Dhemam Berdharah

Wis telung dina iki Maemonah ora mlebu sekolah, wong tuwane Maemonah, tindak menyang
sekolahan watara jam setengah rolasan. Pak Ridwan nemoni kepala sekolah. Ora let suwe banjur
kondur. Sakundure Pak Ridwan akeh para tamu ing sekolahan, malah Pak Lurah uga rawuh. Kejaba
Pak Lurah Bapak Pengawas, Kepala UPDT, lan petugas puskesmas uga rawuh.

Dening kepala sekolah, para tamu diderekake menyang aula. Bocah-bocah padha ora ngerti ana apa
awan iku sawise akeh tamu padha rawuh banjur dikumpulake ana aula.

Sawise pacha lungguh temata ing aula, Bapak Kepala Sekolah nuli ngendika, “Bocah-bocah kabeh,
Pak Lurah arep ngendika. Sumangga Pak Lurah kula aturi ngendika.”

Pak Lurah jumeneng, banjur wiwit ngendika,”Bocah-bocah, kuwe kabeh ngerti, saiki musim apa?”

“Jawab, Pak,” wangsulan bocah-bocah meh bareng.

“Bener, Kowe pancen bocah pinter kabeh. Biyasane menawa usum udan Ngene kerep ana apa?”

Dhemam Berdharah

Wis telung dina iki Maemonah ora mlebu sekolah, wong tuwane Maemonah, tindak menyang
sekolahan watara jam setengah rolasan. Pak Ridwan nemoni kepala sekolah. Ora let suwe banjur
kondur. Sakundure Pak Ridwan akeh para tamu ing sekolahan, malah Pak Lurah uga rawuh. Kejaba
Pak Lurah Bapak Pengawas, Kepala UPDT, lan petugas puskesmas uga rawuh.

Dening kepala sekolah, para tamu diderekake menyang aula. Bocah-bocah padha ora ngerti ana apa
awan iku sawise akeh tamu padha rawuh banjur dikumpulake ana aula.

Sawise pacha lungguh temata ing aula, Bapak Kepala Sekolah nuli ngendika, “Bocah-bocah kabeh,
Pak Lurah arep ngendika. Sumangga Pak Lurah kula aturi ngendika.”
Pak Lurah jumeneng, banjur wiwit ngendika,”Bocah-bocah, kuwe kabeh ngerti, saiki musim apa?”

“Jawab, Pak,” wangsulan bocah-bocah meh bareng.

“Bener, Kowe pancen bocah pinter kabeh. Biyasane menawa usum udan Ngene kerep ana apa?”

htt://2.bp.blogspot.com

Ahmad sing lungguh ing ngarep dhewe ngacung, banjur matur,” Banjir, Pak.” “Bener, terus, kejaba
banjir apa maneh, bocah-bocah?”

Kabeh padha meneng, ora ana sing wangsulan.

“Kejaba banjir, usum udan biyasane banjur akeh penyakit. Penyakit sing mbebayani yaiku dhemam
berdharah. Penyakit iki klebu ganas,merga wis akeh sing ketaman lelara iki padha ora ketulungan.
Dene kang nyebabake penyakit dhemam berdharah iki kowe kabeh mestine wis padha ngerti. Yaiku
lemut Aedes Agepty. Umume lemut Aedes Agepty iki nyokot menungsa ing wayah esuk.”

Murid sekolah kene bae manut laporan ana bocah enem sing ketaman dhemam berdharah. Kahanan
iki mbebayani banget kanggo masyarakat kene Mula saka iku kampung kene banjur nganakake
fogging. Fogging iku basa indonesia pengasapan, yaiku mateni lemut dhemam berdharah kanthi
disemprot nganggo obat sing wujude dadi kebul. Sekampung kene arep disemprot kabeh, klebu
sekolahan iki. Mula saka kuwi, kuwe kabeh bubar kumpulan iki eines muleh. Kelas-kelasmu kabeh
arep disemprot dhisik, ben lemute on mem Kanthi mengkono, kowe kabeh aman. Ora bakal dicokot
em berdharah. Padha ngerti bocah-bocah?” Pandangune Pak Lurah.

“Ngertos, Pak!” matura!”

cetha, “Semene dhisik katerangane Bapak, yen ana sing durung ee

Dhemam Berdharah

Wis telung dina iki Maemonah ora mlebu sekolah, wong tuwane Maemonah, tindak menyang
sekolahan watara jam setengah rolasan. Pak Ridwan nemoni kepala sekolah. Ora let suwe banjur
kondur. Sakundure Pak Ridwan akeh para tamu ing sekolahan, malah Pak Lurah uga rawuh. Kejaba
Pak Lurah Bapak Pengawas, Kepala UPDT, lan petugas puskesmas uga rawuh.

Dening kepala sekolah, para tamu diderekake menyang aula. Bocah-bocah padha ora ngerti ana apa
awan iku sawise akeh tamu padha rawuh banjur dikumpulake ana aula.

Sawise pacha lungguh temata ing aula, Bapak Kepala Sekolah nuli ngendika, “Bocah-bocah kabeh,
Pak Lurah arep ngendika. Sumangga Pak Lurah kula aturi ngendika.”

Pak Lurah jumeneng, banjur wiwit ngendika,”Bocah-bocah, kuwe kabeh ngerti, saiki musim apa?”

“Jawab, Pak,” wangsulan bocah-bocah meh bareng.

“Bener, Kowe pancen bocah pinter kabeh. Biyasane menawa usum udan Ngene kerep ana apa?”

htt://2.bp.blogspot.com

Ahmad sing lungguh ing ngarep dhewe ngacung, banjur matur,” Banjir, Pak.” “Bener, terus, kejaba
banjir apa maneh, bocah-bocah?”

Kabeh padha meneng, ora ana sing wangsulan.

“Kejaba banjir, usum udan biyasane banjur akeh penyakit. Penyakit sing mbebayani yaiku dhemam
berdharah. Penyakit iki klebu ganas,merga wis akeh sing ketaman lelara iki padha ora ketulungan.
Dene kang nyebabake penyakit dhemam berdharah iki kowe kabeh mestine wis padha ngerti. Yaiku
lemut Aedes Agepty. Umume lemut Aedes Agepty iki nyokot menungsa ing wayah esuk.”

Murid sekolah kene bae manut laporan ana bocah enem sing ketaman dhemam berdharah. Kahanan
iki mbebayani banget kanggo masyarakat kene Mula saka iku kampung kene banjur nganakake
fogging. Fogging iku basa indonesia pengasapan, yaiku mateni lemut dhemam berdharah kanthi
disemprot nganggo obat sing wujude dadi kebul. Sekampung kene arep disemprot kabeh, klebu
sekolahan iki. Mula saka kuwi, kuwe kabeh bubar kumpulan iki eines muleh. Kelas-kelasmu kabeh
arep disemprot dhisik, ben lemute on mem Kanthi mengkono, kowe kabeh aman. Ora bakal dicokot
em berdharah. Padha ngerti bocah-bocah?” Pandangune Pak Lurah.

“Ngertos, Pak!” matura!”

cetha, “Semene dhisik katerangane Bapak, yen ana sing durung ee

| Fauzi ngacung, banjur matur, “Kejawi fogging, menapa wanten cara kangge nyegah supados boten
dicokot lemut dhemam berdharah, Pak Lurah?” “Wah pinter tenan kowe. Pitakonmu apik. Sapa
jenengmu?” “Kula Nurdin, Pak. Kelas lima.” “Mula pinter, Ilha wis kelas lima,kok.

Ya, kanggo nyegah ben ora dicokot lemut dhemam berdharah, saben arep budhal sekolah kowe bisa
nggunakake obat oles anti nyamuk. Kae Iho sing didhol ing warung-warung. Kejaba saka iku, sing
luwih penting brastha utawa ngilangi lemut iku saendhog-endhoge. Carane, kabeh panggonan sing
bisa kanggo nusuh lemut diresiki lan difogging. Kanthi mengkono lemut lan endhogendhoge mati
kabeh. Kejaba iku, kowe kabeh ing omah bisa nindakake kegiyatan nutupi wadhah kang kanggo ngisi
banyu, sregep nguras jamban/kolah seminggu sepisan, lan mendhem kaleng-kaleng utawa plastik ing
jero lemah. Menawa ana

banyu ngecembong, kudu enggal diresiki. Wis cetha kabeh, bocah-bocah?”

“Sampun, Pak Lurah.”

“Ya wis bocah-bocah, saiki kabeh pareng mulih.

Kelas-kelasmu kabeh arep difogging dening petugas puskesmas. Aja lali ning omah ya sing resikan,
aja nganti ana kalenmambeg. Barang-barang sing wis ora kanggo dibuang, diobong apa dipendem,”
dhawuhe Kepala Sekolah mungkasi pangandhikan.”