თემის სათაური:ფსიქოდიაგნოსტიკის ეტაპები

ტერმინები, საკვანძო შეკითხვები და მოსაზრებები

სიტყვები
დიგნოსტიკურ- მაინტერესებს მულტიდისციპლინური გუნდის მოხმობა რა
კორექციული მუშაობა შემთხვევაში ხდება? საქართველოს მაგალითზე თუ ფსიქოლოგი
მოთხოვნის შესწავლა არის სკოლაში, მუტიდისციპლინურ გუნდს მაინც მოითხოვენ
დიაგნოზის დასმა სკოლები?
მეთოდი
ჰიპოთეზის წამოყენება

თემის მოკლე შინაარსი

პრობლემის მეცნიერულმა ანალიზმა აჩვენა რომ აუცილებელია არსებობდეს ერთიანი დიაგნოსტიკურ-

კორექციული და აღზმრდელობითი მუშაობის მიმართულება. დიგნოსტიკურ-კორექციული ფორმა
ფსიქოლოგის მშაობისა მოითხობს ფსიქოლოგის სპეციალურ მომზადებას. დიაგნოსტირების პროცეში
აუცილებელია სწორად დაისვას ფსიქოლოგიური პრობლემა, სწორი ინფორმაციის შეგროვება და სხვა
მრავალი. ამიტომ არის რომ ეს ძალიან რთული და შრომატევადი პროცესია. პიველად ეს პროცედურა
შემოგვტავაზა ვოგოცკიმ, პედაგოგიური გამოკვლევების სქემის სახით ძნელად აღსაზრდელ ავშვებთან.
ხოლო ამ სქემის საფუძვეზე შვანცარამ შეიმუშავა თავისი მიდგომა, რაც გარკვეული რაოდენობის
ნაბიჯებსა და ეტაპებში გამოკვეტა. დიაგნოსიკურ-კორექციული სამუშაოს ეტაპები:
1. პრაქტიკული მოთხოვნის შესწავლა- პირველ ეტაპზე ხდება მოთხოვნის სესწავლა, მომთხოვნი
შეიძლება იყოს მასწავლებელი, მოსწავლე თუ მშობელი, მშობელმა ფსიქოლოგს შესაძლებელია
მიმართოს დაბალი აკადემიური მოსწრების, პიროვნული თვისებებისა თუ სხვა რამოს გამო.
ისინი ფსიქოლოგისგან მოელიან რომ დაეხმარება საკუტარ შვილთან დარღვეული
ურთიერთობის გამოსწორებაში.შესაძლებელია ჩივილები ზოგჯერ ბუნდვანი იყოს ამიტომ
აუცილლებელია სპეციალური გასაუბრება მოხდესა და ინფორმაცია ზუსტი იყოს, როგორიცაა
ინფორმაცია ბავშვის განვითარების შესახებ.
2. ფსიქოლოგიური პრობლემის ფორმულირება- შეგროვებულ ინფორმაციაზე აყრდნობით
ფსიქოლოგი აკეთებს პრობლემის ფორმულირებას და გამოკვეთს შესაძლო მიზეზებს.
3. ჰიპოთეზის წამოყენება- როცა პრობლემა ნათელი ხდება ფსიქოლოგი აყენებს ჰიპოთეზებს
დარღვევის მიზეზების შეასახებ და იკვევვა მიზეეზები მისი პოტენციური შესაძლებლობების
შესახებ, მისიინტერესები, და სხვა. ასევე ფსქიოლოგს აქვს შესაძლებლობა რომ შეცვალოს
ჰიპოთეზა მოკვლევის მიმდინარეობის პროცესში ინფორმაციის შესაბამისად.
4. გამოკვლევის მეთოდის შერჩევა- ეს ყველაზე პრეციფიკურ მომენტს წარმოადგენს რადგან
აუცულებელია პროფესიონალის მიერ მოხდეს გამოკვლება. და კვლევის მეთოდი შესაბამისად
იყოს შერჩეულიისე რომ მაქსიმალური ინფორმაციის მოპოვება იქნეს შესაძლებებლი.
5. მეთოდის გამოყენება-შეიძლება გამოვიყენოთ ტესტური მეთოდიკა, ექსპერიმენტული
დავალებები და სხვა. მეთოდის გამოყენება უნდა მოხდეს მოცემული
გარემოთავისებურებებიდან გამომდინარე. სხვადასხვა მეთოდით ფსიქოლოგი იღებს უფრო და
უფრო ზუსტს სურათს და დიგნოზის დასმაც უფრო ადვილად და ეფექტურად ხდება.
6. ფსიქოლოგიური დიაგნოზის ფორმულირება-დიაგნოზის დასმა ითვვალისწინებს იმას თუ
როგორ ვლინდება ბავსვის თავისებურებეი ცხოვრებისეულ სიტუაცებში. ამასთანავე უნდა
გავითვალისწინოთ ავშვის ასაკი და განვითარების თავისებურებეი. დიაგნოზის ფორმირება
აუცილებლად უნდა შეიცავდეს პროგნოზს ბავშვის შემდგომი განვითარების შეახებ. ასევე
აუცილებებელია დიგნოზი ბავსვის მეურვესა თუ მასწავლებელს ავუხსნათ გასაგებ ენაზე რათა
არ იყოს არასწორად გაგებული და თავი ავარიდოთ გაუგებრობებს.
7. რეკომენდაციები- განვითარების და კორექციის ფსქიოლოგიური ნაწილი იგგემება დ
ახორციელდება ფსიქოლოგის მიერ, ხოლო პედაგოგიური ნაწილი მასწავლების და სასწავლო
დაწესებულების მიერ. ფსიქოლოგიერ მიერ გაცემული რეკომენდაციები უნდა იყოს
კონკრეტული და ადვილად გასაგები.
8. პროგრამის განხორციელება და კონტროლი-ფსიქოლოგი პასუხისმგებელია რეკომენდაციის
განხორციელებაზე და საბოლოო შედეგზე.