ΑΝ∆ΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ

Ο ΦΩΤΟΦΡΑΧΤΗΣ
"...Όρθρος η ώρα η πρώτη.
Πίσω της, η λαγαρή πρωία µε δείκτες
ρόδινους που γρήγορα (θα πω,
ανέλπιστα σχεδόν) γυρίζουν και
χρυσίζουν.
Ένας φακός µε απίστευτον
φωτοφράκτη αρπάζει την πιο γοργή
στιγµή και την απλώνει στην επιφάνεια
µιας πλάκας λείας, ευαισθησίας
εξαισίας.
Και τώρα που άνοιξε και έκλεισε ο
φωτοφράκτης σαν µάτι αδέκαστο και
συνελήφθη ο χρόνος, ο ρεµβασµός
αυξάνει την ζωή και δίδει στην κάθε
εικόνα την κίνησι και την ευελιξία που
φέρνει από τα βάθη µιας πηγής (της
ιδικής του) ζεστό το πιο κρυφό της
νόηµα..."
ΚΙΚΗ ∆ΗΜΟΥΛΑ

ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ / ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ

"...Οτι είσουν πάντα έτσι,

από χαρτί εκ γενετής
φωτογραφία
σε συνάντησα ανέκαθεν πως
έτσι σ‘ αγαπούσα γυρολόγα
από εικόνα σε απεικόνιση και
από απεικόνιση σε εικόνα σου
αρκέστηκα..."
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ

ΑΠ‘ ΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ

"…Εσκόπευα στης καµαράς µου έναν

τοίχο να την θέσω.
Αλλά την έβλαψε η υγρασία του
συρταριού.
Σε κάδρο δεν θα βάλλω την φωτογραφία
αυτή. Θα υποφέρω να την βλέπω έτσι
βλαµένη. Άλλωστε, και βλαµένη αν δεν
ήταν , θα µ'ενοχλούσε να προσέχω µη
τυχόν καµιά λέξις, κανένας τόνος της
φωνής προδόσει - αν µε ρωτούσανε ποτέ
γι' αυτήν..."
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Σχήµα της απουσίας I

Ό,τι έφυγε, ριζώνει εδώ, στην ίδια θέση, λυπηµένο, αµίλητο

όπως ένα µεγάλο βάζο του σπιτιού, που πουλήθηκε κάποτε
σε δύσκολες ώρες,
και στη γωνιά της κάµαρας, εκεί που στέκονταν το βάζο,
αποµένει το κενό πυκνωµένο στο ίδιο σχήµα του βάζου,
αµετάθετο,
ν' αστράφτει διάφανο στην αντηλιά, όταν ανοίγουν πότε-πότε
τα παράθυρα,
και µέσα στο ίδιο βάζο, πούχει αλλάξει την ουσία του
µε ίδια κ' ισόποσην ουσία απ' το κρύσταλλο του άδειου,
µένει και πάλι το ίδιο εκείνο κούφωµα, λίγο πιο οδυνηρά
ηχητικό µονάχα.

ίσω απ' το βάζο διακρίνεται το χρώµα του τοίχου

πιο σκοτεινό, πιο βαθύ, πιο ονειροπόλο,
σα νάµεινε η σκιά του βάζου σχεδιασµένη σε µια σαρκοφάγο ―

Kαι, κάποτε, τη νύχτα, σε µιαν ώρα σιωπηλή,

ή και τη µέρα, ανάµεσα στις οµιλίες,
ακούς βαθιά σου κάποιον ήχο οξύ, πικρό και πολυκύµαντο
σάµπως ένα αόρατο δάχτυλο να έκρουσε
κείνο το απόν, ευαίσθητο, κρυστάλλινο δοχείο.
Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ

ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ

«Όλα µπροστά σου µαύρα, η κάθε µέρα

πιο µαύρη από τη νύχτα.

Η φωτοσφαίρα σβησµένη χρόνια πίσου

απ΄ τα βουνά.

Κι αν κάποτες τα µάτια συ γυρνάνε πίσου,

διπλά πονάς, τι βλέπεις να ΄ναι;

Πιο µαύρ΄ απ΄ τα παλιά, τα τωρινά!»

Ο∆ΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΚΑΛΛΟΥΣ

«… Φοβηθείτε αν θέλετε να σας ξυπνηθεί

το ένστικτο του ωραίου
ή αν όχι τότε µια που ζούµε στον αιώνα
της φωτογραφίας ακινητήσετέ το:
αυτό που δίπλα µας ολοένα µ΄απίθανες
χειρονοµίες δρα:
το Ασύλληπτο!..."
 Ιεροµόναχος Συµεών

«...πάντα αναρωτιέµαι, ψάχνω και περιµένω

ένα σήµα.
Κάθε στάση είναι και µια αρχή.
Σε όλη τη δηµιουργία παρατηρώ την
οµορφιά, ακόµα και στο πιο ευτελές
πράγµα…»

Foto:
Foto: Phil Bebbington Photographer