Busana Adat Pengantin Sunda

Dina adat Sunda aya opat rupa dangdanan, nya éta Sunda Putri, Sukapura, Santana
Inden Kedaton, jeung Sunda Siger. Jenisna disaluyukeun jeung wewengkon tempat upacara
kawinan dilaksanakeun.Pakéan kawinan Sunda diilhaman ku pakéan para putri karajaan
Sunda jaman baheula. Luhureun pangantén maké kebaya bodas herang ku dasi lawon batik
Lereng Enéng Prada.Engké, pangantén bakal maké rupa-rupa asesoris mimitian ti
perhiasan, pinggel, cingcin, nepi ka necklaces anu bakal nyieun penampilan dirina malah
leuwih méwah. Teu hilap permata makuta anu dingaranan Siger.

Siger ngalambangkeun kahormatan jeung kawijaksanaan wanoja Sunda. Saha waé

anu ngagemna bakal katingali elegan sareng terhormat.Di handapeun Siger aya sanggul
anu dihias ku genep kembang tanjung anu ngalambangkeun kasatiaan jeung kanyaah
wanoja Sunda ka pasanganna.

Sangkan sanggul leuwih menawan, tujuh kembang ngayun-ayun disimpen di luhur

kalawan lima nyanghareup ka hareup jeung dua nyanghareup ka tukang. Ieu ngandung harti
yén awéwé kudu kasampak geulis ti mana, boh ti hareup jeung tukang.Ronce melati bakal
ngahias bun jeung ngagantung handap ka dada atawa hips. Harti ronce ngalambangkeun
kasucian jeung kasucian anu dipimilik ku wanoja Sunda. Ronce diwangun ku sababaraha
bagian diantarana Melati Manglé Pasung, Manglé Susun, Manglé Sisir, Penetep, jeung
Mayangsari.

Samentara éta, panganten lalaki umumna maké pakéan Prangwedana kabuka kalayan
warna anu pas. Di handapna aya lawon batik anu motifna sarua jeung pasanganna.
 ANGKLUNG

Angklung mangrupakeun sala sahiji alat musik has tradisional nu asalna ti jawa barat, nu
nyebar di sakumna balarea dimasyarakat pasundan. Angklung di jieuna tina bahan dasar
awi.

Mun ditilik tina sejarahna, angklung nu aya di daerah sukabumi jawa barat, didinya aya sala
sahiji prasasti taun 1930, di prasasti eta dijentrekeun yen aya sababaraha pamadegan
ngeunaan kana asal muasal seni angklung nu aya di masyarakat sunda. Perkara ieu
nandakeun bukti budaya yen sumebarna kasenian angklung teh leuwih ngarata di daerah
jawa barat tatar pasundan.

Sanajan kitu, dina kanyataana mah aya sababaraha daerah diluar tatar sunda nu
ngabogaan alat musik sarupaning jeung angklung nu bisa dipanggihan di tradisi di
masyarakatna, saperti misalna angklung di Ponorogo, Bali, Madura, jeung Kalimantan Barat.

Ilaharna, alat musik tradisional angklung mimitina mah ngabogaan pungsi keur ngiringan
upacara atawa ritual nu dilakukeun masyarakat sunda baheula. Ritual ieu biasana di
ayakeun ngenaan kana tatanen, nu mangrupakeun wangun rasa sukur jeung panghormatan
ka dewi Sri. Upacara ieu mangrupakan wangun kapercayaan masyarakat nu masih kajaga
keneh di sababaraha patempatan di jawa barat nepi ka kiwari.

Salain pungsi utamana, di jaman ayeuna mah angklung teh lain saukur di pake ajang
upacara atawa ritual adat wungkul, sabab ayeuna mah angklung teh geus mekar nuturkeun
jaman, nepi ka bisa dipungsikeun salaku alat keur ngiringan di rupa-rupa acara saperti, jadi
alat keur ngiringan orkestra, kasenian, teater, acara khitanan, hajatan, arak-arakan, jeung
jadi bahan pangajaran di sakola, gumantung kana jenis angklungna.
 BURAYOT

Di Kabupatén Garut, aya jajanan pasar anu geus kakoncara jeung bisa jadi teu dipikawanoh,
utamana ku para nonoman. Ngaran jajanan ieu burayot. Ngaran kadaharan ieu cukup unik.
Ngaran burayot asalna tina basa Sunda, nyaéta ngaburayot anu hartina gantung. Éta alatan
kueh ieu kasampak kawas ngagantung.

Kue ieu dijieun tina adonan tipung béas anu digoreng, tuluy diangkat ku awi leutik. Kulit
kuéh ditarik ka luhur, sedengkeun tipung gula ngagantung dina handapeun cangkang kuéh.
Ngalaporkeun tina situs web Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LIPI), Burayot boga
carita. Kitu cenah, kueh ieu kapanggih ngahaja.

Jaman baheula, warga désa nyieun jajanan tina ubi (sampeu) dicampur gula aren lebur.
Kadaharan ieu disebutna cemprus, anu ayeuna kaasup kana Warisan Budaya Intangible
Pendeuy Indonesia. Ngalayanan cemprus rada nyusahkeun. Ahirna Abah Onon, salah
saurang pengrajin sawah di Désa Dangdeur, boga ide. Unggal soré Abah Onon jeung
pamajikanana, Bi Acih, sok ngararasakeun sacangkir tea panas dibaturan bubuy Sampeu
jeung gula aren lééh.

Bi Acih nyoba-nyoba sajumlah tipung béas jeung gula beureum anu dikirimkeun ti dulur-
dulurna anu cicing di Bungbulang. Bi Acih nyieun adonan tina tipung béas jeung gula
beureum, bentukna buleud nu kaambeu dibaturan ku anakna, ujang Jaja jeung tatanggana,
ujang Odo.

Bentukna janten lonjong sareng kulitna keriput. Lila-lila, produksina jadi variatif, dijieun
gantung sangkan katingalina leuwih geulis Kadaharan tradisional ieu tiasa dipendakan di
sababaraha kacamatan di Garut, sapertos Leles, Kadungora sareng Wanajara. Kadaharan
husus ieu bisa dijieun kalawan sababaraha rasa, kayaning coklat, strawberry, wijen, kéju,
jahé atawa kacang. Kue has ieu loba dijual di puseur pariwisata Candi Cangkuang. Ayeuna,
kueh tradisional ieu sering muncul sateuacan Idul Fitri. Tapi pikeun ngarasakeun burayot
detikers teu kudu ka Garut. Di dieu nyaeta prosés manufaktur.