MODAL VERBS

CAN/COULD, MAY/MIGHT, MUST, SHALL/SHOULD, WILL/WOULD

Czasowników modalnych używamy, kiedy chcemy pokazać że coś jest pewne, możliwe lub niemożliwe ex.:
My keys must be in the car
It might rain tomorrow
That can’t be Peter’s coat. It’s too small.
Używamy ich również do takich rzeczy, jak mówienie o umiejętnościach, proszenie o pozwolenie oraz
składanie próśb i ofert ex.:
I can't swim.
May I ask a question?
Could I have some tea, please?
Would you like some help?

POSSIBILITY
May, might i could używamy do mówienia o czymś możliwym, ale nie pewnym. Possible but not certain
ex.:
They may come by car. (= Maybe they will come by car.)
They might be at home. (= Maybe they are at home.)
If we don't hurry, we could be late. (= Maybe we will be late.)
Can natomiast możemy używać do tworzenia ogólnych stwierdzeń takich jak:
It can be very cold here in winter. (= It is sometimes very cold here in winter.)
You can easily get lost in this town. (= People often get lost in this town.)
UWAGA!
Nie użyjemy CAN do mówienia o konkretnych wydarzeniach np.:
A: Where's John?
B: I'm not sure. He may/might/could be (NOT can) in his office.
Różnica w znaczeniu:
That dog can be dangerous.
(= Sometimes that dog is dangerous. I know.)
That dog may/might/could be dangerous.
(= Perhaps that dog is dangerous. I don't know.)

May have, might have oraz could have możemy użyć aby wyrażać przypuszczenia na temat przeszłości.
I haven't received your letter. It may have got lost in the post.
It's ten o'clock. They might have arrived by now.
Where are they? They could have got lost.
Could jest również używane do tworzenia ogólnych stwierdzeń na temat przeszłości
It could be very cold there in winter. (= It was sometimes very cold there in winter.)
You could easily get lost in that town. (= People often got lost in that town.)
IMPOSSIBILITY
Can’t lub cannot używamy kiedy mówimy o czymś niemożliwym.
That can't be true.
You cannot be serious
Can’t have lub couldn’t have używamy kiedy mówimy o czymś niemożliwym, ale odnosząc się do czasu
przeszłego.
They know the way here. They can't have got lost!
If Jones was at work until six, he couldn't have done the murder.

CERTAINTY
Must używamy kiedy mamy pewność w danej sprawie oraz mamy powód żeby tak sądzić.
It's getting dark. It must be quite late.
You haven’t eaten all day. You must be hungry.
Should natomiast używamy, aby zasugerować, że coś jest prawdą i mamy powody dla naszej sugestii:
Ask Miranda. She should know.
It's nearly six o'clock. They should arrive soon.
Must have oraz should have używamy odnosząc się do przeszłości.
They hadn't eaten all day. They must have been hungry.
You look happy. You must have heard the good news.
It's nearly eleven o'clock. They should have arrived by now.

ABILITY
Can oraz can’t używamy aby mówić o czyichś umiejętnościach lub ogólnych zdolnościach
She can speak several languages.
He can swim like a fish.
They can't dance very well.
Używamy can i can't, aby mówić o zdolności do zrobienia czegoś w określonym czasie w teraźniejszości
lub przyszłości:
I can see you.
Help! I can't breathe.
Could i couldn’t używamy odnosząc się do przeszłości
She could speak several languages.
I couldn't see you.
Could have używamy aby powiedzieć, że ktoś miał zdolność lub możliwość zrobienia czegoś, ale tego nie
zrobił
She could have learned Swahili, but she didn't want to.
I could have danced all night. [but I didn’t]
PERMISSION
Asking for permission
Can używamy aby poprosić o pozwolenie na zrobienie czegoś
Can I ask a question, please?
Can we go home now?
Could oraz may natomiast są formalnym odpowiednikiem can
Could I ask a question, please?
Could we go home now?
May I ask a question, please?
May we go home now?

Giving permission
Can używamy aby pozwolić komuś na coś
You can go home now.
You can borrow my pen if you like.
We can go out whenever we want.
Students can travel for free.
May jest formalnym odpowiednikiem
You may go home now.
Students may travel for free

Refusing permission
You can't go home yet.
Students may not travel for free

REQUESTS
Wyrażenia could you ... i would you ... używamy jako uprzejmych sposobów powiedzenia lub poproszenia
kogoś o zrobienie czegoś:
Could you take a message, please?
Would you carry this for me, please?
Can i will są mniej formalnymi odpowiednikami
Can you take a message, please?
Will you carry this for me, please?

OFFERS AND INVITATIONS

Can I…, shall I…., I can…, I could…, I’ll…. używamy do składania ofert
Can I help you?
Can I do that for you?
Shall I help you with that?
Shall I call you on your mobile?
I can do that for you if you like.
I could give you a lift to the station.
I'll do that for you if you like.
I'll give you a lift to the station.
Do zaproszeń używamy would you like (to) ….
Would you like to come round tomorrow?
Would you like another drink?
Must wyjątkowo może być użyte w zaproszeniach jeśli chcemy wyrazić szczególną uprzejmość (Advanced
level)
You must come round and see us.
We must meet again soon.

SUGGESTIONS
Should, shouldn’t, could używamy aby dać komuś radę lub zasugerować coś
You should send an email.
You shouldn’t go by train.
We could meet at the weekend.
You could eat out tonight.

OBLIGATIONS
Must lub need to używamy aby powiedzieć że zrobienie czegoś jest konieczne
You must stop at a red light.
Everyone needs to bring something to eat.
You can wear what you like, but you must look neat and tidy.
W odniesieniu do zakazów używamy mustn’t – aby powiedzieć że nie należy czegoś robić
You mustn't make any noise in the library.
You mustn't say anything to her. It's a surprise.
W odniesieniu do przeszłości używamy had to lub couldn’t
Everyone had to bring something to eat.
You couldn't make any noise in the library.

MODALS WITH ‘HAVE’

Czasowników modalnych z have używamy gdy:

 Odnosimy się do jakiegoś momentu w przeszłości

We were very worried. We thought someone might have taken the car.
 Odnosimy się do punktu w czasie w przyszłości
We won't eat until they arrive. They might not have had supper.
 Odnosimy się do przeszłości
You should have helped her when she asked.
They might have got lost. Nobody knows where they are.
 KONSTRUKCJA ZDAŃ
1. Dotyczy teraźniejszości oraz przyszłości – Present Simple/Future Simple

PODMIOT + CZASOWNIK MODALNY + PODSTAWOWA FORMA CZASOWNIKA

Ex. I must learn more.

2. Dotyczy pewnej teraźniejszości (100%) – Present Continuous

PODMIOT + CZASOWNIK MODALNY + BE + ING

Ex. Mark must be sleeping now.

3. Dotyczy zdarzeń dokonanych – Past Simple/Present Perfect Simple

PODMIOT + CZASOWNIK MODALNY + HAVE + IIIf / ed

Ex. You shouldn’t have lied yesterday.

4. Dotyczy przeszłych zdarzeń ciągłych – Past Continuous/Present Perfect Continuous

PODMIOT + CZASOWNIK MODALNY + HAVE BEEN + ING

Ex. It must have been raining last night.