ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ – ΤΑΥΤΙΣΗ

Αλέφαντος: Η ιστορία ενός νικητή

Ι. Γ. Κάιλας
Δυο λόγια για την συγγραφή αυτού του βιβλίου
Ο λόγος που σπατάλησα το χρόνο να συλλέξω ό,τι μπορούσα για τον Νίκο Αλέφαντο είναι η αγάπη
μου για το ποδόσφαιρο και τους ανθρώπους του και η ταύτιση μαζί του σε θέματα αδικίας.

Πρώτος μου εμφύσησε την αγάπη για το ποδόσφαιρο ο πατέρας μου Γιώργος Κάιλας,
ποδοσφαιριστής της πρώτης ομάδας του Χαραυγιακού από το 1949.

Μεγάλωσε στην πείνα της Κατοχής λίγο μεγαλύτερος απο τον Νίκολα και αγαπούσε με πάθος το
ποδόσφαιρο της γειτονιάς και την ομάδα του. Θυμάμαι από μικρός να τρέχω δίπλα στον πατέρα
μου στα ερασιτεχνικά γήπεδα, να αναπνέω το χορτάρι και να ζω το πάθος της εξέδρας,
περισσότερο όμως σαν παρατηρητής ενός φαινομένου που αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων.

Έχω μια φωτογραφία πάνω στο κρεβάτι των γονιών μου από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 με
την Αθλητική Ηχώ την μεγαλύτερα των Βαλκανίων απλωμένη δίπλα μου. Όταν αυτή η εφημερίδα
μεταλλάχτηκε και έγινε καθαρα οπαδική, συνέστησα στον πατέρα μου να την αλλάξει και να πάρει
το Φίλαθλο, που αρθρογραφούσαν ο Γιώργος Γεωργίου, ο Ηλίας Μπαζίνας και ο “Αποδυτηριάκιας”
μια από τις πιο cult στήλες της Αθλητικής δημοσιογραφίας. Με έκαναν να αγαπήσω περισσότερο το
ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό, αλλά και να εκτιμήσω την πλάκα που μπορεί να σπάσει κανείς από
τα κατορθώματα των πρωταγωνιστών. Με μπροστάρη τον Γεωργίου και το ΚΑΦΕΝΕΙΟ των
φίλαθλων ο φίλαθλος μπόρεσε να έχει το δικό του βήμα, επικοινωνία με ένα ευρύτερο κοινό το
οποίο είχε τεράστια απήχηση στις τηλεοπτικές μετρήσεις. Τελειώνοντας ο Αλέφαντος με την
προπονητική λόγω ταπεραμέντου έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής αναλυτής των ποδοσφαιρικών
συμβάντων αλλα και δάσκαλος από το βήμα της τηλεόρασης από το ΑΡΤ αλλα και αλλού.

Οι μέρες μας έγιναν καλύτερες, όλοι τους και ήταν απόλαυση να τους ακούς. Ήταν η καλύτερη
ψυχοθεραπεία για τα προβλήματα των Ελλήνων πολλοί από τους οποίους έτρωγαν παντόφλα σπίτι
τους αλλα στο γήπεδο γινόντουσαν λιοντάρια. Δανεικό το χιούμορ από αυτούς…

Ο Αλέφαντος ήταν ένας από εμάς, μας κέρδισε με την απλότητα, ειλικρίνεια, ανεπιτήδευτη
μαχητικότητα. Ήταν γεννημένος νικητής όταν τον πολεμούσες στα ίσια και ηττάτο παρασκηνιακά
από όσους τον μισούσαν για τις ανθρώπινες αδυναμίες του.

Από τον πατέρα μου, τον Αποδυτηριάκια, τον Μπαζίνα, τον Γιώργο Γεωργίου και από τον Αλέφαντο
έπαιρνα δύναμη όπως και χιλιάδες άνθρωποι που τους άκουγαν η τους διάβαζαν.

Μας έδιναν χαρά, την καθημερινή χαρά του ανθρώπου που παίρνει δύναμη από την δουλειά, από
τον αθλητισμό, από την αφήγηση μιας ιστορίας, από τη μουσική του Γεωργίου, το χιούμορ, την
ίντριγκα, το πάθος που έβγαζαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζί.

Στον Γεωργίου έστειλα μήνυμα μια μέρα πως ετοιμάζω ένα βιβλίο για τον Αλέφαντο και πως θα
είναι ο πρώτος που θα το διαβάσει. Χάρηκε πολύ γιατί αγαπούσε τον Νικόλα και μου έστειλε
μήνυμα πως αν το έκανα θα με καλούσε από την καθημερινή του εκπομπή να μιλήσουμε.
Δεν πρόλαβα να το ολοκληρώσω πριν αυτός φύγει από την ζωή αλλα το αφιερώνω σε αυτό το
μικρό παρεάκι ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ στον ουρανό με αρχηγό στο γήπεδο τον αδάμαστο Νικόλα.

Εγώ έβαλα κυρίως την υπομονή να μαζέψω όλες αυτές τις πληροφορίες και να σας τις παρουσιάσω
με αγάπη για αυτούς που έχουν φύγει από τη ζωή, πλην του Αποδυτηριάκια (LONG LIVE), που
κυρίως έγραφε ο Νίκος Καραγιαννίδης.

Ι Γ Κάιλας – ΟΚΤ 2023

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Ο Νίκος Αλέφαντος, μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου, έφυγε
από τη ζωή στις τελευταίες μέρες του Ιουνίου του 2020, σε ηλικία 81 ετών.

Γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939, λίγο πριν τον μεγάλο πόλεμο. Όταν έμαθα την είδηση,
πάγωσα. Δεν το πίστευα. Ο άνθρωπος αυτός ήταν κυριολεκτικά ένα θεριό ανήμερο, ένας άνθρωπος
τόσο δυνατός και παθιασμένος που πίστευα ότι θα ζούσε τουλάχιστον 100 χρόνια, ρουφώντας τη
ζωή από το ποδόσφαιρο που τόσο αγάπησε. Και όμως, έφυγε. Και όταν το δυσάρεστο άκουσμα
καταστάλαξε στο μυαλό μου, ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι, σαν να έφυγε κάποιος δικός μου
άνθρωπος.

Και όμως, ήταν ο Αλέφαντος που έφυγε, αυτός που ανήκει σε όλους τους Έλληνες που κάποτε
αδικήθηκαν στη ζωή τους, ταυτιζόμενοι μαζί του. Ήταν το παλληκάρι όλων μας, αυτός που πάλεψε
με τα θηρία της ελληνικής ποδοσφαιρικής σκηνής και πραγματικότητας.

Ο Νίκος Αλέφαντος υπήρξε εμβληματική μορφή του Ολυμπιακού, έχοντας αγωνιστεί μόλις μία
χρονιά με την ερυθρόλευκη φανέλα, κατακτώντας το Πρωτάθλημα Πειραιά την περίοδο 1958‐59.

Στον πάγκο της ομάδας έκατσε ως προπονητής τρεις σεζόν (1983‐84, 1994‐95 και 2003‐04), δίχως
όμως να καταφέρει να πάρει έναν τίτλο. Αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι τον καλούσαν πάντα ως
λύση ανάγκης, ενώ πλέον όλα ή σχεδόν όλα είχαν χαθεί.

Όσοι όμως τον αγαπάμε και είμαστε δίκαιοι θεωρούμε πως την τελευταία φορά το αξιοκρατικά το
σήκωσε. Όμως το διαιτητικό τρίο και οι παρατηρητές διαιτησίας στο γήπεδο της Λεωφόρου στις 18
Απριλιου 2004 φοβούμενοι πως ο όχλος θα τους λυντσάρει αν έδιναν ότι είδαν προτίμησαν να
καταπιούν τις σφυρίχτρες τους και να προσποιηθούν πως δεν είδαν τίποτα από όσα έγιναν στο
χορτάρι μεταξύ του Ζιοβάνι Σίλβα ντι Ολιβέιρα του Ολυμπιακού και του Σωτήρη Κυριάκου του
Παναθηναϊκού.
ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ η ΤΑΥΤΙΣΗ
Γιατί όμως ο Αλέφαντος ταυτίστηκε περισσότερο με τον Ολυμπιακό;

Τι κοινό είχαν ο άνθρωπος αυτός με τον Δαφνοστεφανωμένο Έφηβο όπως τον έχει πλάσει ο
κόσμος στη φαντασία του μέσα από τα κατορθώματα της ομάδας και των παικταράδων που
πέρασαν από αυτήν;

Χαρακτηρισμοί που αποδίδονται στον Νίκο Αλέφαντο από τον κόσμο και έχουν καταγραφεί στο
βιβλίο του έχουν αποδοθεί επίσης για την ομάδα αυτούσιοι η σχεδόν έτσι.

Βαρύς – Σαν τη φανέλα του Ολυμπιακού που είναι βαριά και ασήκωτη.

Ηγετικός – Όπως η παρουσία της ομάδας στα περισσότερα πρωταθλήματα.

Καταιγιστικός – Όπως η επίθεση της ομάδας σε αμέτρητες στιγμές ποδοσφαιρικής πανδαισίας.

Λαϊκός – Όπως ο κόσμος του Ολυμπιακού που ταυτίστηκε μαζί του.

Νικητής – Όπως και η νοοτροπία του Πρωταθλητισμού που περιβάλει την ομάδα Θρύλο.

Ολυμπιακός – Ταυτισμένος απόλυτα με την έννοια του ονόματος και της ιδέας.

Παλικάρι – Σαν τα παλικάρια της ομάδας Θρύλος που έφτιαξε ο Μπούκοβι.

Σαρωτικός – Χιλιάδες τέτοιοι τίτλοι έχουν γραφτεί ως πρωτοσέλιδη λεζάντα σε Ελληνικές

Εφημερίδες για τον Ολυμπιακό.

Τσαμπουκάς – Θρύλε γερά με τσαμπουκά.

Φωνακλάς – Σαν τα παιδιά της Θ7 αλλα και όλων των κερκίδων που γεμίζουν από κόσμο στο
Καραϊσκάκη.

Χαλύβδινος – Πόσες φορές δεν έχουμε δει αυτόν τον τίτλο στις εφημερίδες για τον Ολυμπιακό;

Με ακόμα περισσότερες από τις παραπάνω λέξεις περίγραψε ο Γιάννης Καρατζαφέρης τον
Αλέφαντο και εγώ προσπάθησα να ταιριάξω αυτές τις περιγραφές με ταυτόσημες η παρόμοιες που
έχουν αποδοθεί στην ομάδα. Για αυτή την σχεδόν απόλυτη ταύτιση της ομάδας Θρύλου με τον
άνθρωπο Θρύλο αγάπησε ο κόσμος του Ολυμπιακού αλλα και πολλών άλλων ομάδων τον Νίκο
Αλέφαντο.

Θα προσέθετα και άλλη μια:

Αδικημένος ‐ όπως αδίκησε το Νικόλα η ζωή έτσι και μέχρι τα χρόνια που ανέλαβε ο Κόκκαλης η
ομάδα του Ολυμπιακού είχε ταυτιστεί με την αδικία, η μόνη μεγάλη ομάδα που πλήρωνε ενοίκιο, η
ομάδα που κάποιοι αποφασίζοντας και διατάσσοντας την ανάγκασαν να διώξει από την Ελλάδα το
μεγαλύτερο όπλο της το Γιώργο Σιδέρη για το Βέλγιο, για να μην πάρει άλλους τίτλους, τον Ρομαίν
Αργυρούδη για την Γαλλία , ενώ οι παππούδες μας θυμούνται τη νύχτα που ανάγκασαν τον
Μπούκοβι να φύγει από την Ελλάδα, την ομάδα που πέρασε πέτρινα χρόνια ενώ είχε Ντέταρι,
Προτάσωφ, Λιτόφτενσκο, Σάβιτσεφ και Φούνες.
Ντέταρι και Φούνες+

«Με πολεμάνε γιατί είμαι ο πρώτος. Αγαπώ με πάθος τη δουλειά μου και όλοι με φοβούνται.
Είμαι τίμιος και έχω κόντρα μου όλο το κατεστημένο»

Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 27 Ιουνίου στο Α’ Νεκροταφείο στις 13:00, ενώ η
σωρός του βρισκόταν εκεί από τις 11:00 για λαϊκό προσκύνημα. Μεταξύ των προσκυνητών ήμουν
και εγώ εκεί, για να αποδώσω τιμές σε ένα άνθρωπο που σε πολλά ταυτιζόμουν μαζί του και τον
ένιωθα δικό μου. Εκεί άκουσα δεκάδες ανθρώπους να μιλάνε για αυτόν με αγάπη και εκτίμηση ενώ
από παλιούς ποδοσφαιριστές είδα τον Κελεσίδη και τον Δομάζο καθώς και πολλούς άλλους
επωνύμους μεταξύ των οποίων και τον Αλέξη τον Κούγια. Εκεί είδα και τον Νίκο Γαβαλά Διευθυντή
τότε της Επικοινωνίας του Ολυμπιακού τον οποίο πλησίασα και του ζήτησα να τιμήσει η ομάδα τον
Αλέφαντο έστω παίζοντας το τραγούδι του στο επόμενο παιγνίδι που θα είχε το γήπεδο κόσμο
αφού υπήρχε απαγόρευση προσέλευσης των φιλάθλων λόγω του Κορωνοιού.

Το νεκροταφείο είχε πλήθος απλού κόσμου παρόλο που ο κορωνοιός έσκιαζε τους περισσοτέρους
από εμάς. Φυσικά για τον Νικόλα δεν κώλωσα και είναι ο μοναδικός επώνυμος που πήγα στην
κηδεία του αν κάτι λέει αυτό. Είχα σκοπό να τιμήσω και τον άλλο μεγάλο ταυτισμένο με τον
Ολυμπιακό τον Σάββα Θεοδωρίδη αλλα η οικογένεια του δεν έκανε ανοικτή κηδεία.

Η παρακάτω φωτογραφία είναι δική μου, προσέξτε πως ακόμα και ο νεαρός νεκροπομπός που
κρατά το φέρετρο φαίνεται πνιγμένος στη στεναχώρια, όπως και όλοι όσοι είμασταν εκεί.
Όταν έφυγε από την ζωή συλλυπητήριες ανακοινώσεις εξέδωσαν ομάδες της Super League, η
διοργανώτρια αρχή και ο υφυπουργός Αθλητισμού, Λ. Αυγενάκης.
Ο Σύνδεσμος Βετεράνων Ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού Πειραιώς, απέτισε φόρο τιμής στη
μεγάλη και ιστορική μορφή του Νίκου Αλέφαντου, του γίγαντα ποδοσφαιράνθρωπου που έφυγε
ξαφνικά από κοντά μας γεμίζοντας θλίψη τους Έλληνες φιλάθλους.

Ο Νίκος Αλέφαντος υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα και παλαιότερα μέλη του Συνδέσμου
Βετεράνων Ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού Πειραιώς συμμετέχοντας σε πολλές εκδηλώσεις. Το
Δ.Σ. εξέφρασε τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του και τίμησε με στεφάνι τον
σπουδαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή και προπονητή, που ανήκει δικαιωματικά στο πάνθεον των
μεγάλων μορφών της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΝΙΚΟ ΑΛΕΦΑΝΤΟ

Η βουβαμάρα του γηπέδου και ο αποχαιρετισμός της Θ7

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΒΑΖΑΜΕ ΠΕΤΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡ ΝΙΚΟ – σχολιασμός Γιώργου Χελάκη

Σφράγισε και παίρνει μαζί του, την εποχή του ρομαντικού ποδοσφαίρου. Αυτή που προλάβαμε κι
εμείς «του εβδομήντα οι εκδρομείς». Την εποχή, μαζί και τον Αλέφαντο, θα θυμόμαστε με
νοσταλγία….

Παίρνει μαζί του μια εποχή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια εποχή στην οποία πρωταγωνίστησε
και σε ένα βαθμό την διαμόρφωσε. Είναι η εποχή που το ποδόσφαιρο ήταν λαϊκό άθλημα. Την
εποχή που βγαίναμε στη δημοσιά, βάζαμε πέτρες για τέρματα και γυρίζαμε στο σπίτι ματωμένοι.
Τότε που η μπάλα ήταν μία, με σαμπρέλα και δίναμε μάχη να την κατεβάζουμε όταν πήγαινε στο
κυπαρίσσι ή στην στέγη κάποιου σπιτιού. Τότε που κλωτσούσαμε και έσπαζε το τζάμι στο απέναντι
σπίτι ή στην εκκλησία.

Ξέρω, εσείς θυμάστε τον Αλέφαντο στα γήπεδα με το κοντομάνικό μπλουζάκι. Ναι, αλλά δεν
γεννήθηκε εκεί ο Νίκος Αλέφαντος. Τον γέννησαν οι καταστάσεις που σας περιέγραψα νωρίτερα. Ο
κυρ‐Νίκος ήταν γέννημα θρέμμα εκείνης της εποχής, τον συνθέτουν αυτές οι εικόνες. Η αγάπη για
την μπάλα ήταν παθολογική γιατί ήταν διέξοδος από την φτώχεια την μιζέρια και την ανωνυμία.
Μπορεί να μην γέμιζε την τσέπη με λεφτά σε έκανε όμως ήρωα της γειτονιάς, αργότερα της τοπικής
ομάδας κι ίσως λίγο αργότερα της πόλης.

Σε έβγαζε από την ανωνυμία και σου έδινε υπόσταση. Σε καθιέρωνε κοινωνικά από ένα σημείο και
μετά όταν οι γονείς σου το έπαιρναν απόφαση πως είσαι διατεθειμένος να τα παρατήσεις όλα και
σαν συνεχίσεις τη ζωή σου κλωτσώντας την. Σπουδαίο ποδοσφαιρικό ταλέντο δεν ήταν ο
Αλέφαντος. Μαχητικός και δυναμικός ήταν. Παθιασμένος. Όσα δεν είχε σε τεχνική και ποιότητα τα
είχε σε παρατηρητικότητα και μελέτη. Στο Ρουφ, τον Ολυμπιακό Χαλκίδας και τον Παναιγιάλειο
έπαιξε μπάλα ο κυρ Νίκος. Κι ας ξεκίνησε από τα τσικό του Παναθηναϊκού.

Η παθολογική αγάπη του για την μπάλα τον έκανε προπονητή. Το ένστικτό του τον έστειλε στο
γήπεδο ως κόουτς όταν ολοκληρώθηκε η ποδοσφαιρική του καριέρα. Πάντα με την αίσθηση ότι
κανείς άλλος δεν ξέρει να μιλάει για μπάλα καλύτερα από τον ίδιο. Αυτός ήταν ο λόγος που
εμφανιζόταν απόλυτος μέχρι ξεροκεφαλιάς κι ας τον διέψευδαν τα γεγονότα. Μέχρι τα βαθιά
γεράματά του είχε ακλόνητη την βεβαιότητα ότι κανείς άλλος δεν ήξερε την μπάλα καλύτερα από
εκείνον.

Το είπαν ασυμβίβαστο και ανυπότακτο. Στην ουσία ήταν απόλυτος και ξεροκέφαλος. Επίμονος και
εγωιστής. Ένας άνθρωπος παθιασμένος με την μπάλα. Που εξαφάνισε τις όποιες οικονομίες του
για να πάει στο εξωτερικό και να παρακολουθήσει τις προπονήσεις του περίφημου Ερνστ Χάπελ με
το Αμβούργο. Με το καύσιμο που έβαλε στο προπονητικό του ρεζερβουάρ στην δεκαετία του
εβδομήντα πορεύτηκε για τρεις δεκαετίες μετέπειτα ο Νίκος Αλέφαντος.

Ήταν λάτρης της μπάλας στην πιο αυθεντική μορφή της. Ήταν λαϊκός άνθρωπος κι ανεπιτήδευτος.
Ήταν αθλητικός τύπος, έτρεχε μέχρι λίγους μήνες πριν όταν τον πρόδωσε η καρδιά του. Μια καρδιά
αφιερωμένη στο ποδόσφαιρο. Ναι, ήταν λάτρης του Ολυμπιακού κι έφυγε με το μαράζι ότι καμιά
από τις τρεις φορές που κάθισε στον πάγκο του δεν αξιώθηκε να πανηγυρίσει κάποιο τίτλο.

Κι είναι αλήθειά πώς αν ο Δούρος είχε δει το κτύπημα του Κυριάκου στον Ζιοβάνι θα είχε γραφτεί
διαφορετικά η ιστορία για τον Αλέφαντο. Κι έτσι όμως, χωρίς αγιογραφήσεις και κατά συνθήκη
υπερθετικούς, σφράγισε την εποχή του. Την ρομαντική εποχή του ποδοσφαίρου. Αυτή που
προλάβαμε κι εμείς του εβδομήντα οι εκδρομείς. Την εποχή , μαζί και τον Αλέφαντο, θα θυμόμαστε
με νοσταλγία….

Σύμφωνα με τον οικογενειακό ιατρό του, Παναγιώτη Χλωροκώστα, ο Νίκος Αλέφαντος απεβίωσε
λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας, καθώς εμφάνισε τις τελευταίες εβδομάδες σημαντική και
ταχεία επιδείνωση. Παρέμεινε, όπως επιθυμούσε, στην οικεία του, ανάμεσα στους δικούς του
ανθρώπους του.

Το ιατρικό ανακοινωθέν:

"Ο Νίκος Αλέφαντος απεβίωσε σήμερα 23/6/2020 λόγω διατατικής μυοκαρδιοπάθειας. Παρά την
ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή και την υπόλοιπη υποστήριξη των θεραπόντων ιατρών,
εμφάνισε τις τελευταίες εβδομάδες ταχεία επιδείνωση. Παρέμεινε, όμως, όπως επιθυμούσε την
οικεία του ανάμεσα στους δικούς του ανθρώπους, την πολυαγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά και τα
εγγόνια του.

Ο οικογενειακός ιατρός,

Παναγιώτης Χλωροκώστας".
Από άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου για τον Αλέφαντο την επόμενη της κηδείας του.

Χθες το πρωί στο πρώτο νεκροταφείο πλήθος κόσμου αποχαιρέτισε τον Νίκο Αλέφαντο. Δεν
αποτελεί φυσικά έκπληξη: η δημοφιλία του δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Θα λεγα μάλιστα ότι το
γεγονός ότι ήταν τόσο δημοφιλής, προκάλεσε τις τελευταίες μέρες και μια μεγάλη συζήτηση στα
Social media για την προσφορά του στο ίδιο το ποδόσφαιρο. Διάφοροι βρήκαν την ευκαιρία να
γράψουν ότι δεν ήταν καλός προπονητής, ότι δεν πρόσφερε τίποτα στο άθλημα, ότι με τη
συμπεριφορά του δημιούργησε ένα χαρακτήρα πολύ ξένο από αυτό που είναι η ευρωπαϊκή εικόνα
του προπονητή όπως την ξέρουμε κτλ. Αυτές οι αιτιάσεις δημιουργούν και μια συζήτηση για το
ποιος είναι ο ρόλος του προπονητή, πως μετρά κανείς την επιτυχία του και πως ένας προπονητής
φτάνει τελικά σε ένα είδος καταξίωσης. Η ζωή του Αλέφαντου (και το ίδιο το life style του)
προσφέρθηκε πολλές φορές για αυτού του είδους τον προβληματισμό. Ο μακαρίτης μας δίνει την
ίδια ευκαιρία και με την φυγή του.
Ο Γ.Γ. των Παλαιμάχων του Ολυμπιακου Αντωνης Γλυκας αποχαιρετά ένα φίλο

Οι λάθος συγκρίσεις

Πρώτα από όλα θα θελα να πω σε πολλούς που κάνουν συγκρίσεις ανάμεσα σε ξένους προπονητές
και στους προπονητές της γενιάς του Αλέφαντου ότι στην Ελλάδα του 60΄του ΄70 ακόμα και του ’80
είναι σπάνιο κάποιος να βγάζει το ψωμί του από την προπονητική και η προσφορά του να
αναγνωρίζεται ως σημαντική σε ό,τι έχει να κάνει με το αποτέλεσμα μιας ομάδας. Κανείς σχεδόν
δεν θυμάται ποιοι ήταν οι προπονητές του Ολυμπιακού όταν το ’60 η ομάδα κατέκτησε τα έξι
συνεχόμενα πρωταθλήματα. Ελάχιστοι γνωρίζουν ποιος έδινε οδηγίες στον Νεστορίδη και είναι
μάλλον απίθανο να βρεις κάποιον να σου πει δυο προπονητές του ΠΑΟ μέχρι το 1970 που δεν
λέγονται Πούσκας και Μπόμπεκ. Οι πιο πολλοί της γενιάς του Αλέφαντου έκαναν τη δουλειά του
προπονητή είτε παριστάνοντας τους προπονητές (ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων ήταν κάτι
σαν γενικοί αρχηγοί που έφτιαχναν μια σύνθεση μαζί με τον πρόεδρο) ή ήταν εισοδηματίες που
έχοντας λύσει πολλά από τα προβλήματα τους δούλευαν από χόμπι. Η δε «προπονητική» για τους
περισσότερους άρχιζε και τελείωνε στη σύσταση της ενδεκάδας: άλλωστε μέχρι τις αρχές του 70
δεν επιτρέπονταν και αλλαγές στη διάρκεια του αγώνα. Αυτό το επισημαίνω για να γίνει κατανοητό
τι είδους δουλειά διάλεξε να κάνει ο Αλέφαντος όταν ανέλαβε τον Αστέρα Εξαρχείων στα τέλη της
δεκαετίας του 60.

Χωρίς σοβαροφάνεια

Ο Αλέφαντος ήταν από τους πρώτους που δούλεψε με δικούς του γυμναστές, που καταλάβαινε την
αξία της προπόνησης και ενδιαφερόταν για το πως αυτή θα είναι αγαπητή στους παίκτες. Ήταν από
τους πρώτους που έκανε τακτική σε πίνακα, που είχε λόγο για το ποιος θα μείνει ή το ποιος θα
φύγει σε μια ομάδα, που μπορούσε να εξηγήσει σε ένα δημοσιογράφο γιατί πήρε μια απόφαση: το
έκανε με μια γλώσσα πολύ δική του και σαφώς λαϊκή, πράγμα που τον ξεχώριζε από πολλούς που
προσπαθούσαν να μοιάζουν με καθηγητές δικαιολογώντας την παρουσία τους με κάμποση
σοβαροφάνεια. Σήμερα όλα αυτά ακούγονται λίγα – στη δεκαετία του ‘70 που άρχισε να
συζητιέται ο Αλέφαντος ήταν πρωτοποριακά. Η αλήθεια είναι πως ο μακαρίτης απολάμβανε την
προσοχή που τραβούσε: ο χωρίς προηγούμενο χειμαρρώδης λόγος του π.χ. (μια από τις αιτίες που
πολλοί τον αγάπησαν) έγινε σήμα κατατεθέν. Με τον καιρό άρχισε να μιλά πιο πολύ, να δίνει
συνεντεύξεις, να κάνει κρίσεις για συναδέρφους του (κάτι άλλο στον καιρό του σχεδόν
ανεπίτρεπτο) και φυσικά να τα βάζει ανοιχτά και με δημοσιογράφους. Έχει έρθει στα χέρια με
τουλάχιστον τρεις διάσημους της δεκαετίας του ‘80 και για πάνω από δύο χρόνια ο Φίλαθλος δεν
έγραφε το όνομά του με εντολή του διευθυντή του. Αυτό το σημειώνω για να γίνει κατανοητό πως
οι εκρήξεις του δεν ήταν θεατρικές παραστάσεις, αλλά αληθινά ανθρώπινα ξεσπάσματα που είχαν
και κόστος προσωπικό. Στις πιο πολλές από τις ιστορίες του ο Αλέφαντος πρωταγωνιστεί ως
προπονητής: αν άλλοι της γενιάς του δεν έχουν ανάλογες ιστορίες είναι και γιατί δεν
αναλαμβάνουν τον ρόλο του προπονητή, αλλά απλά τον υποδύονται.

Οι χρήσιμες αναστατώσεις

Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Πρόσφερε ή όχι στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Και ποια είναι ακριβώς η
προσφορά ενός προπονητή; Κι έφερε κάτι νέο; Ξεκινώντας από το τελευταίο θα έλεγα ότι έφερε
αρκετά, αλλά αυτό είναι το λιγότερο που έχει σημασία. Αυτό που μετρά είναι ότι χωρίς αυτόν το
ποδόσφαιρό μας θα ήταν φτωχότερο, κι αυτό μπορείς να το πεις για λίγους Έλληνες προπονητές
εκείνης της εποχής: ακόμα και οι αναστατώσεις που προκαλούσε έκαναν στα χρόνια του την
ποδοσφαιρική καθημερινότητά μας περισσότερο ενδιαφέρουσα – αλλά ας πούμε ότι εγώ είμαι
βλαμμένος κι ότι άλλοι με τις ιστορίες του δεν διασκέδαζαν κι ας το αφήσουμε στην άκρη.

Και χωρίς τις ιστορίες και τις ατάκες του ο Αλέφαντος έκανε πολλά. Έχτισε εξαιρετικές σχέσεις με
σπουδαίες παίκτες, βοήθησε αρκετούς να γίνουν καλύτεροι, παρουσίαζε σχεδόν πάντα ομάδες
ιδιαίτερα μαχητικές, ήταν εξαιρετικός εμψυχωτής και πάντα προσπαθούσε να παραμείνει
μοντέρνος. Δεν κέρδισε βέβαια τίτλους, που στο μυαλό κάποιων θα τον καταξίωναν και τον έφαγε
το μαράζι γιατί ο Δούρος κατά τη γνώμη του τον αδίκησε, αλλά επιστρέψτε μου όλα αυτά να τα
θεωρώ επιπόλαιες κρίσεις: στην πραγματικότητα ποτέ του δεν ανέλαβε μια ομάδα που να είχε
μεγάλες πιθανότητες να κερδίσει το πρωτάθλημα. Ακόμα και τα περάσματα του από τον
Ολυμπιακό έγιναν σε στιγμές που η ομάδα ήταν μακριά από την κορυφή και κυνηγούσε ανατροπές
και θαύματα. Είναι περισσότερο σωστό να λέει κανείς ότι δεν έχασε τίποτα, παρά ότι δεν κέρδισε
τίποτα.

Οι καλοί είναι σπάνιοι

Αν καλός προπονητής είναι μόνο όποιος κερδίζει τότε καλοί προπονητές είναι ελάχιστοι. Η δική μου
εντύπωση είναι ότι, στην Ελλάδα ειδικά, σπανιότατα η παρουσία ενός προπονητή είναι καταλυτική
για μια επιτυχία: λίγοι, πολλοί λίγοι, μπορούν να ισχυριστούν ότι υπήρξαν πραγματικά το μυστικό
μιας επιτυχίας. Η επιτυχία στην Ελλάδα εξαρτάται πιο πολύ από τη διοικητική δύναμη και
οργάνωση, από την σοβαρότητα του συλλόγου, από τους ποδοσφαιριστές φυσικά. Από όλες τις
ιστορίες του Αλέφαντου μου αρέσει μια που δείχνει το μέτρο της ικανότητας του (της όποιας…)
αλλά και την αδικία των κρίσεων που συχνά του θόλωνε το μυαλό. Την πρώτη φορά που πήγε στον
Ολυμπιακό ο Σταύρος Νταϊφάς του είπε πως η ομάδα έχει μείνει πίσω στο πρωτάθλημα και πως για
τον ίδιο σημαντικός στόχος θα ήταν να κερδίσει την αγάπη των παικτών. Μετά από ένα Ολυμπιακός
– ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη σκόραρε ο Αναστό με ψαλιδάκι κι αντί όλοι οι παίκτες να πάνε στον
σκόρερ, που έχει «ζωγραφίσει» ένα αριστούργημα, πήγαν (με πρώτο τον Αναστόπουλο) κι
αγκάλιασαν τον προπονητή τους! Κι ο Νταϊφάς είπε στο τέλος πως η σκηνή αυτή του προκάλεσε
θλίψη, γιατί γκολ έβαλε ο Αναστό κι όχι ο Αλέφαντος!

Σε τέτοιες συνθήκες έχτισε τον όποιο μύθο του ο Αλέ. Ακόμα και ως σόουμαν διάλεξε να μην τον
αγαπάνε όλοι και για αυτό υπήρξε και συχνά και άδικος με ανθρώπους: η αδικία ατσαλώνει. Το να
σε αγαπάνε για τίτλους ή γιατί είσαι καλός στις δημόσιες σχέσεις είναι εύκολο. Το να σε αγαπάνε
(όσοι σε αγαπάνε…) γιατί είσαι αυτός που είσαι είναι πιο δύσκολο. Και πιο σπάνιο…
Η λαϊκή μούσα για την εκλογή του αγαπημένου νεκρού να εγκαταλείψει την
όμορφη ζωή και να ζήσει στον Κάτω Κόσμο, κάνοντας σύγκριση των δύο
Κόσμων

Ήρεμος και γνωρίζοντας πως έρχεται το τέλος είπε στην γυναίκα του, «έρχονται να με πάρουν»

Ίσως εννοούσε τους παικταράδες της δικής του εποχής, αυτούς που είδε και θαύμασε, αυτούς που
έφυγαν πρώτοι, ίσως εννοούσε τον φύλακα άγγελο του που μονο αυτός που φεύγει μπορεί να δει.

Λόγια του Αγίου Παισίου: “Η σωσμένη ψυχή, όταν ετοιμάζεται να βγει από το σώμα, από την ύλη,
βλέπει τον Άγγελό της και ήρεμα αποχωρίζεται από το σώμα. Την 40ή ημέρα ο Άγγελος την
παρουσιάζει στον Κύριο. ”
ΕΝΑ ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Νίκος Αλέφαντος γεννήθηκε λίγο πριν τον πόλεμο το 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα
Εξάρχεια.

Έχει γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου τόσο σαν
παίκτης όσο και σαν προπονητής, έχοντας αγωνιστεί και προπονήσει τις περισσότερες Ελληνικές
ομάδες.

Ο ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ
Ξεκίνησε τη μπάλα μικρός αρχίζοντας την καριέρα του από τον Αστέρα Εξαρχείων. Στη συνέχεια
αγωνίστηκε με τη φανέλα των ΠΑΟ Ρουφ(1952‐56), Παναθηναϊκού 56, ΑΕ Χαλανδρίου (1957‐58),
Ολυμπιακού(καλοκαίρι 1958), Ατρομήτου Πειραιώς (καλοκαίρι 1959‐63), Ολυμπιακού Χαλκίδας,
Παναιγιαλείου(1964‐67), Πανελευσινιακού(1967‐68) και Βύζαντα Μεγάρων(1968‐69) όπου το 1969
ολοκλήρωσε την καριέρα του.

Αποκόμματα εφημερίδος που μαρτυρά το πέρασμα του Αλέφαντου από τον ΠΑΟ το 1956
Το καλοκαίρι του 58 μεταγράφηκε στον Ολυμπιακό, την ομάδα που λάτρεψε και υποστήριζε με
πάθος μέχρι το τέλος. ΕΝΩ στον Πειραιά έμεινε μόλις μια σεζόν (1958‐1959), αγάπησε την ομάδα
του Πειραιά όσο καμία άλλη

Ως ποδοσφαιριστής αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή και γενικά οι περιγραφές του τύπου μιλούσαν
για έναν παίκτη με πολύ ταλέντο και με προοπτικές εξέλιξης.

Στον Παναιγιάλειο, είχε την πιο παραγωγική του περίοδο με 54 συμμετοχές και 13 γκολ

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ
Σαν προπονητής κάθισε στον πάγκο συνολικά 29 διαφορετικών ομάδων.

Συγκεκριμένα:

Αστέρα Εξαρχείων, ΠΑΟ Ρουφ, ΠΑΣ Γιάννινα, Πιερικού, ΟΦΗ, Καστοριάς, Κόρινθου, Δόξα Δράμας,
Ολυμπιακού, Πανιώνιου, Εθνική Ενόπλων, Ηρακλής, ΑΕΚ, Ηρακλής, ΠΑΟΚ, Απόλλων Καλαμαριάς,
ΑΕ Λάρισας, Ιωνικού Νικαίας, Καλαμάτας, Ξάνθης, ΑΠΟΕΛ, Ανόρθωση (Κύπρος), ΗΛΤΕΞ Λύκοι,
Εθνικού, Προοδευτικής, Παναχαϊκής, Παναργειακού, Εθνικού Αστέρα και Φωστήρα.

Ντεμπούταρε με τον Αστέρα Εξαρχείων το 1969, όμως τις μεγαλύτερες επιτυχίες του τις είχε με τον
ΠΑΟ Ρουφ μια μικρή ομάδα‐αουτσάιντερ που έφτασε να διεκδικεί την άνοδο μέχρι την τελευταία
αγωνιστική – που λίγο έλειψε να προβιβάσει στην μεγάλη κατηγορία.

Τον ΠΑΣ Γιάννινα τον ανέβασε για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου στην Α’ Εθνική το 1973‐
1974). Με τον Πιερικό την αμέσως επόμενη χρονιά, 1974‐1975 επανέλαβε το θαύμα της ανόδου
στην Α’ Εθνική, με τον Ηρακλή (1985 – κέρδισε και τους τρείς “μεγάλους” στη Θεσσαλονίκη και η
ομάδα τερμάτισε στην 3η θέση, ενώ για να πάρει η ΑΕΚ το Ευρωπαϊκό εισιτήριο στο μπαράζ έγιναν
σημεία και τέρατα), τον ΑΠΟΕΛ με τον οποίο έχει κατακτήσει τον μοναδικό του τίτλο, το κύπελλο
Κύπρου το 1996‐1997.

Ειδική μνεία φυσικά πρέπει να γίνει στη μεγάλη αγάπη του Νικόλα, τον Ολυμπιακό, στον οποίο
εργάστηκε τρείς φορές, τρείς διαφορετικές δεκαετίες, ακριβώς κάθε 10 χρόνια, σαν… κομήτης,
δίνοντας μεταφυσική χροιά στη σχέση του με την ομάδα. Η αρχή έγινε το 1983‐1984, ακολούθησε
το 1993‐1994 και η τελευταία φορά (και τελευταία φορά του Αλέφαντου σε πάγκο ομάδας) το
2003‐2004. Κοινό συστατικό είναι ότι και τις τρείς φορές ο Ολυμπιακός βρισκόταν σε δύσκολη
κατάσταση.

Συγκεκριμένα την σεζόν 1983‐1984 όπου ο Γιώργος Βαρδινογιάννης γνωστός και ως Ρίνγκο
εξουσίαζε ως απόλυτος άρχοντας το Ελληνικό Ποδόσφαιρο και την ΕΠΟ, το 1993‐1994 εν μέσω
πέτρινων χρόνων και το 2003‐2004, μια χρονιά που κόντρα σε κάθε λογική ο Ολυμπιακός με τον
Αλέφαντο στον πάγκο λίγο έλειψε να κάνει την απόλυτη ανατροπή και να κατακτήσει τον τίτλο.

Όχι μόνο λοιπόν ο Ολυμπιακός ήταν σε κακό φεγγάρι τις τρεις αυτές περιόδους της ποδοσφαιρικής
μας ιστορίας, αλλά ενώ ο Αλέφαντος τα πήγε καλά στον πάγκο της ομάδας και έφερε
αποτελέσματα, ο Παναθηναϊκός έκανε νταμπλ και τις τρείς αυτές σεζόν. Αξιοσημείωτο να
τονίσουμε πως ο Αλέφαντος με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό έχει μόλις μία ήττα, στον τελικό του
Κυπέλλου Ελλάδας το 2004 ! Ο Αλέφαντος συνολικά σε 43 παιχνίδια που έχει καθίσει στον πάγκο
του Ολυμπιακού έχει 27 νίκες, 9 ισοπαλίες και 7 ήττες.

Πέρασε και από την Κύπρο κατακτώντας το κύπελλο με τον ΑΠΟΕΛ το 1996‐97 αλλά και από την
Ανόρθωση αρχές της δεκαετίας του 1990.
Σχεδόν σε όλες τις ομάδες είχε παράπονα για τις επεμβάσεις των παραγόντων στο έργο του και
όταν θεωρούσε πως οι εντολές τους τον υπονόμευαν η τον αδικούσαν γινόταν ΧΕΙΜΑΡΟΣ

Χαρακτήρισε «Χίτλερ και Χιροχίτο» τον Νταϊφά επειδή «μού επέβαλε να παίζει ο Γούναρης κι όχι ο
Ξανθόπουλος». Όταν απολύθηκε από τον ΟΦΗ είπε τον διάδοχο του Εηκε Γκέραρντ «μαθητευόμενο
μάγο που θα φύγει σε 3 μήνες».

Δάγκωσε χέρι αστυνομικού, όταν του επέβαλε να καθίσει στον πάγκο.

Μπήκε φυλακή για τις ποδοσφαιρικές του παρεκτροπές.

Από το χώρο του Ποδοσφαίρου μονο αυτός ως προπονητής και ο Κούδας ως ποδοσφαιριστής
καταξιωθήκαν στο λαϊκό πεντάγραμμο και έγιναν τραγούδι στην Ελλάδα.

Συντετριμμένος στην αμίμητη συνέντευξη με την Έλλη Στάη, παρακαλούσε σχεδόν κλαίγοντας
«γιατί δεν βγαίνει ο Δούρος στο τηλέφωνο, κυρία Στάη μου;»,

Το βάρος της αδικίας του κατέστρεψε το ποδοσφαιρικό όνειρο, ένα τίτλο με την αγαπημένη του
ομάδα τον Θρύλο.

Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Σταύρος Νταϊφάς απονέμει αναμνηστικό δώρο στον Ν. Αλέφαντο

Το βάρος της δικαιοσύνης είναι όμως η αναγνώριση και η αγάπη του κόσμου του Ολυμπιακού,
και άλλων ομάδων αλλα κυρίως όσων γνωρίζουν ποδόσφαιρο για την αξία του.
Η ΦΤΩΧΙΑ, ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΕΦΕΡΕ ΣΑΝ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ ΤΟΝ ΑΛΕΦΑΝΤΟ
Ο Γιάννης Καρατζαφέρης περιγράφει τα χαρακτηριστικά του αγαπημένου μας Νικόλα, τα οποία τον
προλογούν στο βιβλίο του. Πιστεύω πως παραθέτοντας μερικές σελίδες που βρήκα στο διαδίκτυο
από τα ρομαντικά χρόνια θα σας κεντρίσω το ενδιαφέρον να το αγοράσετε και έτσι να τον τιμήσετε.
Έχω στη συλλογή μου το βιβλίο του Νίκου Αλέφαντου – ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ.

Θεωρώ πως όποιος αγαπάει τον Αλέφαντο θα το αγοράσει, θα δει μέσα από τις σελίδες του μια
άλλη εποχή, την πάλη ενός φτωχόπαιδου που δεν μπορούσε να μορφωθεί και ότι κατέκτησε με το
σπαθί του κατόπιν το γκρέμισε με βέλη που έφευγαν από το στόμα του, γιατί Αλέφαντος και
διπλωματία δεν πήγαιναν μαζί. Αν δεν είχε αυτό το ελάττωμα πιστεύω πως θα ήταν ο κορυφαίος
προπονητής στην Ελλάδα defacto.

Οι ιστορίες που περιγράφει μέσα ο Νίκολας είναι συναρπαστικές και αφού το ξεκινήσεις δεν
μπορείς παρά να το τελειώσεις μονορούφι.

Ας δούμε τι έγραψε ο Ηλίας Αναστασιάδης όταν διάβασε το βιβλίο του ενώ με μπλε είναι δικές μου
παρεμβάσεις:

«Δυό πράγματα δεν μπορεί να βγάλει από πάνω του ο Νίκος Αλέφαντος. Το κόκκινο κοντομάνικο
όταν κάθεται στον πάγκο και το βαθύ, λαϊκό του παράπονο όλο τον υπόλοιπο καιρό.

Στην αυτοβιογραφία του, 'Τα Πάντα Όλα', την οποία επιμελήθηκε ο Γιάννης Καρατζαφέρης, ο
Αλέφαντος επιδεικνύεται σε μια λεπτομερέστατη καταγραφή των πεπραγμένων του ως παίκτης και
ως προπονητής.

Από τον Αστέρα Εξαρχείων μέχρι τον Βύζαντα Μεγάρων ως γκολτζής που κατάφερνε 30‐35 γκολ
κάθε σεζόν και από τον Αστέρα Εξαρχείων (πάλι) ως τον Ολυμπιακό, ως προπονητής που εφήρμοσε
πρώτος στον πλανήτη (!) το 5‐3‐2.

Το βιβλίο ρέει εύκολα (όπως ακριβώς περίμενες), ο Αλέφαντος είναι χείμαρρος (όπως ακριβώς
περίμενες), ενώ υπάρχει ολόκληρο κεφάλαιο για τον διαιτητή Δούρο

Αυτό που νιώθεις νωρίς, ήδη από τις 30‐40 πρώτες σελίδες είναι η εικόνα πίσω απ' όλο αυτό.
Καθισμένοι σε ένα τραπεζάκι, με λίγο ούζο και 5‐6 ελίτσες, ο Γιάννης Καρατζαφέρης καταγράφει
την κουβέντα με ένα Olympus recorder και ο Νίκος Αλέφαντος εξιστορεί τη ζωή του με το βλέμμα
να ταξιδεύει.

Αν σε κάτι δεν πρόκειται ποτέ να σε απογοητεύσει ο κυρ‐Νίκος είναι στον πλούτο της λεπτομέρειας
στην αφήγησή του. Τι κι αν μετράει πάνω από 30 διαφορετικές προπονητικές θητείες; Θυμάται για
ΚΑΘΕ ομάδα του ποιος έπαιζε έξω δεξιά, ποιος έκλινε στο κέντρο όταν έχαναν τη μπάλα, ποιος ήταν
φουνταριστός, ποιος ήταν άτεχνος, ποιος ήθελε "18 χρόνια για να κάνει τα 100 μέτρα", πόσα
σάμαλι είχε το γραφείο του προέδρου του ΠΑΟ Ρουφ όταν τον κάλεσε για μεταγραφή.

Πιθανώς να είχε φωτογραφική μνήμη σκέφτομαι εγώ κάτι που κανένας όμως δεν έχει αναφέρει για
αυτόν.

Θυμάται τέτοια επικά, τα λέει στον Γιάννη Καρατζαφέρη κι αυτός τα γράφει στο βιβλίο.

"Χαμός, χαμός, τους διέλυσα, δεν έχουν ξαναγίνει αυτά..."

Δεν έχω εικόνα για το πώς πάνε οι πωλήσεις του βιβλίου, αλλά είμαι βέβαιος πως αν συνοδευόταν
από το original ηχητικό ντοκουμέντο της συνέντευξης, θα γινόταν χαμός. Χαμός. Το ουσιαστικό
'χαμός' εμφανίζεται περισσότερες φορές από οποιοδήποτε άλλο σε αυτό το βιβλίο. Ούτε το
ουσιαστικό 'Ολυμπιακός', ούτε το 'Κόκκαλης' τέτοιο σουξέ.

Ο Νικόλας ήθελε να προξενεί χαμό με την απόδοση της ομάδας του.

Σύμφωνα με τα γεγονότα, οι ομάδες του Αλέφαντου έπαιξαν πάντα μπαλάρα και οι απολύσεις‐
απομακρύνσεις από τις ομάδες που προπόνησε είχαν πάντα μη ποδοσφαιρικά αίτια:

Από την ΑΕΚ έφυγε γιατί έκανε τον μεγάλο πια Μαύρο αλλαγή στο 80' και η κερκίδα ξεσηκώθηκε. Η
πρώτη θητεία του στον Ολυμπιακό τέλειωσε γιατί ο Νταϊφάς δεν του συγχώρεσε ότι άφηνε στον
πάγκο τον Γούναρη. Από τον ΟΦΗ, αποχώρησε οικειοθελώς, αφού έσπασε το αμάξι ενός
ποδοσφαιριστή, επειδή εκτέλεσε ένα πέναλτι που έπρεπε να χτυπήσει άλλος και το έχασε.

Έφυγε επίσης επειδή κέρδισε με τον ΟΦΗ σε φιλικό τον ΠΑΟ με 3‐1 ενώ ο Βαρδινογιάννης όπως
ισχυρίστηκε του ζήτησε να χάσει για να πάρουν θάρρος οι παίκτες του ΠΑΟ για το παιγνίδι του
πρωταθλήματος συμπληρώνω εγώ για την δεύτερη φορά που πήγε στον ΟΦΗ

Πάντως, η πιο απίστευτη ιστορία απόλυσης από ομάδα είναι αναμφίβολα εκείνη από την
Καλαμάτα στο στάδιο της προετοιμασίας(!), μετρώντας δηλαδή λιγότερο από δύο μήνες στο τιμόνι
της. Η ομάδα είχε πάει στην Αγγλία για προετοιμασία και σε ένα φιλικό με την δυνατή και πλούσια
τότε Λούτον, η Καλαμάτα κατάφερε να προηγηθεί 2‐0 πριν το ματς λήξει ισόπαλο 2‐2.

Ενθουσιασμένος ο Αλέφαντος από την εμφάνιση, πλησιάζει τον πρόεδρο Παπαδόπουλο μετά το
ματς και του ζητά τις εντυπώσεις του.

"Του λέω 'Πώς την είδες την ομάδα;'. Και μου απαντά 'Το αράουτ να φτιάξεις! Δεν μου άρεσε...'. Το
είπε αυτό γιατί σε ένα αράουτ ο Παπαϊωάννου είχε κάνει λάθος αράουτ και ο διαιτητής το έδωσε
επανάληψη υπέρ των Εγγλέζων! (....) Τρελάθηκα. Του λέω ΄δηλαδή τέτοια μπάλα, 30.000 κόσμος,
αποθέωση 2‐0, 2‐2 με τη Λούτον, ομαδάρα, αυτά τα είδες ή μόνο το αράουτ του Παπαϊωάννου
είδες; Ή τελείως άσχετος από μπάλα είσαι ή επίτηδες το κάνεις!' του απαντώ και πάει και λέει του
Μάραντου (σ.σ. διοικητικός παράγοντας της ομάδας) να πάω να με αποζημιώσει και να απολυθώ"

"Αλέφαντε, είσαι παλικάρι". Ναι, είσαι και διαβασμένος προπονητής

Μεγάλο κομμάτι της τακτικής, των σημειώσεων και της 'ποικιλίας στις προπονήσεις', ο Αλέφαντος
το έφερε από τα όντως πολλά ταξίδια που έκανε στο εξωτερικό για να μάθει δίπλα σε κορυφαίους
κόουτς.

Για άλλους, καβαλούσε τα κάγκελα για να βλέπει μέσα στο προπονητικό, με άλλους (βλέπε Χάπελ)
είχε εξαιρετική επαφή και πήγαινε ως επίσημος προσκεκλημένος για να παρακολουθήσει
προπονήσεις και παιχνίδια. Κι όταν λέμε 'πήγαινε', εννοούμε 'καθόταν συνήθως 20‐30 μέρες'. Στο
ξεκίνημα της προπονητικής του καριέρας, ο Μπόμπεκ του Ολυμπιακού του έδινε συμβουλές και τον
άφηνε να κρατά σημειώσεις.

Ο Αλέφαντος ήταν ο πρώτος Έλληνας coach που σε άφηνε να μπεις και να δεις κάποιες
προπονήσεις του.

Ο Αλέφαντος δεν έχει κανένα πρόβλημα να παραδεχτεί στο βιβλίο του ότι είναι προληπτικός.
Χρόνια πριν το κόκκινο κοντομάνικο μπλουζάκι που πολυκαίριζε πάνω του, μας αποκαλύπτει ότι
είχε έρωτα με μια μακρυμάνικη μάλλινη μπλούζα την οποία δεν έβγαλε ούτε στα μέσα Ιουνίου,
όταν έπαιζε την άνοδο με μια ομάδα του τοπικού.

Για το κλασικό κόκκινο κοντομάνικο, με το οποίο τον συνδέσαμε τα τελευταία 20 χρόνια, ο

Αλέφαντος θα πει στο βιβλίο ότι το κόκκινο χρώμα τον έκανε να αισθάνεται σαν ταύρος, ότι δεν
μπορούσε να αποχωριστεί το μπλουζάκι.

Σε άλλες μαγικές εκφάνσεις του πόσο προληπτικός είναι, ο κυρ‐Νίκος θυμάται μια φορά που δεν
έδωσε επίτηδες το χέρι του στον προπονητή του Πανιωνίου, Μάρκοβιτς. Όπως τον είχαν
ενημερώσει, μια γριά είχε 'διαβάσει' το χέρι του Μάρκοβιτς και είχε σκοπό, μέσω χειραψίας, να
μεταφέρει όλη την κακοτοπιά στον Αλέφαντο.

Ο Δούρος, ο Μπάγεβιτς, ο Κόκκαλης και ο Ρεχάγκελ

Η ιστορία του 2‐2 στη Λεωφόρο με Κυργιάκο, Τζιοβάνι, Δούρο είναι αυτή που έρχεται προς το τέλος
του βιβλίου για να βγάλει και να αποτυπώσει σε στάμπα όλο τον πόνο που κουβαλάει ο Αλέφας
στην μέχρι εκείνο το κεφάλαιο αφήγησή του.

Θαρρείς ότι όλα τα 'χαμός', 'μπαλάρα', 'δεν ξανάγινε', 'τους τελείωσα' που έχεις διαβάσει ως εκεί
τα είπε για να εξιλεωθεί για το πρωτάθλημα που δεν πήρε ποτέ. Για το πρωτάθλημα που του
στέρησε ο Δούρος όπως επιμένει ο ίδιος.

Όχι έτσι ήταν, διαφωνώ με την κριτική του, στην πράξη ο Αλέφαντος ήταν νικητής

"Ποτέ δεν έπεσε ομάδα μου", "αν έπαιρνα το πρωτάθλημα, ο κύριος Κόκκαλης θα με άφηνε στον
πάγκο και την επόμενη σεζόν", "μετά το 2‐2 με περίμενε 3.000 κόσμος στου Ρέντη να με
αποθεώσει", αλλά το παράπονο, ο πόνος, το δίκιο που τον πνίγει, εκεί, δεν έφυγαν λεπτό.

Αλήθεια ήταν κύριε Αναστασιάδη, ο Αλέφαντος είτε ανέβαζε είτε έκανε τις ομάδες καλύτερες, ποτέ
δεν έπεσε ομάδα του.

Μπορεί ο Σάββας Θεοδωρίδης να τον κατηγόρησε δύο φορές στη θητεία του στον Ηρακλή για
δημόσιες σχέσεις, αλλά αυτό που προκύπτει από το βιβλίο είναι ότι από τον Αλέφαντο που ανέλυε
8 συστήματα σε 10 δευτερόλεπτα, το μόνο που έλειπε ήταν ο τρόπος, ο λόγος, το τακτ.

Τίμιος, δίκαιος, διορατικός, λάτρης των χαμηλόμισθων, φιλότιμων ποδοσφαιριστών και hater των
πανάκριβων μεταγραφών, ο Νίκος Αλέφαντος έβγαλε το βιβλίο από μέσα του με μια ανάσα.

Στα τελευταία κεφάλαια, μιλά για Μπάγεβιτς ( "καλός προπονητής, αλλά έμεινε στάσιμος στο 4‐4‐
2"), Ρεχάγκελ ( "πολύ καλός, είχε κάνει θαύματα και πριν την Εθνική του 2004") και Κόκκαλη
("φοβερός άνθρωπος, δεν μου ζήτησε ποτέ τίποτα, δεν παρενέβαινε στο έργο μου κι εγώ δεν του
ζήτησα ποτέ λεφτά, του είπα 'δώσε μου ό,τι νομίζεις").

Επιστρέφω και κλείνω με ένα περιστατικό που απογειώνει το 'του έλειπε ο τρόπος και ο λόγος' που
έγραψα πιο πάνω.

Ο Ηρακλής παίζει ένα πολύ σημαντικό ματς και ο φίλος του, Ανδρέας Μαζαράκης, επισημαίνει στον
Αλέφαντο ότι το μόνο που του λείπει είναι ο λόγος. Ο Αλέφαντος το ξέρει. " Και τι να τους πω να
τους εμψυχώσω;", ρωτάει τον Αντρέα. Τότε, ο Αντρέας του μιλάει για το έπος των Σπαρτιατών
απέναντι στους Πέρσες. Ο Αλέφαντος μπαίνει στ' αποδυτήρια και αρχίζει: "Αυτοί οι ήρωες ήταν 300
και τα έβαλαν με τον Ξέρξη και τον Αρταξέρξη, με 500.000 Πέρσες".

Ο Ηρακλής κέρδιζε με 3‐0 από το 20λεπτο. »

Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΚΚΑΛΗΣ: “Ο Νίκος είναι φίλος, θεωρώ πως ο Νίκος είναι από τους μεγαλύτερους
γνώστες του ποδοσφαίρου που έχω γνωρίσει και εκτός από σύντομες περιόδους που έχουμε
συνεργαστεί στον Ολυμπιακό τον είχα πάντα και τον συμβουλευόμουνα σε πάρα πολλά πράγματα
στην ομάδα, γιατί πράγματι είναι ένας γνήσιος λάτρης και γνώστης του ποδοσφαίρου, και
παρακολουθώ και τις εκπομπές του.”
ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝΘΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠ΄ ΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ

Οι συνθήκες της εποχής που μεγάλωσε και ανδρώθηκε ένα παιδί μέσα στον πόλεμο, η πείνα, η
ανάγκη για επιβίωση και ο κατοπινός εμφύλιος άφηνε ελάχιστα στα παιδιά για διασκέδαση πλην
του ποδοσφαίρου με μπάλες που έφτιαχναν από γυναικείες κάλτσες και ρούχα.

Η Αθήνα ήταν γεμάτη αλάνες και τα παιδιά έβγαιναν καθημερινά να κλοτσήσουν το τόπι.

Τα παιδιά αυτά σκληραγωγήθηκαν από την ίδια την ζωή, μπορεί να μην μορφώθηκαν γιατί οι
ανάγκες για επιβίωση σε ανάγκαζαν να πας να βρεις δουλειά αλλα το αντίβαρο της μόρφωσης που
έλειψε ήταν το πανεπιστήμιο της αλάνας και του πεζοδρομίου.

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος αφηγείται πως τα παιδιά έφτιαχναν πάνινη μπάλα.

ΕΝΑ ΑΛΑΝΙ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ – ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ
Θα βάλω παρακάτω κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο του πιστεύοντας πως θα το αγαπήσετε και
θα το αγοράσετε, κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν θα τα έλεγε όπως ο Αλέφαντος.

Ας δούμε λίγο από το κλίμα της εποχής από το βιβλίο του ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ, σαν να βλέπεις μέσα από
ασπρόμαυρη ταινία μια εικόνα από τα ρομαντικά χρόνια του ποδοσφαίρου μέσα από τα μάτια του
Αλέφαντου.
ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΣΦΑΛΙΣΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ
Θυμήσου τον Αλέφαντο

Στις 18 Μαρτίου του 2021, σχεδόν ένα χρόνο μετά το φευγιό του αγαπημένου Νικόλα για τη
γειτονιά των Αγγέλων ένα μεγάλο “Ολυμπιακό” παρεάκι περίμενε να δει πως θα κυλήσει το
παιχνίδι Αρσεναλ ‐Ολυμπιακός. Συζητήσεις πολλές πριν τον αγώνα ,αγωνία για το πως θα πάει το
ματς, ξαφνικά ακούγεται μία φωνή. Ισχυρή. Πομπώδης. “Επιτέλους ρε! Επιτέλους: 5‐3‐2 ,τα‐λεγα,
τα γραφα” . Είναι ο Νίκος Αλέφαντος.

Όταν παρέα, λοιπόν, με μεγάλες προσωπικότητες του Θρύλου, ψιθύρισε από τον ουρανό στο αυτί
του Πέδρο Μαρτίνς να παρατάσσει την ομάδα με 5‐3‐2 ,που είχε παραλλαγές στην επίθεση στο 3‐4‐
3,ο κυρ Νίκος δεν πίστευε στα μάτια του αυτό που έβλεπε από τον Μαρτίνς, ο οποίος αντέγραψε το
σύστημα του!

Το 1981 οι Πασόκοι, φωνάζανε πως ο αγώνας τώρα δικαιώνεται, έτσι και ο μεγάλος Νίκος
Αλέφαντος είδε από ψηλά, την λατρεμένη του ομάδα να παίζει με το αγαπημένο του
σύστημα απέναντι στην Αρσεναλ στο Εμιρέιτς , και δίκαια βροντοφώναξε από τον Παράδεισο πως
“Ο Αλέφαντος ΤΩΡΑ δικαιώνεται, μάθε μπαλίτσα από τον Άρχοντα ρε Πέδρο!”.

Στις υπέροχες εκπομπές που έκανε στο ΑΡΤ, μαζί με τον Καρατζαφέρη τον Γιάννη, η γλώσσα του
είχε μαλλιάσει . Σε μια εκπομπή περιέγραφε στον παρουσιαστή πως παρέταξε την ομάδα στο
περίφημο ματς της Λεωφόρου στο περίφημο “Δούρειο Πρωτάθλημα”.

Μπορεί ο Αλέφαντος να φαινόταν υπερβολικός στα λόγια του ή ακόμα και στις πράξεις του, ήξερε
ωστόσο να διδάσκει την τακτική όσο λίγοι. Σε βίντεο, του 2018 εξηγεί το αγαπημένο του σύστημα
που έμοιαζε πολύ με το πως έπαιξε ο Ολυμπιακός απέναντι στην Αρσεναλ.

Ο Νικόλας τους μαθαίνει μπαλίτσα – ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΩ ΚΑΛΑ? ΑΚΟΥΤΕ ΑΛΕΦΑΝΤΟ!!

Το σύστημα που παρέταξε ο Πορτογάλος στο Εμιρέιτς είναι δεδομένο πως θα πρέπει να
ακολουθηθεί και σε άλλα ματς. Και αυτό διότι έδειξε πως η ομάδα έχει παίκτες που μπορούν να το
υπηρετήσουν και μάλιστα εξαιρετικά. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί το 5‐3‐2 και οι όποιες
παραλλαγές του δεν μπήκαν στο κάδρο προπονητών του Ολυμπιακού. Κάποιοι το χαρακτήριζαν
παλαιότερα αμυντικογενές, όμως δεν ισχύει. Ίσως και να είναι πιο επιθετικογενές και από το 4‐3‐3
η και το 4‐4‐2. Εξαρτάται από το πως το υπηρετείς και τι παίκτες έχεις. Και Δόξα τον Πανάγαθο ο
Αλέφαντος είχε εξηγήσει πως λειτουργεί αυτό το σύστημα, που επαναλαμβάνω, ταιριάζει γάντι
στον Ολυμπιακό.

Δίκαια, λοιπόν, εκεί στον Παράδεισο, ο Αλέφαντος θα έκανε χαμό μετά το 0‐1. Και φεύγοντας για
να ξεκουραστεί, θα έκλεισε σε όλους το μάτι , θα σήκωσε το χέρι του και κοιτώντας με το γνωστό
βλοσυρό του βλέμμα θα είπε. “Εντάξει; Σας τα εξηγώ ωραία; Μάθετε μπαλίτσα από τον Άρχοντα”
ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

3‐92 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1993‐94 ΟΣΦΠ‐ΑΕΚ 3‐0

1983 Ο Νίκος Αλέφαντος κοουτσάρει τον Ολυμπιακό με... παρέμβαση Αναστόπουλου

Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΕΦΑΝΤΟ:
«Ήμουν παιδάκι, τον γνώρισα το 1973 ήταν προπονητής στο Ρουφ. Εκεί αγωνιζόταν ένας
αγαπημένος μου θείος που δεν υπάρχει πια στη ζωή, ο Μίμης Ντουνιάς. Πήγαινα και τον έβλεπα.
Την επόμενη χρονιά πήγε στα Γιάννενα και τον πήρε μαζί του. Παρακολουθούσα και εκεί τα
παιχνίδια. Μία φορά το 1976 στον ΟΦΗ νομίζω ήταν, τον πιάνει ο Ντουνιάς και του λέει για ένα
πιτσιρικά με ταλέντο. Εμένα. Με τα πολλά ήρθε να με δει. Τότε δίναμε με την εθνική νέων βραδινά
παιχνίδια στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μόλις τελειώνει το ματς με το γνωστό του στυλ ο Αλέφαντος
αρχίζει να λέει στον θείο “Είσαι εγκληματίας δεν μου είχες πει τίποτα. Θα τον πάρω, δεν ξέρεις από
μπάλα” και διάφορα τέτοια.

Αγάπη διπλής κατεύθυνσης

Αναστό για το 1983 που ο Αλέφαντος πρωτοπήγε στον Ολυμπιακό:

«Ας τα πούμε τώρα. Έχουν φύγει οι άνθρωποι. Μπορούμε. Προπονητής μας ήταν ο Χέερ. Στην
Ευρώπη ήμασταν καλοί αλλά στο πρωτάθλημα λες και είχαμε πάθει καθίζηση. Με φωνάζει ο
Νταϊφάς. «Τι λες να κάνουμε; Δεν πάει το πράγμα μου αναλύει». Του απαντώ «θέλεις να με
ακούσεις; Να πάρουμε προπονητή τον Αλέφαντο». Εκεί ο Νταϊφάς έδειξε πώς πάγωσε. Ίσως δεν
περίμενε να του πω αυτό αλλά σίγουρα μετά το σκέφτηκε. Στην προπόνηση βρήκα τον Γιάννη
Γούναρη πολύ καλό φίλο και του είπα ότι «αν σε ρωτήσει ο Πρόεδρος να του πεις για Αλέφαντο»
έτσι και έγινε. Ήρθε ο Αλέφαντος στον Ολυμπιακό η κατάσταση βελτιώθηκε αλλά ο στόχος του
πρωταθλήματος δεν επιτεύχθηκε ήμουν και ντεφορμέ εγώ εκείνη τη σεζόν».

Η Πάντειος και το Οτομπιάνκι

«Κάποτε για να θυμηθώ και άλλα μου έλεγε πως έχει περάσει στην Πάντειο του λέω «Που είναι;»
Σκέφτεται. Συνεχίζω. «Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας» και λέει «Ναι ρε γίγαντα…» αλλά δεν είχε
περάσει ούτε απέξω και κάναμε πλάκα με αυτά. Απίστευτες ιστορίες.

Για την τελευταία του θητεία στον Ολυμπιακό το 2004 όταν χάθηκε ο τίτλος

«Εγώ ήμουν στην Κέρκυρα. Μου έλεγε συνεχώς “πήγαινε θα είμαι και εγώ μαζί σου”. Δεν έγινε.
Ένιωσε όμως μεγάλη αδικία. Στερήθηκε τον τίτλο πίστευε πάντα πως τον αδίκησε ο Δούρος και δεν
κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, απωθημένο που δεν έφυγε ποτέ και που το άξιζε χωρίς καμία
αμφιβολία κατά τη γνώμη μου.

Παίζαμε με τη δόξα Δράμας και είπε στον συγχωρεμένο τον Αλμπερτσεν «Εσύ θα φεύγεις με diesel»
Και τελειώνει ο Αναστό: “Ο Αλέφαντος είναι ένας τόμος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου
ένας προπονητής που δεν κατέκτησε κάποια κορυφή αλλά βρέθηκε επί σειρά ετών στην
κορυφογραμμή της συνείδησής του κόσμου Αυτό είναι το σπουδαιότερο”

Το χαρακτηριστικό σφύριγμα για να τον δει ο παίκτης περιμένοντας να δώσει οδηγίες

Όταν ο Αλέφαντος δεν είχε δουλειά με κάποιο σύλλογο περνούσε εξάπαντος απ’ το Ναό

Αν οι υπεύθυνοι του “Ναού” γνωρίζουν το κάθισμα του θα ήθελα κάθε χρόνο στην επέτειο του
θανάτου του να βάζουν πάνω την φανέλα με το όνομα του και δυο τριαντάφυλλα, ένα κόκκινο και
ένα άσπρο, το κόκκινο για τον αδάμαστο και παθιασμένο χαρακτήρα του και το άσπρο για την ψυχή
του.

ΔΟΥΡΟΣ ΚΑΙ ΔΟΥΡΕΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ – Ο ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ

Το χαμένο πρωτάθλημα του 2004, στην τρίτη θητεία του στον πάγκο του Ολυμπιακού, “στοίχειωνε”
τον Αλέφαντο.

Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους καημούς του. Είχε επιστρατευτεί από τον Σωκράτη Κόκκαλη τον
Μάρτιο του 2004 οδηγώντας την ομάδα του Πειραιά σε έξι νίκες σε επτά παιχνίδια
πρωταθλήματος, με την ισοπαλία (2‐2) κόντρα στον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο να αποδεικνύεται
καταδικαστική… Η διαιτησία του Γιώργου Δούρου ήταν αυτή που, όπως είχε πει χαρακτηριστικά,
“τον κατέστρεψε”.

“Να βγει να μιλήσει. Είναι θέμα ζωής για εμένα. Τι ψυχή θα παραδώσει ο κύριος Δούρος; Βγες από
την Κόρινθο, κύριε Δούρο, γιατί δεν το κάνεις; Ο Ολυμπιακός θα έπαιρνε το ωραιότερο
πρωτάθλημα της ιστορίας του” είχε πει σε τηλεοπτική συνέντευξη εκείνη την εποχή, ενώ στην
αυτοβιογραφία του είχε διηγηθεί: «Ο Κόκκαλης με επιστρατεύει, δεν μπορούσα να πω “όχι” με
τίποτα! Δεν πήγαινε κανένας. Ο Παναθηναϊκός είχε ομάδα‐φόβητρο τότε. Η αλήθεια είναι πως
μέσα στον Ολυμπιακό είχα παραδοσιακά κάποιους εχθρούς που δεν ήθελαν να πετύχω στην
ομάδα. Δεν είναι κρυφό, μιλάω για τον Λούβαρη, τον οποίο είχα αποκαλέσει “πιράνχας” σε μια
παλιότερη συνέντευξή μου. Μόλις πήρα το “x”, το 2‐2 μέσα εκεί, και με το ποδόσφαιρο που έπαιξα,
με πήρε στις δύο τα ξημερώματα για να μου δώσει συγχαρητήρια ο ίδιος ο Κόκκαλης! “Τους
διέλυσες” και τέτοια… Τότε, όμως, με έκοψε ο Δούρος. Αυτό δεν μπορώ να το χωνέψω. Δεν
πιστεύω πως ο Δούρος είδε τη μισή φάση. Oλη την είδε, αλλά είπε “όχι” γιατί τον συνέφερε. Όλα τα
είδε. Και οι άλλοι τα είδανε».

Ένα ματς που έμεινε στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου λόγω των αποφάσεων του Γιώργου
Δούρου. Στις 18 Απριλίου, το 2004, ο Κορίνθιος διαιτητής γινόταν ο μεγάλος ΑΡΝΗΤΙΚΟΣ
πρωταγωνιστής σε ένα πρωτάθλημα που είχε χαρακτηριστεί... Δούρειο.

Ήταν το ντέρμπι Παναθηναϊκού ‐ Ολυμπιακού στις 18 Απριλίου του 2004, το οποίο εν πολλοίς
έκρινε το πρωτάθλημα της περιόδου 2003 ‐ 2004.

Ο Ολυμπιακός ήθελε τη νίκη για να κάνει τεράστιο βήμα για την κατάκτηση ενός ακόμη τροπαίου.

Συγκεκριμένα, ο Θρύλος βρέθηκε πίσω στο σκορ με 1‐0, λόγω του γκολ που πέτυχε στο 7’ ο
Μπασινάς, ωστόσο κατάφερε να το γυρίσει!

Οι Πειραιώτες ισοφάρισαν στο 44’ με τον Στολτίδη, ενώ στο 54’ ο Τζόρτζεβιτς έκανε το 1‐2,
οδηγώντας τον Θρύλο στην κατάκτηση ενός ακόμη πρωταθλήματος...

Όμως το παιχνίδι έληξε ισόπαλο με 2–2, μετά από ένα τεράστιο λάθος του Δούρου, το οποίο έχει
παραδεχτεί δημόσια και ο ίδιος σε συνεντεύξεις του. Συγκεκριμένα, με το σκορ στο 1–2 υπέρ του
Ολυμπιακού, ο αμυντικός του Παναθηναϊκού Σωτήρης Κυργιάκος χτύπησε με γροθιές στο
πρόσωπο, εκτός φάσης και μέσα στη μεγάλη περιοχή του, τον επιθετικό του Ολυμπιακού Ζιοβάνι, ο
οποίος ανταπέδωσε με κλοτσιά.

Ο Δούρος αντί να σφυρίξει πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού και να αποβάλει και τους δύο παίκτες ως
όφειλε, απέβαλε μόνο τον Ζιοβάνι αφήνοντας εντελώς ατιμώρητο τον Κυργιάκο να συνεχίσει τον
αγώνα αλλάζοντας τις ισορροπίες υπερ των Πρασίνων όχι μονο αριθμητικά αλλα και ποιοτικά αφού
ο Ζιοβάνι ήταν ο καλύτερος τεχνικά και από τις 2 ομάδες .
Ο Αλέφαντος ο οποίος ήταν φανατικός Ολυμπιακός ήθελε να συνδέσει το όνομα του με ένα
Πρωτάθλημα που θα έπαιρνε με την ομάδα της καρδιάς του, κάτι που η μοίρα του στέρησε. Όλη
του τη ζωή περίμενε αυτή τη μέρα που την άξιζε γιατί από γνώσεις ήταν κορυφαίος αλλα τον
ισοπέδωναν πάντα ο αυθορμητισμός του και η κακοτυχία. Τον Αλέφαντο τον καλούσαν μονο στα
δύσκολα να αναλάβει την ομάδα και αυτή ήταν η τρίτη και τελευταία φορά που ανέλαβε τον
Ολυμπιακό με τον οποίο ταυτίστηκε απόλυτα σαν ο άνθρωπος που όταν ξεσπάσει γίνεται
καταιγίδα.

Ο Δούρος έχει δηλώσει, για την διαιτησία του σε εκείνον τον αγώνα, πως “είναι αποβολή και
πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού. Αδίκησα τους παίκτες του Ολυμπιακού με αυτό το λάθος μου, τον
προπονητή και τους φιλάθλους”. Ο Ολυμπιακός χαρακτήρισε “Δούρειο” το πρωτάθλημα που
κατέκτησε τότε ο Παναθηναϊκός.

Αξίζει να αναφερθεί πως από την ημέρα που ο Αλέφαντος κλήθηκε για τρίτη και τελευταία φορά
στον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα παρέμεινε αήττητος και έχασε μονο στο κύπελλο αφού το ηθικό
της ομάδας είχε πέσει λόγω της άδικης απώλειας του πρωταθλήματος.

Εξ’ άλλου μετράει περισσότερο το κύπελλο με τα μεγάλα αυτιά, αυτό του Πρωταθλήματος, ενώ για
πολλούς από εμάς το κύπελλο Ελλάδος όπως το κατάντησαν σήμερα είναι κάτι λιγουλάκι
παραπάνω από κούπα του καφέ! Ο Ολυμπιακός δεν έβρισκε αιτία να παλέψει μετα τον χαμό του
πρωταθλήματος που δικαιωματικά και αξιοκρατικά του ανήκε.
ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ την σεζόν 2003‐2004

Θέλω να δείξω τα στατιστικά του Αλέφαντου από την στιγμή που του ζήτησαν να αναλάβει τον
Ολυμπιακό.

Στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε τα αποτελέσματα του Αλέφαντου την τρίτη του φορά στον
Ολυμπιακό. Αήττητος στο πρωτάθλημα με 10 στα 10 αφού στις 4 γραμμές νίκησε τον ΠΑΟ 2‐1 με
τον Δούρο να ισοφαρίζει !!‐

ΑΗΤΤΗΤΟΣ – Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ

Δεν πειράζει Νικόλα, για μας είσαι ήσουν και θα είσαι αήττητος πρωταθλητής όταν το τόπι παίζεται
στα ίσια και εντός των τεσσάρων γραμμών!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΑΛΕΦΑΝΤΕ
Στην Ελλάδα δυο άνθρωποι του ποδοσφαίρου έχουν γίνει τραγούδι, ο ένας είναι ο Γιώργος Κούδας
και ο άλλος είναι ο Νίκος Αλέφαντος.

Αφορμή για τη δημιουργία του τραγουδιού ήταν μια διαμάχη του Νίκου Αλέφαντου με τον
πρόεδρο του Παναθηναϊκού Γιώργο Βαρδινογιάννη το 1981, η οποία εκφράστηκε με ανταλλαγή
επιστολών μέσω Τύπου

Τα παιδιά της Πάτρας ένα μουσικό συγκρότημα τίμησαν με την μουσική και τους στίχους τους την
λεβεντιά του μεγάλου αυτού ποδοσφαιράνθρωπου.

Όταν με κατηγορούν για κάτι που νομίζουν

Κι όταν με παρεξηγούν χωρίς να με γνωρίζουν
Όταν άδικα με βάζουν ν' απολογηθώ
Θυμάμαι τον Αλέφαντο
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Είσαι παλικάρι
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Κράτα όσο μπορείς
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Είσαι παλικάρι
Μην υποχωρείς
Όταν με δικάζουνε χωρίς να έχω φταίξει
Κι όταν το δίκιο μου δεν μπορώ να βρω
Όταν ένοχοι με βάζουν ν' απολογηθώ
Θυμάμαι τον Αλέφαντο
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Είσαι παλικάρι
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Κράτα όσο μπορείς
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Είσαι παλικάρι
Μην υποχωρείς

Γεια σου ρε Αλέφαντε

Είσαι παλικάρι
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Κράτα όσο μπορείς
Γεια σου ρε Αλέφαντε
Είσαι παλικάρι

Μην υποχωρείς
ΤΟ 3-5-2 ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΧΑΝΕΙΣ, το 3-5-2 ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΓΙΟΥΡΟ!
Το 3‐5‐2 και το 5‐3‐2 είναι το ίδιο σύστημα που εξελίσσεται ανάλογα όταν επιτίθεσαι η όταν
αμύνεσαι

Ο γνωστός σχολιαστής των αθλητικών συμβάντων Γιώργος Γεωργίου παιδί της ποδοσφαιρικής
πιάτσας παραδέχεται πως ο Αλέφαντος διέθετε ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά μυαλά,
λέγοντας πως κανείς δεν βλέπει (κατανοεί) καλύτερα το παιγνίδι από τον Αλέφαντο αλλα λόγω του
εκρηκτικού χαρακτήρα του ήταν καλύτερο να κάθεται σαν σύμβουλος της κάθε ομάδας παρά σαν
προπονητής.

Πολλοί πιστεύουν πως ο Ρεχάγκελ όταν πήρε το Γιούρο έπαιξε το σύστημα που πρότεινε από
χρόνια πριν ο Αλέφαντος ως το πλέον δυσκολοκατάβλητο!

Το 3‐5‐2 είναι σύστημα σκοπιμότητας γιατί μπορεί να το χρησιμοποιήσει ο αδύνατος και να

κερδίσει η τουλάχιστον να μην χάσει από μια καλύτερη ομάδα.

Θεωρείται αναχρονιστικό γιατί στερείται θεάματος. Πολλοί το αντέγραψαν ίσως από φόβο και σε
αυτό είχε παίξει τον ρόλο της και η κατάκτηση του Euro 2004 από την Ελλάδα του Ρεχάγκελ.

Το 3‐5‐2 που οδήγησε στην μεγάλη τότε έκπληξη λοιδορήθηκε και κατηγορήθηκε τόσο πολύ από
αντιπάλους και μέσα που έπρεπε να θαφτεί βαθιά ως το σύστημα που θα έφερνε την καταστροφή
του ποδοσφαίρου γιατί ο κόσμος δεν θέλει να βλέπει κάτι που δεν προσφέρει θέαμα. Δεν είχαν
άδικο. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να χτίσει πάνω σ’ αυτό το σύστημα που, ναι,
ήταν του αποτελέσματος, αλλά που αποδεδειγμένα έφερνε και αποτελέσματα! Να το
τροποποιήσει, να το βελτιώσει ώστε να το παρουσιάσει φρέσκο, ελκυστικό απενοχοποιημένο.

Είχαμε μπουχτίσει να βλέπουμε ομάδες να αλληλοεξουδετερώνονται επειδή πολύ απλά δεν είχαν
το θάρρος να παρουσιάσουν κάτι καινούργιο βελτιώνοντας το.
Έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια για να βγει από το «χρονοντούλαπο», να φτιαχτεί, να σενιαριστεί
και να ξανακάνει την εμφάνισή του στις πασαρέλες των γηπέδων. Οι ομάδες που τόλμησαν να το
υιοθετήσουν βλέπουν ήδη τα αποτελέσματά του: Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα οι Ολλανδοί
που κατάφεραν για πρώτη ίσως φορά να συνδυάσουν το ταλέντο και το φουλ επιθετικό
ποδόσφαιρο με την τακτική προσήλωση. Ο Φαν Χάαλ δε δίστασε να βάλει τρεις κεντρικούς
αμυντικούς χωρίς στην ουσία να στερήσει από την ομάδα του την επιθετική διάθεση που έρχεται
μέσω αστραπιαίων αντεπιθέσεων. Στο ίδιο μοτίβο η Ιταλία του Πραντέλι, η Χιλή, το Μεξικό, από
κοντά και η Αργεντινή.
Το ανανεωμένο 3‐5‐2 δίνει μεγαλύτερη ευελιξία στην αλλαγή θέσεων, ρόλων και διατάξεων κατά τη
διάρκεια του παιχνιδιού. Προσφέρει σιγουριά στην άμυνα, πλουραλισμό στην επίθεση και χάρη
στην επικράτηση του physical game συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με το 4‐4‐2 ή το στάσιμο 4‐2‐
3‐1. Η χρήση του από Ολλανδούς και Ιταλούς καταρρίπτει τον μύθο ότι δεν ταιριάζει σε ομάδες
πολύ υψηλού επιπέδου. Ακόμη και ο μόνιμος προβληματισμός για το πώς θα αντεπεξέλθουν στον
πολυσύνθετο ρόλο τους οι ‐κομβικής σημασίας για την συγκεκριμένη διάταξη‐ πλάγιοι μπακ δείχνει
να ξεπερνιέται με αλληλοβοήθειες.
Ξεκινάς την επίθεση με 3‐5‐2, όλοι απλώνονται προς τα μπροστά

Όταν αμύνεσαι το 3 και το 2 τρέχουν γρήγορα και μπαίνουν στην ίδια ευθεία με τους 4, 5και 6,
φτιάχνοντας την αμυντική πεντάδα.
Το 3‐5‐2 η 5‐3‐2 είναι σχηματισμός που θα πιέσει την πιο έτοιμη ομάδα.

Με αυτό το σύστημα, έχουμε τρεις κεντρικούς αμυντικούς, δύο επιθετικούς και δύο μπακ ‐εξτρέμ
που θα καλύπτουν όλη την πλευρά τους συν τρία κεντρικά χαφ. Αυτό θα ασκήσει πίεση στις
ομάδες που παίζουν το 4‐3‐3 και 4‐4‐2.

Για να λειτουργήσει καλά αυτός ο σχηματισμός, πρέπει να διαθέτεις δύο φοβερά μπακ‐εξτρέμ
(φουλ μπακ λέγεται επίσης, κάτι σαν τον Τσιμίκα δηλαδή που παίζει όλη την πλευρά πάνω κάτω) Τα
φουλ μπακ πρέπει να έχουν την ενέργεια να καλύψουν το μήκος του γηπέδου και να έχουν μεγάλα
πνευμόνια. Να μην είναι μισοπνέμονοι δηλαδή που έλεγε ο κυρ΄ Νίκος και να κάνουν και καλές
σέντρες.

Ο Ότο Ρεχάγκελ, ο Νίκος Αλέφαντος, και ο Χάπελ παρακολουθώντας το Παγκόσμιο Κύπελλο

σίγουρα θα χαμογελούσαν σκεπτόμενοι τι τους είχαν σούρει όλα αυτά τα χρόνια και το ότι η
«επανάσταση» ήρθε αλλά αργοπορημένα.

ΠΩΣ Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟ 3-5-2 η 5-3-2

Αλέφαντος ξεκίνησε σαν προπονητής από τον Αστέρα Εξαρχείων την περίοδο 1969‐70

Γύμναζε την ομάδα σε ένα δασάκι του Παπάγου πίσω από τις φυλακές σε ένα μικρό χώρο που δεν
διέφερε από τα σημερινά 5Χ5.

Τα πρώτα πέντε αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά με αποκορύφωμα το 7‐0 που έχασε από τον
Παρθενώνα Πετραλώνων. Είχε φτάσει στο αμήν και πιάνοντας τον Καζαζη πρόεδρο του Αστέρα
Εξάρχειων του ανακοινώνει πως παραιτείται.
Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπουμε τους δημιουργούς του 3‐5‐2 Νίκο Αλέφαντο και Ερνστ
Χάπελ ο όποιος το σκέφτηκε και αυτός λίγο μετα τον Αλέφαντο χωρίς να γνωρίζει τίποτα για την
ιδέα και εφαρμογή του μετέπειτα φίλου του.
ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ Ο TERMINATOR ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
ΟΙ ΑΤΑΚΕΣ ΤΟΥ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ
Δυο ανθρώπους τρελαινόμουν να ακούω να σου αναλύουν περί το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, ο ένας
είναι ο Αλέφαντος και ο άλλος ο Γεωργίου που σημειωτέον εκτιμούσαν πολύ ο ένας τον άλλο και
ήταν φίλοι. Και τους δυο τους θεωρώ φίλους μου και ας μην τους ξέρω από κοντά, ταύτιση λέγεται!

Ας δούμε τις ωραίες ατάκες που έχει πει κατά καιρούς ο Νίκος Αλέφαντος με κορυφαία το... «μάθε
μπαλίτσα από τον άρχοντα»!
ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
«Εγώ και ο Χάπελ κάναμε το 3‐5‐2».

«Τι να μας πεί ο τουρίστας, τον έστειλα για τσάι... »

«Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι από τους τρεις καλύτερους προπονητές που έχουν περάσει από την
Ελλάδα. Έφερε την πίεση μπροστά, το σύστημα που παίζει η Μπαρτσελόνα. Γίνεται πιο ωραίο το
ποδόσφαιρο, πιο θεαματικό».

«Ο Κωφίδης δεν είναι προπονητής, αυτός είναι να βάζει καμιά πλάκα, να χορεύουν οι νέοι στα
κλαμπς»

«Αν ήμουνα προπονητής στον Κένταυρο Μαγούλας μαζί με τον Λούσκο, θα πηγαίναμε την ομάδα Α'
Εθνική»

«Ποιός Βεγκνέ (Βενγκέρ), ρε, που πάει και παίζει με σέντερ φορ αυτόν τον Αρνή (Ανρί)»

«Ο Μπάγεβιτς 4 μέρες την εβδομάδα κλαίει και μια μέρα ψιλογελάει επειδή κέρδισε τα Τρίκαλα»

«Είχα πάει ρε στη Μίλαν, στην προετοιμασία του... Τζακερόνη. Είναι φίλος μου ο Τζακερόνης. Να το
ξέρεις. Τρελάθηκα. Τους πλακώνει στην προπόνηση ο Τζακερόνης και τους αλλάζει τον αδόξαστο».

«Ήμουνα πάλι στη Μίλαν με τον... Αντσελότη. Να τρελαίνεσαι. Δεν παίζονται οι άνθρωποι. Έχουν
έναν κομπιούτερ για τον κάθε παίκτη. Και τον παρακολουθούν. Εργομετρικά, αίματα, καρδιές, όλα.
Πως να μη κάνει μετά ομαδάρα ο Αντσελότης;».

«Έχω πάει στο εξωτερικό για να παρακολουθήσω σεμινάρια. Ποιος άλλος πάει από τους
πρωτοκλασάτους προπονητές; Κανείς. Μόνο ο Αναστόπουλος. Οι άλλοι δεν πάνε ούτε μέχρι τα
Πατήσια».

«Ποιός είναι ο Κέσλερ; Ο διακοσιοστός προπονητής στην Ευρώπη. Έχει τον Ορφανό έξω δυό μήνες
και τον βάζει στο 89' επειδή είναι λέει ψηλός και μπορεί να πάρει την κεφαλιά στο κόρνερ. Ρε
μπαγάσα, αυτά δεν τα λένε ούτε στους Ζουλού».

«Ποιός είναι ο Μπραμς; Ένας απατεώνας Βέλγος που τον πήρε ο Πανιώνιος».

«Ο Ρεχάγκελ έπαιξε πάρα πολύ καλά στο Ευρωπαϊκό και με το 5‐3‐2. Κατάφερε να εξουδετερώσει
τους αντιπάλους και να πάρει το κύπελλο. Από την στιγμή που πήρε το Ευρωπαϊκό και άλλαξε το 5‐
3‐2 σε 4‐3‐3 θα κυνηγάει τις νίκες με το δίκαννο.»
«Η ξεφτίλα της Εθνικής και του Ρεχάγκελ πρέπει να γίνει μάθημα στις ελληνικές ομάδες που θα
παίξουν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Να στείλει μήνυμα. Που πας έτσι, ρε Ρεχάγκελ; Που πας με Αντζα και
Δέλλα παροπλισμένο τους τελευταίους μήνες, με ζώνη και στην ευθεία με αυτούς τους δύο; Πως να
μην κάνει πάρτι η Αγγλία; Πως να μη σου ρίξει 4 γκολ στο ημίχρονο; Γελάει ο κόσμος... Ο Ρεχάγκελ
το έχει χάσει το παιχνίδι εδώ και δύο χρόνια. Από τότε που έγινε το θαύμα και πήραμε το Euro, έχει
βαλθεί να μας τρελάνει. Του έβγαζα το καπέλο τότε για το 5‐3‐2, αλλά έπειτα λες και ξεκούτιανε.
Λες και κάθισε στο νέο του συμβόλαιο και στη δόξα. Λες και τον χτύπησε η αλαζονεία της επιτυχίας
και απέκτησε τρομερές εμμονές. Λες και το έριξε στις δημόσιες σχέσεις. Συνέχεια τους ίδιους
παίκτες. Εμμονή σε παίκτες που δεν παίζουν καν στις ομάδες τους! Και το κυριότερο, άφησε το 5‐3‐
2 και το γύρισε σε ζώνη στην ευθεία με παίκτες βαρείς που δεν στρίβουνε στο κέντρο της άμυνας!
Και με τον Ζαγοράκη αμυντικό χαφ! Ακόμα με τον Ζαγοράκη; Μέχρι πότε; Πόσο ακόμα θα
βλέπουμε στην Εθνική παίκτες που παίζουνε τιμής ένεκεν;»

«Ο θάνατος του Ρεχάγκελ ήταν που εγκατέλειψε την τακτική που έπαιζε στο Euro. Θέλησε να το
παίξει μοντέρνος; Τι ωραία έβαζε στην Πορτογαλία 3 στο κέντρο της άμυνας και έδενε την άμυνά
του. Ο Σκολάρι έπαιξε έτσι στο Μουντιάλ του 2002 και το πήρε. Αντίθετα ο Παρέιρα το άλλαξε και
διασύρθηκε η Βραζιλία. Γκολ δεν τρώγαμε στο Euro. Έβαζε γρήγορους στο κέντρο της άμυνας.
Έβαζε τον Καψή, έφερνε μέχρι και τον Σεϊταρίδη πάνω στον Ανρί. Δεν πήρε μάθημα από αυτά που
έπαθε μετά στα προκριματικά για το Μουντιάλ που αποκλειστήκαμε; Που πας στην Αγγλία με Άντζα
και Δέλλα στην ευθεία; Δεν είδες την Ιταλία με τον Καναβάρο πίσω; Γρήγορο σκυλί, να καθαρίζει;»

«Ποιός είσαι εσύ, κύριε Κουσουλάκη; τι έχεις κάνει μετά τη μπάλα; Έκανες τον προπονητή στην
Τριανδρία και γέλαγε ο κόσμος. Δε σε θέλουμε στη μπάλα.»

«Ποιός Ντουμιτρίου; Ένας απατεώνας Ρουμάνος είναι...».

«Πάει ο Κωστίκος προπονητής στον Πιερικό... Με τι πτυχία; Τι γνώσεις; Εγώ έχω πάει όλους τους
προπονητές του κόσμου. Στο Χάπελ, στο Βαϊσβάλερ»...
«Που πας, ρε Κωστέα ‐ Γείτονα (εννοούσε τον Λεμονή που δούλευε τότε στα ομώνυμα
εκπαιδευτήρια) με τις ζώνες ‐ νεροζούμια στην Ευρώπη; Οι ζώνες είναι μόνο για τα παντελόνια»

«Ο Σάκι; Δε βλέπει ρε...».

«Καλύτερος Έλληνας προπονητής ο Αναστασιάδης; Έλα μωρέ με τον... κομμωτή. Που μου παίρνει
τους παίκτες και τους πάει στους παπάδες. Ρε, στους παπάδες; Νάχεις, δηλαδή, το Ραούλ στην
ομάδα και να τον πάρεις να τον πας στο Άγιο Όρος, στους παπάδες; Δε γίνονται αυτά, ρε!».

«Ο Λίπι; Ψιλοαπάτη...».

«Ο Σόλιντ; Όλο σημειώνει, σημειώνει... Τι σημειώνει; Να σημειώνεις, αλλά να βλέπεις και την
κασέτα στο σπίτι σου αγόρι μου. Τρως το γκολ στη Ρεάλ, σημειώνεις και πας και τρως το ίδιο με τη
Λιόν. Δεν γίνονται αυτά. Παίρνει 8 εκατομμύρια ευρώ το μήνα και δεν κάνει τίποτα. Έφερνε ο ένας
τους Σέρβους, αυτός θέλει να φέρνει Βέλγους. Καλά έκανε ο πρόεδρος που δεν πήρε τον Μπενζά
που είναι παλιοχαρακτήρας. Εγώ δεν λέω να φύγει, αλλά και στη... Τζέλση να πήγαινε σε 4 μήνες
θα την διέλυε».

«Ο Σόλιντ έχει κάνει εγκλήματα. Το 4‐3‐3 δεν κάνει για τον Ολυμπιακό. Ο Μαλεζάνι, ο Σόλιντ και ο
Λουξεμπούργκο είναι οι χειρότεροι προπονητές στον κόσμο. Ο ένας έφυγε σήμερα. Ο Ολυμπιακός
δεν πρεσάρει. Παίζει αργά και δεν έχει θέαμα».

«Ποιος Σάντος και αρχίδια, που μας έγινε και προπονητής ο Σάντος... Δυό γκολάκια του πέταξα με
τον Εθνικό Αστέρα, με τον Κοντόπουλο και το Μπερνεάνου».

«Ποιός Βεγκνέ ρε, που πάει και παίζει με σέντρε φορ αυτόν τον Αρνί».

«Πιο ροτέισιο τώρα μας λέει ο Φερέρ, που του κουνάγανε 100.000 μαντήλια στην Ισπανία για να
φύγει... Ροτέισιο δεν παίζει ούτε η Μάτζεστερ».

«Ποιός Ρεχάγκελ ρε παιδιά; Με τον Χαριστέα και το... Μπρύζα επιθετικούς; Μα είμαστε σοβαροί
τώρα; Ναι; Όχι ρε παιδιά, δεν είμαστε»...

«Το ποδόσφαιρο είναι πόλεμος. Όχι καλλιστεία. Δε μπορείς, κύριε Πετρόπουλε, να πηγαίνεις στη
μάχη με κοστούμια, φουλάρι, πιστολάκι και κομμωτήριο. Που πας, ρε!».

«Λεμονής λέει... Ποιός Λεμονής; Νίκησε λέει τη... Βρέντε. Ποιά Βρέντε μωρέ τώρα; Αυτή που έφαγε
2‐0 απ΄ τη Ρέϊτζερ και έσωσε κι ένα ο τερματοφύλακας πάνω στη γραμμή;».

«Ο Σάντος... Κοίταξε να δείς... Ο Σάντος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος εργάζεται, αλλά στον
πάγκο... μπορεί νάχουνε μπει οι Τούρκοι στη Θεσσαλονίκη και στην Ελλάδα κι αυτός να ξυπνήσει το
Μεγάλο Σάββατο».

«Ο Λουξεμπούργκο είναι μεγάλη ποδοσφαιρική απάτη»

«Έλα μωρέ τώρα με τον απάτη, το Σέρβο, τον πορτοφολά, που μου τον κάνατε προπονηταρά εσείς
οι δημοσιογράφοι. Δώσε μου ρε μια ομάδα να του βάλω τρία μέσα ‐έξω, να στρώσει. Άσε με μωρέ
με το Ντούσαν...».

«Αν ήμουν στη θέση του Μπάγεβιτς και δεν ήμουν δέκα βαθμούς μπροστά, θα είχα αυτοκτονήσει.
Αν με καλούσαν τώρα, τι θα έκανα; Ακούστε. Στη Μίλαν να ήμουν και να είχα την ομάδα πρώτη, θα
έσπαγα το συμβόλαιο, να έρθω στον Ολυμπιακό. Γιατί τέτοιος πρόεδρος σαν τον Κόκκαλη δεν έχει
περάσει από ελληνικού εδάφους. Ούτε από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ. Μόνο με τον Μπερναμπέου
μπορώ να τον συγκρίνω και με κάναν ‐ δύο της Ίντερ και της Μίλαν».
«Ο Μπάγεβιτς στην προπόνηση παίζει ποδοβόλεϊ και βάζει τον Μπουρουτζίκα να κάνει τη δουλειά,
που είναι 50 χρόνια πίσω. Άλλο είναι να έχει τον δικό μου γυμναστή που είναι καθηγητής
πανεπιστημίου και άλλο τον Μπουρουτζίκα».

«Ποιος ΟΦΗ; 4‐0 από το αεροδρόμιο θα είναι το σκορ. Υπάρχει ΟΦΗ στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Και
χωρίς προπονητή θα κερδίσει ο Ολυμπιακός τον ΟΦΗ. Ο Μπάγεβιτς να πάει να τα βρει μόνος. Ας
ήταν δέκα βαθμούς μπροστά, να γλένταγε. Έχουν κάνει παγκόσμιο ρεκόρ αυτός και η Ρεάλ. Έχουν
χάσει εφτά βαθμούς. Κι αν χάσει άλλους δύο, θα πάει στα ρεκόρ Γκίνες. Μόνο αν αυτοκτονήσει ο
Ολυμπιακός χάνει το πρωτάθλημα. Μακάρι να ήμουν εγώ και να έπαιζαν αυτή τη μπάλα. Όπως
έπαιξαν πέρυσι, ήταν συγκλονιστικοί».

«Δεν πάει ο Μπάγεβιτς. Δεν το βλέπετε; Γιατί δεν έχει εργαστεί σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή ομάδα;
Τα Εμιράτα περιμένει; Αλλά είναι γνωστό ότι τα «γιουσουφάκια» της δημοσιογραφίας το έχουν
έτοιμο το σκηνικό. Θα τον πάνε στην Εθνική, στην θέση του Ρεχάγκελ, θα πάει με τα κοστουμάκια
και το επιτελείο του για να ησυχάσουν όλοι. Είναι γνωστά πράγματα αυτά».

«Ο Μπάγεβιτς παίρνει τους γρήγορους κι εγώ δουλεύω με ντακότες, γκαζοζέν και σκατοδοχεία με
ποδαράκια».

«Ο Μπάγεβιτς δεν πήρε το πρωτάθλημα. Το έχασε όταν ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό. Τον τίτλο
τον πήραν ο πρόεδρος, η Θύρα 7 και οι παικταράδες που μπήκαν μέσα και πήραν τα παιχνίδια. Ο
Μπάγεβιτς έχασε από τον Εργοτέλη, τον Παναθηναϊκό... Έκανε 11 γκέλες! Αν είναι δυνατόν».

«Ποιός Μπάγεβιτς, μωρέ. Έχει τα γιουσουφάκια και τον γλύφουνε. Τι να λέμε τώρα. Με τη δική μου
φυσική κατάσταση πήγε και πήρε το νταμπλ. Έτρεχαν οι παίκτες από την προπόνηση που είχαν
κάνει μαζί μου. Του έλεγε ο πρόεδρος: ποιους παικταράδες θες να σου φέρω. Κι αυτός πήγαινε και
έφερνε τους δικούς του, Μάριτς και Ρέζιτς. Και σας ρωτάω; Τους έβαλε ποτέ».

«Η φετινή πορεία του Ολυμπιακού με το Μπάγεβιτς στην Ευρώπη, δεν ήταν αξιοπρεπής. Με το
υλικό που έχει η ομάδα και με την βοήθεια του κόσμου, έπρεπε να έφτανε ψηλά. Έπαιξε με την
χειρότερη ομάδα, την Λα Κορούνια. Ήταν ομάδα της πλάκας. Ο Ολυμπιακός δεν έκανε τίποτα. Μετά
η Μονακό. Είναι ποδοσφαιριστές αυτοί. Πώς κατάντησε έτσι ο Σαβιόλα. Ο Ολυμπιακός πρέπει να
έκανε πλάκα. Μετά η Λίβερπουλ. Ποια Λίβερπουλ; Δεν υπάρχει Λίβερπουλ».

«Υπάρχουν δύο ειδών άμυνες. Η άμυνα που διώχνει όπως όπως και η άμυνα που κόβει και φτιάχνει
την μπάλα για να πάει στο γκολ. Τέτοια άμυνα είχε η Γαλλία και πήρε δίκαια το Παγκόσμιο
Πρωτάθλημα. Εγώ δεν μπορώ να ακούω τους προπονητές που λένε ότι αντιμετωπίζουν κλειστές
άμυνες και δεν βρίσκουν διαδρόμους. Αυτά που λέει ο Μπάγεβιτς. Μη μου λένε τέτοια εμένα. Γι'
αυτό πληρώνεσαι κύριε. Παίρνεις 10 δισ. να βρεις τρόπους να ανοίξεις τις άμυνες. Εμείς
προσπαθήσαμε και κλείσαμε τους χώρους στον Ιωνικό, είχαμε εκρηκτικότητα και βγήκαμε στο
γκολ. Θα μπορούσαμε να το έχουμε κάνει στο δεύτερο ημίχρονο. Θέλω να σας δώσω να
καταλάβετε τη σκέψη μου. Και οι μεγάλες ομάδες και οι παικταράδες τρώνε γκολ. Είδαμε τον Ρόσι
με τον Κοστακούρτα πώς τα τρώνε. Τον Ντεσάν κι άλλους».

«Η μεγαλύτερη επιτυχία του προέδρου, της Θύρας 7 και των φιλάθλων της ομάδας ήταν που
κατάφεραν να διώξουν τον Μπάγεβιτς που είχε πάρει τα πάντα από τον μεγαλύτερο πρόεδρο που
έχει περάσει ποτέ από τον Ολυμπιακό, τον Σωκράτη Κόκκαλη. Και έρχεται στον Ολυμπιακό και του
λέει πάρε ό,τι θέλεις. Και με όλους αυτούς τους παιχταράδες που είχε θα έπρεπε να ξεφύγει 20
πόντους και όχι να τσακώνεται με τον Ριβάλντο, τον Ζιοβάνι και τον Καστίγιο... Το πρωτάθλημα δεν
το πήρε ο Μπάγεβιτς. Του το έκαναν δώρο ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ με τις γκέλες που έκαναν στο
τέλος. Αυτή είναι η αλήθεια».
«Τις νίκες στο Καραϊσκάκη δεν τις έκανε ο Μπάγεβιτς αλλά ο λαός του Ολυμπιακού. Όταν πας όμως
και παίζεις την πρόκριση μέσα στην Λίβερπουλ, με έναν Ριβάλντο καταπληκτικό, προηγείσαι με 0‐1,
έχεις έξω τους Ζιοβάνι‐Καστίγιο και βάζεις στο παιχνίδι τον Ρέζιτς που είχε να παίξει μπάλα έξι
μήνες, τότε κάνεις εγκλήματα. Είναι σα να μου λες για τον Παναγούλια που πήγε στο Παγκόσμιο
Κύπελλο. Ναι, πήγε και έφαγε 10 γκολ χωρίς να βάλει κανένα. Και ο κόσμος έκλαιγε... Ποιος
Μπάγεβιτς λοιπόν...»

«Είδατε τι ωραία είναι τώρα στον ΠΑΟΚ; Έτσι είναι! Ήταν στον Ολυμπιακό, είχε τον πρόεδρο, τους
παικταράδες, το λαό. Ας δει τι τραβάμε κι εμείς τριάντα χρόνια. Αλλά τώρα θα κάνει μεταγραφές.
Προχώρα κύριε, μ αυτούς που έχεις, να δεις τη γλύκα. Αλλά βέβαια, θα βάλει τον Μπατατούδη, θα
κάνει 10 δισ. μεταγραφές και θα γίνει μάγκας. Τώρα τον βλέπετε; Τέσσερα απογεύματα κλαίει κι
ένα ψιλογελάει. Τέσσερις κηδείες έχει κάνει σε τέσσερις Κυριακές. Όλοι θα βγούνε άχρηστοι και θα
ξεβρακωθούνε μετά στον κύριο. Και παίρνει 400 εκ. το χρόνο. Με τις γκαμπαρντίνες. Κι ο πρίγκιπας
κι ο πρίγκιπας. Λες κι είναι ο πρίγκιπας του Μονακό».

«Το θέμα δεν είναι οι βαθμοί στην Ευρώπη. Τι και να μαζέψεις 10 βαθμούς αν δεν μπορέσεις να
προκριθείς; Καλύτερα να μην φτάσεις μέχρι εκεί, αν δεν μπορείς να πάρεις την πρόκριση και
σκορπίσεις τόση πίκρα στους ομογενείς. Ο Ντούσαν είχε την Αρκάδη και έφτιαχνε δημόσιες
σχέσεις. Όταν εγώ πήρα τον Ολυμπιακό οι παίκτες δεν είχαν φυσική κατάσταση. Τους παρέλαβα
στα 52 λίτρα όπως έδειξαν τα εργομετρικά τους έφτασα 62,5. Κι όταν τον πήρε ο Σόλιντ ήταν πάλι
52».

«Εντάξει, ο Μπάγεβιτς είναι γνωστός τώρα... Οι τίτλοι που έχει πάρει. Να σου πω εγώ τι τίτλους έχει
πάρει; Μόλις βλέπει το Βγενόπουλο ότι κάνουνε... συνδιοκατοίκηση όλα και θα πέσουνε λεφτά... Ο
άνθρωπος στον πάγκο κοιμάται».

«Άσε μωρέ τώρα ο Μπάγεβιτς... Εγκλήματα έχει κάνει. Θα μας πει τώρα ο Τραπεζανίδης; Ο
Μπάγεβιτς το κουστούμι, τους παιχταράδες, τον πρόεδρο τον πλούσιο, να τον πάνε καρότσι. Το
πρωτάθλημα τόχασε στον Εργοτέλη και φώναξε τους παιχταράδες μετά».

«Να φύγει ο Μπαλαβέρδε» ‐ εννοώντας τον Βαλβἐρδε

«Με τον Φερέρ γελάει όλη η οικουμένη» ‐ πρώην προπονητής της ΑΕΚ

«Μέτριοι προπονηταί αυτοί, αφήνουν ολόκληρη Ισπανία, ούτε η Λεβάντε δεν τους ζητάει»

«Ο Λουξεμπούργκο θα έφερνε έναν βοηθό σαν αυτόν του Αστέρα Τρίπολης, 180 κιλά, σαν
συνταξιούχος του ΙΚΑ»

«Θα μπουν οι Τούρκοι στη Θεσσαλονίκη και ο Σάντος θα ξυπνήσει Μεγάλο Σάββατο»

«Ταγαράς ο Κετσπάγια»
ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
«Ο άγιος Κόκκαλης»

«Ο τιτανοτεράστιος Κόκκαλης»

Φωτο: Ο Αλέφαντος τα λέει με τον Σωκράτη Κόκκαλη

«Ο Κόκκαλης έφερε τον Μαρινάκη στον Ολυμπιακό, του οποίου ο πατέρας, ο Μιλτιάδης, τον
έφερνε από μικρό παιδάκι στο Καραϊσκάκη. Έφερε τον μοναδικό πρόεδρο με λεφτά αυτή την εποχή
στην ομάδα, και ελπίζω θα πάρει το πρωτάθλημα και θα κάνει μεγάλα πράγματα με τον
Ολυμπιακό.

Ο Μαρινάκης τα πάει πολύ καλά αλλά θέλω να του πω να βάλει έναν άνθρωπο δίπλα του, τον
Πολυκανδριώτη που είναι χρόνια μέσα στις διοικήσεις και μπορεί να τον βοηθήσει σε πολλά».

«Ο Κόκκαλης είναι για μένα ο μεγαλύτερος πρόεδρος όλων των εποχών. Έφτιαξε προπονητήριο,
έφτιαξε το Καραϊσκάκης και έπαιρνε πάντα παιχταράδες. Και ήταν και πολύ κιμπάρης. Και στα πριμ
του και σε όλα του. Θυμάμαι εκείνη την εποχή μια καθαρίστρια έπαιρνε μισθό ένα χιλιάρικο και
έβγαζε και της έδινε τέσσερα χιλιάρικα και έκλαιγε η κοπέλα μπροστά μου. Σπουδαίος άνθρωπος.
Εμένα με πήρε πρώτη φορά το 1993, πήγα καλά αλλά δεν μπόρεσα να περάσω την Μαρσέιγ που
ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης τότε και έφυγα. Εντάξει, Ολυμπιακός είναι... Τελευταία φορά ήμουν
το 2004 όπου γίνανε τα γνωστά εγκλήματα με τον Δούρο τότε. Εντάξει, μετά βγήκε και ζήτησε
συγνώμη αλλά τι να το κάνεις; Άστα τώρα αυτά... ».

«Ο Κόκκαλης είναι ο καλύτερος πρόεδρος στο ποδόσφαιρο και ο Κυριακού στον στίβο»

«Ο Κόκκαλης με ξέθαψε από τον ποδοσφαιρικό τάφο που με είχαν στείλει οι δημοσιογράφοι»
«Εγώ θα πω ότι ο Ολυμπιακός, φέτος χάρη στον πρόεδρό του που είναι εκ των κορυφαίων στον
κόσμο ‐και αυτό δεν είναι κολακεία αλλά η πραγματικότητα‐ έχει κάνει ήδη τον προγραμματισμό
του για τη νέα σεζόν. Πέρυσι ο Μπάγεβιτς πήρε τους Ρέζιτς, Μάριτς, Οκκά, πήρε στο... παραπέντε
τον Σούρερ, στη συνέχεια έκανε τα δικά του με τον Ριβάλντο όπως και με τους Καστίγιο, Ζιοβάνι και
κάποια στιγμή έχασε... τα αυγά και τα πασχάλια και στο τέλος τους χρησιμοποιούσε και τους τρεις
για να σώσει την παρτίδα. Ο Κόκκαλης, ό,τι πει ο προπονητής το κάνει. Δεν είναι ο πρόεδρος που
παρεμβαίνει στο έργο του προπονητή. Η μόνη παρέμβαση που μπορεί να σου κάνει είναι να σου
πει για παράδειγμα: έχεις αυτούς τους παίκτες. Να σου φέρω και τον Ζιντάν;».

«Ο πρόεδρος μου έκανε την τιμή να έρθω τρεις φορές στον Ολυμπιακό. Οι μεγαλύτερες επιτυχίες
μου ήταν με τον κ. Κόκκαλη».

«Λοιπόν... Είχε παιχταράδες ο Ηρακλής αλλά ποτέ... είχε έναν πόντο με τον Κόπα σε έξι παιχνίδια.
Ποτέ όμως δεν είχε πάει τρίτος. Πήγα τρίτος και δε με άφησαν να παίξω μπαράζ. Πιάνουνε τα ούρα
του... Ίση, δυό φορές. Τρίτον, πιάνουνε την ΑΕΚ για δωροδοκία με το Χρυσοβιτσάνο απάνω. Τους
ρίχνουνε ‐3 απ’ του χρόνου. Πάει και το UEFA. Κι είχα και 500.000 τότε που μούχε βάλει ο
Θεοδωρίδης. Μου λέει δε μπορώ να στα δώσω, σε διώχνω, επειδή τον είχα πεί περούκα. Στο λέω
στα ίσα και δημόσια».

«Όταν ο Σαββίδης πουλάει τον Κουλούρη ή άλλους παίκτες, δεν μιλάει κανείς. Όταν πουλήσει όμως
ο Μαρινάκης σκούζουνε. Μεγάλη επιτυχία η ανανέωση συμβολαίου στον Φορτούνη. Το είχα πει
και το ξαναλέω «μην κάνεις το λάθος και πας σε καμιά Γουέστ Χαμ. Εκεί μπορεί και να μην παίζεις
και να γίνεις ρεζίλι. Καλύτερα περίμενε, αν είναι να φύγεις από τον Ολυμπιακό να το κάνεις μόνο
για μεγάλη ομάδα όπου και δόξα θα πάρεις και αν δεν παίζεις δεν θα σου πει κανείς τίποτα».

«Κάνω προετοιμασία, σκίζω στο τουρνουά με Μπρέσια. Έχω Ίβιτς, Αλεξανδρή. Είμαι πρώτος,
αήττητος στο πρωτάθλημα. Εντάξει, παίζω με... Μαρσέγη. Μια ατυχία εκεί στο κόρνερ ο
Τοχούρογλου, με παίζει 100 ‐ 0 ο διαιτητής, χάνω 2‐1. Έχω όμως άλλα 90 λεπτά, ρε. Άσε με να πάω
στη μάχη. Άσε με να πάω μέσα στη Μαρσέγη να φέρω την πρόκριση. Από τον Ολυμπιακό με έφαγε
το... πιράνχας, ο Λούβαρης κι όλη η χαρτοπαιξία. Είχανε μαζευτεί στην Έδεσσα για το παιχνίδι κι
είπανε να φάνε τον Αλέφαντο».

«Είχα πει στον Κόκκαλη να φέρει τον Χρόνιγκεν, αυτόν που παίζει δεξιά και πήγε από την Τσέλσι
στην Μπέρμιγχαν. Θα παίρναμε και έναν επιθετικό γρήγορο από την Κρουζέιρο. Μου τον είχε
προτείνει ο Ζιοβάνι. Δεν θυμάμαι πώς τον λένε, δεν έχει σημασία. Είχα προτείνει στον πρόεδρο τον
Γκέκα και με είχε ρωτήσει μετά το 2‐2 στη Λεωφόρο για τον Νικοπολίδη».

«Αυτός εκεί, ο ‐ πώς τον λένε ‐ στην Καλαμάτα, φέρνει κάτι μαύρους από τα καράβια! Πώς να πάει
η ομάδα; Άκου εκεί, μαύρος τερματοφύλακας!»

Η προηγούμενη ατάκα ήταν για τον Σταύρο Παπαδόπουλο τον πιο επιτυχημένο πρόεδρο της
Καλαμάτας

Σταύρος Παπαδόπουλος (1934‐2023)

«Σταματήστε κ. Παπαδόπουλε... μα την μπάλα δεν την ξέρετε»

«Πάμε στο τουρνουά της Ιταλίας, σκίζω με Μπρέσια, έχω Ίβιτς, κερδίζω με Σλάβια, Oι Βούλγαροι
τότε είχαν έλθει 6οι στο Μουντιάλ, μεγάλη σχολή, μετά Μαρσέϊγ, παγκόσμια πρωταθλήτρια, μια
ατυχία σ' ένα κόρνερ ο Τοχούρογλου, φεύγω, αν και ήμουνα πρώτος με Παναθηναϊκό, κλείνω με 17
παιχνίδια από την προηγούμενη, μόνο 3 ισοπαλίες. Στην Κύπρο παίρνω κύπελλο με το ΑΠΟΕΛ,
έμεινα 3 μήνες, κερδίζουμε την Ανόρθωση 2‐1 και στον τελικό την Ομόνοια 3‐0. Γράψε, αυτός ο
άγιος άνθρωπος, ο πρόεδρος ‐ γιατί εκεί είναι δεξιοί κι αριστεροί ‐ ο Ουράνιος Ιωαννίδης*, μου λέει
"σ' ευχαριστούμε που μας έσωσες το κόμμα»

*Ο Ουράνιος Ιωαννίδης ήταν πρόεδρος του ΑΠΟΕΛ 1996‐99 και υπουργός παιδείας του Γλαύκου
Κληρίδη.

Δηλώσεις του Ουράνιου Ιωαννίδη για τον Αλέφαντο: “Ο Ουράνιος Ιωαννίδης ήταν ο άνθρωπος που
στήριξε τον Νίκο Αλέφαντο κατά το πέρασμά του από τον ΑΠΟΕΛ αφού όπως συμβαίνει σε όσες
ομάδες κι αν έχει εργαστεί ο βετεράνος τεχνικός αντιμετωπιζόταν με επιφύλαξη. «Ότι και να λένε
για τον Αλέφαντο εγώ πιστεύω ότι μέσα στο προπονητικό κέντρο είναι καταπληκτικός. Εκεί που ο
Αλέφαντος για μένα υστερεί είναι για να επιλέξει το καταλληλότερο σύστημα με το οποίο θ’
αγωνιστεί η ομάδα. Κι εκεί πάλι ήταν πολύ εντάξει αφού επιδίωκε να συζητήσει μαζί μας. Θα
χρησιμοποιήσω αυτό και όχι αυτόν γι’ αυτούς και γι’ αυτούς τους λόγους. Δεν τα πάει καλά με τους
ποδοσφαιριστές, με τον κόσμο ή τους δημοσιογράφους αλλά εγώ ήμουν ικανοποιημένος από την
παρουσία του στον ΑΠΟΕΛ.”

«Πάω Κύπρο, κάνω ανανέωση στην Ανόρθωση βγάζω παικταράδες, τον Κετσπάγια, τον Νίκου, τον
Σώζων, ξαναγυρίζω, πάω στη Δράμα, εκπληκτική σεζόν, πρώτος στα πρώτα 8 ματς μαζί με
Παναθηναϊκό, λογοφέρνω για τα πριμ με τον Τσιτσόπουλο, φεύγω πάω Ηρακλή. Μέχρι που ο
Θεοδωρίδης, ο πρόεδρος, μου έδινε πριμ για UEFA. Μεγάλη ομάδα, παικταράδες, 7 Κυριακές νίκες,
γίνεται το κακό με τα παρασκήνια, Σαρρής, Βαλυράκης, πιάνουν τα ούρα του... Ίσι, η ΑΕΚ πάει για
δωροδοκία, αν θυμάσαι, με Χρυσοβιτσάνο στις Σέρρες, γίνεται στο Βόλο το "μπαράζ της ντροπής",
ο διαιτητής ο Αμυγδαλής μάς παίζει 90‐10, ήταν ο Γκμοχ στην ΑΕΚ, το διακόπτει ο διαιτητής,
περνάει η ΑΕΚ και έπαιξε με Ίντερ, αν θυμάσαι»

ΑΤΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΤΥΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

«Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3‐0 »

Σε μια από τις πιο άτυχες προβλέψεις του ο Νικόλας είχε προβλέψει πως εύκολα ο Ολυμπιακός θα
κέρδιζε τον ΠΑΟΚ 3‐0.

Δημοσιεύματα και βίντεο περιγράφουν το περιστατικό με την αρχική δήλωση και τις μετέπειτα
αντίθετες δηλώσεις του Αλέφαντου που αναγκάστηκε εκ ‘των πράγματων να παινέψει τον
προπονητή και τους παίκτες του ΠΑΟΚ:

Καλεσμένος λοιπόν της άλλης τεράστιας μορφής που ονομάζεται Γιώργος Μύρτσος είχε εμφανιστεί
απολύτως σίγουρος και αισιόδοξος για τη νίκη των «ερυθρόλευκων».

Και κάπως έτσι προέκυψε μια από τις εμβληματικότερες φράσεις του:

«Κατεβαίνετε κερδάτε την ψόφια τη Χαλκηδόνα, τον Ακράτητο, χάνεις από τον Ιωνικό, κερδάς τον
ΟΦΗ, μόλις θα έρθεις την Κυριακή, καλώς τα παιδιά. Καλώς τα, 3‐0, θυμήσου τον Αλέφαντο τι σου
λέει».
Αντίθετα όμως με τον επίσης συγχωρεμένο αστρολόγο Πιτ Παπαδάκο ο οποίος έκανε κάθε χρόνο
προβλέψεις στο ΦΩΣ για το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα ο κυρ‐Νίκος δεν διέθετε κληρονομικό
χάρισμα.

Παρά την πρόβλεψη λοιπόν ότι «θα μπει με την μπάλα στα δίχτυα ο Ολυμπιακός», ο ΠΑΟΚ έφυγε
ατσαλάκωτος και νικητής.

Και ΟΛΟΙ όσους «έθαψε» την προηγούμενη (Αναστασιάδης, Σαλπιγγίδης, Βόκολος, Καρυπίδης)
αποδείχθηκαν καθοριστικοί στο να φύγει ο «δικέφαλος του Βορρά» με το διπλό (2‐1).

Εκεί ωστόσο επιβεβαιώθηκε πόσο απτόητος ήταν ο Αλέφαντος.

Γιατί σε μια περίσταση που κάποιος άλλος θα κρυβόταν, εκείνος βγήκε και την επόμενη μέρα του
αγώνα στην ίδια εκπομπή.

Και χωρίς κανένα δισταγμό τα γύρισε όλα ανάποδα!!

Ο Αναστασιάδης από «ανεύθυνος προπονητής» έγινε «άριστος».

Ο Βόκολος από ανύπαρκτος έγινε «μυαλωμένος».

Ο Καρυπίδης από στόπερ της Ελπίδων που «έτρωγε τεσσάρες» έγινε… «τσαγανιάρης».

Και ο Σαλπιγγίδης από «παίκτης Β’ Εθνικής με 1,15 ύψος» έγινε «δυνατός, μπουκαδόρος» και
σκόραρε με «πλασέ μεγάλου παίχτου»…

Ποιος θα μπορούσε να του απαντήσει «όχι» στην κλασική του ερώτηση «στα εξηγώ ωραία»;”

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

«Ο Μιραλάς κόβει, κλέβει, φεύγει, καλπάζει, εκτελεί εκπληκτικά, αέρινος! Ποιόν μου θύμισε; Τον
Ρονάλντο της Ρεάλ! Έτσι καλπάζει κι αυτός. Φαντεζί παίκτης ο Μιραλάς, και με ουσία, σπάνια
περίπτωση για τα ελληνικά γήπεδα. Αυτά τα σέντερ μπακ εδώ στην Ελλάδα τα έχει για πλάκα. Ό, τι
θέλει τα κάνει»

«Με Πάντελιτς και Μιραλάς μπροστά, ο ένας να κάνει τη μεγάλη κίνηση και ο άλλος τη μικρή, να
χώνεται ο Πάντελιτς στους χώρους που δημιουργεί ο Μιραλάς. Πανδαισία θα δούμε, όργια θα
κάνουνε»

«Λημνιός, Αγμπόμ, Λάμπρου και Πέλκας, δεν παίζουν ούτε στα Άσπρα Χώματα Πειραιώς.
Ποδοσφαιριστές είναι αυτοί ρε? Άμα πάει ο Μάρτιν και χάσει από αυτούς έλα να δεις τι θα πάθει
την Δευτέρα. »
«Την καλύτερη δουλειά έκανε ο Φορτούνης που ανανέωσε στον Ολυμπιακό, την καλύτερη δουλειά
έκανε και ο Ολυμπιακός που ανανέωσε τον Φορτούνη. Πού θα βρεις σήμερα Φορτούνη, αφήστε
την πλάκα, δεν φέρνεις ξένο τέτοιο στην Ελλάδα με αυτά τα λεφτά. Παίκτη αέρινο, γρήγορο
ντριμπλέρ, γκολτζή, να σου χτυπάει και τα στημένα όλα. Σε αυτήν την ηλικία. Ούτε με σφαίρες.
Δεν ξέρω τι έχουν μερικοί με τον Φορτούνη, δεν ξέρουν μπάλα προφανώς. Ο Φορτούνης είναι
μακράν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού. Να συνεχίζει να δουλεύει με τον Γερμανό γυμναστή
έξτρα προπόνηση, να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τα τρεξίματα του. Και θα γίνει παίκτης για
μεγάλη ομάδα στο εξωτερικό. Δεν αφήνεις τον Ολυμπιακό για να πας σε Τιτίκες της Ευρώπης. »

«Ο Ολυμπιακός θέλει σεντερφοράρα τώρα. Όχι Γιορέντε και τέτοια, σβήσανε αυτά τα φορ
παγκοσμίως, αργοί, ψηλοί. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται φορ κρούσης, γρήγορο, να μπαίνει. Πρέπει να
πληρωθεί ακριβά βέβαια. Και στην Ευρώπη δεν είναι πολλά τα καλά σέντερ φορ, ακόμα και σε
καλές ξένες ομάδες που βλέπω. »

«Ο Σανκαρέ ήταν σαν ναυτεργάτης στην Κουάλα Λουμπούρ» ‐ Ο Πάπα Καλιφά Σανκαρέ είναι
Σενεγαλέζος κεντρικός αμυντικός που διακρίθηκε σε μικρομεσαίες ομάδες στην Ελλάδα

«Έλα τώρα που' ναι παίκτης ο Μπάβα Μπούβα Ντιόπ» ‐ O Πάπα Μπούμπα Ντιόπ (Papa Bouba
Diop, 28 Ιανουαρίου 1978‐29 Νοεμβρίου 2020) ήταν διεθνής Σενεγαλέζος ποδοσφαιριστής.

«Ο Χαριστέας είναι καλός για μπάσκετ»

«Ο Τζόρτζεβιτς και ο Γιαννακόπουλος στα ντουζένια τους ήταν φυσέκια, σε εξουθενώνανε»

«Έφυγες, ...τελείωσες»

«Τι Κούλης ρε? Κυριάκο σε λένε. Άκου Κούλης... όνομα είναι αυτό? Εγώ είχα κάποτε μια Κούλα να
μου σιδερώνει τα μπλουζάκια (απευθυνόμενος στον Κυριάκο Καραταΐδη)»

«Έλα τώρα, ρε Πολυχρονίδη, έκανε ο Πούστερ (Σούστερ) για την Ρεάλ Μαδρίτης?»

Για τον Μήτρογλου: «Είναι παίκτης περιοχής. Μπορεί να γυρίσει και να σου κάνει το γκολ, αλλά έξω
από την περιοχή και όταν έχει δύσκολο ματς και θέλεις να βγεις στην κόντρα... μηδέν».

«Ο Ντέμης (Νικολαϊδης πήδαγε τα κάγκελα και φώναζε ORIGINAL και γίγαντες»

«Μου λέγανε παιχταρά τον άλλο τον Ανρί, αυτός θέλει τρία στρέμματα ελεύθερο χώρο, αν τον
κλείσουν δεν μπορεί να ντριμπλάρει»

«Έχει θρηνήσει το ποδόσφαιρο χιλιάδες ομαδικούς παίκτες που χάθηκαν»

«Οι παίκτες του 1.50 τελειώσανε» ‐ για τον Σαλπιγγίδη

«Που είστε ρε σέντερ μπακ? Που βολοδέρνετε? »

«Που πας ρε Νταραλίδη (Ταραλίδη), τον σακάτεψες τον παικταρά»

«Πες στα κωλόπαιδα να σταματήσουν να διαμαρτύρονται και να κυνηγήσουν την μπάλα»

«Ο Νικοπολίδης είναι κέρβερος»

«Αν βάλει ένα γκολ το χρόνο ο Σιμάο, θα γκρεμιστούν οι φούρνοι! »

«Τι ανέκδοτο είναι αυτό με τη μονιμότητα του Φουστέρ?»

«Ο Γκοβού παίζει σαν αρχάριος! Χωρίς δυνάμεις, χωρίς τρεξίματα, χωρίς προσωπικές ενέργειες. Τι
εξτρέμ είναι αυτό; Ούτε τον εαυτό του δεν μπορεί να ντριμπλάρει!»
«Όταν πήγα στον Χάπελ, στην αρχή κοιμόμουν 4 μέρες στο σταθμό του τρένου! Δεν είχα
διασυνδέσεις εκεί ακόμα, δεν είχα πολλά χρήματα, τίποτα όμως δεν μπορούσε να με σταματήσει»

«Το κακό με τους νέους είναι ότι δεν πάνε στο εξωτερικό να παρακολουθήσουν τις προπονήσεις
ξένων προπονητών. Είναι τεμπέληδες, νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, και γι’ αυτό μένουν σε ρηχά
νερά»

«Ο Γιαννάκης Παπαδόπουλος δεν έχει μεγάλη αντοχή, είναι κοντός, πόσους κοντούς να έχει ο
Ολυμπιακός, φτάνουν δύο στην 11άδα, όχι και τρίτος! Δεν μπορεί να διεκδικήσει την πρώτη μπάλα
από τον τερματοφύλακα»

«Ο Οζίλ είναι μπαλαδόρος! Άλλο στιλ. Τι μου λες τώρα, τι συγκρίνεις. Ο Οζίλ είναι να σου πετάξει
πάσες σαν τον Ιμπαγάσα, να σου βγάλει σουτ, έχει και τα δύο πόδια, παιδαράς»

«Εγώ ποτέ δεν έχω πει ότι ο Ντουντού είναι ο αμυντικός χαφ που θα ήθελα στον Ολυμπιακό. Ποτέ
δεν έχω πει ότι είναι παικταράς. Διότι δεν είναι γρήγορος. Στη θέση αυτή εγώ θέλω στιλ Καρεμπέ.
Όπως ο Κριστιάν, να τρέχει να κόβει ακόμα και στη γραμμή, με μεγάλη κίνηση, να οργώνει το
γήπεδο. Το ξέρεις ότι έλεγα στα κόρνερ να μένει πίσω μόνο ο Καρεμπέ; Ένιωθα ασφάλεια. Ποιος να
τον περάσει. Στον τελικό του Κυπέλλου με τον ΠΑΟ, βέβαια, έγιναν εγκλήματα. Έγιναν πράγματα
που δεν τα έχω πει ποτέ και ούτε πρόκειται…»

«Αν γυρίσει ο Φετφατζίδης να γίνει σούπερ ομαδικός, πέθανε»

«Ο Φετφατζίδης είναι κλώνος του Μέσι, μοιάζει λες και είναι πρώτος ξάδερφός του»

«Με τον Φετφατζίδη θα κλάψουν μανούλες»

«Ενώ αν παίζει ο Μέσι, λες, δεν γαμιεται, θα τους κερδίσει»

«Με τον τρόπο που έπαιζαν θα τρίζουν τα κόκκαλα του Μουράτη»

«Σε πήραν ο Χριστοδουλόπουλος, ο Πλεσίρ και ο Μαρίνος, ρε»

«Θα πας με τον Ουρτάδο να παίξεις Τσάμπιονς Λιγκ? Εκεί θες χαφάρα, θες φυσέκι, θες αμυντικό
χαφ στυλ Καρεμπέ, θες γρήγορο»

«Ο Φουστέρ, δεν είναι επιθετικός, το ξαναλέω, είναι χαμάλης, να τρέξει, να κόψει, να βοηθήσει,
αλλά δεν μπορεί, ρε παιδιά, να είναι αυτός ο παίκτης αναντικατάστατος για τον Ολυμπιακό»

«Μεγάλος αμυντικός ο Καρφούρ (Καφού)»

«Εγώ θα έπαιρνα τον Μήτρογλου και θα τον έκανα φυσέκι»

«Πώς θα μπει ο Μήτογλου (Μήτρογλου) μέσα σ' αυτό το κατεστημένο? »

«Ο Μήτρογλου σπαταλάει την καριέρα του, την χαραμίζει. Δείχνει σαν τεμπέλης, δεν έχει δουλέψει
να βελτιώσει το παιχνίδι του, κάθεται εκεί, σαν περίπτερο μέσα στην περιοχή και περιμένει την
μπάλα στα πόδια για να κάνει το γκολ και να τον γράψουν οι εφημερίδες»

«Το δίδυμο Κόλερ‐Χαριστέα δεν έσωσε την Νυρεμβέργη, την Ελλάδα θα σώσει? »

«Δεν μπορείς να βρεις ένα μπακ αριστερό σε όλη την Ελλάδα? »

«Ο Δέλλας δεν μπορεί να στρίψει»

«Ο Πάντελιτς είναι παθιασμένος δεν είναι τιτίκα»

«Ουγγρική τιτίκα ο Τόζερ»

«Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα μου θύμιζε λίγο γκαζοζέ»

«Εγώ θέλω παιχταράδες, θέλω Καστίγιο να περνάει πέντε, θέλω Ζιοβάνι και Ριβάλντο»

«Η απλότητα στο ποδόσφαιρο σημαίνει άσχετος παίκτης»

«Εγώ έχω το Σαββίδη που είναι γκαζοζέν και τον Καραπιάλη που βρίσκει ο κώλος του στο χόρτο».

«Όποιον παίκτη βλέπεις να δίνει τη μπάλα με τη μία... πέρασε έξω κύριε. Δεν κάνεις».

«Τερματοφύλακα ζήτησα, τώρα που χτύπησε ο Ράντος. Τι μου τον φέρανε αυτόν τον κοντό, τον
Τοχούρογλου;»

«Ρε τον καργιόλη τον Παϊρέτο, που να του καεί το σπίτι και τα κοστούμια...»

«Όταν βλέπω παίχτη να δίνει την μπάλα με τη μία, λέω βγάλτον έξω, επόμενος, δεν κάνει για
τίποτα»

«Πελέ βέβαια. Διότι ο Πελέ είχε δυο πόδια... άσε, ένα κεφάλι φοβερό, ήταν σφιχτός, ωραίος,
δυνατός, με μυς, με κάτι κοιλιακούς, πήδαγε και τον έχανες. Δεν θυμάσαι τι έκανε στον Μπάνκς της
Αγγλίας; Μια κεφαλιά ασύλληπτη. Την απέκρουσε βέβαια, διότι ο άλλος ήταν τερματοφυλακάρα,
φοβερός ο Μπάνκς, οπότε Μπάνκς, εεε... Πελέ ήθελα να πω».

«Ο Ριβάλντο; Τον ξέρω απ’ έξω. Είχα πάει στη Μίλαν, τότε που είχε προβλήματα και δεν έπαιζε και
έχουμε βγεί φωτογραφίες μαζί»...

«Ρε, αν ήμουν εγώ στον Ολυμπιακό, θα ξεκίναγα την εντεκάδα απ’ τον Αλαβές (Γκάμπριελ Άλβες) »

«Σχόλασε το ποδόσφαιρο των βαριών, αργών, ψηλών παικτών εδώ και χρόνια. Ο Ολυμπιακός θέλει
σέντερ φορ για να πάει μπροστά στην Ευρώπη. Για να συναντήσει στην κόντρα επίθεση, να μπορεί
να διεισδύει στους δύο κεντρικούς οπισθοφύλακες, να κάνει τρίπλες. Να γυρίσει όλο τον κόσμο, να
τον βρει. Υπάρχει πληθώρα. Όχι όμως τον Ισμαΐλοφ τον μπασκετμπολίστα. Το ποδόσφαιρο παίζεται
στη γη, όχι στον αέρα. Ο Ισμαϊλοφ μέχρι να στρίψει βρήκε μπροστά του τον Τουρέ και πήγε για
μπάνια από τώρα, όπως και ο Ντρογκμπά και ο Τρεζεγκέ.» Αργότερα κατάλαβαν όλοι
ότι λέγοντας Ισμαΐλοφ εννοούσε τον Ιμπραΐμοβιτς...

«Οι Βραζιλιάνοι είναι οι βασιλιάδες της μπάλας. Μόνο κάτι κομπλεξικοί και μίζεροι δεν τους
γουστάρουν. Πάνε να χαλάσουν το ποδόσφαιρο κάποιοι ξύπνιοι, δήθεν μοντέρνοι, λάτρεις των
ξυλοκόπων».

«Ρε Τζοφ, είσαι μεγάλος. Είσαι τεράστιος. Τους έχεις κλειδώσει. Τους κερδάς 1‐0. Σε προσκυνάμε.
Και εκεί που το έχεις κλειδώσει το ματσάκι, σου βάζει ο άλλος το Μπιγκόλ κι εσύ βάζεις το
Μαντέλα. Ρε, το Μαντέλα;»

«Εγώ στη Λεωφόρο πέρυσι ούτε Ριβάλντο είχα, ούτε Οκκά, ούτε Μάριτς ούτε... Ρέστιτς παρά μόνο
το Βάλλα που πέθανε ο πατέρας του και το Γιάννου για τερματοφύλακα. Και με έκλεψε ο Δούρος.
Εντάξει, ο Οκκάς τώρα, 3 γκολ σε 27 ματς. Έπρεπε να πάρει το Γκέκα ο πρόεδρος. Του τόχα πει
πέρυσι».

«Ο Γκέκας δεν είναι παίκτης που ξέρει μπάλα για να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στους τίτλους. Θα
πεταχτεί στη φάση, θα σε βολέψει, να βάλει το γκολ, όπως έκανε στην Ξάνθη, γενικά δεν είναι
παίκτης κυνηγός, όπως ήταν οι σέντερ φορ τύπου Αναστόπουλου».
«Είδες τι ωραία που έκανες το γκολ στην Ξάνθη? Για χόρτα έστειλες τον αμυντικό»

«Ο Σαλπιγγίδης και οι σφαίρες αυτές, να έχεις υπόψη σου δεν υπάρχουν στο ευρωπαϊκό
ποδόσφαιρο... Πεθάνανε οι ένα και δεκαπέντε. Να ακούς τον Αλέφαντο τι σου λέει».

«Ο Σαλπιγγίδης είναι γρήγορος, δυνατός, εκπληκτικός... Το δε τελείωμα του στο γκολ ήταν πλασέ
μεγάλου παίκτου... Παρακολούθησα, σου λέω».

«Ο Μπόρχα θα... ξεκωλιάσει τα αντίπαλα σέντερ μπακ».

«Ποιός Μπόρχα μωρέ; Δε ξέρει μπάλα. Δε βλέπεις;»

«Ο Μπόρχα μπορεί να γίνει μεγάλο σέντρε μπακ. Πώς δε γίνεται; Είναι ταχύς, γρήγορος, ξέρει
μπάλα... να τονε βάλεις πίσω να βλέπει το γήπεδο. Δε βλέπεις τι κορμιά έχουνε αυτοί οι μαύροι;
Πέντε τούμπες κάνουνε στον αέρα».

«Τι... κοντός; Μπάσκετ παίζουμε; Αυτός ο Μπαμπανγκίντα θα κλείσει σπίτια στον κενό χώρο.
Εκρηκτικός, σίφουνας, με φοβερό ξεπέταγμα. Και τελειώνει τις φάσεις. Ειδικά απέναντι σε ζώνη, θα
κάψει κόσμο. Να τον πάρουνε αμέσως, μη μας τον πάρει καμιά άλλη ομάδα. Τι άλλο περιμένει να
δει ο Σόλιντ; Ο παίκτης φαίνεται...».

«Ο Σόλιντ έφερε τον Μπαμπανγκίντα για να φάει τον Καστίγιο. Είναι πρόσχημα το ότι δεν τον βάζει
γιατί κρατάει πολύ την μπάλα. Είναι ντροπή να παίζει αυτός ο κοντός, ο Μπαμπανγκίντα, και να
μένει έξω η παιχτούρα ο Καστίγιο».

«Μου έβγαλε τα μάτια ο Τουρέ. Τρομερός με τη μπάλα. Έχει ότι πάσα θες. Και την κοντή και τη
μεγάλη. Και την πονηρή και τη διαγώνια. Έχει όλων των ειδών τις πάσες και μεταβιβάζει με
ακρίβεια, πράγμα που έλειπε απ’ τον Ολυμπιακό στα αμυντικά χαφ τα τελευταία χρόνια».

«Να πουληθεί ο Τουρέ. Πρέπει να φύγει. Ο Ολυμπιακός πρέπει να τον πουλήσει γρήγορα. Δεν κάνει
για τον Ολυμπιακό. Τον κάνει πολύ αργό και έχει μόνο κάθετες πάσες γιατί είναι ψηλός».

«Ο Τουρέ είναι πάρα πολύ καλός παίκτης. Όταν έχει τη μπάλα, θα στην πετάξει. Δύσκολα θα τού
την πάρει, θα οργανώσει, αλλά επειδή είναι ψηλός είναι και αργός. Πως είναι τα αμερικάνικα
μεγάλα αυτοκίνητα; Άμα πάρει μπρος, θα φύγει στην ταχύτητα. Δεν έχει την έκρηξη και αυτό
πιστεύω τον κρατάει και είναι κάτι που πρέπει να διορθώσει. Φάνηκε και στο Κόπα Άφρικα και δεν
είδα να το διορθώνει. Καμιά μεγάλη ομάδα δεν τον έχει ζητήσει. Ποια Μαρσέιγ; Είναι μεγάλη
ομάδα; Τον ζητάει η Τσέλσι, η Γιουνάιτεντ, η Άρσεναλ;»

«Ο Ζιλμπέρτο είναι παικταράς. Διαμάντι. Και πιάστηκε κορόιδο ο Ολυμπιακός που του τον είχανε
προτείνει και δεν έδωσε τα λεφτά να τονε πάρει. Θα κάνει τη διαφορά στο κέντρο του
Παναθηναϊκού».

«Έλα μωρέ με το Ζιλμπέρτο... Ο Ζιλμπέρτο μόλις πάει η μπάλα πάνω του νομίζει ότι είναι
χειροβομβίδα και της δίνει μια να φύγει απ’ αυτόνανε... Είναι χαφ αυτός, να συμμαζέψει το κέντρο;
».

«Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα μόλις δει ότι η μπάλα έρχεται προς αυτόν, την κλωτσάει αμέσως, σαν να είναι
χειροβομβίδα που θα σκάσει»

«Ο Προτάσοφ; Άντε μωρέ με την Τιτίκα...».

«Διάβαζα κάποιες φήμες για Κυργιάκο και με έπιανε η ψυχή μου. Δεν μπορεί να στρίψει. Δεν θέλω
τέτοια σέντερ μπακ στην ομάδα. Τι θα τον κάνουμε τον Ολυμπιακό, Ολυμπιακοπαναθηναικό;
Αντίθετα ο Καψής είναι γρήγορος, σβέλτος και ξύπνιος. Πολύ ξύπνιος. Παίρνει στροφές το μυαλό
του. Και είναι και... θυσίας».

«Ο Αλεξανδρής είναι πουτάνα μεγάλη. Τη στήνει στην περιοχή για να βάλει το γκολ και οι άλλοι οι
μαχητές δουλεύουνε για πάρτη του».

«Γκώνια, θα σε τελειώσω. Το ποδόσφαιρο που ήξερες, έχει πεθάνει εδώ και δέκα χρόνια».

«Ο Αμανατίδης πρέπει να πάει Εθνική. Είναι μεγάλος μαντουμαδόρος και μεγάλη πρεσαδούρα».

«Ο αλήτης, ο μαύρος ο... Γεκινής, που ήρθε να μας κολλήσει ελονοσία για να πεθάνουμε! Ο
αρρωστιάρης, ο βρωμερός»...

«Ποιός Άντζας, που ήθελαν να τον φέρουν και σαν άρχοντα στον Ολυμπιακό; Λες και δεν το ξέραμε
από την προηγούμενη θητεία του... Τι έκανε στον Ολυμπιακό; Δεν φτούρησε τότε που ήταν στην
καλύτερη ηλικία και θα φτουρούσε τώρα, 30 χρονών; »

«Το 1993 είχα πει να έρθει στον Ολυμπιακό ένας γρήγορος, να έρθει ο Ζαμοράνο, ο Κλίνσμαν. Μου
έλεγε ο κ. Λούβαρης... είναι ακριβοί, ο άλλος δεν έρχεται. Ποιόν βρήκαμε; Βρήκαμε τον Ίβιτς και
μου είπε να πάω να τον δω. Τον βλέπω και λέω γρήγορος παίκτης, τριπλέρ, φέρτον. Θα χαλάσει τον
κόσμο, θα βγει ακόμη και πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη. Δε λέω να πάρει αυτούς, γιατί δεν έχει τη
δυνατότητα, αλλά θα βρεις έναν τέτοιο παίκτη να έχει τα χαρίσματα. Ο Νε. Τι τον παίρνεις;
Επιθετικό χαφ; Είναι γρήγορος, είναι τριπλέρ και κάνει γκολ; Έχει αντοχή; Αν δεν έχεις αντοχή,
πέθανες. Αν τον πάρεις για αναπληρωματικό, τον σχόλασες. Θα φάει τον Τουρέ, τον Τζόρτζεβιτς,
τον Στολτίδη και το Ριβάλντο, τον τετράγωνο; Δε θα τον φάει. Είναι κόφτης; Όχι, είναι μπαλαδόρος.

Πετάει τόσα γκολ στο Βέλγιο και ήρθε στον Ολυμπιακό; Αυτό θέλω να δω. Ή θα μου κάνει την
τρίπλα στον Κορακάκη, στον Ντάγκα και τον Ιωάννου. Δεν έχει τέτοια. Θέλω να τον δω και έξω.»

«Ο Νούνιεζ; Ποιός Νούνιεζ; Ξέχασε τον αυτόν... Μου θυμίζει τους Μπιτλς».

«Είναι παίκτης μωρέ ο Λεντέσμα; Είναι αυτό αμυντικό χαφ; Που πήγε στη Τζέλση και έβλεπε το
Μακελελέ να δίνει μάθημα αμυντικού χαφ και να φτάνει τρεις φορές κοντά στο γκολ;
Φωτογραφική μηχανή πρέπει να του είχανε για να μάθει πως παίζεται η θέση».

«Ο Ίβαντσης; Να το γράψεις όπως στο λέω: δεν υπάρχει κανένας Ίβαντσης. Τιτίκα είναι. Στατικός.
Δεν κουνιέται. Είναι χαφ αυτό;»

«Τι παιχταράς είσαι ρε Ντανιέλο»! «Αντε γίνε καλά ρε Ντανιέλο»! «Έχεις δίκιο ρε Ντανιέλο, αλλά
πού να σε βάλω; Έχω τον Αλεξανδρή 400 εκατομμύρια, τον Ίβιτς 500 εκατομμύρια, το Γιεκινί 300
εκατομμύρια. Ντανιέλο, σε τρώω άδικα».

«Πρέπει να βάλει τρεις πίσω, δύο κόφτες στο κέντρο, δυο από αριστερά, το Τζόρτζεβιτς και το
Γεωργατο, δυο από δεξιά, Γιαννακοπουλο και Μαυρογενίδη, το Ζιοβάνι πίσω από τους δύο
επιθετικούς και μπροστά το Χούτο και τον Οφορίκουε».

«Κανάρα, Αποσπόρη κι εσείς οι άλλοι: Μη τυχόν και σας δω να πάτε να χαιρετάτε τον Αναστόπουλο
λες και είναι η Βουγιουκλάκη κι εσείς ταπεινοί θαυμαστές της. Θα τον κερδίσετε πρώτα και μετά θα
τον χαιρετήσετε. Δε θα αφήσετε κανέναν Αναστόπουλο να σας πάρει το ψωμί».

«Θα πέσουν τα τσιμέντα με τον Γιεκινί και τον Ίβιτς

«Ο Γκώνιας δεν ξέρει, δεν κάνει για το ποδόσφαιρο»

«Ο Εστάι καίει πετρέλαιο»

«Ο Πέτρος Μαρινάκης είναι μισοπλέμονος»

«Ο Μπόρχα θα έκανε για κέντρο της άμυνας, θα χαλάσει κόσμο»

«Ο Παπάζογλου του ΠΑΟΚ είναι για να κουβαλάει μπετόν»

«Με τον Ιωνικό στην Ριζούπολη, χάναμε 2‐0 και πετάω ένα Χούτο μέσα και κερδίσαμε 3‐2»

«Ο Νικολαϊδης είναι εγκληματίας»

«Απέλαση τώρα»

«Βαρύ κόκκαλο ο Τζιόλης»

«Ο Μουνιόθ είναι καλός μόνο να κάνει κωλοτούμπες»

«Ο Μπόρχα και ο Μάρτινς κάνουν 4 τούμπες ανάποδα, είναι λάστιχα αυτοί»

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

«Υπάρχει και μια άλλη κατηγορία τύπων στην τηλεόραση. Οι ψευτο‐κουλτουριάρηδες. Εγώ δεν
τους πάω αυτούς τους Λαζόπουλους. Μας χαλάσανε την κοινωνία. Αλλά βλέπεις, στην τηλεόραση
τους γουστάρουνε. Είναι η χειρότερη φάρα. Να πού καταντάει η εξέλιξη. Δείτε τι έγινε και με τη
Βίσση. Ούτε την πόρτα δεν έπρεπε να περάσει σε αυτή την ηλικία που πήγε. Καθάρισε, έσβησε η
Βίσση οριστικά με αυτή την καριέρα που έκανε, σε αυτά τα μπουζούκια του κώλου. Να πώς
καταντάει η εξέλιξη. Ψηφίζει η Ελλάδα 12 στη Φινλανδία. Τα βλέπει ο Τούρκος και λέει: «Μπείτε
μέσα και λιώστε τους». Πώς θα πολεμήσουμε, ρε, με αυτά τα παιδιά που ψήφισαν τα τέρατα;».

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ

«Ο Χριστόδουλος είναι ο γίγαντας της Ορθοδοξίας. Ο Κολοσσός! Ο άλλος ο Ζακύνθου είναι... άσε να
μη σου πω. Αν δεν ήταν ο Χριστόδουλος, θα είχαν καταλάβει το σύμπαν. Πιστεύω κάργα στον Θεό.
Αλλά όχι τρελά... Άγιον Όρος και σαχλαμάρες. Τι να κάνω στο Άγιον Όρος; Να βλέπω τους παπάδες
να...; Στη Μονή Πετράκη τους είχαμε. Ανεβαίναμε κάτω από τα Εξάρχεια 18 χρόνων παιδιά, με τα
σορτσάκια, ξαναμμένοι για να κλέψουμε τα μανταρίνια και μας κοίταγαν στα γεννητικά όργανα.
Πώς κάθονται στα μοναστήρια; Ορμόνες δεν έχουνε; Πώς τη βγάζουν; Όργια κάνουν. Αυτοί είναι
καλόγεροι; Ο Χριστός δεν ήταν σαν τα μούτρα τους. Ο Χριστός ήταν ωραίος. Και να πήγε με τη
Μαγδαληνή, τι έγινε; Είναι ωραίο να πηγαίνει ο άνδρας με τη γυναίκα. Ο άνδρας με τον άνδρα δεν
είναι ωραίο.»

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ

«Πήγα στον Ολυμπιακό και άρχισε να κερδίζει το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, τι να λέμε τώρα;
Ιωνικός, Πανιώνιος, Αιγάλεω, Χαλκηδόνα... Δεν πήγα στον Παναθηναϊκό και προηγήθηκα 2‐1 και
ήρθε και με σταμάτησε ο Δούρος; Τι λέμε τώρα; »

«Γιατί δεν βγαίνει ο κύριος Δούρος στο τηλέφωνο; Βγες από την Κόρινθο να μιλήσεις με τον
Αλέφαντο»

«Αν πετύχαινα τον Δούρο στον δρόμο και ήμουν στο αμάξι μου, θα άφηνα τα φρένα και θα τον
πάταγα»

«Τα δώσαμε όλα για το πρωτάθλημα. Αντρίκεια πήραν οι παίκτες μου το πρωτάθλημα. Είμαστε
κλάσεις καλύτερη ομάδα. Αν δεν ήταν ο Δούρος, είχα βγει 100% πρωταθλητής. Μου κλέβουνε την
ιστορία. Αν μου έδινε ο πρόεδρος την ομάδα μετά την ήττα από τη Γιουβέντους, θα το έπαιρνα με
10 βαθμούς διαφορά το πρωτάθλημα. Είχα παικταράδες. Με πειράζει η αχαριστία. Πήγε μετά ο
Παναθηναϊκός στον ΠΑΟΚ κι ο Αναστασιάδης καθόταν και προσευχόταν λες και ήταν στο Άγιο
Όρος. Και το Κύπελλο θα έπαιρνα, αν ήμουν ένα βαθμό μπροστά. Αλλά μας έκοψαν τα πόδια».

«Τα περιθώρια που έχω δεν είναι πολλά. Αν το έπαιρνα το πρωτάθλημα, θα μου έλεγαν 'προχώρα
είσαι μεγάλος'. Το πρωτάθλημα το πήρα, αλλά αυτοί που πέφτουν δίπλα από τον πρόεδρο φταίνε.
Σε 40 μέρες που είχα την ομάδα, την πήγα ένα βαθμό μπροστά από τον Παναθηναϊκό. Και τη Ρεάλ
να μου φέρνανε, δεν έχανα με τίποτα στη Ριζούπολη. Έτσι όπως έφτιαξα την ομάδα, μπορούσε ο
Ζιοβάνι να βάλει 40 γκολ κι άλλα 20 ο Καστίγιο. Μέσα όρο 2,5 γκολ σε κάθε αγώνα βάζαμε. Αν
δουλέψω από την αρχή της χρονιάς, όχι μόνο το πρωτάθλημα μπορώ να πάρω, αλλά να πάω κατ’
ευθείαν την ομάδα, όπως είναι, στους '16' και μετά στους '8' της Ευρώπης».

«Επειδή πρέπει να τα λέμε και όλα, είμαι αδικημένος πολύ. Αν δεν ήταν αυτός ο... καταραμένος, θα
είχα πάρει το πρωτάθλημα και θα ήμουν ακόμα στην ομάδα. Τι να λέμε τώρα; Το 9ο θα σήκωνα
πέρσι».

«Μα είναι να χάνεις το πρωτάθλημα από αυτόν τον Παναθηναϊκό; Εγώ είχα τον Παναθηναϊκό με το
Μινχ από αριστερά και το Γιούρκα από δεξιά, με Κωνσταντίνου, με Γκούμα... 6 χρόνια νεότερο και
έρχεται αυτός ο Δούρος και δε δίνει το μπέναλντυ...».

«Στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν έχω χάσει ποτέ. Ούτε το 1983, ούτε το 1993, ούτε το 2003 από τον
Παναθηναϊκό. Έχασα στο κύπελλο, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Το θέμα είναι το εξής. Δεν πήρε
το νταμπλ ο Παναθηναϊκός. Θα το έπαιρνα εγώ. Εκείνη τη μέρα, όταν αυτοί είχαν τέρμα τον
Νικοπολίδη, δεξί μπακ τον Σεϊταρίδη, το Φύσσα, πιο μικρό τον Χένρικσεν, το Μορίς μικρό, τον
Γκούμα μικρότερο και τον Κυργιάκο που χτύπησε το Ζιοβάνι και έγινε όλη η ιστορία, τον Μπασινά,
τον Μικάελσεν, τον Γκονζάλες, τον Κωνσταντίνου, τον Παπαδόπουλο και εγώ έπαιζα με το Γιάννου,
τον Βάλλα που πέθανε ο πατέρας του, τον Πάντο ‐ό,τι έβγαινε‐ τον Χούτο με τα προβλήματά του
και τους πατήσαμε εκεί μέσα. Οι ίδιοι οι Παναθηναϊκοί το είπαν. Θα περνούσαν μπροστά, αν δεν
ήταν ο Δούρος; Ο Ολυμπιακός ήταν χωρίς τον κόσμο του, ενώ αυτοί στο πρώτο ματς στη Ριζούπολη,
στο 1‐1, είχαν έρθει. Είχαμε και την αλλαγή της κατάστασης, με τη Νέα Δημοκρατία. Επειδή είναι ο
Καραμανλής Νέα Δημοκρατία και κάποιοι υπουργοί, ο Βουλγαράκης, ο Σουφλιάς. Και θα κέρδιζα
μέχρι εκεί χωρίς το λαό μου. Θα ήταν μεγάλη δουλειά και θα περνούσα μπροστά. Θα τέλειωνε το
πρωτάθλημα. Τι πρωτάθλημα πήραν; Πήγε στον ΠΑΟΚ και έβγαλε ο Αναστασιάδης τον Καραδήμο,
τον Σπάσιτς. Μπήκε το γκολ στο 93' και τους έδωσε 20.000 ευρώ από έναν φίλαθλο. Στο 94' το
δοκάρι του Φραντζέσκου. Όλες τις τύχες μαζί. Το πρωτάθλημα ήταν καθαρό, του Ολυμπιακού. Θα
είχα χρόνο να χτίσω τον Ολυμπιακό. Θα έπαιρνα εγώ Μάριτς, Ρέζιτς και Οκκά; Θα αλώνιζα όλη τη
Βραζιλία. Θα έμενε ο Καρεμπέ, θα έπαιρνα γρήγορο Βραζιλιάνο δίπλα στον Ριβάλντο, τον Ζιοβάνι,
τον Καστίγιο. Το πρωτάθλημα για να το έπαιρνε ο Παναθηναϊκός και να το χαιρόταν, θα έπρεπε να
κέρδιζε 2‐0 και θα πήγαινε στην Ομόνοια να το πανηγυρίσει. Αυτή τη χαρά δεν τους την έδωσα. Εγώ
πρωτάθλημα δεν έχω χάσει ποτέ.»

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ

«Μου κάνουν ζημιά οι δημοσιογράφοι. Είναι κάποιοι που κάνουν κρατικό λειτούργημα, που
δουλεύουν σε κρατικό σταθμό και κοροϊδεύουν. Μόνο σαν ντουέτο στο Δελφινάριο και το Περοκέ
θα μπορούσαν να κάνουν επιτυχία, όμως. Από τον σωματότυπο τους, οι κύριοι δείχνουν ότι δεν
έχουν ακουμπήσει ποτέ τους μπάλα και βγαίνουν και λένε για... φαλτσάκια, για διαιτητές και για
προπονητές. Φώναξε, κύριε, κάποιους ειδικούς να μιλήσουν. Μη μιλάς εσύ. Είναι γελοίες
καταστάσεις και πρέπει ο πρόεδρος της ΝΕΤ να προσέξει γιατί είναι απαράδεκτα πράγματα αυτά. Κι
είναι και στο 'ΦΩΣ' κάποιος που μου κάνει πόλεμο. Η εφημερίδα έχει κάποιους δημοσιογράφους
διαμάντια, που έχουμε φάει ψωμί μαζί και ξέρουν να γράφουν την αλήθεια. Κάποιοι άλλοι, έχουν
κάνει κολεγιά με ανθρώπους του ΠΑΟ και χλευάζουν τον Ολυμπιακό. Μετά το 2‐2 στη Λεωφόρο
ανακουφίστηκαν! Το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός το έχασε από τον... Νικολακόπουλο».

«Έδειραν το Νικολακόπουλο; Ν ‘αγιάσει το χέρι αυτών που το έκαναν. Αυτός έχει Μερτσεντέδες,
εμείς δεν έχουμε Μερσεντέδες...».

«Να μη λέμε λόγια. Να μιλάμε απο ψυχής και αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο Τραπεζανίδης είναι
για χάντμπολ. Από αύριο».

«Τραπεζανίδη, είσαι αδιάβαστος, γελάνε όλοι που σ' ακούνε»

«Ο Καρπετόπουλος με τον... Πανούτση, αυτό κάνουνε... Πάνε και παίρνουνε τον πιο άσχετο να
τους μιλήσει για μπάλα. Αμ δε στέκουνε οι... Γι αυτό έχουνε φτάσει να τον βλέπουνε μόνο οι
φορτηγατζήδες τη νύχτα για να περνάνε την ώρα τους»

«Ο Πανούτσης και ο Καρπετσόπουλος καλούν τον κάθε άσχετο στην εκπομπή τους, έχουν
καταντήσει να τους βλέπουν οι φορτηγατζήδες που έχουν νυκτερινή βάρδια»

«Ο Πανούτσης και ο Καρπετσόπουλος τρώγανε κοψίδια σε μια ψησταριά και δεν μπορούσανε να
σηκωθούνε από το πολύ φαΐ»

«Ο Σωτηρακόπουλος είναι άσχετος»

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΟΜΑΔΕΣ

«Στον Παναθηναϊκό; Ποτέ. Εδώ πήγα στον Παναργειακό και επειδή είχαν πράσινες εμφανίσεις δεν
μπορούσα να κάνω προπόνηση και άφησα την ομάδα και έφυγα».

«Με πονάει που δεν είμαι στον Ολυμπιακό και λέω μέσα μου. Ρε Θεέ, άντερα δεν έχεις; Εμένα
βρήκες να καταστρέψεις, το φουκαρά τον Αλέφαντο»;

«Γιατί να μη παίξεις με τρεις αμυντικούς στη Τζέλση; Να έχεις και δύο πλάγιους στη γραμμή, να
έχεις και δύο επιθετικούς. Με τα δύο σεντρεμπακ σού ανοίγανε τις τρύπες και μια ο Μπάλαχ και
την άλλη ο Λομπάρ, πάρε το ένα, πάρε και το άλλο».

«Αυτόν τον Πανιώνιο που είδατε χθες (στην ήττα 5‐0 από τον Ολυμπιακό), τον είχα κάνει ομαδάρα,
με Μαυρίκη, Μπαρζόφ, Λίμα, Εμβολιάδη, Αποσπόρη, Καραμίχαλο»

«Η ΑΕΚ προσπαθεί να βγάλει από την μύγα ξύγκι»

«Το '88 στα Γιάννενα έμεινα λίγο ‐ συμβαίνουν κι αυτά ‐ δύο παιχνίδια, φοβερή δουλειά, τους πήρα
τον Τσιριμώκο, γίνεται μια φασαρία, με κλείνουνε στο μπαλαούρο 25 μέρες, ιστορία ολόκληρη. Με
το που βγαίνω από το μπαλαούρο, μου τηλεφωνάει ο Τσίλης να πάω στην Κόρινθο, φοβερό υλικό,
μπορούσα να κάνω επιτυχία, βγάζω Πίσσα, Πίττα, Τόγια, φέρνω 0‐0 με Παναθηναϊκό ‐ εκεί που
πετάξανε το τρανζίστορ στον Βαρδινογιάννη ‐ με διαφορά τερμάτων βγαίνω 6ος. Σεζόν '92‐'93 πάω
Ιωνικό, τον ανεβάζω Α' Εθνική, είχα πάρει Ζιώγα, Μίχο, κάθομαι όλη τη χρονιά. Το '93‐'94 πάω
Ολυμπιακό, μετά από Πέτροβιτς, Πολυχρονίου, κάθομαι τρεις μήνες, στη χειρότερη στιγμή της
ιστορίας του Θρύλου, φέρνω αποτελέσματα, ο πρόεδρος μου λέει "μένεις και τον χρόνου»

«Για τον Πανιώνιο τι να πω. Δύο πράγματα μόνο: Ήταν η χειρότερη ομάδα που πέρασε φέτος από
το Καραϊσκάκη. Το μέγα λάθος τους ήταν ότι ήρθαν με τον αέρα της νίκης επί της ΑΕΚ. Αυτό ήταν ο
θάνατός τους. Μα καλά, έρχεστε στο Καραϊσκάκη να παίξετε ανοιχτά τον Ολυμπιακό; Πού πάτε,
στα… Άσπρα Χώματα πάτε να παίξετε; Ρε στο Καραϊσκάκη έρχεστε»
«Εντάξει, στον Εθνικό ένα μήνα, με προδώσανε πεπειραμένοι παίκτες, έκανα πολύ καλή δουλειά,
κέρδιζα την Καλαμάτα, με ισοφαρίζει 2‐2, με ισοφαρίζει ο Αθηναϊκός, φεύγω, πάω στους Λύκους
στη Θεσσαλονίκη για 2‐3 παιχνίδια ‐ είναι φίλος μου ο πρόεδρος ‐ και στην Καλαμαριά για τον φίλο
μου τον Μπαλτίδη και τον κύριο Χάρρυ Κλυνν πήγα, για σεμινάριο όχι για δουλειά, για να
φχαριστηθώ. Τώρα η Προοδευτική, βλέπεις, κάνω τρομερή δουλειά, σ' έχουν βασιλιά, αλλά δε σε
παίρνουν απ' την αρχή. Στην απόγνωση τους σου λένε "έλα" κι εσύ τι κάνεις; Λες να μείνω, να
εκτιμήσουν τη δουλειά μου. Να δούμε, λοιπόν»

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ

«Ο Καραμανλής; Δεν είχε κολλήσει ούτε ένα ένσημο του Ι.Κ.Α. πριν να γίνει βουλευτής».

«Όταν είσαι προπονητής στον Ολυμπιακό, είσαι ανώτερος από πρωθυπουργό και από Πρόεδρο της
Δημοκρατίας...».

«Θέλω να πω στον Κωστή Στεφανόπουλο ότι είναι παραμυθάς. Και γράφτε το όπως το λέω. Δεν
ασχολείται με την μπάλα. Να μην ασχολείται, γιατί εγώ δεν ασχολούμαι με την πολιτική. Τι να μας
πει τώρα; Ούτε βουλευτής στο χωριό του δεν έβγαινε και τον έκανε το ΠΑΣΟΚ Πρόεδρο της
Δημοκρατίας. Ούτε μία ψήφο δεν έπαιρνε. Δημόσιος υπάλληλος είναι ο Πρόεδρος, που όταν
πεθαίνει κάποιος στέλνει ένα συλλυπητήριο τηλεγράφημα κι αλίμονο στον άνθρωπο που έφυγε... Ο
πρωθυπουργός τα κάνει όλα. Τι είναι Πρόεδρος;».

«Δεν είναι τώρα ο Ορφανός να ασχολείται, είναι άσχετος»

«Τα διέλυσε ο κ. Ορφανός, άστε το ΠΑΣΟΚ, το ένα και το άλλο»

«Ο Ορφανός έχει διαλύσει όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο»

«Έχετε ταυτίσει τον Ρεχάγκελ με το ΠΑΣΟΚ»

ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ/ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

«Ο Αλέφαντος για τον κόσμο είναι ο έντιμος, ο γίγαντας, αυτός που δεν τα έχει πάρει ποτέ και δεν
αντέχει να φοράει τα κοστούμια και να κάνει δημόσιες σχέσεις».

«Τον έλιωσα ρε! Φέρτε την τηλεόραση. Είμαι μεγάλος, ρε! Είμαι γίγαντας, ρε! Τον... κοίμησα το
Ρουμάνο».

«Άκουσε, Γιώργο μου. Με τις γνώσεις που έχω και τις γνωριμίες που έχεις, έτσι και πάρω μια
ιστορική ομάδα όπως η Αντερλεχτ, η Φέγενορντ και ο Αγιαξ εύκολα θα τη βγάλω πρωταθλήτρια.
Και μετά θα κατακτήσουμε το Τσάμπιονς Λιγκ και μετά το διηπειρωτικό. Και θα διακριθώ κι εγώ κι
εσύ και θα διαφημιστεί και η Ελλάδα και το έργο σου. Γιατί ο Αλέφαντος, Γιώργο μου, δεν είναι
αχάριστος».

«Μάθε μπαλίτσα αγόρι μου»

«Να ακούτε τον Αλέφαντο να μαθαίνετε μπαλίτσα»

«Να τον θυμάστε τον Αλέφαντο τι λέει»

«Με τον Αλέφαντο μιλάς»

«Στα εξηγώ ωραία? »

«Τα πάντα όλα! »

«Το 'να τ' άλλο να πούμε»

«Θα επανέλθω... δριμύτριος»

ΑΤΑΚΕΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ
«Ο Θρασύβουλας ξεκίνησε από τη Σπάρτη να πάει στη Λάρισα. Κατεβαίνει όμως και ο Αλέξανδρος
από τη Μακεδονία, με πολύ λαό, να συναντήσει τον Θρασύβουλο στη Λάρισα. Συναντιούνται, και
μόλις βλέπει ο Θρασύβουλος τον Αλέξανδρο, χέζεται και την κάνει γυριστή για τα Τρίκαλα. Έτσι κι
εμείς, θα τους κάνουμε να χεστούνε».

«Είστε πολεμιστές και οι πολεμιστές δεν κωλώνουν πουθενά. Εγώ, για παράδειγμα, δεν ήθελα να
έχει τώρα η Λεωφόρος όχι 15.000, αλλά 80.000 κόσμο και να μπω μέσα και να είμαι όρθιος εκεί,
για να πολεμήσω. Ας μου πετάνε ό,τι θέλουν. Κι ας με φτύνουν. Έτσι κι εσείς. Βλέπω ότι είστε
πολεμιστές. Όπως οι Σπαρτιάτες. Έχετε στο μυαλό σας 24 ώρες το πώς θα κερδίσετε στη μάχη. Και
θα τα καταφέρετε. Όποιος πήγε να κατακτήσει τη Σπάρτη έσπασε τα μούτρα του. Είστε πολεμιστές,
ρε, και θα το δείξετε σήμερα. Θα τους πάρουμε μέσα στο σπίτι τους». Ρε, τι εκτός έδρας λένε; Δεν
υπάρχουν έδρες, ρε. Και ο Μέγας Αλέξανδρος πολέμησε εκτός έδρας τους Πέρσες, αλλά κέρδισε»!

ΑΤΑΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

«Κοιμόμουν στην παραλία του Αλικάντε με δύο κουβερτούλες, απ ‘αυτές που έδινε το σχέδιο
Μάρσαλ, για την οικονομική ανασυγκρότηση. Εκεί, στην Ισπανία πάντως, τα πράγματα ήταν πολύ
καλύτερα. Γιατί το 1978 που πήγαμε με το Τζήμα στην Κολωνία για να δούμε τις προπονήσεις του
Βαϊσβάιλερ, φάγαμε απίστευτο χιόνι και κρύο. Αφήναμε την πορτοκαλάδα και γινόταν πάγος.
Κοιμόμασταν μαζί με τον Τζήμα, σ ‘ένα κρεβάτι 1 επί 1, σαν τους στρατιώτες, με τα ρούχα. Τρώγαμε
ψωμί και κίτρινο τυρί»

«Α μπράβο τον Χέερ... Κάθομαι τρεις μήνες, πολύ καλή δουλειά, άψογη δουλειά. Σεζόν '84‐'85, έχω
έλθει από το Λίβερπουλ, με παίρνει τρεις η ώρα τη νύχτα τηλέφωνο ο Σκρέκης του Πανιωνίου, μου
λέει "σώσε μας" για τα μπαράζ, για 15 μέρες, με Μακεδονικό, με ΠΑΣ Γιάννινα... Έχω τον παικταρά
τον Μπαρζόφ, έχω Σαραβάκο, βάζει το ένα γκολ ο Σαραβάκος με τα Γιάννινα, το άλλο ο Μαυρίκης,
έχω βοηθό τον Χάϊτα, φέρνω αποτελέσματα, κάθομαι και στην επόμενη σεζόν, είμαι 14 φιλικά
αήττητος και 12 ματς πρωταθλήματος... Γράψτο αυτό, 6 μήνες αήττητος, παγκόσμιο ρεκόρ! Γίνεται
μια παρεξήγηση με τον Σταματελάτο για τα πριμ, στις 13/12, στο 13ο παιχνίδι, στο 13ο λεπτό
τσακωνόμαστε, φεύγω»

«Το 1982, καλοκαίρι του Παγκοσμίου Κυπέλλου, θέλησα να παρακολουθήσω από κοντά τη δουλειά
του Μενότι, με την Εθνική Αργεντινής. Την έστησα, λοιπόν, απ' έξω, κι όταν τον είδα, ύψωσα τα
χέρια και του φώναξα : «Μίστερ Μενόττι, είσαι ο πρώτος. Είσαι πολύ μεγάλος!". Ο Μενόττι
χαμογέλασε, με έβαλε στο πούλμαν και μου γνώρισε τους φρουρούς, για να με αφήνουν να βλέπω
τις προπονήσεις. Τι; Πώς κατάλαβε τα ελληνικά ο Μενότι; Η γλώσσα του ποδοσφαίρου είναι
διεθνής!»

«Το 1974, πάλι στη Γερμανία, είχαμε πάει πάλι με το Δημήτρη τον Τζήμα να παρακολουθήσουμε τις
προπονήσεις της Εθνικής Ολλανδίας. Είχαμε ανέβει σε ένα λοφάκι, βλέπαμε και κρατούσαμε
σημειώσεις. Μας είδαν όμως κάτι αστυνομικοί, μας πέρασαν για... Οβραίους και μας πήραν στο
κυνήγι πέντε αστυνομικοί με ντόμπερμαν. Γλιτώσαμε απ' τα δόντια των σκύλων σαν από θαύμα».

«Άκου τον Αλέφαντο και άσε την ειρωνεία»

ΑΤΑΚΕΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ 4-4-2
«Το 4‐4‐2, έτσι το είχα γυρίσει και εγώ στη Λεωφόρο, τότε με τον Δούρο. Μας έκανε το γρήγορο
γκολ με πέναλτι ο ΠΑΟ στο ‘8, έβλεπα ότι μπάζαμε στην πτέρυγα διότι ο Παναθηναϊκός είχε
γρήγορους τον Κωνσταντινίδη και τον Μινχ, έβγαλα έξω τον Μαυρογενίδη στο ’15 κι έβαλα τον
Χούτο δίπλα στον Τζιοβάνι, τραβώντας τον Καστίγιο έξω δεξιά να βοηθάει και στο πρεσάρισμα. Το
είχαμε δουλέψει στην προπόνηση αυτό. Και τους αλαλιάσαμε! Το 1‐0 τους το κάναμε 1‐2 με αυτό
το 4‐4‐2 και αν δεν έκανε το έγκλημα ο Δούρος με τον Τζιοβάνι και τον Κυργιάκο, θα ήμασταν εμείς
πρωταθλητές. Αντί να δώσει πέναλτι και αποβολή στον Κυργιάκο, μας άφησε εμάς με 10 παίκτες
βγάζοντας έξω τον Τζιοβάνι ο οποίος εκείνη τη σεζόν έκανε όργια και ήταν πρώτος σκόρερ»

«Ο Ολυμπιακός έχει το τέλειο υλικό για να παίξει το κλασικό 4‐4‐2. Μου ζητάς Θέμη να αναφέρω
περιπτώσεις που έπαιξαν ομάδες με τέτοιους επιθετικούς αυτό το 4‐4‐2. Τι να σου πρωτοπώ.
Ξεκινώντας από τη μεγάλη Νότιγχαμ του Μπράιαν Κλαφ που είχε πάρει 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών.
Μην πάμε όμως μακριά, και η Τσέλσι το έχει παίξει πρόσφατα με Ντρογκμπά και Ανελκά, και η
Μάντσεστερ με Ρούνεϊ και Μπερμπάτοφ. Δεν υπάρχει καλύτερη τακτική για να μην χάνεται ο
Πάντελιτς, για να μην τρώει πάγκο. Θυμάσαι τον φοβερό Ολυμπιακό που κόντεψε να φτάσει στα
ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ; Θυμάσαι εκείνη τη σεζόν πώς έπαιζε το 4‐4‐2; Με τον Γκόγκιτς να
κάνει τη μεγάλη κίνηση και τον Αλεξανδρή τη μικρή μέσα στην περιοχή. Με εξτρέμ ωραίους όπως
τώρα, με Τζόρτζεβιτς και Γιαννακόπουλο. Με ακραία μπακ όπως τώρα, με Γεωργάτο και
Μαυρογενίδη στα φόρτε του. Έτσι και τώρα ο Ολυμπιακός έχει δυνατά μπακ, Τοροσίδη και Ραούλ
Μπράβο, έχει δυνατά εξτρέμ και θα μπορούσε να παίξει την ίδια τακτική, με Μιραλάς και Πάντελιτς
μπροστά στο 4‐4‐2. Για να ησυχάσουμε απ’ τον Φουστέρ που αφήνει τον Πάντελιτς στον πάγκο»
ΑΠΟ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΑΛΕΦΑΝΤΟ – αποσπάσματα από το
Georgiou Club

“Θες να σου πω κάτι, ποιος με έμαθε να βλέπω μπάλα η μάλλον ποιος μου αξιοποίησε περισσότερο
να βλέπω μπάλα παρά να κοιτάω; Θα ακουστεί παράξενα αλλα είναι αλήθεια, ο Αλέφαντος. Πήρα
στοιχεία από αυτόν ενόρασης του παιγνιδιού. Ο άνθρωπος είναι αγράμματος αλλα είναι έμφυτο, ο
άνθρωπος βλέπει μπάλα. Δυο χρόνια ήταν στην παρέα μας στο Real FM.

Για δυο ποδοσφαιράνθρωπους έχουν γίνει τραγούδια, ο ένας ήταν ο Νίκος Αλέφαντος, ο άλλος ο
Γιώργος Κούδας.

Θυμάμαι κάτι άλλο για τον Αλέφαντο 1983‐1984. Ο Αλέφαντος ήταν να πάει στον Ολυμπιακό. Τον
ήθελε τότε ο Νταϊφάς, τον είχαμε ψήσει εμείς με τον Καισαρη.Τον παίρνουμε ένα απόγευμα και
πάμε στην ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ που ήταν τότε Κουντουριώτου. Τα βρήκαν με τον Νταϊφά, έρχεται το
ματς με τον ΠΑΟΚ. Ο Νταϊφάς πάει στα αποδυτήρια και λέει του Αλέφαντου δεξί μπακ θα βάλεις
τον Γούναρη τον οποίο είχε πάρει από τον ΠΑΟΚ. Γυρνάει ο Αλέφαντος και του λέει δεξί μπακ
Πέτρος Ξανθόπουλος. Ρε Γούναρης – Ρε Ξανθόπουλος, βγαίνει από την καταπακτή ο Ολυμπιακός
Ξανθόπουλος. Κέρδισε ο Ολυμπιακός 2‐0 αλλα στο τέλος του αγώνα απολύθηκε από τον Νταϊφά,
έκανε συνέντευξη τύπου στο σπίτι του στα Εξάρχεια, και είχε πει τον Νταϊφά Χιροχίτο.

Τον είχα μια φορά καλεσμένο στο ACTION και είχα βάλει ένα παιγνίδι του Κρόιφ. Σε μια δόση
λοιπόν παίρνει τη μπάλα ο Κρόιφ κάτω από τη σέντρα από την περιοχή της Ολλανδίας και αρχίζει
την μπούκα. Τρελάθηκε ο Αλέφαντος και φωνάζει δυνατά “και τώρα μαλάκες πιάστε τον”.

Του άρεσε πάρα πολύ του Αλέφαντου ο Κρόιφ αλλα η μεγάλη του αδυναμία ήταν ο Πελέ. Άμα του
έκανες σύγκριση Πελέ – Μαραντόνα – ποιος Μαραντόνα σου έλεγε, ένας υπάρχει μονο ο Πελέ.

Όταν κολυμπούσε, κάθε πρωί πήγαινε στην Αρδηττό γιατί έκανε προπόνηση έκανε κάνα τάλιρο
χιλιόμετρα και μετά έφευγε και πήγαινε στον Άγιο Κοσμά για μπάνιο. Όταν λοιπόν κολυμπούσε δεν
πήγαινε ποτέ κάθετα προς τα μέσα. Ήτανε κάλος κολυμβητής, κολυμπούσε πλάι, στο πλάι της
παράλιας πέρα δώθε πλάι. Του λέω λοιπόν ρε Νικολά γιατί πας συνέχεια πλάι και δεν πας μέσα, και
μου λέει και άμα δω κάνα φτερό;

Όταν ήταν προπονητής στον Ολυμπιακό εγώ έκανα το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στο Ρέντη.
Καθόμουνα στην προπόνηση, μετά μπαίναμε στο γραφείο του προπονητή και φεύγαμε μαζί με τα
πόδια. Από του Ρέντη βγαίναμε στις γραμμές του τραίνου και πηγαίναμε για τον Φίλαθλο. Στο
Φίλαθλο είχε παρκάρει το Autobianchi. Μια μέρα μου λέει, ρε συ το πήρα απόφαση, τέλος ο
Νόυμαν. Ρε ο παιχταράς ο Νόυμαν του λέω, μιλάμε για την παιχτάρα. Ναι μου λέει, είναι σάπιος,
δεν μπορεί να κάνει τίποτα, έχει φοβερές ενοχλήσεις στο πόδι, δεν γίνεται καλά με τίποτα, τέλος ο
Νόυμαν. Χωρίζουμε στο Φίλαθλο, πάω πάνω στον Καραγιαννίδη, του λέω ρε Νίκο έτσι και έτσι ο
Αλέφαντος. Τέλος ο Νόυμαν και βγαίνει την άλλη μέρα ο Φίλαθλος‐ τέλος ο Νόυμαν. Και βγάζει την
άλλη μέρα ανακοίνωση η Λώλα η Νταϊφά: Σκοτεινοί κύκλοι και παράκυκλοι κυνηγάνε τον Αλέφαντο
και τον Νόυμαν, σε τρεις μέρες απολύθηκε ο Νόυμαν.
Παίζει Δόξα Δράμας – Ολυμπιακός, είμαστε μαζεμένοι καμιά δεκαριά δημοσιογράφοι, ο Νομικός, ο
συγχωρεμένος ο Χάρης ο Παπαγεωργίου, ο Τσώχος, ο Φύριος, της κακομοίρας γινότανε, πάμε στο
γήπεδο πάνω στη Δράμα. Το βραδύ δεν μείναμε στη Δράμα, πήγαμε στη Χρυσούπολη και πάμε το
βράδυ σε μια ταβέρνα. Έγινε πανζουρλισμός, να ‘ρχεται κόσμος απ’ όλη τη Θράκη για να δει τον
Αλέφαντο. Πες μας την γνώμη σου για τον Χατζηπαναγή. Δεν υπάρχει άλλος, ο βιρτουόζος, ο
Νούμερο 1 ποδοσφαιριστής που έχει περάσει. Την Κυριακή την άλλη έπαιζε Ολυμπιακός –
Ηρακλής. Του λέει λοιπόν κάποιος τι θα κάνεις την Κυριακή με τον Χατζηπαναγή, πως θα τον φυλάς;
Ρε άσε με το σαπάκι. Όπως τώρα είναι σε μια παρέα μεγάλη και τρώνε στο Θησείο. Είναι ένας
παίκτης που έπαιζε στον Ολυμπιακό αλλα και στο Φωστήρα και στο Ρουφ. Ο Στέργιος ο Στεργίου,
έχει αφήσει εποχή αυτός. Παίρνει τους κεφτέδες ο Αλέφαντος να εξηγήσει το σύστημα. Τον βουτάει
ο Στεργίου τον ένα κεφτέ και τον τρώει. Δεν το κατάλαβε ο Αλέφαντος και μετρά όταν πήγε να
εξηγήσει το σύστημα, ρε τι έγινε το δεξί μπακ ρε; Ήμουνα στα Πετράλωνα και του λέω μια μέρα, ρε
Νικολά – ήτανε κρίσιμο το ματς – έλα λίγο στο Ρουφ να δεις την ομάδα να μου πεις την γνώμη σου.
Πάμε μου λεί – έρχεται. Ξεκινάει το ματς κοιτούσε με προσοχή. Τελειώνει το ημίχρονο 0‐0 και μου
λέει. Πήγαινε πες στον προπονητή το 7 να περάσει σέντερ φορ και το 9 έξω δεξιά. Τρέχω, πάω στα
αποδυτήρια και του λέω βαλέ το 7 σέντερ φορ και το 9 έξω δεξιά. 2‐0, δυο γκολ ο 7 σαν σέντερ
φορ.

Ακροατής: Γεια σου Χόρχε έχουμε καιρό να μιλήσουμε – Παναγιώτης από Κω.

Όταν κλήθηκε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού το 2003‐2004 εκείνη τη σαιζόν που
έχασε και το πρωτάθλημα τέλος πάντων τον είχε βάλει κάτω ο Σωκράτης Κόκκαλης και του είχε πει
ότι θέλω να αναλάβεις την ομάδα και τέλος πάντων φτάσανε να μιλήσουνε και στο οικονομικό
κομμάτι. Ο κυρ Νίκος ως γνωστόν παλαιός και λάτρης των παραδόσεων και λάτρης της παλιάς
σχολής ζήτησε στο οικονομικό κομμάτι – μιας και έφυγε από την ζωή θα το πω – ζήτησε 500,000. Ο
Σωκράτης Κόκκαλης του είπε του Νίκου να τα βρει αυτά με τον Γιώργο τον Λούβαρη και πηγαίνει
λοιπόν ο κυρ Νίκος στο Γιώργο τον Λούβαρη για να συζητήσουν και το οικονομικό κομμάτι και του
ανακοινώνει ο Γιώργος ο Λούβαρης ότι είναι απόφαση του Προέδρου να του δώσει 300,000. Και
αμέσως στεναχωριέται ο κυρ Νίκος και λέει μα καλά σε μένα βρήκε να κάνει ψαλίδι ο Προέδρος,
έχει δώσει τόσα εκατομμύρια δεξιά και αριστερά, δηλαδή τι του ζήτησα 500,000 δρχ. και δεν
μπορεί να μού τις δώσει; Όχι του λεί κυρ Νίκο δεν κατάλαβες είναι 300,000 Ευρώ! Και εκεί έμεινε
παγωτό ο κυρ Νίκος

Ακροατής 1: Καλησπέρα Γιώργο, καλησπέρα Βασίλη, ο άνθρωπος που ανέβασε τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
στην Α Εθνική, τον λάτρεψε ο κόσμος του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ. Και ο άνθρωπος που του είχε ρίξει ένα
πρωινό 4 γκολ στο γήπεδο του Φωστήρα με το Ρουφ. 4‐0 με Κοντογιωργάκη με Λίσα, με Αλβαρέζ
μέσα και πήρε ο κόσμος του Ρουφ τον Αλέφαντο στους ώμους και τον πήγε μέχρι τις γραμμές του
τραίνου το Ρουφ. Την άλλη χρονιά του λένε στα Γιάννινα στείλε μας ένα προπονητή καλό. Και τους
στέλνει ένα που ήταν και κουφός δεν θυμάμαι το όνομα του. Είναι καλός; – ρε καλός τους λέει ο
Αλέφαντος τεφαρίκι πάρτε τον! Τον παίρνουνε τηλέφωνο τον Αλέφαντο μετά από μερικά παιγνίδια
και του λένε, ρε τι μας έστειλες; Αυτός δεν έχει ιδέα τι είναι αυτό το πράγμα; Και τους λέει ο
Αλέφαντος, μα μαλάκας είμαι να σας στείλω κάνα καλό; Τον κακό σας έστειλα για να έλθω εγώ, και
πήρανε τον Αλέφαντο μετά και τότε τον σηκώσανε στα χέρια!

Το γήπεδο του Φωστήρα δεν είχε ρεκόρ ούτε με την ΑΕΚ ούτε με τον Ολυμπιακό ούτε με τον
Παναθηναϊκό. Το ρεκόρ εισιτηρίων στο γήπεδο του Φωστήρα είναι με τον ΠΑΣ Γιάννινα, και με
εκείνο το θετικό αποτέλεσμα ανέβηκε η ομάδα στην Α Εθνική και οι χιλιάδες φίλαθλοι του ΠΑΣ
Γιάννινα τον πήρανε στους ώμους και τον πήγαν στην πλατεία Ομονοίας Γιώργο. Αυτά είναι
καταγεγραμμένα. Τα θυμάμαι, τα θυμάμαι. Είχε τις εμμονές του αλλα είχε τη μαγκιά αυτό το
Ελληνικό το ωραίο, αυτή η γενιά του 40 οι πατεράδες μας δηλαδή εξέφραζε τον ανδρισμό, το
φιλότιμο την τιμιότητα, την εργατικότητα, την οικογένεια. Έκανε μια υπέροχη οικογένεια ο Νίκος ο
Αλέφαντος, σπούδασε τα παιδιά του. Ο ένας του γιος έγινε αεροναυπηγός, η κόρη του ήταν στον
Κόκκαλη στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ, και έχει και ένα εγγονάκι τον Νικολάκη που τον λάτρευε ο Αλέφαντος.
Είχε τις εμμονές του, δεν δεχόταν μύγα στο σπαθί του, δεν είχε διπλωματία. Δεν είχε κανένα
ελιγμό, κανένα. Έριχνε γροθιά στο μαχαίρι, και ο μόνος του τίτλος νομίζω ήταν με το ΑΠΟΕΛ, ένα
κύπελλο Κύπρου. Η μοναδική ομάδα που δεν τον πήρε ήταν ο Παναθηναϊκός. Ολυμπιακό πήγε, ΑΕΚ
πήγε, ΠΑΟΚ πήγε. Στον Απόλλωνα δεν ξέρω αν πήγε. Όχι, Ηρακλή είχε πάει. Στον Ηρακλή έγραψε
ιστορία. Κάτσε τώρα που το θυμήθηκα, άλλο ένα περιστατικό. Είναι προπονητής στην Προοδευτική,
έχει πάει καλοκαίρι. Στην Προοδευτική πρόεδρος ο Καρράς, Λοιπόν και λέει ο Καρράς, μου έφερε ο
πατέρας ενός παίκτη, μουφερε τον παίκτη, μου λένε πολύ καλά λόγια, δεν τον δοκιμάζεις; Λέει ο
Αλέφαντος να τον δοκιμάσουμε. Κάνει προπόνηση παίζουνε και ένα εκπαιδευτικό διπλό. Τελειώνει
η προπόνηση, πάει ο Καρράς με τον πατέρα του παίκτη, λέει πως τον είδες τον μικρό; Άσε ρε με το
σαπάκι, τι μου ‘φερες, είναι παίκτης αυτός; Τι να κάνουμε του λέει ο Καρράς; Θα σου πω στο
γραφείο. Ήταν μπροστά ο πατέρας. Πάει στο γραφείο του λέει, πάρτον με κλειστά ματιά. Του λέει
(ο Καρράς), γιατί είπες έτσι; Για να πέσει η τιμή. Ποιος ήταν αυτός ξέρεις; Ο Πάντος το δεξί μπακ
που πήγε στον Ολυμπιακό.

Ακροατής 2: Γεια σου Γιώργο, καταρχήν εγώ τον θεωρούσα ότι ήταν πολύ καλός σαν προπονητής.
Άκουσε με έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω χρόνια, τη μπάλα που έβλεπε ο Αλέφαντος δεν
την έβλεπε ούτε ο Κλοπ, ούτε ο Φέργκιουσον, κανένας, αυτό που έβλεπε έτσι; Τώρα είχε αλλα
πράγματα να μην τα αναφέρουμε. Ναι παιδί μου απλά ήταν παρεξηγημένος επειδή ήταν πολύ
αυθεντικός, γνήσιος, έλεγε αυτό που αισθανότανε. Δηλαδή Γιώργο εγώ τον παρομοιάζω – θα σου
φανεί παράξενο – πως ήταν ο Ιωαννίδης στο μπάσκετ; O Ιωαννίδης ήταν πολύ καλός προπονητής,
και με τις φωνές του και με τις βρισιές του που έκανε ο Ιωαννίδης αν θυμάσαι, ο αντίστοιχος
Ιωαννίδης του ποδοσφαίρου, δεν μπορούμε να τον συγκρίνουμε έτσι; Μμμμ.. Εγώ νομίζω έτσι
ήτανε ο αντίστοιχος Ιωαννίδης του ποδοσφαίρου. Εγώ θυμάμαι τι μου΄λεγε ο μακαρίτης ο
Αλέφαντος κάποτε, τον έχειν πάρει ο Τσιάρτας τηλέφωνο και του ‘χει πει να δώσουμε ραντεβού σε
μια καφετέρια και ο Αλέφαντος του’ δωσε μια καφετέρια στα Εξάρχεια και πήγαν και μιλήσανε. Και
του ‘πε ο Τσιάρτας πως ήθελε να γίνει προπονητής. Μονο που δεν τον πλάκωσε ο Αλέφαντος. Θες
να γίνεις προπονητής; Όχι αγοράκι μου δεν κάνεις, θα φας πολύ ξύλο. Έτσι του’ χε πει τότε ο
Αλέφαντος, και ο Αλέφαντος δεν του είχε πει αυτά επειδή εξέταζε τις πολιτικές του πεποιθήσεις του
Τσιάρτα, όχι, το έλεγε γιατί έβλεπε ότι δεν κάνει το παιδί για προπονητής.

Ακροατής 2: Ρε συ φίλε ποιος θα λησμονήσει εκείνες τις εκπληκτικές εκπομπές που κάνατε μαζί με
τον κυρ Νίκο στο Τηλεαστυ, δεν μπορώ να το ξεχάσω. Αυτό που έχω πει ρε παιδί μου και θα το λέω
για πάντα είναι πως είχε μια τρομακτική διείσδυση στη μπάλα. Μια εμβάθυνση ρε Γιώργο. Πω
τρομερή. Μοναχική και εναλλακτική γνώμη σε όλα αυτά τα δρώμενα, δηλαδή … Θυμάμαι το 94 τον
είχαμε φέρει στο Σπριντ FM και μας έλεγε στα παιγνίδια για το Μουντιάλ, να δω 10 λεπτά και να
σας πω ποιος θα κερδίσει. Έβλεπε 10 λεπτά και έλεγε θα κερδίσει αυτός και κέρδιζε. Ε ειν τρομερό.
Επίσης είχε άλλη μια μεγάλη αγάπη ρε Γιώργο εκτός από το 5‐3‐2. Ποιον; Τον Χάπελ. Α βέβαια
βέβαια βέβαια. Και ας μάλλιασε η γλώσσα του εμείς θα κάνουμε κομπολόι από γνώσεις. Χάπελ,
Χάπελ και τέλειωσε. Εγώ πάντως να σου πω κάτι; Εγώ αν ήμουν πρόεδρος σε μια ομάδα τον
Αλέφαντο δεν θα τον έπαιρνα προπονητή. Γιατί; Θα τον έπαιρνες σαν σύμβουλο. 100% θα μίλαγα
στο τηλέφωνο μαζί του 3 ώρες την ημέρα. Αυτό θα έκανα γιατί μέσα στην ομάδα θα την χάλαγε,
ήτανε καχύποπτος, αν έχανε η ομάδα εσύ τα πήρες, τα ξαναπήρες, θα πλακώνονταν, ήθελε
κουλάντρισμα διαφορετικό. Μίλα στο τηλέφωνο μαζί του θα στα λέγε όλα χαρτί και καλαμάρι.
Θέλει ιδιαίτερο τρόπο για να τον προσεγγίσεις προκειμένου να του αποκομίσεις τις γνώσεις που
έχει. Δηλαδή οι τελευταίοι που τον είχαν από κοντά τα τελευταία χρόνια τον πήγαιναν με τα νερά
του προκειμένου να αντλήσουν τις γνώσεις και τις πληροφορίες που έχει, δηλαδή ήταν ιδιαίτερος
άνθρωπος.

Ακροατής 4: (Αυγολέμονος) Καλησπέρα Γιώργο. Προπονητής στην Προοδευτική ο Αλέφαντος,

Γενικός Αρχηγός ο Γιδάκος. Του έχει φέρει κάτι παίκτες ο Γιδάκος, του λέει αυτούς θα τους
δοκιμάσεις. Βλέπει ενανε μαλλιά. Μόλις έβλεπε άνθρωπο με μαλλιά η τατουάζ έβγαζε σπυράκια.
Ειδικά με τατουάζ. Του λέει ενός, εσύ από που είσαι; Από τη Βέροια. Που παίζεις; Μπακ. Κάτσε
μπακ. Εσύ από που είσαι ρε; Από τα Γιάννινα. Και τι θέση παίζεις; Αριστερό χαφ. Μπες αριστερό
χαφ. Εσύ από που είσαι ρε; Από την Κρήτη. Εεεφυγεεες! Άμα ήσουν καλός θα καθόσουν εκεί, εδώ
θα μουρχώσουνα; Θυμάσαι ένα μουσουλμάνο παίκτη που είχε η Προοδευτική; Του λέει, εγώ
κόουτς έχω Μπαϊράμι, Ραμαζάνι, δεν κάνει να φάμε το πρωί μονο το βράδυ τρώμε δεν μπορώ να
κάνω προπόνηση. Του λέει τι είναι αυτά που μου λες ρε, σβησ το φως και φάε. Και γελάμε όλοι,
άκου τι τούπε του ανθρώπου, σβης το φως και φάε!!

Ακροατής 5: Γιωργάρα, το 1950 έχουμε μετακομίσει οικογενειακώς από την Κρήτη στην Αθήνα και
δη στο Κολωνάκι. Λοιπόν πήγαινα στο δημοτικό σχολείο μαζί με τον Νικόλα. Και ο οποίος Νικόλας
το 58‐59 έπαιξε στον Ολυμπιακό. Και με το πρώτο διάλυμα που κάνει με είδε εμένα μια άγνωστη
φάτσα και μου λέει έλα δω ρε τι ομάδα είσαι; Εγώ εν τω μεταξύ δεν ήξερα τις ομάδες εδώ στην
Αθήνα και του λέω Ατλαντίς. Τι Ατλαντίς μου λέει ρε; Τι είναι αυτή; Ομάδα λέω απ΄ τα Χανιά. Όχι
μου λέει ρε, εδώ τι ομάδα είσαι. Σκέφτηκα εγώ να πω ότι είμαι Παναθηναϊκός γιατί συνδύαζα το
Παναθηναϊκός με την Αθήνα. Μαλάκα μου λέει όγδοος είναι στη βαθμολογία. Και περίμενε να
σχολάσουμε για να μας μαζέψει να πάμε επάνω στο νταμάρι στο Λυκαβηττό να παίξουμε διπλό.

Ακροατής 5: Στη Δράμα όταν ήτανε με ένα Βουλτσεφ ‐ Σβετκοφ τέλος πάντων ένα Βούλγαρο σέντερ
φορ που έφερε η Δράμα. Αρχίζει προετοιμασίες, του λένε έλα κύριε Νίκο ήλθε ο ξένος σέντερ φορ ο
Βούλγαρος. Πηγαίνω λέει εγώ να δω τα αποδυτήρια της Δόξας, πάω λέει και στο παρκινγκ που είναι
έξω από το γήπεδο, βλέπω το πούλμαν, κατεβαίνει ο παίκτης τον κρατούσανε δυο λέει να βγει από
το Λεωφορείο. Τότε ήτανε τραυματίας και λέει ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ‐ ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ. Και χρησιμοποιούσε και ένα
προσδιορισμό για τους ψηλούς τους παίκτες τους γεροδεμένους σέντερ μπακ η σέντερ φορ
αντίστοιχα, έλεγε τη λέξη ΤΣΑΓΑΝΑΤΟΣ. Έλεγε ψηλό παιδί, τσαγανάτος και έτσι και αλλιώς. Όταν
μαθητής Λυκείου είχα την τύχη να δω προπόνηση στο Καυτατζόγλειο όταν είχε τον Ηρακλή. Εμένα
μου είχε πει έκαναν όχι μέσα στο Καυτατζόγλειο κάπου έξω σε ένα βοηθητικό 10 το βράδυ και ήταν
τόσο απολαυστικοί οι παίκτες που ο κόσμος που πήγαινε στην προπόνηση άναβε τους προβολείς
των αυτοκίνητων για να βλέπουν τους παίκτες. Και είχε 1000 άτομα διαφόρων ομάδων γύρω γύρω
βράδυ για να βλέπουμε την προπόνηση. Μας άφηνε μας άφηνε, δεν μας είχε πει τίποτα ποτέ ο
άνθρωπος και τότε στον Ηρακλή είχε ρίξει από 3 γκολ σε ΑΕΚ‐Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Είναι η
μοναδική ομάδα που τους κέρδισε και τους τρεις.

Ακροατής 6: Ήταν στο παιγνίδι με τον Πανιώνιο ο Μάρκοβιτς προπονητής. Όταν μπήκανε στον
αγωνιστικό χώρο πριν αρχίσει ο αγώνας σηκώθηκε ο προπονητής του ο Μάρκοβιτς απ’ τον πάγκο
και πήγε να του δώσει το χέρι. Τραβάει το χέρι ο Αλέφαντος και λέει τι λε ρε που θα του’ δεινα το
χέρι; Που ξέρω λέει αν είχε πάει πριν σε καμμιά γυναίκα, ήταν προληπτικός φοβερά. Πάρα πολύ.
Και πάνω ένας παίκτης του Ηρακλή, της Δόξας νομίζω που έκανε τον τσαμπουκά με όλους εκεί, δεν
μπορούσαν να τον κάνουν καλά ούτε συμπαίκτες ούτε…, του λέει έλα να σου κάνω το τραπέζι να
πάμε στον Πλαταμώνα. Του λέει ξέρεις γιατί σ’ έφερα εδώ; Εάν με πλακώσεις εσύ θα πάω με τα
πόδια στην Αθήνα. Εάν σε πλακώσω εγώ δεν θα ξαναπαίξεις στην ομάδα. Μας σκόρπισε και πολύ
ωραίες στιγμές, ήταν …. Ε κοίταξε, είναι Θρύλος ρε παιδί μου, έμεινε Θρύλος πως να το κάνουμε;
Είχε τα ελαττώματα του είχε τα προτερήματα του. Έμεινε με τον καημό τελευταία στην εκπομπή
του Καρατζαφέρη του Γιάννη, αυτό που τον είχε φάει και του λέει. Εάν δεις τον Δούρο στο δρόμο
και οδηγείς εσύ θα πατήσεις φρένο; Θα το σκεφτώ λέει.
Ακροατής 7: Θα πω κάτι που ίσως δεν το ξέρει ο πολύς ο κόσμος για τον Νίκο. Εγώ πήγαινα στον
Πανελλήνιο πολλές φορές. Το σπίτι του ήταν εκεί. Πήγαινε και παρακολουθούσε μπάσκετ, ήταν στις
αρχές του 80 έτσι; Παρακολουθούσε μπάσκετ και ρώταγε τους προπονητές πως παίζεται η άμυνα
ζώνης. Ήθελε να την μεταφέρει (στο ποδόσφαιρο) ήταν ο πρώτος που το είχε σκεφτεί αυτό. Τώρα
δεν ξέρω αν μπόρεσε να το μεταφέρει στο γήπεδο αλλα είχε τρομερές ιδέες.

Αυτά ειπωθήκαν στην εκπομπή του Γιώργου Γεωργίου όταν μαθεύτηκε ο χαμός του αγαπημένου
στον κόσμο του Ολυμπιακού αλλα και όχι μονο Νικόλα Αλέφαντου που πέρασε από τις
περισσότερες Ελληνικές ομάδες και άφησε το στίγμα του.

Αλέφαντος με τον Λεμονή

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ στον ΠΑΝΑΙΓΙΑΛΕΙΟ
Το κόλπο που σκαρφίστηκε κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με τον Πανσερραϊκό, ενώ ήταν
παίκτης του Παναιγιάλειου, για να γλιτώσει από τα σκληρά μαρκαρίσματα του αείμνηστου
Πέτρου Στοϊμένου. “Ήταν πολύ δυνατό παιδί. Έχω εγώ την μπάλα και την ώρα που ερχότανε, τον
είδα να κάνει ένα τάκλιν δολοφονικό! Στο τσακ τον γλίτωσα τον αστράγαλό μου, αφού την
τελευταία στιγμή σήκωσα την μπάλα από πάνω του. Σε μια φάση τού κάνω: “Είσαι όλος ο
Πανσερραϊκός σήμερα! Φοβερός!” Με κοιτάει κάπως καχύποπτα στην αρχή. “Τι να κάνω;” μου λέει.
Αυτό, ήταν, τσίμπησε, σκέφτομαι. “Για να μη φάμε τις κλοτσιές του αιώνα, χαράμι κάθεσαι εδώ.
Εγώ είμαι ο Αλέφαντος, που πέρασα από τον Ολυμπιακό. Θα σε βοηθήσω να σε πάρει σέντερ μπακ
ο Ολυμπιακός!” Απίστευτο. Το ‘χαψε! “Εντάξει” μου λέει και με έπαιζε πιο μαλακά. Μετά το τέλος
του παιχνιδιού κατεβαίνουμε κάτω στη φυσούνα και μου τη φύλαγε. Του λέω “ρε, φύγε από εδώ,
που θέλεις να έρθεις στον Ολυμπιακό. Φύλα τα γίδια εδώ και καλά είσαι””

Ο Αλέφαντος στα νιάτα του

 Ο Αλέφαντος κάτι λέει στον Σαργκάνη

ΓΙΕΚΙΝΙ ΚΑΙ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ

“Μου είχε φέρει ο Λούβαρης εκείνο τον Γεκινί, που τον διαφήμιζαν όλο το καλοκαίρι ως λιοντάρι
και πάνθηρα και αυτός ήρθε άρρωστος με ελονοσία! Θυμάμαι τον είχα βάλει στο πρωτάθλημα με
τον Απόλλωνα και δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του. Τι να λέμε τώρα. Ολόκληρο φιλικό έκαμα
για να τον δω με το Ρέθυμνο και αυτός δεν έβαλε γκολ ούτε από πέναλτι. Μπελάς! Και λέω “πώς θα
παίξουμε με τον Παναθηναϊκό με Καλλιτζάκη και Ουζουνίδη; Αυτοί θα του περάσουν χειροπέδες!
Μα καλά, τόσα λεφτά, εάν με τον Παναθηναϊκό δεν κάνει προσωπική ενέργεια, διείσδυση, ένα
γκολ, τι σόι μεταγραφή είναι τούτος;”.

Όταν είχε έρθει στην Ελλάδα ο Γιεκινί, μετά το μουντιάλ, ήταν κουρασμένος υπερβολικά και
υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις που έδειξαν...ελονοσία!

Ο Νίκος Αλέφαντος σχολίασε το γεγονός ως εξής μετα την άφιξη Γιεκινι :

“Ο αλήτης ο μαύρος ο Γεκινής που ήρθε να μας κολλήσει ελονοσία για να πεθάνουμε. Ο
αρρωστιάρης! Ο βρωμερός!”
Λίγο καιρό νωρίτερα, και αφού ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τη μεταγραφή ο Αλέφαντος δήλωνε με
βάση αυτά που είχε δει στο Μουντιάλ : “Με Γιεκινί και Ιβιτς θα πέσουν τα τσιμέντα στο
Καραϊσκάκη!”

Ρασίντ Γιεκινί: Ο ταύρος του Καντούνα με τα χρώματα του Ολυμπιακού, 37 γκολ σε 58 παιγνίδια με
την Εθνική Νιγηρίας, κάτοχος του ρεκόρ της ομάδας του.
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ
Διάβασα για την εποχή του Αλέφαντου στον Πανιώνιο από το βιβλίο του Γιώργου Αρκουλεα
10 μικροί μύθοι

Ταλέντο εξυπνάδα και αυτοκαταστροφή, το τρίπτυχο της προσωπικότητας του Νίκου Αλέφαντου.

Στις αρχές της δεκαετίας του 80 ο Αλέφαντος κατάφερε να φτιάξει μια δυνατή ομάδα του
Πανιωνίου με παίκτες που δεν μπορούσες να πεις πως ήταν αφρόκρεμα. Μπορείς να πεις πως είχε
να κάνει με την ποιότητα του προπονητή να παίρνει το μέγιστο από τους παίκτες που είχε.

Ο Αλέφαντος στον Πανιώνιο

Οι Πάνθηρες τον πήγαιναν γιατί σε 14 αγωνιστικές στη Νέα Σμύρνη ήταν αήττητος ενώ ακούστηκε
πολλές φορές στις εξέδρες το “Γεια σου ρε Αλέφαντε είσαι παλληκάρι”. Η ομάδα θαρραλέα και
αποτελεσματική έδειχνε πως θα μπορούσε να χτυπήσει τις πρώτες θέσεις στην βαθμολογία. Οι
ατάκες του πριν τους αγώνες ήταν πάμε γερά, πιέζουμε αιφνιδιάζουμε και φεύγουμε νικητές,
οποίος φοβάται κάθεται σπίτι του και θέλω να δω αίμα στο γήπεδο. Παραμονή ενός αγώνα στις
Σέρρες και ενώ ανέλυε την τακτική, φωνάζει στο Χάρη Σοφιανό ο οποίος ήταν σέντερ φορ. Για το
Σοφιανό έχω ιδιά άποψη αφού έπαιξε και στην ομάδα του πατέρα μου τον Χαραυγιακό με τον
οποίο είχε βάλει 43 γκολ. Εκτός από δεινός σκόρερ ήταν πολύ δυνατός και καλογυμνασμένος για
την εποχή του, ταύρος θα έλεγα. Λοιπόν ο Αλέφαντος καλεί τον Σοφιανό να δώσει μάχη στην
περιοχή των Σερρών λέγοντας του πως θα διαπρέψει γιατί θα έχει να κάνει με τσοπαναραίους. Ο
Αρκουλεας αναφέρει πως ο Σοφιανός δεν είχε κίνητρο για μεγάλα πράγματα αφού ο Παναθηναϊκός
προτίμησε να πάρει τον Σαραβάκο αντί για αυτόν και ουσιαστικά από τα συμφραζόμενα
καταλάβαινες πως οι φιλοδοξίες του να πάει σε μεγάλη ομάδα παρότι παικταράς εξανεμίστηκαν.
Έτσι λοιπόν τον κέρδισε το 1985 ο Χαραυγιακός με τον οποίο πήγανε μαζί μέχρι το 1990. Όταν
άκουσε ο Αλέφαντος τον Χάρη να του λέει διστακτικά πως δεν αισθάνεται καλά και θα ήταν
προτιμότερο να μην τον ξεκινήσει αλλα να τον χρησιμοποιήσει ανάλογα με τις ανάγκες της
αναμέτρησης φρίκαρε. Με ματιά που σκοτώνει πετάχτηκε από την καρέκλα του και πηγαίνοντας
προς την Reception του ξενοδοχείου άρχισε να ουρλιάζει λέγοντας “φέρτε μου τον Αμανίτη αυτή τη
στιγμή”! Γυρνά προς τον Σοφιανό και του φωνάζει, “μάζεψε τα πράγματα σου φεύγεις για Αθήνα
τώρα αυτή τη στιγμή!” Οι παίκτες καθόντουσαν αποσβολωμένοι ενώ εμφανίστηκε και ο
Παναγιώτης Αμανίτης ο οποίος εκτελούσε χρέη Γενικού Αρχηγού και έκανε τα πάντα για την ομάδα.
Ενώ ο Αμανίτης ρωτούσε τι έγινε ο Αλέφαντος του ζήτησε να φύγει αμέσως ο παίκτης για Αθήνα
ενώ ο Αμανίτης του αντιζύγισε καλύτερα να μείνει εδώ ο παίκτης γιατί αν πήγαινε Αθήνα την άλλη
μέρα οι εφημερίδες θα τους κρέμαγαν στα μανταλάκια και θα γινόντουσαν ρεζίλι. Αποφασιστικά
τότε ο Αλέφαντος λέει “Ο κύριος Σοφιανός ήθελε να πάνε οι συμπαίκτες του στο μέτωπο, να
δώσουν την μάχη στην πρώτη γραμμή χάνοντας το αίμα τους, να έχουν πιθανώς θύματα και
ακολούθως εκείνος από τα χαρακώματα από τα μετόπισθεν να βγει δήθεν να βοηθήσει. Σπίτι του
αυτή τη στιγμή δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου.” Πέρασε του Αλέφαντου, ο Σοφιανός
γύρισε στην Αθήνα ενώ την άλλη μέρα ο Πανιώνιος πέρασε θριαμβευτικά από τις Σέρρες νικώντας
με 3‐1. Μετα το θρίαμβο ο Αλέφαντος έλαμπε και ήταν σε μεγάλα κέφια. Στο Αεροδρόμιο
συναντήθηκαν οι αποστολές του Πανιωνίου και του Ατρομήτου Περιστερίου. Προπονητής του
Ατρομήτου ήταν ο Κώστας Τσάκος με τον οποίο ο Αλέφαντος έπιασε κουβεντούλα και συζήτησαν
για το τι έγινε. Ο Αλέφαντος ο οποίος μάλλον γνώριζε το αποτέλεσμα τον ρώτησε, “εσείς πως τα
πήγατε;” Ο Τσάκος απάντησε “παίζαμε στην Έδεσσα”. “Το ξέρω αυτό παρακάτω” του γυρνά ο
Αλέφαντος και συνεχίζει “ξέρω μη μου πεις Τσάκο, παίξατε φανταστική μπάλα τους πατήσατε αλλα
χάσατε 1‐0”. Του απαντά ο Τσάκος “ακριβώς Νίκο μου τα λες σαν και ήσουν μέσα στο γήπεδο”. Και
τότε ο Αλέφαντος περνά πάνω από τον Τσάκο λες και ήταν οδοστρωτήρας “ρε τι είναι αυτά που μας
λες, εγώ με τις Σέρρες δεν έπαιξα καλά αλλα νίκησα 3‐0, τι μας λες τώρα;” Κάπως έτσι ο Νικόλας
χάλαγε τις φιλίες η τις συμπάθειες που είχε από άλλους γιατί εκτός από τα προτερήματα που
περιγράψαμε είχε και ελαττώματα, ήταν αθυρόστομος και επιθετικός και δεν δίσταζε να προσβάλει
τους συναδέλφους του τους οποίους έβλεπε ανταγωνιστικά μέχρι τελευταίας ρανίδας αίματος.

Ο Αλέφαντος φαντάζομαι δεν θα τον πείραζε να παίζουν οι παίκτες του ΠΡΟΠΟ αρκεί να πόνταραν
πως θα νικήσει η ομάδα. Μετα την πρώτη ήττα της ομάδας έγινε αρκετά καχύποπτος. Όταν έμαθε
πως δυο παίκτες του έπαιξαν 1Χ ένα παιγνίδι που έπαιζε ο Πανιώνιος στην Πάτρα με την Παναχαϊκή
τους απέκλεισε από την ενδεκάδα θεωρώντας πως τον πρόδωσαν. Η ομάδα έχασε τελικά με 1‐0 και
ο Αλέφαντος στα αποδυτήρια είχε πάθει παράκρουση. Εδώ που τα λέμε αυτή τη φορά είχε δίκιο.

Τρελή χαρά στην νίκη επί της ΑΕΚ

Ο Νόνι Λίμα παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου λέει για τον Αλέφαντο σε μια
συνέντευξη που έδωσε στο Γιώργο Μπιτσικώκο.

Ο Νόνι Λίμα τρέφει απεριόριστη ποδοσφαιρική εκτίμηση στο Νίκο Αλέφαντο αλλα συνήθως όταν
ρωτάνε οι δημοσιογράφοι για στιγμές που αφορούν το Αλέφαντο δεν περιμένουν να ακούσουν για
την ποδοσφαιρική του αυθεντία αφού αυτό είναι παραδεκτό αλλα για τα λεγόμενα του τα οποία
τον χαρακτήριζαν, τα παρακάτω από τον Λίμα.

“Θα σου πω μια ιστορία με τον Αλέφαντο. Παίζουμε εδώ στη Νέα Σμύρνη με τον Ολυμπιακό και
προπονητής του είναι ο Κέσλερ. Όπως περνάει ο “Αλέ” και τον βλέπει να κάνει τακτική στον πίνακα,
κοντοστέκεται στην πόρτα. Εγώ ήμουν με τον Έβανς Παυλόπουλο και μου λέει: “Κοίτα Νόνι, κάτι θα
κάνει τώρα ο κυρ Νίκος”. Και μπαίνει ο Αλέφαντος μέσα στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και
ρίχνει μια μπουνιά στον πίνακα του Κέσλερ και του λέει: “Τι είναι αυτά που κάνεις ρε, τι ήρθες να
κάνεις εδώ; Με τον Αλέφαντο αντίπαλο θα παίξεις, τι τα θέλεις αυτά;”.

Ο Αλέφαντος με τον Λίμα αριστερά

Όταν ρώτησε τον Λίμα από πού είναι

Ο Αλέφαντος ως γνωστόν είχε τον Νόνι Λίμα παίκτη στον Πανιώνιο. Σε μια προπόνηση και καθώς
δεν του άρεσε η ένταση με την οποία έπαιζαν, σταματάει τη φάση και φωνάζει του Λίμα.
Ψαρωμένος ο σχετικά νεαρός τότε Λίμα, πηγαίνει κοντά του: “Ρε Λίμα, από πού είσαι;”, τον ρωτάει
ο Αλέφαντος. “Από το Κάμπο Βέρντε κυρ Νίκο”, του απαντάει ο Λίμα. Ο Αλέφαντος τον κοιτάζει και
του ανταπαντά: “Ποιο Κάμπο Βέρντε; Τι Κάμπο Βέρντε μου λες; Από τη Σπάρτη είσαι. Σπαρτιάτης
είσαι αγόρι μου”.

Ο Πάνος Γκίκας άνθρωπος του Πανιωνίου μιλά για τον Αλέφαντο μετα από μια συντριβή στην
Θεσσαλονίκη από τον Ηρακλή επί εποχής Βασίλη Χατζηπαναγή και κάνει συγκρίσεις.

Στα εκτός έδρας παιχνίδια, δεν πήγαινε ο Βασιλιάς και μας πρότεινε να ετοίμαζε τον ρουχισμό της
ομάδας και μαζί με τον αδελφικό φίλο μου, Κυριάκο Αθανασίου να πηγαίνουμε εμείς. Για δυο
χρόνια, δεν…έχασα καμία αποστολή. Είχα ζήσει μεγάλες νίκες, αλλά και κηδείες. Δεν θα ξεχάσω στο
Καυτατζόγλειο, κόντρα στον Ηρακλή του Χατζηπαναγή. Προπονητής ήταν ο Αλέφαντος και
τερματοφύλακας ήταν ο Φιλιππής, γιατί ήταν τραυματίας ο Μανίκας.
Ο Χατζηπαναγής είχε οργιάσει.

Στο ημίχρονο, χάναμε 4‐0. Τελικό 6‐0. Μπαίνει στα αποδυτήρια ο Αλέφαντος και λέει: “Μεγάλη
παιχτούρα ο Χατζηπαναγής, αλλά ούτε…φάουλ δεν μπορούσατε να κάνετε. Με… φιλιά θα παίρνατε
την μπάλα;. Τον ακούει ο Αμανίτης και λέει στο αυτί του Μαυρίκη: “Πάλι καλά, Μήτσο. Μπορεί να
σας έβαζε να κάνετε νηστεία μια εβδομάδα για τα έξι γκολ”!

Ο Αμανίτης κρατούσε τα γκέμια του Αλέφαντου. Άλλη πάστα ανθρώπου και άλλο επίπεδο, ο
Ούρμπεν Μπράμς που είχε έρθει. Φοβερός άνθρωπος και τεχνικός. Ο Αλέφαντος μιλούσε στους
παίκτες για “τίγρεις που θα χυμήξουν πάνω στους αντιπάλους και πρέπει να τους κατασπαράξουν”
και ο Μπράμς έκανε ομιλία του στυλ “στην άμυνα μαν‐του‐μαν θέλει εγωϊσμό, αν έχεις χειρότερη
τεχνική για να μην τρώτε…ντρίπλες”.

ΑΝΑΣΤΟ ΓΙΑ ΑΤΑΚΑ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ

Ατάκα του Αλέφαντου στον Τάκη Μακροδημήτρη στον Πανιώνιο. Ο Αλέφαντος είχε ένα Autobianchi
και μετά την προπόνηση περνούσε από την Ομόνοια. Ο Μακροδημήτρης το ήξερε. Και κάποτε τον
ρώτησε. “Κύριε Νίκο πάτε στην Ομόνοια; Να έρθω;” ο Αλέφαντος ήταν σύμφωνος και στο δρόμο
όταν τους έπιασε φανάρι λέει ο Δημήτρης “πως με είδες στο ματς;” “Θέλεις την αλήθεια;” “Ναι”
λέει ο παίκτης “Ήσουν υστερείσας διακριθείς!”.

Ο Αλέφαντος και ο Τέοντορ Μπαρζωφ

Ο Πανιώνιος την εποχή του Αλέφαντου είχε δαπανήσει 10εκ δραχμές και έφερε στην ομάδα ένα
παίκτη από τον Αιολικό Μυτιλήνης ο οποίος είχε βγει πρώτος σκόρερ της Γ Εθνικής.

Ο Αλέφαντος όμως πάτησε πόδι να πάρουν και τον Τοντόρ Μπαρζώφ επιθετικό μέσο ο οποίος
εκτός από πρώτος σκόρερ μοίρασε και πολλές ασίστ σε συμπαίκτες του. Το μάτι του Αλέφαντου
είχε κάνει πάλι το θαύμα του. Ο Μπαρζώφ σε 51 συμμετοχές πέτυχε 22 γκολ βγάζοντας μάτια.

Ο Αλέφαντος βγαίνοντας απ’ την καταπακτή χαιρετά τον κόσμο

Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ
Ήταν θέμα πειθαρχίας

Ο Νίκος Αλέφαντος πέρασε από την Παναχαϊκή, τα χρόνια που δυο Ηλείοι έπαιζαν μαζί. Εκείνη την
εποχή ο Αλέφαντος ήταν ένα μεγάλο όνομα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι ποδοσφαιριστές τον
αντιμετώπιζαν με δέος. Αδυναμία του στην Παναχαϊκή ήταν ο Θοδωρής Ανδριόπουλος, για τον
οποίο φώναζε στους συμπαίκτες του να του ανοίγουν τη μπάλα αριστερά: “Από δω είναι τα λεφτά”
τους έλεγε, για να τους κάνει να τον σημαδέψουν να βγουν οι φάσεις από πλάγια. Βεβαίως ο
Αλέφαντος ήταν άτεγκτος σε θέματα πειθαρχίας. Και έτσι μια φορά κατά τη διάρκεια της
προετοιμασίας στη Γερμανία, σε μια “έφοδο” που έκανε στο δωμάτια, αγαπημένη του συνήθεια,
εντόπισε τους Ανδριόπουλο και Γκρίλλα στο τραπέζι, να παίζουν τάβλι κάπως αργά. Αμέσως
“κοκκίνισε”, πήγε κοντά τους, έπιασε το τάβλι και του έδωσε μια με δύναμη στην άκρη του
τραπεζιού, σπάζοντάς το στα δυο.

Το συμβάν με τον Πρόεδρο Κωστή Στεφανόπουλο όταν ο Αλέ έπαιζε από τον πάγκο την
παραμονή της Παναχαϊκής. (αφηγείται ο Ν.Ι. Παπαδάκος μετα τον θάνατο του Αλέφαντου)

Υπάρχει μια ιστορία θαμμένη στα μυαλά όλων. Αντιπροσωπευτική του. Γύρω στο 1996 (τα χρόνια
με προσπερνούν και με τις χρονολογίες δεν τα πηγαίνω καλά) η Παναχαϊκή τον πήρε για τη σωτηρία
της. Έπαιζε Πανηλειακός‐Παναχαϊκή και ο Σταυρόπουλος ως “Πύργος” δεν έδινε ούτε τον πυρετό
του. Όχι βαθμούς για να σωθεί ομάδα έστω της Πελοποννήσου, αλλά ούτε μια βοήθεια.

Ο Λουκόπουλος έπεφτε. Η Παναχαϊκή, αν και με καλούς παίκτες (Ραιμόν Καλά, Αμπαδιωτάκης,

Κορδονούρης, Κατσουράνης, που μου είχε δώσει και την ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του στα 19 κ.λπ.),
ήταν στο χείλος του γκρεμού.

Το τότε filmnet με έστειλε στο ξενοδοχείο Λέτρινα. Ένα είχε ο Πύργος. Εκεί και η Παναχαϊκή. Ως
φιλοξενούμενη. Η είδηση πως ο Καλά (Εθνική Καμερούν τότε) τραυματίστηκε έβαλε τον Αλέφαντο
να κάνει το μέντιουμ. Την Κικίδου και τον Πιτ Παπαδάκο μαζί. Πήγαινε στα δωμάτια των παικτών
και ρωτούσε:

“Κατσουράνη, θα παίξεις σέντερ μπακ”. Η απάντηση ήταν: “Εγώ, κυρ Νίκο, σέντερ μπακ; Από πού κι
ως πού;”. Τα έπαιρνε στο κρανίο: “Εγώ φταίω που σας ρωτάω. Δεν σε θέλω ρε, πέντε αυτογκόλ θα
βάλεις”.

Έτσι χτυπούσε μία τις πόρτες των παικτών. Έψαχνε απεγνωσμένα τον αντι‐Καλά. Όλοι είχαν μια
εύκολη άρνηση. Εκείνη την εποχή στην Παναχαϊκή έπαιζε ένας παίκτης που κατά ομολογία του
Ζιοβάνι τον είχε παίξει πιο καθαρά και αποτελεσματικά απ΄ όλους. Ο Τάκης Γιαννόπουλος της
Προοδευτικής. Είχε ακούσει τη βαβούρα, τη φασαρία του Αλέφαντου, είχε μάθει πως ψάχνει
σέντερ μπακ, κι επειδή ήταν ψηλός, με άλμα, με καλή κεφαλιά, την πήρε γραμμή τη δουλειά…

“ΤΑΚΑΡΕ, είσαι η τελευταία μου ελπίδα. Θα παίξεις σέντερ μπακ αύριο”. Ο Γιαννόπουλος ήταν
γάτος: “Κυρ Νίκο, και σέντερ μπακ θα παίξω και τερματοφύλακας και ό,τι γουστάρεις. Βάλε με
απλά μέσα κι ό,τι μου πεις, κόουτς”. Ο Αλέφαντος συγκινήθηκε. Τα ζουμιά τον πήραν: “Είσαι
Τιτάνας, αγόρι μου. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είσαι η αεροπορία και το πεζικό μου στην άμυνα”.

Το ματς ξεκίνησε, ο Αρμύλαγος, ο Μπάντοβιτς, ο Ροζάλες κάνανε όργια, ο Κυζιρίδης (ουχί Κυζερίδης
που γράφεται) είχε δύο δοκάρια, κι ο Γιαννόπουλος είχε σώσει δύο γκολ στη γραμμή. Το ματς
κυλούσε στο 0‐0. Στο 89΄ κέρδισε κόρνερ η Παναχαϊκή. Εκτελεστής Κατσουράνης, προώθηση ο…
Γιαννόπουλος κεφαλιά 0‐1, δικαίωση Αλέφαντου και ΛΗΞΗ ΑΓΩΝΑ.
Ο κυρ Νίκος ήταν ζωντανός στον Παράδεισο. Μπήκε μέσα με το βυσσινί κοντομάνικο.
Αφού τα έχωσε στην εξέδρα, φώναζε στον Γιαννόπουλο: “Είσαι ο Θεός μου, ο άνθρωπός μου, το
παιδί μου, η αεροπορία μου, το ναυτικό και το πεζικό μου, είσαι ο παικταράς μου” και κάπως έτσι
τελείωσε το ματς με την Παναχαϊκή σχεδόν (όχι μαθηματικά) να παραμένει κατηγορία. Είχε άλλα
δύο ματς με έναν αδιάφορο Αθηναϊκό (Αρχοντίδης προπονητής) και νομίζω τον Απόλλωνα του
Παθιακάκη.

Η Γκέλα έγινε στη συνέντευξη Τύπου. Μεταξύ ημών, των μπαρουτοκαπνισμένων (Πασαλίδης από
ΕΡΤ, Γεωργίου από ΕΡΑ, Μιλτιάδης Παναγιωτόπουλος από ΕΡΑ 2 , Πουλιάσης από ΕΡΤ 2 κ.λπ.) ήταν
ένας πιτσιρικάς αγνώστων λοιπών στοιχείων. Ήθελε να κάνει αυτό που λέμε την ερώτηση της
ΔΙΑΦΟΡΑΣ. ΝΑ πάρει πόντους: “Κύριε Αλέφαντε” είπε με σοβαρό ύφος “σήμερα έχουμε για την
Πάτρα δύο σοβαρά γεγονότα μείζονος σημασίας για την πόλη μας. Το ένα πως σχεδόν σήμερα η
ομάδα απέφυγε τον υποβιβασμό και το δεύτερο πως εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας ο κύριος
Κωστής Στεφανόπουλος. Τι σχολιάζετε;”.

Ο Αλέφαντος τον κοίταξε όπως ο ροφός δεινό ψαροντουφεκά! Όπως ο Σταλόνε τον Ρώσο πριν να
τον ξαπλώσει με άπερκατ. “Τι λες ρε; Ποιον Στεφανόπουλο μου λες; Αυτόν τον τάπα, που κάνει
βόλτες με ένα ποδήλατο στα Ψηλά Αλώνια; Βάζεις σήμερα τον Αλέφαντο με τον τίποτα; Τι να πει ρε
ο Στεφανόπουλος; Ποιος είναι αυτός; Εδώ μιλάμε γράψαμε ιστορία και συ μου λες για τον
πουθενά;”

Είπε κι άλλα. Η συνέντευξη ήταν ζωντανή. Η αστυνομία κινήθηκε με την αυτόφωρη διαδικασία
αυτοβούλως. Ο Αλέφαντος συνελήφθη με την κατηγορία της “ύβρεως του προέδρου της
Δημοκρατίας”. Η Παναχαϊκή, την οποία έσωσε κατηγορία, τον απέλυσε “λυπούμενη για τα όσα είχε
πει”. Κάθισε στο κρατητήριο κι αφέθηκε ελεύθερος όταν ο Κωστής Στεφανόπουλος γνωστοποίησε
πως δεν επιθυμούσε την ποινική του δίωξη.

Αυτός ήταν ο Νικόλας. Ένα ποδοσφαιρικό τανκς, ένας αγνός άνθρωπος, ένας γνώστης του
ποδοσφαίρου, ένας εραστής της μπάλας. Νικόλα, θα μας λείψεις. Πραγματικά είσαι απώλεια διότι
δεν αφήνεις πίσω σου πολλούς σημαντικούς. Κι αυτοί μεγάλωσαν. Και θα μείνουμε με κάτι
απατεώνες, ορισμένους δήθεν και κάποια χοντρά τσουτσέκια με τα υποτακτικά τους αναλόγων
κιλών γιουσουφάκια. Καλό ταξίδι, φίλε.

Ο Αλέφαντος στο ματς με τον Πανηλειακό απαντά στον κόσμο

ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΩΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟ
Γράφτηκε στον τύπο της εποχής:

“Την κατακραυγή σύσσωμου του αθλητικού και πολιτικού κόσμου της χώρας

προκάλεσαν οι προχθεσινές απαράδεκτες δηλώσεις του προπονητή της Παναχαϊκής

Νίκου Αλέφαντου εις βάρος του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πάντως, παρεμβαίνοντας χθες το βράδυ στο θέμα,

ζήτησε από τον υφυπουργό Αθλητισμού Ανδρέα Φούρα να επισημάνει στους

διοικούντες της Παναχαϊκής ότι “δεν θέλει κυρώσεις εις βάρος του προπονητή”,

αφού, όπως σημείωσε, “η ελευθερία της γνώμης είναι στοιχείο της δημοκρατίας”.

Από την πλευρά της η ΠΑΕ Παναχαϊκή ήταν έτοιμη να προχωρήσει στη λύση της

συνεργασίας με τον Έλληνα προπονητή, όμως η παρέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας
“πάγωσε”, προς το παρόν τουλάχιστον, το θέμα.”

ΖΗΤΗΣΑΝ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

Οι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου της Αχαΐας, όπως οι βουλευτές κ.κ.

Χρυσανθακόπουλος (ΠΑΣΟΚ), Σπηλιωτόπουλος (Ν.Δ.), ζήτησαν την αποπομπή του

ιδιόρρυθμου προπονητή από την ομάδα της Πάτρας υποστηρίζοντας ότι “η παρουσία

του προσβάλλει όλους τους κατοίκους της πόλης”, ενώ δεν παρέλειψαν να τονίσουν

πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι γέννημα θρέμμα της Αχαΐας και αισθάνονται

υπερήφανοι για αυτόν.

Παράλληλα ο δήμαρχος της πόλης κ. Φλωράτος συγκάλεσε για σήμερα έκτακτη

συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα ασχοληθεί με το θέμα. Μάλιστα σε

χθεσινές δηλώσεις του ζήτησε την άμεση απομάκρυνση του Αλέφαντου από την

Παναχαϊκή “ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τον συμπολίτη μας ο οποίος έχει

αποδείξει έμπρακτα ότι τιμά την πόλη του”.

Η ΙΔΙΟΡΥΘΜΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΟΡΙΑ

“Κατακριτέες” χαρακτηρίζει σε χθεσινή του δήλωση ο πρόεδρος της ΕΠΑΕ Βίκτωρας

Μητρόπουλος τις προχθεσινές αναφορές του Νίκου Αλέφαντου και δεν παραλείπει

μάλιστα να στείλει μήνυμα στον εν λόγω προπονητή ότι “η γνωστή σε όλους μας

ιδιορρυθμία του έχει και όρια”.

“Οι δηλώσεις του κ. Ν. Αλέφαντου που αναφέρονται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

κ. Κωστή Στεφανόπουλο είναι κατακριτέες και αποδοκιμάζονται από όλο τον

ποδοσφαιρικό κόσμο”, αναφέρει στη δήλωση ‐ ανακοίνωσή του ο Βίκτωρας

Μητρόπουλος. Και προσθέτει: “Ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να

είναι σεβαστός από όλους. Πέραν όμως της τυπικής δεοντολογίας, τα σχόλια του

κ. Αλέφαντου είναι απαράδεκτα και άδικα, αφού όπως είναι γνωστό ο νυν Πρόεδρος

κ. Κ. Στεφανόπουλος έχει επιδείξει επανειλημμένως τη μεγάλη αγάπη του για τον

αθλητισμό και το ποδόσφαιρο ειδικότερα.

Τίμησε με την παρουσία του τις τελευταίες διοργανώσεις του Κυπέλλου Ελλάδος

και έδωσε περισσότερο από κάθε άλλον, ως κορυφαίος πολιτειακός παράγων, το

στίγμα αλλά και το μήνυμα της επαφής και της αγάπης των θεσμικών παραγόντων

της χώρας για το ποδόσφαιρο.

Είμαι σίγουρος ότι και ο κ. Ν. Αλέφαντος θα έχει αντιληφθεί το ολίσθημά του

και πιστεύω κάποια στιγμή πρέπει να αντιληφθεί ότι η γνωστή σε όλους μας

ιδιορρυθμία του έχει και όρια...

Εκ μέρους του ποδοσφαιρικού κόσμου αισθάνομαι την υποχρέωση να ζητήσω συγγνώμη

από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να τον διαβεβαιώσω ότι η εκτίμηση και η

αγάπη του κόσμου αυτού στο πρόσωπό του είναι απεριόριστη”.

Ανεπίτρεπτους και προκλητικούς χαρακτηρίζει σε χθεσινή της ανακοίνωση η

Νομαρχιακή Επιτροπή Αχαΐας της Ν.Δ. τις δηλώσεις του Ν. Αλέφαντου για τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Η αρχή της εκπαίδευσης στο Λονδίνο

Η πρώτη επαφή του ιδιόρρυθμου, αλλά χαρισματικού, Έλληνα τεχνικού, ήταν η Αγγλία, το 1974. Ο
Νίκος Αλέφαντος είχε ήδη ανεβάσει τον ΠΑΣ Γιάννινα στην Α’ Εθνική, παρά το γεγονός πως δεν
ολοκλήρωσε τη χρονιά στον πάγκο της ομάδας, ενώ στο βιογραφικό του είχε καταγραφεί ήδη ο
προβιβασμός των Εξαρχείων, το 1969, και η συγκλονιστική προσπάθεια που έκανε με το Ρουφ για
άνοδο στην Α’ Εθνική το 1971, η οποία όμως δεν στέφθηκε με επιτυχία. Ο άνθρωπος που βοήθησε
οικονομικά τον Αλέφαντο για να πραγματοποιήσει το παρθενικό του ταξίδι ήταν ο βιομήχανος και
ευεργέτης του Ρουφ Τάκης Ηλιάδης.

Στο Λονδίνο , συνάντησε τον διάσημο Manager Dave Sexton, προπονητή και αναμορφωτή της
Τσέλσι. Την περίοδο που η Ελλάδα ήταν στο “γύψο” ( 1967‐1974 ), ο Sexton έβγαζε τους “μπλε”
από την ανυποληψία, χαρίζοντας τους ένα Κύπελλο Αγγλίας (1970) και τον τίτλο του Κυπελλούχου
Ευρώπης (1971) με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης, στον πρώτο τελικό ευρωπαϊκής διασυλλογικής
διοργάνωσης που διεξήχθη στην Ελλάδα, στο σύγχρονο, τότε, Στάδιο Καραϊσκάκη. Μέχρι την
έλευση του Sexton, οι οπαδοί της Τσέλσι ζούσαν με τις μακρινές αναμνήσεις του 1955, όταν είχε
κατακτήσει το μοναδικό, έως τότε, πρωτάθλημα της ιστορίας της.

Η ψυχρότητα των Άγγλων, απέναντι στον άγνωστο “μαθητή” Αλέφαντο, από την καθυστερημένη,
ποδοσφαιρικά, Ελλάδα, ερχόταν σε αντίθεση με την παροιμιώδη ευγένεια και τάξη που τους
διακρίνει. Ο Έλληνας τεχνικός εντυπωσιάστηκε από την πρωτοποριακή δουλειά του Sexton που
γινόταν, κατεξοχήν, με τη μπάλα. Το φροντιστήριο πήγαινε καλά, όμως η παραμονή του στο
Λονδίνο είχε προβλήματα. Τα χρήματα δεν έφταναν για μία αξιοπρεπή διαμονή σε ξενοδοχείο,
αλλά η γνωριμία του με έναν Έλληνα που κατοικούσε στο Λονδίνο, τον οδήγησε στην αποθήκη της
βίλας του εφοπλιστή Πατέρα, σε ένα αριστοκρατικό προάστειο της αγγλικής πρωτεύουσας.

Η παραμονή του στο σκοτεινό υπόγειο είναι ..ανατριχιαστική, με έντονα τα στοιχεία ταινίας –
θρίλερ. Ο Αλέφαντος θυμάται, χαρακτηριστικά .

“ Ήταν ένα πολύ μεγάλο , και σκοτεινό υπόγειο, γεμάτο παλιά έπιπλα και σκεύη, κιβώτια,
ανταλλακτικά από αυτοκίνητα, τεράστια κασόνια με σαβούρες. Κάπου στην άκρη, στήθηκε ένα
μικρό ράντζο και βολεύτηκα. Το κρύο τσάκιζε. Όμως, αυτό που δεν άντεξα ήταν ο φόβος. Ένα
βράδυ, δεν με έπιανε ο ύπνος με τίποτα και έκοβα βόλτες στο υπόγειο. Από περιέργεια, ίσως και
μηχανικά, στάθηκα σε μια γωνία που βρίσκονταν κάτι κιβώτια. Βάζω το χέρι και ανοίγω ένα. Και τι
να δώ . Ήταν γεμάτο κόκκαλα !! Ανατρίχιασα, μέσα στο σκοτεινό υπόγειο. Ο φόβος μου έγινε
εντονότερος όταν αντίκρυσα τη γριά υπηρέτρια του Πατέρα που με ρωτούσε με τη βραχνή φωνή
της, εάν αισθάνομαι καλά. Όταν την ρώτησα για τα κόκκαλα, μου απάντησε πως ήταν εκεί για να
παίζουν τα σκυλιά της οικογένειας.

Είχα διαβάσει εγώ και μια άλλη εκδοχή για τα κόκκαλα, πως ανήκαν λέει στον πατέρα του Πατέρα
και τα φύλαγε στο μπαούλο που άνοιξε ο Αλέφαντος και μονο που δεν κατουρήθηκε πάνω του.

Η πρώτη περιπέτεια του Αλέφαντου στο εξωτερικό, η πείνα, οι στερήσεις και τα απρόοπτα στα
“σατανικά” υπόγεια αποτέλεσαν την αφορμή για να αποκτήσει ένα σύντροφο στα επιμορφωτικά
σεμινάρια του εξωτερικού. Το πρόσωπο του Δημήτρη Τζήμα ήταν το ιδανικό. Ο ένας συμπλήρωνε
τον άλλο. Στα επόμενα ταξίδια δεν θα ήταν πια μόνος.
Ο Αλέφαντος με τον Sexton στην Αγγλία

Η εκπαίδευση στην Δυτική Γερμανία

Το κίνητρο ήταν ισχυρό. Το καλοκαίρι του 1974, τα γήπεδα της χώρας θα φιλοξενούσαν τους
αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Εκεί θα ήταν συγκεντρωμένο το απαύγασμα της διεθνούς
προπονητικής. Τα ονόματα των Χέλμουτ Σεν, Μάριο Ζαγκάλο, Μίλιαν Μίλιανιτς, Ρίνους Μίχελς,
Κάζιμιρ Γκόρσκι, Φερούτσιο Βαλκαρέτζι προκαλούσαν τον θαυμασμό στην παγκόσμια
ποδοσφαιρική κοινότητα. Οι νέοι και φιλόδοξοι προπονητές έσπευσαν στο πανηγύρι του Μουντιάλ
για να κάνουν κτήμα τους τη φιλοσοφία των ..“σοφών” του σπορ. Ο Νίκος Αλέφαντος ήταν εκεί,
μαζί με τον Τζήμα πλέον, ένα μήνα πριν τη σέντρα. Φιλοξενήθηκαν στο σπίτι του παλαιού
πρωταθλητή της πάλης Αχιλλέα Τσούμα.

Οι ομάδες είχαν καταλύσει σε διαφορετικές πόλεις και οι δύο Αθηναίοι τεχνικοί διένυαν μεγάλες
χιλιομετρικές αποστάσεις για να παρακολουθήσουν τις προπονήσεις. Το πρόβλημα που
αντιμετώπιζαν ήταν τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας που είχαν οι Γερμανοί λόγω των δραματικών
γεγονότων με τους νεκρούς αθλητές, δύο χρόνια πριν, στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου.
Αναγκάζονταν να ..μεταμφιέζονται σε φωτορεπόρτερ για να εξασφαλίζουν άδεια εισόδου στις
εγκαταστάσεις. Άλλοτε βέβαια, έρχονταν αντιμέτωποι με τα εκπαιδευμένα λυκόσκυλα της
γερμανικής αστυνομίας.

“ Ένα επεισόδιο που θυμάμαι ήταν αυτό που έγινε στο Γκεζελκίρχεν, όταν δεν μας άφηναν να
μπούμε στο γήπεδο γιατί είχαν γίνει τα επεισόδια στο Μόναχο το 1972 με τους Εβραίους. Όποτε
εμείς πήγαμε από τη πίσω πλευρά, ανεβήκαμε σε ένα ύψωμα και κρατούσαμε σημειώσεις.
Αμέσως, μας την πέφτουν πέντε αστυφύλακες, με κάτι σκυλιά ντόμπερμαν, δύο μέτρα ύψος. Με τα
λίγα αγγλικά του Τζήμα, και τα σπαστά τα δικά μου, τους εξηγήσαμε πως είμαστε Έλληνες
προπονητές και ήρθαμε να παρακολουθήσουμε τις προπονήσεις των ομάδων. Τελικά, με τα χίλια
βάσανα, μας πήραν τα διαβατήρια και μας οδήγησαν στο προπονητικό κέντρο”.
Ο Νίκος Αλέφαντος παρακολούθησε πέντε προπονήσεις της Βραζιλίας του Ζαγκάλο, τρεις της
Δυτικής Γερμανίας του Σεν, και της Σκωτίας του Όρμοντ, δύο της Γιουγκοσλαβίας του Μίλιανιτς και
της Ανατολικής Γερμανίας του Μπούσχνερ. Ήταν παρών σε όλα τα ματς που έγιναν στο
“Βαλντστάντιον” της Φρανκφούρτης καθώς και σε μερικά στο Ντίσελντορφ, στο Γκέζελκίρχεν και
στη Στουτγκάρδη. Τι αποκόμισε από τις προπονήσεις των δασκάλων του ποδοσφαίρου και ποια
ήταν η κριτική του για το Μουντιάλ του 1974;

“ Έμαθα αρκετά πράγματα από την καινούργια τακτική, νέες ασκήσεις και κανόνες ψυχολογίας που
είναι άγνωστοι στην Ελλάδα του ’74. Με κατέπληξαν οι προπονήσεις και μου έκανε ιδιαίτερη
εντύπωση ότι οι προπονητές ενδιαφέρονται για καινοτομίες στον τρόπο παιχνιδιού.
Παρακολούθησαν την εξέλιξη του ποδοσφαίρου στη θεωρία και την πράξη. Κατάλαβα πως όλες οι
μεγάλες ομάδες στηρίζονται στην άριστη φυσική κατάσταση και την ορθή τακτική”.

“Στο αγωνιστικό σκέλος, τρεις ομάδες ξεχώρισαν. Η Ολλανδία, η Δυτική Γερμανία και η Πολωνία
του Γκόρσκι. Η Ολλανδία έδειξε το ποδόσφαιρο που θα παίζεται την επόμενη δεκαετία. Όλοι οι
παίκτες της ήταν μπαλαδόροι, με εκπληκτική φυσική κατάσταση, και το παιχνίδι τους βασιζόταν
στις προγραμματισμένες και ακριβείς κινήσεις. Τα ίδια στοιχεία είχε και η Δυτική Γερμανία, με ένα
πλεονέκτημα στη θέση του σέντερ‐φορ, με την παρουσία του Μίλερ. Η Πολωνία ήταν η μεγάλη
έκπληξη του Μουντιάλ. Διέθετε γρήγορους και γυμνασμένους παίκτες. Ξεχώρισα τους Λάτο,
Ντέϊνα, Σιμανόφσκι, Γκάντοχα, και τον τερματοφύλακα Τομαζέφσκι. Απογοητεύτηκα από το
παιχνίδι των Λατινοαμερικάνων. Καμία εξέλιξη στη τακτική. Απουσίαζαν οι μεγάλοι παίκτες, ενώ
έμοιαζαν κουρασμένοι, χωρίς καλή φυσική κατάσταση. Η απουσία του Πελέ, στην ενδεκάδα της
Βραζιλίας, επηρέασε την πορεία της ομάδας, αγωνιστικά και ψυχολογικά”.

Η εκπαίδευση με τον Αυστριακό Ερνστ Χάπελ

Με τα λόγια του Αλέφαντου:

Τον Χάπελ πρέπει να τον μνημονεύω γιατί από το 83 μέχρι το 90 ήμουνα μαζί του στο Μοντεστ του
Αμβούργου 4 μήνες τον χρόνο. Πρωτοφανές με είδε που αφοσιώθηκα πολύ σε αυτόνα και τον είδα
εγώ ότι έκανε προπονήσεις, κάνει κάθε μέρα διαφορετικές και τα λοιπά, αλλα πολύ μοντέρνες και
προχωρημένες. Αυτός έφερε το πρεσινγκ στην Γερμανία, το τεχνικό οφσάιντ και τα λοιπά, και
επειδή εμένα η γυναίκα μου με στήριξε φοβερά και ήξερε ότι έχω το ψώνιο αυτό, κάθισα εκεί
χειμώνες. Μέχρι να γνωριστώ σε σταθμούς κοιμόμουνα, είναι μεγάλη περιπέτεια, ιστορία. Και
μπήκα μέσα (εννοεί πως τον αποδέχτηκε ο Χάπελ) και κάτι φίλοι τον φιλοξενήσαμε Θεός
σχωρέστην ψυχή του κάτω στη Ρόδο, μετα με βρήκε στον Ολυμπιακό φεύγοντας από κει, είχα
κάτσει από τον Ιούνιο μέχρι τον Νοέμβριο. Εγώ παίζω με την Ουντινεζε που έπαιζε ο Ζίκο, κερδάω
ένα μηδέν, και αυτός με την ΑΕΚ κερδάει 3‐1 και πέφτουμε τελικό. Και ερχόμαστε 0‐0 και μου λέει
να πάμε στα πέναλτι, μέσω διερμηνέα, του λέω εντάξει, μην κάνουμε παράτα, έχασε ο Γούναρης το
πέναλτι και πηρέ αυτός ένα κύπελλο. Σε μια διοργάνωση Χριστουγέννων ήτανε. Από εκεί τα πάντα,
να πηγαίνουμε στους ξενώνες. Μετα μου λέει όλα αυτά δικά σου, ούτε ο γιος του δεν έχει. (Νομίζω
εννοεί πως του έδωσε γραπτή ύλη) Ο γιος του έβγαλε ένα βιβλίο τι λέει πριν απ’ τον αγώνα και κάτι
τέτοια όχι παικτικώς αλλα πως βλέπει το ποδόσφαιρο και τέτοια, και βαλέ το όνομα του. Τον
ευγνωμονώ και θεός σχωρές τα κόκκαλα του.
Ο Νίκος Αλέφαντος, με τον Ερνστ Χάπελ και τον Γκύντερ Νέτσερ

Είναι ενδιαφέρον τι βρήκα ψάχνοντας για το τουρνουά που αναφέρεται ο Αλέφαντος

Αρτουρ Κοιμπρα Ζικο – μετέπειτα προπονητής του Ολυμπιακού το 2009
 Χέλμουτ Σενεκοβιτς – πέρασε και από τους τρεις μεγάλους πάγκους του ΠΟΚ

Από το ΑΕΚ‐ ΑΜΒΟΥΡΓΟ ‐φιλικό ματς του 1983

Με τον Βαγγέλη Αγγελή στο Νιούκαστλ

Ο Νίκος Αλέφαντος είχε το πάθος να παρακολουθεί προπονήσεις από σπουδαίους προπονητές και
να ταξιδεύει σε προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες, προκειμένου να εμπλουτίζει τις γνώσεις.
Μάλιστα χρειάστηκε κάποιες φορές στο εξωτερικό να κοιμηθεί ακόμα και σε παγκάκια. Κάποια
φορά, είχε μεταβεί μαζί με τον Βαγγέλη Αγγελή, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στην Προοδευτική,
στο Νιούκαστλ, φιλοξενούμενοι του Νίκου Νταμπίζα. Το σπίτι του Νταμπίζα είχε δυο υπνοδωμάτια.
Ο Αγγελής, από σεβασμό, είπε του Νταμπίζα να πάει στην κρεβατοκάμαρά του, στην άλλη
κρεβατοκάμαρα “δίπλα ο κυρ Νίκος” και στον καναπέ ο Αγγελής. Ο Αλέφαντος “έξω φρενών”,
απαντάει του Αγγελή και του Νταμπίζα. “Τι με περάσατε; Ότι γέρασα; Σεβασμός και τέτοια; Στις
κρεβατοκάμαρές σας μέσα κι οι δυο. Όχι σε μένα αυτά! Δρόμο! Αλέφαντος στον καναπέ”

Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

Ο Αλέφαντος στο βιβλίο του “ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ” αναφέρει σχετικά με την
εκπαίδευση στην Ισπανία υπό τον Σέζαρ Λουΐς Μενόττι.

Ποιος όμως ήταν ο Μενόττι?

Το αργεντίνικο ποδόσφαιρο, που αναγνωρίζεται μεταξύ των καλύτερων παγκοσμίως, οφείλει την
υψηλή του θέση σε ένα μεγάλο βαθμό στον Cesar Luis Menotti. Η άφιξη του El Flaco (Ο Αδύνατος),
όπως ήταν γνωστός από νωρίς, ήταν μια καμπή τόσο στην οργάνωση όσο και στον σχεδιασμό του
διεθνούς ποδοσφαίρου στην Αργεντινή. Υπό την καθοδήγηση και τις διδαχές του, η Αλμπισελέστε
κέρδισε το πρώτο τους Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA και το πρώτο τους Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων
της FIFA.

Το όνομα Cesar Luis Menotti είναι συνώνυμο στην Αργεντινή με την έννοια του σύγχρονου,
μοντέρνου ποδοσφαίρου. “Ένα γκολ πρέπει να είναι απλώς μια άλλη πάσα στα δίχτυα” έγινε μια
από τις αγαπημένες του εκφράσεις.

Το κορυφαίο επίτευγμα του Cesar Luis Menotti ως προπονητή ήταν πως οδήγησε την Αργεντινή
στον τίτλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA το 1978 όταν φιλοξένησε τη διοργάνωση.
Το πρώτο μεγάλο στοίχημα του Menotti, το οποίο συζητείται ακόμα πολύ σήμερα, ήταν να
προτιμήσει τον βετεράνο επιθετικό Mario Kempes στη θέση ενός πολλά υποσχόμενου νεαρού από
την Argentinos Juniors που ονομάζεται Diego Maradona.

Αυτή η απόφαση πυροδότησε μεγάλες εντάσεις, αλλά τα γεγονότα απέδειξαν ότι η διαίσθηση του
Cesar Luis Menotti ήταν άψογη. Ως αποτέλεσμα, ο Mario Kempes ήταν ο εμπνευσμένος ηγέτης και
σκόρερ της ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1978. Ταυτόχρονα, ο Ντιέγκο
Μαραντόνα έγινε το αστέρι του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Νέων της επόμενης χρονιάς στην
Ιαπωνία, το οποίο κέρδισε και η Αργεντινή υπό τις οδηγίες του.

Στην φωτογραφία φαίνονται ο Μενόττι με τον Μαραντόνα

Η φιλοσοφία του Μενόττι:

“Η αποτελεσματικότητα της τακτικής μας εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από το πόσο ξεκάθαροι ήταν
οι παίκτες σε αυτό που τους ζητήθηκε”

“Κάποιος χωρίς ξεκάθαρη ιδέα για το τι ψάχνει δεν θα βρει ποτέ τίποτα.”

Γρήγορη κίνηση της μπάλας, γρήγορες πάσες και κίνητρο ήταν έννοιες που ο Cesar Luis Menotti
ενστάλαξε σε όλες τις ομάδες του. Έτσι, δεν εξέπληξε κανέναν που ο έξυπνος Αργεντινός βρήκε τη
φόρμουλα του νικητή ως προπονητής σε μερικές από τις καλύτερες ομάδες ποδοσφαίρου στην
Ευρώπη και τη Νότια Αμερική και τη μετέπειτα δουλειά του στα μέσα ενημέρωσης.

Καθώς περνούσε ο καιρός, ο Cesar Luis Menotti έγινε κάτι σαν πρεσβευτής του ελκυστικού
ποδοσφαίρου. Στην Αργεντινή, όπου όλοι έχουν άποψη για το παιχνίδι, τα στρατόπεδα χωρίζονται
σε αυτούς που εκτιμούν το αποτέλεσμα πάνω από όλα και σε αυτούς που πιστεύουν ότι το καλό
ποδόσφαιρο είναι ο καλύτερος τρόπος για να πάρουν αποτελέσματα. Οι τελευταίοι αναφέρονται
ως Menottistas.
Η ΤΑΚΤΙΚΗ του Cesar Luis Menotti

Ο Σέζαρ Λουίς Μενότι πάντα συνηγορούσε υπέρ του επιθετικού ποδόσφαιρου σε σχέση με την
επικινδυνότητα της βαθιάς άμυνας και της αναμονής για ευκαιρίες από τις πρώτες μέρες του στην
προπονητική. Αν και αποδέχεται ότι “όλοι παίζουν για να κερδίζουν”, ήταν πάντα γνωστός για τη
σωστή χρήση των πόρων της ομάδας του για τη μεγιστοποίηση των ευκαιριών για γκολ.

Οι πτέρυγες του λειτουργούσαν με ομαδική δουλειά, με ποιοτικούς παίκτες στη μεσαία γραμμή και
τεχνικά προικισμένα άτομα μπροστά.

Ένα από τα πιο καλά χαρτιά του ήταν ταυτόχρονα και το πιο επικρινόμενο χαρακτηριστικό του – η
παγίδα του τεχνικού οφσάιντ. Οι άμυνές του χρησιμοποίησαν την παγίδα συστηματικά καθώς η
τετράδα των μπακ ανέβαινε γρήγορα, αλλά το σύστημα απείχε πολύ από το τέλειο και προκάλεσε
πονοκεφάλους στα χρόνια που το χρησιμοποιούσε.

Ωστόσο, ο Σέζαρ Λουίς Μενότι ήταν πάντα γρήγορος να υπερασπιστεί την τακτική του: “Είναι πάντα
καλύτερο να πιέζεις προς τα πάνω και να πηγαίνεις στους αντιπάλους σου, ώστε να μπορείς να
ανακτήσεις τη μπάλα όσο πιο μακριά γίνεται στο γήπεδο”. Όσον αφορά τους τακτικούς
σχηματισμούς, ο Αργεντινός επέλεγε συνήθως τέσσερις στην άμυνα και έναν αμυντικό χαφ. Οι
άλλοι χαφ είχαν την άδεια να πιέζουν μπροστά (επιθετικοί χαφ) και να σερβίρουν τους δύο ή τρεις
κυνηγούς.

Ο Γκάμπριελ Καλντερόν, μέλος αυτής της ομάδας νέων που πήραν το Παγκόσμιο Κύπελλο των νέων
νικώντας την Σοβιετική Ένωση με 3‐1, είπε για τον Μενόττι:

“Το να τον βλέπουμε εκεί μπροστά μας να μιλάει για ποδόσφαιρο ήταν μια απίστευτη εμπειρία”,

“Μας είπε ότι μας προπονούσε γιατί πίστευε στις δυνατότητές μας. Το καλύτερο πράγμα γι 'αυτόν
ήταν ότι δεν μας είπε ποτέ ψέματα. Αντίθετα, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στα δυνατά σημεία του
κάθε ατόμου. Ως αποτέλεσμα, όλοι οι παίκτες έμπαιναν στο γήπεδο ξεκάθαροι για το τι έπρεπε να
κάνουν και ήταν αποφασισμένοι να το κάνουν”.

Ο Μενόττι χρησιμοποιούσε το 4‐3‐3

Για όλα τα παραπάνω τον επέλεξε ο Αλέφαντος

Τώρα πίσω στο πρώτο βιβλίο του Αλέφαντου

ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΛΙΚΑΝΤΕ

Φανταστείτε έναν τεράστιο κινηματογραφικό φακό σ' ένα υψόμετρο πάνω από μια ατέλειωτη
αμμουδιά. Σούρουπο. Ξαφνικά ο χειριστής κάνει όσο ζουμ διαθέτει ο φακός του και πιάνει δύο
ανδρικές σιλουέτες δυο βήματα από τη θάλασσα. Τίποτε άλλο γύρω. Οι δυο σκιές, η αμμουδιά, η
ατελείωτη θάλασσα και η σιωπή.

Οι δυο φιγούρες ανήκουν σε δυο δικούς μου ανθρώπους. Ο ένας είμαι εγώ, ο Αλέφαντος, νηστικός,
ψόφιος στην κούραση, αλλά όχι απογοητευμένος. Ο άλλος είναι ο αδερφικός μου φίλος‐σύντροφος
στις δύσκολες ώρες, ο Νάσος Θεοδωρακόπουλος.

Αν βρισκόσαστε εσείς πίσω από το φακό που ζουμάρει, θα βλέπατε καθαρά ότι ετοιμαζόμαστε να
κοιμηθούμε πάνω στην άμμο, με δυο κουβερτούλες, από αυτές που έδινε το Σχέδιο Μάρσαλ για
την οικονομική ανασυγκρότηση. Θα μου πείτε τι γυρεύαμε στην αμμουδιά και πού πηγαίναμε...
Η χρονιά ήταν το 1982. Καλοκαίρι. Είχα αποφασίσει να πάω στην Ισπανία, για το Παγκόσμιο
Κύπελλο, πήρα το Νάσο και βρεθήκαμε με στόχο να δούμε όσο το δυνατό περισσότερα.

Μπροστά στο φορτσάρισμα ο Αργεντινός με πήρε από το μπράτσο και με έβαλε μέσα στο πούλμαν,
γιατί φεύγανε για προπόνηση. Στο αυτοκίνητο έγινα φίλος με τους φρουρούς και από τότε έκανα
πολύ άνετα τη δουλειά μου.

Μια και δυο στο Αλικάντε, γιατί εμένα μ' ενδιέφερε να παρακολουθήσω την προπόνηση του
Μενότι, που είχε έρθει με την Εθνική Αργεντινής και σαν κάτοχος του τίτλου. Λεφτά δεν υπήρχαν,
αλλά δεν μας ένοιαζε. Δεν κάναμε τουρισμό. Ότι βρεθεί και ότι σταθεί. Δεν θα πεθάνουμε,
σκεφτήκαμε.

Πήγαμε λοιπόν στο Αλικάντε, και πλευρίσαμε τους Αργεντινούς. Πού να πλησιάσουμε όμως; Οι
αστυνομικοί με τα πιστόλια και τους σκύλους μάς σταμάτησαν και φυσικά μάς έδιωξαν. Τα
αστυνομικά μέτρα ήταν πολύ αυστηρά, γιατί φοβόντουσαν τίποτα ιστορίες πολιτικές σε βάρος των
Αργεντινών, που είχανε χούντα στην πατρίδα τους.

“Αλέφαντε” σκέφτηκα “δεν θα καταφέρεις τίποτα αν δεν πλησιάσεις τον Μενότι στα ίσα. Μισή
ντροπή δική σου, μισή δική του”. Το πάθος μου δεν περιγράφεται. Παράλληλα η πείνα μού
στερούσε τις δυνάμεις. Στο ξενοδοχείο Βίλα Σογιόσα που έμεναν όλοι οι φίλαθλοι της Εθνικής
Αργεντινής, υπήρχε και του πουλιού το γάλα. Βλέπαμε με το Νάσο τις πιατέλες με το κρέας και
ζηλεύαμε.

Κάποια στιγμή ζητήσαμε ένα κομματάκι μπιφτέκι και μας είπανε “νο”. Μια κοκακόλα ρε παιδιά να
ξεδιψάσουμε, ξαναζητήσαμε, και μας είπαν “νο” και πάλι. Δεν ξαναρίξαμε τα μούτρα μας στα
τσογλάνια, αλλά σκέφτηκα από μέσα μου: “Νίκο ασ' τους, θα τους πληρώσει ο Θεός με δικό του
νόμισμα”. Και όπως όλοι ξέρουμε, μετά από δέκα μέρες, τους πλήρωσε και με το παραπάνω. Οι
πρωταθλητές του κόσμου, η Αργεντινή, γελοιοποιήθηκε μέσα στα γήπεδα, και αποκλείστηκε από
την ημιτελική φάση. Ώσπου οι φανφαρόνοι οι Αργεντινοί τα μάζεψαν και έφυγαν από την
Βαρκελώνη.

Αλλά μη ξεφεύγουμε από το θέμα.

Στο Αλικάντε είχα πάει για να δω πάση θυσία τη δουλειά του Μενότι. Οι αστυνομικοί δεν άφηναν
να πλησιάσουμε. Και κάποιο μεσημέρι στάθηκα τυχερός. Βλέπω το Μενότι να πλησιάζει τη
ρεσεψιόν. Χωρίς δισταγμό τον πλησιάζω.

“Μίστερ Μενότι, ιν Γκρης, γιου αρ δε φερστ” του λέω. Δηλαδή, “κύριε Μενότι στην Ελλάδα σε
θαυμάζουν πάρα πολύ, είσαι ο πρώτος προπονητής”. Αυτό το κατάλαβε φαίνεται, γιατί έσκασε ένα
χαμόγελο. Με τη βοήθεια του Νάσου με ρώτησε τι γύρευα. Του εξήγησα ότι είχα πάει να δω την
προπόνησή του, αλλά οι αστυνομικοί δεν με άφηναν. Τότε μου είπε: εντάξει, να έρθεις. Μα κύριε
Μενότι, του λέω, δεν πρέπει να μου δώσετε ένα σημείωμα, κάτι για να με αφήσουν τα σκυλιά;

Μπροστά στο φορτσάρισμα ο Αργεντινός με πήρε από το μπράτσο και με έβαλε μέσα στο πούλμαν,
γιατί φεύγανε για προπόνηση. Στο αυτοκίνητο έγινα φίλος με τους φρουρούς και από τότε έκανα
πολύ άνετα τη δουλειά μου.

Δεν θα αναφερθώ σε τεχνικές λεπτομέρειες, γύρω από τη δουλειά του Μενότι. Θα σημειώσω όμως
ότι η πείνα –και μένα και του Νάσου του Θεοδωρακόπουλου– συνεχίστηκε μέχρι τον τελικό της
Μαδρίτης. Πείνα και των γονέων. Και ύπνος –μετά την αμμουδιά του Αλικάντε– σε ξενοδοχεία της
κακιάς ώρας, όπου στη διάρκεια της νύχτας, αν τριγυρνούσαν μέσα στο δωμάτιο μόνο μια ντουζίνα
ποντίκια, ένιωθες πολύ ασφαλής και σε μεγάλη μοναξιά...
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΤΟΥ 94 ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ
Ο μεγάλος Νικόλας σωστός και μάγκας όπως ήταν διέγνωσε σωστά τι θα πάθαινε η Ελλάδα αν
ακολουθούσε τις επιλογές του Αλκέτα Παναγούλια αποδεικνύοντας πόσο μπροστά ήταν από τους
άλλους και ειδικά σε σύγκριση με έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να είναι διευθυντής δημοσίων
σχέσεων σε οποιαδήποτε εταιρία και μάλιστα επιτυχημένος.

Στις 19 05 1994 και όντας προπονητής του Ολυμπιακού ο Νίκος Αλέφαντος διακόπτει τηλεοπτική
εκπομπή του ΑΝΤΕΝΑ των δημοσιογράφων Σταύρου Τσώχου και Πάνου Παναγιωτόπουλου πριν το
Μουντιάλ του καλοκαιριού θέλοντας να παρέμβει σε προηγούμενες δηλώσεις του Αλκέτα
Παναγούλια προπονητή εκείνη την εποχή της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου.

Ο Αλκέτας είχε πει πως στα φιλικά συναντάμε πρεσινγκ (πίεση δηλαδή) και πρέπει να
ανταπεξέλθουμε σε αυτό κάνοντας ειδικές ασκήσεις.

“Μα είναι δυνατόν να κάνεις άσκηση για να ανταπεξέλθεις σε μια πίεση με παίκτες 37 ετών? Με
παίκτες οι οποίοι στο εθνικό πρωτάθλημα έχουν να παίξουν 4 και 5 μήνες? Με παίκτες οι οποίοι
άλλοι πρέπει να παίζουνε, άλλοι έχουν επιλεγεί και άλλοι βρίσκονται μέσα? Πως θα αντεπεξέλθουν
αυτό το πρεσινγκ όταν ένας παίκτης είναι 37, 36, 34 ετών έχει να παίξει 4 μήνες? Άλλοι παίκτες που
έχουνε κάνει εκπληκτικό πρωτάθλημα, έχει βγει για παράδειγμα πρώτος σκόρερ ο Αλεξανδρής και
σου λέει κύριε από τα 24 γκολ έχεις κάνει μονο 14, τα υπόλοιπα 10 είναι με πέναλτι. Εγώ σου λέω
14 να ‘χει κάνει και αλλα 14 δοκάρια. Είναι δυνατόν αυτός ο παίκτης όταν είναι πρώτος σκόρερ
στον Ελληνικό χώρο να μένει έξω απ’ την Εθνική Ομάδα και να παίζει πχ ο Σαραβάκος ο οποίος έχει
να παίξει 4 μήνες μπάλα? Είναι δυνατόν Ο Σαραβάκος που σε αυτή την ηλικία δεν μπορεί να
πρεσάρει και να αντέχει ο ίδιος στην πίεση και να κάνει ο ίδιος πίεση στον αντίπαλο? Είναι δυνατόν
να παίζει με συγχωρείται ο Μητρόπουλος στην Αγγλία 37 ετών επάνω στον Ανταμς που μέσα οι
άλλοι Παρμ…. Ασπρίγια δεν αντεπεξήλθανε?”

Τότε τον ρωτά ο Σταύρος ο Τσώχος για την τύχη της Εθνικής στο Μουντιάλ, ποια είναι η πρόγνωση
του Νικόλα βάσει όσων διαπίστωσε.

“Το έχω πει εδώ και ένα χρόνο ασχέτως αποτελεσμάτων δεν είναι σωστό να παίζουνε βετεράνοι
στην Εθνική Ομάδα. Είναι απαράδεκτο. Αν δηλαδή οι βετεράνοι αυτοί φτάσουνε σε σημείο να
διακριθούνε ουε και αλλοίμονο αυτό το παγκόσμιο κύπελλο. Η Εθνική Ομάδα όπως πήγε στα τρία
πηγάδια και γύρισε ήταν εκδρομικός σύλλογος. Δεν ήταν ομάδα για να προετοιμαστεί να κάνει
φιλικά για να πάει σε παγκόσμιο κύπελλο. Και να μην κοροϊδεύουμε τον κοσμάκη κύριε
Παναγιωτόπουλε, να μιλάμε σωστότατα, δεν θα κάνουμε πολιτική στον οποιοδήποτε
ομοσπονδιακό, και ούτε χρειάζεται η Εθνική ομάδα να πάει σε μια ακριτική πόλη να δει τους
φαντάρους και τα λοιπά και τα λοιπά. Δεν είμαστε περιοδεύων (θίασος) εμείς ”

Τότε τον ρωτά ο Σταύρος ο Τσώχος, “κύριε Αλέφαντε αυτά προϋποθέτουν αποτυχία της Εθνικής
Ομάδας τελικά στην Αμερική?”

“Κύριε Τσώχο στο ποδόσφαιρο σας το είπα μπορούν να συμβούν τα πάντα. Εγώ αυτή τη στιγμή σας
λέω να θα παιχτεί το γρήγορο ποδόσφαιρο που πρέπει να παιχθεί είναι ΟΥΑΙ ΚΑΙ ΑΛΟΙΜΟΝΟ αν
αυτή η Εθνική Ομάδα διακριθεί και προχωρήσει. Το παγκόσμιο κύπελλο θα έχει αποτυχία. Είναι
λάθος οι επιλογές είναι λάθος ο τρόπος προπόνησης στην Εθνική Ομάδα, είναι λάθος όλη αυτή η
φασαρία που έγινε πάνω στα τρία πηγάδια, και είναι λάθος να θέλουμε κάποιον οποιονδήποτε να
προκαλούμε δημόσιες σχέσεις, έτσι δεν γίνεται Εθνική Ομάδα.”
Την επόμενη μέρα έχοντας ακούσει ο Αλκέτας τις δηλώσεις του Νικόλα παραθέτει τις δικές του
δηλώσεις στον ΑΝΤΕΝΑ.

“Γνώμη μου είναι πως ο Ολυμπιακός πήρε ένα Τζήμα. Ο Αλέφαντος είναι ένας άνθρωπος
γραφικότατος, προπονητής αν θέλεις. Απορώ ρε παιδιά με τον Ολυμπιακό επειδή έχω περάσει από
εκεί. Τι περιμένουν απ’ αυτόνε?”

Μπαίνει και ο Τζήμας στο γαϊτανάκι των δηλώσεων από τις οποίες θα παραθέσω την τελευταία
φράση.

Ρωτά ο δημοσιογράφος, “σε όλους αυτούς που σας κατηγορούνε έχετε να πείτε κάτι?”

Τζήμας: “Αν ασχοληθώ σε 3‐4 παιγνίδια τους διώχνω από το επάγγελμα του προπονητού”

Στις 21/5 ο Αλέφαντος σηκώνει το γάντι για να απαντήσει στον Παναγούλια.

Δημοσιογράφος (ΠΟΥΡΟΥΠΟΥΠΟΥ – Π ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ): Κύριε Αλέφαντε είπε βαριά πράγματα ο

Παναγούλιας.

Αλέφαντος : “Κοιτάχτε να δείτε, εγώ έπιασα να μιλήσω για ποδόσφαιρο για την Εθνική Ομάδα, και
αυτός έπιασε ένα γραφικό πρόσωπο (τον Τζήμα) ο οποίος ασχολείται με το ποδόσφαιρο, του
αρέσει, και δεν έχει καμία θέση στον διάλογο που έκανα εγώ με τον Παναγούλια. Για μένα το λέω
και το ξεκαθαρίζω από την αρχή όχι με εμπάθεια αλλα έτσι είναι η πραγματικότητα, τον θεωρώ
διερμηνέα και δημοτικό σύμβουλο και θα εξηγήσω και τους λόγους. Δεν τον έχω θεωρήσει ποτέ
σαν προπονητή.

ΠΟΥΡΟΥΠΟΥΠΟΥ: “Ξεκινάτε και εσείς με βαρείς χαρακτηρισμούς”

Αλέφαντος: “Όχι έτσι είναι θα σας πω γιατί. Πρώτα απ΄όλα ξεκινάει παλιά στα μαύρα χρόνια της
7ετιας. Εγώ ήμουν στην σχολή προπονητών. Τον βοήθησε πάρα πολύ ο Ασλανίδης (Συνταγματάρχης
που τοποθέτησε ο Γ Παπαδόπουλος στην θέση του Γ.Γ.Α. τον Μάιο του 67). Ο Ασλανίδης τον
βοήθησε θέλοντας να τον κάνει προπονητή στον Ελληνικό Χώρο χωρίς να τον ξέρει κανένας εκτός
από ποδοσφαιριστή του Άρη και με την βοήθεια του Κυρίου Δέδε (πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ και της
ΕΠΑΕ). Τον γνώρισα με τον τηλεβόα. Να’ χουμε προπονητή στην Εθνική ομάδα τον Μπιγκαμ, να τον
έχουνε βάλει στις Ελπίδες, να τον έχει βοηθήσει ο Πρόεδρος της ΕΠΑΕ ο κύριος Δέδες, σε όλα αυτόν
τα οφείλει, και να έχει έλθει άσημος, δεν έχει δουλέψει ποτέ στην Ελλάδα από την Αμερική τον
φέρανε και να κάνει τον διερμηνέα με τον τηλεβόα. Ότι έλεγε δηλαδή να μας το λέει η σχολή
προπονητών. Όταν έφυγε ο Μπιγκαμ τον κάνανε προπονητή στην Εθνική Ομάδα. Δεν είχε δουλέψει
ποτέ σε σωματείο, φερτός πήγε κατευθείαν ”

Τα αποτελέσματα δικαιώνουν τον Αλέφαντο και εξευτελίζουν τον Παναγούλια και τις επιλογές του.

Αναλυτικά οι αγώνες της Εθνικής στο Μουντιάλ του 1994.

Τρίτη 21 Ιουνίου 1994

Βοστώνη (Στάδιο Φόξμπορο)
Αργεντινή‐Ελλάδα 4‐0

Στο παρθενικό αγώνα της στην παρθενική της συμμετοχή σε Μουντιάλ η Εθνική έμελλε να βρεθεί
αντιμέτωπη με την Αργεντινή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ο Έλληνας ομοσπονδιακός Αλκέτας
Παναγούλιας παρέταξε μία 11άδα με πολλούς ποδοσφαιριστές άνω των 30 ετών σε μία
προσπάθεια να επενδύσει στην εμπειρία όμως οι Αργεντίνοι δεν συγχώρησαν. Προηγήθηκαν μόλις
στο 2' με τον Μπατιστούτα και εν τέλει έφτασαν εύκολα στην επιτυχία με το ευρύ 4‐0. Στο
συγκεκριμένο παιχνίδι ο Μαραντόνα πέτυχε το τελευταίο του γκολ με την Εθνική Αργεντινής..

Η σύνθεση της Ελλάδας: Μήνου, Αποστολάκης, Κολιτσιδάκης, Μανωλάς, Καλιτζάκης, Τσαλουχίδης,

Νιόπλιας, Σαραβάκος, Κωφίδης, Τσιαντάκης (46' Μαραγκός), Μαχλάς (59' Μητρόπουλος).

Στην φωτογραφία ο Ντιεγκίτο με τον Δημήτρη Σαραβάκο

Κυριακή 26 Iουνίου 1994

Σικάγο (Στάδιο Σόλτζερ Φιλντ)
Βουλγαρία‐Ελλάδα 4‐0

Από πολλούς, η Βουλγαρία είχε χαρακτηριστεί βατή αντίπαλος για την Εθνική ομάδα. Στον
αγωνιστικό χώρο όμως του σταδίου Σόλτζερ Φιλντ τα πράγματα αποδείχθηκαν τελείως
διαφορετικά. Η ομάδα του Ντίμιταρ Πένεφ αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο για το
αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έστω και αν ο Αλκέτας Παναγούλιας έκανε σημαντικό λίφτινγκ στην
11άδα. Το σκόρ της ήττας ήταν το ίδιο και πάλι, 4‐0.

Ο ηγέτης της Βουλγαρίας Κριστο Στοιτσκοφ

H σύνθεση της Ελλάδας: Ατματσίδης, Καραταΐδης, Καλιτζάκης, Καραγιάννης, Κωφίδης,
Αποστολάκης, Χατζίδης (46' Μητρόπουλος), Μαραγκός, Νιόπλιας, Αλεξούδης (57' Δημητριάδης),
Μαχλάς.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 1994

Βοστώνη (Στάδιο Φόξμπορο)
Νιγηρία‐Ελλάδα 2‐0

Mην έχοντας ελπίδες πρόκρισης, η Εθνική αντιμετώπισε στη Βοστώνη τη Νιγηρία με αντικειμενικό
στόχο τον πρώτο βαθμό ή έστω το πρώτο γκολ. Η απόδοση ήταν καταφανώς καλύτερη αλλά το
αποτέλεσμα ήταν και πάλι σχεδόν το ίδιο. Ήττα, αυτή τη φορά με 2‐0. Η σύνθεση της Εθνικής είχε
και πάλι αλλαγές ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα έγινε η μοναδική ομάδα που
χρησιμοποίησε και τους τρεις τερματοφύλακές της στο τουρνουά.

H σύνθεση της Ελλάδας: Καρκαμάνης, Καραγιάννης, Καλιτζάκης, Αλεξίου, Τσαλουχίδης, Νιόπλιας,

Μητρόπουλος (72' Τσιαντάκης), Κωφίδης, Χατζίδης, Αλεξανδρής, Μαχλάς (78' Δημητριάδης).

Στην φωτογραφία μια από τις συνθέσεις που παρέταξε ο Αλκέτας στο Μουντιάλ

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το 15ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου διεξήχθη από τις 17 Ιουνίου έως τις 17 Ιουλίου του 1994
στις Ηνωμένες Πολιτείες, την πρώτη χώρα εκτός Ευρώπης και Νοτίου Αμερικής, που διοργάνωσε
Μουντιάλ. Παρούσα για πρώτη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου η Εθνική Ελλάδας.

Η Εθνική ομάδα παρουσιάστηκε στον κόσμο της ομογένειας ως περιοδεύων θίασος με ευθύνη του
Αλκέτα Παναγούλια. Αντι οι ποδοσφαιριστές να συγκεντρωθούν και να δώσουν τον καλύτερο τους
εαυτό πήγαιναν από πάρτι σε πάρτι πλουσίων Ελληνοαμερικανών που ήθελαν να τους γνωρίσουν.

Ο Αλκέτας δεν πρόταξε το συμφέρον και την υστεροφημία της Εθνικής αλλα περισσότερο έστησε
ένα επικοινωνιακό σώου για όλη την ομογένεια μονο που αυτό θα μπορούσαν να το κάνουν
βουλευτές η υπουργοί και πάντως ήταν ανεπίτρεπτο να το κάνουν ποδοσφαιριστές. Τέλος πάντων
είναι καλό πράγμα η σύσφιξη των σχέσεων της Ελλάδας με την Ομογένεια αλλα θα μπορούσε να
γίνει μετα το Μουντιάλ.

Έτσι το όνειρο που έζησε η ομάδα, μαζί και η χώρα εξελίχθηκε σε έναν αναμενόμενο εφιάλτη και
δεν αναφέρομαι στο πρώτο παιγνίδι που και μονο η παρουσία του Ντιέγκο Μαραντόνα και του
Γκαμπριέλ Μπατιστούτα μας έφερναν στα συγκαλά μας πως δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά.

Τα Ελληνικά όνειρα θα μπορούσαν να πάρουν σάρκα και οστά απέναντι σε δυο υποτιθέμενες βατές
ομάδες την Βουλγαρία και την Νιγηρία. Το κοινό της ομογένειας που γέμισε το γήπεδο του Σικάγο
απογοητεύτηκε για δεύτερη φορά με την νέα συντριβή και την νέα τεσσάρα.

Πως είναι δυνατόν να πηγαίνεις από γλέντι σε γλέντι πιθανόν να μην κοιμάσαι καλά και μετα να
πρέπει να αποδόσεις στο χορτάρι; Και εντάξει να θεωρηθεί φυσιολογικό να σε σαρώσει η ομάδα
του Ντιεγκίτο αλλα η Βουλγαρία τι ήταν καμμιά υπερομάδα?

Στα αποδυτήρια ο Αλκέτας ήταν έξαλλος, χτυπούσε πράγματα και ούρλιαζε στο ημίχρονο με την
Βουλγαρία, “τι σας ζητάω ρε γαμώτο ένα βαθμό να πάρετε και ένα γκολ, ας έχει παίχτες,
ΣΟΥΤΑΡΕΤΕ, ΕΤΣΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΓΚΟΛ”

Φύγαμε από ένα Μουντιάλ χωρίς καν να σκοράρουμε ωσεί παρόντες.

Πόσο δίκαιο είχες ρε Αλέφαντε πως οι Γεροντάρες που επέλεξε ο Αλκέτας δεν μπορούσαν να
κάνουν τίποτα. Ούτε ο τελευταίος ερασιτέχνης προπονητής δεν θα έκανε αυτά που έκανε ο Αλκέτας
ο οποίος αντι για κανονικός προπονητής παρουσιάστηκε σαν κανονικός μεταφραστής.

Στην φωτογραφία φαίνεται η κατήφεια στον πάγκο της Εθνικής παλαιμάχων του Αλκέτα
Ο Αλκέτας Παναγούλιας δίνει οδηγίες, που όμως με δική του ευθύνη δεν μπορούν να
ακολουθήσουν οι ποδοσφαιριστές γιατί πολύ απλά δεν μπορούσαν τα παλληκάρια.

Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε μετα Χριστό προφήτες και σταυρώνουμε τον συνάνθρωπο μετα
από ένα ατυχές αποτέλεσμα, όμως ο Αλέφαντος τα είπε από πριν θέλοντας ίσως να προλάβει το
κακό που τα δικά του μάτια, βλέποντας μακριά όσο και το τηλεσκόπιο του Χάμπλ, μπορούσαν να
δουν την καταστροφή που ερχόταν από το μέλλον.
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟ ΔΟΚΙΜΗΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ
Κορυφαία ατάκα του Αλέφαντου σε προπόνηση, ήταν όταν ρώτησε να μάθει για έναν πιτσιρικά που
του είχαν φέρει για δοκιμή. Ο Αλέφαντος ρωτά:

“Πώς τον λένε, πού έπαιζε, πόσο χρονών είναι, τι ύψος έχει, αν έχει ταχύτητα, αν έχει άλμα, αν
είναι καλός με τη μπάλα κάτω, αν έχει τα δυο πόδια”. Όταν άρχισε να παίρνει καταφατικές
απαντήσεις για όλα, ότι δηλαδή έχουμε μια περίπτωση παίκτη με δυο πόδια, καλό άλμα και
κεφαλιά, ταχύτητα, καλό τεχνίτη, δυο πόδια και με δυνατό σουτ, αναρωτήθηκε μπροστά σε όλους:
“Και καλά, αφού είναι έτσι γιατί ήρθε εδώ να δοκιμαστεί και δεν πήγε κατευθείαν στη
Μπαρτζελόνα”.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΕ ΜΠΑΛΙΤΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ

“Στα εξηγώ ωραία; Μάθε μπαλίτσα. Βρε, μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα”
Τον Μάρτιο του 1999, η Προοδευτική του Νίκου Αλέφαντου αντιμετωπίζει στο πλαίσιο της 24ης
αγωνιστικής στο “Νίκος Γκούμας” της ΑΕΚ του Όλεγκ Μπλαχίν. Η ομάδα του Κορυδαλλού στέκεται
αξιοπρεπώς στον αγωνιστικό χώρο δίχως όμως να αποφύγει την ήττα με 1‐0 με το γκολ του
Χρήστου Μαλαδένη στο 64΄.

Η αναμέτρηση επισκιάστηκε αρχικά από το επεισόδιο που είχε ο Νίκος Αλέφαντος με τον
Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή της Προοδευτικής, Γουίλιαμ Μπαρτολομέου, καθώς στον τελευταίο δεν
άρεσε το γεγονός πως τον αντικατέστησε.

Μετά την λήξη της αναμέτρησης και κατά την διάρκεια ζωντανής τηλεοπτικής εκπομπής ο Γιώργος
Λυκουρόπουλος ζητάει επίμονα ένα σχόλιο από τον τεχνικό της Προοδευτικής για την ένταση που
προηγήθηκε στον πάγκο της ομάδας του με αφορμή την αλλαγή του Γουίλιαμ Μπαρτολομέου

“Μην επιμένεις τώρα, κουταμάρες. Δεν είδες τι ωραία στα εξηγώ”, απαντάει ο Νίκος Αλέφαντος
εμφανώς ενοχλημένος για να πει το αμίμητο στη συνέχεια: “Στα εξηγώ ωραία; Μάθε μπαλίτσα από
τον άρχοντα, ρε μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα που ρωτάς τι έγινε”.

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, τον οποίο ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού έχει προηγουμένως
εκθειάσει για το περιεχόμενο των ερωτήσεων του παίρνει τον λόγο και αναφέρεται εκ νέου στο ίδιο
θέμα με τον Νίκο Αλέφαντο να απαντάει αυτή τη φορά: “Σας ενδιαφέρει το επεισόδιο ρε παιδιά;
σας νοιάζει;”.

Ο Αλέφαντος στην συνέντευξη του 1999 που είπε το μάθε μπαλίτσα

ΠΩΣ ΗΛΘΕ Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ
Θα παραθέσω κάποια σημεία ουσίας από το βιβλίο Ζιοβάνι ο Θρύλος συνοπτικά.

Τελευταίο ταξίδι στο Τορίνο με μαθηματικές ελπίδες να πάρει η ομάδα την τρίτη θέση που την
στέλνει στο Κύπελλο Ουέφα. Η Γιούβε έχει προκριθεί χωρίς να έχει εξασφαλίσει την πρωτιά. Ενώ στα
πρώτα λεπτά η ομάδα πατά με γερά αποδεικνύεται αυταπάτη. Τα γκολ αρχίζουν να μπαίνουν και
διαδέχονται το ένα το άλλο, δυστυχώς όλα στην εστία μας. 7‐0 η μεγαλύτερη ήττα μου με τον
Ολυμπιακό και ίσως στην καριέρα μου. Δεν ένιωσα ταπεινωμένος γιατί πάλεψα καλώς η κακώς αυτά
συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο. Ο κόσμος όπως που ήλθε στο αεροδρόμιο ήταν πικραμένος και το
καταλαβαίνω απόλυτα. Υπήρξα και εγώ οπαδός και μπορώ να καταλάβω. Το πρωτάθλημα αυτή τη
φορά δεν αποτέλεσε σωσίβιο ανάσα για εμάς.

Και κάτω από το ζοφερό κλίμα της μεγάλης ήττας ο Προτάσωφ απολύεται από την ομάδα.

Η ομάδα αλλάζει εκ νέου προπονητή και στη θέση του Προτάσωφ έρχεται ο Νίκος Αλέφαντος ένας
γεμάτος πάθος άνθρωπος που μου δείχνει την εμπιστοσύνη του και μου ζητά να πάρω την ομάδα
στις πλάτες μου να γινώ το σημείο αναφοράς. Όπως και την προηγουμένη σεζόν το πρωτάθλημα θα
κρινόταν σε μεγάλο βαθμό στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Το παιγνίδι διεξαγόταν στην έδρα του
αντιπάλου μας. Το παιγνίδι αρχίζει ανάποδα χάνουμε από νωρίς αλλα ξέρουμε πως δεν υπάρχουν
περιθώρια. Πρέπει να το γυρίσουμε για να μείνουμε για τα καλά στην μάχη του τίτλου. Βρίσκοντας το
ψυχικό σθένος ανατρέψαμε την κατάσταση προηγούμενοι στο σκορ και νιώθουμε δυνατοί έτοιμοι
για μια νίκη μισό πρωτάθλημα. Υπολόγιζα όμως χωρίς τον προσωπικό μου αντίπαλο. Υπάρχουν
ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιούν χέρια πόδια και στόμα για να σε σταματήσουν, να σε βγάλουν
απ’ τον ρυθμό σου. Ο Σωτήρης Κυριάκος ο παρτενέρ μου σε εκείνο και σε αλλα ντέρμπι ήταν τέτοιος
ποδοσφαιριστής. Μου μιλούσε συνεχώς, με έσπρωχνε εκτός φάσης, ήξερε πως μέσα στο γήπεδο δεν
θα γυρνούσα ποτέ το άλλο μάγουλο.

Ο Ζιο δίνει έμφαση στην τελευταία πρόταση γιατί όλοι γνωρίζουμε πως έχει μεγάλη πίστη στο Θεό
Κινούμαι προς την περιοχή περιμένοντας την σέντρα ενός συμπαίκτη μου. Με τραβάει, με ρίχνει κάτω
και σαν να μην έφτανε αυτό με χτυπάει στο πρόσωπο. Δεν άντεχα άλλο, είχα απαυδήσει και αντιδρώ
ενστικτωδώς ακαριαία. Όπως κάνει να σηκωθεί τον κλωτσάω για να ανταποδώσω το δικό του
χτύπημα. Το μετάνιωσα αμέσως. Ο διαιτητής βλέπει μονο αυτήν την κίνηση και τον αφήνει
ατιμώρητο. Δεν τον ενδιέφερε ποτέ η μπάλα και πως θα μου την πάρει αλλα το πως θα αποβληθώ.
Και τα είχε καταφέρει. Παίζαμε για 20 λεπτά με 10 και τελικά δεχτήκαμε την ισοφάριση. Ένα μηνά
μετρά χάναμε το πρωτάθλημα με δυο βαθμούς διαφορά . Ήταν το πρώτο που έχανα σαν παίκτης του
Ολυμπιακού και παρότι δεν θεωρώ τους τίτλους κριτήριο για την καριέρα ενός αθλητή με πείραξε
πολύ.

Εκείνη την χρονιά ο Ζιο είχε αναδειχτεί πρώτος σκόρερ με 21 γκολ αλλα αυτά δεν ήταν αρκετά για
να ανατρέψουν την αδικία του Δούρου ο οποίος σε συνέντευξη που έδωσε μετα τον θάνατο του
Αλέφαντου ούτε τότε ζήτησε συγγνώμη ρίχνοντας το βάρος σε επόπτες και παρατηρητές ενώ το
βίντεο τον δείχνει λίγα μέτρα πίσω από την φάση.

Μαζί με τον Ζιοβάνι στην παρουσίαση του βιβλίου του Βραζιλιάνου – Ζιοβάνι ο Θρύλος
ΑΥΤΑ ΕΓΡΑΦΑΝ ΟΙ ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ για τον ΔΟΥΡΟ
Ο ΠΑΡΑΣΧΟΣ, Ο ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟΚ
“Ο Παράσχος έχει πρηστεί απ’ τους μουσακάδες”. Ατάκα τρελή, όπως και αυτή για τον Δώνη:
“Κουνήσου, ρε Δώνη, άσε το στιλ”. Ο δημοσιογράφος Κωστής Ραπτόπουλος είχε ολοκληρώσει την
ανάλυσή του και ο Αλέφαντος πήρε τον λόγο και τον… έβαλε στη θέση του: “Αυτά που λέει ο…
Ραφτόπουλος (τον αποκάλεσε με φ και όχι με π, όπως είναι το όνομά του κανονικά) είναι για την
Πεντέλη. (Υπάρχει ψυχιατρείο στην Πεντέλη) Ασε μας ρε τώρα, ρε Ραφτόπουλε, αηδίες μάς λες”.
Στη συνέχεια συνέχισε την ανάλυση χρησιμοποιώντας επικές ατάκες: “Ο Λημνιός ο γκόμενος, ο
Πέλκας δεν ιδρώνει, η γριά ο Βιεϊρίνια και το μαλλί του Πασχαλάκη, πού να πάει έτσι”.

Γιώργος Παράσχος στον ΠΑΟΚ

“Ο Λημνιός ο γκόμενος, ο Πέλκας δεν ιδρώνει, η γριά ο Βιεϊρίνια και το μαλλί του Πασχαλάκη, πού
να πάει έτσι”.

Ως γνωστόν οι θαυμαστές του Αλέφαντου, μαζί και εγώ, γνωρίζουμε πως κάτι πάθαινε όταν έβλεπε
ποδοσφαιριστές με μαλλί η τατουάζ, μάλλον για αυτό στοχοποίησε τον Πασχαλάκη και τους
άλλους.

Ο Πασχαλάκης με τον Κούτρη σε σχολείο του Πειραιά υπογράφουν μπάλες.

 Δημήτρης Πέλκας φτιάχνοντας το μαλλί του

Έστω με κοντοκουρεμένο μαλλί αλλα με τατουάζ περνάς κάτω από τον πήχη του Αλέφαντου
ΣΤΓΜΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ
Στο πρωτάθλημα περιόδου 1986‐87 ο Αλέφαντος πέρασε και από την ΑΕΚ

Την περίοδο αυτή έχοντας η ΑΕΚ τιμωρηθεί με αφαίρεση τριών βαθμών για δωροδοκία από την
προηγούμενη σαιζόν ξεκινά με προπονητή τον Φαφιε που είχε προπονήσει δυο φορές την
Φεγενορντ έχοντας και το παράσημο πως ανακάλυψε τον Ρουντ Γκουλιτ. Εκεί βγήκε 2 φορές τρίτος
αλλα είχε την φήμη προπονητή αυστηρής πειθαρχίας. Έτσι ο Ζαφειρόπουλος τον έφερε στην ΑΕΚ
περιμένοντας πως το Ολλανδικό μοντέλο της εποχής Φάντροκ θα έφερνε καλά αποτελέσματα.
Όμως ο Φαφιε δεν τα κατάφερε καλά και την είχε τρίτη από το τέλος στην βαθμολογία. Έτσι η ΑΕΚ
τον απέλυσε και έφερε στην θέση του τον Νίκο Αλέφαντο για να αντιστρέψει τα άσχημα
αποτελέσματα. Ξεκινώντας σκληρή δουλειά καθώς και προετοιμασία ο Αλέφαντος έφερε 9 νίκες
ενώ είχε και πολύ καλές κριτικές από τις εφημερίδες για την απόδοση της ομάδας Παρακάτω
βλέπουμε πρωτοσέλιδη λεζάντα από το ΦΩΣ αφιερωμένη στην νίκη της ΑΕΚ επι του ΗΡΑΚΛΗ με
αφιέρωμα στην απόδοση του προπονηταρά Αλέφαντου

Και οι σχετικοί σχολιασμοί του Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη

Και μετα έρχεται η αποφράδα μέρα του παιγνιδιού με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Στο ματς αυτό
έχοντας έτοιμο τον Μαύρο στον οποίο είχε βάλει personal trainer τον Τάκη Παπακωνσταντίνου
προκειμένου να τον φέρει στην κατάσταση που του αρμόζει έχοντας δαπανήσει ο ίδιος από την
τσέπη του 150 χιλιάδες δραχμές. Τον πήγαινε για τρέξιμο στον Αρδηττό οπού έτρεχε 20 χιλιόμετρα.
Έτσι τον έφερε στην φυσική κατάσταση που πρέπει προκειμένου να μπορεί να του εμπιστευτεί
φανέλα βασικού. Αυτό συνέβη μετα από καιρό γιατί ο Μαύρος είχε προβλήματα με τραυματισμούς
και ενίοτε σοβαρούς όλη τη χρονιά.

Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΩΜΑΣ ΜΑΥΡΟΣ – το μεγάλο λάθος του Αλέφαντου εκ του αποτελέσματος
Το ματς με την Καλαμαριά στην οποία ήταν προπονητής ο Αντώνης Γεωργιάδης με τον οποίο ο
Αλέφαντος είχε αντιπαλότητα ξεκίνησε καλά. Η ΑΕΚ είχε σκοράρει δυο τέρματα ενώ και ο Νίκολας
είχε ξεκινήσει τον Θωμά Μαύρο από την αρχή. Όμως ο Μαύρος δεν ήταν κάλος σε αυτό το παιγνίδι
και κατά τον Νικολά δεν έκανε τίποτα, έτσι στο 80’ τον αντικαθιστά με τον Λαμπράκη Γεωργιάδη ο
οποίος θα έπιανε τον Αμανατίδη που έκανε επικίνδυνες κατεβασιές και η Καλαμαριά απειλούσε να
μειώσει το σκορ.

Όμως η εμφάνιση της πινακίδας με τον αριθμό “11” για αλλαγή προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις
7000 Αεκτζήδων στις κερκίδες, οι οποίοι αποδοκίμαζαν τον Νίκο Αλέφαντο. Μεταξύ όλων ο
Αλέφαντος βλέπει και τον δημοσιογράφο τον Βενετούλια να φωνάζει “Όχι τον Μαύρο Αλέφαντε”
και του την φύλαγε.

Ήταν 11 Απριλίου του 1987, όταν ο Νίκος Αλέφαντος ολοκλήρωσε με επεισοδιακό τρόπο το
τελευταίο κεφάλαιο της ιστορίας του Θωμάς Μαύρου με την ΑΕΚ
Σάββατο του Λαζάρου, αλλά αντί για Ανάσταση έμελλε να είναι η ποδοσφαιρική κηδεία της
πορείας του Μαύρου με την ΑΕΚ. Ο Μαύρος λατρευόταν ως Θεός και θυμάμαι νεαρός όταν
πήγαινα με ένα συμμαθητή μου φανατικό Αεκτζή να δούμε την ΑΕΚ παρότι ήμουν Ολυμπιακός όλη
η εξέδρα φώναζε ποιος ο Μαύρος ο Θεός.

Ο Νικόλας θύμωσε από την αντίδραση των φιλάθλων και αντέδρασε, ενώ και ο Μαύρος, με τον
τεράστιο ποδοσφαιρικό του εγωισμό δεν γινόταν να πάει πάσο κι έτσι το θέμα πήρε μεγάλες
διαστάσεις. Ο Νικόλας τα’ χωσε απευθείας στο Μαύρο: “Καθόσουν σαν μπάστακας, δεν έκανες
τίποτα. Έσβησες ως ποδοσφαιριστής και τριάντα κολλητοί σου με έβριζαν”, για να πάρει την
απάντηση από τον διεθνή επιθετικό: “Σου απαγορεύω να ξαναπιάσεις το όνομά μου στο στόμα
σου”. Μέχρι που επενέβη ο Στέλιος Μανωλάς, για να τους ηρεμήσει. Ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος
που είχε τότε τον έλεγχο της ομάδας κάλυψε τον Αλέφαντο λέγοντας πως οι αλλαγές είναι δουλειά
του προπονητή, προσπάθησε όμως να χρυσώσει το χάπι και για τον Μαύρο λέγοντας πως όσο
έπαιξε ήταν καλός, φιλότιμος και κατά τη γνώμη μου πρόσφερε. Την επόμενη μέρα ο Αλέφαντος
έδωσε συνέντευξη Τύπου, η οποία εξελίχθηκε σε ευθεία επίθεση προς τον Μαύρο.

Ο Αλέφαντος αρπαγμένος με τον Μαύρο και τους άλλους είναι χείμαρρος

Αφού τόνισε ότι από τη στιγμή που ανέλαβε την ΑΕΚ, την περίοδο των Χριστουγέννων, είχε
ξεκαθαρίσει στον διεθνή επιθετικό ότι δεν μπορεί να τον σηκώσει στην πλάτη του, εξιστόρησε
μάλιστα μία σειρά από γεγονότα. Ότι του είχε πάρει ο ίδιος ιδιωτικό προπονητή για να τρέχει στον
Αρδηττό, ότι ήταν αδιάφορος με τον ΠΑΣ Γιάννινα που τον έβαλε αλλαγή, μέχρι και ότι παραμονές
του αγώνα με τον Άρη είχε προσποιηθεί τον άρρωστο, για να του κάνει ζημιά επειδή είχε ξεμείνει
από επιθετικούς! “Τι θες Μαύρο; Να παίξω το Πάσχα. Παίξε. Τι θες Μαύρο; Είσαι άρρωστος; Κάτσε.
Δηλαδή τη μια λέμε ότι ο Αλέφαντος είναι καλός προπονητής και μετά να του πάρουμε τα
σώβρακα; Αυτά είχε πει σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου ο Αλέφαντος, ενώ το νόημα που ήθελε να
περάσει στην διοίκηση ήταν καθαρό: Ή ο Μαύρος ή εγώ. Μάλιστα συμπλήρωσε τη φράση του: “Αν
ο πρόεδρος με θέλει και του χρόνου, δεν μπορώ να στηριχθώ στον Μαύρο, Ό,τι είχε να δώσει, το
έδωσε”. Ο Μαύρος αντέδρασε παραχωρώντας συνέντευξη στον Γιώργο Βενετουλια των Νέων.
Αντεπιτέθηκε στον προπονητή του λέγοντας πως όλα για όσα τον κατηγόρησε ο Αλέφαντος ήταν
ψέματα: “Έχει παραμυθιάσει όλο τον κόσμο ότι είναι μπεσαλής και δίκαιος όπως ο Ιησούς Χριστός”
είπε για τον προπονητή του. Είπε επίσης “Να ξέρει ο κόσμος ότι αν φύγω, δεν θα το κάνω με τη
θέλησή μου. Θα με έχουν διώξει”. Τα λυπηρά συμβάντα εξαγρίωσαν τον Ζαφειρόπουλο, ο οποίος
ο οποίος αποφάσισε να μην κρατήσει τον Αλέφαντο την επόμενη χρονιά αλλα ούτε και τον Θωμά
Μαύρο.

Την επόμενη στις 12 Απριλίου 1987 ο Αλέφαντος με τον εκρηκτικό του χαρακτήρα κατάφερε πάλι
να μπλεχτεί, ξυλοκόπησε τον δημοσιογράφο Γιώργο Βενετούλια, επειδή του είχε ασκήσει κριτική
για την απόφασή του να κάνει αλλαγή τον Θωμά Μαύρο στον αγώνα με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς
την προηγούμενη μέρα στο 80στο λεπτό. Ο Βενετούλιας μετά τον ξυλοδαρμό του προσέφυγε στη
δικαιοσύνη, με τον Αλέφαντο να τιμωρείται με δίμηνο αποκλεισμό από τα γήπεδα και πρόστιμο
100.000 δραχμών.

Ο Νίκος Αλέφαντος σε κατοπινές δηλώσεις του έδωσε την δική του οπτική γωνία για το
περιστατικό, που όπως υποστήριξε, έγινε η αιτία για να αποχωρήσει από την ΑΕΚ.

“Η ΑΕΚ έχει τιμωρηθεί με -3 βαθμούς για απόπειρα δωροδοκίας

από την προηγούμενη σεζόν και έχει ξεκινήσει χάλια το
πρωτάθλημα. Πρόεδρος, ο Ζαφειρόπουλος. Με παίρνουνε κι
αρχίζω δουλειά. Πήγα πολύ καλά. Έχω φτάσει τις εννέα νίκες και
παίζω με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Έχω κάνει το 2-0 και είναι το
80ό λεπτό του ματς. Ο Μαύρος είναι θεατής στο παιχνίδι. Βάζω
λοιπόν τον Γεωργιάδη. Και την ώρα που τον βγάζω ξεσηκώνεται
όλο το γήπεδο! Τελικά το κέρδισα το ματς 2-0. Την επόμενη ημέρα
έρχεται ο Μαύρος στην προπόνηση και του λέω: “Κοίταξε να δεις.
∆ηλαδή πρέπει να ξεκινήσεις από την αρχή, να μη γίνεις αλλαγή,
εάν όμως δεν αποδίδεις;” Και μου απαντά: “Κοίταξε να δεις, δεν
πρέπει να με κάνεις αλλαγή για να μη φαίνομαι ότι είμαι μεγάλος”.
“Μην ξανάρθεις. Όπως είσαι. Εντάξει; Τελειώσαμε”! Μετά έρχεται ο
Βενετούλιας ο δημοσιογράφος που ήταν κολλητός του και μου λέει
σε αυστηρό ύφος: “Τι έχεις με τον Μαύρο;” Και του λέω: “Τι είναι,
γκόμενός σου; Άντε γαμήσου ρε πούστη” και του τραβάω μία και
του ξεκουμπώνω όλο το πουκάμισο και του το σκίζω και πάει έτσι
στα κανάλια! Και βγαίνει και λέει ότι τον χτύπησα. Ο τσακωμός με
Βενετούλια – Μαύρο έγινε η αιτία να φύγω από την ΑΕΚ”.
Για την ιστορία ο Θωμάς έφυγε από την ΑΕΚ έχοντας πάρει 2 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα έχοντας
σκοράρει και 174 γκολ. Βρήκε το τελευταίο λιμάνι του στον Πανιώνιο όπου απέδειξε πως μπορεί να
είχε περάσει μια μεγάλη μπόρα τραυματισμών στην ΑΕΚ αλλα δεν είχε τελειώσει ποδοσφαιρικά,
είχε ακόμα πολλά να δώσει. Εδώ ο κυρ’ Νίκος είχε κάνει λάθος παρασυρόμενος και από την ηλικία
και τους τραυματισμούς του Θωμά που έφυγε από την ΑΕΚ στα 33 του. Ίσως όμως αυτό που
συνέβαινε ήταν πως δυο τεράστιοι ποδοσφαιρικοί εγωισμοί δεν μπορούν να συμβιώσουν κάτω
από την ίδια στέγη. Ο Μαύρος συνέχισε να σκοράρει με την φανέλα του Πανιωνίου και έφτασε τα
260 γκολ όντας ο κορυφαίος σκόρερ και κάτοχος του ρεκόρ της Α Εθνικής με 260 τέρματα.
Γνώμη μου είναι πως η απόφαση του Αλέφαντου με τον Μαύρο είχε ποδοσφαιρική λογική βάσει
της ηλικίας του Μαύρου και των συνεχών τραυματισμών που είχε, αλλα η ιστορία και ίσως το
γεγονός πως οι απαιτήσεις στον Πανιώνιο ήταν χαμηλότερες βοήθησαν τον Μαύρο να έχει
λιγότερα προβλήματα υγείας και να συνεχίσει την καριέρα του επιτυχώς

Σήμερα το 2022 έχουμε αντίστοιχη περίπτωση με τον Φορτούνη και τον Μαρτίνς ενώ μένει να
δούμε ποιος θα δικαιωθεί.

Για την ίδια ιστορία αναφέρεται και ο Ηλίας Αρμοδωρος ο οποίος υπήρξε και ποδοσφαιριστής της
ΑΕΚ σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Γιώργο Μπιτσικωκο.

“Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Μαύρος είχε βοηθήσει να προσληφθεί ο Αλέφαντος στην ΑΕΚ”

Ο Θωμάς ήταν καταπληκτικό παιδί και δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν. Ήταν η μεγάλη μου λατρεία
και τον αγαπούσα και τον θεωρούσα, μαζί με τον Χατζηπαναγή και τον Αναστόπουλο, τους
καλύτερους παίκτες της εποχής μας. Δεν μπορούσες να παίζεις με τον Μαύρο και να μην τον
σέβεσαι. Δεν μπορούσες να παίζεις αντίπαλος με τον Χατζηπαναγή και να μην υποκλίνεσαι στο
ταλέντο του. Ή με τον Νίκο που έβαζε το ένα γκολ μετά το άλλο. Ο Μαύρος λοιπόν είχε βοηθήσει να
προσληφθεί ο Αλέφαντος στην ΑΕΚ και το ξέρω από πρώτο χέρι, γιατί τότε εγώ ο Μαύρος, ο Σπύρος
ο Οικονομόπουλος και ο Πολ ο Χατζόπουλος μέναμε στη Νέα Σμύρνη και παίρναμε ένα αυτοκίνητο
οι τέσσερις μας. Ήμουν γνώστης της βοήθειας που έδωσε ο Μαύρος για την πρόσληψη του
Αλέφαντου.

‐Και πώς τελικά τα έβαλε ο Αλέφαντος μαζί του;

‐Δεν ξέρω πραγματικά τι είχε σκεφτεί, γιατί ήταν και εκκεντρικός χαρακτήρας και ήρθαν σε κόντρα
με τον Μαύρο. Αυτή η κόντρα δεν ωφέλησε κανέναν και κυρίως τον Αλέφαντο, γιατί έτσι η ΑΕΚ δεν
έκανε τίποτα και ο Αλέφαντος απομακρύνθηκε από την ομάδα, αλλά και ο Μαύρος είχε
απογοητευτεί πλήρως. Καλύτερα βέβαια να τα πει ο Θωμάς πώς νιώθει. Σε ένα παιχνίδι όμως προς
το τέλος της χρονιάς είχαν γίνει και επεισόδια στα αποδυτήρια και πολλοί παίκτες είχαμε πάρει
θέση υπέρ του Θωμά. Τότε κερδίζαμε 2‐0 και ο Αλέφαντος τον έκανε αλλαγή, με αποτέλεσμα να
σηκωθεί όλο το γήπεδο και να φωνάζει: "Ποιός, ποιός, ποιός, ο Μαύρος ο θεός". Εκεί ο Αλέφαντος
ουσιαστικά κατέρρευσε.

Η ΑΕΚ της εποχής ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ

Μου φαίνεται περίεργο πως όσο και αν προσπάθησα δεν βρήκα φωτογραφία του Αλέφαντου με
την φανέλα της ΑΕΚ εκτός αν δεν είχε φορέσει ποτέ. Λες και προσπάθησαν να σβήσουν την ιστορία
του με αυτήν όπως στα χρόνια της Αρχαίας Αίγυπτου έσβηναν το όνομα του Φαραώ από τους
τύμβους για να χάσει την αθανασία.

Η επόμενη φωτογραφία από εφημερίδα μια που προαναγγέλλει το τέλος της καριέρας του με την
ΑΕΚ.

Στην ΑΕΚ δεν γινόταν να υπάρχουν δυο Θεοί

Πρωτοσέλιδο ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ 05/01/1987

Άλλη μια αποθέωση για τον Νίκο Αλέφαντο σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Φωτός στην νίκη της
ΑΕΚ επι του Ηρακλή με 3‐1
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΦΗ
Το 1976‐77 Γενικός αρχηγός του ΟΦΗ ήταν ο Γιώργος Δρετάκης. Ο ΟΦΗ είχε ανέβει στην Α Εθνική
και έψαχνε για προπονητή. Ο αδελφός του Γιώργου ο Μανώλης Δρετάκης ήξερε τον Αλέφαντο από
τα Εξάρχεια και το Ρουφ όπου ήταν μαζί και είχε πολύ καλή γνώμη για τις προπονητικές του
ικανότητες. Σύστησε λοιπόν τον Αλέφαντο στον Γιώργο και αυτός με τη σειρά του στον τότε
Προέδρο του ΟΦΗ Μαθιουδάκη ο οποίος του εμπιστεύτηκε την ομάδα η οποία είχε επανακάμψει
στην Α Εθνική ως πρωταθλήτρια της Β Εθνικής.

Οτε, στην πρώτη του επανεμφάνιση τερμάτισε στην 6η θέση του βαθμολογικού πίνακα, έχοντας
προπονητή το Νίκο Αλέφαντο ο οποίος έπαιξε με 4‐3‐3. Μίλησαν για τον “ενθουσιασμό του
πρωτάρη”, γιατί από την πρώτη στιγμή έδειξε ικανότητες. Η αλήθεια είναι ότι ο ΟΦΗ ήταν τότε μια
τέλεια επιθετική μηχανή και οι παίκτες του σκόραραν 57 φορές. Ποτέ και στις πιο καλές στιγμές της
ομάδας δεν έφτασε σε τέτοια ύψη σκοπευτικής απόδοσης στην Ά Εθνική. Άλλωστε εκείνο τον χρόνο
ο Παπαδόπουλος ήταν πρώτος “κανονιέρης” της κατηγορίας. (Σε έναν αγώνα μάλιστα με τις Σέρρες
σημείωσε 4 στα 24 τέρματα του), ενώ ο Παμπουλής είχε βάλει 16 και ο Καραΐσκος 12.

Ας σημειωθεί ότι η ομάδα είχε τιμωρηθεί και έπαιξε με ΠΑΟΚ και Απόλλωνα στο Ρέθυμνο. Τελικά ο
ΟΦΗ εκείνο το χρόνο κέρδισε την έκτη θέση γεγονός εξωπραγματικό για επαρχιακή ομάδα που
προέρχονταν από την Β Εθνική. Η ομάδα αποδείχτηκε πως έκτος από καλούς παίκτες είχε και
προπονηταρά.

Η σχέση του Νίκου Αλέφαντου με τον ΟΦΗ ήταν ιδιαίτερη γιατί ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε
στην Α’ Εθνική και έλαβε εκείνη την χρονιά τον τιμητικό τίτλο της καλύτερης επαρχιακής.

Ο Αλέφαντος αρχικά είχε προβλήματα με την ομάδα (είχε φέρει τρεις ισοπαλίες και ήταν τρίτος από
το τέλος ) ενώ υπήρξαν και ενδοομιλικές έριδες και ο άλλος πόλος επιχείρησε να ρίξει την διοίκηση
Μαθιουδάκη – Δρετάκη έχοντας πάρει και κάποιους παίκτες με το μέρος τους που έκαναν
ανταρσία. Τις μέρες πριν το ματς με τον ΠΑΟΚ ο Αλέφαντος χειροδίκησε στον Βλάχο και στο
ξενοδοχείο πλακώθηκε με τον Παμπουλή στα ίσια σαν άντρες. Η προσπάθεια ανατροπής είχε
στηθεί πριν τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ ο οποίος είχε τότε μεγάλη ομάδα. Κέρδισε όμως ο Αλέφαντος
2‐1 τον ΠΑΟΚ και παρέμεινε μέχρι το τέλος. Σημειωτέον πως οι παίκτες με τους οποίους πλακώθηκε
ο Αλέφαντος έπαιξαν και ήταν μάλιστα καλοί.

Τον Αλέφαντο στήριξαν στην δύσκολη περίσταση οι φανατικοί οπαδοί του ΟΦΗ με τον τότε αρχηγό
τους τον Πεπονακη και τον Μιχάλη Μαμαλάκη.

Στον Β γύρο η ομάδα πηρέ φορά και πηρέ την 6η θέση.

Ο Νίκος Δουλουφάκης Προέδρος τότε του ΟΦΗ έφερε τον Αλέφαντο στον Πάγκο του ΟΦΗ για
δεύτερη φορά το 1981.

Ο Αλέφαντος το 1981 μετα από τη νίκη του ΟΦΗ επι της ΑΕΚ

Ο ΟΦΗ του Αλέφαντου, την περίοδο 1976‐77, αλλά και το 1981‐82, υπήρξε ομάδα‐φόβητρο και
δεν έχασε ποτέ, απο Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ στο Ηράκλειο!

Η ομαδάρα του ΟΦΗ εκείνης της εποχής, με Δημήτρη Παπαδόπουλο, Τζιράκη, Βασιλείου,
Κορωνάκη, Βλάχο, Παμπουλή, Ρέλλη, Βασίλη Καραΐσκο και λίγο αργότερα Χριστοφή και Συντιχάκη,
έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο και άφησε σημαντικά διαπιστευτήρια εκείνη την εποχή, βάζοντας τις
βάσεις για τη συνέχεια.
Ο ΟΦΗ του Αλέφαντου ήταν η πρώτη καταξίωση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, πριν δοθεί η σκυτάλη
στον μεγάλο Ευγένιο Γκέραρντ, το 1985.

Οι ιστορίες για τον Αλέφαντο, στον ΟΦΗ, είναι πολλές.

Τα πρίμ που έδινε ο ίδιος στους παίκτες, για να τους ανεβάσει ψυχολογικά, η επιμονή του στην
τακτική, η ποδοσφαιρική του γλώσσα, η μανία του, με τις προκαταλήψεις, αλλά και η μεγάλη του
αγάπη για τον ΟΦΗ, είναι ιστορίες που συζητούν ακόμα και σήμερα, οι πολλοί φίλοι του
αείμνηστου “Νικόλα” στο Ηράκλειο και την Κρήτη.
Ο Αλέφαντος, έκανε φανατικούς φίλους, στο Ηράκλειο.
Διαχρονικούς υποστηρικτές.
Για αυτό και ο ίδιος ποτέ δεν αρνήθηκε να μιλήσει για τον ΟΦΗ.
Τον θεωρούσε επίλεκτη ομάδα, στην καρδιά του.
Έζησε μεγάλες στιγμές με τον ΟΦΗ ο Αλέφαντος, παρ’ ότι ο Ολυμπιακός στον οποίο εργάστηκε
τρείς φορές, ήταν η ομάδα που τον καθόρισε.
Και ο ΟΦΗ όμως, ήταν για αυτόν σπουδαίος σταθμός στην μεγάλη προπονητική του καριέρα.
Σε μια άλλη εποχή του ποδοσφαίρου, πολύ μακριά απο την “μπλαζέ” σημερινή, ο ιδιότροπος,
εκκεντρικός, αλλά και προπονηταράς Αλέφαντος, δοξάστηκε στο Ηράκλειο και ήταν ο προπονητής
που έφερνε πάνω απο χίλιους φιλάθλους στο αεροδρόμιο, για να αποθεώσουν τους παίκτες, μετά
τις νίκες του ΟΦΗ!
Ενδιαφέρον είχαν όμως και οι ιστορίες...εκτός γηπέδου, με πρωταγωνιστή το μεγάλο Αλέφαντο.
Παλιοί παίκτες της ομάδας, μου έχουν διηγηθεί μια ιστορία με μια χαρτορίχτρα στο Ρέθυμνο, την
οποία ο Αλέφαντος, επισκεπτόταν πριν απο μεγάλα παιχνίδια στο Ηράκλειο!

Όπως το είπε ο ίδιος ο Νικόλας: “Πίνω τον καφέ, κάνω έτσι, τον χύνω και μου Λέει “αύριο
κερδίζεις”. "Ω, μπλέξαμε", λέω από μέσα μου. Μαύρο – άσπρο φόραγε η ομάδα και μαύρο – άσπρο
και ο ΠΑΟΚ. Της λέω: "Ρε γιαγιά, μήπως κάνεις λάθος;". "Όχι, παιδί μου, κάνεις ένα γκολ στην αρχή
και μετά ξανά… Ξέρεις τι κλάμα ρίχνεις;", μου λέει. "Είναι από τη συγκίνηση". Τη ρωτάω πάλι:
"Γιαγιά, σίγουρα; Μήπως κάνεις λάθος; Μήπως είναι ο ΠΑΟΚ που φοράει μαύρα – άσπρα;". "Όχι,
εσύ είσαι… Μη φοβηθείς, θα φας ένα στο τέλος, αλλά το ματς θα το πάρεις!". Την άλλη ημέρα ο
ΟΦΗ νίκησε τον ΠΑΟΚ με 2‐1, με τους θεσσαλονικείς να μειώνουν στο 89ο λεπτό".

Είχε μανία με τις προκαταλήψεις και τηρούσε τα...γούρια για να μην ...χάσει!
Υπάρχει και μια άλλη ιστορία που απο τα νεύρα του, έσπασε το παρμπρίζ του αυτοκινήτου του
Βασίλη Καραΐσκου, που ήταν η “βεντέτα” της ομάδας.

Διηγείται ο ίδιος ο Καραΐσκος για τον Αλέφαντο: “Όσα χρόνια ήταν στο Ηράκλειο ήμουν μαζί του
συνέχεια και εγώ. Η μεταγραφή μου στον ΟΦΗ έγινε λόγω του Αλέφαντου που με πίεζε και με
κυνηγούσε, τότε ήμουν νέος 24‐25 χρονών, ήρθαμε μαζί με τον Βλάχο και τον Ρέλλη και για την
εποχή ήταν πολύ καλές μεταγραφές για την ομάδα. Και ήταν και εποχή που τότε πλήρωναν από το
Ηράκλειο και όχι από πάνω, καταλαβαίνετε το τι εννοώ”

“Αν δεν ήταν ο Αλέφαντος, δεν πιστεύω πως θα ερχόμουν ποτέ στον ΟΦΗ. Είχα προτάσεις και από
άλλες ομάδες, θεωρούσα πως η Κρήτη ήταν μακριά αλλά μου άρεσε πολύ η θέρμη που είχαν οι
φίλαθλοι της ομάδας. Βλέπω καμία φορά παλιά παιχνίδια στην ΕΡΤ και πιστεύω πως η νεολαία που
δεν μας πρόλαβε, ειδικά την ομάδα του ’76, μας αδικεί. Εκείνα τα χρόνια έδειχναν μόνο ΑΕΚ, ΠΑΟ,
ΟΣΦΠ. Ο παλμός που είδα την πρώτη χρονιά δεν περιγράφεται. Ο Αλέφαντος ήταν πολύ καλός
προπονητής και τον χαλούσαν κάποια άλλα πράγματα. Πάντα όμως είχε μεγαλύτερο κίνητρο όταν
παίζαμε με τους “μεγάλους”. Ήθελε να κερδίζει πάντα αλλά ένα παραπάνω αυτούς τους
αντιπάλους. Αν χάναμε από τον Πανσερραϊκό δεν κοιμόταν για μια εβδομάδα. Μέναμε μαζί στο
ξενοδοχείο “Ντομένικο” και μου μιλούσε όλη την ώρα για την μπάλα, σε σημείο που με κούραζε”.

Για την παρουσία του Νίκου Αλέφαντου στον ΟΦΗ: “Πρέπει να γράψω δύο βιβλία όχι ένα για να
περιγράψω όλα όσα έζησα μαζί του”.

Για το περιστατικό που του έσπασε το αυτοκίνητο: “Εκείνη την περίοδο ήμουν σε δαιμονιώδη
φόρμα. Είχα χτυπήσει στο “Καραϊσκάκη” σε ένα παιχνίδι με τον Εθνικό και βγήκα έξω με ράμματα
και έπαθα και θλάση. Παίζαμε στην συνέχεια με τον ΠΑΟΚ, εγώ έπαιζα τραυματίας, εγώ εκτελούσα
πέναλτι αλλά ήξερα ότι το ίδιο καλά εκτελεί και ο Άρης Βασιλείου. Κερδίζουμε πέναλτι, μου λέει ο
Αλέφαντος να το χτυπήσω, του λέω βάλε τον Άρη γιατί είμαι τραυματίας. Το χτυπάει ο Άρης, πάει
δοκάρι και έξω, ε το ίδιο βράδυ ήρθε και μου έσπασε το αυτοκίνητο”.

Ο Αλέφαντος βέβαια νόμιζε πως ο Καραΐσκος δεν το χτύπησε γιατί είχαν κοντραριστεί και πήγε
τσατισμένος και του έσπασε το αυτοκίνητο του με μια μεγάλη πέτρα το ίδιο βράδυ. Μετα από αυτό
ο Αλέφαντος την κοπάνησε από την Κρήτη Νοέμβρη μήνα για να μην υπάρχουν συνέπειες.
Το ΕΘΝΟΣ για το περιστατικό:

Ο Καραΐσκος πάντως τονίζει “ο Αλέφαντος έκανε ακόμα πιο μεγάλο τον ΟΦΗ. Έζησα προπονητές
που με πίεζαν, ζητούσε τόσα πολλά από εμένα, ήταν πρωτοπόρος και τον αγάπησαν πάρα πολλοί
στο Ηράκλειο”.

Ο σύνδεσμος παλαιμάχων ποδοσφαιριστών του ΟΦΗ, στον οποίο μετέχουν πολλά παιδιά του
Αλέφαντου απο τον ΟΦΗ εκείνης της εποχής και έζησαν μεγάλες στιγμές μαζί του, ήθελαν να τον
τιμήσουν, με μια φανέλα του ΟΦΗ, για την προσφορά του.

Πολλοί απο αυτούς κρατούσαν μέχρι και το τέλος επαφή μαζί του και μιλούσαν στο τηλέφωνο.
Ο “Αλέ” όμως, απέφευγε ταξίδια και έτσι δεν κατέβηκε στο Ηράκλειο, για να του γίνει αυτή η τιμή.

Την δεύτερη φορά έκατσε στον πάγκο μόλις σε 6 παιχνίδια, και έφυγε με επεισοδιακό τρόπο και
την αιτία του φευγιού θα την αναδείξω παρακάτω

“Όταν ακούω ΟΦΗ συγκινούμαι. Έχω πάθος γι’ αυτήν την ομάδα, μακάρι να τη δω ξανά δυνατή.
Θέλει όμως υπομονή”, δήλωνε ο Αλέφαντος τον Ιανουάριο του 2019, στην κάμερα του ΟΦΗ TV.

Θυμόμαστε από εκείνη την μακρινή εποχή

Ο ΟΦΗ με την αύρα του Αλέφαντου πήγε στον Πειραιά και παρότι ήταν πολύ καλός έχασε στο γκολ
σε ένα μεγάλο παιγνίδι που έληξε 4‐3 υπέρ του Ολυμπιακού. Εγκωμιαστικά ήταν τα σχόλια των
εφημερίδων για τον τρόπο και την μπάλα που έπαιξε η ομάδα του Αλέφαντου όπως βλέπετε
παρακάτω
Μάχη όμως έγινε και στο λιμάνι μεταξύ των οπαδών των 2 ομάδων και για την εξέλιξη της μάχης
υπέρ των Κρητικών επαίρεται σε χιουμοριστικό δημοσίευμα της η εφημερίδα Αλήθεια την 23η
Μαΐου 1977 όπως βλέπουμε στην επόμενη φωτογραφία.

Δημοσίευμα της Εφημερίδας Αλήθεια για την έκβαση της μάχης των οπαδών τον Μάιο του 1977
Στην φωτογραφία ο Νίκος Αλέφαντος με τον Νίκο Δουλουφάκη ιδρυτή και πρώτο πρόεδρο του
ΟΦΗ.

Δηλώσεις του Δουλουφάκη για τον Αλέφαντο τον Ιούνιο του 2020.

Μιλώντας στον ΣΚΑΙ ΚΡΗΤΗΣ 92.1 ο άλλοτε πρόεδρος της ΠΑΕ, μίλησε για τον “εργατικό και τίμιο”
Νίκο Αλέφαντο, θυμήθηκε τις…προκαταλήψεις που είχε, αλλά και το γεγονός ότι ήταν ένας
προπονητής “σύγχρονος για την εποχή του”.

Αλλά και δίκαιος. Θυμήθηκε ένα παιχνίδι με τα Γιάννινα, που η ομάδα έχασε με 2‐1 στο Ηράκλειο,
αλλά με σπουδαία εμφάνιση και ζήτησε απο την διοίκηση να δώσει πριμ νίκης στους παίκτες.

“Ο Νίκος Αλέφαντος ήταν εμβλητικός άνθρωπος. Μεγάλος γνώστης του ποδοσφαίρου. Είχε
μεγάλη “πειθώ”. Μετέφερε αυτά που ήθελε στους ποδοσφαιριστές” θυμάται ο Νίκος
Δουλουφάκης.

Όπως και το ότι “μπορούσε να ξεσηκώνει τον κόσμο. Όλος ο κόσμος ήθελε να φέρουμε τον
Αλέφαντο. Κάναμε το χατίρι του κόσμου και φέραμε τον Αλέφαντο”.

Ο ιστορικός πρόεδρος της ΠΑΕ θυμάται ακόμη απο τη συνεργασία του με τον Αλέφαντο
ότι “εκείνη τη χρονιά, ήθελε να έρθει στον ΟΦΗ και δεν ζήτησε πολλές μεταγραφές. Κάναμε
τρείς μεταγραφές. Τον Κοιβέρογλου τερματοφύλακα της Εθνικής ομάδας τότε, τον Τσιριμώκο,
πρώτο σκόρερ της ομάδας και τον Κύζα απο την Παναχαϊκή. Τους ζήτησε και τους πήραμε και
τους τρείς. Ξεκινήσαμε με νίκη επί της μεγάλης ΑΕΚ στο πρώτο παιχνίδι του πρωταθλήματος”.

Ο Νίκος Δουλουφάκης, για το πόσο δίκαιος ήταν ο Νίκος Αλέφαντος, θυμήθηκε και μια ακόμη
ιστορία με τον θρυλικό προπονητή. “Θυμάμαι ένα παιχνίδι με τα Γιάννινα, χάσαμε 2‐1 στο
Ηράκλειο και ζήτησε πριμ νίκης, παρ’ ότι έχασε η ομάδα, γιατί έκανε σπουδαίο παιχνίδι!”.

Ο σπουδαίος παράγοντας του ΟΦΗ, αναφέρεται ακόμη και σε ένα άλλο ζήτημα.
Στο γεγονός ότι ο ΟΦΗ της εποχής εκείνης, δεν ήταν κάποια ομαδούλα της σειράς.

Είχε ήδη κατακτήσει την εκτίμηση του ποδοσφαιρικού κόσμου της χώρας και ήταν ήδη μια μεγάλη
δύναμη, η πρώτη επαρχιακή ομάδα.

Μάλιστα ο Δουλουφάκης θυμάται ότι, ένα χρόνο πριν έρθει ο Αλέφαντος “ο ΟΦΗ με προπονητή
τον Κώστα Πολυχρονίου, πήγε πολύ καλά. Μάλιστα για μια ισοπαλία στην Καστοριά, χάσαμε την
έξοδο στην Ευρώπη. Όλοι εστιάζουν στην εποχή Γκέραρντ. Ο ΟΦΗ και νωρίτερα ήτα μια μεγάλη
ομάδα στον Ελλαδικό χώρο. Ήταν η πρώτη επαρχιακή ομάδα”.

ΓΙΑΤΙ ΕΦΥΓΕ Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΦΗ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ

Ποδοσφαιρική σεζόν 1981‐82. Πριν την έναρξή της, τον Αύγουστο του 1981, ο ΠΑΟ κατεβαίνει
στο Ηράκλειο για ένα φιλικό ματς με τον ΟΦΗ. Προπονητής της κρητικής ομάδας είναι ο Νίκος
Αλέφαντος. Το παιχνίδι κάθε άλλο παρά φιλικό θα αποδειχθεί, με τους παίκτες του ΠΑΟ να
αποχωρούν αρχικά από τον αγωνιστικό χώρο, τελικά να επανέρχονται μόνο και μόνο για να
τελειώσει ο αγώνας, τον ΟΦΗ να κερδίζει με σκορ 3‐1 και την αποστολή του ΠΑΟ να φεύγει από
το γήπεδο συνοδεία Χωροφυλακής.

Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης όπως κατήγγειλε ο Αλέφαντος του ζήτησε να χάσει σε φιλικό παιγνίδι με
τον ΟΦΗ που προπονούσε εκείνη την εποχή ενώ εκείνος δεν το δέχτηκε.
Η καταγγελία του Αλέφαντου ότι τον πήρε τηλέφωνο ο ''καπετάνιος'' Γιώργος Βαρδινογιάννης και
του ζήτησε να χάσει ο ΟΦΗ στο καλοκαιρινό φιλικό από τον ΠΑΟ, με τον ίδιο να αρνείται και τους
παράγοντες ΟΦΗ‐ΠΑΟ να του το κρατούν ''μανιάτικο'', ψάχνοντας αφορμή να τον απολύσουν, ήταν
πολύ σοβαρή και φυσικά επενέβησαν οι αθλητικές Αρχές. Η τότε διοίκηση του ΟΦΗ προσπαθούσε
να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, με επίσημες διαψεύσεις.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 31‐10‐1981

,
Ο Νίκος Δουλουφάκης, τότε πρόεδρος του ΟΦΗ, για την ταμπακέρα του ''ποιος ελέγχει τις μετοχές
της ΠΑΕ ΟΦΗ;'' δεν είπε κουβέντα. Ο Αλέφαντος συνεχίζει τις καταγγελίες, ενώ ο Αθλητικός
Δικαστής Ρουμπής ταξιδεύει στο Ηράκλειο για να συγκεντρώσει στοιχεία για την υπόθεση.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 3‐11‐1981

Ο ΝΙΚΟΣ ΡΟΥΜΠΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΤΟΤΕ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Στις 20 Νοεμβρίου 1981, η Τριμελής Ανακριτική Επιτροπή απαλλάσσει τους Βαρδινογιάννηδες από
κάθε κατηγορία σχετικά με απόπειρα δωροδοκίας. Αξίζει να δούμε το σκεπτικό της απόφασης της
Επιτροπής.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 21‐11‐1981

α) Στο τηλεφώνημα που έκανε ο κ. Βαρδινογιάννης στον κ. Αλέφαντο σχετικά με τον αγώνα ΠΑΟ‐
ΟΦΗ: Σ ‘αυτό, ναι μεν ο κ. Βαρδινογιάννης είπε στον κ. Αλέφαντο να χάσει η ομάδα του με 1‐0,
αλλά δεν επιθανολογήθη ότι ο κ. Γ. Βαρδινογιάννης υποσχέθηκε στον προπονητή του ΟΦΗ ή σε
κάποιον άλλο, δώρο ή χρήματα. Επομένως δεν ισχύει το σχετικό άρθρο του νόμου 665)1977 που
ορίζει ότι δια να υπάρχει το στοιχείο της δωροδοκίας, πρέπει να συντρέχει η υπόσχεσις δώρων ή
ωφελημάτων, πράγμα που δεν απεδείχθη μετά τις σχετικές ανακρίσεις που διενήργησε η Τ.Α.Ε..

β) Μετά τις καταθέσεις ορισμένων μαρτύρων διαπιστώθηκε ότι οι αδελφοί Βαρδής και Γεώργιος
Βαρδινογιάννης δια φιλικών τους προσώπων, εκτός από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός έχουν και την
πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ ΟΦΗ και επομένως ελέγχουν και αυτήν. Όμως δεν διαπιστώθηκε
ότι κάποιος από αυτούς μέσω του προέδρου του ΟΦΗ κ. Δουλουφάκη υποσχέθηκαν πριμ στους
παίκτες του ΟΦΗ για νίκη τους στον αγώνα με την ΑΕΚ.

Η υπόθεση όμως, όπως είδαμε πιο πάνω, έχει περάσει και στα χέρια του Αθλητικού Δικαστή, του
διαβόητου από το σκάνδαλο Μπουμπλή Ρουμπή. Ο Ρουμπής τιμωρεί τον Αλέφαντο με 7μηνη
απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους. Ας δούμε τμήματα της κατάθεσης Σαρρή, του
φερομένου ως μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΟΦΗ, στο Ρουμπή.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 29‐12‐1981

“Έχω υπαλληλική σχέση με τη Μότορ Όιλ. Είμαι διευθυντής των υποκαταστημάτων Κρήτης,
αμείβομαι με μισθό, πόρους έχω τη σύνταξή μου και το μισθό μου. Οσάκις μπορώ, ενισχύω
οικονομικά τον ΟΦΗ. Η Μότορ Όιλ δεν ενίσχυσε, ούτε ενισχύει τον ΟΦΗ. Ο όμιλος Βαρδινογιάννη
δεν ενισχύει τον ΟΦΗ, εκτός από παραχωρήσεις ποδοσφαιριστών. Τα χρήματα με τα οποία ενισχύω
την ΠΑΕ ΟΦΗ, δεν προέρχονται από τον όμιλο Βαρδινογιάννη. Από όσα χρήματα έχω δώσει ‐και
είναι αρκετά, περίπου 38 εκ. δραχμές‐ έχω πάρει πίσω μόνο 1,5 εκ. δραχμές.

Με τη Μότορ Όιλ συνεργάζομαι 6 χρόνια. Προηγουμένως ήμουν συνταξιούχος αξιωματικός.

Κωλύομαι να σας απαντήσω για τις αποδοχές μου από τη Μότορ Όιλ.”

Τα παραπάνω είναι καταθέσεις των εμπλεκομένων σε επίσημες Αρχές το 1981. Και παρ ‘όλα αυτά,
η ιστορία της συνιδιοκτησίας ΠΑΟ‐ΟΦΗ κράτησε συνολικά περίπου 30 χρόνια ενώ ο Αλέφαντος
που τα αποκάλυψε πρώτος κράτησε 6 παιγνίδια.

Ο Νικόλας πήρε απολυτήριο από τον ΟΦΗ αλλα έγινε τραγούδι από τα παιδιά της Πάτρας που με
αυτό εκθείασαν την παληκαριά του Αλέφαντου που γύρισε την πλάτη στο χρήμα.
Στην παρακάτω φωτό βλέπουμε φωτογραφία διαμαρτυρομένου Ομιλίτη Φιλάθλου με τεράστιο
πλακάτ.

Ο φίλαθλος κ. Βιδάκης διαμαρτυρόμενος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ

Ο Βαγγέλης Δεληκούρας στιχουργός, συνθέτης και ερμηνευτής του τραγουδιού αναφέρθηκε στην
ιστορία αυτού του κομματιού, πώς έφτασε να γράψει δηλαδή τον “Αλέφαντο” και μέσα βρέθηκαν
“μπλεγμένοι” ο ΟΦΗ, ο Παναθηναϊκός και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης:
“Η αφορμή για να γραφτεί το τραγούδι, ξεκίνησε από το δεύτερο πέρασμα του Αλέφαντου από τον ΟΦΗ το
1981. Στη διάρκεια της προετοιμασίας είχε γίνει ένα φιλικό ανάμεσα στον ΟΦΗ και τον Παναθηναϊκό. Οι
Κρητικοί νίκησαν, αλλά εκείνο που ενόχλησε περισσότερο τον πρόεδρο του ΠΑΟ, Γιώργο Βαρδινογιάννη,
ήταν ο τρόπος που αγωνίστηκαν οι παίκτες του ΟΦΗ. Ο Αλέφαντος τους είχε “φτιάξει” με τον δικό του
τρόπο και εκείνοι είχαν μπει στο γήπεδο “μασώντας σίδερα”! Ε, ήρθαν και κάποιες δηλώσεις του
Αλέφαντου μετά το ματς και ο "καπετάνιος" έγινε έξαλλος. Ξεκίνησε λοιπόν μια ανταλλαγή επιστολών
ανάμεσα στις δυο πλευρές, ο Βαρδινογιάννης επέλεξε τον όμιλο Λαμπράκη και τα "Νέα", μέσα από τα
οποία γράφονταν με επίσημο, με κυριλέ ας το πούμε, τρόπο, διάφορα άρθρα εναντίον του Αλέφαντου.

Ο Νίκος είχε τότε μια πολύ συναισθηματική αντίδραση, είχε απαντήσει και αυτός με δικές του επιστολές,
με έναν πολύ συγκινητικό τρόπο και θυμάμαι ότι μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η στάση του, με είχε
αγγίξει. Έβλεπα από τη μια πλευρά μια "ενορχηστρωμένη" επίθεση προς το πρόσωπό του, μια
συντονισμένη επίθεση που μπορεί να σε σμπαραλιάσει, για ένα σε τελική ανάλυση μικρής σημασίας
γεγονός και από την άλλη έβλεπα τον Αλέφαντο μόνο του, να αντιδρά με τόσο συναίσθημα. Με συγκίνησε
και αυτό βγήκε στους στίχους που έγραψα, γιατί αυτό ήταν το πιο σημαντικό σε αυτό το τραγούδι, οι
στίχοι. Το εντάξαμε στον δεύτερο δίσκο που ηχογραφήσαμε με δικά μας τραγούδια, το "Απόψε πάλι". Μια
λαϊκή ρούμπα που νομίζω ότι μπορεί εύκολα να ακουστεί και σήμερα.

Τον είχαμε γνωρίσει τον Νίκο, είχε έρθει τότε μερικές φορές στο μαγαζί που παίζαμε, στο Πανόραμα,
Αχαρνών 77, είχαμε βγάλει και φωτογραφίες. Πώς ένιωσα όταν άκουσα για τον θάνατό του; Δεν ήμουν
προετοιμασμένος για το σημερινό, αλήθεια σου λέω, δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, ότι μπορεί να πεθάνει ο
Αλέφαντος. Ένιωσα μέσα μου ένα μάγκωμα δυνατό, στεναχωρήθηκα. Θυμάμαι μόνο, σε ένα αφιέρωμα
που είχε κάνει η Nova, όταν τον είχαν ρωτήσει πώς είχε νιώσει όταν είχε μάθει πως του είχαμε γράψει το
τραγούδι, είχε πει: "χάρηκα πιο πολύ και από το αν θα έβρισκα ένα εκατομμύριο στο δρόμο!" Η χαρά του
ήταν φανερή και τότε που είχε έρθει στο μαγαζί και το είχαμε παίξει ζωντανά, αγνός, καθαρός, ένας
υπέροχος "αγροίκος", αυτός ήταν ο Νίκος".

Θελήσαμε να έχουμε και την ανάμνηση από εκείνη την ηχογράφηση ενός ακόμα μέλους των Παιδιών από
την Πάτρα, έτσι επικοινωνήσαμε με τον Λάμπρο Καρελά και ιδού τί μας είπε:

"Ο Βαγγέλης Δεληκούρας ένιωσε εκείνη την εποχή ότι "κυνηγούσαν" άδικα τον Αλέφαντο. Τον
κατηγορούσαν για άσχετο, για γραφικό, για άμπαλο. Και κάπως ένιωσε ότι ήθελε να σταθεί δίπλα στον
Αλέφαντο που εκπροσωπούσε κατά κάποιο τρόπο τους αδύνατους. Αισθάνθηκε την ανάγκη να γράψει
τους στίχους, γιατί αυτοί ήταν το πιο σημαντικό στο κομμάτι. Νομίζω ότι τελικά το τραγούδι βοήθησε τον
Αλέφαντο, ήταν μια στήριξη για αυτόν, έγινε μεγάλη επιτυχία, το τραγουδούσε όλη η Ελλάδα".
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ
Ο Νίκος Αλέφαντος άφησε και στα Γιάννινα ένα μικρό κομμάτι της προπονητικής καριέρας του.
Ήταν για ένα μεγάλο διάστημα στην τεχνική ηγεσία του ΠΑΣ την αγωνιστική σεζόν 1973‐74, χρονιά
που η μεγάλη ομάδα του “Άγιαξ της Ηπείρου” ανέβηκε πανηγυρικά για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική.
Όμως δεν πρόλαβε να χαρεί τη μεγάλη του επιτυχία, καθώς απολύθηκε από τον ΠΑΣ δέκα
αγωνιστικές πριν από το τέλος, λόγω επεισοδίου που είχε με τον ποδοσφαιριστή Γιώργο Φωτεινό
έξω από τα γραφεία της ομάδας, που τότε ήταν δίπλα από τον “Ηπειρωτικό Αγώνα” στην οδό
Πουτέτση.

Επίσης, τη σεζόν 1979‐80 προσλήφθηκε για δεύτερη φορά στην τεχνική ηγεσία, αλλά λόγω
επεισοδίου που είχε με αστυνομικούς στο ματς της πρεμιέρας με τον Ηρακλή στο Καυτατζόγλειο
στάδιο Θεσσαλονίκης, δε συνέχισε άλλο τη συνεργασία με τον ΠΑΣ.

Μετα το ματς με τον Ηρακλή πήγε 15 μέρες στο Γεντικουλε, στην φυλακή δηλαδή όταν απάντησε
στις ύβρεις του κόσμου του Ηρακλή όταν ο Ηρακλής ισοφάρισε. Η αποστολή των Ιωαννίνων
επέστρεψε στα Γιάννινα εγκαταλείποντας τον Αλέφαντο στην τύχη του, όχι δηλαδή πως θα
μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο.

Για τα παραπάνω περιγράφει η Εφημερίδα το ΕΘΝΟΣ

“Όλα ξεκίνησαν μετά το τέλος ενός αγώνα μεταξύ του Ηρακλή και του ΠΑΣ Γιάννινα στο
Καυτατζόγλειο το 1979. Ο Αλέφαντος που κάθονταν στον πάγκο του ΠΑΣ έβρισε οπαδούς των
κυανολεύκων(όταν η ομάδα του ισοφάρισε σε 1‐1) οι οποίοι απείλησαν να τον… λιντσάρουν.
Τελικά ο Ηρακλής κέρδισε 2‐1 όμως ο Αλέφαντος, συνελήφθη από αστυνομικούς για εξύβριση και
οδηγήθηκε στο τμήμα καθώς είχαν υποβληθεί εναντίον του μηνήσεις. Η ομάδα του αναχώρησε για
τα Γιάννινα όμως ο ίδιος οδηγήθηκε στην φυλακή. Ο ίδιος γράφει: «Δικάζομαι την άλλη μέρα, δεν
προλαβαίνω να κάνω τίποτα, ούτε δικηγόρο να βάλω, και με καταδικάζουν για 25 μέρες μέσα στο
Γεντί Κουλέ. Απίθανα πράγματα. Αμέσως λύνεται το συμβόλαιο εις βάρος μου ‐βρήκαν αφορμή‐ και
πήραν τον Γκμοχ. Κάθισα μέσα 25 μέρες και εκεί γνώρισα κάθε καρυδιάς καρύδι. Φονιάδες,
μαχαιροβγάλτες αλλά και μάγκες και καλά παιδιά που βρέθηκαν στη «στενή» από την κακιά τη
στιγμή. Ο ένας, ο Τσαφούτης, σκότωσε τον γκόμενο της γυναίκας του. Καλό παιδί αυτός…
Μια μέρα, μου λέει ένα ρεμάλι: «Κοίταξε να δεις, θα σφουγγαρίσεις»! Του λέω σοβαρά: «Είμαι
δεκαπέντε μέρες εδώ, σε πέντε μέρες βγαίνω». «Αυτό που σου λέω, με ακούς, ρε» μου φωνάζει και
κάνει να μου δώσει ένα χαστούκι. Τον βουτάω από τη μέση και τον πετάω κάτω. Του λέω: «Θέλεις
να σε σακατέψω, άντε, ρε, κι εσύ και το σφουγγάρισμά σου»! Μπαίνουν εκεί και κάτι φύλακες και
μας χωρίζουν. Για καλή μου τύχη έλειπε ο διοικητής που ήτανε «σκύλος» της φυλακής και στο πόδι
του ήταν ένας άλλος Αλλιώς δεν τη γλίτωνα την απομόνωση».”
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ
Ο Τόζα Βεσελίνοβιτς ανακοινώθηκε από τον Εθνικό τον Οκτώβρη του 1987 αλλα τον Μάρτη του
επομένου έτους απολύθηκε. Μετά την απομάκρυνση του Τόζα Βεσελίνοβιτς, ο πρόεδρος της
ομάδας του Πειραιά Βασίλης Τσιαμάκης επικοινώνησε με πολλούς (Έλληνες) τεχνικούς, για να βρει
τον αντικαταστάτη του. Ήταν ο Νίκος Αλέφαντος.

Όμως ο Εθνικός τότε ήταν σε αποδρομή. Λίγες μέρες πριν την πρόσληψη του Αλέφαντου
καταδικάστηκε ο Βασίλης Τσιαμάκης, για προσκόμιση πλαστών αποδείξεων. Το Τριμελές
Πλημμελειοδικείο Πειραιά δέχθηκε ότι ο πρόεδρος της ΠΑΕ Εθνικού προσκόμισε πλαστές
αποδείξεις για την εξόφληση του πρώην
ποδοσφαιριστή της ομάδας Χάρη Σοφιανού.
Ο ποδοσφαιριστής τραυματίστηκε στον αγώνα Ολυμπιακού ‐ Εθνικού στις 19‐9‐1991
και από τότε ξεκίνησε το... μαρτύριό του. Βάσει του συμφωνητικού που είχε
υπογράψει έπρεπε να πάρει 3 εκατ. δραχμές, από τη διοίκηση του Μάκη
Ζουμπουλίδη. Όταν ο Εθνικός πουλήθηκε, ο Νίκος Πατέρας έλαβε γνώση ότι μαζί με
τα υπόλοιπα χρέη υπάρχει και η οφειλή προς τον Χάρη Σοφιανό. Στη συνέχεια, ο
Πατέρας παραχώρησε το πακέτο των μετοχών στον Βασίλη Τσιαμάκη, μαζί με τις
υποχρεώσεις, όπως ήταν και αυτή του Σοφιανού. Ο παίκτης προσέφυγε στα
δικαστήρια όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1994. Πρωτόδικα, ο Τσιαμάκης είχε
παρουσιάσει φωτοτυπημένες αποδείξεις για εξόφληση χρέους ύψους 2.550.000
δραχμών, ενώ δέχτηκε να πληρώσει τις 450.000, τις οποίες επιδίκασε το δικαστήριο.

Όπως καταλαβαίνει κανείς ο Αλέφαντος ελάχιστα μπορούσε να κάνει σε μια ομάδα που δεν
πληρώνει τους ποδοσφαιριστές της κάτι που το είχε σαν αρχή προκειμένου η ομάδα να μπορεί να
πάει καλά.

Ο Εθνικός την περίοδο 1988–89 κινδύνευσε με υποβιβασμό, όμως παρέμεινε στην πρώτη
κατηγορία λόγω της διεξαγωγής αγώνων μπαράζ με σκοπό την αύξηση των ομάδων της Α΄ Εθνικής
από 16 σε 18. Είχε βγει 18Ος. Την επόμενη χρονιά όμως τερμάτισε στην τελευταία θέση της
βαθμολογίας και δεν απέφυγε τον υποβιβασμό στη Β΄ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Έχει όμως ενδιαφέρον το παρασκήνιο της ιστορίας για το πως σώθηκε ο Εθνικός και δεν
υποβιβάστηκε ενώ ήταν τελευταίος.

Το πρωτάθλημα της περιόδου 1988‐89 ολοκληρωνόταν και τρεις ομάδες ήταν κάτω από τη ζώνη
του υποβιβασμού. Ο Εθνικός Πειραιώς, ο Διαγόρας Ρόδου και ο Απόλλων Καλαμαριάς ήταν οι τρεις
ομάδες που δεν εξασφάλιζαν την παραμονή τους.

Τελικά λόγω αύξησης των ομάδων την επόμενη περίοδο (1989‐90), έγιναν αγώνες μπαράζ στους
οποίους συμμετείχαν έξι συνολικά ομάδες, οι τρεις τελευταίες της Α’ Εθνικής (Καλαμαριά,
Διαγόρας, Εθνικός) καθώς και οι τρεις που είχαν καταλάβει τις θέσεις 4 έως 6 στο πρωτάθλημα της
Β’ Εθνικής (Βέροια, ΠΑΣ Γιάννινα, Κόρινθος). Από τους αγώνες αυτούς παρέμειναν τελικά στην
κατηγορία ο Εθνικός και ο Απόλλων Καλαμαριάς ενώ υποβιβάστηκε ο Διαγόρας Ρόδου.

Για να συμβεί αυτό έβαλε το χεράκι της η Μελίνα Μερκούρη με την προτροπή του ανθρώπου που
είχε κοιμηθεί μαζί της 3000 νύχτες.

Γεννημένη στις 18 Οκτωβρίου 1920 στην Αθήνα, η Αμαλία‐Μαρία «Μελίνα» Μερκούρη, η Ελληνίδα
ηθοποιός και πολιτικός με αντιδικτατορική δράση, βραβευμένη με πλήθος διεθνών βραβείων και
παγκόσμιας ακτινοβολίας προσωπικότητα, ήταν υπουργός Πολιτισμού την περίοδο που
προαναφέρθηκε. Γενικός γραμματέας αθλητισμού ήταν ο Γιώργος Κασιμάτης.

Αυτόν επισκέφθηκαν τότε παράγοντες του Εθνικού Πειραιώς προκειμένου να του ζητήσουν την
αύξηση των ομάδων. Αυτός τους είπε ότι μόνο η υπουργός θα μπορούσε να πάρει μια τέτοια
απόφαση.

«Δεν γίνεται καμάρια μου»

Όταν λοιπόν μπήκαν στο γραφείο της Μελίνας Μερκούρη, αυτή τους υποδέχθηκε με τον γνωστό
της… τσαμπουκά. «Τι θέλετε κύριοι;», ρώτησε αρχικά κι όταν τις είπαν «να αυξηθούν οι ομάδες της
Α’ Εθνικής», ήταν κατηγορηματική. «Δεν γίνεται καμάρια μου», είπε και τους έδειξε την πόρτα. Οι
παράγοντες του Εθνικού ετοιμάστηκαν να αποχωρήσουν. Όλοι εκτός από έναν που αποφάσισε να
συστηθεί.

«Κυρία υπουργέ, θέλω να σας πω δυο λέξεις με το θάρρος που έχω αποκτήσει ύστερα από 3.000
νύχτες που έχουμε κοιμηθεί μαζί», ακούστηκε να λέει αφήνοντας τη Μελίνα Μερκούρη ‐αλλά και
τους υπόλοιπους‐ με το στόμα ανοιχτό.

«Τι λέτε κύριε, είστε τρελός;», είπε ενοχλημένη η υπουργός. Τότε, ο παράγοντας του Εθνικού
συνέχισε:

«Εσείς, αγαπητή μου, δεν τραγουδήσατε “Τα παιδιά του Πειραιά” στον δίσκο; Στην πίσω πλευρά
του 45αριού έχει τυπωθεί ένα δικό μου τραγούδι. Το “Ενα σφάλμα έκανα” με την Πόλυ Πάνου.
Πλάι στο μαξιλάρι μου έχω κάθε νύχτα το δισκάκι». Ήταν ο Νίκος Μουρκάκος, παράγοντας για
πολλά χρόνια του Εθνικού, αλλά και μεγάλος στιχουργός καθώς την υπογραφή του φέρουν
τραγούδια όπως «Εγώ είμαι ένα παλιόπαιδο», «Κίνδυνος Θάνατος», «Ένα σφάλμα έκανα», «Για μας
ποτέ μην ξημερώσει» και πολλά άλλα.

«Γλυκέ μου εσύ είσαι ο Μουρκάκος; Και τι θέλεις εδώ;» τον ρώτησε η Μελίνα Μερκούρη. Κάπως
έτσι όλα άλλαξαν και πέρασε ο νόμος για την αύξηση των ομάδων.

Στην φωτογραφία η ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ

Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΑΚΟΥΝΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΕΦΤΕΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΧΡΕΩΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΛΕΦΑΝΤΟ
Ένα από τα κλασικότερα ρητά που χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι λέει “ποτέ μην αφήνεις την
αλήθεια να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία”.

Ακόμα και όταν αυτές παραπέμπουν σε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, σαν αυτή που θέλει τον
“Αλέ” να έχει διδάξει τακτική με κεφτεδάκια!

Όπως όμως έχει αποκαλύψει ο Γιώργος Αρκουλής στο βιβλίο του “10 μικροί μύθοι στο ελληνικό
ποδόσφαιρο”, είναι μια άλλη μεγάλη φυσιογνωμία των αθηναϊκών γηπέδων που έχει στήσει το
συγκεκριμένο σκηνικό:

Ο θρυλικός Μπάμπης Τακούνας προπονητής μιας πολύ δυναμικής ομάδας του 70 του ΑΠΟ ΡΟΥΦ,
ομάδα που έβρισκε υποστήριξη από τα αλάνια του Ταύρου, των Κάτω Πετραλώνων, του Βοτανικού,
του Ρουφ, του Κεραμικού, του Κολωνού και του Πλάτωνα. Όποιος μάλιστα αποκαλούσε τους
παίκτες του ΡΟΥΦ ρουφιάνους έτρωγε ξύλο από τα καλόπαιδα της περιοχής.

Ως τεχνικός του ιστορικού Ρουφ, ο εμβληματικός μετρ των πάγκων στις χαμηλότερες κατηγορίες
είχε ένα πάγιο αίτημα προς τη διοίκηση.

Πριν από κρίσιμα παιχνίδια να συγκεντρώνεται όλη η ομάδα σε κάποιο μαγειρείο και να γευματίζει
μέσα σε οικογενειακή ατμόσφαιρα.

Ενόψει λοιπόν καθοριστικού αγώνα ο ίδιος και οι παίκτες του έχουν μαζευτεί σε οινομαγειρείο των
Κάτω Πετραλώνων για ν’ αναλύσουν το πώς θ’ αγωνιστούν οι ίδιοι και ο αντίπαλος.

Όση ώρα ο κόουτς έχει ξεκινήσει τη θεωρία, η μυρωδιά από τους κεφτέδες που τηγανίζονται έχει
σπάσει ήδη τη μύτη των ποδοσφαιριστών.

Κι όταν πια φτάνουν στο τραπέζι ‐αντί να σταματήσει για να φάνε‐ τον ακούν να κάνει το αμίμητο:

Ζητά λαδόκολλες, τις απλώνει στο τραπέζι και τοποθετεί τους κεφτέδες σε σχηματισμό ενδεκάδας

Όπως είναι λογικό, την ώρα που δίδασκε τακτική κανείς δεν μπορούσε να τον προσέξει. Άπαντες
είχαν το νου στους κεφτέδες.

Και όταν κάποιος δεν άντεξε και τσίμπησε έναν στα μουλωχτά, ήρθε η ιστορική έκρηξη του
Τακούνα:

“Ρε ‘σεις, κάποιος μου έφαγε τον σέντερ μπακ”!

Όταν τελείωσε η έκρηξη γέλιου που ακολούθησε στο τραπέζι, ο Τακούνας ήταν έτοιμος να
συνεχίσει. Με απελπισία ωστόσο διαπίστωσε ότι έλειπαν πλέον δυο ακόμα κεφτέδες.

Τους είχε “καβατζώσει “ ο Νίκος Αλέφαντος που έπαιζε στην ομάδα του Τακούνα!

Ο Τακουνας έμεινε με 8 παίκτες και στον Αλέφαντο έμεινε ο μύθος πως ήταν ο πρώτος διδάξας
τακτικής ποδοσφαίρου με μυρωδάτα και λαχταριστά κεφτεδάκια!
Παρακάτω βλέπουμε τον Νικόλα να διδάσκει τακτική σε πράσινη τσόχα που είναι και το σωστό ενώ
από τα χρώματα οι παίκτες μοιάζουν να είναι του Ολυμπιακού.
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΡΤΟΥΝΗ, ΤΟΝ ΜΕΣΙ, ΤΟΝ ΡΟΝΑΛΝΤΟ, ΤΟΝ ΙΜΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΙΜΕΟΝΕ
Σε δημοσίευμα τον Απρίλη το 2016 μετα από αγώνες Champions League o Αλέφαντος έκανε
συγκλονιστικές δηλώσεις στο Sportdog

Όποιοι ακούν Αλέφαντο τις περισσότερες φορές κερδίζουν. Είδατε τι έγινε στα ματς του Τσάμπιονς
Λιγκ. Όταν εγώ είχα αρχίσει να μιλάω για Ατλέτικο και Σιμεόνε, ουδείς μιλούσε στην Ελλάδα. Το
γνωρίζουν οι αναγνώστες της στήλης. Είχα πιάσει την έκρηξη αυτής της ομάδας προτού κάνει το
μπαμ και τη μάθουν όλοι. Ανέλυα τον Σιμεόνε όταν δεν τον έβλεπαν οι άλλοι. Και μετά
ακολούθησαν οι θρίαμβοι, πρωτάθλημα στην Ισπανία, τελικός Τσάμπιονς Λιγκ, τώρα ξεβράκωσε
την Μπαρτσελόνα και πάει στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ακόμα και μετά το πρώτο ματς, παρά τη νίκη της Μπαρτσελόνα, σας είπα στη στήλη: Δεν είναι
φαβορί η Μπαρτσελόνα, αν δεν έπαιρνε την αποβολή με τις εγκληματικές βλακείες του ο Τόρες στο
πρώτο ημίχρονο, όχι μόνο δεν θα νίκαγε η Μπαρτσελόνα, αλλά ούτε καν θα ισοφάριζε, δεν τραβάει
η Μπαρτσελόνα. Αντιθέτως ο Σιμεόνε έχει φτιάξει ομαδάρα.

Αυτό που εκτιμάω στην Ατλέτικο είναι ότι ο Σιμεόνε δεν παίρνει αργούς παίκτες. Θέλει γρήγορους
κι ας έχουν τεχνική του 8. Και την έχει πλάσει αυτήν την ομάδα όχι με κατοχή πάσα‐πάσα‐πάσα,
αλλά με έμφαση στην άμυνα και σε χτυπάω ταχύτατα στην κόντρα εκεί που σε πονάει. Μέχρι και τα
σέντερ μπακ της Ατλέτικο βγήκαν γρήγορα στην κόντρα. Παίκτες με αντοχή, παίκτες με ταχύτητα,
παίκτες με φοβερές αλληλοκαλύψεις, και όχι 4‐3‐3, αλλά καθαρό 4‐4‐2 εκπληκτικά διδαγμένο.

Αργές επαναφορές η Μπαρτσελόνα, ενώ η Ατλέτικο σούπερ γρήγορη, βολίδες όταν χάνουν την
μπάλα. Κλείνει τους χώρους ο Σιμεόνε.

Σε δραματική κατάσταση ο Μέσι, περπατάει. Έφυγε από τη θέση του φορ που μεγαλουργούσε και
τώρα περπατάει στο κέντρο, να κάνει καμιά πασούλα, αποφεύγει τις προσωπικές ενέργειες. Δεν
ξέρω αν έχει πρόβλημα με τα οικονομικά ή αν έχει αδειάσει από δυνάμεις. Είναι όμως μέρα με
νύχτα σε σύγκριση με τον παικταρά στον οποίο εγώ πάντα είχα αδυναμία σε σχέση με τον Μέσι, το
γνωρίζετε αυτό, μιλάω για τον Ρονάλντο.

Αυτός είναι ο μεγάλος παικταράς που τα έχει όλα. Αυτός είναι από τους μεγαλύτερους παίκτες
που έβγαλε ποτέ το παγκόσμια ποδόσφαιρο σε όλη του την ιστορία. Τα έχει όλα, μέχρι και
κεφαλιά με τρομερό άλμα, στέκεται στον αέρα. Δεν είναι μόνο το εκπληκτικό ταλέντο του που
τον κρατάει τόσα χρόνια στην κορυφή, τον θυμάμαι από τη Σπόρτινγκ και από το ξεκίνημά του
στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είναι και η τρομερή δουλειά που έχει ρίξει. Έχει δουλέψει πολύ
αυτό το παιδί και αφήστε τους άλλους να λένε για τον χαρακτήρα του. Μια χαρά είναι ο
χαρακτήρας του, είναι εγωιστής και νικητής και σούπερ επαγγελματίας.

Έχει φτιάξει ένα κορμί εκπληκτικό, ένα σώμα άγαλμα. Μου θυμίζει το κορμί που είχε ο Πελέ όταν
μεγαλουργούσε. Θέλει να είναι ο πρώτος, θέλει να γράψει ιστορία, και δεν είναι μόνο ότι το
θέλει, έχει και τα προσόντα.

Τον βλέπεις τον Ρονάλντο απ΄ τα μάτια, πώς μπαίνει μέσα στο γήπεδο, έχει ένα ύφος "εγώ θα σας
γαμήσω, δεν πάει να είστε 80.000 στις εξέδρες". Ενώ βλέπεις τον Νεϊμάρ να κατεβαίνει απ΄ το
πούλμαν και να έχει 5 μεγάφωνα στα αυτιά ακούγοντας μουσική. Ανθρωπάκι. Άλλη πάστα παίκτη
και νικητή ο Ρονάλντο. Αυτός τράβηξε τη Ρεάλ από το χέρι. Αν δεν ήταν αυτός, δύσκολα θα πέρναγε
η Ρεάλ. Δεν πείθει και πολύ αυτή η Ρεάλ, τόσα εκατομμύρια ρε Μπέιλ δεν μπορείς να σκοράρεις;

Η Μπάγερν είχα πει ότι είναι το φαβορί παρ΄ ότι δεν με εντυπωσιάζει. Πέρασε λοιπόν χωρίς να
εντυπωσιάσει πάλι. Με Μήτρογλου και Ζόνας η Μπενφίκα θα μπορούσε να την αποκλείσει.

Η Σίτι με την Παρί, έλα μωρέ με την Παρί, έβλεπα γαλλικό πρωτάθλημα και όποτε έπαιζε η Παρί το
άλλαζα μετά από ένα τέταρτο. Παρ΄ ότι το πήρε με πολλούς βαθμούς διαφορά, έβλεπα περπατιστό
ποδόσφαιρο. Έχει καλούς παίκτες αλλά και πολυδιαφημισμένους. Αυτός ο Ιμπραϊμοβιτς
περπατάει!

Και να σας πω κάτι; Τι Παστόρε και δεκάδες εκατομμυρίων, ο Φορτούνης θέλει 5 Παστόρε! Διότι
είναι πολύ πιο γρήγορος.

Σας το ξαναλέω, ο Φορτούνης αυτή τη στιγμή είναι καλύτερος από τον Οζίλ στην Άρσεναλ,
καλύτερος από τον Όσκαρ στην Τσέλσι, καλύτερος από τον Παστόρε στην Παρί, ο Φορτούνης αν
έχουν μάτια οι μεγάλες ομάδες, θα μπορούσε να παίξει εκεί. Διότι δεν είναι μόνο παικταράς με
επινοήσεις, με ασίστ, με φοβερά πόδια, με γκολ, αλλά έχει κάτι που κάνει τη διαφορά: Είναι
ταχύτατος, είναι θυελλώδης. Δείτε τον σαπάκια τον Παστόρε στην Παρί και πείτε μου τι έχει να
ζηλέψει ο δικός μας.

Και δεν τα λέω αυτά επειδή είναι Έλληνας. Σε καμία εκτίμηση δεν έχω τους Έλληνες
ποδοσφαιριστές. Αυτός όμως είναι κάτι το ξεχωριστό. Εγώ όταν έβριζαν όλοι τον Ρανιέρι, έβριζα
όχι μόνο τον Ρανιέρι αλλά και τους Έλληνες παίκτες! Έλεγα ότι για τα χάλια της Εθνικής δεν
φταίει μόνο ο Ρανιέρι αλλά και οι Έλληνες ποδοσφαιριστές που είναι της πλάκας. Δεν τα λέω
λοιπόν αυτά για τον Φορτούνη επειδή είναι Έλληνας. Τα λέω επειδή πραγματικά τον πιστεύω ότι
μπορεί να παίξει σε πολύ μεγάλη ομάδα.

ΑΧ ΡΕ ΑΛΕΦΑΝΤΕ ΝΑ ΖΟΥΣΕΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΣ ΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΦΟΡΤΟΥΝΗ

Ο Φορτούνης με τον Μίτσελ που τον έκανε πάλι αρχηγό το 2023 και έσωσε την ομάδα
Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
Για τον ΑΝΔΡΕΑ και το ΠΑΣΟΚ

Ο αγαπημένος πολιτικός ηγέτης του Νίκου Αλέφαντου ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και δεν
έκρυβε. Αντιθέτως το έλεγε σε κάθε ευκαιρία.

Μια από αυτές ήταν σε συνέντευξη που έδωσε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου λέγοντας με τον δικό
του ξεχωριστό τρόπο.

“Ξεκάθαρα πράγματα εγώ είμαι Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτόν ονειρευόμουνα και αυτόν ήθελα”
είχε πει.

Με ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας ο Νίκος Αλέφαντος έφυγε από τη ζωή στις 23 Ιουνίου, την
ίδια μέρα που απεβίωσε πριν 24 χρόνια ο ιστορικός ηγέτης του ΠΑΣΟΚ, για να τον συναντήσει εκεί
ψηλά!

Ο ένας στην πολιτική και ο άλλος στο γήπεδο ήταν πραγματικοί ηγέτες που δεν κώλωναν ποτέ.

Για τον Γιώργο Παπανδρέου είχε πει πως “έλεγε λεφτά υπάρχουν και όταν ανέβηκε σχόλασε, θα
ψάχνει την ψήφο του. Δεν τραβάει. Είναι Γ΄ Εθνική” και πράγματι έτσι έγινε, ούτε στην Βουλή
μπήκε με το δικό του Κόμμα αλλα ούτε εκλέχτηκε ξανα αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ μετα το φευγιό της
Φώφης.

Για την Φώφη Γεννηματά πρόσθεσε ότι “διαλύσανε. Δεν είναι το ΠΑΣΟΚ το δικό μας. Πήρε ένα
μεγάλο συγκρότημα του Ανδρέα και όταν να αναπληρώσεις έναν μεγάλο προπονητή και είσαι τόσο
πίσω σβήνεις.”

Που να ήξερε ότι η κακομοίρα η Φώφη θα έσβηνε τόσο σύντομα από Καρκίνο..

Για Άδωνι

“Εγώ αν ήμουν ξέρεις ποιον θα έβγαζα; Στα ίσα θα το πω. Στα ίσια ρε, ένας είναι ρε που θα του
μιλήσεις και θα προσέξει. Βιβλία πούλαγε στα Εξάρχεια. Ο Άδωνις ο Γεωργιάδης. Αυτός είναι ρε
μέσα από τη ζωή. Θα πας μέσα να του χτυπήσεις την πόρτα, να του πεις έλα εδώ ρε. Θα σου
μιλήσει, θα σου κάνει. Οι άλλοι… τον υποστηρίζει το ένα τζάκι, τον υποστηρίζει το άλλο τζάκι, ο
άλλος θα πάει εδώ. Αυτός είναι, από το πεζοδρόμιο. Έλα μέσα ρε, και αν δεν κάνει σε τρεις, πέντε
μήνες να φύγει. Αυτός είναι μαχητής”, είπε ο Νίκος Αλέφαντος.

Βιοπαλαιστής αυτός, πρώην βιοπαλαιστής και ο Άδωνις να κάτι που τους ένωνε ψυχικά

Η τοποθέτηση του πρώην προπονητή δεν έμεινε ασχολίαστη από τον Άδωνι Γεωργιάδη που τον
ευχαρίστησε δημόσια, μέσω Twitter.

“Ο Νίκος Αλέφαντος στηρίζει την υποψηφιότητά μου φανερά και δυνατά. Ευχαριστώ”.

Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ τα χώνει στον ΠΑΥΛΟ ΠΟΛΑΚΗ σε εκπομπή του Γρήγορη Αρναούτογλου.

“Κεσκεσέ Μπολάκης; Είμαι πρωταθλητής Ελλάδος στην πυγμαχία, θα τον έριχνα κάτω τον
Μπολάκη”. Απολαυστικός για τον πρώην υπουργό Υγείας ο Νίκος Αλέφαντος όταν ο Αρναούτογλου
του επισήμανε πως ο Πολάκης είναι θηρίο 1,95 υπονοώντας ότι θα είναι δύσκολο να τον νικήσει.

“Ο Πολάκης; Να φύγει γρήγορα και να μην ξανάρθει γιατί πάει κόντρα όλο το σύμπαν. Τι είναι
μαγκιές μεσ’ τη Βουλή να σηκώνεσαι εδώ. Τι να πλακωθείς να΄ ναι και κανένας να πλακωθείς τι
νομίζει; Επειδή είσαι ψηλός; Δε μαρέσει τέτοιος τύπος τώρα, πας εδώ πας εκεί, κοίταξε το
φουκαρά. Αν σε έβριζε στο δρόμο ο Πολάκης, αν περπατούσες στο δρόμο και σου έλεγε γιατί μου
τάπες αυτά και σ έβριζε. Θα τον πλάκωνα. Θα τον πλάκωνες; Ουυυ θα όρμαγα. Επι τόπου μωρέ,
μην ψάχνεις να βρεις τώρα. Είναι 1,95. Φέρε γάντια τώρα να δεις τι Αλέφαντος είμαι. Πρωταθλητής
Ελλάδος είμαι στη πυγμαχία ρε. Φέρε ένα σάκο δω, και άμα δε φεύγουνε τα χέρια φοβερά ωραία
παπ τέρμα παπ τέρμα από κάτω από πάνω ότι θες ότι θες έλα, έλα τώρα Πολάκης; Έλα με Αλέφαντο
να δεις τι θα πάθεις. Και άμα δεν τον φτάνεις; Τι σε νοιάζει εσένα μια δυο. Πάλι μια δυο, σοβαρά
μιλάς; Ασε με τώρα ρε.

Ποιος Πολάκης τώρα ρε;”

Ο Αλέφαντος παίρνει στάση του μποξ προστατεύοντας το κεφάλι του

Οφείλω να πω έχοντας υπάρξει και εγώ στα νιάτα μου αθλητής πολεμικών τεχνών πως ο Αλέφαντος
σε μεγάλη ηλικία δείχνει φοβερή ευλυγισία και ταχύτητα, δείχνει πως πραγματικά τόχε το ξύλο.

ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟΣ ΣΕ ΤΣΙΠΡΑ, ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ

Ο, Νίκος Αλέφαντος, αναλύει την οικονομική διαπραγμάτευση και καταφέρεται εναντίον των
κόκκινων γραμμών Σκουρλέτη ‐ Λαφαζάνη.

“Ένα και ένα κάνουν δύο, Αλέφαντος. Κύριε Τσίπρα σε ψήφισε ο κόσμος. Το παραμύθι κόκκινες
γραμμές άστο. Τις κόκκινες γραμμές να τις βάζεις, έχω λεφτά να πληρώσω τον συνταξιούχο; Έχεις ή
δεν έχεις;”.

“Κόκκινες γραμμές, Λαφαζάνη, Σκουρλέτη, σπίτι σου να τις βάζεις. Εκεί λοιπόν, αν τις βάλεις σπίτι
σου, πες στον Πούτιν να σας δώσει 4 δισ. Να τελειώνουμε. Όχι τώρα μας δουλεύετε έχουμε
κόκκινες γραμμές και πάμε λέει και κάνουμε διαπραγμάτευση”.

Με συγχωρείς, μαλάκες είναι οι άλλοι; Θα σου πουν οι άλλοι έλα. Δηλαδή χρωστάω εγώ λεφτά και
θα του πω εγώ του άλλου δώσε μου; Θα μου πει δώσε κάνα πενηντάρικο, κάνα κατοστάρικο. Κάνε
δημοψήφισμα και θα σου πω εγώ εσένα τώρα έξι εκατομμύρια Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί. Έτσι
που θα πας θα την πατήσεις. Μη τους ακούς Τσίπρα. Προχώρα».
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΣΑΜΑΡΑ ΓΙΑ DEBATE ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΣΙΠΡΑ

Όταν ο Σαμαράς κρυβόταν και αρνιόταν πεισματικά να συμμετάσχει σε debate με τον Τσίπρα το
2015 , ο Νίκος Αλέφαντος τα έλεγε όπως θα το λέγαμε όλοι εμείς, στις παρέες μας.

“Τώρα κλαίτε εεεε;

Έχεις προσωπικότητα; ΝΤΙΜΠΕΪ ΡΕ. ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΡΕ

φέρτε μου εμένα τον Μουρινιο, 10 προπονητές να κάνουμε ντιμπει να ανταλλάξουμε απόψεις, να
φουλάρω. Ποιον θες όποιον γουστάρεις. Δεν κωλώνω, αυτά έχω, αυτά θα πω, θα πει και ο άλλος
θα αποφασίσει ο κόσμος.

ΤΙ ΚΩΛΩΝΕΙΣ ΡΕ ΣΑΜΑΡΑ ΝΤΙΜΠΕΙ; ΤΙ ΚΩΛΩΝΕΙΣ ΡΕ; ΝΤΙΜΠΕΙ ΡΕ, ΦΟΒΑΣΑΙ ΕΕΕΕ; ΝΑ ΒΓΕΙΣ
ΝΤΙΜΠΕΙ. ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΘΑ ΒΓΕΙΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΤΙΜΠΕΙ

ΝΤΙΜΠΕΙ ΡΕ !!”

ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ

“ΚΕΣΚΕΣΕ ΠΟΤΑΜΙ ΡΕ, ΚΕΣΚΕΣΕ ΤΕΛΕΙΑ;

Βγαίνει ο Απόστολος Γκλετσος είμαι στην ΤΕΛΕΙΑ ρε, ποια ΤΕΛΕΙΑ βάλτη στο… άκου ΤΕΛΕΙΑ

Ποτάμι λέει ο άλλος, με ένα σακίδιο στη πλάτη, φιλοσοφία “

ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

“Ο άλλος βγάζει τα χαράτσια, όταν βάραγες ρε Βενιζέλο τα χαράτσια το ξέσκισες το λαό, όταν
έβαζες τον ΕΝΦΙΑ τον ξέσκισες, τώρα κλαίτε εεεε; Λοιπόν έχεις προσωπικότητα; ΝΤΙΜΠΕΙ ΡΕ”

ΑΝΑΦΟΡΑ του ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ στον ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, την ΦΩΦΗ, την ΝΤΟΡΑ και την ΜΕΡΚΕΛ
στην τελευταία του συνέντευξη.

Η τελευταία συνέντευξη του Νικόλα έγινε στις 25 Νοέμβριου 2019 από τους Betardes Guest

Σε ερώτηση των δημοσιογράφων

Να γυρίσουμε λίγο στα πολιτικά, τι στηρίζεις αυτήν την εποχή;

“Εγώ αυτή τη στιγμή κοιτάω πάντα τους καλούς. Ο Μητσοτάκης κάνει πολύ καλά. Πολύ καλά τι να
λέμε, να κάτσουμε τώρα να λέμε έλα Τσίπρα; Δεν έκανες ρε Τσίπρα, κυβέρνηση ήσουνα, κάνε,
Μητσοτάκης κάνει τόσα. Πάει καλά, μακάρι να κάνει να ωφεληθεί ο κόσμος να προχωρήσουμε.”

Την Φώφη την Γεννηματά πως την βλέπετε;

“Η Φώφη η Γεννηματά να πάει να φτιάξει κανένα φαγητό στο σπίτι να φάει ο άντρας της.”

Δηλαδή οι γυναίκες δεν πρέπει να είναι στην πολιτική ρε coach;

“Τίποτα ξέχασε τα, ποτέ δεν πρέπει να βγει πολιτικός γυναίκα.”

Η Ντόρα Μπακογιάννη δεν θα έκανε για πρωθυπουργός;

“Όχι με τίποτα, τίποτα ποτέ, δεν κάνουν”

Γιατί δεν θα έπρεπε να είναι πρωθυπουργός γυναίκα, η Μέρκελ δεν είναι καλή;
“Η Μέρκελ είναι πολύ καλή, για αυτό κάθεται, δεν μπορεί τώρα να κάνεις την γκόμενα και να
ανέβεις να’σαι πρωθυπουργός. Δε γουστάρει ο άλλος, τη γκόμενα θα μας κάνεις;”

Είναι εμφανές πως ο Αλέφαντος δεν πίστευε πως οι Γυναίκες έχουν ηγετικά προσόντα να
κρατήσουν το τιμόνι της χώρας αλλα έκανε εξαίρεση στην περίπτωση της Μέρκελ που για πολλά
χρόνια απέδειξε πως μπορούσε.

Σε συνέντευξη του στον ΑΝΤ μετα την ήττα απο την Τουρκία με 1‐4 με τον Ρεχάγκελ στο τιμόνι
ανέδειξε τον καλύτερο και τον χειρότερο υφυπουργό αθλητισμού ενώ ψέγει και τον Ρεχάγκελ που
άλλαξε το σύστημα σε 4‐3‐3 .

“Μπορώ να πω καθαρά πλέον ότι ο κύριος Λιανής ήταν ο μεγαλύτερος υφυπουργός που πέρασε
ποτέ από το Ελληνικό Ποδόσφαιρο. Τέρμα και πάντα.”

Στο πάνελ βρισκόταν και ο Γιάννης Μανώλης της ΝΔ με τον οποίο είχε αντιπαράθεση επειδή
ανέδειξε τον κύριο Λιανή του ΠΑΣΟΚ ως καλύτερο.

Δεν υπάρχει υφυπουργός αθλητισμού, δεν είναι τώρα ο Ορφανός τώρα να ασχολείται, είναι
άσχετος, άσχετος και τα διέλυσε όλα ο κύριος Ορφανός. Προχωρήστε γιατί δεν πάτε καλά τα
διέλυσε, αστό το ΠΑΣΟΚ το ένα και το άλλο. Τα σωστά τα λέμε, έχει διαλύσει ο Ορφανός όλο το
Ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ‘χει διαλύσει χωνευτέ το.

Και συνέχισε ο Γιάννης Μανώλης, όχι όταν είναι ΠΑΣΟΚ κερδίζουμε και όταν είναι κυβέρνηση, αυτά
είναι τρελά. Τον τάραξε ο Νίκολας τον Μανώλη.
ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΖΗΜΑ

Ο Δημήτρης Τζήμας ήταν μια ιδιάζουσα θα έλεγα γραφική μορφή ανθρώπου που πίστευε πως
κατείχε το τόπι καλυτέρα από τους Έλληνες προπονητές της εποχής του.

Το 1968 ήταν από τους πρώτους σπουδαστές της νεοϊδρυθείσας σχολής προπονητών.

Είχε μεγάλη κάψα με το προπονητηλίκι και για αυτό ταξίδεψε μέχρι την Αγγλία για επιμορφωτικά
σεμινάρια. Μετά την επιστροφή του η φήμη του Τζήμα εξαπλώθηκε. Με το δίπλωμα στα χέρια, η
άποψή του είχε μεγαλύτερη πειθώ μεταξύ των οπαδών. Μιλούσε για νέα συστήματα, νέους
τρόπους εκγύμνασης των αθλητών, νέες τακτικές και νέα προσέγγιση του αθλήματος.

“Τι έχετε να πείτε για τα χάλια του ελληνικού ποδοσφαίρου;” ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι. “Ότι
έχω να πω, θα το πω στον πρωθυπουργό”, απαντούσε ο Τζήμας με στόμφο.

Παρά το γεγονός ότι ο Τζήμας δεν υπήρξε πρώτος προπονητής ομάδας στην Α” Εθνική, υπήρξε
στενός συνεργάτης του θρυλικού κόουτς Βίκτορ Μπάκιγχαμ, που έγραψε τη δική του ξεχωριστή
ιστορία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ο Μπάκιγχαμ ήταν αυτός που «έβγαλε» τον Κρόιφ από τις
ακαδημίες του Άγιαξ και είχε ως σκάουτερ τον Τζήμα, όταν ανέλαβε τον Εθνικό Πειραιώς το 1968.
Δύο χρόνια μετά – είναι η μοναδική περίπτωση στην Ελλάδα – έφυγε από τον Εθνικό Πειραιώς για
να προπονήσει την Μπαρτσελόνα. Αρκετά χρόνια αργότερα ο Τζήμας βρέθηκε στο πλευρό του
επίσης μεγάλου προπονητή Πάνου Μάρκοβιτς, όταν ηγούνταν του Πανιωνίου. Ο Τζήμας είχε ήδη
δύο «παράσημα» που ακόμη και σήμερα θα τα ζήλευαν πολλοί προπονητές.

Στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 ο Τζήμας άλλαξε στέκι. Από τα επαναστατημένα Εξάρχεια και τις
επιχειρήσεις Αρετή, βρέθηκε στο κοσμοπολίτικο Κολωνάκι. Νέα έδρα του το «Νούφαρο», όπου
καθημερινά μέχρι τα ξημερώματα την έβγαζε με αναλύσεις και καφεδάκι. Ομάδα όμως δεν είχε και
έτσι γνωστοί και φίλοι του ζητούσαν εξηγήσεις. Για τον Τζήμα σημαντικό ρόλο έπαιζαν οι ρουφιάνοι
και οι άσχετοι που ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο.

‐ Πάλι χωρίς ομάδα;

‐ Οι ρουφιάνοι ρε γαμώτο…

‐ Μήπως έχεις μεγάλες απαιτήσεις;

‐ Φυσικά και έχω αφού έχω τόσα διπλώματα και πρεστίζ, θέλω δύο δις δρχ. το χρόνο, διαφημίσεις
δικές μου, δύο καλούς βοηθούς και έναν καλό γυμναστή

‐ Είσαι υπερβολικός
‐ Καθόλου, με την επιμόρφωση που έχω, ξέρω από μπάλα όσο λίγοι, απαντούσε ο Τζιμ.

Με αυτά που έλεγε και έκανε τον είχαν πάρει στο μεζέ για τις τραβηγμένες δηλώσεις του.

Όταν πήγαινε στο γήπεδο να παρακολουθήσει αγώνες, οι φίλαθλοι σηκώνονταν από τις θέσεις τους
και τον αποθέωναν. Κατά τη διάρκεια των αγώνων όμως ακούγονταν από τα μεγάφωνα:
“Παρακαλείται ο ηλεκτρολόγος Τζίμης Τζήμας να έρθει στη θύρα τάδε επειδή παρουσιάστηκε
βλάβη”. Κάπου έχω ακούσει πως την κασκαρίκα του την είχε κάνει ο Αλέφαντος αλλα δεν μπορώ να
ορκιστώ. Οι οπαδοί πέθαναν στο γέλιο. Ο Τζήμας υπήρξε μια από τις πιο ωραίες φιγούρες της
Αθήνας. Και ας δέχθηκε πολλά άδικα χτυπήματα από τους «ειδήμονες» του ποδοσφαίρου. Το
πάθος του για τη μπάλα ήταν ανεπανάληπτο. Ακόμη και στα σκυλιά του έδινε ονόματα δοξασμένων
ποδοσφαιριστών, όπως π.χ. του Κρόιφ.

Ο Δημήτρης Τζήμας, μαζί με τον Αλέφαντο «πήδαγαν τις μάντρες» σε διάφορες χώρες του
εξωτερικού για να δουν από κοντά μεγάλους ξένους προπονητές, όπως τον Χάπελ. Του είχε ζητήσει
ο Αλέφαντος να πάει μαζί του γιατί ο Τζήμας κατείχε ξένες γλώσσες.

Είχε πει ο Νικόλας

Το 1974 όμως οι δύο άνδρες μάλωσαν και ήρθαν στα χέρια, παραμονή του αγώνα των Εθνικών
ομάδων Γερμανίας και Σουηδίας.

‐Άσε ρε Αλέφαντε που σου έμαθα μπάλα και μου κάνεις και το δάσκαλο ‐ Τον κακό σου τον καιρό
ψώνιο

‐ Εγώ ψώνιο επειδή ο Μίλερ δεν μπορεί να βάλει γκολ;

‐ Ψωνάρα είσαι ρε Τζήμα γιατί δεν μπορείς να δεις το σύνολο που κεντάει.
‐ Φταίω εγώ ρε Αλέφαντε που σε πήρα μαζί μου σε Γερμανία και Αγγλία να επιμορφωθείς

‐ Τώρα θα σε “επιμορφώσω” και γω…

Ο Αλέφαντος που κάποτε είχε αποκαλέσει τον εαυτό του γορίλα, σιγά μην καθόταν να κοιτάει τον
Τζήμα να του την λέει. Με μια κίνηση που θα ζήλευε και ο Καρπόζηλος ο Νικόλας έκανε
κεφαλοκλείδωμα στον Τζήμα και αν δεν τους χώριζαν οι πιο ψύχραιμοι ο Τζήμας θα είχε κάνει
επίσκεψη στο κοντινότερο νοσοκομείο.

Εδώ που τα λέμε ο Αλέφας είχε δίκιο, η Γερμάνια ήταν η καλύτερη Εθνική Ομάδα ποδοσφαίρου της
εποχής.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ, προτερήματα και αδυναμίες – από βίντεο του Ραπτόπουλου

Δοτικός. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ δοτικός με τις ιδιαιτερότητες που είχε – Τάκης Γιαννόπουλος
παίκτης του στην Παναχαϊκή

Φιλομαθής. «Τον θυμάμαι απο μικρός, να φεύγει πάντα με το κόκκινο μπλουζάκι και να δουλεύει
μέχρι αργά απλώνοντας χαρτόνια και συστήματα, να ζωγραφίζει, να κάνει αναλύσεις” είπε, ενώ
όπως είπε οι γνωστές εκρήξεις του, μέσα στο σπίτι γίνονταν για λόγους ενθουσιασμού. Μας έλεγε
να μην σταματάμε να μαθαίνουμε ποτέ, είπε ο Τάσος Αλέφαντος ο γιος του Νίκου.»

Σούλης Παπαδόπουλος παίκτης του Αλέφαντου στην Προοδευτική και προπονητής «Αν δεν τον
έχεις ζήσει δεν ξέρεις τίποτα για αυτόν. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ αγαπητός ένας άνθρωπος που
είχε τον δικό του τρόπο να σου λέει ορισμένα πράγματα και ιδιαίτερα για το ποδόσφαιρο, ήταν
ένας άνθρωπος που ζούσε για το ποδόσφαιρο και την προπονητική, ένας άνθρωπος που θα μείνει
στην ιστορία, για την εποχή του ήταν πολύ μπροστά»

Μελετηρός αλλα και προληπτικός. Έπαιζε ο Άρης με τον Εθνικό Αστέρα ομάδα που προπονούσε ο
Αλέφαντος. Του στείλανε λουλούδια αλλα τα΄στειλε πίσω λέγοντας πως τα λουλούδια είναι για
τους πεθαμένους πως είναι γρουσουζιά. Είχε ένα χάρτη με τους παίκτες και το πως παίζουν οι
ομάδες και τον μελέταγε. Εξηγούσε στον Ραφτόπουλο πως θα πιάσει τον κάθε παίκτη. Τον Κουτση
να τον πιάσω ρωτάει ο Αλέφαντος στο Ραφτόπουλο Τι να τον πιάσεις βάζει ένα γκολ στα 3 χρόνια
του λέει αυτός. Σπάει ο διάολος το πόδι, ο Κουτσής βάζει 2 γκολ και ο Άρης κερδίζει 4‐2 τον Εθνικό
Αστέρα. Τον έπαιρνα τηλέφωνο ένα μήνα και δεν το σήκωνε. Ρε κολόπαιδο μου την έκανε ο
Κουτσης και δεν με ενημέρωσες; Τα μελέταγε όλα – Ραφτόπουλος Δημοσιογράφος

Δεν ήταν καθόλου φιλοχρήματος. Αν του’ λεγες να πάρεις μισό εκατομμύριο να χάσεις το
πρωτάθλημα η να πάρεις το πρωτάθλημα και να πεθάνεις φτωχός απένταρος. Ξέρεις τι θα σου’
λέγε; Να το’ παιρνα. Πάντα έδινε πουρμπουάρ στο δρόμο, Είχε ένα Autobianchi Abarth και μετα
ένα Seicento. Πηγαίναμε σε ένα βενζινάδικο, βάλε 8 Ευρώ ρε γίγαντα του έλεγε, κράτα τα δυο. Μια
φορά μετα την προπόνηση με ρωτά που θα πας ρε Κωστάκη, του λέω στα Βόρεια προάστια εκεί
είναι η οικογένεια. Πάρε ένα δεκάρικο μου λέει να πάρεις ένα ταξί. Παίρνω το δεκάρικο αφού του
είπα 5 φορές δεν θέλω να το πάρω. Πάρε το δεκάρικο. Λέω δε θέλω ρε να με δώσεις δεκάρικο.
Πάρε το δεκάρικο. Την τρίτη φορά άρχισε να αγριεύει και λέω κάτσε μη μου κάτσει κανένα
μπουνίδι με το ζόρι. Περιμένω το ταξί και για κακή μου τύχη τι γίνεται. Ο βλάκας δεν παρατηρώ
πως δέκα μέτρα ποιο εκεί είναι η στάση του Λεωφορείου. Βλέπει αυτός απ’ τον καθρέπτη ότι εγώ
κάθομαι κοντά στη στάση του Λεωφορείου. Περιμένω εγώ να βρω κάνα ταξί, κάνει αναστροφή, του
λέω τι έγινε. Ρε κολόπαιδο πας να μου φας το δεκάρικο; Θα σε πλακώσω– Κώστας Ραπτόπουλος
Δημοσιογράφος

Όλοι έχουνε πει, όλοι ξέρουμε τι πραγματικά ήτανε. Ήταν ένας άνθρωπος τίμιος πάνω απ ’όλα,
αρσενικός, αυθεντικός, είχε τον δικό του τρόπο, για αυτούς που τον ζουν πραγματικά και τον
είχανε ζήσει πάρα πολύ κοντά, εγώ είχα άλλη σχέση, ιδιαίτερη σχέση λόγω του πατέρα μου επειδή
γνωριζόντουσαν, και για αυτό το λόγο με πήρε μετα και με πήγε στην Παναχαϊκή. Μου στοίχησε
πάρα πολύ αυτό το πράγμα, τον είχα σαν δεύτερο πατέρα μου ήτανε δάσκαλος, όλα αυτά τα
χρόνια προσπάθησε να με βελτιώσει σαν ποδοσφαιριστή χρωστάω πολλά σε αυτόνανε, και γενικά
ήταν ένας άνθρωπος πολύ δοτικός με τις ιδιαιτερότητες που είχε‐ Τάκης Γιαννόπουλος
ποδοσφαιριστής Παναχαϊκής και Αλέφαντου το 2000.
Έχεις πάρει κάποια στοιχεία ρωτά ο Γιάννης Καρατζαφέρης; Πάντα μας αρέσανε οι ταχυδυναμικοί
ποδοσφαιριστές, οι γρήγοροι οι aggressive. Τους αργούς δεν τους μπορούσε μπαίνει σφήνα ο
Ραπτόπουλος. Είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τους γρήγορους

Προσωποποιούσε ένα γρήγορο ποδοσφαιριστή τον Αλβανίδη με το μικρό γρήγορο αυτοκινητάκι

του το Abarth, λέγοντας έχω ένα φυσέκι, ένα Autobianchi Abarth μιλώντας για τον Αλβανίδη.

Εγώ δεν πίστευα ότι ο Αλέφαντος θα φύγει από καρδιά, γιατί έχουμε γυμναστεί μαζί, και τον
έβλεπα, το τζογκιν του, τους κοιλιακούς του, με μάθαινε πριν 15 χρόνια πυγμαχία στον Αρδηττό, και
είχε μια υπομονή. Έτσι το χέρι, έτσι το χέρι. – Κώστας Ραπτόπουλος

Γιώργος Χελάκης. Μαζί με τον Νίκο Αλέφαντο φεύγει μια εποχή που την προλάβαμε και εμείς που
μεγαλώσαμε στο 1970 τόνισε λέγοντας πως τα λόγια και η κίνηση του του θύμιζε τους απλούς
ανθρώπους του χωριού του. Όπως και να τι κάνουμε είναι μια εποχή που αντιλαμβανόμαστε το
ποδόσφαιρο με άλλους όρους, πολύ πιο αυθεντικούς, πολύ πιο λαϊκούς, με όρους φτώχιας. Δεν
πηγαίναμε στις ακαδημίες ούτε είχαμε δασκάλους ούτε personal trainers ήταν μια τελείως
διαφορετική εποχή. Τόνισε πως ο τελευταίος αυθεντικός εκφραστής αυτής της εποχής ήταν ο Νίκος
Αλέφαντος. Σφράγισε μια εποχή και την παίρνει μαζί του, εγώ θέλω να τον θυμάμαι έτσι.

Τώρα που το ακούω σκέφτομαι πως ναι, αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που αγαπώ και εγώ τον Νίκο
Αλέφαντο, μας θύμιζε τα παιδικά μας χρόνια και την αυθεντικότητα των πατεράδων μας και των
φίλων τους, όταν τον ακούς η τον διαβάζεις είναι λες και ρέει νεανικό αίμα στις φλέβες σου,
γεμίζεις και εσύ ενθουσιασμό και ορμητικότητα.

Ο Χελάκης τόνισε πως παρότι δεν συμφωνούσε με όλα όσα είπε η έκανε θα θυμάται τον Αλέφαντο
και την εποχή που σφράγισε με νοσταλγία, ταυτίζομαι πραγματικά μαζί του όπως ίσως και οι
περισσότεροι Έλληνες μεταξύ 40 και 80 χρονών.

Αντώνης Καρπετόπουλος συνοπτικά: Όλα ήταν μέρος του χαρακτήρα του Νικόλα, αν τον ήξερες
έπρεπε τρόπο τινά να ανέχεσαι κάποια πράγματα τα οποία έλεγε και τα οποία ήταν και αυτά
αυθεντικά και ειλικρινέστατα από την μεριά του αν και όχι εντελώς αλήθεια μερικές φορές. Η
μεγάλη παραδοξότητα του Αλέφαντου σε σχέση με πάρα πολλούς άλλους ήταν ότι ενώ έρχεται από
πάρα πολύ μακριά, αν θυμάμαι καλά έχει ξεκινήσει την προπονητική το 69 στον Αστέρα Εξαρχείων,
εγώ μάλιστα είχα παρουσιάσει και μια εκδήλωση του ΠΑΟ ΡΟΥΦ όπου δεν μπορείτε να
φανταστείτε τι έγινε όταν μπήκε ο Αλέφαντος. Ήταν άνθρωποι που κλαίγανε που τον θυμόντουσαν
προπονητή. Ενώ ερχόταν από τόσο μακριά ενώ θα μπορούσε να ισχυρίζεται ότι είναι φορέας μιας
άποψης και μιας αντίληψης ρομαντικής η οποία χάθηκε στο χρόνο πως ήταν εκπρόσωπος ενός
ποδοσφαίρου το οποίο είχε πολύ περισσότερο φανέλα, ρομαντισμό και αυθορμητισμό εντούτοις ο
Αλέφαντος ήθελε να είναι πάρα πολύ μοντέρνος μέχρι την τελευταία μέρα. Ο Αλέφαντος όχι απλά
παρακολουθούσε το ποδόσφαιρο φανατικά και μανιακά εκμοντερνίζοντας διαρκώς την άποψη του
αλλα πίστευε πραγματικά πως είναι ένας προπονητής του καιρού μας μέχρι την τελευταία στιγμή.

Κώστας Ραπτόπουλος συνοπτικά παίρνοντας την σκυτάλη από τον Καρπετ: Εγώ ξέρω την
οικογένεια. Μου είχε πει η κυρία Ρούλα (σύζυγος του Νικόλα) πως κάποια κομμάτια των
προπονήσεων που είχε παρακολουθήσει παλιά τα είχε σκίσει. Τον ρώτησες γιατί το έκανε ρώτησε ο
Ραπτόπουλος την κυρία Ρούλα. Τις πέταξα τις προπονήσεις γιατί αυτά περάσανε απάντησε ο
Αλέφαντος και πήγε στις επόμενες. Κράτησε όμως όλες τις προπονήσεις του Χάπελ θεωρώντας πως
αυτές είναι διαχρονικές μέσα στο ποδόσφαιρο.

Αντώνης Καρπετόπουλος συνοπτικά. Ο Αλέφαντος τέλειωσε την προπονητική το 2004. Αυτό που με
πειράζει είναι πως ο κόσμος δεν έχει εικόνα της δουλειάς του και ειδικά οι πιο νέοι που δεν τον
έχουν ζήσει σαν προπονητή. Ήταν μιας αντίληψης για το ποδόσφαιρο που ήταν συγκλονιστικά
μανιακή και συγκλονιστικά επαγγελματική. Ο Αλέφαντος είναι πιθανότατα ο πρώτος που κατάλαβε
πως πρέπει να έχει έναν ειδικό γυμναστή και να δουλεύει μαζί του. Ένα συνεργάτη που να έχει ένα
συγκεκριμένο ασκησιολόγιο.

Ραφτόπουλος συνοπτικά: Ένα ελάττωμα του ήταν ότι δεν εμπιστευόταν εύκολα κάποιον συνεργάτη
γιατί φοβότανε ήταν δύσκολος σε αυτό

Αντώνης Καρπετόπουλος συνοπτικά: Δεν ήταν ποτέ τελείως μόνος. Θυμάμαι τον είχα γνωρίσει με
τον Δημήτρη τον Κωνσταντόπουλο που μου έλεγε πως ήταν ο κορυφαίος προπονητής στις αερόβιες
ασκήσεις. Έψαχνε κάθε φορά να βρει κάποιον με τον οποίον να μπορεί να συνεργαστεί, είχε την
αξία του ασκησιολογίου πάρα πολύ ψηλά, είναι ίσως ο πρώτος που κατάλαβε πως Δευτέρα με
Παρασκευή και Σάββατο η δουλειά είναι εξίσου σημαντική, πως πρέπει να κάνεις προπονήσεις
χωρίς να βαριούνται οι παίκτες, δεν ήταν δηλαδή ο τύπος που έλεγε καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3‐0.
Το έκανε και αυτό αλλα είχε και αλλα πράγματα. Γι να μάθει να το κάνει αυτό, για να γίνει ο
Αλέφαντος του μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα, ο Αλέφαντος όλων αυτών των ιστοριών είχε από
πίσω ένα background (υπόβαθρο) δουλειάς το οποίο ήταν πάρα πολύ μεγάλο.

Κώστας Ραπτόπουλος συνοπτικά: Το 85 που ήλθε στον Ηρακλή πήγαινα και έβλεπα τις
προπονήσεις του. Είχε 60 με 70 προπονητές στην εξέδρα με το μπλοκάκι που δουλεύανε σε
ερασιτεχνικές κατηγορίες, οι οποίοι μάζευαν στοιχεία και ανέπτυξαν σχέσεις μαζί του αφού τους
μιλούσε.

Γιώργος Χελάκης συνοπτικά: Τον είχε φέρει ο Μπέλλας αυτός ο μεγάλος παράγοντας στον
Παναιγιάλειο. Είχε μεγαλώσει και είχε χάσει σε ταχύτητα αλλα είχε κερδίσει σε τοποθετήσεις και
πονηριά. Με χειρονομίες, φωνές και αλλα κόλπα επηρέαζε τον αντίπαλο προς οφελος της ομάδας.

Έπαιζε πάντα με τα χέρια απλωμένα με τα δάκτυλα τεντωμένα φωνάζοντας στους συμπαίκτες και
στον αντίπαλο για να τους δημιουργήσει προβλήματα. Έπαιζε με τραχύτητα αλλα και το μυαλό του.

Ποιο κοντά στην ψυχολογία είμαι με τον Αλέφαντο αφού αυτά που έχει κάνει τα ενώ κάνει και εγώ
και τα έχω νοιώσει. Υπάρχει μια ταύτιση κυρίως συναισθηματική με τον Νικόλα, την έχουνε πολλοί,
όσοι είμαστε του 70 και μετα την έχουμε αυτήν την ταύτιση. Αυτό θα μείνει.
Ο Αστέριος Μπέλλας στην μέση, αριστερά ο Τσέλιος και δεξιά ο Αλέ το 1960 όταν υπέγραψε στον
Παναιγιάλειο ως παίκτης. Ο Μπέλλας εκείνη την χρονιά έφερε 31 ποδοσφαιριστές σε μια μέρα !!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ συνοπτικά: Όταν πήγαινα σπίτι του να γράψουμε το βιβλίο θυμότανε
από το 70 και μετα όλες τις ενδεκάδες ενώ δεν είχε σημειώσεις, μπροστά του κράταγε ένα πιάτο
σταφύλι. Θυμότανε και τους παίκτες των αντιπάλων!

Κώστας Ραπτόπουλος συνοπτικά: Μέχρι 5 λεπτά πριν πεθάνει είχε σώας τας φρένας του.
Αντιλήφθηκε και το τέλος λέγοντας στην κόρη του ήλθαν να με πάρουν.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ συνοπτικά: Θέλω να πω και κάτι γιατί γίνεται μια συζήτηση στα Social
media, νεότεροι ρωτάνε μα γιατί μιλάτε έτσι, ήταν απλά ένας τύπος ο οποίος στο φινάλε κέρδισε
ένα κύπελλο στην Κύπρο, δεν έκανε το ένα δεν έκανε το άλλο. Το μεγαλύτερο προπονητικό
παράσημο για μένα του Αλέφαντου πέραν του ότι έβγαζε τα συκώτια σε όλους για να τον
κερδίσουν με ομάδες μικρότερες, ήταν ότι σχεδόν στις περισσότερες ομάδες που πήγε, ξαναπήγε.
Δηλαδή αναγνώριζαν οι περισσότεροι μετα τη φυγή του ότι είχε γίνει κάποιο λάθος και πολλά
πράγματα από αυτά που έλεγε είναι σωστά. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικότερο από το να
σου τύχει για παράδειγμα να κάτσεις για 7 παιγνίδια σε ένα πάγκο και να γράψεις ένα πρωτάθλημα
η ένα κύπελλο στο βιογραφικό σου. Θέλω να θυμάστε πως αυτές τις ιστορίες τις έβαλε στην ιστορία
του Ελληνικού ποδοσφαίρου πρώτα απ΄ όλα με τη δουλειά του, αποκτώντας το δικαίωμα του να
είναι ένας αφηγητής φοβερός και να κάνει πράγματα με τα οποία μπορείς να διασκεδάζεις. Να
φωνάζει ραλάτος, ντιμπει και τέτοια πράγματα. Δεν είναι ένας τύπος ο οποίος ξαφνικά προέκυψε
τηλεοπτικά και επειδή είχε πλάκα έγινε περσόνα. Έφτασε στο να είναι γνωστός σε όλους χάρη στη
δουλειά του! Το γεια σου ρε Αλέφαντε δεν γράφτηκε γιατί ο Αλέφαντος ήταν ένας σατυρικός
χαρακτήρας αλλα γιατί πράγματι ήταν ένας ποδοσφαιρικός ήρωας. Κανείς δε μπορεί να πει ότι δεν
άφησε το στίγμα του η ότι πέρασε απαρατήρητος.
Νίκος Αναστόπουλος συνοπτικά: Τον Νίκο τον Αλέφαντο αν εξαιρέσουμε την οικογένεια του λίγοι
τον ξέρουν όπως εγώ. Με γνώρισε σε ηλικία 12 ετών όταν ήταν προπονητής στο Ρουφ που είχε
παίκτη τον συγχωρεμένο τον Θείο μου τον Ντουνιά ο οποίος πήγε εκεί μετα τον Πανιώνιο. Ο Νίκος
ο Αλέφαντος άφησε εποχή στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, διέπρεψε ως προπονητής, άλλωστε υπήρξε
και πρωτοπόρος στο να επιμορφώνεται, να εξελίσσεται μέχρι τα τελευταία χρονιά της ζωής του.
Ήταν ένας άνθρωπος αυθεντικός, γνήσιος, και αν θεωρούσε ότι κάπου έχει δίκιο δεν υποχωρούσε
ποτέ. Σαν προπονητής υπήρξε και δάσκαλος για πολλούς και άφησε το στίγμα του σε μια ολόκληρη
εποχή. Προσωπικά θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη. Όταν έπαιζα στον Ολυμπιακό με έπαιρνε
τηλέφωνο 12 η ώρα την νύχτα. Τότε δεν υπήρχαν κινητά, και με ρώταγε τι προπόνηση γινότανε.
Πτώμα στην κούραση μετα την προπόνηση και αναγκαστικά για να μην τα ξεχάσω τα σημείωνα.
Αρχίζαμε συζήτηση 12 τη νύχτα και τελειώναμε στις 4. Δεν είναι υπερβολή να πω πως ήταν
πρωτοπόρος, παίζαμε και την λεπτομέρεια. Έδινε συγκεκριμένες λεπτομερείς οδηγίες πως να
αμύνεσαι όταν επιτίθεσαι, έπρεπε να είσαι και δεμένος πίσω. Πως θα είσαι δεμένος; Συζητάγαμε
τον τρόπο που θα είσαι δεμένος. Όταν συζητάγαμε όλα αυτά και κερδίζαμε και με έπαιρνε το
βραδύ τηλέφωνο μου έλεγε «τα έκανες κατά γράμμα» όπως τα είχαμε πει. Ναι του έλεγα εγώ. Όταν
δεν κερδίζαμε έλεγε, εγώ φταίω; Εγώ σας τα είπα. Εντάξει του έλεγα έχεις δίκιο ακόμα και αν δεν
τα είχε πει. Τρομερές πλάκες.

Με τον Λάκη Παπαϊωάννου ήταν το 1974‐76 στον Πιερικό, και 1979‐80 στον Ηρακλή

Λάκης Παπαϊωάννου συνοπτικά: Προπονητικά ήταν απίστευτος, Ο Αλέφαντος με καθιέρωσε στον

Πιερικό, μου είπε πως από τους 4 βασικούς είσαι ο πρώτος. Του χρωστάω τα πάντα μου άλλαξε τη
ζωή. Στο σκάουτινγκ ήταν καλός ποιος είναι καλός και ποιος όχι. Θυμάμαι το 74‐75 που ήμαστε
πρωταθλητές στην τακτική ήταν απίστευτος, έκανε τακτική από τότε, που έπρεπε να είναι κάθε
παίκτης παίζοντας 4‐3‐3. Ανέλυε όλα τα σενάρια της επίθεσης και της άμυνας ανάλογα με τον αν
ήμαστε μπροστά στο σκορ η όχι. Ο κόσμος δεν ξέρει πολλά πράγματα, ο καθένας μας έχει
ελαττώματα, αλλα ήταν γνήσιος όμως, με τις εκρήξεις του έκανε κακό στον εαυτό του. Όταν γινόταν
η προπόνηση της ομάδας δεν υπήρχε καμία χαλάρωση, ούτε κάπνιζε, ούτε έπινε το ποτό του, ούτε
μετα άφηνε τους παίκτες να παίζουν τάβλι γιατί όπως έλεγε δεν μπορεί εμείς που είμαστε μια
οικογένεια που πάμε να κερδίσουμε ο ένας να πάρει τα λεφτά του άλλου»; Για να μην παίζουν στο
στοίχημα τα χρήματα. Με την οικογένεια του την κυρία Ρούλα και τα παιδιά του είμαι πολύ
δεμένος, ήταν για μένα σαν πατέρας μου ο Αλέφαντος.

Κώστας Ραπτόπουλος συνοπτικά: Η κυρία Ρούλα ήταν πολύ γλυκιά απέναντι στον Νίκο όταν ο
Νίκος είχε δυσκολίες, θυμάμαι πως όταν ο Νίκος είχε τρεχάματα η δικαστήρια μας έλεγε πάντα
“τον Νίκο τον πειράξανε. Μου πειράξανε τον Νίκο μου, τον προκαλέσανε” Λέω τι τον προκαλέσανε,
τον Πετρόπουλο τον έκανε… Τον προκάλεσε ο Πετρόπουλος μου λέει. Πάντα τον δικαιολογούσε,
ήταν συγκλονιστική.

Λάκης Παπαϊωάννου συνοπτικά: Ο κόσμος όμως πρέπει να ξέρει ήταν ένας άριστος
οικογενειάρχης, παραδοσιακός, λάτρευε την οικογένεια του, ζούσε λάτρευε το ποδόσφαιρο, σε
κάθε ομάδα έδινε την ψυχή του για να πετύχει αυτή η ομάδα, εγώ δεν πρόκειται να τον ξεχάσω
ποτέ, ήταν καθοριστικός για τη ζωή μου ολόκληρη.

Αντώνης Γλύκας (του Συνδέσμου Παλαιμάχων) συνοπτικά: Ο Παπαϊωάννου είχε περάσει και από
την δική μου εκπομπή που είχαμε κάνει με τον Μπονόβα και τον Γεροθόδωρο για τον Νίκο, για τον
τεράστιο για την μυθική μορφή του Νίκου Αλέφαντου. Τι να πεις τώρα για αυτόν τον σπουδαίο
ποδοσφαιριστή και άνθρωπο; Η εκπομπή Θρυλικές Ιστορίες που αφιερώθηκε στον Αλέφαντο
έκαναν πάταγο. Όλα αυτά που άκουσαν από τον Νίκο με αυτήν την τεράστια δυναμική που έχει ο
λόγος του γιατί άνθρωποι σαν τον Νίκο Αλέφαντο δεν φεύγουν ποτέ. Σπουδαίος ποδοσφαιριστής
από τον Αστέρα Εξαρχείων στο Χαλάνδρι, στο Ρουφ στον Ολυμπιακό. Τι έλεγε ο Ηλίας Υφαντής για
τον Νίκο; Αν δεν ήμουν εγώ θα έπαιζε σέντερ φορ ο Νίκος. Εν συνεχεία να θυμίσουμε πως πήγε
στον Ατρόμητο Πειραιώς για να έρθει ο Σιδέρης, με άλλους τέσσερις παίκτες και με τα γκολ του και
τους άλλους παίκτες ανέβασαν τον Ατρόμητο Πειραιώς στη μια και μοναδική φορά που έπαιξε στην
Α Εθνική Κατηγορία, με τον Τσατσαριδη, με τον Δροσόπουλο, με τον Μαμάκο, αλλα ο Νίκος ήταν ο
γίγαντας που πηρέ την θέση μπροστά και έκανε τις δουλειάς που έκανε ο Σιδέρης καθώς ήλθε στον
Ολυμπιακό και έκανε την μυθική καριέρα. Προπονητής; Τα’ χουμε πει τά έχουνε πει και θα τα λένε
συνέχεια, τα ακούγαμε από όλους τους ανθρώπους και τώρα τελευταία από τον Λάκη
(Παπαϊωάννου), είχε μεγάλο πρόβλημα με το να μαθαίνει συνέχεια. Ο Χάπελ , ο Βαϊσβάλερ και όλοι
ήταν για εκείνον πηγή εμπνεύσεων. Μάθαινε και δεν ήταν μάθετε μπαλίτσα μονο. Είχε μια
απίστευτη δυναμική. Θα πω απλά ένα χαρακτηριστικό και θα μου επιτρέψετε. Σε ένα σεμινάριο
που τον είχαμε στην σχολή με παρουσία εκατοντάδων παιδιών της προπονητικής λέει σε ένα παιδί:

“Έλα εδώ αγόρι μου, εσύ τι θα γίνεις;”

Λέει προπονητής

“Αν δεν χάσεις 7‐8 κιλά δεν μπορείς να γίνεις προπονητής, πήγαινε στην σχολή επάνω των σεφ”

Πάγωσα εκείνη την ώρα και του λέω, Νίκο θες να πεις ότι το παιδί;…

“Βεβαίως, του πληρώνω να πάει στο γυμναστήριο στον φίλο μου τον τάδε, να προπονηθεί να χάσει
τα κιλά, διότι, και έλα να σου πω αν δεν μπορείς να κάνεις αυτά τα πράγματα πως θα γίνεις
προπονητής;”

Κα κάνει μια έτσι και ανεβαίνει πάνω στο τραπέζι των συζητήσεων και κάνει 20 push ups σε ηλικία
80 ετών! Δηλαδή τρελαθήκαμε όλοι, μυθική μορφή.

Σε όλες τις Ελληνικές ομάδες, μονο στον Παναθηναϊκό και στον Άρη δεν είχε δουλέψει.

Κώστας Ραπτόπουλος: Στον Άρη ήθελε πολύ να δουλέψει, δεν έκατσε η κέντα

Αντώνης Γλύκας: Τους ήρωες δεν πρέπει να τους κλαίνε πρέπει να τους τιμούν και να τους
ευγνωμονούν. Τιμή και δόξα στην Θρυλική μορφή του Νίκου Αλέφαντου.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΔΡΑΓΑΖΗΣ (Τεχνικός Διευθυντής Προοδευτικής 1998‐99): Θα πω σχεδόν παντρευτήκαμε,

όσο διάστημα ήλθε 2 φορές στην Προοδευτική σχεδόν παντρευτήκαμε. Και τι εννοώ. 12‐1 η ώρα το
βράδυ (του έλεγε ο Νικόλας) “πάμε ρε στον Άγιο Νικόλα στο Καβούρι να ανάψουμε ένα κεράκι για
την Κυριακή να μας πάει γούρι”, “πάμε να φάμε Λουκουμάδες στην Πανεπιστημίου” από εδώ από
εκεί.

(Πρέπει να του άρεσε το Αιγαίο του Νικόλα το καλύτερο Λουκουματζίδικο στην Ελλάδα που δεν
υπάρχει πια έκλεισε το Σεπτέμβριο του 2017, ένα μαγαζί που ιδρύθηκε το 1926 και έχει περάσει
από εκεί όλη η Αθηνά και φυσικά και εγώ αφού με πήγαινε εκεί η γιαγιά μου)

Του άρεσε πάρα πολύ το Ρυζόγαλο από την Ρούμελη στο Μοσχάτο, και επειδή ντρεπότανε να μου
πει το λόγο όταν λαχταρούσε το ρυζόγαλο μου έλεγε παίζουμε ντέρμπυ ρε και το Χ ωραίο είναι.
Πάμε από το Μοσχάτο, έχει Χ μέσα το Μοσχάτο να πάρουμε ΕΥΧΗ. Παιδιά θα πω κάτι επειδή είναι
χιλιάδες ιστορίες και δεν τελειώνουνε ποτέ, έφυγε αλλα εδώ θα είναι κοντά μας όπως όσους
αγαπάμε. Όσους τον ζήσανε το μονο που παρηγοράει λίγο είναι ότι πέθανε όρθιος. Δεν θα άντεχε
τον πόνο δεν θα άντεχε την ντροπή, θα ήταν άρρωστος και θα ντρεπόταν που ήταν άρρωστος και
θα τον βλέπανε.
ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΝ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ το γόνατο του είχε χτυπήσει και του λέω έλα Νίκο πάμε και μου έλεγε, σιγά
σιγά για να μην τον δούνε πως έχει το γόνατο. Και του λέω ντροπή είναι το γόνατο? Και μου λέει ρε
κάτσε μη σου δώσω κάνα μπουνίδι, κάτσε φρόνιμα. Ότι πεις του λέω τι θα μαλώσουμε?

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΔΡΑΓΑΖΗΣ: Επειδή ήταν άρρωστος Ολυμπιακός εγώ θα πω κάτι που δεν θα το ξεχάσω
ποτέ. Είναι τόσα πολλά αλλα αυτό μου έχει μείνει χαραγμένο πολύ. Παίζουμε στην Πάτρα με τον
Παναθηναϊκό χάνουμε στο 92 με πέναλτι που ήταν και δεν ήτανε του Βαζέχα με τον Τεβεκελη
(διαιτητή). Διαμαρτυρηθήκαμε μπαίνουμε στο πούλμαν, γυρίζουμε, στο δρόμο έχουμε κλείσει ένα
μαγαζί να κάτσει να φάει η αποστολή. Μπαίνουμε λοιπόν μέσα καθόμαστε τρώμε, κάποια στιγμή
λοιπόν γυρνάει όλη η αποστολή τα μάτια της γιατί μπήκε η γυναίκα του Χούλιο Σέζαρ με τον
μάνατζερ του Χούλιο Σέζαρ αυτόν που είχε έρθει στον Παναθηναϊκό τον καλό τον Βραζιλιάνο. Όπως
μιλάμε λοιπόν έρχεται ο μάνατζερ του Χούλιο Σέζαρ και του λέει, κύριε Νίκο είπα στη σύζυγο του
Χούλιο Σέζαρ ότι είσαι πολύ μεγάλος προπονητής, εδώ στην Ελλάδα, ποιος είσαι τι είσαι και θα
ήθελε να σας γνωρίσει. Παγώσαμε όλοι και καθώς περιμέναμε έρχεται η σύζυγος του Χούλιο Σέζαρ
κοντά και ενώ περιμέναμε όλοι να της πεί πολύ καλός παίκτης ο άντρας σου, καλωσόρισες, λέει
πάρα πολύ όμορφη πόλη η Αθήνα, πολύ ωραία νυχτερινή ζωή θα περάσεις πολύ καλά. Δεν τους
ανέφερε τίποτα για ποδόσφαιρο τους είπε μονο για την νυχτερινή ζωή.

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρεις Γρηγόρη ότι ο Αλέφαντος ήταν ευγενέστατος με τις κυρίες? Εδώ μου έλεγε
μια κοπέλα μας μιλούσε στον πληθυντικό. Ποιος λέω ο Νίκος? Το ξέρω και εγώ.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΔΡΑΓΑΖΗΣ: Πάντα ευγενέστατος, πολύ καλή συμπεριφορά και να μου επιτρέψει λοιπόν
η κυρία Ρούλα γιατί θα σας πω κάτι. Ένα μπλουζάκι μπλε κόκκινο ριγωτό που φόραγε μέχρι και
πάρα πολύ πρόσφατα του το είχα κάνει δώρο το 99, και μου είπε μικρέ αυτό θα το φυλάξω και θα
σε θυμάμαι πάντα. Μια μέρα λοιπόν του είπα κύριε Νίκο μου έχει πει κάποιος συνάδελφος σου
προπονητής – δεν θα πω το όνομα του – ότι όταν βγαίνεις βόλτα στη Πατησίων πάει μπροστά η
κυρία Ρούλα και πίσω πηγαίνεις εσύ, γιατί? Εξαγριώθηκε γιατί κατάλαβε ποιος το είχε πει αλλα μου
λεί, άκου ρε να σου πω κάτι, πάει μπροστά η αρχόντισσα, πίσω πας εσύ, ελέγχεις την άμυνα σου
δεξιά αριστερά, τα είπε όλα (γέλια)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Πάμε να κάνουμε τον επίλογο με ένα δικό μας άνθρωπο τον Γιώργο τον
Κοντονή που τον έχει ζήσει πολλά χρόνια και ήταν φίλοι.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ (δημοσιογράφος): Με τον Νίκο ζήσαμε πολλά χρόνια μαζί, στο ίδιο δωμάτιο
όταν παίζαμε στον Παναιγιάλειο και φεύγαμε από την Αγίου Κωνσταντίνου στον κινηματογράφο
Σταρ, δεν ξέρω αν υπάρχει βέβαια τώρα ο κινηματογράφος αυτός, με τον Μπέλλα μέσα στο
πούλμαν και πηγαίναμε στον Ψαθόπυργο στην αρχή και μετα στο Αίγιο, ήταν η λεγεώνα των ξένων.
Πηγαίναμε λοιπόν στον Ψαθόπυργο κοιμόμασταν στο ίδιο δωμάτιο με τον Νίκο τα λέγαμε τα
βραδεία και μετα πηγαίναμε στο γήπεδο. Εγώ για το ΦΩΣ ΤΟΝ ΣΠΟΡ και εκείνος στο γήπεδο έπαιζε
την μπάλα του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ: Κάποια συνέντευξη στην μετέπειτα πορεία σου που σου είχε
παραχωρήσει και σου είχε μείνει κάποια ατάκα?

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ: Γιάννη μου πολλές οι ατάκες του Νίκου, εκείνο που έχει σημασία είναι πως ο
Νίκος έλεγε μαθέ μπαλίτσα αγόρι μου από τότε και όχι τώρα. Αυτό δεν είναι τωρινό είναι από την
εποχή του Μπέλλα. Και να σου πω το εξής, κοίταξε να δεις πως φχαριστιέται ο Μπέλλας. Θυμάμαι
σε ένα παιγνίδι με τον ΠΑΟΚ όταν ο Παναιγιάλειος ήταν στην πρώτη Εθνική κατηγορία της εποχής
εκείνης και έπαιζε στο Αίγιο ο ΠΑΟΚ. Έβαλε γκολ ο Νίκος και δεν πήγε να το πανηγυρίσει με τους
παίκτες, πήγε και έκανε υπόκλιση στον Μπέλλα στην κερκίδα που ήταν μπροστά ο Μπέλλας. Και
δεν ήταν πάνω ο Μπέλλας ήταν κάτω εκεί γύρω από το κιγκλίδωμα. Έκανε υπόκλιση, μου λέει έτσι
είναι ο Μπέλλας, τα θέλει αυτά.

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Μπέλλας όμως εδώ πρόπερσι και θα κλείσουμε με αυτό μου είπε ότι εγώ σαν
Μπέλλας εντόπισα τον Αλέφαντο σαν παίκτη του Παναιγιάλειου ότι θα γίνει προπονητής γιατί μας
είπε δυο τρεις φορές να διορθώσει κάποια κατάσταση, ήταν ένας αργός παίκτης που τον βάζαμε
αριστερά εξτρέμ και λέει γιατί με αυτό το σώμα δεν τον βάζουμε εσωτερικά να πετάξει τον άλλον?
Και μας έκανε κάτι τέτοια και μας βοηθούσε. Και εγώ επειδή τον εμπιστευόμουν τα περνούσα και
στον προπονητή ότι δεν ήταν του Νίκου ότι ήταν δικά μου.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ: Για εμάς όλους τους παλιούς και για εσάς που ο Νίκος ήταν μαζί σας 10
χρόνια, ο Νίκος δεν έφυγε ζει και θα ζει αναμεσά μας πάντα.

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η καρεκλά και το Σαμπουτέο θα μείνουν εδώ και εγώ θα ξαναπώ και θα τελειώσω,
πέθανε η εφηβική μου αθωότητα. Σα να έφυγε ένα μεγάλο κομμάτι από τη ζωή μου.

Η καρέκλα και το Σαμπουτέο που δίδασκε τακτική ο Αλέφαντος στο στούντιο.

O MASLOW ΕΞΗΓΕΙ ΤΟΝ ΑΛΕΦΑΝΤΟ

Ποτέ δεν συμβουλεύτηκα ψυχολόγο για να γράψω αυτό το κείμενο, καθώς οι γνώσεις μου στη
ψυχολογία προέρχονται από το μάθημα των Συμπεριφοριστικών Μελετών, που με ενδιέφερε να
μελετώ όταν σπούδαζα Διοίκηση, και από γενικές γνώσεις που απέκτησα διαβάζοντας θέματα
ψυχολογίας από βιβλία και το διαδίκτυο, καθώς και από τη ζωή. Έτσι, ό,τι γράφω παρακάτω δεν
αποτελεί προϊόν αυθεντίας, αλλά είναι η ταπεινή γνώμη ενός ερασιτέχνη βιβλιοφάγου .

Ο Abraham Maslow ήταν ένας Αμερικανός ψυχολόγος που ανέπτυξε την περίφημη θεωρία περί της
ιεραρχίας των αναγκών για να εξηγήσει τα ανθρώπινα κίνητρα. Η θεωρία του πρότεινε ότι οι
άνθρωποι έχουν μια σειρά από βασικές ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν προτού αυτοί ανέβουν
στην ιεραρχία προκειμένου να επιδιώξουν περισσότερες κοινωνικές, συναισθηματικές και
αυτοπραγματοποιημένες ανάγκες.

Για να ανέβεις δηλαδή στο επόμενο σκαλί της Πυραμίδας πρέπει πρώτα να έχεις ικανοποιήσει τις
ανάγκες του προηγουμένου σκαλιού. Αν καταφέρεις να φτάσεις στην κορυφή τότε νιώθεις πλήρης,
νιώθεις ευλογημένος, νιώθεις πως η ζωή σου είχε νόημα και απέκτησες ότι ποθούσες, ενώ φεύγεις
από την ζωή ευχαριστημένος.

Για τα παιδιά που γεννήθηκαν κοντά στα χρόνια της Κατοχής η επιβίωση δεν ήταν αγαθό
κατοχυρωμένο. Πείνα και των Αγίων, μουνταρία πίσω από τα Γερμανικά καμιόνια, επισκέψεις στο
Α’ Νεκροταφείο μήπως σου δώσουν τίποτα κόλλυβα οι έχοντες να γεμίσεις την κοιλιά σου, βράσιμο
τα κόκκαλα 4‐5 φορές, χόρτα απ’, το βουνό που μάζευε η μαμά ακόμα και καθημερινές κλοπές αν
έβρισκες πόρτα ανοιχτή και πίστευες πως θα βρεις κάτι να φας, να κλέψεις κάτι να το ανταλλάξεις,
σπίτια που άλλαζαν χέρια για ένα ντενεκέ λάδι και πόσα όλα που ακούσαμε από τους γονείς και
τους παππούδες και δυσκολευόμασταν να πιστέψουμε.

Ο χειμώνας του 1941‐42 ίσως ήταν ο χειρότερος της ιστορίας μας.

Η διατροφική κατάσταση ξεπέρασε τα όρια της ανθρώπινης αντοχής το καλοκαίρι του 1941 ενώ το
φθινόπωρο μετατράπηκε σε μια πλήρης πείνα. Ειδικά τον πρώτο χειμώνα της κατοχής (1941‐1942)
η έλλειψη τροφίμων ήταν αισθητή και η πείνα χτύπησε ιδιαίτερα στα αστικά κέντρα της χώρας. Η
έλλειψη τροφίμων έφτασε στο αποκορύφωμά της και ο λιμός ήταν αναπόφευκτος. Κατά τη
διάρκεια αυτού του χειμώνα, ο ρυθμός θνησιμότητας κορυφώθηκε, ενώ σύμφωνα με τον Βρετανό
ιστορικό Mark Mazower, αυτή ήταν η χειρότερη πείνα που βίωσαν οι Έλληνες από αρχαίους
χρόνους. Οι νεκροί εγκαταλείφθηκαν κρυφά στα νεκροταφεία ή στους δρόμους (πιθανώς για να
μπορούν οι επιζώντες συγγενείς να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τις κάρτες συσσιτίου των
νέκρων).

Γυναίκες, άντρες, παιδιά –ανθρώπινοι σκελετοί ντυμένοι με κουρέλια‐ ψάχνουν απεγνωσμένα στα
σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε και να ξεγελάσουν την πείνα τους: μια κρεμμυδόφλουδα, μια
λεμονόκουπα ή κάποιο κόκκαλο για να γλείψουν. Νεκροί σε κάθε γωνιά, καθημερινή εικόνα.

«Όταν πεινάς θα φας τα πάντα, όταν βλέπεις το παιδί σου τουμπανιασμένο θα του δώσεις τα πάντα
για να το κρατήσεις στη ζωή. Μερικές φορές αναρωτιόμασταν: "Μα και σκύλους;". Ναι και σκύλους
και γάτες. Τα πάντα έτρωγαν τότε οι Αθηναίοι».

Οι σκύλοι και οι γάτες εξαφανίστηκαν από τους πρώτους μήνες που μπήκαν οι Γερμανοί στην
Αθήνα. Και επειδή οι κατακτητές δεν άφησαν τίποτα όρθιο, αλλά κατάσχεσαν ακόμη και τους
γάιδαρους για τις ανάγκες των μεταφορών του στρατού τους, παρατηρήθηκε ότι και αυτοί
σταδιακά εξαφανίζονταν. Είναι εξακριβωμένο ότι από τον Εθνικό Κήπο σε μία νύχτα χάθηκαν δύο
ελάφια. Εικάζεται ότι πεινασμένοι μπήκαν μέσα νύχτα και τα άρπαξαν για λόγους επιβίωσης.

«Πρέπει να σας πω ότι σφάζονταν και άλογα. Για το λόγο αυτό, υπήρχαν πολλά παράνομα σφαγεία,
όπου έσφαζαν τα ζωντανά και τα πουλούσαν από πόρτα σε πόρτα για ολόκληρες περιουσίες. Το
ξεπούλημα της περιουσίας των Αθηναίων έγινε και για άλλα τρόφιμα, όπως το λάδι».

Αυτή ήταν η γενιά των παιδιών που σκληραγωγήθηκε στις πιο αντίξοες συνθήκες που πέρασε η
χώρα όχι μονο από την Γερμανική Κατοχή αλλα και τον αδελφοκτόνο εμφύλιο που είχε θύματα
σχεδόν σε όλες τις Ελληνικές οικογένειες.

Ένα τέτοιο παιδάκι ήταν και ο Νικόλας, που σιγά σιγά ανέβαινε την πυραμίδα αλλα του έδιναν μια
και έφτανε πίσω στο πλατύσκαλο, το σημείο μηδέν δηλαδή, η καθημερινή σου πάλη να έχεις κάτι
να φας και λίγο νεράκι να δροσιστείς.

Όσοι επιβίωσαν κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι κάτι περισσότερο από νικητές, ένα τέτοιο
παιδάκι έγινε άνδρας και έμαθε να νικά τη ζωή, ο Νίκος Αλέφαντος.
Τι χρειάζεται να κάνει κάποιος για να αποκτήσει γνώση;

Είμαι μηχανικός του Πολυτεχνείου και στη ζωή μου στα εργοτάξια συνάντησα πολλούς τεχνίτες. Θα
σας πω κάποιες ιστορίες για δυο από αυτούς για να καταλάβετε πόσο δύσκολο ήταν κάποτε για να
πάρεις γνώσεις από το μάστορα.

Ο ένας από αυτούς ήταν Λαμαρινάς, αν έχετε δει τεράστιους σωλήνες σε διυλιστήριο ντυμένους με
μόνωση και γύρω γύρω λαμαρίνα, όμορφα καπέλα σε φουγάρα να εμποδίζουν την βροχή αυτά
είναι δουλειά του λαμαρινά. Είχαμε λοιπόν έναν υπεργολάβο στην Τεχνική Ένωση στην οποία
εργαζόμουν και καμμιά φορά πιάναμε την κουβέντα. Ο μάστορας του μου έλεγε δεν τον άφηνε
ποτέ να δει πως φτιάχνει τα μοντέλα τα οποία περιστρέφεις για να δημιουργήσεις το επιθυμητό
σχήμα. Ο φουκαράς ήταν σε μεγάλη απελπισία γιατί ήταν πολλά χρόνια μαζί με το μάστορα του και
το σημαντικό μέρος της δουλειάς ο μάστορας δεν τον άφηνε ποτέ να το δει πως το κάνει. Πότε τον
έστελνε σε άλλη δουλειά, πότε να πάρει τσιγάρα, ποτέ όμως δεν τον άφηνε να είναι παρών στον
τρόπο υπολογισμού των μοντέλων. Ήθελε να τον έχει μόνιμο βοηθό και να τον πληρώνει μισθό
βοηθού, άσε δε που δεν έπρεπε να μάθει γιατί θα μπορούσε να γίνει ανταγωνιστής και να του
πάρει την δουλειά που έβγαζε το ψωμάκι του. Μου είπε λοιπόν ο άνθρωπος αυτός πως βρήκε λύση
στο πρόβλημα του. Μια μέρα που είχε πάει κάπου ο μάστορας πήγε στο πατάρι και έκανε μια
τρύπα όπως και σε κάποιους τοίχους. Όταν είχε λοιπόν την ευκαιρία παίρνοντας μάτι κατασκόπευε
τον μάστορα και έτσι πήρε μια ιδέα πως και τι πρέπει να κάνεις και έτσι ξεκίνησε η πραγματική
μάθηση.

Ο άλλος ήταν τεχνίτης αυτοκίνητων. Όποτε έπρεπε να γίνει μια σημαντική ρύθμιση ο μάστορας του
τον έστελνε πάντα για κάποιο θέλημα η απλά του ζήταγε να βγει έξω. Πέρασε λοιπόν πολύ καιρός
μέχρι να μάθει συνδέοντας εικόνες από μια επισκευή σε άλλη. Για να μάθεις γρήγορα σε αυτή τη
χώρα πρέπει να έχεις λεφτά και να πας στο εξωτερικό η να γίνεις ο Πολυμήχανος Οδυσσέας.
Υπάρχει όμως και άλλος τρόπος ο πιο δύσκολος απλά πρέπει να γίνεις χαλύβδινος Νίκος
Αλέφαντος.

Αυτήν την βασανιστική αντίληψη να κρύψει κάποιος επίτηδες τις γνώσεις του από τους άλλους την
ένιωσα και εγώ την πρώτη φορά που πήγα σε εργοτάξιο στην Σαουδική Αραβία. Στο κεντρικό
συνεργείο CFY όπως το λέγαμε της ΕΔΟΚ ΕΤΕΡ ήταν αρχιτεχνίτης ο Λευτέρης ο Ασλανίδης τον οποίο
γνώρισα στην Jeddah της Σαουδικής Αραβίας το 1979‐80 καλή του ώρα ήταν πραγματικός δάσκαλος
και άνθρωπος σε όλα ανώτερος. Μου ζήτησε να πάω από μια εβδομάδα από όλα τα συνεργεία του
Κεντρικού Συνεργείου οχημάτων της κραταιάς τότε ΕΔΟΚ ΕΤΕΡ των 7000 μηχανημάτων για να πάρω
μυρωδιά από τις επισκευές που γίνονταν. Έτσι πέρασα από τις μηχανές του Καραψιά του Ηλία, τα
σασμάν του Τάκη του “Φαντάρου”, τα βαρέα οχήματα. Ο κυρ Λευτέρης μου ζητούσε να ανοίξω τα
manual να διαβάσω για να μπω στα βαθιά, μελετώντας τις ρυθμίσεις η τα υδραυλικά, βοηθώντας
τους τεχνίτες που δεν ήξεραν γρι Αγγλικά και ήμουν τότε ο μονόφθαλμος ανάμεσα σε τυφλούς.

Ο μόνος που έφτιαχνε τεχνίτες από όσους γνώρισα ήταν ο Λευτέρης ο Ασλανίδης ο οποίος έφτιαξε
πολλούς τεχνίτες και αρχιτεχνίτες αφού δεν φοβόταν ποτέ να τους μάθει. Τον αισθάνομαι σαν
πατέρα μου και δεν ήταν μονο δίπλα σε εμένα αλλα σε εκατοντάδες άλλους τεχνικούς που πέρασαν
από τα χέρια αυτού του μεγάλου δασκάλου. Ήταν ο δικός μου Χάπελ.

Το κακό πρόσωπο των κρυψίνοων τεχνιτών το γνώρισα στο Στέφανο τον Τορναδόρο. Κάθισα μια
εβδομάδα στο συνεργείο του και παρότι του ζήτησα να με αφήσει να κάνω κάποιες δουλειές δεν με
έμαθε ποτέ τίποτα. Όταν τον ρώτησα γιατί, μου είπε, “γιατί να σε μάθω; και ο γιος μου σπουδάζει
Μηχανολόγος αλλα αυτόν δεν τον έφεραν να μάθει έφεραν εσένα”. Στεναχωρήθηκα και του είπα
“του χρόνου δεν θα έλθω αν θες φέρε τον γιο σου να μάθει και αυτός”. Δεν ήμουν σαν τους άλλους
Έλληνες σε αυτά τα θέματα ούτε σκέφτηκα να ζητήσω να απολυθεί όπως θα του άξιζε αν και
μπορούσα να το κάνω.

Ο Αλέφαντος ήταν στα θέματα μετάδοσης γνώσης σαν τον Ασλανίδη, είχε ανοικτές προπονήσεις σε
πολλές περιπτώσεις όπως έχουμε ακούσει και ερχόντουσαν δεκάδες νέοι προπονητές να
κρατήσουν σημειώσεις. Πολλοί λίγοι σου επέτρεπαν να το κάνεις αυτό αλλα ο Αλέφαντος μη
ξεχνώντας την ευεργεσία που του είχε κάνει ο Χάπελ αλλα και κάποιοι άλλοι που αναφέρω ήταν
ανταποδοτικός σε πολλά νέα παιδιά. Αφού τέλειωσε με την προπονητική κανείς δεν ξεχνά τις
αναλύσεις που έκανε σε τόσα κανάλια και αυτό πραγματικά ήταν ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Πίσω στο θέμα τώρα.

Έπρεπε να έχεις γερό στομάχι για να αποκτήσεις γνώσεις και έπρεπε πολλές φορές να δεχτείς
ταπεινώσεις, να πεινάσεις, να κλέψεις γνώσεις γιατί κανένας δεν σε μάθαινε. Σε μια χώρα που η
γεύση του ψωμιού ήταν πικρή που κανένας δεν σου έδινε κάτι για να μην φας το δικό του ψωμί ο
κυρ Νίκος ήταν ο πρώτος που έκανε το μεγάλο βήμα. Πήγε στο εξωτερικό όπου εκεί η νοοτροπία
ήταν διαφορετική παρότι σε κάποιες περιπτώσεις ο Νικόλας σαν Έλληνας κρυβόταν με τον Τζήμα
και παρακολουθούσε μέχρι να τους πιάσουν αλλα μετα να τους αφήσουν να μάθουν.

Μετα από χιλιάδες προπονήσεις που παρακολούθησε και τόσες ομάδες που ανάλαβε με πολύ καλά
αποτελέσματα ο κυρ Νίκος γνώριζε πως ξέρει περισσότερα από τους άλλους συναδέλφους του που
δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο και τις στερήσεις να μάθουν όσα έμαθε αυτός. Αυτός έφαγε το κρύο
και την πείνα, αυτός τις στερήσεις μακριά από την οικογένεια του αλλα αυτοί είχαν τις καλύτερες
δουλειές και πολλές φορές έπαιρναν όχι μονο την δόξα αλλα και περισσότερα χρήματα από αυτόν.
Το γεγονός αυτό συσσώρευε μέσα του οργή. Αυτός ήταν μπροστά από την εποχή του σε συστήματα
εκγύμνασης και ταχυδύναμη, αντοχή, και όλες αυτές τις γνώσεις που μορφώνουν τον αθλητή και
τον κάνουν σίδερο. Αυτός σου κέρδιζε την ψυχολογία και σε έκανε να παλέψεις για αυτόν όσο για
κανέναν άλλο. Το έχει πει και ο Καστίγιο που ήταν παιχταράς σε μια ομάδα που ξεχείλιζε από
παικταράδες πως ο Αλέφαντος ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχε ποτέ. Και όμως ποτέ δεν τον
αφήσαν να ολοκληρώσει το έργο του γιατί αυτός ο θυμός που ξεχείλιζε, η ανάγκη που είχε να
αναγνωρίσουν τις γνώσεις του και το έργο του και ότι τον εμπόδιζαν παρεμβαίνοντας στο έργο του
κατέστρεφε τη σχέση του με ανθρώπους προέδρους που πίστευαν πως μπορούσαν να δώσουν
χαρτάκι στον Αλέφαντο ποιους παίκτες η παίκτη να βάλει. Αυτός δεν δεχόταν μύγα στο σπαθί του
και το τρίτο στάδιο της ιεραρχίας των αναγκών πήγαινε περίπατο. Πρόσβαλε πολλούς προπονητές
επειδή γνώριζε πως σε γνώσεις δεν έπιαναν μια μπροστά του αλλα αυτοί είχαν πάρει
πρωταθλήματα κύρος και δόξα που ενώ ο ίδιος τα άξιζε περισσότερο από αυτούς δεν τα πήρε
ποτέ. Οργιζόταν τουλάχιστον με αυτούς που τον εξέτασαν επιφανειακά και με γνώμονα μονο την
αμορφωσιά του και τον εκρηκτικό παρορμητικό του λόγο. Αν αυτοί που εμπόδισαν την πορεία του
καταλάβαιναν πραγματικά από ποδόσφαιρο θα έκαναν στην άκρη να τον αφήσουν να κάνει τη
δουλειά του χωρίς παρεμβάσεις και αυτούς θα τους πήγαινε παραπάνω από απλά μια Ελληνική
κορυφή, πάνω από τον Όλυμπο στοχεύοντας τα Ιμαλάια. Αλλα είπαμε στην Ελλάδα δίκαιο έχει
μονο ο πλερώνων και για αυτό το 90% των προπονητών παίρνει χαρτάκι και το βουλώνει.

Στην κορυφή της Πυραμίδας αναφέρεται η Αυτοπραγμάτωση. Βλέποντας το Βίντεο με την Στάη είδα
έναν πολύ δυστυχισμένο Αλέφαντο. Έφτασε αγωνιστικά στην κορυφή του Ολύμπου έχοντας μονο
νίκες και με το πρωτάθλημα στην τσέπη. Ο Ολυμπιακός νικούσε τον Παναθηναϊκό μέχρι που
ανέλαβε ο Κυργιάκος και έκλεισε τα μάτια ο Δούρος. Η Αυτοπραγμάτωση για τον Αλέφαντο ήταν
ένα πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό τον οποίο πάντα του έδιναν όταν είχαν χαθεί όλα η σχεδόν
όλα. Ο Αλέφαντος δεν έφτασε στην Αυτοπραγμάτωση αλλα αυτή τη φορά δεν έφταιγε ο
χαρακτήρας του, έφταιγε το σύστημα και ο φόβος του λιντσαρίσματος που εκτίμησε πως θα συμβεί
ο Δούρος και το επιτελείο του, και ας μην το παραδέχεται. Έχω δει πλάνα πως είναι πίσω ακριβώς
από τη φάση και βλέπει αλλα σιωπά, κάτι αντίστοιχο με το non call του Διαμαντίδη για το φάουλ
στον Πεν που δεν τόλμησε το αντίστοιχο διαιτητικό τρίο να δώσει γιατί δεν θα έβγαιναν ζωντανοί
από το γήπεδο.

Εκείνη τη μέρα πέθανε ο Νίκος Αλέφαντος και όχι μετα, ενώ αν ρώταγαν τον ίδιο είμαι σίγουρος
πώς θα έλεγε ας το έπαιρνα και ας πέθαινα σηκωμένος στα χέρια των ποδοσφαιριστών μου και του
κόσμου. Ο Αλέφαντος ήταν ο παλιός κόσμος, αλλα όχι μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία, ήταν
άνθρωπος με πολύχρωμη αύρα και συναισθήματα, αίμα και άμμο, ιδρώτα και αίμα, πάλη μέχρι
τέλους και φτυμένα δόντια, η πραγματική γιγαντομαχία του Ποδοσφαίρου αλλα ήταν ταυτόχρονα
το καλύτερο και πλέον σύγχρονο μυαλό στον Ελληνικό και από τα καλύτερα στο Ευρωπαϊκό
ποδόσφαιρο με αποδείξεις. Ο Ρεχάγκελ έφτασε στην κορυφή της Πυραμίδας παίζοντας πολλές
φορές το σύστημα του Αλέφαντου, ενώ το άλλο μεγάλο μυαλό ο Χάπελ το ανακάλυψε και αυτός 2
χρόνια μετα τον Νικόλα σηκώνοντας κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων με το Αμβούργο. Δεν είναι
κατόρθωμα να κάνεις μια dream team για να το σηκώνεις αλλα να το σηκώνεις με 3‐4 καλούς
τεχνίτες και πολλούς καλούς εργάτες όλο πνευμόνια και ταχύτητα που βγάζουν το λάδι των
αντιπάλων, μαθαίνοντας από τον Νικόλα όχι μονο πως να μη χάνουν αλλα πως να νικούν.

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΑΛΕΦΑΝΤΕ!!

Ο ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ
Για τον γιο του και τον εγγονό του και αν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο: «Ο γιος μου δεν την
αγαπούσε πολύ την μπάλα, δεν ήταν και γρήγορος, τον πήγα στον Πανελλήνιο μπας και αλλά δεν
έκανε και τον έστειλα για γράμματα. Ο εγγονός μου ο Νικόλας όμως, συνονόματος, είναι πολύ
καλός. Είναι 14 χρονών και παίζει σε όλες τις θέσεις στα χαφ. Είναι γρήγορος ψηλός ξερακιανός, τον
δουλεύω όμως θέλω να του βάλω μερικά κιλά... Είναι πολύ καλός και πιστεύω ότι θα γίνει πολύ
καλός».

Για τη γυναίκα του που γνώρισε το 1958 όταν πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό και
παντρεύτηκαν το 1966, και από τότε είναι μαζί και ευτυχισμένοι, τόνισε: «Βρήκα το ταίρι μου. Είμαι
μαζί της 55 χρόνια μαζί, αλλά έχουμε βρει χημεία στο σεξ και ακόμη και τώρα όταν την πιάνω το
χέρι αισθάνομαι ότι την ψώνισα τώρα. Αιγόκερως εγώ Ταύρος αυτή με κράτησε...»

Για την συμπεριφορά του στο σπίτι: «Στο σπίτι είμαι εντάξει, πιο ήρεμος. Δεν είμαι όπως στην
μπάλα», δηλώνει ο Αλέφαντος.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο Νίκος Αλέφαντος «έφυγε», αλλά στην πραγματικότητα θα είναι για πάντα εδώ όσο τον
θυμόμαστε, μαθαίνουμε από τις αναλύσεις και τις παρακαταθήκες που μας άφησε αλλα και γελάμε
καλοπροαίρετα με τις φοβερές του ατάκες. Θα τον θυμόμαστε ως δάσκαλο που μας έμαθε για το
ποδόσφαιρο, κάτι περισσότερο από δάσκαλο θα πρόσθετα, ΓΚΟΥΡΟΥ του ποδοσφαίρου με διόραση
που είχε αναπτύξει όσο κανείς. Άφησε ως κληρονομιά τις ατάκες του, από τις οποίες πλούτισε
κόσμος και κοσμάκης αλλα και το 3‐5‐2 ένα πολύ επιτυχημένο σύστημα που επινόησε αρχές τις
δεκαετίας του 70 με το οποίο ο Ρεχάγκελ πήρε το Γιούρο. Ήταν μπροστά από την εποχή του για
αυτό ίσως και δεν τον καταλάβαιναν πέρα από τις πολλές ιδιαιτερότητες του.

Αιτιολογώ την άποψη μου «μπροστά από την εποχή του». Δεν θυμάμαι κανένα άλλο προπονητή
την εποχή του Αλέφαντου αλλα ούτε ξέρω κανέναν σήμερα ο οποίος να έχει πάει τόσες φορές στο
εξωτερικό για μακροχρόνια εκπαίδευση. Δεν μιλάμε για ολιγοήμερα σεμινάρια αλλα για ολόκληρα
χρόνια. Αυτός ο τελειομανής και φιλομαθής άνθρωπος με τα ελάχιστα οικονομικά αλλα και
μορφωτικά εφόδια ρουφούσε γνώσεις σε κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζονταν. Με μονο εφόδιο
την αδάμαστη θέληση του, που νίκησε, την ζέστη, το κρύο η την πείνα, που κοιμήθηκε σε πάρκα, σε
σταθμούς τραίνων η στο πάτωμα προκειμένου να μάθει περισσότερα από τους προκατόχους του.

Όσο πέρναγε ο καιρός και τα χρόνια έμαθε να απορρίπτει το καλό σκίζοντας και πετάγοντας το και
υιοθετούσε το καλύτερο. Γήρασκε αεί διδασκόμενος έχοντας ως θεμέλιο λίθο της φιλοσοφίας του
του ποδοσφαίρου μονο τις σημειώσεις από τον Χάπελ που για αυτόν ήταν ότι ο Αριστοτέλης και ο
Σωκράτης για την φιλοσοφία.

Θυσίασε χρόνο από τον εαυτό του και την οικογένεια του για να γίνει ο καλύτερος, και ήταν ο
καλύτερος πλην του εκρηκτικού του χαρακτήρα που μετα τα γκρέμιζε όλα όσα εκείνος έκτιζε με
κόπο.

Θαυμαστή η επιμονή του να τρυπώσει κάπου που δεν μπορούν να τον δουν για να
παρακολουθήσει μια προπόνηση, και η αγωνία του αν θα αποδέχονταν το αίτημα του να τον
αφήσουν να δει τις προπονήσεις από τους δασκάλους της δικής του εποχής και να μάθει.

Οικονομικά τον βοήθησε στην αρχή ένας μεγάλος παράγοντας και βιομήχανος ο Τάκης ο Ηλιάδης
τον οποίο γνώριζε από την θητεία του στο ΡΟΥΦ την ομάδα που χρηματοδοτούσε ο Ηλιάδης.

Του ζήτησε να πάει να δει ένα μεγάλο προπονητή στην Ευρώπη και αυτός δέχτηκε να τον βοηθήσει.

Ενώ πήγε για τον Χάπελ στο Αμβούργο είδε και τον Βαισβαιλερ αλλα αυτός δεν τον εντυπωσίασε
αντίθετα με τον Χάπελ γιατί δεν είχε ποικιλία στις προπονήσεις του στο σύστημα 4‐3‐3 το οποίο
έμαθε από τον Μπόμπεκ πάρα πολύ καλά. Το 4‐3‐3 είναι το μονο σύστημα που χρησιμοποιεί πλην
του 5‐3‐2 που ο ίδιος επινόησε. Ο Μπόμπεκ ήταν ο πρώτος δάσκαλος του 4‐3‐3 σε Ελλάδα που το
δίδαξε στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό. Το έμαθε εκπληκτικά από τον Μπόμπεκ, και το
εφαρμόζει ενώ αντίθετα δεν έπαιξε το 4‐4‐2. Δήλωσε πως ήταν 5 χρόνια δίπλα στο Μπόμπεκ. Για
τον Χάπελ δήλωσε πως είδε προπονήσεις ασύλληπτες. Συνδύασε όλα όσα είδε από αυτόν και για
αυτό έρχονταν πολύς κόσμος για να βλέπει και να μαθαίνει από δικές του προπονήσεις. Δήλωσε
πως παρακολούθησε 1500 προπονήσεις του Χάπελ και μετα το πέρας αυτής της εκπαίδευσης πήγε
στον Ηρακλή του Χατζηπαναγή και κατά δήλωση του ιδίου τους μεταμόρφωσε.

Με τον Ηρακλή κέρδισε τους τρεις μεγάλους, Ολυμπιακό του Γεωργιάδη, Γκμοχ της ΑΕΚ και
Γκόρσκι ‐ Πάρκερ του Παναθηναϊκού και τον έφτασε μέχρι την 4η θέση.
Δεν ήταν αχάριστος, είπε πως το μυαλό είναι έμφυτο αλλα αυτά που έμαθε τα χρωστάει στον
Ηλιάδη που τον επιμόρφωσε στέλνοντας τον στο εξωτερικό, ενώ έχει δηλώσει και για τον Κόκκαλη
πως ήταν ο ευεργέτης του.

Ο μόνος από τους προπονητές που γνωρίζουμε που μέχρι να φύγει από τη ζωή συνέχιζε να
μαθαίνει θεωρώντας πως είναι για πάντα ένας μάχιμος προπονητής που δίνει την μεγαλύτερη αξία
στη μελέτη και την μάθηση.

Ήταν από τους πρώτους προπονητές που έδωσαν τεράστια σημασία στη φυσική κατάσταση και
την ταχυδύναμη και ήθελε να έχει στο επιτελείο του ειδικούς γυμναστές.

Αυτός ήταν ο Νίκος Αλέφαντος, ο καλύτερος στα μάτια αυτού που ταυτίζεται προπονητής του
κόσμου σε γνώσεις και με διορατικό μάτι αλλα ταυτόχρονα ο πιο αυτοκαταστροφικός, ο άνθρωπος
που η ζωή του όλη ήταν ένα περιβόλι του ποδοσφαιρικού ουρανού που είχε τα ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ.

«γηράσκω δ’ αιεί πολλά διδασκόμενος» ‐ ΣΟΛΩΝ ‐ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ

ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ μετα τον θάνατο: https://www.karpetshow.gr/blog/i‐moira‐toy‐sooyman

Τελευταία συνέντευξη https://www.youtube.com/watch;v=Ek68zczmSvs&t=23s

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ https://www.youtube.com/watch;v=PtTM9f2‐v‐c

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ

https://www.youtube.com/watch;v=GwmukjFyrXs

ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ https://www.youtube.com/watch;v=uQjcaciQ9R8

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΓΓΕΛΕΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΛΕΦΑΝΤΟΥ

https://www.youtube.com/watch;v=esD9OT3_4Zs

https://www.protothema.gr/sports/article/1021141/nikos‐alefados‐to‐teleutaio‐adio‐sto‐palikari‐
ton‐gipedon/

https://www.sport‐fm.gr/article/12450 Δούρος 03 06 2021

Δούρος 5 και 37 https://www.youtube.com/watch;v=_fxRwi63R80

Το 2‐2 https://www.youtube.com/watch;v=5YwW45qq‐Ms

Συνέντευξη στον Αρναούτογλου https://www.youtube.com/watch;v=MRNbxEn3oy8

http://www.oldfootball.gr/sansimera/item/146‐otan‐o‐alefantos‐teleiose‐ton‐mayro.html

https://www.nstv.gr/arthra/i‐panionia‐oikogeneia‐apochaireta‐ton‐niko‐alefanto/

https://www.pierikos.info/index.php/1241‐nikos‐alefantos‐3‐1‐199‐23‐6‐2020

https://www.sdna.gr/people/nikos‐alefantos

https://www.sport‐fm.com.cy/2020/06/23/%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%B1%CE%BD‐
%CE%BD%CE%B1‐%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%BD‐
%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1‐%CF%84%CE%BF%CE%BD‐
%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%86%CE%B1/

https://www.apoelgroup.com/2020/06/blog‐post_87.html

https://www.documentonews.gr/article/nikos‐alefantos‐keftedakia‐sagionares‐kai‐piranxas/

https://www.sdna.gr/podosfairo/676481_o‐alefantos‐kai‐ta‐4153‐keftedakia

https://www.protothema.gr/sports/article/1020266/nikos‐alefados‐70‐hronia‐sta‐gipeda‐ta‐pada‐
ola‐o‐hapel‐kai‐oi‐keftedes/

https://www.sport‐fm.gr/article/o‐proponitis‐pou‐didakse‐st%E2%80%99‐alitheia‐taktiki‐me‐
keftedakia/4079195

https://esquire.com.gr/sports/10264/oi‐apisteutes‐istories‐tou‐nikou‐alefantou

https://enkyklophrenia.webnode.gr/l/nikos‐alefantos/
https://www.novasports.gr/sport/podosfairo/event/super‐league‐1/article/1782320/koygias‐o‐
alefantos‐itan‐timios‐kai‐epanastatis‐se‐ena‐ypokritiko‐podosfairo/

https://www.contra.gr/podosfairo/i‐istoria‐poy‐kryvei‐to‐geia‐soy‐re‐alefante‐eisai‐
palikari.7667447.html

https://www.newsauto.gr/specials/people/nikos‐alefantos‐i‐agnostes‐istories‐pou‐afisan‐epochi/

https://katerinisport.gr/;p=122177

http://pesetero‐blog.blogspot.com/2007/10/ber‐alles.html

https://www.greekradiofl.com/%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5
%CF%83‐%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%83‐
%CF%81%CE%B5%CF%84%CF%81%CF%8C‐%CE%BF‐%CF%80%CE%B9%CE%BF‐
%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9/

http://omada.reporter.com.cy/features/article/463591/

https://www.cnn.gr/sports/story/224481/nikos‐alefantos‐poios‐itan‐o‐proponitis

https://www.vice.com/el/article/mbygd4/o‐nikos‐alefantos‐25‐meres‐sth‐fylakh

https://choratouaxoritou.gr/;p=100575&cn‐reloaded=1

https://www.newsit.gr/athlitika/o‐nikos‐alefantos‐itan‐palikari‐os‐to‐telos‐i‐antisymvatiki‐zoi‐oi‐
atakes‐kai‐i‐megali‐tou‐agapi/3055509/;utm_medium=Referral&utm_source=Notification

https://www.in.gr/2020/06/23/sports/pethane‐o‐nikos‐alefantos/

http://pesetero‐blog.blogspot.com/2008/05/dr‐jekyll‐mr‐hyde.html

https://www.newsbeast.gr/sports/arthro/6408240/otan‐o‐kokkalis‐pire‐ton‐alefanto‐stis‐2‐00‐ti‐
nychta‐kai‐toy‐eipe‐toys

https://sportdog.gr/sports/podosfairo/article/589965/apokalypsh‐sto‐sportdog‐otan‐o‐kokkalhs‐
eipe‐ston‐alefanto‐toys‐ga‐es‐htan‐kryfos‐skaoyter

https://www.pagenews.gr/2020/06/23/athlitismos/nikos‐alefantos‐eixe‐ton‐paok‐stin‐kardia‐tou/

https://www.pagenews.gr/2020/06/23/athlitismos/ntimpei‐re‐ntimpei‐otan‐o‐alefantos‐sxoliaze‐
tin‐politiki‐epikairotita/

http://pesetero‐blog.blogspot.com/2007/10/ber‐alles.html

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%BB%CE%AD
%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82

https://www.newsit.gr/athlitika/alefantos‐non‐stop‐mesi‐o‐tsipras‐poy‐pas‐re‐lafazani‐
video/1433052/

έχει τον μισθό επί Κόκκαλη https://techne.gr/threads/435‐%CE%97‐%CE%B6%CF%89%CE%AE‐

%CF%84%CE%BF%CF%85‐
%CE%91%CE%BB%CE%AD%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85

https://www.infobeto.com/forum/threads/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%82‐
%CE%91%CE%BB%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82.43984/page‐2
http://oxi‐kati‐sygekrimeno.blogspot.com/2011/01/blog‐post_7.html

http://www.oldfootball.gr/sansimera/item/146‐otan‐o‐alefantos‐teleiose‐ton‐mayro.html

https://www.newsit.gr/athlitika/alefantos‐non‐stop‐mesi‐o‐tsipras‐poy‐pas‐re‐lafazani‐
video/1433052/

https://www.sdna.gr/podosfairo/ellada/article/281602/alefantos‐ta‐panta‐ola

https://betcatalog.net/nikos‐alefantos‐sthn‐europh/

https://www.koutipandoras.gr/article/evazes‐ton‐ena‐pano‐ston‐allo‐psilo‐den‐ekanan‐o‐alefantos‐
analyei‐me‐plithoriko‐toy

http://omada.reporter.com.cy/features/article/463591/

https://provocateur.gr/archive/2668/moyntialikes‐istories‐vol‐6‐ndash‐kapote‐sthn‐amerikh‐me‐
thn‐ethnikh‐soytareteee

https://www.newsbeast.gr/weekend/arthro/6313323/alketas‐panagoylias‐enas‐parexigimenos‐
epitychimenos

https://www.sport‐fm.com.cy/2020/06/23/%CE%BF%CE%B9‐
%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%AD%CF%82‐
%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%83‐%CF%84%CE%BF%CF%85‐
%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85/

https://www.fosonline.gr/podosfairo/article/98830/poioi‐thymithikan‐kai‐timisan‐ti‐mnimi‐toy‐
nikoy‐alefantoy‐pics

https://www.fosonline.gr/podosfairo/article/145172/enas‐xronos‐xoris‐ton‐nikola

https://pesetero.net/players/nikos‐alefantos/

https://enkyklophrenia.webnode.gr/l/nikos‐alefantos/

Οι ωραίοι των Αθηνών», Κώστας Παπασπήλιος, εκδόσεις Ίρις – Α.Σ Φιλιππότης

ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ – ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ

https://www.lifo.gr/tropos‐zois/gefsi/ti‐etrogan‐oi‐ellines‐stin‐katohi

https://www.sfina.gr/podosfairo/paok/alefantos‐kalos‐ta‐paidia‐3‐0‐epos/

https://www.metrosport.gr/alefantos‐pelkas‐limnios‐akpom‐oyte‐sta‐aspra‐chomata‐227576

https://www.metrosport.gr/alefantos‐gia‐fortouni‐savvidi‐ke‐marinaki‐199378

https://www.sportdog.gr/archive/article/85626/quot‐titanoterastios‐o‐kokkalhs‐quot

https://www.sport‐fm.gr/article/kalws‐ta‐paidia‐3‐0‐i‐thruliki‐ataka‐alefadou‐gia‐olumpiakos‐
paok/4154392

https://goal.philenews.com/podosfero/kypros/a‐katigoria/apoel/ouranios‐ioannidis‐o‐kamikazi‐tou‐
apoel/

https://www.sport24.gr/opinions/ilias‐anastasiadis/sto‐mperdemeno‐myalo‐kai‐vivlio‐toy‐nikoy‐
alefantoy.8105178.html
https://www.fosonline.gr/podosfairo/superleague/article/98823/nikos‐alefantos‐oi‐atakes‐poy‐
egrapsan‐istoria‐apo‐ton‐doyro‐ston‐kostea‐geitona‐vid

https://www.newsnowgr.com/article/922388/alefantos‐‐o‐fortounis‐thelei‐5‐pastore‐.html

https://www.lifo.gr/now/greece/o‐nikos‐alefantos‐emathe‐tin‐proponitiki‐mesa‐sta‐gipeda

http://skorarisma.blogspot.com/2010/11/blog‐post_19.html

https://www.ethnos.gr/sports/article/112033/nikosalefantosoegkleismosstogentikoyleokaygasgiato
nmayrokiallesspartaristesistories

http://koutroumanhs.xp3.biz/press/Fos5_1_1987.pdf

ΤΖΗΜΑΣ https://www.mixanitouxronou.gr/tzim‐tzimas‐o‐proponitis‐pou‐plakothike‐me‐ton‐
alefanto‐doulepse‐me‐thrilo‐tou‐agiax‐ke‐tis‐bartselona‐alla‐ton‐efagan‐i‐roufiani/

https://www.news247.gr/weekend‐edition/oi‐syntages‐tis‐peinas‐stin‐katochi.6301257.html

https://www.oficrete.gr/omilistoria/oi‐thiteies‐tou‐alefantou‐ston‐ofi‐kai‐i‐proti‐synergasia‐pou‐
xalase

https://www.ethnos.gr/sports/article/111998/nikosalefantos10stigmes10atakespoyafhsanepoxhsto
ellhnikopodosfairo

ΕΘΝΙΚΟΣ https://www.tanea.gr/1998/03/06/sports/trieti‐fylakisi‐ston‐proedro‐toy‐ethnikoy/

ΕΘΝΙΚΟΣ https://www.tanea.gr/1998/03/26/sports/allagi‐froyras‐5/

ΕΘΝΙΚΟΣ https://sportday.gr/podosfairo/155967_melina‐merkouri‐koimithike‐mazi‐tis‐3‐000‐
nychtes‐kai‐tin‐epeise‐na‐afksisei‐tis‐omades‐tis‐a‐ethnikis.html

«Ιστορία γράφουν και οι δεύτεροι» (Γιώργος Αρκουλής, Εκδ. ΕνΤύπωση) και το blog
ethnikos14.blogspot.com.

https://www.tanea.gr/1997/10/23/sports/o‐beselinobits‐sto‐timoni‐toy‐ethnikoy/

ΑΛΕΦΑΝΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΙΑΣ ΤΖΗΜΑΣ https://www.youtube.com/watch;v=xTllL4szr1A

https://sport‐retro.gr/ethniki‐worldcup‐mundial‐1994‐usa‐panagoulias/

https://www.contra.gr/podosfairo/i‐ellada‐sto‐moyntial‐toy‐94‐vids.6842695.html

https://historyofsoccer.info/cesar‐luis‐menotti

https://www.contra.gr/podosfairo/i‐istoria‐poy‐kryvei‐to‐geia‐soy‐re‐alefante‐eisai‐
palikari.7667447.html

https://sportin.gr/content/o‐nikos‐alefantos‐ston‐panaigialeio

http://www.redsagainsthemachine.gr/articles/150810/oi‐kataggelies‐alefantoy‐gia‐tis‐sxeseis‐ofi‐
pao‐1981;fbclid=IwAR2jlty69yj7HjEqLTJ8BUMcF9x81X3x63U6eiYXYl1Rix6JkZMOpSUS16E

https://creta24.gr/o‐nikos‐alefantos‐kai‐o‐ofi‐nees‐apokalypseis‐kai‐istorikes‐fotografies/

https://www.oficrete.gr/omilistoria/otan‐oi‐ofitzides‐nikisan‐tous‐olympiakoys‐ston‐peiraia

https://www.athensvoice.gr/viral/viral‐now/96333_alefantos‐min‐toys‐akoys‐tsipra‐video
τελευταία συνέντευξη https://www.youtube.com/watch;v=Ek68zczmSvs&t=23s στο 26 λεπτό

https://www.aek‐live.gr/%CF%86%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD‐%CE%BD%CE%B1‐
%CE%BC%CE%B7%CE%BD‐
%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1%CF%87%CF%84%CE%B5%CE%B9/

https://pipinaelles.com/2016/09/20/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%C
E%BF‐%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B9‐
%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9%CE%B1‐
%CE%BC%CE%BF%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C/

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΚΚΑΛΗ https://www.youtube.com/watch;v=6QkVADRdKxM

https://betcatalog.net/nikos‐alefantos‐sthn‐europh/

https://www.sportday.gr/Article/Podosfairo/nikos‐alefantos‐to‐paihnidi‐poy‐ton‐shmadepse‐h‐
kontra‐me‐ton‐thwma‐mayro‐kai‐oi‐atakes‐poy‐afhsan‐epohh/23‐6‐2022/59953

https://aekpassion.gr/toirnoua‐akropolis‐kapote‐san‐simera/

https://www.alphafreepress.gr/2020/06/24/politikh/tsipras‐alefantos‐me‐samara‐to‐antio‐tou‐
proedrou‐tou‐syriza/

https://www.sofokleousin.gr/o‐andreas‐papandreou‐o‐nikos‐alefantos‐kai‐to‐paixnidi‐tis‐moiras

για τον Χάπελ https://www.youtube.com/watch;v=Ut5KtCA01KU

https://www.tanea.gr/2000/02/08/sports/min‐ton‐diwksete/

https://www.sport24.gr/opinions/ilias‐anastasiadis/sto‐mperdemeno‐myalo‐kai‐vivlio‐toy‐nikoy‐
alefantoy.8105178.html

https://neodimokratis.gr/o‐alefantos‐sthrizei‐adoni‐autos‐einai‐apo‐to‐pezodromio‐autos‐einai‐
machhtis/

https://www.ieidiseis.gr/ellada/49614/nikos‐alefantos‐i‐megali‐tou‐agapi‐gia‐ton‐andrea‐
papandreou

https://www.zougla.gr/sports/podosfero/article/enas‐itan‐enas‐8a‐ine‐alefantos

https://www.flash.gr/sports/1643091/o‐nikos‐anastopoulos‐leei‐istories‐gia‐ton‐niko‐alefanto‐kai‐
ton‐olympiako

https://www.to10.gr/dekaria/973324/tote‐pou‐vazame‐petres‐gia‐termata‐kyr‐niko/

https://ilia.news/%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%82‐
%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82‐
%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD‐%CE%BF‐%CE%B1%CE%BB%CE%AD‐
%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CF%8D/

https://www.espressonews.gr/athlitika/258105/o‐nikos‐alefantos‐prodothike‐sta‐81‐apo‐tin‐kardia‐
toy‐vythizontas‐sto‐penthos‐to‐elliniko‐podosfairo/

https://www.panionianea.gr/2020/04/oraioteros‐ios‐panionios‐opos‐ton‐ezisa.html

https://www.sport24.gr/football/pethane‐o‐nikos‐alefantos.8951089.html
http://www.hellenicaworld.com/Greece/Person/gr/HarisSofianos.html

https://www.sportday.gr/Article/Podosfairo/Top_Clubs/AEK/synenteyxh‐hlias‐armodwros‐oi‐
ethnikoi‐prwta‐htan‐anti‐olympiakoi‐kai‐meta‐ethnikoi/18‐6‐2022/59725

https://menshouse.gr/bala/123009/o‐mythos‐me‐ton‐alefanto‐kai‐toys‐keftedes‐poios‐itan‐o‐
pragmatikos‐protagonistis

https://www.huffingtonpost.gr/entry/pethane‐o‐nikos‐alefantos_gr_5ef1f396c5b6c7050c8c562b

http://www.oldfootball.gr/sansimera/item/146‐otan‐o‐alefantos‐teleiose‐ton‐mayro.html

https://www.e‐soccer.gr/afieromata/prosopikotites/item/2662‐xouan‐xilmperto‐foynes‐o‐voyvalos

https://www.gazzetta.gr/football/superleague/article/1487849/alefantos‐i‐istoria‐toy‐mathe‐
mpalitsa‐apo‐ton‐arhonta‐vid

Εκπομπή Γιώργου Γεωργίου: https://www.youtube.com/watch;v=heJ4z3NWqJo

Athens News: https://www.athensvoice.gr/sport/sports/658095_hilies‐kai‐mia‐atakes‐toy‐nikoy‐

alefantoy

Protothema: https://www.protothema.gr/sports/article/1020293/to‐pano‐ton‐opadon‐tou‐
olubiakou‐gia‐ton‐niko‐alefado‐sto‐g‐karaiskakis/

https://www.ethnos.gr/sports/article/74673/psapkoytrhskaipasxalakhsmoirasanmaziaytografasesxo
leiostonpeiraiapics

https://redaroume.gr/tag/alefantos/

https://www.mixanitouxronou.gr/o‐rasint‐giekini‐poy‐agonisthike‐ston‐olympiako‐petyche‐to‐
proto‐gkol‐tis‐nigirias‐se‐moyntial‐kai‐mplechtike‐sta‐dichtya‐pethane‐molis‐49‐eton/

https://www.espressonews.gr/athlitika/258105/o‐nikos‐alefantos‐prodothike‐sta‐81‐apo‐tin‐kardia‐
toy‐vythizontas‐sto‐penthos‐to‐elliniko‐podosfairo/

https://www.newsnowgr.com/article/82278/oi‐tote‐atakes‐tou‐alefantou‐gia‐ton‐giekini‐kai‐i‐
ypodoxi‐tou‐apo‐ton‐kosmo‐tou‐thrylou.html

http://legend7histories.blogspot.com/2015/06/2003‐2004.html

https://www.psychologynow.gr/istoria‐psyxologias/theories‐psyxologias/11744‐theories‐
ierarxisis‐anagkon.html

%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%AF%CE%BD%CF%89%CE%BD‐
%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8E%CE%BD‐%CE%BA%CE%B1.html

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4130906/

https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/bitstream/handle/unipi/2366/Remounti.pdf;sequence=3

https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/bitstream/handle/unipi/8772/Dimitrakopoulou_Ioanna.pdf;sequenc
e=1&isAllowed=y

http://iscreta.gr/2015/06/%CE%B7‐%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1‐
%CF%84%CE%BF%CF%85‐%CE%BF%CF%86%CE%B7‐%CE%B1%CF%80%CF%8C‐%CF%84%CE%BF‐
1925‐%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9‐%CF%84%CE%BF‐2009/
https://www.mvpmagazine.gr/index.php/component/k2/17391‐ofi‐alefantos

Λόγια Αγίου Παισίου: http://aegeanews.gr/news/ekklisia/148249/agios‐pa%CE%90sios‐eksigei‐

aisthanetai‐kapoios‐otan‐pethainei/

https://www.lifo.gr/now/greece/o‐nikos‐alefantos‐emathe‐tin‐proponitiki‐mesa‐sta‐gipeda

ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΛΕΦΑΝΤΟ

https://www.youtube.com/watch;app=desktop&v=GwmukjFyrXs

ΜΑΣΛΟΟΥ: https://socialpolicy.gr/2013/11/%CE%B7‐
%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%83%CE%B7‐
%CF%84%CF%89%CE%BD‐