ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΟ «ΑΙΤΙΟ» ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Να αναγνωρίσετε το είδος του αιτίου που υπάρχει στις προτάσεις που ακολουθούν:

1. […] qui diu apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam […]. (21)

……………………………………………………………………………………

2. […] ut ignoraretur a marito. (23)

……………………………………………………………………………………

3. Nasica sensit illam domini iussu id dixisse. (24)

……………………………………………………………………………………

4. Sed propter servi scelus et audaciam, tanto dolore Aesopus est adfectus. (28)

……………………………………………………………………………………

5. Quam ob rem accusatores non Asiae nomen Murenae obiecerunt. (30)

……………………………………………………………………………………

6. […] et a duce hostium his verbis proelio lacessitus est. (31)

……………………………………………………………………………………

7. Congrediamur, ut singularis proelii eventu cernatur. (31)

……………………………………………………………………………………

8. Tum adulescens, […] iniussu consulis in certamen ruit. (31)

……………………………………………………………………………………

9. Quam multas imagines-non solum ad intuendum, verum etiam ad imitandum- scriptores nobis reliquerunt.(32)

……………………………………………………………………………………

10. Complures praedonum duces forte salutatum ad eum venerunt. (34)

……………………………………………………………………………………

11. Clarā voce Scipioni nuntiaverunt […] virtutem eius admiratum se venisse. (34)

……………………………………………………………………………………

12. Manius Curius Dentatus maximā frugalitate utebatur, quo facilius divitias contemnere posset. (36)

……………………………………………………………………………………

13. Ille se […] eis spectandum praebuit. (36)

……………………………………………………………………………………

14. Nam cum ad eum […] attulissent, ut eo uteretur. (36)

……………………………………………………………………………………

15. Non destiti omnia et sentire et dicere et facere, quae ad concordiam pertinerent. (37)

……………………………………………………………………………………

16. Ea victores ferociores impotentioresque reddit, ut […] necessitate esse cogantur. (37)

……………………………………………………………………………………

17. Puella, longā morā standi fessa, rogavit materteram. (38)

……………………………………………………………………………………

18. Sulla senatum armatus coegerat, ut C. Marius quam celerrime hostis iudicaretur. (40)

……………………………………………………………………………………
19. Semper tamen meminero urbem Romam et Italiam a Mario conservatam esse. (40)

……………………………………………………………………………………

20. Quin, homo inepte, taces, ut consequaris, quod vis? (41)

……………………………………………………………………………………

21. Atque id quod a C. Caesare scriptum est, habe semper in memoriā. (41)

……………………………………………………………………………………

22. Nullus locus amicitiae eis est. (44)

……………………………………………………………………………………

23. Quis possit diligere eum, quem metuat, aut eum, a quo se metui putet? (44)

……………………………………………………………………………………

24. Curat et providet ne […] nostra consilia ab hostibus cognoscantur. (45)

……………………………………………………………………………………

25. Quam ob rem epistulam conscriptam Graecis litteris mittit. (45)

……………………………………………………………………………………

26. Tertio post die a quodam milite conspicitur. (45)

……………………………………………………………………………………

27. Philosophi mundum censent regi numine deorum. (46)

……………………………………………………………………………………

28. Cerva alba eximiae pulchritudinis Sertorio a Lusitano quodam dono data erat. (48)

……………………………………………………………………………………

29. […] a cervā sese monitum esse praedicabat. (48)

……………………………………………………………………………………

30. Cum cerva, emissa a servo, in cubiculum Sertorii introrupisset […]. (48)

……………………………………………………………………………………

31. Porcia, Bruti uxor, […] cultellum tonsorium quasi unguium resecandorum causā poposcit. (49)

……………………………………………………………………………………

32. Clamore deinde ancillarum in cubiculum vocatus Brutus ad eam obiurgandam venit. (49)

……………………………………………………………………………………
 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΟ «ΑΙΤΙΟ» ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΣΚΗΣΗΣ

Να αναγνωρίσετε το είδος του αιτίου που υπάρχει στις προτάσεις που ακολουθούν:

1. propter Veientanam praedam: εμπρόθετος προσδιορισμός του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο fuerat in
exilio.
2. a marito: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο ignoraretur.
3. iussu: απλή αφαιρετική του εσωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο dixisse.
4. propter scelus et audaciam: εμπρόθετος προσδιορισμός του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο adfectus est.
5. quam ob rem: εμπρόθετος προσδιορισμός του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο obiecerunt.
6. a duce: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο lacessitus est. proelio: δοτική του σκοπού και
αναφέρεται στο lacessitus est.
7. ut singularis proelii eventu cernatur: δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός του
σκοπού στο περιεχόμενο της πρότασης με ρήμα το Congrediamur.
8. iniussu: απλή αφαιρετική του εσωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο ruit. in certamen: εμπρόθετος
προσδιορισμός του σκοπού (τελικού αιτίου) και αναφέρεται στο ruit.
9. ad intuendum, ad imitandum: εμπρόθετες αιτιατικές του γερουνδίου που δηλώνουν τον σκοπό και αναφέρονται στο
reliquerunt.
10. salutatum: αιτιατική του σουπίνου που δηλώνει τον σκοπό (τελικό αίτιο) και αναφέρεται στο venerunt.
11. admiratum: αιτιατική του σουπίνου που δηλώνει τον σκοπό (τελικό αίτιο) και αναφέρεται στο venisse.
12. quo facilius divitias contemnere posset: δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός του
σκοπού στο περιεχόμενο της πρότασης με ρήμα το utebatur.
13. spectandum: γερουνδιακό του σκοπού, συνημμένο στο se και αναφέρεται στο praebuit.
14. ut eo uteretur: δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο περιεχόμενο της
πρότασης με ρήμα το attulissent.
15. ad concordiam: εμπρόθετος προσδιορισμός του σκοπού (τελικού αιτίου) και αναφέρεται στο pertinerent.
16. necessitate: απλή αφαιρετική του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο cogantur.
17. morā: απλή αφαιρετική του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο fessa.
18. ut C. Marius quam celerrime hostis iudicaretur: δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση, ως επιρρηματικός
προσδιορισμός του σκοπού στο περιεχόμενο της πρότασης με ρήμα το coegerat.
19. a Mario: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο conservatam esse.
20. ut consequaris: δευτερεύουσα επιρρηματική τελική πρόταση, ως επιρρηματικός προσδιορισμός του σκοπού στο περιεχόμενο
της πρότασης με ρήμα το taces.
21. a C. Caesare: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο scriptum est.
22. amicitiae: δοτική του σκοπού (τελικού ατίου) και αναφέρεται στο est.
23. a quo: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο metui.
24. ab hostibus: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο cognoscantur.
25. quam ob rem: εμπρόθετος προσδιορισμός του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο mittit.
26. a milite: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο conspicitur.
27. numine: απλή αφαιρετική του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο regi.
28. a Lusitano: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο data erat. dono: δοτική κατηγορηματική του
σκοπού και αναφέρεται στο data erat.
29. a cervā: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο monitum esse.
30. a servo: εμπρόθετος προσδιορισμός του ποιητικού αιτίου και αναφέρεται στο emissa.
31. unguium resecandorum causā: εμπρόθετο γερουνδιακό του σκοπού/τελικού αιτίου (υποχρεωτική γερουνδιακή έλξη) και
αναφέρεται στο poposcit.
32. clamore: απλή αφαιρετική του ποιητικού αιτίου ή απλή αφαιρετική του εξωτερικού αναγκαστικού αιτίου και αναφέρεται στο
vocatus. ad eam obiurgandam: εμπρόθετο γερουνδιακό του σκοπού/τελικού αιτίου (υποχρεωτική γερουνδιακή έλξη) και
αναφέρεται στο venit.