UYKUSUZ GECELER

ERKEK: Birinci Dünya savaşı bulmuştu sonunu,

Şaşırmıştı Avrupa kendi yolunu.

KIZ : Fakat tanımıyordu Türk’ün oğlunu.

Donanmayla İzmir’e geldiği zaman,

KORO : Gözünü kırpmadı plan yaptı Ata’m.

ERKEK : Düşman olmaz hayal kuruyor,

Anadolu’mu paylaşmak istiyordu.

KIZ : Türk Milleti ise cesur,bekliyordu.

Güvenirken silaha çıldırmış düşman,

KORO : Mumlar bitti ama yine çalıştı Ata’m.

ERKEK: Düşman olmuş batılının maşası

Unutmuş mu Fatih’i,Alparslan’ı?

KIZ : Bilmiyor mu Türk’ün kalbinde yananı,

İsterken O,koparmayı candan,

KORO: Sabahlara kadar ayaktaydı Ata’m.

ERKEK: Yurdum paramparça,her tarafta düşman,

Silahım süngü olsa ,ekmeğim yavan,

KIZ : Yine de eser rüzgarım , ah ne yaman

Sarılmışken çevrem doğudan,batıdan,

KORO : Mavi gözlerini hiç yummadı, sabaha dek Ata’m.

ERKEK: Tutmuş düşman Kocatepe’yi dört yandan

Mehmetçik öldü,vatan kaldı yaşayan.
KIZ : Bu gün Türkiye’m hediyedir O’ndan
Zor durumdayken millet,Allah’a tapan,

KORO : Uyku nedir bilmedi,düşündü hep Ata’m.

ERKEK: İtalyan’ı,Fransız’ı ve Yunan’ı,

Tanıdı,kendini ateşe atanı,

KIZ : Vatan için toprak altına yatanı

Unutmuşken bunu karşıdaki düşman

KORO : Dinlenmeden çare aradı Ata’m.

ERKEK : Bir on Kasım sabahı güneş doğmadan

Yüce milletin matemi son bulmadan,

KIZ : Dokuzu beş geçe durdu yelkovan.

Ebedi uykusuna dalarken Ata’m

KORO : Uyuyabilir mi hiç yas tutan vatan?

ERKEK : Çalıyor acı acı bu gün sirenler,

Ağlıyor dünya yüzündeki tüm Türkler.

KIZ : Neler kazandırdı ,O ,bizlere neler,

Ne yaşlar dindi , ne matem sona erdi,

KIZ VE ERKEK : Ama kalbimizde hep,

KORO : ATA’M ÖLMEDİ