Khutbah I: Artosipun: Ora onok ‘adwa, thiyaroh, hamah, shofar, lan mlayuo siro saking wong

kang kena kusta (lepra) koyo dene siro mlayu (ngadoh) saking singa. (Riwayat
Bukhari lan Muslim)
‫اَحْلْم ُد ِللِه اْلَم ِل ِك اْلَعاَّل ِم َو َاْع َطاَن ا َم اِعْن َد ُه ِم اْلَفْض ِل َو اِإْل ْنَع اِم َأَمْحُد ُه َو َأْش ُك ُه َعَلى ِنْع َم ِة اِجْلْس ِم‬
‫ُر‬ ‫َن‬ Tegese ‘adwa meniko percados menawi wonten penyakit ingkang saget nular
‫َال ِر َل اْل َّتِص ِباْل َق اِء‬ ‫ا‬ ‫َّال‬‫ َأ َاْن َالِإَل ِا‬، ‫ِو اْل ِم ِه الِّص اِإْل اُن اِإْل‬ piyambak, tanpo wonten proses sakderengipun lan tanpa izin saking Allah. Thiyarah
‫َه ُهلل َو ْح َد ُه َش ْيَك ُه ُم ُف َب‬ ‫ُمَج َّس َو َي َح ُة َو َمْي َو ْس َالُم ْش َه ُد‬
‫ِح‬ ‫ٍد‬ ‫ِد‬ ‫ِا‬ ‫ِق‬ meniko percados bilih nasib sae lan nasib olo saksampunipun ningali manuk.
‫َو اْل َد ِم َو َأْش َه ُد َاَّن َحُمَّم ًد ا َعْبُد ُه َو َرُسْو ُلُه ىَل ِمَج ْيِع اْلَعاِمَل الَّلُه َّم َص ِّل َو َس ِّلْم َعَلى َعْب َك َحُمّم َص ا ِب الِّظِّل‬ Amergi ing masyarakat jahiliyah wonten mitos menawi wonten tiyang medal saking
‫ىِف اْلَغ اِم َاِلِه َصْح ِبِه اْل ِۃ اْلِك اِم‬ griyo ningali manuk mabur ing sisih tengenipun, niku tengere pinaringan nasib sae.
‫َبَرَر َر‬ ‫َم َو َو‬
‫ِل وَن َق اَل َتعَا ىِف اْلُق َاِن‬ ‫ِإ‬ ‫ِتِه‬ ‫َّل‬ ‫ِض‬ Kosok wangsulipun menawi ningali manuk mabur ing sisih kiwo, niku tengeripun
‫ْر‬ ‫َىل‬ ‫َاَّم ا َبْع ُد َفيَا َاُّيهَا اَحْلا ُر ْو َن اَّتُق وا ال َه َح َّق ُتَق ا َو ال ُمَتوُتَّن َّال َو َأْنُتْم ُمْس ُم َف‬ manggihi nasib awon, milo kedah wangsul.
‫ِف‬ ‫ِل‬ ‫ِد‬ ‫ِذ‬
‫ ُيْص ْح َلُك ْم َأْعَم اَلُك ْم َو َيْغ ْر َلُك ْم ُذُنوَبُك ْم َو َمْن‬،‫اْلَك ِرِمْي َياَأُّيَه ا اَّل يَن آَم ُنوا اَّتُقوا الَّلَه َو ُقوُلوا َقْو ال َس يًد ا‬ Keranten zaman jahiliyah, katah ingkang nganggep bilih wulan Shofar minongko
‫ُيِط ِع الَّلَه َو َرُس وَلُه َفَقْد َفاَز َفْو ًز ا َعِظ يًم ا‬ wulan sial utawi dipun sebat tasya’um. Wulan ingkang mboten nggadah kekarepan
nopo-nopo dipun percados ngeliputi kejemberan hinggo nimbulaken ajrih
Jamaah sholat Jum’at rahimakumullah nindakaaken perkawis tertentu.
Monggo kito sareng-sareng ningkataken takwa dumateng Gusti Allah, kanti Padahal, sejatosipun wulan Shofar mboten nyebabaken nasib awon utawi sae.
nindaaken sedoyo perintahipun soho nebihi sedoyo awisanipun. Supados kita Menawi wonten kedadosan ingkang awon utawi sae wonten lebetipun, meniko
sedoyo pikantuk kawilujengan soho kabegjan wonten ing dunyo ngantos akhirat. sampun kersanipun Gusti Allah, sanes amergi wulan Shofar piyambak.
Gusti Allah sampun dawuh:
Jamaah Sholat Jum’at Ingkang Bahagio
‫َيا َأُّيَه ا الَّناُس اْع ُبُد وا َر َّبُك ُم اَّلِذ ي َخ َلَق ُك ْم َو اَّلِذ يَن ِم ْن َقْبِلُك ْم َلَعَّلُك ْم َتَّتُقوَن‬ Saking pepertelan kasebat, kito kedah imut kaliyan dawuh Gusti Allah:
‫آ َأ ا ِم ن ُّم ِص ي ٍة ىِف ٱَأْل ِض اَل ِف َأنُف ِس ُك ِإاَّل ىِف ِكَٰت ٍب ِّم ن ِل َأن َّن َأ آۚ ِإَّن َٰذ ِل َك َلى ٱلَّل ِه‬
Artosipun: Hei poro menungso! Nyembaho marang pengeran siro kabeh kang wis ‫َع‬ ‫ْبَر َه‬ ‫َقْب‬ ‫ْم‬ ‫ْر َو‬ ‫َب‬ ‫َم َص َب‬
nitahaken siro lan wong-wong sakdurunge siro kabeh, supoyo siro kabeh kalebet ‫ِس‬
wong kang podo takwo. (Al-Baqarah:21) ‫َي ٌري‬
Nyembah marang pengeran meniko arupi njungkung ibadah, ngelampahi perintah Artosipun: Saben musibah ingdalem bumi lan ingkang mekenani awak siro kabeh
wajib utawi sunnah, kados sholat limang wektu, sunnah rawatib, poso lan iku kecatet ingdalem kitab (lauhul Mahfud) sakdurunge ingsun ngewujudaken.
sakpitunggalane. Keranten nyembah marang pengeran niku sampun dilampahi poro Saktemene mengkunu gampang mungguhe Gusti Allah (QS Al-Hadid, 22).
umat sakderenge kito sedoyo. Saking tindak lampah arupi ibadah meniko saget Pramilo, wonten setunggale hadits ingkang dipun riwayataken Abu Dawud, Ibnu
dipun derek supados kalebet umat ingkang takwa marang Gusti Allah. Majah, Tirmidzi kito dipun anjuraken supados ndedungo :
‫ِم ِل‬ ‫ِء‬ ‫يِف‬ ‫يِف‬ ‫ِمْسِه‬ ‫ِب ِم َّلِه َّلِذ‬
Hadirin Jamaah Jumat Ingkang Minulyo
‫ْس ال ا ي اَل َيُضُّر َمَع ا َش ْي ٌء اَأْلْر ِض َو اَل الَّس َم ا َو ُه َو الَّس يُع اْلَع يُم‬
Artosipun: Kelawan nyebut asmane Allah, nopo-nopo ingdalem bumi lan langit ora
Wekdal sakmeniko kita wonten ing wulan Shofar, wulan kaping kalih saking tahun
bakal mbahayani kanti nyebut asmane Allah, Gusti Allah dzat ingkang midanget lan
hijriyyah. Dipun wastani kaliyan Shofar keranten bongso Arab rumiyen
ngaweruhi nopo kimawon.
ngosongaken kegiatane. Ugi wonten ing wulan kasebat, masyarakat naliko semanten
Mugi-mugi kito sedoyo kaliyan Gusti Allah dipun paringi ma’unah, pitulung saget
sami ninggalaken daerahipun, sak perlu bidal perang utawi tindakan.
nindaaaken kesaenan wonten wekdal soho panggenan pundi kimawon lan dipun
Kanjeng Nabi dawuh:
tebihaken saking perkawis olo, awon, lan ciloko. Amiin
‫ رواه البخاري ومسلم‬. ‫اَل َعْد َو ى َو اَل ِط َيَر َة َو اَل َه اَم َة َو اَل َص َف َر َو ِفَّر ِم ْن اْلَم ْج ُذ وِم َك َم ا َتِف ُّر ِم ْن اَأْلَس ِد‬ ‫ِم ِم‬ ‫ِك‬ ‫ِف ِه ِم ِة ِذ‬ ‫ِإ‬ ‫ِن ِظ‬ ‫ىِف‬
‫ َو َنَف َعيِن َو َّياُك ْم َمِبا ْي ْن آَي َو ْك ِر اَحْل ْيِم َو َتَق َّبَل اُهلل َّنا َو ْنُك ْم‬، ‫َباَر َك اهلل يِل َو َلُك ْم ْالُقْر آ ْالَع ْيِم‬
‫ َو َأُقْو ُل َقْو يِل َه َذ ا َفأْس َتْغِف ُر اَهلل الَعِظ ْيَم ِإَّنُه ُه َو الَغُف ْو ُر الَّر ِح ْيم‬،‫ِتَالَو َتُه َو ِإَّنُه ُه َو الَّس ِم ْيُع الَعِلْيُم‬
‫‪Khutbah II:‬‬

‫ِا‬ ‫ِف ِا‬

‫َاَحْلْم ُد ِهلل َعلَى ِإْح َس اِنِه َو الُّشْك ُر َلُه َعلَى َتْو ْيِقِه َو ْم ِتَناِنِه‪َ .‬و َأْش َه ُد َأْن َال َلَه ِإَّال اُهلل َو اُهلل َو ْح َد ُه َال َش ِر ْيَك‬
‫ُل الَّداِعى إ ِر ْض اِنِه‪ .‬الل َّم ِّل َلى ِّيِد َنا َّم ٍد ِو َلى َاِلِه‬
‫ُه َص َع َس َحُم َع‬ ‫َىل َو‬ ‫َل ُه َو َأْش َه ُد أَّن َس ِّيَدَنا َحُمَّم ًد ا َعْب ُد ُه َو َرُس ْو ُه‬
‫َو َأْص َح اِبِه َو َس ِّلْم َتْس ِلْيًم ا ِكثْيًر ا‬
‫َأَّم ا ُد َفيَا َاُّي ا الَّنا ِاَّتُق وا ا ِف ا َأ ا ا َّم ا ى اْع َل ا َأَّن ا َأ ُك ِبَأ ٍر َد َأ ِف ِه ِب ْف ِس ِه‬
‫َهلل ْيَم َم َر َو ْنَتُه ْو َع َنَه َو ُم ْو َهلل َم َر ْم ْم َب ْي َن‬ ‫َه ُس‬ ‫َبْع‬
‫َثـ َمِبآل ِئَك ِتِه ِبُقْد ِس ِه َق اَل َتعَاىَل ِإَّن ا آلِئَك َت ُّل َن ل الَّنىِب يآ َاُّي ا اَّل ِذ آ ا ُّل ا َل ِه‬
‫َه ْيَن َم ُنْو َص ْو َع ْي‬ ‫ُه ُيَص ْو َع َى‬ ‫َهلل َو َم‬ ‫َو‬ ‫َو ىَن‬
‫ٍد‬ ‫ِد‬ ‫ِه‬ ‫ٍد‬ ‫ِد‬
‫َو َس ِّلُمْو ا َتْس ْيًم ا‪ .‬اللُه َّم َص ِّل َعَلى َس ِّي َنا َحُمَّم َص َّلى اُهلل َعَلْي َو َس ِّلْم َو َعَلى آِل َس ِّي نَا َحُمَّم َو َعَلى‬ ‫ِل‬

‫َاْنِبيآِئ َك َو ُرُس ِلَك َو َم آلِئَك ِة ْا َق َّر ِبَنْي َو اْر َض الّلُه َّم َعِن ْاُخلَلَف اِء الَّر اِش ِد ْيَن َأىِب َبْك ٍر َو ُعَم ر َو ُعْثَم ان َو َعِلى‬
‫ُمل‬
‫َو َعْن َبِق َّي ِة الَّص َح اَبِة َو الَّتاِبِعَنْي َو َت اِبِعي الَّتاِبِعَنْي ُهَلْم ِبِاْح َس اٍن ِاىَل َيْو ِم الِّد ْيِن َو اْر َض َعَّنا َمَعُهْم ِبَر َمْحِت َك َي ا‬
‫ِمِح‬
‫َأْر َح َم الَّر ا َنْي‬
‫ِع‬ ‫ِت‬ ‫ِم‬ ‫ِل ِت‬ ‫ِلِم‬ ‫ِم ِت‬ ‫ِف ِل ِمِن‬
‫َاللُه َّم اْغ ْر ْلُم ْؤ َنْي َو ْاُملْؤ َن ا َو ْاُملْس َنْي َو ْاُملْس َم ا َاَالْح يآُء ْنُهْم َو ْاَالْم َو ا اللُه َّم َأ َّز ْاِإل ْس َالَم‬
‫َو ْا ْس ِلِم َنْي َو َأِذ َّل الِّش ْر َك َو ْا ْش ِر ِكَنْي َو اْنُص ْر ِعَب اَدَك ْا َو ِّح ِد َّيَة َو اْنُص ْر َمْن َنَص َر الِّد ْيَن َو اْخ ُذ ْل َمْن َخ َذَل‬
‫ُمل‬ ‫ُمل‬ ‫ُمل‬
‫ْا ْس ِلِم َنْي َو َدِّم ْر َأْع َد اَء الِّد ْيِن َو اْع ِل َك ِلَم اِت َك ِإىَل َيْو َم الِّد ْيِن ‪ .‬اللُه َّم اْد َف ْع َعَّن ا ْالَبَالَء َو ْالَو َب اَء َو الَّز َالِز َل‬
‫ُمل‬
‫َلِد َنا ِاْنُد وِن ِس َّيا خآَّص ًة اِئِر ْال ْل َد اِن ْا ِلِم‬ ‫ا‬ ‫ا‬ ‫ِم‬ ‫ا‬ ‫ِمل‬ ‫ِة‬ ‫ِف‬‫ل‬ ‫ِمل‬
‫ُملْس َنْي‬ ‫َو َس ُب‬ ‫ْي‬ ‫َو ْا َحَن َو ُسْو َء ْا ْتَن َو ْا َحَن َم َظَه َر ْنَه َو َم َبَطَن َعْن َب‬
‫عآَّم ًة َيا َر َّب ْالَعاَلِم َنْي ‪َ .‬ر َّبَنا آِتنَا ىِف الُّد ْنَيا َح َس َنًة َو ىِف ْاآلِخ َر ِة َح َس َنًة َو ِقَنا َعَذ اَب الَّناِر ‪َ .‬ر َّبَنا َظَلْم َن ا َاْنُف َس َنا‬
‫َو اإْن ْمَل َتْغِف ْر َلَنا َو َتْر ْمَحَنا َلَنُك ْو َنَّن ِم َن ْاَخلاِس ِر ْيَن ‪.‬‬
‫ِع‬ ‫ِء‬ ‫ِن ِإ ِء ِذ‬ ‫ِب ِل‬ ‫ِع ِهلل ِإ‬
‫َباَدا ! َّن اَهلل َيْأُمُر ْالَعْد َو ْاِإل ْح َس ا َو ْيتآ ي ْالُق ْر َىب َو َيْنَه ى َعِن ْالَف ْح شآ َو ْاُملْنَك ِر َو ْالَبْغي َي ُظُك ْم‬
‫ِذ ِهلل‬ ‫ِن ِمِه‬ ‫ِظ‬
‫َلَعَّلُك ْم َتَذ َّك ُر ْو َن َو اْذُك ُر وا اَهلل ْالَع ْيَم َيْذ ُك ْر ُك ْم َو اْش ُك ُر ْو ُه َعلَى َع َيِز ْد ُك ْم َو َل ْك ُر ا َأْك َبْر‬