You are on page 1of 6

TUGAS BAHASA BALI

“ANALISIS UNSUR INTRINSIK CERPEN”

Oleh:

Anak Agung Ketut Ayu Thrie Lin Syani (02)

KELAS: X.3

SMA DWIJENDRA DENPASAR

2022/2023
NI LUH SARI

Kacerita mangkin wenten jadma mapumahan ring Banjar Tegal, ipun medrebde
bapa sampun ninggalin padem, kantun padaduanan Ni Luh Sari ring memen ipune. Ni
Luh Sari sampun anom jegege tanpa tanding, kenyemne mangalap jiwa, kemikan
bibihe manis nyunyur, putih gading, pangadege langsing lanjar. Bengong wiakti
anake mengantenang. Naning kejegegane tan anut ring parisolah ipune. Sering
tungkas ring papineh anak tua, tur degage mangonyang.

Ni Luh Sari mangkin sampun kelas kalih ring SLTA. Santukan merasa ring dewek
jegeg, jantos engsap ring paplajahan tungkul ngitungang kejegegan. Selid sanja
mapayas ring kamare nenten naenin melajah. Sabilang wengi mapeneman ring para
anggurane nyantos dalu. Memene sampun merasa kuciwa ngwelin ipun, taler tan
prasida antuka.

Sedek dina anu sedeng nyalah masa, Ni Luh Sari madabdab-dabdab mapayas,
santukan inget ring janji pacang melali sareng timpalne muani-muani. Parisolah Ni
Luh Sarine senglad kakantenang olih memenipune, raris kasambat sara, “Ning, man
lakar kija kali jani nyalah masa Ning? Buina jani rainan gede, meme jumah padidi
merasa kosek yening Cening megedi.”Ni Luh Sari gelis nyaurin sada banggras,
“Tiang lakar jumah timpale sep Me, pacang melajah santukan benjang wenten
ulangan ring sekolah.”

Di gelis mecebur Ni Luh Sari melaib ka rurunge sebenge sada jengis mirib anak
sebet santukan kasambatsara olih memen ipune. Ring jabaan sampun wenten timpal
ipun muani nyadia nyantos Ni Luh Sari. Akejepan sampun megandeng sareng
timpalne muani gragak-gruguk sayan ngedohang. Mangkin kantun memen ipun
jumah padidi naanang sedih ngembeng yeh peninggalane ngantenang parisolah
pianak ipune raris ipun ngeranjing ring genah pianakne masare. Kancit kakantenang
potrekan anak muani katah pisan majajar magantung ring tembok kamare. Saos malih
wenten buku matumpuk-tumpuk ring duur mejane tongos Ni Luh Sarine melajah.
Iseng taler memen ipun nyemak bukune abesik, nanging boya ja buku paplajahan
sane wenten irika, boya seos sami buku-buku komik miwah buku-buku cabul. Ajahan
mekebios yeh peningalane, antuk tan sida naanang kebus atine buka borbor.
Sambilang ipun ngebahang dewek ring plangkane, sigsigan ipun ngeling inget teken
ngelah pianak setata nyakitin rerama. Sampun wengi paksana ngidemang peningalane
mangda dados ugi mesare. Nanging tan sida sirep santukan inget ring pianak kantun
melali mamukti karasmin. Sampun reke das lemah Ni Luh Sari raris nogdog jelanan.

“Me, Me ampakin jelanan tiang mara teka.” Gelis memen ipun nyagjagin tur
ngampakin jlanan.

“Yah....nguda dadi kali jani mara teka Ning? Man nyen ane ngatehang Ning?”

“Meme data-data takonanga mirib te Meme tusing taen bajang.” Ngedebros Ni Luh
Sari melaib ka pasarean tur ngancing jelanan. Mekebios yeh peningalane memen ipun
ningehang pasaut pianakne keto. Ring pedeman memen ipun terus nyiksik bulu
sambilanga mapineh-pineh ngalih daya anggon ngurukang pianak nyane.

Benjang pesemengan Ni Luh Sari sampun nabdabang payas nyadia pacang luas
ngulurin keneh liang. Kenyem memen ipune nyambat sara, “Ning, lakar kija
semengan Ning? Mangsegan anake kapah-kapah de bas ngulurin keneh gati!”

“Ih Me, mangkin raina Redita tiang lakar melali sep!”

“Oh........meme anak suba nawang jani mula Redita Ning, nah Nning mai te malu
paakang awake, meme ada besenang malu abedik!” Macebur Ni Luh Sari ngelenang
liat, tan rungu ring patakon memene, terus nyagjag ka rurunge. Ajahan sampun ba
duur sepeda motore magandeng ngajak timpalne muani. Ngencolang memen ipun
nyagjag ngetut aji paliat, nanging ajaban sampun ical kapalaibang antuk sepeda
motor. Kasuen-suen ngancan kaon kakantenang parisolah pianak ipune, nyantos
berag tegreg kisut reraman ipune ngenehang pianakne.
Sedek dina anu semengan Ni Luh Sari nabdabang payas pacang melali sareng timpal-
rimpal ipune muani. Saking tan sida antuk naanang kebus atine, raris memen ipun
nyambatsara sada keras, “Sari kapahin ja melali, senglad meme nepukin tingkah anak
luh buka nyai, busan-busan ngajak anak muani sep ngajak ne, sep ngajak to tusing
pesan matilesang awak anang gigis..........” Di gelis nyagjag Ni Luh Sari sadia pacang
nimpalin raos memen ipune.

“Ye......Meme da suba nambakin anake buka tiang, tiang anak suba kelih, ngelah batis
anggon majalan, ngelah peningalan anggon medasin. Meme anak suba tua mirib to
tusing taen bajang.”

“Oh.......adengan malu mamunyi Ning! Da keto awak ngancang kelih, melahang


mapineh......” Dereng puput memen ipune ngeraos saget kasaurin olih Ni Luh Sari,
“Anak mula len sela Karang teken sela Badulune, anak mula len jaman sekarang
teken jaman malune. Jaman malu jaman cikar, yen care jani sube jaman kapal
terbang. Jaman jani bebas, japi luh japi muani tusing ada bedane. Pantes Meme anak
kolot mong tusing nawang bebedag, ah.......” Ngencolang nyemak tas jeg ngedebros
melaib ka rurunge......

“Anti malu Luh.....meme ada raosang abuku.....” Sepanan memen ipune nyagjagin jeg
sampun baduur motor pite megandeng ngajak anak muani, ajahan sampun ical tan
kakantenang. Duaning tan dados ngelemekin Ni Luh Sari, antuk sampun merasa
kemig tur kenjel mituturin pianakne taler tan runguange, mangkin nengil memen
ipune tan rungu ring pianakne.

Sampun kasuen-suen sedek dina anu dauh ro, memen ipune sampun usan meratengan
ring paon, raris negak ring kursine sambilanga mapineh-pineh. Ni Luh Sari wau
bangun uli di kamare sebenge layu dudus paningalane bengul, digelis nyagjagin
meme, saha ature alus masambilan ngeling.

“Me.....Me titian nunas ampura, nista Meme madrebde pianak kadi titiang.....”
Mekesyab memen ipune antuk tumben ngantenang solah pianakne kadi sapunika.
“Man apa Ning, apa mirib ane sebetang Cening tumben anake buka Cening paak
teken meme!”

“Tiang....tiang....”, pegat-pegat munyin ipune santukan lintang lek teken i meme.

“Nah lautang Ning da lek teken meme!”

“Tiang.......sampun......sampun........misi.” Makebios yeh peningalan memen ipune


wau miragi atur pianake kadi sapunika.

“Nah.....nah....dong taraning suba. Meme kemig nguel anake buka Cening dong ane
buka kene jejehang meme. Anak cara jani bas bebas pergaulan luh-luhe, liu ane
tungkas teken papineh anak tua mapi paling ririh, nganti engsap teken awak luh, liu
ane suba mabukti liu ane tusing nyidaang menerusang sekolah ban kene suba buka
Cening.”

“Am....ampura...titiang Me, ampura..........”

“Nah kudiang ngalih lemahe ibi Ning, tusing nyandang selselang ane sube liwat.
Meme lacur ngelah pianak buka Cening, anak Cening mula anggon meme sasuluh
sesai, anggon meme bungan umah ane nyandang cagerang, meme sing sube tua,
apang ada ane slelegin meme. Nanging ane kene temu meme. Nah anak titah, Ning,
sing dadi olih iraga, Ida Hyang Parama Kawi ane uning. Yen tusing pelih ban meme
ngorahang ne ane madan karmapala.”

Irika raris Ni Luh Sari nyelsel raga tau teken dewek pelih. Duk saking irika raris
ngobah papineh anut ring tutur reraman ipune.
Adapun unsur-unsur intrinsik pada cerpen berjudul Luh Sari di atas adalah sebagai
berikut :

1. Tema : Kasih Sayang (Cinta)

2. Alur : Maju

3. Tokoh : Ni Luh Sari, Meme Ni Luh Sari

4. Perwatakan :

 Ni Luh Sari : Keras kepala, demen bogbog, angkuh, sombong.


 Meme Ni Luh Sari : Sabar, Tabah dan Bijaksana.

5. Latar : Di Jero Ni Luh Sari

6. Sudut Pandang : pengarang sebagai orang ketiga, pencerita

7. Amanat :

 Selagi iraga menuntut ilmu, jalanang kewajiban iraga sebagai sisia


De karna ulian cinta konyangan e ane Sube tersusun rapi dadi usak.
 Sing dadi menganggap rage paling baik, paling jegeg, paling bagus, kelebihan
to anak ida sang Hyang Widhi sane ngelah iraga wantah bise nerime lan
bersyukur gen atas ape ne Ida icen.
 Jalanang petuah sane rerame orahang, karna sing ade rerame ane nepukin
panak nya e sengsara.

You might also like