
co
ในกรอบของ Load Cases/Combinations สามารถเลือก Load Combinations ตามชื่อที่
il.
ไดสรางไวแลวกอนหนานี้
iv
ในกรอบของ Components ใหคลิกเลือก FZ เปนการแสดงแรงทีเ่ กิดขึ้นในแกน Z
ในกรอบของ Type of Display เปนการกําหนดรูปแบบการนําเสนอในหนาตาง Model
C
View
o คลิกเลือก Values เปนการแสดงตัวเลขผลการวิเคราะหในหนาตาง Model View
m
โดยตรง
o คลิกเลือก Legend เปนการแสดงตัวเลขผลการวิเคราะหในหนาตาง Model View
Tu
ในลักษณะของแถบสีที่จะแสดงอยูดานขาง
คลิกที่ปุม Apply เพื่อแสดงคาในหนาตาง Model View
552
รูปที่ 5.4.4 ขั้นตอนของคําสั่ง Reaction Forces/Moment
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.4.5 การแสดงผลการวิเคราะหดว ยคําสั่ง Reaction Forces/Moment
o การนําเสนอพฤติกรรมของการโกงตัวตามแนวแกนตางๆที่เกิดขึ้นในโครงสราง
 คลิกที่คําสั่ง Displacement Contour ในแถบเครื่องมือ Result
553
รูปที่ 5.4.6 คําสั่ง Displacement Contour ในแถบเครือ่ งมือ Result
 หนาตาง Displacement Contour เปนการนําเสนอลักษณะพฤติกรรมของการโกงตัวที่เกิดใน

โครงสรางตามแนวแกนตางๆ
m
ในกรอบของ Components ใหคลิกเลือก DXYZ เปนการแสดงการโกงตัวที่เกิดขึ้นทัง้ 3
แกน
co
il.
View
o คลิกเลือก Contour เปนการแสดงสีของผลการวิเคราะหบนแบบจําลองโมเดล
iv
โดยตรง
o คลิกเลือก Deform เปนการแสดงรูปรางที่เปลี่ยนไปเมื่อถูกน้ําหนักบรรทุกกระทํา
C

m

Tu
554
m
co
il.
iv
รูปที่ 5.4.7 ขั้นตอนของคําสั่ง Reaction Forces/Moment

C
m
Tu
555
m
co
il.
รูปที่ 5.4.8 การแสดงผลการวิเคราะหดว ยคําสั่ง Displacement Contour
iv
o การนําเสนอพฤติกรรมของ Truss ตามแนวแกนตางๆที่เกิดขึ้นในโครงสราง
 คลิกที่คําสั่ง Truss Forces ในแถบเครื่องมือ Result
C
m
Tu
รูปที่ 5.4.9 คําสั่ง Truss Forces ในแถบเครือ่ งมือ Result
 หนาตาง Truss Forces เปนการนําเสนอลักษณะพฤติกรรมของ Truss ที่เกิดในโครงสรางตาม

แนวแกนตางๆ
556

ในกรอบของ Force Filter ใหคลิกเลือก All เปนการแสดงแรงทีเ่ กิดขึน้ ทั้งหมดใน
ชิ้นสวน
o คลิก Tens. แสดงเฉพาะแรงดึงที่เกิดขึน้ ในชิ้นสวนของ Truss เทานั้น
o คลิก Comp. แสดงเฉพาะแรงอัดที่เกิดขึน้ ในชิ้นสวนของ Truss เทานั้น
View
m
โดยตรง
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.4.10 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Truss Forces
557
m
co
il.
iv
รูปที่ 5.4.11 การแสดงผลการวิเคราะหดว ยคําสั่ง Truss Forces

C
o การนําเสนอพฤติกรรมของแรงและโมเมนตตามแนวแกนตางๆในรูปแบบ Diagram
m
 คลิกที่คําสั่ง Beam Diagram ในแถบเครื่องมือ Result

Tu
รูปที่ 5.4.12 คําสั่ง Beam Diagram ในแถบเครือ่ งมือ Result
 หนาตาง Beam Diagram เปนการนําเสนอลักษณะพฤติกรรมของแรงและโมเมนตที่เกิดใน

โครงสรางตามแนวแกนตางๆในรูปแบบ Diagram
558

ในกรอบของ Components ใหคลิกเลือก My เปนการแสดงโมเมนตทเี่ กิดขึ้นในแกน Y

ในกรอบของ Display Options ใหคลิกเลือก Solid Fill เปนการแสดง Diagram ในแบบ
เต็ม
m
View
โดยตรง
co

il.
o คลิกเลือก Animate เปนการแสดงภาพเคลือ่ นไหวในหนาตางของ Model View
iv

C
m
Tu
559
รูปที่ 5.4.13 ขัน้ ตอนของคําสั่ง Beam Diagram
 คลิกทีว่ งกลมสีแดงเพื่อเริ่มตนการนําเสนอภาพเคลื่อนไหวโดยจะมีปมุ บังคับอยูดานซายมือ
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.4.14 การแสดงผลการวิเคราะหดว ยคําสั่ง Beam Diagram
5.5) การออกแบบโมเดลแบบจําลองโครงสรางของโรงงาน
 คลิกเลือกที่เมนู Design เลือก Steel Design Parameter และเลือกคําสั่ง Design Code เปนการ
กําหนด Code ที่จะใชในการออกแบบซึ่งตองเลือกใหตรงกับคําสั่ง Load Combinations
560
รูปที่ 5.5.1 คําสั่ง Design Code
 หนาตาง Steel Design Code สําหรับกําหนด Code ที่ใชในการออกแบบ
m
ในกรอบของ Design Code: ใหคลิกเลือก Code ที่ใชในการออกแบบคือ AISC-ASD89
คลิกที่ปุม OK เพื่อยืนยัน Code ที่ใชในการออกแบบ
co
il.
iv
C
m
รูปที่ 5.5.2 หนาตางของคําสัง่ Steel Design Code

Tu
 คลิกเลือกที่เมนู Design เลือก Steel Design Parameter และเลือกคําสั่ง Modify Steel Material
เปนการกําหนดคุณสมบัติของวัสดุที่จะนํามาออกแบบ
561
รูปที่ 5.5.3 คําสั่ง Modify Steel Material
 หนาตาง Modify Steel Material สําหรับกําหนดคุณสมบัติของวัสดุที่จะนํามาออกแบบในกรณี

ที่ตองการเปลีย่ นคาคุณสมบัติของวัสดุ
ใหคลิกที่ ID: 1 เพื่อใหแสดงคาในตารางดานลางกอน
ในกรอบของ Code: ใหคลิกเลือก None เพื่อกําหนดคุณสมบัติของวัสดุเอง
ในกรอบของ Name: ใหตั้งชื่อใหมจากนัน้ ใหปรับแกคา คุณสมบัติของวัสดุตามตารางได
m
เลยเมื่อกําหนดคุณสมบัติของวัสดุเสร็จแลวใหคลิกที่ปมุ Modify
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.5.4 หนาตางของคําสัง่ Modify Steel Material
 คลิกเลือกที่เมนู Design เลือก Steel Design Parameter และเลือกคําสั่ง Specify Allowable

Stresses… เปนการกําหนดคาตัวคูณลดของหนวยแรงทีย่ อมให
562
รูปที่ 5.5.5 คําสั่ง Specify Allowable Stresses…
m
co
 คําสั่ง Specify Allowable Stresses… ในหนาตาง Tree Menu สําหรับกําหนดคาตัวคูณลดของ
หนวยแรงทีย่ อมให โดยตองเลือก Element ที่ตองการกอนจากนั้นใหคลิกที่ปุม Apply
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.5.6 หนาตางของคําสัง่ Specify Allowable Stresses…
 คลิกเลือกที่เมนู Design เลือก General Design Parameter และเลือกคําสั่ง Limiting Slenderness

Ratio
563
เปนการกําหนดอัตราสวนชะลูด
m
รูปที่ 5.5.7 คําสั่ง Limiting Slenderness Ratio …
co
 คําสั่ง Limiting Slenderness Ratio… ในหนาตาง Tree Menu สําหรับกําหนดอัตราสวนชะลูด
ในการออกแบบ ใหเลือก Section H 250x125x6/9 ทั้งหมดจากนัน้ ใหคลิกที่ Do not Check และ
il.
คลิกที่ Apply เพื่อไมตองตรวจสอบอัตราสวนชะลูดของคราวนอน
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.5.8 หนาตางของคําสัง่ Limiting Slenderness Ratio …
 คลิกเลือกที่เมนู Design เลือกคําสั่ง Steel Code Check หรือกด Ctrl+6 ที่แปนพิมพก็ได เปนการ
ออกแบบและตรวจสอบโครงสรางเหล็ก
564
รูปที่ 5.5.9 คําสั่ง Steel Code Check
 หนาตาง AISC-ASD98 Code Checking Result Dialog สําหรับออกแบบและตรวจสอบ
m
โครงสรางเหล็กโดยมีขั้นตอนดังนี้
คลิกเลือก Section ที่ตองการตรวจสอบและออกแบบใหคลิกเลือก H 594x302x14/23
co
il.
ในกรอบของ Sorted by: สามารถเลือกการแสดงขอมูลได 2 รูปแบบคือ
o Member คือแสดงขอมูลทั้งหมดของชิ้นสวนทุกชิน้
iv
o Property คือแสดงขอมูลเฉพาะกลุมใหญๆของหนาตัดเหล็กเทานั้น
C
คลิกที่ปุม Change สําหรับตรวจสอบและออกแบบหนาตัดเหล็กโดยใหสังเกตในชอง

ของ COM และ SHR จะตองมีคาไมเกิน 1 แปลวาหนาตัดที่ใช OK
m
คลิกที่ปุม Search Satisfied Section จะเลือกหนาตัดเหล็กที่อยูในชวง 0.8 ถึง 1

Tu
เลือกหนาตัดที่เหมาะสมคือมีคา Limit Combined Ratio ใกลเคียง 1

คลิกที่ปุม Change & Close คือนําหนาตัดที่เลือกไปใชและปดหนาตางนี้ดวย
565
m
co
il.
iv
รูปที่ 5.5.10 หนาตางของคําสั่ง Change Steel Properties Dialog

C
m
คลิกที่ปุม Update… สําหรับนําหนาตัดเหล็กที่ไดเลือกใหมไปใชกับแบบจําลองโมเดล

จริงและทําการวิเคราะหและออกแบบใหมอีกครั้ง
Tu
คลิกเลือกหนาตัดที่เหมาะสมเพื่อนําไปใชกับแบบจําลองโมเดล
คลิกที่ปุมเพือ่ ปรับหนาตัดเดิมใหเปนหนาตัดที่เหมาะสมและทําการวิเคราะห
และออกแบบใหมอีกครั้ง
566
m
รูปที่ 5.5.11 หนาตางของคําสั่ง Update Changed Properties Dialog
co
คลิกที่ Connect Model View ในกรณีที่ตอ งการใหเวลาคลิกในตารางแลวใหเลือก
il.
แบบจําลองโมเดลในหนาของ Model View ดวย
คลิกที่ Graphic…. ในกรณีที่ตองการตรวจสอบรายการคํานวณแบบสรุป
iv
คลิกที่ Detail…. ในกรณีทตี่ องการตรวจสอบรายการคํานวณแบบละเอียด

C
คลิกเพื่อยอหนาตางของ AISC-ASD98 Code Checking Result Dialog

m
ในกรอบของ Result View Option เปนการแสดงผลการคํานวณวาหนาตัดไหน ผาน/ไม

ผาน
Tu
567
m
co
il.
iv
รูปที่ 5.5.12 หนาตางของคําสั่ง AISC-ASD98 Code Checking Result Dialog
C
 กด F6 ที่แปนพิมพเปนการนําเสนอภาพในมุมมองของ Render View

m
Tu
รูปที่ 5.5.13 การนําเสนอภาพในมุมมองของ Render View
568
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.5.14 แสดงรายการคํานวณแบบสรุปของหนาตัด H 594x302x14/23
569
m
co
il.
iv
C
m
Tu
570
m
co
il.
iv
C
m
Tu
571
m
co
il.
iv
C
m
Tu
รูปที่ 5.5.17 แสดงรายการคํานวณแบบสรุปของหนาตัด P 216.3x8
572
m
co
il.
iv
C
m
Tu
573
m
co
il.
iv
C
m
Tu
574
m
co
il.
iv
C
m
Tu
575
Tu
m
C
576
iv
il.
co
m

Asd Midas Manus

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Asd Midas Manus

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

m

พื้น และ ฐานราก ค.ส.ล.

F1C1 F1C1 F1C1

5.00 m 5.00 m 5.00 m

GB1 GB1 GB1

GB1 GB1 GB1

แปลนโครงสรางพื้น, คาน, เสา

น้ําหนักบรรทุกจร (LL) = 30 kg/m2

น้ําหนักกระเบือ้ งลอนคู = 14 kg/m2

กรณีใชเหล็กยึดแป 1 แถว การคิดโมเมนตดานแกน y คิดความยาวแปเพียงครึ่งหนึง่ นั่นคือ

ดังนั้น r = L = 100 = 0.333 cm

L2 U2 = L12 U12 = -1,100 kg (แรงอัด) ความยาว 0.75 m

L4 U4 = L10 U10 = -240 kg (แรงอัด) ความยาว 1.25 m

L6 U6 = L8 U8 = 300 kg (แรงดึง) ความยาว 1.75 m

= 2.32 cm2  2.25 cm2 ใชได

L2U1 และ L12U13 = 2,460 kg (แรงอัด) ความยาว 1.12 m = 112 cm

พื้นที่หนาตัดทีต่ องการ, Anet = 2 , 460 = 1.71 cm2

สัมประสิทธิ์การขยายตัวของเหล็ก,  = 12  10-6 ตอ 1C

ดังนั้นใชความยาวรอง 2 ขาง = 2  0.576 = 1.15 cm

ออกแบบแผนเหล็กรองใตเสา (Base Plate) ดาน Fix Suport

แผนเหล็กรองขนาด 0.40  0.40 หนา 9 mm

แผนเหล็กรองขนาด 0.40  0.40 หนา 9 mm

แผนเหล็กรองขนาด 0.40  0.40 หนา 9 mm

สลักเกลียว + นอต 4 –  12 mm ยาว 250 mm

กําหนดใหคา fc’ = 170 ksc. หนวยแรงคราก(Fy) = 2,400 ksc.

= 1,800 = 1.25 cm2

N = 1.25 = 1.11 ตัว ใช 4 ตัว

3,240 kg L 5050  4 mm L 5050 4 mm 3,240 kg

- ความยาวการเชื่อมในทอนจันทัน แรงอัดสูงสุดใน U3U4 = U10U11= 3,339 kg

- ความยาวการเชื่อมในทอนเอียง แรงดึงสูงสุดใน L2U1 = L12U13 = 2,460 kg

เนื่องจากไมมกี ารเชื่อมออมปลาย ดังนั้นความยาวที่คํานวณไดตองบวก 2 เทาของขนาดการเชื่อม

= 7.27 cm ใช 8 cm ตอบ

ใชความยาว = 1.84 + 2(0.30)

หาน้ําหนักทั้งหมดลงคาน เลือกใชคานขนาด 0.200.40

M- max = 1 192  (5) 2 = 480 kg.m

Mc = 8.540.20(35) 2 = 2,092 kg.m

5.00 5.00 5.00

5.00 5.00 5.00

DL ผนังกออิฐ = 180(6.00-0.40) = 1,008 kg/m

M+ max = 1 1,200  (5) 2 = 2,142 kg.m………………(M+)

Mc = 8.540.20(35) 2 = 2,092 kg.m…………….....(M1)

Vmax = 1.15 1,200 5 = 3,450 kg

Vc = 0.29 170 20 35 = 2,646 kg

ป.  6 mm @ 0.15 0.40 ป.  6 mm @ 0.15

2-DB 16 + 1-DB 12 2-DB 16 + 1-DB 12

จะไดแรงลมกระทํากับเสา = แรงลม  ความกวางชวงเสา

Fa = 0.34 (1 + g.m) fc’ = 0.34 (1 + 0.025 20.76) 170 = 87.79 ksc.

= 53,205  7,500  8,013 

เสาสูง 6.00 m น้ําหนักลงเสา = 2,760 kg โมเมนต = 7,500 kg.m

(หมายเหตุ ในกรณีที่ไมมีการตรวจสอบการค้ํายันดานขางและไมมีการตรวจสอบหนาตัดแนะนําใหใช คา

Fb = 0.60  2,400 = 1,440 kg/cm2

ออกแบบเสาตอมอ C1 กําหนดให fc’ = 170 ksc., fy = 3,000 ksc.

e = M = 7,500  100 = 201.61 cm

New “g” = 39.28 = 0.025

ebx = eby (0.67 0.025 20.76 + 0.17)(40-3) = 19.16 cm

หาสมบัติหนาตัด เสาหนาตัดสี่เหลี่ยมจัตุรสั วางเหล็กยืนเหมือนกันทั้ง 2 ดาน รับแรงดึงและแรงอัด

= 53,205  7,500  8,013 

ออกแบบขนาดแผนเหล็ก (base plate) โดยวิธี ASD ตามมาตรฐาน AISC

A’ = (N- ระยะขอบแผนเหล็ก 2 ขาง)/2 = 15 cm

แรงดึง (T) ในสลักเกลียว = 26,882.9 kg co

(Ag = 44.91 = 19.64 cm2 <19.98 cm2 เล็กนอยมากใชได )

ออกแบบรอยเชื่อม ใชลวดเชื่อม E60

แผนเหล็กรอง ขนาด 400  400  30 mm

สลักเลียว 8 -  25 mm ยาว 110 cm