‫‪ 

‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه ﺿﻮاﺑﻂ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در‬

‫ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ‬

‫ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي و ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﺣﺮﻳﻖ‬

‫‪1395‬‬

‫‪ ١‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫‪ -1‬ﻣﻘﺪﻣﻪ‪:‬‬

‫اﺑﺰار آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﻳﺶ ﺿﺮﻳﺐ اﻃﻤﻴﻨﺎن و اﻳﻤﻨﻲ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ اﻣﺎ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻧﺼﺐ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺳﺮوﻳﺲ ﻣﻨﻈﻢ دوره اي وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺎزﺳﻮز )ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺳﻮﺧﺖ ﻫﺎي ﻓﺴﻴﻠﻲ( و ﺗﻤﻴﺰ ﻛﺮدن ﻣﺮﺗﺐ دودﻛﺶ‪-‬‬
‫ﻫﺎ ﻧﻤﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺳﻢ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﺛﺮات ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑﺮ اﺳﺎس‬
‫ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ اﻓﺮاد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه ﺑﺮ اﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي‬
‫ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎﻣﻠﻲ را ﺑﺮاي اﻓﺮاد داراي ﺷﺮاﻳﻂ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺧﺎص ﻓﺮاﻫﻢ ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ ﺑﺮاي آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي دودي ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻧﻤﻲ آﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ -2‬ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ‬

‫ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻳﻚ ﮔﺎز ﺑﻲ رﻧﮓ و ﻏﻴﺮ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﻨﻨﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ در دﺳﺘﻪ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺧﻔﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﻗﺮار‬
‫دارد‪ .‬و آﺛﺎر ﺳﻤﻲ آن ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻫﻴﭙﻮﻛﺴﻲ )ﻛﻤﺒﻮد اﻛﺴﻴﮋن در ﺑﺎﻓﺖﻫﺎي ﺑﺪن( اﻳﺠﺎد ﺷﺪه ﺑﺪﻟﻴﻞ ﻗﺮار‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﻌﺮض اﻳﻦ ﮔﺎز اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﻮد و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ از ﻣﺤﻴﻂ ﺧﺎرج وارد ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻄﺢ‬
‫ﻧﺮﻣﺎل ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در ﻣﻜﺎنﻫﺎي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ‪ ،‬اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي ﺷﺪه در ﺑﺎزهﻫﺎي زﻣﺎﻧﻲ ‪ 1‬ﺳﺎﻋﺖ ﺗﺎ ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ‬
‫ﻛﻤﺘﺮ از ‪ ppm 10‬اﺳﺖ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ واروﻧﮕﻲ ﻫﻮا ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﺗﺮي از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﺤﺘﻤﻞ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﮔﺎز ﺷﻬﺮي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻘﺪار ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻗﺒﻞ از اﺣﺘﺮاق ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺴﺒﺖﻫﺎ و ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﻣﺤﺼﻮﻻت اﺣﺘﺮاق ﺳﻮﺧﺖﻫﺎي ﻛﺮﺑﻨﻲ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺳﻮﺧﺖ و ﺷﺮاﻳﻂ اﺣﺘﺮاق دارد‪.‬‬

‫ﻏﻠﻈﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎي اﺣﺘﺮاق ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﮔﺎزﻫﺎي ﺧﺮوﺟﻲ از‬
‫اﺣﺘﺮاق ﻣﻮاد ﺟﺎﻣﺪ و ﺳﻮﺧﺖﻫﺎي ﻣﺎﻳﻊ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻏﻠﻈﺖﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫ﺳﻄﻮﺣﻲ از ‪ ppm 20000‬ﺗﺎ ‪ 2 )  ppm 50000‬ﺗﺎ ‪ 5‬درﺻﺪ( ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮه ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬

‫‪ ٢‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫ﺟﺮﻳﺎن ﺑﺮﻋﻜﺲ در دودﻛﺶ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺑﺮﺧﻲ از ﺷﺮاﻳﻂ آب و ﻫﻮاﻳﻲ‪ ،‬در ﺗﺠﻬﻴﺰاﺗﻲ ﻛﻪ ﻫﻮاي ﻻزم ﺑﺮاي‬
‫اﺣﺘﺮاق را از ﻓﻀﺎي داﺧﻞ ﺑﻨﺎ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬رخ دﻫﺪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻳﻚ ﭘﺪﻳﺪه ﻣﻮﻗﺘﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﺮﺧﻲ از اﻧﻮاع‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ رخ دﻫﺪ‪.‬‬

‫ﻏﻠﻈﺖ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ‪ ،‬ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻧﺎدرﺳﺖ وﺳﺎﺋﻞ ﮔﺮم‬
‫ﻛﻨﻨﺪه‪ ،‬ﻋﺪم وﺟﻮد ﻫﻮاي ﺗﺎزه ﻛﺎﻓﻲ در ﻓﻀﺎي ﺑﺴﺘﻪ‪ ،‬دودﻛﺶﻫﺎ و درﻳﭽﻪﻫﺎي ﻣﺴﺪود اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ‬
‫ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﮔﺴﺘﺮده دﻳﮕﺮي از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در ﺧﺎﻧﻪ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ از اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﻮارد زﻳﺮ‬
‫اﺷﺎره ﻛﺮد‪:‬‬

‫‪ ‬ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻧﺎدرﺳﺖ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪه از ﺳﻮﺧﺖﻫﺎي ﻓﺴﻴﻠﻲ ‪ ‬‬

‫‪ ‬اﺟﺎقﻫﺎ ﻳﺎ ﻛﻮرهﻫﺎي اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪه از ﺳﻮﺧﺖ ﭼﻮﺑﻲ ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﺷﻮﻣﻴﻨﻪﻫﺎ ‪ ‬‬
‫‪ ‬روﺷﻦ ﻣﺎﻧﺪن اﺗﻮﻣﺒﻴﻞﻫﺎ در ﮔﺎراژ ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻠﻲ ﭼﻮن ﭼﻤﻦ زنﻫﺎي ﺑﻨﺰﻳﻨﻲ و ژﻧﺮاﺗﻮرﻫﺎي ﻣﻮﻟﺪ ﺑﺮق ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﺑﺎرﺑﻴﻜﻴﻮﻫﺎ ‪ ‬‬

‫در ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎي ﻫﻮاي ﮔﺮم ﻣﻌﻴﻮب‪ ،‬ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در اﺗﺎقﻫﺎي دورﺗﺮ ﻧﻴﺰ ﭘﺨﺶ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﮔﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﻮا ﻣﺨﻠﻮط ﺷﺪه و از ﻃﺮﻳﻖ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﺑﻪ واﺣﺪﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﺳﺮاﻳﺖ ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﻮرهﻫﺎي ﻛﺒﺎب ﻛﻨﻲ )ﺑﺎرﺑﻴﻜﻴﻮﻫﺎ( ﻛﻪ از ذﻏﺎل اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻴﺰان ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺎﻻﻳﻲ‬
‫از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺮﻓﺎً در ﻓﻀﺎي ﺑﺎز ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﺤﺼﻮل ﻋﻤﺪه ﮔﺎزي ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه در ﺣﺮﻳﻖﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﺳﻮزاﻧﺪن ﻛﻨﺘﺮل ﻧﺸﺪه ﻣﻮاد ﻛﺮﺑﻨﻲ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻏﻠﻈﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻣﺎده‪ ،‬ﺷﺮاﻳﻂ ﺳﻮزاﻧﺪن و ‪ ...‬ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬

‫اﺳﺘﻌﻤﺎل دﺧﺎﻧﻴﺎت ﻏﻠﻈﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ را ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻳﻚ ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﻲ از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﺻﻨﻌﺘﻲ‪ ،‬اﺣﺘﺮاق ﻣﻮﺗﻮر اﺳﺖ‪ .‬ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ‬
‫در ﮔﺎز اﮔﺰوز ﻣﻌﻤﻮﻻً در ﻣﺤﺪوده ‪ 1‬ﺗﺎ ‪ 3‬درﺻﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺪ ﻧﮕﻬﺪاري ﻳﺎ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻧﺒﻮدن‬
‫ﻣﻮﺗﻮر ﺑﻪ ‪ 7‬درﺻﺪ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬

‫‪ ٣‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫ﮔﺎز ﺧﺮوﺟﻲ از ﻣﻮﺗﻮرﻫﺎي اﺣﺘﺮاق داﺧﻠﻲ )ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ و ژﻧﺮاﺗﻮرﻫﺎي ﻣﻮﻟﺪ ﺑﺮق( ﻛﻪ در ﻓﻀﺎي‬
‫ﺑﺴﺘﻪ راه اﻧﺪازي ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺳﻄﻮح ﺧﻄﺮﻧﺎﻛﻲ از ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ را ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي داراي ﭼﻨﺪ ﻣﺘﺼﺮف )ﻣﺎﻟﻚ( و ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ‪ ،‬ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه در ﻳﻚ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻣﻲ‪-‬‬
‫ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮي از ﺑﻨﺎ اﻧﺘﻘﺎل ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﻧﺸﺖ ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺳﻘﻒ‪ ،‬ﺑﻴﻦ ﻃﺒﻘﺎت‪ ،‬در ﻃﻮل‬
‫داﻛﺖﻫﺎ و در دودﻛﺶﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك‪.‬‬

‫‪ -3‬ﻧﺼﺐ‬

‫ﺗﺠﻬﻴﺰات آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺳﺎزﻧﺪه ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎزﻧﺪه دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ را ﺑﺮاي ﻧﺼﺐ ﺻﺤﻴﺢ و اﻳﻤﻦ دﺳﺘﮕﺎه اراﺋﻪ دﻫﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از ﻧﺼﺐ و ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري از دﺳﺘﮕﺎه ﺑﻪ دﻗﺖ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﻮد‪.‬‬

‫آﺷﻜﺎرﺳﺎز و ﻳﺎ اﺑﺰار ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ روي دﻳﻮار و ﻳﺎ ﺳﻘﻒ و ﻳﺎ ﻣﻜﺎن دﻳﮕﺮي ﻛﻪ در دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ‬
‫ﺳﺎزﻧﺪه ذﻛﺮ ﺷﺪه ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬

‫اﻓﺮاد ﻧﺼﺎب آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ داراي ﺻﻼﺣﻴﺖ در ﻧﺼﺐ‪ ،‬ﺑﺎزرﺳﻲ و ﺗﺴﺖ اﻳﻦ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻜﺎﻧﻲ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺷﺮاﻳﻂ وﻟﺘﺎژ‪ ،‬دﻣﺎ و رﻃﻮﺑﺖ آن ﺧﺎرج از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﺳﺎزﻧﺪه ﻧﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻜﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮي آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻣﺤﻴﻂ و ﺟﺮﻳﺎن‬
‫ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ‪ ،‬رﻃﻮﺑﺖ‪ ،‬دﻣﺎ‪ ،‬ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر‪ ،‬و ﻳﺎ دود و ﺑﺨﺎر و ﮔﺎز دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ و ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ‬
‫ﺷﻮد ﺗﺎ از ﺑﺮوز ﻫﺸﺪارمﻫﺎي ﻛﺎذب ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬

‫دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺎﻳﺪ در ﺷﺮاﻳﻂ ذﻛﺮ ﺷﺪه در دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺳﺎزﻧﺪه ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ در دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺧﻮد ﻣﻮارد زﻳﺮ را ذﻛﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬

‫‪ ‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻧﺼﺐ ‪ ‬‬

‫‪ ۴‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫‪ ‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻛﺎرﻛﺮد ‪ ‬‬
‫‪ ‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺗﺴﺖ ‪ ‬‬
‫‪ ‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻧﮕﻬﺪاري ‪ ‬‬
‫‪ ‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺗﻌﻮﻳﺾ و ﺳﺮوﻳﺲ ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻛﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻫﺸﺪار ﮔﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻫﻴﭻ دودي وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪  .‬‬
‫‪ ‬اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم در ﻣﻮرد ﻧﺤﻮه ﻋﻤﻠﻜﺮد در ﻫﻨﮕﺎم ﻫﺸﺪار ﮔﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﺼﺐ از دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺳﻮﺧﺖ ﺳﻮز ‪ ‬‬

‫‪ -1-3‬ﻣﻜﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮي آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ‬

‫‪ -1-1-3‬ﻛﻠﻴﺎت‬

‫ﻃﺮاﺣﻲ و ﻃﺮح ﺑﻨﺪي ﺑﻨﺎﻫﺎي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ و ﺗﻌﺪاد‪ ،‬ﻧﻮع و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮده‬
‫اي ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻠﻲ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ دﺳﺘﮕﺎه در ﻛﺠﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد و در ﻛﺠﺎ ﻗﺮار ﻧﮕﻴﺮد‬
‫وﺟﻮد دارد ﺗﺎ رﻳﺴﻚ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎي ﮔﻤﺮاه ﻛﻨﻨﺪه را ﻛﺎﻫﺶ دﻫﺪ‪.‬‬

‫‪ -2-1-3‬ﻛﺪام اﺗﺎق؟‬

‫در ﺣﺎﻟﺖ اﻳﺪهآل ﻳﻚ دﺳﺘﮕﺎه آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﺮ اﺗﺎﻗﻲ ﻛﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖ ﺳﻮز در آن ﻗﺮار دارد ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻃﻤﻴﻨﺎن از رﺳﻴﺪن اﺧﻄﺎر ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ در ﺳﺎﻳﺮ اﺗﺎقﻫﺎ ﻧﻴﺰ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻧﺼﺐ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺟﺎﻧﻤﺎﻳﻲ در‬

‫‪ ‬اﺗﺎقﻫﺎي دور ﻛﻪ زﻣﺎن ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ ﻃﻮل ﻣﻲﻛﺸﺪ ﺗﺎ ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻴﺪاري ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﺸﺪار ﺷﻮﻧﺪ و‬
‫ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻫﺸﺪار دﺳﺘﮕﺎه در ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮ ﺑﻨﺎ ﺷﻨﻴﺪه ﻧﺸﻮد‪  .‬‬
‫‪ ‬ﻫﻤﻪ اﺗﺎق ﺧﻮابﻫﺎ‬

‫در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺟﺎﻧﻤﺎﻳﻲ )آﺷﻜﺎرﺳﺎز( ﻧﻜﺎت زﻳﺮ ﻻزم اﺳﺖ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪:‬‬

‫‪ ‬ﻗﺮارﮔﻴﺮي آﺷﻜﺎرﺳﺎز در اﺗﺎﻗﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺨﺎري و ﺷﻮﻣﻴﻨﻪ اﺳﺖ‪  .‬‬

‫‪ ‬ﻗﺮارﮔﻴﺮي آﺷﻜﺎرﺳﺎز در اﺗﺎﻗﻲ ﻛﻪ ﻣﺘﺼﺮﻓﻴﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ وﻗﺖ ﺧﻮد را در آﻧﺠﺎ ﻣﻲﮔﺬراﻧﻨﺪ‬

‫‪ ۵‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﻨﺎﻫﺎي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻮﺋﻴﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ )اﺗﺎق ﺳﺎده اي ﻛﻪ ﻫﻢ ﻛﺎرﺑﺮي اﺗﺎق ﻧﺸﻴﻤﻦ و اﺗﺎق ﺧﻮاب را دارد(‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ دور از اﺟﺎق ﮔﺎز و ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺧﻮاب اﻓﺮاد ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬

‫اﮔﺮ وﺳﻴﻠﻪ در اﺗﺎﻗﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد )ﻣﺜﻼً اﺗﺎﻗﻲ ﻛﻪ دﻳﮓ ﺑﺨﺎر در‬
‫آن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ(‪ .‬آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ دﻗﻴﻘﺎً ﺧﺎرج از اﺗﺎق ﻧﺼﺐ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺻﺪاي ﻫﺸﺪار راﺣﺖﺗﺮ ﺷﻨﻴﺪه ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -3-1-3‬ﻛﺠﺎي اﺗﺎق؟‬

‫ﺑﺎﻳﺪ اﻣﻜﺎن دﻳﺪن ﭼﺮاغﻫﺎي اﻧﺪﻳﻜﺎﺗﻮر وﻗﺘﻲ ﻛﻪ در ﻣﺠﺎورت ﻣﺤﻞ ﻗﺮار ﮔﻴﺮي آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎ ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫دادن دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺧﺎص ﺑﺮاي ﻣﺤﻞ دﻗﻴﻖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮي آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ اﻧﻮاع اﺗﺎق و ﻫﺮ ﻛﺎرﺑﺮي ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻤﻜﻦ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﻧﻜﺎت زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺤﻞ ﺑﻬﻴﻨﻪ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻣﻘﺘﻀﻲ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار‬
‫ﮔﻴﺮد‪:‬‬

‫‪ -1-3-1-3‬آﺷﻜﺎرﺳﺎز در ﻛﺠﺎ ﻧﺼﺐ ﻧﺸﻮد‬

‫آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻣﻜﺎنﻫﺎي زﻳﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪:‬‬

‫‪ ‬در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﺤﻔﻮظ )ﻣﺜﻼً در داﺧﻞ ﻗﻔﺴﻪ ﻳﺎ ﭘﺸﺖ ﭘﺮده( ‪ ‬‬

‫‪ ‬در ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﺴﺪود ﺷﻮد )ﻣﺜﻼً ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺒﺎب و اﺛﺎﺛﻴﻪ(‪  .‬‬
‫‪ ‬ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً در ﺑﺎﻻي ﺳﻴﻨﻚ ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﻧﺰدﻳﻚ در ﻳﺎ ﭘﻨﺠﺮه ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﻧﺰدﻳﻚ ﻓﻦ ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﻧﺰدﻳﻚ ﻫﺮ ﻫﻮاﻛﺶ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ درﻳﭽﻪﻫﺎي ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﺸﺎﺑﻪ ‪ ‬‬
‫‪ ‬در ﻓﻀﺎﻳﻲ ﻛﻪ دﻣﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ زﻳﺮ ‪ -10‬درﺟﻪ و ﻳﺎ ﺑﺎﻻي ‪ 40‬درﺟﻪ ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬
‫ﺑﺮاي ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه و داراي ﺗﺎﻳﻴﺪﻳﻪ از آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪  :‬‬
‫‪ ‬ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﺜﻴﻔﻲ و ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺳﻨﺴﻮر را ﻣﺴﺪود ﻛﻨﺪ‪  .‬‬
‫‪ ‬رﻃﻮﺑﺖ ﻓﻀﺎ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 10‬درﺻﺪ و ﻳﺎ ﺑﺎﻻي ‪ 95‬درﺻﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﮕﺮ آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه و داراي ﺗﺎﻳﻴﺪﻳﻪ از آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪  :‬‬
‫‪ ‬ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ اﺟﺎق ﭘﺨﺖ و ﭘﺰ ‪ ‬‬

‫‪ ۶‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫ﻛﻠﻴﻪ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻛﻪ ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده در ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻄﻲ ﺧﺎﺻﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﻀﺎي آزاد‪ ،‬دﻣﺎﻫﺎي ﺑﺎﻻ ﻳﺎ‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻦ‪ ،‬رﻃﻮﺑﺖ ﺑﺎﻻ‪ ،‬ﺷﺮاﻳﻂ ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر‪ ،‬ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي ﺧﻄﺮﻧﺎك و ﻳﺎ ﻣﻜﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن دﺳﺘﻜﺎري وﺟﻮد دارد‪،‬‬
‫ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺗﺎﻳﻴﺪﻳﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدن ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده در آن ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص از آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ ‬‬

‫‪ -2-3-1-3‬آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ در اﺗﺎﻗﻲ ﻛﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖﺳﻮز ﻗﺮار دارد‬

‫اﮔﺮ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺮ روي دﻳﻮار ﺟﺎﻧﻤﺎﻳﻲ ﺷﻮد‪:‬‬

‫اﻟﻒ( ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺰدﻳﻚ ﺳﻘﻒ ﺟﺎﻧﻤﺎﻳﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ب( ﺑﺎﻳﺪ در ارﺗﻔﺎﻋﻲ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻫﺮ در ﻳﺎ ﭘﻨﺠﺮه اي ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺮ روي ﺳﻘﻒ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 300‬ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮ از ﻫﺮ دﻳﻮار ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪) .‬ﺷﻜﻞ)‪.((1‬‬

‫‪ ٧‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬

‫ر‬
‫ﻣﺠﺎور‬ ‫ﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺮ رووي ﺳﻘﻒ از دﻳﻳﻮارﻫﺎي‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻧﺼ‬
‫ﻪ‬ ‫ﺷﻜﻞ)‪:(1‬‬
‫ﺷ‬

‫ﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ددر ارﺗﻔﺎع‬

‫ﺳﺎزي ﻛﻪ ﺑﺮ رروي دﻳﻮار ﻧﺼ‬
‫ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻛﻪ ارﺗﻔﺎع ﺳﻘﻒ اﺟﺎزه دﻫﺪ‪ ،‬آﺷﻜﺎرﺳ‬
‫ﻲ‬ ‫در‬
‫ﺷﺪ ﺷﻜﻞ)‪.(2‬‬
‫‪ 2.29‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻛﻒ ﺑﻮده و ﻓﺎﺻﻠﻪاش از ﺳﻘﻒ ﻛﻛﻤﺘﺮ از ‪ 150‬ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷ‬

‫ﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻗﺮﺮار ﮔﻴﺮد‬

‫ﺻﻠﻪ اﻓﻘﻲ ﺑﻴﻦ ‪ 1‬ﺗﺎ ‪ 3‬ﻣﺘﺮ از ﻣﻨﺒﻊ دارااي ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴ‬
‫آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﺎﺻ‬
‫ﺷﻜﻞ)‪.(3‬‬

‫‪ ٨‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬

‫ﺑﺮ روي دﻳﻮار از ﺳﻘﻒ و ﻛﻒ‬

‫آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺮ‬
‫ز‬ ‫ﺻﻠﻪ‬
‫ﺷﻜﻞ)‪ :(2‬ﻓﺎﺻ‬

‫‪ ٩‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬

‫ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺮﺑﻦ‬

‫ﻧﺼﺐ ﺷﺪه از ﻊ‬
‫ﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺐ‬
‫ﻞ)‪ :(3‬ﻓﺎﺻﻠﻪ آﺷ‬
‫ﺷﻜﻞ‬

‫‪  ١٠‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫اﮔﺮ اﺗﺎﻗﻲ ﭘﺎرﺗﻴﺸﻦ ﺑﻨﺪي ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ در ﺳﻤﺘﻲ از ﭘﺎرﺗﻴﺸﻦ ﻛﻪ ﻣﻨﺒﻊ داراي ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺗﻮﻟﻴﺪ‬
‫ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪهﻫﺎي ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در اﺗﺎقﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺳﻘﻒ ﺷﻴﺒﺪار ﺑﺎﻳﺪ در ﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻي اﺗﺎق ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫‪ -3-3-1-3‬آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﻧﺼﺐ ﺷﺪه در اﺗﺎقﻫﺎي ﺧﻮاب و اﺗﺎقﻫﺎي دور از ﻣﻨﺒﻊ ﺳﻮﺧﺖ ﺳﻮز ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺘﺎً‬
‫ﻧﺰدﻳﻚ ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﻣﺘﺼﺮﻓﻴﻦ ﺟﺎﻧﻤﺎﻳﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -4‬اﻟﺰاﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

‫‪ -1-4‬ﻛﻠﻴﺎت ‪:‬‬

‫دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻤﺌﻦ وﺟﻮد ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻛﺎرﺑﺮدي ﻣﺸﺨﺺ در ﻣﺤﻴﻂ ﻫﺎي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ‬
‫را آﺷﻜﺎر ﻛﺮده و ﺑﺎﻳﺪ اﻋﻼم ﻫﺸﺪار ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬

‫ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎي آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﻛﺎرﺑﺮدﻫﺎي ﺧﺎﻧﮕﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﺮ ‪ 3‬ﺳﺎل ﻳﻜﺒﺎر‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻜﻨﻴﺴﻴﻦ واﺟﺪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﺴﺖ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ اﺳﺎس دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﭼﺎپ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه‬
‫ﺗﺴﺖ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ در زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﻴﮕﻨﺎل "ﭘﺎﻳﺎن ﻋﻤﺮ" ﻓﻌﺎل ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﻳﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻌﻮﻳﻀﻲ ﻛﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮده‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬و ﻳﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ دﺳﺘﮕﺎه در ﺗﺴﺖ ﻋﻤﻠﻜﺮد رد ﺷﻮد‪ ،‬ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺮق ﺷﻬﺮ‪ ،‬ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺗﺎﻣﻴﻦ اﻧﺮژي ﻻزم را ﺑﺮاي‬
‫ﻛﺎرﻛﺮد دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺮاي ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 24‬ﺳﺎﻋﺖ در ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺪون ﻫﺸﺪار را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭘﺲ از اﻳﻦ ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ راه اﻧﺪازي ﺳﻴﺴﺘﻢ آﺷﻜﺎرﺳﺎز و ﺗﻤﺎﻣﻲ اﺑﺰار ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ آن را ﺑﺮاي ‪ 12‬ﺳﺎﻋﺖ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﻣﺎﻧﻴﺘﻮرﻳﻨﮓ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﻲ ‪ 12‬ﺳﺎﻋﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ‪5‬‬
‫دﻗﻴﻘﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫دﺳﺘﮕﺎه آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺮق ﺷﻬﺮ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻓﺎﻗﺪ ﺳﻮﺋﻴﭻ ﻗﻄﻊ ﺑﺮق ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪  ١١‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺮق ﺷﻬﺮ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در دﺳﺘﮕﺎه‪-‬‬
‫ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺛﺎﻧﻮﻳﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺗﺮي اﺳﺖ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻴﻜﻪ ﺑﺎﺗﺮي ﺧﺎرج ﺷﺪه ﻳﺎ اﺗﺼﺎﻻت آن ﻗﻄﻊ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ‬
‫ﺳﻴﮕﻨﺎل ﻫﺸﺪار ﺑﻪ ﺻﺪا در آﻳﺪ‪.‬‬

‫‪ -2-4‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ دﺳﺘﮕﺎه آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻄﺎﺑﻖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪه در وﺿﻌﻴﺖ ﻛﺎري ﺧﻮد ﻧﺼﺐ ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮﻫﺎي آن ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ -2-2-4‬دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ داراي ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه ﺷﻨﻴﺪاري ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺳﻴﮕﻨﺎل ﺻﻮﺗﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص اﺳﺘﺮاﺣﺖ و ﺧﻮاب ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻄﺢ ﺻﺪاﻳﻲ ﺑﺎ ﻗﺪرت‬
‫‪ 15‬دﺳﻴﺒﻞ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﻄﺢ ﺻﻮت ﻣﺤﻴﻂ و ﻳﺎ ‪ 5‬دﺳﻴﺒﻞ ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺑﻴﺸﻴﻨﻪ ﺳﻄﺢ ﺻﻮت ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺮاي‬
‫ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 60‬ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺳﻴﮕﻨﺎلﻫﺎي ﻫﺸﺪار ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ وﺟﻮد ﮔﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺻﺪاي ﺳﺎﻳﺮ ﺳﻴﮕﻨﺎلﻫﺎي دﺳﺘﮕﺎه ﻣﺘﻔﺎوت‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺻﻮرت اﺗﺼﺎل آژﻳﺮ ﺑﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ آژﻳﺮ و آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻳﻚ‬
‫ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪﻳﻪ آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎه ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﻴﻦ دو ﺑﺮﻧﺪ ﻣﺘﻔﺎوت وﺟﻮد‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻤﻠﻜﺮد آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ و آژﻳﺮﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﻓﻌﺎل ﺷﺪن آژﻳﺮﻫﺎي اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﻳﺎ‬
‫ﻛﻨﺘﺮل ﭘﻨﻞﻫﺎي ﺳﻴﺴﺘﻢ اﻋﻼم ﺣﺮﻳﻖ و ﻳﺎ اﻳﺴﺘﮕﺎهﻫﺎي ﻧﻈﺎرﺗﻲ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﺗﺎق ﺧﻮابﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺻﺪاي ﻫﺸﺪار آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺷﻨﻴﺪه ﻧﺸﻮد‪ ،‬و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﮔﺮ‬
‫ﻣﺤﻴﻂ ﻧﻮﻳﺰي ﺑﻮده و ﺳﺮ و ﺻﺪاي ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻴﺮون و ﻳﺎ ﻣﺤﻴﻂ داﺧﻞ ﻣﺎﻧﻊ از رﺳﻴﺪن ﺻﺪاي ﻫﺸﺪار ﺑﻪ داﺧﻞ اﺗﺎق‬
‫ﺧﻮاب ﺷﻮد‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻫﺮ اﺗﺎق ﻳﻚ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻳﺎ ﻳﻚ آژﻳﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬

‫آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﻧﺼﺐ ﺷﺪه در ﻣﺤﻴﻂﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻓﺮاد داراي ﺿﻌﻒ ﺷﻨﻮاﻳﻲ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ اﺧﻄﺎرﻫﺎي‬
‫دﻳﺪاري در ﻣﻜﺎنﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ -3-2-4‬ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﺎر ﻓﻌﺎل ﺷﺪن آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺮاي ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺎﻻي ‪ 50 ppm ‬ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺸﺪار‬
‫ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻓﻌﺎل ﺑﻤﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫‪  ١٢‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫اﮔﺮ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﻴﺪ دﺳﺘﮕﺎه آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ را رﻳﺴﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻨﻮز در ﻣﺤﻴﻂ‬
‫ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در ﺳﻄﺢ ﻫﺸﺪار وﺟﻮد دارد‪.‬‬

‫‪ -4-2-4‬ﺗﻤﺎم اﺑﺰارﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻨﻈﻴﻢ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻳﺎ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ آن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫ﺻﻮرﺗﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻓﺮاد ﻏﻴﺮ ﻣﺠﺎز را ﺗﺮﻏﻴﺐ ﺑﻪ دﺳﺘﻜﺎري ﻧﻜﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ -3-4‬ﺳﻴﮕﻨﺎلﻫﺎي ﺧﺮاﺑﻲ ‪ :‬دﺳﺘﮕﺎه در ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻄﻊ اﺗﺼﺎل ﻳﺎ اﺗﺼﺎل ﻛﻮﺗﺎه ﺷﺪن ﺣﺴﮕﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﺳﻴﮕﻨﺎل‬
‫ﺧﺮاﺑﻲ اﻳﺠﺎد ﻛﻨﺪ‪ .‬ﺳﻴﮕﻨﺎل ﺧﺮاﺑﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت واﺿﺢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ و ﻣﺘﻔﺎوت از ﻫﺸﺪار ﻧﺸﺖ ﮔﺎز ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -4-4‬ﺑﺮﭼﺴﺐ ﮔﺬاري و دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎ ‪:‬‬

‫‪ -1-4-4‬ﻛﻠﻴﺎت ‪ :‬ﺗﻤﺎم ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎي روي دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪي و ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﻲ‬
‫و ﻳﺎ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -2-4-4‬ﺑﺮﭼﺴﺐ ﮔﺬاري ‪:‬‬

‫دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎي ﺑﺎ دوام ﺷﺎﻣﻞ اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬

‫اﻟﻒ( ﻧﺎم ﺳﺎزﻧﺪه ﻳﺎ ﻓﺮوﺷﻨﺪه‪ ،‬ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺠﺎري ﻳﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي دﻳﮕﺮ ﺟﻬﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ‪.‬‬

‫ب( ﻧﺎم دﺳﺘﮕﺎه‪ ،‬ﺷﻤﺎره ﻣﺪل )در ﺻﻮرت وﺟﻮد( و ﻧﻮع ﮔﺎزي ﻛﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ آن اﺳﺖ‪.‬‬

‫پ( ﺷﻤﺎره اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻠﻲ‪ 13172-1‬و ﻳﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ‪ EN 50291‐1 ‬و ﻳﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ‪ ‬‬

‫ت( ﻧﻮع دﺳﺘﮕﺎه ‪ A‬ﻳﺎ ‪  B‬‬

‫ث( ﺷﻤﺎره ﺳﺮﻳﺎل ﻳﺎ ﻛﺪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺳﺎﺧﺖ دﺳﺘﮕﺎه‪.‬‬

‫ج( ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺮق ﺷﻬﺮ‪ ،‬وﻟﺘﺎژ ﺗﻐﺬﻳﻪ اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ و ﺑﺴﺎﻣﺪ و ﺑﻴﺸﻴﻨﻪ ﺗﻮان ﻣﺼﺮﻓﻲ‪.‬‬

‫چ( ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺎﺗﺮي ‪ ،‬ﻧﻮع و اﻧﺪازه ﺑﺎﺗﺮيﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﻮﻳﺾ‪.‬‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺑﺎﺗﺮي ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﺎل و ﻣﺎه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺮ روي ﺑﺎﺗﺮي ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮد‪ .‬در ﻏﻴﺮ‬
‫اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻧﺼﺎب ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺗﺎرﻳﺦ را ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮده و ﺑﺮ روي ﺑﺎﺗﺮي ﻣﺎرك ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ح( ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺷﺪه ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎه‪.‬‬

‫‪  ١٣‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬

‫‪ -3-4-4‬اﺣﺘﻴﺎطﻫﺎ‬

‫ﺗﻤﺎم آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي ﮔﺎز ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ اﺧﻄﺎر ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺮﭼﺴﺐ ﺑﺮ روي دﺳﺘﮕﺎه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪:‬‬

‫‪ -4-4-4‬ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ‬

‫دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻳﻚ ﺑﺮوﺷﻮر ﻳﺎ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ راﻫﻨﻤﺎ اراﺋﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي ﻛﺎﻣﻞ و ﺷﻔﺎف دﻗﻴﻖ‬
‫ﺑﺮاي ﻧﺼﺐ‪ ،‬ﻋﻤﻠﻜﺮد اﻳﻤﻦ و ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬و ﻛﻨﺘﺮل دوره اي دﺳﺘﮕﺎه اراﺋﻪ دﻫﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻛﺘﺎﺑﭽﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ داراي‬
‫اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬

‫اﻟﻒ( ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺮق ﺷﻬﺮ‪ ،‬وﻟﺘﺎژ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺻﺤﻴﺢ‪ ،‬ﺑﺴﺎﻣﺪ‪ ،‬ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻴﻮز )در ﺻﻮرت وﺟﻮد(‪،‬‬
‫و روش اﺗﺼﺎل ﺑﻪ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺑﺮق ﺷﻬﺮ‪.‬‬

‫ب( ﺑﺮاي دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﺑﺎ ﺑﺎﺗﺮي‪ ،‬ﻧﻮع و اﻧﺪازه ﺑﺎﺗﺮيﻫﺎي ﺗﻌﻮﻳﻀﻲ‪ ،‬ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ‪ ،‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي‬
‫ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺑﺎﺗﺮي و اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺿﻌﻴﻒ ﺑﻮدن ﺑﺎﺗﺮي‪.‬‬

‫پ( راﻫﻨﻤﺎي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﻧﺼﺐ دﺳﺘﮕﺎه و اﺧﻄﺎر ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺷﺨﺺ داراي‬
‫ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪..‬‬

‫ت( اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم در زﻣﺎن ﻫﺸﺪار دﺳﺘﮕﺎه‪.‬‬

‫ث( ﺗﻮﺿﻴﺢ در ﻣﻮرد ﺗﻤﺎم ﻫﺸﺪارﻫﺎ )ﺷﻨﻴﺪاري و دﻳﺪاري( و دﻳﮕﺮ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻧﺤﻮه راه اﻧﺪازي ﻣﺠﺪد‬
‫دﺳﺘﮕﺎه و وﺳﺎﻳﻞ ﺟﺎﻧﺒﻲ آن در ﺻﻮرت ﻟﺰوم‪.‬‬

‫ج( ﻟﻴﺴﺖ ﻣﻮاد‪ ،‬ﺑﺨﺎرﻫﺎ ﻳﺎ ﮔﺎزﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ ﻛﺎرﻛﺮد ﻣﻄﻤﺌﻦ دﺳﺘﮕﺎه در ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﻳﺎ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت‬
‫ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺑﮕﺬارد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﻣﺎﻳﻌﺎت ﺗﻤﻴﺰ ﻛﻨﻨﺪه‪ ،‬ﺑﺮاق ﻛﻨﻨﺪهﻫﺎ‪ ،‬رﻧﮓﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺨﺎرات ﻧﺎﺷﻲ از ﭘﺨﺖ و ﭘﺰ و ﻏﻴﺮه‪.‬‬

‫‪  ١۴‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫چ( ﻫﺸﺪار در ﻣﻮرد اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻄﺮات ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ ﻳﺎ ﻧﻘﺺ ﻓﻨﻲ دﺳﺘﮕﺎه در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ دﺳﺘﮕﺎه دﺳﺘﻜﺎري‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬

‫ح( دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي راه اﻧﺪازي ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺧﻮدآزﻣﺎﻳﻲ دﺳﺘﮕﺎه‪.‬‬

‫خ( ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر دﺳﺘﮕﺎه‪.‬‬

‫ذ( ﺗﻮﺿﻴﺢ در ﻣﻮرد ﻣﺤﺪودﻳﺖﻫﺎي ﻛﺎري دﻣﺎ و رﻃﻮﺑﺖ‪.‬‬

‫ر( ﺷﺮاﻳﻂ اﻳﺠﺎد وﺿﻌﻴﺖ ﻫﺸﺪار‪.‬‬

‫ز( ﺗﻮﺿﻴﺤﺎﺗﻲ در ﻣﻮرد ﺗﺎﺛﻴﺮات ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﺮ ﺑﺪن اﻧﺴﺎن ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻊ‬
‫ﺗﺎﺛﻴﺮات ﺷﺪﻳﺪ وﺟﻮد ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻧﺸﻮد‪ .‬و اﻳﻨﻜﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﺎﻣﻞ اﻳﻤﻨﻲ اﻓﺮاد را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻄﺮات‬
‫ﺟﺪي ﻧﺎﺷﻲ از اﺳﺘﺸﻤﺎم ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫ژ( ﻫﺸﺪار در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻛﻪ ﻧﺼﺐ اﻳﻦ دﺳﺘﮕﺎه ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻧﺼﺐ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده و ﻧﮕﻬﺪاري ﺻﺤﻴﺢ وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎ‬
‫ﺳﻮﺧﺖ ﻓﺴﻴﻠﻲ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻛﺎﻣﻞ و دودﻛﺶ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -5-4-4‬ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪي‬

‫ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪي دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎوي اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬

‫‪ ‬ﻫﺸﺪاري ﺟﻬﺖ اﻟﺰام ﻧﺼﺐ دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ﻣﺘﺨﺼﺺ ‪ ‬‬

‫‪ ‬اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ راﺟﻊ ﺑﻪ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﻧﮕﻬﺪاري ‪ ‬‬
‫‪ ‬در ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻦ اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺮ ‪  :‬‬
‫‪ o‬ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر ﺣﺴﮕﺮ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻃﻮل ﻋﻤﺮ دﺳﺘﮕﺎه ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬و ﻣﺪت‬
‫اﻧﺒﺎرداري در آن ﺗﺎﺛﻴﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪  .‬‬
‫‪ ‬ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت واﺿﺢ ﭘﻴﻐﺎم زﻳﺮ را ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪  :‬‬

‫‪  ١۵‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫‪ -5‬ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮان‬

‫‪ -1-5‬ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻐﺬﻳﻪ‪:‬‬

‫ﻧﺼﺎب ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺣﺪاﻛﺜﺮ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻐﺬﻳﻪ ﻣﺘﺼﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد ﻛﻪ اﮔﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺧﺎﻟﻲ از ﺳﻜﻨﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﺎ ﻫﻴﭻ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺗﻮﻟﻴﺪ‬
‫ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﻲ ﺧﺎﻣﻮش ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -2-5‬اﻧﺪﻳﻜﺎﺗﻮرﻫﺎ‬

‫ﻫﻤﻪ ﻋﻼﺋﻢ ﺳﻤﻌﻲ و ﺑﺼﺮي ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﻮد ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻔﺎوت در ﺣﻴﻦ راه اﻧﺪازي اوﻟﻴﻪ و‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻌﻤﻮل‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﻛﺎرﺑﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺳﻴﮕﻨﺎلﻫﺎي ﻫﺸﺪار ﺧﻄﺎ‪ ،‬ﺷﺎﻣﻞ ﻋﻼﻣﺖ‬
‫ﺿﻌﻴﻒ ﺷﺪن ﺑﺎﺗﺮي‪ ،‬در ﺻﻮرت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮدن‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻗﺪام ﺑﻌﺪي ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺳﻴﮕﻨﺎل ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺸﺪار و ﻫﺮ اﻣﻜﺎﻧﺎت رﻳﺴﺖ ﻛﺮدﻧﻲ اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋهاي دارد و ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه اﻗﺪاﻣﺎت‬
‫ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮ ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎﻳﻲ در ﻣﻮرد ﺗﺎﺧﻴﺮﻫﺎي داﺧﻠﻲ در ﻋﻤﻠﻜﺮد دﺳﺘﮕﺎه‬
‫)آﺷﻜﺎرﺳﺎز( ﭼﻪ ﺑﻴﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﺻﻮﺗﻲ و ﺑﺼﺮي‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﻴﻦ ﻫﺸﺪار ﺻﻮﺗﻲ و اﻗﺪاﻣﺎت اﺟﺮاﻳﻲ داده ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -3-5‬ﻫﺸﺪارﻫﺎ‬

‫ﺗﻮﺟﻪ ﻛﺎرﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻟﻴﺴﺘﻲ از ﻣﻮاد ﺗﺪاﺧﻞ ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻤﻜﻦ ذﻛﺮ ﺷﺪه در دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و‬
‫اﺛﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ روي ﺣﺴﮕﺮ‪ ،‬در ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت و دراز ﻣﺪت ﺟﻠﺐ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺸﺪاري در ﻣﻮرد اﻳﻨﻜﻪ‬
‫‪-‬ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت دﻳﮕﺮي ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﺑﺮﺧﻲ ﻟﻮازم ﺧﺎص ﻣﻨﺰل اﺗﻔﺎق ﺑﻴﺎﻓﺘﺪ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺛﺮات ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ ﺷﻮد‪ -‬داده‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻏﻠﻈﺖ ﺑﺎﻻي دود ﺗﻨﺒﺎﻛﻮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻋﻼم ﻫﺸﺪار ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮ‬
‫در ﻣﻮرد اﻳﻨﻜﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺎز اﮔﺰوز )ﻣﺜﻼً در ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﺎرت زدن ﻳﻚ وﺳﻴﻠﻪ(‬
‫ﻧﻴﺰ واﻛﻨﺶ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ‪ ،‬اﻃﻼع رﺳﺎﻧﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -4-5‬ﻧﮕﻬﺪاري‬

‫‪  ١۶‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫ﻫﻤﻪ روشﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮل ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه )ﺷﺎﻣﻞ ﺗﺴﺖ( ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﻛﺎرﺑﺮ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻛﺎرﺑﺮ اﻳﻦ آﮔﺎﻫﻲ داده ﺷﻮد ﻛﻪ آﺷﻜﺎرﺳﺎزي ﻛﻪ در ﻃﻲ ﺗﺴﺖ ﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮل ﻣﺮدود ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺼﺎب ﻳﺎ‬
‫ﻓﺮوﺷﻨﺪه ﻋﻮدت داده ﺷﺪه ﻳﺎ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -5-5‬ﻃﻮل ﻋﻤﺮ‬

‫ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪه در ﻣﻮرد ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﺳﻨﺴﻮر ‪ ،‬ﺑﺎ ﻗﺮار دادن ﻧﺸﺎﻧﻪاي ﺑﺮ روي دﺳﺘﮕﺎه‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻛﻪ در ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺼﺐ ﻧﻴﺰ ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻃﻼع رﺳﺎﻧﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎرﺑﺮ در ﻣﻮرد دﺳﺘﮕﺎﻫﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺎﺗﺮي ﺗﻐﺪﻳﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬در ﻣﻮرد ﻃﻮل ﻋﻤﺮ ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺎﺗﺮي و ﻋﻼﻣﺖ ﻛﻢ ﺷﺪن ﺑﺎﺗﺮي اﻃﻼع رﺳﺎﻧﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫روش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺑﺎﺗﺮي‪ ،‬ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺎﻳﺰ و ﻧﻮع ﺑﺎﺗﺮي ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺿﻴﺢ داده ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ -6‬اﻗﺪاﻣﺎت اﺿﻄﺮاري‬

‫اﮔﺮ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺳﻴﮕﻨﺎل ﻫﺸﺪاري را آﻏﺎز ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻋﻤﺎل زﻳﺮ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ اﻧﺠﺎم‬
‫ﺷﻮد‪:‬‬

‫‪ .1‬آراﻣﺶ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻛﺮده و ﻫﻤﻪ ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎ را ﺑﺎز ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﻣﻴﺰان ﺗﻬﻮﻳﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﺑﺪ )ﻣﻮرد آ را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ(‪.‬‬
‫ﺗﻤﺎم وﺳﺎﻳﻞ ﺳﻮﺧﺖ ﺳﻮز را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﺮده و در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن از ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪن آﻧﻬﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ‪  .‬‬
‫‪ .2‬اﮔﺮ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻫﻤﭽﻨﺎن‪ ،‬ﺣﺘﻲ ﭘﺲ از رﻳﺴﺖ ﻛﺮدن )در ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ( ﺑﻪ ﻫﺸﺪار دادن اداﻣﻪ داد‪،‬‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻛﻨﻴﺪ درﻫﺎ و ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎ را در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎز رﻫﺎ ﻛﺮده‪ ،‬و ﻓﻘﻂ ﻣﺘﻨﺎوﺑﺎً ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وارد‬
‫ﺷﺪه و آﺷﻜﺎرﺳﺎز را رﻳﺴﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺸﺪار ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﻮد )ﻣﻮرد ب را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ(‪ .‬در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪-‬‬
‫ﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ و داراي ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺘﺼﺮف ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺘﺼﺮﻓﻴﻦ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ‬
‫ﻫﺸﺪار داده ﺷﺪه اﺳﺖ‪  .‬‬
‫‪ .3‬ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ دﭼﺎر رﻧﺞ اﺛﺮات ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﺴﻤﻮﻣﻴﺖ ﮔﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻛﻤﻚ‬
‫ﭘﺰﺷﻜﻲ درﻳﺎﻓﺖ ﻛﻨﻴﺪ و اﻃﻼع دﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺸﻜﻮك ﺑﻪ اﺳﺘﻨﺸﺎق ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ اﺳﺖ‪  .‬‬
‫‪ .4‬ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﺮﻛﺰ ﺗﻌﻤﻴﺮ و ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻟﻮازم ﺧﺎﻧﮕﻲ و ﻳﺎ ﺧﺪﻣﺎت ﭘﺲ از ﻓﺮوش ﺗﻠﻔﻦ ﻛﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻳﺎ در‬
‫ﻣﻮاﻗﻊ ﻟﺰوم ﺑﺎ ﺷﻤﺎره ﺗﻤﺎس اﺿﻄﺮاري ﻣﺮﻛﺰ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪه ﺳﻮﺧﺖ )ﻣﺜﻼً ﺷﺮﻛﺖ ﮔﺎز( و ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻲ)‪ (125‬ﺗﻤﺎس ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻨﺒﻊ اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و اﺻﻼح ﺷﻮد‪ .‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ دﻟﻴﻞ‬
‫ﻫﺸﺪار ﺑﻪ ﻃﻮر واﺿﺢ ﻧﺎدرﺳﺖ و اﻟﻜﻲ ﺑﺎﺷﺪ )ﻣﻮرد پ را ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ(‪ ،‬ﻣﺠﺪداً از وﺳﻴﻠﻪ ﺳﻮﺧﺖ ﺳﻮز اﺳﺘﻔﺎده‬
‫‪  ١٧‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫ﻧﻜﻨﻴﺪ ﺗﺎ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮد داراي ﺻﻼﺣﻴﺖ )ﻛﺎرﺷﻨﺎس ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ( ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠﻲ‬
‫ﭼﻚ و ﭘﺎﻛﺴﺎزي ﺷﻮد‪  .‬‬

‫ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻣﻮارد زﻳﺮ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻋﻤﻠﻜﺮدﻫﺎي ﺗﻮﺻﻴﻪ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ را اﺻﻼح ﻛﻨﺪ و در ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در‬
‫زﻣﺎن ﻧﺼﺐ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬

‫أ( ﺑﺎﻳﺪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﺮخ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص‪ ،‬در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬
‫ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﺗﺮي از ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ در ﻓﻀﺎي ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه )داﺧﻠﻲ( ﺷﻮد ‪ . ‬ﻣﺜﺎﻟﻲ از ﭼﻨﻴﻦ‬
‫ﻣﻮردي در ﺷﺮاﻳﻂ وﺟﻮد آﻟﻮدﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻫﻮاي ﺳﺮد اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺷﺮاﻳﻂ‬
‫ﻓﻀﺎي ﺑﺎز ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺎﻛﺘﻮر راه اﻧﺪاز ﻫﺸﺪار آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺷﻮد‪  .‬‬
‫ب( ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻫﺸﺪار آﻏﺎز ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﺮدن ﻫﺸﺪار ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺘﻨﺎوب اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد‬
‫ﻛﻪ آﻳﺎ ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﺑﻪ زﻳﺮ ﺳﻄﺢ ﻫﺸﺪار ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻛﺎر ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻪ‬
‫ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ وارد ﺷﺪ‪ ،‬ﻟﺬا ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد ﺗﺎ رﻳﺴﻚ ﻓﺮدي ﺣﺪاﻗﻞ ﮔﺮدد‪  .‬‬
‫ت( ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺒﻊ اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺤﺮﻳﻚ آﺷﻜﺎرﺳﺎز‬
‫و اﻋﻼم ﻫﺸﺪار ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل‪  :‬‬
‫‪ ‬ﻣﻘﺪار زﻳﺎدي دود ﺗﻨﺒﺎﻛﻮ ‪ ‬‬
‫‪ ‬ﮔﺎز ﺷﻬﺮي ‪ ‬‬
‫‪ ‬اﻧﺘﺸﺎر ﻧﺎﺷﻲ از دود آﺗﺶ ‪ ‬‬

‫ﻫﺸﺪار ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻣﻮاد دﻳﮕﺮي ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﻲ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻮاد‬
‫ﺧﺎﻧﮕﻲ ﻣﺮﺳﻮم ﺣﺴﺎس ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﻼل‪ .‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﺨﺺ‬
‫ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻪ ﻣﻮادي ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻋﻼم ﻫﺸﺪار ﺷﻮد‪.‬‬

‫ث( ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﻌﺮض اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺎز ‪ CO‬از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﺑﻪ وﻳﮋه در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ و داراي ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺘﺼﺮف‪ .‬ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﻣﺸﻜﻼت ﺧﺎﺻﻲ ﻣﻤﻜﻦ‬
‫اﺳﺖ در ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻣﺜﻞ ﻣﻜﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ دودﻛﺶ ﻣﺸﺘﺮك دارﻧﺪ‪ ،‬و ﻳﺎ دودﻛﺶﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬
‫اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﺟﺮا ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ از ﻫﺮ ﺟﺎي دﻳﮕﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺼﺐ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد‪  .‬‬
‫ج( از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺗﻮﻗﻒ ﻫﺸﺪار ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺎﻳﻴﻦ آﻣﺪن ﺳﻄﺢ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ ﻣﺤﻴﻂ‪ ،‬ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺑﺎﺗﺮي ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻟﺬا ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻻزم در ﻣﻮرد آﺷﻜﺎرﺳﺎزﻫﺎي داراي ﺑﺎﺗﺮي ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪ .‬در‬

‫‪  ١٨‬‬
‫‪ ‬‬
 ‫‪ ‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎم ورود ﻣﺠﺪد ﺑﻪ ﻣﺤﻞ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺻﺤﻴﺢ آﺷﻜﺎرﺳﺎز ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺪﺳﺖ‬
‫ﻧﻴﺎﻣﺪ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﺪداً ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺷﺪه و اﺑﺰار دﻳﮕﺮي ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻮﻧﻮاﻛﺴﻴﺪ ﻛﺮﺑﻦ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﺷﻮد ﺗﺎ ﻋﺪم وﺟﻮد ﺧﻄﺮ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺑﺎﺗﺮي ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻲ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﻮد‪  .‬‬

‫‪ ‬‬

‫‪ ‬‬

‫‪  ١٩‬‬
‫‪ ‬‬