UNVERSITETI

METROPLITAN
TIRANES
QENDËR PRITJE DHE TRAJNIMI PROJEKT DIPLOME
RESTAURIM -ADAPTIM -MONUMENT KULTURE

NE QYTETIN E BERATIT-LAGJA KALA

ANALIZA E MURATURES

Guri natyror është materiali dominues veçanërisht në strukturat mbrojtëse dhe ndërtesat e mëdha përfaqësuese. Në antikitetin e vonë kjo është e vërtetë pothuajse ekskluzivisht brenda Perandorisë Romake. Si në antikitet ashtu edhe në mesjetë guri nxirrej
tashmë i reduktuar në përmasat e nevojshme: blloku shkëputej anash me anë të brazdave dhe më pas lihej në bazë duke bërë të çara me pyka. Elementet individuale arkitekturore tashmë mund të marrin formë në gurore. Shumica e gurëve të njohur të ndërtimit
nuk iu përshtatën punës më të saktë nga gurgdhendës; Prandaj është përdorur kryesisht si "copë" për ndërtimin e masës murature.Për shumicën e ndërtimeve, lënda e parë themelore përbëhet nga gur ranor dhe gëlqeror. Shkëmbinjtë detrital ose gurët e çrregullt,
kryesisht që vijnë nga morenat e epokës së akullit, kanë sipërfaqe të parregullta dhe nuk lejojnë shtrimin në rreshta të rregullt. Gurët e nxjerrë nga guroret, të punuar përafërsisht me çekiç, zakonisht kanë dy "rrafshe shtrimi" afërsisht paralele, të cilat lejojnë një
shtresim shtresor të strukturës së murit. Pasi u sheshuan, blloqet, të cilat dominuan arkitekturën prestigjioze pas antikitetit, veçanërisht në Mesjetën e Lartë dhe më pas përsëri në Mesjetën e Ulët, morën formën e tyre të rregullt në kantier ose në punishte
nëpërmjet përdorimit të veglave të gurgdhendës. Rrafshimi dhe formimi bëhej me majë ose daltë, të përdorur së bashku me çekiçin. Me ndihmën e vizores, katrorit të hekurt dhe ndoshta modeleve për formësim, u arrit për të përftuar saktësi dhe përfundim më të
madh duke përdorur një sërë veglash të cilat me kalimin e kohës pësuan ndryshime dhe pasurime: lloje të ndryshme daltash, çekiçësh, si dhe sëpata me një skaj i mprehtë, i gjerë ose i dhëmbëzuar; nga periudha gotike martelinë dhe shkallë, krehër dhe çekiç
shkurre; nga mesjeta e vonë në dalta me majë të gjerë. Shenjat e gurgdhendësve, të cilat u përdorën gjerësisht midis shekujve 11 dhe 12 dhe vazhduan të përdoren deri në shekullin e 17-të, përfaqësoheshin nga shenja gjeometrike të skalitura. Për më tepër, në
krahasim me pjesët e ngritjes, themelet shpesh kishin një strukturë më të gjerë, të përftuar me anë të një kompensimi dhe më pak të përkujdesur nga pikëpamja estetike, ndonjëherë pa një lidhës llaçi si muratura e thatë. Guri I perdorur eshte guri izones, gelqeror.
Menyra e vendosjes se gureve per ndertimin e nderteses se kopeshtit eshte opus quadratum.Opus quadratum - Me zhvillimin e teknikave të prerjes së gurit, u bë e mundur ndërtimi i mureve me blloqe me përmasa të ngjashme dhe uniforme, të renditur në rreshta.
Këto mure quheshin Opus quadratum. Kjo teknikë u përdor rreth shekullit të 6-të para Krishtit dhe, me kalimin e kohës, saktësia dhe saktësia e prerjes së blloqeve u përmirësuan. Edhe pas zotërimit të teknologjive të tjera të ndërtimit të mureve, vazhduan ta
përdorin këtë teknikë, kryesisht për shkak të tërheqjes së saj estetike. Menyra e nderhyrjes per restaurim:

· Morfologjia: E rregullt · Funksioni: Perimetral

· Tipologjia: e Shesht · Statika: Mbajtëse

· Lloji: i rregullt · Materiali: Gure

PROFESORET : Marsida GOREA & Andi SHAMETI STUDENT : Gentjan KONGJINAJ