(avukatın yeğeni ağlayarak odaya girer)

Avukat: Hoş geldin yeğenim

Yeğen:(Ağlayarak) me-merhaba amca
Avukat:Noldu niye ağlıyorsun?
Yeğen:(öfkeyle)Ahmet benim saçımı çekti!
Avukat:Otur bakalım güzelim anlat neden saçını çekti.
Yeğen:Biz okulda ebelemece oynuyoduk.Ahmet’de ebeydi.Sonra Ahmet beni kovalamaya başladı ben
de kaçmaya çalıştım ama o kaçamamam içim saçımdan tuttu ve çekti.Sonra da ben yere düştüm ve
herkes gülmeye başladı.
Avukat:(yeğenine sarılır)üzme canını güzelim sen ama bu konuyu annenle niye konuşmadın.
Yeğen:Çünkü annem avukat değil.Ahmet e dava açamaz.
Avukat:(gülerek) güzelim bu yüzden Ahmet’e dava açamam ki.
Yeğen:Ama amca sen avukatsın istediğini yaparsın.
Avukat:Bak güzelim şimdi anneni çağırayım seni alsın üstünü başını da temizler hem bu konuyu sonra
konuşalım şimdi işe dönmem gerek.
Yeğen:Ama bu da işinle ilgili değil mi?!
Avukat:Ama güzeli-
Yeğen:Amca lütfen
Avukat:Tamam ben halledicem şimdi şu şekeri al bakalım sonra da anneni bekleyelim.
Yeğen:Sağol amca seni çok seviyorum.
Avukat:Ben de seni seviyorum, hadi bakalım dışarı otur anneni bekle biraz.
Yeğen:Tamam amca.
(yeğen çıkar)