Noong unang panahon, sa kagubatan, may nakatirang dalawang babaeng
mangkukulam. Dalanda at Dalia ang pangalan ng mga mangkukulam. Kinikilala si Dalanda sa pagkakaroon ng mabait na puso; tinutulungan niya ang mga tao at pinapagaling ang kanilang mga sugat, samantalang si Dalia ay kabaligtaran. Araw- araw, magkasama ang dalawa. Sa kabila ng kanilang pagkakaiba, ang mga mangkukulam ay may matibay na ugnayan.
Umalis si Dalia para sa isang pakikipagsapalaran, iniwan niya si Dalanda ngunit
nangakong babalik. Bumalik na si Dalia sa kanilang cottage sa kakahuyan at napansin niyang nawawala si Dalanda. Sa kalaunan ay natuklasan niya na pinatay ng mga taganayon si Dalanda dahil siya ay inakusahan ng pagmumura sa lahat, galit ang ramdam ni Dalia. Kalaunan ay natuklasan ni Dalia ang katawan ni Dalanda sa kaloob- looban ng kabundukan.
Buong gabing umiyak si Dalia sa nangyari sa kapatid niya. Kinabukasan, nagpasya
siyang bigyan si Dalanda ng maayos na libing. Mapangwasak siyang lumuhod sa harap ng puntod ni Dalanda, at tumulo ang kaniyang luha. Sa paglipas ng panahon, unti-unting lumitaw ang isang prutas na may paboritong kulay ni Dalanda sa kanyang puntod. Hindi nagtagal ang prutas na tumubo sa libingan ni Dalanda ay tinawag na Dalandan.