THIS IS 911, WHAT’S YOUR EMERGENCY?

Disclaimer: This story was posted on Facebook under a pen name so it might
be familiar to you I did not plagiarized this because it was my work (literary
piece) way back 2022. I’m still stuck on this “writer’s block sequence” the
reason why I no longer write and decided to delete my account for writing
purposes only. Take your time to read this. This may contain strong words and
scenes that are not suitable for sensitive and young readers. Grammatical and
Typographical errors ahead. Edited.
Genre: Fiction
Theme: Mystery, Action, Thrill

“This is 911,what’s your emergency?”

Nakadikit ang telepono sa tenga ko, naghihintay ng emergency na

isusumbong sa amin. Ito ang unang araw ko sa trabaho. Marami silang
ibinilin sa akin na ang iba ay prank call lang daw. Nanginginig ang mga
kamay ko dahil sa kaba. Hindi dapat ako magkamali dahil buhay ng
isang tao ang nakataya.

“Hello? This is 911,what’s your emergency?”

Pag-uulit ko sa tanong ng wala man lang sumagot. Maya-maya ay

nakarinig ako ng malalim na buntong hininga.

“Christopher, kindly drop that call! It’s just a prank!” Nabaling ang tingin
ko ng marinig ang isa sa mga kasamahan ko. He’s already pissed off for
waiting too much long.Pero meron sa loob ko na kinakailangan kong
mapakinggan ang sasabihin ng tao sa kabilang linya. Hindi ito prank call,
‘yun ang nararamdaman ko.

“I said, Christop–“

I stared at him and put my index finger on my lips saying that he must
shut his mouth. I’m waiting for the response for almost 9 minutes.
“Yeah, whatever dude!” Ani nito at saka humigop ng kape. It’s already
passed 11 in the evening.

“Once upon a time,there was a little Princess Living in a small kingdom.”

Nagulat ako ng bigla na itong magsalita. A story? Is she story telling?

But why does is sound like she was emphasizing the word “princess”
and “living”?

Magsasalita pa sana si Alex ng pigilan ko ulit siya. For some reason,this

may sound like a prank call but I just want to listen to it. And that’s what
my gut says.

“Her name was Estrella,and she has two siblings. Abbie and Sarah. And
they’re always Excited when they saw their father,the King.”
She continued, emphasizing the word “Estrella–Abbie–Sarah and –
Excited—“.

Nanatili akong tahimik at naghihintay sa susunod na sasabihin ng babae

sa kabilang linya. Kung pagbabasehan ang boses niya, siguro nasa 15-
17 years old pa lamang siya.

“Hell,that’s what they felt Everytime their king is around. But couldn’t do
anything but to Let him be Pleased.”sunod nitong sabi. And for the third
time, she emphasized the words “Hell—Everytime—Let—Pleased.”

What’s up with this words?

“Underground Safari.”

At doon na natapos ang tawag.

“Oh ano? Nag enjoy ka naman ba sa story telling niyo?” Tipid itong
ngumisi sa akin. Ibinaba ko na lang ang telepono at saka kumuha ng
mainit na tubig para sa cup noodles. Maybe Alex’s right. It was just a
prank call. But why does my gut tells me that I have to do something?
Inipit ko sa chopsticks ang noodles at saka hinipan upang lumamig.
Hindi talaga mawala sa isipan ko ang boses ng babae. It was calm and
emotionless. Crap! Ano na naman pumasok sa isipan niya para gawin
ang ganong bagay ngayong mag a-alas dose na ng gabi?

Curiosity kills the cat. But I’m not a cat and I don’t wanna be killed. Hindi
ko ‘to kayang palampasin. I immediately grabbed a piece of paper and a
pen. I played the phone call audio recorder for the second time and take
down all the words she emphasized.

••princess living estrella abbie sarah excited hell everytime let pleased
underground safari••

It doesn’t make sense, damn! Isinulat ko siya horizontally at para lang

akong nagbabasa ng isang sentence na walang sense. Nagtingin tingin
ako palibot sa office namin at nakita ko ang sign ng arrow na vertical.
May kung ano sa akin na sundin ko iyon at gawing sign.

I was writing those words again calmly. At halos mapasinghap ako ng

malaman na hindi iyon isang simpleng kwento.

“Bwesit!!” Biglang sambit ko at saka dali-daling kinuha ang coat ko,ang

walkie talkie ko at ang susi ng police mobile car namin.

“Hey Christopher! Saan ka pupunta?!”naramdaman ko ang pagsunod sa

akin ni Alex.

“Track this location!” I bluntly shout at our tracker. Hindi na siya

nagtanong at agad na ginawa ang tungkulin niya. At ibinigay sa akin ang
address niyon. Alex and I are a team so kahit saan ako
mapunta,nakasunod lang siya sa akin.

“Cris?! Ano ba?! Tell me what’s going on! Hindi ‘yung bigla-bigla ka
nalang kumikilos ng mag-isa!” Naiinis nitong sabi. Sumakay na ako sa
kotse at ako ang magmamaneho. Hindi ko magawang makapagsalita.
This is my first encounter kaya kinakabahan ako. Cold sweats are
making my body tingle. Naririnig ko rin ang tibok ng puso ko. At
kinakapos ako ng hininga. Crap! I hate this feeling.

I have to save them!

Pagkarating namin sa isang Apartment kung saan na-track ang location
ng hotline ay dali-dali kong pinatay ang sirena ng sasakyan at kumilos
agad.

“Dude?! Anong kaaway natin?! At least tell me!” Nanggigigil na tanong ni

Alex at saka ako hinarap. Hindi ko alam. Hindi ko alam kung paano ‘to
sasabihin dahil natagpuan ko lang naman ang sagot sa isang maikling
kwento. Walang sapat na testimonya at statement, paano ko
maipapaliwang?

“Just follow my lead.” Tanging sagot ko at umaktong kalmado papasok

sa building. Parang normal na taong naglalakad. Hinanap ko agad ang
number ng kuwarto ng mga biktima at nasa underground floor iyon. I
grabbed my licensed gun and get ready for the outcome.

“Freeze! Police!”

Biglang sigaw ni Alex at sinipa ang pintuan. Damn! Sinabayan ko nalang

siya at saka pumasok na sa loob. At halos masuka ako sa nadatnan at
nakita namin.

Kulay pula ang ilaw ng light bulb na umiigpat-igpat na sobrang

nakakahilo. Nagkalat na mga plastic wrapper ng kung ano-anong
snacks. Bote ng alak, mga kadena. Nagulong kumot sa higaan. Mga
tissue papers sa sahig na halatang nagamit na. Ang mga damit na punit
na may bahid ng dugo. At ang mga drug paraphernalia.

Pero walang tao.

“Ano ‘to? Is this some kind of a fucking joke?! Ano ba ang nangyayari?!
Set up ba ‘to?!” Sigaw ni Alex. Sigaw siya ng sigaw dahil sa inis. Sa
tingin niya it was a frigging prank call and we ended up in stupid set up.

Nabaling ang tingin ko sa isang malaking awang sa sahig. May kung ano
sa akin na kinakailangan ko iyong silipin. Hinay hinay akong naglakad
papalapit doon. Dahan-dahan kong itinaas ang nakatakip na carpet na
nagusot na.

“Holy sh--.”
Halos mapamura ako sa nakita ko pero bago ko pa man iyon mabuksan
biglang bumukas ang pintuan at gumawa ng sobrang malakas na ingay.
Isang lalaking halos nasa singkwenta anyos ang tumambad sa amin na
may dalang plastic na naglalaman ng mga bote ng alak. Sa kaniya ba
lahat ng ito?

“Sino kayo?!”agad nitong sigaw.

“Freeze! Police! Put your hands behind your head! Kneel!” Sigaw ni Alex
habang nakatutok ang baril nito sa lalaki. Nagsimulang manlaban ang
lalaki kaya wala na kaming nagawa kundi ang barilin siya sa paa.
Sumigaw ito dahil sa sakit at napahiga sa sahig. Nagkanda basag-basag
naman ang dala nitong mga alak.

“Immediately,call some cops! ”Saad ko. Pinusasan na ito ni Alex para

wala ng kawala.

“Ito lang pala.” Saad ni Alex habang nakatutok ang baril sa lalaki gamit
ang kaliwang kamay at ang kanan naman ay tumatawag sa iba pang
kasamahan. Pero may nararamdaman akong iba. Agad akong
nagpaputok ulit ng baril pero sa isang baso ko itinutok at nagulat kami
ng marinig namin ang isang sigaw ng bata. Tama nga ang hinala ko!

There’s something under the floor! I immediately look at it at tumambad

sa akin ang tatlong babaeng magkakapatid.

They’re all naked. Sobrang payat nila. Punong-puno ng pasa at sugat

ang katawan nila. Isang menor de edad at dalawang hindi pa abot sa
sampung taon.

“S-salamat p-po.” Tanging saad nito na tila’y hirap na hirap. Tuyo ang
mga labi nito at halata sa mga mukha ang sakit at pagod. Para na silang
matatanda kung titingnan.

“A-abbie, S-sarah…ligtas n-na tayo.”

Damn! Sinasabi ko na nga ba! Halos maluha ako sa nasaksihan ko.

Agad ko silang binalutan ng kumot at eksakto namang pagdating ng
mga pulis na kagaya namin.
“Nice job, Christopher!” Bati ng nakakataas sa amin at tinapik ako sa
balikat.

“Ano ba kasing meron?!” Biglang lumapit sa akin si Alex.

Inabot ko sa kaniya ang papel na sinulatan ko. Gumaan ang

pakiramdam ko. It was not a normal fairytale story of a three princesses
and a king.

It was a code.

Hindi nila nagawang sabihin ng direkta kung anong problema dahil

palihim nilang kinuha ang telepono ng Tatay nila. At kapag direkta nila
iyong sasabihin malalaman ng tatay nila sa phone recording kaya iniba
ng ate nila. Ginawa silang sex toy ng magaling nilang Ama sa halos
isang taon at tinuturukan ng ipinagbabawal na gamot.

“Paano mo ‘to nagets? Woah!” Saad ni Alex na halos hindi

makapaniwala.

“It’s a simple code,saying….”

•Princess
•Living
•Estrella
•Abbie
•Sarah
•Excited

•Hell
•Everytime
•Let
•Pleased

•Underground
•Safari

“Now, read the first letters of every word, vertical