Gabriel Devos

Om het tweede semester in te huldigen, besloot ik om een artikel over de methodes, die
gehanteerd worden bij het bepalen van het thema van de jeugdboekenmaand onder de loep te
nemen. Een onderwerp dat in de dagelijkse wedren der leven maar amper aandacht krijgt, en
duidelijk ondergewaardeerd wordt krijgt zogaande toch een deel van de verdiende glorie in
ontvangst.
Hierbij betreft het een initiatief, waarbij een maand lang verschillende, met onderwijs en
literair tijdverdrijf verbonden instellingen zich inzetten om jeugdliteratuur rond een
welbepaald thema te populariseren, en hiermede de leesdrang van leerlingen uit een
jarenlange anabiose te helpen. Ik ondersteun dit van harte, daar, een bezoek aan een
bibliotheek voor een oningehuldigde een met een verdwaling gelijklopende ervaring kan
teweegbrengen. De literatuur is als een bodemloze oceaan, waarin tussen het vele zand en
kiezels, zo nu en dan een prachtige parel opduikt, een parel die al het gezwoeg van daarnet in
het niet doet verdwijnen, doet opbrandden in het schitterende en intense licht en de vinder
bijna doet schreeuwen van vreugde dat hij de eerste was. Maar dan toch op tijd een hand voor
zijn mond legt, men roept immers niet in een bibliotheek, dat is een van de vele barbaarse
gewoontes die men overnam uit de ruige buitenwereld en die voor een beschaafde mens geen
enkel belang meer hebben.
Maar door net die eerste, en vaak de moeilijkste kennismaking op een aangename manier te
doen verlopen, begint de verleiding om later terug te keren naar die tempel der wijsheid en
stilte zelfs bij de meest niet-taalkundig ingestelde jongeren aan kracht te winnen. Hierbij is het
uitzonderlijk van belang dat de uitgekozen tips een onderwerp benaderen dat de doelcategorie
prikkelt, die ook in hun gewone leven aandacht geniet.
En zeker het thema dat dit jaar aan bod komt – “Geluk” tilt de actualiteit naar een hoger
niveau. Welk onderwerp bezit er immers een grotere diversiteit aan invalshoeken, die allen
een deeltje van “Het geluk” vertegenwoordigen? Vernoemenswaardig is hierbij dat zoeken
naar “Het geluk” op een utopie zou uitdraaien, daar elk er zijn eigen opvattingen over maakt,
een koers uitstippelt om die te bereiken en met die richtlijnen in het achterhoofd er het beste
van probeert te maken. Enkel zo wordt duidelijk welk titanisch werk verricht moest worden
om zelfs maar een deel van de selectie op gang te zetten. Hierbij komt ook dat een boek,
waarin geluk een onderliggend motiefje zou kunnen zijn, evengoed onder de trefwoorden
“oorlog” of “natuurrampen” kan staan. Als slot zou ik zeggen dat het een ware verrijking voor
de taal en een prachtig opstapje naar de meesterwerken is, dat het initiatief van “Iedereen
leest”, desondanks alle moeilijkheden waarmee het te maken krijgt blijft bestaan en zinvol
werk levert.