lo

ad
eb
oo
kf
re
e.
bl
og
sp
ot
.c
om
 ลอดลายมังกร
ประภัสสร เสวิกุล เขียน
เลขมาตรฐานสากลประจําหนังสือ ฉบับ ebook 978-616-04-
0609-8
ราคาฉบับ ebook 149 บาท

om
© ลิขสิทธิ ์ 2543 : ประภัสสร เสวิกุล

.c
หนังสือเลมนี้ ไดรับอนุญาตถูกตองตามกฎหมายจากเจาของลิขสิทธิ ์

ot
สงวนลิขสิทธิต ์ ามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ ์ พ.ศ. 2537

sp
หามทําซํ้า แกไข ดัดแปลงหรือเผยแพรดวยวิธีการอื่นใดกอนไดรับ
og
อนุญาต
bl
บริษท
ั นานมีบุคส จํากัด เลขที่ 11 ซอยสุขุมวิท 31 (สวัสดี) ถนน
e.

สุขุมวิท แขวงคลองเตยเหนื อ เขตวัฒนา กรุงเทพฯ 10110

re

Nanmeebooks Call center 0-2662-3000 กด 1 โทรสาร 0-2662-

0919 www.nanmeebooks.com email :
kf

editorial@nanmeebooks.com
oo

จัดทําในรูปแบบหนังสืออิเล็กทรอนิ กส (epub) โดย

eb

www.hytexts.com
ad

Open source licenses: JS Font and CKeditor

lo
 คํานํ าสํานักพิมพ

ลอดลายมังกร บทประพันธเรื่องเยี่ยมของ ประภัสสร เสวิกุล

นับถึงวันนี้ มีอายุนับไดเกือบสองทศวรรษ และพิมพมากวาสิบเกา
ครั้งแลว
วันนี้ นานมีบุคส ขอนําเสนอ ลอดลายมังกร ตอทานผูอานอีก

om
ครั้งในรูปโฉมใหม แตเนื้ อในอัดแน นดวยคุณภาพเชนเดิม

.c
เหลียง คือตัวแทนของคนจีนอพยพที่มีเพียง “เสื่อผืน หมอนใบ”

ot
มุงหนาจากแผนดินมาตุภูมิ มาเพื่อแสวงหาอนาคตและความ
รุงเรืองในผืนแผนดินไทย กระทั่งสรางฐานะเปนเจาของกิจการการ

sp
คาใหญโต เปนที่นับหนาถือตาในสังคม มีทายาทมากมายที่จะรับ
og
สืบทอดเจตนารมณ
bl

คุณธรรมประจําใจ และจรรยาบรรณในอาชีพคือสิ่งที่ เหลียง

e.

ยึดถือและพยายามถายทอดสูอนุชนรุนหลัง แมวาหลายครั้ง การ

re

สั่งสอนก็ไมประสบผลเสมอไป
kf

วิธีดําเนิ นธุรกิจ วิธีจัดการชีวิตครอบครัวของเหลียง จะเปน

oo

บทเรียนที่ดีใหหลาย ๆ คนนําไปปรับใช นอกเหนื อไปจากความ

eb

บันเทิงที่มีอยูเต็มเปยมในนวนิ ยายเรื่องนี้
ad

ขอเชิญพบกับ ลอดลายมังกร ตํานานการตอสูชีวิตสุดยิ่งใหญ

lo

ของลูกผูชายสายเลือดมังกร อีกหนึ่ งผลงานทรงคุณคาโดย

ประภัสสร เสวิกุล นักเขียนที่มีผลงานสรางสรรคสังคม ซึ่งใหท้ง ั คติ
ชีวิตและพลังในการดํารงชีวิตแกนักอานมาตลอดระยะเวลากวาสี่
สิบป
สํานักพิมพนานมีบุคสเอโนเวล
 คํานํ าผูเขียน

จากผลสํารวจทัศนคติของคนไทยยุค ค.ศ. 2000 ดานสังคม

และ วัฒนธรรม โดย ดร.ธีรยุทธ บุญมี สรุปโดยรวมวา อาเหลียง
และ แมพลอย คือ ชาย-หญิง ในฝนของคนไทย คนไทยทั้งชนชั้น
กลางและชั้นลาง ชื่นชมอาเหลียงเปนพิเศษ โดยเฉพาะเพศหญิง
ชอบอาเหลียง ที่ขยันทํามาหากิน เปนผูนํามีความมั่นคง โดย

om
เฉพาะดานฐานะชายไทย ชอบผูชายที่มีลักษณะอาเหลียง ถือเปน

.c
สวนความรับผิดชอบดานทํามาหากิน ในขณะที่คนจนชอบลูกผูชาย

ot
ที่ทํามาหากินแบบอาเหลียง ชนชั้นกลางอยากประสบความสําเร็จ

sp
ทางธุรกิจแบบอาเหลียง
ในขณะที่คนรุนใหมนิยม
og
“เวลาในขวดแกว” ซึ่งสะทอน
bl
ปญหาครอบครัวของคนรุนใหม รวมทั้งตัวละคร “ลองจุน” ใน “ขอ
e.

หมอนใบนัน ้ ...ทีเ่ ธอฝนยามหนุน” ก็ไดรับความนิ ยมในดานตัว

ละครที่คนชอบ
re
kf

สําหรับนิ ยาย 5 อันดับแรกที่มีคนชื่นชอบ ไดแก

oo

1. คูกรรม
eb

2. สี่แผนดิน
ad

3. ผูชนะสิบทิศ
lo

4. บานทรายทอง และ
5. เวลาในขวดแกว
และเมื่อไมก่วี ันมานี้ มีนอ
 งนักขาวทานหนึ่ งถามถึงความรูสึก
ของผมเกี่ยวกับการสํารวจครั้งนี้ ผมไดตอบไปวา “ดีใจที่ไดรับการ
ยอมรับและการตอนรับจากผูอาน เพราะเปนการโหวตที่เรียกวา
‘ปลายเปด’ คือไมไดระบุไวกอนวามีเรื่องอะไรบาง แตเปดโอกาสให
ผูท่ถ
ี ูกสํารวจบอกออกมาเองวาชอบเรื่องอะไร จึงถือวาเปนเรื่องที่
ออกมาจากใจจริง ๆ ของผูท่โี หวต โดยไมไดมีการตั้งตุกตา หรือตัว
เลือกไวกอนวาเปนเรื่องไหน ทําใหไดรับรูถึงความรูสึกนึ กคิดของ
คนที่โหวตจริง ๆ”
สําหรับผมเองก็ไดแตขอบคุณตอความเมตตาที่ทุกทานไดมอบ
ใหกับผลงานของผมตลอดมา และหวังวา ลอดลายมังกร ฉบับ
พิมพครั้งที่ 15 เลมนี้ จะเปนอีกเลมหนึ่ งที่ทานชื่นชอบ
ดวยความปรารถนาดี
ประภัสสร เสวิกุล
กันยายน 2543

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 แดพอผูเปนครูคนแรก
ในชีวิตการประพันธของผูเขียน

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 1.

om
.c
ครอบครัวเราเปนครอบครัวใหญ มีญาติพน ี่ อ
 งเยอะแยะ

ot
อยางที่ยาเนี ยมชอบพูดวา... “ญาติวงศพงศาพญาขร ดั่งมัจฉาในสา

sp
ครวาสี”
og
ครอบครัวเรามีปูเปนหัวหนาครอบครัว ฉันคิดวาหลาย ๆ คน
bl

คงรูจักหรือเคยไดยินชื่อปูฉน
ั มาบาง... นายเหลียง สือพาณิชย ไงละ
e.

แตในบาน ที่บริษท ั หรือแมกระทั่งคนทั่ว ๆ ไป เมื่อเวลาจะพูดกับปู

re

หรือพูดถึง ปูมักใชคําวา “ทาน” แทนชื่อปูเสมอ... ยาเนี ยมเลาวา

ตอนแรก ๆ ปูก็ไมคอยชอบใหใครเรียกอยางนั้น ปูบอกวาขี้กลากมัน
kf

จะกินกบาลเอา แตเมื่อใครตอใครพากันเรียกมาก ๆ เขาจนติดปาก

oo

ปูก็เลยตองปลอยเลยตามเลยทั้ง ๆ ที่ชอบใหคนเรียกทาน เอยเรียก

eb

ปูวา “เถาแก” มากกวา

ad

ปูมียาสามคน คนแรกคือยาเหมยหลิง หรือที่พวกเด็ก ๆ ชอบ

lo

เรียกกันวา “ยาใหญ” หรือ “ยาชั้นสาม” เพราะแกมีหองพักอยูบนชั้น

สามของตัวตึก ซึ่งถือเปนเขตหวงหาม ไมมีใครกลาลวงลํ้าเขาไป...
ปูแตงงานกับยาใหญตอนที่ปูอายุไดสิบหกป... ยาเนี ยมเลาวา เมื่อ
ปูตัดสินใจจะออกจากบานที่เมืองซัวเถาลงเรือมาเสี่ยงโชคทางทะเล
ใต ปูทวดยาทวดเกรงวาปูจะหลงเสน หผูหญิงตางแดนจนลืมบาน
เกิดเมืองนอน จึงใหพอสื่อแมส่ อ
ื หาลูกสะใภใหคนหนึ่ ง ปูกับยาใหญ
ไมเคยเห็นหนาคาตากันมากอน และมีเวลาอยูดวยกันเพียงสองป
ครึ่ง แตก็มีลูกชายดวยกันสองคน คือลุงคนที่หนึ่ งหรือลุงเทียน กับ
ลุงคนที่สองหรือที่เรียกกันตอนหลังวาลุงแอนดี้ ซึ่งพอลุงแอนดี้อายุ
ไดส่เี ดือน ปูก็เดินทางมาเมืองไทยตามที่ต้ง ั ใจไว โดยทิ้งยาใหญและ
ลูกชายทั้งสองคนไวท่เี มืองจีน
ฉันเคยเห็นรูปถายของยาใหญสมัยสาว ๆ แตงตัวแบบผูหญิง
จีนโบราณ หนาตาจิ้มลิ้ม รูปรางแบบบาง ทาทางขี้อาย ชางผิดกัน
ไกลกับตัวจริงของยาใหญในเวลานี้ ที่อวนเผละเหมือนกอนเตาหู
ขาวเละ ๆ หงุดหงิดเจาอารมณ เมื่อเวลาที่ไมไดด่ง ั ใจขึน
้ มาก็จะสง
ภาษาจีนลงเลงดาทอผูคนไมเลือกหนา
ปกติยาใหญมักจะไมคอยลงมาจากตึกชั้นสาม แตเมื่อใดที่แก

om
ลากเกีย ๊ ะแกรก ๆ ลงบันไดมา พวกเด็ก ๆ ที่กําลังวิ่งเลนสงเสียง

.c
เจีย
๊ วจาวกันอยางสนุกสนานก็จะแตกฮือและเงียบกริบ พวกคนใช

ot
พากันหลบหนาซอนตา แมแตพวกผูใหญเองก็ยังตองคอยเลี่ยง ๆ

sp
ไมกลาเขาใกล
og
ยาคนที่สองคือยาเนี ยม ซึ่งเปนยาแท ๆ ของฉัน “แตพวกชั้น
bl
หลานมักจะเรียกกันวา ยากลาง” หรือ “ยาใจดี” ตามนิ สัยใจคอที่
e.

อารมณดีเยือกเย็น ไมคอยดุดาวากลาวใคร หนําซํ้ายังมีขนมหรือ

ของเลนไวแจกพวกเด็ก ๆ เสมอ แตฉน ั ชอบที่จะเรียกวายาเนี ยม
re

มากกวาชื่ออื่น...
kf

เมื่อปูมาถึงเมืองไทยใหม ๆ นั้น อยูในลักษณะที่เรียกกันวา

oo

“เสื่อผืน หมอนใบ” และเริ่มงานครั้งแรกดวยการเปนจับกังรับจาง

eb

แบกกระสอบขาวสารที่ทานํ้าราชวงศ เคยมีคนถามวาตอนนั้นปู
ad

เหนื่ อยมากไหม ปูตอบ วาเหนื่ อย แตระหวางความเหนื่ อยกับความ

lo

หิวนั้น ความเหนื่ อยเปนสิ่งที่พอจะอดทนได สวนความหิวยากที่จะ

ทนอดไหว ปูจึงยอมเหนื่ อยดีกวาจะยอมหิว
ปูเปนจับกังจนเก็บเงินไดพอสมควรจึงไปเซงที่ปากตรอกแคบ
ๆแถวนั้น ตั้งแผงเล็ก ๆ ขายกาแฟ... ปูเคยเลาอยางขัน ๆ วา ที่
เรียกวาตรอกนั้นที่แทแลวเปนเพียงซอกระหวางตึกแถวสองหลัง
แตดานหลังของตึกแถวเผอิญมีท่ด ี ินวาง ๆ อยูสักสี่สิบหาสิบตาราง
วา พวกคนถีบสามลอ และจับกังก็หาเศษไมเศษไร หรือสังกะสีผุ ๆ
ไปปลูกเพิงอยูกันแน นชนิ ดที่หลังคาเกยซอนกัน และทั้ง ๆ ที่ซอกตึก
นั้นแคบขนาดเวลาเดินเขา-ออก แตละที ตองคอย ๆ ตะแคงตัวผาน
เขาไป แตก็ไมรูวาคนพวกนั้นขนขาวขนของแมกระทั่งตุมนํ้าใบโต ๆ
เขาไปไดยังไง
ปูขายกาแฟอยูปสองปก็พอดีเกิดสงคราม ทหารญี่ปุนเขามา
เต็มบานเต็มเมือง บรรดาคนจีนใหมท่เี รียกกันวาซินตึง๊ ถูกเพงเล็ง
หาวาเปน สายลับของจีนคณะชาติท่ถ ี ูกสงเขามากอกวนหรือสอด
แนมความเคลื่อนไหวของญี่ปุนในเมืองไทย... ปูถูกจับถูกสอบสวน
หลายครั้ง จนตองหนี ไปอาศัยคนรูจักกันอยูท่อ ี ําเภอดําเนิ นสะดวก
ตอนเชาปูจะพายเรือขายกาแฟ ตกบายขาลองเรือกลับก็เก็บ

om
ผักตบชวาหรือชอนแหนไปเลี้ยงหมูเลี้ยงเปด จนมีเงินกอนหนึ่ ง

.c
เมื่อสงครามสงบ ปูจึงกลับมากรุงเทพฯอีกครั้ง ตั้งใจจะมาเซง

ot
หองแถวเปดรานกาแฟใหญ ๆ แบบรานขายกาแฟหนาโรงหนังเฉลิ

sp
มกรุง แตบานเมืองหลังสงครามเปลี่ยนแปลงไปมาก ผูคนอดอยาก
og
ขาดแคลนไมมีปญญาแตงตัวสวย ๆ นั่งรถยนตโก ๆ มากินกาแฟ
bl
ไอศกรีมเหมือนสมัยกอน... ปูเลาวา ตอนนั้นแมแตกาแฟผงก็ยัง
ขาดตลาด คนที่สมองใสเลยเก็บเอาเม็ดมะขามมาคั่วบดขายแทน
e.

กาแฟ
re

ปูตองเลิกลมความคิดที่จะเปดรานกาแฟหรู ๆ แตกลับได
kf

ความคิดในการสั่งกาแฟผง ชาฝรั่ง และนมกระปองจากเมืองนอก

oo

เขามาขาย...ปูเลาวา เมื่อหาที่อยูของบริษท ั ฝรั่งไดแลว ก็ตองไปหา

eb

คนจีนที่พอรูภาษาไทยใหชวยรางจดหมายสั่งสินคาเปนภาษาไทย
ad

ขึน
้ กอน เสร็จแลวจึงไหววานใหลูกผูดีคนไทยที่เคยไปเรียนหนังสือ
lo

ที่อังกฤษหรืออเมริกาแปลเปนภาษาอังกฤษอีกทีหนึ่ ง... ปูใชคําวา

“ไหววาน” เพราะคนไทยสมัยนั้นเปนคนถือตัว ถึงจะยากจนเพียงไร
ก็ยังวางทาเปนขุนนางนั่งเกี้ยว ไมยอมลดตัวลงมาเปนลูกจางคนจีน
เวลาปูเอาจดหมายไปใหแปลก็ตองพินอบพิเทาไหวแลวไหวอีก
เวลาจะใหเงินคาแปล ก็ตองเอาใสซองใหมิดชิดแอบ ๆ สงให
สมัยสงครามเลิกใหม ๆ การขนสงสินคาโดยทางเรือเปนเรื่อง
ยุงยากวุนวายและลาชามาก ปูตองเสียเวลาหลายเดือนไปกับการ
รอคอยของ ยิ่งมีขาววาเรือสินคาที่แลนผานเกาะสิงคโปรชนทุน
ระเบิดญี่ปุนที่ตกคางอยูจมหายไปหลายลํา ปูก็ย่ง ิ ใจไมดี เพราะลง
เงินไปมากกับการสั่งสินคา ทั้งมีลูกคาที่ไปติดตอไวท้ง ั ในกรุงเทพฯ
และตางจังหวัด สั่งของมาเปนบัญชีหางวาว
หลังจากเกาเดือนผานไป สินคาที่ปูส่ง ั จากเมืองนอกก็มาถึงใน
สภาพที่ชํารุดเสียหายเกือบครึ่งหนึ่ ง จํานวนที่เหลืออยูก็ไมเพียงพอ
ที่จะสงใหลูกคาไดทุกเจา ปูจึงใชวิธีสงของในกรุงเทพฯ จนครบกอน
พรอม ๆ กับวิ่งเตนกูยืมเงินธนาคารที่เปนตัวแทนสงเงินปูไปซื้อ
สินคาเมืองนอกมากวาน ซื้อของของตัวเองจากรานในกรุงเทพฯ สง
ไปใหลูกคาตางจังหวัด

om
กิจการสั่งสินคาเขามาขายของปูขาดทุนยอยยับ แตปูถือคติวา

.c
ขาวของเงินทองเมื่อหมดไป หากยังพอมีกําลังอยูก็อาจหาใหมมา

ot
ทดแทนได แตช่ อ ื เสียงและความไววางใจ หากสูญสิ้นลงแลวทั้งชาติ

sp
นี้ ก็ไมมีทางที่จะสรางขึน้ มาไดใหม
og
ชวงนั้นเปนชวงที่ปูลําบากมากที่สุด จากคนที่เคยมีเงินมีทอง
bl
กลาย เปนคนสิ้นเนื้ อประดาตัว จากคนหนุมที่มีอนาคตอันสดใส
e.

กลายเปนคนอับโชคจนหนทาง ปูตองอาศัยนอนตามแผงในตลาด
เกา และรีบตื่นตั้งแตตีสาม ตีส่ี ชวยพอคาแมคาขนของลงจากรถ
re

สามลอ มาจัดแผงผัก แผงปลา เสร็จแลวก็เดินเตรอยูแถวถนน

kf

เยาวราช รอใครจะมีงานอะไรใหทําไปวัน ๆ
oo

ปูตกยากอยูปเต็ม ๆ... แตส่ง

ิ เดียวที่ทําใหปูไมเคยสิ้นหวัง หรือ
eb

หมด กําลังใจที่จะสูชีวิต ก็คือนิ ทานจีนเรื่องหนึ่ งซึ่งยาทวดชอบเลา

ad

ใหปูฟงเสมอ สมัยที่ปูยังเล็ก ๆ
lo

นิ ทานเรื่องนั้นมีวา ในสมัยราชวงศถัง มีชายหนุมแซหวูคน

หนึ่ งมีอาชีพตัดฟนขาย วันหนึ่ งในฤดูหนาวเขาขึน ้ ไปหาฟนบนภูเขา
สูง พอดีหิมะตกหนักเลยหาทางกลับลงมาไมได คนแซหวูหลงทาง
วนเวียนอยูบนเขาเปนเวลาหลายวันทั้งหนาวเย็นและหิวโหย จน
กระทั่งไปพบกับนางปศาจจิ้งจอกตัวหนึ่ งเขา นางปศาจพึงพอใจใน
รูปโฉมของคนตัดฟนจึงขอใหเขาอยูกินกับนาง โดยสัญญาวาจะใช
อํานาจที่นางมีอยูทําใหเขากลายเปนเศรษฐี ไมตองเที่ยวหาฟนให
ลําบากลําบนอีกตอไป คนตัดฟนถามวาขาจะตองใหอะไรนางเปน
สิ่งตอบแทน นางปศาจตอบวา เวลาที่เหลืออยูท้ง ั หมดในวัยหนุม
ของเจา แตคนตัดฟนไมตกลง นางปศาจจิ้งจอกจึงสัญญาวาถาหาก
เขายอมอยูกินกับนาง นางจะใชอํานาจที่มีอยูทําใหเขาเปนคน
แข็งแรงที่สุดในโลก สามารถตัดฟนไดเปนพันเทาของที่เคยตัดไดใน
วันหนึ่ ง คนตัดฟนถามวา ขาจะตองใหอะไรนางเปนสิ่งตอบแทน
นางปศาจตอบวา ดวงตาที่งดงามดวงหนึ่ งของเจา แตคนตัดฟนก็ไม
ยอมตกลง นางปศาจโกรธจัดจึงสาปใหเขาหลงทางอยูบนเขาอยาง
นี้ เปนเวลารอยป
เมื่อครบเวลารอยป นางปศาจจิ้งจอกก็กลับมาหาคนตัดฟนอีก

om
ครั้งและยื่นขอเสนอตาง ๆ เชนเดิม แตคนตัดฟนไมยอมตกลงดวย

.c
นางปศาจออนใจจึงถามวา ถาเชนนั้นเจาตองการอะไร คนตัดฟน

ot
ตอบวา ขาไมตองการสิ่งใดนอกจากขอใหตัวขาเองมีความอดทนที่

sp
จะเดินหลงทางอยูบนเขาลูกนี้ ไมวาจะอีกกี่รอยปก็ตาม นางปศาจ
ตองยอมแพความเขมแข็งอดทนของคนตัดฟน ยอมถอนคําสาปและ
og
พาเขาลงมาสงที่พ้ น ื ลาง
bl

ปูบอกวา ในโลกนี้ นอกจากพอแมแลวไมมีใครจะใหอะไรเรา

e.

เปลา ๆ โดยไมเรียกรองสิ่งตอบแทน และถาเราไมตองการเปนหนี้

re

บุญคุณใครโดยไมรูจักจบสิ้น เราก็ตองชวยเหลือตัวเองใหมากที่สุด
kf

และอดทนใหมากที่สุด
oo

เมื่อเวลาหนึ่ งปผานพนไป นางปศาจจิ้งจอกในชีวิตของปูก็ถอน

eb

คําสาป... ทางบริษท ั ฝรั่งที่ปูส่ง

ั ซื้อสินคาสงเงินมาชดเชยคาเสียหาย
ad

และตั้งใหปูเปนตัวแทนจําหน ายในเมืองไทย... ปูเลาวา ปูกําเงินใน

lo

กระเปากางเกงแน น รูสึกเหมือนหัวใจโตจนคับอก สิ่งแรกที่ปูทําก็

คือ เดินเขาไปในหอยเทียนเหลาและสั่งอาหารดี ๆ มาเต็มโตะ ตั้งใจ
วาจะกินใหสมกับที่อยากมานาน แตเอาเขาจริง ๆ ปูก็กินไมลง ได
แตน่ังเอาตะเกียบเขี่ยกับขาวเลน และเปนบทเรียนใหปูรูวาคนเรา
ไมควรจะโลภจนเกินกําลัง
 ปูเปนตัวแทนจําหนายกาแฟผง ชาฝรัง่ นมกระปอง
และสินคาอื่น ๆ อยูหลายป จนกระทั่งสินคามีราคาสูงขึน ้ ตามคา
แรงในเมืองนอกทําใหของขายยากขึน ้ กําไรลดลง รวมทั้งตองตอสู
แขงขันกับบริษท ั อื่น ๆ ที่ส่ง
ั สินคาประเภทเดียวกันเขามาขาย ปูจึง
บอกเลิกการเปนตัวแทนของบริษท ั ฝรั่ง และคิดที่จะลงทุนทําสินคา
ขึน
้ เองในเมืองไทย แตการทํากาแฟผงหรือนมกระปองมีปญหา
มากมาย เนื่ องจากยังคงตองสั่งกาแฟหรือนมเขามาจากเมืองนอก
อยูดี
“ชวงนั้นมีคนเริ่มตั้งโรงงานทอผา โดยรวมทุนกับญี่ปุนหรือ

om
ไตหวัน ใหพวกนั้นลงทุนดานเครื่องจักรและเอานายชางเขามาฝก

.c
คนงาน สวนเราลงทุนดานที่ดินกับการปลูกสรางโรงงาน”

ot
ปูจะเริ่มตนดวยนํ้าเสียงแจมใสเมื่อมีคนขอใหเลาถึงเหตุการณ

sp
ตอนนั้นใหฟง
og
“พูดจริง ๆ แลว การรวมลงทุนก็เปนการชิงไหวชิงพริบกันดี ๆ
bl
นี่ เอง ทางนั้นก็หาทางระบายเครื่องจักรเกากับใชโควตาประเทศ
e.

ไทยสงผา เขาไปขายในยุโรปและอเมริกา สวนทางเราก็แกลงโกง

ราคาที่ดินกับคากอสรางโรงงานเสียสูงลิ่ว... ตางคนตางหาทาง
re

ลงทุนเปนตัวเงินสดแตนอ  ย ๆ”
kf

ปูจิบนํ้าชาชา ๆ
oo

“แตญ่ปี ุนหรือไตหวันก็แพเราราบคาบ...” ปูชอบใชคําแทน

eb

ตัวเองวา “เรา” กับทุก ๆ คน “...เพราะพวกนั้นอยางเกงก็ไดกําไร

ad

เปนตัวเงินแตเราไดกําไรเปนตัวคน”
lo

พอปูเลาถึงตอนนี้ คนที่ไมเคยรูเรื่องเดิมมากอนก็อาจจะงง ๆ
แตพวกลูก ๆ หลาน ๆ หรือคนที่พอรูเรื่องมาบางก็จะพากันนั่งอมยิ้ม
เงียบ ๆ
 2.

om
.c
เมื่อปูตกลงใจทีจ ่ ะรวมลงทุนตัง้ โรงงานทอผากับชาว

ot
ไตหวัน ก็เที่ยวมองหาที่ดินที่จะสรางโรงงานอยูหลายแหง ในที่สุด

sp
ก็ไปถูกใจที่แปลงหนึ่ งแถวตรอกจันทน ซึ่งตอนนั้นยังเปนสวนผัก
และเจาของจะขายใหในราคาไมแพงนัก og แตปญหาอยูตรงปูถือใบ
bl
ตางดาว ไมมีสิทธิซ ์ ้อ
ื ที่ดินได...
e.

คนที่มาแกปญหานี้ ของปูลงไดก็คือยาเนี ยมของฉัน... ยาเนี ยม

re

เปนลูกคนจีนเกิดในเมืองไทย ตาทวดมีรานขายเครื่องบวชนาคอยูท่ี
ถนนบํารุงเมือง รูสึกวาพอจะเคยชี้ใหดูสักครั้งหรือสองครั้งตอนที่ฉน ั
kf

ยังเล็ก ๆ จําไดแตเพียงวาเปนตึกแถวเตี้ย ๆ ทึม ๆ ขางในนั้นมีพระ

oo

พุทธรูปองคโต ๆ ดูนากลัว ตูกระจกหนารานมีพวกขาวของเครื่องใช

eb

ของพระวางเต็มไปหมด... ตาทวดยายทวดตายตั้งแตกอนฉันเกิด
ad

และรานนั้นก็มีคนเซงตอไปนานแลว
lo

เมื่อปูซ้ อ
ื ที่ในชื่อของตัวเองไมไดก็มีคนแนะนําใหใชช่ อ ื คนอื่นซื้อ
แทน แตปูคิดไกลไปกวานั้นวาถาเปนคนอื่นที่ไมมีอะไรผูกพันกัน
อีกหน อยก็อาจจะคิดคดโกงกันได และปูก็คงตองสูญที่ดินไปเปลา
ๆ... วิธีท่จ ี ะสรางความผูกพันอยางแน นแฟนที่สุดของปูก็คือ หา
ผูหญิงไทยหรือผูหญิงจีนเกิดในเมืองไทยสักคนมาแตงงานดวย ซึ่ง
พอปูเปดเผยความคิดนี้ ออกไปก็มีใครตอใครแนะนํา “เจาสาวใน
อนาคต” ใหปูมากมาย... ฉันเคยสงสัยวาทําไม เขาถึงเรียกสิ่งที่จะ
เกิดขึน
้ ในภายหนาวา “อนาคต” และพี่นภิศพี่สาวคนเดียวของฉันก็
ตอบแบบยวน ๆ วา เพราะสิ่งที่จะเกิดขึน ้ ในอนาคตมันมักจะคด ๆ
งอ ๆ ไมตรงเพียะอยางที่เราคาดหวังเอาไวนะซิ... เมื่อมองดู
เรื่องราวของพวกญาติพ่น
ี อ
 งแลว ฉันก็วาบางทีพ่น
ี ภิศอาจจะพูดถูกก็
ได
แมจะมีวาที่เจาสาวมาใหเลือกหลายราย แตปูก็ตัดสินใจเลือก
ยาเนี ยมเปนเจาสาวตัวจริง... ปูแตงงานกับยาเนี ยมเมื่อปูอายุไดย่ี
สิบเกาหลังจากมาอยูเมืองไทยไดสิบป และตอนนั้นยาเนี ยมอายุสิบ
แปดเพิ่งเรียนจบม. 8 ออกมาอยูบานไดปเดียว... ปูเลาวา ที่ปูเลือก
ยาเนี ยมก็เพราะยาเปนคนเดียวที่ไมไดตองการแตงงานกับปู

om
ยาเนี ยมเลาวา ไมเคยนึ กมากอนวาชาติน้ี จะตองมาแตงงานอยู

.c
กินกับคนซินตึง๊ ที่แกกวากันเกือบรอบ ใจจริงยาเนี ยมยังอยากจะ

ot
เรียนตอในมหาวิทยาลัยอยางเพื่อน ๆ รุนเดียวกัน

sp
และที่สําคัญไปกวานั้นก็คือ ยาเองก็มีคนรักอยูแลว แตท่จ ี ําใจ
og
ตองเลิกราจากคนรักเกามาแตงงานกับปูก็เพราะไมกลาที่จะขัดใจ
bl
ตาทวดยายทวด
e.

ถึงตรงนี้ คงจะรูกันแลววา อะไรคือสิ่งที่ปูวาปูไดกําไรเปนตัว

re

คน
kf

ปูซ้ อ
ื ที่ดินที่ตรอกจันทนในชื่อของยา และลงมือกอสราง
oo

โรงงานในตนปน้ัน... “นัฐกิจการทอ” เริ่มผลิตผาดิบในปถัดมา

พรอม ๆ กับที่ยาเนี ยมคลอดลุงนัฐ ซึ่งจนถึงทุกวันนี้ ก็ยังเปนเรื่อง
eb

เยาแหยกันในหมูพ่ี ๆ นอง ๆ วา โรงงานทอผานั้นออกเสียงวา “นัฐ-

ad

กิจการทอ” หรือ “นัฐกิจ-การทอ” ...แตท่แ ี น ๆ ก็คือ ทุกครั้งลุงนัฐ

lo

ตองยืนยันอยางหัวชนฝาวา “นัฐ-กิจการทอ” ซิวะ

ปูไมชอบใหลูกหลานมีช่ อ ื เลนอยางคนไทยทั่วไป ปูบอกวาคน
เราเกิดมาครั้งหนึ่ งมีช่ อ ื เดียวก็พอแลว ทําไมจะตองมีช่ อ ื เลนชื่อจริง
ใหมันมากมายไปเปลา ๆ หนําซํ้าบางคนชื่อจริงตั้งเอาไวมี
ความหมายดี ๆ แตกลับเอาชื่อสัตวนานาชนิ ดตั้งแต เสือ ชาง กวาง
หมี ไปจนถึงหมู แมว กบ กุง มาเรียกเปนชื่อเลน ฟงแลวไมนาจะ
เปนมงคลเลย... ใชแตเทานั้น แมแตช่ อ ื ของปูเองก็ไมยอมเปลี่ยนให
เปนไทย ๆ ตามอยางคนอื่นปูวา...
 “ชื่อนี้ พอแมอีต้ง
ั มาแตเราเกิด ถาชื่อมันไมดีจริงเราก็คงเจงไป
นานแลว... ชื่อคนมันก็เหมือนกับยี่หอสินคา สินคาจะยี่หออะไรไม
สําคัญเทาคุณภาพ ถาของดีจริงเสียอยาง ตอใหย่ห ี อไมเขาทาไมชา
มันก็ติดตลาดไปเอง”
ดังนั้นลุงทั้งสามคน พอ อานุช อานนท และอานันทนาจนถึง
ลูก ๆ ของ “ยาเล็ก” ตลอดจนชั้นหลาน ๆ จึงไมมีช่ อ
ื เลนเลยสักคน

om
พอเกิดวันที่ 29 พฤศจิกายน 2494 ...ทีป ่ ูจําวันเกิดพอ

.c
ไดแมนยํากวาวันเกิดลูกคนอื่น เพราะวันนั้นเปนวันที่คณะทหารทํา

ot
การปฏิวัติ แมชีวิตของปูในเมืองไทยจะพบการปฏิวัติครั้งนั้นเปนหน

sp
ที่สอง แตปูเลาวา ความรูสึกของปูตอการปฏิวัติพ.ศ. 2494 แตกตาง
og
จากเมื่อตอนที่มีการปฏิวัติเมื่อ พ.ศ. 2490 อยางมากมาย เพราะ
bl
ตอน พ.ศ. 2490 นั้น เปนชวงเวลาที่ปูตกตํ่ าถึงขนาดหมดเนื้ อหมด
e.

ตัว ตองอาศัยนอนแผงขายของในตลาดเกา ปูวาการปฏิวัติคราว

แรกไมวาใครจะสูญเสียหรือขึน ้ มามีอํานาจในบานเมืองก็ไมมีผล
re

กระทบอะไรตอปูแมแตนอ  ย แตสําหรับคราวหลังนี้ ปูตองคอยสดับ

kf

ตรับฟงขาวคราวตาง ๆ ตลอดเวลา เพราะฐานะของปูผิดไปไกลจาก

oo

เมื่อสี่ปท่แ
ี ลว การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองแมเพียงเล็กนอย ก็
eb

อาจกอใหเกิดความเสียหายแกธุรกิจการคาที่มีมูลคามหาศาลอยาง
ad

คาดไมถึง
lo

พอเลาวา... เพราะมัวแตกังวลเรื่องความเปลี่ยนแปลงทางการ
เมือง มากเกินไป จึงทําใหปูเอาตัวเขาไปพัวพันกับนักการเมือง หรือ
ผูมีอํานาจวาสนาในบานเมืองจนเปนผลเสียกับตัวเองอยูหลายครั้ง
อานุชเกิดหลังพอสองป และในปท่อ ี านุชเกิดนั่นเอง ยาเหมยห
ลิงลุงคนที่หนึ่ ง และลุงคนที่สองก็เดินทางมาเมืองไทย... ยาเนี ยม
เลาวาตอนนั้นลุงคนที่หนึ่ งหรือลุงเทียนมีอายุไดสิบเจ็ดป และลุงคน
ที่สองหรือลุงแอนดี้มีอายุไดสิบหกป และตึกใหญท่เี ราอยูกันเวลานี้
ก็สรางเสร็จในปเดียวกันนั้น
 ยาเนี ยมเลาวา เมื่อปูว่ง
ิ เตนหาทางใหยาเหมยหลิงกับลูกชาย
ออกมาจากแผนดินใหญต้ง ั แตตอนที่ปูเปนตัวแทนจําหน ายสินคา
ฝรั่ง แตเพิ่งจะมาสําเร็จเอาในเวลาอีกหาหกปตอมา... ลุงเทียนและ
ลุงแอนดี้เปนคนหนาตาดี ผิวขาวสะอาด รูปรางสูงใหญ แมตอนมา
ถึงเมืองไทยใหม ๆ จะพูดภาษาไทยไมไดสักคํา แตก็มีสาว ๆ ทั้งไทย
ทั้งจีนติดกันกรอ แตท้ง ั สองคนอยูเมืองไทยไดไมก่เี ดือน ปูก็สงใหไป
เรียนตอดานการคาที่ฮองกง
ปูเคยปรารภเลน ๆ วา ระหวางลูกชายใหญสองคนนั้น หาก
เปรียบเทียบดานสติปญญาหรือความรูความสามารถแลวก็พอ ๆ

om
กัน แตคนที่หนึ่ ง เหมือนจูกัดกิน ๋ คือรอบรูแมนยําทางตํารับตํารา

.c
และทฤษฎี สวนคนที่สอง เหมือนจูกัดเหลียง คือเกงดานปฏิภาณ

ot
ไหวพริบ โดยเฉพาะในเรื่องที่อยูนอกตําราตาง ๆ

sp
ลุงเทียนไปเรียนหนังสือที่ฮองกงไดพักเดียว ก็มีเรื่องชูสาวกับ
og
นักเรียนหญิงลูกครึ่งจีน-ไทยที่เรียนอยูโรงเรียนเดียวกัน จนฝาย
bl
หญิงมีเด็ก... ปูโกรธมากถึงขั้นจะตัดเปนตัดตาย ไมยอมสงเงินไปให
ใช แตยาเหมยหลิงและยาเนี ยมชวยกันปลอบโยนจนปูใจออน แตก็
e.

มีขอแมใหลุงเทียนเรียนหนังสือใหจบกอนจึงจะอนุญาตใหแตงงาน
re

และเดินทางกลับบานได ในระหวางที่อยูฮองกงใหลุงแอนดี้เปนคน
kf

ควบคุมดูแลดานเงินทองของลุงเทียน และใหสงหลานมาเมืองไทย
oo

ทันทีท่คี ลอด
eb

ยาเนี ยมเปนคนเลี้ยงดูพ่ร ี ะวี ลูกชายคนโตของลุงเทียนมา

ad

ตั้งแตพ่ร ี ะวียังแบเบาะ และเมื่อยามีอานนทในปตอมา ก็เลยเลี้ยงทั้ง

lo

หลานและลูกซึ่งมีอายุหางกันเพียงหนึ่ งปอยางกับลูกแฝด... พี่ระวี

ติดยาเนี ยมมากจนกระทั่งเวลานี้ ก็ยังเรียกยาเนี ยมวา “แม” และ
เรียกลุงเทียนกับปาทรงศรี ซึ่งเปนพอแมแท ๆ วา “เสี่ยใหญ” กับ
“นาย”
ปเดียวกับที่อานนทเกิดนั้นเอง ลุงเทียนกับปาทรงศรีก็มีลูกคน
ที่สองคือพี่ดวงดาว แตปดขาวไมใหทางเมืองไทยทราบเรื่อง... ปา
ทรงศรีตองลาออกจากโรงเรียนในตอนนั้น และไดงานทําเปนคน
ขายของหนารานเล็ก ๆ ที่เกาลูน สวนลุงเทียนก็ว่ง ิ รอกทํางานสอง
แหงตอนกลางคืน แมวาลุงเทียนจะลําบากมาก แตก็ไมเคยออก
ปากขอความชวยเหลือจากลุงแอนดี้ ซึ่งเปนญาติคนเดียวที่มีอยูใน
ฮองกงแมแตนอ  ย
และถึงลุงเทียนจะเอยปาก ลุงแอนดี้ก็คงไมสามารถชวยเหลือ
อะไรได เพราะปูสงเงินใหท้ง
ั สองคนใชอยางจํากัด และที่สําคัญไป
กวานั้นก็คือตอนนั้นลุงแอนดี้เองก็มีความจําเปนตองใชเงินอยู
เหมือนกัน เพราะกําลังติดพันปาเปกกี้ ลูกสาวคนเดียวของมหา
เศรษฐีฮองกงอยู

om
.c
ot
ลุงเทียนตรากตรําทํางานและเรียนหนังสือโดยไมมี

sp
เวลาพักผอนเพียงพอจนลมเจ็บลง ปูตัดสินใจเรียกลุงเทียนกลับ
og
เพราะเห็นวารางกายและจิตใจของลุงเทียนไมพรอมที่จะเรียนตอ
bl
ประกอบกับปูกําลังจะเปดโรงงานทอผาเทโตรอนแหงใหมท่พ ี ระประ
e.

แดง จึงตองการคนที่จะมาชวยดูแลโรงงานนี้
re

ลุงเทียนกลับมาเมืองไทยอีกครั้ง หลังจากที่ไปอยูฮองกงมา
สองปแตเปนการกลับมาอยางเงียบ ๆ ปูเพียงแตสงรถไปรับที่
kf

สนามบิน... ไมมีงานเลี้ยงตอนรับ ไมมีใครแสดงความตื่นเตนดีอก

oo

ดีใจ เหตุการณในตึกใหญดําเนิ นไปเชนปกติ ไมมีอะไรที่พิเศษแตก

eb

ตางไปจากวันอื่น ๆ
ad

ปูกับยาเหมยหลิงตอนรับลูกสะใภใหญอยางเย็นชา และไมได
lo

พูดถึงเรื่องการจัดการแตงงานใหลุงเทียนกับปาทรงศรีแตอยางใด
ทั้งสิ้น มีคนเลาใหฉนั ฟงวาระยะแรก ๆ นั้น ปาทรงศรีมีชีวิตอยู
เหมือนนางถํ้า ไดแตเลี้ยงลูกสาวคือพี่ดวงดาวอยูในหองพักทั้งวัน
ไมกลาโผลหนาออกไปใหพอผัวแมผัวเห็น นาน ๆ ยาเหมยหลิงจะ
ใหคนมาอุมพี่ดวงดาวไปใหดูสักครั้ง และวันนั้นเมื่อลุงเทียนกลับมา
จากที่ทํางานก็จะถูกยาเหมยหลิงเรียกตัวไปดุดาเรื่องการเลี้ยงลูก
ของปาทรงศรี ยาเหมยหลิงหาวาปาทรงศรีเลี้ยงลูกไมเปน
ปลอยปละละเลยไมดูแลเอาใจใส มิไยที่ลุงเทียนจะเพียรชี้แจงวา ลุง
เทียนกับปาทรงศรีเลี้ยงพี่ดวงดาวแบบสมัยใหม ปลอยใหเด็กชวย
ตัวเอง ไดออกกําลังและทําอะไรอยางอิสระ ไมตองมาคอยอุมกัน
ตลอดเวลาแบบสมัยกอน
คนที่ทําหนาที่เดินสารระหวางปาทรงศรีกับโลกภายนอกใน
ตอนนั้นก็คือพี่ระวีกับอานนท ซึ่งพอพี่เลี้ยงอุมไปวางตรงระเบียงก็จะ
เดินเตาะแตะ ไปตบประตูหองปาทรงศรี บางครั้งก็มีขนมหรือ
ขาวของอื่น ๆ กระจุกกระจิก ที่ยาเนี ยมฝากไปใหถือกระตุงกระติ้ง
ไปดวย หรือถาปาทรงศรีตองการอะไรเปนพิเศษก็จะเขียนหนังสือ
หรือฝากเงินมากับพี่ระวีหรืออานนทไปใหคนใชจัดหาให

om
แมวาตอนหลังปูจะคอยคลายความขึง ้ เคียดปาทรงศรีลงมาก

.c
แตยาเหมยหลิงก็ยังคงโกรธแคนลูกสะใภใหญอยูไมหาย เพราะถือ

ot
วาปาทรงศรีเปนคนทําลายอนาคตของลุงเทียน ทําใหกิจการคา

sp
หลายอยางของปูมาตกอยูกับพวกลูก ๆ ยาเนี ยม แทนที่จะเปนของ
og
ลุงเทียนกับลุงแอนดี้ท่เี ปนลูกชายคนโตของตระกูล
bl
e.
re

ลุงแอนดี้กลับมาเมืองไทยหลังครอบครัวของลุงเทียน
kf

หนึ่งป พรอมดวยประกาศนี ยบัตรเกียรตินิยมของโรงเรียนการคา

oo

ในฮองกง ที่บานเราตอนรับลุงแอนดี้อยางใหญโต ปูเชิญเพื่อนฝูงไป

eb

กินเลี้ยงตามภัตตาคารตาง ๆ หลายครั้ง เพื่อเปนการแนะนําลุงแอ

ad

นดี้ใหเพื่อน ๆ ของปูไดรูจักพรอมกับแตงตั้งใหลุงแอนดี้เปนผูชวย
lo

ผูจัดการโรงงานนัฐกิจการทอ
ยาเนี ยมเลาวา ตอนนั้นพวกพอสื่อแมชักเทียวเขาเทียวออก
บานเราไมขาดสาย แตก็ตองผิดหวังกลับไปหมด เพราะหลังจาก
เดินทางกลับมาไดเพียงสิบวัน ลุงแอนดี้ก็รบเราใหปูบินไปขอปา
เปกกี้ท่ฮี องกง
นั่นเปนการเดินทางออกจากเมืองไทยครั้งแรกในชีวิตของปู
นับตั้งแตเหยียบยางเขามาเมื่อสิบเกาปท่แ
ี ลว
...และใครจะคาดคิดวาอีกเพียงหนึ่ งปตอมา ปูจะตองเดินทาง
ออกจากเมืองไทยอีกครั้งหนึ่ ง และครั้งนี้ จากไปนานถึงหาหกป

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 3.

om
.c
ตึกใหญทพ ี่ วกเราอาศัยอยูขณะนี้สรางมาตัง ้ แต พ.ศ.

ot
2496 เมื่อปูอายุไดสามสิบสามป เปนปเดียวกับที่ยาเนี ยมมีอานุช

sp
และยาเหมยหลิงพาลุงเทียนกับลุงแอนดี้มาจากเมืองจีน
ตึกหลังนี้ สูงสามชั้น
og
แตละชั้นดานหนามีระเบียงยาวตลอด
bl

โครงสรางตัวตึกเทอะทะ ผนังดานนอกมีหินกอนโต ๆ แปะเปนแหง

e.

ๆ ซึ่งยาเนี ยมบอกชวนใหนึกถึงนิ ทานอาหรับราตรีท่ผ ี ัวเมียเข็ญใจคู

re

หนึ่ งไดพรวิเศษใหขออะไรไดคนละอยาง อารามที่สวมรองเทาเกา ๆ

ขาด ๆ มานานตาผัวก็อธิษฐานขอรองเทาคูใหม ยายเมียไดยินเขาก็
kf

โกรธจัดดาตาผัววาไมมีความคิดและขอใหรองเทาลอยขึน ้ ไปแปะ
oo

บนหนาตาผัวหนาโงเสียเลย... แตส่ง
ิ ที่พวกเราหลายคนลง
eb

ความเห็นวาน าเกลียดกวากอนรองเทาของยาเนี ยมก็คือ แปบนํ้า

ad

ขนาดใหญท่ท ี ําเปนเสาลําลองหนาประตูตึกชั้นลาง ไอแปบพวกนี้

lo

บางครั้งก็ทาสีแดงแปรด บางครั้งก็ทาสีเขียวอื๋อ แตสวนมากแลว

มักจะมีสีซีด ๆ ลอน ๆ ...เราไมรูวาใครเปนคนออกแบบตึกหลังนี้
แตพ่น ี ภิศก็ยืนยันวา มันเปนผลงานชิ้นโบแดงดานสถาปตยกรรม
ผสมโศกนาฏกรรมรวมสมัยทีเดียว
เมื่อแรกนั้น ตึกหลังนี้ อยูในเนื้ อที่เดียวกับโรงงานทอผา แต
เมื่อปูยายโรงงานไปรวมกันไวท่พ ี ระประแดง บริเวณหนาตึกก็เลย
กลายเปนลานโลง ๆ อาศัยเปนที่จอดรถของลูก ๆ หลาน ๆ บาง รถ
บริษท ั หรือรถโรงงานที่เสีย ๆ บาง... ยาเนี ยมเลาวา บางทีก็มีใครไม
รูลากซากรถเกา ๆ เขามาทิ้งตรงลานนั้นดวย อาจจะคิดวาบานเรา
เปนเชียงกงหรือปาชารถยนตก็ได แตตอนหลังอานงพงาเปนตัวตั้ง
ตัวตีทําลานจอดรถเปน สนามเทนนิ สขนาดสี่คอรด พอเลิกงานตอน
เย็น ๆ พวกพนักงานที่บริษท ั ก็จะแวะมาเลนเทนนิ สกันเปนที่
สนุกสนาน แตคนที่ไมสนุกดวยเห็นจะเปนอานิ รันดร สามีของอาน
งพงาที่น่ังหนาตาบึง้ ตึงอยูในหองคนเดียว
ตึกสามชั้นของเรานั้น ถามองดูจากภายนอกก็เหมือนกับปอม
ปราการอันแข็งแกรงแน นหนาของตระกูลสือพาณิชย และศูนย
บัญชาการของบริษท ั ตาง ๆ ในเครือ “นัฐกิจโกศล” แตหากใครก็

om
ตามที่มีโอกาสไดเขามาสัมผัสอยางใกลชิดก็จะรูดีวา แทจริงตึกหลัง

.c
นี้ คือสมรภูมิแหงการตอตีอันดุเดือด และยอกยอนไปดวยพิชัยยุทธ

ot
อันลึกลํ้า

sp
og
bl
e.

ลุงแอนดี้แตงงานกับปาเปกกี้ทฮ ี่ องกงหลังจากวันหมัน้
เพียงไมก่เี ดือน เผอิญตอนนั้นปูไมสบายตองนอนโรงพยาบาลอยู
re

หลายอาทิตย ทั้ง ๆ ที่ทางโนนตระเตรียมงานทุกอยางเอาไว

kf

เรียบรอยแลว ยาเหมยหลิงกับลุงเทียนเลยตองทําหนาที่ผูใหญฝาย
oo

ชายแทนปู พอเลาวา งานแตงงานใหญโตมโหฬารมาก

eb

หนังสือพิมพท้ง ั ที่ฮองกงและเมืองไทยลงรูปและขาวกันเกรียว
ad

กราว... พอบอกวาปาเปกกี้สมัยสาว ๆ สวยเหมือนดาราหนังจีนที่

ชื่อ ไอวี่ หลินปอ ปาเปกกี้แตงตัวนําสมัย ชอบนุงกระโปรงบาน สวม
lo

เสื้อ ไหลล้ า
ํ สวมถุงมือผาลูกไมบาง ๆ สีขาวยาวถึงขอศอก เวลาที่
ออกไปซื้อของแถวสะพานหันหรือตลาดเกาแตละที พวกพอคา
แมคาจะตามดูกันเปนพรวน
ปาเปกกี้เปนลูกคนเดียวของพอแม แมของปาเปกกี้ตายตั้งแต
ตอนที่ปาเปกกี้ยังเล็ก ๆ พอเปนเจาของกิจการเดินเรือทะเล มีเรือ
ขนสงสินคาหลายลํา เมื่อตอนที่ลุงแอนดี้แตงงานใหม ๆ พอของปา
เปกกี้ตองการจะใหลุงแอนดี้มาดูแลกิจการการเดินเรือที่ฮองกง แต
ปูไมยอมเลยทําใหปูกับพอของปาเปกกี้มึนตึงกันจนกระทั่งตายจาก
กัน
พอของปาเปกกี้เปนเพื่อนสนิ ทกับเซอรรัน รัน ชอว ที่สราง
หนังกําลังภายใน และเพราะเหตุน้ี หรือเปลาก็ไมรูท่ท ี ําใหพอของปา
เปกกี้มีเมียนอยเปนดาราหนังฮองกงหลายคน... คนสุดทายมีฉายา
วา “แมผีเสื้อนอย” อายุนอ  ยกวาพอของปาเปกกี้เกือบยี่สิบป แม
ผีเสื้อนอยเปนคนเจาอารมณ และกอเรื่องวุนวายใหกับพอของปา
เปกกี้จนเปนขาวอื้อฉาวหลายครั้ง เมื่อพอของปาเปกกี้ตาย แม
ผีเสื้อนอยหวังวาตนจะไดรับมรดกอะไรบาง แตปาเปกกี้ไมยอมแบง
ใหแมแตสตางคแดงเดียว ก็เลยเปนเรื่องทะเลาะเบาะแวงถึงขั้นขึน ้

om
โรงขึน ้ ศาล... ปาเปกกี้ตองเทียวไปเทียวมาระหวางเมืองไทยกับ

.c
ฮองกงอยูพักใหญ แมจะเปนฝายชนะคดีความ แตก็ตองกลับมาแก

ot
ปญหาเรื่องลุงแอนดี้กับเลขานุการสาวตอ สวนแมผีเสื้อนอยนั้น

sp
ไดยินวากลับไปแสดงหนังใหมสองสามเรื่อง แตก็ไมประสบความ
สําเร็จ ตอนหลังก็เลยหายเงียบไป og
bl
ลุงแอนดี้กับปาเปกกี้มีลูกดวยกันคนเดียว คือพี่ชาญชัย ซึ่งวา
กันวา ถอดเอาความหลอความงามมาจากพอกับแม และสติปญญา
e.

มาจากปูกับตา แตก็อาจจะมีอะไรบางอยางที่ไดมาจากใครสักคนที่
re

เราไมไดคิดถึงกัน และสิ่งนั้นตางหากที่มีอิทธิพลตอจิตใจของพี่ชาญ
kf

ชัยอยางมาก และทําใหชีวิตที่ควรจะโรยดวยกลีบกุหลาบนั้น
oo

ผันแปรไปอยางคาดไมถึง
eb

ยาเหมยหลิงเคยชื่นชมปาเปกกี้อยางมาก และหวังจะใหลุงแอ
ad

นดี้กับปาเปกกี้มีลูกดวยกันแยะ ๆ แตเมื่อปาเปกกี้บังคับใหลุงแอนดี้
lo

ไปทําหมัน หลังจากที่มีพ่ช ี าญชัยเพียงคนเดียว เพราะเกรงวาการมี

ลูกหลายคนจะทําใหรางกายทรุดโทรมไมคงความสวยสดงดงามไว
ไดนาน ๆ ยาเหมยหลิงก็เกลียดลูกสะใภเล็กยิ่งเสียกวาเคยชิงชังลูก
สะใภใหญ
จากที่เคยดาทอปาทรงศรีวาเปนคนทําลายอนาคตของลุง
เทียน ยาเหมยหลิงก็หันมาดาวาปาเปกกี้วาเปนคนเห็นแกตัว และ
ทําลายลางวงศสกุลแกจนยอยยับ
 เมื่อมีใครขอใหเลาถึงจุดเริม ่ ตนความเปนมาของ
อาณาจักรธุรกิจ “นัฐกิจโกศล” ใหฟง ปูจะเริ่มตนดวยนํ้าเสียงเนิ บ
ๆ สีหนาสงบนิ่ งราวไม ยินดียินรายตอความสําเร็จอันน าชื่นชม... มี
ก็แตดวงตาที่เริ่มฝามัวคูน้ันเทานั้นที่พลันทอประกายสุกใสเหมือน
ดาวเหนื อซึ่งเจิดจรัสอยูบนทองฟา
“เราเริ่มตนจากโรงงานทอผาดิบ... ที่เลือกทําผาดิบกอน ก็

om
เพราะตอนนั้นพวกญี่ปุน ไตหวัน หันไปทําผาใยสังเคราะหกันแลว

.c
มันก็ตองการโละเครื่องจักรสมัยสงคราม เพื่อเอาที่ไปตั้งเครื่องจักร
ใหม ๆ ผลิตพวกโพลีเอสเตอรท่ข ี ายไดกําไรดีกวา... พูดไปแลว ไอท่ี

ot
วามันเอาเครื่องจักรมารวมลงทุนกับเรา ก็คือมันเอาเครื่องจักรที่มัน

sp
ไมใชแลวมาทิ้งที่เมืองไทย... แตเรามาคิดดูวาไอเครื่องจักรเกา ๆ
og
พวกนี้ เครื่องยนตกลไกมันไมสูสลับซับซอนนัก การดูแลรักษาก็ทํา
bl
ไดงายและพอจะหัดคนขึน ้ มาคุมเครื่องได... ดานวัตถุดิบที่เปน
e.

ปญหาของญี่ปุน ไตหวัน เพราะมันปลูกฝายเองไมไดเราก็ไมตอง

re

กังวล ในเมื่อเมืองไทยมีฝายพอปอนโรงงานตลอดทั้งป แมวาตอน

นั้นเศรษฐกิจเมืองไทยจะยังไมสูดี ผูคนไมคอยมีสตางค แตสินคา
kf

ประเภทนี้ เมื่อผลิตออกมาแลว ก็อยูในราคาที่คนทั่วไปพอจะซื้อหา

oo

กันได”
eb

ปูหัวเราะหึ ๆ อยางอารมณดี
ad

“ที่สําคัญก็คือ คนไทยใชผาดิบกันตั้งแตทําผาออมจนถึงหอศพ
lo

เรียกวาเราสามารถขายของของเราไดต้ง ั แตคนเกิดยันคนตาย”
ยาเนี ยมเคยเลาใหฉน ั ฟงวา โรงงานแหงแรกของ “นัฐกิจการ
ทอ” ที่ตรอกจันทน เปนโรงยาว ๆ ปลูกสรางอยางงาย ๆ ขนานไป
กับแนวถนนพื้นเทซีเมนตหยาบ ๆ ฝาตีดวยแผนเซลโลกรีต หลังคา
มุงสังกะสี เวลากลางวันในโรงงานจะทั้งรอนและอบอาว แตถาวัน
ไหนฝนตกก็ตองสาละวนหาผาใบมาขึงกันนํ้าฝนที่ร่ว ั ลงมาจาก
หลังคาไมใหหยดใสเครื่องจักร
ปูจะตื่นแตเชามืดทุกวัน สวมกางเกงหูรูดขาสั้นสีน้ ําเงินลาย
ทางเสื้อยืดคอกลมสีขาวมอ ๆ เดินลากเกีย ๊ ะโกรกกรากดูความ
เรียบรอยของโรงงาน... ปูทํางานจิปาถะทุกอยางในโรงงานตั้งแต
เช็คเครื่องจักร คุมสต็อก จนถึงวิ่งเตนขายผา สวนยาเนี ยม
รับผิดชอบดานบัญชีกับมีหนาที่สําคัญอีกอยางคือ หุงขาวกระทะ
ใหญและทําอาหารเลี้ยงคนงานวันละสองมื้อ แตถาวันไหนที่งานเรง
ทํากันจนดึกจนดื่น ยาเนี ยมก็มีภาระตองหุงขาวตมอีกรอบ
“องคประกอบสําคัญที่ทําใหกิจการของเรากาวหนามาจนถึง
ทุกวันนี้ ก็คือคน...” ปูเลาดวยนํ้าเสียงเรียบ ๆ “...เครื่องจักรก็คงเปน
เพียงแคแทงเหล็ก ถาไมมีคนงานคอยเดินเครื่อง คอยหยอดนํ้ามัน

om
หรือปดสวิตช... เราถึงไดเลี้ยงดูคนงานของเราเหมือนคนใน

.c
ครอบครัว รูทุกข รูสุขของเขา ใหโอกาสเขาเจริญกาวหนา

ot
สนับสนุนใหตางคนตางแขงขันกันทํางาน”

sp
ปูเชื่อวาการแขงขันกันทํางานเปนวิธีสรางคน และสรางความ
เจริญใหแกบริษท og
ั และปูใชความเชื่อนี้ โดยไมเวนแมแตกับลูกหลาน
bl
e.
re

“นัฐกิจการทอ” ถือกําเนิดและเติบโตขึ้นมาพรอม ๆ กับ

kf

อายุของลุงนัฐ เปนเหตุทําใหคนทั่วไปคิดวายาเนี ยมมีแผนจะฮุบ

oo

โรงงานทอผาใหตกอยูกับลูก ๆ สายนี้ จึงหาทางใหปูเอาชื่อลูกชาย

eb

คนโตของยามาตั้งเปนชื่อโรงงาน
ad

เมื่อไดยินเรื่องทํานองนี้ ยาเนี ยมจะหัวเราะอยางนึ กสมเพช

lo

และยอนถามวาทําไมไมมีใครคิดกันบางวา ยาเอาชื่อโรงงานมาตั้ง
เปนชื่อลูก
ลุงนัฐเปนคนอารมณดี มีเรื่องสนุกสนานเฮฮาไดท้ง ั วัน รูปราง
เล็กและผิวคลํ้ากวาทุกคนในครอบครัว และเปนคนเดียวในบานที่
ไวหนวดทั้ง ๆ ที่ยาเหมยหลิงเคยเตือนวาหนวดไมเขากับโหงวเฮง
ของลุงนัฐ ทําใหขัดลาภและชีวิตไมราบรื่น แตเจาตัวก็หัวเราะเฉย
เสีย พอลับหลังยาเหมยหลิงก็จะบอกกับพี่ ๆ นอง ๆ วาดูอยางงิ้วซิ
พวกแมทัพนายกองหรือ ตัวสําคัญ ๆเทานั้นถึงจะมีสิทธิม ์ ีหนวดมี
เครา ไอท่ห
ี นาเลี่ยน ๆ เรียบ ๆ น ะ ลิ่วลอเขาทั้งนั้น
คําอรรถาธิบายแบบนี้ เกือบทําใหลุงนัฐเปนแมทัพนายกองคน
แรกนอกเวทีงิ้วที่ถูกลิ่วลอรุมตีตาย
ลุงนัฐเปนลูกสายยาเนี ยมคนเดียวที่ใกลชิดสนิ ทสนมกับยา
เหมยหลิง เพราะตอนที่ลุงเทียนกับลุงแอนดี้ไปเรียนหนังสือที่
ฮองกงนั้น ยาเหมยหลิงก็ไดลุงนัฐคอยวิ่งไปวิ่งมา ใชโน นใชน่ี แทน
ลูกชายทั้งสองคนได ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นพอเลาวา ยาเหมยหลิงวางทา
ปนปงยังกับพระนางซูสีไทเฮา แตอาศัยความชางพูดชางคุยที่เปน
มาตั้งแตเด็ก ๆ ทําใหลุงนัฐกลายเปนมหาดเล็กคนโปรดไปอยาง

om
งายดาย

.c
ลุงนัฐเปนคนมีเพื่อนฝูงมาก ทั้งเพื่อนเกาสมัยอัสสัมชัญ และ

ot
เพื่อนใหมท่พ ี บกันในวงธุรกิจหรือวงเหลา ซึ่งถาปูหรือยาเนี ยมดุวา

sp
เรื่องกินเหลา ลุงนัฐก็จะยกเรื่องสามกกมาอางวา รอยทั้งรอยของ
og
การเจรจาความเมืองตาง ๆ ในเรื่องสามกกสําเร็จในวงเหลา
bl

ยกเวนจากเรื่องชอบกินเหลาแลว ลุงนัฐก็ดูเหมือนจะไมมีขอ
e.

เสียเรื่องอื่นอีก และออกจะเปนคนที่มีความคิดริเริ่มแปลก ๆ ใหม ๆ

re

มาใชในการทํางานอยูเสมอ จึงไมมีใครคัดคานเมื่อปูมอบหมายให
ลุงนัฐดูแลบริษท ั “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ที่ไดลิขสิทธิผ ์ ลิตเสื้อผา
kf

สําเร็จรูปแบรนดตางประเทศสามสี่ตัวในตอนหลัง
oo

แตหากจะมีเรื่องที่ทําใหปูกับยาเนี ยมผิดหวังในตัวลุงนัฐแลว
eb

ละก็เรื่องนั้นก็คงเปนเรื่องที่จู ๆ ลุงนัฐก็ตัดสินใจจดทะเบียนแตงงาน
ad

กับปาอรโดยไมบอกเลาเกาสิบใคร
lo

และที่รายไปกวานั้นก็คือ เจาสาวของลุงนัฐอายุแกกวาฝาย
ชายถึงหาป
 4.

om
.c
เรื่องราวของลุงนัฐกับปาอรมีคนเลาลือไปตาง ๆ นานา

ot
เปนหลายกระแส บางก็วาปาอรเปนพี่สาวของเพื่อนสนิ ทลุงนัฐ เมื่อ

sp
ลุงนัฐเทียวไปเทียวมาบานเพื่อนคนนั้นก็เลยเจอะกับปาอร บางก็วา
og
ลุงนัฐกับปาอรพบกันในวงเหลาเลยถูกอกถูกใจประสาคอเดียวกัน
bl
และบางก็วาไปไกลถึงขั้นปาอรเคยเปนคนรักเกาของเพื่อนรุนพี่ลุง
e.

นัฐ เผอิญเพื่อนคนนั้นทิ้งปาอรไปแตงงานกับผูหญิงอื่น ลุงนัฐซึ่ง

เปนคนขี้สงสารก็เลยคอยปลอบประโลมใจ ปาอร จนตางฝายตาง
re

เห็นใจกัน...
kf

มีก็แตยาเหมยหลิงเทานั้นที่เชื่ออยางมั่นคงสถานเดียววา ลุง
oo

นัฐถูกผูหญิงจับ
eb

แตไมวาใครจะพูดวาอยางไร ทั้งลุงนัฐและปาอรก็ไมเคย
ad

โตแยงหรือ ชี้แจงขอเท็จจริง คงปลอยใหเปนอาหารปากอันโอชะ

lo

ของใครตอใครอยูพักใหญ จนกระทั่งเรื่องคอยซาลงและคนเบื่อที่จะ
พูดถึงไปเอง
ลุงนัฐกับปาอรนั้นมีความแตกตางกันอยางสิ้นเชิง เหมือนพระ
อาทิตยกับพระจันทร เหมือนนํ้ามันเบนซินซูเปอรกับนํ้ามันกาดตรา
มงกุฎ...ในขณะที่ลุงนัฐเปนคนคลองแคลว ทันสมัย สนุกสนานเฮฮา
และแตงตัวเนี้ ยบอยูเสมอ ปาอรกลับสมถะสมกับเปนครูโรงเรียน
การเรือน ไมแตงเนื้ อแตงตัว ไมสุงสิงกับใคร เชาขึน ้ ขับรถเฟยตเกา
ๆ ไปสอนหนังสือ ตกเย็นโรงเรียนเลิกก็แวะตลาดบางรักซื้อกับขาว
มาทําเองเสร็จ แลวก็น่ังอานหนังสือรายสัปดาหคอยลุงนัฐที่มักจะ
เมากลับมาทุกคํ่ าคืน...แตตอใหเมาแสนเมาหรือดึกแสนดึกขนาด
ไหน ลุงนัฐก็จะตองหิ้วทองมากินขาวเย็นที่นาจะเรียกวาขาวคํ่ าฝมือ
ของปาอร
อยางไรก็ตาม ในความแตกตางนั้นมีความเหมือนกันอยูอยาง
หนึ่ ง นั่นคือเรื่องกินเหลา... แตในความเหมือนก็ยังมีความแตกตาง
อยู คือลุงนัฐชอบกินเหลากับเพื่อนฝูง และดื่มแตบรั่นดีย่ห ี อที่ฉน
ั
เคยเห็นโฆษณาในทีวี สวนปาอรจิบแตยาดองลําพังคนเดียว... วา
กันวาถาวันไหนปาอรจิบยาดองมาก วันนั้นกับขาวของแกจะอรอย

om
เปนพิเศษ

.c
แตท่ฉ
ี น
ั เคยกินกับขาวฝมือปาอรก็เห็นวาอรอยดีทุกครั้ง...

ot
หรือบางทีอาจเปนเพราะแกจิบยาดองมาก ๆ ทุกมื้อก็เปนได

sp
พอเลาวา ยาเนี ยมออกจะผิดหวังอยูไมนอ  ยในเรื่องที่ลุงนัฐดวน
og
ตัดสินใจแตงงานกับปาอร แตยาก็ไมเคยแสดงอะไรใหเปนที่กระทบ
bl
กระเทือนนํ้าใจลูกชาย มิไยที่ใครจะยุใหหาลูกสะใภใหม ยาเนี ยมก็
e.

จะพูดเพียงวา “มันเปนบุญเปนกรรมของเขาที่ทํารวมกันมาแตชาติ
กอน ธุระอะไรจะตองลากฉันไปกอเวรกอกรรมขึน ้ มาใหมในชาติน้ี
re

ดวย”
kf

แมยาเนี ยมจะไมถึงขั้นเปนขมิ้นกับปูนกับปาอรอยางยาเหม
oo

ยหลิงกับปาทรงศรีและปาเปกกี้ แตท้ง
ั คูก็เหินหางตางคนตางอยู
eb

ไมใกลชิดสนิ ทสนมเหมือนแมของฉัน... และแมจะอยูตึกเดียวกัน

ad

แตปาอรจะมาพบปะญาติพ่น ี อ
 งก็เฉพาะวันตรุษจีนหรือในโอกาส
lo

สําคัญ ๆ เทานั้น
ลุงนัฐกับปาอรไมมีลูกดวยกัน ซึ่งยาเหมยหลิงวาเปนการดีท่ี
จะไดเลิกกันงาย ๆ ไมมีหวงมีใย แตท้ง ั สองคนก็ไมมีทาจะเปนอยาง
ที่ยาเหมยหลิงตองการใหเปน... แตท่น ี  าแปลกใจคือเรื่องราว
ระหวางลุงนัฐกับปาอร ปูไมเคยพูดจาวากลาวอะไรทั้งสิ้น ผิดจาก
ตอนที่ลุงเทียนไดกับปาทรงศรีท่ป ี ูโกรธเหมือนจะเปนจะตาย
พอวาบางทีอาจเปนเพราะปูผิดหวังในเรื่องครอบครัวของลุง
เทียนกับลุงแอนดี้มามากพอแลว จึงทําใจไดในเรื่องของลุงนัฐ หรือมิ
เชนนั้นการที่ปูมีอายุมากขึน ้ ผานเรื่องราวทุกขสุขตาง ๆ โดยเฉพาะ
ในชวงรายแรงที่สุด ซึ่งทําใหตองจากเมืองไทยไปอยูท่อ ี ่น
ื เสียหลาย
ป คงทําใหปูรูจักชีวิตดีขน
ึ้ จนเลิกเคี่ยวเข็ญใหลูก ๆ มีชีวิตอยางที่ปู
วาดหวัง
ในระยะหลัง ๆ ถามีใครถามเรื่องลูก ปูจะบอกแตเพียงวา...
“เราเหมือนชางตอเรือ เรือทุกลําก็ทําจนสุดฝมือ ติดหางเสือ ติดใบ
เรือที่ดีท่สี ุดใหเทา ๆ กัน ตระเตรียมเสบียงอาหารใหเทากัน หลัง
จากนั้นก็สุดแตวาเขาจะเอาเรือไปทําอะไรและแลนไปทางไหน... ไอ
บางคนก็อาจบรรทุกสินคามีราคาแลนไปคาขายไกล ๆ ไดกําไร

om
กลับมา บางคนก็อาจเอาไปจับปลาขายไดเงินดีไปอีกแบบหนึ่ ง หรือ

.c
บางคนอาจเอาไวแลนใบเลน นั่นก็สุดแทแตใจเขา”

ot
ปูถอนหายใจเบา ๆ กอนจะพูดตอไปวา

sp
“เรื่องลูกเรื่องเมียก็เหมือนไตกง กัปตันเรือเขาก็ตองเลือกไตกง
og
ที่เขาพอใจที่สุด รูใจเขาที่สุด... แตคนคนนั้นจะเปนไตกงที่ดีท่ส ี ุด
bl
หรือไมเราก็ตอบไมไดเหมือนกัน”
e.
re
kf

หากเปรียบชีวิตมนุษยเปนเชนเรืออยางทีป ่ ูวา ฉันก็เชื่อ

oo

วาเรือชีวิตของปูคงตองฝาฟนคลื่นลม และอันตรายรายแรงนับครั้ง
eb

ไมถวน กวาจะลอยลําเดนเปนสงาอยางเชนทุกวันนี้
ad

ทุกครั้งที่เห็นปูน่ังอยูเงียบ ๆ ตามลําพัง ทอดสายตาเหมอลอย

lo

อยางไรจุดหมาย ฉันก็อดที่จะถามตัวเองไมไดวา ปูกําลังคิดถึงเรื่อง

อะไร... อาจจะเปนชีวิตในบางซอกมุมที่ปูเก็บงําไวอยางมิดชิดโดย
ไมมีใครเคยลวงรูมากอน อาจจะเปนความสมหวังหรือผิดหวังครั้ง
ยิ่งใหญ ความทุกขหรือสุขสวนตัวซึ่งไมมีความหมายตอใครอื่น
อาจเปนโครงการใหม ๆ มูลคานับพันลาน
หรืออาจเปนเพียงเรื่องราวไรสาระสักเรื่องหนึ่ งเทานั้นเอง...
 มีคําถามอยูขอหนึ่งทีม ่ ักจะมีคนถามปูอยูเสมอก็คือ คน
ทีอ่ ยูในฐานะอยางปูยังมีโอกาสไดจับเหรียญบาทบางหรือเปลา...
ปูจะหัวเราะอยางอารมณดีกอนตอบวา แมทุกวันนี้ ปูจะไมไดจับจาย
ใชสอยอะไรดวยตัวเอง ไมจําเปนตองพกเงินสกุลไหน ๆ แมกระทั่ง
พวกเครดิตการดที่เรียกกันวาเงินพลาสติก เพราะเพียงลายเซ็นของ
ปูในเศษกระดาษชิ้นเล็ก ๆ สักแผนก็อาจมีมูลคาหลายแสนหลาย

om
ลานบาท แตปูก็ยังคงมีเหรียญบาทหนึ่ งเหรียญติดกระเปาตลอด
เวลา

.c
เหรียญบาทเหรียญนั้นเปนเหรียญเงินสมัยรัชกาลที่ 6 ดาน

ot
หนาเปนพระบรมรูปผินพระพักตรเบื้องขวา ดานหลังเปนรูปชาง

sp
สามหัว แมจะผานกาลเวลามารวมแปดสิบป แตเนื้ อเงินก็ยังคงสุก
ปลั่ง...
og
bl

ปูมักจะหยิบเหรียญออกมาถูเลนในมือเสมอ เมื่อเวลาใช
e.

ความคิดตัดสินปญหาสําคัญ ซึ่งใครตอใครที่ไมรูความจริงมักจะพา
re

กันคิดวาปูใชเหรียญนั้นเปนเครื่องเสี่ยงทายออกหัวออกกอย ทั้งที่
kf

ความจริงแลวในชีวิตของปูไมเคยใชโชคลางหรือความเชื่อที่ไร
เหตุผลเปนเครื่องชวยในการตัดสินใจแมแตครั้งเดียว
oo

ยาเนี ยมเลาใหฉน ั ฟงวา ปูไดเหรียญบาทเหรียญนั้นมาตั้งแต

eb

เพิ่งเดินทางมาถึงเมืองไทยใหม ๆ ในสมัยรัชกาลที่ 7 และที่ 8 นั้น มี

ad

แตเหรียญครึ่งสตางค หนึ่ งสตางค หาสตางค และสิบสตางค ที่ทํา

lo

ดวยทองแดงและนิ เกิลเจาะรูตรงกลางซึ่งเรียกกันวา สตางครู รวม

ทั้งเหรียญ สลึงสองสลึง แตไมมีการผลิตเหรียญบาท พวกจับกังมัก
จะเอาลวดรอยสตางคเปนพวงติดตัว ไมมีใครชอบเก็บธนบัตรที่เห็น
วาเปนเพียงแผนกระดาษ หรือเหรียญสลึง สองสลึง ที่ไมมีรูซ่ง ึ พก
ไปไหนไมสะดวกเพราะยังไมคอยมีใครใชกระเปาสตางคกัน
ยาเลาวา แทนที่จะเก็บสตางครูอยางคนอื่น ๆ ปูกลับเอาเงินที่
อดออมไวไดในระยะแรกไปแลกเปนเหรียญสลึง เมื่อครบสี่สลึงก็
เอาไปแลกเปนเหรียญบาทเหรียญนี้ มิไยที่เพื่อน ๆ จะพากันหาวาปู
โงท่เี ก็บเงินเหรียญไวเหรียญเดียว สูพกสตางครูเปนพวง ๆ ก็ไมได
แตปูกลับมองที่คุณคาของเนื้ อโลหะวาสตางครูเปนแคทองแดงหรือ
นิ เกิล ซึ่งเมื่อหลอมออกมาแลวก็ไมมีราคาคางวดอะไร สวนเหรียญ
บาทมีเนื้ อเงินผสมอยูต้ง ั เกาสิบเปอรเซ็นต ยิ่งวันราคาเงินก็มีแตสูง
ขึน
้
ยาวาเหรียญบาทเหรียญนั้น นอกจากจะเตือนใหปูนึกถึงความ
ยาก ลําบากแตหนหลังที่ตองทํางานอยางหลังขดหลังแข็ง และ
กระเหม็ดกระแหมอยางเต็มที่แลว ยังเปนเครื่องเตือนใจใหปูไดนึก
ถึงการตัดสินใจที่ถูกตองในครั้งกระนั้น

om
ถึงทุกวันนี้ ฉน
ั ก็เชื่อวา ปูยังคงใชเรื่องเหรียญบาทเปนแนว

.c
ความคิด ในการทําธุรกิจการคาอยู... นั่นคือบริษท ั ในเครือ “นัฐกิจ

ot
โกศล” จะไมลงไปจับตองธุรกิจดาด ๆ ที่คนอื่นกําลังเหอกัน แตจะ

sp
อดทนรอจนกวาจะใครครวญอยางรอบคอบ แมวากิจการนั้นอาจมี
og
มูลคามหาศาลและทาทาย ความสามารถ แตก็จะเปนงานที่ใหผล
bl
ตอบแทนอยางคุมคาเสมอ
e.
re
kf

ในกระบวนลูก ๆ ของปูทง ั ้ หมด พอฉันไดช่ อ ื วาเปนลูก

oo

กตัญูประจําตระกูล จนเปนที่ลอกันวายาแกไอยี่หอชวนปวยปแป
eb

กอ น าจะเอารูปพอไปพิมพลงฉลากปดขวด
ad

ยาเลาวา พอเปนเด็กวานอนสอนงาย เรียนหนังสือเกง ขยัน

lo

ขันแข็งตั้งแตเล็กจนโต ไมเคยทําเรื่องอะไรใหพอแมไมสบายใจเลย
พอเปนคนที่ถูกปูกําหนดตัวใหดูแลดานเครื่องจักรของโรงงาน
ทอผาเมื่อเรียนจบชั้นม. 5 ก็ถูกสงไปฝกงานที่ญ่ป ี ุนทันที... พอเลา
วา พอใชชีวิตชวงนั้นเหมือนคนงานโรงงานทั่วไป ไมมีสิทธิพ ์ ิเศษ
อะไรทั้งสิ้น...ตองรีบตื่นแตเชามืดเพื่อขี่จักรยานสองลอจากที่พักไป
ยังโรงงานซึ่งอยูหางกันเกือบสิบกิโลเมตร ไมวาอากาศจะหนาวเย็น
หรือฝนจะตกหนักเพียงใดก็ตาม และนอกจากจะเขากะเชายืนพื้น
แลว บางวันยังตองเขากะเย็นหรือกะกลางคืนเพิ่มขึน ้ อีกดวย
 พอเปนคนงานโรงงานอยูเกาเดือน จึงไดเลื่อนขึน
้ เปนผูชวย
นายชางมีหนาที่ดูแลซอมบํารุงเครื่องจักรประเภทหยอดนํ้ามันขัน
นอต หยิบ ๆ จับ ๆ อะไรนิ ด ๆ หน อย ๆ แตก็คอยสบายขึน ้ บาง
เพราะมีท่พ ี ักอยูในบริเวณโรงงานไมตองเทียวไปเทียวมาเหมือน
กอน แตก็ตองเตรียมตัวและเตรียมเครื่องมือใหพรอมตลอดยี่สิบสี่
ชั่วโมง เพราะหากเครื่องจักรเกิดขัดของขึน ้ มาเมื่อไหรก็ตาม พอจะ
ตองไปเปนเบของนายชางไดทันที
“พออยูญ่ป ี ุนเกือบสามป แตพูดภาษาญี่ปุนไมคอยได”
พอชอบเลาเรื่องญี่ปุนใหพวกเราฟงดวยทาทางที่มีความสุข

om
เมื่อหวนรําลึกถึงความหลังครั้งนั้น

.c
“ยิ่งกับผูหญิงยิ่งแลวใหญ พูดไมออกเอาจริง ๆ ทีเดียว... เวลา

ot
เงินเดือนออก พวกเพื่อน ๆ คนงานยกโขยงไปเที่ยวบารในเมือง พอ

sp
ก็ไดแตน่ังกินเบียรเงียบ ๆ อยูคนเดียว เพราะอาปากพูดทีไรกลาย
og
เปนเรื่องนอต เรื่องเฟอง เรื่องเครื่องมือเครื่องไมไปหมด”
bl

“อยางนี้ พอน าจะจีบหุนยนตตัวเมียแทนสาว ๆ”

e.

พี่นภิศแหยขน ึ้
re

“สมัยนั้นยังไมมีหุนยนตน่ี ...” พอยกมือขยี้ผมลูกสาวคน

kf

โปรด...“ไมง้น ั แกอาจจะเปนลูกครึ่งคนครึ่งหุนไปแลวก็ได”
oo

“อาว ไดยังไง แลว จ.จูด ของลุงไมช็อตแยเหรอ”

eb

รินทร ลูกชายหัวแกวหัวขวัญของอานุชยื่นหนามาแซว
ad

“ทะลึ่ง”
lo

พี่นภิศหันมาแยกเขี้ยวและผลักหนานายรินทรใหถอยกลับไป
พวกเด็ก ๆ พากันหัวเราะอยางขบขัน พลอยใหพอหัวเราะตาม
ไปดวย... แตหากใครสังเกตจะรูวา เสียงหัวเราะของพอนั้นปรา
แปรงและไมเคยที่จะเต็มเสียงเหมือนคนอื่น ๆ
บอยครั้งที่ฉน ั อดจะถามตัวเองไมไดวา พอตองเจ็บปวดและ
สูญเสียอะไรไปมากมายเพียงใดกับการที่ไดช่ อ ื วาเปนลูกกตัญู
อยางทุกวันนี้
 5.

om
.c
พอใชเวลาเกือบสามปในญีป ่ ุนหรือพูดใหถูกคือใน

ot
โรงงานทีญ ่ ปี่ ุนอยางคุมคา วากันวา พอรูจักเครื่องจักรทุกตัวใน

sp
โรงงานของเราดี ขนาดที่ถาถอดเครื่องจักรทุกเครื่องออกมากอง
รวม ๆ กัน พอก็สามารถประกอบมันขึน og ้ มาไดใหมภายในเวลาไมก่ี
bl
วัน โดยไมผิดพลาดแมแตนอตเล็ก ๆ สักตัวเดียว
e.

พอถูกสรางใหมีชีวิตอยูกับเครื่องจักรและเหมือนเครื่องจักร...
re

พอจะเปนคนแรกในบานที่ออกไปโรงงานแตเชามืด และกลับมา
แทบจะเปนคนสุดทายถาไมนับลุงนัฐซึ่งแวะไปหาที่กินเหลาหลัง
kf

เลิกงาน
oo

วันทั้งวันพอจะขลุกอยูในโรงงานทอผา... กับเครื่องปนดาย
eb

เครื่องยอมสี เครื่องฟอก เครื่องทอนับสิบ ๆ เครื่อง เสื้อผาเนื้ อตัว

ad

สกปรกดวยคราบนํ้ามันและเหงื่อไคล ผมเผายุงเหยิง ปลอยให

lo

ขี้เถาจากบุหรี่ซ่ง ึ คาบไวท่ม
ี ุมปากแทบจะตลอดเวลารวงลงบนเสื้อที่
สวมอยูโดยไมแยแส

เมื่อพอกลับมาจากญีป ่ ุนไดเพียงหกเดือน ปูกับยาก็

จัดการใหพอแตงงานกับแม... ไมมีใครรูวาปูกับยาคิดอยางไรใน
เรื่องนี้ อาจจะเปนเพราะความผิดหวังในตัวลูกสะใภคนกอน ๆ หรือ
อาจจะเปนเพราะตองการสรางความสัมพันธสวนตัวเพื่อเชื่อมโยงตอ
ไปถึงความสัมพันธทางธุรกิจ...
แตส่งิ ที่ไมมีใครรูหรือไมเคยคิดจะรูย่ง ิ ไปกวานั้นก็คือ ความ
รูสึกนึ กคิดของพอที่มีตอเรื่องนี้ ...
ปูอาจจะทําใหพอเปนเครื่องจักรอีกตัวหนึ่ งในโรงงานทอผาของ
ปูไดสําเร็จ แตส่ง ิ หนึ่ งที่ปูลมเหลวก็คือ ปูไมไดถอดหัวใจแหงความ
เปนมนุษยออกมาจากเครื่องเสียกอน
“นภารูม้ย ั พี่นภ-พอแกน ะ เขามีแฟนอยูแลว...” อานุชเลาให

om
ฉันฟงในวันหนึ่ ง เมื่อพอกับแมทะเลาะกันปงปง ...“พูดก็พูดเถอะ ฉัน
วาปูกับยาแกนี่ ทําบาปทํากรรมไมเบาทีเดียว”

.c
ot
นุชก็ไมนาเอาเรื่องนี้ มาเลาใหเด็กฟง” อาดอน สามีของอานุช
ปรามมาจากเกาอี้นวมที่น่ังดูวิดีโออยู

sp
“นภามาดูหนังกับอามั้ย ogหรือจะเขาไปเลนวิดีโอเกมกับตาริ
นทร”
bl

“ไมฮะ”
e.

ฉันปฏิเสธ
re

“คุณก็รูวาผมเปนยังงี้มาแตไหนแตไร...” เสียงเอ็ดตะโรของพอ
kf

ดังขามมายังอีกฟากหนึ่ งของตึก “...ทําไมคุณถึงไมพยายามทําตัวให

oo

เขากับผมบาง เรื่องอะไรที่จะตองใหผมดัดจริตเปนผูลากมากดี ทั้ง ๆ

eb

ที่พอผมพอคุณก็ลงเรือจากเมืองจีนมารับจางเปนจับกังดวยกัน”
ad

“ฉันไมเขาใจคุณเลย” เสียงแมกรีด ๊ ขึน

้ ทําไมคุณถึงชอบแตจะ
lo

รื้อฟนไอเรื่องดึกดําบรรพขน ึ้ มาพูดอยูเรื่อย... ทําไมไมคิดบางวา

เดีย๋ วนี้ นะพอคุณเปนใคร พอฉันเปนใคร มีคนนับหนาถือตาขนาด
ไหน”
“เขานับถือเงินของเราตางหากละ”
พอเยาะ
“...และที่ผมพูดถึงเรื่องนี้ อยูเรื่อย ๆ ก็เพราะไมตองการใหเรา
ลืมกําพืดเดิม เราคนคาขายก็อยูสวนเรา อยาไดเที่ยวแลนไปเสนอ
หนาใหเขาหัวเราะเยาะเลนเปลา ๆ”
“ฉันจองโตะไวแลวนะ...” แมเสียงดังขึน
้ “...โตะตัวละสามหมื่น
ใคร ๆ เขาก็ไปกันทั้งนั้น คุณจะใหฉน
ั ดักดานอยูแตในตึกนี้ ไดยังไง”
“คุณอยากไปก็ไปคนเดียวเถอะ หรือจะลากญาติพ่น ี อ
 งของคุณ
ไปดวยก็ได แตไมตองมายุงมาเกี่ยวกับผมหรือคนตึกนี้ ”
“คุณไมตองมาดาถึงพวกฉัน”
แมกรีดรอง
“ออ เดีย
๋ วนี้ มีพวกฉันพวกเธอแลวหรือ”

om
สิ้นเสียงของพอ ก็มีเสียงพลงเพลงของเครื่องแกวที่ถูกกวาดลง

.c
มากองอยูกับพื้น...

ot
“เฮอ อะไรกันนักหนา”

sp
อาดอนลุกขึน ้ ไปปดเครื่องวิดีโอ และฉวยหนังสือพิมพบนหลัง
og
ทีวีเดินเขาหองไป
bl

“พี่นภน ะเขามีแฟนอยูกอนแลว”
e.

อานุชพูดขึน ้ อีกครั้งเมื่ออาดอนลับตาไปแลว
re

“ใครฮะอา”
kf

“อาก็ไมรูอะไรมาก...” อานุชถอดแวนสายตาออกวางบนแฟมที่
oo

อานคางอยู “...ไดยินเขาพูดกันวา เปนลูกสาวชาวบานแถว ๆ

eb

โรงงานที่พระประแดง”
ad

อานุชเคาะเครื่องคิดเลขบนโตะเลน ราวจะทบทวนความทรง
lo

จํา
“ก็คงผูหญิงแบบที่เขาชอบนั่นแหละ... เรียบ ๆ งาย ๆ เปน
แมบานแมเรือน ไมเจายศเจาอยาง”
หางเสียงของอาอดไมไดท่จ ี ะประชดประชันอยูในที
“แลวปูกับยาไมรูหรือฮะ”
ฉันอดถามไมได
“ใครเขาจะไปอยากรับรูเรื่องแบบนี้ ...” อานุชหัวเราะเบา ๆ
“...ถึงยังไงลูกสาวใครก็สูลูกสาวนายขจรเกียรติ ไพศาลพันธกิจ ไม
ไดหรอก เรือลมในหนองทองมันจะไปไหน”
“พอไมวาอะไรบางหรือฮะ”
“จะไปวาอะไร... พี่นภน ะเขาลูกกตัญู พอแมวายังไงเขาก็วา
ตาม ไมใชลูกนอกคอกนอกคูอยางอานี่ จะไดอาละวาดบานแตกจน
พอแมออนใจไปเอง”
ฉันนึ กถึงเรื่องราวของอานุชที่ลือลั่นจนเปนตํานานอันหนึ่ งของ
ตึกหลังนี้

om
“แมรูเรื่องบางไหมฮะ”

.c
“พี่ศิรีเคยรูอะไรกับใครเขาที่ไหน... พูดไปก็เหมือนนิ นทาแมให

ot
ลูกฟง แตแมแกน ะรูอยูเรื่องเดียวคือ ที่ไหนเขาจะมีงานแฟชั่นโชว

sp
งานแสดงเครื่องเพชร หรืองานอะไรที่มีพวกคุณหญิงคุณนายไปกัน
เยอะ ๆ” og
bl
“นุช...” อาดอนโผลออกมาจากหองเมื่อไหรไมรู เลิกพูดถึงเรื่อง
คนอื่นทีเถอะ เดีย ๋ วใครไดยินเขามันจะไมดี”
e.

อานุชรีบควาแวนตามาสวมและลงมือทํางานตอไป โดยไมพูด
re

อะไรอีก
kf
oo
eb
ad

ฉันจําไดวาเมื่อตอนทีฉ ่ น
ั ยังเล็ก ๆ ฉันชอบทีจ ่ ะอยูกับ
lo

แมมากกวาพอ... ความรูสึกของฉันที่มีตอแมเวลานั้น เหมือนแม

เปนนางฟาหรือเทพธิดาในนิ ทานที่ยาเนี ยมชอบเลาใหฟง...
แมจะแตงหนาแตงตัวสวยงามแทบจะตลอดเวลา ใสน้ ําหอม
หอมฟุง เดินกรีดกรายไปมาอยูบริเวณที่เปนที่พักของเรา หรือไม
เชนนั้นก็ขน
ึ้ ไปคุยกับปาเปกกี้ครั้งละนาน ๆ ...แมเปนคนพูดเพราะ
เสียงหวาน และรูจักการใชเสียงหนักเบา ทําใหเวลาแมพูดจะฟง
เพลิดเพลินเหมือนเสียงดนตรี ฉันจําไดวาอานงพงาสมัยที่เปนวัยรุน
หลงใหลแมมาก และแอบเรียกแมลับหลังวา “นกไนติงเกลแสน
สวย”
แมมักจะพาฉันกับพี่นภิศไปเที่ยวไหนตอไหนบอย ๆ ถาไมแถว
ชายทะเลอยางบางแสน หัวหิน หรือชะอํา ก็เปนสวนสัตว หรือไมก็
บานคุณตาที่สนามบินนํ้า นนทบุรี... บานคุณตาแมจะเล็กกวาตึก
ของเรา แตก็ทันสมัยและหรูหรากวา ตัวบานเปนทรงโรมัน มีเสา
หินออนตนใหญอยูคูหนึ่ ง มีคนบอกวาเปนเสาหินออนแทงใหญท่ส ี ุด
ในประเทศไทย พี่นภิศบอกวาคุณตาสั่งเสาคูน้ี มาจากอิตาลี ซึ่งหาก
จริงอยางพี่นภิศพูด ฉันก็วาถาคุณตาไปซื้อที่ปลูกบานอยูอิตาลีเสีย
เลยคงจะถูกกวาขนเอามาแตเสาแบบนี้

om
บานคุณตามีสนามหญากวางใหญ มีตนไมแปลก ๆ แพง ๆ

.c
เต็มไปหมด มีบอปลาคารปโตพอจะเลี้ยงปลาโลมาไดสักคูหนึ่ ง มี

ot
สระวายนํ้า และมีอะไรตอมิอะไรอีกหลายอยาง

sp
แมวาฉันกับพี่นภิศจะชอบไปบานคุณตามาก แตถาพอรูพอมัก
จะออกปากหามไมใหเราไปที่น่ันบอย ๆ
og
bl

“ไปทําไมกันเรื่อย ๆ บานเราก็มีไมรูจักจะอยู”
e.

“แตน่ันก็บานคุณตานะคะ”
re

พี่นภิศเถียงเสียงออย ๆ
kf

“แกเปนคนตระกูลสือพาณิชย หรือวาไพศาลพันธกิจ...”
oo

พอกระชากเสียงถาม
eb

“...ตราบใดที่แกยังคิดวาแกเปนคนในตระกูลสือพาณิชย แกก็
ad

ตองฟงคําพูดฉัน และฉันไมตองการเห็นพวกแกทําตัวแบบพวก
lo

ไพศาลพันธกิจเปนอันขาด”
ฉันยอมรับวาตอนที่ยังเล็ก ๆ ฉันไมชอบพอเลย ถึงพี่นภิศเองก็
เหมือนกัน เรามีความเห็นวาพอเปนคนใจราย ดุ เสียงดัง พูดจา
กระโชก โฮกฮาก และไมคอยจะตามใจพวกเรา หนําซํ้าหนาตาก็
้ ตึงไมคอยยิ้มแยม เนื้ อตัวเหม็นกลิ่นนํ้ามันเครื่อง ควันบุหรี่ และ
บึง
เหงื่อไคล... และสิ่งที่เราสองคนพี่นอ  งกลัวจนไมอยากใหพอเขาใกล
หรือถูกเนื้ อตองตัวเรา ก็คือมือของพอ...
ในกระบวนลูกทั้งหมดของปู พอออกจะอาภัพที่เกิดมาขี้เหร
กวาเพื่อน... พอมีโครงหนาที่เกือบเปนรูปสี่เหลี่ยม กรามใหญ ตา
พอง จมูกโต และผิวคลํ้า แตส่ง ิ ที่ข้เี หรท่ส
ี ุดในรางกายพอก็คือ มือทั้ง
สองขางที่ใหญจน ผิดรูป นิ้ วเกร็งเหมือนจองตะครุบอะไรอยูตลอด
เวลา เล็บทุกเล็บกุดจนเนื้ อที่ปลายนิ้ วบานออกและแข็งเปนไต ซอก
เล็บมีแตคราบสกปรกของเครื่องจักรจับแน น
และที่รายไปกวานั้นก็คือ นิ้ วชี้ขางขวาของพอขาดหายไปขอ
หนึ่ งเพราะถูกเครื่องจักรหนี บสมัยที่ไปฝกงานที่ญ่ป ี ุนจนตองตัดทิ้ง
ไป...
เมื่อตอนที่ฉน ั กับพี่นภิศยังเล็ก ๆ เราสองคนตองคอยกระเถิบ

om
ตัวหนี เมื่อพอยื่นมือมาใกลเรา ฉันเชื่อวาตั้งแตฉน ั จําความได ฉันก็

.c
ไมเคยยอมใหพออุม และเอาแตรองไหโฮ ๆ จนยาเนี ยมตองมา

ot
ปลอบ และควักตัวฉันขึน ้ จากเปลไปอุมเสียเองจึงจะเงียบเสียง

sp
ฉันรังเกียจและหวาดกลัวพออยางฝงใจอยูนาน จนกระทั่งเมื่อ
โตขึน ้ ไดเรียนรูเรื่องราวตาง ๆ ที่เกิดขึน
og ้ กับพอ ไดรูจักจิตใจของพอ
bl
มากขึน ้ ฉันจึงเริ่มเขาใจพอ... และเมื่อมองยอนกลับไปถึงเหตุการณ
e.

ที่ผานมา ถึงความรูสึกที่ไมดีของตัวเองที่เคยมีตอพอ ถึงความรัก

และหวังดีท่พ ี อมีตอฉัน และความเสียสละของพอตอปูยา วงศ
re

ตระกูล และบริษท ั ฉันก็เริ่มรักพอ...

kf

ฉันรูวาความรักที่ฉน ั มีตอพอ แตกตางไปจากที่ฉน ั เคยมีตอแม

oo

เมื่อสมัยที่ฉน ั ยังเปนเด็กเล็ก ๆ ...แตไมวาจะเหมือนหรือแตกตางกัน

eb

ยิ่งโตฉันก็ย่ง ิ รักพอ
ad

และทุกวันนี้ ส่ง ิ ที่ฉนั รอคอยอยูเสมอก็คือ มือของพอที่จะลูบหัว

lo

ฉันอยางเอ็นดูหรือโอบกอดดวยความรักที่ไมเคยเปลี่ยนแปลง
 6.

om
.c
สิง่ แรกทีท่ ุกคนจะมองเห็นเมื่อผลักประตูกระจก

ot
บานใหญเขาไปในหองโถงชั้นลางของตัวตึกบานเราก็คือ ภาพเขียน

sp
ดวยหมึกดําแบบจีนเปนรูปมดตัวใหญตัวหนึ่ งโดดเดนอยูบน
og
กระดาษขาวที่ครํ่ าคราดวยกาลเวลา ถัดลงมาเปนตัวหนังสือภาษา
bl
จีนสีทองหวัด ๆ บนกระดาษแดง อานวา “หงี” หรือ “คุณธรรม”
e.

...ทั้งภาพเขียนและตัวหนังสือใสกรอบไมสีดําสองกรอบ ติดอยูท่ี
ผนังดานตรงขามกับประตู
re

ยาเลาวา รูปมดและตัวหนังสือจีนติดอยูท่ต ี รงนั้นตั้งแตวันแรก

kf

ที่ตึกหลังนี้ สรางเสร็จ... ไมมีใครรูวาปูไดมันมาจากไหนหรือใหใคร

oo

เขียนให แตท่ร ี ูกันแน ๆ ก็คือ ปูใชภาพมดและตัวหนังสือเปน

eb

คติธรรมสําหรับตัวเอง และคนในครอบครัว
ad

“มดเปนสัตวท่ข ี ยันขันแข็ง มานะอดทน และบากบั่นพากเพียร

lo

ตอใหฝนตกแดดออกหรือไกลแสนไกลแคไหน มดก็ไมยอทอหรือ
เหนื่ อยหน ายกับการออกไปหาอาหาร...”
ปูเขี่ยใบชาที่ติดอยูปากถวยและเลาตอไปดวยเสียงเนิ บ ๆ
“มดเปนสัตวสะอาด ทั้งความเปนอยูและการหากิน ซึ่งอันนี้ เรา
ถือวามันมีชีวิตที่สุจริต... มันมีระเบียบวินัย และที่สําคัญคือรักพวก
รักพอง ถึงมันจะตัวนิ ดเดียวแตถาใครมารังแก มันก็ชวยกันตอสู
อยางไมกลัวตาย”
“สําหรับ หงี...”
 ปูชายตาดูตัวหนังสือจีนที่สีทองเลือนรางหมนมัวไปตามอายุ
ของมัน
“...ถาไมมีคุณธรรมเปนสิ่งจรรโลงจิตใจ คนเราก็คงไมแตกตาง
ไปจากสัตวปา... เราคงจะฉกฉวยแยงชิงสิ่งที่เราอยากได โดยไม
คํานึ งวาสิ่งนั้นจะมีใครเปนเจาของครอบครองอยูแลวหรือไม ผูใหญ
ก็ขมเหงรังแกผูนอ  ยหรือคนที่ออนแอกวาตามอําเภอใจ ลูกหลานจะ
ดูหมิ่นดูแคลนพอแมท่แ ี กเฒาใหไดรับความทุกขยากรอนใจ”
ปูถอนหายใจเบา ๆ

om
“ไมรูนะ... เราอาจจะเปนคนเกาหรือมีความคิดลาสมัยที่ยัง

.c
ยึดถือในเรื่องคุณธรรม... แตเราถือวาผูนอ  ยตองมีความนอบนอม

ot
ถอมตนและความกตัญู สวนผูใหญก็ตองมีส่ง
ิ ที่พระอีเรียกวา
พรหมวิหาร 4 ”

sp
og
“เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ไงละ...”
bl
ยาเสริมขึน ้ เมื่อเห็นคนรุนใหมมีสีหนางง ๆ
e.

“เมตตา คือความรัก ความตองการเห็นคนอื่นมีความสุข...

กรุณาคือความสงสาร ชวยเหลือคนอื่นเมื่อเขามีทุกข... มุทิตา คือ
re

ยินดีในความสุขความเจริญของคนอื่น... สวนอุเบกขา ก็คือการ

kf

วางใจเปนกลาง ไมโอนเอนเหลาะแหละ เลือกที่รักมักที่ชัง”

oo

ปูพยักหนาชา ๆ
eb

“เราวาสังคมใดที่ผูใหญมีพรหมวิหาร ผูนอ  ยมีความออนนอม

ad

กตัญูสังคมนั้นก็มีแตความสุขความเจริญ... ในทางตรงกันขาม ถา

lo

สังคมใดขาด คุณธรรม ผูใหญไมมีความเมตตากรุณา อิจฉาริษยา

กลั่นแกลงลูกนอง หูเบาชอบแตคนประจบสอพลอ ผูนอ  ยก็ยอม
เสื่อมคลายความเคารพนับถือผูใหญ เปนเหตุใหสังคมนั้นมีแตความ
เดือดรอนวุนวายและเสื่อมโทรมลง”
อยางไรก็ตาม ทุกครั้งที่เปดประตูใหญเขามาเห็นรูปมดและคํา
วา “หงี” หรือ “คุณธรรม” ที่หองโถงชั้นลาง ฉันก็อดที่จะถามตัวเอง
ไมไดวาทุกวันนี้ คนในตึกหลังนี้ ยังยึดถือในคติธรรมสองขอนั้นของปู
อยูอีกหรือเปลา...
 ยาเนียมมีลูกหาคน คือ ลุงนัฐ พอ อานุช อานนท และ
อานันทนา... อานุชเปนลูกสาวคนแรกของครอบครัว และเกิดมาใน
ตอนที่ปูมีฐานะมั่นคงแลว จึงไดรับการเลี้ยงดูดีกวาลูกคนกอน ๆ
ประกอบกับอานุชเปนคนสวย น ารัก ชางพูดชางเอาใจมาตั้งแตเล็ก
จึงทําใหปูยารักและตามใจมาแตไหนแตไร กระทั่งอานุชกลายเปน
คนที่ติดจะเอาแตใจตัวเองและดื้อรั้นจนขึน ้ ชื่อ

om
พอเลาวา ตอนที่อานุชเรียนหนังสือที่โรงเรียนมาแตร ปูซ่ง ึ

.c
ตอนนั้นไมไดอยูเมืองไทยก็ยังอุตสาหโทรศัพทขามประเทศมากําชับ
ใหยาจัดรถไปรับ-ไปสง สวนลูกชายอยางลุงนัฐกับพอ ยาปลอยให

ot
ขึน้ รถเมลไปกันเองตามลําพัง มีครั้งหนึ่ งพอซึ่งตอนนั้นอายุประมาณ

sp
เกาหรือสิบขวบ กลิ้งตกจากรถเมลลงมาหัวแตก... ยาโกรธลุงนัฐ
og
มาก หาวาไมดูแลนองใหดี และตีลุงนัฐ... พอเลาวา ครั้งนั้นเปนครั้ง
bl
แรกที่คนในบานเห็นคนอารมณดีอยางลุงนัฐระเบิดความคับแคนใจ
e.

ออกมา ลุงนัฐสงเสียงดังตอวาปูกับยาวาลําเอียง รักลูกไมเทากัน

re

ถึงขั้นที่บอกใหยาลงไปดูตัวหนังสือ “หงี” ที่หองโถงชั้นลางเสียบาง

kf

พอเลาวา ตั้งแตเกิดมาไมเคยเห็นยาเนี ยมโกรธใครมากเทาที่

โกรธลุงนัฐวันนั้น... ยากระชากแขนลุงนัฐไวมือหนึ่ ง สวนอีกมือก็
oo

ระดมตีดวยไมเรียวอยางไมย้ง ั จนกระทั่งยาเหมยหลิงตองเผนจาก
eb

ชั้นสามลงมาแผดเสียงหาม และเอาตัวลุงนัฐขึน ้ ไปเก็บไวในหองแก

ad

สวนยาเนี ยมก็ปดประตูหองอยูคนเดียวสองสามวันโดยไมพูดไมจา
lo

กับใคร...
เมื่อเปดประตูหองออกมาอีกครั้ง ยาเนี ยมจึงออกคําสั่งใหรถที่
ไปรับ-ไปสงอานุช เลยไปรับ-ไปสงลุงนัฐกับพอดวยทุกวัน
เมื่ออานุชเรียนจบชั้น ม.ศ. 5 นั้น ปูอยากใหอานุชมาชวยงานที่
บริษท ั อยางพี่ ๆ ทุกคน แตอานุชไมยอมเพราะอยากจะเรียนตอ
มหาวิทยาลัย... พอเลาวา ทั้งปูและอานุชตางก็ด้ อ
ื ดึงถือเอา
ความคิดของตัวเองเปนใหญ ไมยอมฟงเหตุผลของกันและกัน
ฝายปูก็เห็นวาบริษทั กําลังขยายกิจการ ตองการใหอานุชเขา
มาชวยดูแล หนังสือหนังหาเรียนไปก็เทานั้น สูเอาเวลาที่จะตองเสีย
ไปตั้งสามสี่ปมาลงมือทํางานใหเปนชิ้นเปนอันจะดีกวา ถาเรามีเงิน
มาก ๆ ก็มีกําลังจางคนที่เรียนสูง ๆ มาเปนลูกจางสักกี่คนก็ได
สวนอานุชมีความเห็นวาสมัยนี้ วิชาความรูแคจบชั้น ม.ศ. 5 ไม
พอแลว ใคร ๆ เขาก็ตะเกียกตะกายเรียนตอมหาวิทยาลัยกันทั้งนั้น
ยิ่งถาบริษท ั ขยายกิจการขึน
้ หรือจางคนที่มีความรูสูง ๆ มาทํางาน
แตตัวผูบริหารเองกลับไมมีความรูเพียงพอที่จะรองรับการขยายตัว
ของบริษท ั หรือควบคุมดูแลสั่งงานลูกจาง ก็จะเปนที่เยาะเยยของคน
อื่นเปลา ๆ

om
ทั้งคูมึนตึงกัน และอานุชก็แอบไปสอบเอนทรานซโดยไมบอก

.c
ใคร...ปูมารูเอาเมื่อลูกสาวเอนฯ ติดคณะบัญชีธรรมศาสตรแลว

ot
ตอนแรกปูจะไมยอมใหไปลงทะเบียนเรียน แตลุงแอนดี้เปนคน

sp
ไกลเกลี่ยเรื่องลงสําเร็จ โดยใหอานุชรับงานบัญชีของบริษท ั มาทํา
หลังเลิกเรียน og
bl
พอเลาวา อานุชเปนดาวมหาวิทยาลัย เคยเปนคนเชิญตรา
e.

ธรรมจักรในงานฟุตบอลประเพณีจุฬาฯ-ธรรมศาสตร และมี
หนังสือพิมพมาถายรูปเปนแบบปกหลายฉบับ มีหนุม ๆ เปลี่ยน
re

หนามาติดพันชนิ ดที่หัวกระไดไมแหง จนปูเองชักจะขวางลูกสาวอยู

kf

บอย ๆ
oo

พอเลาวา ปูหมายมั่นจะใหอานุชแตงงานกับลูกชายของเพื่อน
eb

คนหนึ่ งที่เปนเจาของโรงงานนํ้าปลาที่ระยองเมื่ออานุชเรียนจบ ถึง

ad

กับมีการพาฝายหญิงฝายชายไปดูตัวกันมาเรียบรอยแลว และเมื่อ
lo

ฝายนั้นรูวาปูกําลังมองหาที่ดินทําเลงาม ๆ สักแปลงหนึ่ งเพื่อเตรียม

ไวทําฮวงจุย ก็ถึงกับขายที่ดินของตนที่หนาติดทะเลหลังติดภูเขาให
ปูในราคาพิเศษ
เมื่ออานุชรูความประสงคของปูก็อาละวาดแทบบานจะแตก...
“หนูเปนคนนะพอ ไมใชวัวใชควายที่จะใหพอจูงจมูกไป
ผสมพันธุ”
“ตาย แมนุช...” ยาตบอกผาง นี่ แกเปนสาวเปนนางนะ จะพูด
จะจาอะไรก็ระวังปากระวังคําบาง ใครเขามาไดยินเขาจะหาวา
ลูกสาวบานนี้ เปนยังไงกันแน ”
“ก็หรือแมวาไมจริง” อานุชไมยอมลดราวาศอก อยู ๆ ก็จะมา
จับหนูไปอยูกินกับใครที่ไหนก็ไมรู”
“เถาแกเลงพอนายสมพงษนะ อีเปนเพื่อนพอมาเปนสิบ ๆ ป
นิ สัยใจคออีก็ดี ลูกชายอีก็ขยันขันแข็ง”
ปูพยายามเอานํ้าเย็นเขาลูบ
“เพื่อนพอก็เปนเพื่อนพอซิ เรื่องอะไรจะมาลากหนูไปเปนลูก
สะใภเขาดวย... แมก็เห็นแลววาบานเขาที่ระยองเปนยังไง ฮึ บาน

om
ทรงสเปนแตดันทาสีชมพูแปรดทั้งหลัง ชั้นลางมีคนงานนั่งกรอก

.c
นํ้าปลาเหม็นหึ่งขึน ้ ไปถึงขางบน ไอตาสมพงษอะไรนั่นก็เลี่ยมฟน

ot
ทองเหลืองออย สรอยคอเสนโตยังกะโซลามชาง แถมนุงกางเกงขา
สั้นคีบรองเทาแตะฟองนํ้า ควบรถกระบะปุเลง ๆ”

sp
“ก็เขาคนทํามาหากิน จะใหเอาแตแตงเนื้ อแตงตัวกรีดกราย
og
เปนพวกจิก ๊ โกเพื่อนเอ็งไดยังไง”
bl

“พอไมตองมาแขวะเพื่อนหนูนะ...”
e.

อานุชเอ็ดตะโรลั่น
re

“ยายนุชฟงพอเขาบางซิ...”
kf
oo

ยาปราม
eb

“...เถาแกเลงก็ไมใชคนอื่นคนไกลที่ไหน เคยเอื้อเฟอเกื้อกูลกัน
มา ใจคอแกจะใหผูใหญเสียความสัมพันธ เสียคําพูดเพราะแกหรือ...
ad

เถาแกเลงน ะเขาเปนคนมีน้ ําใจ ถึงลูกชายเขาจะไมไดเลาไดเรียนสูง

lo

ๆ ไมโกหรูอยางคนอื่น แตแมก็เชื่อวาทั้งพอทั้งลูกเขาจะตองเลี้ยงดู
แกอยางดี... ดูทีรึขนาดที่ดินราคาอยางเบาะ ๆ ก็เปนสิบลาน เขายัง
ขายใหเราเหมือนยกใหเปลา ๆ”
“ถึงยังไงหนูก็ไมมีวันที่จะแตงงานกับนายสมพงษ และหนูขอบ
อกไวตรงนี้ วา ถาพอกับแมขืนบังคับใจหนู ไอท่ด ี ินแปลงนั้นน ะจะ
ตองสรางฮวงจุยสําหรับหนูกอนคนอื่น ๆ”
 คําขูของอานุชมีผลพอทีจ ่ ะทําใหปูและยาวางมือเรื่อง
การหาคูใหลูกสาว แมจะเคืองแสนเคืองยังไง ปูกับยาก็ไดแตเก็บ
ไวในอกไมกลาพูดอะไรออกมา... พอเลาวา เมื่อปูหมดหนทางที่จะ
ใหอานุชแตงงานกับนายสมพงษได ปูก็เอาโฉนดที่ดินแปลงนั้นไป
คืนเถาแกเลงโดยไมขอรับเงินคาที่ท่ไี ดจายไปแลว
ปูเลาถึงเรื่องนี้ อยางซาบซึง ้ วาเถาแกเลงไมยอมรับโฉนดผืน

om
นั้น

.c
“อีวา เรื่องของพอก็เรื่องของพอ เรื่องของลูกก็เรื่องของลูก ลื้อ

ot
อยาเอามาปะปนกัน ถึงจะไมไดลูกสาวลื้อมาเปนลูกสะใภ แตเราก็
ยังคงเปนเพื่อนกันอยูไมเปลี่ยนแปลง... อัว๊ ก็แกล้ อ ื ก็แกลงไปทุกวัน

sp
ถึงตอนนี้ อว ั ๊ ไมตองการอะไรอีกแลว og นอกจากอยากจะเห็นฮวงจุย
ของเราสองคนตั้งอยูบนที่ดินใกล ๆ กัน”
bl

ปูลงมือสรางฮวงจุยสําหรับตระกูลเราเร็วกวาที่ต้ง ั ใจไวเดิม...
e.

อานิ รันดรเปนคนออกแบบกอสรางดวยตัวเอง มีเกงจีนหลังใหญท่ี

re

สั่งใหชางที่เซี่ยงไฮสรางขึน ้ แลวถอดมาประกอบภายหลัง ตุกตาหิน

kf

รวมรอยตัว สวนดอกไม และลําธารที่ลัดเลาะไปตามเนิ นเขา แม

oo

มูลคาของฮวงจุยแหงนี้ จะไมถึงรอยลานบาทอยางที่หนังสือพิมพลง
ขาว แตปูก็ไมยอมบอกวาหมดคากอสรางไปเทาไหร
eb
ad

แตมีส่ง ิ หนึ่ งซึ่งปูเสียใจอยูจนบัดนี้ ก็คือ เถาแกเลงรถควํ่ าตายที่

บางละมุงกอนที่จะทันเห็นฮวงจุยของเราเปนรูปเปนราง และกอนที่
lo

แกจะทันลงมือสรางฮวงจุยของตัวเอง
 7.

om
.c
พอเคยเลาใหฉน ั ฟงเลน ๆ วา สมัยทีเ่ มืองจีนมี “แกง ออ

ot
ฟ โฟร” บานเราก็มี “แกง ออฟ ไฟว” เหมือนกัน โดยมีอานุชเปน

sp
หัวโจก จนไดสมญาจากลุงเทียนและลุงแอนดี้วา “มาดามเจียง ชิง
og
นอย” ...สมาชิกในแกงประกอบดวย พี่ระวี อานนท พี่ดวงดาว และ
bl
พี่ชาญชัย ซึ่งลวนแลวแตมีอายุรุนราวคราวเดียวกัน
e.

“แกง ออฟ ไฟว” ในสมัยนั้น ออกโรงคัดคานในสิ่งที่ไมเห็นดวย

re

อยางเปดเผย ทั้งเรื่องงานในบริษท ั และเรื่องในบานชนิ ดที่ไมเกรงใจ

ปู รวมทั้งการเรียกรองอะไรตอมิอะไรหลายอยางซึ่งสมัยลุงเทียน
kf

ลุงแอนดี้ ลุงนัฐ และพอไมกลาแมแตจะคิด

oo

พอเลาวา ตอนแรกปูโกรธหัวฟดหัวเหวี่ยง หาวาพวกอานุชไม

eb

เคารพยําเกรงและคิดจะลองดีผูใหญ... ปูสงอานนทกับพี่ระวีไปอยู
ad

ประจําที่อัสสัมชัญศรีราชา เพื่อเปนการลงโทษและตัดกําลังสมาชิก
lo

“แกง 5 คน” แตถึงกระนั้นปูก็ยังไมกลาแตะตองพี่ชาญชัย ซึ่งปาเปก

กี้กางปกออกมาปกปองเต็มที่ หรือจัดการอะไรกับพี่ดวงดาวที่ลุง
เทียนรีบสงไปอยูในความอารักขาของยาเหมยหลิง และโดยเฉพาะ
อยางยิ่งคือปูไมใจแข็งพอที่จะลงมือกับอานุชที่เปนลูกสาวคน
โปรด...
“ก็ตามใจกันจนเหลิง แทบจะปลอยใหมันปนขึน ้ ไปถายบนหัว
แลวลื้อจะมาโกรธมันไดยังไง”
ยาเหมยหลิงเคยคอนปู เมื่อยอนพูดกันถึงเหตุการณในครั้งนั้น
 “อันที่จริงลูกหลานเรามันก็ไมไดถึงกับเลวรายอะไรนักหนา...”
ปูหัวเราะเกอ ๆ
“...บางทีเราอาจจะผิดเองก็ได ที่ไมยอมฟงเสียงเด็กมันตั้งแต
ตน”
พอเลาวา ปูกับอานุชตางก็แข็งเขาหากัน... อานุชไมยอมพูด
กับปู ไมกินขาวบาน และเก็บตัวอยูในหองคนเดียว จนในที่สุดปูเอง
ตองเปนฝายมางอ ยอมใหอานนทกับพี่ระวีกลับมาเรียนใน
กรุงเทพฯ ตามเดิม และโอนออนผอนตามความประสงคของอานุช

om
กับพวกหลายประการ ซึ่งบางขอก็เปนผลดีมาถึงรุนนอง ๆ หลาน ๆ

.c
เชนเรื่องการใหโอกาสที่จะเลือกเรียนตอตามที่แตละคนตองการ
การดําเนิ นชีวิตหรือแมกระทั่งเรื่องคูครองโดยที่ปูไมไดเปนผู

ot
กําหนดวิถีชีวิต หรือขีดวงใหเดินเชนแตกอน

sp
หากจะเรียกสิ่งเหลานั้นวาเปนชัยชนะของ “แกง ออฟ ไฟว” ก็
og
คงจะได ทั้ง ๆ ที่ชัยชนะซึ่งไดมาในคราวนั้นมีท้ง ั ผลดีและผลเสีย
bl

ติดตามมาอยางมากมายเกินกวาใครจะคาดถึง
e.

และสิ่งหนึ่ งซึ่งอาจจะไมมีใครทันคิดกันในตอนนั้นก็คือ ที่แท

re

แลว “มาดามเจียง ชิง นอย” ตัวจริง ซึ่งกุมชัยชนะอยูเงียบ ๆ

kf

เบื้องหลัง “แกง 5 คน” ก็คือปาเปกกี้น่ันเอง

oo
eb
ad

อานุชจะหัวเราะอยางขัน ๆ เมื่อมีใครพูดถึงเหตุการณ
lo

ในชวงนัน ้
“ไอตอนนั้น พวกเรามันก็ประเภทวัยสะรุน เลือดลมกําลังแรง
ไมคอยคิดหนาคิดหลังเทาไหร ยิ่งมีคนใหทายดวยก็ย่ง ิ ไปกันใหญ
มองวาคนรุนปูรุนพองุมงามครํ่ าครึเปนไดโนเสารเตาลานปไป
โน น... เดีย๋ วนี้ พออายุมากขึน
้ มีครอบครัว มีลูกมีเตา พอมองกลับไป
ดูท่พ
ี วกเราทํากันไวตอนนั้น ก็รูสึกวาเราเองก็ทําไมถูกไวเยอะ
เหมือนกัน”
 ถึงตอนนี้ มีเสียงแซวจากอานนทวา “เจยอมรับแลวเหรอวา
ตัวเองแก”
“เออซิวะ...” อานุชหันขวับมาคอนนองชายวงเบอเรอ “...ฉันไม
เหมือนแกนี่ อายุเขาไปตั้งสามสิบสี่สามสิบหาแลว ยังดัดจริตหิ้ว
เอาะ ๆไปดิ้นในเธค ระวังเถอะจะหัวใจวายตายคาฟลอรสักวัน”
“ผมเขาไปทํารีเสิรชตางหาก”
อานนทเถียงดวยสีหนายิ้ม ๆ
“รีเสิรชบาบออะไรของแก”

om
“รีเสิรชเรื่องความรักตางมิติไงเจ... ประเภทพระเอกหลงมา

.c
จากสองสามทศวรรษกอน มาเจอนางเอกในโลกปจจุบัน แบบที่ตอน

ot
นี้ ท้ง
ั หนังทั้งทีวีกําลังฮิตไงละ”

sp
“เออดี ระวังอยาใหไปนั่งคอตกอยูในมิติตะราง เพราะขอหา
หลอกเด็กก็แลวกัน og
คงงามหนาดีหรอกถาหนังสือพิมพพาดหัววา
bl
‘จับดอกเตอรหนุมบากาม ทายาทมหาเศรษฐีหมื่นลาน’...”
e.

อานนททําคอยน
re

“ที่จริงเจเนี่ ยนะอะไร ๆ ก็ดีหมด เสียอยางเดียวอีตรงปาก

kf

นี่ แหละ ถาผมเปนพี่ดอน คงตองพาไปปรึกษาหมอฟนบางแลว”

oo

“อีตาบา...” อานุชกรีด ๊ แกหาวาฉันปากเหม็นยังงั้นเรอะ”

eb

“ผมไมไดหา...”
ad

อานนทยิ้มอยางมีเลศนัย และพยักพเยิดกับพี่ระวี
lo

“...แตดูทาเจก็รูตัวดีอยูแลวนี่ ”
“มาพูดถึงเรื่องตอนนั้นตอดีกวา...”
พี่ดวงดาวแทรกขึน ้ เมื่อเห็นวาวงสนทนากําลังจะเปลี่ยนสภาพ
เปนสนามรบที่ฝายหนึ่ งมีเล็บยาว ๆ อีกฝายมีเบาะรองเกาอี้รับแขก
เปนอาวุธ
“...อันที่จริงถาเราไมทําอะไรลงไปบาง ปานนี้ หนูก็คงนั่งเลี้ยง
ลูกตาตี่ ๆ เปนโขยง พี่ระวีกับอานนทก็อาจเปนขวัญใจสาวโรงงาน
ทอผา”
 “ไอฉนั ก็คงตองรวมหอลงโรงกับอีตาสมพงษ โอย พูดขึน ้ มาที
ไรก็เห็นแตฟนทองเหลืองออยมาลอยอยูตรงหนา... แลวก็คงนั่ง
กรอกนํ้าปลาเหม็นหึ่งอยูระยองโน น”
อานุชทําทาขยักขยอน
“ไมไดพบพระเอกประเภทอาจารยมหาวิทยาลัยหนุมหลอ มาด
เทแบบพี่ดอนใชไหมละ”
อานนทย่ น ื หนาเขามากระเซาพี่สาว
“แลวตาชาญชัยละอา”

om
พี่ดวงดาวถามอยางทีเลนทีจริง

.c
“โอย...” อานุชรองลั่นเหมือนโดนเข็มตํามือ พูดถึงใครก็พูด

ot
เถอะ แตอยาพูดถึงไอหมอนี่ ใหฉน ั ไดยินเลย เวรกรรมอะไรก็ไมรู

sp
ตองเกิดมาเปน ญาติโกโหติกากับมันดวย”
คนทั้งสี่ท่ไี ดช่ อ
og
ื วาเปนสวนหนึ่ งของ “แกง 5 คน” ในอดีตสบตา
bl
กันและมองเลยออกไปในความมืดเบื้องนอก มีเพียงเสียงถอนใจ
e.

อยางเหนื่ อยออนดังขึน ้ เบา ๆ แทนถอยคําสนทนาที่สนุกสนานเมื่อ

ครู
re
kf
oo
eb

หาก “นัฐกิจการทอ” เปนกาวแรกบนถนนสายธุรกิจที่

ad

ยาวไกลของปู... “นัฐกิจหลักทรัพย” ก็นับไดวาเปนกาวสําคัญซึ่ง

lo

นําปูมาถึงจุดหมายปลายทางอยางภาคภูมิ แตเสนทางสายนี้ ของปู

ก็ใชจะรมรื่นและราบเรียบ เหมือนเดินชมดอกไมในอุทยาน แทท่ี
จริงแลวกลับเต็มไปดวยหลุมบอและขวากหนามจนเจียนจะเอาตัว
ไมรอดเสียดวยซํ้า...
พอเลาวา หลังการปฏิวัติ พ.ศ. 2494 จอมพล ป. พิบูลสงคราม
กลับมาเปนนายกรัฐมนตรีอีกครั้ง มีพลเอก เผา อธิบดีกรมตํารวจ
กับจอมพล สฤษดิ ์ ผูบัญชาการทหารบก เปนกําลังสําคัญบนดุลถวง
แหงอํานาจ ทําใหพอคาในสมัยนั้นตองวิ่งโรเขาหาฝายใดฝายหนึ่ ง
เพื่อขอความพึ่งพาและความสะดวกตาง ๆ... ปูเองหลังจากที่ต้ง ั
โรงงานทอผาดิบในป 2493 และโรงงานทอผาเทโตรอนในป 2498
แลว ปูก็มีความคิดที่จะตั้งโรงงานผลิตเสื้อยืดและกางเกงชั้นในผา
ฝายเพื่อสงไปขายในยุโรป แตเงินสวนใหญยังจมอยูกับโรงงานเท
โตรอนแหงใหม ปูจึงหาทางระดมทุนจากเพื่อนฝูงและบุคคลทั่วไป
ดวยการตั้งบริษท ั การเงิน “นัฐกิจหลักทรัพย” ขึน ้ โดยเชิญนาย
ตํารวจระดับอัศวินแหวนเพชรที่กําลังโดงดัง และเปนคนโปรดปราน
ของทานอธิบดีเผา มาเปนประธานบริษท ั และมีนายตํารวจระดับรอ
ง ๆ ลงไปอีกสองสามคนรวมเปนกรรมการ ซึ่งเมื่อประกอบกับฝมือ

om
และความเชื่อถือที่ปูไดรับจากลูกคาแลว ก็ทําให “นัฐกิจหลักทรัพย”

.c
กาวหนาไปอยางรวดเร็ว จากตึกแถวสามชั้นแถวหลัง โรงหนังเฉลิม

ot
เขตรก็กลายเปนอาคารสูงสิบชั้นแถบสวนมะลิ จากเงินทุนขั้นตน
เพียงสามลานกวาบาท ก็กลายเปนสินทรัพยหลายสิบลานบาท

sp
ภายในเวลาเพียงไมก่ป ี  ทั้งยังแตกหน อออกไปเปนบริษท
og ั เล็กบริษท
ั
นอย ดําเนิ นกิจการตาง ๆ อีกหลายบริษท ั
bl

“หากเชื่อตามคติของฝรั่ง ชีวิตของคนเราก็เพิ่งจะเริ่มตนเมื่อ
e.

อายุส่สี ิบ”
re

ปูเริ่มตนดวยนํ้าเสียงที่หมนเครือเมื่อพูดถึงเหตุการณในตอน
kf

นั้น
oo

“แตสําหรับเรา ชีวิตมันเริ่มมากอนหนานั้นนานนมแลว แตเมื่อ

eb

ถึงอายุส่ส ี ิบกลับเปนเวลาที่เราแทบจะหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอยาง
ad

กระทั่งเรียกไดวาไมมีแผนดินจะอยูทีเดียว”
lo

ปูหัวเราะฮึ ๆ ในคอ เหมือนจะเยาะเยยโชคชะตาของตัวเอง

“ก็เหมือนกับคนที่พอฝนตกลงมาซูหนึ่ งก็รีบตะลีตะลานโดดลง
สระเด็ดใบบัวมารองนํ้า ครั้นฝนหายแลวจึงรูตัววา ไอใบบัวสักรอย
สักพันใบที่เด็ดมานั้น ก็รองนํ้าไดจริง ๆ เพียงไมก่ห ี ยด ไมคุมกับ
เหงาบัว ดอกบัวที่ถูกเหยียบยํ่ า ถูกทึง ้ จนเสียหาย... หากเราคิดได
อยางนี้ เสียตั้งแตแรกก็สูรอวักนํ้าฝนที่ตกลงมาปริ่มสระกิน ถึงจะชา
จะนานกวากันสักนิ ดสักหน อย แตก็คงไมถึงกับตองเสียบัวไปทั้ง
สระ”
 ปูถอนหายใจเบา ๆ ดวงตาที่เริ่มขุนมัวนั้นเหมือนจะหมองลงไป
อีก
...ถึงปูจะคิดวาตัวเองไมควรรีบกระโดดลงไปในสระบัว แต
พวกเราก็รูกันวาปูไมใชคนที่จะหักใบบัวมารองนํ้าทั้งทีแลวไดน้ ํา
เพียงไมก่ห ี ยด และโดยเฉพาะอยางยิ่งปูจะไมมีวันทําใหบัวเสียไปทั้ง
สระโดยเด็ดขาด
พอเลาวา “ความขัดแยงและชิงไหวชิงพริบระหวางบุคคลผูเปน
ดุลถวงแหงอํานาจของจอมพล ป. พิบูลสงคราม ไดนําไปสู
เหตุการณปฏิวัติ วันที่ 16 กันยายน 2500 โดยจอมพล สฤษดิ ์ เปน

om
ฝายชนะ พวกที่เคยไดช่ อ ื วาสนับสนุนหรือเขาขางอีกฝายหนึ่ ง ตางก็

.c
ไดรับผลกระทบกระเทือนไปตาม ๆ กัน... สํานักงาน นัฐกิจ

ot
หลักทรัพย” ถูกตรวจคนและสอบบัญชียอนหลัง ปูเองถูกเรียกตัวไป

sp
สอบสวนหลายตอหลายครั้ง เพราะไมเชื่อวาความเจริญเติบโต
อยางรวดเร็วของบริษท og
ั หลักทรัพยของเรา จะไมมีเรื่องลับลมคมใน
bl
อื่น ๆ อยูเบื้องหลัง
e.

ปูยืนกรานโตแยงกับขอกลาวหาเหลานั้นอยางเต็มที่ และตั้งใจ
จะพิสูจนความบริสุทธิข ์ องตัวเองใหถึงที่สุด แตเมื่อมีผูใหญแอบ
re

กระซิบวาคณะปฏิวัติจะจับตัวพอคาใหญหลายคน ปูจึงตัดสินใจหนี
kf

ออกจากเมืองไทยไปฮองกง โดยมีเงินติดตัวไปแคหาพันบาทกับเสื้อ
oo

ผาเพียงชุดเดียว
eb

ปูจากเมืองไทยไปอยางกะทันหัน ไมมีเวลาสั่งเสียอะไร และทิ้ง

ad

กิจการตาง ๆ มูลคานับรอยลานบาท ใหอยูในความดูแลรับผิดชอบ

lo

ของยาเนี ยมซึ่งรูจักแตเรื่องบัญชี และลุงเทียนกับลุงแอนดี้ ซึ่งขณะ

นั้นมีอายุเพียงยี่สิบและสิบเกาป
 8.

om
.c
หลังจากปูเดินทางออกจากเมืองไทยไดเพียงวันเดียว

ot
ลุงแอนดี้ก็มีคําสัง่ เปลีย ่ นแปลงพนักงานระดับสูงใน “นัฐกิจ

sp
หลักทรัพย” และ “นัฐกิจการทอ” รวมทัง ้ โรงงานทอผาทัง ้
og
สองโรงทันที ซึ่งกอใหเกิดปฏิกิริยาอยางกวางขวางในหมูพนักงาน
bl
และสรางความไมพอใจแกยาเนี ยมและลุงเทียนเปนอยางมาก
e.

“ไอต.ี๋ ..” ลุงเทียนเอ็ดตะโรลั่นตึกทันทีท่บ ี ่ง

ึ จากบริษท
ั มาถึง
re

บาน เรื่องอะไรมึงถึงยายคนงานตามใจชอบ ไมปรึกษากูกับคุณเนี

ยมกอน”
kf

“ถากูปรึกษาแลวมึงจะใหยายหรือเปลา”
oo
eb

ลุงแอนดี้ถามขึน ้ ลอย ๆ โดยไมสนใจกับทาทีของพี่ชาย

ad

“ไม” ลุงเทียนปฏิเสธเสียงแข็ง คนพวกนั้นบางคนทํางานกับ

เตี่ยมาตั้งแตตอนตั้งโรงงานทอผาดิบใหม ๆ กอนกูกับมึงจะมาจาก
lo

เมืองจีนดวยซํ้า จู ๆ มึงจะไปซี้ซ้ว

ั ยายเขาไดยังไงวะ”
“เห็นไหมละ ถากูปรึกษามึงหรือคุณเนี ยมก็ไมมีทางยายใคร
ได”
“ที่เทียนเขาพูดก็ถูกของเขาแลว...”
ยาเนี ยมแทรกขึน ้
“...การจะโยกยายใครมันตองมีเหตุผลที่สมควร ไมใชทําอะไร
เลนตามใจชอบ แลวอีกอยางเตี่ยของเธอสองคนก็มอบหมายใหเรา
ชวยดูแลบริษท ั รวมกัน แอนดี้จะทําอะไรก็ควรจะบอกเลาเกาสิบกัน
กอน ไมใชเอาแตพลการแบบนี้ มันเหมือนกับวา...”
“รวบอํานาจไวคนเดียวใชไหม”
ลุงแอนดี้ตอดวยนํ้าเสียงเรียบ ๆ
ยาเนี ยมถอนใจแทนคํารับหรือปฏิเสธ
“ผมอยากใหคุณเนี ยมกับเฮียรูวาผมไมเคยมีความคิดอยางนั้น
อยูในหัวเลย ผมเคารพนับถือคุณเนี ยมอยูตลอดเวลา แตบริษท ั เรา
วันนี้ ไมเหมือนเมื่อวานแลว เมื่อไมมีเตี่ยอยู ทุกคนก็ตางจองดูวาเรา

om
สามคนจะทํางานกันไปไดยังไง... ดังนั้นสิ่งแรกที่ผมจําเปนตองทําก็

.c
คือ ใหพวกคนงานรูวาเรามีอํานาจเหนื อกวาที่เขาจะตองเชื่อฟง”

ot
“แลวแอนดี้คิดวาการสับเปลี่ยนโยกยายคนมันจะทําใหงาน

sp
เดินดีขน ึ้ อยางนั้นหรือ”
og
“ถางานไมเดินหรือเดินไมดีเราก็เปลี่ยนมันใหมอีก แตถึงตอน
bl
นั้นพวกเขาก็คงจะรูกันดีแลววา เราสามคนไมไดเปนเพียงผูหญิงกับ
เด็ก ๆ ไมประสีประสาเรื่องงานที่ใครจะมาดูหมิ่นได”
e.
re
kf
oo

การเปลีย ่ นแปลงตําแหนงหนาทีใ ่ นบริษท

ั มีผลลุกลาม
eb

ใหญโต จนกระทั่งถึงขั้นยุยงใหคนงานโรงงานทอผาทั้งสองแหงนัด
ad

หยุดงาน... พอเลาวา แมตอนนั้นพอจะอายุเพียงหาหกขวบ แตก็ยัง

lo

จดจําเหตุการณในวันนั้นไดติดตา
“พวกคนงานตรอกจันทนยกไปรวมกับคนงานพระประแดง
ตั้งแตเชามืด สงเสียงเอะอะไมยอมใหใครเขาไปในโรงงาน ยากับลุง
เทียนมาถึงในราวเกาโมงได พอเองก็มาดวย ยาพยายามพูดจา
ปลอบโยนคนงาน แตไมมีใครยอมฟง... ยิ่งสายคนยิ่งเยอะ
เหตุการณก็ทําทาจะรุนแรงขึน ้ มีการลอมรถเราไว ขวางปาโรงงาน
และตะโกนดาทอยา ลุงเทียน ลุงแอนดี้ อยางหยาบ ๆ คาย ๆ”
พอนิ่ งไปครูหนึ่ งอยางจะทบทวนความทรงจํา
 “พอกลัวแทบแย รถก็ไขกระจกขึน ้ หมด สมัยนั้นไมมีแอรอยาง
เดีย
๋ วนี้ มันก็เลยทั้งรอนทั้งอึดอัดหายใจไมสะดวก ใจนึ กวาเราสาม
คนคงถูกรุมตีตายแน ... พอซักสิบเอ็ดโมง ลุงแอนดี้ก็ขับรถจีป ๊ มาที่
โรงงานคนเดียว สั่งใหยามเปดประตูพรอมกับประกาศทางโทรโขง
วา คนงานคนไหนที่กลับเขามาทํางานภายในเวลาครึ่งชั่วโมงจะขึน ้
เงินเดือนใหย่สี ิบเปอรเซ็นต และไมเอาผิดใด ๆ ทั้งสิ้น แตถาเลย
เวลาไปแลวใครไมเขามาก็จะไลออกหมด”
พอหัวเราะเบา ๆ
“ไมนาเชื่อวาเพียงเวลาไมถึงครึ่งชั่วโมง ลุงแอนดี้สามารถแก

om
ปญหา คนงานสไตรคไดอยางเรียบรอย... และพอเวลาลวงเลยมา

.c
สักพักจนคนลืมเรื่องในวันนั้นแลว ลุงแอนดี้ก็คอย ๆ หาเหตุปลดคน

ot
งานที่เปนหัวโจกกอเรื่องออกทีละคนสองคน”

sp
แตท่ส
ี ําคัญไปกวาการควบคุมคนงานและลูกจางในบริษท ั ได
og
อยางอยูมือก็คือ ลุงแอนดี้เปนผูกุมแตมในการดูแลกิจการในเครือ
bl
ของนัฐกิจเหนื อ กวายาเนี ยมและลุงเทียนโดยสิ้นเชิง
e.
re
kf
oo

นอกจากความสามารถสวนตัวแลว สิง
่ หนึ่งซึง
่ มีสวน
สงเสริมสถานะของลุงแอนดี้ใหสูงเดนขึน ้ มาก็คือ การที่ปูไดรับ
eb

ความชวยเหลือจากพอของปาเปกกี้ ในชวงแรก ๆ ที่เดินทางไปถึง

ad

ฮองกง แมวาคนทั้งสองจะมึนตึงกัน เรื่องที่ปูไมยอมใหลุงแอนดี้ไป

lo

ทํางานในบริษท ั เดินเรือทะเลของพอปาเปกกี้ ตอนที่ลุงแอนดี้

แตงงานกับปาเปกกี้ใหม ๆ แตพอของปาเปกกี้ก็ไปรับปูถึงบันได
เครื่องบิน จัดหาที่พักและอํานวยความสะดวกตาง ๆ ให
ปูบันทึกเรื่องราวตอนนี้ ไวในหนังสือที่พิมพแจกตอนงานแซยิด
เมื่อเกือบสิบปท่แ ี ลววา
“เราจากบานมาครั้งแรกเมื่ออายุสิบเกาป ตอนนั้นถึงจะมีเมีย
มีลูกชายถึงสองคน แตเราก็ไมไดรูสึกเศราใจที่ตองจากพวกเขามา
อาจจะเปนเพราะเรามีความหวังอันยิ่งใหญท่ร ี อคอยอยูขางหนาวา
วันหนึ่ งเมื่อเราสรางตัวเอง มีเงินมีทองรํ่ ารวย เราก็จะรับพวกเขามา
อยูดวย แตสําหรับการจากบานครั้งที่สองเมื่ออายุเขาวัยกลางคน
เรามีความรูสึกที่แตกตางออกไปจากคราวแรก จิตใจของเราหมน
หมองหดหู ไมมีความสุขความสนุกสนานแมแตสักขณะหนึ่ ง หวง
นั่นหวงนี่ ไปตาง ๆ นานา เวลานั้นเราคิดแตวาคงไมมีโอกาสไดกลับ
มาเมืองไทยอีกแลว ลูกหลานก็ลวนแตยังเล็กจะมีสติปญญาดูแล
ทรัพยสมบัติท่เี ราสรางขึน ้ มาไดสักกี่น้ ํา ยิ่งคิดก็ย่ง
ิ กลัดกลุมจนแทบ
เปนโรคประสาท
“รอเจอร เฟย มีน้ ําใจตอเรามาก ถึงแมกอนหนานี้ เรากับเขาจะ

om
มีเรื่องเคืองใจกันเกี่ยวกับลูกชายคนรอง แตยามที่เราตกทุกขได

.c
ยากเขากลับยื่นมือเขาชวยเหลือ หาหองเชาใหอยูอาศัย พูดจา

ot
ปลอบโยน พาไปเที่ยวชมสิ่งสนุกสนานตาง ๆ ดวยหวังจะใหเรา

sp
คลายความเศราหมอง แตก็ไมอาจทําใหเรามีความสบายใจขึน ้ ได
อยางจริง ๆ จัง ๆ นอกจากจะเพียงแคเคลิบเคลิ้มไปบางชั่วครูช่ว
og ั
ยาม ครั้นพอรูสึกตัวก็ย่ง ิ มีแตความวิตกกังวลหนักขึน ้ ไปอีก”
bl

ปูตกระกําลําบากอยูปกวา ๆ แตอาศัยความชวยเหลือของพอ
e.

ปาเปกกี้ก็สามารถตั้งบริษท ั “เนชันแนล ทรัสต” ขึน ้ มาได... “เนชัน

re

แนล ทรัสต” เมื่อแรกตั้งเปนเพียงหองแถวคูหาเล็ก ๆ บนฝงเกาลูน

kf

เปดรับแลกเงินสดบาง ตัว ๋ แลกเงินบาง ตอมาเมื่อไดรับความเชื่อถือ

oo

จากลูกคามากขึน ้ จึงคอยดําเนิ นกิจการรับโอนเงินตราของพอคาจีน

eb

ในเมืองไทยกับฮองกงผานทาง “นัฐกิจหลักทรัพย” ที่กรุงเทพฯ

ad

อยางไรก็ตาม ความสัมพันธระหวางปูกับพอของปาเปกกี้ท่ี
lo

ทําทาจะดี ก็ตองมีอันหมางเมินไปอีกครั้งในเวลาตอมา เมื่อกิจการ

ของ “เนชันแนล ทรัสต” เติบโตขึน ้ และปูตองการใหลูกชายรุนใหญ
คนใดคนหนึ่ งมาชวยงาน ซึ่งพอของปาเปกกี้พยายามหวานลอม
ชักจูงใหปูเรียกลุงแอนดี้มา
ปูเขียนถึงเรื่องนี้ ไวในหนังสือที่แจกตอนงานแซยิดวา
เมื่อพูดคุยกับรอเจอรถึงเรื่อง ‘เนชันแนล ทรัสต’ ทีไร เขามักจะ
ยกเหตุผลตาง ๆ นานามาอาง เพื่อใหเราเห็นดีเห็นงามไปตาม
ความคิดของเขาที่อยากใหลูกชายคนรองมาคุมบริษท ั ทรัสตท่ี
ฮองกง บางครั้งถึงกับรับปากจะหาเงินทุนกอนใหญมาเพิ่มเติมให
ซึ่งเราก็ไดแตปฏิเสธไปเพราะไมตรงกับใจของเราที่อยากจะให
ลูกชายคนโตไดมีโอกาสแสดงฝมืออยางเต็มที่บาง เมื่อเห็นวาเราไม
เออออไปดวย รอเจอรก็ไมพอใจ เลิกไปมาหาสูเราเหมือนกอน... ทุก
วันนี้ เรายังนึ กเสียใจอยูเสมอที่ทําใหเขาตองเสียนํ้าใจ รวมทั้ง
เสียดายมิตรภาพที่ไมอาจหวนทวนดีดังเดิม เพราะความที่เราเอา
แตใจตัวนั่นเอง”
แตถึงปูจะตองเสียใจอีกสักรอยครั้ง เราก็รูวาคนอยางปูเมื่อลง
ตั้งใจวาจะทําอะไรแลว ไมมีวันที่จะยอมเลิกลมความตั้งใจงาย ๆ

om
ดังนั้นคนที่ถูกเรียกตัวใหไปดูแลบริษท ั “เนชันแนล ทรัสต” ที่

.c
ฮองกงจึงเปนลุงเทียน ไมใชลุงแอนดี้ท่พ ี อของปาเปกกี้หมายมั่น

ot
ปูใหเหตุผลในการตัดสินใจครั้งนั้นวา เนื่ องจากเห็นวาลุงแอ

sp
นดี้สามารถดูแลบริษท ั ตาง ๆ ในกรุงเทพฯไดดีแลว หากเปลี่ยนมือ
og
อีกก็เกรงวางานอาจจะชะงักได แตเปนที่รูกันในเวลาตอมาวา ปูไม
bl
ตองการใหลุงแอนดี้กุมอํานาจคนเดียวทั้งในบริษท ั ในเครือของนัฐ
e.

กิจที่กรุงเทพฯ และ“เนชันแนล ทรัสต” ที่ฮองกง ซึ่งมีอิทธิพลของพอ

ปาเปกกี้หนุนหลังอยู
re

และบางทีส่ง ิ ที่ปูกังวลมากไปกวานั้นก็คือ กิจการตาง ๆ

kf

ทั้งหมดในเมืองไทยอาจถูกถายมือจากลุงแอนดี้มาสูพอของปาเปกกี้
oo

ในภายหลัง
eb

ไมมีใครตอบไดวาปูกังวลไปจนเกินเหตุหรือไม และตัดสินใจ
ad

ถูกหรือไมท่เี ลือกลุงเทียนใหดูแล “เนชันแนล ทรัสต” ในครั้งนั้น

lo

ลุงเทียนกลับไปฮองกงอีกครัง ้ ในป พ.ศ. 2505 หลังจาก

ทีจ่ ากมาอยางนกปกหักเมื่อเจ็ดปกอน ไมมีใครลวงรูความรูสึกของ
ลุงเทียนในตอน นั้นวาดีใจหรือไมเพียงไรที่ไดรับความไววางใจจาก
ปูใหดูแล “เนชันแนล ทรัสต” เพียงลําพังโดยไมมียาเนี ยมหรือลุงแอ
นดี้รวมรับผิดชอบดวยอยางบริษท ั ในเครือนัฐกิจที่เมืองไทย
 ลุงเทียนไปฮองกงกับพี่ระวีลูกชายคนโต ซึ่งตอนนั้นอายุได
แปดขวบโดยทิ้งปาทรงศรีกับพี่ดวงดาวไวท่ก ี รุงเทพฯ ตอนแรกลุง
เทียนตั้งใจจะเอาพี่ระวีไปเขาโรงเรียนจีนที่น่ัน แตพอเรียนไดเพียง
เทอมเดียวพี่ระวีก็รองกลับเมืองไทย เพราะคิดถึงยาเนี ยมที่ติดแจมา
ตั้งแตเล็ก และอานนทซ่ง ึ เปนเหมือนคูแฝดที่ไมเคยพรากจากกันมา
กอน... เมื่อสงพี่ระวีกลับแลวปูก็มีคําสั่งใหลุงแอนดี้สงพี่ชาญชัยมา
อยูกับลุงเทียนแทน ซึ่งดูเหมือนจะเปนครั้งแรกที่ปูกับลูกสะใภคน
รองมีความเห็นลงรอยกัน เพราะปาเปกกี้เห็นวา เปนโอกาสอันดีท่ี
ลูกชายของตัวจะไดอยูใกลชิดทั้งปูและตาซึ่งกําลังวาเหว ในขณะที่ปู

om
ตองการใชหลานชายเปนสะพานฟนฟูความสัมพันธกับพอของปา

.c
เปกกี้ รวมทั้งใหพ่ช ี าญชัยอยูภายใตการเลี้ยงดูของลุงเทียน โดย

ot
หวังวาแมลุงแอนดี้จะสามารถกุมอํานาจในบริษท ั ตาง ๆ ที่กรุงเทพฯ
ได แตลุงเทียนก็อาจกําอํานาจเหนื อจิตใจลูกชายคนเดียวของลุงแอ

sp
นดี้ไวอีกชั้นหนึ่ ง og
เมื่อลุงเทียนจับงานตาง ๆ ไดคลองแลว ปูก็วางมือจาก “เนชัน
bl

แนลทรัสต” และออกเดินทางไปอเมริกากับเพื่อนชาวฮองกง เพื่อ

e.

ศึกษาลูทางการสงออกและนําเขาสินคาตาง ๆ ... ปูใชเวลา

re

ทองเที่ยวและทําธุรกิจในอเมริกานานถึงหกเดือน จนกระทั่งมี
kf

โทรเลขดวนจากฮองกง เรียกตัวปูกลับไปตกลงเรื่องหนี้ สินของ “เน

oo

ชันแนล ทรัสต” กับผูเสียหายหลายราย

eb
ad
lo
 9.

om
.c
ลุงเทียนไปอยูฮองกงครัง ้ แรกเมื่ออายุสิบหกป ในสภาพ

ot
ของนักศึกษาทีเ่ พิง ่ เดินทางออกมาจากแผนดินใหญ มีชีวิต

sp
ความเปนอยูคอนขางกระเบียดกระเสียร เพราะปูไมตองการใหลูก
og
ใชจายสุรุยสุราย พบปะผูคนในวงสังคมแคบๆ ไมมีโอกาสเที่ยวเตร
bl
สนุกสนาน ยิ่งตอนที่อยูกินกับปาทรงศรีก็ถูกปูลงโทษดวยการ
e.

จํากัดเงิน และใหเบิกจายผานทางลุงแอนดี้ ก็ย่ง ิ ทําใหเดือดรอนและ

อึดอัดใจขึน ้ ไปอีก... จนกระทั่งมีพ่ด ี วงดาว ทั้งลุงเทียนและปาทรงศรี
re

จึงตองดิ้นรนหางานทําจนเรียนหนังสือไมจบทั้งคู
kf

แตเมื่อไปอยูฮองกงในครั้งหลัง สภาพแวดลอมตางๆ ได

oo

เปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิง คราวนี้ ลุงเทียนอยูในฐานะผูจัดการ

eb

บริษท ั “เนชันแนล ทรัสต” ที่มีกิจการใหญโต มีความเปนอยูหรูหรา

ad

และมีช่ อื เสียงในวงสังคมชั้นสูง จึงทําใหเพลิดเพลินไปกับการใชเงิน

lo

ทองซื้อหาความสําราญตางๆ ที่ไมเคยมีโอกาสพบพานมาแตกอน
อยางเต็มที่... ยาเนี ยมเลาวาตอนนั้นลุงเทียนจัดงานเตนรําใหญโต
แทบทุกอาทิตย เปลี่ยนคูควงไมซ้ า ํ หนา และเสียการพนันทีละเปน
แสนๆ เหรียญฮองกง จนใครตอใครพากันใหสมญาวา “คุณชายเจา
สําราญ”
“ตอนแรกๆ เขาก็คงจะพอหมุนเงินบริษท ั มาใชจายได....” ยาเนี
ยมเลาดวยนํ้าเสียงที่ปราศจากความรูสึกใดๆ “...แตครั้นนานเขา
เงินมันก็เริ่มขาดมือ บริษท ั “เนชันแนล ทรัสต” ที่กําลังรุงเรืองก็
คอยๆ เสื่อมโทรมลงถึงขั้นเปนหนี้ เปนสินติดคางเงินลูกคาเปน
จํานวนมาก จนพวกเจาหนี้ เขาชื่อกันจะฟองรอง”
“คุณชายเจาสําราญ” หายหนาไปจากวงสังคม ไมมีงานเตนรํา
ไมมีผูหญิงคนไหนมาเปนคูควง ไมมีเพื่อนฝูงที่จะมารวมสรวลเส
เฮฮาเหมือนกอน”

om
ทันทีทก ี่ ลับไปถึงฮองกง ปูก็ส่ง
ั ใหลุงแอนดี้โอนเงินจํานวน
รอยลานบาทจาก “นัฐกิจหลักทรัพย” ไปเขาบัญชี “เนชันแนล

.c
ทรัสต” ทามกลางเสียงคัดคานจากลุงแอนดี้และยาเนี ยม

ot
“ตอนนั้นทุกคนในเมืองไทยไมมีใครเห็นดวยกับเรื่องการโอน

sp
เงินรอยลานสักคน คิดดูซิไอบริษท ั ทรัสตท่ฮ
og ี องกงกําลังจะลมละลาย
แทนที่จะหาทางยักยายถายเททรัพยสินที่พอมีหลงเหลือมาทาง
bl

เมืองไทย นี่ กลับเอาเงินจากเมืองไทยไปโปะ... เงินตั้งรอยลานบาท

e.

เมื่อยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปดปกอนมันนอยๆ เสียเมื่อไหร ถาเกิดผิดพลาด

re

อะไรขึน ้ มา “นัฐกิจหลักทรัพย” และบริษท ั อื่นๆ ก็จะพลอยลมลงไป

ดวย”
kf

ยาเนี ยมถอนหายใจลึกๆ เหมือนกับจะยังไมคลายความใจหาย

oo

ใจควํ่ า
eb

เมื่อไดเงินจากกรุงเทพฯแลว ปูก็รีบคืนเงินที่ติดคางใหบรรดา
ad

เจาหนี้ และเชิญลูกคาของ “เนชันแนล ทรัสต” มางานเลี้ยงที่จัดขึน ้

lo

อยางมโหฬาร ขณะที่ทุกคนกําลังเพลิดเพลินกับการกินเลี้ยงกันอยู
ปูก็ขน
ึ้ ไปบนเวทีกลาวคําขอบคุณลูกคาที่ใหความเชื่อถือและไว
วางใจ “เนชันแนล ทรัสต” มาดวยดี พรอมกับขอโทษที่เกิด
เหตุการณไมดีขน ึ้
“หนังสือพิมพฮองกงลงขาวนี้ กันเกรียวกราว โดยเฉพาะคําพูด
ของคุณเหลียงในคืนนั้น เปนที่กลาวขวัญกันมาก...”
ยาเลาดวยสีหนาเจือรอยยิ้ม
 “…คุณเหลียงยอมรับผิดทุกอยางในเรื่องที่เกิดขึน
้ เพียงคน
เดียว และขอโอกาสตัวเองกับลูกชายคนใหญทํางานแกตัวอีกสัก
ครั้ง... แกวาแกคงไมบังอาจไปพบบรรพบุรุษในปรโลก หากถูก
เพื่อนฝูงตราหนาวาเปนคนคดโกงและเลิกคบหาสมาคมดวย ทั้ง
ลูกหลานในตระกูลที่ไมรูอิโหน อิเหน ก็จะตองพลอยหมดสิ้นอนาคต
และหนทางทํามาหากินเพราะแก... คุณเหลียงขอรองวา หากมีใคร
ยังถือโทษโกรธเคืองเรื่องนี้ อยู แกก็ขอเอาชีวิตตัวเองเปนเครื่องไถ
โทษ เพียงแตวิงวอนใหทุกคนยกโทษและใหอภัยแกลูกหลานของ
แกที่อยูขางหลัง”

om
.c
ot
sp
“เนชันแนล ทรัสต” ทีก ่ ําลังจะลมละลายกลับฟนตัวขึ้น
มาอีกครัง ้ ราวปาฏิหาริยเพียงชัว og
่ ขามคืนนัน
้ ... ปูโอนเงินรอย
ลานบาทกลับมาให “นัฐกิจหลักทรัพย” ภายในเวลาสองอาทิตยตอ
bl

มา
e.

ปูบอกวา
re

“คนเราเมื่อทําผิดแลวยอมรับผิด ยอมมีผูเมตตาใหอภัยเสมอ
kf

แตถาดื้อดึงถือทิฐิมานะหรือไมกลาพอที่จะยอมรับความจริง คนเชน
oo

นั้นก็มีแตจะตองทําความผิดเพิ่มขึน ้ เรื่อยๆ ไมรูจักจบจักสิ้น เพียง

eb

เพื่อจะกลบเกลื่อนปดบังความผิดอันแรกของตน”
ad

สวนเรื่องที่ยอมรับผิดแทนลุงเทียน ปูอธิบายวา
lo

“เราเปนผูใหญ เมื่อใชเด็กทํางานแลวเกิดความเสียหายขึน ้ มา
จะไปกลาวโทษหรือโยนความผิดใหเด็กเสียทีเดียวก็ไมถูก เปรียบ
เหมือนกับวาเราเปนเจาของฝูงมา ยอมตองรูกําลังและนิ สัยใจคอมา
แตละตัวใหถองแท เมื่อขึน ้ ควบขี่ไมไดด่ง
ั ใจ สมควรที่จะเฆี่ยนตีมา
หรือตัวเรามากกวากัน”
ปูยอนพูดถึงเรื่องเงินรอยลานในครั้งนั้นดวยสีหนาราบเรียบ
“ไอเรื่องเงินนั่น ใชวาเราจะคิดไวลวงหนาวาตัวเองจะมีหนทาง
หามาคืนใหทางกรุงเทพฯไดรวดเร็วอยางนั้น จริงๆแลวก็มืดแปด
ดานเหมือนกัน... แตเมื่อเราเปนหนี้ คนในฮองกงอยูก็ตองชดใช
หนี้ สินเหลานั้นกอน ใครจะคาดเดาวา “เนชันแนล ทรัสต” จะฟนขึน ้
มาไดอีก มันอาจจะเจงไปเลยก็ได ดีไมดีก็พลอยให “นัฐกิจ
หลักทรัพย” ลมลงไปอีกบริษท ั ดวยซํ้า... แตเราถือวาขาวของเงิน
ทองเมื่อหมดไปแลว หากยังพอมีกําลังวังชาอยูก็อาจหาใหมทดแทน
ได แตช่ อ
ื เสียงและความไววางใจที่อุตสาหสรางสมมาหากสูญสิ้นลง
แลว ชาติน้ี ท้งั ชาติก็คงไมมีทางสรางมันขึน ้ มาใหมไดอีก”
อาจจะเพราะความที่เปนคนรักษาชื่อเสียงของตัวเองมาโดย

om
ตลอดนี่ เอง ที่เปนสวนหนึ่ งซึ่งทําใหปูไดรับความเชื่อถือจากผูคน

.c
ทั่วไป จนสามารถพาตัวเองและกิจการคาผานพนวิกฤตการณตางๆ

ot
มาไดดวยดีจนถึงทุกวันนี้

sp
og
bl
e.

หากลุงเทียนไดฉายาวา “คุณชายเจาสําราญ” ตอนนัน ้

พีช่ าญชัยก็ควรจะไดสมญาวา “คุณหนูบรมสุข” ...พี่ชาญชัยได
re

อยูกับลุงเทียนและปูกับพอของปาเปกกี้ท่ฮ ี องกงเมื่ออายุไดเพียงหก
kf

ขวบ เปนหลานชายคนเดียวของตาที่รํ่ารวยมหาศาล และหลานปู

oo

คนเดียวที่ติดตามไปอยูดวยที่น่ัน ประกอบกับเปนเด็กหนาตาดี
eb

เฉลียวฉลาด ชางพูดชางคุย จึงทําใหท้ง ั ปูและตาหลงใหลไปตามๆ

ad

กัน
lo

วากันวาตอนนั้นพี่ชาญชัยนั่งรถโรลสรอยซสีดําคันใหญ มีคน
ขับแตงเครื่องแบบสีขาวไปรับ-ไปสงที่โรงเรียน ถึงเวลาอาหาร
กลางวันก็จะมีพ่เี ลี้ยงนําอาหารที่ปรุงพิเศษไปปอน และทุกครั้งที่เรือ
สินคาของพอปาเปกกี้เขาเทียบทาเมืองฮองกง จะตองมีของเลนแปล
กๆใหมๆจากญี่ปุน ยุโรป และอเมริกา ติดเรือมาฝากเสมอ ในวันที่
เรือเขา พอของปาเปกกี้จะใหหลานชายแตงชุดกะลาสีและพาลงไป
ดูอะไรตางๆในเรือ เพื่อปลูกฝงนิ สัยใหรักอาชีพการเดินเรือ โดยหวัง
วาเมื่อพี่ชาญชัยโตขึน้ จะไดดูแลกิจการแทนตน แตส่ง ิ ที่พ่ช
ี าญชัยได
มากลับเปนนิ สัยนักเลงเกะกะเกเรซึ่งติดมาจากพวกลูกเรือ อยางไร
ก็ตาม พี่ชาญชัยก็ฉลาดพอที่จะเก็บซอนนิ สัยเลวรายเหลานั้นไว
ภายใตทาทางภายนอกที่ดูคลองแคลวและสุภาพเรียบรอย
และอีกหลายปตอมา เมื่อสิ่งที่ถูกเก็บอยูภายในเปดเผยออกมา
ก็สายเกินกวาที่ใครจะแกไขอะไรไดทัน

ปูอยูฮองกงนานถึงหกป จนกระทัง่ จอมพล สฤษดิ ์ ถึงแก

om
อสัญกรรม จึงไดเดินทางกลับมาเมืองไทย

.c
“เมื่อตอนที่จากเมืองไทยไป เราก็กลัววาจะไมมีโอกาสกลับมา

ot
เห็นหนาลูกหนาเมียอีก แตตอนที่กลับมาจากฮองกง เรายิ่งกลัวไป
กวานั้น...”

sp
ปูสารภาพไวในหนังสือที่แจกงานแซยิดวา
og
bl
“หกปท่ห ี างบานไปไมใชเวลานอยๆ เวลาลวงเลยไป บานเมือง
ก็เปลี่ยนแปลง ผูคนก็เปลี่ยนไป เราไมแน ใจวาจะปรับตัวเขากับใคร
e.

หรือใครจะปรับตัวเขากับเราไดไหม ลูกหลานก็เติบโตขึน ้ บางคน

re

อาจจะไมเห็นเราในสายตาอีกตอไปก็ได”
kf

เปนที่รูกันโดยนัยวา “ลูกหลาน” ที่ปูกังวลนั้นคือลุงแอนดี้ ซึ่ง

oo

ปกครองบริษท ั ในเครือ “นัฐกิจ”มาตลอดหกปท่ผี านมา

eb

พอเลาวา
ad

“ตอนนั้นลุงแอนดี้ก็กลัวเรื่องนี้ ไมนอ
 ยไปกวาปู ถึงกับเสนอให
lo

ปูกับลุงเทียนโอนสัญชาติเปนฮองกงเสียเลย เพื่อบริษท ั “เนชันแนล

ทรัสต” จะไดไมมีปญหาทางกฎหมายกับทางการฮองกงใน
ภายหลัง”
เรื่องนี้ ปูเคยพูดไวในทํานองเปรียบเทียบวา
“ฮองกงเปนเหมือนลําธารสายเล็กๆ ที่แมจะดูวารื่นรมย แตก็
เปนเพียงทางนํ้าสั้นๆ ที่ยอมมีวันเหือดแหงหรือเปลี่ยนทางได สวน
เมืองไทยเปนเหมือนทะเลหลวงอันไพศาล... เราเคยเห็นก็แตแมน้ ํา
ลําคลองไหลลงสูทองทะเล ยังไมเคยเห็นสักครั้งที่ทะเลไหลยอนขึน ้
ไปรวมกับแมน้ ําลําธาร”
แตมีส่งิ หนึ่ งซึ่งสําคัญกวาคําเปรียบเทียบนั้นก็คือ แมเมืองไทย
จะไมใช “บานเกิด” ของปู แตปูก็ย้ า ํ มาแตไหนแตไรวาที่น่ี คือ “เรือน
ตาย” ...ปูวาสําหรับคนจีนแลวถือวาทั้ง “บานเกิด” และ “เรือนตาย”
ลวนมีความสําคัญตอชีวิตมนุษยพอๆกัน และบางครั้งสิ่งหลังอาจมี
ความสําคัญเหนื อกวาดวยซํ้า เพราะคนเราไมอาจเลือกที่เกิดได แต
เราสามารถเลือกที่ท่เี ราจะใชชีวิตทํามาหากิน และที่ท่จ
ี ะฝงเรือน
รางของตัวเองเมื่อยามสิ้นลมหายใจได
ปูวาเมืองไทยมีบุญคุณกับปู ทําใหปูมีกินมีใช มีกําลังเลี้ยงดู

om
ลูกหลานมาตั้งแตตน แมตลอดเวลาปูจะยังคงถือวาตัวเองเปนคน

.c
จีน ไมพยายามแตงจริตทําตัวเปนคนไทยจนเกินเหตุเหมือน

ot
เพื่อนฝูงบางคน... แตปูก็ถือวาตัวเองเปนคนจีนที่ “กตัญู-รูคุณ

sp
ธรรม” และรําลึกถึงพระคุณของแผนดินที่กอรางสรางตัวมาอยูเสมอ
og
bl
e.
re

เมื่อกลับมาถึงเมืองไทยไดไมนาน ปูก็ตง
ั ้ สํานักงาน
กลางเพื่อดูแลบริษท ั และกิจการทีม ่ ีอยูทง
ั ้ หมด... คําวา “นัฐ
kf

กิจโกศล” และบริษท ั ในเครือจึงเริ่มเกิดขึน

้ ในตอนนั้น และเปนฐาน
oo

ที่ม่น
ั ซึ่งปูใชในการแผก่ง
ิ กานสาขา และรวบรวมอํานาจซึ่งกระจัด
eb

พลัดพรายไปอยูในมือลุงแอนดี้และคนอื่นๆ ใหกลับมาอยูในมือปูอีก
ad

ครั้ง
lo
 10.

om
.c
พอเลาวา ตอนทีป ่ ูกลับมาจากฮองกงใหม ๆ “กิจการคา

ot
ทีส่ ําคัญของครอบครัวเรามีเพียง นัฐกิจหลักทรัพย” กับ “นัฐกิจการ

sp
ทอ” ซึ่งทั้งสองอยางมีมูลคาหลายรอยลานบาท สวนนอกนั้นก็เปน
บริษท ั เล็กบริษท ั นอย og
แตละบริษทั ลวนมีทรัพยสินและเงินทุน
bl
หมุนเวียนตํ่ ากวาสี่หาลานบาท บางบริษท ั ก็เพียงลานเดียว และ
e.

บางบริษท ั ก็ดําเนิ นกิจการที่ใกลเคียงกันจนแทบจะเปนคูแขง

แกงแยงลูกคากันเอง
re

ความคิดในเรื่องตั้งบริษท ั เล็ก ๆ เหลานี้ สืบเนื่ องมาตั้งแตครั้ง

kf

ที่ปูทํา “นัฐกิจหลักทรัพย” ใหม ๆ โดยมีจุดประสงคสําคัญเพื่อ

oo

ระบายเงินที่บริษท ั หลักทรัพยมีอยูออกมาลงทุนในกิจการใหม ๆ
eb

บาง เพื่อลดความเสี่ยงในการทุมเทเงินลงทุนไปในกิจการใดกิจการ
ad

หนึ่ งเพียงลําพังบาง รวมทั้งเพื่อหลบเลี่ยงภาษีบางประเภท... แต

lo

เมื่อลุงแอนดี้เขาดูแลกิจการแทนในชวงที่ปูไมอยูเมืองไทย บริษท
ั
พวกนี้ ก็แตกแขนงมากยิ่งขึน ้ ทําการคานานาชนิ ดตั้งแตส่ง ั สินคา
เขา ไปจนถึงรานแลกเปลี่ยนเงินตรา บางบริษท ั ก็ทํากิจการที่ไมมี
ความสัมพันธกับกิจการหลักของครอบครัวเลย เชน โรงงานผลิตธูป
หอม หรือบริษท ั ซื้อ-ขายเม็ดมะมวงหิมพานต เปนตน
พอเลาวา ในชวงเวลาหาหกปท่ล ี ุงแอนดี้เกือบจะมีอํานาจ
สิทธิข ์ าดแตผูเดียวในกิจการงานตาง ๆ นั้น ลุงแอนดี้พยายามที่จะ
ตั้งบริษท ั ใหม ๆ ขึน ้ มากมาย เพื่อขยายกิ่งกานสาขาออกไปอยาง
กวางขวาง จนกระทั่งบางบริษท ั ก็แตกตัวเองออกไปอีก... ยิ่งแผ
กระจายออกไปไดเทาไหร ก็ดูเหมือนวาอิทธิพลและความผูกพันที่
“นัฐกิจ” มีตอบริษท
ั เล็ก ๆ เหลานั้นจะยิ่งแผวบางลง ในขณะที่บารมี
ของลุงแอนดี้กลับทอแสงอยูเหนื อบริษท ั เกิดใหมพวกนั้นอยางเต็มที่
พอเองเชื่อวา นอกจากความลําบากยากจนแตหนหลังที่เปน
แรงผลักดันใหลุงแอนดี้ทะเยอทะยานที่จะแผปกหางรวบทุกอยางไว
ในอํานาจแลว ยาเหมยหลิงก็มีสวนสําคัญในการกระตุนเตือนให
ลูกชายคนเล็กฉกฉวยกอบโกยสมบัติตาง ๆ ไวในมือใหมากที่สุด
เพื่อจะไดไมตกลงมาถึงยาเนี ยม และลูก ๆ ฝายนี้

om
.c
ot
sp
มีหลายคนเลาใหฉน ั ฟงวา ในยุคทีล ่ ุงแอนดี้ยง ิ่ ใหญเต็ม
ทีน
่ น og
ั ้ ยาเหมยหลิงก็พลอยวางทาใหญโตราวกับนางพญา ทุกวันจะ
bl
แตงเนื้ อแตงตัวดวยเสื้อผาสวยงาม ประดับประดาเพชรพลอยทอง
e.

หยองแพรวพราวเดินถือพัดดามจิ้วกรีดกรายไปมารอบตึก ในขณะที่
ยาเนี ยมแตงตัวลวก ๆลก ๆ ออกไปทํางานที่บริษท ั ตั้งแตเชา กวาจะ
re

กลับถึงบานก็มืด ๆ คํ่ า ๆ
kf

อยางไรก็ตาม คนที่ขวางหูขวางตายาเหมยหลิงอยางมากกลับ
oo

เปนลูกสะใภคนเล็กของแกเอง...
eb

ปาเปกกี้กับยาเหมยหลิงมีเรื่องขุนของหมองใจกันมาตั้งแตปา
ad

เปกกี้ เคี่ยวเข็ญใหลุงแอนดี้ไปทําหมันหลังจากที่มีพ่ช ี าญชัย ทั้งที่ยา

lo

เหมยหลิงเคยหวังที่จะเห็นลูกชายของแกมีหลานใหช่ น ื ชมเยอะ ๆ
เลยเปนเหตุใหยาเหมยหลิงเกลียดชังลูกสะใภคนนี้ และดาทอวาปา
เปกกี้เห็นแกตัว หวงใยแตความสาวความงามมากกวาจะคิดสราง
ลูกหลานไวสืบตระกูล
เมื่อยาเหมยหลิงถือวาครอบครัวเราในตอนนั้นมีอยูมีกินอยาง
สุขสบาย ไดเพราะบารมีลูกชายแก ขางปาเปกกี้ก็กลับถือวาที่ยา
เหมยหลิงชูคอเชิดหนาใสใครตอใครได ก็เพราะความสามารถของ
สามีตน และเทาความไปถึงเรื่องที่พอของตนยื่นมือเขามาชวยเหลือ
เมื่อปูล้ภ
ี ัยไปอยูฮองกงใหม ๆ
แมปูจะพรํ่ าสอนลูกหลานใหเปนคนกตัญูรูคุณ จนฉันจําคํา
พูดของปูท่ว ี า “บุญคุณแมเพียงครั้งเดียว ชดใชคืนรอยปก็ไมหมด
สิ้น” แตพวกเราก็รูกันวาปูคงจะอึดอัดใจไมนอ  ย ในเรื่องที่ปาเปกกี้
ยังคงพูดในทํานองทวงบุญทวงคุณมาจนกระทั่งทุกวันนี้ และบาง
ครั้งยาเนี ยมก็ถึงกับโพลงออกมาวา “สิ่งเดียวที่จะลบลางบุญคุณได
ก็คือการลําเลิกบุญคุณ”
พอบอกวา แมตอนนั้นลุงแอนดี้จะมีอํานาจมากทั้งในบานและ
บริษท ั จนอาจลืมตัวไปบาง แตก็ตองนับวาลุงแอนดี้ยังเปนคนดีใน

om
เรื่องที่ใหความเคารพนับถือยาเนี ยมอยางเสมอตนเสมอปลาย และ

.c
เลี้ยงดูนอ  ง ๆ ทุกคนมาดวยดี

ot
ความดีขอนี้ ของลุงแอนดี้ แมแตยาเนี ยมก็ยังพูดในทํานอง

sp
ยกยองอยูเนื อง ๆ วา ลุงแอนดี้เปนชายชาติเสือ ที่แมจะดุรายเพียง
og
ใด ก็ไมเคยคิดทําอันตรายลูกเสือที่เยาวกวา
bl
e.
re
kf

ความขัดแยงไมกินเสนกันระหวางยาเหมยหลิงกับปา
เปกกี้ในตอนนั้น กลายเปนสงครามเย็นที่ตางฝายตางเปดแนวรบ
oo

กันอยางเงียบ ๆ เพื่อชวงชิงความเปนใหญในบาน
eb

พอเลาวา เมื่อยาเนี ยมตองออกไปทํางานที่บริษท ั อํานาจใน

ad

การปกครองบานจึงเปลี่ยนมาอยูในมือของยาเหมยหลิงโดยปริยาย
lo

และยาเหมยหลิงก็เปดฉากเลนงานลูกสะใภซ่ง ึ อยูไมติดบาน ดวย

การหามไมใหคนใชเขาไปทําความสะอาดหองพักของลุงแอนดี้กับ
ปาเปกกี้
อานุชเคยแอบเลาใหฉน ั ฟงวา แมวาปาเปกกี้จะเปนคนสวย
แตงตัวเกง แตก็เปนผูหญิงอยางที่คนไทยเรียกกันวา “สวยแตรูปจูบ
ไมหอม” เพราะสนใจแตเรื่องความสวยความงามของตัวเองมากกวา
งานบานงานชอง... อานุชเลาวา เสื้อผาสวย ๆ ของปาเปกกี้เมื่อถอด
ตรงไหนก็กองอยูตรงนั้น ถุงน อง ยกทรง กางเกงใน พาดเปะปะไป
ทั่ว ที่หลับที่นอนไมเคยจัดเคยปูเอง ถาไมมีคนใชทําเตียงให เมื่อคืน
นอนกันอยางไรคืนนี้ ก็ยังอยูในสภาพนั้น
“พูดก็พูดเถอะ ตั้งแตจําความไดยังไมเคยเห็นพี่เปกกี้จับ
ไมกวาดกวาดบานสักแอะหรือลางจานสักใบเลย”
“แลวลุงแอนดี้ไมวาอะไรหรือฮะ”
ฉันอดถามดวยความแปลกใจไมได เพราะแมฉน ั ที่อานุชมักจะ
คอนวาเปนคนเจายศเจาอยาง แตเวลาที่อยูวาง ๆ แมก็ยังเอาไมขน
ไกมาปดฝุนเครื่องลายครามหรือตุกตากระเบื้องออกบอย ๆ

om
“โอย พี่เปกกี้นะเขาเปนอยางนี้ มาตั้งแตเกิด คนเขาโตมากับ

.c
กองเงินกองทอง ไอคนของเราโตมากับกองขยะจะกลาไปวาอะไร

ot
เขาได”

sp
อานุชยิ่งเลาก็ย่ง ิ ออกรส
“นุช...” og
bl
อาดอนสงเสียงปรามมาจากโตะเขียนหนังสือ
e.

“...พูดเรื่องอื่นดีกวา ใครเขามาไดยินเขามันไมดี”
re

อานุชแมจะยังคันปาก แตก็หยิบสมุดบัญชีขน ึ้ มาพลิกดูเปนเชิง

kf

ใหฉน
ั รูวา วันนี้ คงจะไมมีการคุยเรื่องนี้ กันอีกแลว
oo
eb
ad

เปนทีร ่ ูกันมาแตไหนแตไรวา ยาเหมยหลิงเลี้ยงดู

lo

ลูกชายทัง ้ สองคนมาดวยระบอบ “มารดาธิปไตย” ไมวาแกจะทํา

อะไร ผิดหรือถูกอยางไรทั้งลุงเทียนและลุงแอนดี้ก็ไมกลาโตแยง
หรือพูดจาทักทวง ไดแตปลอยใหแกทําไปตามใจชอบ
และก็เปนที่รูกันโดยทั่วไปวา ลุงแอนดี้น้ันเกรงอกเกรงใจปา
เปกกี้อยางมากจนไมเคยขัดใจในทุก ๆ เรื่อง... แมวานอกบานลุงแอ
นดี้จะยิ่งใหญขนาดไหน แตเมื่ออยูในบานแกก็เปนเหมือนแมวเชื่อง
ๆ ตัวหนึ่ ง ยิ่งเมื่อตองมาตกอยูทามกลางความขัดแยงระหวางแมผู
ใหกําเนิ ดกับเมียบังเกิดเกลา ลุงแอนดี้ก็พูดอะไรไมออก ไดแตเก็บ
ความอัดอั้นตันใจไวในอกเพียงลําพัง
เมื่อถูกโจมตีกอนเชนนี้ แมวาปาเปกกี้ไมมีอะไรที่จะตอง
เกรงกลัวแมผัว แตแกก็ฉลาดพอที่จะไมพูดหรือทําอะไรใหลุงแอนดี้
ไมสบายใจหนักขึน ้ ไปอีก... พอเลาวา ปาเปกกี้ทําทาเหมือนไมมี
อะไรเกิดขึน ้ ไมอาละวาดดุดาคนใชท่ถ ี ือคําสั่งยาเหมยหลิงอยาง
เครงครัด จนไมยอมเก็บกวาดหองพักใหแก และก็ไมไดลงมือทํา
ความสะอาดดวยตัวเอง แตกลับหวานลอมใหลุงแอนดี้แยกตัวออก
ไปอยูกันตามลําพัง ซึ่งลุงแอนดี้ก็เห็นดีเห็นงามดวย แตเมื่อเรื่องรู
ถึงหูยาเหมยหลิง แกก็ตีโพยตีพายวาลูกชายเห็นเมียดีกวาแม จะ

om
ทอดทิ้งแกไปหาความสุขกันที่อ่ น ื ทั้ง ๆ ที่แกเองไมมีใครคอยดูแล...

.c
เรื่องนี้ อานุชแอบกระซิบใหฉน ั ฟงวา ที่แทแลวตอนนั้นยาเหม

ot
ยหลิงเปนหวงวาถาไมมีลุงแอนดี้อยูเปนหลัก ตึกหลังนี้ อาจตกอยู

sp
กับลูก ๆ สายยาเนี ยม โดยแกและลูกชายทั้งสองคนหมดโอกาสที่
จะครอบครองดวย og
bl
ดูเหมือนปาเปกกี้ก็คงคาดการณไวลวงหนาแลววา ถึงอยางไร
e.

ยาเหมยหลิงก็คงไมยอมใหลุงแอนดี้ยายออกไปจากบาน แตแกก็
อาศัยความกระอักกระอวนพะวาพะวังของลุงแอนดี้กับความหวาด
re

วิตกกังวลของยาเหมยหลิงใหเปนประโยชน ดวยการยื่นคําขาดวา
kf

หากจะใหแกอยูท่น ี ่ี ตอไป แกจะตองมีอํานาจในการดูแลบาน รวมทั้ง

oo

เปนคนถือเงินคาใชจายทั้งหมดของบาน... ตอนแรกยาเหมยหลิงก็
eb

ยังอิด ๆ เอื้อน ๆ แตเมื่อปาเปกกี้ใชกลยุทธแกลงพาลุงแอนดี้ไปคาง

ad

แรมนอกบานเพียงสองสามคืน ยาเหมยหลิงก็ตาเหลือกยอมรับ
lo

เงื่อนไขของลูกสะใภคูแคนอยางงายดาย
เมื่อไดอํานาจสิทธิข ์ าดในบานมาจากยาเหมยหลิงแลว ปาเปก
กี้ก็เริ่มเลนงานแมผัวบาง ดวยการตัดทอนคาใชจายสวนตัว และดึง
คนรับใชประจําตัวของแกกลับมาอยูสวนกลาง และมอบหมายใหปา
ทรงศรีสะใภใหญท่ย ี าเหมยหลิงจงเกลียดจงชัง ชวยกํากับดูแล
กิจการในบานอีกแรงหนึ่ ง
แมชัยชนะของปาเปกกี้ในครั้งนั้นจะเปนชัยชนะเบ็ดเสร็จที่ทํา
ใหยาเหมยหลิงพายแพอยางหมดรูป แตภาษิตหนังสือกําลังภายใน
ที่วา “รอคอยเวลาแกแคนรอยปก็นับวายังไมสาย” ยังใชไดอยางดี
ในกรณีแมผัวกับลูกสะใภคูน้ี

เมื่อปูตง ั ้ สํานักงานกลางเพื่อดูแลบริษท ั ในเครือ “ นัฐกิจ

โกศล” ขึน ้ แลว ก็เริ่มลงมือสะสางกิจการของบริษท ั เล็กบริษท ั นอย
ซึ่งกอตั้งขึน
้ ในชวงเวลาหาหกป ที่ปูไมไดอยูเมืองไทย

om
ปูบอกวา

.c
“เมื่อเราแตกบริษท ั ออกมาแรก ๆ ก็หวังจะใหเปนหลักเล็กหลัก
นอยชวยคํ้ายันบริษท ั ใหญ แตตอนหลังนี่ พวกหลักเหลานี้ กลับเปน

ot
สิ่งเกะกะรกรุงรัง พาใหบริษท ั แมซวนเซไปดวยซํ้า เราจึงตองมา

sp
เลือกดูวาหลักตนไหนสมควรเอาไว ตนไหนตองถอนทิ้งหรือปกแซม
og
เขาไปใหม”
bl

พอเลาวา ปูยุบบริษท ั ที่เห็นทาวาจะไปไมรอดไปหลายบริษท ั

e.

สําหรับบริษท ั ที่มีทาวาจะเลี้ยงตัวเองไดแตทําธุรกิจที่ไมสัมพันธกับ
re

กิจการหลักของ “นัฐกิจ” ปูก็เรียกผูจัดการหรือผูถือหุนมาสอบถาม

kf

วา ยังอยากจะทํางานในบริษท ั นั้นตอไปหรือไม ถาสนใจจะทําตอปูก็

ยกหุนสวนที่ “นัฐกิจ” ถืออยูใหโดยเลิกยุงเกี่ยวดวยอีก
oo
eb

วากันวาในครั้งนั้นปูเสียเงินไปเปลา ๆ ไมใชนอ  ย แตปูก็ดูจะ

พออกพอใจกับการไดชวยใหคนหลายคนตั้งเนื้ อตั้งตัวขึน ้ มาได...
ad

และหากมีใครตําหนิ ลุงแอนดี้ในเรื่องที่แตกแขนงบริษท ั ใหม ๆ

lo

ออกไปอยางเปะปะ ปูก็จะตัดบทวา “คนหนุมก็เปนอยางนี้ ท้ง ั นั้น คิด

เร็ว ทําเร็ว” และถึงแมวาปูพอจะรูเจตนาที่ซอนเรนของลุงแอนดี้ใน
เรื่องนี้ แตก็ไมเคยมีสักครั้งที่ปูจะพูดถึงมันในทํานองที่รูทันลูกชาย
ตลอดเวลาที่ผานมา ปูมีแตยกยองความสามารถของลุงแอนดี้ท่ี
ดูแลกิจการตาง ๆ มาดวยดีในชวงเวลาที่ปูไมไดอยูในเมืองไทย
 11.

om
.c
เมื่อปูกลับมาจากฮองกงตอนแรกนัน ้ ลุงเทียนกับพีช ่ าญ

ot
ชัยยังไมไดตามมาดวย ปูมอบหมายใหลุงเทียนดูแลบริษท ั “เนชัน

sp
แนล ทรัสต” รวมกับเพื่อนชาวฮองกงของปูคนหนึ่ ง ซึ่งดูเหมือนจะ
og
ชื่ออาหวางหรืออะไรทํานองนี้ ฉันไมเคยพบเพื่อนของปูคนนี้ เปนแต
bl
พวกอา ๆ เคยเลาใหฟงวา อาหวางเปนคนรูปรางใหญโตราวกวนอู
e.

หนาก็แดงอยูตลอดเวลาดวยฤทธิเ์ หลาจีน แตก็ไมเคยมีใครเห็นแก

เมามาย ยิ่งกินเหลามากก็ย่ง ิ อารมณดี สมองแลน ทําการงาน
re

รวดเร็วไมมีขาดตกบกพรอง ดังนั้นแมวาปูจะไมชอบใหลูกหลาน
kf

หรือลูกนองกินเหลา แตสําหรับอาหวางตองถือเปนกรณีพิเศษ
oo

อาหวางเคยมาเมืองไทยสองสามครั้ง ตอนนั้นแท็กซี่ใน
eb

กรุงเทพฯ สวนใหญใชรถออสตินแวนกับรถมอริสคันเล็ก ๆ เวลาไป

ad

ไหนมาไหนตามลําพังอาหวางจะตองเลือกเรียกแตรถออสตินเพราะ
lo

ตัวแกใหญน่ังรถมอริสไมถนัด
ความสามารถพิเศษอีกอยางหนึ่ งของอาหวางไดแกเรื่องคิด
เลข วากันวาแกคํานวณเลขบวก-ลบ-คูณ-หาร ถึงหกเจ็ดหลักในใจ
ไดรวดเร็วและ แมนยําไมมีผิดพลาด ขนาดเคยทาแขงกับนักลูกคิด
ไดเหลามากินฟรี ๆ เสียนักตอนัก ถาแกมีอายุยืนมาถึงทุกวันนี้ ก็คง
จะไดทาแขงกับเครื่องคิดเลข หรือคอมพิวเตอรบางเปนแน
ยาเนี ยมเลาวา เมื่อมีอาหวางชวยกํากับดูแลบริษท ั ทรัสตท่ี
ฮองกงอีกแรงหนึ่ ง ก็ทําใหปูวางใจกลาทิ้งงานมาอยูเมืองไทยได
เพราะถึงแมตอนนั้นลุงเทียนจะสามารถดําเนิ นงาน “เนชันแนล
ทรัสต” ไปได แตดูเหมือนปูยังไมคอยจะเชื่อมือลูกชายคนใหญเสียที
เดียว ประกอบกับงานบริษท ั ทรัสตเปนงานที่ตองอาศัยความศรัทธา
และไวเนื้ อเชื่อใจเปนพื้นฐานสําคัญ ลําพังแตลุงเทียนคนเดียวคงไม
สามารถเรียกความไววางใจจากลูกคาไดเพียงพอ ปูจึงตองพึ่งอาห
วางอีกแรงหนึ่ ง
การที่ปูกับอาหวางพบปะกันครั้งแรกนั้น ถือไดวาเปนเรื่อง
ประหลาดที่ปูมักจะเลาใหใครตอใครฟงอยูเสมอ
ปูเลาวา...

om
“ตอนนั้นเราเพิ่งตั้ง ‘เนชันแนล ทรัสต’ ใหม ๆ วันหนึ่ งออกไป

.c
กินขาวกลางวันที่รานอาหารเล็ก ๆ ฝงเกาลูนกับลูกคาคนหนึ่ ง อยู

ot
ๆ ผูชายที่น่ังกินเหลาอยูโตะขาง ๆ ก็ลุกจากโตะตัวเองมามองหนา

sp
เราแลวก็เดินกลับไปกินเหลาตอ สักพักก็ลุกมาจองมองเราอีก เรา
og
จะพูดอะไรออกไปก็ไมกลาเพราะตัวอีใหญเหลือเกิน กําปนแตละ
bl
ขางโตเทากับชามขาวเห็นจะได ลําพังแคทุบเราเบา ๆ ก็คงกระดูก
e.

หักเปนทอน ๆ”
re

ปูหัวเราะเบา ๆ กับภาพแหงความหลังที่ไมเคยพราเลือนไป
จากความทรงจํา
kf
oo

“จองหนาเราเสร็จอีก็เดินกลับไปที่โตะ นึ กวาจะจบเรื่องแลว
ที่ไหนได คราวนี้ อีกลับลากเกาอี้แถมหิ้วขวดเหลามาที่โตะเรา พอ
eb

นั่งลงไดก็รินเหลาใสแกวยกขึน ้ ดื่มอัก
๊ ๆ แลวพูดเสียงดังบอกวา เรา
ad

โหงวเฮงดี ถึงแมตอนนี้ ราศีจะหมนหมอง แตอีกไมนานก็จะคอย

lo

สบายขึน ้ เอง พูดจบก็ชวนเราดื้อ ๆ ใหไปทํางานกับเขา ไอเราตอน

นั้นก็นึกสนุกพอกินขาวเสร็จก็ขอโทษลูกคา แยกทางตามผูชายคน
นั้นไปที่โรงงานของเขา...”
ดวงตาของปูเปนประกายสดใสขึน ้
“โรงงานที่วานั่น ที่แทแลวมีเพียงเขงใสขนไกส่ห ี าใบวางแอบ
ๆ อยูริมทางเดินในซอยแคบ ๆ มีคนแกสองสามคนนั่งทําไมกวาด
ขนไกอยูเงียบ ๆ ...เราก็ถามเขาวาจะใหเรามานั่งทําไมกวาดอยาง
คนแกพวกนี้ นะหรือ เขาก็ส่น ั หนาบอกงานที่เขาจะใหเราทําดีกวานี้
คือเปนคนหอบไมกวาดไปตระเวนขายตามอพารตเมนต... เราก็เลย
เปนฝายชวนใหเขามาทํางานกับเราแทน เพราะตามที่เราดู ๆ แลว
โหงวเฮงอีก็อยูในขั้นดีทีเดียว ถึงจะเปนคนประหลาด ๆ อยูสักหน อย
ก็ตาม”
เจาของโรงงานไมกวาดขนไกคนนั้นหรืออาหวาง ตกลงใจตาม
คําชวนของปูแทบจะในทันทีทันใด... ตอนแรกปูก็มอบหมายหนาที่
เล็ก ๆนอย ๆ ใหทํา มาตอนหลังเมื่อรูวาแกมีพรสวรรคในเรื่อง
คํานวณ จึงไดใหทําดานบัญชีจนเลื่อนขึน ้ เปนสมุหบัญชีและผูชวย
ผูจัดการในที่สุด

om
อาหวางเปนกําลังสําคัญของปูสําหรับ “เนชันแนล ทรัสต” ใน

.c
ระยะเวลาตอมา ซึ่งนับวาปูเลือกคนไมผิด ทั้ง ๆ ที่วิธีการคัดเลือก

ot
คนเขาทํางานในบริษท ั หรือแมแตการติดตอคบคาสมาคมกับบุคคล

sp
ตาง ๆ ปูอาศัยเพียงหลักโหงวเฮงกับสัญชาตญาณบางอยางเปน
เครื่องพิจารณา og
bl
อยางไรก็ตาม วิธีของปูดูจะไมไดรับการยอมรับนับถือจากคน
e.

หัวสมัยใหมอยางอานนท ซึ่งสําเร็จวิชาบริหารธุรกิจมาจากอเมริกา
และนิ ยมใชมาตรฐานและหลักการสมัยใหมเปนเครื่องประเมินคน
re
kf
oo
eb

เมื่อปูกลับมาเมืองไทยไดสักสองป พอของปาเปกกี้ก็มี
ad

เรื่อง...
lo

พอเลาวา ตอนนั้นพอของปาเปกกี้อยูกินกับดาราสาวของชอว
บราเดอรส ที่มีฉายาวา “แมผีเสื้อนอย” ซึ่งอายุออนกวากันเกือบยี่
สิบเอ็ดป และเปนคนเจาอารมณ ชอบกอเรื่องวุนวายตาง ๆ นานา
ไมไดหยุดหยอน...ถึงแมวาพอของปาเปกกี้ออกจะเปนคนเจาชู มี
ผูหญิงมากหนาหลายตา แตก็ไมเคยเลี้ยงดูใครเปนตัวเปนตนนับ
ตั้งแตแมของปาเปกกี้ตายไป แตสําหรับ “แมผีเสื้อนอย” ดูจะแตก
ตางไปจากคนอื่น ๆ... ฉันจําไดวา แมเคยชี้ใหฉน ั กับพี่นภิศดูรูปของ
ผูหญิงคนนี้ ครั้ง หนึ่ งในหนังสือดาราหนังฮองกง รูสึกวาแกจะแตง
ชุดวายนํ้าชะเวิกชะวากแตเกลาผมสูง แตงหนาทาปาก แลวก็ใส
แผงขนตาปลอมงอนเชง
คงจะเพราะความที่เปนคนสวยที่ชอบหวานเสน หของตัวเองอยู
ตลอด เวลา ก็เลยทําใหพอของปาเปกกี้หัวปน คอยตามหึงตามหวง
มีเรื่องทะเลาะเบาะแวงกับเมียนอยคนนี้ อยูเปนประจํา วากันวาบาง
ครั้งในงานเลี้ยงใหญ ๆ โต ๆ “แมผีเสื้อนอย” ก็ยังแกลงยั่วสามีดวย
การทําทาอีอ ๋ อคลอเคลียกับผูชายอื่น ทําใหพอของปาเปกกี้ตองรีบ
ลากตัวกลับบาน บางครั้งก็ถึงกับตบตีกันตอหนาผูคน เสร็จแลวพอ
ของปาเปกกี้ก็ตองเปนฝายงอนงอ ซื้อเครื่องเพชรแพง ๆ มาปลอบ

om
ขวัญเมียสาว

.c
ตอนที่จะเกิดเรื่องราวขึน ้ นั้น บริษท ั หนังฝรั่งยกกองมาถาย

ot
หนังเรื่อง หนึ่ งที่ฮองกง ครั้งแรกนั้นดูเหมือนผูกํากับก็สนใจจะจาง

sp
“แมผีเสื้อนอย” เลนหนังเรื่องนี้ มีบางคนบอกวา จะใหเลนเปนตัว
นางเอกดวยซํ้า แตไมรูวาเกิดอะไรขึน ้og ทําใหเปลี่ยนเอาแนนซี่ ก
bl
วาน เปนนางเอกแทน และ “แมผีเสื้อนอย” ก็ไมไดรวมแสดงดวย
e.

เมื่อหนังถายทําที่ฮองกงใกลจะเสร็จ ทางกองถายก็จัดเลี้ยง
ขอบคุณ ผูใหความรวมมือในการถายบนเรือสําราญโดยเชิญผู
re

กํากับ และดาราหนังฮองกงหลายคนไปรวมในงาน ระหวางที่เรือ

kf

แลนออกไปจากฝงไดครูเดียว “แมผีเสื้อนอย” ก็เปลื้องเสื้อผาเหลือ

oo

เพียงสรอยคอเพชรเสนเดียว แลวกระโดดลงไปในทะเล ทําให

eb

โกลาหลไปทั้งลํา เมื่อชวยขึน ้ มาบนเรือได “แมผีเสื้อนอย” ก็โผเขา

ad

กอดวิลเลียม โฮลเดน ดาราหนังอเมริกันที่เลนเปนพระเอกเรื่องนั้น

lo

รองไหสะอึกสะอื้นราวกับมีเรื่องลับลมคมในกันอยู
รุงเชาหนังสือพิมพทุกฉบับในฮองกงพากันตีพิมพภาพเปลือย
ของ “แมผีเสื้อนอย” ที่กําลังกอดรัดพระเอกหนังฝรั่ง ทั้งพาดหัวขาว
ในทํานองชูสาว พอของปาเปกกี้ซ่งึ กําลังทําธุรกิจอยูท่เี กาหลีใต
ตองทิ้งงานเดินทางกลับฮองกงทันที ทั้งคูทะเลาะกันรุนแรงถึงขั้น
พอของปาเปกกี้ขับไลไสสง “แมผีเสื้อนอย” ใหออกไปจากบาน และ
“แมผีเสื้อนอย” ประทวงสามีดวยการกินยาตาย แตโชคดีท่ค ี นใชพา
ตัวสงโรงพยาบาลไดทันเวลา
 เมื่อ “แมผีเสื้อนอย” เขาโรงพยาบาล พอของปาเปกกี้ก็อด
สงสารไมไดและหวนกลับมาคืนดีใหม เรื่องทั้งหมดทําทาจะจบลง
ดวยดี ถาเผอิญคืนหนึ่ งพอของปาเปกกี้จะไมแวะมาเยี่ยมเมียสาวใน
ตอนดึกคืนหนึ่ งหลังจากกลับจากงานเลี้ยง แลวพบวา “แมผีเสื้อ
นอย” กําลังประจอประแจอยูกับหมอหนุมที่เขาเวรในคืนนั้น
ลุงเทียนซึ่งอยูท่ฮ ี องกงในตอนนั้นเลาวา คืนนั้นกําลังจะเตรียม
ตัวเขานอน ก็พอดีไดยินเสียงคนกดออดที่หนาอพารตเมนต เมื่อลง
ไปดูก็เห็นพี่ชาญชัยยืนอยูคนเดียว บอกวาอากงไปปลุกมาจากที่
นอนเอาตัวมาสงที่น่ี แลวก็ขับรถออกไปไหนไมรู...

om
หลายวันตอมา ตํารวจฮองกงถึงไดพบศพของพอปาเปกกี้ท่ต ี ิด

.c
อยูในซากรถยนต ซึ่งคาดวาเจาตัวคงจงใจขับดิ่งลงมาจากหนาผา

ot
พอเลาวา ปูถึงกับช็อกเมื่อไดขาวนี้ จากลุงเทียน และคิดไมถึง

sp
วาคนที่เฉลียวฉลาด มีความสามารถ ผานชีวิตมากมาย และมั่งมี
เงินทอง
og
พอที่จะซื้อหาความสุขไดอยางเต็มที่ จะตองมาจบชีวิต
bl
ตัวเองลงเพียงเพราะผูหญิงที่แทบจะไมมีคาอะไรเลยจนนิ ดเดียวคน
e.

หนึ่ ง...
re

“ดู ๆ ก็เหมือนเรื่องไรสาระ...” ปูเขียนถึงเรื่องนี้ ไวเพียงสั้น ๆ

kf

ในหนังสือที่พิมพแจกในงานแซยิด “...แตมีใครบางเลาที่ไมเคยทํา
สิ่งที่ไรสาระเลยในชั่วชีวิตหนึ่ ง ถึงอยางไรการเกิดและการตายของ
oo

มนุษยทุกคนนั้น ลวนเปนสิ่งที่ย่ง
ิ ใหญและมีความสลักสําคัญ
eb

เกี่ยวโยงกับผูอ่ น ื และความเปลี่ยนแปลงตาง ๆ อยูเสมอ เมื่อคํานึ ง

ad

ถึงจุดนี้ เรื่องราวที่เราคิดวาไรสาระก็คงใชจะไรซ่ง ึ สาระเสียเลยที

lo

เดียว”
สิ่งที่ปูเขียนไวน้ี นับไดวาเปนสิ่งที่ถูกตอง โดยเฉพาะสิ่งที่เชื่อม
โยงเกี่ยวพันตอมาถึงปาเปกกี้หลังการตายของพอเธอ

พอเลาวา เมื่อพอของปาเปกกี้ตายแลว “แมผีเสื้อนอย”

ก็รีบเขาไปยึดครองบานชองและขาวของตาง ๆ ของสามี ทําตัวเปน
เจาเขาเจาของอยางเต็มที่ เมื่อปาเปกกี้เดินทางไปจัดการงานศพพอ
“แมผีเสื้อนอย” ก็ทําทาเหมือนกับวาปาเปกกี้อยูในฐานะลูกเลี้ยง
ของแก และเจากี้เจาการออกหนาทุกอยางคนเดียว
ปาเปกกี้อดทนกับแมเลี้ยงสาววัยไลเลี่ยกับเธอไดเพียงสามวัน
พอถึงเชามืดวันที่ส่ี เธอก็ส่ง
ั ใหพวกคนใชขนขาวของทรัพยสมบัติ
ของ “แมผีเสื้อนอย” มากองที่สนามหญาหนาบาน ราดนํ้ามันแลว
จุดไฟเผาดวยตัวเอง วากันวาตอนนั้น “แมผีเสื้อนอย” เหลือสมบัติ
เพียงชุดนอนบาง ๆ ที่สวมอยูเพียงตัวเดียว หลังจากนั้นก็ใหคนชวย
กันจับแมเลี้ยงโยนออกมาจากบาน ลั่นกุญแจประตูร้ว ั และหองหับ

om
ตาง ๆ ทุกบาน พรอมกับติดประกาศขายบานหลังนั้นทันที

.c
พอของปาเปกกี้ตายไปโดยกะทันหัน ไมไดทําพินัยกรรมไวให

ot
เรียบรอย แมปาเปกกี้จะเปนลูกสาวคนเดียว แต “แมผีเสื้อนอย” ก็

sp
อางสิทธิใ์ นฐานะภรรยาที่อยูกินกันโดยเปดเผย ถึงจะไมมีการจด
og
ทะเบียนสมรสกันตามกฎหมายก็ตาม ดังนั้นหลังจากที่จัดการเรื่อง
bl
พิธีศพพอ และพาลูกชายเดินทางกลับเมืองไทยไดสักสองอาทิตย
ปาเปกกี้ก็ไดรับโทรเลขจากทนายของ “แมผีเสื้อนอย” เรียกรอง
e.

สวนแบงจากทรัพยมรดก เมื่อปาเปกกี้ไมยอมเจรจาดวย ฝายนั้นก็

re

นําเรื่องขึน้ ฟองรองตอศาลฮองกง ทําใหปาเปกกี้ตองเทียวมาเทียว

kf

ไประหวางเมืองไทยกับฮองกงอยูพักใหญ จนแทบจะไมมีเวลาอยูกับ
oo

ลุงแอนดี้
eb

แลวดูเหมือนวายาเหมยหลิงก็แอบรอคอยเวลาอยางนี้ มานาน
ad

นักหนาแลว ดวยเพลิงแหงความเหลือแคนและแสนชังลูกสะใภคน
lo

เล็กที่สุมแน นอยูในอกของแก
 12.

om
.c
พีน
่ ภิศเคยบอกวาในโลกนี้ไมมีอะไรนากลัวเทากับ

ot
“ความแคนของเสือสมิงกับหญิงแก” เพราะเสือสมิงเมื่อเวลาที่มัน

sp
โกรธแคนก็สามารถแปลงตัวไปไดตาง ๆ นานา เพื่อลอหลอกแก
og
แคนคนที่ทํารายมัน สวนหญิงแกน้ันก็ใชยอย ถึงจะไมมีเวทมนตร
bl
คาถาอยางเสือสมิง แตก็ยังมีเลหกลจริตมารยาทําอะไรตอมิอะไรได
e.

สารพัดสารพันอยาง โดยไมคํานึ งถึงศีลธรรมและความถูกผิดใด ๆ

ทั้งสิ้น
re

หากไมเชื่อก็ดูไดจากกรณีของยาเหมยหลิงกับปาเปกกี้...
kf
oo
eb
ad

ยาเหมยหลิงผูกใจเจ็บลูกสะใภคนเล็กมาตัง ้ แตตอนที่
lo

แกถูกปาเปกกี้แกเผ็ดลิดรอนอํานาจในบาน สมัยลุงแอนดี้มี
สิทธิข
์ าดในการดูแลกิจการคาของครอบครัวเราชวงที่ปูล้ภ ี ัยไปอยู
ฮองกง และเพิ่งจะมาสบโอกาสดีระยะที่ปาเปกกี้มีเรื่องตองเดินทาง
ไปขึน
้ โรงขึน้ ศาลที่ฮองกงในคดีความกับ “แมผีเสื้อนอย” ทําใหไมมี
เวลาอยูใกลชิดกับลุงแอนดี้ไปพักใหญ
แมปาเปกกี้จะเปนคนสวย แตงตัวเกง และรํ่ ารวย แตส่ง ิ ที่ปา
เปกกี้ขาดไปก็คือความออนหวาน และคุณสมบัติของแมบาน
แมเรือนที่ดี ซึ่งถึงอยางไรผูชายแทบทุกคนก็ยังตองการสิ่งเหลานี้
จากภรรยาของตนอยู
ถึงยาเหมยหลิงจะไมคอยไดออกจากบานไปไหนมาไหน แต
แกก็คอยเงี่ยหูสดับตรับฟงขาวคราวตาง ๆ ทั้งเรื่องที่บริษท ั และ
ความเปนไปของทุกคนในบานอยูเสมอ และความสามารถพิเศษ
อยางหนึ่ งของแกก็คือ การปะติดปะตอเรื่องตาง ๆ เขาดวยกัน ซึ่ง
แมบางครั้งจะเปนประเภท “คนละเรื่องเดียวกัน” หรือ “ไปไหนมา
สามวาสองศอก” แตสวนใหญแลว ตองนับวาแกก็จับเรื่องที่ประมวล
ขึน
้ เองไดคอนขางถูกตองและรวดเร็ว
ไมมีใครรูวายาเหมยหลิง “จับ” เรื่องพนักงานสงเสริมการ

om
ตลาดคนใหมของ “นัฐกิจหลักทรัพย” ที่ช่ อ ื วิไลรัตนไดอยางไร พอวา

.c
บางทีอาจจะเปนเพราะลุงแอนดี้เองที่เผลอเลาถึงความคลองแคลว

ot
ขยันขันแข็งและความเรียบรอยของพนักงานคนนี้ ใหยาเหมยหลิง

sp
ฟงดวยความชื่นชม แตพอก็ไมรูวายาเหมยหลิงทําอยางไรในการ
og
สงเสริมใหพนักงานคนนั้นสามารถเขานอกออกในบานเรา และได
bl
เลื่อนตําแหน งเปนเลขานุการสวนตัวของลุงแอนดี้ในเวลารวดเร็ว
e.

พอเลาวา แมวิไลรัตนตอนนั้นอายุในราวสิบเจ็ดสิบแปด เปน

คนหนาตาดี ชางเอาอกเอาใจ และทําขนมเกง โดยเฉพาะอยางยิ่ง
re

คือพวกขนมฝรั่งอยาง เคก คัสตารด พาย หรือคุกกี้ ทุกครั้งที่มา

kf

บานจะตองมีขนมพวกนี้ มาฝากปู ยาเหมยหลิง ยาเนี ยม และพวก

oo

เด็ก ๆ เสมอ พอบอกวาขนมของวิไลรัตนท่ย ี ังจําไดติดอกติดใจจนถึง

eb

ทุกวันนี้ ก็คือพายมะมวงกับฟรุตเคก ที่ใชผลไมไทยอยางมะขามปอม

ad

ตะลิงปลิงแชอ่ม ิ แทนผลไมเชื่อมของฝรั่ง
lo

มีคนบอกวา ลุงแอนดี้แอบซื้อบานแถวฝงธนฯ ไวหลังหนึ่ ง

และหลบไปคางกับวิไลรัตนเวลาที่ปาเปกกี้เดินทางไปฮองกง โดย
ยาเหมยหลิงรูเห็นเปนใจดวย แตเรื่องบานที่วาไมมีใครยืนยันวาเท็จ
จริงอยางใด แตท่แ ี น ๆ ก็คือ ยาเหมยหลิงโปรดปรานสะใภลับคนนี้
มาก ถึงขั้นถอดกําไลงาเลี่ยมทองที่ใสติดตัวให ซึ่งกลายเปนพยาน
วัตถุใหปาเปกกี้ยอนกลับมาถอนหงอกแมผัวไดในตอนหลัง ชนิ ดที่
ยาเหมยหลิงไมมีทางดิ้นหลุด
ยาเนี ยมเลาวา ยาเหมยหลิงดูจะกระหยิ่มยิ้มยองในการที่
กําจัดลูกสะใภคูแคน หรืออยางนอยก็ทําใหปาเปกกี้น้ ําตาตกในได
แตยาเหมยหลิงลืมคิดไปอยางหนึ่ งวา ลูกชายเล็กของตัวนั้นเกรง
เมียเหมือนหนูกับแมว และที่หนูจะระเริงไดก็แตในยามที่แมวไมอยู
เทานั้น เมื่อแมวมาเมื่อไหรหนูอยางลุงแอนดี้ก็ไดแตเผนหนี จน
หลังคาเปง...
ยาเลาวา ตอนนั้นปาเปกกี้เดินทางไปมาระหวางกรุงเทพฯ กับ
ฮองกงเปนวาเลน และงานในบริษท ั ก็กําลังวุนไมมีใครมีเวลาสนใจ
ใคร... วันที่ปาเปกกี้เดินปง ๆ เขาไปใน “นัฐกิจหลักทรัพย” นั้น ยา
เนี ยมก็กําลังติดตองานทางโทรศัพทกับลูกคาอยู เพียงแตเงยหนา

om
ขึน
้ มองแวบหนึ่ งเพราะไมทันคิดวาปาเปกกี้เพิ่งขึน ้ เครื่องบินไป

.c
ฮองกงเมื่อคืนนี้ เอง มานึ กไดอีกทีก็ตอนที่มีเสียงปนดังจากหองลุง

ot
แอนดี้สองสามนัด และวิไลรัตนเผนหนาตื่นออกมาจากหองนั้น

sp
ไลหลังมาดวยปาเปกกี้ท่ม ี ือหนึ่ งถือปนพกอีกมือฉุดขอมือลุงแอนดี้ท่ี
ยังตัวสั่นงันงกมากลางบริษท ั และประกาศลั่นใหพนักงานที่ออเขา
og
มาดูไดยินทั่วกันวา
bl

“นี่ ผัวกู... จําไวนะวาถาขืนผูหญิงคนไหนมายุงดวยกูจะยิงไม

e.

ไวหนา”
re

นับแตน้ันมา คําประกาศของปาเปกกี้ก็กลายเปนขอบังคับของ
kf

บริษท ั ในเครือ “นัฐกิจโกศล” อีกขอหนึ่ งไปโดยปริยาย และ

oo

ดูเหมือนวาจะทรงไวซ่ง ึ ความศักดิส ์ ิทธิย์ ่ง

ิ กวากฎขอบังคับใด ๆ
eb

ทั้งสิ้น
ad
lo

หลังจากทีต ่ อตีแมวิไลรัตนแตกกระเจิงและกําราบลุง
แอนดี้จนราบคาบแลว ปาเปกกี้ก็บุกเดี่ยวเขาไปเหยียบถํ้าเสือบน
ชั้นสามของตัวตึก บานเรา ทั้ง ๆ ที่รอยวันพันปไมเคยที่จะยางกราย
เขาไปใกล
ลุงนัฐซึ่งอยูในเหตุการณครั้งนั้นดวย มักจะทําทาทางลอเลียน
ยาเหมยหลิงเมื่อเวลาที่แกเมาจนไดท่ี
 “นี่ ๆ อามาอีวายังงี้...”
ลุงนัฐเรียกยาเหมยหลิงวา อามา และเรียกยาเนี ยมซึ่งเปนแม
แท ๆ วา “แมจา”
“อัว๊ มายรุ อัว๊ มายเห็ง”
ลุงนัฐดัดเสียงแบบยาเหมยหลิงพลางเชิดหนา และตะแคงขาง
ใหคนฟง มือทั้งสองขางที่ประสานกันอยูก็บิดไปบิดมา
“ขางพี่เปกกี้ก็กระทืบเทาเรา ๆ ชี้หนาดาแมผัวเสียงดัง... ลื้อไม
ตองมาตอแหล หน็อยไมรูไมเห็น แลวใครกันวะที่เปนเจากี้เจาการ

om
ใหอีน่ันแวะเวียนมาหาแอนดี้ถึงบานนี้ ใครกันวะที่เขาลือกันใหแซด

.c
วาควักกระเปาออกเงินออกทองใหลูกชายซื้อบานใหเมียนอย...”

ot
“ลื้ออยามาซี้ซ้ว ั ตา”

sp
ลุงนัฐเชิดหนาขึน ้ ไปอีก
og
“เอา งั้นลองตอบอัว๊ ซิวา กําไลของลื้อไปอยูท่อ ี ีนังคนนั้นได
bl
ยังไง... พี่เปกกี้แกไมพูดเปลา ๆ นะ ทิ่มกําไลเขาไปเกือบกระแทก
e.

ดั้งจมูกอามาแน ะ ดีนะที่อามาแกจมูกออกจะบี้ ๆ อยูแลว ไมง้น ั ก็คง

ดั้งยุบคราวนั้นแน ”
re
kf

“แลวอามาตอบวายังไง”
oo

คนฟงที่ใจรอนอดถามขึน ้ ไมได
eb

ลุงนัฐทําทาปรายตามองแลวสะบัดหางตาตามสไตลของยา
เหมยหลิงกอนบีบเสียงสูง
ad
lo

“กําลงกําไลของใครที่ไหนอัว๊ ไมรูจัก”
“ดีละ...” ลุงนัฐเปลี่ยนเสียงเปนปาเปกกี้ “...เมื่อไมใชของของ
ลื้อก็แลวไป อัว๊ จะไดเอาไปผูกคอหมาเสียเลย”
แตก็ไมมีหมาตัวไหนโชคดีไดใสกําไลงาชางเลี่ยมทอง เพราะ
พอวันรุงขึน ้ ลุงแอนดี้ก็แบกหนาแทนแมไปขอกําไลอันนั้นคืนมาจาก
ปาเปกกี้ โดยมีของแถมเปนคํากระทบกระเทียบเปรียบเปรยจากปา
เปกกี้ฝากไปถึงยาเหมยหลิงอีกหลายสิบคํา ซึ่งแมจะเปนการตีวัว
กระทบคราด แตก็ทําใหท้ง ั วัวทั้งคราดน วมไปตาม ๆ กัน
 และจะเปนเพราะเรื่องลุงแอนดี้กับวิไลรัตนหรือเปลาก็ไม
ทราบ ที่ทําใหปาเปกกี้ตัดสินใจขายกิจการเดินเรือทะเลของพอที่
ฮองกงหลังจากชนะคดีกับ “แมผีเสื้อนอย” แลว และขนเงินมา
ปกหลักที่เมืองไทย ไมยอมใหลุงแอนดี้คลาดสายตาไดอีกเลย

เรื่องราวของครอบครัวเราคงจะขาดตกบกพรองไป
อยางมาก หากฉันไมเลาถึงอานันทนา แมวาจะเปนเรื่องที่ไมมีใคร

om
ในบานเราอยากพูดถึงเลยก็ตาม

.c
อานันทนาเปนลูกสาวคนสุดทองของยาเนี ยมซึ่งเกิดหลังจากที่

ot
ปูกลับมาจากฮองกงไดปเดียว พอเลาวา ตอนที่รูวาลูกคนนี้ เปน

sp
ผูหญิงนั้นปูดีใจมาก เพราะทางจีนถือวาครอบครัวที่มีลูกชายหา
og
ลูกสาวสองเปนจํานวนที่ดีนํามาซึ่งความเจริญมั่งคั่ง และตอนนั้นปู
bl
ยังมีลูกสาวคืออานุชเพียงคนเดียว ในขณะที่มีลูกชายคือลุงเทียน ลุง
e.

แอนดี้ ลุงนัฐ พอและอานนท ครบหาคนแลว

re

ในระหวางลูกสาวสองคนนี้ อานุชเกิดมาในตอนที่ปูกับยามี
ฐานะมั่นคงแลว จึงไดรับการเลี้ยงดูดีกวาลูกคนกอน ๆ ประกอบกับ
kf

อานุชเปนคนสวย น ารัก ชางพูดชางเอาใจมาตั้งแตเล็ก จึงทําใหปู

oo

ยารักและตามใจมาแตไหนแตไร กระทั่งกลายเปนคนเอาแตใจ
eb

ตัวเองและดื้อรั้นจนขึน ้ ชื่อ... สวนอานันทนาเกิดมาในตอนที่ปูกับยา

ad

มีอายุมาก และกําลังวุนวายกับธุรกิจการคาจนไมมีเวลามาเอาใจใส
lo

ใกลชิด พี่ ๆ ก็ลวนแตโต ๆ กันหมดแลว กับอานนทซ่ง ึ เปนพี่คนเล็ก

ที่สุดก็ยังอายุหางกันแปดเกาป จึงทําใหอานันทนาเปนคนวาเหว
ที่สุดในกระบวนพี่นอ  ง
อานุชกับอานันทนาจัดไดวาเปนคนสวยทั้งคู แตก็เปนความ
สวยคนละแบบกัน กลาวคือ อานุชสวยสะดุดตาแบบที่เรียกตาม
สํานวนอานนท วา “ดีจัง ดังจัด เหมือนประทัดตรุษจีน” ซึ่งเปนที่ลอ
กันวาไอตรงที่เหมือนประทัดตรุษจีนนี่ ก็คือตอนที่อานุชพูดนั่นแหละ
เพราะทั้งเสียงดังทั้งรัวติดกันเปนชุด... สวนอานันทนาสวยเรียบ ๆ
เงียบ ๆ ออนแอนแบบบางทั้งรางกายและจิตใจ มีบางคนบอกวาอา
นันทนาหนาตาทาทางเหมือนผูหญิงไทยสมัยโบราณมากกวาจะ
เปนลูกคนจีนยุคปจจุบัน
พอเลาวา ตอนที่อานันทนาเกิดใหม ๆ นั้น ปูอยากใหช่ อ ื วา
“นัยนา” ซึ่งไมมีใครรูวาปูไปเอาชื่อนี้ มาจากไหน ทั้งแปลความหมาย
ไดเสร็จสรรพวาหมายถึงแกวตาของพอแม แตเมื่อไปใหหลวงตาที่
วัดสุทัศนฯ ตั้งชื่อให และทานตั้งวา “นันทนา” ยาก็เรียกลูกสาวคน
เล็กวานันทนา ไมยอมใชช่ อ ื ที่ปูคิดขึน
้ มาเอง
บางครั้งฉันก็อดคิดไมไดวา หากปูกับยาใหช่ อ ื ลูกสาวคนนี้ วา

om
นัยนาตามเดิม ปูคงจะเจ็บปวดจิตใจมากกวาทุกวันนี้ ก็ได เมื่อลูกที่

.c
คิดหวังวาจะเปนแกวตาของพอแมน้ัน ที่แทแลวกลับมาทําใหดวงตา

ot
ของพอแมแทบจะมืดบอด ดวยนํ้าตาที่ไหลเปนสายเลือด

sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 13.

om
.c
สํานักงานกลางซึง ่ ทําหนาทีด่ ูแลกิจการของบริษท ั ใน

ot
เครือ “นัฐกิจโกศล” หากฟงแตช่ อ ื ก็คงชวนใหคิดวา น าจะเปนหน วย

sp
งานที่หรูหราและทันสมัยสมกับที่มีอํานาจอยางกวางขวางในการ
สอดสองตรวจตราการดําเนิ นงานของบริษท og ั ตาง ๆ ในเครือ แตแทท่ี
bl
จริงแลวกลับเปนเพียงหองเล็ก ๆ หองหนึ่ งบนชั้นเจ็ดของตึก “นัฐกิจ
e.

หลักทรัพย” ที่สวนมะลิ สภาพของสํานักงานออกแบบตบแตงอยาง

เรียบงายไมมีอะไรวิจิตรพิสดาร เมื่อเปดประตูหองเขาไป สิ่งแรกที่
re

มองเห็นก็คือ พนักงานสูงอายุส่ห ี าคนที่น่ังทํางานกันอยาง

kf

เครงเครียด พอบอกวาพนักงานเหลานี้ ลวนเปนคนเกาคนแกท่ี

oo

ทํางานกับเรามานับเปนสิบ ๆ ป แตละคนมีความรูความเชี่ยวชาญ
eb

แตกตางกันไป ทั้งดานบัญชี กฎหมาย การคา และการผลิต พอ

ad

บอกวาเพียงดูจากตัวเลขบางตัวหรือตัวหนังสือบางบรรทัด พวกเขา
ก็สามารถบอกใหปูรูไดทันทีถึงความเปลี่ยนแปลง ทั้งทางที่ดีขนึ้
lo

หรือเลวลงของบริษท ั นั้น ๆ หรือเลหเหลี่ยมพลิกแพลง ตลอดจน

ความผิดพลาดของผูบริหารบริษท ั ความเกงกาจของพนักงานพวกนี้
เปนที่ครั่นครามทั่วไป และผูบริหารหลายคนแมกระทั่งญาติพ่น ี อ
 ง
ของฉันบางคนก็แอบตั้งฉายาใหพนักงานเหลานี้ วา พวกปศาจพัน
ตา”
...แตวาอันที่จริงแลว “ปศาจพันตา” ตัวจริง ก็คือคนที่น่ังอยูใน
หองดานในหลังประตูท่ก ี รุดวยกระจกฝาบานใหญน่ันตางหาก
 นับแตตง ั ้ สํานักงานกลางขึ้นมาแลว ปูมักจะใชเวลาชวง
เชาขลุกอยูในหองทํางานดานในของสํานักงาน เมื่อมองจาก
ภายนอกเขาไปจะเห็นเพียงแสงไฟเรือง ๆ จากดวงโคมลอดผาน
บานประตูกระจกฝา... ปูจะนั่งอยูหลังโตะทํางานตัวใหญท่เี ต็มไป
ดวยขาวของนานาชนิ ด นับตั้งแตแฟม เอกสาร สมุดบัญชีเลมโต ๆ
กองจดหมาย ลูกคิดหนึ่ งรางใหญ หนังสือพิมพภาษาจีนที่ซอนกัน

om
เปนตั้งใหญ และที่ขาดเสียมิไดคือปานและถวยนํ้าชา กับกระติกนํ้า
รอนของจีนแดงที่พันดวยตนกกหรือตนหญาแหง บนฝาผนังดาน

.c
หลังประดับดวยภาพทิวทัศนเมืองจีนซึ่งประกอบขึน ้ จากเศษหินและ

ot
เปลือกหอยบานใหญในกรอบไมมะเกลือสลักลวดลายแบบจีน... ใน

sp
หองนั้นทั้งหองมีเกาอี้อยูเพียงสองตัว คือตัวที่ปูน่ังตัวหนึ่ งกับตัวที่
og
วางอยูหนาโตะปูอีกตัวหนึ่ ง หากมีใครเขามาในหองมากกวาหนึ่ งคน
bl
คนที่เหลือจะตองเปนฝายยืนจนกระทั่งเสร็จธุระ
e.

ปูวา...
re

“ที่น่ี ไมใชหองนั่งเลน ถามีเกาอี้มีโตะรับแขกสบาย ๆ คนก็จะ

kf

แวะเวียนเขามาพูดคุยไมไดหยุดไดหยอนจนไมเปนอันทําอะไร หาก
เขามีเรื่องมีราวจะพูดคุยกับเราก็ควรเปนที่อ่ น ื ไมใชในหองนี้ เพราะ
oo

เราตองการเวลาที่จะทํางาน”
eb

อาจจะเปนเพราะวิธีการดังกลาวก็ได ที่ทําใหหองทํางานของปู
ad

ในสํานักงานกลางแหงนี้ กลายเปนสถานที่สวนตัวของปูซ่ง ึ ไมมีใคร

lo

กลามารบกวน ทําใหปูมีเวลาทํางานอยางเต็มที่ โดยไมตองสูญเสีย

ไปกับเรื่องไมเปนเรื่อง หรือการพูดคุยที่ไรสาระตาง ๆ

ปูเปนคนเรียบ ๆ งาย ๆ มาแตไหนแตไร สมัยกอนเคย

เปนเชนไรสมัยนี้ ก็เปนเชนนั้น... ตั้งแตฉน
ั จําความไดก็เห็นแตปู
แตงตัวดวยเสื้อแขนสั้นหลวม ๆ สีขาวสะอาด กางเกงสีครีมรีดเรียบ
กริบ ตอไปงานสําคัญปูถึงจะผูกเนกไทใสเสื้อนอกสีเทาตัวโปรด
ปูมักจะกินขาวกลางวันนอกบานเสมอ และรานที่ปูชอบไปเปน
ประจําหากไมใช “หอยเทียนเหลา” ก็มักจะเปน “กกจี่เหลา” “นิ วสมอ
ยาง” หรือรานอาหารจีนแถว ๆ ราชวงศ... ปกติปูจะออกจาก
สํานักงานกลางไปทานขาวกลางวันเพียงลําพัง แตเมื่อถึงที่รานหาก
เจอใครที่รูจักมักคุนดวย ปูก็มักจะเรียกมารวมโตะเสียทุกครั้งไป พอ
เคยเลาใหฉน ั ฟงวา แตกอนปูมีเพื่อนที่รักมากคนหนึ่ ง เรียกกันวา
“หลงจูบุน” ...หลงจูอายุมากกวาปูรวมสิบป ไวหนวดเครายาว
เหมือนเซียนในรูปภาพตามศาลเจา พอเลาวา หลงจูเคยทํางานใน

om
รานขายสงแถวถนนทรงวาด เมื่อตอนที่ปูยังขายกาแฟอยูในซอก

.c
ตึกแถวที่ทานํ้าราชวงศ และหลงจูไดเมตตาสั่งสอนปูเกี่ยวกับเรื่อง

ot
การคาไวหลายอยาง ในตอนหลังแมวาหลงจูจะลาออกจากงาน

sp
เพราะความชรา และลูกหลานตางก็ไดดิบไดดีมีงานการทําเปน
หลักเปนฐานกันทุกคน แตทุกวันเวลาเที่ยงหากไมติดงานที่ไหน
og
หลงจูก็จะตองมาคอยทานขาวกลางวันกับปูตามรานอาหารจีนที่
bl

นัดหมายกันไว ซึ่งก็วนเวียนอยูเพียงไมก่ร ี าน... พอเลาวา เปนภาพ

e.

ประทับใจมากสําหรับพอ ที่เห็นเพื่อนเกาเพื่อนแกสองคนนั่งกินขาว
re

กลางวันกันอยางเอร็ดอรอย และพูดคุยกันถึงเรื่องราวในครั้งอดีต
kf

อยางมีความสุข
oo

พอเลาวา จู ๆ หลงจูบุนก็หายไปพักหนึ่ ง ปูเฝารอดวยความ

eb

กระวน กระวายและเปนหวงเปนใย แรก ๆ ก็คิดวาแกคงจะเจ็บไข

ไดปวยไปตามประสาคนแกคนเฒา หรือมีกิจธุระไปตางจังหวัด จน
ad

กระทั่งวันหนึ่ งเมื่อปูไปทานขาวกลางวันที่ราชวงศก็พบเด็กหนุมคน
lo

หนึ่ งนั่งรออยูกอนแลว เด็กหนุมคนนั้นบอกกับปูวาตนเปนหลาน

ของหลงจูบุน ปูถึงไดรูเรื่องวาที่แทแลวหลงจูปวยหนักอยูเกือบ
อาทิตยพูดจาอะไรไมได แตทันทีท่อ ี าปากไดหลงจูก็ขอใหหลานชาย
ชวยไปขอโทษปูท่ค ี อยแกเกออยูหลายวัน...ปูรีบตามเด็กหนุมคนนั้น
ไปเยี่ยมหลงจูบุน แตก็ไมทันไดดูใจเพื่อนเกา
พอเลาวา ปูน่ังกินขาวกลางวันคนเดียวอยางหงอยเหงาอยู
แรมเดือนกวาจะมีกะจิตกะใจรวมวงกับคนอื่นได
 หลังอาหารกลางวันแลว ปูจึงจะใชเวลาในชวงบาย
ตระเวน ไปตามบริษท ั ในเครือ ซึ่งในชวงที่ปูกลับจากฮองกงระยะ
แรกก็มีเพียง “นัฐกิจหลักทรัพย” กับ “นัฐกิจการทอ” และที่แตก
แขนงออกไปเปนบริษท ั ฟอกยอม บริษท ั ปนดาย พิมพผา ฯลฯ ซึ่งปู
มักใชเวลาเหลานั้นในการพูดคุยหรือสอบถามเรื่องราวบางอยางกับ
ผูบริหารหรือพนักงานในบริษท ั ตาง ๆ มากกวาจะเปนการลงมือ

om
ทํางานจริง ๆ จัง ๆ เหมือนชวงเชาที่สํานักงานกลาง และปูก็จะไมมี
หองสวนตัวอยูในบริษท ั พวกนั้น บางครั้งก็ยืนพูดกันหรือเดินเขาไป

.c
หาเจาหนาที่ตามโตะของพวกเขา แตถาหากเปนเรื่องที่จําเปนตอง

ot
ซักไซไลเลียงหรือพูดอะไรกันยาว ๆ ปูก็จะใชวิธีลากเกาอี้ตัวหนึ่ งตัว

sp
ใดที่วางอยูเขาไปตั้งที่หนาโตะเจาของเรื่อง
og
ที่นาประหลาดใจอยางมากสําหรับฉันก็คือ เรื่องความจําของ
bl
ปู...ถึงแมจะมีงานผานเขามาหลายตอหลายเรื่องในแตละวัน ตอง
e.

พบปะผูคนมากหนาหลายตา และพูดคุยดวยเรื่องราวตาง ๆ บาง

re

ครั้งก็เกี่ยวของกับชื่อเฉพาะ ชื่อทางเคมี ชื่อชาวตางประเทศ หรือ

ตัวเลขมากมายกายกอง แตปูก็ไมเคยมีสมุดจดบันทึก หรือแมแต
kf

เครื่องคิดเลขสําหรับชวยความจําหรือการคํานวณ จนกระทั่งทุกวัน
oo

นี้ แมจะอายุยางเขาเจ็ดสิบป แตปูก็ยังมีความจําที่แจมใส สามารถ

eb

สั่งงานหรือพูดคุยเรื่องตาง ๆ ที่เกี่ยวกับกิจการของบริษท ั ไดอยาง

ad

ทันทีทันใดและไมมีท่ผ ี ิดพลาด ทั้ง ๆ ที่นอกจากภาษาจีนแลวปูอาน

lo

หรือเขียนภาษาใด ๆ ไมไดเลย และที่นาประหลาดใจ ยิ่งไปกวานั้น

ก็คือ ถึงแมบริษท ั และโรงงานของเราจะเต็มไปดวยเครื่องมือ เครื่อง
ใชและอุปกรณทันสมัยตาง ๆ นานา แตปูก็ดูจะไมถูกโรคกับเจา
เครื่องมือพวกนั้นเอาเสียเลย แมแตเวลาจะถายเอกสารหรือกด
เครื่องโทรศัพทภายในสํานักงาน ปูก็ยังตองเรียกคนอื่นมาทําใหทุก
ครั้งไป ถายิ่งเครื่องคอมพิวเตอรดวยแลว ปูแทบจะไมเคยแตะเอา
เลยดวยซํ้า จนลุงนัฐแอบลอวาถึงอยางไรบริษท ั ของเราก็รับรองได
วา จะไมมีปญหาเรื่องการปลดคนงานเพื่อใชเครื่องจักรแทนอยาง
แน นอน เพราะหากเปนเชนนั้นเมื่อไหร ปูเองคงจะเปนคนแรกใน
บริษท
ั ที่ลงมือประทวงเรื่องนี้

แมวากิจการสวนใหญของบริษท ั ในเครือ “นัฐกิจโกศล”

จะสอดคลองและเกื้อกูลกัน แตก็ใชวาในการดําเนิ นงานระหวาง
บริษทั เหลานั้นจะไมมีปญหาดานผลประโยชนของแตละบริษท ั เสีย
เลยทีเดียว ในบางครั้งพี่ ๆ นอง ๆ ซึ่งดูแลกิจการคาคนละแหงก็ตอง
มาถกเถียงกันหนาดําหนาแดงในเรื่องที่ดูเหมือนจะไมนาเปนเรื่อง...

om
ฉันจําไดวาครั้งหนึ่ งลุงเทียน ซึ่งเปนประธานบริษท ั ปนดายขัดเคือง

.c
ลุงแอนดี้ซ่ง ึ เปนประธานบริษท ั นัฐกิจการทอ ดวยเรื่องที่หาวานัฐ

ot
กิจการทอกดราคาดายและเสนใยสังเคราะหของนัฐกิจปนดาย หรือ

sp
อีกครั้งที่ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ของลุงนัฐแทบจะตัดเปนตัดตายไมซ้ อ ื
og
ผาจากโรงงานนัฐกิจการทอ เพราะมีราคาสูงกวาผาจากโรงงานอื่น
ทั้ง ๆ ที่หากมองอยางผาด ๆ แลว ก็คลายกับเปนการควักเงินจาก
bl

กระเปากางเกงขางซายมาใสกระเปาขางขวา แตพอบอกวาความ
e.

จริงแลวมันไมใชเรื่องเล็ก ๆ หรือเรื่องไรสาระอยางที่ฉน ั เคยคิด

re

เพราะตนทุนการผลิตก็ดี ยอดจําหน ายก็ดี มีผลอยางมากตอผล

kf

กําไรของบริษท ั นั้น ๆ ตลอดรวมไปถึงการแขงขันกันเองในหมูพ่ี ๆ

oo

นอง ๆ วาใครจะมีความสามารถในการบริหารงานไดดีกวากัน ทํา

eb

กําไรไดสูงกวากันในแตละป
ad

เมื่อมีคนถามวา ปูจะวางตัวอยางไรในปญหาทํานองนี้ ปูก็จะ

ตอบดวยสีหนาที่มีรอยยิ้มเจืออยูบาง ๆ วา...
lo

“มันก็เหมือนกับนักไตลวดนั่นแหละ ถาวางนํ้าหนักตัวที่ขาใด
ขาหนึ่ งมากไป มันก็ตองตกลงมา เราเองถือวาทุกบริษท ั มีความ
สําคัญเทากัน หนักนิ ดเบาหน อยก็ตองคอยประคับประคองกันเอาไว
อยาใหพลัดตกลงมาจากลวดเปนใชได”
คําตอบของปูฟงดูเหมือนกับเปนสิ่งที่งายดาย แตถาหากใครก็
ตามที่ขนึ้ ไปอยูบนเสนลวด ก็คงจะตระหนักดีวามันไมใชเปนเรื่อง
งายเหมือนอยางที่พูดเลย
 ปูเปนคนทีใ ่ ชชีวิตอยูกับงาน... วากันวาปูทํางานวันละยี่
สิบหาชั่วโมงสัปดาหละแปดวัน และปละสิบสามเดือน ซึ่งเมื่อไดยิน
คําลอเลียนเชนนี้ ปูก็มักจะตอบดวยสีหนาเครงขรึมวา นั่นยังถือวา
เราทํางานนอยไปดวยซํ้า
ฉันไมเคยเห็นปูพักผอนอยางเปนเรื่องเปนราว หรือหาความ
สําราญใสตัวเองอยางเพื่อนฝูงรุนราวคราวเดียวกัน ที่มักจะเลน

om
กอลฟ ตกปลา เลนไพนกกระจอก หรือไปเที่ยวไหนตอไหน สําหรับ

.c
ปูแลวสิ่งเหลานั้นดูจะเปนของฟุมเฟอยในชีวิตไปเสียดวยซํ้า...
นอกจากจะไมมีเวลาใหกับเรื่องเหลานี้ แลว ปูยังไมกินเหลา ไมสูบ

ot
บุหรี่ ไมดูโทรทัศน หรือทําอะไรที่เปนเหตุใหเสียเวลาการทํางาน

sp
เลย... ดังนั้นจึงไมใชเรื่องน าประหลาดใจที่ในยุคซึ่งใครตอใครพากัน
og
คลั่งไคลติงลี่แหง “เจาพอเซี่ยงไฮ” หรือ “โอชิน” ปูจึงเงยหนาจาก
bl
กองเอกสารขึน ้ มาถามดวยสีหนางง ๆ วา คนสองคนนี่ ทําการคา
e.

อะไรกันถึงไดขายดิบขายดีมีช่ อ ื ติดปากคนทั้งเมือง
re

อยางไรก็ตาม ยังมีส่ง ิ หนึ่ งซึ่งถือไดวาเปนความสุขสวนตัวของ

kf

ปูน่ันก็คือ การที่ปูมียามาลัยหรือที่พวกเด็ก ๆ เรียกกันวา “ยาเล็ก”

ซึ่งมีอายุเทากับลุงนัฐ เปนเมียคนที่สาม และมีลูกดวยกันถึงสองคน
oo

คือ อานงพงากับอานรากร
eb

แมวาทั้งยาเหมยหลิงและยาเนี ยมจะไมเคยมีปฏิกิริยาใด ๆ ใน
ad

เรื่องนี้ และในทางตรงกันขามยาเหมยหลิงกลับดูกระตือรือรน และ

lo

ถือเปนหนาที่ของเมียใหญท่จ ี ะหาเมียนอยใหสามี สวนยาเนี ยมแอบ

มีความสุขเล็ก ๆ กับการที่เห็นปูมีความสุข แตคนที่ขุนเคืองและเปน
ตัวตั้งตัวตีคัดคานเรื่องนี้ มาตั้งแตตนกลับเปนอานุช ซึ่งอานุชก็พูด
เสมอวา สาเหตุน้ันไมไดเกี่ยวของกับตัวยามาลัย แตไมเห็นดวยกับ
พฤติกรรมของปูตอเพศหญิง... อานุชหาวาปูดูถูกกดขี่ผูหญิง ที่มี
เมียคนแรกคือยาเหมยหลิง ก็เพียงเพื่อจะเอาใจปูทวดยาทวดใหแก
สบายอกสบายใจวาลูกชายจะไมไปหลงเสน หผูหญิงตางเมืองจนลืม
บานเกิดเมืองนอน สวนที่แตงงานกับยาเนี ยมก็เพื่อผลประโยชน
ของตัวเองดานการถือครองที่ดิน แตการที่ไดยามาลัยนั้นอานุชมอง
ไมเห็นเหตุผลอื่น นอกจากปูมุงหวังจะหาความสุขทางเพศกับเด็ก
สาวเหมือนพวกอาเสี่ยทั่ว ๆ ไป

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 14.

om
.c
ยามาลัยเปนคนทางเหนือ แตฉน
ั ไมแนใจวาจะเปน

ot
ลําพูนหรือเชียงราย แกเปนคนตัวเล็ก ผิวผอง ไวผมยาวแตชอบ

sp
เกลามวยไวท่ท ี ายทอย หนาตาแปน ๆ ไมจัดอยูในขั้นที่เรียกไดวา
og
สะสวย แตก็ไมถึงกับขี้ริ้วขี้เหร และเปนคนประเภทเงียบ ๆ หงิม ๆ
bl
นอกจากบางครั้งบางคราวที่มีพ่น ี อ
 งเพื่อนฝูงจากเมืองเหนื อมา
e.

เยี่ยมเยือน ถึงจะไดยินยามาลัยอูคําเมืองเสียงแจว ๆ
re

เหตุท่ป
ี ูจะไดกับยามาลัยนั้น ฉันแอบไดยินพวกคนใชรุนเกา
เลาสูกันฟงวา มีเพื่อนเจาสําราญของปูบางคนเปนตนความคิดจะหา
kf

เด็กสาวบริสุทธิใ์ หปูไดเสพสุขดวยสักคนหนึ่ ง ตอนแรกก็คงจะ

oo

หยั่งเสียงปูในทํานองทีเลนทีจริง แตครั้นเรื่องนี้ ลวงรูไปถึงหูยาเหม

eb

ยหลิง ปรากฏวาแกกลับเปนตัวตั้งตัวตีนับแตการเรียกเด็กสาวคน
ad

นั้นมาดูตัว จนกระทั่งจัดการใหปูไดรวมหอลงโรงดวย... ไมมีใคร

lo

เขาใจเจตนาของยาเหมยหลิงในเรื่องนี้ อยางแจมชัด บางก็คาดวา

แกคงถือความคิดแบบผูหญิงจีนสมัยเกาที่ชอบเจากี้เจาการหาเมีย
เล็กเมียนอยใหสามี เมื่อตัวเองไมสามารถจะใหความสุขกับสามีได
เต็มที่เหมือนเดิม บางก็เดาวาแกคงเห็นปูทํางานหนักมามากจึง
อยากใหปูไดผอนคลายความเครงเครียดเหน็ดเหนื่ อย
มีเพียงลุงนัฐคนเดียวที่พูดถึงเรื่องนี้ ดวยนํ้าเสียงที่เหมือนจะ
รูเทาทันความคิดของยาเหมยหลิงในบางครั้งที่เมาจนไดท่ว ี า
“อามาแกคงดูงิ้วเรื่องสามกกมาเยอะ ถึงไดจํากลยุทธ ‘คบซุนตี
โจ’ มาใช... เมื่อเห็นวารบรากับแมจามาหลายปดีดักไมมีทางเอา
ชนะไดสักทีจึงหันไปยืมมือมาลัยมาชวยอีกแรง...”
ลุงนัฐหัวเราะหึ ๆ ในคอ
“อามาแกคงไมรูวาถึงมาลัยอาจจะไมรูเรื่องสามกก แตเขาก็ติด
ละครวิทยุประเภทเมียนอยเมียหลวงงอมแงม ทําไมเขาจะไมรูวาถา
ไมมีแมจาเมื่อไหร อามาก็คงหันมาเลนงานเขาแทน”
ลุงนัฐเทนํ้ามังสวิรัติเขาปาก
“...ถึงตอนนี้ อามาอีคงสะอื้นอยูคนเดียววา กูหนอกู อยูดีไมวาดี

om
ดันหาตัวหารมาเพิ่มใหสมบัติถูกแบงถูกทอนลงไปเปลา ๆ ปลี้ ๆ”

.c
ot
sp
สําหรับปูนน ั้ og
แมจะถูกอานุชกระทบกระแทกแดกดันใน
เรื่อง ยามาลัยมาตั้งแตตน แตปูก็เอาหูไปนาเอาตาไปไรไมสนใจกับ
bl

คําพูดของลูกสาวหัวแกวหัวแหวน
e.

ปูวา...
re

“คนเราตางคนก็ตางความคิด จะเอาความรูสึกนึ กคิดของ

kf

ตัวเองไปเที่ยวตัดสินการกระทําของคนอื่นที่ไมตรงกับใจเราก็คงจะ
oo

ไมถูกนัก...การดําเนิ นชีวิตของแตละคนมันก็ยอมที่จะแตกตางกัน
eb

ออกไป เหมือนกับการเลนตนไมน่ันแหละ ไมบางตนตองเลี้ยงใน

ad

กระถางเล็ก ๆ ปลอยใหอดนํ้าอดทาจนแคระแกร็นจึงจะถือวางาม
lo

แตไมบางตนตองปลูกลงดินใหเขา ไดแผก่ง ิ กานสาขาออกดอกผล

เต็มที่จึงจะถือไดวางาม... ตัวเราเองเปรียบเหมือนตนไมใหญท่ป ี ลูก
อยูกลางแจง ทุกวันนี้ ท้ง ั ใบและกิ่งกานก็งอกงามดีอยูแลว หาก
ยืนตนเหี่ยวแหงไรดอกผลดกดื่นที่จะขยายพืชพันธ◌◌ุใหย่ง ั ยืนสืบ
ตอไปในภายหนา ก็นับวาน าเสียดายยิ่งนัก”
อานงพงาเกิดหลังจากที่ยามาลัยอยูกับปูไดสิบเดือน... ยาเนี
ยมเลาวา อานงพงาเกิดกอนครบกําหนด เมื่อคลอดใหม ๆ ตัวเล็ก
เหมือนลูกแมว และตองอยูในตูอบที่โรงพยาบาลตั้งหลายเดือน เมื่อ
กลับมาอยูบานยามาลัยก็ไมมีน้ ํานมแลว อานงพงาจึงกินแตนม
กระปองมาตลอดโดย ไมเคยไดกินนมแม ซึ่งเปนเหตุใหถูกคอนใน
ภายหลังวาดื้อดานเพราะกินแตนมวัวนมควาย
อานงพงาไมใชคนสวย โดยเฉพาะเมื่อประชันโฉมกับพี่สาวตาง
แมท้งั สองคน แตอานงพงาเปนคนคลองแคลวชนิ ดที่วากันวา คนไม
มีเวลาที่จะทันพิจารณาหนาตา และเปนคนที่ตัดสินใจอะไรรวดเร็ว
เสมอแมแตในเรื่องของความรัก
อานงพงาเปนลูกสาวคนเดียวของปูท่ไี ดไปเรียนตอที่เมืองนอก
ซึ่งไมใชเพราะเรียนหนังสือเกงกวาอานุชหรืออานันทนา หรือปูไวใจ

om
กวาลูกสาวอีกสองคน แตเปนเพราะความที่เปนคนพูดคลองจนปู

.c
เคลิ้ม กวาจะทันรูเรื่อง อานงพงาก็บินปรอไปอเมริกาเรียบรอยแลว

ot
ไหนก็ไหน ๆ แลว ปูเลยตองตกกระไดพลอยโจนยอมใหลูกสาวคน

sp
เล็กเรียนวิชาประชาสัมพันธตามที่ใจชอบ ทั้ง ๆ ที่ไมเคยเห็นดวยแม
จนกระทั่งทุกวันนี้ og
bl
หลังจากที่มีอานงพงาไดส่ป
ี  ปูก็มีลูกชายอีกคนหนึ่ งกับยา
e.

มาลัยคืออานรากร ซึ่งเปนลูกคนสุดทองของปูเชนกัน
re
kf
oo

มีนิสิตคณะเศรษฐศาสตร จุฬาฯ เคยวิจัยบริษท ั เราไว

eb

ในวิทยานิ พนธเรื่อง “บริษท ั ธุรกิจไทยในปจจุบัน” โดยแบง “นัฐกิจ

ad

โกศล” ออกเปนสามยุคคือ ยุคแรก ตั้งแต พ.ศ. 2492 - พ.ศ. 2506

lo

อันถือเปนยุคบุกเบิกและฟนฝามรสุมตาง ๆ ธุรกิจที่สําคัญของ
บริษท ั ในยุคแรกนี้ มีเพียงกิจการทอผากับบริษท ั เงินทุนหลักทรัพย
ขนาดกลาง ผูมีอํานาจตัดสินใจก็มีแคปูกับลูกชายรุนใหญอีกสองคน
มีความผูกพันกับผูบริโภคในวงจํากัด
ยุคที่สอง นับจาก พ.ศ. 2507 - พ.ศ. 2516 อันเปนปท่ป ี ระเทศ
ตาง ๆ ทั่วโลกรวมทั้งประเทศไทย ประสบปญหาดานวิกฤตการณ
นํ้ามัน เปนเหตุใหบริษท ั ธุรกิจหลายแหงพากันซวนเซ หรือถึงกับ
ลมลุกคลุกคลาน ในขณะที่ “นัฐกิจโกศล” ซึ่งยางกาวมาอยาง
เชื่องชาและระมัดระวังตัวกลับเติบโตพรวดพราดขึน ้ มาอยูในระดับ
แนวหนา และแตกกิ่งกานสาขาออกไปอยางกวางขวาง จนกลาย
เปนบริษท ั ที่ทรงอิทธิพลบริษท ั หนึ่ งในตลาดเครื่องอุปโภคบริโภค
เปนยุคที่เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงระบบการบริหารงาน โดยลูกหลาน
รุนรองลงมาเขามามีสวนรวมรับผิดชอบ
ยุคหลัง คือตั้งแตป พ.ศ. 2517 จนถึงปจจุบัน ที่บริษท ั ในเครือ
นัฐกิจฯไดปรับปรุงรูปแบบและการดําเนิ นงานใหสอดคลองกับ
สภาพการณย่ง ิ ขึน
้ มีการเปลี่ยนแปลงโครงสรางการบริหารงาน
จากระบบครอบครัวมาสูการจัดการที่ทันสมัย ทั้งยังระดมกําลังทุน

om
และกําลังความคิดจากภายนอก เขามาเสริมสรางความยิ่งใหญ จน

.c
ทําใหกลายเปนบริษท ั ธุรกิจสมัยใหมช้นั นํา

ot
ไมวาใครก็ตามที่ไดอานบทวิจัยชิ้นนี้ แลวก็มักที่จะอดแสดง

sp
ความชื่นชมยินดีกับความสําเร็จของ “นัฐกิจโกศล” กับปูไมได แตฉน ั
og
วาปูก็คงจะมีความคิดเหมือน ๆ กันกับฉัน คือไมคอยจะเขาใจหรือ
bl
ซาบซึง ้ กับสิ่งที่คนเขียนอุตสาหรวบรวมคนควา และวิเคราะหวิจัย
บริษท ั เราสักเทาไหร ปูมักจะพูดเสมอวา “นัฐกิจฯ” เพิ่งมีอายุเพียงสี่
e.

สิบกวาป นับวายังเยาวนัก และจําเปนที่จะตองเรียนตองรูส่ง ิ ตาง ๆ

re

อีกมากมาย... สําหรับปู ปูแบงชวงชีวิตของตัวเองออกเปนสามยุค

kf

คือยุคสรางตัว ยุคสรางงาน และยุคสรางคน “ปูวายุคสรางตัวนั้น

oo

เริ่มตั้งแตปูลงเรือมาจากเมืองจีนจนถึงกอตั้งโรงงานทอผาขึน ้ เปน
eb

รูปเปนราง ยุคสรางงานอยูในระยะที่ “นัฐกิจโกศล” ขยายกิจการ

ตาง ๆ ออกไปอยางมากมาย สวนยุคสรางคนอยูในชวงหลัง ที่ปูเริ่ม
ad

ถอนตัวออกมาจากการบริหารงานในบริษท ั ปลอยใหลูกหลานและ
lo

คนภายนอกเขามารับหนาที่แทน
และหากถามวาปูพึงพอใจยุคไหนในชวงชีวิตมากที่สุด ปูก็จะ
ตอบทันทีวา... ยุคสรางคน
ปูวาสิ่งที่นับไดวาเปนความสําเร็จอันแทจริง และยิ่งใหญท่ส ี ุด
ในชีวิตของคนเราก็คือ การที่ไดเห็นสิ่งที่ตนทุมเทแรงกายแรงใจ
สรางขึน ้ มากับมือ มีคนรุนใหม ๆ รับชวงสืบทอดตอไปรุนแลวรุนเลา
เหมือนกับดวงอาทิตยท่โี ผลพนขอบฟาทุกรุงอรุณโดยไมมีวันคลาด
คลา

เมื่อเล็ก ๆ ฉันเคยไดยินเรื่องทีเ่ ลาลือถึงเจาสัวคนหนึ่ง

ซึง่ แมภายหลังจะมีฐานะอยูในขั้นรํ่ ารวยมหาศาล แตก็ไมเคยลืม
อาชีพดั้งเดิมที่เคยหาบนํ้าขายมากอน ทั้งยังไมอายที่จะนําไมคาน
อันนั้นมาปดทองคําเปลวแลวประดับไวในหองรับแขก ใหคนที่ไปมา
หาสูไดรูไดเห็นโดยทั่วกัน

om
แมวาบานเราจะไมถึงกับมีหมอกาแฟสมัยที่ปูยังขายกาแฟอยู

.c
ที่ทานํ้าราชวงศมาตั้งไวในหองรับแขก แตปูก็มักจะเลาถึงเรื่องราว

ot
ในสมัยนั้นใหลูกหลานไดฟงอยูเสมอ ราวกับจะยํ้าเตือนใหทุกคนไม

sp
หลงลืมตัว... ปูมักจะเนนเสมอวา ความสุขสบายที่พวกเราไดรับกัน
og
อยูในทุกวันนี้ ลวนเริ่มตนมาจากการที่ปูอาบเหงื่อตางนํ้า รับจาง
bl
เปนจับกังขนของ ซึ่งกวาจะไดเงินสักสตางคสองสตางคก็ตองเอา
e.

แรงงานเขาแลกเหนื่ อยยากแทบสายตัวจะขาด ดังนั้นหากลูกหลาน

ใชจายเงินทองอยางสุรุยสุรายโดยไมคํานึ งถึงความลําบากลําบน
re

ของปูแตหนหลัง ก็เปรียบเสมือนกับคนอกตัญู
kf

พอวาปูกับยาเนี ยมเปนคนที่ยึดถือคุณธรรมเรื่องความกตัญู
oo

เปนอยางมาก สมัยที่ลุงนัฐ พอ และอานุชยังเล็ก ๆ หากมีเวลาวาง

eb

ปูจะเรียกลูกทั้งสามคนมานั่งใกล ๆ และเลาเรื่อง “ยี่จับสี่เหา หรือ

ad

ตํานานของผูมีความกตัญูย่ส ี ิบสี่คนใหฟง... พอเลาวา พอจําได

lo

เพียงเรื่องเดียวคือ “ลูกเจก” ที่เปนเด็กเฉลียวฉลาดจนเจาเมืองเชิญ

ใหไปรวมในงานเลี้ยง แตลกเจกนึ กถึงแมของตนซึ่งนอนปวยอยูท่ี
บาน จึงขโมยสมใสอกเสื้อ เมื่อเวลาที่คํานับเจาเมืองตอนจะลากลับ
สมก็หลนออกมา และที่พอจําเรื่องนี้ ไดแมนก็เพราะในหนังสือเรียน
เรื่องสามกก ตอนโจโฉแตกทัพเรือที่ยาเนี ยมชอบใหพออานใหฟงบอ
ย ๆ นั้น ตอนที่ขงเบงพบกับลกเจกซึ่งเปนที่ปรึกษาคนหนึ่ งของซุนก
วน ขงเบงก็เยาะเยยลกเจกวา “ทานนี้ หรือชื่อลกเจก เมื่อเล็ก ๆ ลัก
สมไปใหมารดา”
 พอวาแมในชวงที่ปูไมไดอยูเมืองไทยจะไมมีใครเลาเรื่อง “ยี่จับ
สี่เหา” อีก แตยาเนี ยมก็ชอบพาลูก ๆ และหลาน ๆ คือพี่ระวีกับพี่
ดวงดาว ไปดูรูปเขียนพระเจาสิบชาติท่ร ี าน ส.ธรรมภักดี สี่แยก
ถนนตะนาว และภาพชาดกที่ยาเนี ยมชอบมากที่สุดคือ เรื่องสุวรรณ
สาม ผูไดช่ อื วาเปนยอดแหงความกตัญู เอาพอแมท่ต ี าบอดใส
ตะกราหาบไปไหนมาไหน
พอวาในกระบวนลูกหลานทั้งหมดในยุคนั้น มีพ่ช ี าญชัยเพียง
คนเดียวที่ไมเคยไดอยูใกลชิดกับปูและยาเนี ยม และคงจะเปนคน
เดียวที่ไมเคยไดฟงเรื่อง “ยี่จับสี่เหา” หรือสุวรรณสาม รวมทั้งไมตอง

om
เปนกังวลกับการจะถูกกลาวหาวาเปนคนอกตัญู เพราะปาเปกกี้

.c
ใหเงินทองพี่ชาญชัยจับจาย ใชสอยอยางเหลือเฟอโดยไมไดแตะตอง

ot
เงินของปูแมแตสตางคแดงเดียว

sp
และบางทีส่งิ ตาง ๆ ในวัยเด็กเหลานี้ น่ี เอง ที่สงผลมาถึง
ความคิดและนิ สัยใจคอของพี่ชาญชัยบางเรื่องog อยางการที่ไมเคย
bl
คํานึ งถึงคุณธรรมเรื่อง ความกตัญูเลยแมแตนอ  ย
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 15

om
.c
ในกระบวนชัน ้ หลานของปูทง ั ้ หมด พีช่ าญชัยเปนคนที่

ot
รับเอาสวนที่เดนของสายพอและแมไวมากที่สุด ไมวาจะเปนรูปราง

sp
หนาตาผิวพรรณหรือสติปญญา...สมัยที่ลุงแอนดี้ยังหนุม ๆ นั้น ก็
og
เปนที่เลื่องลือกันวารูปงามอยางหาตัวจับไดยาก แตทุกคนก็พากัน
bl
พูดเปนเสียงเดียวกันวาพี่ชาญชัยมีความหลอเหนื อกวาลุงแอนดี้
e.

ทั้งนี้ คงเปนเพราะไดความสวยของปาเปกกี้เขามาชวยเสริม โดย

เฉพาะนัยนตาที่ดําขลับคมวาว จมูกโดงเปนสัน และริมฝปากบางมี
re

รอยหยักไดรูป ซึ่งทําใหมองดูเหมือนกับเปนคนที่มีรอยยิ้มอยูใน
kf

สีหนา
oo

แมวาพี่ชาญชัยจะไมใชคนปราดเปรียวอยางลุงแอนดี้ มีหัวคิด
eb

ริเริ่มแปลก ๆ ใหม ๆ อยางลุงนัฐ หรือเอาการเอางานอยางพอของ

ad

ฉัน แตก็เก็บเอาลักษณะรวม ๆ ของคนในตระกูลสือพาณิชยไวในตัว

lo

เกือบทั้งหมด...หากมองดวยสายตาของคนภายนอกอาจจะเหมาวา
พี่ชาญชัยมีทาทางเปนคนเจาสํารวย หยิบหยง และคอนขางเขาใจ
ยาก
การมองเชนนั้นอาจจะมีสวนถูกอยูบาง แตก็ไมท้ง
ั หมด...
เพราะถึงแมพ่ช ี าญชัยจะดูเปนคนเรื่อย ๆ เฉื่อย ๆ ที่ดีแตแตงตัวโก
เดินฉายไปฉายมาในบริษท ั แตสายตาที่คมกริบนั้นก็ไมเคยที่จะ
ปลอยใหอะไรผานเลยไปอยางงาย ๆ สีหนาที่เหมือนจะยิ้มอยูในที
นั้น ก็เคยทําใหหลายตอหลายคนเย็นวาบเขาไปถึงไขสันหลังมา
แลว และเมื่อถึงคราวจําเปน คนสํารวยสวยกรากอยางพี่ชาญชัย ก็
พรอมที่จะถลกแขนเสื้อเชิ้ตจากอิตาลีลงมือถอดนอตเครื่องจักรทอ
ผากับพอของฉัน โดยไมกังวลถึงนํ้ามันเครื่องที่จะกระเซ็นมา
เปรอะเปอน
แมพอซึ่งเปนคนเรียบงายและสมถะ จะไมคอยชอบการดําเนิ น
ชีวิตและนิ สัยใจคอของหลานชายคนนี้ เทาไหรนัก แตพอก็พูดอยาง
เปนกลาง ๆ วา พี่ชาญชัยเหมือนกับมีดคมเลมหนึ่ ง ใครจะหยิบใช
หยิบสอยก็ควรที่จะตองรูจักระมัดระวัง หากพลาดพลั้งเกิดบาดไม
บาดมือเขาจะไปกลาวโทษวา มีดมันผิดแตฝายเดียวก็คงไมถูก

om
สําหรับแมน้ัน ฉันเคยไดยินแมพูดถึงพี่ชาญชัยกับคุณตาวา

.c
นับวาเปนทั้งบุญและทั้งกรรมของตระกูลสือพาณิชยท่ไี ดคนอยางพี่

ot
ชาญชัยมารวมวงศวาน

sp
ถึงแมวาแมจะสนิ ทสนมชอบพอกับปาเปกกี้มากกวาญาติ
พี่นอ
og
 งของพอคนอื่น ๆ ในบาน แตกับพี่ชาญชัยแมดูเหมือนจะไม
bl
พยายามใกลชิดดวยมากนัก... ยิ่งพี่นอ  งรุนราวคราวเดียวกันแลวยิ่ง
e.

ไมมีใครชอบพี่ชาญชัยเอาเลย จะเวนเสียก็แตอานันทนาเพียงคน
เดียวที่ไมเคยมีใครเดาความรูสึกที่แกมีตอหลานชายซึ่งแกวัยกวา
re

ไดถูก
kf
oo
eb
ad

ลุงนัฐเคยพูดอยางทีเลนทีจริงวา พีช ่ าญชัยเปนคนทีเ่ กิด

lo

มาทามกลางความขัดแยง และถูกใชเปนเครื่องมือทางการเมืองของ
ใครตอใครมาตั้งแตยังไมทันลืมตาดูโลก...
กอนที่จะมีพ่ช
ี าญชัยนั้น ปูกับยาเหมยหลิงมีพ่ร
ี ะวีกับพี่ดวงดาว
เปนหลานคูแรก ซึ่งก็ไมไดรับความรักใครไยดีมากนัก เพราะปู
โกรธที่ลุงเทียนกับปาทรงศรีชิงสุกกอนหามถึงขั้นจะตัดเปนตัดตาย
กับลูกชายคนหัวป สวนยาเหมยหลิงก็เกลียดชังลูกสะใภใหญ
เพราะถือวาเปนคนทําลายอนาคตของลุงเทียน ทําใหกิจการคา
หลายอยางของปูตองมาตกอยูกับพวกลูก ๆ สายยาเนี ยม แทนที่จะ
เปนของลุงเทียนหรือลุงแอนดี้ซ่ง ึ เปนลูกชายคนโตของตระกูล...
ดังนั้นเมื่อปาเปกกี้มีพ่ช
ี าญชัย ยาเหมยหลิงก็หมายมั่นปนมือวา
หลานชายคนนี้ จะเปนตัวแกความเพลี่ยงพลํ้ายกแรกของแกที่เกิด
จากการกระทําของลุงเทียนและปาทรงศรี แตเมื่อแกเกิดเบาะแวง
กับลูกสะใภคนเล็กเรื่องที่ปาเปกกี้บังคับใหลุงแอนดี้ไปทําหมัน ปา
เปกกี้ก็เก็บลูกชายคนเดียวไวเปนสมบัติสวนตัว ไมยอมใหยาเหม
ยหลิงเขาไปมีสวนยุงเกี่ยวดวย
พี่ชาญชัยถูกใชเปนเครื่องมือทางการเมืองครั้งสําคัญอีกคราว
หนึ่ งก็เมื่อตอนที่ปูไปอยูฮองกงและตั้งบริษท ั “ เนชันแนล ทรัสต”

om
ขึน
้ ... ซึ่งตอนนั้นพอของปาเปกกี้ตองการที่จะใหลูกเขยของตนมา

.c
ชวยปูดูแลบริษท ั ทรัสต แตปูกลับเลือกลูกชายคนใหญแทน ดังนั้น

ot
เพื่อเปนการประนี ประนอมกับพอของปาเปกกี้ ปูก็ส่ง ั ใหลุงแอนดี้สง

sp
ลูกชายคือพี่ชาญชัยไปอยูกับลุงเทียน ทั้งยังหวังวาแมตอนนั้นลุงแอ
นดี้จะสามารถควบคุมอํานาจในบริษท ั ตาง ๆ ทางกรุงเทพฯ ไวได
og
แตลุงเทียนก็อาจจะกําอํานาจเหนื อจิตใจของพี่ชาญชัยไวอีกชั้นหนึ่ ง
bl

ไมมีใครตอบไดวา ความคิดของปูในครั้งนั้นถูกหรือผิดที่เอา
e.

เด็กเล็ก ๆ คนหนึ่ งไปไวในมือของคนแกท่ว ี าเหวสองคน และคน

re

หนุมที่กําลังหลงระเริงกับชีวิตสําราญอีกคนหนึ่ ง
kf
oo
eb
ad

เมื่อปูเดินทางกลับเมืองไทย และพอของปาเปกกี้ฆาตัว
lo

ตายในเวลาตอมา ปาเปกกี้ก็สงพี่ชาญชัยเขาโรงเรียนประจําที่
ฮองกงจนจบระดับเซกันดารี จึงไดกลับมาอยูกรุงเทพฯ ชั่วระยะ
เวลาหนึ่ ง ซึ่งเปนระยะเดียวกับที่พวกอานุช พี่ระวี อานนท และพี่
ดวงดาว กําลังรวมหัวกันเรียกรองสิทธิเสรีภาพจากปู และคัดคาน
ในเรื่องตาง ๆ ที่ไมเห็นดวยทั้งเรื่องงานในบริษท ั และเรื่องภายใน
บานอยางเปดเผย
เหตุการณในชวงนั้นใกลเคียงกับยุคที่ “แกง ออฟ โฟร” เรือง
อํานาจอยูในเมืองจีน เมื่อพี่ชาญชัยมารวมสมทบกับกลุมของอานุช
ดวยอีกคน พวกผูใหญจึงเรียกเด็กวัยรุนกลุมนี้ ดวยความหมั่นไส
แกมประชดประเทียดวา “แกง ออฟ ไฟว” และตั้งฉายาอานุชวา “มา
ดามเจียงชิงนอย”
พอเลาวา “แกง ออฟ ไฟว” มีอานุชเปนหัวโจกที่ออกหนาออก
ตาเต็มที่ ดวยถือตัววาเปนลูกสาวที่ปูรักมาก สวนคนอื่น ๆ ก็ไดแต
ลุนอยูขางหลัง แตในบรรดาสมาชิกรวมแกงทั้งหมด คนที่ไดช่ อ ื วา
เปนเสนาธิการวางแผนการเรียกรอง รวมทั้งสรรหาถอยคําใหอา
นุชใชตอบโตกับปูอยางคมคายทั้งอังกฤษและจีนนั้นก็คือ พี่ชาญชัย
ซึ่งแมจะเปนที่รูกันเปนนัย ๆ ในภายหลังวา ที่แทแลวคนที่อยู

om
เบื้องหลังการเคลื่อนไหวของพวกเด็ก ๆ ในครั้งนั้นคือปาเปกกี้ แต

.c
คนที่ลงมือทําใหแผนยืมมือเด็กลิดรอนอํานาจคนแกของปาเปกกี้

ot
ประสบความสําเร็จในระดับหนึ่ ง ก็คือพี่ชาญชัยอีกเชนกัน

sp
หลังจากที่เสร็จสิ้น “ภารกิจทางการเมือง” ชิ้นนี้ แลว ปาเปกกี้ก็
og
สงพี่ชาญชัยไปเขาไฮสกูลที่อังกฤษ และเรียนวิชาการจัดการกิจการ
bl
อุตสาหกรรมตอที่วิทยาลัยที่มีช่ อื เสียงแหงหนึ่ งในเมืองลิเวอรพูล
e.
re
kf

ฉันจําไดวาเคยมีคนเปรียบเปรยบริษท ั ของเราในสมัย
oo

กอนไววาเปนแหลงชุมนุมพวกตัวประหลาดจากหนังสือกําลัง
eb

ภายใน... ยกตัวอยางเชน พนักงานบัญชีระดับสูงคนหนึ่ งหนาผาก

ad

โหนกนูนออกมาเหมือนลูกทอ นายชางใหญอีกคนหนึ่ งมีจมูกใหญ

lo

เบอเรอเบอรา แถมหัวโตอยางเห็นไดชัด... ที่เปนเชนนี้ ก็เพราะปู

อาศัยหลักโหงวเฮงเปนเครื่องพิจารณาในการรับคนเขาทํางาน รวม
กับสิ่งที่ปูเรียกวาสัญชาตญาณพิเศษ... ปูวาคนเราทุกคนมีธาตุแหง
ความดี ความชั่ว ความซื่อสัตย ความคดโกง ความฉลาด ความโง
ความกลาหาญ หรือขี้ขลาด อยูในตัวเหมือนกับบรรดาแรธาตุตาง ๆ
ที่จมอยูในดิน หากธาตุชนิ ดไหนมีพลังแรงกวาหรือมีปริมาณมาก
กวา ก็จะสงสัญญาณนั้น ๆ ออกมาภายนอก ปูวาการที่คนสองคนจะ
คบหากันไดก็เพราะมีธาตุท่ต ี องกัน เชนธาตุแหงความซื่อสัตยกับ
ธาตุแหงความยุติธรรม หรือธาตุแหงความกลาหาญกับธาตุแหง
ความเขมแข็งอดทน
ปูเปนคนที่ไมคอยเชื่อถือวิธีการคัดเลือกคนตามหลักการสมัย
ใหมเชนสอบแขงขันหรือวุฒิการศึกษา ปูวาปริญญาหรือ
ประกาศนี ยบัตรเปนเพียงกระดาษแผนเดียว ไมมีอะไรที่ค้ า ํ ประกัน
ความเลวความดีของคน และคนบางคนอาจจะเกงแตเรื่องตํารับ
ตํารา แตเอาเขาจริง ๆ กลับทํางานไมไดดี ซึ่งปูวาไมเหมือนกับการ
พิจารณาลักษณะโหงวเฮงซึ่งสามารถบอกสิ่งตาง ๆ ภายในตัวของ
คนไดอยางแจมชัดโดยที่เจาตัวไมมีทางปดบังอําพรางได
แตถึงแมปูจะไดช่ อ
ื วาเชี่ยวชาญในการดูโหงวเฮง แตปูก็ไมเคย

om
ปริปากวิจารณลักษณะของลูกหลานคนหนึ่ งคนใด

.c
ปูวา...

ot
“ลูกหลานก็เหมือนกับตาไมท่แ ี ตกจากลําตนของเรา จะชั่วหรือ

sp
ดีอยางไรก็ตัดกันไมตาย ขายกันไมขาด ไดแตต้ง
og ั หนาเลี้ยงดูกันจน
สุดกําลัง”
bl

ดังนั้นที่ใครบางคนพูดในทํานองเยาะ ๆ ปูเรื่องพี่ชาญชัย วาปูดี

e.

แตเที่ยวดูโหงวเฮงคนอื่นโดยไมพิจารณาลูกหลานตัวเอง จึงเปน
re

เรื่องที่พวกเราไมเคยเก็บมาเปนอารมณ
kf
oo
eb
ad

พีช
่ าญชัยกลับมาจากอังกฤษหลังพีร ่ ะวีหนึ่งหรือสองป
lo

และกอนอานนทดูเหมือนจะสักสามป... ทั้งอานนทและพี่ระวีปูสง
ไปเรียนตอที่อเมริกา แตอานนทขอทําปริญญาเอกตอจึงกลับมา
หลังคนอื่น
ตอนที่พ่ช
ี าญชัยกลับมานั้น ปาเปกกี้จัดงานเลี้ยงตอนรับ
ลูกชายคนเดียวของแกอยางใหญโตมโหฬาร ฉันยังจําภาพโตะจีน
หลายสิบโตะที่ต้ง
ั เรียงรายอยูตรงลานหนาตึก ไฟราวที่สวางไสว
ราวกลางวัน วงดนตรีวงใหญท่บี รรเลงเพลงทั้งไทยและจีนอยาง
สนุกสนาน และลูกโปงสีสันสดใสนับรอย ๆ ลูกที่กวัดไกวไปตาม
แรงลม...
ฉันจําไดวาวันนั้นแมสวมกระโปรงยาวผาไหมอิตาลี หรือผา
อะไรสักอยางที่ล่ น
ื ๆ แลวปกเลื่อมเปนชั้น ๆ ยามที่แมลุกขึน ้ เดิน
กรีดกราย ชวนใหฉน ั กับพี่นภิศนึ กถึงนางฟาที่เราเห็นในหนังสือ
นิ ทานภาษาอังกฤษ... พอนั่งดื่มเหลาเงียบ ๆ อยูคนเดียว สวนลุงนัฐ
เมาสงเสียงลั่น ดูเหมือนจะเลาเรื่องโจกอะไรสักอยาง เพราะเสียง
หัวเราะแบบที่เรียกกันวางอหายของคุณสุวรรณา-ผูชวยฝายบุคคล
ยังติดหูฉน
ั อยูไมหาย
คุณสุวรรณา แกเปนคนอวนมอตอ แตชอบทําผมฟู ๆ ตั้งแต

om
สาวจนแก เสียงของแกแหบหาวผิดจากผูหญิงทั่ว ๆ ไป ยิ่งเวลาที่

.c
แกระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ฟงดูท้ง
ั น ากลัวและน าขันอยาง

ot
ประหลาด... แตหลังจากคืนนั้นแลว ฉันก็ไมเคยเห็นคุณสุวรรณา

sp
หัวเราะอยางเต็มที่แบบนั้นอีกเลย
og
bl
e.
re

ฉันพยายามทบทวนความจําอยูหลายครัง ้ แตก็นึกไม
ออกวาในงานเลี้ยงคราวนั้น ลุงเทียนกับลุงแอนดี้ทะเลาะกันเรื่อง
kf

อะไร จําไดแตลุงเทียนโกรธจนหนาแดงกํ่ าตัวสั่นเทิ้ม และเอามือปด

oo

ขวดเบียรกับแกวบนโตะตกแตกเปรื่องปราง จนยาเหมยหลิงตอง
eb

รีบวิ่งตุมตะตุมตุยเขามาหาม
ad

สิ่งที่ติดตาฉันอยูอีกอยางก็คือ ภาพของพี่ชาญชัยแตงชุดทักซี
lo

โดสีดําเยื้องกรายไปตามจังหวะเพลงเตนรํากับอานันทนา ทั้งคูแผว
พลิ้วเหมือนลองลอยอยูบนฟองเมฆแบบเจาหญิงเจาชายในบัลเลตท่ี
แมชอบพาฉันกับพี่นภิศไปดู ทามกลางเสียงปรบมืออยางชื่นชมของ
อานุช อาดอน อานงพงา พี่ระวี พี่ดวงดาว และพี่ ๆ นอง ๆ คนอื่น ๆ
ฉันมีความรูสึกที่ฝงใจอยูเสมอวา งานเลี้ยงคืนนั้นชาง
สนุกสนานและเนิ่ นนานจนเหมือนจะไมมีเวลาสิ้นสุด... ทั้ง ๆ ที่ท่แ ี ท
แลวมันเพิ่งเปนการเริ่มตนแหงฝนรายในชีวิตของหลาย ๆ คน
เทานั้นเอง
 16.

om
.c
เมื่อตอนทีพ ่ ชี่ าญชัยกลับมาจากอังกฤษใหม ๆ ปาเปกกี้

ot
คิดจะตั้งบริษท ั ใหลูกชาย โดยแยกตัวเปนเอกเทศจาก “นัฐกิจโกศ

sp
ล” ...เมื่อความคิดนี้ รูไปถึงปู แมจะไมพอใจอยางมาก แตปูก็เพียงให
คนเชาเรือใหญลําหนึ่ ง og
แลวขนลูกหลานลงเรือแลนออกไปนอก
bl
ปากนํ้า เปนทีจัดฉลองปริญญาใหพ่ช ี าญชัย ระหวางที่กินเลี้ยงกัน
e.

อยูปูก็เริ่มตนเลาถึงสมัยที่ลงเรือจากเมืองจีน เขามาเสี่ยงโชคที่เมือง
ไทย ดวยนํ้าเสียงเรียบ ๆ
re

“ตอนนั้นเรายังอายุนอ  ยไมคิดหนาคิดหลัง เมื่อตั้งใจวาจะมา

kf

แลวก็ตองมาใหได ใครทัดทานเทาไหรก็ไมฟง เราเองไมเคยลงเรือ

oo

ไกล ๆ มากอน มองไปทางไหนก็เห็นแตน้ ํากับฟา ชวนใหวังเวง

eb

คลื่นลมหรือก็รุนแรงจนน ากลัววาจะพัดเรือลมลงเสียในเวลาใด
ad

เวลาหนึ่ งกอนที่จะทันถึงที่หมาย... เวลานั้นเราทั้งเมาคลื่น ทั้งกลัว

lo

วาเรือจะแตก และทั้งคิดถึงบานที่เมืองจีนเปนที่สุด เลาอยางไมอาย

ตอหนาลูกหลานวาเราถึงกับรองไหทุกวัน...”
ปูกราดสายตาที่ออนโยนผานพวกเราทุกคนที่น่ิ งฟงอยางตั้งใจ
“มีคนเรือคนหนึ่ งคงจะเวทนาเราอยู อีก็ถามวาอาตีเ๋ อย ลื้อ
ทําไมเอาแตรองไหทุกวี่ทุกวัน เราก็ตอบไปตามตรงวา ทั้งเมาคลื่น
จนหมดกําลังใจแลวก็ท้ง ั กลัวเรือจะแตกและยังคิดถึงบานอีก... อีก็
ถามวา ทั้งสามเรื่องนี่ อะไรทําใหล้ อ ื รองไหมากที่สุด เราก็ตอบวา
กลัวเรือแตกซิ คนเรือก็พยักหนาแลวบอกวา ถาเปนเรือใหม ๆ ที่
แรกออกทะเล เรื่องเรือแตกก็เปนสิ่งที่นากลัว แตเรือเกา ๆ อยางลํา
นี้ คนเรือทุกคนนับแตนายเรือลงมาถึงลิ่วลอ นอกจากจะรูจักงานใน
หนาที่ของตนเปนอยางดีแลว ก็ยังรูจักที่จะทํางานรวมกับคนอื่น ๆ
อยางเปนนํ้าหนึ่ งใจเดียว ถาเรือเปนเพียงไมหรือเหล็กทอนหนึ่ งแลว
แมเพียงคลื่นลมแผวเบาก็อาจลมเรือใหญลงได แตถาเมื่อใดที่จิตใจ
ของคนหลอหลอมกันขึน ้ เปนเรือไดสําเร็จ แมจะเปนเพียงเรือ
กระดาษลําหนึ่ งก็สามารถจะฟนฝามรสุมได”
ปูมองหนาปาเปกกี้กับพี่ชาญชัย แลวก็พูดดวยนํ้าเสียงที่
เครียดขึน ้

om
“ทุกวันนี้ ‘นัฐกิจโกศล’ ก็เหมือนเรือลําหนึ่ งที่เราปรารถนาจะ

.c
บรรทุก ลูกหลานขามนํ้าขามทะเลไปใหถึงจุดหมายปลายทาง แม

ot
วาเรือมันจะเกาหรือเทอะทะไมนาดูอยูบาง แตคนเรือทุกคนก็ทุมเท

sp
จิตใจใหกับมัน และเราเชื่อมั่นวาเรือลํานี้ จะไมมีวันลมลงงาย ๆ
og
“ตราบเทาที่ลูกหลานทุกคนรวมแรงรวมใจกันประคับประคองมัน
bl
ตามความรูความสามารถ”
e.

คําพูดของปูในเรือวันนั้นทําใหปาเปกกี้ตองระงับความคิดเรื่อง
ตั้งบริษทั ใหม ทั้ง ๆ ที่ภายในจิตใจของแกมิไดเคยเลิกลมความตั้งใจ
re

ในเรื่องนี้ เลยแมแตนอ ย
kf
oo
eb
ad

ถึงแมพช ี่ าญชัยจะจบมาจากเมืองนอกเมืองนา และ

lo

เปนลูกหลานเจาของบริษท ั แตเรื่องการทํางานแลวก็ตองเริ่มตน
จากงานระดับเสมียนพิมพจดหมายโตตอบ กรอกขอความในแบบ
ฟอรมตาง ๆ สํารวจสตอก วิ่งเตนเอกสารกับหน วยราชการที่
เกี่ยวของ ตอนเที่ยงถาไมออกไปติดตอธุระขางนอก ก็ตองนั่งกินขาว
กงสีกับพวกพนักงานดวยกัน ไมมีสิทธิพิเศษอะไรทั้งสิ้น แมแตรถ
เบนซสปอรตที่ปาเปกกี้ส่ง
ั จากเยอรมนี มาให ปูก็หามพี่ชาญชัยขับ
ไปทํางาน จะใชไดก็แตเฉพาะวันหยุดหรือชวงหลังเวลางาน ตอน
เชาตองรีบตื่นและแตงตัวลงมาคอยรถรับ-สงคนงานที่จะมารับที่
หนาบาน สวนตอนเย็นก็ติดรถกลับมาพรอมกับลุงเทียน ลุงแอนดี้
หรือพี่นอ  งคนอื่น ๆ
“ฉันไมเขาใจจริง ๆ วาทําไมพอคุณถึงไดทรมานทรกรรมนาย
ชัยขนาดนี้ หลานชายตัวเองแท ๆ แตทรีตยังกับมันเปนพวกคนงาน
พะจับรุม ใชงานกันแทบไมมีเวลาหายใจหายคอ”
ปาเปกกี้ระเบิดอารมณใสลุงแอนดี้อยางไมเกรงวาจะไดยินไป
ถึงหูใคร
“ไมเอาน า...” เสียงลุงแอนดี้ปลอบเมีย “...อยาเอาแตโวยวายซิ

om
ผมเองก็ยังไมเห็นวาเตี่ยแกจะทําอะไรถึงขนาดนั้น”

.c
“คุณก็มัวแตคอยมองนังพวกสาว ๆ ที่บริษท ั จะเหลือหูเหลือตา

ot
ไวดูแลลูกไดยังไง... มีอยางที่ไหนปลอยใหลูกไปกินไปอยูปะปนกับ
คนงาน นี่ ถาพอฉันยังอยูคงไมปลอยใหหลานชายตกตํ่ าถึงขนาดนี้

sp
รถราฉันก็ควักกระเปาซื้อเองแท ๆ ยังไมยอมใหใช ไปติดตองาน
og
ที่ไหนก็ตองนั่งรถโทรม ๆ ของบริษท ั คนอื่นเห็นเขาจะพากันคิดวา
bl

ยังไง... โอย นี่ ถาลงฉันไมมีทรัพยสมบัติหรือมรดกพกหอ ปานนี้ คง

e.

ถูกไลไปเปนจุมโพหุงขาวเลี้ยงพวกคนงานที่บริษท ั แลว”
re

“ไมเอาน า...” ลุงแอนดี้ไดแตปลอบโยนเสียงออย ๆ “...เตี่ยแก

kf

คงอยากจะใหไอชัยมันเปนงาน พวกเราทุกคนก็ตองเริ่มตนแบบนี้
oo

ทั้งนั้น”
eb

“นั่นพวกคุณไมใชพวกฉัน...” ปาเปกกี้แวด “...ถาสมัยเพิ่งมา

จากเมืองจีนใหม ๆ ก็ไปอยาง แตเวลานี้ บริษท ั ออกใหญโตมโหฬาร
ad

ไมจําเปนตองใหลูกหลานมาลําบากลําบนไมเขาเรื่อง... จะบอกใหรู
lo

วาสมัยที่พอฉันเลี้ยงฉันมา งานการสักนิ ดก็ไมยอมใหแตะตอง เรา

เรียนหนังสือหนังหามาสูง ๆ ก็เพื่อเปนเจาคนนายคน ไมใชมา
ทํางานเสมียนงานจับกัง”
ไมมีใครรูวาปูไดยินที่ปาเปกกี้เอะอะเอ็ดตะโรใสลุงแอนดี้ในคืน
นั้นหรือไม แตอีกสองสัปดาหตอมา พี่ชาญชัยก็ถูกยายจากงาน
เสมียนไปทําหนาที่เลขานุการของปูท่ส ี ํานักงานกลาง แตยังคงไม
ไดรับอนุญาตใหใชรถยนตสวนตัวในเวลางาน
 ตําแหน งใหมของพี่ชาญชัยฟงดูใหญโตโกหราน แตแทจริงแลว
แทบไมไดหยิบไดจับอะไรเปนเรื่องเปนราว นอกจากนั่งดูพวก
“ปศาจพันตา” ทํางาน กับไปเปนเพื่อนปูเวลาที่ปูออกไปกินขาว
กลางวันกับเพื่อน
แมวาการโยกยายงานของพี่ชาญชัยจะไมไดทําความพึงพอใจ
ใหกับเจาตัวนัก แตก็กอปฏิกิริยาและกระแสคลื่นใตน้ ําขึน ้ ในหมูพ่ี ๆ
นอง ๆ ที่ทํางานอยูในบริษท ั ซึ่งมีความรูสึกวาพี่ชาญชัยอาศัย
อิทธิพลของปาเปกกี้ มาบีบบังคับปูทางออม ทําใหไดรับอภิสิทธิท ์ ่ี
พี่นอ
 งคนอื่น ๆ ไมเคยไดมากอน เชนการทํางานในระดับพื้นลาง

om
เพียงชั่วเวลาอันสั้น หรือการกาวพรวดขึน ้ ไปกินตําแหน งเลขาฯ

.c
ของปูอยางขามหนาขามตาใครตอใคร โดยเฉพาะพี่ระวีซ่ง ึ กลับจาก

ot
อเมริกามาทํางานในบริษท ั ไดพักใหญ โดยตั้งตนจากหนาที่

sp
พนักงานบัญชี และยังไมไดรับการเลื่อนตําแหน งหรือเปลี่ยนแปลง
งานเลย og
bl
และคนที่เปนเดือดเปนแคนเรื่องนี้ มากที่สุด เห็นจะไดแกลุง
เทียนกับอานุช ซึ่งตอนนั้นเปนผูชวยหัวหนาฝายบัญชีของนัฐกิจ เท
e.

โตรอน อันเปนสวนหนึ่ งของนัฐกิจการทอ

re

“เรามันพวกเปด...” ลุงเทียนลงจากหองพักมาระบายความ
kf

อัดอั้นกับนองสาว “...ไดแตดํานํ้าจับปลาจับหอยกินไปตามเรื่อง จะ
oo

ขันใหคอแตก ยังไงก็ไมมีใครสนใจฟงเหมือนพวกไกขนสวย ๆ ที่

eb

วางทาโกงคอขันตอนเชา ๆ”
ad

“นี่ หนูพูดอยางไมเขาใครออกใครนะ” อานุชพูดเสียงดังฟงชัด

lo

“ระวีมันเขามาบริษท ั กอน งานการก็ไมมีอะไรเสียหาย น าที่จะเลื่อน

มันไดแลว... นี่ อะไรกันอีกคนกลับมาแผล็บ ๆ นั่งทํางานเกาอี้ยังไม
ทันรอน ก็เลื่อนปรูดปราดยังกะใชน้ ํามันออกซเทนแรงสูง ขามหัว
ชาวบานชาวชองหมด”
“บอกแลวไงวาเรามันพวกเปด เสียงมันไมไพเราะเพราะพริ้ง
เหมือนไกฟาพญาลอ ใครเขาจะคอยเงี่ยหูฟง ใครเขาจะมาใสใจอะไร
ดวย”
นํ้าเสียงของลุงเทียนเต็มไปดวยความนอยเนื้ อตํ่ าใจ
 “ถาหนูเปนเฮียนะ หนูจะเดินเขาไปจับเขาพูดกับพอแลว... จะ
เปดจะไกยังไงมันก็ออกมาจากไขเหมือน ๆ กัน บอกตรง ๆ วาหนูทน
ไมคอยไดกับเรื่องอะไรที่มันไมเปนธรรม... เฮียก็คงจําไดวา ตอนที่
หนูเรียนธรรมศาสตรนะ ยังตองหอบบัญชีบริษท ั มาทําที่บานตอน
เย็น ๆ ทุกวัน ขนาดนั้นเมื่อเรียนจบแลวเขาทํางานในนัฐกิจฯ ยัง
ตองเริ่มตนจากพนักงานบัญชีข้น ั ตนอยูเปนป ๆ กวาจะไดเลื่อนชั้น
เลื่อนขั้น”
“บางทียุคสมัยมันอาจเปลี่ยนไปแลว...” ลุงเทียนหัวเราะ
ขื่น...แลวอีกอยางไอระวีมันก็ลูกนายเทียนกับนางทรงศรี จะไป

om
เปรียบเทียบกับลูกคุณแอนดี้คุณเปกกี้เธอไดยังไง”

.c
“จะยังไงก็ชางเถอะ... พรุงนี้ เชาหนูจะทําบันทึกขอเลื่อน

ot
ตําแหน งระวีเสนอเฮียผานหัวหนาฝายบัญชี เฮียก็ชวยเซ็นอนุมัติ

sp
แลวสงตอไปสํานักงานกลางที... หนูบอกเฮียไวตรงนี้ เลยวา ถาพอ
og
ไมเลื่อนตําแหน งใหระวีละก็ งานนี้ หนูเลนไมเลิกจริง ๆ ดวย”
bl
e.
re

หากพีช ่ าญชัยจะเปนคนทีร ่ วมเอาสวนเดนของตระกูลไว

kf

ในตัวมากที่สุด พี่ระวีก็คงเปนคนที่รวบรวมสวนดอยไวมากที่สุดเชน
oo

กัน...รูปรางหนาตาของพี่ระวีคอนไปทางปาทรงศรี คือ ตัวเตี้ย ผิว

eb

คลํ้า ใบหนาแปน ๆ สวนหลังที่คอมลงตั้งแตวัยหนุมนั้นคงจะไดไป

ad

จากปู ดานสติปญญาก็ไมปราดเปรื่องเทาพี่ชาญชัยหรืออานนท แต

lo

เพราะรูวาตัวเองไมใชคนหลักแหลม จึงคอนขางจะระมัดระวังตัว
มากในการตัดสินใจตาง ๆ ซึ่งบอย ครั้งที่เฝาแตคิดแลวคิดอีก หรือ
เปลี่ยนกลับไปกลับมาเหมือนคนที่โลเลไมมีความมั่นใจในตัวเอง
พี่ระวีคอนขางจะขี้ระแวงและมองคนในแงรายเอาไวกอน แตมี
เพียงคนเดียวที่พ่ร ี ะวีจะเชื่อฟงความคิดเห็นตาง ๆ โดยไมตองเสีย
เวลาไตรตรอง... คนคนนั้นก็คืออานนท ซึ่งถูกยาเนี ยมเลี้ยงคูกันมา
เหมือนคูแฝดตั้งแตลุงเทียนกับปาทรงศรียังเรียนหนังสืออยูท่ี
ฮองกง
 พี่ระวีกับอานนทเปนพี่นอ
 งที่รักกันมาก และแทบจะไมเคย
พรากจากกัน แมแตตอนที่ปูเรียกลุงเทียนไปชวยงาน “เนชันแนล
ทรัสต” ที่ฮองกง แมตอนแรกจะสั่งใหลุงเทียนเอาลูกชายไปอยูดวย
แตพ่ร
ี ะวีซ่ง
ึ ตอนนั้นอายุไดแปดขวบ ไปเรียนหนังสือโรงเรียนจีนได
เทอมเดียวก็รองไห คิดถึงยาเนี ยมและอานนท จนปูตองสงตัวกลับ
และเอาพี่ชาญชัยไปอยูแทน
อาจจะเปนเพราะเหตุน้ี ที่ทําใหปูสงอานนทและพี่ระวีไปเรียน
ตอที่อเมริกาดวยกัน... ฉันเคยไดยินคนพูดกันวา ตอนนั้นพี่ระวีติด
อานนทแจ และคอยกันทาบรรดาสาว ๆ ที่มาตามจีบอานนท จนใคร

om
ตอใครหาวาพี่ระวีเปนพวกแอบจิต หรือมีอะไรพิลึกพิสดารกับ

.c
อานนท แตท่จ ี ริงแลวพี่ระวีคงกลัววาหากอานนทเกิด “ปง” กับใคร

ot
ขึน ้ มาก็จะปลอยใหแกอยูโยงเฝาหอพักคนเดียว หรือไมมีเวลาติว

sp
หนังสือใหซ่ง ึ อาจจะทําใหแกสอบไมผาน
og
แมจะเรียนพรอม ๆ กัน แตอานนทก็จบปริญญาตรีกอนพี่ระวี
bl
หนึ่ งป และทําโทและเอกตอ ปลอยใหพ่ร ี ะวีเดินทางกลับมาเมือง
ไทยเพียงลําพัง ซึ่งไมมีใครรูวาเมื่อไมมีคนทําหนาที่เปนทศกัณฐ
e.

คอยกันทาอยูแลว อานนทจะปงกับสาว ๆ สักกี่คน... แมจะมีเสียง

re

รํ่ าลือถึงความเปนเพลยบอยของอานนทดังมาถึงกรุงเทพฯ อยูบอย

kf

ๆ แตอานนทก็สามารถเรียนจบตามเวลาที่กําหนด และเปน
oo

ดอกเตอรคนแรกของตระกูลสือพาณิชย
eb

อยางไรก็ตาม การที่พ่ร ี ะวีเชื่อฟงความเห็นของอานนทราวจะชี้

ad

นกเปนไม ไดนํามาซึ่งการตัดสินใจที่ผิดพลาดครั้งสําคัญในชีวิต ที่

lo

พลิกผันโชคชะตาของพี่ระวีและคนอื่น ๆ ที่เกี่ยวของ รวมทั้งเปน

สาเหตุใหพ่น ี อ งที่ไดช่ อ
ื วารักกันมากที่สุด ตองมาแตกแยกกันอยาง
ยากที่จะประสานรอยราว
 17.

om
.c
มีหลายคนโยนเรื่องพีร ่ ะวีใหเปนบาปของลุงเทียน โดย

ot
ยกเรื่องที่ลุงเทียนลักลอบไดเสียกับปาทรงศรีต้ง ั แตตอนที่ยังเรียน

sp
หนังสืออยูจนมีพ่รี ะวีขน
ึ้ มาเปนสาเหตุ เพราะการกระทําของลุง
og
เทียนในครั้งนั้นเปรียบไดกับลูกอกตัญูท่ท ี ําใหปูกับยาเหมยหลิง
bl
ผิดหวัง และเสียอกเสียใจอยางมาก ซึ่งบาปกรรมนั้นสงผลใหลุง
e.

เทียนตองพบกับความผิดหวังในตัวลูกชายคือพี่ระวีเหมือนที่ปูเคย
ประสบมา
re

แตทุกทีท่ไี ดยินคําพูดทํานองนี้ ฉันก็อดที่จะถามตัวเองไมไดวา

kf

แลวปูเลาเคยสรางบาปสรางกรรมอะไรไวกับทวด ผลกรรมนั้นจึง
oo

สนองใหปูตองมาเดือดเนื้ อรอนใจ และเปนทุกขเพราะลูกหลาน

eb

อยางเชนทุกวันนี้
ad
lo

ในกระบวนลูกชายใหญสองคน ปูเคยพูดเลน ๆ วา หาก

จะเปรียบเทียบดานสติปญญาหรือความรูความสามารถแลวก็คงจะ
พอ ๆ กัน แตคนที่หนึ่ งคือลุงเทียน เหมือนจูกัดกิน
๋ ซึ่งรอบรูแมนยํา
ทางตํารับตํารา สวนคนที่สองคือลุงแอนดี้น้ัน เปรียบไดกับจูกัดเหลี
ยงซึ่งเต็มไปดวยปฏิภาณไหวพริบ... ฉันเชื่อวาใครก็ตามที่รูจัก
มักคุนกับครอบครัวเราคงจะตองยอมรับคําพูดของปูในเรื่องนี้ อยาง
แน นอน
อยางไรก็ตาม เปนที่รูกันโดยทั่วไปวา จูกัดกิน
๋ อยางลุงเทียนจะ
พลันหลงลืมตํารับตําราทุกอยางจนหมดสิ้น และเอาแตเพลิดเพลิน
กับความสนุกสนานโดยไมคิดหนาคิดหลังทุกครั้งที่มีโอกาสใชชีวิต
อยูเพียงลําพังหางไกลจากสายตาของปู... สวนจูกัดเหลียงอยางลุง
แอนดี้ก็จะกลายเปนแมวเซื่อง ๆ ที่ไรเขี้ยวเล็บทันทีท่ป ี าเปกกี้สง
เสียงแหวขึน ้ มา
แตถึงกระนั้น ระหวางลุงเทียนกับลุงแอนดี้... ลุงเทียนก็เปน
คนที่กอเรื่องใหปูตองตามแกไขตั้งแตหนุมจนแกมากมายกวานอง

om
ชาย

.c
ot
sp
og
เมื่อปูกลับจากฮองกงในป พ.ศ. 2507 หลังจากทีต ่ อง
bl

ระเห็จจากเมืองไทยไปหลายปน้ัน ปูมอบหมายบริษท ั “เนชันแนล

e.

ทรัสต” ซึ่งเปนกิจการที่ปูทําในระหวางที่อยูท่น ี ่ัน ใหอยูในความดูแล

re

ของลุงเทียน โดยมีเพื่อนของปูท่ช ี ่อ
ื อาหวางเปนคนคอยชวยเหลือ
ประคับประคองอยางใกลชิด... แมวาตอนนั้น “เนชันแนล ทรัสต” จะ
kf

ฟนตัวขึน้ มาไดหลังจากเกิดเรื่องราวใหญโต เพราะการที่ลุงเทียนใช

oo

ชีวิตอยางเจาสําราญจนบริษท ั แทบจะลมละลายในชวงที่ปูเดินทาง
eb

ไปหาลูทางคาขายในอเมริกา จนปูตองแกไขสถานการณดวยการ
ad

เรียกระดมเงินจากกรุงเทพฯ ไปชวยคํ้าจุนก็ตาม แตลูกคาก็ยัง

lo

เชื่อถือลุงเทียนไมสนิ ทใจ ปูจึงจําเปนตองพึ่งพาอาหวางอีกแรงหนึ่ ง

โดยที่ลุงเทียนแอบซอนความไมพอใจในเรื่องที่ตนถูกบั่นทอน
อํานาจ และลดบทบาทความสําคัญไวภายใตสีหนาที่ยิ้มแยม และ
ทาทีท่นี อบนอมตออาหวาง
ปูกลับมาเมืองไทยตอนนั้นดวยความไมม่น ั ใจสถานะของ
ตัวเอง เพราะไมรูแน วาตลอดระยะเวลาที่ผานมาจะมีความ
เปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึน ้ ใน “นัฐกิจการทอ” และ “นัฐกิจหลักทรัพย”
บาง... สิ่งที่ปูหวาดกลัวอยูลึก ๆ ก็คือ ลุงแอนดี้จะยึดครองกิจการ
ทั้งหมดของนัฐกิจฯ ไวในมือของตนเพียงลําพัง และไมเห็นปูอยูใน
สายตาอีกตอไป... ซึ่งเรื่องนี้ พอและลุงนัฐมีความเห็นตรงกันวา ปูไม
ไดกลัวอะไรจนเกินเลยไป ทั้งนี้ เพราะถึงแมปูจะเปนพอบังเกิดเกลา
ของลุงแอนดี้ แตก็ไมไดอุมชูเลี้ยงดูลูกเหมือนพอคนอื่น ๆ และ
ทอดทิ้งมาตั้งแตลูกยังจําความไมได มาเจอกันอีกทีก็เมื่อเวลา
ลวงเลยไปสิบกวาป และอยูรวมกันชั่วประเดีย ๋ วประดาวก็ตอง
พลัดพรากจากกันไปอีก ปลอยใหลุงแอนดี้อยูกับยาเหมยหลิงและ
ปาเปกกี้ ซึ่งลวนแตเปนคนทะเยอทะยานและมีอิทธิพลอยางสูงตอ
ชีวิตของผูชายอยางลุงแอนดี้

om
ปูใชเวลาพักใหญในการถายเทอํานาจจากลุงแอนดี้กลับมาสู

.c
ตัวเอง เริ่มดวยการตั้งสํานักงานกลางควบคุมกิจการตาง ๆ ของ

ot
บริษท ั ในเครือ “รวบรวมบริษท ั นอยใหญเขาเปนอันหนึ่ งอันเดียวกัน

sp
ในอาณาจักรของ “นัฐกิจโกศล” ยุบบริษท ั เล็กบริษทั นอยที่ลุงแอนดี้
ตั้งขึน
้ เพื่อขยายอิทธิพลของตน... กวาเรื่องราวทางเมืองไทยจะเขาที่
og
ก็พอดีกับที่เหตุการณทางฮองกงสุกงอม
bl
e.
re
kf

ขณะทีป่ ูมัวแตจัดการสะสางเรื่องราวของ “นัฐกิจ” อยู

oo

ทีเ่ มืองไทยนั้น... ที่ฮองกงความขัดแยงระหวางลุงเทียนกับอาหวาง

eb

ก็ทวีความรุนแรงขึน ้ อยางเงียบ ๆ ยาเนี ยมเลาวา ลุงเทียนยกเรื่อง

ad

ชอบกินเหลาของอาหวางขึน ้ มาเปนประเด็นในการแอบใสไฟโจมตี
อาหวางกับลูกคา ทําใหคนที่ไมรูจักอาหวางดีพอ เสื่อมคลายความ
lo

เชื่อถือในตัวอาหวาง และในระยะหลัง ๆ ลุงเทียนถึงกับกลาเรียก

ขานเพื่อนของปูอยางเยยหยันวา “ปศาจสุรา” บาง “ตาเฒาขี้เมา”
บาง ซึ่งทําใหอาหวางไดรับความอับอาย แตแกก็เปนผูใหญพอที่จะ
ไมกลาวโทษฟองรองมาทางปู เพราะถือวาเมื่อปูไดใหความไววางใจ
ตอแกอยางมากแลว ก็ไมควรที่จะหาเรื่องรอนหูรอนใจมาใหปูอีก ซึ่ง
ความคิดของอาหวางดังกลาวนับวาเปนสิ่งที่ผิดพลาด เพราะทําใหปู
ไมไดรับรูเหตุการณท่เี กิดขึน
้ ตามความเปนจริง และหาทางแกไข
เหตุการณเสียแตเนิ่ น ๆ
 ยาเนี ยมเลาวา ระยะนั้นอาหวางมาเที่ยวเมืองไทยสองสาม
ครั้ง แตทุกครั้งก็คุยกันแตเรื่องสนุกสนานและกลาวถอยคําชมเชย
ลุงเทียนอยูเสมอ จนปูวางใจวา “เนชันแนล ทรัสต” ที่ฮองกงคงจะ
เรียบรอย แมปูจะสังเกตเห็นวาในชวงหลัง ๆ อาหวางดื่มเหลาหนัก
ขึน
้ กวาเดิม
ยาเนี ยมเลาวา อาหวางชอบบางแสนเปนอยางมาก เมื่อไหรท่ี
มาเมืองไทยแกจะตองไปเชาบังกะโลอยูเปนอาทิตย และใชเวลา
หมดไปกับการนั่ง ๆ นอน ๆ อยูบนเกาอี้ผาใบริมหาด แลวก็ด่ ม ื เหลา
แกลมดวยปลาหมึกยาง... พอเลาวา บางครั้งอาหวางก็จะชักชวน

om
เด็ก ๆ อยางอานนท หรือพี่ระวีไปคางดวยกัน พอตกดึก ทั้งผูใหญ

.c
ทั้งเด็กก็จะออกเดินทอม ๆ แถวชายหาด จับปูลม หรือเก็บลิ้นทะเล

ot
ซึ่งอาหวางจะเอาไปบดทํายารักษาโรคพุพอง หรือเปนอาหารเสริม

sp
ใหนกหงสหยกที่แกเลี้ยงไวหลายคูท่ฮ ี องกง... และสิ่งที่อานนท
ประทับใจในตัวอาหวางมากที่สุดก็คือ ความสามารถในการคํานวณ
og
ของแก ซึ่งนอกจากคิดเลขหลาย ๆ หลักในใจอยางรวดเร็วโดยไมมี
bl

ผิดพลาดแลว บางครั้งแกก็ยังสามารถคํานวณระยะทางของเรือที่
e.

จอดอยูในทะเลวาหางจากฝงเทาใด หรือความยาวของถนน ความ

re

สูงของอาคารไดอยางใกลเคียง ไมวาแกจะดื่มเหลาเขาไปมากมาย
kf

เพียงไรก็ตาม
oo

อาหวางเปนคนรักเด็ก เมื่อมาเที่ยวเมืองไทยก็จะขนขนมนม
eb

เนยและของเลนมาฝากลูก ๆ หลาน ๆ ของปูทุกคน และบานแกที่

ฮองกงก็เปนสถานที่ท่พ ี ่ช
ี าญชัยมักจะไปขลุกอยูเสมอในชวงที่
ad

โรงเรียนหยุด... ฉันเคยไดยินวา ในตอนนั้นปาเปกกี้คิดที่จะใหเงิน

lo

อาหวางไปลงทุนทํากิจการอะไรบางอยางที่ฮองกง โดยมีขอแมวา
ตองลาออกจาก “เนชันแนล ทรัสต” แตอาหวางปฏิเสธขอเสนอดัง
กลาวอยางไมไยดี
พี่ชาญชัยเคยเลาไวครั้งหนึ่ งวา ที่บานของอาหวางที่ฮองกงมี
แทนบูชารูปกวนอูขนาดใหญอยูรูปหนึ่ ง ซึ่งอาหวางเคยชี้ใหพ่ช ี าญ
ชัยดูแลวบอกวา ที่แกเคารพนับถือกวนอูน้ัน ไมใชในฐานะที่เปน
เทพเจาหรือนักรบที่เกงกลาสามารถ หากแตในฐานะที่เปนคนมี
นํ้าใจเด็ดเดี่ยวมั่นคงตอมิตร แกวาลูกผูชายนั้นมีเพียงชีวิตเดียว แต
หากถึงคราวจําเปนก็ยอมสละชีวิตเพื่อมิตรดีกวาจะหลบหนี เอาตัว
รอดใหผูคนสาปแชงไปถึงชั้นลูกชั้นหลาน
ถึงแมพ่ช
ี าญชัยจะมีโอกาสไดอยูใกลชิดกับอาหวางอยูระยะ
หนึ่ ง แตก็เปนที่นาเสียใจที่พ่ช
ี าญชัยดูเหมือนจะไมเคยใสใจ หรือคิด
ที่จะยึดถือแนวความคิดของอาหวางในเรื่องเพื่อนนํ้ามิตรเลยแมแต
นอย

om
พอเลาวา ครัง
้ สุดทายทีอ ่ าหวางมาเมืองไทยนัน ้ พอเปน

.c
คนไปรับที่สนามบินดอนเมือง โดยเอารถจีป ๊ ที่โรงงานทอผาไป

ot
เพราะอาหวางเปนคนรูปรางใหญโตนั่งรถเกงคันเล็ก ๆ ไมสะดวก...

sp
พอวาอาหวางพูดคุย เรื่องตาง ๆ กับพอหลายตอหลายเรื่อง แตจํา
รายละเอียดไมได og
เพราะใจหนึ่ งพอหวงเรื่องจะไปดูฟุตบอลนัด
bl
สําคัญที่สนามกีฬาในตอนเย็นวันนั้น สวนอีกใจหนึ่ งก็คิดวาอาหวาง
e.

แกคงจะพูดพลามไปตามประสาคนเมา เพราะไดกลิ่นเหลาฉุยไปทั้ง
ตัว
re

อาหวางใหพอพาตรงดิ่งไปพบปูท่ส ี ํานักงานกลาง แตเผอิญวัน

kf

นั้นปูมีนัดทานขาวกลางวันกับตัวแทนบริษท ั ฝรั่ง จึงออกจากที่

oo

ทํางานไปกอนเที่ยง อาหวางก็อุตสาหตามไปที่โรงแรมนารายณ
eb

และเรียกปูใหลุกออกมาจากโตะอาหาร ทั้งสองคนพูดจาโตเถียง
ad

อะไรกันอยูหลายคํา ในที่สุดอาหวางก็ผลุนผลันออกมาจากหอง
lo

อาหารสั่งใหพอเอารถบึ่งกลับไปสนามบิน และจับเครื่องบินกลับ
ฮองกงในบายวันนั้นทันที
หลังจากนั้นอีกเพียงสี่หาวันตอมา ปูก็ไดรับโทรเลขดวนจาก
ฮองกง แจงเรื่องอาหวางถูกตํารวจจับในขอหาฉอโกงเงินลูกคา “เน
ชันแนล ทรัสต” หลายแสนเหรียญฮองกง... ในขณะที่ปูยังตกตะลึง
และจับตนชนปลายไมถูก ก็มีโทรเลขอีกฉบับจากลุงเทียนแจงขาว
วา อาหวางผูกคอตายในหองขัง
ปูเดินทางไปฮองกงในวันเดียวกับที่ไดรับโทรเลขฉบับหลัง ไม
มีใครทางเมืองไทยทราบวาเรื่องราวที่เกิดขึน ้ ที่ฮองกงเปนเชนไร
เพราะปูไมเคยปริปากพูดอะไรทั้งสิ้นมาจนตราบเทาทุกวันนี้ ... ยา
เนี ยมเลาวา ปูจัดการงานศพของอาหวางอยางใหญโต หมดเงิน
จํานวนมากไปกับคาที่ดิน และคากอสรางฮวงจุยของอาหวางบนฝง
เกาลูน รวมทั้งทิ้งเงินกอนหนึ่ งไวใหครอบครัวของเพื่อนรักที่พอจะ
อยูพอกินไปไดตลอดชีวิตโดยไมเดือดรอน
ปูใชเวลาอยูท่ฮ
ี องกงประมาณเกือบเดือน เมื่อเสร็จเรื่องอาห
วางแลว ปูก็ลมเลิกกิจการ “เนชันแนล ทรัสต” ที่ดําเนิ นธุรกิจมา
รวมสิบปและพาลุงเทียนกลับมากรุงเทพฯ มอบหมายหนาที่ใหดูแล

om
โรงงานทอผาที่พระประแดงรวมกับลุงแอนดี้

.c
ot
sp
อานนทเคยพูดถึงสิง ่ ทีแ og
่ กเรียกวา “ปรัชญาทางการคา”
bl
ไววา
e.

“แทท่จี ริงแลวคนขายไมไดขายอะไรนอกจากอิมเมจ และคน

re

ซื้อก็ไมไดซ้ อ
ื อะไรนอกจากอิมเมจ”
kf

และมักจะพูดอยูบอย ๆ วา
oo

“ในโลกนี้ ไมมีใครที่ขาดทุนหรือไดกําไรอยางเต็มเม็ดเต็มหน วย
eb

เพราะขณะที่ย่ น ื มือหนึ่ งออกไปรับ มืออีกขางหนึ่ งก็ตองควักกระเปา

จายออกไปไมวาจะในรูปหนึ่ งรูปใด”
ad

แตท้ง
ั นี้ อานนทสรุปวา
lo

“คนที่จะไดกํารี้กําไรสูงสุดในบั้นปลาย ก็คือคนที่สามารถสราง
อิมเมจใหกับตัวเองไดอยางสูง ไมวาเขาจะขาดทุนในทางอื่นอยางไร
ก็ตาม”
ฉันไมรูวาปูจะเขาใจปรัชญาการคาและไอตัว “อิมเมจ” ที่
อานนทพูดถึงมากนอยเพียงไร แตปูก็ยึดถือวา ชื่อเสียงและความไว
วางใจเปนสิ่งที่มีความสําคัญที่สุดในเรื่องการคาขาย
และเมื่อถึงตอนนี้ ฉน ั ก็คิดวาที่ปูยอมสละ “เนชันแนล ทรัสต” ที่
ฮองกง ซึ่งเคยทําผลกําไรใหอยางมากลงงาย ๆ นอกจากเพื่อตัด
ปญหาตาง ๆ แลว ก็คงเพื่อตองการรักษาสิ่งที่อานนทเรียกวา
“อิมเมจ” นั่นเอง

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 18.

om
.c
มีคํากลาวทีต
่ ิดปากยาเหมยหลิงอยูคําหนึ่งคือ “พูดถึง

ot
โจโฉ โจโฉก็มา” ...สําหรับฉันแลวรูเพียงแตวา โจโฉเปนชื่อของตัว

sp
กังฉิ นในเรื่องสามกก เปนศัตรูราชบัลลังกของพระเจาเหี้ยนเต และ
og
เปนคูปรับกับเลาป แตไมเขาใจวาทําไมยาเหมยหลิงถึงตองไปพูด
bl
ถึงโจโฉ แลวโจโฉจะมาหายาเหมยหลิงทําไม
e.
re
kf

เมื่อพีช
่ าญชัยกลับมาจากนอกใหม ๆ นัน ้ บานเราคึกคัก
oo

อยูพักใหญ เพราะมีพวกเพื่อน ๆ พี่ชาญชัย และพี่นอ  งคนอื่น ๆ

eb

เทียวไปเทียวมาแทบทุกวัน บางทีก็กินเลี้ยงกัน บางทีก็เตนรํากัน

ad

จนดึกดื่นคอนคืน หรือไมเชนนั้นก็นัดกันขับรถเปนขบวนออกไป
lo

เที่ยวแถวบางแสน ศรีราชา ตอดึก ๆ หรือรุงสางจึงจะกลับกัน... แม

วาพวกผูใหญจะมีทาเอือมระอากับความประพฤติของลูกหลานวัย
หนุมสาวที่มีพ่ชี าญชัยเปนหัวโจก แตปาเปกกี้ดูกลับจะมีความสุข
และพลอยสนุกสนานไปกับการใชชีวิตเจาสําราญของลูกชายและ
นอง ๆ หลาน ๆ วากันวาตอนนั้นแกควักกระเปาจายอยางไมอ้น ั คืน
หนึ่ ง ๆ ไมตํ่ากวาสี่ซาหาพันบาท บางครั้งก็จะลงมารวมดื่มกิน หรือ
เตนรํากับเด็ก ๆ รุนลูกรุนหลานอยางครื้นเครง...
“ฉันไมเขาใจวาพี่เปกกี้แกจะลดตัวลงไปมั่วสุมกับเด็กพวกนั้น
ทําไม”
พอซึ่งคงจะหงุดหงิดกับเสียงเอะอะมะเทิ่ง และเสียงเพลงที่
แผดลั่น จากเครื่องเลนแผนเสียงติดตอกันมาหลายคืนแลว ปงปง
อยางหัวเสีย
“ก็ญาติโกโหติกาของคุณแทบทั้งนั้น”
แมพูดขึน ้ ลอย ๆ และลุกจากโซฟาไปเรงเสียงโทรทัศน
“แกวหูแตกหรือไง...” พอขยี้บุหรี่ในมือที่ยังเหลืออยูกวาครึ่ง
มวนและเอื้อมมือไปหยิบซองบุหรี่บนโตะ “...ไอขางลางยังดังไมพอ

om
อีกหรือ”

.c
“เอะ คุณนี่ จะเอายังไงแน ...”

ot
แมยอนถามเสียงสูง รอยยิ้มเยยหยันบาง ๆ โรยอยูบนสีหนา

sp
ที่ราบเรียบ
og
“...เห็นวาหนวกหูเสียงขางลาง ฉันก็จะเอาเสียงทีวีกลบให”
bl

“คุณไมตองมาประชดประชันผม”
e.

พอผลุนผลันลุกขึน ้ รวบกระเปาสตางคและกุญแจรถที่วางอยู
re

บนโตะเล็กใสกระเปากางเกง
kf

“คุณจะไปไหน”
oo

“โรงงาน...” พอเดินปง ๆ ไปสอดเทาลงในรองเทาคัตชูท่ว ี างอยู

eb

กับพื้นหนาชั้นวางรองเทา “...ขืนอยูบานนี้ ฉน ั คงบาตาย”

ad

รอจนเสียงรถพอแลนออกไปจากตึกแลว แมจึงหันมาทางฉัน
lo

กับพี่นภิศที่น่ังมองหนากันเลิกลั่ก
“นภิศ-นภา แตงตัว คืนนี้ ไปคางบานคุณตากัน”

แมวาใครตอใครจะพากันแสดงความไมพอใจตอ
พฤติกรรมของปาเปกกี้กับพี่ชาญชัย แตปูก็ยังคงสงบนิ่ งราวกับไม
รูสึกเดือดเนื้ อรอนใจอะไร ปูจะตื่นลงมานั่งอยูท่เี กาอี้หัวโตะอาหาร
แตเชาตรูดวยสีหนาสดใส อานหนังสือพิมพภาษาจีน จิบนํ้าชาไป
พลาง หรือไมก็เงี่ยฟงเพลงหรือขาวภาษาจีนจากวิทยุเสียงตามสาย
และเอยทักลูกหลานที่ทยอยกันมานั่งโตะ รับประทานอาหารเชา
ดวยนํ้าเสียงที่เปยมไปดวยความเมตตาและเอื้อเอ็นดู
“เมื่อคืนพอหลับสบายดีหรือคะ”
อานุชถามโพลงขึน ้ ในเชาวันหนึ่ ง
“ก็ตามประสาคนแก...” ปูวางตะเกียบลงบนปากถวยขาวตม
“...จะใหกินอิ่มนอนอุนเหมือนคนหนุมคนสาวก็คงไมได”

om
“แตหนูนอนไมหลับ”

.c
อานุชกระแทกเสียงและปรายตาดูปาเปกกี้ท่น ี ่ังอยูตรงขาม

ot
“ทั้งเสียงเพลงทั้งเสียงอึกทึกครึกโครม... ทํายังกับมีงิ้วสักหา

sp
หกโรงประชันกัน ไมรูจักเกรงอกเกรงใจชาวบานชาวชองบาง”
og
“ถาไมหลับไมนอนก็นาจะลงมาสนุกกับคนอื่นเขา...”
bl

ปาเปกกี้พูดดวยสีหนายิ้มแยม ขณะใชมีดปาดเนยกับชิ้นขนม
e.

ปงในมือ
re

“ใครตอใครก็ลงมากันทั้งนั้น ทั้งระวีเอย ดวงดาวเอย นันทนา

kf

เอย...” ปาเปกกี้หันไปทางอาดอน “หรือวายังไงอาจารย ยังหนุม

oo

เหนาสาวแสอยูแท ๆ ทําตัวครํ่ าครึเปนตาแกยายแกไปได”

eb

อาดอนยิ้มเจื่อน ๆ และมองหนาอานุชเปนเชิงปรามไมใหตอ
ปากตอคํากับปาเปกกี้
ad
lo

ถึงแมวาปกติอานุชออกจะเกรงใจสามี แตสําหรับคราวนี้ อานุ

ชกลับไมยอมสบตาอาดอน และโตตอบพี่สะใภดวยเสียงที่ดังลั่นหอง
“คนเรามันตองรูจักสังขารของตัวเอง อะไรกันอยูมาจนผมสอง
สีแลวยังไมเจียมบอดี้ โดดลงไปดีดดิ้นระรี้ระริกกับเด็กคราวลูก
คราวหลาน ทั้ง ๆ ที่ผัวตัวเองก็ยังนอนอยูขางบนบาน...
บัดสีบัดเถลิง เกิดมาไมเคยพบเคยเห็น บอกตรง ๆ วาหนูสะอิดสะ
เอียนจนพูดไมถูก”
ปาเปกกี้รวบมีดกับสอมเขาหากัน และผุดลุกขึน ้ เดินคอแข็ง
ออกไปจากโตะ ลุงแอนดี้กับพี่ชาญชัยขยับจะลุกตาม แตเมื่อเห็น
สายตาของปูท่จ ี องมองมา ทั้งคูก็ไดแตน่ังกมหนาฝนใจรับประทาน
อาหารเชาตอไปเงียบ ๆ
ปูกระแอมเบา ๆ หันหนากลับมาทางลูกสาวคนโปรด และ
เริ่มตนดวยนํ้าเสียงเรียบ ๆ
“พี่นอ งในครอบครัวเดียวกันก็เหมือนกับอวัยวะสวนตาง ๆ ใน
รางกาย ถึงจะกระทบกระทั่งกันบาง มีเรื่องไมพออกพอใจกันบาง ก็
ถือวาเปนเรื่องธรรมดา แตจะโกรธเคืองกันถึงขั้นเอามีดเอาพรามา
ตัดสวนหนึ่ งสวนใดทิ้ง ก็คงไมถูกตอง และออกจะเปนที่ใหคนอื่น

om
หัวเราะในความโงเขลาของเราไปเปลา ๆ ...เปกกี้กับชาญชัยก็ทํา

.c
ไมถูกที่กอความรําคาญรบกวนคนอื่นแตนุชเองก็ทําไมถูกที่ลวงเกิน

ot
กาวราวพี่สะใภ”

sp
ปูใชผาเช็ดปากเช็ดตะเกียบชา ๆ
“นับแตคืนนี้ เปนตนไป
og
ใหสนุกสนานกันในบานนี้ ไดแคสอง
bl

ยามหลังจากนั้นใหนภาสั่งคนใชใหตัดคัต-เอาต ไฟหองโถงขาง
e.

ลาง... แลวเย็นนี้ ใหนุชขึน

้ ไปขอโทษเปกกี้ทันทีท่ก
ี ลับมาจากที่
re

ทํางาน”
kf

ประกาศิตของปูทําใหทุกคนนั่งนิ่ ง
oo

...แตบางทีปูคงจะตองเปนฝายนิ่ งงัน ถารูลวงหนาวาคําสั่งดัง

eb

กลาว กลับเปนสิ่งที่สงผลรายแรงแกอนาคตของลูกสาวคนหนึ่ งของ

ตัวเองอยางไมคาดคิด
ad
lo

บรรยากาศในบานมึนตึงขึ้นหลังจากเหตุการณเชาวัน
นัน้ ปาเปกกี้เก็บตัวไมยอมลงมารวมโตะอาหาร หรือพบปะกับใคร
ในบาน แมอานุชจะบากหนาขึน ้ ไปหาถึงสองครั้งสองครา แตปาเปก
กี้ก็ไมยอมใหพบ จนกระทั่งอานุชระอาประกาศกองคําขอโทษ
ไวหนาประตูหอง
 ลุงเทียนถือหางเขาขางอานุชในเรื่องนี้ อยางเต็มที่ และหามไม
ใหพ่ีระวีกับพี่ดวงดาวไปรวมสังสรรคกับพวกพี่ชาญชัยอีกเปนอัน
ขาด..บรรยากาศแหงความสนุกสนานรื่นเริงเมื่อแรกเริ่มคอย ๆ
กรอยลง เพื่อนฝูงของพี่ชาญชัยแวะมากินเหลากินเบียรกันหลังเลิก
งานเพียงชั่วพักเดียว แลวก็แยกยายกันกลับ จนในที่สุดพี่ชาญชัย
ตองเปนฝายขับรถออกไปเที่ยวหรือรวมวงกับพรรคพวกนอกบาน
โดยมีอานันทนาติดรถไปดวยแทบทุกคืน
ถึงแมวาปูจะไมคอยพอใจการทําตัวของลูกสาวคนรองนัก แต
อยางมากที่สุดปูก็เพียงแตเขมนมองดวยสายตาที่ขุนเคือง สวนยา

om
เนี ยมนั้นเปนที่รูกันวา ไมเคยที่จะออกปากดุดาวากลาวลูกหลานมา

.c
แตไหนแตไรแลว ในความรูสึกนึ กคิดของยาเนี ยมนั้น ลูกหลานทุก

ot
คนเปนคนดีท่ไี มเคยทําอะไรผิดราย... จะมีก็แตยาเหมยหลิงที่เฝา

sp
มองหลานชายและลูกเลี้ยงดวยแววตาครุนคิดอยูลึก ๆ
og
นาน ๆ แกจะพึมพําประโยคที่ติดปากวา
bl
“พูดถึงโจโฉ...”
e.

แลวก็เงียบไปโดยไมตอใหจบประโยค
re
kf
oo
eb

เมื่อเวลาลวงเลยมาจนถึงทุกวันนี้ หลายคนทีย ่ อนกลับ

ไป มองดูเหตุการณรายแรงที่เกิดขึน ้ ในบานเรา มักจะพูดเปนเสียง
ad

เดียวกันวา หากตอนนั้นอานนทอยูดวย เรื่องราวตาง ๆ ก็คงจะไม

lo

เกิดขึน้
ในกระบวนลูกของปูท่เี กิดกับยาเนี ยม อานนทถูกจัดความ
สําคัญไวในลําดับคอนขางสูง ไมวาจะในที่บานหรือที่ทํางาน บางคน
คอนนิ นทาวาปูเหอลูกชายที่เปนดอกเตอร แตบางคนก็ยอมรับ
นับถือความสามารถของอานนท แมวาแกจะแกทฤษฎีฝรั่งมากไป
หน อยและติดจะเจาสําราญอยูนิด ๆ แตก็เปนคนที่พูดจาหรือทํา
อะไรเปนหลักเปนเกณฑ ชนิ ดที่ปูเองก็ไมกลาโตเถียงกับลูกชายคน
นี้ ในเรื่องงาน
 ปูมักจะพูดวา...
“ไอเรามันพวกจับฉาย-จับอะไรไดก็โละ ๆ ลงหมอ สวนขานั้นอี
มันเนื้ อซาเตก-มีสูตร มีเครื่องปรุง มีวิธีการปง การยางที่แน นอน
ตายตัว... ถาคิดอานเปดรานอาหารขายฝรั่งมังคา มันก็ตองใชกุก
อยางนนทมัน”
นอกจากพี่ระวีท่อ ี านนทสามารถชี้นกเปนไมไดแลว ก็มีอานันท
นาอีกคนหนึ่ งซึ่งถึงแมจะออนกวาอานนทแปดเกาป แตก็เปนลูกแม
เดียวกันที่อานันทนาใกลชิดมากที่สุดในชวงหนึ่ ง และเชื่อฟงคําพูด
มากที่สุด เมื่ออานนทไปเรียนตออเมริกา อานันทนาจึงออกจะควาง

om
เพราะขาดคนที่พอจะปรึกษาหารือหรือเหนี่ ยวรั้งได เพราะแมวาอา

.c
นันทนาจะเปนคนเรียบ ๆ เงียบ ๆ หงิม ๆ แตก็คอนขางดื้อรั้นอยูใน

ot
ที ไมยอมลงใหใครงาย ๆ โดยเฉพาะถายิ่งหามไมใหทําอะไรก็

sp
เหมือนกับยิ่งยุใหมุทําหนักขึน้ ไปอีก
og
ทุกครั้งที่ไดยินคนพูดถึงเรื่องอานันทนาในทํานองที่วา ถา
bl
อานนทอยูดวยในตอนนั้น เหตุการณตาง ๆ ก็อาจจะเปลี่ยนแปลง
e.

ไป... อานนทมักจะเพียงแตกอดอกแน น พรอมกับถอนหายใจลึก ๆ

และยักไหลนอ  ย ๆ โดยไมพูดหรือแสดงความคิดเห็นอะไร
re
kf
oo
eb

ฉันจําไดวาวันทีเ่ กิดเรื่องใหญเปนวันอาทิตย เพราะฉัน

ad

กับพีน
่ ภิศไมไดไปโรงเรียน ดูเหมือนเราจะนั่งเลนตัวตอกันอยูท่ี
lo

นอกระเบียง... ตอนนั้นของเลนพวกตัวตอยังเปนของใหม คุณตาซื้อ

มาฝากจากเยอรมนี หรือฝรั่งเศสก็ไมแน ใจ รูแตวาฉันชอบตอเปนรถ
ดับเพลิงคันใหญ ๆ พอใสแบตเตอรี่ รถก็จะแลนไดแถมยังเปดหวอ
และไฟกะพริบวับ ๆ
“บอกแมมาเดีย ๋ วนี้ นะยายนันท วาเรื่องนี้ มันเกิดขึน
้ ไดยังไง...”
เสียงยาเนี ยมที่ดังขึน
้ ดวยอารมณโกรธจัด ทําใหฉน ั กับพี่นภิศรี
บวางมือจากการเลน... นี่ เปนครั้งแรกที่ฉน ั ไดยินเสียงทํานองนี้ จาก
ยา
 “เรื่องมันลวงเลยจนแดงโรขนาดนี้ แลว แกจะมานั่งอมพะนําอยู
ทําไม”
ฉันไดยินเสียงทุบตีระคนดวยเสียงรองไหดวยความเจ็บปวด
“จะบอกออกมาเองหรือจะใหแมตีแกจนตาย”
ยาเนี ยมเอ็ดตะโรทั้งเสียงหอบฮัก ๆ
“ไมเอาน าแมเนี ยม...” เสียงยาเหมยหลิงรองหาม “...ลูกเตา
แท ๆ จะฆาจะแกงกันทําไม”
“เจอยาหามฉัน... ดูซิมันทํางามหนาแคไหน อยูดี ๆ ก็ทองขึน ้

om
มาโดยไมมีพอ”

.c
“ไอหยา...”

ot
ยาเหมยหลิงอุทานเสียงหลง

sp
“...อัว๊ นึ ก ๆ อยูแลวเชียว... พูดถึงโจโฉ โจโฉอีก็มาจริง ๆ”
og
ฉันไมรูวาเรื่องราวในวันนั้นเปนอยางไรตอไป เพราะแมรีบ
bl

ออกมาฉุดมือฉันกับพี่นภิศกลับเขาไปในหอง แมปดประตูหนาตาง
e.

และเปดเพลงโอเปราที่แมชอบเสียงดังลั่น ราวกับจะกลบเสียงตาง
re

ๆ ภายนอก และกลบความทรงจําของฉันกับพี่นภิศจากเสียงของยา
kf

เนี ยมกับยาเหมยหลิงเมื่อครู
oo
eb
ad
lo
 19.

om
.c
เรื่องอานันทนาเปนทีอ ่ ้อ
ื ฉาวและรํ่าลือกันรวดเร็ว

ot
เหมือนอยางที่เรียกกันวา “ไฟไหมสําเพ็ง” ...พวกผูใหญมีสีหนา

sp
และทาทางครํ่ าเครียด ไมมีใครพูดเลนหรือยิ้มหัวกันเหมือนเคย
og
สวนพวกคนใชก็พากันจับกลุมซุบซิบ วิพากษวิจารณไปตาง ๆ นานา
bl

ยาเนี ยมเอาแตรองไหจนนํ้าตาแทบจะเปนสายเลือด มิไยที่ลุง

e.

นัฐ ปาอร พอ แม และอานุช อาดอน จะเฝาปลอบโยนอยางไรก็ตาม

re

ยาเหมยหลิงตีโพยตีพายไมยอมหยุด แกพรํ่ าแตพูดวา “มี

kf

ลูกสาวก็เหมือนมีสวมอยูหนาบาน ตอนนี้ ก็เหม็นไปทั่วแลว ไมรูจะ

เอาหนาไปไวท่ไี หน”
oo
eb

สวนลุงเทียน ปาทรงศรี ลุงแอนดี้ และปาเปกกี้น่ิ งเฉยโดยไม

พูด หรือออกความคิดเห็นใด ๆ ทั้งสิ้น
ad

...มีแตปูคนเดียวซึ่งสามารถคุมสติไดอยางสงบเยือกเย็นตอ
lo

เรื่องราว รายแรงและสะเทือนใจที่เกิดขึน ้
ปูพูดแตวา...
“พอแมเลี้ยงลูกไดแตตัว เหมือนชางตอเรือที่ถึงจะตอเรือทุกลํา
ใหวิเศษขนาดไหน แตเจาของเรือหรือไตกงจะเอาเรือไปลองทําอะไร
หรือแลนไปไดไกลกี่มากนอยก็สุดแทแตใจเขา เพราะเกินกวา
สติปญญาเราจะคาดเดาไดลวงหนา”
ฉันมารูในภายหลังวา ตอนแรกปูคิดที่จะแกไขเรื่องอานันทนา
ดวยการจัดการใหแตงงานกับพอเด็กใหเปนเรื่องเปนราว แตจน
ปญญาอยูตรงที่ไมวาจะพูดจาหวานลอมอยางไร อานันทนาก็ไม
ยอมปริปากวาใครเปนพอของเด็กในทอง
เมื่อความคิดเรื่องการแตงงานลางอายลมเหลว ยาเหมยหลิงก็
เสนอใหสงตัวอานันทนาไปอยูฮองกงสักพักจนกวาจะคลอด และ
เรื่องซาแลวจึงคอยกลับเมืองไทย แตอานันทนาก็ยืนกรานอยางหัว
เด็ดตีนขาดวาจะอยูท่บ ี านโดยไมยอมไปไหนทั้งสิ้น... ความดื้อรั้น
ของอานันทนาทําใหยาเนี ยมโกรธแทบคลั่ง ยาทุบตีอานันทนาโดย
ไมย้งั มือ ทั้งที่แตไหนแตไรไมเคยที่จะลงไมลงมือกับลูกหลานแมแต

om
แปะเดียว

.c
ตลอดเวลาเหลานั้น คนที่มีทาทีวิตกเรื่องอานันทนาจนนั่งไม

ot
ติดเห็นจะเปนพี่ชาญชัย...

sp
นับแตเกิดเรื่องอานันทนาขึน ้ พี่ชาญชัยก็เปลี่ยนไปจากเดิม
og
ราวคนละคน จากหนุมเจาสําราญที่ไมรูจักทุกขรอนกับชีวิต กลาย
bl
เปนคนเครงขรึมและหมกมุนครุนคิด เมื่อเลิกงานในตอนเย็นก็จะ
e.

เก็บตัวเงียบอยูในหองเพียงลําพัง ไมสังสรรคหรือออกไปเที่ยวเตร
กับเพื่อนฝูงอยางเคย... แมวาตั้งแตวันอาทิตยน้ันเปนตนมา พี่ชาญ
re

ชัยจะไมเคยเยี่ยมกรายเขาไปใกลอานันทนาอีก แตก็ดูเหมือนวาจะ
kf

คอยเงี่ยหูฟงขาวคราวและความเคลื่อนไหวตาง ๆ อยางใจจดใจจอ
oo

ถึงพี่ชาญชัยจะใกลชิดกับอานันทนาอยางมากในชวงกอนเกิด
eb

เรื่อง และน าจะเปนคนที่รูเบาะแสหรือความตื้นลึกหนาบางของ

ad

เรื่องนี้ ดีกวาใคร แตพ่ช ี าญชัยกลับปดปากสนิ ทและยืนกระตายขา

lo

เดียวแตวาไมรูไมเห็น
“ชาญชัยมันเปนยังไงของมันวะ ถึงไดเห็นขี้ดีกวาไส...”
ลุงนัฐซึ่งปกติไมชอบยุงเรื่องของคนอื่น ระเบิดขึน ้ อยางเหลือ
อดในวันหนึ่ ง
“...ก็ตะลอน ๆ ไปดวยกันทุกคืน ยังไง ๆ มันก็นาจะตองระแคะ
ระคาย อะไรบาง หน็อยนี่ กลับใจดํายิ่งกวาอีกา ปลอยใหยายนันท
อุมทองไมมีพอจนถูกแมจาเฆี่ยนเสียน วมไปทั้งตัว”
 พอมองดูควันบุหรี่สีเทาออนที่โรยตัวออยอิ่งจากกนบุหรี่ท่ค
ี ีบ
ไวในมือ ดวงตาที่พองโตฉายแววดุดันจนน ากลัว
“จริง ๆ นะพี่นัฐ ใหรูหน อยเถอะวาไอผูชายหนาตัวเมียนั้นมัน
เปนใคร ตอใหย่ง ิ ใหญมาจากไหน ผมนี่ แหละจะลากคอมันมาเอา
เลือดหัวลางตีนพอกับแมใหสมแคน”
คําพูดของพอทําใหทุกคนที่อยูดวยในตอนนั้น หรือไดฟงคํา
บอกเลาในเวลาตอมา พากันสะดุงไปตาม ๆ กัน เพราะรูถึงนิ สัย
มุทะลุของพอเปนอยางดี

om
แตคนที่หวาดระแวงคําพูดของพอมากกวาใคร ก็คือพี่ชาญ

.c
ชัย... หลังจากวันที่พอประกาศจะจัดการกับผูชายที่ทําลายอานันท
นา และทํารายนํ้าใจปูกับยาเปนตนมา พี่ชาญชัยก็เอาแตหลบหนา

ot
พอ เก็บเนื้ อเก็บตัวยิ่งกวาเดิม และล็อกประตูแน นหนาไมยอมให

sp
ใครแมแตปาเปกกี้ลวงลํ้าเขาไปในหองพักของตนโดยเด็ดขาด
og
bl
e.
re

ปูเปนคนรูปรางเล็ก และผายผอมจนเมื่อเวลาทีถ ่ อดเสื้อ

kf

จะมองเห็นซี่โครงเรียงรายกันเหมือนรั้วไมระแนงผุ ๆ เนื้ อหนังที่

oo

เรียกไดวาติดกระดูกนั้นเหี่ยวยนรวบลู ใบหนาเต็มไปดวยรอยกระ
สวนที่สะดุดตาที่สุดคือหนาผากที่กวางและโหนกนูนเหมือน
eb

หนาผากเสือโครง คิ้วที่ดกดําตัดกับเสนผมสีดอกเลาซึ่งตัดเกรียน
ad

ติดหนังหัว และดวงตาที่แจมใสเหมือนแสงไฟจากประภาคาร ซึ่งแม

lo

จะเปนคืนขางแรมที่มืดมิด หรือวันที่ทะเลคลั่งดวยลมมรสุม ก็ยังคง

ยืนหยัดสาดแสงเกื้อกูลชาวเรือใหรอดพนจากหมูหินโสโครกหรือ
แนวปะการัง
ปูเปนคนพูดนอย... และถายิ่งมีเรื่องใหตองครุนคิดมากขึน ้ เทา
ไหร ปูก็จะยิ่งพูดนอยลงอีกเทานั้น วิธีการที่จะรูวาปูคิดอะไรอยู ก็ดู
ไดจากลักษณะและทาทางของปู... ถาปูน่ังหันหลังใหหนาตาง ทอด
สายตาไปที่ประตู วางขอศอกทั้งสองขางลงบนโตะ โดยมือขางหนึ่ ง
คลึงเหรียญบาทสมัยรัชกาลที่ 6 ที่ปูไดมาตั้งแตสมัยเปนจับกังอยูชา
ๆ นั่นแปลวาปูกําลังคิดเรื่องงาน
...แตเมื่อใดที่ปูหันหนามองออกไปนอกหนาตาง เทาคางกับขอ
ศอก ขางหนึ่ งที่วางอยูบนกรอบหนาตาง ตอนาน ๆ จึงจะถอน
หายใจหนัก ๆ สักครั้งหนึ่ ง นั่นคือเวลาที่ปูตองการอยูเพียงลําพัง
เพื่อคิดอะไรที่เปนเรื่องสวนตัว
ตั้งแตเล็กจนโต ฉันจําไดวาเคยเห็นปูน่ังมองออกไปนอก
หนาตางเปน เวลาเนิ่ นนาน และถอนหายใจหนัก ๆ บอยครั้ง อยู
เพียงสองคราวเทานั้น

om
และคราวแรก ก็คือชวงที่เกิดเรื่องอานันทนา...

.c
ot
sp
เรื่องอานันทนาสงผลกระทบกับใครหลายตอหลายคน
og
ในตึก โดยเฉพาะพวกเด็กหญิงและเด็กสาว... แมเขมงวดกับพี่นภิศ
bl

ถึงกับจะสงตัวไปอยูในโรงเรียนประจําที่มีแตเด็กผูหญิงลวน ๆ แต
e.

พอกับคุณตาคัดคานความคิดของแมอยางเต็มที่
re

“ผมไมเห็นดวยกับความคิดบา ๆ ของคุณ...” พอเอ็ดตะโรและ

kf

โยนใบระเบียบการของโรงเรียนประจําทิ้งไปทางหนึ่ ง “...ถายายภิศ
oo

มันไมมีพอ มีแม หรือเราไมมีเวลาจะเลี้ยงดูมันเองก็ไปอยาง นี่ คุณ

eb

เองก็อยูวาง ๆ ทั้งวัน กะอีแคเจียดเวลาจากการประดิดประดอยแตง

เนื้ อแตงตัวของคุณมาดูแลลูก คุณก็ไมอยากจะกระดิกตัวทํา หนําซํ้า
ad

ยังจะขับไลไสสงมันไปอยูท่อ ี ่น
ื เพื่อปดความรับผิดชอบของตัวเองอีก”
lo

“ฉันน ะเปนหวงลูกฉัน...” แมขน

ึ้ เสียง “ไมอยากใหมันฉาว
เหมือนคนอื่น”
“คนอื่นที่คุณพูดถึงน ะ นองสาวผมนะ และบอกไวตรงนี้ วา ผม
ไมชอบใหใครมาพูดจาซํ้าเติมพี่นอ  งผม ไมวามันจะระยําตําบอน
ขนาดไหน”
“พวกวงศาคณาญาติของคุณลวนแลวแตคนวิเศษทั้งนั้น”
แมแดกดัน และหอบพี่นภิศกับฉันวิ่งโรไปหาคุณตา...
 คุณตาของฉัน... ดร.ขจรเกียรติ ไพศาลพันธกิจ เปนเพื่อนเกา
คนหนึ่ งของปู แมวาพอจะเคยกระทบกระเทียบวา ปูกับคุณตาลงเรือ
จากเมืองจีนมาเปนจับกังในเมืองไทยพรอม ๆ กัน และถึงแมวาตาง
คนก็ประสบความสําเร็จในชีวิตพอ ๆ กัน แตการใชชีวิตของทั้งสอง
คนแตกตางกันอยางสิ้นเชิง คือในขณะที่ปูมัธยัสถและเรียบงาย ไม
ชอบสุงสิงกับใคร แตคุณตากลับใชเงินเปนเบี้ย ชอบความหรูหรา
ฟุมเฟอย และมีหนามีตาในวงสังคม
คุณตาเคยพูดถึงปูวา... “ไอเหลียงมันมีเงินเปนนาย จะทําอะไร
นิ ดหน อยก็เกรงใจเงิน ผิดกับอัว๊ ชอบเปนนายของเงิน... เกาเจง-คน

om
เราอยางเกงก็อยูดูโลกไมเกินรอยป ตอใหมีเงินกองทวมหัว เวลา

.c
ตายไปอยางดี ลูกหลานมันก็แคเผาแบงกกงเตกสงไปใหพอเปนพิธี

ot
ไอแบงกจริง ๆ ที่เราหาเอาไว สักใบเดียวมันก็ยังไมกลาเผาใหเรา

sp
เลย”
แมจะตามใจแมขนาดไหน ogแตเรื่องที่แมจะสงพี่นภิศเขา
bl
โรงเรียนประจํา คุณตาก็ไมเห็นดวย
e.

“โลกเราเดีย ๋ วนี้ มันไมเหมือนกับสมัยกอน เรื่องอะไรเอ็งจะเอา

ลูกไปเก็บไวในตูเซฟ เคาเป-พอเดินออกมาจากตู มันก็ถูกคนอื่น
re

หลอกไปแดกเลย”
kf

“แลวเตี่ยวาถาใหมันอยูขางนอกอยางนี้ แลวจะไมเสียผูเสียคน
oo

อยางอามันหรือคะ”
eb

“คนเรามันเหมือนกันเมื่อไหร...” คุณตายกแกวบรั่นดีขน ึ้ จิบ

ad

“...อีหนู เอ็งจะไปคิดวาหยอนเบ็ดลงไปในนํ้าทีไร มันจะตองไดปลา

lo

ติดเบ็ดขึน ้ มาทุกครั้ง แหมมันก็ออกจะอิมพอสซิเบิลไปหน อย”

“แลวเตี่ยคิดวาทางบานนั้น เขาจะแกปญหาเรื่องลูกสาวเขา
ยังไง”
แมซักราวกับคุณตามีญาณวิเศษที่สามารถรูอะไรลวงหนาได
“เตี่ยจะไปรูไดยังไงวะ...” คุณตาสงเสียงลงเลง “...แตคนอยาง
ไอเหลียง ธุรกิจพันลานหมื่นลานมันยังดูแลได กะอีแคลูกสาวคน
เดียวมันก็คงตองหาทางออกของมันไดแน อยาไปหวงอะไรมันเลย”
 ไมทันทีป ่ ูกับยาเนียมจะหาทางออกในปญหาทีเ่ กิดขึ้น
ไดสําเร็จ จู ๆ คืนหนึ่ งก็เอะอะโวยวายกันทั้งตึก เพราะอานันทนา
หายไปจากหองพัก... คนใชท่เี ขาไปเก็บถวยชามใสอาหารเย็นของ
อานันทนา เลาปากคอสั่นวาพอเปดประตูเขาไปก็ไมมีอานันทนาอยู
ในหองแลว ตอนแรกคิดวาคงจะออกไปเดินเลนที่ระเบียงก็ว่ง ิ ตาม
ไปดูจนทั่ว ถามหากับใครก็ไมมีใครรูเรื่องสักคน

om
พอสั่งใหคนใชเปดไฟทั้งตึก เอาสปอตไลตสองทั่วบริเวณสนาม

.c
หญา และสนามเทนนิ ส ซึ่งตอนนั้นยังเปนลานโลง ๆ แตก็ไมมี
วี่แวว... ลุงเทียน ลุงแอนดี้ ลุงนัฐ อาดอน และพี่ระวีเอารถออกตาม

ot
หากันจาละหวั่น มีแตพ่ช ี าญชัยซึ่งปดหองดับไฟมืดอยูคนเดียว ซึ่ง

sp
ปาเปกกี้ออกรับแทนวาลูกชายของแกไมสบายมาตั้งแตหัวคํ่ า ทาน
ยาแกไขเขาไปก็เลยคงจะหลับไมรูเรื่อง
og
bl

คืนนั้นทั้งคืนไมมีใครเปนอันนอน เสียงอานุช พี่ดวงดาว และ

e.

ใครตอใครหมุนโทรศัพทถามตามบานเพื่อนฝูงของอานันทนาไม
re

ขาดสาย พอ ๆ กับเสียงโทรศัพทจากคนที่ออกไปตระเวนหาขาง
kf

นอกโทรกลับมาถามความคืบหนา แตจนกระทั่งรุงเชาก็ไมมีใครได
รองรอยของอานันทนาเลย
oo

ยาเนี ยมตั้งตนรองไหอีกครั้งหลังจากที่น้ ําตาเหือดมาพักใหญ

eb

ยาเหมยหลิงสงภาษาจีนลงเลงดาทอคนใชอยางอารมณเสีย ในขณะ
ad

ที่ยามาลัยนิ่ งเงียบและเฝามองเหตุการณอยูหาง ๆ
lo

ตั้งแตเชาตรู... ปูน่ังจมอยูบนเกาอี้ไมมะเกลือในหองโถงชั้น
ลาง หันหลังใหประตูทางเขาราวกับไมสนใจใครทั้งสิ้น ศีรษะที่วาง
อยูบนหลังมือ ซึ่งเทาแขนกับกรอบหนาตางนั้นหลุบตํ่ า ดวงตาที่
แจมใสเหมือนไฟประภาคารหรี่แสงลงอยางออนลา และเหมอลอย
ผานชองหนาตางที่เปดกวางออกไปไกลแสนไกล ทามกลางความ
เงียบในหองโถง มีแตเสียงถอนหายใจหนัก ๆ ของปูดังขึน ้ เปนชวง ๆ
เมื่อฉันกับพี่นภิศกลับจากโรงเรียนในตอนเย็น ก็ยังคงเห็นปู
นั่งอยูท่เี ดิม และแมกระทั่งตอนกลางคืนเมื่อฉันแอบยองลงมาขาง
ลาง ก็ยังมองเห็นเงาตะคุมของปูอยูตรงหนาตางบานนั้น

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 20.

om
.c
ยิง
่ อานันทนาหายไปนานเทาไหร พวกเราก็ยง ิ่ วิตกกังวล

ot
และคาดคะเนไปตาง ๆ นานา ซึ่งลวนแตเปนไปในทางที่ไมเปน

sp
มงคลและน าหวาดกลัว... พวกผูใหญผลัดเวรกันไปดูศพไมมีญาติ
og
ตามโรงพยาบาลตาง ๆ ทั้งในกรุงเทพฯ และตางจังหวัด รวมทั้ง
bl
โกดังที่วัดดอน... และแมวาทุกครั้งจะพบกับความผิดหวัง แตน่ันก็
e.

ทําใหทุกคนยังพอมีความหวังหลงเหลืออยูบาง แมวาจะเปนความ
หวังที่ริบหรี่ลงทุกขณะก็ตาม
re

อาดอนขอแรงเพื่อน ๆ และลูกศิษยลูกหาที่เปนตํารวจชวยสืบ
kf

หารองรอยอยางแทบจะพลิกแผนดิน ในขณะที่พ่ช ี าญชัยกับลุงนัฐ

oo

ลงทุนไปเฝาตามไนตคลับและสถานที่ตาง ๆ ที่อานันทนาเคยไป
eb

เที่ยว แตก็ควานํ้าเหลว
ad

เมื่อพึ่งทางวิทยาศาสตรไมได บางคนก็หันเขาหาดาน
lo

ไสยศาสตร... ปาทรงศรีกับปาอรตระเวนไปตามตําหนักทรงเจาเขา
ผี ใหเจาพอเจาแมท้ง ั หลายชวยอีกแรงหนึ่ ง สวนยาเนี ยมกับยา
มาลัยขึน ้ กุฏิน้ันลงกุฏิน้ี ใหหลวงตาที่เคารพนับถือทั้งหลาย
ตรวจสอบดวงชะตา และทําบุญสะเดาะเคราะหใหกับอานันทนา
และที่นาประหลาดใจก็คือ ทั้งพระทั้งเจาตางก็ยืนยันวา อา
นันทนา ยังมีชีวิตอยู และอีกไมนานก็จะกลับมาเอง...
วันที่อานันทนากลับบานนั้น เปนวันหยุดอะไรสักอยาง แตคง
ไมใชวันเสารอาทิตย เพราะหากเปนวันสุดสัปดาหท่ต ี ึกเรามักจะไม
คอยมีใครอยูกันพรอมหนาพรอมตา
ฉันรูสึกวาวันนั้นจะมีฝนตกปรอย ๆ แตเมื่อพูดกับพี่นภิศใน
ตอนหลัง พี่นภิศกลับยืนยันวาฝนไมไดตกในวันนั้น แตลงหนักใน
ตอนกลางคืนตางหาก... อยางไรก็ตาม สิ่งที่ฉน ั จําไดติดตาก็คือ
รอยเทาเปลาของอานันทนาซึ่งเปอนโคลนเปนจํ้า ๆ ที่ยํ่าลงบนพรม
สีแดงผืนใหญท่ป ี ูหองโถงชั้นลาง
และถึงแมวาเวลาจะลวงเลยมานานนับเปนป ๆ แตทุกครั้งที่
มองดูพรมผืนนั้น ฉันก็มีความรูสึกเหมือนกับวารอยเทาชื้น ๆ ดวย
คราบโคลนของอานันทนายังคงเปรอะเปอนอยูบนผืนพรมเชน

om
เดิม...

.c
ot
sp
อานันทนาเซซังกลับบานในสภาพทีป
og ่ อแปและออน
bl

ระโหย เหมือนลูกนกที่บินฝาพายุฝน อาหยุดยืนที่หนาประตู

e.

หองโถงอยางลังเลครูใหญกอนจะรวบรวมกําลังใจกาวเดินดวย
re

ทาทางที่ขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง มาหยุดยืนอยูตรงหนากรอบไม
สีดําที่ใสกระดาษแดงครํ่ าครา ซึ่งแตมตัวหนังสือภาษาจีนสีทองราง
kf

เลือนและคุกเขาลงกมหนานิ่ ง
oo

ปูเบือนหนาจากหนาตางและหันกลับมาทางลูกสาวคนรองชา
eb

ๆ ดวงตาที่เคยแจมใสฝามัวดวยกระไอผาวของหยาดนํ้าตาที่เออ
ad

ออกมา... ปูน่ังมองอานันทนาจากเกาอี้ไมมะเกลือที่จมรางอยูทุกวัน
lo

นับตั้งแตอานันทนาหายไปจากบาน ดวยสายตาที่ปวดราวอยูพัก
หนึ่ ง กอนจะถอนหายใจลึก ๆ และคอย ๆ ลุกขึน ้ ยืน... หลังที่คอม
และไหลท่ล ี ูลงในชวงเวลาหลายวันที่ผานมา เหยียดตรงขึน ้ อีกครั้ง
ขณะที่กาวเดินทีละกาวมาหยุดอยูเบื้องหลังลูกสาว ปูเงยหนาขึน้
มองคําวา “หงี” หรือ “คุณธรรม” ในกระดาษแดงนั้นอยูน่ิ งนาน
“นันทนา...”
ปูรองเรียกดวยนํ้าเสียงที่ถึงแมจะแหบเครือ แตก็ยังคงเปยม
ไปดวยความเมตตา ในขณะที่อานันทนากมหนางุดลงไปอีกราวจะ
แทรกมันลงไปในพื้น มีแตเสียงสะอื้นฮัก ๆ ที่ดังอยูไมขาดสาย
“...เช็ดนํ้าตาเสีย”
ปูวางมือที่ส่น
ั เทาขางหนึ่ งลงบนบาลูกสาว พลางยกมืออีกขาง
ขึน
้ ปายขอบตาตัวเอง
พวกเราที่กรูกันลงมาอออยูท่บ ี ันได คอย ๆ หันหลังกลับขึน
้ ไป
บนตึก อยางเงียบ ๆ ทิ้งใหปูยืนอยูกับอานันทนาเพียงลําพัง

om
.c
แมจะไมมีใครเคยรูวา อานันทนาหายไปไหนมา แตสง ิ่

ot
หนึ่ง ซึ่งแมแตพวกเด็ก ๆ ก็ยังพอจะรูกันไดก็คือ อาการของคนทอง

sp
ไดหายไป...แมถมึงตาเปนเชิงหามทุกครั้งที่พ่น
ี ภิศหรือฉันขยับจะ
เอยปากถามเรื่องนี้ สวนผูใหญคนอื่น ๆ พากันปดปากเงียบกริบ แต
og
ถึงอยางไรฉันก็ยังแอบไดยินพวกคนใชพูดกันวา อานันทนาไปทํา
bl

แทงมา
e.

ในตอนนั้นฉันยังไมเขาใจวา สิ่งที่พวกคนใชพูดถึงนั้นคืออะไร
re

แตเมื่อมารูในภายหลัง ฉันก็ย่ง
ิ ไมเขาใจหนักขึน
้ ไปอีกวา ทําไมยาเนี
kf

ยมถึงไดโกรธอานันทนาในเรื่องนี้ หนักยิ่งไปกวาตอนที่อานันทนา
oo

ทองไมมีพอเสียอีก เพราะในตอนนั้นถึงจะลงโทษเฆี่ยนตีอานันทนา
eb

หนักหนาขนาดไหน พอความโกรธบรรเทาลงแลว ยาก็ยังแวะเวียน

ไปดูแลอานันทนา... แตสําหรับตอนหลังนี้ ถึงจะไมลงไมลงมืออีก
ad

แตยาก็ไมยอมที่จะพูดจาหรือแมแตชายตาดูลูกสาวดวยซํ้าไป
lo

อานันทนาเก็บตัวอยูพักหนึ่ง แลวก็เริม
่ ออกเทีย
่ ว
กลางคืนอยางเดิมโดยไมแยแสสายตาของใคร ๆ... แมวาอานันท
นาจะออกไปและกลับมาตามลําพัง แตก็มีคนเห็นวาอานันทนาไป
เตนรําหรือกินขาวกับพี่ชาญชัยบอย ๆ
 พอกับลุงนัฐเริ่มจับตามองพี่ชาญชัยดวยสายตาแปลก ๆ ใน
ขณะที่ยาเหมยหลิงยอมลดทิฐิมานะถอรางลงมาหาลูกสะใภรองที่
เปนไมเบื่อไมเมากันมานาน... ไมมีใครรูวายาเหมยหลิงกับปาเปกกี้
ซุบซิบกันดวยเรื่องอะไร แตหลังจากนั้นอีกไมก่ว ี ัน พวกเราก็ไดกิน
ขนมหมั้นของพี่ชาญชัยกับลูกสาวของเพื่อนปาเปกกี้คนหนึ่ งโดยไม
มีปมีขลุย

om
ขาวการหมัน ้ ของพีช ่ าญชัยเปนเรื่องทีส
่ รางความสดชื่น

.c
แกบานเราเหมือนลมบนที่พัดพาเอาเมฆหมอกทะมึนที่ปกคลุมตึก

ot
เรามานับตั้งแตเกิดเรื่องอานันทนาใหลอยหางออกไป... เสียง

sp
ยั่วเยากระเซาแหยวาที่เจาบาว เสียงหัวเราะคิกคัก และความ
og
โกลาหลอลหมานในการทําความสะอาดบานชอง และตระเตรียม
เสื้อผาใหม ๆ สําหรับใสไปในงานแตงงานของพี่ชาญชัยซึ่งกําหนด
bl

ไวในปลายปน้ัน เรียกความมีชีวิตชีวากลับมาสูหมูญาติพ่น ี อ
 งอีก
e.

ครั้ง
re

ยาเหมยหลิงกับปาเปกกี้กลับมาคืนดีกันใหม และเปนเจากี้เจา
kf

การในเรื่องตาง ๆ ไมไดหยุด คนงานชุดแลวชุดเลาทยอยกันเขามา

oo

ซอมแซมและตอเติมหองพักของพี่ชาญชัย ขาวของเครื่องใชและ
eb

เฟอรนิเจอรใหม ๆ ถูกขนเขามาไมเวนแตละวัน... ในตอนแรกนั้น

ad

ปาเปกกี้อยากใหทาสีหองพี่ชาญชัยใหมเปนสีเหลืองไขไก ดูเหมือน
จะลงมือไปไดครึ่งหองแลว แตเมื่อยาเหมยหลิงมาเห็นเขาแกก็
lo

บงเบงใหเปลี่ยนเปนสีชมพู... เมื่อหองพี่ชาญชัยกลายเปนวิมานสี
ชมพูเรียบรอยแลว ปรากฏวายังมีสีเหลืออยูอีกหลายกระปอง ก็ไมรู
วาเปนความคิดของยาเหมยหลิง หรือของลูกสะใภคนรอง ที่ใหชาง
ปายสีท่เี หลือดานนอกดวย เสร็จแลวก็เลยลุกลามจนถึงทั้งหลัง
เบอเรอถูกฉาบดวยสีชมพูพริ้ง
“อกอีแปนจะแตก...” อานุชตบอกผางเมื่อมองเห็นคนงานกําลัง
ละเลงสีบนผนังตึก “...ลําพังหองอีตาชาญชัยหองเดียวฉันก็เหลือจะ
ทนทานอยูแลว โอย นี่ ฉน ั คงตองเอาปบคลุมหัวเวลาใครไปใครมา
บานนี้ ”
“หนูวาน ารักดีออกคะ เหมือนขนมเคกกอนเบอเริ่ม”
พี่นภิศแหงนหนามองดวยสีหนาที่มีรอยยิ้ม
“เคกเจกน ะซิยะ”
อานุชกระแทกเสียง แตเมื่อนึ กขึน
้ มาไดก็เงียบไป
“หนูวามันก็ไมเลวหรอก...” พี่ดวงดาวเอียงซายเอียงขวา
พิจารณา “...แหมนี่ ถาเปลี่ยนหลังคาเปนสีแดงอีกอยางก็สมบูรณ

om
แบบเลย”

.c
อานุชหันมาคอนหลานสาวประหลับประเหลือก

ot
ตึกเราเปนสีชมพูอยูพักหนึ่ ง แมจะไมเคยเปนวิมานของใคร

sp
ตราบจนกระทั่งมันซีดลงดวยกาลเวลา อานุชกับอานงพงาจึงจัดการ
เปลี่ยนใหเปนสีขาวอีกครั้งหนึ่ ง
og
bl
e.
re
kf

ถาจะมีใครสักคนทีไ ่ มรูสึกยินดีกับเรื่องการหมัน
้ ของพี่
ชาญชัยคนคนนั้นก็คงจะเปนอานันทนา เพราะนับตั้งแตครั้งแรกที่
oo

ไดยินเรื่องนี้ อานันทนาก็ผลุนผลันจากโตะกินขาววิ่งกลับไปหอง ชั่ว

eb

ครูเดียวก็มีเสียงเขวี้ยงปาขาวของอยูปงปง
ad

ดูเหมือนอานันทนาพยายามที่จะพบพี่ชาญชัย ถึงขนาดที่ขน ึ้ ไป
lo

หาถึงหองพัก แตก็ถูกปาเปกกี้คอยกันไว และรีบสงลูกชายคนเดียว

ของแกไปทําธุระอะไรสักอยางที่ญ่ป ี ุน...
อานันทนาอาละวาดไมเลือกหนาอยูพักหนึ่ ง กอนจะเปลี่ยน
เปนเศราซึม วันทั้งวันเอาแตนอนแบ็บอยูบนที่นอน นํ้าตาไหลพราก
เปนทาง หนาตาซีดเซียว ผมเผายุงเหยิง... บางครั้งก็จะยืนเกาะ
ลูกกรงหนาตางมองเหมอออกไปขางนอกดวยสายตาที่เลื่อนลอย
ปูตามหมอมาดูอาการอานันทนาอยูหลายครั้ง ซึ่งทุกครั้งหมอ
ก็เพียงแตฉีดยาบํารุง และแนะนําใหพาอานันทนาไปพักผอนที่อ่ น ื
แตจนแลวจนรอดก็ไมมีใครวางพอที่จะพาอานันทนาไปไหน

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 21.

om
.c
ยาเนียมเปนคนทีช ่ อบทําบุญสุนทานมาตัง ้ แตวัยสาว

ot
ซึง
่ อาจจะเปนนิ สัยที่ไดมาจากคุณทวดที่เคยเปนเจาของรานขาย

sp
เครื่องบวชนาค...ทุกคราวที่ไปทําบุญตักบาตร ยามักจะชักชวน
og
ลูกหลานไปกันเปนขบวน ยาชอบตักบาตรพระครั้งละรอยหรือสอง
bl
รอยองค ซึ่งตองไปดักใสแถวทาเตียน ศาลเจาพอเสือ หรือไมก็แถว
e.

เสาชิงชา ซึ่งเปนแหลงที่มีวัดเยอะ และพระแยะ ฉันจําไดวาตอนที่

ฉันกับพี่นภิศยังเล็ก ๆ นั้น ยาจะอุมเราทีละคน จับมือเล็ก ๆ ของเรา
re

กุมดามทัพพี คอย ๆ ตักขาวจากขันเงินใสลงในบาตรพระ ตามดวย

kf

อาหารและขนมไทย ๆ ที่หอดวยใบตองกลัดไมกลัด บางครั้งก็จะ

oo

เปนของแหงอยางไขเค็ม ผักกาดดองกระปอง เนื้ อกระปอง อสร.

eb

หรือสมสูกลูกไม
ad

เมื่อใสบาตรแลว ยาก็จะบอกใหเรานั่งลงกราบกับพื้น และ

lo

อธิษฐาน ขอพรใหเรียนหนังสือเกง ๆ อยาเจ็บไขไดปวย เปนลูกที่ดี

ของพอของแม
ฉันกับพี่นภิศเคยสงสัยวา แลวยาเองอธิษฐานขออะไร
บาง...ยาหัวเราะเมื่อไดยินคําถามของเราและตอบวา สิ่งที่ยา
อธิษฐานมีอยูสามประการ คือขออยาใหตองลําบากยากจนในตอน
แก เมื่อถึงอายุขัยก็ขอใหตายอยางสงบ และขอสุดทายก็คือขอให
สามี ญาติพ่น ี อ
 ง ลูกหลานทุกคนมีแตความสุขความเจริญ
ครั้นเมื่อถึงวันนี้ ฉันก็อดถามตัวเองไมไดวา ยาจะรูสึกผิดหวัง
หรือนอยใจหรือไม ที่คําอธิษฐานขอสุดทายของยาไมเปนผล... โดย
เฉพาะอยางยิ่งในเรื่องของอานันทนา...

ยิง
่ ใกลกําหนดวันแตงงานของพีช ่ าญชัยเขามาเทาไหร
อานันทนาก็ย่ง ิ เศราซึมยิ่งขึน
้ เวนแตบางวันที่จะมีอาการคลุมคลั่ง
ทําลายขาวของและทํารายตัวเองตาง ๆ นานา... ฉันจําไดวาครั้ง
หนึ่ งอานันทนาเอาเศษแกวกรีดหนาตาและเนื้ อตัวจนเลือดแดง

om
เถือก จนลุงเทียนตองจับตัวสงโรงพยาบาลประสาท

.c
อานันทนาอยูโรงพยาบาลเกือบเดือน และเมื่อกลับมาบาน

ot
แลวก็มีทาทีเปลี่ยนไป คือไมพูดจากับใครทั้งสิ้น วันทั้งวันขลุกอยูกับ

sp
ตุกตาตัวหนึ่ ง ประเดีย ๋ วก็อาบนํ้าแตงตัวใหตุกตา ประเดีย ๋ วก็บน
พึมพําจับความไมไดหรือ หัวเราะเอิก og
๊ อากกับตุกตา
bl

และดึก ๆ พวกเรามักจะไดยินเสียงอานันทนาฮึมฮัมเหกลอม
e.

ตุกตาตัวนั้นอยูแทบทุกคืน
re
kf
oo

พีช่ าญชัยกลับจากญีป ่ ุนกอนอานันทนาออกจาก

eb

โรงพยาบาล มีขนมและขาวของมาฝากใครตอใครทุกคน เวนแต

ad

อานันทนาคนเดียว... แตส่ง ิ ที่ทําใหพวกเราประหลาดใจยิ่งไปกวา

lo

นั้นก็คือ จู ๆ พี่ชาญชัยก็ประกาศถอนหมั้น ทั้งที่เหลือเวลาอีกเพียง

เดือนหรือสองเดือนก็จะถึงวันแตงงานแลว
ปาเปกกี้ทุมเถียงกับพี่ชาญชัยใหญโต แตครั้งนั้นนับเปนครั้ง
แรกที่พ่ช ี าญชัยกลาขัดใจแม จนในที่สุดปาเปกกี้ตองเปนฝายรามือ
ไปเอง สวนอดีตคูหมั้นของพี่ชาญชัยนั้นแตงงานกับนักธุรกิจชาว
สิงคโปรคนหนึ่ งไปกอนกําหนดวันแตงงานเดิม และยังอยูกินกับ
สามีอยางมีความสุขมาจนถึงเดีย ๋ วนี้ ซึ่งทําใหฉน
ั อดคิดไมไดวา หาก
พี่ชาญชัยไมดวนถอนหมั้นในครั้งนั้น ชีวิตของเธอก็คงจะผันแปรไป
อีกอยางหนึ่ ง
...แตท่แ
ี น ใจไดก็คือ คงจะไมมีความสุขอยางที่เปนอยูในเวลานี้

คําถามขอหนึ่งทีม ่ ักจะมีคนถามปูเสมอก็คือ นักธุรกิจซึง ่

จับอะไรเปนเงินเปนทองไปหมดอยางนายเหลียง สือพาณิชย เคย
กะเก็งอะไรพลาดบางหรือไม

om
เมื่อไดยินคําถามทํานองนี้ ปูจะยิ้มและตอบดวยนํ้าเสียงที่

.c
หนักแน นวา... “บอยไป”

ot
ปูเคยเลาวา การคาดเดาจิตใจคนซื้อนั้นไมใชเรื่องงาย ๆ

sp
เพราะนอกจากลักษณะนิ สัยในการซื้อ ความจําเปนเรงดวนในการ
ใชสอย คานิ ยม หรือกําลังซื้อแลว ยังมีปจจัยอื่น ๆ ที่คิดไมถึงเขามา
og
เกี่ยวของอยูดวยเสมอ
bl

“ครั้งหนึ่ งเราเคยทําผาเช็ดตัวออกมาขาย...” ปูเลาดวยสีหนาที่

e.

ยังคงเจือรอยยิ้ม “...ก็เปนขนาดคุณภาพปานกลางเพราะกะจะลง
re

ตลาดตางจังหวัด ราคาสงก็ต้ง ั เอาไวไมแพงนัก แตกลับขายไมออก”

kf

ปูแหงนหนาขึน ้ มองเพดานครูหนึ่ งคลายจะทบทวนความทรง

oo

จํา
eb

“สาเหตุท่ข ี ายไมออกเปนเพราะวา คนตางจังหวัดในสมัยนั้น

ad

เขาไมนิยมใชผาเช็ดตัวกัน มีแคผาขาวมาคนละผืนก็ใชประโยชนได
lo

สารพัดตั้งแตน ง ุ โพกหัว เคียนเอว หอของ มัดอะไรตอมิอะไร ไปจน

ถึงทําเปลเด็ก และเช็ดตัว”
ทามกลางเสียงหัวเราะเบา ๆ ของเจาของคําถาม ปูก็เลาตอ
ดวยเสียงเรียบ ๆ
“ยังมีอีกครั้งที่เราทําเสื้อยืดเสื้อกลาม... ทุกคนก็คงรูวาตลาด
ใหญท่ส ี ุด ของประเทศไทย คือพวกชาวนาชาวไร ทีน้ี เราอยากจะให
สินคามันติดตลาดเร็ว ๆ ก็เลยใชตราเคียวเปนยี่หอ เพราะคิดวาเปน
สิ่งที่ทุกคนรูจักดี และยังเปนตัวแทนถึงอาชีพของพวกเขา... ที่ไหน
ได ยี่ปวซาปวสงเสื้อคืนกันมาอุตลุด สอบถามดูไดความวา บริษท ั
คูแขงมันปลอยขาววาเสื้อเราเปนของคอมมิวนิ สต ขืนซื้อไปใสจะถูก
ตํารวจจับ แถมบางแหงมันยังแกลงเอาปากกาหมึกแหงเขียนรูป
คอนมาไขวกับเคียวบนฉลากของเราดวย ชวงนั้นพวกข.จ.กง. -
ข.จ.ก.อีกําลังบุกหนัก เลยไมมีใครกลาซื้อสินคาเรา”
“แลวทานแกปญหาเรื่องนี้ ยังไงคะ”
“เราก็ไมไดแกอะไรนอกจากเก็บเขาโกดังไวเฉย ๆ แตทีน้ี ก็มี
เด็กคนหนึ่ ง เอยชื่อไปหลายคนก็คงรูจัก เวลานี้ อีมีหางใหญโต แต
ตอนนั้นยังทําการคาเล็ก ๆ นอย ๆ แบบขายของแบกะดิน อีก็เหมา

om
เสื้อเราไปถูก ๆ เสร็จแลวก็ฉีกตราออก โฆษณาวาเปนสินคาสงนอก

.c
คนก็เหอมาซื้อกันใหญ ไดขาววาอีไดกําไรหลายสตางค”

ot
ปูยกถวยนํ้าชาขึน ้ จิบบาง ๆ

sp
“แตท่เี ราเก็งพลาดมากที่สุด og ก็เรื่องกระดาษเช็ดปากกับ
กระดาษชําระ... บริษท ั ฝรั่งมันสงคนมาหาเราชวนใหลงทุนดวยกัน
bl

แตเราดู ๆ แลว ไมเชื่อวาจะขายได สมัยนั้นมีผาเช็ดหนาผืนเดียวก็

e.

พอแลว ใชเสร็จก็ซักเอากลับมาใชไดใหม อยู ๆ จะใหใชกระดาษ

re

แบบครั้งเดียวทิ้งเลยเราก็คิดวา ลูกคาคงไมเอาดวย... ยิ่งกระดาษ

เช็ดกนยิ่งแลวใหญ ขอโทษกอนนะ...จะขี้จะเยี่ยวก็ใชน้ ําลางกัน
kf

ทั้งนั้น เรื่องอะไรจะเสียเงินซื้อกระดาษใหเจ็บกน จริงไหม”

oo

ปูวางถวยนํ้าชาลงบนโตะชา ๆ
eb

“เรื่องนี้ เรามาคิดทบทวนดูตอนหลังแลวถึงรูวา เปนเพราะเรา

ad

ทํากิจการเกี่ยวกับสิ่งทอ จึงใหความสําคัญกับสินคาบางตัว อยาง

lo

ผาเช็ดหนามากไป จนไมเห็นกระดาษเช็ดปากอยูในสายตา และอีก

อยางหนึ่ งคือลืมนึ กไปวา ลักษณะนิ สัยในการซื้อของคน
เปลี่ยนแปลงไปไดตามสภาพความเปลี่ยนแปลงของสังคม ของบาง
อยางที่เคยถูกมองวาเปนสิ่งฟุมเฟอยก็อาจกลายเปนสิ่งจําเปนตอ
ชีวิตประจําวันได”
“การเก็งตลาดไมใชเรื่องงายเลย เพราะตองคาดเดาจิตใจผูคน
เปนแสนเปนลาน...”
 ปูหัวเราะหึ ๆ ในคอ
“อยาวาแตคนแปลกหนาจํานวนมากมายขนาดนั้นเลย แมแต
คนใกลตัวที่เราคิดวารูจักเขาดีเพียงแคคนสองคน เราก็ยังเอาใจเขา
ไมคอยถูกแลว”

อานนทกลับมาเมืองไทยในชวงทีบ ่ ริษทั ในเครือ “นัฐกิจ

om
โกศล” กําลังมีการเปลี่ยนแปลงครั้งสําคัญ... แตเรื่องนี้ ลุงนัฐเคย
พูดทีเลนทีจริงวาบริษท ั ก็อยูของมันมาดี ๆ เพิ่งจะมาวุนวายก็อีตอน

.c
ที่อานนทกลับจากนอกนี่ เอง

ot
อานุชเลาวา ในชวงป 2510 กวา ๆ เปนชวงอันตรายที่สุดของ

sp
วงการคาและธุรกิจ อันเปนผลมาจากวิกฤตการณน้ ํามันโลก
og
โรงงานตาง ๆ ตองลดกําลังการผลิตเนื่ องจากปญหาการขาดแคลน
bl

พลังงาน
e.

“ก็อยางที่เพลงลูกทุงเขารองวา... นํ้ามันขาดแคลน คุยกับ

re

แฟนก็ตองดับไฟ”
kf

อานุชทําเสียงลงลูกคอตามทํานองเพลง
oo

“...หมดจากปญหาเรื่องนํ้ามัน ก็ยังตอดวยเหตุการณหลังวันที่
eb

14 ตุลา ที่นักศึกษาและคนงานเรียกรองอะไรตอมิอะไรกันไมได
ad

หยุด เสร็จแลวก็ตามดวยอเมริกาถอนทหารจากเวียดนาม... ตอน

นั้นพวกพอคาวิ่งกันพลาน จับทิศทางตลาดและการเมืองไมถูก พวก
lo

ที่มีทุนนอยหน อยก็พากันลมละลายขายตัว สวนพวกที่ทุนหนาก็

ขยักเบี้ยเอาไวไมควักมาลงเพิ่ม ตางคนตางก็กลัววาเมืองไทยจะ
เปนโดมินง-โดมิโน และกลายเปนคอมมิวนิ สตเหมือนเขมร ลาว
ญวน”
“แตพอเปนคนมองการณไกล...”
อานุชพูดถึงปูดวยนํ้าเสียงชื่นชม
“...แกพูดมาแตไหนแตไรแลววา เราทําการคาไมใชเพื่อ
ตักตวงผลกําไรเขากระเปาตัวเองฝายเดียว แตตองใหลูกคาอยูได
ดวย... แกวาพอคาที่ดี ลูกคาเปนฝายไดกําไร ไมมีพอคาคนไหนจะ
ทํามาคาขายอยูไดนาน หากทําใหลูกคาของตัวเองขาดทุนลงเรื่อย
ๆ”
ในขณะที่ใครตอใครพากันถอนตัวจากวงการหรือรอดู
เหตุการณอยูเงียบ ๆ ปูกลับทุมทุนลงไปอยางไมอ้น ั เพื่อใหลูกจาง
และคนงานทุกคนเห็นวา เราไมคิดที่จะหอบเงินหนี ไปไหน แตจะอยู
รวมกับพวกเขาที่น่ี ไมวาจะมีอะไรเกิดขึน ้ ในบานเมือง... ปูเขาเทกโอ
เวอรโรงงานสองสามแหงและผลิตสินคาประเภทสบูถูตัว

om
ผงซักฟอก และยาสีฟนออกขายในราคาถูก

.c
สาเหตุท่ป
ี ูทําเชนนั้นไดก็เพราะซื้อเครื่องจักรและอุปกรณการ

ot
ผลิตมาในราคาไมแพง หนําซํ้ายังไมตองทุมเงินโฆษณา หรือ

sp
ประดิดประดอยเรื่องแพ็กเกจ เนื่ องจากขณะนั้นสินคาประเภทนี้
กําลังขาดตลาด... ปูต้ง og
ั ชื่อสินคาเปนไทย ๆ อยางยาสีฟน “สุขสันต”
bl
สบู “หอมนวล” หรือผงซักฟอก “แมบาน” เสร็จแลวก็บรรจุกลอง
หรือถุงพลาสติกที่ออกแบบงาย ๆ ไมมีลวดลายวิจิตรพิสดารอะไร
e.

นอกจากชื่อยี่หอเปนตัวพิมพขนาดใหญสะดุดตา สีน้ ําเงินขอบขาว

re

บนพื้นแดง
kf

อยางไรก็ตาม สินคาพวกสบู-ยาสีฟนรุนนั้น ขายดีอยูแคยุค

oo

หนึ่ งเมื่อสถานการณการเมืองเปลี่ยนแปลงไป และผูคนเริ่มคลาย

eb

ความวิตกกังวลตาง ๆ ก็กลับเลิกนิ ยมสินคาราคาถูก แตกลับหันไป

ad

หาของราคาแพง ๆ ที่โฆษณาหนัก ๆ และทํากลองหรือฉลากหรู ๆ

lo

แทน
 22.

om
.c
อานนทไดช่ อ ื วา “เจาทฤษฎี” ประจําบริษท ั และมี

ot
ความคิดทีจ ่ ะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงระบบงานในเครือ “นัฐกิจโกศ

sp
ล” ใหสอดคลองกับตํารับตําราที่ไดรํ่าเรียนมา ซึ่งบางครั้งก็กอให
เกิดความไมพอใจหรือความขัดแยงกับพี่นอ og  งที่บริหารบริษท ั ตาง ๆ
bl
ในเครือ
e.

อานนทเปนคนแรกที่กลาวิพากษวิจารณสํานักงานกลาง หรือ
re

ศูนยรวม “พวกปศาจพันตา” ซึ่งเปนหูเปนตาและมันสมองของปูมา

ตั้งแตปูกลับมาจากฮองกง และเปนที่ครั่นครามของพนักงานและ
kf

บรรดาคนในตระกูลสือพาณิชยมาแตไหนแตไร เพราะคนพวกนั้น
oo

สามารถที่จะชี้ใหปูเห็นถึงความเคลื่อนไหวตาง ๆ ของบริษท ั ในเครือ

eb

ตลอดจนเลหเหลี่ยมพลิกแพลงหรือความผิดพลาดของผูบริหาร
ad

เพียงแคดูจากตัวเลขบางตัวหรือตัวหนังสือบางบรรทัด
lo

“ผมวาหมดสมัยแลวที่พอจะทําตัวเปนฮิตเลอรท่ฟ ี งแตรายงาน
ของพวกเกสตาโปอยาง ‘เหลาปศาจพันตา’ ที่เฝาคอยจับผิดชาว
บาน”
อานนทโผงผางขึน ้ มาในที่ประชุมผูบริหารในเครือ “นัฐกิจโกศ
ล”
“นนทมันหมายถึงหัวหนาตํารวจลับกับพวกตํารวจลับนาซี
สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง...”
ลุงแอนดี้เอียงตัวไปอธิบายใหปูฟง
 “วิธีการที่ใช ‘ปศาจพันตา’ เปนเครื่องมือควบคุมการทํางาน
ของผูบริหารเปนอุปสรรคสําคัญที่ขัดขวางความคิดริเริ่มสรางสรรค
และความเจริญเติบโตของบริษท ั ทําใหผูบริหารแตละคนไมกลา
ขยับตัวทําอะไรเพราะกลัวจะถูกปศาจพวกนั้นฟองพอ...”
อานนทกราดสายตาไปรอบโตะ แตไมมีใครกลาสบตาดวย
“ผมไมไดดูถูกความสามารถของคนของพอ แตตามความเปน
จริงแลว การดําเนิ นธุรกิจในทุกวันนี้ เปลี่ยนแปลงไปจากสมัยกอน
มากมาย หากใชหัวคิดเกา ๆ หรือระบบงานเกา ๆ มากุมกลไก

om
สําคัญของการบริหาร และการตัดสินใจตาง ๆ จะทําใหบริษท ั ของ

.c
เราลาหลังกาวไมทันคนอื่น... และอีกอยางหนึ่ ง บริษท ั ในเครือนัฐ
กิจก็แตกแขนงออกไปมากมาย แตละบริษท ั ก็ทําธุรกิจไปคนละ

ot
ประเภทคนละแนว เพื่อความคลองตัวแลวผมวาแตละบริษท ั น าจะ

sp
มี◌ิอิสระมากกวานี้ ในการบริหารงานตามแนวทางของตน โดย
og
สํานักงานกลางเปลี่ยนบทบาทของตัวเองเปนสํานักงานที่ปรึกษา มี
bl
หนาที่ใหคําแนะนําอยูหาง ๆ แทนที่จะเที่ยวกาวกายไปทั่วอยางทุก
e.

วันนี้ ”
re

“เฮียวานนทตองยอมรับในเรื่องประสบการณของคนใน
kf

สํานักงานกลางดวย...”
oo

ลุงเทียนแยงขึน ้
eb

“...ประสบการณและความเชี่ยวชาญของคนเกาคนแกพวกนั้น
ad

ไมใชจะสรางขึน ้ ไดในวันสองวัน และก็ไมใชจะเกิดขึน

้ ไดกับคนทุก
คน นักบริหารรุนใหมอาจจะมีความรูมีไฟแรง แตก็ยังขาด
lo

ประสบการณและความรอบคอบ การมีสํานักงานกลางอยูก็เหมือน
กับมีคนแกท่ร ี ูจักหนทางชวยประคับประคองพาคนหนุมคนสาวไป
สงใหถึงจุดหมายปลายทาง และทวงติงตักเตือนเมื่อเด็ก ๆ ทําอะไร
ที่ออกนอกลูนอกทาง”
ลุงเทียนชายตาดูลุงแอนดี้ กอนพูดตอไปดวยนํ้าเสียงเรียบ ๆ
“และอีกอยางการที่มีสํานักงานกลางอยูก็ทําให ‘นัฐกิจโกศล’
มีความเปนอันหนึ่ งอันเดียวกัน มีกําลังวังชาเปนที่ยําเกรงกันทั่วไป
หากแตละบริษท ั ในเครือแตกตัวออกเปนเอกเทศอยางที่นนทวา ก็
จะทําใหเรากลายเปนบริษท ั เล็กบริษท
ั นอย เหมือนเรือที่ตางคนตาง
ก็จวงตางก็แจวไป คนละทิศละทาง และสิ่งที่เกิดขึน ้ ตามมาก็คงซํ้า
รอยกับเหตุการณเหมือนเมื่อครั้งที่เตี่ยไมอยูเมืองไทย ผูบริหารบาง
คนฉวยโอกาสสรางอิทธิพลสวนตัว เกิดการชิงดีชิงเดนแขงขัน
กันเองในทางการคา ซึ่งกอใหเกิดผลเสียหายโดยสวนรวม”
“มึงพูดอยางนั้นก็ไมถูก...”
ลุงแอนดี้ซ่งึ นั่งฟงอยูนานแลว สวนคําขึน ้ มาอยางไมพอใจ

om
“...ไอนนทมันยกเรื่องสํานักงานกลางขึน ้ มาพูด ก็เพราะมัน
หวังดีกับบริษท ั ทําไมมึงตองมาพูดอะไรใหมันเลยเถิดไปถึงเรื่องเกา

.c
ๆ...พูดก็พูดเถอะ กูก็อยากจะถามมึงเหมือนกันวาถาตอนนั้นกูไม

ot
ตัดสินใจตั้งบริษท ั ใหม ๆ ขึน้ มาหลาย ๆ บริษท ั เกิดโรงงานทอผากับ

sp
บริษท ั หลักทรัพยเปนอะไรไป เหมือนอยาง ‘เนชัลแนล ทรัสต’ ที่
og
ฮองกง ปานนี้ มึงมิตองถือกะลาขอทานเขากินหรือวะ”
bl

“เอาละ...” ปูโบกมือหามเมื่อเห็นวาเรื่องทําทาจะลุกลามไป
e.

“...พี่นอ งทะเลาะกัน มันก็เหมือนเถาถั่วตมฝกถั่ว มีแตจะเปน

re

ประโยชนกับชาวบาน นนทเองก็รํ่าเรียนมามากลองเอาความรูท่ม ี ี
อยูมาทํางานรวมกับ ‘ปศาจพันตา’ ดู พรุงนี้ ไปนั่งที่สํานักงานกลาง
kf

จะใหคนจัดหองใหแตเชาเลย”
oo
eb
ad
lo

อานนทนบ ั เปนลูกหลานคนทีส ่ องของปู ทีไ

่ ดมีโอกาส
เขาไปนั่งอยูในสํานักงานกลางถัดจากพี่ชาญชัย แตการทํางานของ
คนทั้งสองในสํานักงานแหงนั้นแตกตางกันอยางสิ้นเชิง เพราะใน
สมัยพี่ชาญชัยนั้นปูไมไดมอบหมายงานใหทําเปนเรื่องเปนราว แม
จะอยูในตําแหน งเลขานุการของปู แตวัน ๆ ก็เพียงแตน่ังดูพวก
“ปศาจพันตา” ทํางาน กับเปนเพื่อนปูเวลาที่ปูออกไปทานขาว
กลางวันกับเพื่อน ๆ ซึ่งมีเสียงวาที่ปูเอาพี่ชาญชัยไปเปนเลขาใน
ตอนนั้น ก็เพียงเพื่อลดความกดดันของปาเปกกี้ซ่ง ึ แสดงความไม
พอใจที่เห็นลูกชายคนเดียวของตนตองไตเตาจากงานในระดับ
เสมียน แตขณะเดียวกันการเปลี่ยนแปลงตําแหน งหนาที่ของพี่ชาญ
ชัยอยางปรูดปราด ก็กอใหเกิดปฏิกิริยาในหมูญาติพ่น ี อ
 งอยางมาก
จนปูตองยอมเลื่อนตําแหน งใหลูกหลานอีกหลายคนในบริษท ั และ
ยายพี่ชาญชัยไปเปนผูชวยของลุงนัฐในบริษท ั “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด”
ซึ่งเพิ่งตั้งขึน ้ ใหม
สําหรับอานนทน้ัน การเขาไปทํางานในสํานักงานกลางคอน
ขางจะไดรับการยอมรับและเห็นดวยจากทุก ๆ ฝาย และเปนการ
เขาไปโดยมีจุดมุงหมายแน วแน ท่จ ี ะหาทางปรับปรุงระบบงานของ

om
บริษท ั ในเครือ โดยเฉพาะอยางยิ่งก็คือตัวสํานักงานกลางและ

.c
บรรดาพวก “ปศาจพันตา” ทั้งหลาย

ot
อานนทเปนคนที่ริเริ่มการสอบคัดเลือกเขาทํางานในบริษท ั

sp
แทนที่จะใชระบบฝากฝงดังแตกอน หลักเกณฑการเลื่อน ปูน
og
บําเหน็จ และลงโทษ การจัดอัตรากําลังของสายงานตาง ๆ ในแตละ
bl
บริษท ั ในกําหนดระยะเวลาสามสี่ปขางหนา การใหทุนการศึกษา
แกนักศึกษาเทคนิ คหรือชางกลโรงงานที่เรียนดี โดยมีขอผูกพันวา
e.

เมื่อเรียนจบแลวตองมาทํางานในบริษท ั ของ “นัฐกิจ” การติดตอสง

re

พนักงานของบริษท ั ไปดูงานที่ญ่ป ี ุน ไตหวัน หรือยุโรป การนํา

kf

คอมพิวเตอรและเครื่องไมเครื่องมือที่ทันสมัยเขามาใชอยาง
oo

มากมาย รวมทั้งการจัดตั้งกองทุนสวัสดิการและสหพันธคนงานของ
eb

บริษท ั ในเครือ ซึ่งเรื่องหลังนี้ ไดรับการคัดคานจากลุงแอนดี้และลุง

เทียนเปนอยางมาก แตอานนทก็ดึงดันที่จะใหคนงานรวมตัวกันเปน
ad

กลุมกอนเพื่อดูแลกันเอง แตความหวังดีของอานนทในเรื่องสหพันธ
lo

คนงาน ก็กลับกลายเปนผลรายแกตัวของอานนทเองในภายหลัง
อานนทเปนคนที่ด้ อ ื รั้น ลงตั้งใจวาจะทําอะไรแลวตอใหชางมา
ฉุดก็ร้ง ั ไวไมอยู ซึ่งยาเนี ยมคอนวาอานนทไดนิสัยแบบนี้ มาจากปู...
ในระยะแรกที่เขาไปทํางานที่สํานักงานกลางนั่น อานนทมี
ความมุงมั่นอยางมากที่จะยุบ หรืออยางนอยก็ลดบทบาทของศูนย
บัญชาการแหงนี้ ของปูลง พรอมกับกระจายอํานาจการบริหารและ
ตัดสินใจออกไปสูแตละบริษท ั ใหมากขึน
้ ซึ่งตลอดระยะเวลาเหลา
นั้น ปูอดทนฟงความเห็นตาง ๆ ของอานนทในเรื่องเกี่ยวกับ
สํานักงานกลางอยางสงบ ไมคัดคานหรือโตแยงอะไรทั้งสิ้น
พอเลาวา วันดีคืนดีปูก็เรียกลุงนัฐ พอ อานุช และอานนทไป
พบ บนโตะทํางานของปูมีน้ ําผึง ้ อยางดีวางอยูขวดหนึ่ ง ปูคุยกับ
อานนทถึงเรื่องประโยชนของนํ้าผึง ้ เสร็จแลวก็ถามลุงนัฐ พอ และ
อานุชถึงเรื่องงานในความรับผิดชอบของแตละคน ซึ่งทุกคนก็
สามารถเลาไดเปนฉาก ๆ แตเมื่อปูลองเปลี่ยนมาถามลุงนัฐถึงเรื่อง
บัญชี ถามพอถึงเรื่องโครงการผลิตเสื้อผาสําเร็จรูปแบรนดตาง
ประเทศ และถามอานุชถึงเรื่องเครื่องจักร ทุกคนกลับไมมีใครตอบ

om
ไดอยางจะแจง ในขณะที่ปูเองกลับรูถึงเรื่องเหลานั้นไดดีกวา

.c
ปูตักนํ้าผึง ้ ในขวดแจกลูก ๆ คนละชอน แลวสอบถามถึงรสชาติ

ot
ซึ่งทุกคนออกปากเปนเสียงเดียวกันวารสดีมาก

sp
“นํ้าผึง้ เปนสิ่งมหัศจรรยอยางหนึ่ ง...” ปูยกขวดขึน ้ ดูอยูครูหนึ่ ง
og
“...เราวาตอใหนักวิทยาศาสตรท่เี กงที่สุด ก็คงไมสามารถใชวิธีการ
bl
สมัยใหมผลิตมันขึน ้ มาใหไดคุณภาพขนาดนี้ และในราคาขนาดนี้ ”
e.

ปูมองอานนทอยางถามความเห็น ซึ่งอานนทก็ไดแตผงกศีรษะ
re

ยอมรับ
kf

“แตส่ง ิ ที่มหัศจรรยย่ง ิ ไปกวานํ้าผึง ้ ก็คือสังคมของผึง ้ ผึง

้ เปน
oo

สัตวท่อี ยูรวมกันอยางมีระเบียบและเปนระบบ มีการแบงสรรงาน

และความรับผิดชอบกันเปนสัดสวน แตละตัวก็ทํางานไปคนละ
eb

อยาง โดยมีศูนยรวมอยูท่น ี างพญาผึง ้ เพียงตัวเดียว...”

ad

ปูใชชอนตักนํ้าผึง ้ และคอย ๆ ปลอยใหมันหยดลงบนโตะชา ๆ

lo

“...สมมุติวาถาสังคมผึง ้ ไมเปนไปในรูปที่มันเปนอยู ผึง ้ ตางตัว

ตางก็คิดตางก็ทําไปตามใจของตัวเอง ไมมีระเบียบไมมีระบบ เราวา
อยาวาแตน้ ําผึง ้ ขวดนี้ เลย แมแตเพียงแคหยดเดียวพวกมันก็คงไม
สามารถผลิตขึน ้ มาได”
“...‘นัฐกิจโกศล’ ของเราอยูกันแบบสังคมผึง ้ ถึงใครจะคิดยังไง
ก็ตาม แตเราก็เชื่อวามันยังเปนวิธีเดียวในเวลานี้ ท่ผ ี ลิตนํ้าผึง ้ ได
คุณภาพดีท่ส ี ุด และในราคาที่ถูกที่สุด”
 พอเลาวา ไมมีใครรูวาอานนทเห็นดวยกับคําพูดของปูในเรื่อง
สังคมผึง ้ หรือไม แตอยางไรก็ตาม นับแตวันนั้นเปนตนมาอานนทก็
รามือจากการเขนเคี่ยวกับพวก “ปศาจพันตา” และหันไปใหความ
สนใจในเรื่องการปรับปรุง “นัฐกิจโกศล” ในดานอื่น ๆ แทน จน
กระทั่งปูไววางใจใหเปนผูอํานวยการคนแรกของสํานักงานกลางนับ
ตั้งแตต้ง
ั สํานักงานแหงนี้ ขน
ึ้ มาเปนเวลารวมยี่สิบป

om
อานุชเคยถามยาเนียมเลน ๆ วา บานเราปลูกในฤกษ

.c
อะไรถึงไดหัวกระไดไมเคยแหง นับตั้งแตครั้งที่ลุงเทียนและลุงแอ

ot
นดี้เดินทางมาจากเมืองจีน เรื่อยมาจนถึงยุคพี่ชาญชัยและอานนท

sp
จะเวนวางอยูบางก็ในชวงลุงนัฐซึ่งปุบปบก็แอบไปจดทะเบียนกับปา
og
อร กับพอซึ่งถูกปูกับยาจับตัวแตงงานกับแมแทบจะในทันทีท่ก ี ลับ
มาจากญี่ปุน จนไมมีเวลาใหสาวคนไหนมาเหยียบหัวกระไดทัน
bl
e.

แมวาพี่ชาญชัยและอานนทจะตางคนตางก็เนื้ อหอมจนสาว ๆ
ตอมกันใหห่ง ึ แตถาใชศัพทของอานงพงาก็ตองวา ทั้งสองคนเทกัน
re

ไปคนละโทน... พี่ชาญชัยนั้นเขาตําราที่วากันวา “รูปหลอพอรวย”

kf

แมวาความจริง คนที่รวยจะเปนแม-คือปาเปกกี้ก็ตามเถอะ... สวน

oo

อานนทถึงจะไมมีเงินถังเงินถุงใหถลุงเลนอยางพี่ชาญชัย แตศักดิศ ์ รี
eb

ของความเปนดอกเตอรและความเปนทายาทคนหนึ่ งของตระกูลสือ
ad

พาณิชย ก็ทําใหอยูในเกณฑท่ถ
ี าเปนมาแขงก็คงเฉือนกันแคจมูก
โดยมีมานอกสายตาอยางพี่ระวีควบปุเลง ๆ มาหาง ๆ...
lo

แตใครบางจะคิดวา บางครั้งมานอกสายตาก็กลับกลายเปน
มามืดไปไดอยางไมคาดฝน
 23.

om
.c
ในกระบวนพีน ่ อ
 งผูชายของเรา... พีร ่ ะวี อานนท และพี่

ot
ชาญชัยเปนกลุมที่มีอายุรุนราวคราวเดียวกัน โดยหางกันเพียงแค

sp
คนละป-สองป
og
พี่ระวีเปนคนที่อาภัพมาตั้งแตเกิด แมจะเปนหลานชายคนแรก
bl

ของตระกูล แตก็เกิดจากผลของการชิงสุกกอนหามของลุงเทียนกับ
e.

ปาทรงศรี ทําใหปูโกรธลูกชายคนใหญอยางแทบจะตัดเปนตัดตาย
re

จนกระทั่งยาเหมยหลิงกับยาเนี ยมตองชวยกันปลอบโยนปูอยูเปน
นาน และถึงแมวาปูจะยอมสงเงินไปใหลุงเทียนเรียนหนังสือตอ แต
kf

ก็มอบหมายใหลุงแอนดี้เปนคนดูแลเรื่องการเบิกจายของลุงเทียน
oo

กับทั้งยังใหสงตัวพี่ระวีมาเมืองไทยทันทีท่ค ี ลอด
eb

และก็อยางที่บอกเพราะยาเนี ยมเปนคนที่เลี้ยงดูพ่ร ี ะวีแทบจะ

ad

เรียกไดวาตั้งแตเกิด เมื่อมีอานนทในปถัดมา ก็เลยเลี้ยงทั้งหลาน

lo

และลูกซึ่งมีอายุหางกันคนละปราวกับลูกแฝด จนพี่ระวีเหมือนจะ
เปนลูกชายอีกคนหนึ่ งของยาเนี ยมไปเลย
นอกจากยาเนี ยมแลว ก็เปนที่รูกันดีวาพี่ระวีน้ันติดอานนทเอา
มาก ๆ อยางตอนที่ปูเรียกลุงเทียนไปเปนผูจัดการบริษท ั
“เนชัลแนล ทรัสต” ที่ฮองกง ในตอนแรกก็เอาพี่ระวีไปเขาโรงเรียน
จีนที่น่ันดวย แตเรียนไดแคเทอมเดียวพี่ระวีก็รองจะกลับเมืองไทย
เพราะคิดถึงยาเนี ยมและอานนท และแมเมื่อตอนไปเรียนตอที่
อเมริกา พี่ระวีก็ยังเกาะอานนทแจ จนทําใหใครตอใครพากันคิดไป
ในทางอกุศล
พี่ระวีดูจะเปนคนที่รวบรวมเอาลักษณะดอยของตระกูลไวมาก
ที่สุดไมวาจะเปนรูปรางหนาตา ผิวพรรณ สติปญญา หรือแมแต
นิ สัยขี้ระแวงและมองคนในแงราย
ในดานการงาน แมวาพี่ระวีจะเขาทํางานในบริษท ั กอนหนาพี่
ชาญชัย และอานนท แตก็ตวมเตี้ยมไปอยางเชื่องชา ซึ่งถาจะวาไป
แลวก็เปนเพราะความโลเล ไมม่น ั ใจในตัวเองเปนเหตุผลสําคัญ ที่ปู
ไมกลาที่จะเลื่อนตําแหน งใหสูงถึงระดับที่จะตองตัดสินปญหาตาง ๆ
ดวยตนเอง... แตส่ง ิ นี้ กลับกลายเปนปมดอยที่ติดอยูในใจของพี่ระวี

om
มาโดยตลอด และผลักดันใหชีวิตของพี่ระวีหันเหไปอีกทางหนึ่ งใน

.c
ที่สุด

ot
sp
og
bl

ในยุคทีพ ่ ช
ี่ าญชัยกับอานนทเปนดาราประจําบานทีม ่ ีสา
e.

ว ๆ เทียวไปเทียวมาไมไดหยุดนั้น พี่ระวีก็รับบทอยางที่ยาเนี ยม
re

เรียกวา “ตัวตลกตามพระ” ในลิเก คือติดสอยหอยตามอานนทไป

ไหนตอไหน จะวาเปนกองเชียรก็ไมใช จะวากันทาก็ไมเชิง แตก็ทํา
kf

ใหอานนทจะปงจะแปงกับใคร ก็ไมคอยถนัด เพราะมีพ่ร ี ะวีเปน

oo

“ทศกัณฐ” ตัวกลั่น นั่งหนาตามูทูอยูใกล ๆ...

eb

“เวย กูกําลังจะเก็ต แมด”

ad

อานนทผลักประตูหองทํางานอานุชเขามาสงเสียงโวยวายลั่น
lo

“อะไรวะไอดอก เอ็ดตะโรโบเบยังกับเจกตื่นไฟ”
อานนทคอยน
“แหม เจ... เรียกใหมันเต็มปากเต็มคําหน อยไดไหม ไอครึ่ง ๆ
กลาง ๆ แบบนี้ ฟงแลวมันแหมงหูยังไงก็ไมรู เออ หรือถาลําบากนัก
ก็เรียกแคช่ อ
ื ตัวก็พอ ไมตองใสวุฒิการศึกษาใหมันประดักประเดิด”
อานุชถอดแวนวางลงบนโตะ
“ก็แกเลนพรวดพราดเขามาเอะอะมะเทิ่ง ฉันก็ตกอกตกใจตั้ง
สติ สัมปชัญญะไมทันซิยะ”
“โทษที...”
อานนททิ้งตัวลงบนเกาอี้ตรงหนาพี่สาว
“...วางหรือเปลาเนี่ ยะ”
“ก็แกเขามานั่งชูคออยูอยางนี้ แลว ไมวางก็ตองวาง”
“เอาอีกแลว...” อานนทสายหนา “...เจน่ี ชอบใชกริยาผิด
ประเภทอยูเรื่อย ไอตัวที่ชอบนั่งชูคอเนี่ ยะ หลับตาทีไรเห็นแตภาพ
หมาอัลเซเชียนนั่งรถเกงทุกที”

om
“เอาน า แกมีอะไรก็รีบวาไป เสร็จแลวฉันจะไดทํางานฉันตอ”

.c
“ก็ระวีนะซิ มันเอาแตติดผมยังกะตังเม อยากจะไปไหนลําพัง

ot
บางก็ไปไมได”

sp
อานนทถอนหายใจอยางเหนื่ อยหน าย og
“แลวไอท่แ ี กอยากไปลําพังโดยไมมีระวีนะมันที่ไหนกันละ”
bl

“แหม เจพูดยังกะตัวเองไมเคยเปนสาวมากอน... ของอยางนี้ มี

e.

ใครเขาบอกใครที่ไหนกันเลา”
re

“เอาละ เปนอันวาเรารูกัน...”
kf

อานุชมองดูนอ  งชายดวยความเห็นใจ
oo

“...เรื่องนี้ เหมือนหนามยอกเราก็ตองใชหนามบง หาผูหญิงให

eb

ระวีมันซักคนก็สิ้นเรื่อง”
ad

“อาว เห็นผมเปนพอเลาหรือแมเลาตามคอกเทลเลาจไปได”
lo

“ไอบา ฉันเพียงแตใหแกหาแฟนใหมันตางหาก... พวกบรรดา

แฟน ๆ แกก็คงพอมีพ่น ี อ
 งเพื่อนฝูงสาว ๆ กันบาง ไมง้น ั รายไหนที่ไม
ถูกสเปกแกก็โอนใหระวีมันเสีย จะมัวทําเปนหมาหวงกางอยูทําไม
วะ”
“ไมใชหวงกาง แตตอนนี้ ผมกําลังอยูในระหวางการคัดสรร
แลวอีกอยางผมมันเปนคนประเภทที่ไมชอบจํากัดรสนิ ยมตัวเองใน
เรื่องผูหญิง”
 “มัวแตอาขาผวาปกรักพี่เสียดายนอง แลวจะมาโอดโอยเรื่อง
ระวีทําไมวะ”
“อยาวะซิเวย...” อานนทยกมือเกาหัวแรง ๆ อยางพะวักพะวน
“...อันที่จริงไอเดียเจก็เขาทาดีหรอก”
อานนทขมวดคิ้วขณะใชความคิด จนปลายคิ้วรูปสามเหลี่ยม
นั้นตอกันราวกับเปนเสนเดียว
“เอาก็เอาวะ... นายนนทจะยอมเสียสละยกผูหญิงใหระวีมันคน
นึ งจะไดหมดคนคอยเปน กขค. เสียที”

om
.c
ot
sp
ผูหญิงทีอ ่ านนทหมายตาใหมาเปนหนามทีช ่ วยบงพีร
่ ะ
วีออกไปจากอกของตน ก็คือพี่สุวิตรา - นองสาวของเพื่อนอานนท
og
คนหนึ่ ง ซึ่งติดตามพี่ชายมาหาอานนทท่บ ี านเราบอย ๆ... ตอนนั้นพี่
bl

สุวิตราอายุในราวสิบเจ็ด สิบแปดกําลังเรียนคณะมนุษยฯ ที่รามฯ

e.

แมพ่สี ุวิตราจะดูชอบ ๆ อานนทอยูไมนอ  ย แตในสายตาของอานนท

re

เห็นวาเธอยังเปนเด็ก และไมไดใหความสนใจดวยมากนัก
kf

พี่สุวิตราเปนคนสวยเรียบ ๆ ทาทางออนโยนละเมียดละไม ไร

oo

เดียงสา และดูเหมือนจะเปนคนโอบออมอารีแตก็ไวตัวอยูในที...
eb

ครอบครัวของพี่สุวิตรามาจากตระกูลผูดีเกา - แตคงเปนประเภทผูดี
ตกยากที่ตกยากมานาน จนไมมีสมบัติพัสถานอะไรเหลือหลอ
ad

อาศัยแตลูกชาย คือพี่ของพี่สุวิตราเปนหลักอยู
lo

พี่สุวิทย - พี่ชายของพี่สุวิตราเปนคนเรียนหนังสือเกงมาตั้งแต
เด็ก สอบชิงทุนตาง ๆ มาไดโดยตลอด จนกระทั่งไดทุน ก.พ. ไปทํา
โทที่อเมริกา รัฐเดียวกันกับที่อานนทและพี่ระวีเรียนอยู แตเปนใน
ชวงที่พ่รี ะวีกลับมาเมืองไทยแลว
เมื่อแรก พี่ระวีก็ดูจะลังเลใจในเรื่องพี่สุวิตราอยู แตอานนทก็
เกลี้ยกลอมหวานลอมตาง ๆ นานา จนพี่ระวีซ่ง ึ เชื่อฟงความคิดเห็น
ของอานนทมาแตไหนแตไรคลอยตามในที่สุด
 เมื่อพีร ่ ะวีตัดสินใจแตงงานกับพีส ่ ุวิตราตามแรงยุและ
ชักจูงของอานนทน้ัน ยาเหมยหลิงโกรธเปนฟนเปนไฟ เพราะอยาก
ใหหลานชายของแกแตงกับสะใภจีนมากกวาไทย... แกอางความ
เชื่อเกา ๆ ที่วาคนไทยเกียจครานไมขยันขันแข็งเหมือนคนจีน และ
ผูหญิงไทยเอาแตแตงตัวเที่ยวเตร เลนการพนัน หรือชอบพูดคําเล็ก
คํานอย ไมอดทนอดออมเหมือนคนจีน

om
“คนทุกชาติทุกภาษามันก็มีท้ง ั คนดี - คนเลว คนโง - คนฉลาด

.c
คนขี้เกียจขี้คราน หรือคนขยันขันแข็ง และแน นอนวามันจะตองมี
จํานวนคนดีมากกวาคนเลว ถาไมอยางนั้นอีก็คงอยูเปนบานเปน

ot
เมืองมาจนถึงปานนี้ ไมได...”

sp
ปูมองดูยาเหมยหลิงดวยสายตาที่ราบเรียบ
og
“ลื้อมากินขาวบานเขาแลวจะมานั่งติน่ังดากับขาวเขาวาไมถูก
bl

ปากลื้อ มันก็ไมถูกเรื่อง... เมื่อระวีมันแตงเมียเขามาแลว เมียมันก็

e.

จะเปนคนตระกูลเราคนหนึ่ ง ผิดถูกยังไงก็คอย ๆ สั่ง คอย ๆ สอน

re

เอา ถาเมียระวีมันยังไมใชตนไผท่แ ี กจนผุพัง ถูกลมพัดมันก็ยอมเอน

kf

ลูไปตามสายลมได”
oo

สําหรับยาเนี ยมไดแตยิ้ม และทองกาพยซ่งึ ดูเหมือนจะเปน

eb

พระราช-นิ พนธของรัชกาลที่ 2 เบา ๆ...

ad

“ยี่สุนพุดจีบจีน เจามีสินพี่มีศักดิ”์
lo

แลวก็ไมพูดอะไรอีก...
อยางไรก็ตาม ฉันแอบไดยินปาเปกกี้พูดถึงพี่สุวิตราใน
ภายหลังทํานองเปรียบเทียบกับนางเซียวเปาไช ซึ่งเปนนางรายใน
นิ ยายจีนเรื่อง “ความฝนในหอแดง” ที่ซอนความเจาเลหเพทุบาย
และความเห็นแกตัวไวภายใตความสวยงามและทาทางออนโยน
 ความโลเลไมมน ั ่ ใจในตัวเอง ประกอบกับการเชื่อฟงคํา
พูดของอานนทจนเกินไป เปนเหตุใหพ่ร ี ะวีทําความผิดพลาดถึงสอง
อยางในเวลาเดียวกัน... ประการแรก คือการแตงงานกับผูหญิง
อยางพี่สุวิตราทั้ง ๆ ที่ตัวเองไมไดรักใครจริงจัง และประการที่สอง
ไมกลาทําในสิ่งที่ใจของตัวเองอยากทํา...
นั่นคือการสารภาพรักกับปริยาภรณ - หัวหนาฝาย
ประชาสัมพันธของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ที่พ่ร ี ะวีแอบปองรักอยูเงียบ
ๆ มาเปนเวลานานแลว และกลายมาเปนสะใภอีกคนหนึ่ งของ
ตระกูลสือพาณิชยในตอนหลัง

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 24.

om
.c
พีร่ ะวีแตงงานกับพีส ่ ุวิตราทัง
้ ๆ ทีพ ่ ส ี่ ุวิตรายังเรียนไม

ot
จบ และออกจะเปนการตัดสินใจที่รวดเร็ว จนแมแตอานนทซ่ง ึ ทํา

sp
ตัวเปนพอสื่อก็ยังคาดไมถึง
og
“ระวีน่ี มันไวจริง ๆ แหม นี่ ถาผมรูลวงหนาวามันออกซเทนสูง
bl

อยางนี้ ก็คงจับคูใหมันตั้งแตอยูสเตทแลว ไมปลอยไวจนเกือบจะ

e.

สูญพันธ◌ุอยางนี้ หรอก...”
re

อานนทหัวเราะหัวใครดวยอารมณเบิกบานกับอานุช
kf

“...ยายตุกตานั่นก็เหมือนกัน ตอนแรกก็ทําทาอิด ๆ ออด ๆ

oo

บายเบี่ยง อยางนั้นอยางนี้ ผมนัดใหไปไหนกับระวีก็ไมคอยอยากจะ

eb

ไปดวย ติวาหนาดําเปนเตียวหุยบางละ คุยไมสนุกบางละ... ที่ไหน

ไดเห็นหงิม ๆ เผลอแผล็บเดียวหยิบชิ้นปลามันไปกินเฉิ บ”
ad

“โอย อยาวาแตรูปชั่วตัวดําแคน้ี เลย ตอใหระวีมันหูหนวก ตาบ

lo

อด ขาเป แตถาเปนลูกหลานตระกูลสือพาณิชยเสียอยาง ผูหญิง

หนาไหนก็ยอมหลับหูหลับตาแตงงานดวยทั้งนั้นแหละวา”
“อาว เจก็ไปดูถูกเขา - ยายตุกตาอาจจะรักระวีมันจริง ๆ ก็ได”
“เฮอ ฉันละไมเชื่อนํ้าหนาพวกผูหญิงสมัยนี้ เลย ยิ่งวางทาเปน
ผูลาก มากดีย่ง ิ แลวใหญ... เคยไดยินไหมละที่แมแกพูดวาสมัยกอน
‘สิบพอคาไมเทาพระยาเลี้ยง’ น ะ แตฉน ั วาเดีย
๋ วนี้ นะ ตอให ‘พัน
พระยาก็ยังไมเทาหนึ่ งพอคาเลี้ยง’ เลยแกเอย... เพราะอยางนี้ นะซิ
พวกผูดีเกาเอย พวกขาราชการเอย ถึงไดว่ง ิ เขาเกาะพอคากันเปน
แถว”
“เอาน า ๆ... พูดไปใครเขาไดยินเขาจะหาวาเจงกสมบัติ คอย
กันทาคนที่จะมาเปนสะใภบานนี้ ”
“มะเหงกน ะซิ...” อานุชยกมือหงิก ๆ งอ ๆ ขึน ้ ประกอบคําพูด
“...เงินทองฉันก็มี ถึงฉันจะไมทํางานที่บริษท ั ผัวฉันเขาก็มีปญญา
หาเลี้ยงฉันได ไมตองมาคอยแยงชิงสมบัติบากับใคร”
“ชัวรหรือเปลา... อยางเบาะ ๆ ก็รวมหมื่นลานบาทเชียวนา

om
ทําพูดดีไปเถอะ มีใครแอบอัดเทปเอาไวหรือเปลาก็ไมรู เดีย ๋ วก็ไดน่ัง
รองไหข้ม ี ูกโปงหรอก”

.c
ot
“ใครอยากอัดใหมันอัดไป...”

sp
อานุชประกาศโผงผาง
og
“...ฉันบอกไวตรงนี้ เลยวา ถึงชาติน้ี ฉน
ั จะไมมีปญญาหาเงินได
bl
เปนรอยลานพันลาน แตฉน ั ก็ไมเคยอยากไดใครดีเรื่องมรดกพกหอ
ใครกระสันนักก็เชิญรบราฆาฟนแยงชิงกันตามสบาย”
e.
re
kf
oo

งานแตงงานของพีร ่ ะวีกับพีส ่ ุวิตราเปนงานใหญโต

eb

เอิกเกริกงานหนึ่ งของสังคมกรุงเทพฯ แขกเหรื่อมากันเต็มหอง

ad

นภาลัย โรงแรมดุสิตธานี ซ่ง ึ ใชเปนที่จัดงานเลี้ยงฉลอง จน

lo

หนังสือพิมพลงขาวกระเซาเยาแหยวาถามีระเบิดตกลงมาสักลูก
เศรษฐกิจเมืองไทยจะเปนอัมพาตไปทันที เพราะบรรดาพอคาและ
นักธุรกิจคนสําคัญลวนมาชุมนุมกันอยูท่น ี ่ ัน
ไมมีใครรูวาปูหมดไปกี่มากนอยในการจัดงาน แตก็มีเสียงจาก
ญาติพ่น ี อ
 งบางคนวา ปูเสียเงินเสียทองกับงานพี่ระวีมากมาย
กายกองโดยไรประโยชนแบบที่คนไทยเรียกวา “ตํานํ้าพริกละลาย
แมน้ ํา”
ปูหัวเราะและตอบวา
 “คนเรานั้นถึงจะกระเหม็ดกระแหมเพียงไร แตในชั่วชีวิตหนึ่ งก็
มีส่ง
ิ ที่สมควรจะจับจายใชสอยโดยไมตองมัวเสียเวลามานึ กเสียดม
เสียดายอยูสองสิ่ง... คือการจัดงานศพบรรพบุรุษกับงานแตงงาน
ลูกหลาน”
“...สิ่งแรกนั้นเปนการทดแทนบุญคุณแกผูมีพระคุณเปนครั้ง
สุดทายยิ่งเราจัดงานไดใหญโตเพียงไร ฟาดินก็จะยิ่งประจักษในคุณ
งามความดีของบรรพบุรุษเพียงนั้น สําหรับสิ่งหลังเปนสิ่งสําคัญและ
มีคาที่สุดที่ผูใหญจะพึงใหแกลูกหลาน ผูท่จ
ี ะสืบทอดตระกูลของเรา
ตอไป หากเราจัดงานอยางตระหนี่ ถ่เี หนี ยว คนก็จะคิดวาเด็กคูน้ี แม

om
แตพอแมปูยาตายายก็ยังไมสนใจไยดี กระทั่งงานแตงงานทั้งทีก็ยัง

.c
ทําอยางเสียไมได ผูคนจะพากันดูถูกดูแคลนและไมใหความเชื่อถือ

ot
ในลูกหลานของเรา สืบไปภายหนาจะทํามาหากินอะไรก็คงยาก

sp
ลําบาก”
og
ปูกวาดสายตามองลูก ๆ หลาน ๆ เหมือนจะใหคํามั่นสัญญาวา
bl
เมื่อถึงคราวของคนอื่น ปูก็จะจัดการตบแตงใหไมนอ  ยหนากวาครั้ง
นี้
e.

แตใครเลาจะคาดการณไดลวงหนาวา หลังจากงานพี่ระวีแลว
re

ปูก็ไมมีโอกาสจัดงานแตงงานใหลูกหลานคนไหนอีกเลย
kf
oo
eb
ad

พีส
่ ุวิตราขนของเขามาอยูตึกเราอยางทีพ ่ วกคนใชแอบ
lo

นินทาวาแมกระทั่งอีโตก็ยังไมมีเหน็บหลัง ทามกลางการตอนรับ
อยางเย็นชาจากยาเหมยหลิง ปาเปกกี้ และแมของฉัน สวนอานุช
และคนอื่น ๆ วางเฉย มีก็แตยาเนี ยม ปาอร และยามาลัยที่ดูจะให
ความเอ็นดูอยู
แมวาพี่สุวิตราจะไมใชคนโง แตก็ทําเหมือนกับไมเขาใจในทาที
ของยาเหมยหลิงและปาเปกกี้ท่ม ี ีตอตน และหมั่นไปเยี่ยมเยียนยา
และอาสะใภของสามีอยูเสมอ แมวาจะไดรับการรังเกียจเดียดฉันท
อยางไรก็ตาม
 พี่ดวงดาวเคยเลาวา ตอนแรก ๆ นั้น ยาเหมยหลิงวางทา
ปนปงกับ หลานสะใภคนไทยของแกมาก ถึงขนาดที่ปลอยใหน่ัง
พับเพียบอยูกับพื้นเปนชั่วโมง ๆ โดยไมยอมพูดจาปราศรัยดวย หรือ
ถาพี่สุวิตราซื้อขนมหรือผลไมมาฝาก แกก็ทิ้งใหเน าอยูตรงนั้นโดย
ไมแตะตอง แตพ่ส ี ุวิตราก็ไมยอทอคงเทียวไปหายาสามีผูเจายศเจา
อยางแทบทุกวัน จนตอนหลังยาเหมยหลิงยอมลดราใหนวดเฟนให
บาง หรือใหอานเรื่องจีนที่แปลเปนไทยอยาง “ซองกัง๋ ” “เลียดกก”
หรือ “สามกก” ใหฟงบาง
แตท่ส
ี นุกกวาเรื่องจีนพวกนั้น เห็นจะเปนเรื่องของคนอื่น ๆ ใน

om
ตึกโดยเฉพาะยาเนี ยม ยามาลัย หรือปาอร ที่พ่ส ี ุวิตราเขานอกออก

.c
ในไดสะดวก

ot
สําหรับปาเปกกี้ พี่สุวิตรามักจะหาเครื่องเพชรเครื่องทองแปล

sp
ก ๆ มา ใหดูอยูเสมอ อางวาเปนของเกาของญาติพ่น ี อ
 งบาง
og
เพื่อนฝูงของพอแมฝากมาขายบาง แรก ๆ ปาเปกกี้ก็หยิบดูอยาง
bl
เสียไมได แตเมื่อพี่สุวิตราขนมาใหดูบอย ๆ ก็ซ้ อ ื ไวแกรําคาญชิ้น
สองชิ้น พอเริ่มพูดคุยกันไดในเรื่อง เพชรพลอยก็ตอเนื่ องไปถึงเรื่อง
e.

อื่น ๆ... จากแคคําสองคําเริ่มนานเปนชั่วโมง สองชั่วโมง และที่ถูก

re

คอกันมากในตอนหลังก็คงเปนเรื่องหมอดูท่พ ี ่ส
ี ุวิตรา เที่ยวเสาะหา
kf

หมอดูดัง ๆ และพาปาเปกกี้ไปดูเสมอ ๆ
oo

แตนอกเหนื อจากยาเหมยหลิงกับปาเปกกี้แลว พี่สุวิตราก็ไม

eb

ยอมลงใหใคร หนําซํ้ายังติดจะไวตัวอยูในทีแมจะมีทาทางที่ออนโยน
ad

เอื้ออารีกับทุกคนก็ตาม
lo

อานนทดูจะมีความสุขขึ้นมาก หลังจากทีค
่ ูแฝดคนละ
ฝาแตงงานแตงการแลว และเริ่มทําตัวเปนเพลยบอยชื่อดังแหงฟา
บางกอกไมแพพ่ช ี าญชัย แตก็อุตสาหมีคนแอบวิจารณวา รสนิ ยมใน
เรื่องคูควงของหนุมเจาสําราญทั้งสองคนแตกตางกันอยางสิ้นเชิง
กลาวคือถึงแมอานนทจะทําทาปอไปปอมากับสาว ๆ ไมเลือกหนา
แตเอาเขาจริง ๆ แลวอานนทชอบผูหญิงที่เปนผูใหญ มีความคิด
ความอาน ความรูความสามารถและคอนขางจะเปนคนเกง ในขณะ
ที่พ่ช
ี าญชัยชอบเด็กสาวที่ขอใหสวย ๆ เขาไวกอน...

มีเหตุการณสําคัญเกิดขึ้นในครอบครัวเราเรื่องหนึ่ง
หลังจากที่พ่ร ี ะวีแตงงานไดไมนาน และเปนเหตุการณท่น ี ําความ
อัปยศอดสูมาสูตระกูลสือพาณิชยเปนอยางมาก

om
ยายผิน-แมครัวอาหารไทยเลาใหฉน ั กับพี่นภิศฟงในระหวางที่

.c
เราทานอาหารวางหลังจากกลับมาจากโรงเรียนวา เมื่อตอน

ot
กลางวันของวันนั้นมีเด็กผูหญิงวัยรุนคนหนึ่ งรองหมรองไหมาหาปา

sp
เปกกี้ อางวามีทองกับพี่ชาญชัย ทั้งเรียกรองใหปาเปกกี้บังคับพี่
ชาญชัยใหเลี้ยงดู og
bl

ยายผินเลาวา ปาเปกกี้เอะอะเอ็ดตะโรไลตะเพิดเด็กผูหญิงคน
e.

นั้นออกไปจากบาน หาวามาปนเรื่องโกหกเพื่อรีดไถเอาเงินจากแก
re

เรื่องราวรุนแรงถึงขั้นปาเปกกี้ลงไมลงมือตบตี และใหคนสวนลาก
ตัวโยนออกไปนอกบาน สักพักเดียวเด็กผูหญิงคนนั้นก็พาตํารวจมา
kf

จับปาเปกกี้ในขอหาทํารายรางกาย... ตอนนั้นเผอิญไมมีผูใหญอยู
oo

ในบาน ปาเปกกี้จึงโทรศัพทไปตามพี่ชาญชัยมาจากบริษท ั
eb

เมื่อพี่ชาญชัยมาถึงไดพูดจาเกลี้ยกลอมจนเด็กผูหญิงยอมถอน
ad

แจงความ แลวพี่ชาญชัยก็พาเด็กคนนั้นแยกไปทางหนึ่ ง ปลอยให

lo

ปาเปกกี้กลับบานคนเดียว...
เรื่องราวที่ต่ น
ื เตนของยายผินในวันนั้นมีเพียงแคน้ี แตอีกสอง
สามวันตอมา เราก็ไดยินเรื่องที่ต่ น
ื เตนกวา... นั่นคือมีคนพบศพเด็ก
ผูหญิงวัยร◌ุนคนหนึ่ งในบังกะโลที่ชะอํา จากผลการชันสูตรศพพบ
วา เด็กคนนั้นตกเลือดตายหลังการทําแทง นอกจากนี้ ตามเนื้ อตัว
ยังมีรองรอยถูกทุบตี แตหลักฐานตาง ๆ ของคนตายสูญหายไปหมด
ตํารวจติดตามสอบสวนอยูหลายวัน จนพบวาเด็กคนที่ตาย
เปนคนเดียวกับที่เกิดเรื่องกับปาเปกกี้ และหลังจากที่พ่ช ี าญชัยพา
ตัวไปแลวก็มีพยานยืนยันวาเห็นพี่ชาญชัยพาเด็กไปที่คลินิกแหง
หนึ่ ง และทุบตีบังคับใหทําแทง
เรื่องนี้ เปนขาวครึกโครมมาก หนังสือพิมพแทบทุกฉบับพาด
หัวตัวโต และขุดคุยเรื่องราวตาง ๆ ของพี่ชาญชัยมาเปดโปงกัน
อยางสนุกสนาน... ถึงแมวาในที่สุดแลว พี่ชาญชัยจะหลุดจากคดีน้ัน
ไดโดยหมอเถื่อนผูรับจางทําแทงเปนผูถูกลงโทษเพียงคนเดียวก็
ตาม แตเหตุการณท่เี กิดขึน
้ ก็เปนสิ่งที่นาละอายเปนอยางยิ่งของ
ตระกูลเรา และตราบจนกระทั่งทุกวันนี้ ก็ยังมีคนจดจําเรื่องราว
เหลานี้ ไดเปนจํานวนมาก

om
.c
ot
sp
ปูโกรธพีช่ าญชัยถึงขัน้ ไมยอมมองหนา และมีคําสัง่ ปลด
พีช og
่ าญชัยจากตําแหน งรองผูจัดการใหญ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” โดย
bl
คงเหลือตําแหน งกรรมการของบริษท ั “นัฐกิจหลักทรัพย” อันเปน
e.

ตําแหน งลอยเพียงตําแหน งเดียว

re

พี่ชาญชัยยื่นใบลาออกจาก “นัฐกิจหลักทรัพย” ในวันถัดมา

พรอมกับประกาศตั้งบริษท ั “สินทอง คอรปเรชัน” ของตนเองขึน ้
kf

ดําเนิ นธุรกิจผลิตเครื่องกีฬาและเสื้อผาสําเร็จรูปแบรนดตาง
oo

ประเทศขึน ้ มาโดยทันที ทั้ง ๆ ที่ยังคงพํานักอยูในตึกของตระกูลสือ

eb

พาณิชยตอไปตามเดิม
ad
lo
 25.

om
.c
“นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ถือกําเนิดจากความคิดของลุงนัฐ

ot
เมื่อครัง ้ ที่เดินทางไปทําธุระเรื่องการคาใหปูท่ญ ี ่ป
ี ุนเมื่อสิบกวาป

sp
กอน... ลุงนัฐเขาไปเดินเลนในหางสรรพสินคาตาง ๆ และเห็นคน
og
ญี่ปุนนิ ยมสวมใสเสื้อผาสําเร็จรูปกันมาก จึงนําความคิดนี้ กลับมา
bl
เมืองไทย พรอมกับกวานซื้อเสื้อผาแบบตาง ๆ ของญี่ปุนมาเปนรอย
e.

ๆ ตัว
re

ลุงนัฐทดลองสํารวจความนิ ยมของคนไทยที่มีตอเสื้อผา
สําเร็จรูปของ ญี่ปุนจากญาติพ่น ี อ
 งเพื่อนฝูงอยูพักหนึ่ ง กอนที่จะเปด
kf

โรงงานเล็ก ๆ ตัดเย็บเสื้อผาที่ลอกเลียนแบบมาจากของญี่ปุนขึน ้
oo

แถว ๆ บุคคโล ทามกลางเสียง คัดคานของปูท่เี ห็นวาคนไทยใน

eb

ขณะนั้นนิ ยมตัดเย็บเสื้อผาจากรานตัดเสื้อ มากกวาจะซื้อเสื้อ

ad

สําเร็จรูปที่ปูเรียกวา “เสื้อโหล” แตลุงนัฐก็ทําหูทวนลม ตั้งหนาตั้ง

lo

ตาผลิต “เสื้อโหล” ของแกตอไป โดยเลือกเฟนผาเนื้ อดีลวดลายสี

สันแปลกตา การตัดเย็บที่ประณีตและแบบที่เก ๆ
ลุงนัฐมีวิธีปลอยเสื้อสําเร็จรูปของแกออกสูตลาด ดวยการเปด
เคานเตอรตามหางสรรพสินคาใหญ ๆ ในกรุงเทพฯ ตั้งชื่อแบรนด
เปนภาษาญี่ปุนกับจางเด็กสาว ๆ หนาตาน ารักมาแตงตัวแบบวัยรุน
ญี่ปุนเปนพนักงานขาย... แมวาเสื้อผาของลุงนัฐจะมีราคาสูงแตก็
กลับขายดิบขายดีเปนเทนํ้าเททา
ถึงตอนนี้ ปูเริ่มยอมรับความคิดในเรื่องผลิตเสื้อผาสําเร็จรูป
ของลุงนัฐ ที่พลิกความเชื่อของปูท่ม ี ีตอนิ สัยการซื้อของคนไทยใน
เรื่องเสื้อโหลและสินคาที่มีราคาแพง... ปูกอตั้งบริษท ั “นัฐกิจ อะ-
ลา-โมด” ขึน ้ เปนบริษท ั หนึ่ งในเครือของ “นัฐกิจโกศล” พรอมกับนํา
เขาเครื่องจักรผลิตเสื้อผาที่ทันสมัยกับติดตอขอลิขสิทธิเ์ สื้อผาแบ
รนดตางประเทศที่มีช่ อ ื เสียงจากญี่ปุน ยุโรป และอเมริกา เพื่อมา
ผลิตจําหน ายในประเทศไทยอยางเปนเรื่องเปนราว โดยลุงนัฐตั้ง
สโลแกนประจําบริษท ั “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ไววา... ผลิตสินคาที่
“คุณภาพดี มีรสนิ ยม ราคาพอสมควร”
...แตก็มีมือดีแอบตอเติมใหวา “...เพื่อหากําไรเอาไวชวนกันตั้ง

om
วงกินเหลา” เลนเอาลุงนัฐเอิก ๊ อากอยางถูกเสน และตั้งรางวัล

.c
สําหรับคนชางตอเติมไวเปนเหลาตราแดงหนึ่ งลัง แตจนกระทั่ง

ot
บัดนี้ ก็ยังไมมีใครมาแสดงตัวเพื่อรับรางวัลนั้น ซึ่งคงเพราะเกรงวา

sp
อาจเปนเพียงแผนลอเสือออกจากถํ้า แลวมีรองเทาบัลลีย เบอรสาม
สิบกวา ๆ เปนลูก “ทิป” แถมใหอีกตางหาก og
bl
e.
re

เมื่อพีช
่ าญชัยถูกปลดออกจากตําแหนงรองผูจัดการ
kf

ใหญของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ก็ทําใหพ่ร ี ะวีแอบมีความหวังที่ม่น ั

oo

หมายอยูเงียบ ๆ วาตัวเองอาจจะไดรับการเลื่อนจากผูชวยผูจัดการ
eb

ฝายบัญชี “นัฐกิจการทอ” ไปกินตําแหน งของพี่ชาญชัย แตปรากฏ

ad

วาอานนทกลับเปนตัวตั้งตัวตีในการดึงตัวคุณบุลภักดิ ์ ผูจัดการฝาย
สินเชื่อของธนาคารเอเชียมาเปนรองผูจัดการใหญ “นัฐกิจ อะ-ลา-
lo

โมด” ดวยเหตุผลวา เปนคนกวางขวางในวงการธุรกิจ และมี

ประสบการณดานการบริหารองคกรขนาดใหญ... แมวาพี่ระวีจะไม
ไดแสดงปฏิกิริยาอะไรออกมา แตก็เก็บความไมพอใจอานนทและ
ความนอยเนื้ อตํ่ าใจไวเงียบ ๆ
คุณบุลภักดิเ์ ปนนักบริหารมืออาชีพคนแรกที่เขามารวมงาน
กับ “นัฐกิจโกศล” และเปนจุดสําคัญที่ทําใหเกิดการเปลี่ยนโฉมหนา
ของการทําธุรกิจของตระกูลสือพาณิชย จากกิจการในครอบครัว
เปนระบบธุรกิจการคาสมัยใหม ซึ่งระดมมันสมองจากภายนอกเขา
มาเสริมสรางความแข็งแกรง ขณะเดียวกันก็ทําใหการแขงขันกัน
ทํางานของลูกหลานในตระกูลเขมขนยิ่งขึน ้ เพราะมีคนอื่นที่เกง ๆ
เขามาเปนคูแขงเพิ่มขึน ้
พอเลาวา อานนทพูดจาหวานลอมอยูหลายวันกวาปูจะยอม
คลอยตามในเรื่องการเอาคนนอกตระกูลเขามาอยูในตําแหน งผู
บริหารระดับสูง แตหลังจากที่คุณบุลภักดิเ์ ขามาทํางานกับบริษท ั
เราไดพักหนึ่ ง ปูและคนอื่น ๆ ก็ตองยอมรับวาความคิดของอานนท
ในเรื่องนี้ เปนสิ่งที่ถูกตองและเปนประโยชนอยางมาก
อยางไรก็ตาม ยังมีส่ง
ิ หนึ่ งซึ่งอานนทอาจจะไมไดคาดคิดใน

om
การดึงตัวคุณบุลภักดิเ์ ขามาทํางาน และสิ่งนั้นก็กลับกลายเปนเรื่อง

.c
ทิ่มแทงจิตใจของอานนทไปอีกนานแสนนาน...

ot
sp
og
bl

ปูชอบเลาใหพวกเราฟงเสมอวา การทําการคากับคน
e.

เอเชียดวยกันอยางญี่ปุน ฮองกง ไตหวัน หรือแมแตเกาหลีน้ัน มี

re

ความสบายใจกวาทําการคากับพวกฝรั่งอั้งมอ เพราะคนยุโรปหรือ
อเมริกันคบกันดวยผลประโยชนเปนใหญ และใหความสําคัญกับ
kf

เอกสารซึ่งหยุมหยิมและเต็มไปดวยการเอารัดเอาเปรียบตาง ๆ
oo

นานา หากขาดความละเอียดรอบคอบหรือพินิจพิจารณาใหดี ก็อาจ

eb

ตกเปนฝายเสียเปรียบไดงาย ๆ สวนคนเอเชียนั้น คบกันดวยจิตใจ

ad

เพียงคําพูดแคคําสองคําก็ถือเปนคํามั่นที่มีคา ซึ่งรักษากันดวย
lo

เกียรติยศ
ปูเคยเลาวา สมัยที่นายหางถาวร พรประภา เริ่มทําการคากับ
ญี่ปุนนั้น นายหางพูดภาษาอังกฤษหรือญี่ปุนไมได แตก็ทําสัญญา
เกียรติยศกับบริษท ั นิ สสันดวยการเขียนตัวหนังสือภาษาจีนไวใหส่ี
คํา ซึ่งแปลเปนไทยวา “มีความจริงใจตอกัน” และญี่ปุนก็เชื่อถือตัว
หนังสือจีนสี่คํานั้น สงรถยนตนิสสันมาใหนายหางถาวรขายในเมือง
ไทยงวดแรกหกสิบคัน จนกระทั่งกิจการคาของนายหางรุงเรืองสืบ
มาจนทุกวันนี้
 ปูวา...
“ความจริงใจตอกันเปนหัวใจของการคา หากคนเราขาดความ
เชื่อใจ และสัตยซ่ อ ื ตอกัน ก็ยากที่จะทําการคากันได และตอใหราง
สัญญาละเอียดรัดกุมเพียงไร คนที่ไมซ่ อ ื ก็ยอมคิดหาทางหลบเลี่ยง
ไปตาง ๆ นานา แลวไอสัญญาแสนวิเศษฉบับนั้นก็คงเปนเพียง
กระดาษเช็ดกน สูคําพูดที่อยูในใจของเราไมได”
ความที่ปูเชื่อถือคําพูดมากกวาเอกสาร ทําใหบริษท ั ของเราไม
คอยไดทําสัญญิงสัญญาอะไรกับใคร โดยเฉพาะกับบริษท ั การคา
ของญี่ปุนฮองกง หรือไตหวัน... แมแตการรับคนเขาทํางานใน “นัฐ

om
กิจโกศล” ไมวาจะในระดับไหนก็มักเปนการตกลงกันดวยวาจา

.c
เพราะปูวาหากเขาไมอยากอยูกับเราแลว ถึงจะมีสัญญาผูกมัดกัน

ot
ยังไงเขาก็ตองดิ้นรนไปจนได ไมมีประโยชนอันใดที่จะเหนี่ ยวรั้งเขา

sp
ไว
og
...แตก็เปนที่นาประหลาดใจวา ใครก็ตามที่เขามาทํางานกับ
bl
บริษท ั เราแลว แทบทุกคนจะอยูกันจนเปนปูเปนตาโดยไมโยกยาย
e.

ไปไหน
re
kf
oo

ในบรรดาลูกหลานของตระกูลสือพาณิ ชย คนทีม ่ ีวิถี

eb

ชีวิตระหกระเหินที่สุดเห็นจะเปนพี่ดวงดาว... ตอนที่พ่ด ี วงดาวเกิด

ad

นั้นเปนชวงที่ลุงเทียนและปาทรงศรีทุกขยากลําบากลําบนอยาง
lo

มาก อยางที่รูกันนั่นแหละวาปาทรงศรีถึงกับตองลาออกจาก
โรงเรียนการคาที่ฮองกงมาเปนพนักงานขายของ และลุงเทียนเองก็
ตองวิ่งรอกทํางานพิเศษถึงสองแหงหลังโรงเรียนเลิก เพื่อหาเงินมา
จุนเจือครอบครัวที่เพิ่งเริ่มตน หลังจากที่ปูจํากัดเงินที่สงใหใชจาย
และมอบใหลุงแอนดี้เปนคนควบคุมเรื่องเงินของลุงเทียน เนื่ องจาก
โกรธที่ลูกชายคนใหญดวนชิงสุกกอนหาม
เมื่อลุงเทียนและปาทรงศรีกลับมาเมืองไทยนั้น ยาเหมยหลิง
ขึง
้ เคียดเกลียดลูกสะใภใหญอยางมาก เพราะถือวาเปนคนทําลาย
อนาคตของลูกชายแก ทําใหกิจการคาหลายอยางของปูตกมาอยูกับ
พวกลูก ๆ สายยาเนี ยม แทนที่จะเปนลุงเทียนกับลุงแอนดี้ซ่ง ึ เปน
ลูกชายคนโตของตระกูล และความเกลียดชังนั้นลุกลามมาถึงหลาน
สาวคือพี่ดวงดาว...มีคนเลาใหฉน ั ฟงวา ตอนที่พ่ดี วงดาวยังเล็ก ๆ
นั้น ยาเหมยหลิงแทบจะไมแตะหลานคนนี้ เอาเลย ตอนาน ๆ จึงจะ
ใหคนใชมาอุมพี่ดวงดาวไปใหดูสักครั้ง ซึ่งยาเหมยหลิงก็เพียงแตน่ัง
อยูบนเกาอี้มองดูหลานที่วางอยูบนเบาะหาง ๆ เสร็จแลวก็จะตองมี
เรื่องดุดาลุงเทียนเรื่องการเลี้ยงลูกของปาทรงศรี หาวาปาทรงศรี
เลี้ยงลูกไมเปนบาง ปลอยปละละเลยไมดูแลเอาใจใสบาง มิไยที่ลุง

om
เทียนจะเพียรชี้แจงวา การเลี้ยงลูกแบบสมัยใหมตองปลอยใหเด็ก

.c
ชวยตัวเอง ไดออกกําลังไดทําอะไรอยางอิสระ ไมตองมาคอยอุมชู

ot
กันตลอดเวลาแบบสมัยกอน ยาเหมยหลิงก็ไมฟงและเคี่ยวเข็ญให
ปาทรงศรีเอาลูกผูกติดตัวหรือไมก็ลงเปล อยาปลอยใหคลานเลน

sp
กับพื้น หรือนอนบนเบาะอยางเด็กไทย ซึ่งแมวาตอนนั้นปาทรงศรี
og
ออกจะกลัวแมสามีอยูมาก แตในเรื่องการเลี้ยงลูกแลว ปาทรงศรีก็
bl

คงทําตามวิธีของตัวโดยไมฟงเสียงยาเหมยหลิงแมแตนอ  ย ซึ่งทําให
e.

ยาเหมยหลิงโกรธปาทรงศรีหนักขึน ้ ไปอีก และระยะหลังถึงขั้นแทบ

re

จะไมดูดําดูดีพ่ด
ี วงดาวดวยอีกคน ทําใหปูตองคอยปรามอยูบอย ๆ
kf

พี่ดวงดาวมีอายุไลเลี่ยกับอานุช พี่ระวี อานนท และพี่ชาญชัย

oo

ซึ่งถือวาเปนกลุม “ยังเติรก” ของบาน และเคยรวมหัวกันคัดคาน

เรื่องตาง ๆ ที่ไมเห็นดวยทั้งเรื่องงานในบริษท ั และเรื่องในบานอยาง
eb

เปดเผยมาแลว จนไดรับฉายาวา “แกง ออฟ ไฟว” ซึ่งเปนการ

ad

เปรียบเทียบประชดประชันกับพฤติการณของ “แกง ออฟ โฟว” ที่มี

lo

มาดามเจียง ชิง ภรรยาเหมาเจอตุง เปนผูนํา ในสมัยปฏิวัติ

วัฒนธรรมในเมืองจีน...แตพ่น ี อ
 งกลุมนี้ ก็มีหนทางชีวิตของตนซึ่ง
แตกตางกันออกไปคนละทาง

พีด
่ วงดาวเปนคนเดียวในบานทีไ ่ มไดทํางานในบริษท ั
เครือ “นัฐกิจโกศล” เพราะหลังจากที่จบชั้น ม.ศ. 5 แลว พี่ดวงดาวก็
เอนทรานซเขาเรียนในมหาวิทยาลัยเกษตร ดูเหมือนจะเปนคณะ
สัตวบาลหรืออะไรสักอยางที่เกี่ยวของกับการเลี้ยงสัตว... พี่ดวงดาว
หางเหินจากบานไปพักใหญเพราะตลอดเวลาที่เรียนเกษตร พี่ดวง
ดาวออกไปอยูหอหรือไมก็ออกไปฝกงานตางจังหวัด และดูจะมี
ความสุขกับการที่มีชีวิตอิสระอยูกับวัวควาย เปด ไกมากกวาที่จะ
สุงสิงกับมนุษยมนา และรักที่จะตากแดดตากลมในทองไรทองนา
มากกวานั่งทํางานอยูในหองแอร
เมื่อเรียนสําเร็จ พี่ดวงดาวขอเงินจากลุงเทียนกอนหนึ่ ง
ดูเหมือนจะเปนสามหรือสี่ลานเพื่อไปทําฟารมเลี้ยงวัวนมที่ภาค

om
เหนื อกับเพื่อน ๆ ฉันไดยินวาลุงเทียนตอรองกับลูกสาวอยูนาน

.c
เพราะไมอยากใหออกไปไกลหูไกลตา แตพ่ด ี วงดาวก็ยืนยันความ

ot
ตั้งใจของตัวเองอยางเด็ดเดี่ยวจนลุงเทียนตองยอมแพแตก็มีขอแม

sp
วา เงินจํานวนนี้ จะเปนการใหครั้งสุดทาย หากการทําฟารม
ลมเหลวก็จะไมมีการใหอะไรอีก ทั้งนี้ ก็เพื่อบีบใหพ่ด
og ี วงดาวกลับเขา
มาอยูในบานใหม เพราะลุงเทียนเชื่อวาพี่ดวงดาวไมมีทางที่จะเลี้ยง
bl

วัวไดตลอดรอดฝง
e.

แมวาลุงเทียนจะทํานายเรื่องฟารมเลี้ยงวัวของลูกสาวได
re

ถูกตอง แตท่พ ี ลาดไปก็คือ การที่คิดไมถึงวาพี่ดวงดาวจะไมยอม

kf

บากหนากลับมา หนําซํ้ากลับดิ้นรนตอสูอยางเย็บตาดวยตนเอง
oo
eb
ad
lo
 26.

om
.c
ot
sp
เมื่อพูดถึงพีด ่ วงดาว พวกเด็ก ๆ อยางฉันมักจะนึกถึง
og
ภาพของผูหญิงสาวรูปรางแบบบาง ผิวคลํ้าดวยแดดและลม ใส
bl

เสื้อเชิ้ตตาสก็อตสีเขม นุงกางเกงยีนเกา ๆ และสวมหมวกสานปก

e.

กวางที่ควบมากับ-กับตอนฝูงวัวอยูในทุงหญา แบบนางเอกหนังคาว
re

บอยสมัยกอน ทั้ง ๆ ที่ในหมูพวกเราไมเคยมีใครขึน ้ ไปที่ฟารมของพี่

kf

ดวงดาวเลยสักคน
oo

เมื่อตอนที่พ่ดี วงดาวยังทําฟารมเลี้ยงวัวอยูน้ัน ทุกคราวที่ลงมา

eb

กรุงเทพฯ ก็จะหอบผลไมเมืองหนาวอยางสตรอเบอรรี รวมทั้งเนยที่

ทําเอง หรือทอฟฟนมมาฝากพวกเด็ก ๆ เสมอ... พี่ดวงดาวชอบที่จะ
ad

นอนเหยียดยาวอยูบนพื้นในหองของตัวเอง เหมือนลูกแมวซน ๆ ที่

lo

เหน็ดเหนื่ อยจากการกระโดดโลดเตน เสนผมสีดําเนี ยนราวกลุม

ไหมคลี่ สยายคลุมหมอนที่หนุนหัว ดวงตาสีน้ ําตาลเขมที่แวววาว
อยางคนชางฝน หลับพริ้มทั้ง ๆ ที่เปดเทปเพลงฮารดร็อกเสียงดัง
ลั่น และพ็อกเกตบุก บางเลมจะเปดกางอยูบนอกหรือไมก็ตกลงขาง
ตัว
ทุกครั้งที่เห็นหลานสาวนอนแผสองสลึง อานุชก็อดที่จะถอนใจ
ดวยความเวทนาไมได
 “ฉันไมเขาใจจริง ๆ วาแกจะตองไปทรมานตัวเองเพื่ออะไร...
อยูดีไมวาดี ลําพังอยูเฉย ๆ ไมตองทําอะไร แคน่ังกินนอนกิน ทั้งพอ
ทั้งปูก็มีปญญาเลี้ยงแกไปตลอดชาติ นี่ กลับปุเลง ๆ ไปอยูตามทอง
ทุงทองนา”
“พูดไปอาก็ไมเขาใจ...” พี่ดวงดาวพลิกตัวราวจะหนี เสียงบน
ของอานุช “...ก็เหมือนอยางที่จางจือ ๊ พูดเอาไววา ‘นกเล็ก ๆ ที่อยูใน
กรงทองยอมไมมีวันจะรูจักความสุขแหงอิสรภาพของนกใหญ’
นั่นแหละ”
“เดีย ๋ วฉันก็จับไอนกบาบอของแกถอนขนลงกระทะเสียหรอก”

om
.c
อานุชทิ้งตัวลงนั่งบนเกาอี้และมองดูหลานสาวอยางออนใจ

ot
“ถามจริง ๆ เถอะยายดาว นี่ แกไมนึกรักใครชอบใครบางเลย
หรือ”

sp
“ไม” พี่ดวงดาวตอบดวยนํ้าเสียงที่เด็ดเดี่ยว
og
bl
“นี่ แกกะจะเปนทโมนไพรไปจนตายหรือไง”
e.

“ก็ยังดีกวาจะมานั่งเลี้ยงลูกเปนโขยง”
re

“โธเอย ถากลัววาจะตองเปนแมลูกออน ฉันเลี้ยงหลานใหเองก็

kf

ได”
oo

“ถางั้น อาชวยแตงงานแทนหนูดวยก็แลวกัน”
eb

พี่ดวงดาวดึงหมอนขึน ้ มาปดหนาอยางครานจะตอลอตอเถียง
ad

“มะเหงกแน ะ... ผัวฉันไดฆาฉันปะไร”

lo

เมื่ออานุชเดินปง ๆ ออกไปแลว พี่ดวงดาวจึงเงยศีรษะขึน ้

พลางเอื้อมมือไปหมุนปุมเครื่องเลนเทปที่หรี่ไวเมื่อครูใหแผดเสียง
ดังกวาเดิม

หลายคนมักจะคิดวา ทีพ ่ ดี่ วงดาวไมยอมอยูบาน เปน

เพราะกลัวถูกปูหรือลุงเทียนจับตัวแตงงาน และบางคนก็คิดเลยไป
วา หรือพี่ดวงดาวจะไมคอยชอบเด็กเลยทําใหไมอยากมีลูกมีเตา ทั้ง
ๆ ที่ความจริง พี่ดวงดาวเปนขวัญใจของหลาน ๆ ทุกคนในบานที่
มองพี่ดวงดาวดวยสายตาชื่นชม และบางคนก็ฝนวาเมื่อตัวเองโตขึน ้
จะมีชีวิตที่เปนอิสระเหมือนพี่ดวงดาวทั้ง ๆ ที่พ่ด ี วงดาวแทบจะไม
เคยเลาอะไรใหฟงถึงเรื่องฟารมเลย
...แตส่ง
ิ ที่พ่ด
ี วงดาวเลาใหพวกเราฟงบอย ๆ จะเปนนิ ทานที่พ่ี
ดวงดาว เรียกวา “นิ ทานดวงดาว” และ “นิ ทานดวงดาว” เรื่องหนึ่ งที่
พี่ดวงดาว ชอบเลาคือเรื่อง “เมฆสีชมพูกับเมฆสีดํา” ...
“ครั้งหนึ่ งนานมาแลว มีเมฆสาวปุยหนึ่ งมีสีชมพูงามสดใส ซึ่ง

om
เปนที่หมายปองของเมฆหนุม ๆ ทั้งหลายบนทองฟา แตเมฆสีชมพูก็

.c
ไมยอมตกลงปลงใจกับใคร นางทองเที่ยวไปตามที่ตาง ๆ เพื่อเสาะ

ot
หาเมฆหนุมที่จะมาเปนคูครอง...

sp
“วันหนึ่ ง เมฆสีชมพูลอยไปพบกับเมฆหนุมสีขาวสะอาดแผว
og
บาง เมฆขาวหลงรักเมฆสีชมพูและขอใหนางแตงงานกับเขา แลว
bl
สัญญาวาจะพานางลองลอยไปจนสุดขอบฟา... ไมทันที่เมฆสีชมพูจะ
e.

ตัดสินใจ ก็มีเมฆดําทะมึนกอนใหญปรากฏกายขึน ้ และขอใหเมฆสี

ชมพูแตงงานกับตนเหมือนกัน... เมฆสีชมพูรังเกียจเมฆดํา แตก็
re

แกลงถามวา หากนางยอมแตงงานดวย เมฆดําจะใหส่ง

ิ ใดเปน
kf

ของขวัญแกนาง เมฆดําตอบวาเขาจะสละชีวิตตัวเองเพื่อเปนฝน
oo

ตกลงมาบนพื้นโลก ใหดอกไมนับลาน ๆ ดอกเบงบาน ใหนกนับลา

eb

น ๆ ตัวไดรองเพลงดวยความราเริง ใหขาวในนาของชาวนางอกงาม
ad

ใหน้ ําในแมน้ ําลําธารไหลรินไมขาดสาย”

lo

พี่ดวงดาวมองดูพวกเราที่น่ังลอมวงอยู และสรุปดวยนํ้าเสียงที่
นุมนวลวา
“แลวเมฆสีชมพูกับเมฆสีดําก็แตงงานกัน... ดอกไมก็เบงบาน
นกพากันรองเพลงดวยความราเริง ขาวในนาของชาวนางอกงาม
นํ้าในแมน้ ําลําธารก็ไหลรินไมขาดสาย”
ทุกครั้งที่ไดฟงนิ ทานเรื่องนี้ ฉันก็อดถามตัวเองไมไดวา บางที
พี่ดวงดาวอาจเปนเหมือนเมฆสีชมพูท่ท ี องเที่ยวหาเมฆหนุม ๆ ที่จะ
มาเปนคูครองอยูก็ได...
 แตจนแลวจนรอด พี่ดวงดาวยังไมมีโอกาสพบพานเมฆดําผู
กลาหาญและเสียสละอยางในนิ ทาน
เมื่อการลงทุนทําฟารมเลี้ยงวัวประสบความลมเหลวนั้น ลุง
เทียนแอบกระหยิ่มใจอยูเงียบ ๆ เพราะคิดวา อยางไรเสียลูกสาวก็
จะตองซมซานกลับมาเหมือนลูกนกปกหัก ถลาคืนสูรวงรังหลังจาก
ที่บอบชํ้าจากการกางปกโผบินครั้งแรก
แตพ่ดี วงดาวก็ไมใชลูกนกใจเสาะอยางที่ลุงเทียนคิด เพราะ
ทันทีท่ข ี ายฟารมเอาเงินมาใชหนี้ สินแลว พี่ดวงดาวก็หอบเงินไมถึง
ลานบาทที่เหลือจากการแบงสรรกับเพื่อนมุงหนาลงใตเพียง

om
ลําพัง...

.c
อานุชเลาวา พี่ดวงดาวไปซื้อสวนปาลมเล็ก ๆ แหงหนึ่ งไวท่ี

ot
พังงาและลงมือดูแลตนปาลมดวยตนเองรวมกับคนงานตั้งแตเชาจน

sp
เย็น
og
“หนูวายายดาวมันบาแลว เฮียลงไปลากตัวมันขึน ้ มาดีกวา”
bl

อานุชบนพึมพํากับลุงเทียน ดวยความหวงใยหลานสาวคนโต
e.

“ขืนทําอยางนั้น มันจะไดอาละวาดบานแตกกันพอดี...”
re

ลุงเทียนสายหนาอยางระอา
kf

“ที่ทําไดอยางเดียวตอนนี้ ก็รอแตใหมันเข็ดหลาบแลวเลิกรา
oo

ไปเอง”
eb

“หนูวาไมมีวันหรอก...”
ad

อานุชถอนหายใจแรง ๆ
lo

“...คนอยางยายดาวตอใหมันเหลือเงินบาทเดียวในกระเปา
มันก็ไมมีทางกลับมาเองเปนอันขาด”
“ไอเรามันคนมีเวรมีกรรม มีลูกผูชายก็ปอแปปวกเปยกเหมือน
ติ้วออง สวนไอลูกผูหญิงก็เกงกลาจนเกินตัวเหมือนนางฮวนลิฮวย”
ลุงเทียนรําพึงกับตัวเอง
อานุชมองออกไปนอกหนาตาง... อาจจะนึ กถึงความ
เหลาะแหละโลเลไมกลาตัดสินใจอะไรของพี่ระวี จนกระทั่งพี่สุวิตรา
กาวเขามามีอิทธิพล ทั้งในเรื่องงานและเรื่องภายในบาน...
หรือไมก็อาจจะคนหาชิเตงซันที่จะมากําราบนางฮวนลิฮวยอ
ยางพี่ดวงดาว

ในกระบวนพีน ่ อ
 งในบาน นอกจากพีช ่ าญชัยซึง ่ กอ
เรื่องเดือดรอนเสียหายตาง ๆ นานาแลว ก็มีพ่ส ี ุวิตราอีกคนหนึ่ งซึ่ง

om
อานุชเกลียดเขากระดูกดํา

.c
อานุชเปนคนแรกที่มองทะลุปรุโปรงถึงนิ สัยใจคอของหลาน
สะใภคนนี้ ต้งั แตแรก ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นแทบทุกคนในบาน โดยเฉพาะ

ot
ยาเหมยหลิง ปาเปกกี้ ปาทรงศรี และปาอร กําลังหลงใหลไดปลื้ม

sp
ในความออนหวาน ชางประจบประแจงของพี่สุวิตราอยางแทบจะไม
og
ลืมหูลืมตา
bl

“โอย คลื่นไสโวย”
e.

อานุชเอะอะกับนองชายคนโปรด
re

“อาว เจ ผิดสําแดงอะไรมา”

kf

อานนทวางปากกาลงบนแฟมที่วางอยูบนโตะและมองดูพ่ส ี าว
oo

อยางประหลาดใจ
eb

“ยิ่งวันฉันก็ชักจะยิ่งทนไมคอยไดกับไอคนประเภทปากหวาน
ad

กนเปรี้ยว”
lo

“เดีย๋ ว ใจเย็น ๆ กอน เจเลนบงเบงแบบนี้ ผมจับตนชนปลาย

ไมถูก”
“เพราะแกคนเดียวที่ริเปนพอสื่อ ชักจูงแมน่ันเขามาใหอีตาระ
วี” อานุชเสียงแหว “นี่ แกรูหรือเปลาวาเดีย ๋ วนี้ แมตุกตุนตุกตาอะไร
ของแกน ะ เที่ยวไดแลนไปทั่วตึก เขาหองโนนออกหองนี้ แลวก็คาบ
เรื่องอะไรตอมิอะไรไปเปาหูคนนั้นทีคนนี้ ที หน็อย ตีหนาซื่อ ๆ ไร
เดียงสา ที่แทก็ตอหลดตอแหลไมมีใครเปรียบ”
“โธเอย เรื่องยายตุกตานี่ เอง นึ กวาเรื่องอะไรใหญโต...”
 อานนทเอนหลังพิงพนักเกาอี้ พรอมกับหัวเราะอยางนึ กขัน
“...เจก็เอาหูไปนาเอาตาไปไรเสียบางเถอะน า อยาไปใสใจ
เรื่องไมเปนเรื่องเลย ยายตุกตาแกยังเด็กก็ประจอประแจไปตาม
ประสาเด็ก ดีเสียอีกที่ชวยทําใหอามาแกไมเหงา”
“ยะ ไมเหงา... ตอนนี้ นะอามาแกเพลิดเพลินกับเรื่องของชาว
บาน จนแทบไมเปนอันทําอะไรแลว วัน ๆ ก็คอยแตเงี่ยหูฟงเรื่องที่
แมตุกตาเอามาเพ็ดทูล”
“เอาน า...”

om
อานนทโบกมืออยางไมสนใจ

.c
“...เจรําคาญเขานักก็ไปบอกใหระวีมันขยัน ๆ ขึน ้ หน อย พอมี

ot
ลูกมีเตาสักคนสองคน ก็ข้ค ี รานจะวุนจนไมมีเวลาวางไปทําอะไร”

sp
“ทะลึ่ง...” อานุชคอนขวับ “...แกอยากบอกก็ไปบอกมันเอง
เรื่องในมุงฉันไมแสดวยหรอกยะ”
og
bl
e.
re
kf

พีด
่ วงดาวทําสวนปาลมอยูพักหนึ่ง แตเมื่อราคานํ้ามัน
oo

ปาลม ตกฮวบ พี่ดวงดาวก็เลิกทําสวนปาลมหันมาปลูกบังกะโล

เล็ก ๆ สี่หาหลังใหนักทองเที่ยวเชาพอเลี้ยงตัว และขึน
้ มากรุงเทพฯ
eb

แตละครั้งละคราวก็เพียงเพื่อติดตอธุรกิจกับบริษท ั ทัวร โดยไมมี

ad

ทีทาวาจะหวนกลับมาสูรมไมชายคาของตึกใหญตระกูลสือพาณิชย
lo

อีกเลย
 27.

om
.c
“สินทอง คอรปเรชัน” ของพีช ่ าญชัยเปนธุรกิจทีล ่ งทุน

ot
รวมกันระหวางบริษท ั ฝายไทยซึ่งมีปาเปกกี้เปนนายทุนใหญกับ

sp
บริษทั ผลิตเสื้อผาเล็ก ๆ แหงหนึ่ งของฮองกง วากันวาในชั้นแรกนั้น
บริษท ั ฮองกงเปนคนไดลิขสิทธิก og
์ ารผลิตจําหน ายเสื้อผาและเครื่อง
bl
กีฬามาจากบริษท ั แมในฝรั่งเศสและเยอรมนี เพื่อสงออกสูตลาดใน
e.

ยานเอเชียตะวันออกเฉียงใต แตบริษท ั ที่วาไมมีกําลังความสามารถ

จะผลิตไดเอง จึงติดตอผานมาทางปาเปกกี้เพื่อขอรวมทุนกับ ”นัฐกิจ
re

อะ-ลา-โมด” แตปาเปกกี้กลับเก็บเรื่องนี้ ไวพรอมกับมองหาชองทาง

kf

ที่จะดําเนิ นกิจการเสียเองอยางเงียบ ๆ เผอิญพี่ชาญชัยเกิดเรื่อง

oo

อื้อฉาวจนถูกปูส่ง ั ปลดออกจากตําแหน งรองผูจัดการใหญ ของ ”นัฐ

eb

กิจ อะ-ลา-โมด” ปาเปกกี้จึงแกหนาใหลูกชายดวยการตั้งบริษท ั “สิน

ad

ทอง คอรปเรชัน” ขึน ้ แทบจะในทันทีทันใด

lo

บริษทั “สินทอง คอรปเรชัน” เปดตัวอยางเอิกเกริก มีงานเลี้ยง

แถลงขาวใหญโตหรูหราที่โรงแรมแอมบาสเดอร โดยปาเปกกี้และ
พี่ชาญชัยสงบัตรเชิญพอคา นักธุรกิจ และคนในวงการสิ่งทอไปรวม
มากมาย แตไมมีใครสักคนในตึกใหญของตระกูลสือพาณิชยท่ไี ดรับ
เชิญใหไปรวมงาน
หลังจากนั้นอีกเพียงสามเดือน สินคาที่ “สินทองฯ” ไดลิขสิทธิ ์
มาก็เริ่มทยอยออกสูตลาดตามเคานเตอรในหางสรรพสินคาทั่วไป...
และไมทราบวาเปนความจงใจหรือไม แตเคานเตอรของ “สินทองฯ”
จะตองตั้งประกบกับเคานเตอรของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” แทบทุก
ราน ทั้งเนนการจําหน ายสินคาที่คุณภาพและรูปแบบคลายคลึงกัน
แตตัดราคาตํ่ ากวา

ในชวงแรกที่ “สินทองฯ” ออกโรง ก็สงผลใหยอดขาย

ของ“นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ตกลงอยางเห็นไดชัด... มิไยที่ใครตอใคร
จะพากันเปนเดือดเปนแคนกับการกระทําของปาเปกกี้กับพี่ชาญชัย

om
แตปูและลุงนัฐก็ยังคงวางทาเหมือนทองไมรูรอน

.c
ปูวา...

ot
“การคาขายถาไมมีคูแขงขันก็เหมือนกับการเดินทางเพียง

sp
ลําพังบนหนทางเปลี่ยว และไมวาจะเปน ‘นัฐกิจ’ หรือ ‘สินทองฯ’
og
เมื่อมองไปแลวก็ลูกหลานเราทั้งนั้น”
bl

สวนลุงนัฐเพียงแตหัวเราะหึ ๆ พลางจิบเหลาเงียบ ๆ โดยไม

e.

พูดอะไร ในเรื่องที่ทุกคนตางตั้งอกตั้งใจคอยฟงอยู
re

แตในความเงียบเชียบนั้น ลุงนัฐก็ใชจะสงบนิ่ งใหใครตอใคร

kf

ตอตีอยูฝายเดียว เพราะชั่วเวลาไมก่อ ี าทิตยตอมา เสื้อผาสําเร็จรูป

oo

ของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” หลายแบรนดก็เปดคอลเลกชันใหม ปรับ

eb

คุณภาพสินคาใหสูงขึน ้ และจําหน ายในราคาแพงกวาเดิม โดยมุง

ลูกคาที่มีรสนิ ยมและมีกําลังซื้อ...
ad

ทั้ง ๆ ที่ใครตอใครพากันวิตกวิธีการของลุงนัฐจะพาให
lo

สถานการณของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ทรุดลงไปอีก แตกลับปรากฏ

วาทุกคอลเลกชันตางไดรับความนิ ยมอยางคาดไมถึง ทั้งเปนการดึง
เกรดสินคาของ “นัฐกิจ” ใหสูงกวา “สินทองฯ” โดยที่อีกฝายหนึ่ งไม
กลาจะเขยิบราคาตามหรือเปดคอลเลกชันใหม
 หลังจากถูกลุงนัฐกําราบในคราวนัน ้ แลว “สินทองฯ” ที่
ตอนแรกทําทาจะพุงแรงก็กลับออนเปลี้ยลง มิไยที่ปาเปกกี้จะ
ทุมเทเงินทองลงไปอีกตั้งมากมาย แตก็ดูเหมือนวาบริษท ั ของแกกับ
ลูกชายจะกลายเปนโองกนรั่ว ที่ไมมีวันรองนํ้าไดเต็ม ซึ่งแมเคยบอก
ฉันวา สาเหตุหนึ่ งเปนเพราะเสื้อผาของ “สินทองฯ” ที่บริษท ั ฮองกง
เปนคนเลือกแบบ ไมถูกกับรสนิ ยมของคนไทย กับอีกสาเหตุหนึ่ ง
เนื่ องมาจากรานคาทั่วไปตั้งขอรังเกียจพฤติการณของ “สินทองฯ”
ซึ่งพยายามจะหักโคน “นัฐกิจ” ทั้ง ๆ ที่เปนพี่นอ  งรวมแซเดียวกัน
สถานการณของ “สินทอง คอรปเรชัน” ยิ่งแยลงไปอีก เมื่อถูก

om
หางรานหลายแหงถอนเคานเตอร พรอม ๆ กับที่บริษท ั ฮองกงซึ่ง

.c
เปนหุนสวนก็ถอนหุนออกไปเมื่อมองเห็นวา อนาคตของตนในเมือง

ot
ไทยไมสดใสอยางที่คิด

sp
ถึงตอนนี้ ปาเปกกี้กับพี่ชาญชัยถึงกับเดินทางไปยุโรปและ
อเมริกาเอง เพื่อติดตอขอลิขสิทธิบ og
์ ริษท
ั เสื้อผาและเครื่องกีฬามา
bl
ผลิตดวยตัวเอง แตก็ดูเหมือนวาบริษท ั ใหญ ๆ ทั้งหลายจะถูกกวาน
ซื้อลิขสิทธิไ์ ปหมดแลว...
e.

ยาเนี ยมเลาวา ปาเปกกี้หมดเงินไปกับ “สินทองฯ” หลายสิบ

re

ลานบาท แมเงินจํานวนแคน้ันจะไมถึงกับทําใหขนหนาแขงแกรวง
kf

แตก็ทําใหปาเปกกี้เสียหนา วาไมสามารถทํากิจการคาอยางที่ญาติ
oo

ฝายสามีทําใหประสบความสําเร็จได
eb

ปาเปกกี้ลมเจ็บลงหลังจากลมเหลวในการเดินทางไปติดตอ
ad

เรื่องเสื้อผาที่เมืองนอก... เปนการเจ็บของคนที่ไมมีอาการปวยไข
lo

ทางรางกาย วันทั้งวันแกเอาแตนอนซึมอยูบนเตียง ไมพูดไมจากับ

ใคร และบางครั้งจะสงเสียงกรีด ๊ ออกมาโดยไมมีเหตุผล ทําใหไมมี
ใครเขาหนาแกติด
ปูเฝาดูเหตุการณ◌ท่เี กิดขึน
้ กับปาเปกกี้อยูเงียบ ๆ ไมมีคํา
ตําหนิ ติเตียนหรือเปรียบเปรยเยยหยันในเรื่องตาง ๆ ที่ผานมา จะมี
ก็แตเพียงสายตาที่เปยมไปดวยความปรานี เทานั้น
แลววันหนึ่ งปูก็เรียกพี่ชาญชัยมาคุยกันเพียงลําพัง... ไมมีใครรู
วาทั้งสองคนตกลงกันวาอยางไรบาง แตวันรุงขึน
้ ปูก็เปดประชุม
กรรมการบริหารบริษท ั “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” เพื่อขอความเห็นชอบ
ในการแลกหุนจํานวนหนึ่ งของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” กับหุนจํานวน
หาสิบเอ็ดเปอรเซ็นตของ “สินทอง คอรปเรชัน” ซึ่งไมมีใครสักคน
เห็นดวย แตปูก็ยังคงยืนกรานอยางไมยอมเลิกลมความตั้งใจ
พอเลาวา การประชุมวันนั้นนับเปนครั้งแรกที่ลูกหลานซึ่งเปน
กรรมการบริษท ั รวมหัวกันโตแยงกับปูอยางหัวชนฝา ในขณะที่ปู
โตตอบอยางใจเย็นแตก็ม่น ั คงในความคิดของตัวเอง
“พอก็รูวา พี่เปกกี้กับชาญชัยตั้งไอบริษท
ั บาบอนั่นขึน ้ มาทําไม
จุดประสงคท่แ ี ทจริงของสองคนนั่นก็คือหาทางโคนลม ‘นัฐกิจ อะ-

om
ลา-โมด’ โดยตรง ถึงตอนนี้ ถา ‘สินทองฯ’ มันจะลมละลายขายตัวก็

.c
ไมใชธุระกงการอะไรของ ‘นัฐกิจ’ ที่จะตองยื่นมือเขาไป

ot
ประคับประคอง”

sp
อานุชเอ็ดตะโรเสียงลั่น
og
“ผมจะไมพูดถึงเบื้องหนาเบื้องหลังของ ‘สินทองฯ’ แตจะขอพูด
bl

ในเทอมของธุรกิจโดยตรง...”
e.

คุณบุลภักดิ-์ รองผูจัดการใหญ ‘นัฐกิจ อะ-ลา-โมด’ ซึ่งนั่งฟงอยู

re

เงียบ ๆ มาตั้งแตตนแทรกขึน ้
kf

“ลักษณะที่ทานวาก็เหมือนกับ ‘นัฐกิจ’ เขาไปเทกโอเวอร ‘สิน

oo

ทองฯ’ กลาย ๆ ในขณะที่บริษท ั นั้นเปนบริษทั เล็กที่เพิ่งเปดดําเนิ น

eb

กิจการ และกําลังอยูในสภาพที่งอนแงนเต็มที่ รวมทั้งไมมีช่ อ ื เสียง

หรือความสลักสําคัญอะไรเลย การแลกหุนกับ ‘สินทองฯ’ นอกจาก
ad

ทําใหเราตองทุมเงินเขาไปอัดฉีดแลว ยังเทากับเปนการเอาเครดิต
lo

ของเราเขาไปสนับสนุนบริษท ั นั้นใหฟนตัวขึน
้ มาอีก ซึ่งก็ไมแน ใจวา
ในอนาคต ‘สินทองฯ’ อาจเติบโตเปนคูแขงของเราอยางจริงจังก็ได”
“นั่นแหละคือสิ่งที่เราพยายามบอกกับทุก ๆ คน ในวันนี้ ...”
ปูเอนหลังพิงพนักเกาอี้ พลางทอดสายตาที่เริ่มจะฝาฟางมองดู
ลูกหลานที่น่ังอยูในหองนั้น
“...จะชั่วจะดีอยางไร ไอ ‘สินทองฯ’ นั่น มันก็แตกหน อออกมา
จาก ‘นัฐกิจ’ เหมือนกับที่ท้ง ั เปกกี้และชาญชัยก็เปนคนหนึ่ งใน
ตระกูลสือพาณิชย... ที่ตระกูลเราและกิจการคาของเรายั่งยืนมาจน
ถึงทุกวันนี้ ได ก็เพราะลูกหลานแตละคนเปนเสมือนไมไผแตละลําที่
รวมกันเขาเปนกอใหญ จนยากที่ใครจะคิดหักโคนได แตหากเรานิ่ ง
ดูดายใหไผลําใดลําหนึ่ งแมจะเปนไผท่ลี อดกอออกไปก็ตามถูกตัดทิ้ง
อีกไมนานไผท้ง ั กอใหญก็คงจะคอย ๆ บางตาลงจนถูกทําลายไดโดย
งายดาย”
ปูลวงมือลงไปในกระเปากางเกง และหยิบเหรียญบาทสมัย
รัชกาลที่ 6 ซึ่งพกติดตัวอยูตลอดเวลาขึน ้ มาลูบคลําเลนชา ๆ ในมือ
ขวา

om
“ลําพังเรื่องเงินทุนของ ‘สินทองฯ’ เปกกี้มันก็คงมีปญญาหามา

.c
เติมได หรือจะใหเราเองควักกระเปาใหมันอีกสักยี่สิบสามสิบลานก็

ot
ไมใชปญหาอะไร แตมันก็จะไมเหมือนกับการที่พ่นี อ
 งชวยเหลือ

sp
กันเอง อยางที่เรากําลังขอให ‘นัฐกิจ’ ชวย ‘สินทองฯ’ เวลานี้ ”
ปูหันไปทางคุณบุลภักดิ ์
og
bl

“สําหรับเรื่องการแขงขันหรือชิงดีชิงเดน ก็เปนเรื่องธรรมดา
e.

ของการคา แตถาพี่นอ  งคาขายแขงกัน ผลกําไรมันก็ตกอยูแคใน

re

บานไมกระเด็นไปทางไหน”
kf
oo
eb

พอเลาวา แมจะไมมีใครเห็นดวยกับความคิดของปูนก ั
ad

แตในที่สุด “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” กับ “สินทอง คอรปเรชัน” ก็มีการ

lo

แลกหุนกันโดย “ นัฐกิจ” เขาไปถือหุนในบริษท ั “สินทองฯ” หาสิบ

เอ็ดเปอรเซ็นต และ “สินทองฯ” เขามามีหุนใน “นัฐกิจ” สิบหก
เปอรเซ็นต
ความตกลงดังกลาวมีผลใหลุงนัฐกาวเขาไปเปนผูจัดการใหญ
ของ “สินทองฯ” ขณะเดียวกันที่พ่ช ี าญชัยกลับเขามาในบริษท ั “นัฐ
กิจ อะ-ลา-โมด” อีกครั้งหนึ่ งในฐานะกรรมการบริหารบริษท ั
โดยอาศัยความสามารถของลุงนัฐและชื่อเสียงของ “นัฐกิจ”
ผลักดันให “สินทองฯ” ฟนตัวขึน้ มาใหมอยางรวดเร็ว ในชั้นแรก “สิน
ทองฯ” เพียงแตรับออเดอรในการผลิตเสื้อผาสําเร็จรูปจากบริษท ั
เสื้อผาในอเมริกา และยุโรปบางประเทศ ตอมาก็หันมาผลิตเพื่อการ
สงออก แตก็เปนชวงเดียวกับที่มีขาววา ยุโรปและอเมริกาเริ่มจํากัด
โควตาสิ่งทอจากเมืองไทย ซึ่งจะสงผลกระทบมาถึง “สินทองฯ” โดย
ตรง
ในขณะที่ทุกคนกําลังเดือดเนื้ อรอนใจกับขาวนี้ และวิ่งเตนหา
ทางผอนคลายวิกฤตการณส่ง ิ ทอกันอยางอลหมาน จู ๆ ก็ปรากฏวา
พี่ชาญชัยประกาศเทหุนสี่สิบกวาเปอรเซ็นตท่เี หลืออยูใน “สินทอ
งฯ” ออกขาย ทําใหสถานการณของ “สินทองฯ” ในสายตาของคน

om
ภายนอกตกตํ่ าลงไปอีก

.c
ot
sp
พีช
่ าญชัยรวบรวมเงินทีไ
og
่ ดจากการขายหุนใน “สินทอ
bl
งฯ” กับเงินสดอีกสวนหนึ่ งของปาเปกกี้ไปเปดบริษท
ั “ยูเนี ยน ชา
e.

เตอร และคอมมอดิตี” ขึน ้ ปลอยใหลุงนัฐเผชิญชะตากรรมและ

ดิ้นรนหาทางออกใหกับ “สินทอง คอรปเรชัน” เพียงลําพัง
re
kf
oo
eb
ad
lo
 28.

om
.c
ในชวงทีล ่ ุงนัฐยุงอยูกับการเขาไปบริหาร “สินทอง

ot
คอรปเรชัน” นั้น คนที่ไดรับมอบหมายใหดูแลรับผิดชอบงานบาง

sp
สวนของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” แทน ก็คือคุณบุลภักดิ ์ ซึ่งเปนที่
og
ยอมรับกันโดยทั่วไปถึงความสามารถและการตัดสินใจที่ถูกตองฉับ
bl
ไวของแก อันสงผลดีแกบริษท ั “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ในหลาย ๆ เรื่อง
e.

และบุคคลอีกคนหนึ่ งที่พลอยไดรับคําชมเชยเปนอยางมากในการ
มองการณไกลที่ดึงคุณบุลภักดิเ์ ขามารวมงาน ตลอดจนผลักดันให
re

กาวขึน ้ ดํารงตําแหน งสําคัญใน “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ก็ไดแกอานนท

kf

อานนทน้ันไมเคยรูจักคุณบุลภักดิเ์ ปนการสวนตัวมากอน ถึง

oo

แมวาทั้งสองคนจะชอบเลนกอลฟเหมือนกัน แตก็อยูกันคนละกวน
eb

และตีกันคนละสนาม และจนกระทั่งทุกวันนี้ ท้ง ั คูก็ไมเคยลงเลนดวย

ad

กันเลย...
lo

แตฉน ั คิดวาที่อานนทกับคุณบุลภักดิไ์ มตีกอลฟดวยกันในตอน

นี้ น้ันน าจะมีสาเหตุมาจากเรื่องอื่น โดยเฉพาะอยางยิ่งคือเรื่อง
ผูหญิงที่ช่ อ
ื ปริยาภรณ

การทีค ่ ุณบุลภักดิจ
์ ะไดเขามาอยูใน “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด”
นัน
้ มีเรื่องเลากันวา วันหนึ่ งคุณบุลภักดิไ์ ดรับเชิญใหไปพูดเรื่อง
เกี่ยวกับ “อนาคตของธุรกิจไทยในทศวรรษหนา” หรืออะไรทํานอง
นี้ ที่สมาคมอุตสาหกรรมไทย หรือสมาคมไหนซักแหงฉันก็จําไมได
แน แตท่จ
ี ําไดก็คือคําพูดของคุณบุลภักดิใ์ นวันนั้นเปนที่ฮือฮากัน
มาก เพราะแกโจมตีระบบญาติพ่น ี อ
 งอุปถัมภ หรือการบริหารงาน
กันภายในครอบครัวของธุรกิจไทยซึ่งแกเรียกวา “ไดนัสตี บิสซิเนส”
วาเปนจุดออนสําคัญที่ทําใหธุรกิจการคาของไทยมีโครงสรางที่
เปราะบางและไมเติบโตเทาที่ควร ทั้งทํานายวาในชวงสิบปขางหนา
เมื่อพอคาและนักธุรกิจอาวุโสเสียชีวิตหรือวางมือไปจากวงการแลว
สิ่งที่จะเกิดขึน้ คือ การแกงแยงชวงชิงอํานาจกันในหมูญาติพ่น ี อ
 ง

om
แบบที่เรียกวา “ศึกสายเลือด” และตามมาดวยการลมสลายของ

.c
อาณาจักรธุรกิจ

ot
คําพูดที่ตรงไปตรงมาของคุณบุลภักดิ ์ กอใหเกิดปฏิกิริยาอยาง

sp
กวางขวาง บางคนกลาวหาวาแกแชงชักผูหลักผูใหญและกิจการคา
ของตน ในขณะที่บางคนกลาวหาวาแกพูดดวยความอิจฉาริษยา
og
เพราะตัวเองไมไดเกิดมาในครอบครัวที่ทําธุรกิจการคา... อยางไรก็
bl

ตาม คําพูดของคุณบุลภักดิก ์ ็ตรงกับใจของอานนท ซึ่งตองการจะ

e.

เห็น “นัฐกิจโกศล” มีการบริหารงานในรูปแบบของการจัดองคกรที่

re

ทันสมัย พอดีกับตําแหน งรองผูจัดการใหญของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด”

kf

วางลง เนื่ องจากพี่ชาญชัยถูกปูปลดออก อานนทจึงชักชวนใหคุณบุ

oo

ลภักดิล ์ าออกจากงานธนาคารที่ทําอยู มารับตําแหน งใหมแทนพี่

ชาญชัย ทามกลางเสียงคัดคานจากปู และญาติพ่น ี อ
 งคนอื่น ๆ ที่ไม
eb

เห็นดวยกับการเอาคนนอกตระกูลมานั่งเกาอี้ ผูบริหารระดับสูงของ
ad

บริษท ั แตอานนทก็ใชความอดทนในการเกลี้ยกลอมใหทุกคน
lo

ยอมรับในความคิดของตนจนเปนผลสําเร็จ

สําหรับเรื่องราวของอานนทกับปริยาภรณนน ั้ เปนสิง ่ ที่

ไมเคยมีใครคาดหมายมากอนวาจะลงเอยในลักษณะอิหลักอิเหลื่อ
อยางที่เปนอยูในปจจุบัน ทั้งยังเปนเรื่องที่นําความขมขื่นมาสูคน
หลายคนที่มีสวนเกี่ยวของดวยเปนอยางมาก...
 ปริยาภรณ หรือที่บางคนยังติดปากที่จะเรียกเธอวา ปรียา
ตามชื่อเดิม เขาทํางานกับ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ในหนาที่พนักงาน
ขายเสื้อผาสําเร็จรูปประจําเคานเตอรของบริษท ั ตามหางสรรพ
สินคา ฉันเคยไดยินพี่สุวิตรานิ นทาวาพื้นเพของปริยาภรณมาจาก
สลัมตลาดพลู พอเปนคนจีน มีอาชีพรับจางซอมรางนํ้าแตก็ติดเหลา
งอมแงม สวนแมซ่ง ึ เปนคนไทยเปนแมคาขายของแบกะดินจําพวก
ไมหนี บผา เข็มกลัดเปนพวง ๆ และกิบ ๊ ติดผมอยูตามหนาตลาดสด
ฉันไมรูวาพี่สุวิตราอุตสาหไปสืบเสาะเรื่องนี้ มาไดอยางไร และ
ไมวามันจะเปนเรื่องจริงหรือไม แตปริยาภรณก็เปนคนคลองแคลว

om
กิริยาทาทางตลอดจนการพูดจาและการแตงเนื้ อแตงตัวราวกับคน

.c
ที่ผานการฝกอบรม หรือมาจากครอบครัวที่ดีพอสมควร ซึ่งสิ่งเหลา

ot
นี้ อาจจะเปนอยางที่อานุชเคยเอยชมวา ปริยาภรณเปนคนฉลาด

sp
และรูจักที่จะปรับปรุงตัวเองก็เปนได
og
แมเลาวา อานุชเปนคนที่ดึงปริยาภรณจากเคานเตอรของ “นัฐ
bl
กิจอะ-ลา-โมด” ในหางไดมารูใหเขามาประจําแผนกประชาสัมพันธ
ของบริษท ั เนื่ องจากมองเห็นแววและหน วยกาน ซึ่งปริยาภรณก็
e.

สามารถทํางานในหนาที่ใหมน้ี ไดดี จนในที่สุดก็ไดรับการเลื่อนขึน ้

re

เปนหัวหนาแผนกนั้นภายในเวลาไมถึงป
kf

แตตอนนี้ หากใครพูดจาแสดงความชื่นชมปริยาภรณใหไดยิน
oo

อานุชเปนตองเอ็ดตะโรขึน ้ มาทันที...
eb

“โอย ทําไมแมคนนี้ ถึงไดเสน หแรงนัก นี่ ถารูแตแรกวาจะมี

ad

เรื่องวุนวายไมรูจักจบจักสิ้น ขนาดพี่นอ  งถึงกับตัดเปนตัดตายกันละ

lo

ก็ จางใหฉน ั ก็ไมอุตริไปฉุดมันขึน ้ มาจากเด็กขายของหนาเคานเตอร

หรอกยะ”
ฉันไมรูวาปริยาภรณมีเสน หแรงขนาดไหน แตคนที่ตกหวง
เสน หของเธออยางรุนแรงคนแรกก็คือพี่ระวี... ตอนนั้นพี่ระวียังไม
ไดแตงงานและเกาะแจอยูกับอานนท แตถึงแมท้ง ั สองคนจะติดกัน
ราวกับฝาแฝดอิน-จัน จนอานนทแทบจะปลีกตัวไปไหนตามลําพัง
ไมได แตก็บอยครั้งที่พ่ร ี ะวีแอบแวบหรือหาเหตุแวะไปที่สํานักงาน
ของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” เพียงคนเดียว และมักจะใชเวลาอยูท่น ี ้ันนา
น ๆ ซึ่งก็ไมมีใครผิดสังเกตอะไร เพราะโดยตําแหน งผูชวยผูจัดการ
ของ “นัฐกิจการทอ” ของพี่ระวี ในขณะนั้นก็มีเรื่องที่จะติดตอกับ “นัฐ
กิจ อะ-ลา-โมด” ซึ่งเปนลูกคาสําคัญอยูเปนประจํา
ตอหลายปตอมา จึงเปนที่รูกันวาที่พ่ร
ี ะวีเทียวไลเทียวขื่อ
สํานักงาน “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ในตอนนั้น ก็เพราะแอบไปติดใจ
ประชาสัมพันธคนสวย แตก็ไมกลาพอที่จะเปดเผยความรูสึกในใจ
ของตัวเองออกมาใหฝายหญิงทราบ จนกระทั่งถูกอานนทเปนพอสื่อ
พอชักสนับสนุนใหแตงงานกับพี่สุวิตรา ดวยเหตุผลเพียงเพื่อที่ตัว
อานนทเองจะไดทําตัวเปนเพลยบอยไดอยางอิสระ ปราศจากแฝด

om
คนละฝาอยางพี่ระวีคอยเปนกางขวางคอ

.c
ฉันจําไดวา แมเคยพูดถึงเรื่องนี้ กับปาเปกกี้วา หากจะมีใครสัก

ot
คนที่ควรจะเปนคนผิดในเหตุการณท่เี กิดขึน ้ ในครั้งนั้น คนคนนั้นก็

sp
ควรที่จะเปนตัวของพี่ระวีเองที่มัวแตเหลาะแหละโลเลไมกลาตัดสิน
ใจอะไร og
แมกระทั่งในเรื่องที่มีความสําคัญอยางยิ่งตอชีวิตและ
bl
อนาคตของตัวเอง และเชื่อฟงความคิดเห็นของอานนทจนเกินไป ถึง
ขนาดที่ยอมตกลงแตงงานกับผูหญิง ซึ่งตัวเองไมไดรักใครจริงจังได
e.

ลงคอ
re

แตอยางไรก็ตาม การแตงงานระหวางพี่ระวีกับพี่สุวิตราก็กอ
kf

ใหเกิดผลกระทบกับใครตอใครหลายคนโดยไมคาดฝน โดยเฉพาะ
oo

อยางยิ่งกับตัวของอานนทซ่ง ึ เปนเจาความคิดในเรื่องนี้
eb

แตไหนแตไรมาแลวที่อานนทมองเห็นพี่สุวิตราเปนเด็ก
ad

กะโปโลและนองสาวตัวเล็ก ๆ ของเพื่อน แมวาพี่สุวิตราจะมีทา

lo

ชอบพออานนทอยูไมนอ  ย และคงจะนึ กนอยใจอยูครามครันที่ถูก

อานนทมองขาม และทําเหมือนยัดเยียดตนเองใหกับคนอื่น
แมวาการที่พ่ส
ี ุวิตราตกลงใจแตงงานกับพี่ระวีในครั้งนั้น จะถูก
อานุชกลาวหาวาเพราะความเห็นแกเงิน แตปาอรเคยพูดในเชิง
เห็นใจวา สาเหตุท่แ ี ทจริงน าจะเปนเพราะถึงแมพ่ส ี ุวิตราจะรูอยูเต็ม
อกวาอานนทท่ต ี ัวแอบปองรักจะไมไดรักตัว แตก็ขอเพียงใหไดมี
โอกาสอยูใกล ๆ รวมสกุลและรวมชายคาเดียวกัน ซึ่งความเห็นของ
ปาอร ลุงนัฐเอาแตยิ้มและพูดสั้น ๆ วา... นํ้าเน าสนิ ท
 แตไมวาใครจะคิดอยางไร สิ่งที่เปนจริงอยูอยางหนึ่ งก็คือ ชีวิต
แตงงานของพี่ระวีกับพี่สุวิตราไมไดผาสุกรมเย็น สมกับที่ปูอุตสาห
จัดงานใหอยางเอิกเกริกแมแตนอ  ย ทั้งคูดูจะมีแตเรื่องระหองระแหง
และชางหาเหตุมาทุมเถียงกันอยูเปนประจํา บางครั้งรอนถึงปาทรง
ศรีตองลงมาหามปราม และหากคราวใดที่พ่ร ี ะวีเอะอะอาละวาด
มากนัก พี่สุวิตราก็จะแลนไปฟองยาเหมยหลิง ซึ่งเปนผลใหพ่ร ี ะวีถูก
ยาเหมยหลิงเรียกไปดุดาวากลาวอยูบอย ๆ
และการทะเลาะเบาะแวงของผัวเมียคูน้ี ยิ่งทวีความรุนแรง
และเผ็ดรอนขึน ้ เมื่อเกิดเรื่องของอานนทกับปริยาภรณ...

om
.c
ot
sp
ชวงทีล ่ ุงนัฐมัวแตยุงอยูกับ “สินทอง คอรปเรชัน” และ
คุณ “ บุลภักดิก og
์ าวเขามามีบทบาทมากขึน ้ ใน นัฐกิจ อะ-ลา-โมด”
bl
นั้น ความสัมพันธระหวางคุณบุลภักดิก ์ ับปริยาภรณก็พลอยเพิ่มขึน ้
e.

ดวย แมวาคุณบุลภักดิจ์ ะมีครอบครัวแลว แตก็มีคนเห็นแกกับ

หัวหนาแผนกประชาสัมพันธคนสวยของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ไป
re

ไหนตอไหนดวยกันสองตอสองเสมอ พรอมกับมีขาวซุบซิบวาคุณบุ
kf

ลภักดิก ์ ับปริยาภรณมีอะไรกัน และฝายชายกําลังหาทางที่จะเลิก

oo

กับภรรยาเพื่อมาแตงงานกับฝายหญิง... แตจนแลวจนรอดขาวลือ
eb

เรื่องหลังก็ไมมีอะไรคืบหนา ในขณะที่ขาวลือเรื่องแรกดูจะกลาย
ad

เปนเรื่องจริงจัง จนเจาตัวทั้งสองไมอาจปฏิเสธไดเต็มปากเต็มคํา
และทําใหปริยาภรณตกอยูในสภาพของเมียนอยคุณบุลภักดิอ ์ ยาง
lo

หลีกเลี่ยงไมพน
ในตอนนั้นคนที่เปนทุกขเปนรอนกับเรื่องนี้ มากที่สุดเห็นจะ
ไดแกพ่ร ี ะวี... พอเลาวา พี่ระวีถึงกับวิ่งโรไปฟองลุงนัฐเพื่อขอให
เรียกคุณบุลภักดิม ์ าตักเตือนหามปราม
“ฉันไมใสใจกับไอเรื่องบาบอคอแตกแบบนี้ หรอกเวย...”
ลุงนัฐเอ็ดหลานชายเสียงลั่น
“...ใครอยากจะกินจะนอนกับใครก็เรื่องของเขา ตราบใดที่ยัง
ทํางาน ทําเงินใหบริษท ั ได จะหัวหกกนขวิดจนสุดลิ่มทิ่มประตูยังไงก็
ตามแตใจ”
พอวา ไมรูวาพี่ระวีพูดอะไรถึงไดทําใหลุงนัฐซึ่งปกติใจเย็นยัง
กับนํ้าแข็ง ถึงกับดาเปดเปง
“ทั้งบุลภักดิท
์ ้ง
ั ปรียามันก็คนของฉัน เรื่องอะไรแกถึงตองมา
เสือกดวย... หน็อย เมียเขาแท ๆ ยังไมเห็นเดือดเนื้ อรอนใจอะไร แก
เองก็ไมไดเกี่ยวไดของอะไรดวยซักหน อย ดันผามาวุนวายไมเขา
เรื่อง เมียตัวเองก็มีไมเห็นจะหวงใยรักใครซักเทาไหร ทีผูหญิงอื่นละ
ก็ทําตัวเปนหมาหวงกาง”

om
.c
ot
sp
ขณะเดียวกับทีพ ่ รี่ ะวีเดือดรอนทุรนทุรายกับเรื่องของ
og
ชาวบานนั้น คนที่มีความสุขที่สุดในเรื่องนี้ ดูเหมือนจะเปนพี่สุวิ
bl

ตรา... มีหลายคนไดยินพี่สุวิตรากระทบกระเทียบเปรียบเปรยปริ
e.

ยาภรณใสพ่ร ี ะวีอยูบอย ๆ ยิ่งพี่ระวีแสดงกิริยาฮึดฮัดหรือโมโห

re

โกรธาเทาไหร ก็ดูพ่ส ี ุวิตราจะยิ่งพออกพอใจมากขึน ้ เทานั้น

kf

ฉันเชื่อวาแทบทุกคนคงเคยไดยินคําพูดที่วา “คนหัวเราะทีหลัง
ดังกวา” แตเรื่องปริยาภรณท่ฉ ี น
ั จะเลาใหฟงตอไปนี้ บางทีอาจจะมี
oo

แตคนที่รองไหทีหลัง โดยไมมีใครไดหัวเราะแมแตแอะเดียวก็เปน
eb

ได
ad
lo
 29.

om
.c
ความสัมพันธอันอื้อฉาวระหวางคุณบุลภักดิก ์ ับปริยา

ot
ภรณดําเนิ นไปทามกลางเสียงซุบซิบของผูคน และปลายปากกา

sp
ของนักเขียนคอลัมนขาวสังคม แตคุณพรรณี-ภรรยาคุณบุลภักดิย ์ ัง
og
คงใชกลยุทธอยางที่เรียกกันในสํานวนจีนวา “ความสงบสยบความ
bl
เคลื่อนไหว” แมจะมีหนังสือพิมพบางฉบับเจาะไปสัมภาษณถึงเรื่องนี้
e.

คุณพรรณีก็ทําเปนเสพูดเรื่องอื่น เหมือนไมไดใหความสลักสําคัญ
ตอเรื่องราวที่เกิดขึน ้ หรือมองเห็นผูหญิงอยางปริยาภรณอยูใน
re

สายตา
kf

ฉันไมรูวาความสัมพันธของคุณบุลภักดิก ์ ับปริยาภรณซ่งึ
oo

ยืดเยื้อมาเกือบสองปยุติลงไดอยางไร บางคนวาคุณบุลภักดิเ์ ปนคน

eb

เลิกราจากฝายหญิงเพราะสํานึ กผิดและเกิดความเห็นอกเห็นใจลูก
ad

เมีย แตบางคนก็วาปริยาภรณเปนคนตีจากมาเอง เมื่อเห็นวาไมมี

lo

หนทางที่จะชวงชิงฝายชายมาจากภรรยาเกาได...
อยางไรก็ตาม มีบางเสียงพูดวาอานนทเปนสาเหตุสําคัญที่ทํา
ใหคุณบุลภักดิแ ์ ยกทางจากปริยาภรณ ซึ่งขอกลาวหานี้ คนที่รูจัก
อานนทดีพากันพูดเปนเสียงเดียวกันวา อานนทนาจะเขามายุงใน
เรื่องนี้ หลังจากที่ท้งั สองคนนั่นเลิกของเกี่ยวกันแลว
ฉันเคยไดยินลุงนัฐพูดในทํานองยืนยันกับยาเนี ยมเมื่อตอนที่
เกิดเรื่องขึน้ ใหม ๆ
“คนอยางไอนนทมันไมสิ้นคิดถึงกับตองแยงเมียใครหรอก
ลําพังแคมันอยูของมันเฉย ๆ ผูหญิงทั้งสาวทั้งโสดซิง ๆ ก็ว่ง
ิ ไลจับ
มันออกควั่ก”
“ไดยินอยางนี้ แมก็คอยสบายใจขึน
้ มาบาง...”
ยาเนี ยมถอนหายใจหนัก ๆ แตสีหนายังคงเต็มไปดวยริ้วรอย
ของความกลัดกลุม
“...แตยังอดแปลกใจไมไดก็ตรงที่วา นนทเองมันก็ยังหนุมทั้ง
แทง ทําไมถึงไดไปกินแตงเถาตาย สาวแสก็มีใหเลือกออกถมกลับ
มาหลงเสน หแมมายแมรางฉาวโฉ”

om
“ของอยางนี้ มันก็พูดยากนะแม...”

.c
ลุงนัฐเปนฝายถอนใจบาง

ot
“...บางคนก็ชอบของสดบางคนก็ชอบของคาว... ก็แบบปลารา

sp
น ะคนชอบก็วาหอม ไอท่ไี มชอบก็วาเหม็น ตางจิตตางใจกัน”
“กรรมของฉันแท ๆ”
og
bl

้ ซับนํ้าตาที่เริ่มซึมออกมาจากขอบตา
ยาเนี ยมยกผาเช็ดหนาขึน
e.

“แมอยาคิดอะไรมากเลย...”
re

ลุงนัฐปลอบโยน
kf

“...บางทีนนทมันอาจจะเพียงแคลุมหลงไปชั่วครูช่ว ั ยามก็ได”
oo

แตดูเหมือนวาการคาดคะเนของลุงนัฐจะหางไกลจากความ
eb

เปนจริง เพราะจนถึงทุกวันนี้ อานนทกับปริยาภรณก็ยังคงอยูกิน

ad

ดวยกันอยางเปดเผยโดยไมมีทีทาวาจะเลิกรางกัน
lo

ทันทีทเี่ รื่องอานนทกับปริยาภรณแยมพรายขึ้น พีร ่ ะวีก็

แทบ จะคลั่งยิ่งขึน้ ไปกวาตอนที่คุณบุลภักดิม
์ ีอะไรกับปริยาภรณ
เสียอีก อานุชเลาวา พี่ระวีบ่งึ รถจาก “นัฐกิจการทอ” ที่พระประแดง
ไปหาอานนทท่ส ี ํานักงานของ “นัฐกิจโกศล” ที่สวนมะลิในลักษณะที่
มึนเมา เมื่อไปถึงก็เดินฝาพวก “ปศาจพันตา” ผลักประตูหองทํางาน
ของอานนทเขาไปโดยแรง
“อาวระวี ไปกินเหลาที่ไหนมาแตเชา”
อานุชซึ่งกําลังนั่งคุยอยูกับอานนทรองทักหลานชาย
“อาอยูก็ดีแลว ผมมีเรื่องจะพูดกะไอด็อกมันหน อย”
พี่ระวีเรียกอานนทอยางเยาแหยวา “ไอด็อก” มาตั้งแตอานนท
เรียนจบไดปริญญาเอกวิชาบริหารธุรกิจมาจากอเมริกาใหม ๆ
“เฮย นั่งกอนซิ...”
อานนทช้ม ี ือไปที่โซฟาขาง ๆ ตัวที่อานุชนั่งอยู

om
“...เอากาแฟรอน ๆ แกเมาคางสักแกวกอนไหม”

.c
ot
“กูไมไดเมา มึงไมตองมายุงกับกู”

sp
พี่ระวีโงนเงนโบกมือไปมา ใบหนาแดงกํ่ าดวยฤทธิเ์ หลาและ
ไฟอารมณท่ป ี ะทุอยูภายในอก og
bl
“ไอน่ี มาแปลก...”
e.

อานนทหัวเราะกับพี่สาว พลางถอนกลองยาสูบจากปาก
re

“...เอา มีอะไรก็วามา”
kf

“ไอด็อก...”
oo

พี่ระวีเดินเซไปเทาแขนกับขอบโตะทํางานของเจาของหอง
eb

พรอมกับชะโงกหนาเขาไปใกล
ad

“...กูถามสักคําวามึงกับปรียามีอะไรกันอยางที่คนเขาลือหรือ
lo

เปลาวะ”
“เฮย วันนี้ มันอะไรกันวะ...”
อานนทโวยวาย พลางกระแทกตัวกับพนักเกาอี้อยางเหนื่ อยใจ
“...ใครตอใครถึงไดสนอกสนใจเรื่องนี้ กันนัก นี่ กูเพิ่งอธิบายให
เจเขาฟงไปหยก ๆ มึงก็โผลเขามาอีก”
“แลวมันจริงหรือเปลาเลา”
พี่ระวีตะคอก
 “ก็จริงซิยะ ฉันตอบแทนใหเองก็ได”
อานุชแทรกขึน ้ มาอยางรําคาญทาทางคาดคั้นเอาเปนเอาตาย
ของหลานชาย
คํายืนยันจากปากของอานุชทําใหพ่ร ี ะวีน่ิ งขึงไปชั่วครู ดวงตาที่
ชํ้าแดงทอประกายปวดราว กรามขบกันเปนสันนูน มือทั้งสองขาง
เกร็งแน น กอนจะระเบิดคําพูดออกมาดวยเสียงที่ดังและสั่นสะทาน
“ไอหะ มึงทําอยางนี้ ไดยังไงวะ มึงทําไดยังไง...”
โดยที่ไมมีใครทันคาดคิด พี่ระวีก็โถมตัวขามโตะไปกระชากตัว

om
อานนท และขยุมมือลงบนลําคอของอีกฝายหนึ่ ง อานนทดิ้น

.c
ขลุกขลักขณะพยายามแกะมือพี่ระวี แตไมรูวาพี่ระวีเอาเรี่ยวแรงมา

ot
จากไหน มือทั้งสองขางนั้นเกร็งแน นเขาจนอานนทตาเหลือก

sp
“ระวีน่ี แกจะบาหรือไงนะ”
og
อานุชเผนเขาไปดึงตัวพี่ระวีดวยความตกใจในเหตุการณท่เี กิด
bl
ขึน้ ตอหนา
e.

“...ดูซินนทมันหายใจหายคอไมออกแลว เดีย ๋ วก็ไดขาดใจตาย

กันพอดี”
re
kf

“ใหมันตายโหงตายหาไปจริง ๆ ก็ดี”
oo

พี่ระวีคํารามในคอและมองดูอานนทซ่ง ึ เพิ่งดิ้นหลุด และถอย

ไปยืนหอบอยูหลังโตะทํางานดวยสายตาที่เคียดแคน
eb

“เอาละ ๆ มีอะไรก็คอย ๆ พูด คอย ๆ จากันก็ได”

ad
lo

อานุชดึงตัวหลานชายมาที่โซฟาและผลักใหน่ังลง
“อาคิดดูนะ ไอด็อกมันทํากับผมขนาดไหน...”
พี่ระวียกมือขึน
้ เสยผมแรง ๆ ทาทางยังไมคลายจากอาการ
ฮึดฮัด
“...เสียแรงที่ผมกับมันรักใครกันมาตั้งแตเล็กจนโต แทนที่จะ
สงเสริม มันกลับถีบหัวสง”
“กูถีบอะไรมึง”
 อานนทจัดปมเนกไทใหเขาที่พลางทิ้งตัวลงบนเกาอี้แรง ๆ
“...มึงก็เห็นแลววาบุลภักดิเ์ ขาทําให ‘นัฐกิจ อะ-ลา-โมด’ เจริญ
ขึน
้ ยังไง”
“แตมึงก็นาจะใหโอกาสกูบางซิเวย”
พี่ระวีทําทาจะลุกขึน
้ มาอีก รอนถึงอานุชตองรีบเขาไปกั้นกลาง
“เอาน า เรื่องมันแลวไปแลวจะมาฟนฝอยหาตะเข็บกันทําไม”
“มันไมแลวหรอกอา... ถาไมเพราะไอด็อกไปดึงไอหมอนั่นเขา
มาปรียาก็คงไมตองไถลถลากอยางนี้ ...”

om
พี่ระวีทําทาเหมือนจะพูดอะไรตอ แตแลวก็น่ิ งไป

.c
อานนทมองดูญาติท่เี ปนเหมือนเพื่อนสนิ ทดวยสายตาที่

ot
คลางแคลงแตก็ไมไดพูดอะไรออกมา...

sp
อานุชเลาวา นับตั้งแตเชาวันนั้นเปนตนมา ทั้งอานนทและพี่ระ
og
วีตางก็มึนตึงตอกัน และสถานการณย่ง ิ เลวรายลงไปอีก เมื่อพี่สุวิ
bl

ตราโดดเขามารวมวงดวยอีกคน
e.
re
kf
oo

แมวาอานนทจะยอมรับความสัมพันธทม ี่ ีกับปริยาภรณ
eb

จนถึงขั้นซื้อคอนโดมิเนี ยมราคาหลายลานบาทใหอยู แตตัวอานนท

เองก็ยังคงพักอยูท่ต ี ึกใหญ โดยไมไดแยกตัวออกไปอยูกับฝายหญิง
ad

ตามลําพังนอกจากจะแวะไปคางคืนบางเปนครั้งเปนคราว
lo

ปูกับยาเนี ยมมองดูพฤติกรรมของอานนทดวยสายตาที่แสดง
ความอึดอัดใจ แตก็ไมกลาที่จะหยิบยกเรื่องนี้ ขน ึ้ มาพูดอยางเปน
เรื่องเปนราว เพราะเกรงวาการยอมรับหรือปฏิเสธลูกสะใภเถื่อน
คนนี้ จะสงผลถึงการสูญเสียลูกชายคนโปรดใหกับปริยาภรณอยาง
ถาวร
แตคนที่ลงมือตอสูดิ้นรน เพื่อดึงอานนทมาจากปริยาภรณ
อยางแข็งขันกลับเปนพี่สุวิตรา...
 มีหลายคนสังเกตเห็นวา พีส ่ ุวิตราดูซึมเศราลงมากเมื่อ
ทราบขาวเรื่องอานนทกับปริยาภรณ ขณะเดียวกันก็มีเรื่องทะเลาะ
เบาะแวงกับพี่ระวีหนักขึน ้ กวาเดิม
พี่นภิศเลาใหฉน ั ฟงวา แอบไดยินพี่สุวิตรากับพี่ระวีทะเลาะกัน
แตนาประหลาดใจที่เรื่องที่คนทั้งสองทะเลาะกันกลับเปนเรื่องที่
เกี่ยวของกับอานนทและปริยาภรณ...

om
พี่สุวิตราวา...

.c
“ฉันอยากรูวาแมน่ันมันมีดีอะไรของมันนัก ผูชายถึงไดหลงกัน

ot
จนหัวปกหัวปา ขนาดถูกทิ้งถูกขวางก็ยังมีคนรีบวิ่งเขาไปอุมชู

sp
ประคับประคอง สงสารแตไอท่ไี ปไมทันเขาก็ไดแตน่ังหนาแหงชะแง
มอง” og
bl
“แลวตัวของตัวเองน ะวิเศษนักหรือ...”
e.

พี่ระวีกระแทกเสียง
re

“...อยานึ กนะวาฉันไมรูวา เธอเครซีไอด็อกมันขนาดไหน ที่มา

kf

แตงงานกับฉันก็เพราะถูกไอเวรนั่นปดมาใหพนหูพนตามัน สม นี่ คง
ใสตะกราลางนํ้ากันหลายตอหลายเที่ยว ถึงไดมาปนหนาวางทาวา
oo

ตัวเองบริสุทธิผ ์ ุดผองไดจนทุกวันนี้ ”
eb

“ไอ... ไอ...”
ad

พี่นภิศเลาวา พี่สุวิตรากรีดรองและรัวเสียงดาพี่ระวีอยางที่พ่ี
lo

นภิศเองก็คิดไมถึงวาคําพูดหยาบคายแบบนั้น จะหลุดมาจากปาก
ของผูหญิงทาทางละเมียดละไมออนโยนอยางพี่สุวิตราได
“ออกไปใหพนจากหองฉันเดีย ๋ วนี้ นะ”
พี่สุวิตราตะโกนไลเจาของหอง ตามมาดวยเสียงเพลงของ
แจกันกระเบื้องกระทบพื้น
“พอฉันคลอยหลังเธอจะไดไปเอาไอด็อกเขามากกแทนใชไหม
ละ”
 พี่ระวีถามอยางเยยหยัน พรอมกับกระแทกประตูใสหนาพี่สุวิ
ตรา...
ทิ้งหองหอไวกับเสียงสะอื้นอยางคั่งแคนของภรรยา

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 30.

om
.c
แมจะรูอยูเต็มอกวาอานนทรับแรงแข็งขอบปริยาภรณ

ot
อยางออกหนา แตพ่ส
ี ุวิตราก็ทําเหมือนไมยอมรับรูอะไรทั้งสิ้นใน

sp
เรื่องนี้ และยังคงแสดงทาทางไรเดียงสากับอานนทเหมือนอยางที่
og
เคยเปนมาตั้งแตกอนที่จะมาแตงงานกับพี่ระวี... ซึ่งทุกครั้งที่เจอกัน
bl
พี่สุวิตราเปนตองรี่เขาไปเกาะแขนอานนทเหมือนเด็ก ๆ และประจอ
e.

ประแจชวนคุยนั่นคุยนี่ ไมหยุดปาก โดยไมแครตอสายตาและเสียง

ซุบซิบนิ นทาของใครตอใคร มิไยที่แมจะเคยเตือนดวยความหวังดี พี่
re

สุวิตราก็ทําหูทวนลมพูดอยูแตวาตนเองนับถืออานนทเหมือนพี่ชาย
kf

แท ๆ เมื่อกอนนี้ ก็สนิ ทสนมกันอยางนี้ ถึงตอนนี้ จะทําตัว

oo

เปลี่ยนแปลงไปไดอยางไร แลวตัวเองก็บริสุทธิใ์ จเสียอยางไมเห็น

eb

จะตองไปสนอกสนใจกับพวกปากหอยปากปูท่ช ี อบคิดไปในทาง
ad

อกุศล
lo

แมไดแตสายหนาในคําตอบของพี่สุวิตรา และพึมพําวา
“ซักวันเถอะ อากับหลานคูน้ี คงไดขัดใจกันเพราะมารยาหญิง
เหมือนอยางที่ลิโปทะเลาะกับตัง๋ โตะเรื่องนางเตียวเสี้ยน”
การคาดการณของแมนับวาเปนสิ่งที่ถูกตอง ถึงแมวาตาม
ความเปนจริงแลว เรื่องนี้ จะมีเตียวเสี้ยนถึงสองคนก็ตาม
เปนที่รูกันทั้งตึกใหญวา พี่สุวิตราทุมเทความพยายามอยาง
เต็มที่ในการจะดึงอานนทออกมาจากปริยาภรณใหได ทํานองไมได
ดวยเลหก็เอาดวยกล ไมไดดวยมนตรก็ดวยคาถา
 และแมวาหลายคนในตึกจะไมสูพออกพอใจกับการกระทําของ
พี่สุวิตรานัก แตก็แกลง ๆ เอาหูไปนาเอาตาไปไร ตราบใดที่การ
กระทําของพี่สุวิตรายังไมหนักหนาสาหัส หรือน าเกลียดเกินกวา
เหตุ ทั้งนี้ ก็ดวยความหวังวา หากพี่สุวิตราทําสําเร็จเราก็อาจจะได
อานนทคืนมาจากปริยาภรณ ซึ่งทุกคนลงความเห็นวาไมเหมาะที่จะ
เปนสะใภของตระกูลสือพาณิชยดวยประการทั้งปวง
ศึกชิงอานนทท่มี ีพ่ส
ี ุวิตราเปนเสมือนตัวแทนของตระกูลเรา
ดําเนิ นไปอยางดุเดือดและยอกยอน ทามกลางการเอาใจชวยอยูหา
ง ๆ ของสมาชิกในครอบครัวสือพาณิชย

om
จะเวนเสียก็แตพ่ร
ี ะวี ที่ถึงแมจะไมพอใจแตก็ไมออกโรงมา

.c
เอะอะอาละวาดเหมือนอยางทุกครั้งที่เห็นพี่สุวิตราทําทาอีอ ๋ อกับ

ot
อานนท แตเฝาดู เหตุการณท่ด ี ําเนิ นไปอยางเงียบ ๆ ทํานองที่เรียก

sp
กันวา “นั่งอยูบนภูดูเสือกัดกัน” ดวยสายตาที่วาดหวังอะไรบาง
อยางอยูลึก ๆ og
bl
e.
re

กลยุทธประการแรกของพีส ่ ุวิตราก็คือ การหาทางไม

kf

ใหอานนทมีโอกาสหลบไปคางคืนกับปริยาภรณบอยนัก... ฉันคิด
oo

วาหลายคนอาจจะพอจําไดวา เมื่อสองสามปท่แ ี ลว มีอยูพักหนึ่ งซึ่ง

eb

“นัฐกิจโกศล” และครอบครัวเราขยันจัดงานตาง ๆ กันเหลือเกิน

ad

แทบจะเรียกไดวาเดือนหนึ่ ง ไมตํ่ากวาสองสามครั้ง นี่ ยังไมรวมงาน

lo

ที่ไมไดออกขาวอีกมากมาย และแตละงานจะมีอานนทเปนพระเอก
เดี่ยว ถาไมเปนประธานหรือรองประธานจัดงาน ก็ตองเปนแขก
เกียรติยศคอยจับฉลาก หรือแจกรางวัลตอนดึก ๆ ใกลงานจะเลิก
และงานแบบนี้ ปริยาภรณมักจะไมอยูในรายชื่อที่ไดรับเชิญ หนําซํ้า
พอวันรุงขึน้ ก็จะมีภาพของอานนทถายคูกับสาวสวย คนนั้นคนนี้
พรอมคํากระเซาเยาแหยเล็ก ๆ ปรากฏตามหนาคอลัมนขาวสังคม
หนังสือพิมพ
วิธีการของพี่สุวิตราออกจะเปนเรื่องขี่ชางจับตัก
๊ แตน เพราะ
นอกจากสิ้นเปลืองเงินทองโดยใชเหตุแลว อานนทกับปริยาภรณก็
ยังคงรักใครกันดีไมมีทีทาวาจะหวั่นไหวไปตามขาวซุบซิบอยางที่พ่ส ี ุ
วิตราคาดหมาย
เมื่อแผนแรกไมประสบผลสําเร็จ พี่สุวิตราก็รอคอยเวลาที่
อานนทเดินทางไปตางจังหวัดหรือตางประเทศหลาย ๆ วัน เพื่อ
ปลอยขาววาระหวางที่อานนทไมอยูน้ัน ปริยาภรณแอบออกเดทกับ
ผูชายคนอื่น
ขาวแบบนี้ เมื่อคํานึ งถึงนิ สัยของปริยาภรณแลวก็ออกจะฟงดู
น าชวนเชื่ออยูไมนอ ย แตก็นาประหลาดใจที่อานนทกลับไมปลงใจ

om
เชื่อเอาเสียเลย... ซึ่งลงทายแลวทําใหหลายคนลงความเห็นวาที่

.c
เปนเชนนี้ เพราะอานนทหลงผูหญิงจนหูหนวกตาบอด

ot
ถึงตอนนี้ พี่สุวิตราก็เริ่มตระหนักวา “หากไมเขาถํ้าเสือไฉนจะ

sp
ไดลูกเสือ” และลงมือเปดแนวรบกับปริยาภรณโดยตรง...
og
bl
e.
re

ตึกใหญของตระกูลสือพาณิ ชยทต ี่ รอกจันทนนน ั้ คน

kf

สวนมากมักจะมองวาเปน “ปอมทองแดงกําแพงเหล็ก” ซึ่งยากที่

ใครจะคิดตอตีหรือหักดานเขาไปได เพราะนอกจากปูซ่ง ึ เปนเสมือน
oo

แมทัพใหญผูเจนจบในตํารับพิชัยยุทธของซุนหวูแลว ยังแวดลอม
eb

ดวยลูกหลานที่ลวนแลวแตไดช่ อ ื วา เปนยอดขุนพลและยอดวีรสตรี

ad

ที่เกงกาจสามารถ
lo

หากมองกันแตแงมุมนี้ ก็สมควรที่จะเปนเรื่องน าชื่นชม แตปูมัก

จะพูดอยางถอมตัวเสมอวา...
“ตระกูลเราเปนเพียงตระกูลเล็ก ๆ การคาที่เราทําก็เปนเพียง
กิจการเล็ก ๆ นอย ๆ ไมอาจยกไปเปรียบเทียบกับใครได”
ขณะเดียวกันก็เรงรัดใหลูกหลานขยันทํางานยิ่งขึน ้ และอดออม
ยิ่งขึน
้ ไมชะลาใจหรือใชจายเงินทองอยางฟุมเฟอย
ปูวา...
 “คนเราตองเอาอยางมด อยาไปเอาอยางหนอน เพราะมดนั้น
ถึงมันจะตัวเล็กนิ ดเดียว แตก็ขยันขันแข็งสามารถลากเหยื่อชิ้นใหญ
ๆ ไดสบาย แตถึงกระนั้นมันก็กลับกินอาหารแตนอ  ยจนเอวคอดกิ่ว
ผิดกันกับหนอนซึ่งเกียจครานเอาแตกินทั้งวันโดยไมทํางานทําการ
อะไรจนตัวอวนอุยอาย ผลสุดทายก็กลายเปนเหยื่ออันโอชะของนก
ของปลา”
ปูย้ า
ํ วา
“การทําการคาหรือทําอะไรก็ตามขอใหเลือกทําแตส่ง ิ ที่สะอาด
เหมือนอยางมดที่เลือกกินแตของสะอาดและอยูในที่ท่ส ี ะอาด อยา

om
มักงายหรือเห็นแกไดอยางหนอนที่อยูท่ก ี ินไดแมกระทั่งในสวม”

.c
คําสอนของปูในเรื่องนี้ เปนสิ่งซึ่งลูกหลานในตระกูลแทบทุกคน

ot
ถือปฏิบัติมาโดยตลอด และอาจจะเปนสิ่งหนึ่ งซึ่งทําใหกิจการคา

sp
ของเราเปนที่เชื่อถือโดยทั่วไปมาแตไหนแตไร
og
จะมีก็แตเพียงพี่ชาญชัยที่ไมไดใสใจกับคําพูดของปูมาแตไหน
bl

แตไร... พี่ชาญชัยเคยพูดกับปาเปกกี้วา
e.

“วงการธุรกิจการคาทุกวันนี้ คับแคบลงกวาแตกอน ชองทางที่

re

จะทํามาคาขายแบบสบาย ๆ เหมือนคนรุนเกาก็นับวันแตจะลดนอย
kf

ถอยลง ดังนั้น หากใครมีวิธีการอะไรที่จะสามารถทําใหตัวเอง

oo

สามารถเอาชนะคูแขงขันและยืนหยัดอยูในวงการไดก็ตองงัดออก
มาใชกันทุกรูปแบบ... คนสมัยนี้ ไมมีใครเขามานั่งคิดกันแลววาคน
eb

นั้นคนนี้ รํ่ารวยขึน ้ มาดวยวิธีใด...ความสําเร็จของนักธุรกิจรุนใหม

ad

เขาวัดกันที่ใครจะรวยเร็วกวาใคร”
lo

ดังนั้นจึงไมนาประหลาดใจที่บริษท ั “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอม

มอดิตี” ของพี่ชาญชัยจะทําทุกวิถีทางเพื่อใหบรรลุเจตนารมณดัง
กลาว โดยไมคํานึ งถึงความชอบมาพากลหรือความผิดถูกใด ๆ
ทั้งสิ้น
 พีช
่ าญชัยวางมือจาก “สินทอง คอรปเรชัน” ทีต ่ ัวเอง
สรางขึ้นมากับมือ เมื่อบริษท ั นั้นตกอยูในฐานะลําบากเนื่ องจาก
มาตรการจํากัดการนําเขาสิ่งทอจากเมืองไทยของอเมริกาและยุโรป
และปลอยใหลุงนัฐดิ้นรนแกไขสถานการณท่เี กิดขึน ้ กับ “สินทองฯ”
เพียงลําพัง สวนตัวเองนําเงินที่ไดจากการขายหุนทั้งหมดผสมกับ
เงินอีกสวนหนึ่ งซึ่งไดจากปาเปกกี้มาเปด “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอม
มอดิตี” ขึน้
บริษท ั ใหมของพี่ชาญชัยทําธุรกิจกึ่ง ๆ ทรัสต “แบบนัฐกิจ
หลักทรัพย” แตระดมเงินฝากอยางกวางขวาง โดยใหผลประโยชน

om
ตอบแทนในรูปแบบของดอกเบี้ยที่สูงกวาธนาคารพาณิชยและ

.c
อัตราที่กฎหมายกําหนด ทั้งจายดอกเบี้ยกันในระยะสั้นเปนราย

ot
สัปดาห หรือสองอาทิตย คลายกับการเลนแชรรายวันที่พวกแมคา

sp
ตามตลาดสดนิ ยมเลนกัน สวนคอมมอดิตีก็เปนการเก็งกําไร
ลวงหนาจากราคาพืชผลที่สําคัญในตลาดตางประเทศ ทํานองการ
og
เลนหุนประเภทหนึ่ ง
bl

การใหผลตอบแทนที่คอนขางสูงและในระยะเวลาอันรวดเร็ว
e.

ทําใหผูคนแตกตื่นแหกันเอาเงินมาลงทุนกับ “ยูเนี ยน ชาเตอร และ

re

คอมมอดิตี” อยางมากมาย วากันวาบางคนคลั่งไคลถึงขนาดจํานอง

kf

บานชอง หรือขายรถขายราเพื่อเอาเงินมาลง และก็วากันวาพี่ชาญ

oo

ชัยไดเงินจากกิจการนี้ เปนจํานวนมหาศาล
eb

ไมมีใครรูวาพี่ชาญชัยเอาเงินที่ไดมานี้ ไปทําอะไร และทํา

ad

อยางไรจึงสามารถจายดอกเบี้ยแกลูกคาอยางไมอ้น ั ...
lo

บางก็วาแกเอาไปใหพวกพอคากูในอัตราดอกเบี้ยที่คอนขางสูง
เนื่ องจากในชวงนั้นรัฐบาลใชมาตรการจํากัดการปลอยเงินเชื่อของ
ธนาคารพาณิชย ทําใหพวกพอคาและนักธุรกิจเจาของกิจการขนาด
ยอมตองวิ่งหาเงินกูจากแหลงอื่น เพื่อพยุงธุรกิจของตนโดยยอม
เสียดอกที่แพงกวาปกติ
บางก็วาแกทุมเงินที่อยูในมือออกไปซื้อทองคําเพื่อดึงใหราคา
ในตลาดสูงขึน ้ แลวปลอยขายเอากําไรในภายหลัง หรือไมง้น ั ก็ใช
ปนหุนในตลาดหุนที่ฮองกง
 แตบางคนวาแกรวมมือกับผูมีอิทธิพลบางคนลงทุนในกิจการที่
ไมเปดเผยบางอยาง
ไมวาใครจะคาดคะเนกันอยางไร แตท่แ
ี น ๆ ก็คือ “ยูเนี ยน ชา
เตอร และคอมมอดิตี” รุงเรืองเฟองฟูภายในระยะเวลาอันรวดเร็ว
เงินทองไหลมาเทมาจากทุกสารทิศ ถึงขนาดที่พูดกันเลน ๆ ในตอน
นั้นวากระทรวงการคลังพิมพธนบัตรออกมาเทาไหรก็ไมเพียงพอ
เพราะคนขนมาใหพ่ช ี าญชัยหมด

om
.c
ขณะทีใ ่ ครตอใครพากันชื่นชมความสามารถของพีช ่ าญ

ot
ชัยอยูท่ว
ั ไปนั้น ปูก็เฝามองดูหลานชายนอกคอกดวยสายตาวิตก

sp
กังวล และปรารภเปรย ๆ วา
og
“ไอชาญชัยมันทําเหมือนจะวิดนํ้าทั้งทะเลโดยใชกังหันลมเล็ก
bl

ๆ เพียงตัวเดียว... หากลมยังแรงพอจะพัดกังหันใหหมุนอยูไดตลอด
e.

เวลาก็แลวไป แตวันใดที่ลมออนแรงหรือกังหันพังลง เมื่อนั้นนํ้าก็จะ

re

ทะลักมาทวมตัวมันเองจมทะเลตาย”
kf

เมื่อคําปรารภของปูไดยินถึงหูพ่ช
ี าญชัย พี่ชาญชัยก็เพียงแต
oo

หัวเราะแลวเฉยเสีย ราวกับตระเตรียมแผนการตาง ๆ ไวในใจ

เรียบรอยแลว
eb
ad
lo
 31.

om
.c
ตัง
้ แตฉน ั เล็ก ๆ มาแลว มักไดยินปูพูดอยูเสมอวา

ot
“แมน้ ําไหลลงสูท่ต ี ํ่ า สวนคนทะยานขึน ้ สูท่ส
ี ูง” และยิ่งคนใน

sp
ตระกูลสือพาณิชยดวยแลว ก็ดูเหมือนตางคนตางทะเยอทะยานขึน ้
ไปสูท่ส
ี ูงลิบลิ่วอยางไมหยุดยั้ง og
ซึ่งทําใหฉน
ั อดเปนหวงพวกญาติ
bl
พี่นอ
 งไมได เมื่อนึ กถึงคําพูดของคนสมัยใหมท่ว ี า “ยิ่งสูงก็ย่ง
ิ หนาว”
e.
re
kf

กิจการหลักของตระกูลเราในชวงหลัง พอแบงออกได
oo

เปนสามประเภทใหญ ๆ คือ บริษท ั หลักทรัพย บริษท ั สิ่งทอ และ

eb

บริษท
ั ผลิตเครื่อง อุปโภคบริโภค ซึ่งปูมักจะเปรียบเทียบวา “นัฐกิจ
ad

หลักทรัพย” เปนเสมือนสวนหัว “ นัฐกิจการทอ” เปนประหนึ่ งลําตัว

lo

และ “สหนัฐกิจ” ซึ่งผลิตและจําหน ายเครื่องอุปโภคบริโภคตาง ๆ

เปนดังแขนขาและมือเทา ซึ่งประกอบกันเขาเปน “นัฐกิจโกศล”
ในกระบวนกิจการทั้งสามอยางนั้น การผลิตเครื่องอุปโภค
บริโภคเปนงานที่ปูหันมาจับทําหลังสุด โดยเพิ่งจะมาลงมือในราว
พ.ศ. 2518-2519 ซึ่งเปนชวงที่เศรษฐกิจและการเมืองเมืองไทยอยู
ในสภาพผันผวนจนนักธุรกิจหลายคนถอนตัวออกไปจากวงการคา
หรือไมกลาที่จะลงทุนอะไรเพิ่มเติม แตปูกลับเดินสวนทางกับ
ความคิดเหลานั้น ดวยการเขาเทกโอเวอรโรงงานสองสามแหง และ
ผลิตสบูถูตัว ผงซักฟอก และยาสีฟน ออกขายในราคาถูก เพราะถือ
คติท่วี า “พอคาที่ดีไมใชจะตักตวงหาผลกําไรอยางเดียว แตตอง
ชวยเหลือใหลูกคาอยูรอดดวย” กับตองการสรางความมั่นใจใหพวก
ลูกจางและคนงานเห็นวา ไมวาจะเกิดอะไรขึน ้ ปูก็จะขอตายอยูกับ
แผนดินนี้ โดยไมยอมหอบเงินทองหนี พวกเขาไปไหน... อานุชเลาวา
การกระทําของปูในครั้งนั้น นอกจากทําใหพวกลูกจางและคนงาน
ทุมเทกําลังกายและกําลังใจใหบริษท ั โดยไมมีการสไตรคหรือ
เรียกรองอะไรตอมิอะไรอยางคนงานบริษท ั อื่น ที่กลายเปนโรค
ระบาดอยูในเวลานั้นแลว ยังสงผลใหกิจการผลิตและจําหน าย

om
เครื่องอุปโภคบริโภค กลายเปนธุรกิจที่เปนลํ่ าเปนสันซึ่งทําเงินให

.c
“นัฐกิจโกศล” เปนจํานวนมหาศาลในเวลาตอมาอยางไมคาดฝน

ot
...และอีกสิ่งหนึ่ งซึ่งไมมีใครโดยเฉพาะอานุชคาดคิดมากอนก็

sp
คือเมื่อปูต้ง
ั บริษท
ั “สหนัฐกิจ” ขึน ้ มาดูแลรับผิดชอบงานดานการ
ผลิตและจําหน ายเครื่องอุปโภคบริโภคโดยตรงในตอนหลัง คนที่ปู
og
เลือกใหมาเปนผูจัดการบริษท ั นี้ กลับเปนอานงพงาที่เพิ่งกลับจาก
bl

เมืองนอกเพียงไมก่อ ี าทิตย
e.
re
kf
oo
eb
ad

อานงพงาเปนลูกสาวคนเล็กของปูทเี่ กิดกับยามาลัย แม

lo

จะไมใชคนที่จัดอยูในขั้นสวยสะ หรือพูดอยางตรง ๆ ก็คือออกจะขี้ริ้ว

ที่สุดในบรรดาพี่นอ งผูหญิงในตระกูลสือพาณิชย แตก็เปนคนคลอง
มาตั้งแตเด็ก ๆ ชนิ ดที่วากันวาไมยอมปลอยใหใครมีเวลาพิจารณา
รูปรางหนาตาไดทัน และเพราะความคลองทั้งกิริยาทาทางและคํา
พูดคําจานี่ แหละ ทําใหปูตองตกกระไดพลอยโจนสงลูกสาวคนนี้ ไป
เรียนตอวิชาประชาสัมพันธท่อ ี เมริกาทั้ง ๆ ที่ไมเคยเห็นดวยมาจน
กระทั่งทุกวันนี้
อานงพงาไปเรียนเมืองนอกตั้งแตจบชั้น ม.ศ. 5 และใชชีวิตที่
นั่นเหมือนเด็กนักเรียนอเมริกันทั่ว ๆ ไป มากกวาจะเปนทายาทคน
หนึ่ งของนายเหลียง สือพาณิชย... กลับจากเรียนหนังสือในตอนเย็น
อานงพงาก็ทํางานพารทไทมตามรานอาหารฟาสตฟูดบาง รับจาง
เลี้ยงเด็กบาง แลวเก็บเงินที่หาไดจากนํ้าพักนํ้าแรงเอาไวซ้ อ
ื
ขาวของที่อยากได หรือเปนทุนไปเที่ยวตามที่ตาง ๆ ตอนชวงฤดู
รอน โดยไมเคยตองขอเงินเพิ่มพิเศษจากปู
แมเลาวา อานงพงาเรียนหนังสืออยูในขั้นดี แมจะไมถึงกับ
ฉลาดปราดเปรื่องอยางอานนท แตก็จัดวามีความรูความสามารถ
ที่สุดในหมูญาติพ่นี อ
 งผูหญิงดวยกัน เสียแตวาเปนคนที่ตัดสินใจ

om
อะไรรวดเร็วไมคอยคิดหนาคิดหลังใหถวนถี่ และคอนขางจะดื้อดึง

.c
ซึ่งแมประการหลังนี้ พวกผูใหญจะพากันคอนวา เปนเพราะอานงพ

ot
งาคลอดกอนกําหนดตองอยูในตูอบที่โรงพยาบาลหลายเดือน เมื่อ

sp
กลับมาอยูบาน ยามาลัยก็ไมมีน้ ํานมใหลูกกิน อานงพงาจึงกินแต
นมกระปองมาแตออนแตออก ทําใหด้ อ og ื ดาเหมือนวัวเหมือนควาย...
แตแมกลับยิ้มแบบที่พ่น ี ภิศเรียกวา “กึ่งเยยกึ่งเยาะ” และพูดวา ถา
bl

เปนอยางนั้นจริงพวกสือพาณิชยก็คงกินนมวัวนมควายกันมาตั้งแต
e.

ตนตระกูล เพราะไมเห็นใครสักคนในตระกูลนี้ ท่ไี มมีนิสัยดื้อดึง

re

อานงพงาไปเรียนหนังสือที่อเมริการวมสี่ป ซึ่งในระหวางนั้น
kf

ไมคอยมีใครทางเมืองไทยทราบเรื่องราวหรือขาวคราวของแกมาก
oo

นัก เพราะถึงแมจะเปนคนชางพูดแตอานงพงาก็กลับไมใชคนชาง
eb

เขียน โดยเฉพาะเรื่องเขียนจดหมายดวยแลวยิ่งแลวใหญ ฉันจําได

วาตลอดเวลาที่อยูอเมริกานั้น อานงพงาสงการดถึงฉันกับพี่นภิศ
ad

เพียงครั้งเดียวตอนที่แกไปเที่ยวดิสนี ยแลนด และขอความหลังโปส

lo

การดใบนั้นมีเพียงบรรทัดเดียววา “นภิศ-นภา สบายดีหรือเปลา...

อาสบายดี”
แตจดหมายที่ส้น ั กวานี้ และทําใหปูถึงกับตะลึง พูดอะไรไมออก
ไปหลายวันก็คือ จดหมายที่อานงพงาเขียนมาถึงปูตอนที่เรียนอยู
มหาวิทยาลัย ป 3 ซึ่งพวกเราแทบทุกคนยังจดจําไวแอบลอกันเวลา
อยูลับหลังปูและอานงพงา
...จดหมายของอานงพงาที่มีมาถึงปูฉบับนั้น มีวา “พอ หนูจะ
แตงงานเดือนหนา” แมเลาวา อานงพงาเขียนจดหมายในตอนกลาง
เดือน และกวาจดหมายจะมาถึงเมืองไทยก็ตกเขาไปชวงอาทิตย
สุดทายของเดือนนั้น... ปูว่ง ิ ควั่กหาทางที่จะติดตอกับลูกสาวคนเล็ก
เพื่อยับยั้งการแตงงานในวัยเรียนกับผูชายที่ปูไมรูแมกระทั่งชื่อเสียง
เรียงนาม แตอานงพงาก็นกรูพอที่จะหลบจากที่พักไปอยูเสียในที่ท่ี
ไมมีใครสามารถตามตัวได... แมเลาวา ปูเดือดถึงกับจะลงทุนบินไป
ลากตัวลูกสาวกลับมา แตยาเหมยหลิงหาม ปรามเอาไว และ
ดูเหมือนจะเปนเพียงเรื่องเดียวที่แมพูดถึงยาเหมยหลิงดวยนํ้าเสียง
ชื่นชมอยูในที

om
แมเลาวา วันนั้นยาเหมยหลิงอารมณดีเปนพิเศษถึงกับให

.c
คนใชมาตามแมขน ึ้ ไปกินนํ้าชาจีนในหองของแกบนตึกชั้นสาม พอดี

ot
กับปูเดินปง ๆ เขามาในหองดวยสีหนาไมสูดี

sp
“เจีย๊ ะเตกอนซิ”
ยาเหมยหลิงเอยปากชวน
og
พลางรินนํ้าชาจากปานลงในถวย
bl
กระเบื้อง ขณะที่ปูทิ้งตัวลงนั่งไขวหางบนเกาอี้ไมมะเกลือประดับมุก
e.

พรอมกับถอนหายใจแรง ๆ
re

“เห็นเขาวาลื้อจะไปยูไนเต็ดสเตท”
kf

ยาเหมยหลิงสงถวยนํ้าชา และทอดสายตาดูปูท่ย ี กถวยขึน

้ ซด
oo

โฮกเดียวหมด
eb

ปูพยักหนาพรอมกับวางถวยลงบนโตะแรง ๆ
ad

“ลื้อไปแลวลื้อจะไดอะไรกลับมา”
lo

ยาเหมยหลิงเอื้อมมือไปหยิบกระติกนํ้ารอนจากโตะเล็กขางตัว
และมองดูปูอยางรอคําตอบ
“ก็ลูกสาวอัว๊ ซิวะ” ปูกระชากเสียง “เด็กสมัยนี้ มันไมเห็นพวก
เราอยูในสายตา นึ กจะทําอะไรมันก็ทําตามแตใจมัน หนังสือหนังหา
ก็ยังเรียนไมทันจะจบ ริจะมีผัวแลว ไอผูชายนั่นก็เปนลูกเตาลูก
เขียดมาจากไหนก็ไมรู อยู ๆ ก็พากันขึน ้ มาขี้รดหัวเรา”
“ลื้อลืมไปแลวหรือวา ลูกผูชายจากบานไปรอยปก็ยังเปนคน
ของตระกูล แตลูกผูหญิงพนชายคาชั่วคืนเดียวก็ทิ้งแซเดิม”
 ยาเหมยหลิงวางมืออวบอูมลงแตะปานนํ้าชา กอนจะคอย ๆ
เปดฝากระติกและรินนํ้ารอนลงในปาน
“...ถึงลื้อจะเอาตัวมันมาได มันก็ใชวาจะเปนคนแซเราแลว
ซํ้ารายหากมันเกิดมีทองมีไสขน ึ้ มาลูกในทองก็เปนเด็กแซอ่ น
ื อยูดี...
เรื่องอะไรที่ล้ อื จะตองมานั่งเลี้ยงลูกเลี้ยงเมียชาวบาน”
ปูผงกศีรษะชา ๆ อยางไดคิด
“เจีย
๊ ะเตอีกไหม”
ยาเหมยหลิงถามเบา ๆ

om
แมเลาวา ปูส่นั หนาและผุดลุกขึน ้ เดินออกไปจากหองนั้นอยาง

.c
เชื่องชา แตม่น ั คงและเยือกเย็น

ot
sp
og
bl
อานงพงาแตงงานทีส ่ ถานทูตไทยในวอชิงตัน โดยไมมี
e.

ญาติพน ี่ อ
 งในตระกูลสือพาณิชยแมแตสักคนเดียวเดินทางไปรวม
พิธี แตดูเหมือนอานงพงาจะคาดการณเรื่องนี้ ไวลวงหนา และไม
re

แครอะไร... เจาบาวของอานงพงาเปนลูกชายนายพลคนหนึ่ งที่ถูก

kf

พอแมสงไปเรียนเมืองนอกตั้งแตเล็ก วากันวาเปนผูชายที่รูปหลอ
oo

เจาชู ใชเงินเปนเบี้ย และเอาแตใจตัวเอง ซึ่งก็อาจจะเปนสาเหตุ

eb

สําคัญที่ทําใหชีวิตแตงงานครั้งแรกของอานงพงาจบลงชั่วระยะเวลา
ad

อันสั้น แตถึงกระนั้นก็ยังอุตสาหมีลูกชายคือนายรัฐ เปนพยานรัก

และพยานรางดวยกันหนึ่ งคน
lo

อานงพงาหยาขาดจากสามีลูกชายนายพลอยางชนิ ดที่เรียก
กันวากนหมอขาวยังไมทันจะดํา และทั้ง ๆ ที่อุมทองออน ๆ... อาน
งพงากลับไปตั้งหนาตั้งตาเรียนหนังสืออยางเอาจริงเอาจัง แมวาปู
ซึ่งเปนหวงลูกและหลานในทองจะขอรองใหเลิกเรียน และเดินทาง
กลับเมืองไทย อานงพงาก็ไมยอมฟง
พอเลาวา วันที่มหาวิทยาลัยมอบปริญญาเปนวันเดียวกับที่
อานงพงา คลอดนายรัฐ อาจารยและเพื่อน ๆ รวมคณะหอบ
ปริญญามาให และแหกันมาเยี่ยมอานงพงาทั้งเสื้อครุย จนคนไข
แตกตื่นกันทั้งโรงพยาบาล...ทุกวันนี้ บนโตะทํางานของอานงพงาที่
บริษท
ั “สหนัฐกิจ” ยังมีรูปเจาตัวครึ่งนั่งครึ่งนอนอยูบนเตียงใน
โรงพยาบาลที่อเมริกา มือหนึ่ งชูปริญญาบัตรสวนอีกมือหนึ่ งอุม
ลูกชายไวแนบอก

ลุงนัฐเคยเปรียบเปรยปูกับลูกสาวทัง ้ สามคนเอาไววา...

om
อานุชเปนลูกที่ปูรักมาก แตไมมีอะไรใหเปนที่นาสงสาร สําหรับอา

.c
นันทนาเปนลูกที่ปูสงสารที่สุด แตหมดสิ้นความรักไปนานแลว สวน

ot
อานงพงาเปนคนที่ปูท้ง ั รักและทั้งสงสาร

sp
แมจะไมมีใครรูวาคําเปรียบเปรยของลุงนัฐในเรื่องนี้ เปนความ
og
จริงหรือไมประการใด แตหลาย ๆ คนก็เชื่อกันวา การที่ปูมอบ
bl
ตําแหน งผูจัดการ “สหนัฐกิจ” ใหอานงพงาหลังจากที่กลับจาก
e.

อเมริกาไดไมนานนั้น นอกจากความรูความสามารถของตัวอานงพ
งาแลว ยังมีสาเหตุสืบเนื่ องมาจากความรักและสงสารที่ปูมีตอ
re

ลูกสาวคนนี้ น่ันเอง
kf
oo
eb
ad
lo
 32.

om
.c
เมื่ออานงพงากลับจากอเมริกาใหม ๆ นัน ้ ญาติพนี่ อ
 งไม

ot
มีใครเขาไปยุงเกี่ยวดวย เพราะพวกผูใหญยังไมหายโกรธเคือง

sp
เรื่องที่แกผลีผลามแตงงานโดยไมปรึกษาหารือ หรือบอกเลาเกาสิบ
og
ใหเปนเรื่องเปนราว ยาเนี ยมถึงกับออกปากวา “เด็กสมัยนี้ เห็นผู
bl
หลักผูใหญเปนหัวหลักหัวตอ” หนําซํ้าแตงกันไปไดไมทันไร ก็ตอง
e.

กลายเปนแมมายแมรางใหชาวบานซุบซิบนิ นทา สวนพวกเด็ก ๆ

แมวาออกจะ “ทึ่ง” อานงพงาและ “เหอ” สมาชิกใหมของครอบครัว
re

อยูไมนอ  ย แตก็ไมมีใครกลาเขาไปใกล เพราะกลัวถูกผูใหญมอง

kf

คอนหรือแหนบเอาเจ็บ ๆ... อยางดีพวกเราก็แกลงหาเรื่องเลนไล

oo

จับหรือซอนหากันบนลานตึกชั้นสอง แลวคอย ๆ เลียบ ๆ เคียง ๆ

eb

ไปไลไปหากันแถว ๆ หองอานงพงา บางทีก็เกาะขอบหนาตางแอบ

ad

ดูอานงพงาหรือไมก็นายรัฐที่เอาแตนอนอุตุอยูในเปล
lo

ที่ฉน ั ยังจําติดตามาจนทุกวันนี้ คือ ภาพที่อานงพงาครึ่งนั่งครึ่ง

นอน อยูบนเกาอี้โยกกลางหองในตอนสายวันหนึ่ งที่ฟามืดดวยเมฆ
ฝน...อานงพงาอุมลูกชายพาดไวกับบาทอดสายตาไปยังทีวีท่เี ปดทิ้ง
เอาไว ทั้ง ๆ ที่ในจอมีแตเพียงสัญญาณเปนเสน ๆ เตนระยิบกับ
เสียงหึ่ง ๆ เหมือนใครบนอะไรงึมงํา... อานงพงานอนนิ่ งเหมือนรูป
ปนอยูพักใหญ กอนจะคอย ๆ แหวกปกเสื้อคลุมแบบกิโมโนที่สวม
อยูเปดทรวงอกใหเปลือยเปลา และประคองลูกชายลงแนบใบหนา
เล็ก ๆ กับหนาอกของตน ทั้งที่ใหลูกหยานม แมต้ง ั แตกอนกลับเมือง
ไทยแลว... ฉันยังจดจําปลายแดดที่ทอดเปนลําบาง ๆ ผานชอง
หนาตางจับภาพเบลอ ๆ ของเด็กทารกที่คูตัวซุกหนาอยูกับอกแม
อานงพงาลูบหัวลูกชายแผวเบาพลางโยกตัวชา ๆ อยูบนเกาอี้ ดอก
ดวงเล็ก ๆ สีชมพูออนของลายเสื้อกิโมโนที่รุยรายลงจากชวงไหล
ขาวสะอาดเหมือนภาพดอกซากุระรวงพรูกลางลานหิมะในปฏิทิน
ญี่ปุนของพอ... ทาทางของอานงพงาเหมือนอยูเพียงลําพังในโลก
และเปนโลกที่อานงพงาเปนเจาเขาเจาของแตเพียงผูเดียว

om
อานงพงาใชชีวิตชวงนัน ้ อยางงาย ๆ และไรจุดหมาย

.c
แทบทุกวันจะใสกางเกงชาวเขา สวมเสื้อมอฮอมเกา ๆ คีบรองเทา

ot
แตะฟองนํ้า กระเตงลูกชายผูกเอีย๊ มแนบอกอยางที่อานุชคอน

sp
วา “ยายแมวบา” ออกไปเดินทอม ๆ ดูอะไรตอมิอะไรเรื่อยเปอยตาม
ศูนยการคาตาง ๆ
og
bl

คนที่เปนทุกขกับชีวิตของอานงพงามากที่สุดเห็นจะเปนยา
e.

มาลัย...ยามาลัยซึ่งปกติเปนคนเงียบ ๆ อยูแลว ดูจะยิ่งเงียบงันลง

re

ไปอีก วันทั้งวันเอาแตน่ังกอดเขาเจาจุกไมยอมพูดยอมจากับใครแม
แตอานรากร-ลูกชายหัวแกวหัวแหวน อยางดีก็เพียงพึมพํากับ
kf

ตัวเองวา
oo

“กรรมของเฮาแต ๆ ...ธัมโม สังโฆ มีลูกปูจายก็ใหเปนดูถูก มี

eb

ลูกปูหยิ่งก็ใหเปนดูแคลน”
ad

ตลอดเวลาเหลานั้น ไมวาใครจะพูดถึงอานงพงาอยางไร ปูก็ยัง

lo

คง เฝาดูลูกสาวคนเล็กอยูเงียบ ๆ โดยไมไดแสดงความรูสึกนึ กคิด

อะไรออกมา ทําใหหลายคนพากันคิดวา ปูคงจะยังไมหายโกรธขึง ้
ลูกสาวคนนี้ ถึงขั้นไมยอมดูดําดูดี แตท่น
ี  าประหลาดใจก็คือ ปูยังคง
สั่งใหจายเงินคาใชจายประจําเดือนใหอานงพงาเปนปกติ หนําซํ้า
กลับเพิ่มสวนของหลานชายที่ตัวเองไมเคยยอมดูหนาดูตาใหอีกดวย
ปูปลอยใหอานงพงาใชชี◌ิวิตตามใจชอบอยูพักหนึ่ ง กอนจะ
เรียกตัวใหไปพบที่สํานักงานกลาง... พอเลาวา อานงพงาไปในชุด
“แมวบา” ของแก เพียงแตไมไดกระเตงลูกชายไปดวย โดยไมย่ห ี ระ
ตอสายตาของใครตอใคร... ปูส่ง ั ใหอานนทต้ง
ั คําถามตาง ๆ กับอาน
งพงาเหมือนกับการสอบสัมภาษณพนักงานใหมท่ว ั ไป โดยมีปูน่ัง
เดนเปนประธานอยูหัวโตะ แวดลอมดวยเหลา “ปศาจพันตา” และผู
บริหารบริษท ั ในเครือ “นัฐกิจโกศล” บางคน... พอเลาวา อานงพงา
ถูกอานนทและใครตอใครลองภูมิรุมปอนคําถามตาง ๆ นานา
เหมือนกับเปนนักศึกษาที่เสนอวิทยานิ พนธอะไรสักเรื่องหนึ่ ง แต
อานงพงาก็สามารถคุมสติและใหคําตอบไดอยางฉาดฉานเกือบจะ
ทุกเรื่องไป
เมื่อการสอบสัมภาษณซ่ง ึ กินเวลานานเกือบสามชั่วโมง

om
เสร็จสิ้นลงปูก็กราดสายตาไปรอบโตะ ซึ่งทุกคนตางก็พยักหนา

.c
อยางพึงพอใจ

ot
“นนทคิดวาอยางไร”

sp
ปูหยุดสายตาที่ลูกชายคนโปรดที่ดํารงตําแหน งหัวหนา
สํานักงานกลาง
og
bl

“Excellence”
e.

อานนทพนควันจากกลองยาเสน และเอนหลังพิงพนักเกาอี้
re

มองดูนอ  งสาวตางแมเงียบ ๆ
kf

เปนอันวาเรารับนงพงาเขาทํางานใน ‘นัฐกิจโกศล’
oo

ปูสรุป
eb

“พอจะใหยายแมว เอย ยายนงทําหนาที่อะไรคะ”

ad

อานุชมองลอดแวน
lo

“ก็วาจะใหเขาดูแล ‘สหนัฐกิจ’...”
ปูตอบดวยนํ้าเสียงเรียบ ๆ พลางยกถวยนํ้าชาขึน ้ จิบโดยไม
สนใจในสีหนาของอานุช
“...แตกอนอื่น ยายนงแกตองเลิกแตงเนื้ อแตงตัวบา ๆ บอ ๆ
แบบนี้ เสียที”
“หนูนึกวาที่บริษท
ั นี้ เขาวัดคนกันดวยความรูความสามารถ
มากกวา เครื่องแตงตัว”
 อานงพงาสวนคําขึน
้ มาชนิ ดที่ทําใหผูใหญหลายคนนั่งคอแข็ง
ไปตาม ๆ กัน
“แกคงเคยไดยินที่เขาพูดกันวา แมวสีอะไรไมสําคัญขอใหจับ
หนูได...”
้ ดวยนํ้าเสียงที่เปนปกติ
พอเลาวา ปูเอยขึน
“...แตแกคงไมลืมวาสัญชาติแมวนั้นนอกจากจะจับหนูเกงแลว
มันยังหมั่นเลียขนทําความสะอาดตัวเองอยูเสมอ ผูคนถึงไดเอ็นดู
รักใคร...ตอใหมันจับหนูเกงเพียงไร แตปลอยเนื้ อปลอยตัวให

om
สกปรกมอมแมม ใครที่ไหนเขาอยากจะใหมันเขาใกล... ที่น่ี ไมไดวัด

.c
คนดวยเครื่องแตงตัวก็จริงอยู แตท่อ ี ่น
ื ที่แกไปตองติดตอทําการคา
ดวย เขาไมเคยรูจักมักจี่กับแกมากอน เขาก็ตองวัดแกจากเครื่อง

ot
แตงตัวเปนสิ่งแรก ทําไมแกถึงจะปลอยใหการแตงเนื้ อแตงตัวของ

sp
แกมาบดบังความรูความสามารถของแก”
og
อานงพงานิ่ งไปครูหนึ่ ง กอนพนมมือไหวปูอยางสํานึ กผิด
bl

“เอาเถอะ...” ปูผงกศีรษะชา ๆ ... ‘นัฐกิจโกศล’ ของเรามีแมว

e.

หลายสีหลายพันธ◌ุ และเราเองไมเคยสนใจอะไรในตัวมันนอกจาก
re

เรื่องจับหนูเพียงอยางเดียว”
kf

“หนูอาจไมวิเศษวิโสอยาง ‘แมวใสรองเทาบูต’ ในนิ ทานฝรั่ง...”

oo

อานงพงายืดอกดวยทาทีม่น ั ใจในตัวเอง และปรายตามองอา

eb

นุช
ad

“...แตขอรับรองวาแมวแมวตัวนี้ จะไมทําใหพอผิดหวังเปนอัน
lo

ขาด”

“สหนัฐกิจ” นับเปนความคิดริเริม ่ ของปูทจี่ ะตัง

้ บริษท
ั
ใหมข้นึ มาดูแลและควบคุมบริษท ั เล็กบริษทั นอยที่ผลิตจําหน าย
เครื่องอุปโภคบริโภคตาง ๆ ใหเปนเรื่องเปนราว... นอกจากสินคา
ประเภทสบูหอม ผงซักฟอกยาสีฟน แชมพูสระผม ฯลฯ แลว ในตอน
นั้นยังมีบริษท ั ผลิตบะหมี่สําเร็จรูป และขนมปงบิสกิตเล็ก ๆ อีกดวย
อยางไรก็ตาม เมื่อรวบกิจการทั้งหมดเขาดวยกันแลว “สหนัฐกิจ” ก็
กลายเปนบริษท ั ยักษใหญขน ึ้ มาเทียบเคียงกับ “นัฐกิจหลักทรัพย”
และ “นัฐกิจการทอ” ทีเดียว... ดังนั้น นับตั้งแตปูมีดําริท่จ ี ะตั้งบริษท
ั
ใหมน้ี ขน
ึ้ มา จึงมีใครตอใครหลายคนมุงหวัง และชวงชิงแขงขันกันที่
จะเขาเปนผูจัดการบริษท ั นี้ แตท่ผ ี ิดคาดก็คือปูกลับแตงตั้งใหอานงพ
งาซึ่งเพิ่งกลับมาเมืองไทยเพียงไมก่อ ี าทิตย หนําซํ้ายังเคยกอเรื่อง
กอราวใหปูไมพอใจ กาวกระโดดพรวดเดียวขึน ้ มาเปนผูจัดการ
บริษท ั ที่มีความสําคัญอยางยิ่งของ “นัฐกิจโกศล”

om
คนที่ผิดหวังในเรื่องการตัดสินใจครั้งนี้ ของปูอยางที่สุดเห็นจะ

.c
เปนอานุช ซึ่งหมายมั่นปนมือตําแหน งนี้ มาตั้งแตตน และสิ่งที่ทําให

ot
อานุชเจ็บชํ้านํ้าใจยิ่งไปกวานั้นก็คือ ไมมีพ่น
ี อ
 งคนไหนที่จะมาเจ็บ

sp
รอนแทนในเรื่องนี้ อยางอานนทซ่ง ึ ถือไดวาเปนคูรัก-คูรสมาแตไหน
แตไร ก็เพียงแตหัวเราะหึ ๆ และยักไหลแบบ “โน คอมเมนท” ของ
og
แก ยิ่งญาติพ่น ี อ งขางยาเหมยหลิงยิ่งพากันทําตัวออกหาง และหลีก
bl

เลี่ยงที่จะวิพากษวิจารณเรื่องนี้ ดวย ซึ่งก็คงจะเปนเพราะอิทธิพลยา

e.

เหมยหลิงที่ถือหางขางยามาลัยมาแตไหนแตไร และสบโอกาสครั้ง
re

สําคัญที่พูดตามสํานวนแมก็วา “ตีถูกขนดหาง” ลูกสายยาเนี ยมเขา

kf

เต็มเปา
oo

วากันวาตอนนั้นอานุชเปนเดือดเปนแคนอานงพงาและนอยใจ
eb

ปูถึงกับคิดจะลาออกจากบริษท ั และอพยพยายบานยายชองไปอยู
ขางนอก ดีแตยาเนี ยมรั้งตัวไวทัน
ad
lo

พอเลาวา ยาเนี ยมเรียกลูก ๆ ทุกคน ยกเวนอานันทนาเขาไป

พบและบอกวา... สมัยโบราณ เมื่อคนมีศรัทธาในพระพุทธศาสนา
เขาก็จะพากันสรางเจดียขน ึ้ เปนเครื่องรําลึกถึงพระพุทธคุณ... เจดีย
ยิ่งใหญโตงดงามเทาไหร ก็ย่ง ิ เปนสิ่งเชิดชูสามัคคีธรรมและความ
เจริญรุงเรืองของหมูชนนั้น ๆ เทานั้น เมื่อเปนเชนนี้ แลวจะตองมัวไป
เกี่ยงงอนทําไมวาคนนั้นลงหิน คนนั้นลงอิฐ คนนั้นลงทราย หรือคน
นั้นเปนชางปนชางปูน เพราะเมื่อเจดียเสร็จสมบูรณเปนรูปเปนราง
แลว ใครจะมานั่งแยกนั่งแยะวาไอน่ี ของกูไอน่ันของเอ็ง ก็คงจะเปน
เรื่องโงเขลาใหคนอื่นหัวเราะเลน ทางที่ถูกที่ควรแลวตางคนตางก็
พยายามทําหนาที่ของตนใหเต็มกําลังศรัทธา เพื่อความรุงเรืองของ
หมูคณะ
และวา...
“ความทุกขย่งิ ใหญของปลาวาฬก็คือ มันคิดวามันเองบินไดดี
กวานกอินทรี และความทุกขท่ย ี ่ง
ิ ใหญของนกอินทรีก็คือ มันคิดวา
ตัวเองดํานํ้าไดเกงกวาปลาวาฬ ทั้ง ๆ ที่สัตวท้งั สองชนิ ดลวนแตเปน
เจาเปนใหญในหมูปลาและหมูนก... หากเมื่อไหรท่ป ี ลาวาฬคิดไดวา
มันดํานํ้าเกงกวานกอินทรี หรือนกอินทรีไดคิดวามันบินในอากาศ
ไดเกงกวาปลาวาฬ เมื่อนั้นสัตวท้ง ั สองก็จะมีความสุขที่สุดในโลก”

om
พอเลาวา คําพูดเชิงเปรียบเทียบของยาเนี ยม ทําใหอานุชได

.c
คิดและคลายความขุนของหมองใจลง ทั้งใหสัญญากับยาเนี ยมวาจะ

ot
ไมทิ้ง “นัฐกิจโกศล” ไปไหน

sp
og
bl
e.

ชัว
่ เวลาไมนานทีเ่ ขาไปบริหาร “สหนัฐกิจ” อานงพงาก็
re

แสดงใหทุกคนเห็นถึงความรูความสามารถของตน... อานงพงาทํา
kf

กําไรใหบริษท ั เพิ่มขึน
้ ดวยการลดตนทุนการผลิต ยุบเลิกหน วยงาน
ที่ซ้ า
ํ ซอนกันในแตละบริษท ั แกไขระบบการจัดจําหน ายใหรวดเร็ว
oo

และทุนแรงทุนเวลาลง กับนําวิชาการโฆษณาประชาสัมพันธท่ไี ป
eb

รํ่ าเรียนมาจากอเมริกาใหเปนประโยชน... “สหนัฐกิจ” กลายเปน

ad

บริษท ั ชั้นแนวหนาที่มีภาพพจนในทางผลิตสินคาที่มีราคาพอสมควร
lo

แตมีคุณภาพทัดเทียมกับของนอก หนําซํ้าผลกําไรที่ไดรับยังคืน
กลับสูประชาชนในรูปของสาธารณประโยชนตาง ๆ
แมวาอานงพงาจะดูเกงไปเสียทุกเรื่อง แตเรื่องเดียวที่อานงพ
งากลายเปนคนออนซอมอยูรํ่าไปก็คือเรื่องความรัก
 33.

om
.c
ดูเหมือนวาฉันยังเลาเรื่องพีส ่ ุวิตรา อานนท และปริยา

ot
ภรณคางเอาไว ทั้งนี้ เพราะเปนเรื่องอยางที่ยาเนี ยมเรียกวา

sp
“บัดสีบัดเถลิง” จนพี่นอ  งทุกคนในตระกูลสือพาณิชยอยากจะ
og
ลบเลือนออกไปจากความทรงจํา แตสําหรับฉันเห็นวาไหน ๆ เรื่อง
bl
มันก็ลวงเลยมาแลว และการไมพูดถึงมันเสียเลยจะทําใหเรื่องราว
e.

ทั้งหมดของครอบครัวเราที่ฉน ั เลามาตั้งแตตนขาดหายไปบางสวน
re

อยางไรก็ตาม ฉันก็ตองขอโทษไวลวงหนาหากมีญาติพ่น ี อ
 งคน
ใดมาอานเจอเขา และขอยืนยันวาฉันไดช่ง ั ใจอยูนานถึงความควรไม
kf

ควรในการเผยแพรเรื่องนี้ สูหูสูตาของคนนอกตระกูล
oo
eb
ad
lo

พีส
่ ุวิตรานัน ้ มีความคับแคนแนนใจกับปริยาภรณอยู
สองเรื่อง ประการแรก คือเรื่องที่พ่ร ี ะวีแอบรักใครลุมหลงปริยา
ภรณมาตั้งแตกอนที่จะมาแตงงานกับตัว และประการที่สอง ไดแก
การที่อานนทซ่ง ึ พี่สุวิตราแอบปองรักกลับมาอยูกินกับปริยาภรณ
ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเลิกราจากคุณบุลภักดิม ์ าไดไมนาน... ทั้งสองเรื่อง พี่
นภิศบอกวา พี่สุวิตรามีความรูสึกทนไมดายทนไมได เหมือนกับถูก
ปริยาภรณเอารองเทาสนสูงมาขยี้ตรงหัวใจของแก ทั้ง ๆ ที่จะวาไป
แลวปริยาภรณก็แทบจะไมรูเรื่องรูราวอะไรดวยเลย
 ตอนแรกที่รูขาววาอานนทซ้ อ ื คอนโดราคาหลายลานไวเปนรัง
รักใหปริยาภรณน้ัน พี่สุวิตราออกโรงเตนแรงเตนกาเปนเดือดเปน
แคนแทนตระกูลสือพาณิชย หาวาปริยาภรณจะมาปอกลอกทรัพย
สมบัติบางละ หาวาปริยาภรณมีประวัติไมดีคบชูสูชายมาหลายคน
กอนจะมาเปนเมียนอยคุณบุลภักดิบ ์ างละ และรายที่สุดถึงกับหาวา
อานนทถูกปริยาภรณทําเสน หยาแฝด เลนเอายามาลัยและปาทรง
ศรีว่งิ หาหมอมาถอนเสน หใหวุน ซึ่งลงทายแลวก็ไมมีผลอะไร พวก
มดพวกหมอที่จางมาก็ไดแกตัวนํ้าขุน ๆ วา คนที่ทําเสน หอานนทไว
มีวิชาอาคมเหนื อกวาพวกตน

om
เมื่อพี่สุวิตราคิดไดวา “ไมเขาถํ้าเสือไฉนจะไดลูกเสือ” แกก็

.c
เปลี่ยนกลยุทธใหมดวยการบุกไปประจอประแจกับอานนทถึง

ot
สํานักงานกลาง และแกลงโฉบเฉี่ยวไปแถว ๆ บริษท ั “นัฐกิจ อะ-

sp
ลา-โมด” เพื่อยั่วใหปริยาภรณ “หึงหนาปอม” แบบเรื่องพระอภัยมณี
บาง ทั้ง ๆ ที่แตไหนแตไรมาถึงไมมีกฎหามแตก็เหมือนมี ที่สามีหรือ
og
ภรรยาของคนในตระกูลซึ่งไมมีภาระหนาที่จะไมเขาไปกาวกายกับ
bl

เรื่องงานในบริษท ั จะมีเวนอยูแตครั้งเดียวก็ตอนที่ลุงแอนดี้แอบไปมี
e.

อะไรกับพนักงานสงเสริมการตลาดที่ช่ อ ื วิไลรัตน จนปาเปกกี้ตอง

re

ควงปนเปนแมเสือสาวเขาไปประกาศประกาศิตหามไมใหใครมายุง
kf

กับผัวแก
oo

อานนทน้ันมีนิสัยขี้เกรงใจคนติดตัวมาตั้งแตเกิด หนําซํ้ายิ่ง
eb

เปนผูหญิงดวยแลวก็ย่ง ิ เกรงใจหนักเขาไปอีก ถึงจะไมชอบใหพ่ส ี ุวิ

ตราเขามาวุนวายอะไรดวย แตก็ไมกลาออกปากหามใหเปนเรื่อง
ad

เปนราว
lo

ลุงนัฐลอวา...
“ยายตุกมาถึงก็แทบจะนั่งแปะลงบนตักไอนนท คนของเราก็
ไดแตปด ๆ ปอง ๆ วา ไมเอาน า ยายนั่นก็ออนวาเอาน า... ไอเรารึก็
ตั้งใจฟงอยูต้ง ั นานวามันจะเอาหรือไมเอากันแน เห็นเงียบเสียงไป
พักใหญก็โผลหนาเขาไปดู ที่ไหนได โน น-ไอนนทไปนั่งอานหนังสือ
ตัวลีบอยูบนเกาอี้รับแขก ปลอยใหยายตุกนั่งเอเตอยูท่โี ตะทํางาน ดี
นะที่พอแกไมเห็น ไมง้น ั คงพะซี้ตีตายกันไปขางหนึ่ งแลว... แหม ตั้ง
ชื่อมาไดวาตุกตา ความจริงน าจะเปนตุกแกผีซะมากกวา ตีนงี้
เหนี ยวหนับจับไอนนทไมมีหลุดเลย”
สวนอานนทก็ไดแตปรารภกับอานุชวา
“โอย ผมจะเก็ต แมด... ยายตุกไปจุนที่บริษท ั แทบทุกวัน
โทรศัพทเขามาก็รับเองหมด ถาเปนเสียงผูหญิงก็บอกแตวา ผมไม
อยูตะพึดตะพือ วัน ๆ ผมแทบไมเปนอันทํางานทําการอะไรแลว”
“สมนํ้าหนา...” อานุชทําหนายิ้มเยาะ “...กรรมใดใครกอกรรม
นั้นก็รับไปเอง”

om
“อาว เจพูดอยางนั้นไดไง ผมน ะคนธรรมะ-ธัมโมจะตายไป

.c
ขนาดยุงบินมาผมยังไมตบเลย... แคว่ง ิ ไปควาดีดีที”

ot
sp
og
พีส่ ุวิตราใชความพยายามมาแลวดวยวิธีการตาง ๆ
bl

นานา ทีจ ่ ะแยกอานนทออกจากจากปริยาภรณ เริ่มแรกก็อยางที่รู

e.

คือดวยการหาทางไมใหอานนทแวบไปนอนคางอางแรมกับปริยา
re

ภรณไดสะดวก ดวยการลงทุนจัดงานนั่นงานนี่ ดึก ๆ ดื่น ๆ แลว

kf

ปลอยขาวซุบซิบวาอานนท “ปง” กับสาว ๆ คนโนนคนนี้ ดวยหวังวา

oo

ปริยาภรณจะอาละวาดบานแตก แตเหตุการณกลับไมเปนอยางที่
eb

คิด หนําซํ้าทั้งคูดูจะจีจ
๋ ากันยิ่งกวาเดิม ทําใหพ่ส
ี ุวิตราหันมาใชแผน
สอง คอยเวลาที่อานนทเดินทางไปทําธุระตางประเทศ แลวโหมขาว
ad

วาระหวางที่อานนทไมอยูน้ัน ปริยาภรณออกเดทกับผูชายคนอื่น
lo

แตอีกนั่นแหละเมื่อขาวพวกนี้ ลวงรูถึงหูอานนท แกก็ยักไหลอยาง

ไมใสใจ ทําใหหลายคนถึงกับลงความเห็นเปนเสียงเดียวกันวา
อานนทหลงผูหญิงจนไมเปนอันลืมหูลืมตา
พี่สุวิตราถอยทัพกลับมาพักใหญ แตเปนการถอยเพื่อรอคอย
เวลาที่จะจูโจมขั้นแตกหัก โดยตลอดเวลาเหลานั้นพี่ระวีซ่ง ึ ไดช่ อ
ื วา
กลัวเมียสนิ ท เวนอยูเรื่องเดียวที่แกจะกลาหือกับพี่สุวิตราได คือ
เรื่องปริยาภรณท่เี จาตัวแอบปองรักมาเนิ่ นนาน เฝาดูเหตุการณอยู
เงียบ ๆ เขาทํานอง “นั่งอยูบนภูดูเสือกัดกัน” ดวยความหวังลึก ๆ วา
หากพี่สุวิตราปฏิบัติการสําเร็จ ถึงขั้นอานนทแยกทางกับปริยาภรณ
เมื่อไหร แกก็จะรีบเขาไปโอบอุมประคับประคองตอ

พีส
่ ุวิตรานัน ้ ถึงจะไมใชเด็กเล็ก ๆ และมีลูกผัวเปนตัว
เปนตนอยูทนโท แตกับอานนทแกก็ยังชอบเลนบทที่พ่น ี ภิศเรียก
วา “สวีท แอนด อินโนเซนต” อยูเสมอ เปนตนวา พอเห็นอานนท
เดินมาแตไกลก็จะตองรีบวิ่งแถด ๆ ไปเกาะแขน ชวนพูดชวนคุย

om
ฉอเลาะอยูไมขาดปาก พออานนทน่ังลงบนเกาอี้ แกก็กุลีกุจอถอด

.c
รองเทาใหพรอมกับหานํ้าหาทามาบริการ มิไยที่ใครจะตักเตือนพี่สุวิ

ot
ตราก็เอาแตเถียงไปขาง ๆ คู ๆ วา ก็ตัวเองนับถืออานนทเหมือนพี่

sp
ชายแท ๆ เมื่อกอนเคยสนิ ทสนมกับอานนท อยางไรเดีย ๋ วนี้ ก็ยังเปน
og
อยางนั้น... บทแบบนี้ ถาอานนทเปน “อาเดียว” และพี่สุวิตราเปน
“จอย” ก็คงจะน าเอ็นดูดี แตสําหรับพวกเราแลวบทบาทแบบนี้ ย่ง ิ พี่สุ
bl

วิตราตีบทแตกเพียงไร พวกเราก็ไดแตย่ง ิ ผะอืดผะอมเพียงนั้น อา

e.

นุชถึงกับออกปากวา “สวะ แอนด นันเซนส” ขนาดที่นาจะไดรางวัล

re

ตุกตาเสียกบาลทีเดียว
kf

“แกก็เปนเสียแบบนี้ ” อานุชสายหนา “ก็นาที่จะเดือดรอนเรื่อง

oo

ผูหญิงยิงเรือไมรูจักจบจักสิ้น”
eb

“โธ เจ นี่ ผมมาขอคําแนะนํานะไมใชมาฟงเทศน”

ad

“ถาแกไมอยากฟงฉันพูดอะไรก็ไมตองเสนอหนามาปรึกษา”
lo

“เอาละ ๆ” อานนทโบกมืออยางครานที่ตอปากตอคํากับพี่
สาว “ตั้วเจมีคําสอนสั่งอะไรก็เรงวามา ผูนอ  ยยินดีรับฟง”
“ฉันจะบอกอะไรใหนะ เรื่องนี้ ถาแกขืนมัวแตเกรงอกเกรงใจ
ยายตุกตาอยูแกจะตกที่น่ังลําบาก ปลอยใหสมลูกใหญ ๆ หลนใสมือ
ระวีมันเฉิ บ หรือไมง้น ั พี่นอ
 งก็ตองมาฆาฟนกันเพราะเรื่องผูหญิงสอง
คนนี่ ”
“แลวจะใหผมทํายังไง” อานนทยกมือขึน ้ เกาหัวแกรก ไอเรื่อง
จะใหขับไลไสสงยายตุกน ะผมคงทําไมลง บอกตรง ๆ นะ ผมเห็นเขา
เปนเด็กกะโปโลยังไงก็ยังงั้น เอ็นดูเขาเหมือนนองเหมือนนุง”
“เคยไดยินไหมละที่วา ‘เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด’ ...” อานุชกระ
แทกเสียง ฉันวา แกควรจะตองเปดอกพูดกับระวีมันอยางตรงไป
ตรงมาเรื่องยายตุกตาเสียที ปลอยใหคาราคาซังอยูอยางนี้ แกจะมี
แตทางเสีย”
“เจก็รูวาผมกับไอระวีไมพูดกันมาพักใหญแลว... มันพาล
เหมือนหมาบา แหม! เรื่องสวนตัวของผมแท ๆ ดันเสือกยื่นจมูกเขา
มายุง”

om
“เหตุการณตาง ๆ มันก็ผานมานานพอควรแลว ถาแกยอมออน

.c
ไปงอมัน บางทีเรื่องราวตาง ๆ มันอาจจะคลี่คลายไปในทางที่ดี
อยางนอยก็ใหระวีตักเตือนเมียของมันไมใหมาเที่ยวจุนจานกับชาว

ot
บาน”

sp
“เจยังไมรูจักไอบานั่นดี” อานนทแคนหัวเราะ นิ สัยใจคอมัน
og
เหมือน ผูหญิงมากกวาผูชาย ทั้งเจาคิดเจาแคน ทั้งพาลพาโล ทั้ง
bl

เหน็บแนมแกมประชด สารพัดสารพัน เปนตายยังไงผมก็ไมโผลไป

e.

ใหมันหัวเราะเยาะ...”
re

“งั้นแกก็หลบไปไหนสักพัก ใหยายตุกตารามือไปเอง”
kf

“แลวปริยาภรณละ...” อานนทออมแอม “...ถาผมไมอยู ยายตุ

oo

กไมตามราวีเขาแยหรือ ไอท่จ ี ะใหลางานไปกับผม เจก็รูวาพี่นัฐแก

eb

ไมมีวันยอมเด็ดขาด”
ad

“โอย ฉันจะบาตาย... ทําไมไมใหแมทูนหัวทูลเกลาฯ ของแก

lo

ลาออกจากงานมานั่ง ๆ นอน ๆ กิน ใหมันรูแลวรูรอดไปเลย”

“เรื่องนี้ ผมเคยพูดกับเขาแลว” อานนทหลบตาอานุช “แตเขา
ไมยอม กลัววาคนอื่นจะหาวาเขาเกาะผมกิน เขาวาเขามีปญญาทํา
มาหากินได และตองการพิสูจนใหใคร ๆ เห็นวา เขารักผมที่ตัวไมใช
ที่ทรัพยสมบัติ”
“แหม ชางเจาอุดมคติจริง๊ งั้นก็น่ังรอทาใหยายตุกตาตามไป
รังควานเองก็แลวกัน”
อานุชโวยพรอมกับปดสมุดบัญชีดังปง เปนทีเลิกพูดจากับนอง
ชายคนโปรด

แตเรื่องทีพ
่ ส
ี่ ุวิตราจะทําตัวเปนแมนาคพระโขนงไป
ตามรังควานปริยาภรณงาย ๆ นั้น พี่สุวิตราอาจลืมไปวาปริยา
ภรณเองหากพูดตามสํานวนของอานงพงาก็ตองวา “ผึง ้ ที่มีเหล็กไน
หัวใจยอมเปนเหล็ก”...ที่ปริยาภรณอดทนยอมใหพ่ส ี ุวิตราทําอะไร
ตอมิอะไรมาตั้งแตตนก็คงเพราะเห็นวาพี่สุวิตราเปนสะใภแตง

om
สวนตัวเองเปนเพียงสะใภลับที่ยังไมมีผูใหญในตระกูลรับรองใหเปน

.c
เรื่องเปนราว หากเกิดเรื่องราวทะเลาะวิวาทกันขึน ้ ตนเองก็จะมีแต

ot
ทางเสียเปรียบ และคงจะไมอยากใหอานนทพลอยเดือดรอน

sp
รําคาญใจไปดวย
อยางไรก็ตาม og
ความอดทนอดกลั้นของคนเรานั้นยอมมีขีด
bl
จํากัดและตองถึงจุดระเบิดขึน ้ มาสักวัน... ขณะที่พ่สี ุวิตราเห็นวาปริ
e.

ยาภรณน่ิ งเฉยและเรงมือระรานหนักขึน ้ นั้น ผึง

้ อยางปริยาภรณก็
เริ่มงางเหล็กไนเตรียมตอยอีกฝายหนึ่ งใหจมเขี้ยวเหมือนกัน
re
kf
oo
eb
ad
lo
 34.

om
.c
คุณตาของฉัน-ดร.ขจรเกียรติ ไพศาลพันธกิจ ไดช่ อ ื วา

ot
เปนคนคุยสนุกอยางหาตัวจับไดยาก ทั้ง ๆ ที่บางครั้งก็ไมไดต้ง ั ใจ

sp
ใหเรื่องที่พูดคุยเปนเรื่องตลกขบขันแตอยางใด ซึ่งฉันคิดวาคงเขา
og
ทํานองเดียวกับเถาแกโรงสีตางจังหวัดอวยพรให “ทานขาหลวงได
bl
เลื่อนเปนนายอําเภอ” หรือไมก็ประเภท “ผูกํากักเปยบเหมือนสง
e.

ตีน...” แลวก็เงียบไปพักใหญใหคนใจหายใจควํ่ าเลน กอนจะตอวา

“...สวงพวกกระผงเหมือนหญาแพก...ทางจะเหยียกเสียเมื่อหรายก็
re

ลาย”
kf

แมจะไมใชคนที่มีปากเปนภัยแกตัวถึงขนาดนั้น แตหลายครั้ง
oo

ที่การพูดของคุณตาก็ทําใหคนฟงทั้งหัวเราะลั่นและหัวเราะไมออก
eb

มาแลว เชน เมื่อตอนที่ไดรับปริญญากิตติมศักดิใ์ หม ๆ แลวมี

ad

หนังสือพิมพไปสัมภาษณ ทานก็ตอบออกมาโตง ๆ วา

lo

“บริหง-บริหารธุรกิจอะไร อัว๊ ไมรูจัก รูอยูอยางเดียวคือขาย

เฉากวย อีคงใหปริญญาสาขาเฉากวยกับอัว๊ มากกวา”
แมนักขาวจะพยายามตะลอมวา ถึงทานจะเคยขายเฉากวยมา
กอน แตตอนนี้ ทานก็เปนนักธุรกิจหมื่นลานที่ประสบความสําเร็จคน
หนึ่ ง ทานก็จะโบกไมโบกมือปฏิเสธวา ทานไมใชนักธุรกิจ เปนแค
คนคาขายที่ซ้ อ ื มาก็ขายไป แลวเผอิญไดกําไรนิ ด ๆ หน อย ๆ... กวา
นักขาวเศรษฐกิจจะยอมรับคําวา “คนคาขาย” และกวาคุณตาของ
ฉันทานจะพอเขาใจคําวา “นักธุรกิจ” ก็ตางคนตางเหนื่ อยไปตาม ๆ
กัน

คุณตาเปนคนทีใ ่ ชจายเงินตามใจชอบ อยากไดอะไรก็

ซื้อทันทีไมสูจะตระหนี่ ถ่เี หนี ยวอยางปู ซึ่งเรื่องนี้ คุณตามักจะคอนปู
เสมอวา
“ไอเหลียงมันมีเงินเปนนาย จะหยิบจะจายอะไรก็เกรงใจเงิน

om
สวนอัว๊ เปนนายเงินใชเงินไปทําโน นทํานี่ ตอใหจางผีโมแปงก็ได”

.c
ความชางซื้อและจายงายของคุณตา มีเรื่องลอกันวา ครั้งหนึ่ ง
คุณตาเกือบจะซื้อตึกเอ็มไพรสเตทที่อเมริกาแลว เกี่ยงกันอยูแคไมก่ี

ot
แสนดอลลาร... วากันวาขณะที่คุณตาแหงนคอตั้งบาดูตึกเอ็ม

sp
ไพรสเตทอยูน้ัน ก็มีฝรั่งนายหนึ่ งมาสะกิดถามวาสนใจจะซื้อตึกหลัง
og
นี้ ไหม ถึงคุณตาจะรูภาษาอังกฤษแคงู ๆ ปลา ๆ แตเรื่องซื้อของขาย
bl

ของนี่ คุณตาหูผ่ง ึ เสมอ... คุณตาถามวาขายยังไง ฝรั่งก็ตอบวาแบง

e.

ขายเปนชั้น ๆ ชั้นละแสนดอลลาร
re

คุณตาคิดสะระตะเสร็จก็ตอรองตามประสาเหมาโหลถูกกวา
kf

วาถาซื้อโหลชั้นคิดเทาไหร ฝรั่ง “เซอ” ไปพัก กอนตอบวาสิบสองชั้น

ก็ลานสองซิ... คุณตาก็เกี่ยงวาลานถวนก็แลวกันน า แลวขอแถมชั้น
oo

ใตดินกับไอยอดตึกแหลม ๆ ดวย เลนเอาฝรั่ง “เซอ” หนักขึน ้ ไปอีก

eb

เรื่องนี้ ฉน
ั กับพี่นภิศรํ่ า ๆ จะถามคุณตาหลายครั้งวาเปนจริง
ad

อยางที่เขาเลาลือกันหรือเปลา แตก็กลัววาเผื่อเกิดเปนจริงตามนั้น
lo

ขึน
้ มา คนที่จะ “เซอ” ยิ่งกวาอีตาฝรั่งนักตุนคนนั้น ก็เห็นทีจะเปนเรา
สองคนพี่นอ  งนี่ เอง

แมคุณตาจะไมไดอยูในบานใหญของเราทีต ่ รอกจันทน
แตก็ดูเหมือนทานจะลวงรูเหตุการณตาง ๆ ที่เกิดขึน้ ในบานเราได
อยางดี และบางครั้งยังรูดีไปกวาแมซ่ง
ึ เปนสะใภของบานดวยซํ้าไป
ซึ่งคุณตามักพูดเสมอวา...
“การทําการคาก็เหมือนกับทําสงคราม จําเปนจะตองมีไสศึก
สอดแนมทั้งในหมูศัตรูและหมูมิตร”
อยางเรื่องพี่สุวิตรากับปริยาภรณ คุณตาก็รูขาวคราวไดทันที
ทันควันทุกครั้งที่เกิดอะไรขึน
้ และเคยเตือนแมวา
“ผูชายตอยตีกันเรื่องอื่น ๆ สักพันครั้ง เมื่อเลิกราแลวก็กลับคืน
ดีกันใหมได แตถาลงมีเรื่องผูหญิงเขามาเกี่ยว เกาเจง แมเพียงครั้ง
เดียวก็ยากที่จะดีกันดังเดิม”

om
และวา

.c
“ผูชายทะเลาะกัน สามารถใชเหตุใชผลเขามาไกลเกลี่ยแกไข

ot
ได แตเมื่อใดก็ตามที่ลงผูหญิงทะเลาะกัน เคาเป ตอใหเง็กเซียน

sp
ฮองเตเหาะลงมาเอง ก็หามปรามเอาไวไมอยู”
ทั้งเคยวิจารณพ่ส og
ี ุวิตรากับปริยาภรณไววา
bl
“คนหนึ่ งมีปากเหมือนมีตูดเอาแตผายลมไปวัน ๆ สวนอีกคนมี
e.

ตูดเหมือนมีปาก ใครตอใครแทบจะวิ่งเขาไปหอมกันไมไดหยุด”
re

และคาดการณวา
kf

“ซุนกวนเคยรบกับโจโฉเพราะเรื่องนางสองเกี้ยว ลูกกับหลาน
oo

ไอเหลียงมันก็จะรบกันเพราะนางสองแซน้ี แหละ”
eb
ad
lo

พีส่ ุวิตราเมื่อรุกเราทางอานนทไมไดผล เพราะแกทํา

ตัวอยางที่ปาอรเรียกวาเปน “พระประธาน” คือ ไมฉน ั ทั้งไกบาน
และไกวัด พี่สุวิตราก็หันมาเปดแนวรบดานตะวันตกกับปริยาภรณ
โดยตรง ดวยหวังวาจะมีเหตุการณอะไรเปลี่ยนแปลงบาง...
พี่สุวิตราขยันแวะเวียนไปที่ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ถี่ขนึ้ ทําทีไถล
ไปคุยกับลุงนัฐสักคําสองคํา แลวก็กระเถิบมาหองคุณบุลภักดิ ์ กอน
จะลอยหนาออกมาถากปริยาภรณดวยถอยคําประเภท...
 “ผูหญิงบางคนไมรูวาชาติกอนทําบุญดวยดอกอะไร ชาติน้ี ถึง
ไดสงกลิ่นตลบอบอวลไปสามบานแปดบาน”
หรือ...
“เฮอ ของเหม็นของคาวทําไมแมลงวันถึงไดชอบตอมกันนักก็
ไมรู”
ไมก็...
“เดีย
๋ วตองรีบไปทานขาวเที่ยงกับพี่นนทแลว โอย แกขยันนัด
อยูเรื่อยเลย... คุณบุลภักดิอ ์ ยูวาง ๆ ชวยพาใครบางคนแถว ๆ นี้ ไป

om
รื้อฟนความหลังบางซิคะ”

.c
อยางไรก็ตาม ตองนับวาปริยาภรณมีความอดกลั้นและฉลาด

ot
พอที่จะไมลุกขึน ้ มาเปดศึกเหมือนแมคากลางตลาดกับพี่สุวิตรา

sp
ตลอดเวลาเหลานั้นปริยาภรณทําตัวเหมือนภูเขาสูงที่ไมสะดุง
สะเทือนกับลมพายุหรือสุนัขที่มาฉี่รด วากันวาแกมีวิธีท่ท
og ี ําใหพ่ส
ี ุวิ
ตราเจ็บแสบดวยการทําเหมือนไมมีพ่ส ี ุวิตราอยูในสายตา ไมวาอีก
bl

ฝายจะพูดจายั่วโทสะอยางไร แกก็กมหนากมตาทํางานของตัวเอง
e.

ตามปกติ อยางดีก็มีแครอยยิ้มเยาะ ๆ อยูในหนาเปนบางคราว

re
kf
oo
eb

ขณะทีพ ่ ส
ี่ ุวิตราเปดศึกซึง
่ หนา ปริยาภรณก็ดําเนิน
ad

สงครามใตดินอยางเงียบเชียบ... ในชวงนั้น หากใครสังเกตจะรูสึก

วา “นัฐกิจการทอกับ นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” ชางมีกิจธุระติดตอกันมาก
lo

เปนพิเศษ โดยเฉพาะอยางยิ่งระหวางรองผูจัดการ “นัฐกิจการทอ”

กับหัวหนาแผนประชาสัมพันธของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” แมวาการ
ติดตอจะอยูในกรอบของงานและฝายหญิงก็ไมไดมีทาทีใหทาใหทาง
อะไร อยางดีก็เพียงแตทอดไมตรีใหเล็ก ๆ แตแคน้ันก็เพียงพอที่จะ
ทําใหถานไฟเกาที่ไมเคยมอดราของพี่ระวีคุโชนขึน ้ อยางรวดเร็ว
และยิ่งถานไฟเกาลุกแรงขึน้ เพียงใด ก็ดูเหมือนจะยิ่งโหมไหม
พี่สุวิตราใหลวกรอนยิ่งขึน้ เพียงนั้น...
 พี่ระวีซ่ง ึ เคยนั่งอยูบนภูมาตั้งแตตน ก็โดดลงมารวมวงกาง
เขี้ยวเล็บ เปนเสืออีกตัวหนึ่ ง และเสือตัวนี้ ดูจะตั้งหนากัดติดพี่สุวิ
ตราอยางไมยอมปลอย... พี่ระวีมีเรื่องทะเลาะกับพี่สุวิตราบอยขึน ้
และหาญกลาถึงขนาดทําลายขาวของและทุบตีภรรยา ซึ่งพี่สุวิตรา
ก็ไมไดออนขอเปนเบี้ยลางอยูฝายเดียว แตตอบโตอยางถึงพริกถึง
ขิง... แทบทุกวันจะไดยินเสียง “จานบิน” โพลง-เพลง เสียงดาทอห
ยาบ ๆ คาย ๆ เสียงทุบตี เสียงคํารามอยางโกรธแคน และเสียง
ครํ่ าครวญดวยความเจ็บปวด ดังลอดมาจากหองพี่ระวีอยูเสมอ โดย
พวกผูใหญไดแตสายหนาอยางอิดหนาระอาใจและครานที่จะยื่นมือ

om
เขาไปหามปราม

.c
ฉันเคยไดยินลุงนัฐคุยกับพอวา... มายาหญิงที่โบราณวากันวา

ot
มีถึงรอยเลมเกวียนนั้น ลําพังแคปริยาภรณคนเดียวก็คงบรรทุกไว

sp
รวมเกาสิบเกาเลมแลว ทั้ง ๆ ที่เธอไมไดทําอะไรมากไปกวาวางจริต
จะกานบาง ๆ ไมถึงขั้นที่จะเรียกไดวามีอะไรเสียหาย แตน่ันก็
og
เพียงพอใหพ่ร ี ะวีคลั่งเปนวิหยาสะกําหลงรูปนางบุษบา และพาล
bl

โกรธแคนพี่สุวิตราที่มาระรานผูหญิงที่ตนรัก ทั้งวาดหวังไปไกลวา
e.

ถาไมมีพ่ส ี ุวิตราสักคนหนึ่ งแลว บางทีปริยาภรณอาจทิ้งอานนทและ

re

หันมาหาตัว
kf

การมัวแตทะเลาะเบาะแวงกับพี่ระวี ทําใหพ่ส ี ุวิตราไมมีกะจิต

oo

กะใจที่จะไปวุนวายกับอานนทหรือวอแวกับปริยาภรณ และยิ่งทอด
eb

เวลาใหเนิ่ นนานไปเทาไหร พี่สุวิตราก็ย่ง ิ เหินหางจนเขาหนา

อานนทไมสนิ ทเทานั้น
ad
lo

พี่นภิศเลาวา แมเคยปรารภกับปาเปกกี้วา ก็ถาพี่สุวิตรายัง

ลุมหลง อานนทและไมไดรักใครไยดีพ่ร ี ะวีจริงจัง ทําไมไมหยาขาด
กันเสียใหรูแลวรูรอด แลวไปตั้งหนาตั้งตาจับอานนทใหเปนเรื่อง
เปนราว ดีกวาจะมาทําทารักพี่เสียดายนอง จับปลาสองไมสองมือ
ใหชาวบานนิ นทาไมรูจักจบจักสิ้น... ซึ่งเรื่องนี้ ท้ง
ั แมและปาเปกกี้
ตางลงความเห็นเปนเสียงเดียวกันวา เมื่อไหรก็ตามที่พ่ส ี ุวิตรากาว
ออกไปจากชายคาของตระกูลสือพาณิชย เมื่อนั้นพี่สุวิตราก็จะหมด
สิ้นทุกสิ่งทุกอยาง... และอยางนอยที่สุดการทนหวานอมขมกลืน
เชนนี้ ก็ยังพอมีอะไรใหเชิดหนาชูตาไดบาง
 อยางไรก็ตาม แมวาพี่สุวิตราจะอดทนในเรื่องนี้ เพียงไร แต
ปรากฏวาพี่ระวีกลับเปนฝายขอหยาขาดจากภรรยา โดยยื่นขอ
เสนอที่จะใหเงินสดกอนใหญเพียงพอที่จะทําใหพ่ส ี ุวิตรามีความสุข
ไปไดตลอดชีวิต... ครั้งนี้ นับเปนการตัดสินใจที่เด็ดเดี่ยวที่สุดในชีวิต
ของพี่ระวี แตก็สงผลใหเกิดเหตุการณผันผวนติดตามมาอีกหลาย
เรื่อง
เรื่องพี่ระวีขอหยาพี่สุวิตรานี้ ทางผูใหญฝายเราไดพยายามหา
ทาง ไกลเกลี่ยอยางเต็มที่ เพราะไมอยากใหเรื่องอื้อฉาวไปถึงหูคน
ภายนอก แตหนทางที่ทําไดก็เพียงแตใหพ่ส ี ุวิตราแยกออกไปอยูท่ี

om
อื่นเงียบ ๆ โดยปูจายเงินคายังชีพใหตลอดชีวิตนอกเหนื อไปจากคา

.c
เลี้ยงดูท่ไี ดรับจากพี่ระวีแลว

ot
การแตกราวของครอบครัวพี่ระวี นําความไมสบายใจมาสูแทบ

sp
ทุกคนในตระกูลเราเปนอยางมาก เพราะนับเปนครั้งแรกที่เกิด
เหตุการณเชนนี้ ขน og
ึ้ และทําใหปูหดหูใจที่เห็นวา พิธีแตงงานอันใหญ
bl
โตมโหฬาร ไมใชส่ง ิ ที่จะสามารถผูกจิตใจคนสองคนใหอยูเปนคูผัว
ตัวเมียกันไดยาวนานแตอยางไร
e.

ขณะที่คนอื่นพากันเศราหมองเพราะเรื่องของตัวนั้น พี่ระวีกลับ
re

เริงราดวยหวังอยางลม ๆ แลง ๆ วา เมื่อกลับเปนอิสระอีกครั้งจะ

kf

สามารถโนมนาวหัวใจของปริยาภรณใหโอนเอนมาขางตนได... แต
oo

สิ่งที่พ่ร
ี ะวีคาดไมถึงก็คือ ทันทีท่พ ี ่ส
ี ุวิตราถูกเขี่ยออกจากบาน ปริยา
eb

ภรณก็ตีตนออกหางจากพี่ระวีอยางเห็นไดชัด และแสดงทาทางอีอ ๋ อ
ad

กับอานนทใหพ่ร ี ะวีเห็นตําตา
lo

เมื่อรูตัววาไมมีทางที่จะเอาชนะอานนทได และสํานึ กไดวา

ตัวเอง ถูกปริยาภรณหลอกใชเปนเครื่องมือหักโคนพี่สุวิตรา พี่ระวีก็
คุมแคนจนแทบคลั่ง... แตแทนที่จะแกแคนปริยาภรณ พี่ระวีกลับมา
ฟาดงวงฟาดงาเอากับอานนทในลักษณะอาการที่เหมือนอิเหนาเผา
เมือง..
น าเสียดายที่เมืองที่พ่ร ี ะวีคิดจะเผาไมใชดาหา แตเปน “นัฐกิจ
โกศล” ของเรา
 35.

om
.c
เมื่อกลับจากอเมริกาเขามาทํางานในบริษท ั ใหม ๆ นัน ้

ot
อานนทหมายมั่นปนมือที่จะปรับปรุง “นัฐกิจโกศล” อยูสองเรื่อง

sp
ใหญ ๆ ...เรื่องแรกคือการเปลี่ยนแปลงแกไขกลไกในระบบบริหาร
og
จนถึงกับประกาศโผงผางตําหนิ ติเตียนปูท่ใี ชพวก “ปศาจพันตา”
bl
เปนหูเปนตาควบคุมการทํางานของผูบริหารบริษท ั ในเครือ ซึ่ง
e.

อานนทมีความเห็นวา วิธีการดังกลาวเปนอุปสรรคสําคัญที่ขัดขวาง
ความคิดริเริ่มและสรางสรรค และความเจริญเติบโตของบริษท ั
re

อยางมาก เพราะทําใหบรรดาผูบริหารไมกลาที่จะขยับตัวทําอะไร
kf

เนื่ องจากเกรงวาพวก “ปศาจพันตา” จะเก็บเอาไปฟองปู... ซึ่งเรื่องนี้

oo

ปูอาศัยความสุขุม คอย ๆ ชี้แจงผลดีผลเสียตาง ๆ ใหฟง กับใช

eb

กลยุทธหนามบงหนามดวยการใหอานนทเขาไปนั่งทํางานรวมกับ
ad

เหลา “ปศาจพันตา” ในสํานักงานกลาง

lo

วากันวาในระยะแรกที่เขาไปทํางานในสํานักงานกลางนั้น
อานนทมีความมุงมั่นอยางมากที่จะยุบหรืออยางนอยก็ลดบทบาท
ของศูนยบัญชาการแหงนี้ ของปูลง พรอมกับกระจายอํานาจการ
บริหารและตัดสินใจออกไปสูแตละบริษท ั ใหมากขึน
้ แตหลังจากที่
โดนปูใชอุบายศึก “สายนํ้าผึง้ ” อธิบายถึงโครงสรางของ “นัฐกิจโกศ
ล” ที่อยูกันแบบสังคมผึง
้ ใหฟง อานนทก็ยอมราขอจากการเขนเคี่ยว
กับพวก “ปศาจพันตา” และหันมาใหความสนใจกับการปรับปรุง
ดานอื่นแทน
 อานนทเปนคนที่ริเริ่มการสอบคัดเลือกเขาทํางานในบริษท ั
แทนที่จะใชระบบฝากฝงดังแตกอน วางหลักเกณฑการเลื่อน ปูน
บําเหน็จ และลงโทษ การจัดอัตรากําลังของสายงานตาง ๆ ในแตละ
บริษท ั การใหทุนแกนักศึกษาสายวิชาชีพตามความตองการของ
บริษท ั เพื่อเขามาทํางานชดใชเมื่อเรียนสําเร็จ การสงพนักงานไปดู
งานในตางประเทศ รวมทั้งการนําคอมพิวเตอรและเครื่องมือที่
ทันสมัยเขามาใชงานอยางมากมาย ฯลฯ ...นอกจากนี้ อานนทยัง
เปนตนคิดในการถายเทอํานาจการบริหารบริษท ั จากบุคคลใน
ครอบครัวไปสูมือนักบริหารอาชีพ อันทําให “นัฐกิจโกศล” กาวขึน ้

om
ไปสูการเปนบริษท ั สมัยใหม

.c
สําหรับอีกเรื่องหนึ่ งซึ่งอานนทต้ง
ั ใจเปนอยางมากก็คือ การ

ot
จัดตั้งสหพันธคนงานของคนงานบริษท ั ในเครือ เพื่อใหคนงานรวม

sp
ตัวกันเปนกลุมกอนเพื่อดูแลกันเอง แมวาเรื่องนี้ จะไดรับการคัดคาน
อยางมากจากลุงเทียนและลุงแอนดี้ แตอานนทก็ดึงดันจนเปนผล
og
สําเร็จ
bl
e.
re
kf

อยางทีร่ ูกันดีวาในกระบวนญาติพน ี่ อ
 งทัง้ หมดของ
oo

ตระกูลสือพาณิชย อานนทกับพี่ระวีเคยไดช่ อ ื วาเปนคูท่ร

ี ักกันมาก
eb

ที่สุด อันเปนผลมาจากการที่ยาเนี ยมเลี้ยงลูกและหลานที่มีวัย

ad

ไลเลี่ยกันแบบ “คูแฝดอภินิหาร” หรือ “แฝดแบบวา” ซึ่งนอกจากจะ

รักใครเกลียวกลมสนมสนิ ทกันขนาดหนักแลวพี่ระวียังไวเนื้ อเชื่อใจ
lo

และเชื่อถือในความคิดตาง ๆ ของอานนท ชนิ ดที่ช้น ี กเปนนก-ชี้ไม

เปนไม... และเพราะความที่เชื่อฟงอานนทจนเกินไปประกอบกับ
ความเหลาะแหละโลเลไมกลาที่จะตัดสินใจอะไรดวยตนเอง มาถึง
ตอนนี้ จึงเปนผลใหพ่น ี อ
 งซึ่งรักกันมากตองพลันมาแตกคอกัน ถึงขั้น
ไมดูดําดูดีดวยเรื่◌ืองผูหญิงเพียงคนเดียว
บอยครั้งที่พวกเราคุยกันถึงเรื่องราวตาง ๆ ที่เกิดขึน ้ ในครั้งนั้น
และพยายามที่จะหาตัววา ใครกันแน ท่เี ปนคนผิดในเรื่องทั้งหมด ไม
วาอานนท พี่ระวี พี่สุวิตรา หรือวาปริยาภรณ ซึ่งลงทายแลวตางคน
ตางก็มีความเห็นแตกแยกกันไปคนละทางสองทาง ซึ่งแมวาสวน
ใหญจะมีความเห็นวาพี่ระวีนาที่จะตองเปนผูรับผิดชอบแทบทั้งหมด
ในเหตุการณท่เี กิดขึน ้ อันเนื่ องมาจากการที่ไมกลาตัดสินใจแตงงาน
กับผูหญิงที่ตัวรัก แตกลับยอมใหอานนทจูงจมูกไปแตงงานกับคนที่
ไมไดสมัครรักใครอยางจริงจัง แตอานนทก็มีสวนผิดอยูไมนอ  ยใน
การยัดเยียดพี่สุวิตราใหกับพี่ระวี ดวยเหตุผลเพียงแคตัวเองจะไดมี
โอกาสไปทําปงกับสาว ๆ ไดโดยไมมีใครเปน กขค.
สวนพี่สุวิตรานั้น ทั้ง ๆ ที่ลุมหลงอานนทอยูก็ยังยอมแตงงาน

om
กับผูชายอื่น ซึ่งทําใหหลาย ๆ คนพากันมองวา พี่สุวิตราแตงงาน

.c
เพราะเห็นแกเงิน หนําซํ้าทั้งที่มีสามีอยูทนโทก็ยังเขาไปยุงไปเกี่ยว

ot
กับอานนทไมรูจักเลิกรา

sp
สําหรับปริยาภรณเอง นอกจากเรื่องที่เคยเปนเมียนอยคุณบุ
ลภักดิม og
์ ากอนหนาที่จะมาอยูกินกับอานนทแลว การที่แกหวาน
bl
เสน หเล็ก ๆ จนเปนเหตุใหพ่ร ี ะวีถึงกับคลั่งและอาละวาดกับพี่สุวิ
ตราจนบานแตก ซึ่งถึงแมวาจะเปนเรื่องของการตอสูตอบโตการ
e.

ระรานของพี่สุวิตราก็ตาม แตหลายคนก็มีความเห็นวา แกทํา

re

รุนแรงเกินไป และโดยเฉพาะผลลัพธท่ส ี งกลับมาถึงอานนทและ

kf

บริษท ั ในเครือ ก็ย่ง ิ ทําใหบางคนมีความเห็นวาปริยาภรณไมนาที่จะ

oo

ไปหลอกลอพี่ระวีใหเคลิบเคลิ้ม จนทําอะไรไมคิดหนาคิดหลัง และ

eb

เมื่อปริยาภรณตีตนออกหาง พี่ระวีก็ถึงกับเหมือนคนบา คนบาที่

ทําลายทุกสิ่งทุกอยางแมแตอูขาวอูน้ ําของตนเอง
ad
lo

ลงทายแลว บางทีอาจจะเปนอยางปริศนาในเรื่องรามเกียรติท ์ ่ี
ยาเนี ยมเคยเลาใหพ่น ี ภิศกับฉันฟงเมื่อตอนที่เราเปนเด็ก ๆ วา... “ชี
โฉดหญิงโหดมารยา ชางงารีชายทรชน” ก็ได
เมื่อพี่ระวีเจ็บแคนและอับอายกับการที่ถูกปริยาภรณหลอกใช
เปนเครื่องมือในการกําจัดพี่สุวิตรา แทนที่จะแกแคนเอากับคนทํา พี่
ระวีกลับมองเห็นไปวา ที่เกิดเรื่องทั้งหมดขึน ้ ก็เปนเพราะอานนทเขา
มาเปนเจากี้เจาการใหตนตองแตงกับพี่สุวิตรา พลอยใหผูหญิงที่ตัว
รักตกเปนเมียนอยของคนอื่น หนําซํ้าเมื่อปริยาภรณเลิกรางกับคุณ
บุลภักดิไ์ มทันไร อานนทก็ย่ น ื มือเขาไปอุมชู ซึ่งพี่ระวีถือวาอานนท
เหยียบยํ่ าทําลายนํ้าใจตนอยางยอยยับอยางยากที่จะประสานรอย
ราว ดังนั้นเมื่อพี่สุวิตราโดดลงมาฟาดฟนกับปริยาภรณในตอนแรก
พี่ระวีจึงนิ่ งเฉยดวยหวังจะยืมมือพี่สุวิตรามาแยกอานนทออกจากปริ
ยาภรณ แตครั้นตัวเองโดนปริยาภรณหยอดเสน หเขาหน อย ก็
พลานเหมือนโดนของถึงขนาดยอมหยาขาดจากเมียตบเมียแตง
เพียงเพื่อจะรอรับกากเดนของชาวบาน
พอเหตุการณตาง ๆ ไมเปนไปตามที่คาดหวัง พี่ระวีก็คลุมคลั่ง
หุนหัน พลันแลนเลนงานอานนททันที โดยหวังจะทําใหอานนทตอง

om
หลุดไปจาก “นัฐกิจโกศล” ใหได

.c
...และสิ่งที่พ่ร
ี ะวีใชเปนเครื่องมือทําลายลางอานนท ก็คือสิ่ง

ot
เดียวกับที่อานนทสรางขึน ้ มากับมือ... นั่นก็คือ สหพันธคนงาน

sp
นั่นเอง
og
bl
e.
re

ไมมีใครรูวาพีร
่ ะวีเขาไปคลุกคลีตีโมงกับบรรดาผูนํา
สหพันธคนงานในเครือ “นัฐกิจโกศล” ตั้งแตเมื่อไหร แตเมื่อเรารู
kf

กันนั้น “เสี่ยนอย” ของคนงานหรือพี่ระวีของเราก็กลายเปน “เจาพอ

oo

กรรมกร” ไปเรียบรอยแลว และเปนตัวตั้งตัวตีในการตอบสนองขอ

eb

เรียกรองตาง ๆ ของคนงานโดยไมคํานึ งถึงความเหมาะสมหรือ

ad

เหตุผลใด ๆ ทั้งสิ้น ซึ่งที่ผานมาสวนใหญลวนแตเปนเรื่องจุกจิกที่ขัด

lo

กับระเบียบตาง ๆ ของบริษท ั ที่อานนทเปนผูรางขึน

้ มา แตพวกผู
บริหารก็มักจะยอมโตหลงเพื่อตัดความรําคาญ ซึ่งยิ่งเปนการ
สงเสริมบทบาทของพี่ระวีใหสูงเดนขึน ้ ในสายตาของเหลาคนงาน
พรอม ๆ กับบั่นทอนสถานะของอานนทซ่ง ึ ดํารงตําแหน งผูอํานวย
การสํานักงานกลางใหลดนอยถอยลงทุกขณะ จนกระทั่งถึงจุดหนึ่ ง
ซึ่งอานนทไมอาจยินยอมผอนปรนตามขอเรียกรองของคนงาน และ
การโอนออนผอนตามของบรรดาผูบริหารไดอีกตอไป...
พอเลาใหฟงวา หลังจากที่เกิดเรื่องระหวางพี่สุวิตรากับปริยา
ภรณ จนถึงกับพี่ระวีหยาเมียและผิดหวังจากการที่ปริยาภรณตีตัว
ออกหางไดไมนาน สหพันธคนงานของบริษท ั ในเครือ “นัฐกิจโกศล”
ก็ย่ น
ื ขอเรียกรองใหบริษท ั ยกเลิกการนําเครื่องจักรรุนใหมท่ม ี ี
ประสิทธิภาพในการผลิตสูงเขามาใชในโรงงานทอผา โดยอางวาจะ
เปนเหตุใหตองลดปริมาณคนงานลง และคนงานเกาซึ่งเคยคุม
เครื่องรุนเกาจะถูกยายไปอยูแผนกอื่นเพื่อเปดทางใหเด็กรุนใหมท่ี
เรียนทางดานนี้ มาโดยตรงเขาทํางานแทน... นอกจากนั้นก็ยัง
เรียกรองใหพอ แม พอตา แมยาย หรือพอผัว แมผัว ของคนงานได
รับการรักษาพยาบาลฟรีจากสถานพยาบาลของบริษท ั นอกเหนื อ

om
ไปจากผัว เมีย และลูก ตามที่กําหนดไวเดิม

.c
กับขอสุดทาย ใหพนักงานและคนงานของบริษท ั ในเครือมีสิทธิ ์

ot
จะโยกยายไปปฏิบัติงานในตําแหน งที่เทากัน หรือสูงขึน
้ ในบริษท ั

sp
ตาง ๆในเครือ “นัฐกิจโกศล” ได...
og
พอเลาวา ขอเรียกรองทั้งสามขอของสหพันธฯ หากมองเผิน ๆ
bl
ก็ดูเหมือนวาไมใชเรื่องที่รุนแรงอะไร แตอานนทกับอานุชลุกขึน ้ คาน
ทันที โดยอานนทช้ใี หเห็นวา การนําเครื่องจักรและอุปกรณท่ี
e.

ทันสมัยเขามาติดตั้งในโรงงานและสํานักงาน เปนนโยบายหลักที่
re

ดําเนิ นมาตั้งแตเมื่ออานนทเขารับหนาที่ผูอํานวยการสํานักงาน
kf

กลาง ทั้งนี้ ก็เพื่อลดตนทุนการผลิต ปรับปรุงวิธีการผลิตใหทันสมัย

oo

และสรางผลกําไรใหบริษท ั สูงขึน
้ ทั้งไมไดมีผลกระทบโดยตรงตอ
eb

คนงาน เนื่ องจากการจะปลดหรือเลิกจางตองเปนไปตามระเบียบที่

มีอยู สําหรับคนงานเกาที่เคยคุมเครื่องรุนเกา หากสามารถ
ad

ปรับปรุงความสามารถของตัวเองใหใชเครื่องจักรรุนใหมได บริษท ั ก็
lo

จะยังคงใหทําหนาที่เดิมตอไป
ในสวนของการใหพนักงานหรือคนงานมีสิทธิโ์ ยกยายไป
ปฏิบัติงานในบริษท ั ในเครือ อานนทกลาวหาวาเปนความ
ทะเยอทะยานของคนคนเดียวที่คิดจะใชสหพันธคนงานเปน
เครื่องมือ ทั้งนี้ เพราะการบริหารงานบุคคลของ “นัฐกิจโกศล” มี
ลักษณะเปนเอกเทศ แตละบริษทั เพียงแตรับนโยบายหลักของ
สํานักงานกลางไปปฏิบัติ แมจะมีการสอบคัดเลือกโดยสํานักงาน
กลาง แตน่ันก็เปนไปตามตําแหน งที่บริษท ั ในเครือแตละแหง
ตองการ ขอเรียกรองดังกลาวจะกอใหเกิดความยุงยากในการจัด
อัตรากําลัง และที่สําคัญไปกวานั้นก็คือ หากยินยอมตามนั้นจะทํา
ใหการบริหารงานบุคคลทั้งหมดของบริษท ั ตกอยูในมือของผูนํา
สหพันธฯ เพียงไมก่ค
ี นกับผูท่อ
ี ยูเบื้องหลังการเรียกรอง
สวนอานุชคานในเรื่องการเรียกรองดานสวัสดิการวา บริษท ั
จะตองทุมเทเงินลงไปในเรื่องนี้ อีกเปนจํานวนมหาศาล ทั้งในดาน
การปรับปรุงสถานที่ใหกวางขวางเพียงพอที่จะรองรับผูปวยที่เพิ่ม
มากขึน ้ อีกหลายเทาตัว ดานหยูกยาเวชภัณฑตลอดจนเครื่องมือ
เครื่องใชและอุปกรณตาง ๆ รวมทั้งดานบุคลากร

om
พอเลาวา การประชุมครั้งนั้นนับเปนครั้งแรกที่ผูบริหารแทบ

.c
ทุกคน มีมติปฏิเสธขอเรียกรองทั้งหมดของสหพันธฯ

ot
และแทบจะในทันทีทันใดที่มติของที่ประชุมผูบริหารออกมา

sp
ทางสหพันธฯ ก็ประกาศใหพนักงานและคนงานของบริษท ั ในเครือ
og
“นัฐกิจโกศล” ชะลอการทํางานและการผลิตลงรอยละ 60 จนกวาผู
bl
บริหารจะมีการเปลี่ยนแปลงมติ...
e.

และที่ย่ง
ิ ไปกวานั้นก็คือ ทางสหพันธฯ ยังเพิ่มขอเรียกรองอีก
re

ขอหนึ่ ง ใหปลดอานนทออกจากตําแหน งผูอํานวยการสํานักงาน

กลางของบริษท ั
kf
oo
eb
ad
lo
 36.

om
.c
การสไตรคเงียบโดยวิธีชะลอการทํางานของพนักงาน

ot
และคนงานกอใหเกิดความปนปวนและเสียหายแกบริษท ั ตาง ๆ ใน

sp
เครือ “นัฐกิจโกศล” เปนอยางมาก เพราะสําหรับธุรกิจแลวแตละ
วินาทีลวนแตเปนเงินเปนทองทั้งสิ้น... og บรรดาผูบริหารเริ่มมี
bl
ความคิดเห็นแตกแยกกันเปนสองฝาย โดยฝายหนึ่ งเห็นวาควรจะ
e.

ประนี ประนอมกับสหพันธฯ ในขณะที่อีกฝายหนึ่ งคานอยางหัวชน

ฝาชนิ ดที่หัวเด็ดตีนขาดก็ไมมีวันยอมออนขอใหแมแตกาวเดียว...
re

คราวนี้ นับเปนครั้งแรกที่พวกเราเห็นคนที่ไมคอยจะซีเครียด
kf

กับชีวิต อยางอานนทกลายเปนคนเครงเครียดและหงุดหงิดเจา
oo

อารมณ ซึ่งแมบอกวา นอกจากจะขุนเคืองพี่ระวีซ่ง ึ รูกันอยูโดยนัย ๆ

eb

วาเปนผูท่อี ยูเบื้องหลังการเรียกรองของสหพันธฯ แลว อานนทยัง

ad

นอยใจและผิดหวังกับสหพันธฯ ซึ่งตนเปนผูริเริ่มกอตั้งมากับมือ
lo

ยิ่งเรื่องยืดเยื้อนานวันออกไป สหพันธฯ ก็เรงรัดขอเรียกรอง

ดวยการชะลอการทํางานขึน ้ เปนรอยละ 80 ซึ่งเรียกไดวา “นัฐกิจ
โกศล” เสียเงินจางพนักงานและคนงานมานั่งเลนเดินเลนในบริษท ั
และที่หนักยิ่งไปกวานั้นก็คือ ความขัดแยงในระหวางญาติ
พี่นอ
 งเองก็ทวีความรุนแรงยิ่งขึน ้ เรื่อย ๆ ถึงขนาดที่ลุงเทียนหันไป
จับมือกับลุงแอนดี้ เพื่อผลักดันใหพ่ร
ี ะวีขน
ึ้ มาดํารงตําแหน งผู
อํานวยการสํานักงานกลางแทนอานนท เพื่อแลกเปลี่ยนกับการดึง
พี่ชาญชัยกลับมามีบทบาทใน “นัฐกิจ-โกศล” อีกครั้งหนึ่ ง ซึ่งสงผล
ใหพอและลุงนัฐซึ่งเฝาดูเหตุการณอยางเงียบ ๆ มาตั้งแตตน ตองยื่น
มือเขาโอบอุมอานุชและอานนทท่ต ี กเปนเปาหมายสําคัญในการ
โจมตีจากสหพันธคนงาน

ถึงแมวาปูจะเคยเปรียบเทียบความฉลาดรอบรูและ
สติปญญาของลูกชายใหญท้ง ั สองกับจูกัดกิน ๋ และจูกัดเหลียง ใน
ทํานองเลน ๆ แตก็ใชวาในสมัยสามกกนั้นจะมีคนเฉลียวฉลาด

om
ปราดเปรื่องเพียงแคคนแซจูสองพี่นอ  ง เพราะที่แทแลวยังมากมี

.c
ดวยผูทรงสติปญญาอยาง ลิฉุย กุยกี สุมาเตกโช บังทอง ฯลฯ หรือ

ot
แมกระทั่งสุมาอี้ และคําพูดที่วา “เทียนกัวเทียน” หรือ “เหนื อฟายังมี

sp
ฟา” นั้น ก็ยังคงใชไดในยุคสมัยนี้
og
เมื่อลุงนัฐโดดลงมาเลนเกมตะลุมบอนดวยอีกคนนั้น คําแรกที่
bl
ลุงนัฐพูดกับนองชายก็คือ
e.

“ศึกครั้งนี้ ใหญหลวงนัก... รับรองวาไอตํารับตําราฝรั่งที่แก

re

รํ่ าเรียนมาจนสมองผุไมมีทางจะงัดเอามาใชไดเลย...”
kf

ลุงนัฐยกแกวนํ้ามังสวิรัติขน ึ้ ดื่มดังเฮือก กอนมองหนาอานนท

อยาง คาดคั้น
oo
eb

“เพราะฉะนั้น ฉันจะจัดการเรื่องทั้งหมดเอง สวนแกคอยเตน

ตามบทและขอใหเชื่อหัวไอเรืองก็แลวกัน”
ad
lo

ไมรูวาเพราะ “หัวไอเรือง” หรือหัวลุงนัฐ อานนทก็ย่ น ื

ใบลาพักงานไมมีกําหนด พรอม ๆ กับที่อานุชเดินทางไปพักผอนที่
ไตหวัน... ตอทาทีท่เี หมือนวา คนที่เปนตัวตั้งตัวตีในการคัดคานขอ
เรียกรองของสหพันธฯ จะตกเปนฝายเพลี่ยงพลํ้าจนถึงกับตองยอม
ลาทัพ ทําใหท้งั ผูนําสหพันธฯ และพี่ระวีถึงกับตีปกดวยความดีอก
ดีใจ ซึ่งทําใหฉนั อดที่จะประหลาดใจไมไดวา ทําไมพี่ระวีถึงไดเห็น
ผิดเปนชอบ และชักนํ้าเขาลึกชักศึกเขาบานไดถึงขนาดนี้ ทั้ง ๆ ที่ไม
วาจะมองในดานไหน บริษท ั ของเราตองตกเปนฝายเสียเปรียบจาก
ขอเรียกรองเหลานั้นอยูวันยังคํ่ า และฉันยังนึ กไมออก วาถึงแมพ่ร ี ะ
วีจะไดตําแหน งของอานนทดังมุงหวัง พี่ระวีจะมีสติปญญาพอเพียงที่
จะพัฒนาบริษท ั ของเราใหเจริญกาวหนาอยางที่อานนทเคยทํามา
หรือไม และที่สําคัญที่สุดพี่ระวีจะสามารถภูมิอกภูมิใจกับสิ่งที่ชวงชิง
มาดวยเลหกระเทหไดอยางไร
ถึงพี่นภิศจะเคยพูดอยูบอย ๆ วา “ไมมีใครปรานี ในสงคราม
และความรัก” แตฉน ั ก็คิดไมถึงวาจะเกิดเรื่องราวทํานอง “ศึก

om
สายเลือด” ขึน ้ ในตระกูลของเรา และขอบอกตรง ๆ วา ฉันไมเคย

.c
นิ ยมชมชอบการที่พ่น ี อ งตองมาหักโคนทําลายลางกันเองเชนนี้ แม

ot
ปูจะเคยพูดวา “พี่กับนองที่ทําการคาของตระกูลรวมกันก็เหมือนกับ

sp
ไผกอหนึ่ ง ถึงจะเกิดจากเหงาเดียวกันแตตางคนก็ตางแยงชิงกัน
เหยียดลําใหสูงที่สุดเทาที่จะสูงได เพื่อขมตนอื่น ๆ ใหอยูใตก่ง
og ิ ใบ
ของตน” ก็ตาม
bl

ในขณะที่พ่ร ี ะวีกําลังเปนปลื้มไมรูจักเสร็จอยูน้ัน ลุงนัฐก็ดําเนิ น

e.

แผนการขั้นที่สองดวยการแยกพนักงานและคนงานของ “นัฐกิจ อะ-

re

ลา-โมด” และ “สินทอง คอรปเรชัน” ออกจากสหพันธคนงานของ

kf

“นัฐกิจโกศล” ดวยการเสนอขอคิดวา บริษท ั ทั้งสองเปนบริษท ั เล็ก

oo

ถึงหากขอเรียกรองของสหพันธฯ เปนผลสําเร็จ พนักงานและคน

eb

งานของ “นัฐกิจ อะ-ลา-โมด” กับ “สินทอง คอรปเรชัน” ก็จะไมไดรับ

ผลประโยชนอยางเปนลํ่ าเปนสันเทาเทียมกับคนของ “นัฐกิจการ
ad

ทอ” “นัฐกิจฟอกยอม” หรือ “นัฐกิจ-เทโตรอน” ซึ่งเปนบริษท ั ใหญ

lo

นอกจากนี้ ลุงนัฐยังเสนอที่จะใหสวัสดิการและความชวยเหลือพิเศษ
แกคนงานและพนักงานของตน เชน เงินยืมโดยไมคิดดอกเบี้ยเพื่อ
ซื้อบานหรือซื้อรถยนต ใหโบนัสไปเที่ยวตางประเทศ และเงิน
ชวยเหลือในกรณีฉุกเฉิ น ซึ่งทําใหสหพันธฯ สูญเสียกําลังสวนหนึ่ ง
ซึ่งแมจะเปนสวนนอยแตก็เปนระดับมันสมองไป
สวนพอนั้นถึงแมวารอยวันพันปจะไมเคยเขาไปยุงเกี่ยวกับ
เรื่องการ บริหารงานในบริษท ั แตครั้งนี้ พอถึงกับยอมเรียกลูกนอง
ฝายเครื่องจักรมาคุยกันอยางเปดอก พอเทาความถึงครั้งที่ “นัฐ
กิจการทอ” ยังเปนโรงทอผาเล็ก ๆ อยูท่ต ี รอกจันทน และปูสวม
เสื้อกลามนุงกางเกงหูรูดลากเกีย ๊ ะโกรกกราก ดูแลเครื่องจักรเกา ๆ
ที่เซงมาจากญี่ปุนตั้งแตเชามืดจนดึกดื่น จนกระทั่ง “นัฐกิจการทอ”
คอยเติบใหญมาทุกวันนี้ ... พอเลาถึงครั้งที่พอถูกปูสงไปฝกงานใน
โรงงานทอผาที่ญ่ป ี ุนทันทีท่เี รียนจบชั้นมัธยม 5 สภาพชีวิตที่ไมไดมี
อะไรผิดแผกแตกตางไปจากคนงานญี่ปุนทั่วไป จนกระทั่งมีความ
ชํานาญเรื่องเครื่องจักรทอผาเปนอยางดี
“พวกลื้อรวมกับเตี่ยและอัว๊ สราง ‘นัฐกิจการทอ’ มากับมือ แลว
ทําไมจะมาลบมันดวยตีน มีอะไรเราก็คอยพูดคอยจากันได... อัว๊

om
ยืนยันกับพวกลื้อไดวา อัว๊ รักเครื่องจักรทุกตัวในโรงงานนี้ เหมือนที่

.c
พวกลื้อรัก และจะไมมีวันยอมใหใครมาโยนเครื่องจักรพวกนี้ ทิ้ง

ot
แลวเปลี่ยนเอาไอรุนใหม ๆ เขามาใชโดยไมมีเหตุผลอันสมควรเปน

sp
อันขาด”
og
ถึงอยางไรพอก็ยังมีอิทธิพลอยูในหมูคนงานโรงงานทอผาอยู
bl
ไมนอ  ย และคําพูดที่เด็ดเดี่ยวของพอก็เปนเสมือนหลักประกันที่ม่น ั
คง ดังนั้นเมื่อ “เจาพอกรรมกร” ตัวจริงลงโรง ก็ทําใหบางคนกลาย
e.

เปน “เจาพอกํามะลอ” ไปในทันที

re
kf
oo
eb

พรอม ๆ กับสถานการณทเี่ ปลีย ่ นแปรไป อานนทก็กลับ

ad

เขามาทํางาน ในบริษท ั อยางเงียบ ๆ และประกาศเปลี่ยนแปลง

lo

นโยบายการนําเครื่องจักรใหมมาใชแทนเครื่องจักรเกา ซึ่งเดิม
กําหนดไวภายในเวลาสามป เปนปละยี่สิบเปอรเซ็นตในระยะเวลา
หาป กับจะสงคนงานที่เคยคุมเครื่องจักรแบบเกาทยอยกันไป
ฝกงานที่ญ่ป
ี ุนเปนรุน ๆ แทนการรับนักศึกษาชางกลโรงงาน พรอม
ทั้งยินยอมใหพอแมคนงานเขารับการรักษาพยาบาลในสถาน
พยาบาลของบริษท ั ฯ แบบคนไขไป-กลับจนกวาจะมีการขยาย
สถานที่ใหเพียงพอรับคนไขภายในไดในอนาคต
จากทาทีประนี ประนอมมากขึน ้ ของอานนท ทําใหความ
ตึงเครียดผอนคลายลงทันที สหพันธฯ เริ่มรูวาพวกเขาสามารถ
พูดจากับอานนทไดโดยตรงโดยไมจําเปนตองผาน “บุคคลที่สาม”
ซึ่งคอยฉวยประโยชนจากพวกตนอีกทีหนึ่ ง ในขณะที่อานนทก็เริ่ม
รูจักการกาวลงจากหอคอยงาชาง และกองตํารับตําราฝรั่งมาสดับ
ตรับฟงความคิดความเห็นของคนงานไทย ๆ
สหพันธคนงานยอมรับขอเสนอของฝายบริหาร พรอมกับถอน
ขอเรียกรองเรื่องการขอสิทธิโ์ ยกยายไปปฏิบัติงานตามบริษท ั ตาง ๆ
ในเครือ เนื่ องจากกลายเปนขอที่ทําใหเกิดความแตกแยกทาง
ความคิดเห็นกันเองในหมูพนักงานและคนงาน เพราะลงทายแลว

om
หลายคนก็ชักจะเห็นพองกับความคิดของอานนทท่ว ี า การทําเชน

.c
นั้นจะทําใหอํานาจในการบริหารงานบุคคลของบริษท ั ทั้งหมดตกอยู

ot
ในมือของผูนําสหพันธฯ เพียงไมก่ค ี น...

sp
og
bl
e.

ทุกครัง ้ เมื่อพูดถึงวิกฤตการณในครัง ้ นัน

้ อานนทจะเอย
ถึงลุงนัฐดวยความชื่นชมและสํานึ กในบุญคุณ ซึ่งลุงนัฐก็เพียงแตยัก
re

ไหลเลียนทานองชาย และลากเสียงภาษาอังกฤษวา “โน พลอบเบ

kf

ลม”
oo

แตส่ง
ิ ที่เปน “พลอบเบลม” ก็คือความเสียหายจากการสไตรค
eb

เงียบ ซึ่งมีคนเคยคํานวณเอาไววา ชั่วระยะเวลาสิบสองวันนั้น “นัฐ

ad

กิจโกศล” สูญเสียรายไดเปนมูลคารวมสองรอยลานบาท
lo

...และที่เสียหายรายแรงยิ่งไปกวานั่นก็คือ รอยราวลึกในหมู
พี่นอ
 งของตระกูล “สือพาณิชย” ที่ยากจะประสานใหคืนเปนเนื้ อ
เดียวดังเดิม
 37.

om
.c
ในบรรดาลูกสาวทัง ้ สามคนของปู อานงพงาไดช่ อ ื วา

ot
เปนทัง ้ ลูกเปด และแมเปดขี้เหร ที่ถึงอยางไรก็ไมมีทางที่จะกลาย

sp
รางเปนนางหงสอยางในนิ ทานไดเลย แตถึงกระนั้นอานงพงาก็กลับ
og
เปนคนที่มีใครตอใครมาติดพันอยูไมขาดสาย จนคอลัมนขาวสังคม
bl
ตามหนาหนังสือพิมพยุคนั้นเคยกระเซาเยาแหยในทํานองวา
e.

กระบวนแมมายไฮโซไซตี้ใตฟาบางกอก นงพงา สือพาณิชย จัดได

วามีเสน หแรงกวาเพื่อน ชนิ ดที่วากันวาไอเรื่อง “รถไฟชนกัน ”ทีละ
re

สองสามขบวนน ะเปนของธรรมดา-ธรรมดาที่เกิดขึน ้ เปนปกติวิสัย

kf

แมบางคนอาจจะมองเห็นวา อานงพงาออกจะเปนคนเจาชู
oo

หรือไมก็นึกสนุกกับการที่มีคนมารุมรักแลวหลอกใหหัวปนเลน แต
eb

แทจริงแลวฉันเชื่อวา อานงพงาเองคงไมมีความสุขกับเรื่องเหลานี้
ad

แมแตนอ  ย ตรงกันขามกลับจะตองมานั่งเปนทุกข◌กับเสน หของ

lo

ตัวเองอยูบอย ๆ...
อานงพงาเคยใหสัมภาษณหนังสือผูหญิงฉบับหนึ่ งวา การเกิด
มาเปนลูกผูหญิงของครอบครัวคนจีนที่มีชีวิตอยูในสังคมไทยนั้น
เปนเรื่องที่คอนขางจะลําบากลําบน และการเปนผูหญิงนักทํางาน
อยางที่เปนอยูน้ี ย่ง
ิ ยากขึน
้ ไปอีกหลายเทา เพราะนอกจากเพื่อนรวม
งานหรือผูใตบังคับบัญชาจะไมคอยเชื่อในความรูความสามารถแลว
บอยครั้งที่ตัวเองจะกลายเปนคนนอกหรือสวนเกินของที่ทํางาน
งานสังคม หรือที่ประชุมไป
 อานงพงาพูดอยางนอยใจวา สังคมไทยยังคงมองผูหญิงเปนชน
ชั้นสอง ที่มีสิทธิม
์ ีเสียงในขอบเขตอันจํากัด มีความรับผิดชอบงานใน
ระดับลาง และเมื่อใดก็ตามที่ผูชายเปดปากพูด ผูหญิงก็จะตองเปน
ฝายนิ่ งฟงโดยไมมีปากมีเสียง แตหากมีผูหญิงสักคนลุกขึน
้ มา
โตแยงก็จะถูกหาวา ยายคนนี้ ซาหรืออยากดัง โดยไมใสใจในเหตุผล
ที่ยกมาอางอิง
และเมื่อถูกถามถึงเรื่องที่หลายคนกระหายใครรูคือเรื่องหนุม
ๆ ที่มารุมตอม อานงพงาตอบสั้น ๆ วา ความทุกขของแมมายนั้นอยู
ที่ตรงนี้ คือมักจะถูกตีคาความสัมพันธกับผูชายไปในทางชูสาว ทั้งที่

om
สวนใหญแลว จะคบกันดวยเรื่องงาน หรือฉันเพื่อนฝูงมากกวาเรื่อง

.c
ทํานองนั้น

ot
ถึงแมจะไมไดพูดถึงเรื่องเสน หของตนเองอยางที่ขาวสังคมชอบ

sp
ลงแตฉน ั คิดวา เสน หของอานงพงาน าจะอยูท่ค
ี วามชางพูดชางคุยที่
og
มีมาตั้งแตเล็ก ๆ บวกกับความเฉลียวฉลาด และการตัดสินใจที่
bl
รวดเร็วและคอนขางถูกตองแมนยํา รวมทั้งความคลองแคลว
ปราดเปรียว ทําใหอานงพงากลายเปน “ผูหญิงเกง” ที่นาทึ่งใน
e.

สายตาของผูชายทั่วไป
re

แมวาอานงพงาจะพูดวา สวนใหญจะคบคากับผูชายฉันเพื่อน
kf

หรือดวยเรื่องงานมากกวาจะเปนไปในทํานองชูสาว แตเอาเขาจริง
oo

ๆ แลวอานงพงาเองก็มักจะพัวพันนุงนังกับคนที่เขามาใกลชิดอยู
eb

เสมอ ซึ่งพี่นภิศแอบลอวาเปนเพราะอานงพงาเปนโรคหัวใจ...
ad

ก็หัวใจออนไงละ โดนใครออดออนเขาหน อยก็คลอยตามเขาไป

lo

ทุกที

เมื่ออานงพงาเขามารับหนาทีผ ่ ูจัดการของ “สหนัฐกิจ”

ในตอนแรกนั้น คนในวงการพากันประหลาดใจไปตาม ๆ กัน ที่ปู
เลือกลูกสาวคนเล็กที่ไมมีประสบการณดานการคามากอนมาคุม
บริษทั ที่มีความสําคัญยิ่งของ “นัฐกิจโกศล” บางคนพากันหาวาปู
เสียสติไปแลว ที่เอาธุรกิจมูลคามหาศาลมาฝากไวในมือเด็กสาวที่
เพิ่งเรียนจบมาใหม ๆ ซึ่งไมประสีประสาอะไร และบางคนก็คิดวาปู
หลงลูกสาวจนไมลืมหูลืมตา ทั้ง ๆ ที่ความจริงแลวตอนนั้น ปูโกรธ
อานงพงาอยางแทบจะตัดเปนตัดตายเรื่องที่ตัดสินใจแตงงานโดยไม
บอกเลาเกาสิบ หนําซํ้าอยูกันไมทันไรก็เลิกรางอยางงาย ๆ
อยางไรก็ตาม เมื่อมองยอนกลับไปดูเหตุการณในชวงนั้น ฉัน
คิดวาแทบทุกคนก็คงตองยอมรับวา ปูมีสายตาที่ทอดไกล และ
ตัดสินใจไมผิดพลาด เพราะ “สหนัฐกิจ” เกิดขึน ้ มาจากการรวบรวม
บริษท ั ผูผลิตสินคาประเภทเครื่องอุปโภคสี่หาบริษท ั เขาดวยกันเปน

om
บริษท ั เดียว จึงเปนการยากที่จะสรรหาบุคคลที่ทุกบริษท ั เหลานั้น

.c
ยอมรับมาดํารงตําแหน งผูนําของบริษท ั ที่เกิดขึน ้ ใหม ดังนั้นเพื่อตัด

ot
ปญหาดังกลาว ปูจึงตองเลือกสรรคนภายนอกที่ทุกฝายใหความ

sp
เกรงอกเกรงใจมาทําหนาที่น้ี ซึ่งแมจะมีบางเสียงกลาวหาวาเปน
การยอนกลับไปสูการทําธุรกิจในระบบครอบครัวอีกครั้งหนึ่ ง แตก็
og
ดูเหมือนวาจะไมมีทางเลือกอื่นที่ดีไปกวานั้น และตัวอานงพงาเองก็
bl

มีความรูความสามารถเพียงพอที่จะรับหนาที่น้ี ได
e.

สาเหตุอีกประการหนึ่ งที่ปูมอบตําแหน งผูจัดการของ “สหนัฐ

re

กิจ”ใหอานงพงาอาจจะเปนอยางที่ลุงนัฐคาดคะเน นั่นก็คือ สินคา

kf

ประเภทเครื่องอุปโภคอยาง สบูหอม แชมพูสระผม ยาสีฟน หรือ

oo

ผงซักฟอก ฯลฯ เปนสินคาที่มีการแขงขันสูง การใชสิ้นเปลืองเร็ว

eb

คุณภาพและราคาใกลเคียงกัน ซึ่งทําใหผูบริโภคมักจะเปลี่ยนไป
ลองสินคาประเภทเดียวกันของบริษท ั อื่นที่มีส่ง
ิ ลอใจสูงกวา โดยไม
ad

ยึดติดอยูกับสินคาตัวเดียว ดังนั้น การไดคนรุนใหมไฟแรงเขามา

lo

ดูแล “สหนัฐกิจ” จึงเปนสิ่งที่เหมาะสมอยางมาก เพราะนอกจากจะ

รูเทาทันเกมของคูแขงแลว ยังสามารถเขาถึงจิตใจของคนวัยหนุม
สาว ซึ่งเปนลูกคารายใหญของสินคาประเภทนี้

ทันทีทเี่ ขาไปนัง่ ในบริษท

ั “สหนัฐกิจ” อานงพงาก็
สัง่ เปลี่ยนแปลงรูปแบบโฆษณาของสินคาทั้งหมดเสียใหม โดย
ยกเลิกวิธีการนําเสนอที่คอนขางแข็งและตรงไปตรงมาเปนวิธีท่ี
นุมนวลและทางออมขึน ้ ผงซักฟอกของเราจะไมมีพรีเซนเตอร
ทาทางหนาตาเหมือนคนวิกลจริตมาตะโกนใสหนาลูกคาเพื่อ
เคี่ยวเข็ญใหซ้ อ ื สินคาตัวนี้ หรือภาพของครอบครัวตัวอวน มายืนดา
หนาสีฟนจนฟองฟูมปากใหเห็นอีกตอไป... อานงพงาเปนคนวาง
คอนเซปตโฆษณาทุกชิ้น และลงมือคัดเลือก-ควบคุมการทําโฆษณา
ดวยตนเอง ซึ่งทําใหสินคาของเราทุกตัวดูดีและมีรสนิ ยมขึน ้
นอกจากนี้ อานงพงายังปรับปรุงดานคุณภาพของสินคาและ
บรรจุภัณฑ ตลอดจนฉลากและโลโกใหทันกับยุคสมัยนั้น... อานงพ

om
งาทุมเทเงินเปนจํานวนมากไปกับการคนควาสูตรใหม ๆ และซื้อ

.c
โนวฮาวดานการผลิตจากตางประเทศ ซึ่งทําให “สหนัฐกิจ” กาว

ot
ลํ้าหนาสินคาประเภทเดียวกันที่ผลิตในประเทศ ไปยืนเคียงบาเคียง

sp
ไหลกับสินคาที่นําเขาหรือแบรนดตางประเทศ
ที่สําคัญยิ่งไปกวานั้นก็คือ og อานงพงาไดสรางภาพพจนของ
bl
“สหนัฐกิจ” ใหเปนบริษท ั ที่ไมไดมุงแสวงหาผลกําไรแตเพียงอยาง
เดียว แตพยายามสรางสรรคประโยชนสุขแกสังคมในรูปตาง ๆ เชน
e.

จัดทําโครงการ “นํ้าใส-ไมเขียว” เพื่อลอกและทําความสะอาดคู

re

คลองตาง ๆ ในกรุงเทพฯกับปลูกตนไมตามชายคลองโดยใชทุนของ
kf

บริษท ั และแรงงานสวนหนึ่ งของพนักงานและคนงานบริษท ั หรือ

oo

โครงการ “ชุมชนนัฐกิจ” ในรูปกึ่งสหกรณเพื่อจําหน ายสินคาของ

eb

บริษท ั แกประชาชนตามแหลงชุมชนแออัดในราคาถูก แลวนําผล

ad

กําไรมาพัฒนาชุมชนนั้นอีกที
lo

แมวาตอนแรก แนวคิดในเรื่องนี้ ของอานงพงาจะไดรับการ

คัดคานและไมเห็นดวยจากพวกผูใหญท่ม ี องวาการคาก็ตองทําใน
รูปแบบของการคา ไมนาจะไปทําอะไรที่มันนอกลูนอกรอยซึ่งมีแต
เปลืองเงินเปลืองเวลาไปโดยไมใชเหตุ แตอานงพงาก็ดึงดันจะทํา
ตามความคิดของตน โดยมีอานนทเปนกองเชียรคนสําคัญ
พอเลาวา เมื่ออานงพงานําเรื่องนี้ เขาสูท่ป ี ระชุมของ “นัฐกิจ
โกศล” นั้น บรรดาผูบริหารบริษท ั ตาง ๆ ในเครือพากันโจมตีอานงพ
งาอยางหนัก ถึงขนาดลุงเทียนลุกขึน ้ ชี้หนาอานงพงาหาวาคาขาย
เหมือนเด็กเลนขายขาวขายแกง และลามไปถึงปูวาคบเด็กสราง
บาน ขณะเดียวกับที่อานุชหยิบปญหาดานการลดหยอนภาษีของ
บริษท ั ขึน้ มาพูด โดยมีความเห็นวาหากทําในรูปของการบริจาคหรือ
มูลนิ ธิจะชวยประหยัดมากกวา แถมดวยการแถกเล็ก ๆ วา อานงพ
งาฟุงซานอยากดังโดยไมคิดอะไรใหถ่ถ ี วนรอบคอบ
พอเลาวา กอนที่หองประชุมจะกลายเปนสนามรบเหมือน
สะพานเตียงปนเกี้ยวในสามกก ปูซ่ง ึ นั่งฟงเงียบ ๆ มาตั้งแตตนก็วาง
เหรียญบาทสมัยรัชกาลที่ 6 ที่คลึงเลนอยูในมือลงบนโตะแรง ๆ
ปูวา...

om
“เมื่อเราลงเรือสําเภามาจากเมืองจีน เรามีแคเสื้อผาเพียงชุด

.c
เดียว ลําพังแคกวาจะไดเหรียญบาทเหรียญนี้ เหรียญเดียว เราก็

ot
ตองอาบเหงื่อตางนํ้าทํางานตัวเปนเกลียว... ถึงวันนี้ เมื่อเรามีเงินมี

sp
ทองมีฐานะความเปนอยูดีขน ึ้ ทําไมเราจะมาทําตัวเหมือนคนลืมตัว
ที่ไมจดจําความทุกขยากแตหนหลัง
og ทําไมเราจะตอบแทนบุญคุณ
bl
ของแผนดินที่ชวยใหเรากอรางสรางตัวขึน ้ มาบางไมได”
e.

ปูย่ น
ื มือไปหยิบเหรียญบาทมากําไว และลุกขึน ้ จากเกาอี้เดิน
re

ออกไปจากหองประชุมโดยไมพูดอะไรอีกเลย
kf
oo
eb
ad
lo
 38.

om
.c
ความรักครัง ้ แรกของอานงพงานับตัง ้ แตกลับมาอยู

ot
เมืองไทยซึ่งเปนที่รูกันโดยเปดเผย ก็คือความรักที่มีตอคุณธํารง

sp
ตรงกิจพาณิชยการ หรือ เสี่ยสวน เจาของบริษท ั ผลิตกระเบื้องปูพ้ น
ื
และเครื่องสุขภัณฑช้น og
ั นํา...เสี่ยสวม เอย เสี่ยสวน เปนพอมายลูก
bl
ติดที่เขามาติดพันอานงพงาตั้งแตอาเพิ่งเขารับตําแหน งผูจัดการ
e.

“สหนัฐกิจ” ใหม ๆ และวากันวาอานงพงาไดเสี่ยสวนเปนซือแป

ฝกปรือวิทยายุทธทางการคาอยูหลายกระบวนทา...แมวาทั้งคูจะดู
re

ชอบพอรักใครกันมาก แตฝายหญิงยังมีทีทาวายังเข็ดเขี้ยวกับความ
kf

รักความหลังครั้งเกาอยู และอยากจะยืดเวลาการใชชีวิตรวมกันไป
oo

อีกระยะหนึ่ ง ในขณะที่ฝายชายทําตัวเปนวัยรุนใจรอน อยากรวบรัด

eb

ตัดความใหสิ้นเรื่องสิ้นราวไปเร็ว ๆ ซึ่งผลก็คืออานงพงาตองสูญเสีย
ad

เสี่ยสวน ใหกับนางงามตกรอบคนหนึ่ งซึ่งใจถึงและใจรอนยิ่งกวา

เสี่ยเสียอีก
lo

ไมมีใครรูวาอานงพงา “เจ็บ” เพียงไหนจากความรักครั้งนั้น แต

ถึงอยางไรอานงพงาก็ยังเปนคนในตระกูลสือพาณิชย ซึ่งไมมีวันกม
หัวใหกับความพายแพ... อานงพงาเก็บตัวเงียบอยูพักหนึ่ งอยางที่พ่ี
นภิศเรียกวา “ซอนรางเลียแผลรายในพงพี” กอนที่จะกลับคืนสูวง
สังคมอีกครั้งชนิ ดที่เชิดหนาทาทายตอซุมเสียงซุบซิบนิ นทา และ
สายตาเยาะหยามของผูคนประเภท “ปากปราศรัย นํ้าใจเชือดคอ”
ทั้งหลาย
 อานงพงาทําตัวเพริศพริ้งสดใสกวาเดิมหลายสิบเทา ราวกับ
คนที่ไมเคยรูจักรสชาติของความชอกชํ้า แถมยังดูทาจะสนุกสนาน
กับการควงหนุม ๆ ไมซ้ า ํ หนาออกงานตาง ๆ ไมเวนแตละวัน มิไยที่
ยามาลัยจะมองดูความประพฤติของลูกสาวดวยสายตาที่วิตกกังวล
และเปนหวงบวงใยเพียงไรก็ตาม
ยามาลัยนั้นเปนคนที่ไมมีปากเสียงมาแตไหนแตไร ยิ่งกับลูก
ๆ อยางอานงพงาหรืออานรากรดวยแลว เพียงคํานอยก็ไมเคยดุดา
วากลาว ซึ่งอานุชคอนวาที่ยามาลัยเทิดทูนลูกบังเกิดเกลาทั้งสอง
คนเปนอยางยิ่งก็เนื่ องมาจากถือวาเปนผูมีพระคุณคุมเกลา เพราะ

om
หากไมมีอานงพงาหรืออานรากรแลว สถานะของยามาลัยเองใน

.c
บานก็อาจจะไมม่น ั คงอยางเชนที่เปนอยูทุกวันนี้ ก็ได ซึ่งในสวนนี้ ปา

ot
อรเคยคุยกับปาทรงศรีวา น าจะเปนเพราะความที่ยามาลัยเปนคน

sp
เจียมเนื้ อเจียมตัว เลยพลอยถือวาอานงพงากับอานรากรอยูในฐานะ
ของลูกเจาของบาน สวนตนเองเปนเพียงเมียรองของปู ซึ่งความคิด
og
แบบนี้ ฉันวาน าจะมีอยูแตในนิ ยายเกา ๆ แบบ “บานทรายทอง”
bl

หรือ “เคหาสนสีแดง” มากกวา

e.
re
kf
oo

ในชวงนัน ้ ผูชายทีเ่ ขามาจีจ๋ ากับอานงพงามากทีส ่ ุด มี

eb

อยูสองคน คนแรกคือ คุณวิบูลย-นักธุรกิจหนุมเจาของบริษท ั เรือ

ad

สําราญ กับพันโท บัญชา-นายทหารคนสนิ ท หนุมโสด และรูปหลอ

ของนายทหารชั้นผูใหญคนหนึ่ ง ซึ่งมีขาวคราวเกี่ยวกับความเจาชู
lo

อยูไมขาดหู
แมวาทั้งคุณวิบูลยและพันโท บัญชา จะทําคะแนนควบคูกันมา
แตดูจากทาทีของอานงพงาแลว หลายคนเชื่อวาฝายหญิงมีใจ
โอนเอนไปทางเจาของบริษท ั เรือสําราญ ถึงขนาดที่คุณวิบูลยเอาชื่อ
อานงพงาไปตั้งเปนชื่อเรือลําใหญของแก และอานงพงาเคยทอง
ทะเลไปกับคุณวิบูลยเปนเวลาถึงสามวันสามคืน ทามกลางเสียง
โจษจันกันลั่นเมือง แตเอาเขาจริง ๆ แลวอานงพงากลับเปลี่ยนใจมา
เทคะแนนใหพันโท บัญชา เสียดื้อ ๆ ทําใหคุณวิบูลยอกหักสะบักสะ
บอมแทบจะระเบิดเรือที่ช่ อ ื “นงพงา” ทิ้งแลวกระโดดนํ้าตามไปใหรู
แลวรูรอด
เบื้องหลังของเรื่องนี้ เปนที่ปดกันใหแซดวา เปนเพราะปู
ตองการผูกสายสัมพันธกับผูใหญระดับสูงของบานเมืองโดยผาน
ทางลูกสาวคนเล็ก แมวาเปนเรื่องยากที่จะเชื่อวาคนอยางอานงพงา
จะยอมใหปูจับคูใหงาย ๆ แตส่งิ ที่มีน้ ําหนักพอเชื่อถือไดก็คือ การที่ปู
ชอบเอาตัวเขาไปยุงเกี่ยวกับการเมืองมาตั้งแตวัยหนุมประการหนึ่ ง
และความกตัญูรูคุณตอบรรพบุรุษของชาวจีนที่ฝงรากลึกลงไปใน

om
จิตใจของลูกหลานอีกประการหนึ่ ง อาจเปนแรงผลักดันใหอานงพงา

.c
ทําในสิ่งที่ใคร ๆ คาดไมถึง

ot
อานงพงาผูกพันมั่นหมายกับพันโท บัญชา ถึงขั้นผูการลงมือ

sp
ปลูกเรือนหอหลังงามที่ลาดพราว ซึ่งนับเปนครั้งแรกที่แกจริงจังกับ
og
ผูหญิง และเปนครั้งแรกอีกเชนกันที่ปูอนุญาตใหลูกหลานยายออก
bl
ไปจากบาน เพราะฝายชายไมยอมเขามาอยูรวมชายคาเดียวกับเรา
หลังการแตงงาน เนื่ องจากกลัวเสียงครหานิ นทาวาใชอิทธิพลมา
e.

ชวยเหลือบริษท ั ในทางมิชอบ โดยเฉพาะในเรื่อง “ยูเนี ยน ชาเตอร

re

และคอมมอดิตี” ของพี่ชาญชัยที่กําลังโดงดังอยูในตอนนั้น
kf

แตอยางไรก็ตาม มีเหตุการณสําคัญเกิดขึน ้ ในตอนนั้น ซึ่งได

oo

หักเหวิถีชีวิตของอานงพงาใหเบี่ยงเบนไปอีกครั้งหนึ่ ง นั่นก็คือการ
eb

พยายามทําปฏิวัติของคณะนายทหารในเดือนกันยายน ซึ่งสงผลถึง
ad

การกวาดลางและสับเปลี่ยนตําแหน งหนาที่กันอยางขนานใหญ
lo

ภายในกองทัพ ทําใหพันโท บัญชา ตองหลุดจากเกาอี้ไปประจําใน

ตําแหน งใหมท่ภ ี าคใต... ฉันจําไดวาคืนนั้นผูการบัญชาขับรถจีป ๊ มา
หาอานงพงาที่บานเราตอนหัวคํ่ า และพูดคุยกันอยูจนดึก โดยปูลง
มารวมวงดวยในตอนหลัง... ไมมีใครคาดคิดวา นั่นจะเปนครั้ง
สุดทายที่เราไดพบพันโท บัญชา เพราะในตอนสายวันรุงขึน ้
หนังสือพิมพทุกฉบับพากันพาดหัวขาววารถจีป ๊ ของผูการถูก
รถสิบลอบี้ท่ถี นนวิภาวดี ตัวพันโท บัญชา ตายคาที่ สวนคนขับ
รถสิบลอหนี ไปตามระเบียบ
 มีเสียงพูดกันในตอนหลังวา อานงพงาช็อกกับเรื่องพัน
โท บัญชามากถึงกับมีอาการงันไปพักหนึ่ ง แมวาคุณวิบูลยจะหวน
กลับมาพยายามรื้อฟนความสัมพันธเดิม แตก็ดูเหมือนวาทุกสิ่งทุก
อยางมันจะเปลี่ยนแปลงไปจนไมสามารถที่จะปะติดปะตอใหเปนรูป
เปนรางไดอีกแลว และคุณวิบูลยจําใจตองเปนฝายจากไปอยาง
เงียบ ๆ โดยทิ้งอานงพงาใหจมอยูกับความเศราซึม

om
อยางไรก็ตาม อานงพงาก็โศกเศราอยูเพียงไมนาน เพราะ

.c
พระเอกมามืดคืออานิ รันดร ก็แซงโคงเขามาปลอบขวัญชนิ ดที่คาด
ไมถึงหรือล็อกถลมทลาย... อานิ รันดรเปนเพื่อนนักเรียนอัสสัมฯ รุน

ot
เดียวกับลุงนัฐ แตแยกไปเรียนสวนกุหลาบตั้งแตช้น ั มัธยม 1 เมื่อจบ

sp
ชั้นมัธยม 5 ก็สอบเขาคณะสถาปตยฯ จุฬาฯ ได ครอบครัวของแก
og
เปนคนไหหลํา เตี่ยเปนชางไม ฝมือดีเปดรานทําวงกบหนาตาง และ
bl
เฟอรนิเจอรเล็ก ๆ นอย ๆ อยูขางวัดสระเกศ
e.

อานิ รันดรน้ันถึงไมใชญาติก็เหมือนญาติ เพราะสนิ ทสนมกับ

re

ครอบครัวของเรามานมนาน และเคยชวยเหลือเฟอฟายกันมาหลาย
kf

ตอหลายครั้ง แบบที่ยาเนี ยมพูดวา... “เนื้ อใชเนื้ อ-แตถาใครไม

เอื้อเฟอก็เหมือนเนื้ อกลางปา เนื้ อไมใชเนื้ อ-แตถาใครเอื้อเฟอก็
oo

เหมือนเนื้ ออาตมา” ...อานิ รันดรเปนคนออกแบบโรงงานและ

eb

สํานักงานของบริษท ั ในเครือ “นัฐกิจโกศล” หลายหลัง ที่สําคัญที่สุด

ad

คือฮวงจุยของปูท่ช ี ลบุรี ซึ่งรํ่ าลือกันวาเปนสถาปตยกรรมที่

lo

เพียบพรอมดวยความงดงาม และเขาถึงปรัชญาของจีนโบราณ
อานงพงาตัดสินใจอยูกินกับอานิ รันดรโดยไมมีพิธีรีตอง และ
แมอานิ รันดรจะอายุมากกวาอานงพงาถึงสิบกวาป แตก็ดูเหมือนวา
สิ่งที่มาพรอมกับความมีอายุก็คือ ความเขาใจชีวิตและความเปน
ผูใหญ ซึ่งเพียงพอที่จะทําใหผูหญิงที่เคยใชชีวิตอยางอิสระตามใจตัว
เหมือนลูกแมวซุกซนอยางอานงพงายอมหยุดนิ่ งอยูกับที่ราวกับ
ตุกตานุนตัวหนึ่ ง
 39.

om
.c
หากจะพูดกันจริง ๆ แลว บรรดาคนในตระกูลสือ

ot
พาณิ ชยทจ ี่ ัดไดวามียุค “เรื่อเรืองเหลืองทอง” ตามสํานวนยาเนี ยม

sp
หรือ “ยุคทอง” ในสํานวนสมัยใหมน้ัน มีอยูดวยกันเพียงสามคน คือ
og
ลุงแอนดี้ ลุงเทียน และพี่ชาญชัย ซึ่งลวนแตเปนลูกหลานสายยา
bl
เหมยหลิงทั้งสิ้น
e.

ในชวงที่ปูมีอันตองเดินทางไปพักอยูท่ฮ ี องกง และทิ้ง “นัฐ

re

กิจการทอ” กับ “นัฐกิจหลักทรัพย” ไวในความดูแลของลูกชายใหญ

สองคนนั้น ลุงแอนดี้ก็ใชวิทยายุทธท่เี หนื อกวากับบารมีของพอตา
kf

ชวงชิงอํานาจการดูแลปกครองบริษท ั ทั้งสองแหงมาไวในมือตนเอง
oo

เพียงลําพัง พรอมกับพลิกแพลงแตกบริษท ั เล็กบริษท ั นอยออกไป

eb

อยางมากมาย จนความสัมพันธของบริษท ั เกิดใหมเหลานั้นกับ

ad

บริษทั แมอยาง “นัฐกิจการทอ” และ “นัฐกิจหลักทรัพย” แผวบางลง

lo

ในขณะเดียวกันกับที่อิทธิพลของลุงแอนดี้เพิ่มพูนขึน ้ เรื่อย ๆ จนมี

เสียงพูดกันในตอนนั้นวา... “นัฐกิจ” ก็คือ ลุงแอนดี้ หรือ ลุงแอนดี้ ก็
คือ “นัฐกิจ” ...ซึ่งแมแตปูเองก็ยังหวาดหวั่นกลัววาลูกหลานจะไม
เห็นตนเองอยูในสายตาอีกตอไป และเมื่อกลับมาเมืองไทยแลว ปู
ตองลงมือสะสางและแกไขระบบงานของบริษท ั ดวยตนเอง ซึ่งทําให
“ยุคทอง” ของลุงแอนดี้สิ้นสุดลง
สําหรับลุงเทียนนั้นมี “ยุคทอง” ของตนเองในชวงที่ถูกปูเรียก
ตัวใหไปดูแลบริษทั “เนชัลแนล ทรัสต” ที่ฮองกง ในชวงนั้นลุงเทียน
ใชชีวิตอยางมหาราชา จัดงานเลี้ยงงานเตนรําแทบทุกคืน เปลี่ยนคู
ควงไมซ้ าํ หนา พรอม ๆ กับที่ถลุงเงินของ “เนชันแนล ทรัสต” อยาง
ไมย้ง
ั มือจนบริษท ั เกือบถูกฟองรอง รอนถึงปูซ่ง ึ กําลังหาตลาดการ
คาอยูในอเมริกาตองรีบเดินทางกลับฮองกง และสั่งให “นัฐกิจ
หลักทรัพย” โอนเงินมาเขาบัญชี “เนชันแนล ทรัสต” ทามกลางเสียง
คัดคานของลุงแอนดี้และยาเนี ยม แตในที่สุดปูก็สามารถผานพน
วิกฤตการณคราวนั้นไปดวยดี พรอมกับการปดฉาก “ยุคทอง” ชวง
สั้น ๆ ซึ่งคอนขางจะไมเรื่อเรืองเหลืองอรามของลุงเทียนลง
สําหรับยุคทองของพี่ชาญชายนั้น มีหลายคนลงความเห็นวา

om
เปนยุคสมัยที่เหมือนกับยุคตื่นทองในอเมริกา เพราะ “ยูเนี ยน ชา

.c
เตอร และ คอมมอดิตี” นั้น ทําใหผูคนบาคลั่งไปทั้งเมือง ถึงขนาดที่

ot
บางคนขายที่ขายบานเอาเงินมาลง แมจะดูเหมือนเปนเรื่องที่

sp
เหลือเชื่อ แตพ่ชี าญชัยก็สามารถจายดอกเบี้ยในอัตราที่สูงกวา
ธนาคารใหลูกคาไดอยางไมอ้น ั ชนิ ดที่มองเห็นกํารี้กําไรกันจะ ๆ ตา
og
และไดเงินตนคืนในเวลาอันสั้น... ยิ่ง “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอ
bl

ดิตี” ใหผลตอบแทนที่สูงและรวดเร็วเพียงไร ก็ย่ง ิ ระดมเงินทุนเขา

e.

มาไดมากมายมหาศาลยิ่งขึน ้ เพียงนั้น... แมจะไมมีใครสามารถ

re

ยืนยันตัวเลขสุดทายของจํานวนเงินที่ “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” มีอยูใน

kf

มือได แตก็เชื่อกันวาคงจะไมตํ่ากวาหาพันลานบาท ซึ่งเงินจํานวน

oo

ขนาดนี้ ในยุคที่เศรษฐกิจซบเซาจัดไดวาไมใชนอ  ยเลย และฉันเคย

ไดยินอานุชคุยกับอาดอนวา เงินที่อยูในมือของพี่ชาญชัยนั้นทําเอา
eb

เศรษฐกิจปนปวน เพราะจู ๆ เงินสดจํานวนมากก็หายไปจากตลาด

ad

กอใหเกิดสภาพเงินฝดขึน ้ โดยทั่วไป และสรางความวุนวายแกระบบ

lo

การเงินของประเทศ
ฉันเคยอานพบในหนังสือเลมไหนสักเลมหนึ่ งที่เขียนวิจัยถึง
เหตุการณท่เี กิดขึน้ ในตอนนั้นไววา สาเหตุท่ี “ยูเนี ยน ชาเตอร และ
คอมมอดิตี” โดงดังขึน ้ มาไดอยางรวดเร็วในชวงระยะเวลาอันสั้นนั้น
เปนเพราะรัฐบาลในขณะนั้นใชนโยบายการเงินการคลังที่เนนดาน
การประหยัด หรืออยางที่เรียกกันวา “รัดเข็มขัด” ทําใหเศรษฐกิจ
ชะลอการเติบโต กระแสการเงินไมไหลสะพัด ไมมีการลงทุนราย
ใหมหรือรายใหญ ดังนั้นเมื่อมีสถาบันการเงินนอกระบบเกิดขึน ้ ก็
เลยทําใหคนที่ตองการแสวงหาผลกําไรทุมเทเงินทองมาลงทุนกัน
โดยไมคิดหนาคิดหลัง

พอกับลุงนัฐเคยพูดถึงพีช ่ าญชัยกับบริษท ั “ยูเนียน ชา

เตอรฯ” วาพี่ชาญชัยเหมือนคนที่ข่ห ี ลังเสือ ซึ่งแมจะรูอยูเต็มอกวา
เปนเรื่องเสี่ยงอันตราย แตก็ไมวายที่จะกระทํา ทั้งนี้ อาจจะเปน
เพราะไดรับผลประโยชนท่ีคุมคาตอการเสี่ยง หรือไมเชนนั้นก็ดวย

om
ความทะนงวาตัวเองสามารถจะควบคุมสถานการณได แตเมื่อไม

.c
เปนอยางที่คิดผล ที่ตามมาก็คือการพังครืนลงอยางที่ปูไดเคยคาด

ot
การณเอาไวลวงหนา

sp
การลมสลายของ “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอดิตี” เปนสิ่งที่
เกิดขึน้ อยางรวดเร็วในชั่วพริบตา ogโดยผูคนทั่วไปไมเคยคิดฝนมา
bl
กอน เพราะในระยะหลัง ๆ ขาวคราวที่ออกมามักเปนไปในทํานองที่
e.

วา บริษท ั นี้ มีผูมีอิทธิพลในวงการทหารและการเมืองสนับสนุนอยู

เบื้องหลังอยางลับ ๆ ซึ่งเปนผลใหลูกคาเกิดความเชื่อมั่นและนอนใจ
re

วาไมมีใครจะมาแตะตอง “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” ได พรอม ๆ กับที่

kf

ปริมาณเงินสดและทรัพยสินในความครอบครองของพี่ชาญชัยและ
oo

บริษท ั ของแกก็เพิ่มพูนขึน ้ อยางไมหยุดยั้ง

eb

เสถียรภาพและความมั่นคงของ “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอ

ad

ดิตี” เริ่มสั่นคลอนภายหลังการพยายามกอการปฏิวัติในเดือน
lo

กันยายน เมื่อนายทหารใหญซ่ง ึ มีขาวลือวาหนุนหลังบริษท ั อยูถูก

เพงเล็งวาเปนผูท่พ ี ัวพันกับเหตุการณคราวนั้น และถูกลดบทบาท
และความสําคัญลง...ชั่วเวลาไลเลี่ยกันนั้น หนังสือพิมพก็พากัน
ประโคมขาวเปดเผยเรื่องราวและการดําเนิ นงานที่ไมชอบมาพากล
ตาง ๆ ของ “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” ...แมวาตลอดระยะเวลานั้น พี่ชาญ
ชัยจะออกหนามารับวิกฤตการณท่ร ี ุนแรงขึน ้ ทุกขณะ แตความ
เชื่อถือของประชาชนที่มีตอ “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” ก็ตกตํ่ าและดิ่งลง
เรื่อย ๆ อยางไมมีหนทางที่จะฉุดรั้ง...
 วันที่ “ยูเนียน ชาเตอร และคอมมอดิตี” ลมทลายหรือที่
เรียกกันภายหลังวา “วันศุกรทมิฬ” เปนวันอัปยศยิ่งของตระกูลสือ
พาณิชยซ่ง ึ ยากจะมีใครในตระกูลลืมเลือนได ไมวาเวลาจะลวงเลย
ไปเนิ่ นนานสักเพียงไรก็ตาม... เหตุการณเริ่มตนดวยลูกคาที่ฝาก
เงินไวกับ “ยูเนี ยนชาเตอรฯ” กรูกันมาถอนเงินที่สํานักงานใหญของ
บริษท ั ที่ถนนสีลมตั้งแตเชามืดจนการจราจรติดขัดไปหมด แมวาพี่

om
ชาญชัยจะออกมาเผชิญหนากับฝูงชนพรอมกับรับปากวาจะคืนเงิน
ทุกบาททุกสตางคใหกับลูกคาทุกคนที่ตองการจะเบิกถอน โดยไม

.c
จําเปนตองแหกันมาเชนนี้ แตดูเหมือนวาจะไมมีใครยอมฟงคําพูด

ot
ของแกอีกตอไป

sp
ยิ่งสายคนยิ่งแน นขึน ้ เรื่อย ๆ ผูคนลนออกมาจากสํานักงานมา
og
เบียดเสียดกันอยูบนฟุตบาทและริมถนน จนพี่ชาญชัยตองสั่งใหคน
bl
งานทุบกระจกหนาเพื่อวางเคานเตอรเพิ่มขางถนน... วากันวาวัน
e.

นั้นวันเดียว “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” จายเงินออกไปจากบริษท ั เปนพัน ๆ

re

ลาน รถขนเงินวิ่งเขาวิ่งออกไมรูวากี่เที่ยวตอกี่เที่ยว แตถึงกระนั้น

ยังไมพออยูดี ...ยิ่งบาย พี่ชาญชัยก็ย่ง ิ วิ่งวุน แตดูเหมือนวาจะไมมี
kf

ใครยื่นมือเขามาชวย ขนาดนายธนาคารใหญบางคนที่วากันวาซี้ ๆ
oo

กับพี่ชาญชัยยังบินไปสิงคโปรอยางกะทันหันโดยทิ้งคําสั่งพิเศษหาม
eb

ไมใหผูจัดการสาขาคนใดใหเครดิตกับ “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” เปนอัน

ad

ขาด... ซึ่งเรื่องนี้ เปนที่เลาลือกันในภายหลังวา เปนเพราะตอนนั้นพี่

lo

ชาญชัยเองมีแผนการที่จะดิ้นรนขออนุมัติต้ง ั ธนาคารแหงใหม โดย

เปลี่ยนรูปมาจาก “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอดิตี”...
เมื่อถึงเวลาบายสองโมงปรากฏวายังมีลูกคาของ “ยูเนี ยน ชา
เตอรฯ” อีกรวมพันคนที่ยังไมสามารถรับเงินคืนได แมวาทางบริษท ั
จะขอรองใหมากันใหมสัปดาหหนาก็ไมมีใครยอมเชื่อ เมื่อพนักงาน
เห็นทาไมดีจะรีบปดทําการ ก็ปรากฏวาบรรดาลูกคาพากัน
อาละวาดทําลายขาวของของบริษท ั กลายเปนการจลาจลยอย ๆ
ขึน
้ จนตํารวจตองเขาคุมสถานการณ...
 และในคืนนั้นเอง ก็มีขาววาทางการออกหมายจับพี่ชาญชัยใน
หลายขอหา ซึ่งเรียกรวม ๆ กันอยางเกไกวา “อาชญากรทาง
เศรษฐกิจ”
แตกอนเวลาที่จะมีขาวดังกลาวเพียงชั่วโมงเดียว พี่ชาญชัยก็
บินปรอไปฮองกง ทิ้งเรื่องราวของ “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอดิตี”
ที่เคยเกรียงไกรใหญย่งิ ไวตามยถากรรม

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 40.

om
.c
เรื่องราวเกีย ่ วกับ “ยูเนียน ชาเตอร และคอมมอดิตี”

ot
รวมทัง ้ เหตุการณ “วันศุกรทมิฬ” เปนขาวใหญติดตอกันรวมเดือน

sp
หนังสือพิมพแทบทุกฉบับตางพากันขุดคุยเรื่องเบื้องหนาเบื้องหลัง
og
มาตีแผกันอยางไมหยุดยั้ง... ทรัพยสินของ “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” ถูก
bl
ยึด และตัวพี่ชาญชัยเองถูกตราหนาวาเปนคนลวงโลกและไอข้โี กง
e.

แตถึงกระนั้นก็มีคนอีกเปนจํานวนมากที่ยังปกใจวา หาก
หนังสือพิมพไมประโคมขาวเปดโปงเรื่องนี้ “ยูเนี ยน ชาเตอร และ
re

คอมมอดิตี” ก็คงจะไมลมลงงาย ๆ และพี่ชาญชัยก็คงมีปญญาที่จะ

kf

หาเงินมาจายดอกเบี้ย รวมทั้งเงินตนคืนใหลูกคาทุกรายไดโดยไมมี
oo

ปญหาใด ๆ
eb

อยางไรก็ตาม ในเรื่องนี้ มีบางคนมีความเห็นวา “ยูเนี ยน ชา

ad

เตอรฯ” เปนสถาบันการเงินนอกระบบแบบการเลนแชรเปยหวย
lo

โดยมีพ่ช ี าญชัยเปนเทาแชรท่ค
ี อยหมุนเงินของชาวบาน และตราบ
ใดที่ยังมีเงินไหลเขามาไมขาดมือตราบนั้นก็ไมมีปญหาอะไร แต
เมื่อใดที่เกิดสะดุดติดขัดขึน
้ เมื่อนั้นก็จะเกิดปฏิกิริยาลูกโซท่ท
ี ําให
แชรท้งั วงสั่นสะเทือนไดทันที...และบางคนยังคาดเดาไปไกลวา
ขาวคราวไมชอบมาพากลของ “ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” ที่เกิดขึน ้ ทั้งหมด
เปนฝมือของพี่ชาญชัยเองที่จะเรงปฏิกิริยาลูกโซใหเร็วขึน ้ เพื่อ
“ฉาก” ตัวเองออกจากวงแชรมหึมาที่ช่ อ ื “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอม
มอดิตี” เพราะตักตวงผลกําไรเพียงพอแลว หรือไมก็หมุนเงินไม
ทัน...
 และการอาศัยหนังสือพิมพเปนคนเปดเกมก็ทําใหพ่ช ี าญชัยมี
ขออางที่จะแกตัวไดวา หากหนังสือพิมพไมโหมประโคมขาวจนเกิด
เหตุการณ “วันศุกรทมิฬ” ขึน ้ พี่ชาญชัยก็คงจะสามารถดําเนิ นงาน
“ยูเนี ยน ชาเตอรฯ” ตอไปไดดวยดี
แตถึงใครจะพูดกันยังไง พี่ชาญชัยก็ไมเคยที่จะปริปากความ
เปนจริงในเรื่องนี้ ออกมาแมเพียงคําเดียว และยังคงกบดานเงียบอยู
ที่ฮองกงโดยไมมีใครไดขาวคราวอะไร นอกจากคนในบานจะรูกัน
เปนนัย ๆ วาแกทําธุรกิจสองสามอยางกับญาติขางตา และขามไป
เลนการพนันที่มาเกาชนิ ดที่ไดเสียกันคราวละเปนลาน ๆ เหรียญ

om
ฮองกง โดยไมแยแสกับขาวคราวครึกโครมทางเมืองไทย หรือ

.c
หมายจับที่ออกมาหลังจากที่เจาตัวบินไปฮองกงไดเพียงชั่วโมง

ot
เดียว...

sp
ถึงตอนนี้ ฉันคงตองขอพูดแทนปูในเรื่องที่บางคนกลาวถอยคํา
og
ปรักปรํา และตําหนิ ติเตียนปูวานิ่ งดูดายในเหตุการณ “วันศุกร
bl
ทมิฬ” โดยไมย่ น ื มือเขาชวยเหลือหลานชาย ทั้งที่ความจริงแลวเปน
e.

ที่รูกันในตระกูลสือพาณิชยวา ในวันนั้นปูเรียกประชุมลูกหลานเปน
การฉุกเฉิ นเพื่อปรึกษา หารือหาทางผอนหนักเปนเบา ถึงขนาดที่ส่ง ั
re

ใหบริษท ั ในเครือระดมเงินสด มาสํารองไวในมือเพื่อเตรียมเทเขา “ยู

kf

เนี ยน ชาเตอรฯ” ไดทันทวงทีทามกลางเสียงคัดคานจากแทบทุกคน

oo

พอเลาวา บรรยากาศในที่ประชุมวันนั้นเปนไปอยางตึงเครียด
eb

และรุนแรง ในขณะที่ลุงแอนดี้และพี่ระวีสนับสนุนความคิดของปูใน
ad

เรื่องนี้ อยางเต็มที่ ลุงนัฐกับอานนทก็ยืนกรานคัดคาน โดยตางฝาย

lo

ตางก็ยกเหตุผลขึน ้ มาโตเถียงกันอยางเอาเปนเอาตาย... ขางลุงแอ

นดี้และพี่ระวีอางวาหาก “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอดิตี” มีอันตอง
ลมลงยอมสงผลกระทบมาถึงกิจการอื่น ๆ ของ “นัฐกิจโกศล” และ
ชื่อเสียงของตระกูล สวนลุงนัฐและอานนทแยงวา “ยูเนี ยน ชา
เตอรฯ” ไมมีความเกี่ยวพันในทางใด ๆ กับ “นัฐกิจโกศล” และการที่
ลูกหลานคนหนึ่ งคนใดของตระกูลจะออกไปทําธุรกิจสวนตัว ก็ไมใช
เรื่องที่ปูยาตายายหรือลูกหลานคนอื่นจะตองเขาไปมีสวน
รับผิดชอบในความสําเร็จหรือลมเหลวในธุรกิจเอกเทศเหลานั้น
และในทางตรงกันขาม หาก “นัฐกิจโกศล” หรือตระกูลสือพาณิชย
โดดลงไปชวยเหลือพี่ชาญชัย ก็เสี่ยงกับการถูกมองวาเปนผูอยู
เบื้องหลังวงแชรเถื่อนหรือสถาบันการเงินนอกระบบอยาง “ยูเนี ยน
ชาเตอร และคอมมอดิตี” ซึ่งอาจทําใหภาพพจนของบริษท ั และ
ชื่อเสียงของตระกูลเราที่สรางสมมาเปนเวลานับสิบ ๆ ป แปร
เปลี่ยนเปนทางลบไดภายในพริบตาเดียว
พอเลาวา คําโตแยงของลุงนัฐและอานนททําเอาปูอง ึ้ ไป
“ผมจะบอกใหพอรูวา นี่ เปน ‘จุดตาย’ ของ ‘นัฐกิจโกศล’ และ
ของตระกูลสือพาณิชย...”

om
อานนทลุกขึน ้ สงเสียงลั่น

.c
ot
“...ไมวาพอจะทุมเงินลงไปใหชาญชัยสักเทาไหร ผลที่ไดก็มีแต
เจงกับเจงลูกเดียว แลวเรื่องอะไรเราจะตองเอาเงินเปนรอย ๆ ลาน

sp
มาละลายนํ้าไปเปลา ๆ ปลี้ ๆ โดยไมไดดิบไดดีอะไรขึน
og ้ มา”
“ไอ ‘ยูเนี ยน ชาเตอรฯ’ บาบอคอแตกอะไรนั่น เวลานี้ เหมือน
bl

เรือที่ร่ว
ั ไปทั้งลํา ตอใหอุดใหยากันขนาดไหนก็ไมมีทางที่จะลอยลํา
e.

ตอไปได...”
re

ลุงนัฐกระแอมเบา ๆ กอนจะพูดแซมขึน ้
kf

“...และเหตุการณคราวนี้ มันก็ไมเหมือนครั้งที่พอดึงเงินจาก
oo

‘นัฐกิจหลักทรัพย’ เขาไปคํ้า ‘เนชันแนล ทรัสต’...”

eb

ลุงนัฐชายตาดูลุงเทียนที่ขยับตัวอยางอึดอัด และพูดตอไปดวย
ad

นํ้าเสียงเรียบ ๆ
lo

“เพราะทั้ง ‘นัฐกิจหลักทรัพย’ และ ‘เนชันแนล ทรัสต’ มันเปน

บริษท ั ที่พอสรางขึน้ มากับมือ พอจึงมีหนาที่ท่จี ะตองรับผิดชอบอยาง
เต็มที่ สวน ‘ยูเนี ยน ชาเตอรฯ’ มันเปนแคบริษท ั นอกคอก”
“ลื้อพูดอยางนั้นก็ไมถูก...” ลุงแอนดี้ขัดขึน ้ ดวยความไมพอใจ
“...จะชั่วจะดียังไง ไอชัยมันก็เปนคนแซเดียวกันกับลื้อ... หมามันยัง
รวมหมูกันสูเวลาถูกหมาตางถิ่นมารังแก ถาพี่นอ  งไมชวยเหลือกัน
ยาม ทุกขรอนมันก็เลวกวาหมาละวะ”
“เผอิญผมไมชอบหมาหมูท่ส ี ุมหัวกันโดยไมรูจักใชความคิดของ
ตัวเอง สักแตวาพวกมากลากไปทางไหน” ลุงนัฐยกแกวเหลาขึน ้ จิบ
และมองสบตาพี่ชายคนละแมอยางไมพรั่นพรึง “...แตถึงยังไงผมก็
ยังเปนหมาเฝาบานที่ถึงจะปากเปราะไปบาง แตก็ทําหนาที่เหาให
ทุกคนในบานรูตัวเมื่อเกิดอะไรที่มันไมชอบมาพากล ดีกวาจะเที่ยว
วิ่งตามฝูงตะลอน ๆ แลวปลอยใหหัวขโมยดอดมายกเคาจนหมด
บาน”
“หนูเองก็อยากถามเฮียเหมือนกันวา ตอนที่บริษท ั ของอีตา
ชาญชัยเฟองฟู มันเคยเอาเงินมาชวยเหลือเจือจานอะไรบริษท ั พวก
เราบาง...”

om
อานุชแหวขึน ้ มา

.c
“...แลวถึงตอนนี้ เรื่องอะไรที่เราจะตองเอาเนื้ อหนูไปโปะเนื้ อ

ot
ชางหัวเด็ดตีนขาด หนูก็ไมมีวันยอมเรื่องนี้ อยางแน นอน”

sp
“พอที ๆ” ปูโบกมืออยางเหนื่ อยใจ พี่นอ
og  งกันทั้งนั้นมาทุมเถียง
กันเองไมเกิดประโยชนอะไร...”
bl

ปูเอนหลังพิงพนักเกาอี้และทอดสายตาที่ฝามัวมองดูลูกหลาน
e.

ชา ๆ
re

“เราทํามาคาขายตั้งแตหนุมจนอายุปูนนี้ ก็ดวยความหวังที่จะ
kf

สรางตัว เปนปกแผนใหลูกหลานไดพ่ง ึ พิง ไมเคยคิดเลยวาพอ

oo

ลูกหลานคนหนึ่ งมีเรื่องเดือดรอนเกิดขึน้ ก็กลายเปนเรื่องให

eb

ลูกหลานคนอื่น ๆ ตองมาทะเลาะเบาะแวงกัน ไมมีใครยอมลงให

ใคร...”
ad
lo

ปูถอนหายใจแรง ๆ อยางเหน็ดเหนื่ อย
“...ทุกวันนี้ เราเองก็ออนแอลงไปมาก กําลังวังชาก็ลดนอย
ถอยลงเรื่อย ๆ กิจการคาก็ดี วงศตระกูลก็ดี ลวนแตตองตกอยูในมือ
ของพวกเราทุกคนที่น่ังกันอยูในที่น้ี เมื่อเสียงสวนใหญเห็นวา เรา
ควรวางเฉยในเรื่องชาญชัยเราก็จะทําตามนั้น แตถาใครจะมีแกใจ
ชวยเหลือมันเราก็ไมหวงหามแตขอใหถือวาเปนเรื่องความรักใคร
ไยดีสวนตัว ไมมีสวนเกี่ยวพันกับ ‘นัฐกิจโกศล’ หรือตระกูลสือ
พาณิชย”
 คําประกาศิตของปูทําใหทุกคนนิ่ งเงียบกอนจะคอย ๆ ทยอย
กันออกไปจากหองประชุม โดยทิ้งปูจมอยูกับเกาอี้เกา ๆ ตรงหัวโตะ
เพียงลําพัง...
อยางไรก็ตาม เปนที่นาประหลาดใจวา ไมมีพ่น ี อ
 งคนใดลงเงิน
สวนตัวเขาชวยพี่ชาญชัย แมแตลุงแอนดี้ท่เี ปนพอแท ๆ หรือพี่ระวี
ซึ่งเปนตัวตั้งตัวตีใหบริษท
ั ในเครือทุมเงินเขาไปกอบกูสถานการณ
ของ “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอดิตี”

om
.c
เรื่องพีช ่ าญชัยและ “ยูเนียน ชาเตอรฯ” รวมทัง ้ ความ

ot
แตกแยกไมลงรอยกันของลูกหลานที่นับวันแตจะทวีความรุนแรง

sp
ขึน
้ เรื่อย ๆ เปนเรื่องซึ่งสะเทือนใจปูมาก และสิ่งที่กระทบกระเทือน
จิตใจของปูย่ง ิ ขึน
้ ไปอีกก็คือ og
การที่ส่ อ
ื มวลชนบางแหงกลาวหาวา
bl
“นัฐกิจโกศล” อยูเบื้องหลัง “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอดิตี” โดยใช
e.

เงินที่ไดมาจากสถาบันการเงินนอกระบบมาเพิ่มทุนของตน จึง
สามารถขยายกิจการไดอยางไมหยุดยั้ง ถึงกับหนังสือพิมพบาง
re

ฉบับแปลงนามสกุลของเราเปน “กระสือพาณิชย” และทําการตูนลอ

kf

เปนรูปผีกระสือที่มีหนาตาคลายคลึงกับปูแตตรงขดไสเขียนวา “ยู
oo

เนี ยน ชาเตอรฯ”...
eb

ปูเริ่มลมเจ็บลงหลังจากเหตุการณ “วันศุกรทมิฬ” ผานพนไป

ad

ไดไมนาน ซึ่งหมอหลายคนลงความเห็นวา เปนอาการของคนสูง

lo

อายุ และแนะนําใหปูหาเวลาพักผอนจากการงานเสียบาง หลังจาก

ที่ทํางานวันละยี่สิบหาชั่วโมง สัปดาหละแปดวัน และปละสิบสาม
เดือนมาตลอดชีวิต ซึ่งทุกครั้งที่ไดยินคําแนะนําทํานองนี้ ปูก็จะ
หัวเราะหึ ๆ และพูดกับยาเนี ยม วา... “พวกหมออีอยากใหเราตายไว
ๆ” ทั้งนี้ เพราะปูถือมาโดยแน นแฟนวา คนที่ไมทํางานมีแตคนที่ตาย
แลวเทานั้น ตราบใดที่คนเรายังมีลมหายใจอยูจะตองดิ้นรน
ขวนขวายหางานหาการทําโดยไมรูจักหยุดนิ่ ง
ฉันไมรูวาคําแนะนําของหมอ หรือความคิดของปูอยางไหนจะ
ถูกตองกวากัน แตแมก็พูดอยูเสมอ ๆ วา หากปูไมด้ อ
ื ดึงและเชื่อคํา
แนะนําของหมอเสียบาง บางทีปูก็อาจจะทุเลาจากอาการเจ็บไขได
ปวย และอยูเปนรมโพธิร์ มไทรของเราตอไปนาน ๆ

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 41.

om
.c
ถึงแมวาปูกับคุณตาของฉันจะลงเรือมาจากเมืองจีนเห

ot
มือน ๆ กัน อยางที่พอเคยพูด แตดูเหมือนวาการดําเนิ นชีวิตของคน

sp
ทั้งสองในเมืองไทยจะแตกตางกันอยางสิ้นเชิง...
og
แมเลาวา ปูกับคุณตาเริ่มงานครั้งแรกดวยการเปนจับกังแบก
bl

กระสอบขาวสารแถวทานํ้าราชวงศ เมื่อตอนที่ปูรวบรวมเงินที่หามา
e.

ไดจากนํ้าพักนํ้าแรงเปดแผงขายกาแฟนั้น คุณตาก็เริ่มอาชีพใหม
re

ดวยการหาบเตาฮวยและเฉากวยตระเวนขายไปตามยานคนจีนใน
ขณะนั้น ตั้งแต ถนนบํารุงเมือง เยาวราช ทรงวาด จนถึงสามแยก
kf

กระทั่งไดพบกับคุณยายซึ่งเปนลูกสาวเจาของรานขายเมล็ดพันธุ
oo

ผักในตรอกถั่วงอก... แมเลาวา คุณทวดเกิดชอบอกชอบใจซินตึง๊

eb

ขายเตาฮวยคนนี้ ถึงขนาดยกลูกสาวคนสวยใหเปลา ๆ โดยมีขอแม

ad

เพียงใหคุณตาเลิกขายเตาฮวยแตมาชวยกันทํางานในราน... ตอน
lo

นั้นเปนยุคที่จอมพล ป. พิบูลสงครามเปนนายกรัฐมนตรี และกําลัง

สงเสริมใหคนไทยเลี้ยงไกและกินไขไก คุณตาจึงตัดสินใจรวบรวม
เงินทองของตนเองและของพอตาสั่งลูกไกพันธุดี รวมทั้งอุปกรณ
การเลี้ยงไกตาง ๆ เขามาจากอเมริกาเปนคนแรก โดยเปดฟารม
เลี้ยงไกท่ร
ี ังสิต ...แมเลาวา การเลี้ยงไกและการขายไขไกเนื้ อไกใน
ตอนนั้นเปนไปดวยความยากลําบาก ถึงขนาดที่คุณตาตองตระเวน
สงไขไกตามที่ตาง ๆ ตั้งแตเชามืด เพราะคนยังไมนิยมกินไขกัน
อยางกวางขวางเหมือนในปจจุบัน โดยเฉพาะอยางยิ่งไขไกจากแม
พันธุท่ม
ี าจากอเมริกา มีฟองใหญและสีนวลอมแดงผิดแผกไขไก
พันทางทั่วไป ซึ่งเรื่องนี้ คุณตาเคยเลาอยางขัน ๆ วา
“ตอนแรก ๆ เอาไปขายใครก็ไมมีใครเชื่อวาเปนไขไก บางคน
นึ กวาเปนไขนกกระจอกเทศไปเลย อัว๊ เลยบอกวา ไอหยา ถาเปนไข
นกกระจอกเทศจริง ๆ อัว๊ ฟกขายเขาดินก็รวยตายหะแลว”
อยางไรก็ตาม เมื่อคนเริ่มหันมาเลี้ยงไกกันมากขึน ้ คุณตาก็
เลิกทําฟารมที่รังสิต และหันมาขายปุย เครื่องมือการเกษตรตาง ๆ
รวมทั้งยาฆาแมลงหรือที่เรียกกันตามภาษาสมัยใหมวา ยากําจัด
ศัตรูพืช ซึ่งชื่อนี้ ทําใหคุณตาเคยเถียงกับใครตอใครคอเปนเอ็นมา
แลววา ชื่อเต็ม ๆ ของเขตปอมปราบฯ ในกรุงเทพฯ นั้น คือเขตปอม

om
ปราบศัตรูพืช ไมใชปอมปราบศัตรูพาย

.c
คุณตาเปนคนพูดจาเอะอะโวยวายมาแตไหนแตไรแลว ถึง

ot
ขนาดที่ยาเนี ยมเคยพูดลอ ๆ วา ถาใครอยากรูวาที่โบราณเขาวา

sp
“เจกปราศรัยเหมือนไทยทะเลาะกัน” เปนยังไง ก็มาดูไดจากคุณตา
ของฉัน...
og
bl

ถึงแมวาคุณตาจะเปนคนที่เรียกไดวาประสบความสําเร็จใน
e.

ชีวิตคนหนึ่ งจากการเริ่มตนมาจากความเปนคนไมมีอะไรเลย แต

re

คุณตาผิดกับปูตรงที่ในขณะที่ปูใชเงินทุกบาททุกสตางคท่ห ี ามาได
kf

อยางกระเหม็ดกระแหม แตคุณตากลับใชเงินเปนเบี้ยขนซื้อขาวของ
ทุกอยางที่ขวางหนาเปนวาเลน... ปูใชเวลาแทบจะทั้งชีวิตงวนอยู
oo

กับงาน แตคุณตาใชเวลาสวนใหญหาความสุขใสตัว ไมวาใครจะวา

eb

มีอะไรอรอยที่ไหน มีโชวอะไรดี ๆ หรือมีสถานที่ทองเที่ยวแปลก ๆ

ad

น าสนใจ คุณตาเปนตองแลนไปทันที...สําหรับขาวลือที่วา คุณตา

lo

ชอบมีอีหนูเปลี่ยนหนามาอยูเรื่อย ๆ นั้น คุณตาจะหัวเราะจนพุง

กระเพื่อมและพูดวา
“แหม ตัวอัว๊ เองก็แกปานนี้ แลว ไปคบผูหญิงเลาเหลามันก็ย่ง ิ
เกกซิม ไปกันใหญ... อันที่จริง บางทีคนมันก็พูดกันเกินเลยไป สวน
มากอัว๊ ก็แคควงไปกินขาว ฟงเพลง เตนระบํา หรือไมก็น่ังเปนเพื่อน
ตอนเลนไพนิด ๆ หน อย ๆ เทานั้นเอง”
สิ่งที่คุณตาชื่นชอบมากอีกอยางคือ รายการพิเศษทางทีวีท่ม ี ีผู
หลักผูใหญหรือนักแสดงกิตติมศักดิม ์ ารองเพลงหรือเลนละคร
 คุณตาวา...
“ของยังงี้หาดูไดงาย ๆ ที่ไหน รอยวันพันปเห็นแตอีน่ังเกกหนา
ใหใคร ๆ มากราบมาไหว อยู ๆ อีก็มาเลนอะไรตลก ๆ ใหดูกันทั้ง
บานทั้งเมือง”
และไมวาใครจะคอนขอดวิธีการใชชีวิตของคุณตาอยางไร คุณ
ตาก็เพียงพูดยิ้ม ๆ วา
“อุตสาหเกิดมาเปนคนกับเขาชาติหนึ่ ง ถาไมรูจักหาความสุข
สําราญใหตัวเอง... เกาเจง เผื่อชาติหนาเสือกเกิดเปนหมาจะคาบ

om
เงินไปซื้ออะไรไดวะ”

.c
ot
sp
สิง
่ หนึ่งซึง
่ ปูกับคุณตามีความคิดผิดแผกกันอยางมากก็
og
คือ เรื่องการเมือง... ปูเปนคนที่สนใจและชอบเอาตัวเองเขาไป
bl

พัวพันกับเรื่องการเมืองมาตั้งแตหนุม ซึ่งกอใหเกิดผลกระทบในดาน
e.

ตาง ๆ แกตนเองทั้งทางตรงและทางออมอยูบอย ๆ แตคุณตาไมเคย

re

ของเกี่ยวในเรื่องเหลานี้ เลย โดยมักจะพูดอยูเสมอ ๆ วา...

kf

“เรามันคนคาขาย ยังตองอยูในวงการนี้ อีกนาน อยูเฉย ๆ ดี

oo

กวาไปหาเรื่องมาใสหัว”
eb

แตถึงกระนั้นก็เปนที่รูกันวา ฤดูเลือกตั้งแตละครั้ง คุณตาจาย

ad

เงินบํารุงพรรคการเมืองตาง ๆ ที่เรียงหนากันเขามารวมแลวไมตํ่า
กวายี่สิบสามสิบลาน ซึ่งคุณตาเคยพูดวา
lo

“อัว๊ จะไปรูลวงหนาไดยังไงวาพรรคไหนอีจะไดรับเลือกเขามา
บาง เสียเงินนิ ดหน อยซื้อความสบายใจดีกวา”
ดังนั้นไมวาจะเปนการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในบานเรา
ซักกี่ครั้ง กิจการคาของคุณตาก็ไมเคยไดรับผลกระทบกระเทือนเลย
 ในขณะทีค ่ ุณตาเอื้อเฟอเผื่อแผพรรคการเมืองแทบทุก
พรรคนั้น ปูกลับมีความศรัทธามั่นคงในพรรคการเมืองที่เกาแก
พรรคหนึ่ งเพียงพรรคเดียว และจะกันเงินจํานวนหนึ่ งไวบํารุงพรรค
อยางสมํ่ าเสมอ
ปูวา...
“พรรคการเมืองก็เหมือนกับสมาคมประจําตระกูลหรือสมาคม
ทองถิ่น ซึ่งเปนสมบัติของพวกเรา ถาหากขาดคนชวยกันทํานุบํารุง
พรรคก็คง จะไมมีกําลังที่จะตั้งอยูตอไปได”

om
ฉันจําไดวาเคยเห็นรูปปูถายคูกับอดีตหัวหนาพรรคการเมือง

.c
พรรคนั้นเมื่อนานมาแลว ที่จําไดติดตาเพราะทั้งปูและหัวหนาพรรค
มีรูปรางผอม ๆ คลายกัน ยิ้มเห็นฟนยื่น ๆ คลายกัน แถมยังสวม

ot
เสื้อแขนสั้นตัวโต ๆ นุงกางเกงหลวม ๆ คลายกันอีก เมื่อดูทีแรก

sp
ชวนใหคิดถึงรูปถายสมัยกอนที่ชอบแตงฟลมทําเปนภาพฝาแฝด
og
และฉันยังเคยไดยินปูทองอะไรเลน ๆ วา... “เหล็กวิลาสหรือ
bl

จะสูตะปูควง”
e.

หลายคนเคยพูดวา สาเหตุหนึ่ งที่ปูยอมใหอานุชแตงงานกับอา

re

ดอน เปนเพราะทั้งปูและอาดอนตางก็มีความนิ ยมชมชอบในพรรค

kf

การเมืองพรรคเดียวกัน ทั้ง ๆ ที่ในตอนนั้นปูยังไมหายขุนเคืองเรื่อง

oo

ที่อานุชบอกศาลาลูกชายเถาแกเลง ซึ่งปูหมายมั่นปนมือใหเปนคู
ตุนาหงัน
eb

อาดอนเปนคนปกษใต ฉันไมแน ใจวาสุราษฎรฯ หรือนราธิวาส

ad

พอเลาวา อาดอนเปนลูกกําพราที่พอแมตายตั้งแตเล็ก ๆ พอดีมี

lo

ญาติหาง ๆ บวชเปนพระขึน ้ มาจําพรรษาอยูวัดบุปผารามแถวฝง

ธนฯ อาดอนก็เลยติดตามมาอยูเปนลูกศิษย และพระองคน้ันก็
สงเสียใหอาดอนเรียนตอจนสําเร็จจากคณะนิ ติศาสตร
ธรรมศาสตร... พอเลาอยางนึ กขําวา พออาดอนเรียนจบ พระองค
นั้นก็สึกแลวหายสาบสูญไปเลย ราวกับหมดหนาที่ท่จ ี ะทําตอไป
อาดอนเปนคนที่มีความมานะอดทนสูง หลังจากเรียนสําเร็จ
แลวก็ดิ้นรนหางานทํา และตะเกียกตะกายเรียนตอจนจบปริญญา
โท แลวจึงสอบเขาเปนอาจารยในมหาวิทยาลัยที่รํ่าเรียนมา
 อาดอนไดช่ อ
ื วาเชี่ยวชาญในวิชากฎหมายระหวางประเทศเปน
อยางมาก ถึงขนาดที่มีบริษท ั เอกชนมาชักชวนใหลาออกไปทํางาน
ดวย โดยใหเงินเดือนสูงกวาที่ไดรับจากราชการสามสี่เทา แตอา
ดอนก็ปฏิเสธดวยเหตุผลที่วายังรักอาชีพครูบาอาจารย
อยางไรก็ตาม ยังมีส่ง
ิ หนึ่ งซึ่งอาดอนรักมากกวาการเปน
อาจารยมหาวิทยาลัย... สิ่งนั้นก็คือการเมือง และทันทีท่โี อกาสมา
ถึงอาดอนก็ตัดสินใจลาออกจากงานประจําที่ทําอยู และโดดลง
สมัครรับเลือกตั้งที่จังหวัด อันเปนบานเกิดในสังกัดพรรคการเมืองที่
ปูและอาดอนชื่นชม...

om
ถึงแมวาอาดอนจะเปนคนมีช่ อ ื เสียงและมีลูกศิษยลูกหา

.c
มากมายทั้งยังลงสมัครในทีมที่แข็ง แตก็ปรากฏวา อาดอนสอบตก

ot
ดวยคะแนนสุดกู... ซึ่งนับเปนครั้งแรกที่คนอยางอาดอนไดสัมผัส

sp
สภาพของแวดวงการเมืองดวยตนเอง หลังจากที่มีประสบการณ
og
โชกโชนมาจากตํารับตํารา จนเที่ยวสั่งสอนใครตอใครจบไปหลาย
bl
ตอหลายรุน
e.

หลังจากลมเหลวในการลงเลือกตั้งครั้งนั้น อาดอนก็กลับมา
สอนหนังสือตามเดิม และแมจะยังนิ ยมชมชอบในพรรคการเมือง
re

พรรคเดิม แตอาดอนก็ไมเคยคิดที่จะลาออกจากงานมาลงสมัครรับ
kf

เลือกตั้งอีกเลยไมวาใครจะรับแรงแข็งขอบวา “ชัวรปก” ขนาดไหนก็

oo

ตาม
eb
ad
lo
 42.

om
.c
มีภาษิ ตอยูบทหนึ่งวา “แผนดินเดียวกันใหกําเนิดทัง ้ ตน

ot
ขาวและวัชพืช แมน้ ําสายเดียวกันมีท้ง ั เรือมังกรและแพสวะ” ...เชน

sp
เดียวกับบรรดาลูกหลานในตระกูลเดียวกันซึ่งลวนสืบเชื้อสายมา
og
จากบรรพชนเดียวกัน แตตางก็มีชีวิตที่ผิดแผกแตกตางกันออกไป
bl
ทั้งชั่วทั้งดี ทั้งเฉลียวฉลาดปราดเปรื่อง และทั้งโงเขลาเบาปญญา
e.

ซึ่งหากจะพูดตามสํานวนยาเนี ยมก็ตองวา “คนเรายอมเปนไปตาม

แรงเวรแรงกรรมที่ทํามาแตชาติปางกอน”
re

และถาเปนอยางที่ยาเนี ยมพูด ฉันก็อดสงสัยไมไดวา แลวคน

kf

อยางอานรากรสรางเวรทํากรรมหนักหนามาแตครั้งไหน มาชาติน้ี
oo

จึงตองตั้งหนาตั้งตาชดใชหนี้ กรรมอยางไมรูจักจบจักสิ้น...
eb
ad
lo

อานรากรเปนลูกคนทีส ่ องของยามาลัยและเปนลูกชาย
คนสุดทองของปู... วากันวาเมื่อตอนเล็ก ๆ อานรากรเปนเด็กที่มี
หนาตาผิวพรรณดีผิดกับพี่สาวคืออานงพงาราวฟากับดิน จึงเปนที่
โปรดปรานของปูขนาดขนซื้อตุกตุนตุกตาและของเลนตาง ๆ มา
ประเคนใหไมไดหยุดอยางไมเคยซื้อใหลูกหลานคนไหนมากอน ซึ่ง
ทําใหอานุชคอนวา วาอานรากรถูกปูตามใจจนเสียคนมาตั้งแต
แบเบาะ สวนยาเนี ยมมักจะพูดยิ้ม ๆ วา ปูมีลูกเล็กเมื่อแก ก็เลย
เพลิดเพลินหลงใหลไดปลื้มเหมือนเด็ก ๆ เหอของเลนชิ้นใหม...
อยางไรก็ตาม อานรากรก็เปนลูกคนเดียวที่ใหปูตองคอย
ประคบประหงมมาตั้งแตเล็กจวบจนมีอันตายจากกันไปขางหนึ่ ง
ยามาลัยนั้นเปนคนที่เลี้ยงลูกเปนเทวดาอยางที่ใครตอใคร
นิ นทามาแตไหนแตไรแลว ยิ่งเห็นวาปูรักอานรากรมากเทาไรยา
มาลัยก็ย่ง ิ เทิดทูนบูชาลูกชายคนเล็กยิ่งขึน ้ เทานั้น... แมเลาวา นับ
ตั้งแตอานรากรรูความและรูวาตัวเองเปนหัวแกวหัวแหวนของปู ก็
ยิ่งทําตัวราวกับเทวดาเหาะลงมาเกิดจริง ๆ ถาลงอยากไดอะไรแลว
เปนตองรบเอาใหไดด่ง ั ใจ ถึงขนาดเคยลงดิ้นเรา ๆ กลางสี่แยกเลน

om
เอารถราเบรกกันตัวโกง หรือรองไหล่น ั หางสรรพสินคารวมครึ่ง

.c
คอนชั่วโมงเพียงเพราะหางนั้นไมมีรถบังคับแบบที่ตัวเองอยากได

ot
และก็ไมยอมที่จะไปดูท่อ ี ่น
ื รอนถึงผูจัดการหางตองออกมาแก

sp
ปญหาดวยการใหคนไปเที่ยวหาจากหางอื่นมาใหดวยความเกรงใจ
ปู og
bl
ยาเนี ยมเคยเตือนเวลาที่เห็นแมตามใจฉันกับพี่นภิศวา... สิ่ง
สําคัญที่สุดของการเปนพอคนแมคนไมไดอยูท่ก ี ารรักลูก แตอยูท่ี
e.

การเลี้ยงลูกเพราะเรื่องรักลูกใครก็รักเปน แตเรื่องเลี้ยงลูกใชวาจะ
re

เลี้ยงเปนกันทุกคน...และถึงแมวายาเนี ยมจะไมไดพูดอะไรตอ แต

kf

เราก็รูกันวาสวนที่ยาเนี ยมละไวฐานที่เขาใจนั้น มุงหมายจะกระทบ

oo

ใคร
eb
ad
lo

ในกระบวนลูกของปูทง ั ้ หมด วากันวาอานรากรเปนคน

เดียวที่ “เสพสุขไมรูสิ้น” มาตั้งแตออนแตออก เพราะไดรับผลพวง
จากการที่ปูทุมเทชีวิตทั้งชีวิตใหกับงานอยางเต็มเม็ดเต็มหน วย
ที่สุด... ตอนที่มีอานรากรนั้นเปนชวงที่ปูขนึ้ ไปสูจุดสูงสุดของความ
สําเร็จในชีวิต โดย “นัฐกิจโกศล” และบริษท ั ตาง ๆ ในเครือกลาย
เปนบริษท ั ชั้นนําที่สยายกิ่งกานสาขาออกไปอยางกวางขวาง
ครอบคลุมกลไกการผลิตและจําหน ายของสินคานานชนิ ด จนแทบ
จะเปนชีพจรในชีวิตประจําวันของคนในสังคมไทย... แมวาปูจะ
ประสบความสําเร็จอยางยิ่งใหญในเรื่องงาน แตส่ง
ิ เดียวที่ปูยังคง
ขาดแคลนมาตลอดชีวิตก็คือเวลาที่จะใหกับลูกเมีย ซึ่งปญหานี้ แทน
ที่ปูจะหาทางแกไขใหตรงจุดดวยการเจียดเวลาใหกับครอบครัว ปู
กลับใชเงินเปนเครื่องทดแทนเวลาและความใกลชิดที่ขาดหายไป...
ยิ่งรูสึกวาตัวเองหางเหินจากลูกคนเล็กมากเพียงไร ปูก็ทุมเทเงิน
ทองขาวของชดเชยความรูสึกของตัวเองมากขึน ้ เพียงนั้น
แมเลาวา ตอนที่อานรากรยังเล็ก ๆ เวลาที่อานรากรอยูท่ไี หน
พวกคนใชจะกรูกันเขาไปลอมหนาลอมหลังเอาอกเอาใจตาง ๆ
นานา เพราะรูวา นอกจากจะเปนสิ่งที่ทําใหปูพึงพอใจแลว อานรา

om
กรเองยังชอบแจกเงินที่รับมาจากปูอยางงาย ๆ เปนวาเลน ซึ่งยา

.c
มาลัยเองก็ไมเคยที่จะออกปากหามปราม เพราะถือวาการที่อานรา

ot
กรมีขาทาสบริวารหอมลอมเปนสิ่งที่เชิดหนาชูตาทั้งแกตนเองและ

sp
ลูกชาย
ยิ่งโตอานรากรก็ย่งิ มือเติบขึน og
้ เรื่อย ๆ และมองเห็นเงินทอง
bl
เปนเพียงเศษกระดาษที่ใชเลนเกมโมโนโปลีท่ไี มมีราคาคางวด
อะไร...
e.
re
kf
oo

มีบางคนเคยพูดเปรียบเปรยวา ปูสอนใหลูกทุกคนหา
eb

เงินเปนแตทวาไมสามารถสอนใหลูกคนหนึ่ งใชเงินเปน... ซึ่งลูกคน

ad

ที่วานี้ ก็หมายถึงอานรากรนั่นเอง...
lo

อานรากรถูกปลูกฝงมาแตเล็กแตนอ  ยดวยความรูสึกนึ กคิดที่

วา เงินเปนเครื่องมือซึ่งใชลอใจใหคนเขามาเปนสมัครพรรคพวกได
โดยงายดาย เมื่ออานรากรเรียนหนังสือก็ทําตัวเปนเจาพอประจํา
โรงเรียนที่ท้ง ั ครูท้ง
ั นักเรียนตองยอมซูฮกให ไมวาจะเดินไปทางไหน
จะมีเด็กนักเรียนเดินตามเปนพรวน เพราะอาทั้งเลี้ยงทั้งแจกเงิน
อยางไมอ้น ั
อานรากรคอนขางจะเปนเด็กหัวดี แตก็ข้เี กียจเรียนหนังสือ
เปนที่สุด แมเลาวา วัน ๆ อานรากรแทบจะไมเคยเขาหองเรียนให
เปนเรื่องเปนราว ถาไมอยูท่โี รงอาหารก็มักจะหลบไปนอนเลนที่โรง
พละ ปลอยใหเปนธุระของยามาลัยที่จะตองงก ๆ เทียวไปโรงเรียน
ทุกครั้งที่ไดรับจดหมาย เรียกตัวไปรับฟงความประพฤติของลูกชาย
ซึ่งยามาลัยก็ไดแตเพียงรับคําออมแอมวาจะดูแลสั่งสอนลูกชาย แต
จนแลวจนรอดก็ไมกลาพอที่จะเอยปากตักเตือนอานรากรอยางเปน
กิจจะลักษณะ จนกระทั่งทุกสิ่งทุกอยางสายเกินกวาจะหาทางแกไข
ไดทันทวงที

om
.c
อานรากรเอาแตเกกมะเหรกเกมะเรยึดโรงอาหารและ

ot
โรงพละเปนหองเรียนอยูเปนป ๆ หนักขอเขาก็เลยไมโผลไปถึง

sp
โรงเรียนเสียเลย จนอาจารยใหญหมดสิ้นความอดทน และคัดชื่อ
og
ออกจากโรงเรียนตั้งแตเทอมแรกของชั้นมัธยม 2 โดยยามาลัยได
แตตีอกชกตัวรองไหเปนวรรคเปนเวรอยูเพียงลําพัง
bl
e.

เมื่อปูรูเรื่องอานรากรนั้น ยาเนี ยมเลาวา ปูเพียงแตถอนใจ

ใหญดวยความผิดหวัง แตก็ไมไดเอะอะโวยวายอะไร
re

ปูวา...
kf

“เด็กทําผิดพลาดไปแลว ตอใหเฆี่ยนใหตายก็ไมไดอะไรขึน ้ มา
oo

ที่จริงแลวสมควรที่จะเฆี่ยนตีตัวเองมากกวาที่ไมรูจักควบคุมดูแลมัน
eb

ใหดี”
ad

ปูตัดสินใจสงตัวลูกชายคนเล็กไปเขาโรงเรียนประจําที่ศรีราชา
lo

โดยยินยอมใหทางโรงเรียนอบรมและทําโทษอานรากรไดเต็มที่ ทั้ง
หามไมใหยามาลัยเขาไปยุงเกี่ยวกับลูกชายที่โน นเปนอันขาด ผล
การเรียนและใบรายงานความประพฤติทุกฉบับจะถูกสงถึงปูโดย
ตรง และคนของปูคนหนึ่ งในบรรดาพวก “ปศาจพันตา” จะมีหนาที่
รับติดตามดูแลและรายงานผลใหปูทราบตลอดเวลา
การเปลี่ยนแปลงอยางฉับพลันจากการมีชีวิตที่ถูกเอาอกเอาใจ
พะเนาพะนอจนเคยตัว ไปถูกควบคุมดูแลอยางเขมงวดกวดขัน สง
ผลกระทบตอจิตใจของอานรากรเปนอยางมาก ยิ่งอานรากรใชวิธี
ประทวงและแข็งขอกับระเบียบขอบังคับของโรงเรียนเทาไร
โรงเรียนก็ย่ง ิ ลงโทษเพื่อบีบอานรากรใหเขาสูกรอบของโรงเรียนยิ่ง
ขึน
้ เทานั้น
อานรากรมีจดหมายโอดโอยตาง ๆ นานา มาถึงปูกับยามาลัย
หลายฉบับ ซึ่งยามาลัยก็ไดแตรองไหสงสารลูก ในขณะที่ปูส่ง ั ใหคน
ที่ดูแลเรื่องอานรากรฉีกจดหมายพวกนั้นทิ้งทันทีท่ไี ดรับโดยไมตอง
อานใหปูฟง...ซึ่งถึงทุกวันนี้ ฉน
ั ก็เชื่อวาปูคงจะรูสึกเสียใจไมนอ
 ยวา
หากเพียงแตปูรับฟงเรื่องราวของอานรากรเสียบาง บางที...
บางที... ปูอาจจะไมตองมีลูกที่ตายทั้งเปนเชนที่เปนอยูในเวลานี้ ก็ได

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 43.

om
.c
อานรากรเงียบหายไปพักหนึ่ง ซึง ่ ทัง
้ ปูและยามาลัยคิด

ot
วาลูกชายคงจะสามารถปรับตัวเขากับสิ่งแวดลอมใหมไดแลว โดย

sp
ไมไดเฉลียวใจวาบางครั้งความเงียบนั้นอาจเปนเหมือนทองทะเล
ที่ราบเรียบกอนจะเริ่มมรสุมใหญ... og
bl

แมเลาวา จู ๆ อานรากรก็โผลมาที่บานในลักษณะเหมือนกับ

e.

เด็กขางถนน เสื้อผาสกปรกขาดวิ่น หนาตาเนื้ อตัวมอมแมม... อาน

re

รากรเดินกระเซอะกระเซิงกลับมาถึงบานดวยอาการของคนที่ซัดเซ
พเนจรมานานชนิ ดที่แมซ่ง ึ เปนคนพบอานรากรคนแรกก็ยังจํานอง
kf

ชายคนเล็กของสามีเกือบไมได
oo

ยามาลัยถึงกับตีอกชกตัวรองไหรองหมเปนวรรคเปนเวรเมื่อ
eb

เห็นสภาพของลูกชายสุดสวาทขาดใจ แตไมวาจะออนวอน
ad

ปลอบโยนยังไงอา นรากรก็ไมยอมปริปากเลาเรื่องราวที่เกิดขึน ้ ซึ่ง

lo

ผลสุดทายแลวยามาลัย ก็ไดแตปลอยใหลูกชายปดประตูหองอยู
ตามลําพัง โดยไมกลาเขาไปรบกวนอะไร
เมื่อปูทราบเรื่องอานรากรหนี กลับมาบานนั้น ปูโกรธอยางที่
ไมเคยโกรธใครมากอน ปูส่ง
ั ใหคนไปเอาตัวอานรากรมาพบปูท่ี
หองโถงชั้นลางของตัวตึกทันที พอเลาวา ปูน่ังเดนอยูบนเกาอี้ไมมะ
เกลือตัวใหญ แวดลอมดวยลูก ๆ รุนใหญอยางลุงเทียน ลุงแอนดี้
ลุงนัฐ พอ และอานุช
คําแรกที่ปูพูดกับอานรากรคือ...
 “พวกสือพาณิชยไมเคยหนี หนาใคร และไมเคยยอทอตอความ
ลําบาก ลําพังแคเรื่องราวเพียงนิ ดหน อยแคน้ี แกก็ยังไมกลาสูหนา
ไมมีความอดทน แลวตอไปจะทําการทํางานที่ใหญโตไดอยางไร”
ปูมองดูลูกชายคนเล็กที่น่ังกมหนานิ่ งอยูกับพื้น แลวพูดตอไป
ดวยนํ้าเสียงที่เครงเครียดและดังขึน ้ วา
“พวกพี่ ๆ ของแกทุกคนลวนแลวแตผานสิ่งที่แกกําลังเปนอยู
ในเวลานี้ มากันทั้งนั้น แตทุกคนตางก็ขยันหมั่นเพียรจนเรียน
สําเร็จ... แกเองเสียอีกที่สบายกวาใครทั้งหมด ทําไมถึงไมต้ง ั หนา
ตั้งตาเรียนหนังสือ ทําไมถึงทําใหพอแมพ่น ี อ
 งตองอับอายคนอื่น”

om
.c
ปูถอนหายใจหนัก ๆ

ot
“เราทําการคามากมาย เลี้ยงลูกมาก็ต้ง ั หลายคน แตไมเคย
เหนื่ อยใจเหมือนครั้งนี้ ตอใหหอบหิ้วเอาไปสงโรงเรียนถาลงใจมัน

sp
ไมรักจะเรียนเสียแลว ไมชาไมนานก็คงจะแหกรั้วออกมาอีก... เอา
og
ละ เมื่อแกไมอยากเปนนักเรียนก็ตองรูจักทํามาหากินดวยตัวเอง”
bl

ปูหันมาทางพอ
e.

“นภ เอาไอกรไปทํางานที่โรงงานทอผาตั้งแตพรุงนี้ เชาเปนตน

re

ไปใหมันทําทุกอยางเหมือนกับพวกคนงานระดับตํ่ าทํา กินอยูอยาง

kf

ที่พวกนั้นกินกัน ไมมีอะไรพิเศษทั้งสิ้น...”
oo

ปูไอแรง ๆ
eb

“...สําหรับไอกร นับแตวันนี้ ไปแกจะไมไดเงินเปลา ๆ อยางที่

ad

แกเคยไดอีกตอไป นอกจากเงินเดือนขั้นตํ่ าของพวกกุลีท่ไี มมีความ

lo

รู”

แมวาพอจะไมสูเห็นดวยกับปูในเรื่องทีส
่ งอานรากรไป
ทํางานโรงงานนัก แตก็ตองจําใจทําตามคําสั่งอยางเครงครัด... พอ
เลาวา วันแรก ๆ ที่ไปทํางาน อานรากรเศราซึมแตก็ยังวางกามไม
ยอมทํางานทําการ เมื่อหัวหนาคนงานนําเรื่องมารายงาน พอก็
เพียงแตเรียกตัวอานรากรมาคุยดวย ซึ่งก็ไมไดทําใหอานรากรดีขน ึ้
เพราะแกใชวิธีด้ อื แพงไมยอมรับรูอะไรทั้งสิ้น วัน ๆ เอาแตเดินเตร
ไปเตรมาอยูเชนเดิม
พอเลาวา ถึงแมพอจะแกลงเอาหูไปนาเอาตาไปไรไมเอาเรื่อง
เอาราวกับนองชายจอมเกเรนัก แตเมื่อเรื่องนี้ รูไปถึงปูซ่ง ึ คอยสดับ
ตรับฟงขาวอยูตลอดเวลา ปูก็มีคําสั่งลงมาใหหัวหนาคนงานควบคุม
ดูแลใหอานรากรทํางานใหไดเหมือนคนงานอื่น ๆ หากหัวหนาคน
งานไมสามารถทําได ก็จะถูกพิจารณาวาขาดความสามารถและ
ลงโทษอยางรุนแรงตอไป

om
พอเลาวา วันรุงขึน
้ หลังจากที่ปูมีคําสั่งเรื่องนี้ อานรากรก็ถูก

.c
หัวหนาคนงานเปดการอบรมหลักสูตรพิเศษชนิ ดที่ตาปดไปขางหนึ่ ง

ot
และปากบวมฉึ่งกินนํ้าพริกไมไดไปหลายวัน แตก็ทําใหอานรากร

sp
เรียบรอยและรูจักการทํางานในหนาที่ของตนไดอยางรวดเร็วทันใจ
og
ถึงแมวา อานรากรจะถูกบีบใหเขารูปเขารอยในโรงงาน แตส่ง ิ
bl
หนึ่ งซึ่งปูอาจจะลืมคิดไปก็คือ เมื่ออานรากรคลุกคลีอยูกับคนงาน
e.

ระดับตํ่ าผสมกับความนอยใจและโกรธเคืองปูท่ผ ี ลักดันใหตัวเอง

ตองมาจมอยูเชนนี้ ก็ทําใหอานรากรหันเขารวมวงเหลากับพวกคน
re

งานทุกวัน ติดตามดวยการพนันแทบทุกชนิ ด
kf

อานรากรกลายเปนคนติดเหลาขนาดหนัก จนพอตองจับตัวสง
oo

โรงพยาบาลเพื่อใหอดเหลา แตครั้นออกจากโรงพยาบาลไดไมก่ว ี ัน
eb

อานรากรก็หวนกลับไปสูสภาพเดิมอีก และครั้งนี้ ตกเปนทาสการ

ad

พนันถึงขั้นขโมยขาวของของยามาลัยและของอื่น ๆ ในบานมา
lo

ขาย... ฉันจําไดวาเย็นวันหนึ่ งอานรากรเจอพี่นภิศเดินอยูคนเดียวที่

สนามหญาหนาบานแกก็ร่เี ขามาหาชวนพูดคุยตาง ๆ แลวหลอกเอา
สายสรอยคอของพี่นภิศไปซึ่งกวาพอกับแมจะรูเรื่อง อานรากรก็เอา
สายสรอยเสนนั้นไปเลนแรแปรธาตุเปนขวดเหลาหรือเบี้ยในบอน
การพนันไปเรียบรอยแลว
 ชีวิตของอานรากรคอยกระเตื้องขึ้นในชวงทีอ ่ านงพงา
กลับจากอเมริกาและเขาบริหาร “สหนัฐกิจ” ...อานงพงาเปนคนดึง
นองชายจากโรงงานทอผามาอยูบริษท ั ใหมซ่ง ึ แกเปนผูจัดการ รวม
ทั้งขัดสีฉวีวรรณนองชายคนเดียวใหหลุดพนจากคราบไคลของคน
งานโรงงานที่ข้เี มาหยําเป และติดการพนันจนหัวปกหัวปา ใหเปน
นักธุรกิจและนักบริหารเต็มตัว แตส่ง ิ ที่อานงพงาไดรับคือความผิด
หวังอยางมาก เพราะอานรากรนั้นเหมือนกับไมใหญท่เี กินจะดัดแตง
ใหเปนดังใจของใคร เพราะทันทีท่ก ี ลับมาสูชีวิตของความหรูหรา มี
ผูคนยอมรับนับถือ มีเงินทองจับจายใชสอยคลองมือ อานรากรก็เริ่ม

om
ที่จะใชเงินทองอยางไมอ้น ั จากเหลาไทยธรรมดา ก็หันมากินคอน

.c
ญักขวดละหลายพัน จากไฮโลหรือไพกระจอก ๆ ในวงพนันเล็ก ๆ ก็

ot
เดินเขาบอนระดับใหญไดเสียกันทีละเปนหมื่นเปนแสน และจากคน
ที่เคยเปนลูกจอกในโรงงาน ก็เปนอาเสี่ยที่มีลูกนองและเพื่อนฝูง

sp
ลอมหนาลอมหลังอีกครั้งหนึ่ ง og
อานุชเลาวา เคยพูดกับอานงพงาถึงเรื่องอานรากร โดยเตือน
bl

วาอานรากรนั้นเหมือนเด็กที่เลี้ยงไมโต หากไมควบคุมดูแลใหดีวัน
e.

หนึ่ งก็คงตองกอเรื่องเสียหาย ซึ่งคําพูดดวยความหวังดีของอานุช

re

กลับกลายเปนชนวนใหอานงพงาลุกขึน ้ ตอปากตอคําวาอานุชเขา
kf

มากาวกายในเรื่องงานของ “สหนัฐกิจ” ดวยความอิจฉา และผิดหวัง

oo

ที่ปูมอบหมายใหอานงพงาบริหารบริษท ั นี้ รวมทั้งกลาวหาวาอานุช

ดูถูกดูแคลนตัวเอง นองชายและแมมาแตไหนแตไรนับตั้งแตคราวที่
eb

ปูไดยามาลัยมาใหม ๆ ดวยเกรงวา พวกตนจะมาแบงแยงมรดก

ad

คําพูดของอานงพงาทําใหอานุชโกรธถึงขนาดประกาศจะไมดู
lo

ดําดูดีอานงพงาและอานรากรอีกตอไป อยางสํานวนของอานุชเองที่
วา “ตอใหมันดิ้นแดก ๆ อยูตรงหนา จางใหสองตาฉันก็จะไมแล”
อยางไรก็ตาม เมื่ออานรากรเกิดเรื่องขึน ้ นั้นอานุชกลับเปนคน
แรกที่แลนไปถึงและหอบหิ้วนองชายคนเล็กกลับมาบาน...
 เรื่องราวของอานรากรเปนสิง ่ ทีไ
่ มมีใครเคยคาดคิดวา
จะลงเอยในแบบนี้ ... ฉันจําไดวากอนหนาที่จะเกิดเรื่องไมนาน พวก
ผูใหญบางคนมีสีหนาเครงเครียด แตบางคนก็มีสีหนาเยาะปนยิ้ม
อยูในที ทั้งนี้ เพราะลือกันวาอานรากรขนเงินของบริษท ั “สหนัฐกิจ”
ไปถลุงในบอนใหญแถวฝงธนฯ เกือบสิบลาน และตอนนั้นอานงพงา
เองซึ่งพอจะวากลาวตักเตือนอานรากรไดก็ไมอยูในกรุงเทพฯ เพราะ
มัวไปลองเรือสําราญอยูกับเสี่ยวิบูลยแถว ๆ อาวไทย
หลังจากขาวลือเรื่องนี้ ผานไปเพียงสองสามวัน ทั้งบานเราก็
ถูกปลุกขึน ้ กลางดึกดวยโทรศัพทจากเพื่อนอานรากรคนหนึ่ งที่โทร

om
เขามาแจงเรื่องที่อานรากรถูกรุมทํารายบาดเจ็บสาหัสในบอนฝง

.c
ธนฯ...

ot
คนแรกที่เอารถวิ่งจากบานไปทันทีท่ร ี ูขาวคืออานุช ฉันยังจํา

sp
ไดวาอานุชขับรถไปทั้ง ๆ ที่ยังมวนโรลเอาไวเต็มหัว และสวมเสื้อ
og
นอนทับกางเกงยีน... ชั่วครูใหญ ๆ อานุชก็พาตัวอานรากรที่ยังไม
bl
ไดสติกลับมาบาน... แมแมจะคอยกันไมใหฉน ั กับพี่นภิศเขาไปดู แต
ฉันก็เห็นรางของอานรากรทวมไปดวยเลือด และชุดนอนผาแพรสี
e.

ชมพูออนของอานุชชุมเลือดเปนดวง ๆ
re

เราเก็บอานรากรไวท่บ ี านและตามหมอมารักษา โดยไมยอม

kf

สงตัวไป โรงพยาบาลเพราะเกรงวาจะเปนขาวอื้อฉาว... ปูขนซื้อ

oo

หยูกยาและอุปกรณการแพทยราวกับจะเปดโรงพยาบาลสวนตัว
eb

แตถึงกระนั้นก็ไมอาจชวยอะไรลูกชายคนสุดทองได...
ad

หลายวันหลังจากนั้น ฉันถึงไดทราบรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่อง
lo

ที่เกิดขึน
้ วา คืนนั้นอานรากรแอบเอาเงินอีกหาลานบาทของบริษท ั
“สหนัฐกิจ” เขาไปเลนในบอนแหงนั้น โดยหวังวาจะกูคืนเงินสิบลาน
ที่เสียไปในวันกอนแตผลปรากฏวายิ่งเลนก็ย่ง ิ เสียจนหมดตัว ทําให
อานรากรคลุมคลั่ง ตะโกนดาทอหาวาทางบอนเลนโกง จนเกิดเปน
เรื่องเปนราวชกตอยกันขึน ้ อยางชุลมุน โดยตัวอานรากรเองโดน
นักเลงประจําบอนรุมตีดวยทอนเหล็ก จนกะโหลกราวและดวงตา
ขางขวาบอดสนิ ท
อานรากรกลายเปนคนพิการทางสมอง ไดแตนอนแบ็บอยูบน
เตียง และสงเสียงอือ ๆ ออ ๆ เหมือนเด็กเล็ก ๆ ไมสามารถรับรู
อะไรที่เปนเรื่องเปนราว ปลอยใหยามาลัยรองไหแทบนํ้าตาจะเปน
สายเลือดอยูทุกเมื่อเชื่อวัน
สวนปูน้ัน หลังจากเกิดเรื่องของอานรากร ก็ทําใหปูเซื่องซึมลง
ไปมากและลมปวยบอยขึน ้ แตเมื่อใดก็ตามที่มีเวลา ปูจะ
กระยองกระแยงขึน ้ บันไดไปที่หองพักของยามาลัย และใชเวลาให
หมดไปกับการจมอยูกับอานรากร ราวกับหวังวาสักวันหนึ่ งลูกชาย
คนสุดทองจะลุกขึน ้ พูดอะไรกับปูสักคํา...
ทั้ง ๆ ที่ปูก็รูอยูแกใจวา ถึงอยางไรวันนั้นก็ไมมีโอกาสที่จะมา

om
ถึง

.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 44.

om
.c
มีภาษิ ตเกาแกอยูบทหนึ่งวา “ไมออนทนพายุแรง แตไม

ot
แกเปราะบาง แมลมพัดเพียงแผวก็แทบจะโคนลง” ...เปรียบไดกับ

sp
หนุมสาวที่มีใจคอเขมแข็ง ถึงแมจะมีเรื่องราวรายแรงสักเพียงใด
เกิดขึน og
้ ก็อาจฟนฝาไปได ตางกันกับคนแกท่ก ี ําลังใจลดนอยถอยลง
bl
แมเกิดเรื่องเพียงเล็กนอยก็ไมสามารถอดทนได
e.

สําหรับปูแลว เรื่องราวตาง ๆ ที่เกิดขึน

้ ในระยะหลัง ทั้งการลม
re

สลายของ “ยูเนี ยน ชาเตอร และคอมมอดิตี” กับคดีความของพี่ชาญ

ชัยที่ยังคาราคาซังอยูก็ดี และทั้งเหตุรายที่เกิดขึน ้ กับอานรากรก็ดี
kf

ลวนแลวแตเปนสิ่งกระทบกระเทือนจิตใจของปูอยางรุนแรงเหมือน
oo

ลมพายุรายที่โหมกระหนํ่ าไมแกซ่ง ึ ยืนตนผุพัง

eb

ปูลมปวยกระเสาะกระแสะ มีอาการอยางที่เรียกวาทรงกับ
ad

ทรุด แตก็ยังคงดื้อดึงไมยอมปฏิบัติตามคําแนะนําของหมอ ที่ใหปู

lo

วางมือจากงานประจําและใชเวลาพักผอนใหมากขึน ้ ... อยางดีปูก็

เพียงแตเออ ๆ คะ ๆ ไปตามเรื่อง แตทันทีท่ห ี มอลับตาปูก็จะเรียก
งานตาง ๆ มาดูบนเตียงนอน ชิ้นไหนที่เปนภาษาจีนปูก็จะสั่งการไป
ทันที แตหากชิ้นไหนเปนภาษาไทย หรือภาษาอังกฤษก็จะตองมีคน
ของปูคนใดคนหนึ่ งจากบรรดาเหลา “ปศาจพันตา” มาอานใหฟง
แลวปูจึงจะออกคําสั่งใหคนเขียนเปนภาษาไทย หรืออังกฤษโดยปู
ลงชื่อภาษาจีนกํากับ
เมื่อใดก็ตามที่ลุกจากเตียงได ปูก็จะทําอยูเพียงสองอยาง คือ
ไตบันไดขึน ้ ไปดูอาการของอานรากร หรือไมเชนนั้นก็ใหคนประคอง
ลงมาที่หองโถงชั้นลาง... ปูจะนั่งลงบนเกาอี้ไมมะเกลือประดับมุกตัว
เกาที่สึกกรอนไปตามกาลเวลา หันหนาออกสูหนาตางพลางทอด
สายตาที่หมนมัวออกไปภายนอกอยางเลื่อนลอย มือที่เหี่ยวยนกํา
เหรียญบาทเกาแกสมัยรัชกาลที่ 6 ไวแน น ตอนาน ๆ จึงจะคลึงมัน
ชา ๆ ดวยทาทางครุนคิด ราวกับกําลังรอคอยใครสักคนหนึ่ ง...
ตลอดเวลาที่จมอยูกับเกาอี้ไมมะเกลือริมหนาตางนั้น ดูเหมือนวาปู
จะไมเคยใสใจวาจะมีใครผานเขา-ออกหองโถงสักกี่ครั้ง แมวาบางที
พวกเด็ก ๆ ที่ไมรูกาลเทศะจะวิ่งกันคึ่ก ๆ เพียงไรก็ตาม

om
หลายคนมีความเห็นตรงกันวา กิริยาอาการของปูในหองโถง

.c
ชั้นลาง ตอนนี้ ดูชางคลายคลึงกับตอนที่ปูเฝารอคอยอานันทนาใน

ot
ชวงที่หนี ออกไปจากบาน... เปนการรอคอยของคนที่เปลวไฟแหง

sp
ความหวังริบหรี่ลงทุกขณะ แตก็ยังไมยอมเลิกราหรือระยอทอแท
แตในครั้งนี้ ส่ง og
ิ ซึ่งแตกตางกับคราวนั้นอยูตรงที่ปูใชเวลาของ
bl
การรอคอยอยางแขงขันกับเวลาในชวงสุดทายของอายุขัย
e.

และที่สําคัญยิ่งไปกวานั้นก็คือ ดูเหมือนจะไมมีใครสักคนที่รู
แน วาปูกําลังรอคอยใครหรือสิ่งใดอยู
re
kf
oo
eb

ในชวงทีป ่ ูไมสบายมาก ๆ คนทีแ ่ วะเวียนมาเยีย ่ มเยียน

ad

อยูเปนประจํา ก็คือคุณตาของฉัน ซึ่งในชวงที่ปูยังดี ๆ อยู ตอให

lo

รอยวันพันปก็ไมเคยที่จะเยี่ยมกรายเขามาใกลบานของเรา... คุณ
ตาจะหอบหิ้วขาวของตาง ๆ มาฝากปูคราวละมาก ๆ ทั้งรังนก โสม
เครื่องยาจีนจากแผนดินใหญ ใบชาอยางดีเลิศ รวมทั้งผลหมากราก
ไมแพง ๆ
เวลาที่คุณตาแวะมาเยี่ยมจะเปนเวลาที่ปูแจมใสขึน
้ มาก ทั้งคู
จะสงเสียงพูดคุยกันลงเลงดวยภาษาไทยปนจีน บางครั้งก็หัวเราะ
เอิก๊ อากอยางถูกคอ แตบางครั้งก็น่ิ งงันเหมือนจมดิ่งลงสูความหลัง
ที่ยังสะเทือนจิตใจ
 ทุกครั้งที่คุณตามา คุณตามักจะพาฉันหรือพี่นภิศเขาไปในหอง
ปูดวยเสมอ และสิ่งแรกที่ปูจะเริ่มตนคุยกับคุณตาหลังจากการ
ทักทายกันตามปกติแลวก็คือ การเทาความหลังตั้งแตครั้งที่ปูกับ
คุณตาลงเรือจากเมืองจีนมาเปนกุลีรับจางแบกกระสอบขาวสาร
แถวทานํ้าราชวงศ ซึ่งคุณตามักจะโบกมือหามดวยทาทางเบื่อหน าย
“พอ ๆ อาเหลียง ลื้อเลาเรื่องนี้ มายี่จับโปยครั้งแลว พวกลูก ๆ
หลาน ๆ มันจะพากันรําคาญเปลา ๆ”
“ก็ล้ อื เปนเพื่อนเกาเพื่อนแกของอัว๊ ” ปูไอแค็ก ๆ ทุกวันนี้ เราก็
เหลือคนรุนเกาที่คบหากันอยูเพียงไมก่ค ี น”

om
.c
ปูย่ น
ื มือมาแตะบาคุณตา

ot
“อาจัว๊ ลูกชายอัว๊ มันออกจะไมไดดังใจอยูบาง หวังวาลื้อคงให
อภัยมัน”

sp
“โอย เรื่องมันนานนมมาแลว ลูกสาวอัว๊ แตงงานกับลูกชายลื้อ
og
แลว มันก็เปนคนในบานลื้อคนหนึ่ ง มีอะไรก็จัดการวากลาวกันเอา
bl

เอง อัว๊ ไมยุงไมเกี่ยวดวย... วาแตล้ อ ื เถอะ หายเจ็บคราวนี้ แลวไป

e.

เที่ยวเมืองจีนกันสักครั้งเถอะน า เสร็จแลวคอยตอไป ยู เอสซะ เอ

re

หัดเที่ยวเตรหาความสุขใสตัวซะบางซิวะ เคาเป รูจักแตหาเงินแตไม

kf

รูจักใช พอดีเงินเน าชิบหายหมด”

oo

“ลื้อน ะแกจนจะตายหะแลว เมื่อไหรจะเลิกสุรุยสุรายเสียทีวะ”

eb

ปูถอนหายใจแรง ๆ
ad

“เกาเจง ลื้อนี่ มันงกจนตาย... งกคนเดียวไมพอยังเสือกมายุง

lo

กับคนอื่นอีก”
คุณตาเอ็ดตะโรลั่น
“...ลื้อไมไปเที่ยวก็อยาไป ไวตายเมื่อไหรอว ั ๊ จะเผาเครื่องบิน
กงเตก กับเงินกงเตกสงไปใหสักพันสองพันลานก็แลวกัน”
ปูสายหนาอยางอิดหนาระอาใจ
“อาจัว๊ ลื้อนี่ ใชเงินเปนเบี้ยไมรูจักจบจักสิ้น เงินกงเตกตั้ง
มากมาย อยางนั้นสูเก็บเอาไวใหลูกหลานลื้อเผาสงไปใหล้ อ ื ดีกวา
เปนกอง”

ถึงแมคุณตาจะพูดจาสนุกสนานครึกครื้นกับปู แตเมื่อ
เวลาทีอ ่ ยูกับแมตามลําพัง คุณตามักจะเตือนแมดวยสีหนา
เครงเครียดวา
“อีหนู เตี่ยเห็นคนเจ็บคนตายมาเยอะแลว บอกตรง ๆ วา

om
อาการของไอเหลียงคราวนี้ มันคงจะรอดยาก มีอะไรที่จะพอ
ชวยเหลือดูแลมันไดบางก็ชวย ๆ กันทําไป อยางนอยก็ชวยใหคน

.c
เจ็บมีความสุขเล็ก ๆ นอย ๆ กอนตาย”

ot
“โอย ลูกหลานเขาออกคลั่กไป หนูมันเปนแคสะใภเทานั้น”

sp
“จะลูกสะใภหรือลูกตัวมันก็ลูกเหมือนกันละวา ถึงไอเหลียงมัน
og
จะไมใชพอเอ็งแตมันก็เปนพอของผัวเอ็ง เปนปูของหนงเกีย ๊ ะสองตัว
bl

นี่ ”
e.

คุณตามองดูแมดวยสายตากึ่งหมั่นไสก่ง ึ เอ็นดู
re

“เอ็งก็โตจนปานนี้ แลว เมื่อไหรจะหัดละทิฐิมานะ หัดมีเหตุมีผล

kf

เสียบาง มัวแตต้ง ั แงกะบึงกะบอนอยางนี้ น่ี เลา ไอหยา ถึงตองหอบ

oo

ลูกหอบเตาไปหาเตี่ยไมไดหยุด”
eb

คุณตาละสายตาจากแมมามองดูฉน ั กับพี่นภิศ
ad

“ไอตอ
ี๋ ีหมวยคูน้ี ดวย หมั่นดูแลกงบาง คนที่มีความกตัญูตอ
lo

บรรพบุรุษ มนุษยก็ยกยองสวรรคก็สรรเสริญ”
ทุกครั้งที่คิดถึงปูฉน ั ก็อดที่จะถามตัวเองไมไดวา มนุษยเรานั้น
ตองการสิ่งใดบางในชั่วชีวิตหนึ่ ง อาจจะเปนทรัพยสินเงินทอง
เกียรติยศชื่อเสียง หรือสิ่งหนึ่ งสิ่งใดที่เราขาดแคลน แตครั้นเอาเขา
จริง ๆ แลวเราก็อาจพบวาที่แทแลวถึงแมจะไมมีส่ง ิ ตาง ๆ ที่เรา
ดิ้นรนไขวควาเหลานั้น เราก็ยังสามารถมีชีวิตอยูไดอยางมีความสุข
และบางทีส่ง ิ ที่เราอยากไดใครดีพวกนั้นอาจไมใชส่ง ิ ที่เราเรียกรอง
ตองการจริงจังเลยก็ได...
 มีหลายคนพูดวา ปูเปนคนที่ใชชีวิตตัวเองอยางคุมคา จากคนที่
เริ่มตนดวยเลขศูนยมาสูตัวเลขนับสิบหลัก จากเด็กหนุมที่ซัดเซ
พเนจรจากบานเกิดเมืองนอน มาเปนคนที่ใครตอใครนับหนาถือตา
จากคนที่แทบจะไมมีอะไรติดตัว มาเปนคนที่แทบทุกคนในประเทศ
ไทยตองใชหรือมีสินคาที่ปูผลิตขึน ้ อยูในตัว
แตก็มีหลายคนที่มีความเห็นวาปูไมรูจักใชชีวิต ทําตัวเอง
เหมือนกับ เครื่องจักรผลิตเงินและตูเซฟเก็บเงิน โดยไมรูจักซื้อหา
ความสุขใสตัวเอง... ถึงปูจะมีเงินนับหมื่นลาน แตปูก็ยังคงใชชีวิต
อยางเรียบงาย ตัดผมสั้นเกรียนติดหนังหัว สวมกางเกงผาโทเรสีน้ ํา

om
เงินซีด ๆ เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวเกา ๆ เหมือนเครื่องแบบประจําตัว

.c
ใชรถเบนซ 190 รุนหางปลาที่มีอายุรวมยี่สิบป โดยไมรูจักเปลี่ยน

ot
ไมกินเหลา ไมสูบบุหรี่ และไมทําอะไรที่เห็นวาเปนการเสียเงิน

sp
เปลาแมแตเพียงแคสตางคแดงเดียว
og
ปูมีอาการทรุดหนักลงอีกครั้งหลังจากวันสารทจีน ไดแตนอน
bl
นิ่ ง ๆ อยูบนเตียงโดยไมพูดไมจาอะไรกับใคร หมอวิวัฒนท่ด ี ูแล
รักษาปูมาตั้งแตตนไดแนะนําใหปูเดินทางไปผาตัดเปลี่ยน
e.

หลอดเลือดหัวใจ และรักษาตัวที่อเมริกาสักพัก ซึ่งลูกหลานทุกคน

re

ตางเห็นดีและเตรียมจองโรงพยาบาลทางโนนใหลวงหนา แตทันที
kf

ที่ปูรูเรื่อง ปูก็ส่ง
ั ยกเลิกการจองและการเดินทางทั้งหมด
oo

ปูวา... “เรารูตัวดีวาเราคงจะมีชีวิตอยูตอไปอีกไมนาน
eb

ปวยการที่จะดิ้นรนอะไรใหวุนวายไปเปลา ๆ และไหน ๆ ก็จะตาย

ad

อยูดี ขอใหเราไดตายในแผนดินที่มีบุญคุณกับเรา แผนดินที่ใหเรามี

lo

กําลังเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานใหอยูสุขสบายสืบมาจนทุกวันนี้ ...”
ปูถอนหายใจดวยความเหน็ดเหนื่ อย
“...เราเคยพูดเสมอวา คนเราเลือกเกิดไมได แตเมื่อเรามี
โอกาสที่จะเลือกสถานที่ท่จ ี ะตาย ก็ขอใหเราไดเลือกที่จะตายใน
แผนดินไทย อยาหอบหิ้วเราไปตายที่อ่ น ื ใหวิญญาณของเรา
เดือดรอนเลย”
ปูทอดสายตามองดูลูกหลานที่ชุมนุมกันอยูในหองนั้น
“เราเสียดายเหลือเกินอยูขอเดียวที่วา เราคงไมมีโอกาสได
ตายโดยมีลูกหลานอยูรอบขางอยางพรอมหนาพรอมตา เสียดาย
เหลือเกินวาเราคงจะไมไดเห็นหนาชาญชัยมันอีกสักครั้งหนึ่ ง”
ปูหลับตาลงชา ๆ แตคิ้วที่ขาวโพลนยังคงขมวดแน นอยางคนที่
หวงกังวล และปริวิตกอะไรบางอยางอยู

om
.c
ot
sp
og
bl
e.
re
kf
oo
eb
ad
lo
 45.

om
.c
ปูเจ็บหนักคราวนี้ เปนทีร ่ ูกันโดยทัว ่ ไปวายากทีจ่ ะกลับ

ot
ฟนคืนดีได ทั้งลูกหลานพนักงานในเครือ “นัฐกิจโกศล” และ

sp
เพื่อนฝูงของปูตางคนตางก็พยายามหาทางที่จะยืดเวลาที่จะใหปูอยู
กับพวกเรานานที่สุดเทาที่จะทําได og บางคนซื้อวัวควายจากโรงฆา
bl
สัตวไปปลอย อยางที่เรียกกันวาไถชีวิต บางคนซื้อโลงศพบริจาคให
e.

ศพไมมีญาติ และบางคนก็ทําบุญตออายุให ซึ่งเมื่อปูทราบเรื่องก็

เอยปากขอบอกขอบใจทุกคน แตไมวายที่จะกําชับวา
re

“อยาทําอะไรที่มันเสียเงินเสียทองมากมายโดยใชเหตุ อยาให
kf

เปนอยางที่คนไทยเรียกวา ‘คนตายขายคนเปน’ ...เราเหมือนคนที่

oo

เดินทางมาจนถึงจุดหมายปลายทางแลว แตคนอื่นยังจะตอง
eb

เดินทางกันตอไปอีกไกล สูสะสมเงินทองไวเปนเสบียงเลี้ยงตัวในวัน
ad

ขางหนาดีกวามาทุมเทใหกับเราโดยไรประโยชน”
lo

“คุณเหลียงก็อยาคิดอะไรมากเลย” ยาเนี ยมซึ่งเฝาปรนนิ บัติ

อยางใกลชิดบีบมือปูเบา ๆ คนเขาทําใหก็ดวยความรักความเคารพ
คุณเหลียงเองก็ชวยเหลือเฟอฟายใครตอใครมามาก เมื่อมีโอกาสที่
เขาจะพอตอบแทนไดบางเขาก็ยินดีท่จ ี ะทําให ของอยางนี้ ไปขัด
ศรัทธาเขามันก็ไมดี”
“ก็น่ันแหละ...”
ปูถอนหายใจลึก ๆ ทําทาเหมือนจะพูดอะไรตอ... แตแลวก็น่ิ ง
ไป
 “เตี่ยตองการอะไรอีกไหมครับ”
ลุงแอนดี้กระเถิบตัวเขาไปใกล ในขณะที่ลุงเทียนมองดูนอ  ง
ชายดวยสายตาที่หวาดระแวงอยูในที
“ไม”
ปูโบกมือ และเพงมองดูลูกชายคนรอง
“ไดขาวไอชาญชัยบางไหม มันรูหรือเปลาวาเราไมสบาย”
“ผมใหเปกกี้ไปบอกมันที่ฮองกงแลวครับ”
ปูพยักหนาชา ๆ

om
.c
“เสียดายเหลือเกินวาเราคงตายโดยไมมีลูกหลานอยู
พรอมหนา”

ot
คําพูดของปูทําใหลุงแอนดี้น่ิ งอึง้ ไปทันที

sp
“เตี่ยก็รูอยูวาไอชาญชัยมันมีคดีเรื่อง ‘ยูเนี ยน ชาเตอรฯ’ เปน
og
ชนักติดหลัง...”
bl

ลุงเทียนโพลงขึน ้ มา
e.

“...อยางนี้ มันจะมีน้ ําหนากลับมาเยี่ยมเตี่ยไดยังไง พูดก็พูด

re

เถอะ ถาไอชาญชัยมันไมกอเรื่องกอราวเสียอยาง เตี่ยก็คงไมลมเจ็บ

kf

อยางนี้ ”
oo

“แลวลูกชายมึงดีนักหรือ”
eb

ลุงแอนดี้หนาแดงกํ่ าและสวนคําพี่ชายอยางไมเกรงใจ
ad

“เอาเถอะ ๆ เราขอเสียที...” ปูรองหาม “...พี่นอ  งทะเลาะกันก็

lo

เหมือนเถาถั่วตมฝกถั่ว มีแตจะเปนประโยชนกับคนอื่น”
ปูเขยิบตัวขึน ้ มองดูลูกหลานที่รอบลอมอยูในหอง
“อานนทกับระวีเขามาใกล ๆ เราหน อยซิ”
ปูนอนนิ่ งจนกระทั่งลูกหลานที่เปนอริกันเดินเขามาอยูขางตัว
ปูชายตาดูยาเนี ยมนิ ดหนึ่ งกอนพูดขึน ้ ดวยนํ้าเสียงที่แหบเครือ
“แมเนี ยมจําไดไหมเมื่อตอนที่ไอสองคนนี่ ยังเล็ก ๆ แลวแมเนี
ยมเลี้ยง มันยังกับฝาแฝด เหมือนกับระวีเปนลูกอีกคนหนึ่ งของแม
เนี ยม...”
“จําไดซิคะ” ยาเนี ยมพยักหนา ตอนนั้นคุณเหลียงเองบางครั้ง
ยังหลงเลยวา คนไหนเปนลูกคนไหนเปนหลาน”
ปูหัวเราะหึ ๆ ในคอ
“จริงซินะ แตเวลามันชางผานไปรวดเร็วเหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่
หลับตาลงคราวใด เราก็ยังมีภาพไอเด็กตัวเล็ก ๆ ปอม ๆ สองคน
เดินเตาะแตะตามกันติดหูติดตาอยูเสมอ”
อานนทกับพี่ระวีมองหนากันอยางไมต้ง ั ใจกอนจะเบนสายตา

om
จากกันไปอีกครั้งหนึ่ ง

.c
“โบราณเขาวาไว ‘ไมตอยตีก็ไมรูจักกัน’ ...พี่กับนองไมทะเลาะ

ot
กันเลยก็ไมรักกันแน นแฟน”

sp
ปูทอดสายตาที่หมนมัวมองดูลูกและหลาน
“พี่นอ  งกันก็เหมือนเสนเชือก
ogถาเราเกี่ยวพันกันแน นเหนี ยว
bl
เหมือนวาเปนเสนดายเสนใยเสนเดียวกัน ตอใหลามชางตัวโต ๆ
e.

หรือสําเภาลําใหญ ๆ ก็ยังทําได แตถาเราทะเลาะเบาะแวงกันเองก็

เหมือนสนิ มที่กัดกินเนื้ อเหล็ก ตอใหโซเสนเทาเสาเข็มก็ไมแข็งแรง
re

พอที่จะผูกลามอะไรได”
kf

ปูย่ น
ื มือที่ส่น
ั เทาออกไปขางหนา
oo

“ขอใหเราเถอะนะไอความขุนของหมองใจตาง ๆ ใสมันลงมาใน
eb

มือนี้ แลวฝงมันลงไปพรอม ๆ กับเรา”

ad

อานนทและพี่ระวีกุมมือปูไวแน นเกือบจะพรอม ๆ กัน

lo

“ขอบใจ...”
ปูพึมพําเบา ๆ และรองเรียกอานนทอยางนึ กขึน ้ ได
“...ออ นนท เย็นนี้ พาเมียแกมาไหวพอไหวแมเสียทีซิ อะไรอยู
ดวยกันมาตั้งนมตั้งนานแตไมเคยเอาเขาบาน”
อานนทหนาแดง และกมหนารับคําออมแอม
ฉันจําภาพสุดทายที่ปูอยูกับเราไดดีเสมอ... จําไดแมจนกระทั่ง
แสงแดดที่ทอดเปนลํายาวเขามาทางชองกระจกเหนื อกรอบหนา
ตาง และสาดลงบนรางของปู... จําสีขาวโพลนของผนังหอง ผาปูท่ี
นอน และเสื้อผาปานคอกลมสีขาวมอ ๆ ที่ปูสวม กับใบหนาที่เผือด
ซีด...
จําไดถึงเพลงจีนที่แววมาจากที่ไกล ๆ แมจะไมแน ใจวามันเปน
เพลงในหนังเรื่อง “จอมใจจักรพรรดิ” หรือเปนเพลงโบราณที่ช่ อ ื “กง
ลกกงซิ่ว” ...และจําไดถึงอากัปกิริยาเซื่องซึมและสีหนาเศราหมอง
ของทุก ๆคนที่ชุมนุมกันอยูในหองปูในวันนั้น
ปูนอนหายใจระรวยอยูบนเตียง ไมทานขาวปลาอาหาร และ
ไมพูดไมจากับใคร นาน ๆ จึงจะลืมตาขึน ้ มองเพดานหองสักครั้ง มือ

om
ขวายังคงกําเหรียญบาทเกาแกสมัยรัชกาลที่ 6 ไวแน น บางครั้งจะ

.c
คลึงมันเลนชา ๆ เหมือนกําลังคิดอะไรอยูในใจ...

ot
เสียงจอกแจกจอแจที่ดังขึน
้ หนาหอง ทําใหทุกคนในหองที่อยู

sp
ในอาการของคนทุกขหนักเหลียวกลับไปมอง และสิ่งที่ไมมีใครคาด
og
ถึงก็คือรางของพี่ชาญชัยที่ยืนเดนอยูตรงขอบประตู ดานหลังมี
bl
ตํารวจในเครื่องแบบยืนประชิดตัว
e.

“ชาญชัยมาคะ”
re

ยาเนี ยมกระซิบบอกปู
kf

“ชาญชัยหรือ”
oo

ปูพยายามพยุงรางขึน ้ มองหลานชายที่กอเรื่องเดือดรอนใหไม
eb

รูจักจบ
ad

“ปูครับ...”
lo

พี่ชาญชัยเดินเขามาชา ๆ และยกมือทั้งสองขางที่ติดกุญแจมือ
ขึน้ กราบบนอกปู
“...ผมขอโทษ”
“ไมเปนไรหรอก”
ปูยกมือซายขึน
้ ลูบศีรษะหลานชายอยางปลอบโยน
“...เรารออยูนานเหลือเกิน นานจนคิดวา คงไมมีโอกาสไดพบ
หนาเจาอีกแลว”
 พี่ชาญชัยเงยหนาขึน ้ มองปู นํ้าตาไหลพรากเปนทาง
“ขอบใจที่อุตสาหมา ไมตองเปนหวงอะไรทั้งสิ้น ทุกอยางวากัน
ไปตามผิดตามถูก แตขอใหรูไวอยางหนึ่ งวาเราจะไมทอดทิ้งเจาพวก
สือพาณิชยทุกคนจะคอยดูแลเจาอยางดีตลอดไป”
ปูคลายมือจากพี่ชาญชัยและเอนตัวลงนอน สีหนาอิ่มเอิบอยาง
คนที่หมดกังวล...
เหรียญบาทสมัยรัชกาลที่ 6 หลุดจากมือขวาของปูท่ค ี ลาย
ออก... เสียงเหรียญกระทบพื้นดังบาดเขาไปในจิตใจของพวกเราทุก

om
คน

.c
เหรียญบาทหมุนควางอยูช่ว ั ขณะหนึ่ ง กอนจะหยุดหมุนและ

ot
ทอดตัวนิ่ งสงบอยูกับที่

sp
og
bl

ครอบครัวเราเปนครอบครัวใหญ มีลูกมีหลานเยอะแยะ
e.

อยางที่ยาเนี ยมชอบพูดวา
re

“ญาติวงศพงศาพญาขร ดั่งมัจฉาในสาครวาสี”
kf
oo
eb
ad
lo
lo
ad
eb
oo
kf
re
e.
bl
og
sp
ot
.c
om