One Night Stand With The Ceo

By Extrangheras

SORRY FOR TYPO ERROR.

Isang gabing pagkakamali ang magpapabago sa buhay ni Amara Samonte.

Ang gabing nalasing sya at ipinagkaloob ang sarili sa hindi nya kilalang lalaki,
walang iba kung hindi si Gabriel Curtis. Ang isa sa pinaka mayamang lalaki sa buong
mundo.
Alamin ang magiging kapalaran ni Amara sa piling ni Gabriel Curtis..

Episode 1
"Mama tama na PO, hindi ko naman po sinasadyang mabasag ang plato dumulas po kasi
habang hinuhugasan 1<0 11 Pagmamakaawa ni Amara sa kanyang ina habang sinasabunutan
at pinaghahampas sya nito sa braso ng walis ting ting.
"Kahit kailan talaga perwisyo ka sa pamamahay ko, manang mana ka sa ama mo hayop
kang babae ka." sigaw ng kanyang ina.
"Mama nasasaktan na po ako tama na po parang awa nyo na PO" pakiusap ni Amara
habang malakas na urniiyak.
"Wala na nga tayong pambili ng makakain natin pati garnit ko dito sa bahay
binabasag at sinisira mo pa hayop ka talagang babae ka" sigaw at mura ng kanyang
ina sa kanya habang hila hila ang kanyang buhok.
Walang nagawa si Amara kung hindi ang urniyak ng urniyak matapos syang tigilan ng
kanyang ina.

Amara's POV
"Best ano na naman nangyari sayo ha?
Sinaktan ka na naman ba ng magaling mong ina
ha?" galit na wika ng aking kaibigan na si Angela.
"Okay lang ako best, mainit lang siguro ang Lilo ni mama kaya napag buhatan na
naman nya ako ng kamay" wika kong umiiyak at nakayakap sa aking kaibigan.
"So hindi na lumalamig ang ulo ni aling Rosie sayo ganon ba ha? kasi sa totoo lang
ginawa ka ng punching bag ng nanay mong yan." wikang inis ng aking kaibigan.
"Baka may malaking problema lang si mama best pero alam kong mahal na mahal din ako
ni mama tulad ng pagmamahal ko sa kanya.ll saad ko habang humihikbi.
"Naku bahala ka nga best, sana isang araw matauhan ka rin noh. sa totoo lang
nagtataka ako dyan sa nanay mo dahil parang hindi anak ang turing nya sayo at
pakiramdam ko pa parang malaki ang galit nya sayo.ll mahabang litanya ni Angela.
"Mahal ako ng mama ko best may mabigat na problema lang siguro sya kaya ganyan."
depensa ko kahit na kung minsan ay napapaisip din ako kung bakit nga ba parang wala
akong maramdamang pagmamahal sa akin si mama.
"Hay naku sana nga best kung hindi ay pagdududahan ko na talaga na hindi mo sya
tunay na ina, tignan mo ni hindi nga kayo magkamukha, isa kangtisay na napakaganda
samantalang si tita Rosie ay morena na hindi naman kagandahan hmp." inis na paismid
na wika ng aking kaibigan.
"AMARAAAA" Sigaw ng aking ina.
"Nakupo ayan na naman ang mama mo paniguradong punching bag ka na naman nyan, wag
ka ng lumapit sumama ka na lang sa akin dun tayo sa amin walang mananakit sayo dun
at mahal ka din ng mommy ko" mahaba nyang litanya.
"Amaraaaaaa putang ina kang babae ka lalapit ka ba dito o hahambalusin ko na tambo
yang pagmumukha mo ha?" galit na sigaw ni mama.
"Dyan ka muna best puntahan ko lang si mama baka may ipag uutos". wika ko.
At mabilis ko ng pinuntahan kung nasan si mama.
"Ma- mama b-bakit PO?" nauutal at n atatakot kong saad.
"Hayop ka talagang babae ka, kanina pa kita tinatawag hindi ka lumalapit" sigaw at
mura ng akingina.
"Pa- pasensya na po mama di ko po kayo masyadong narinig" pagdadahilan 1<0.
"Aba at sasagot ka pa talaga ha" sigaw nya sabay hila ng aking buhok.
"Aaaaahhh mama tama na po sobrang sakit na po ng anit ko parang awa nyo na po ll
sigaw at iyak kong pagmamakaawa sa aking ina.
"Jusko aling Rosie tama na ho yan maawa ho kayo kay Amara para kayong walang
puso.ll gslit na pag aawat ng aking kaibigan kay mama.
"Hoy Angela wag mo akong pakialaman lumayas ka sa pamamahay ko kung ayaw mong
idamay kita sa init ng ulo 1<0, layaaaas" galit na sigaw ng aking ina sabay duro ng
daliri sa mukha ng aking kaibigan.
"Kapag di nyo ho tinigilan ang pananakit sa anak nyo tatawag po ako ng pulis, sobra
sobra na ho ang ginagawa nyong pananakit. Pang aabuso na yan." ganting sigaw ni
Angela.
Binitawan ako ng aking ina at tinignan kami ng masama.
"Mga malas kayo sa buhay ko, wala kayong mga silbi. ikaw Amara isa ka lamang
palamunin sa bahay na to ang lakas mo pang magpapasok ng kung sino sinong walang
kwentamg taong katulad mo mga hayop." galit na galit na sabi ni mama at tuluyan ng
lumabas ng aming munting bahay.
Wala akong nagawa kung hindi ang umiyak na lamang habang yakap yakap ako ng aking
kaibigan.
"Shhhh tahan na best, kakausapin ko si mama na duon ka muna sa amin" wika nya.
"Hindi na best salamat na lang, madadamay pa kayo parang di mo naman kilala si
mama, magwawala lang yan sa harapan ng bahay nyo pag surnama ako sayo". wika ko sa
kanya habang umiiyak.
"Kelan ka ba kasi matatauhan best simula ng pagkabata natin ganyan na trato nya
sayo, 21 years old na tayo ganyan pa din ginagawa nya sayo tapos magrereklamo sya
na wala kang trabaho eh hanggang pag graduate lang ng grade 6 ang pinatapos sayo.ll
mahaba nyang litanya na may galit sabay ismid.
"Anyway birthday ko na next week best itatakas ka namin dito nila Marco at mag bar
tayo.
dapat handa ka na ng7pm ha kami ang bahala sayo at ang susuotin mo ako na din ang
bahala." saad nya.
"haaay malapit na nga pala birthday mo. dl ko alam best natatakot akong mahuli ni
mama madadamay na naman kayo" wika ko.
"Huwag kang mag alala best hindi tayo mahuhuli okay" panigurado nya sa akin.
Hindi na ako nakakibo pa dahil kahit tumanggi man ako ay kukulitin lamang ako ng
aking kaibigan hanggat di ako pumapayag.
Mag gagabi na ngtuluyan ng umuwi si Angela, marami pa syang bilin kung paano
iiwasan ang aking ina. Nalulungkot akong isipin na maaaring may katotohan ang
kanyang mga tinuran sa akin. Tunay ko nga bang ina ang kinikilala kong ina ngayon?
Totoo ang sabi ni Angela, malayo nga ang aming itsura sa isat isa, kahit mga kapit
bahay namin ay yan ang [aging sinasabi pero pwede ring ang tatay ko ang aking
kamukha. Pero wala akong kinikilalang ama, lumaki akongwalang ama, na kamingdalawa
lang ni mama ang magkasama. Ayoko namang tanungin si mama ko dahil nung huli kong
tanong sa kanya ay mata ko lamang angwalang latay kaya ayoko ng maulit pa yun. 00
ganon kalupit ang aking mama pero alam ko kahit ganyan sya sa akin mahal nya ako.
"Sana nga" bulong ko sa aking sarili.
Matapos kong mag ayos ayos at maglinis ng aming bahay ay nagluto na ako ng aming
hapunan, nag saing ako at nag prito lamang ako ng 3 pirasong tuyo at naghiwa ng
kamatis na may itlog na maalat. Wala naman kaming ibang iuulam dahil wala pa naman
akong trabaho, sana matanggap na ako sa mga inaplayan ko kahit katulong lang para
kahit papaano ay may maitulong ako dito sa bahay at ng hindi na ako masyadong pag
initan pa ni mama.

Episode 2
Amara 's POV
Kinabukasan ay maaga akong urnalis ng bahay, tulog pa si mama ng magising ako kaya
mabilis akong naligo at nag ayos, maghahanap ako ng mapag aaplayang trabaho kahit
ano basta marangal tatanggapin ko kahit kasambahay tatanggapin 1<0. Wala naman
akong tinapos at hanggang grade Six Iam ang ako grumaduate na hindi man lamang ako
sinamahan ng aking ina kaya't ang mornmy na lamang di Angela ang sumama sa akin sa
stage at nagsabit ng medalya sa akin. Nakakatuwa nga dahil kahit hindi ko kaano ano
sila Angela ay napaka buti nila sa akin at gusto nga akong ampunin ni tita Cielo
para maipagpatuloy daw ang aking pag aaral pero galit na galit si mama at
pinagtabuyan sila ng minsang kausapin nila ito.
"Anong kurso ba ang tinapos mo hija?" Tanong sa akin ng isang ginang habang
iniinterview ako dito sa pinag aaplayan kong restaurant, kahit janitres lang naman
okay na sa akin.
"PO? uhmm Grade six lang po ang inabot ko mam" nakayuko at nahihiya kong wika.
"Naku hija pasensya ka na ha, wala kasi kaming bakanteng posisyon ngayon na angkop
sayo" saad ng magandang ginang sa aking harapan.
"S-sige po maraming dalamat na lamang po ll nagpaalam na ako at lumabas ng gusali.
Napakahirap talaga maghanap ngtrabaho kung kahit high school ay di ko man lamang
naabot.
llang buwan na din akong naghahanap ng mapapasukang trabaho pero sa kasamaang palad
wala pang tumatanggap.sa akin. Tama nga yata.si mama na isa akong sumpa. Nagpara
ako ng sasakyan ng mapadaan angjeep kaya dali dali akong turnakbo ng may mabunggo
akong isang magandang ginang, tantya ko nasa 45 to 48 years old pa lamang ang
kanyang edad. Bigla syang Natulala sa akin at nakatitig sa aking mukha. "Naku
pasensya na po kayo hindi ko po sinasadya.ll pagpapaumanhin ko habang sya ay
nakatitig pa rin sa aking mukha.
Hindi ko alam kung ano nangyayari sa kanya kaya walang sabi sabi ay naglakad
patakbo na akong lumayo sa kanya dahil hinahabol ko din angjeep na sasakyan 1<0.
Buti na lamang at inabutan ko angjeep kaya nakasakay agad ako,
nagulat na lamang ako ng medyo malayo na kami ay nakita ko ang babaeng nabunggo ko
na parang humahabol sa jeep na aking sinasakyan. Parang kinabahan ako baka nagalit
sa akin yun kaya ganon ang reaksyon nya buti na lamang at malayo layo na rin ang
sinasakyan kongjeep.
Dadaanan ko muna ang kapitbahay namin bago ako urnuwi baka may ipalalaba ulit sya o
kaya ay ipapa plantsa, sayang din yung extra kong kinikita, kahit 200 pesos lang
yun ay napakalakingtulong sa amin yun.
"Aling lita baka po may ipapalaba kayo sa akin o kaya naman po plantsa kaylangan ko
lang po ng pera." wika ko.
"Naku pasensya ka na ineng eh dumating yung isa kong anak na babae kahapon kaya sya
na gumawa lahat ng gawain ko dito sa bahay, pasensya ka na ha" wika nya.
"Ah okay PO, sige po salamat na lang PO." saad 1<0.
Bagsak ang aking balikat na umuwi na lamang, wala akong cellphone o kahit anong
orasan kaya hindi ko alam kung anong oras na. Pag uwi ko sa bahay ay isang malakas
na sampal ang dumapo sa aking mukha.
"Putang ina kang babae ka saan ka galing at ngayon ka lamang urnuwi ha?" sigaw na
nanggagaliti sa galit ng aking ina.
Sapo sapo ko ang aking mukha na napatingin sa aking ina, "Naghanap po ako ng
trabaho mama" iyak kong sambit
"Trabaho o naghahanap ka ng lalake ha malandi ka?" sigaw nya sabay sabunot sa aking
buhok.
"Mama tama na po naghanap lang po talaga ako ng trabaho parang awa nyo na PO"
pakiusap kong umiiyak.
"WIas dos na at hanggang ngayon wala pa rin tayong lalamunin kung ano ano ang
inuuna mong punyeta ka" sigaw ng aking ina at binitawan na ang aking buhok.
"Magluto ka dyan kung ayaw mong ubusin ko yang putang inang buhok mo" utos nya.
"Opo opo mama magluluto na po ako" humihikbi akong nagsimulang magluto ng aming
pananghalian. Pakiramdam ko para akong ibang tao sa aking ina. Patuloy akong
umiiyak habang naglulito ng punasok.sa kusina ang aking ina.
"Putang ina ka anong iniiyak itak mo dyan ha? Magluto ka ng malalamon natin at wag
kang magdrama dyan, malas ka na nga sa buhay nagdadrama ka.pa" bulyaw ng aking ina.
Kaarawan na ni Angela pero wala man lang akong ka pera pera pambili ng ireregalo ko
sa aking bestfriend. Ang natitira ko na lamang clito ay 130 pesos na inuunti unti
ko pa para maipang bili ng ulam namin ni mama, simpleng mga ulam lamang ang
binibili ko tulad ng sardinas, tuyo, itlog at noodles. tapos bigas namin inuunti
unti ko lamang para turnagal.
Ganito ang aming buhay sa araw araw kaya madalas nagdarasal ako na sana kahit
katulong ay matanggap ako.
Nagmumuni muni ako ng biglang dumating ang aking kaibigan.
"Best nakita kong umalis ang mama mo kaya nagmadali akong pumunta dito. eto
cellphone, lumang phone ko yan nilagyan ko na din yan ng sim at load naka register
na din number ko dyan at nila Marco para mamaya ma txt ka namin ha." mahaba nyang
wika habang nakangit
Nanlaki ang aking mata sa phone na hawak ko, ito luma? luma lang ba ito sa kanya?
napaka gandang phone nito samsung at touch screen pa. "Teka best di ko yata
matatanggap to, birthday mo dapat nga ako pa ang nagbibigay sayo ng regalo" tanggi
ko sa kanya.
"Shlt ano ka ba best luma langyan, look my mom bought me a new phone kaya di ko na
magagamit yan " sabay taas ng bago nyang modelong phone. Napanganga ako sa ganda ng
phone nya mukhang napaka mahal ng bago nyang phone.
"Tanggapin mo na yan at itago, naka silent mode din yan para di marinig na mama mo
baka biglang agawin sayo at ibenta pa kaya itago mong mabuti yan dahil yan ang
magiging communication natin ha." mahaba nyang wika. Wala akong nagawa kung hindi
ang mapa iyak at yakapin sya sa sobrang saya 1<0. Ngayon lamang ako nakahawak ng
phone, at tinuruan nya ako kung paano garnitin ito at ginawa na rin nya ako ng
social media, facebook, instagram at kung ano ano pa na ngayon ko lang mga
natutuhan.
Nag selfie kamingdalawa at yun ang ginamit nyang profile picture ko sa aking bagong
gawang social media.
"Shlt best kahit wala kang kaayos ayos wala talbog ang beauty ko sa beauty mo
nakakainggitl' sabay yakap nya sa akin.
"lkaw talaga inuto mo pa ako." nakangiti kong wika.
"Best mamaya itetext ka namin para alam mo kung nasa labas na kami at para din
malaman namin kung tulog na ba ang nanay mong pinag lihi kay satanas." wika nya.
"Best mama ko pa din yun" malungkot kong saad.
"Okay okay, im sorry galit lang talaga ako dyan sa nanay mong walang ginawa kung
hindi ang saktan ka." wika nya habang humihingi ng paumanhin.
"Oh Sige na best aalis na ako itago mo na yang phone mo ha, baka abutan pa ako dito
ng mama mo magkagulo na naman. itago mo yan ha" bilin nya sa akin bago tuluyang
lumabas ng aming tahanan.

Episode 3
Amara's POV
"Amara nandito na kami sa labas ng bahay nyo, lumabas ka na at sasalubungin ka
namin." text na natanggap ko galing kay Angela.
" Sandali lang nasa kusina pa si mama pwede bang mag antay pa kayo ng kaunti baka
kasi mahuli ako" reply koe
" Okay best mag text na lang ulit ako sayo maya maya ha." Reply ni An gela.
Makalaipas ngb30 minutes ay nag text ako kay Angela.
" Best palabas na ako ha, mukhang natutulog na simama" text ko sa kanya.
Dumaan muna kami sa bahay nila Angela at sinalubong naman kami ni tita Cielo ng
nakangiti sa akin. II Naku hija salamat naman at nakasama ka sa bestfriend mo,
hindi kumpleto ang birthday nya kung wala ka" magiliw na bati at yakap sa akin ng
mommy ni Angela.
"Mom umuwi muna kami dito para ayusan ko si Amara, wala kasi syang maisusuot kaya
ako
na bahalang mag ayos sa kanya.ll wika ng aking kaibigan
"Kahit naman eto na lang suot okay na sa akin best, di mo naman kaylangang gawin
yan sa akin" pagtanggi ko.
"Ano ka ba best may mga bago akong damit dyan na hindi ko naman nagamit kaya yun
ang ipasusuot sayo at wag mo intindihin yan para na tayong magkapatid ll nakangiti
nyang wika.
Makalipat ang kulang isang oras ay nagulat ako sa aking sarili habang pinagmamasdan
ko ang aking mukha at ang aking kabuuan sa isang napakalaking salamin sa silid ni
Angela.
"0mg ako ba to?" gulat na gulat na tanong ko sa aking kaibigan
Hindi ko nakilala ang aking sarili, nakalugay ang aking buhok na medyo kinulot ng
bahagya ang kalahatian nito, naka mini dress ako na kulay itom na hapit na hapit sa
aking bewang at hanggang kalahati lamang ito ng aking hita. Kitang kita ang kinis
at puti ng aking balat na hindi ko alam kung kanino namana, ang bilog at kulay
berde kong mata ay mas lalo pang nabuhay dahil sa binagayang kulay na make up nito,
ang mahahaba kong pilikmata na lalo pa nyang pina curl at ang maninipis kong labi
na hugis puso ay kulay rosas na ngayon. Sa tingin ay mas lalo pang turnangos ang
aking ilong dahil sa make up na nakalagay sa aking mukha simpleng make up lamang
ito pero ang laki ng pinagbago ng aking mukha.
"Jusko best napakaganda mo grabe, light .ake up lang ang ginawa ko sayo at kinulot
ko lang ng bahagya ang hair mo pero nag mukha kang prinsesa. Napakaganda mo best"
Tuwang tuwang wika ni Angela habang patalon talon sa katuwaan.
Pagbaba namin ng hagdan ay halos naka nganga sa akin angtatlong lalaki na
makakasama namin sa bar kaya napayuko na lamang ako sa sobrang hiya ko.
"Chin up best, sa ganda mongyan di ka dapat yumuyuko at nagpapakita ng kahinaan ng
100b okay" wika ng aking kaibigan at ngumiti na lam ang ako clito
"Wow" Halos sabay sabay na bigkas ng mga taong nag iintay sa amin sa salas.
"Oh tama na yang oaglalaway nyo tara na at ng di tayo ma late" excited na wika ni
Angela.
Hindi rin nagtagal ay nakarating kami sa isang napaka eleganteng bar, yung tipong
hindi ka basta basta makakapasok sa 100b. Namamangha akong nililibot ngtingin ang
kabuuan ng bar, "GAB bar" bulong 1<0.
"Best napakaganda naman ng bar na ito." wika ko sa aking kaibigan.
"Naku best alam mo ba na ang may ari nito ay isang napaka batang billionaire at usa
sa pinaka mayaman sa buong mundo. At ang sabi nila ang pagtatayo ng bar na ito ay
trip lamang ng may ari para pag gustong mag hang out sila ng kanyang mga kaibigan
ay dito sila nagpupunta. Pero beat sobrang babaero daw yun lahat ikinakama nya,
sana isa ako dun at bibigyan ko sya ng anak para wala ng kawala pa" natatawa nyang
kwento sa akin.
"Wooow kaya pala napaka ganda ng lugar na ito" wika ko.
Pumuwesto kami sa isangtable sa may gawing sulok pero tanaw namin ang lahat mula
clito sa first floor hanggang sa third floor na may nakalagay na arrow at nakasulat
ang salitang VIP floor.
Anim kaming magkakasama dito pero si Marco, Angela at Davon lamang ang kilala ko
yung dalawa naming kasama ay ngayon ko pa lamang nakita at nakilala na Sina Alicia
at Ryan.
"Best order muna ako drinks para makapag simula na tayo" paalam ni Angela at
diretso na sa bar tender.
"Hi Amara matagal na ba kayong
magkaibigan ni Angela?" wika ni Ryan.
"Uhrn simula grade 1 magkaibigan na kaming dalawa, magkakasama kaming lumali nila
Marco at Davon." wika ko ng nahihiya at nakayuko.
"Wow pare matagal nyo na palang kaibigan ang magandang binibini sa harapan natin
pero ni minsan di mo man lang ako naipakilala" palatak ni Ryan kay Davon at Marco.
"Pinsan tigilan mo nga kamanyakan mo wag dalin clito at wag mong targetin si Amara
kung hindi yari ka kay Angela at kila Marco" wika naman ni Alicia.
"Hoy unggoy wag na wag mo ngang maisali ang bestfriend ko sa mga biktima mo kung
ayaw mong kami ang makalaban mo ll wika ni Angela pagdating sa table namin.
Guys maya maya dadalin na ng waiter dito ang inurnin natin at i enjoy natin ang
gabing ito" pahabol pang wika ni Angela.
Hindi ako marunong uminom pero ang sabi ni Angela aalalayan daw nya ako kaya di
naman ako masyadong nag aalala.
Hindi nagtagal ay mukhang may tama na nga yata ang lahat, kahit ako ay nahihilo na
din kaya payuko yuko na lamang ako sa aming table.
"Amara tara sayaw tayo" Aya sa akin ni Ryan. Mabilis akong tumanggi dahil sa tingin
ko di ko na rin kaya pang tumayo.
Maya maya ay ako na lamang mag isa sa aming table kaya nagsalin ako muli ng alak at
tinungga ito, napatingin ako sa dance floor at nakita ko ang lima na nag eenjoy at
sumasayan sa pinaka gitna niyo, nahihilo na ako kaya kahit pag tayo ay nahihirapan
na din ako.
Maya maya ay nakaramdam ako na kailangan kong mag banyo kaya ng may mapadaan na
waiter ay agad ko syangtinanong kung saan ang comfort room.
"Mam dumuretso lang po kayo dyan sa may dulo po may mens and womens toilet po dyan.
Kung hindi nyo po kayang tumayo pwede ko po kayong paalalayan sa isa sa aming mga
lady guard para maayos po kayo makarating duon.ll Wika ng waiter.
Yes may ilan silang lady guard sa paligid para ito sa mga babaeng customer na pwede
nilang alalayan kapag nalalasing na.
"Wag na okay lang kaya ko pa naman, salamt po ll wika ko at urnalis na ang waiter.
Tumayo ako upang tumungo na sa toilet ngunit halos magkanda ekis ekis na ang mga
binti at paa ko sa sobrang hilo na aking nararamdaman.
Habang naglalakad ako patungo sa banyo ay umaalalay ako sa mga mesa at upuan na
nadaraanan ko ng bigla akong mabunggo sa isang matigas na bagay. Pag angat ko ng
aking tingin ay isang dibdib pala ng isang lalaki. Napataas ang tingin ko sa
kanyang mukha hindi ko masyadong maaninag dahil halos mandilim na ang aking
paningin dahil sa sobrang kalasingan hanggang sa unti unti na lamang ako nawalan ng
malay.

Episode 4
Amara's POV
Nagising na lamang ako sa isang room na hindi ko alam kung kaninong silid ito,
puting kisame at dingding na may isang malaking bintana na may kulay asul na
kurtina. Isang napakalaking kama at may dalawang pintuan pa sa 100b ng silid na
ito.
Tatayo na sana ako ng maramdaman ko ang sakit sa pagitan ng aking mga hita.
"What? anong nangyari sa akin?" kumakabog ang aking dibdib dahil kahit ayokong
aminin sa isip ko ay alam kong nawala na ang pinaka iingat ingatan kong puri.
Nagsimulang magtuluan ang aking mga luha ng makita kong wala akong saplot sa ilalim
ng makapal na kumot na nakabalot sa aking katawan at lalo akong napahagulgol na
makitang may bahid ng dugo ang putingsapin ng kamang kinahihigaan 1<0.
"Panginoon ko sino ang taong namantala sa akin?" ang hikbi ay naging mas malalim na
pag iyak.
Ipinikit ko ang aking mata upang pilit na alalahanin ang nangyari subalit wala
kahit ano
akong maalala.
Natatakot akong umuwi mapapatay ako ng akingmama.
Tumingin tingin ako sa aking paligid upang ha apin ang aking darnit ngunit hindi ko
makita, napatingin ako sa isang sofa at may nakapatong na paper bag dito na may
tatak ng isang mamahaling brand ng isangdamit.
Dahan dahan akong turnayo at mas lalo kong naramdaman ang sakit at hapdi ng aking
p@gkababae.
Pagbukas ko ng paper bag ay nagulat ako sa sa napaka gandang dress na mukhang sukat
na sukat sa aking katawan, may kasama na rin itong underwear at bra.
Hindi mumurahin ang damit na ito, napakaganda maging ang tela nito.
Sa 100b ng paper bag ay may nakalagay na isang card.
" Thankyou for the wonderful night we shared, this is not the last time we will see
each other, i will see you soon babe.
Love: G.
"Sinong G? at anong babe ang pinag sasabl ng taong to?" wika ko sa aking isipan.
kinuha ko angsmall pouch ko at mabilis na hinanap ang
aking phone.
Pag tingin ko ay napaka raming text at calls galing sa aking mga kaibigan.
Nagmamadali kong dinial ang number ni Angela at ilang ring pa lamang ay sinagot na
agad ako nito.
"Best ano nangyari sayo jusko ang nanay mo nagwawala dito sa harapan ng bahay
namin. Saan ka ba nagpunta alam mo bang magdamag ka naming hinahanap?" Bungad agad
sa akin ni Angela.
"Best hindi ko alam kung nasaan ako, natatakot akong urnuwi siguradong mapapatay
ako ni mama sa nangyari" iyak kong wika kay Angela.
"Paanong hindi mo alam kung nasaan ka? Ano ba ang nangyari sayo at bigla ka na
lamang nawala ha?" Pag uusisa sa akin ng aking kaibigan.
"Hindi ko talaga alam best, pero uuwi na ako ngayon tawagan na lamang kita mamaya
kapag nakauwi na ako ha." wika ko at hindi ko na inantay pa ang isasagot nya at
pinatay ko na ang aking telepono.
Dahan dahan kongbinuksan angpintuan ng silid na kinaroroonan ko at dun ko pa lamang
napagtanto na nasa 100b pa rin pala ako ng bar, nasa third floor ako kung saan
naroroon ang VIP floor. Napapikit ako ng mata at halos maiyak na naman ako sa takot
na aking nararamdaman. Mabilis akong tumakbo palabas ng bar at hindi ininda ang
sakit ng katawan na aking nararamdaman. Buti na lamang at may inabot na isang libo
sa akin si Angela kagabi kaya pwede akong sumakay na taxi. Paglabas ko ng bar ay
syang dating ngtaxi at agad ko itong pinara at nagpahatid sa adress ng bahay namin.
Nakatayo ako ngayon sa harapan ng pintuan ng aming bahay at hindi ko alam kung
bubuksan ko ba ito o hindi. Nanginginig ang buo kong katawan sa takot na aking
nararamdaman. Nagpalingon lingon ako sa paligid ng may mahagip ang aking mata na
nakaparadang pulang sasakyan hindi kalayuan sa aming tinitirhan, napaka gandang
sasakyan nito at mukhang sports car. Napaharap akong muli sa pintuan ng biglang
bumukas ito. Isang malakas na sampal at sabunot ang sumalubongsa akin dahilan upang
bumagsak ako sa sahig habang hila hila ni mama ang aking buhok.
"Aray ko po mama tama na po mama parang awa nyo na PO" sigaw ko habang umiiyak.
"Malandi kang hayop ka, sinong lalake ang kasama mo ha? Ano ibinenta mo na ang
sarili mo
kung kani kaninong lalake ha? sigaw ng aking ina habang sinasampal ang mukha ko ng
isa nyang kamat at habang ang isa naman ay hila hila ang aking buhok.” Mama tama na
po parang awa nyo na po. iyak ko habang nagmamakaawa ako sa aking ina.
Napapalibutan na ang bahay namin ng mga chismosang kapit bahay at naririnig ko na
rin ang kanilang mga bulung bulungan. Hindi ko na lamang pinapansin dahil ang
atensyon ko ay nasa aking ina na sinasaktan ako ngayon at ipinapahiya sa lahat
ngtaong nanunuod sa amin ngayon.
"Ang kapal ng pagmumukha mo at may gana ka pang magpakita sa akin hayop kang babae
ka.” sigaw nya.
Akma nya ulit akong sasampalin ng biglang may pumigil sa kanyang kamay.
"Subukan mo Lilit saktan ang babaengyan at sisiguraduhin ko sayong pagsisisihan mo
ang gagawin mo pa sa kanya.” Wika ng isang baritonong lalaki na hindi ko maaninag
ang mukha dahil sa luha na bumabalot sa aking rnga mata.
Napasinghap ang lahat ng nanunuod sa amin at parangdi makapaniwala sa kanilang
nakikita maging ang aking ina ay napatulala at parang may takot sa kanyang mga
mata.
Itinayo ako ng lalaki at pupunasan na sana nya ang aking mga luha ng bigla na
lamang nagdilim ang aking paningin.
Nagising na lamang ako sa 100b ng isang private room sa isang hospital. Nagulat na
lamang ako ng makita ko na nandito si Angela at Marco na nakaupo sa sofa.
"B- best" nahihirapan kong wika pakiramdam ko ay tuyot na tuyo ang aking lalamunan.
"0MG best sa wakas nagising ka rin" tarantang wika ni Angela at napatakbo sa tabi
ko. "A-anong nangyari, bakit nandito ako sa hospital" wika ko na naguguluhan.
"Naku best hindi mo ba maalala kung ano ang nangyari sa iyo ha? Yang nanay mong
pinaglihi kay satanas ginulpi ka lang naman at naku best bakit naman si mo sinabi
sa akin na si Gabriel pala ang nakasama mo ng mawala ka ng gabingyun?" wikang may
tampo sa akin ni Angela.
Nalilito ako di ko alam sino sinasabi nyang Gabriel.
"At alam mo ba best na 2 days kang walang malay sabi ng doctor magigising ka din
naman daw dahil puro bugbog ang dinaranas mo sa
katawan mula dyan sa mama mo kaya ang katawan mo ay nagpapahinga." dagdag pa nyang
wika.
Bigla akong nataranta at napaupo at akmang tatayo ng bigla akong pigilan ni Angela.
"Ang mama baka galit na galit na sa akin yun kaylangan ko ng umuwi" takot na takot
kong sambit.
"Best ano ba ha, wag mo ngang intindihin ang mama mo, wala naman syang pakialam
sayo at alam nyang nandito ka dahil sinabi ni mommy sa kanya pero wala sya dito oh
kasi wala syang pakialam sayo kaya tumahimik ka dyan at magpahinga" wika nyang
naiinis.
"Pero best wala akong oambayad sa hospital na to" at nilibot ko ng tingin ang
kabuuan ng room kung saan ako naka confine. Sobrang law nito at hindi ko kayang
bayaran ito, kahit yata magtrabaho ako habang buhay ay hindi ko kayang bayaran ang
magiging bills ko dito. Mas lalo tuloy akong nakaramdam ng takot.
"Best wag mong intindihin yan dahil binayaran na yan ni Sir Gabriel" wika nya.
"00 nga Amara, magpahinga ka lang dyan, may gusto ka bang kainin?" nag aalalang
tanong sa akin ni Marco.
"Tubig gusto kong urninom" wika ko.
Pagkatapos kong uminom ay nagtanong ako kay Angela at Marco.
"Gusto kong malaman kung sino ba yung sir Gabriel na sinasabi nyo" wika ko.
"Best si sir Gabriel di mo kilala? sya yung nakasama mo nung ga..." hindi na nya
naituloy pa ang kanyang sasabihin ng biglang bumukas ang puntuan at may pumasok na
isang makisig at napaka gwapong lalake. Napanganga ako at nakatitig lamang sa
kanyang mukha. Sino itong parang isang modelo sa isang magazine? wika ng isip ko.
"Best bibig mo baka may pumasok na bangaw dyan" pang aasar ni Angela.
Para akong natauhan at pakiramdam ko ay pulang pula ang aking mukha sa sobrang
pagkapahiya.
"1 1 m glad you are awake babe" wika nya.
"Babe?" bulong ko.
Nagkamali yata ito ng pinasukang silid at napagkamalan pa yata nya akong gf nya.
"Ah eh sir mukha po yatang maling room ang pinasok mo, hindi po ako ang babe mo
baka po nasa kabilang room" nahihiya kong wika. Malakas na tawa ni Angela at Marco
ang
nagpalingon sa akin sa gawi nila.
"Best ano ka ba ha? sya si sir Gabriel" wika ng aking kaibigan.
Muli ay napanganga ako at napatitig na naman sa kanya mula ulo hanggang paa at
balik muli sa napaka gwapong mukha nya.
"Best ang bibig mo ay, napaghahalataan kang ngayon lang nakakita ng tunay na gwapo"
wika ni Angela na turnatawa.
"Huy ano akala mo sa akin hindi tunay na gwapo?" Protesta agad ni Marco.
Umismid lamang si Angela kay Marco asus ang sabi ko gwapo hindi kwago at
nakangiting ibinaling muli ang atensyon sa akin.
"May sasabihin daw sayo si sir Gabriel kapag nagising ka na kaya iiwan muna namin
kayong dalaws dito ha" sabay bitaw sa kamay ko at sabay na silang lumabas ni Marco
na hindi man lamang ako hinintay na sumagot.

Episode 5
Am ara's POV "Continuation"
"Babe nakikilala mo ba ako? or natatandaan mo ba man lang ba ang nangyari sa atin 3
nights ago?" panimula nyang wika.
"P-po?" ang tangi kong sagot.
"Huwag mo naman akong po poin bata pa naman ako at sa tingin ko naman ay hindi tayo
nagkakalayo ng edad." wika nya.
Ibinaling ko ang paningin ko sa kabilang direksyon dahil di ko makayanan ang
kanyang mga titig sa aking mukha.
"Ako ang may ari ng GAB bar na pinuntahan nyo 3 nights ago" wika nya na nagpalingon
muli sa akin sa napaka gwapo nyang mukha. So ito pala angsinasabi ni Angela sa akin
na batang bilyonaryo at isa sa pinaka mayaman sa mundo. Muli ay ibinaling ko ang
aking mukha sa kabila dahil hindi ko talaga kayang tagalan ang kanyang mga titig.
"My name is Gabriel Curtis but you can call me Gab if you want" pagpapakilala nya.
Hindi pa rin ako kumikibo at hindi ko sya
nilingon.
"Gusto kong malaman kung gusto mo bang magsampa ng kaso sa iyong ina." saad nya.
Bigla akong napalingon sa kanya sa sinabi nya.
"PO? Naku hindi po galit lang po si mama dahil hindi ako nakauwi ng gabing yon. At
ayoko pong magsampa ng kaso kay mama dahil nanay ko po yun at mahal na mahal ko po
si mama" kinakabahan kong wika.
"Walang magulang na sasaktan at ipapahiya at pagsasalitaan ng masasakit ang kanyang
anak lalong lalo na sa harapan ng maraming tao." wika pa nya.
"Naku hindi na PO, uuwi na po ako baka hinahanap na po ako ni mama". saad ko na
naiiyak na.
"Hindi ka nya hinahanap dahil kung totoong mahal ka nya dapat nandito sya ngayon at
inaalagaan ka nya, pero kahit alam nyang nandito ka wala pa rin syang pakialam
sayo" wika nya na dahilan upang tuluyan ng bumagsak ang aking mga luha.
Hinawakan nya ang aking kamay na dahilan para mapakislot ako, may kung anong
kuryenteng dumaloy sa buo kong pagkatao at
nagsimulang magkalabugan ang kanina lamang ay mumunting pagtibok ng aking puso.
Mabilis kong inagaw ang aking kamay at tumagilid upang makaiwas ss kanyang mga
mata.
"Hindi ka na muna uuwi sa inyo pansamantala duon ka muna titira sa akin, huwag kang
mag alala magkakaroon ka ng sarili mong silid." wika pa nya.
"Sir Gabriel bakit nyo po ito ginagawa sa akin?" sa wakas ay naitanong ko rin ang
kanina ko pa gustong itanong sa kanya.
"Tulad ng sinabi ko sayo kanina, hindi mo ba ako naaalala 3 nights ago?" nakataas
na kilay nyangtanong.
Humarap akong mull' sa kanya ngunit sa pagkakataong ito ay pinilit kong makaupo at
sumandal sa headboard ng hospital bed, tinulungan nya akong makaupo ng makita nyang
medyo nahihirapan ako.
"A-ano po ba ang ibig nyong sabihin?" tanong ko.
"We slept together that night, nawalan ka ng malay pero ng magising ka pilit mo
akong niyayakap, alam kong lasing ka at pilit kong pinaglabanan ang aking
nararamdaman ngunit ng hinalikan mo ako sa labi ay hindi ko na natiis
pa at may nangyari sa atin ng gabingyun."wika nya na nagpa nganga sa akin.
Nakakahiya ako pa ba talaga ang unang gumawa ng hakbang ng gabing yun? Bakit wala
akong maalala?
Yumuko ako at tumingin sa ibang direksyon sobrang hiya ang nararamdaman ko sa mga
oras na ito.
"Wa-wala po kasi akong matandaan kahit na ano ng gabing yun sir Gabriel, hindi ko
po talaga alam ang mga nangyari ll naiiyak kong wika.
"Okay lang, sabi nga pala ng doctor oras na magising ka ay pwede ka ng umuwi ll
wika nya.
Tumango tango na lamang ako.
"Pero sa bahay ko muna ikaw uuwi pansamantala 'l dagdag nyang wika.
Wala na akong nagawa pa kung hindi ang tumango tango lang muli sa kanya.
"Dito ka muna aayusin ko lang muna ang mga bills mo para maiuwi na kita." wika nya
sabay talikod palabas ng pinto.
Pagkalabas nya ng pinto sya namang pasok nila Angela at Marco.
"Best ano na pumayag ka bang sa bahay nya uuwi?" nakangiti nyang wika.
Tango lamang ang tangi kong naisagot, iniisip si mama kung kamusta na ba sya. Huli
naming pagkikita galit na galit sya sa akin. Sana maayos lang kalagayan ni mama
dahil kahit di ko maramdaman ang pagmamahal nya mahal ko pa rin sya dahil sya ang
mama ko. Pumikit ako at pilit kong pinipigilang tumulo ang aking mga luha.
Bumukas ang pinto at bumungad ang seryosong mukha ni Gabriel, "Maaari na tayong
umuwi naayos ko na lahat." wika nya.
"So paano best tawagan na lang kita mamaya ha or i text mo agad ako pag dating mo
sa bahay ni sir Gabriel" nakangiti nyang wika sa akin at niyakap ako ng mahigpit.
"Huwag kang mag alala sa mama mo okay lang naman sya duon" wika naman ni Marco.
"Salamat sa inyo ha, kung wala kayo baka matagal na akong bumigay, salamat dahil
lag' kayong nandyan at handang tumulong sa akin." naiiyak kong saad ss aking mga
kaibigan.
"Ano ka ba, para naman tayongdi mag beat friend nyan eh. Alam mo namang mahal na
mahal kita best at handa ka rin naming tanggapin sa bahay kagit anong oras magsabi
ka lang ha."
"Alam ko naman yun best kaya nagpapasalamat ako dahil binigyan ako ng dyos ng mga
taong katulad ninyo, maraming salamat at Marco ikaw din babantayan mo yang
bestfriend ko ha ll wika ko.
"00 naman akong bahala dyan noh, pag matigas ulo itutulak ko sa ilog para malunod
na agad.ll natatawa nyang bigkas.
"Tse tigilan mo nga ako and fyi marunong akong lumangoy noh hmp" inis na wika ni
Angela.
"Oh nag aaway na naman kayo baka isang mabalitaan ko na lang na kayo na ha." pang
aasar ko sa kanila.
"Hay naku best kahit sya na lang nag iisa g lalake dito sa mundo hinding hindi ko
yan matitipuhan noh sus" nanguso nyang sabi. "Lalo na ako noh di ako mahilig sa
hipon.ll pang aasar nya.
"Hoy gago ka sino ang hipon ha, ang kapal ng mukha mo di ako mukhang hipon" galit
nyang wika habang hinahampas sa braso si Marco na natatawa naman kay Angela.
"Kayo talaga tama na nga yan at baka mamaya magkapikunan pa kayo nakakahiya naman
kay sir Gabriel at dito pa kayo sa harapan nya nag aaway" awat ko na napatingin sa
gawi ni sir Gabriel na nakasandal lang sa may dingding at nanunuod sa pagtatalo ng
dalawa kong kaibigan. "Hmp ito kasingtukmol na to mapang asar" inis na wika ni
Angela.
"Uhm sir aalis na po ba tayo?" tanong ko kay sir Gabriel.
"Yes but first stop calling me sir, just call me Gabriel or Gab will do" seryoso
nyang sabi. "Oh okay Gab, salamat" at nginitian ko sya sabay yuko.
"Sweeeeet.... Gab talaga?" pang aasar ng kaibigan ko na pabulongsa akin.
"Ikaw talaga, tara na nga" wika ko at inalalayan na ako ni Angela na turnayo.
"Basta best may utang kang kwento sa akin mamaya ha ll pang aasar nya.
ll
"00 na tara na . At tuluyan na kaming lumabas ng silid ng hospital.
THE HOT BACHELORS...
Fiona Queen
BEWARE: Rated SPG! Not suitable for young readers,The Billionaire's Secr...

Episode 6
Gabriel's POV
WARNING!!! SPG ALERT. II NO MINORS ALLOWED"
Nasa bar kami ng aking mga kaibigan na pag aari ko, Nagkakatuwaan kami ng may ituro
sa akin si Isaac. Napatingin ako sa first floor kung saan may nagkakatuwaang grupo.
"Nakita mo ba yung naka itim na babaeng yon bro?" wika ni Isaac
Pinilit kong aninawin ang mukha nya ngunit mukhang lasing na ito at panay ang yuko
nya sa lamesa.
"Anong tungkol sa kanya?" usisa 1<0.
Ngumisi sya sa akin at sinimulan ng magsalita at mataman lamang akong nakikinig.
"The f* *k dude" wika ko.
at nagtawanan na lamang sila habang ako ay urniiling iling na lamangsa kanila.
Maya maya ay nakita kong turnayo ang babae pagkatapos nyang .akipag usap sa isa sa
aking mga empleyado sa bar.
Pinagmamasdan ko sya habang pasura suray
na naglalakad.
Turningin ako sa barkada ko at tumawa lamangsila.
Bum aba ako at napahinto ng makita kong papalapit na sya sa akin habang nakayuko na
naglalakad at pasuray suray.
"Ouch" wika nya ng bumangga sya sa aking dibdÏb. Napaangat ang ulo nya at pilit
akong inaaninaw.
D@mn hindi agad ako nakakilos at napatitig lamang ako sa napaka ganda nyang mukha,
Magsasalita na sana ako ng bigla na lamang syang unti unting burnabagsak sa sahig
at buti na lamang ay nasapo ko sya.
Hindi ko alam ang gagawin ko kaya mabilis akong umakyat sa third floor kung saan
ang mga VIP rooms.
Sinala ko sya sa isa sa mga room duon at inihiga ko sya sa kama.
"Hey you lady wake up" habang tinatapik tapik ko ang napakaganda nyang mukha. "Come
on lady wake up" i said it with annoyance.
"D@mn, what should i do?" wika ko na nakatingin sa mukha ng babae na nakahiga sa
kama.
Turnayo ako at dumiretso sa banyo upang kumuha ng basang towel at ipahid sa kanyang
mukha baka sakaling mahimasmasan agad at magising.
Papasok pa lamang ako sa banyo ng marinig ko syang urn ungol.
"hmmm nasaan ako? ll pupungay pungay ang matang nakatingin sa akin.
Burnalik ako sa tabi nya at naupo sa gilid ng kama.
"Hey lady are you awake now? saad ko.
"hmmm ang gwapo gwapo mo naman, nasa langit na b ako? l' lasing nyang sabi sa akin
habang hinihimas himas nya ang aking mukha. Fùck nabubuhay ang aking pagkalal@ke sa
ganyang ginagawa.
"Hey lady enough that" saway ko sa kanya habang hinihimas himas nya ang aking mukha
pababa sa aking dibdib.
Shiiiiiit kaylangan kong pigilan ang nararamdaman ko.
Hinawakan ko ang dalawa nyang kamay upang pigilan sya sa kanyang ginagawa ng bigla
nya akong halikan sa aking bibig.
Wala na akong nagawa at kinuyumos ko na rin sya ng halik.
Ginalugad ng aking dila ang loob ng kanyang matamis na labi at naramdaman kong unti
unti syang gumaganti sa aking mga halik.
bumaba ang aking halik sa kanyang leeg dahilan upang mapaungol sya.
"Oooh" ungol nya.
isa isa kong hinubad ang kanyangdamit hanggang sa wala na akong itira pa. Napaka
ganda ng hubog ng kanyang katawan, ang bilog at may kalakihan nyang dibdib na kulay
pink na nipplès, mabilis kong sinubo ang kanyang dibdib at halinhinan ko itong
sinuso na parang gutom na sanggol.
"oohhhh shlt ang sarap" umuungol nyang wika.
bumaba ang aking labi at dinilaan ang kanyang puson pababa sa pagitan ng kanyang
hita. Unti unti kong binuka ang kanyang mga hita at walang sabi sabi ay sinunggaban
ko ang kanyang pagkababàe.
"oooooh ang saraaaap sige pa l' ungol nya habang pabaling baling ang kanyang ulo.
"Ang bango ng perlas mo at ang sarap kainin" Wika ko sa kanya.
"Sige kaaang kainin mo ako ng kainin hanggat gusto mo ohhhhh shlt napakasarap ng
ginagawa mo please wag kang titigil" wika nya habang sabu sabunot nya ang aking
buhok.
"aaaaah naiihi yata ako tama na please iihi muna ako" wika nya na bahagyang tinutak
ang aking ulo palayo sa kanyang pagkababàe.
"Huwag mong pigilan ilabas mo lang yan ll wika ko at mas lalo ko pang pinagbutihan
ang pagkain sa kanyang pagkababàe.
"Aaaahhhh oooooohhh ayaaan na ohhhh" ungol nya ng malakas hanggang naramdaman ko na
lamang ang paglabas ng matamis nyang likido sa kanyang pagkababàe at ang
panginginig ng kanyang mga tuhod.
"Shlt babe napakasarap mong kainin,"
Turnayo ako at nagsimula ko ng hubarin ang lahat ng aking kasuota hanggang sa wala
na rin akong itinira.
Pumagitna ako sa pagitan ng kanyang hita at pumatong, dahan dahan kong ipinasok ang
aking ari sa kanyang pagkababàe, ng magkaroon ako ng chance ay bigla akong umulos
ng malakas sa ibabaw nya na ikinagulat ko ng sumigaw sya sa sakit na nararamdaman
nya.
"Aaaahh ang sakit, tanggalin mo yan ang sakit sakit habang umiiyak sya, pakiramdam
ko ay nawala ang pagkalasing nya sa sakit na bumalatay sa kanyang mukha.
"Shlt you're a virgin???" sigaw ko.
"Fuuuck" mura ko.
"1 1 m so sorry babe but i don't wanna stop now" bulong ko sa kanya at siniil ko na
sya ng halik. Maya maya pa ay unti unti na akong gurnalaw sa kanyang ibabaw
hanggang sa unti unti na akong burnibilis.
"ooooh babe you are so tight, feel so good oooh ll ungol ko habang bumabayo ako sa
ibabaw nya.
"ooooh aaaah faster pleaaase oooohhhh" ungol nya.
"ohhh ang sarap please bilisan mo pa" habol nya na halos kapusan na ng kanyang
paghinga. "Fuuuck ang sarap mo babe ohhhhh i will c*m soon"
"Ahhhh lalabasan na akooo" ungol nyang sambit.
 "Wait for me babe im c g ooooooh"
Maya maya ay nilabasan na ako at ipinutok ko lahat ng aking katas sa kaloob looban
nya.
Hinugot ko ang aking ari at humiga ako sa tabi nya, "f* *k babe you are so amazing"
wika ko at hinalikan ko sya sa kanyang labi.
Ilang sandali lamang ay narinig ko na ang kanyang pantay na paghinga, nakatulog na
siguro dahil sa pagod at lasing din ito.
Binalot ko sya ng blanket at humiga nanrin ako sa kanyangtabi, maya maya lang ay di
ko na namalayan na nakatulog na sin pala ako.
Maaga akong nagising at agad agad na tinawagan ko ang aking secretary upang utusang
bumili ng damit at undergarments para sa babaeng natutulog ng mahimbing sa karna.
Habang inaantay ko ang aking secretary ay nakatitig ako sa kanyang mukha ng, napaka
ganda at napaka inosente ng babaeng aking nakaniig, maya maya ay may kumatok sa
Pinto, Umayos ako at binuksan ang Pinto.
"Sir wto na po ang pinabili nyo" Wika nya.
"Salamat you can leave now" maawtoridad kong utos. Bago ako lumabas ay nag iwan ako
ng card sa loob ng paper bag.
Makalipas ang isang oras ay akita kong bumukas ang Pinto ng VIP room, napahinto pa
sya at parang nagulat, saglit lamang yon at walang sabi sabing nagmamadaling
tumakbo papalabas ng bar. Pasimple akong sumunod ng sumakay na sya ngtaxi na kanina
ko pa tinawagan at pinag antay sa labas upang madali syang makasakay at makauwi.
pagkasakay nya ng taxi ay palihim akong sumunod at huminto ako sa di kalayuan ng
makita kong huminto na rin ang taxing sinasakyan nya sa isang maliit at medyo sira
sirang bahay. Nagulat ako ng bigla syang napatingin sa gawi ko at parang inaaninag
kung kaninong sasakyan ito at sino ako.
Bakas sa mukha nya ang pagkagulat at takot ng biglang bumukas ang pintuan sa
kanyang harapan at nabigla ako sa aking nasaksihan ng may biglang lumabas na isang
babae na tantya ko ay ang kanyang ina at bigla na lamang syang pinagsasampal at
sinabunutan. Wala syang pakialam kahit halos sumubsob na ang mukha ng kanyang anak
sa sahig at pinagtitinginan na rin sila ng mga kapitbahay nila. Hindi na ako
nakatiis at nilapitan ko na sila.
Nagulat ang lahat sa gin awa kong pagtulong sa babaeng halos patayin na ng kanyang
ina. Sa sobrang galit ko ay pinagbantaan ko ang kanyang ina at ng akmang pupunasan
ko na ang kanyang luha ay nawalan na ito ng malay at mabilis kong binuhat at
isinugod ang kaawa awang babae sa hospital.

Episode 7
Amara's POV
Binabaybay na namin patungonsa kanyang tirahan, tahimik lang kaming dalawa sa 100b
ng kanyang sasakyan wala ni isa sa amin ang nais mag salita kaya turningin na
lamang ako sa gawi ng bintana. Papasok kami sa isang napakagandang village,
pinagbuksan sya ng guard at sinaluduhan.
"Kayo pa pala yan sir good afternoon poll Bati ng guard kay Gab na ginantihan
lamang nya ng isang bahagyang tango.
Ng makapasok na kami sa 100b ng village at namamangha akong napapatingin sa bawat
kabahayan na aming dinadaanan. Mansion, yan lamang ang pwede kong itawag sa mga
naglalakihang bahay na aking nakikita. Hindinrin nagtagal ay pumapasok na kami sa
isang napakalaking bakuran, nagtataasang bakod at gate, may mga guard sa 100b na
agad agad kaming pinagbuksan ng gate at halos sabay sabay na sumasaludo sa aking
kasama.
Napapaisip ako alam kong katangahan man pero sundalo ba itong kasama ko? wika ng
aking isip. kasi naman puro sila saludo dito noh.
Namangha ako ng makita ko ang kanyang mansion, Bahay pa ba ito o hotel na? tanong
ng isip ko. Maya maya lamang ay pinagbuksan nya ako ng pintuan ng sasakyan, "Tara
na sa 100b dahan dahan langsa pagbaba" wika nya. Wala akong nagawa kung hindi ang
magpatianod na lamangsa kanya.
Nakanganga ako ng pagbuksan kami ng pintuan ng sa tingin ko ay mga kasambahay nila.
"Good afternoon po senyorito" bati ng mga kasambahay sa kanya na may mga ngiti sa
labi.
"Ipag handa ninyo kami ng makakain l' maawtoridad nyang utos at mabilis din namang
nagsikilos ang mga kasambahay. Hinawakan nya ako sa kamay at hinila na paakyat sa
itaas.
"Dito ang master bedroom at yan ang aking silid. ito namang katapat ng aking silid
ay isa sa

mga guest room dito at yan ang magiging silid mo l' Paliwanag nya.
Binuksan nya ang pintuan ng silid na iyon at iginiya nya ako sa 100b.
Lumapit sya sa isa sa mga pintuan na nasa 100b ng malaking silid na ito at
binuksan, namangha ako sa aking nakikita, napakaraming mga bagong damit, sapatos,
mga bag at kung ano
ano pa at lahat ng iyon ay may mga tatak pa at presyo.
"Habangtulog ka pa sa hospital ay inutusan ko na ang aking secretary na ipamili ka
ng mga garnit mo kaya lahat ng nakikita mo ay sa iyo." seryoso nyang wika sa akin.
Napanganga ako at naitakip ko ang aking kamay sa aking bibig dahil di ako
makapaniwala na ganon lang kabilis ay naipamili nya ako ng ganyang karaming gamit.
"Naku sir hindi nyo naman po kaylangan gawin yan at di ko naman po kaylangan ang
mga yan, salamat na lang po ll wika kong nahihiya na ng sobra sobra sa kanya.
"Hey don't worry about that stuff, that is nothing okay. i want you to enjoy your
life here habang nandito ka sa poder ko" seryoso nyang sabi sa akin.
Nilibot ko angtingin ko sa kabuuan ng kwarto, napakalaking kwarto nito halos kasing
laki na ng bahay na tinitirhan namin ni mama.
Si mama nga pala kamusta na kaya sya namimiss kaya nya ako? wika ng isip ko at
tumulo ang aking luha.
Biglang lumapit sa akin si Gab at pinunasan ang aking mata at bakas sa kanyang
mukha ang
pag aalala.
Hey babe what's wrong? why are you crying?" tanong nya
Urniling iling lamang ako at yumuko.
"iiwanan muna kita dyan, iyang pintuan na yan ay banyo, lalabas na ako para
makaligo ka na at makapag pahinga ka na, ipapatawag na lamang kita sa kasambahay
kapag naka ready na ang pagkain natin" mahaba nyang wika at tuluyan ng lumabas ng
silid
Binuksan ko ang pintuan ng banyo at namamangha ako sa aking nakikita, gaano ba
talaga kayaman ang taongto jusko napakagandang banyo naman nito, may jakuzi sa
pinaka gitna at may maligamgam na tubig na rin dito na punong puno ng bula at
petals ng bulaklak. inilock ko ang pintuan ng banyo at isa isa kong hinubad ang
aking saplot at nagsimula na akong magbabad sa jakuzi. ahhh napakasarap sa
pakiramdam, napakabango at napakalinis ng banyong ito. ipinikit ko ang aking mata
at di ko namalayan na nakatulog na pala ako.
Nabigla na lamang ako sa isang malakas na pagkakabalya sa pintuan at bumukas na
ito. Sa sobrang gulat ko ay napatayo ako na di na naalintana na wala ako kahit na
isang saplot.
Sa pintuan ay nakatayo si Gab na titig na
titig sa buo kong katawan at nakikita ko ang sunod sunod na pag galaw ng kanyang
adams apple. Saka lamang ako nahimasmasan at napatili.
"Ahhhh anong ginagawa mo dito sir Gab?" sabay lublob muli ng aking katawan sa tubig
na may bula upang itago ang aking katawan na walang saplot.
"Kanina pa ako katok ng katok at tinatawag ang pangalan mo pero di ka naman
sumasagot kaya sa sobrang pag aalala ko di ko na naisip na kumuha ng susi at
pwersahan ko na lang binuksan ang Pinto, pasensya na kung nagulat kita pero bakit
hindi mo ako sinasagot kaninang kanina pa ako kumakatok at tumatawag sa labas ng
pintuan ll mahaba nyang paliwanag.
"Naku sir Gab pasensya na din po kayo hindi ko na po namalayan na nakatulog na pala
ako" hingi ko ng depensa at alam kong pulang pula na din ang mukha ko sa sobrang
kahihiyan.
"Please drop that sir and PO, Just call me Gab okay." Wika nya.
"Oh okay G-Gab kung yan talaga ang gusto mo." Wika ko.
"Yes that ls what i want babe, sige na bilisan mo dyan at kakain na tayo" Wika nya
at isinara na nyang muli ang pintuan at narinig ko na ang mga yabag nyang papalayo.
Nakahinga ako ng maluwag ng tuluyan ko ng hindi narinig ang kanyang mga yabag, dali
dali akong tumapat sa shower head at tinapos na ang akin g paliligo.
Namili ako ng pinaka simpleng darnit, isang leggings at crop top ang napili kong
isuot.
Nakatitig ako sa aking kabuuan sa harap ng salamin, ngayon lamang ako nakapag suot
ng ganitong mga damit, umikot ikot ako sa salamin at napangiti ako, bagay pala sa
akin ang mga ganitong kasuotan, kitang kita ang kahabaan ng aking mga legs at ang
kurba ng aking katawan, ang height ko naman ay di rin pahuhuli sa mga nagmomodelo.
Magkakasunod na katok ang pumukaw sa akin. Mabilis kong itinali ang mahaba kong
buhok kahit basa pa ito at dali dali kong binuksan ang pinto ng aking silid.
"Senyorita pinapatawag na po kayo ni senyorito Gabriel" wika ng isang kasambahay na
mukhang nasa edad 30.
"Naku ate Amara na lang po itawag nyo sa akin bisita lang din po ako dito" wika
kong nahihiya.
"Naku senyorita hindi po maaari kabilin
bilinan po kasi ni senyorito na senyorita daw po itawag namin sayo" wika nya. Napa
buntung hinga na lamang ako, kakausapin ko na lang si Gab mamaya pagkatapos ng
hapunan tungkol sa bagay na ito.
"Sige po ate tara na po sa ibaba" nakangit kongwika.

Episode 8
Amara's POV
Naglalakad ako patungong kusina kasama ang kasambahay ni Gab ng mapalingon sila sa
akin.
Nakatitig sa akin si Gab na na natitigilan, sinuyod nya ang katawan ko mula ulo
hanggang paa at ibinalik angtingin sa aking mukha. Una akong urniwas dahil di ko
matagalan ang kanyang mga titig.
"Uhrn let's eat" wika nya.
Hinila nya ang isang upuan katabi ng kanyang upuan at inalalayan nya akong urnupo.
Nahihiyan man ako ay wala din naman akong magagawa na dahil nandirito na ako sa
poder nya.
Akrna akong mag sasandok ng pagkain ng bigla nyang inagaw ang serving spoon.
"Ako na babe, gusto ko kumain ka ng marami ha. Masarap magluto si manang tonya kaya
siguradong mapaparami kain mo" seryoso nyang wika habang ipinag sasandok ako ng
pagkain. Eto na naman ang puso ko halos lumabas na
sa dibdib ko sa sobrang lakas ng pagkabog nito. "Salamat pero di mo naman ako
kailangang pagsilbihan, kaya ko naman ang sarili ko" nahihiya kong sambit.
"No no gusto kong gawin to kaya hayaan mo lang ako." saad nya at pagkaraan ay pinag
salinan naman nya ako ngjuice at water sa baso.
Tahimik kaming kumakain wala ni isa man sa amin ang maglakas ng 100b ang magsalita,
maya maya pa ay nakatapos na rin kaming kumain at tumayo na ako at isa isa kong
nililigpit ang mga Plato.
"Hey what are you doing?" gulat nyang tanong.
"uhm ano ako na sana ang magliligpit at maghuhugas kung maaari sana." wika 1<0.
"Hell no, we have maids here and that's their job not yours so let them do their
job" wika nya na parang naiinis pa yata sa ginawa ko kaya napayuko na lang ako.
"Pasensya na hindi lang kasi ako sanay ng walang ginagawa sa bahay" saad ko.
"oh well masanay ka na dahil habang nandirito ka hindi ka mahihirapan at gusto ko
mag enjoy ka lang" seryoso nyang wika. "Uhrn Gab pwede ba na Amara na lang
itawag sa akin ng mga kasambahay mo, ano kasi hindi naman nila ako amo at isa lang
naman akong bisita dito" nahihiya kong wika.
Tinignan nya ako ng naka kunit ang noo kaya kunabahan akong bigla, ayoko namang
magalit sya sa akin at isipin na nag iinarte lang ako. "No. Gusto ko kung paano
nila ako irespeto ganun din ang pag resoeto nila sayo naiintindihan mo ba ako?"
seryoso nyang sagot sa akin.
"Pero..." Hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko dahil pinutol na nya ito.
"No buts okay" maikli nyang wika at napayuko na lamang ako at di na nakipagtalo ma
dahil mukhangdi naman ako mananalo sa kanya.
"Umakyat ka muna sa room mo at magpahinga ka na, kagagaling mo pa lang ng hospital
kaya kaylangan mo muna magpahinga.ll wika nya.
Tumango lamang ako at nagpaalam na sa kanya at dali dali akongtumungo sa itaas sa
aking silid.
Pagkapasok ko sa aking silid ay mabilis kong inilock ang pintuan at naupo ako sa
gilid ng kama. Hinanap ko ang aking bag at kinuha ang cellphone na bigay sa akin ni
Angela.
Pagka open ko ng phone ay sunod sunod na nagpasukan ang mga text messages ng aking
kaibigan.
" Best kamusta ka naman dyan ha?-Angela
" Best mukhang inienjoy mo naman masyado si pogi at di mo ako mabigyan ng pansin "-
Angela
" Hey best okay ka lang ba talaga dyan, hala nag aalala ako sayo dahil di ka
sumasagot"-Angela
Idinial ko ang kanyang numero. llang ring lamang ay sinagot nya agad ito.
" Omg best bakit ngayon ka lang tumawag ha, ano nangyari sayo bakit di ka man
lamang sumasagot sa mga text ko kahit isa walang reply" May himig na pagtatampo sa
kanyang boses.
" Best pasensya ka na ha nakatulog kasi ako kanina kaya hindi na kita natawagan pa,
kamusta si mama?" Saad ko sa kabilang linya.
" Okay lang ang mama mo wag kang mag alala atsyempre tulad pa din ng dati walang
pakialam sayo."sagot nya.
" Best paano kayo nagkakilala ni Mr. Gabriel Ivan Curtis ha, ikaw ha may nililihim
ka pala sa akin at isa pang Gabriel Curtis". N agtatam po nyang wika sa akin.
" Best hindi ko talaga sya kilala, naaalala mo nuong nag bar tayo, nawala na lamang
akong bigla, sa sobrang kalasingan ko sya ang nakasama ko nggabingyun, papunta na
ako ng CR at sobrang hilo ko sa kanyang bisig nya ako bumagsak"Paliwanag ko sa
kabilang linya.
" Wait.... whaaaaaat?????you mean to say magdamag kayong magkasama at siguradong
may nangyari sa inyo, Best isinuko mo na ba sa kanya angbataan?"Tili nya sa
kabilang linya.
"Ano ka ba best bunganga mo naman baka marinigka ngmommymo, Wag kangsumigaw dyan.
00 sa kasamaang palad naisuko ko sa kanya ang p@gkababae ko best, lasing na lasing
ako nggabingyun at hindi ko talaga alam ang mga pinaggagagawa ko nggabingyun,
nagising na lamang ako na nasa isangsilid na ako at nasa VIP room pala ako ng
barnayun "Malungkot kon g wika sa kanya.
" Omg best ang swerte swerte mo isang Gabriel Ivan Curtisyan waaaaaaaaah"Tili nya
sa kabilang linya.
" Best wag kangsumigaw at ano ba ang swerte duon best ha? nawala na angpinaka
iingatan ko paanong nagingswerte na maisuko ang pagkabirhen sa isang taong hindi ko
naman nobyo o ko wila sa kanya.
"Ah basta kahit nga ako pangarap kong maikama ng isang Gabriel Curtis noh"Wika nya.
" Oh sya best magpahinga ka na dyan at kagagaling mo pa lang ng hospital, gabi na
at matulog ka na, usap na lang ulit tayo sa susunod ha. Baka bisitahin ka rin namin
dyan ni Marco okay, iloveyou best"Wika nya at naputol na ang aming pag uusap.
tumayo ako at pumasok sa banyo upang maghilamos at mag toothbrush.
Pagkatapos ay bumalik sa silid at kumuha ng damit pantulog, isang manipis na
lingerie ang napili ko na kulay itim. Pagkatapos kong magpalit ay sinipat ko ang
aking sarili sa salamin at hanggang ngayon ay namamangha pa rin ako sa aking
sarili. Ngayon ko lamang nakikita ang kabuuan ng aking katawan, Dati kasi mukha
lang nakikita ko sa salamin at wala din naman akong magagarang damit kaya nga iilan
lang mga damit ko at ang iba ay galing pa sa aking kaibigan na si Angela.
Muli ay isang sipat pa sa salamin ang ginawa ko at tuluyan na akong bumalik sa
malaki at napaka Iambot na higaan.
Ipinikit ko ang aking mga mata at binalikan ng isip ko ang mga nangyari 3 days ago
kung paano saktan ako ni mama at ipahiya sa harapan
ng maramingtao, di ko na namalayan na isa isa na palang nagtuluan ang aking mga
luha, dumapa ako at isinubsob ko ang aking mukha sa unan at duon ako nagsimulang
humikbi.
"mama bakit napaka lupit mo sa akin, ano ba ang maling nagawa ko sayo para ipagkait
mo sa akin ang pagmamahal mo? ll umiiyak kong wika sa aking sarili.
Matagal tagal din akong umiyak hanggang sa di ko na lamang namalayan na unti unti
na akong nakatulog.

K)tg/tt

Readers also enjoyed: Night with the CEO o 125.1K Read

TAGS billionaire spy/agent pregnant

Episode 9
Gabriel's POV
Bago ako matulog ay sinilip ko muna si Amara sa kanyang silid, Nakita kong nakadapa
sya at mukhangtulog na tulog na sya kaya hindi na ako lumapit pa sa kanya at
isinara ko na lang muli ang pintuan ng kanyang silid
Kinabukasan ay maaga akong gumising upang maghanda na sa pag pasok ko sa aking
opisina.
Marami pa akong aasikasuhin sa araw na ito kaya kailangan kong makaalis ng maaga.
Dumiretso na agad ako sa banyo upang maligo at pagkatapos ay nagbihis na ako ng
pang opisina. Burnaba ako sa kusina at inabutan si manang Tonya na naghahain ng
agahan at nakahanda na rin ang aking coffee. Mabilis akong kumain at pagkatapos ay
dumiretso na sa aking sasakyan.
Makalipas ng dalampung minuto ay nakarating din agad ako sa G.I.C Building na pag
aari ko. "Good morning Sir" Bati ng mga empleyado sa akin.
Dire diretso lamang ako sa private elevator at hindi na nag aksaya pa ng oras na
bumati din sa
kanila.
"Good morning sir" Bati ng aking secretary ng makarating ako sa 40th floor.
Dumiretso ako sa aking opisina at ipinatong sa aking table ang dala kong laptop at
naupo na sa aking swivel chair.
Maya maya ay tatlong katok ang aking aking narinig.
"Come in" wika ko.
"Sir Nasa ibaba po si Mr. Chaves at gusto daw po kayong makausap" Wika ng aking
secretary.
"Not today, I am busy at marami pa akong mas importanteng dapat unahin kesa mag
aksaya ng oras para kausapin sya." inis kong wika. "Sige po sir" at turnalikod na
palabas ng aking opisina ang aking sekretarya.
Maya maya ay biglang bumukas ang pintuan ng aking opisina at pumasok ang aking mga
kaibigan na mga naka ngisi.
"D@mn bro kamusta na ang babaeng ibinabahay mo ngayon ha?" Pang aasar na wika ni
Isaac.
"Ano na namang masamang hangin ang nagdala sa inyo dito ha?" masama kongtingin sa
kanila at para makaiwas na rin sa tanong.
"Oh come on bro, Sharing is caring" ngising
wika ni Ryven sa akin.
"Gago magsitigil nga kayo" inis 1<0.
"Baka nakakalimutan mo ang pinag usapan natin bro ha" ngisingsaad ni Hanz.
"Tandaan mo ang pinag usapan natin bro." sabi ni George.
Napabuntung hininga na lamang ako..
"l know, i know so can you please guys leave my office now. Can 't you see I'm very
very busy." Pagtataboy ko sa kanila.
Napasandal ako sa swivel chair ng makalabas na ang aking mga kaibigan.
f kGabriel" mura ko sa aking sarili.
Napahilamos ako sa aking sarili sa sobrang inis.
Am ara's POV
Nang magising ako ay napabangon akong bigla, Nagpalingon lingon ako at nakita ko
ang oras sa alarm clock na nasa maliit na table, mag aalas 10 na ng umaga.
Tinanghali ako ng gising nakakahiya naman sa kanila, mabilis akong turnayo at
nagtungo sa banyo upang gawin ang daily routine ko. Nagpalit na rin ako ng simpleng
pang bahay, isang shorts
na may kaiksian at isang simpleng floral na blouse.
Burnaba ako ng kusina para hanapin si Gabriel.
"Ah eh manangTonya nasaan po si Gabriel?" Nahihiya kong tanong kay Manang.
"Ay naku hija kanina pang alas syete umalis patungong opisina. Tulog ka pa kasi
kaya siguro hindi na sya nakapag paalam sayo." sagot ni manangsa akin.
"Ah ganoon po ba? Pasensya na po at tinanghali po ako ng gising" nahihiya kong
paghingi ng paumanhin.
"Ay ano ka ba hija huwag kang humingi ng paumanhin sa akin susmaryosep. Halika na
dito at kumain ka muna paniguradong gutom ka na 11 wika nya at mabilis akong
ipinaghila ng upuan at iginiya sa lamesa na may maraming nakahaing pagkain.
"Manang ako lang po ba mag isa ang kakain?
gulat kong wika.
"00 hija wala kasi dito si Gabriel kaya mag isa ka lang kakain." nakangiti nyang
wika.
"Ay naku manang sabayan nyo na po ako please, ang daming pagkain po nito paano ko
po ito uubusin?" gulat kong saad.
"Naku hija katatapos lang naming kumain ng mga kasambahay, hindi mo naman
kaylangang ubusin ang lahat ng yan ikaw talagang bata ka.ll nakangiti nyang sagot
sa akin.
"Ganoon po ba, Sige po kakain na po ako salamat PO." saad ko at nagsimula na akong
sumandok ng pagkain.
Pagkatapos kong kumain ay ako na ang nag prisintang magligpit ng kinainan ko at
maghugas, matagal na pagtatalo din bago ko sila napapayag. Hindi naman malalaman ni
Gabriel at saka ako naman ang may gusto nito. Nakakatamad kaya ang walang
ginagawang kahit na ano sa 100b ng bahay.
Pagkatapos kong magligpit at maghugas ng kasangkapan ay pumunta ako sa bakuran,
Paglabas ko ay namangha ako sa napaka gandang garden, sari saring bulaklak, may mga
roses na ibat ibang kulay at ganon din ang mga orchids. May nakita akong duyan
malapit dito at dali dali akong pumunta at umupo at nagsimulang i swing ng dahan
dahan.
Ng mabagot ako ay pumasok na ako sa 100b at nagtuloy sa aking silid.
Napatingin ako sa gawi ng maliit na table at napansin kong urniilaw ang aking
phone.
Mabilis ko itong dinampot at tinignan ang
caller.
"Gabriel?" Gulat ko pagkabasa ko ng pangalan ng caller.
"Paanong nagkaroon ng number ni Gabriel sa phone 1<0?" Takang tanong ng aking isip.
Sinagot ko ang tawag.
" He-hello?" Sagot ko.
" Hey, what tookyou so long to answeryour phone, I have been callingyou like a
hundred times andyou aren 't answering my calls. "Galit nyang wika sa kabilang
linya.
" Sorry, nasa ibaba kasi ako kumain at pagkatapos nagpunta ako sa garden,
nakalimutan kong dalin ang phone 1<0" kinakabahan kong wika sa kabilang linya.
" Next time take yourphone with you whereveryou go so you can answer my call
anythime, understood?"Wika nyang inis pa rin. " Si- Sige pasensya ka na Gabriel" N
aiiyak kong sagot sa kanya.
" Okay, ijust called to check on you, eat on time and don 't do anything in the
house. Igot to go I have lots ofthings to do"Yun lang at ibinaba na nya ang
telepono sa kabilang linya.
Ano ba nangyayari dun bakit nagagalit sa akin. wika ng isip 1<0.
Maya maya ay inopen ko ang mga social media ko na ginawa pa ni Angela, sinearch ko
ang pangalan ni Gabriel at nakita ko ito agad, Sayang naka private nahihiya naman
akong i add.
Hindi nagtagal ay naisipan kong i click ang friend request at pagkatapos ay mabilis
ko agad pinatay ang aking phone.
Jusko ang puso ko ang bilis ng kabog parang lalabas na sa rib cage ko.
llang saglit lamang ay nakarinig ako ng "Ting" at dali dali kong tinignan ang
notification ko.
"Friend request has been accepted" "0MG inaccept nya waaaaaah" tili ko na kinikilig
at di malaman ang gagawin.
Mamaya ko na lamang sisilipin ang kanyang acct baka online pa sya.
Humiga ako at niyakap ang unan at napangiti akong nakatitig sa salamin. Unti unti
ay nakaramdam ako ng antok at nakatulog na ako na may ngiti sa aking labi.

Episode 10
Amara's POV
Maaga akong nagising mabilis kong gin awa ang daily routine ko, pagkabihis ko ay
mabilis akong lumabas ng aking silid.
"uhm Manang ako na po magluluto ng agahan,ll nakangiti kong wika.
"Naku hija urnupo ka na lamangdyan at kami na ang bahala dito, hindi pa lumalabas
si Gabriel late na din kasing nakauwi yun galing ng kanyang opisina." wika ni
manangTonya sa akin.
Hindi na lamang ako kumibo, gusto ko kasi sanang ipagkuto si Gabriel ng agahan pero
di ko na langsinabi baka kasi makulitan pa sa akin si manang Tonya at mainis kaya
sinunod ko na lang sya at umupo sa upuang itinuro nya.
Nang mabagot ako ay tumayo ako.
"Uhm manang sa garden lang po muna ako magpapahangin ll Nakangiti kong wika sa
matanda.
"Oh sya Sige hija at ipapatawag na lamang kita kapag nakatapos na akong magluto.ll
wika nya at nginitian ako.
Lumabas na ako ng bahay ay naglakad lakas sa hardin ng marinig ko ang pagtawag ng
isang kasambahay sa akin.
"Senyorita pinapatawag na po kayo ni senyorito Gabriel, mag aalmusal na daw po kayo
at inaantay na po nya kayo sa hapagkainan" nakayuko nyang wika sa akin.
"Ganoon ba, Sige susunod na ako" na may ngiti sa aking labi.
Masaya akong nagpunta sa dining area dahil inaamin ko hinahanap hanap ko ang
presensya ni Gabriel.
Napasulyap sa akin si Gabriel ng papalapit na ako, Parang kumabog ang aking dibdib
sa malamig nyang pagkakatitig sa akin. hah may gin awa ba akong mali. tanong ng
aking isipan. "G good morning Gabriel" naiilang kong bati sa kanya.
"Sit down and eat" Matigas at malamig nyang tugon sa akin na ikina awangng aking
labi.
Umupo ako sa tapat nya at nagsimula na kaming kumain. Pasulyap sulyap ako sa
kanyang mukha ngunit ni minsan ay hindi man lamang nya ako tinapunan ngtingin.
"K-kamusta trabaho mo kahapon?" Basag ko sa tahimik na kapaligiran.
"Finish your food" asik nya at tumayo na ito at iniwanan akong naguguluhan sa
kanyang inaakto.
'May nagawa ba ako para manlamig sya sa akin ng ganon?' tanong ng naguguluhan kong
isipan.
Madali kong tinapos ang aking pagkain at isa isa ko ng niligpit ang pinag kainan
namin.
"Naku hija kami na ang gagawa nyan" wika ni manangTonya.
"Pwede po ba ako na wala naman po akong ginagawa". wika ko na may lungkot sa aking
mukha.
"Haaay sya Sige na nga, baka nababagot ka na dito sa bahay kaya gusto mong tumulong
kaya Sige pagbibigyan kita ngayon ll. wika nya.
Mabilis kong sinalansan ang maruruming plato at inilagay lahat sa lababo, matapos
kong linisin ang lamesa at isinunod kong hugasan ang mga pinagkainan namin. Mabilis
lamang ako natapos at umakyat na agad ako sa aking silid at duon ay nagkulong.
Umupo Sko sa gilid ng kama at napabuntung hininga ako, maya maya lamang ay narinig
kong tumutunog ang aking telepono. Mabilis akong tumayo at kinuha ko ang phone sa
maliit na
mesa.
"Angela's Calling"
M abilis kong sinagot ang aking telepono.
" Hello best kamusta ka na, bakit ka napatawag?"Wiko ko sa nasa kabilang linya.
" Naku best ang nanay mo nagwawala dito sa harapan ng bahay namin at hinahanap ka,
ilabas ka raw nami at pinag dududuro kami dito ng wala mong kwentangina"Wika nya na
nagpakabog ng aking dibdib, bigla ay nakaramdam ako ngtakot.
" Best uuwi ako mamaya, baka mamaya kung mapaano na si mama kakahanap sa akin.
"Wika ko sa aking kaibigan.
" Naku best wag mo nga intindihin ang nanay mong nuknukan ngsama ng ugali, kaya ko
lamang sinabi sayo para malaman mo hindi para umuwi ka dyan ka lang kay fafa Gab at
wag mo intindihin ang baliw mongina dito."Mahaba nyang litanya sa kabilang linya.
" Pero best kahit dadalawin ko langsi mama kahitsaglit lang. Namimiss ko na rin si
mama kahit hindi nya pinaparamdam sa akin na mahal nya ako pero ako best mahal na
mahal ko si mama." Pagpapaliwanag ko sa aking kaibigan.
"Ay naku best best bahala ka na nga pero
hindi ka pupunta mag isa sa nanay mong baliw, sadamahan kita kaya antayin mo ako
dyan at ako na mismo ang susundo sayo okay. maghanda ka na at darating ako dyan ng
ala una." Wikanya at binaba na nya ang telepono at hindi na nya ako hinayaan pang
kumontra,
a.
Itinabi ko ang aking telepono at bumuntung hininga, Tumayo ako at kailangan kong
maka usap si Gabriel upang makapag paalam ako sa kanya ng maayos.
Mabilis akong lumabas ng aking silid at tinungo ang silid ni Gabriel, Tatlong
mahinang katok ang binitawan ko,
"Come in" Wika ng baritonong boses na nagpapitlag sa pagkakatayo 1<0.
"Dahan dahan kong itinulak ang pintuan ng kanyang silid na bahagya lang namang
nakabukas at tuloy tuloy na akong pum asok.
"Ahm Gabriel magpapaalam sana ako sayo, bibisitahin ko sana si mama, susunduin ako
ng kaibigan kong si Andrea." Nahihiya kong usal. Nagkunot ang kanyang noo, nag
isahang linya ang kanyang mga kilay.
"What???? After what you have been through? After what she did to you, you still
want to see that woman?" Nataas na boses nyang asik sa akin.
Nabigla man ako ay nagawa ko pa ring makapag salita.
"Ahm kahit ano kasing mangyari ina ko pa rin sya at nag aalala ako sa kanya,
nalaman ko kasi na hinahanap hanap na nya ako ll wika ko sa kanya at napayuko na
ako.
"You are unbelievable Amara. That mother of yours is a d@mn lunatic." Sigaw nya sa
akin.
"Gabriel ina ko pa rin sya at kung maaari sana ay magdahan dahan ka ng pagsasalita
mo dahil nasasaktan mo angdamdamin ko.ll naiiyak kong wika.
"Whatever, Do whatever you want Am ara." Galit nyang wika at tinalikuran na nya ako
dire diretso syang pumasok sa kanyang mini office sa 100b ng kanyang silid at
pabalyang isinara ang pintuan nito na nagpapitlagsa akin, mabilis na nag uunahan
ang aking mga luha kaya nagmamadali na rin akong lumabas ng kanyang silid at
tinungo ang aking silid at nag lock at duon ko binuhos ang kahat ng sama ng 100b at
sakit ng nararamdaman ko.
Hindi ko alam kung bakit parang may galit sa akin si Gabriel simula pa lang
kaninang umaga, Pakiramdam ko ay iniiwasan nya ako ako,
pakiramdam ko gusto nyang kamuhian ko sya pero bakit? Bakit naman nya yun gagawin
sa akin? Napapikit na lamang ako at pinahid ang mga luha sa aking mukha. Mabilis
akong nagtungo sa banyo upang maligo at mag handa na dahil nalalapit na ang oras ng
pag sundo sa akin ni Angela. Nagsuot lamang ako ng skinny jeans na pinaresan ko ng
croptop na kulay peach na bumagay sa aking kulay, pakiramdam ko mas turningkayad
ang kulay ko sa kulay ng aking suot. Hindi rin nagtagal ay naka tamggap ako ng
isang text galing kay Angela.
" Best nandito na ako sa harapan nggate nyo lumabas ka na dyan at ng makaalis na
tayo. " Mabilis kong kinuha ang aking bag at inilagay ang phone at maliit na wallet
at nagmamadali na akong lumabas ng mansyon.

Episode 11
Amara's POV
Isang oras din ang aming binaybay bago nakarating sa bahay ni mama.
"Best sasamahan kita sa 100b di ka papasok dyan ng mag isa lang." wika nya.
Tumango tango lamang ako at binuksan ko na ang pintuan ng sasakyan ni Angela.
Ramdam ko ang panginginig ng aking mga tuhod, ang kabog ng aking dibdib ay halos
dinig na hanggang kalangitan, ang takot na aking nararamdaman ay lalo pang
lumalakas habang papalapit kami sa pintuan ng bahay namin ni mama.
Kumatok si Angela sa pintuan habang nakakapit ako sa kanyang mga bisig, takot ang
aking nararamdaman sa mga oras na ito. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon
ng aking ina sa pagbisita ko sa kanya ngayon.
"Sino ba yang lintek na istorbo na yan ha?" Sigaw ni mama sa 100b ng bahay na mas
lalong nagparamdam ng takot sa akin.
Hindi nagtagal ay bumukas din ang pintuan
at natigilan ang aking ina at napatitig sa akin na may galit sa kanyang mga mata.
"Putang ina ka at buti naman ay nakuha mo pang umuwi hayop kang babae ka." Sigaw at
mura ng aking ina.
"M-mama namimiss na po kita 'l akma ko syang yayakapin ng bigla nya akong sinampal,
at muling sinampal at hinila ang aking buhok.
"A-aray mama tama na PO, pakiusap po bitawan nyo po buhok ko nasasaktan po ako ll
Iyak at sigaw ko.
"Aling Rosie bitawan nyo ho si Amara wala ka talagang kwentang ina.ll Galit at
sigaw ni Angela habang inaalis nya ang pagkakasabunot ng aking ina sa aking buhok.
"Punyeta ka Angela wag mo kaming pakialaman wala kang karapatang pakialaman ang
buhay namin." asik ni mama sa aking kaibigan.
"Punyeta kang babae ka pòkpòk ka kung kani kaninong lalake ka kumakalantari". Sigaw
nya sa akin at mas lalo pang hinila ang aking buhok.
"Hindi po totoo yan mama, wala po akong ginagawang masama, tama na po sobra na po
akong nasasaktan." Iyak at pagmamakaawa ko sa
akingina.
"Aling Rosie bitawan mo sabi si Amara Sigaw ni Angela.
"Bitawan mo si Amara kung hindi mananagot ka sa akin matanda ka". Isang baritonong
boses na galit na galit ang umalingawngaw at nagpatigil sa aking ina at unti unti
nyang binitawan ang aking buhok.
"Wala kang karapatang saktan si Amara, wala kang kwentang ina, sa susunod na saktan
mo si Amara mararanasan mo ang poot ko" Si
Gabriel at sabay yakap sa akin palayo kay mama. Nakatitig lamang si mama at parang
may gustong sabihin ngunit walang lumalabas sa kanyang bibig. Kita ko sa kanyang
mga mata ang pagkalito at takot.
"Wala kang kwentang ina aling Rosie" sigaw ni Angela.
"Wala kayong alam kaya wag kayong makialam sa problema naming mag ina." asik ni
mama sa kanila.
"luuwi ko na si Amara, hinding hindi ko na hahayaang sumayad ang mga kamay mo sa
kanya kung hindi ako ang makakalaban mo." wika ni Gabriel.
Binuhat ako ni Gabriel ng pa bridal style at narinig ko na lamang ang pag singhap
at bulung bulungan ng aming mga kapit bahay. Sa sobrang hiyang aking nararamdaman
ay isinubsob ko na lamang ang aking mukha sa matigas at mabangong dibdib ni Gabriel
habang akoy urniiyak.
Dahan dahan akong ipinasok ni Gabriel sa kanyang sasakyan, sya na rin ang nagkabit
ng seatbelt at mabilis na isinara ang pinto.
"Ako na ang mag uuwi sa kanya Angela, you can follow us and stay overnight in my
house if you want to spend time with Amara, You are always welcome in my house and
thank you for protecting her from her witch mother". Mahabang wika ni Gabriel.
Napangiti si Angela "Alright i will follow you and spend the night with her. Thanks
Gabriel for protecting my bestfriend as well" malapad na ngiti ni Angela.
Ngumiti lamangsi Gabriel at mabilis na umikot papuntang driver's seat.
Napasulyap ako sa aking ina na nakamasid lamangsa amin attinapunan ako ng
nagbabagang mga titig.
"Ano na ha? Tapos na angdrama magsiuwi na kayo mga pesteng chismosa kayo" Sigaw ng
aking ina sa mga taong nakapaligid sa aming
bahay at sabay ang pagbalagbag ng malakas na pagsara ng pintuan.
Mabilis naming nilisan ang lugar kung saan dati akong nakatira.
Yes dati akong nakatira dahil sa tingin ko hindi na ako makakabalik pa sa bahay na
yan. Mahal na mahal ko si mama, pero hindi ko maintindihan kung bakit angtindi ng
galit nya sa akin, parang dinudurog ang aking puso. Napahagulgol na lamang ako at
di ko na inalintana na nasa tabi ko lamang si Gabriel na nagmamaneho.
"Fùck" Rinig kong wika nya sabay tingin sa akin. Mabilis nyang ipinarada ang
sasakyan sa gilid ng kalsada at mabilis akong niyakap.
Napahagulgol na lamang ako sa kanyang dibdib. Sobrang sakit ng nararamdaman ko sa
mga oras na ito, halos panawan ako ng ulirat sa sobrang sakit na ngayon ay
lumulukob sa buo kong pagkatao. Bakit hindi ako magawang mahalin ng aking ina, ano
ba ang kasalanan ko sa kanya para parusahan nya ako ng ganito, buong buhay ko hindi
ko naramdamang minahal ako ng aking ina. Lalo tuloy akong napahagulgol sa dibdib ni
Gabriel.
"Fùck.... Hush sweetheart, please stop crying, I'm here, I'm here to protect you.
From now on i won't let anyone hurt you" bulong nya sa akin.
Maya maya lamang ay hikbi na lamang ang maririnig sa akin. inangat nya ang aking
mukha at hinalikan ako sa aking noo.
"Let's go home so you can rest" saad nya.
Umayos ako ng pagkakaupo at ibinaling ang aking ulo sa gawi ng bintana at malungkot
na pinagmasdan ang mga nadadaanan naming kabahayan at mga puno.
Hindi nagtagal ay nakarating kami sa mansyon.
Mabilis syang umikot at pinagbuksan ako ng pintuan, akmang tatayo na lamang ako ng
bigla nya akong buhatin ng pa bridal style.
Nabigla ako at nahihiya sa mga taong nakatingin sa amin.
"Gabriel please ibaba mo ako kaya kong maglakad," wika ko.
"Susmaryosep napaano sya Gabriel?" Tanong ni manangTonya.
"Manang ipaghanda nyo ng makakain Sina Amara at ang kanyang kaibigan sa kanyang
silid." Tanging sambit ni Gabriel.
Mabilis na nagsikilos ang mga kasambahay habang tuloy tuloy ng urnakyat si Gabriel
sa itaas
habang karga karga ako, nakita ko ang aking kaibigan na nakangiti habang nakasunod
lamang sa amin.
Maingat akong inihiga ni Gabriel sa aking kama at mabilis na binalot ng blanket,
hinimas na muna nya ang aking buhok at hinalikan ako sa aking noo.
"Nagpahanda ako ng makakain ninyo ni Angela, Pagkatapos nyong kumain magpahinga
muna kayo. Bukas na tayo mag usap ha at mag enjoy ka lang kasama ang kaibigan mo".
Wika nya at pagkatapos ay tumalikod na at humakbang palabas ng aking silid
"Gabriel" tawag 1<0.
Tumigil sya at dahan dahang lumingon sa akin.
"Thank you, Napakabuti mo sa akin" wika ko na naiiyak sa kanya.
Ngumiti lamangsya sa akin at tuluyan ng lumabas ng aking silid.

Episode 12
Gabriel ls POV
Gusto ko sanang lumayo ang loob sa akin ni Amara, ayokong mahulog sya sa akin dahil
ayoko syang masaktan. Sobra sobra na ang pasakit na nararamdaman nya at pinaparanas
sa kanya ng kanyang ina kayat ayokong dumagdag pa sa mga sakit na yun.
Hindi ko alam kung ano ang totoong nararamdaman ko para sa kanya, siguro ay naaawa
lamang ako sa kanya. 00 ako ang lalakeng nakakuha ng kanyang pinapakaingatang
pagkabirhen, Pero ang lahat ng yun ay nangyari dahil sa kalasingan nya.
Kaninang umaga ay binabale wala ko sya, gusto kong magalit sya sa akin o lumayo ang
loob nya sa akin. Hanggang sa kumatok sya sa aking silid.
Nagulat ako sa sinabi nya na gusto nyang puntahan ang kanyang ina, nagalit ako sa
kanya kaya kung ano anong masasakit ang pinagsasasabi ko tungkol sa walang kwenta
nyang ina. Kahit pigilan ko pa sya ay desidido na syang puntahan ang kanyang ina
kaya't hinayaan
ko na lamang sya at iniwan sya. Pumasok ako sa aking mini office at sa galit ko ay
pabalibag kong isinara ang pintuan nito.
Makalipas ang dalawang oras ay natanaw ko ang sasakyan ni Angela mula sa aking
balkonahe. Maya maya lamang ay nakita kong lumabas na rin si Amara at mabilis na
sumakay sa sasakyan ni Angela.
Walang sabi sabi at nagbihis agad ako at lumabas ng garahe upang sundan sila.
Nakarating kami sa bahay ng ina ni Amara, ipinarada ko ang aking sasakyan sa di
kalayuan at tinanaw na lamangsila. ilang minuto din ang lumipas bago sila lumabas
ng sasakyan at dahang dahang lumapit sa harap ng pintuan ng bahay. Hindi rin
nagtagal ay lumabas ang kanyang ina at kitang kita ko mula sa kung nasan ako kung
ano anong pananakit ang ginagawa ng kanyang ina. Sa kabiglaanan ko ay mabilis akong
lumabas ng sasakyan at patakbong sumugod sa kinaroroonan nila. Pinagbantaan ko ang
kanyang ina. Hindi talaga ako makapaniwala na kayang saktan ng isang magulang ang
kanyang anak ng labis labis. Sa mga oras na yun ay nangako ako sa aking sarili na
poprotektahan ko si Amara sa Iahat ng taong mananakit sa kanya. Pero kaya ko nga ba
syang protektahan sa mga taong mananakit sa kanya kung kahit ako ay hindi
nagingtapat sa kanya at isa rin ako sa dudurog sa kanyang puso?. f* *k it. hindi ko
na alam ang aking gagawin. Alam kong nilapitan ko sya ng gabing yun sa bar dahil sa
aking sariling interes.
' Flashback'
"Nakikita mo ba yung naka itim na babaeng yon bro?" wika ni Isaac
Pinilit kong aninawin ang mukha nya ngunit mukhang lasing na ito at panay ang yuko
nya sa lamesa.
"Anong tungkol sa kanya?" usisa ko.
Ngumisi sya sa akin at sinimulan ng magsalita at mataman lamang akong nakikinig.
"Kapag naikama mo sya ngayong gabi at napaibig mo sya sayo, ibibigay ko ang
address ni Cassie sa US." Wika nya.
"The f* *k dude" wika ko.
"Are you serious?' Habol kong tanong.
Si Cassie ay ex gf ko na iniwan ako matapos kong mag propose sa kanya. Tinanggihan
nya ito dahil marami pa raw syang mga pangarap na gustong abutin. 3 years had been
passed at wala na rin kaming communication pero mahal na mahal ko pa rin sya kahit
tatlong taon na ang lumipas. Matagal ko ng gustong malaman kung nasaan sya subalit
kahit ang PI na hinired ko ay hindi sya mahanap.
"The f* *k dude i have been looking for her for
3 years tapos alam mo pala kung nasaan sya? ll Galit kong wika sa kanya. at
hinaklit ko sya sa kuhelyo at halos masuntok ko sya sa sobrang galit
1<0.
"Bro relax, she is my bestfriend and nirerespeto ko lamang ang hiling nya" wika
nyang nakangisi. Sa sobrang galit ko at gusto ko ring malaman kung nasaan si Cassie
ay nagawa kong makipag deal sa kanya.
"Fine, i will f* *k her and make her fall in love with me." i said.
"Ooops dude, Make sure na pag na in love na sya sayo ay bigla mo syang iiwan, duon
ko pa lang ibibigay sayo ang address ni Cassie." Saad pa ni Isaac.
"Deal" Pagtanggap ko sa kasunduang yon.
'End ofFlashback'
Fuuuuuck Napasabunot ako sa aking sarili. Ano ang gagawin ko shìt ka talaga Gabriel
sabay sabunot kong muli sa aking buhok.
Pumunta ako sa akingveranda at duon ay uminom akong nag isa. Hindi ko alam ang
gagawin ko, gusto kong makitang muli si Cassie at mayakap syang muli. Mahal na
mahal ko si Cassie at gagawin ko ang lahat makita ko lamang syang muli, at tumungga
ako ng alak.
Bumalik ako sa aking silid. Binuksan ko ang drawer na nasa may gilid ng aking bed
at kinuha ang isang larawan. Larawan namin ito ni Cassie na nakangiti at nakayakap
sa akin. 'Miss na miss na kita mahal 1<0' bulong ng isipan ko. Gagawin ko ang lahat
mahal ko makasama lang kitang muli at tumulo na ng tuluyan ang aking mga luha.
Ibinalik ko sa drawer ang kanyang larawan at nagtuloy ako sa aking walk in closet,
nagbihis ako at tinawagan ang aking mga kaibigan upang magkita kita kami sa aking
bar.
"Bro ano atin? 'l Tanong ni Isaac.
"l will make her fall in love with me and after that give me her address" i said.
He chuckled and tap my back.
"Sure bro" nakangisi nyang wika.
"Paano kung ma in love ka rin sa kanya bro?" si Hanz.
"lisang babae lang ang nilalaman ng puso ko Hanz" wika ko.
"Huwag kang pasisiguro bro, it has been 3 years, maybe you think you're still in
love with Cassie but i don't think you still do." wika ni
George.
"l know myself and i know until now there is only one woman in my heart and that is
Cassie" saad ko.
Natawa ang aking mga kaibigan
"Sigurado ka bang tatanggapin mo ang deal na yan? Baka sa hull' pagsisihan mo lang
yan 'l wika ni Ryven sa akin na naiiling.
Natahimik ako at pinakiramdaman ko ang aking sarili. inisang lagok ko lang ang alak
at nginisian ko lamang sila.
"Okay bro panindigan mo yan." Si Ryven.
Tahimik lam ang akong urniinom, Pilit kong iwinawaksi ang mukha ni Amara na kanina
pa lumilitaw sa aking isipan.
"Fuuuck" asik ko.
"What?" sabay sabay nilang wika.
Umiling lamang ako at pinagpatuloy ko na ang aking pag inom.
"Tanddan mo bro pag labas natin ng bar na ito wala ng atrasan ha" saad ni Isaac.
Tumango tango lamang ako habang malalim na nag iisip.
Kinabukasan ay nagising akong masakit ang aking ulo.
"Shìt nasaan ako? ll wika ko pagkagising ko.
Turningin tingin ako sa aking paligid at napagtanto kong nasa 100b pala ako ng vip
room na pag aari ko.
Tumayo ako at mabilis na lumabas ng silid.
Dumiretso ako sa ibaba at inabutan ko ang mga kaibigan kong nagkakainan ng agahan.
"Woah gising na pala ang ating prince charming" pang aasar ni Hanz.
"Anong ginagawa nyo dito?" wika ko.
"Lahat tayo dito na natulog" saad ni Isaac na malakas na natawa.
"Eat bro bago tayo umuwi" si George.
"I'm not hungry, uuwi na ako dyan na kayo" at mabilis na akong lumabas ng bar.
"Deal is a deal once na lumabas ka na ng bar na ito" sigaw ni Isaac.
Nag thumbs up lamang ako sa kanila at tuluyan ng lumabas papuntang parking lot.

Episode 13
Amara's POV
Maagang umalis si Angela, inihatid ko sya sa labas. Papasok na sana akong muli sa
100b ng bahay ng may marinig akong busina ng sasakyan, napalingon ako at nakita
kong nagmamadali ang mga guard na pagbuksan ang sasakyang nasa labas.
Nanlaki ang aking mga mata ng makita kong sasakyan ni Gabriel ito. Napaisip ako
kung kakauwi lamang ba ni Gabriel, Ni hindi ko rin namalayan na umalis pala sya.
Inantay ko syang makalabas ng kanyang sasakyan. Nakita ko sa kanyang mga mata ang
pagkagulat ng makita ako.
Sinalubong ko sya ng may matamis na ngiti.
"Hi Gabriel good morning, kaaalis lamang ni Angela" wika ko.
Tumango lamang sya at mabilis na pumasok na ng mansyon.
Napaawang ang labi ko sa inasta nya at sinundan ko na lamangsya ngtanaw habang
papalayo.
"Senyorita baka pagod lang po si senyorito.l' Wika ng isang guard.
Napalingon ako sa kanya at napangiti. "Baka nga po kuya" wika ko at napayuko ako.
"Ahm papasok na po ako sa 100b magandang urnaga po sa inyo." wika ko at pumasok na
ako sa 100b ng mansyon ni Gabriel.
Nagmamadali akong pumasok sa 100b at nagpalinga linga, pilit hinahanap ng mga mata
ko si Gabriel. Nagpunta ako ng kusina at inabutan ko si Manang na nagluluto ng
agahan.
"Ahm manangsi Gabriel PO?" nahihiya kong ani.
Abay hindi ko pa sya napapansin hija, baka nasa silid nya. Puntahan mo na
lamangsya duon at maya maya rin naman ay kakain na." Turan nya sa akin.
"Ah Sige po pupuntahan ko na lang po sya." saad ko at tuluyan na akong pumanhik sa
ikalawang palapag.
Nasa harapan ako ngayon ng pintuan ng silid ni Gabriel. Hindi ko maintindihan ang
sarili ko, gusto ko syang katukin pero ang lamig ng trato nya kanina sa akin ang
pumipigil sa akin na katukin ito. Naguguluhan ako sa kanya kung minsan ay napaka
sweet nya sa akin at kung minsan naman ay malamig pa sa yelo angtrato nya sa akin.
Tatalikod na sana ako ng biglang bumukas ang pintuan ng kanyang silid. Parehas
kaming nagulat at napatitig sa isat isa ngunit ako ang unang nagbaba ngtingin.
"Ahm sabi ni manang kakain na daw ng agahan" wika kong hindi makatingin sa kanya.
Nilagpasan lamang nya ako, ni wala syang sinabi na kahit ano kaya napaangat ang
aking ulo at sinundan sya ngtanaw.
"May nagawa ba ako sa kanya?" bulong ko.
Lumakad na ako at ss halip ng sundan ko sya pababa ng kusina ay nagtungo na lamang
ako sa aking silid. Sa pakiramdam ko hindi ako makakakain dahil sa sobrang lamig ng
trato sa akin ni Gabriel.
Napaluha ako ng maalala ko ang nangyari sa amin ni mama kahapon. Ang pagtulo ng
aking luha ay nauwi sa paghagulgol. Pinilit kong takpan ang aking bibig upang hindi
ako makapag ingay, masyadong masakit sa aking puso ang mga naganap kahapon.
llang katok ang nagpapitlag sa akin. "Senyorita pinapatawag na po kayo ni senyorito
kakain na daw PO." wika ng isang kasambahay.
"Ahm ate paki sabi po kay Gabriel na hindi po ako nagugutom. mamaya na lamang po
ako kakain salamat PO" wika 1<0.
"Sige po senyorita." at narinig ko na ang mga yabag nyang papalayo sa pintuan ng
aking silid
Humiga ako sa aking kama at tumitig sa kisame. Halos dalawang linggo na din pala
ang lumipas. Ipinikit ko ang aking mata at nag uuna unahangtumulo ang aking mga
luha kahit nakapikit pa ako.
Biglang bumukas ang pintuan ng aking silid kaya lt napabalikwas ako.
"Why don't you want to eat huh?" inis na boses ni Gabriel.
"G-gabriel ano kasi, ah hindi pa kasi ako nagugutom" sabay punas ng aking mga luha.
Bigla syang napatitig sa aking mukha st msy pagtataka sa kanyang mga mata.
"Why are you crying?" tanong nya na hindi nagbabago ang pagkakatayo nya sa may
pintuan ng aking silid.
"A-ano kasi, napuwing ako, oo napuwing kasi ako." pagsisinungaling ko.
Unti unti syang lumapit sa akin na titig na
titig sa aking mukha.
"Liar" asik nya.
Napayuko ako.
"Why are you crying?" ulit nyang tanong sa akin.
"Wa-wala naaalala ko langsi mama" pagtatapat ko.
"Fùck Amara, stop wasting your time to that woman, she doesn't care about you, she
doesn't love you. can't you see that?" may galit sa kanyang tono.
"Get up and join me for breakfast" he said. Mabilis akong tumayo at sinundan na
syang lumakad patungong dining area.
"Sit and eat" he said.
Walang kibo akong urnupo sa tapat nya. Nilagyan nya ako ng bread, hotdog and egg sa
akin g Plato.
"Bacon you want?" tanong nya.
Umiling ako "Okay na sa akin to salamat" wika ko.
"Water or orange juice?" Tanong nyang muli.
"Orange juice and thank you."
Sinalinan nya ngjuice ang baso na nasa tabl ng aking plato at pagkatapos ay
nagsimula na
kaming kumain, wala ni isa sa amin ang naglakas ng 100b na basagin ang katahimikan
hanggang sa matapos na kaming kumain. Nauna syang tumayo at walang sabi sabing
iniwan lamang ako. Sinundan ko sya ng tanaw, ni hindi man lamang sya lumingon sa
akin. Napayuko ako at halos mapaiyak na.
Hindi ko alam kung kaya ko pang magtagal dito. Pero saan naman ako pupunta? Turnayo
na rin ako at isa isa kong niligpit ang mga pinagkainan namin.
Ako na rin ang naghugas nito kahit panay ang saway sa akin ng mga kasambahay pero
wala pa rin silang nagawa dahil ipinilit ko ito.
Matapos kong maghugas ng kasangkapan ay dumiretso ako sa hardin at duon ay umupo
ako sa duyan at unti unting isinipa ko ang aking mga paa sa bermuda grass at
nagsimula ng umugoy ang duyan.
Nakayuko ako habang nag duduyan ako, punong puno ang isip ko ng mga katanungan.
Gulong gulo ang utak ko. Si mama, si Gabriel. Para akong masisiraan ng bait.
"A penny for your thoughts?" baritonong boses sa likuran ko na nagpapitlag sa akin.
Naramdaman ko ang pag hinto ng duyan kayat napatingala ako.
Nakatayo sya sa likuran ko habang pigil pigil ang duyan at nakayukyok ang kanyang
ulo kaya kitang kita ko ang gwapo nyang mukha habang nakatingala ako at nakatitig
sa kanyang mukha. "G-gabriel" tawag ko sa kanyang pangalan.
"Do you wanna go out?" tanong nya.
"Go out? Pagtataka ko.
"Yeah ipapasyal kita, go get ready para hindl ka mabagot clito sa bahay." utos nya.
Mabilis naman akongtumalima at nakangiting turnakbo papunta sa aking silid.
Mabilis akong naligo at nag suot ako ng isang dress na hanggang taas ng aking
tuhod, kulay red ito at medyo kita ang aking ikod.
Nakangiti akong sinipat ang aking sarili sa isang malaking salamin. Naglagay lamang
ako ng bahagyang make up upang di ako maputlang tignan.
Napangiti ako at kuntento na ako sa aking nakikita kaya't mabilis din akong bumaba
ng hagdan. Pagkababa ko ay inabutan ko si Gabriel sa salas na nag aantay sa akin.
Nakasuot sya ng polong light blue na nakatupi hanggang siko.
naka black pants na burnagay at nagpatingkad ng angkin nyang kagwapuhan. Napatitig
ako sa kanyang mukha at humahanga ang aking mga mata.
"Done eye raping me?" wika nya.
Bigla akong natauhan at napahiya.
"1 1 m sorry" Paumanhin ko sabay yuko.
"Don't be, gwapo langtalaga ako" at natawa sya.
Napangiti na rin ako at masaya kaming lumabas at sumakay ng kanyang sasakyan.
THE HOT BACHELORS.
Fiona Queen
BEWARE Rated SPG! Not suitable for young readers, The Billionaire's Secr.„

Episode 14
Amara's POV
Naging masaya kami ni Gabriel nitong mga nakalipas na linggo, mahigit isang buwan
na rin buhat ng hulingsaktan ako ni mama. Wala kaming relasyon ni Gabriel pero
nararamdaman kong may pagtingin sya sa akin, 'meron nga ba?' bulong ng isip ko.
Habang turnatagal ay lalo syang napapamahal sa akin, hulog na hulog na nga ako sa
kanya. May mga pagkakataong natatakot ako sa aking sarili na baka hindi ko na
kayanin na hindi ko sya makita o makasama sa iisang bahay, ayokong mangyari yun
dahil mahal na mahal ko na si Gabriel. Wala man syang sinasabi or pinagtatapat sa
akin pero ramdam kong mahal nya ako.
"A penny for your thought?" baritonong boses na pumukaw sa malalim kong pag iisip.
"Napatingin ako sa mukha nya at malawak akong ngumitl.
"Papasok ka na ba sa office mo? ll Nakangiti kong wika.
"Yes, may mga importante akong mga
meetings na kailangang tapusin" seryoso nyang wika habang nakatitig sa aking mukha.
"Hindi ka ba muna kakain ng agahan? ll Tanong ko.
"Hindi na, kumain ka na at sa opisina na ako kakain." Pagkasabi nya ay humalik sa
aking noo at mabilis ng lumakad palabas ng mansyon kung saan naghihintay ang
kanyang driver.
Turnayo ako at sinundan ko sya papalabas ng bahay.
"Mag iingat ka Gabriel" wika ko. 'ingat ka mamahalin pa kita l bulong ng isip ko at
simple akong napangiti na parang kinikilig.
Hindi ko napansin na nakatingin pala sa akin si Gabriel at napa kunot noo sya sa
nakita nyang ikinilos ko.
"Kinikilig ka ba? may iba ka bang iniisip? 'l Tanong ni Gabriel na nagpapitlagsa
akin.
"H-ha ah eh wala, sabi ko lang mag iingat ka at wag masyadong magpapagod" sabay
kagat ng pang ibabang labi ko.
"Don't do that" wika nya.
"Don't bite your lip infront of me baka hindi ako makapag pigil ll. wika nya at
sabay sakay sa 100b ng sasakyan nya.
Para akong itinulos sa tinuran nya.
"Ahem" si manang Tonya.
"Ay manang magandang urnaga PO" nahihiya kong sambit.
"Mukhang ang ganda ganda ng umaga natin hija" panunukso ni manang.
"Ay manang kayo ha nagiging Marites ka na".
nakangiti kong wika.
"Abay sino naman si Marites ha?" naguguluhan nyang tanong.
Ngumiti lang ako at yumakap kay manang.
"Wala po manang kalimutan nyo na po si Marites" wika ko at pumasok na ako sa 100b
ng bahay.
Dumiretso na ako sa kusina upang kumain. "Manang sabay na po tayong kumain ll
anyaya ko kay manang Tonya.
"Hala nga sige at ako ly nagugutom na rin." Pag sang ayon nya.
Masaya kaming nag agahan, maraming kwentong nakakatawa si manang kaya naging masaya
at hindi malungkot ang agahan namin.
"Grabe manang ang sarap nyo po talagang kasabay kumain, napapalakas na nga po ang
kain ko naeenjoy ko pa po at talaga namang
napakasaya, angdami nyo rin po palang kalokohan nung kabataan nyo" natatawa kong
ani.
"Hay naku hija kaya nga sinasabi ko na sa'yo ngayon pa lang, huwag mo ng
pakakawalan pa yang si Gabriel". nakangiti nyang wika.
"Naku manangwala naman po kaming relasyon ni Gabriel, magkaibigan lang po talaga
kami" Pahayag ko ngunit may kirot sa puso ko ng banggitin kong mag kaibigan lang
kami dahil higit pa duon ang aking nais.
"Naku hija hindi naman kaibigan lang ang nakikita kong turingan ninyo sa isat isa.
Kilala ko ang alaga ko ako na ang nag alaga dyan buhat nung sanggol pa yan kaya
alam kong hindi lang kaibigan ang turing nya sayo, mas malalim pa duon" mahaba
nyang pahayagsa akin.
'Sana nga' bulong ng isip ko dahil mahal na mahal ko na si Gabriel.
Mag aalas sais na ng gabi ng marinig ko ang pagdating ng sasakyan ni Gabriel, dali
dali akong tumakbo upang salubungin sya.
"Hi" Nakangiti kong wika pagkababa ni Gabriel sa kanyang sasakyan.
"Hi ll sagot nya at mabilis na yumakap sa akin sabay halik sa aking ulo.
"How's your day?" tanong nya.
"Ahm okay lang naman, masaya naman dahil nagkuwentuhan din kami ni manang, tapos
tumulong din ako sa gawaing bahay para di ako mabagot" wika ko.
"Hindi ba sinabi ko na sayo na huwag kang gagawa ng gawaing bahay" nakakunot noo
nyang saad.
"Naku hindi naman mahirap ang mga ginawa ko at nag enjoy pa nga ako. nakangiti kong
wika.
"Nagugutom ka na ba magpapahanda na ako ng hapunan" saad ko.
"Basta ayokong kumikilos ka sa 100b ng bahay." wika nya.
Tumango tango na lamang ako at nginususan sya.
"What?" tanong nya.
"Wala, Sige na magpapahain na ako kay manangdahil alam kong gutom ka na" saad ko.
Mabilis syang umakyat sa itaas at sinundan ko na lamang sya ng tanaw, napaka gwapo
talaga ni Gabriel at napaka ganda ng kanyang tikas. Nakangiti akong pumasok sa
kusina upang makausap si manang para makapag hapunan na.
"Amara hija tawagin mo na si Gabriel at
nakahain na para makapag hapunan na, alam kong pagod at gutom na yon." utos nya.
"Okay po manang" sagot ko at mabilis na akong tumungo paakyat sa ikalawang palapag.
Pagdating ko sa ikalawang palapag ay napansin kong naka awang ng bahagya ang
pintuan ngsilid ni Gabriel.
Paglapit ko ay hindi agad ako kumatok, narinig kong may kausap sya sa telepono.
"Alam mo naman siguro bro na ginagawa ko ang lahat, miss na miss ko na si Cassie
gusto ko na syang makita at mayakap." wika nya sa kanyang kausap.
Napatakip ako ng aking bibig, parang may libo libong patalim angtumarak sa aking
puso. Sino si Cassie sigaw ng utak ko.
"Sumunod ka sa kasunduan natin bro dahil ramdam ko na ang pagmamahal nya sa akin."
wika nyang muli.
Pagmamahal nya???? sino ang tinutukoy ni Gabriel, anong kasunduan? Nalilito ang
utak ko at nasasaktan ang puso ko, hindi ko na namalayan na sunod sunod na pagtulo
na ng aking mga luha ang nagpapahilam sa aking paningin. Mabilis kong pinunasan ang
aking mga luha.
"Hindi mangyayari yan bro dahil si Cassie
lang ang sinisigaw ng puso ko, sya lang ang laman ng puso ko kaya imposible ang
sinasabi mo. Ang gusto ko lang ay ang makasamang muli si Cassie." wika nya pang
muli sa kanyang kausap sa telepono.
"Okay bro i will talk to you later and make sure the information i needed is ready
the next time we see each other." wika nya at ibinaba na nya ang kanyang telepono.
Nagmamadali akong tumakbo ng maingat at pumasok sa aking silid.
ini lock ko ito at duon ay nagsimulang magtuluang muli ang aking mga luha.
Nasasaktan ako, akala ko mahal nya din ako, pero ako lang pala ang umasa. kung
sabagay wala naman syang sinabi sa akin pero pinaramdam nya sa akin na mahal nya
ako at naramdaman ko yun. Pero sino si Cassie at ano ang kasunduang tinutukoy ni
Gabriel? Naguguluhan ako, hindi ko alam kung ano ang nangyayari, bakit wala akong
kaalam alam na may Cassie sya. Si manang, may alam kaya si Manangtungkol sa Cassie
na yon? Siguradong may alam si manang dahil ang sabi nya sanggol pa lang si Gabriel
ay sya na ang nag aalaga dito. Jusko napakasakit, para akong dinudurog sa kaalamang
may iba ng nag mamay ari ng puso ni Gabriel.
Muling nagtuluan ang masaganang luha sa aking mga mata, sobra akong nasasaktan
ngayon. Bakit ngayon pa, bakit ngayon ko pa nalamang may iba pala syang mahal kung
kailan MAHAL NA MAHAL KO NA SYA. yun lamang at napahagulgol na akong muli.
Readers also enjoyed:
I Married My Enemy
0 202.7K Read
TAGS billionaire sex contract marriage

Episode 15
Gabriel's POV
Pagkauwi ko galing ng opisina ay sinalubong ako ng matamis na ngiti ni Amara.
Ramdam ko ang saya na kanyang nararamdaman ng makita nya ako.
Makita syang masaya ay nakakaramdam din ako ngtuwa. Hindi ko alam pero masaya akong
nakikita syang masaya.
Lumapit ako sa kanya at niyakap ko sya at hinagkan sa ulo. Hindi ko maintindihan
angsarili ko dahil kusang kumikilos ang katawan ko upang hagkan sya. Am i falling
for her??? tanong ng isip 1<0. Nah imposible dahil hanggang ngayon nararamdaman ko
si Cassie sa aking puso kaya imposibleng nahuhulog ako kay Amara.
Hindi ko maintindihan ang aking sarili kung bakit hinahanap hanap ko ang presensya
ni
Amara. Kanina sa opisina ay nakangiti ako dahil si
Amara ang laman ng utak ko sa 100b ng maghapong nagtatrabaho ako, kahit sa meeting
kanina ay napapangiti ako dahil pumapasok sa aking isipan ang matatamis nyang mga
ngiti.
Fùck ano ba talaga nangyayari sa akin? tanong muli ng isipan ko. Alam kong mahal ko
si Cassie pero bakit masaya din akong makita si Amara. Baka naaawa lamang ako kay
Amara dahil sa mga nangyari sa buhay nya sa piling ng kanyang ina. Soon makikita ko
na si Cassie dahil alam kong sa ngayon ay hulog na hulog na sa akin si Amara,
nararamdaman ko na ang pagmamahal nya kaya alam kong isang araw ay magkikita na rin
kami ni Cassie. Ang pagmamahal ni Amara sa akin ang magiging susi ng muli naming
pagkikita ni Cassie. sa isiping yun ay may sakit na gumuguhit sa aking puso, at
isang katanungang hindi ko mabigyan ng tamang kasagutan. 'Kaya ko nga bang saktan
si Amara para mapasa akin lang muli si Cassie?' tanong na hanggang ngayon ay hindi
ko kayang sagutin.
Pagkapasok ko sa aking silid ay biglang tumunog ang aking telepono kaya dali dali
ko ng sinagot ito at di ko na naisara ng maayos ang pintuan ng aking silid, umupo
ako sa gilid ng aking kama patalikod sa pintuan. The caller was Isaac.
" Hello bro what's up?"wika ko sa kabilang linya.
" Bro it's been 2 months, ano na tuloypa ba ang deal ha, mukhang humihina nayata
ang diskarte ng isang Gabriel Curtis ha? Wika nya. "Alam mo naman siguro bro na
ginagawa ko ang lahat, miss na miss ko na si Cassie gusto ko na syangmakita ko sa
kausap ko sa kabilang linya
"Sumunod ka sa kasunduan natin bro dahil ramdam ko na angpagmamahal nya sa akin.
"Dag clag ko pang wika.
" Walang problema sa akin bro, anytime pag ready ka na at nagawa mo na ang napag
usapan ay mahahawakan mo ang isang papel na naglalaman ng lahat ng information na
gusto mo upang makita mong mulisi Cassie."si Isaac.
" Pero bro ang tanong ko sayo, Kaya mo bang saktan siAmara? O baka naman ikaw ang
mahulog sa sarili mong patibong ha, baka sa halip na siAmara ang masaktan ay ikaw
ang masaktan, hanggat maaga pa bro pag isipan mong mabuti ang nararamdaman mo dahil
[aging nasa huli ang pagsisisi. Ayoko rin namang pagsisihan mo ang lahat, ang sa
inyo ni Cassie aymatagal na at isa na lamang nakaraan. Ang kasalukuyan mo ay
nariyan na sa iyong harapan, pag aralan mo munang mabuti ang tunay na niloloob ng
puso mo bago ka gumawa ng hakbang na sa huli ikaw ang talo."Mahaba nyang pahayag sa
kabilang linya.
"Hindi mangyayariyan bro dahil si Cassie
lang ang sinisigaw ng puso ko, sya lang ang laman ng puso ko kaya imposible ang
sinasabi rno. Ang gusto ko lang ay ang makasamang muli si Cassie." P aninigurado ko
sa aking kaibigan.
n.
" Okay bro, kungyan angsa tingin mo ay ang tunay mong nararamdaman ay wala na akong
nagagawa pa, gawin mo na lamang ang napagkasunduan natin at pagkatapos nuon ay
makukuha mo na anggusto mo, sana nga lang ay hindi mo ito pagsisihan."wika nya at
ibinaba ko na ang aking telepono. Napalingon ako sa pintuan ng parang may
naulinigan akong kaluskos kaya't mabilis akong napatayo at tinungo ang pintuan.
Binuksan ko ito ng mas malaki at tumingin tingin kung may tao ba sa paligid ngunit
wala naman kahit anino ng isang nilalang. Bumalik ako sa loob ng aking silid at
mabilis na naligo, saglit lamang at natapos din agad ako, bumaba na ako patungo ng
kusina.
"Oh hijo bakit ikaw lang nasaan na si
Amara?" gulat na tanong ni manang sa akin.
"Si Amara?" balik kong tanong.
"Abay 00, pinatawag ko lamang kita at tayo ay kakain na ngunit hanggang ngayon ay
di na sya bumalik pa." Wika nya.
Biglang may sumikdong takot sa aking puso
ng marinig ko ang sinabi ni manangsa akin.
"M-manang umakyat po ba sya sa itaas para tawagin ako?" Kinakabahan kong tanong kay
manang.
"Abay 00 at nagmamadali pa nga, masayang masaya nga ang batangyun at mukhang
nagkakaigihan na kayo, gusto ko ang batang yan dahil napaka buti ng kanyang puso"
wika ni manang.
Mas lalong nakaramdam ng takot ang aking puso, hindi kaya narinig nya ang mga pinag
usapan namin ni Isaac?. Fùck hindi pwede, ayokong masaktan sya. wag muna ngayon,
naguguluhan pa ako. Putang ina napaka walang kwenta kong tao. at napasabunot ako sa
aking sarili.
"Jusmiyo hijo okay ka lang ba?" nag aalalang turan ni manang.
"Opo, ako na po ang tatawag kay Am ara." at mabilis na akong tumungo paakyat ng
hagdan. Halos takbuhin ko na ang hagdanan makarating lamang agad ako sa silid ni
Amara.
Pinihit ko ang seradura ng silid nya subalit naka lock ito. Kumatok ako ngunit
walang sumasagot. Mas lalo akong nakakaramdam ng takot.
"Amara" Pagtawag ko.
"Uhrn s-saglit lang" wika nya pero rinig ko ang pagkabasag ng boses nya.
"Amara open this door" at mas nilakasan ko pa ang pagkatok.
"Sa-saglit lang Gabriel." wika nyang muli. "No Amara open this door now" utos ko
dahil nilalamon na ako ng takot sa hindi ko maipaliwanang na kadahilanan.
Biglang bumukas ang pintuan at nakangitingAmara ang bumungad dito, ngunit kahit
nakangiti ay mababanaag mo ang kalungkutan sa kanyang mga mata, No. sapagkat sakit
ang nababasa ko sa kanyang mga mata.
Walang sabl' sabi ay bigla ko syang niyakap ng mahigpit. Halos ayoko syang bitawan
at naramdaman ko na lamang ang pagyugyog ng kanyang mga balikat senyales na
urniiyak na sya.
"Amara" bulong 1<0.
"0- okay lang ako Gabriel naaalala ko lang si mama" wika nya na alam kong
nagsisinungaling lamangsya.
"Amara" bulong kong muli at mas lalo ko pang hinigpitan ang pagkakayakap ko sa
kanya. "Okay lang ako Gabriel, na miss ko lang talaga si mama". saad nya.
Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at itinaas ko ang kanyang mukha upang
matitigan syang mabuti. Hindi ko alam kung ano ang nag udyok sa akin upang halikan
ko sya sa kanyang labi. Ramdam ko ang pagkagulat nya at nanigas na lamang sya sa
pagkakatayo nya. Mas pinalalim ko pa ang aking mga halik at hindi nagtagal ay
gumaganti na rin sya.
Kapos ng hininga ang nagpatigil at nagpahiwalay ng aming mga labi, idinikit ko ang
aking noo sa noo nya.
"Amara nalilito ako" mahina kong wika at muli ay niyakap ko na lamang sya. Yakap
na mahigpit na halos ayaw ko ng mawalay sya at manatili na lamang sya sa aking mga
bisig, bakit ganito ang aking nararamdaman, mahal ko na ba si Amara? Pero bakit
nararamdaman ko pa rin sa puso ko si Cassie. sa isiping yun ay bigla na lamag
tumulo ang aking luha at mabilis ko itong pinunasan upang hindi na mapansin pa ni
Amara.

Episode 16
Amara's POV
Isang linggo na ang lumipas buhat ng maulinigan ko si Gabriel na may kausap sa
phone, nang gabi dingyun ay pinuntahan nya ako at niyakap, sinabi nyang nalilito
sya, di ko maintintidihan kung ano ang ibig nyang sabihin at kung saan sya
nalilito. Gusto ko syang tanungin kung sino si Cassie pero ano ba ang karapatan ko?
simula din ng gabi na yun ay hindi na nya ako masyadong kinakausap na [along
nagpapabigat ng aking kalooban. Nasa opisina sya ngayon at naghihintay ako dahil
gusto ko syang makausap.
Naghihintay ako sa kanyang pag uwi ngunit wala naman akong maisip na sisimulang
tanong sa kanya, natatakot akong malaman kung sino si Cassie sa buhay ni Gabriel,
Si manang sigurado akong may alam si manang Tonya subalit nahihiya akong
magtanong.
Hindi naman siguro magagalit si manang kung magtatanong ako sa kanya tungkol sa
nakaraan ni Gabriel.
Mabilis akong lumabas ng aking silid at nagtungo na sa kusina, alam kong sa mga
oras na ito ay nagluluto na si manang ng hapunan.
Tama nga ako, at buti na lang nag iisa sya at mukhang patapos na rin naman sya.
"Hi po manang" kimi kong bati sa kanya. "Oh hija ikaw pala, malapit na akong
makaluto ng hapunan natin." wika nya.
"ahm manang may itatanong po sana ako sa inyo kung hi di nyo po sana mamasamain."
nahihiya kong saad.
"Abay ano ba yun hija, kahit ano hija basta wag lang mathematics, patay tayo dyan "
natatawang wika ni manang at natawa na din ako.
"Naku si manangtalaga puro kalokohan" natatawa kong ani.
"Oh sya Sige na ano ba yun ha?" tanong nya.
"Ahm manang sino po ba si C-Cassie?" kinakabahan kong tanong kay manang.
Napatigil si manang sa kanyang ginagawa at taimtim akong tinitigan na [along
nagpalakas ng kabog ng aking dibdib, napapikit ako at nagyuko na lamang ng ulo,
bahala na kung pagalitan nya ako dahil sa mapangahas kong tanong.
"Wala ako sa lugar para sagutin ang iyong katanungan, kung gusto mong malaman ang
tungkol sa nakaraan nila ni Cassie ay si Gabriel ang kausapin mo" sagot nya at
itinuloy na nya ang kanyang ginagawa. Napakagat ako ng labi sa lamig ng boses ni
manang. Mukhang hindi nya nagustuhan ang pagtatanong ko sa kanya tungkol sa
nakaraan ni Gabriel.
"Ahm c-ge po manang, pasensya na po di na mauulit." wika ko at tinanguan nya lamang
ako.
Turnayo na ako at laglag ang aking balikat na bumalik sa aking silid. Tama si
manang kung may gusto akong malaman tungkol sa nakaraan ni Gabriel ay dapat kay
Gabriel mismo ako magtanong. Pero natatakot ako hindi ko nga alam kung paano ko
sisimulang kausapin sya tungkol kay Cassie, at gusto ko ring malaman kung ano
angtungkol sa kasunduan at sino ang taong nahuhulog na sa kanya. T aish pano ko ba
sya kakausapin' inis na sigaw ng utak ko.
6:30 na ng gabi ng makauwi si Gabriel, Sinalubong ko sya ng isang matamis na ngiti
ngunit nilagpasan nya lamang ako.
"Gabriel" tawag ko sa pangalan nya.
Huminto sya sa kanyang paglalakad.
"May problema ba tayo? May nagawa ba akong mali para iwasan mo ako?" tanong ko
habang nanginginig ang aking boses at pilit pinipigilan ang mapaiyak.
"1 1 m tired Amara" yun lang at tuloy tuloy na syang um akyat sa itaas.
Tuluyan ng umagos ang aking mga Il-Iha at patakbo akong urnakyat at nagkulong sa
aking silid.
Bakit ganoon? Bakit bigla bigla na lang ay n agbago sya.
Kinatok ako ng kasambahay upang kumain ng hapunan, pinapatawag na daw ako ni
manang.
"Busog pa ako, mamaya na lang siguro ako kakain.ll wika ko.
"Sige po senyorita" sagot nya at narinig ko ang palayo nyang mga yabag.
Dumapa ako sa kama at duon ay umiyak ako ng urniyak, makalipas ang dalawang oras ni
hindi man lamang ako pinuntahan ni Gabriel para piliting kumain, pinaparamdam nya
talaga sa akin na bale wala lamang ako.
Mas lalo akong napahagulgol sa aking sarili.
Nasasaktan ako ng sobra, Mahal na mahal ko si Gabriel pero bakit bigla syang
nagbago, kahit wala syang sinasabi sa akin dati na mahal nya ako pero ramdam na
ramdam ko naman yun, bakit ngayon bigla na lamang nagbago ang lahat. Ang sakit
sakit.. nasasaktan ako at natatakot na isang araw ay basta na lamang dumating dito
si Cassie at tuluyan na akong paalisin ni Gabriel.
Kaylangan ko syang makausap.
Mabilis kong pinahid ang aking mga luha, tumingin ako sa aking orasang pambisig,
mag aalas diyes na pala baka tulog na sya.
Tumayo ako at dumiretso sa banyo upang maghilamos, tinitigan ko ang aking mukha sa
harap ng salamin, mugto ang aking mga mata. Lumabas ako ng banyo at binuksan ang
pintuan ng aking silid. Kaylangan kong makausap si Gabriel dahil di ko na kaya ang
sakit na nararamdaman ko. Pagtapat ko sa harap ng pintuan ng silid ni Gabriel ay
bukas ito, kumatok ako ngunit walang sumagot, ibinuka ko ng bahagya ang pintuan at
surnilip ngunit madilim ito.
"Gabriel?" tawag ko ngunit walang sumasagot.
"Gabriel can i talk to you?" at diretso na akong pumasok sa 100b, kinapa kapa ko
ang switch ng ilaw at ng mabuksan ko ito ay wala sa 100b si Gabriel. bukas din ang
pintuan ng kanyang mini office at wala din sya duon at kahit sa banyo ay wala sya.
Umalis ba si Gabriel ng di ko namamalayan?
tanong ng isip ko. pinatay ko ang ilaw at tuluyan
na akong lumabas ng kanyang silid.
Dumiretso ako sa ibaba dahil nakakaramdam na rin ako ng gutom. Madilim na sa
kabuuan ng bahay kaya maingat ako sa bawat hakbang at ayokong makagawa ng ingay.
Bago pa ako makarating ng kusina ay may narinig akong kaluskos sa mini bar kaya
dahan dahan akong lumapit dito.
Nagulat ako ng makita ko si Gabriel na umiinom mag isa.
"G-gabriel?" tawag ko sa pangalan nya. Kahit madilim ay naaaninag ko ang pag titig
nya sa akin.
"Bakit ka umiinom Gabriel, may problema ka ba? tanong ko.
Wala akong nakuhang sagot sa kanya kaya tuluyan na akong lumapit at urnupo sa
kanyang tabi.
Nakatitig lamangsya sa akin.
"Gabriel may problema ka ba?" ulit kong tanong sa kanya".
"Bakit gising ka pa Amara? 'l tanging sambit nya.
"Ah ano kasi h-hinahanap kasi kita dahil gusto sana kitang makausap ll nauutal kong
saad. "Tungkol saan?" si Gabriel.
"G-gusto ko sanang malaman kung sino si Cassie sa buhay mo? ll kinakabahan kong
tanong dahil hindi ko alam kung magugustuhan nya ba ang tanong kong ito.
Bigla nyang ibinagsak ng malakas ang baso na nagpapitlag sa akin. may galit sa
kanyang mga mata na tinitigan ako.
Nagyuko ako dahil na rin sa takot na aking nararamdaman.
"Ano ang karapatan mo upang magtanong tungkol kay Cassie?" asik nya sa akin na may
galit na hindi ko maintindihan kung saan nanggagaling.
"P-patawad Gabriel pero gusto ko lang kasing malaman kung sino sya sa buhay mo ll
naiiyak kong ani.
"Gusto mo ba talagang malaman ha?" matigas nyang tanong sa akin.
Nagyuko ako ng aking ulo, parang gusto kong sabihing oo gusto kong malaman pero may
parte rin ng puso ko na nagsasabing wag na lang dahil alam kong masasaktan lamang
ako.
"Si Cassie ang babaeng pinaka mamahal ko at wala na akong ibang mamahalin pa kung
hindi si Cassie lamang." matigas nyang pahayag sa akin na ikinalaglag ng luha ko.
Napaiyak na ako ngtuluyan at wala na akong pakialam pa kung nakakahiya man na
iyakan ko sya kahit wala naman kaming relasyon. Ang alam ko lang ay nasasaktan ako
ngayon, sobrang sakit na hindi ko alam kung kakayanin ko.
" M-Mahal mo si Cassie?" umiiyak kong tanong sa kanya.
"Matagal ko na syang mahal Amara, at wala akong ibang gustong makasama kung hindi
sya lamang." diretso nyang wika sa akin, ni hindi nya ako tinitignan o sulyapan
lamang, iniisang tungga nyang muli ang alak na isinalin nya sa baso.

Episode 17
Amara's POV
" Continuation"
" M-Mahal mo si Cassie?" urniiyak kong tanongsa kanya.
"Matagal ko na syang mahal Amara, at wala akong ibang gustong makasama kung hindi
sya lamang." diretso nyang wika sa akin, ni hindi nya ako tinitignan o sulyapan
lamang, iniisang tungga nyang muli ang alak na isinalin nya sa baso.
napasubsob ang mukha ko sa counter ng bar, Duon ko ibinuhos ang aking mga luha.
Nag angat akong muli ng ulo at tinitigan sya.
"G-gabriel, mahal na mahal kita" pabulong kong sambit at alam kong narinig nya ito,
naramdaman ko ang pagkagulat nya, tinitigan nya ako at wala akong nababasang kahit
na anong emosyon sa kanyang mga mata.
"Gabriel ako na lang please, mahal na mahal kita, di ko alam kung kakayanin kong
makita na may iba kang mahal" hagulgol kong wika sa kanya.
Niyakap ko sya na ikinagulat nya.
"Mahal kita Gabriel at hindi ko kayang mawala ka sa buhay 1<0" Halos magmakaawa na
ako sa kanya.
Inialis nya ang pagkakayakap ko sa kanya na lalong nagpasakit sa aking puso, kaya
sa halip na tumigil ay lalo pa akong napahagulgol.
"G-gabriel wala ka bang nararamdaman sa akin kahit konti lang?"
"Si Cassie lang ang mahal ko Amara patawad dahil hindi ko kayang suklian ang
pagmamahal mo l' sambit nya na hindi tumitingin sa akin, nagsalin sya muli ng alak
at iniisang tungga nya itong muli.
"Gabriel mahal na mahal kita, ako na lang please at nangangako akong mamahalin at
aalagaan kita" pagmamakaawa ko kahit nagmumukha na akong tanga.
Turnayo si Gabriel at akmang aalis na.
Pinigilan ko sya at muling niyakap, "Gabriel mahal na mahal kita". wika ko habang
umiiyak. "l am so sorry Amara but I don't love you". Matigas nyang wika at inalis
na nyang muli ang pagkakayakap ko sa kanya at tuluyan na akong iniwang mag isa sa
mini bar.
Napaupo ako sa sahig, Duon ko binuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman 1<0, akala
ko mahal nya rin ako na kapag nagtapat ako sa kanya ng aking nararamdaman ay piliin
nya ako na mahal nya rin ako, pero nagkamali ako.
Nagpaka baba ako, nagtapat ako ng pagmamahal sa kanya at nagmakaawa subalit iniwan
lamang nya ako dito at tinalikuran. ang sakit.. ang sakit sakit.
Turnayo ako at mabibigat ang aking mga paangtumungo na sa aking silid. Ngunit bago
pa man ako makarating sa aking silid ay napansin kong bukas ang silid ni Gabriel at
naulinigan ko sya na may kausap sa telepono.
" Bro it's done, she did confess about her feelings towards me at tulad ng
napagkasunduan natin aypaiibigin ko sya atsasaktan. Now it'syour turn to
doyourpart. Send me Cassie's address in US and hercontact number."Wika ni Gabriel
na nagpatigagal sa aking kinatatayuan.
What???? when?, why didn 'tyou tell me her nya sa kabilang linya.
"Okay i will see her tomorrow bro, thank you."Pagtatapos nya sa pakikipag usap.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa aking mga narinig. Ginago ako ni
Gabriel at ng kanyang mga kaibigan, pinaglaruan nila ako para sa sariling interes
ni Gabriel.
Napatakbo ako sa aking silid at nagkulong.
Duon ko ibinuhos ang lahat ng sakit ng aking nararamdaman, Niloko ako ni Gabriel,
pinaglaruan nila ang damdamin ko, bakit nila nagawa sa akin ito. Anong kasalanan ko
para parusahan ako ng ganito, nagtapat ako ng pagmamahal sa kanya pero ang lahat
pala ng ito ay pagkukunwari lamang.
Dinial ko ang numero ni Davon, isa sa aking mga kaibigan.
llang ring lamang ay sinagot nya agad ito.
" D-davon?" wika 1<0.
"Amara? umiiyak ka ba?" mabilis na tugon ni Davon.
" Davon i needyour help "um iiyak kong saad sa aking kaibigan sa kabilang linya.
"Amara anong nangyayari? Sinaktan ka ba ng tarantadong Gabriel nayan ha?"Galit n a
tanong ni Davon.
" Pwede mo ba akongsunduin dito ng4 am, pwede bang duon muna ako sa condo mo?"
umiiyak kong ani.
" Yes, yes ofcourse Amara, anytime nandito lang ako alam moyan, Darating ako bago
mag alas kuwatro hihintayin kita mamaya malapit sa gate ng mansion nggagongyan at
ipapaliwanag mo sa akin ang lahat lahat mamaya." wikanya.
a.
Tumango tango ako na animo ay kaharap lamang ang aking kausap.
" Salamat Davon, kung maaari sana ay huwag na muna makakaratingsa mga kaibigan
natin ang tungkol dito lalong lalo na kayAngela, ako na ang bahalang magsabi sa
kanya please " Pakiusap ko at pasasalamat ko sa kanya.
" Makakaasa ka, Sige na magpahinga ka na at huwagka ng umiyak, darating ako."saad
nya at tuluyan ng natapos ang aming pag uusap.
Tumayo ako at kinuha ang isang maliit kong bag, inayos ang aking mga damit at
ipinasok na sa loob ng aking bag, iniwanan ko ang mga bagay na binili sa akin ni
Gabriel.
Lalayo ako at sa pagbabalik mararamdaman ninyo ang aking paghihiganti. Napakasakit
ng ginawa ninyo sa akin lalong lalo ka na Gabriel, akala ay napakabuti ng iyong
puso ngunit mas masahol ka pa sa aking ina.
Wala kang puso. Pinaglaruan mo ang puso kong sugatan. akala dumating ka sa buhay ko
upang maging tagapag ligtas ko sa kamay ng aking ina ngunit mas masahol ka pa sa
kanya.
Hinding hindi kita mapapatawad sa ginawa
mo sa akin, sa pagbabalik ko sisiguraduhin kong ibang Amara na ang makakaharap
ninyong magkakaibigan.
Matapos kong ayusin ang lahat ng gamit ko ay itinago ko muna ito sa ilalim ng aking
kama. Humiga akong mull' at umiyak ng umiyak, gusto kong ilabas ngayon ang lahat
lahat ng sakit na aking nararamdaman para bukas ay isang matatag na Amara naman.
Sana nga ay kayanin 1<0.
Gurnawa ako ng isang liham para kay Gabriel, sa ganitong paraan man lamang ay
masabi ko sa kanya ang lahat ng sakit na aking nararamdaman, pati ang pangloloko
nila sa akin. Sana kayanin ko na wala ka na sa buhay ko. Sa 100b ng halos apat na
buwan na nakasama kita sa iisang bubong ay ikaw na ang naging buhay ko. Minahal
kita sa pag aakalang may mabuti kang puso pero ang lahat pala ay isa lamang
palabas.
Matapos kong gumawa ng sulat para kay Gabriel ay nagtungo ako sa banyo at mabilis
na naligo, gusto kong maramdaman ang lamig ng tubig sa aking katawan dahil baka sa
pamamagitan nito ay mamanhid ang aking puso at makalimutan panandalian ang sakit na
aking nararamdaman.
Mabilis na lumipas ang mga oras, ni hindi
ako nakatulog, wala akong ginawa kung hindi ang urniyak ng urniyak. Pagtingin ko sa
aking orasang pambisig ay tumayo na ako, alas kwatro na at kinuha ko na ang aking
gamit. Isang backpack lamang aking bitbit kaya di na rin mapapansin ng mga guard na
may balak akong umalis ng tuluyan sa bahay na ito, dahan dahan kong binuksan ang
pintuan ng aking silid at maingat na lumabas. Pagkarating ko sa gate ay sinalubong
agad ako ng isang guard na naka bantay.
"Senyorita saan po kayo pupunta? Gulat na sambit ni manong guard.
"Ah eh kuya nagpaalam na po ako kay Gabriel na dadalawin ko po si mama at alam nya
po na ngayon ang alis 1<0" pagsisinungaling ko at nginitian ko sya ng matamis upang
hindi sya makahalata.
"Ay ganon po ba senyorita, teka lang po at gigisingin ko ang driver upang maihatid
ka." wika nya.
"Ayy kuya hindi na PO. Magkikita po kami sa labas ni Angela" Pigil ko kay manong
guard.
"Ah ganoon po ba, oh Sige po mag iingat po kayo senyorita ha ll wika nya at tuluyan
ng binuksan ang gate.
Nakahinga ako ng maluwag ngsa wakas ay tuluyan na akong nakalabas at dali dali
akong
tumakbo ng matanaw ko ang sasakyan ni Davon na nakaparada sa hindi kalayuan.
THE HOT BACHELORS...
Fiona Queen
BEWARE: Rated SPG! Not suitable for young readers,The Billionaire's Secr„.

Episode 18
Gabriel's POV
Nagulat ako sa pagsulpot ni Amara habang urniinom ako sa mini bar. Nilapitan nya
ako at pilit tinatanong kung may problema ba ako, Nababasa ko ang lungkot at sakit
sa kanyang mga mata kahit na may kadiliman.
Nagulat ako sa kanyang tanong ng tanungin nya ako kung sino si Cassie, tama nga ang
hinala ko na narinig nya ng gabing yon ang pag uusap namin ni Isaac.
Nasasaktan akong makita sya na nasasaktan pero kaylangan kong gawin ito dahil gago
ako.
Natigilan ako ng bigla syang umiyak sa tabi ko, gusto ko syang yakapin pero bakit
hindi ko magawa. Nasasaktan akong makitang umiiyak sya. Nalilito ako hindi ko alam
ano ba talaga ang nararamdaman ko para sa kanya.
"G-gabriel, mahal na mahal kita 'l bulong nya na dinig na dinig 1<0.
Napatigagal ako, di ko alam ang gagawin ko, alam ng dyos na gustong gusto ko syang
yakapin ngunit pinigilan ko ang aking sarili. Nagtagis ang aking mga bagang sa
galit ko sa aking sarili dahil
sa akin ay nasasaktan ko si Amara. Patawarin mo ako Amara dahil sa ngayon gusto ko
munang alamin kung ano ba talaga ang nararamdaman ko para kay Cassie, gusto kong
malaman kung hanggang ngayon ay mahal ko pa rin sya, alam kong may puwang ka na sa
puso ko dahil sa tingin ko yun ang nararamdaman ko ngayon, pero paano kita
mamahalin ng buo kung hindi ako sigurado sa aking nararamdaman, nalilito ako, may
parte ng puso kong gusto kitang yakapin at protektahan at mahalin ngunit may parte
rin ng puso ko ang nagsasabing si Cassie ang hinahanap nito. Sa ngayon ay hahayaan
muna kitang masaktan hanggat hindi pa ako nakakasiguro sa aking nararamdaman,
kailangan ko munang makaharap si Cassie upang alamin sa aking sarili kung ano ang
tunay kong nararamdaman para sa kanya, kapag sigurado na ako ay babalikan kita
Amara at ipagsisigawan ko sa lahat kung ano ang nararamdaman ko para sayo, pero
hindi pa sa ngayon, patawad kung masasaktan kita ngayon.
"Gabriel ako na lang please, mahal na mahal kita, di ko alam kung kakayanin kong
makita na may iba kang mahal" wika nyang muli at humagulgol na sya sabay yakap sa
akin na ikinatigil ko at lalong ikinasakit ng aking kalooban.
Hindi ko na sya matignan pa, wala akong magawa kung hindi ang urninom ng urninom
upang sa pamamagjtan ng alak ay masabi ko sa kanya ang salitang dudurog sa kanyang
puso. Ayoko mang gawin ito ngunit ito lamang ang alam kong paraan upang magkita
kaming muli ni Cassie upang malinawan na ang aking pusong naguguluhan.
"Mahal kita Gabriel at hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko" Halos magmakaawa na
sya ngunit wala akong maisagot sa kanya.
"G-gabriel wala ka bang nararamdaman sa akin kahit konti lang? ll Wika nyang muli
at napapikit na ako, pilit kong pinipigilan ang mga luhang kanina pa gustong
umalpas sa aking mga mata.
"Si Cassie lang ang mahal ko Amara patawad dahil hindi ko kayang suklian ang
pagmamahal mo l' Sa wakas ay nabigkas ko din. Turnayo ako upang umalis na dahil di
ko na kayang makita pa syang nasasaktan, sobrang kirot ng puso ko sa nakikita ko sa
kanya. Oh Amara kung hindi lamang ako nalilito ngayon ay yayakapin na kita ng
napaka higpit, ngunit ayokong maging unfair, baka pag pinili kita ay mas lalo ka
lang masaktan kung sa hull' ay malalaman kong si Cassie pa rin pala ang mahal ko.
Sana ay maintindihan mo ako
sa ngayon, sigaw ng isipan 1<0.
"Gabriel mahal na mahal kita, ako na lang please at nangangako akong mamahalin at
aalagaan kita" Wika nya at yumakap syang muli sa akin, napatingala ako dahil pilit
kong itinatago ang butil ng luha na nagsisimula ng dumaloy sa aking mga mata.
"Gabriel mahal na mahal kita" wika nyang muli at pilit nya akong pinipigilang
umalis.
"l am so sorry Amara but I don't love you". Isang masakit na katagang binitawan ko
sa kanya, god knows na hindi lang sya ang nasasaktan ngayon dahil pakiramdam ko ay
mas higit na ako. inalis ko ngtuluyan ang pagkakayakap nya sa akin at tuluyan na
syang iniwang mag isa sa mini bar.
Habang lumalakad ako palayo ay isa isa ng nagtuluan ang aking mga luha, bakit
ganito kasakit? ako naman ang may gusto nito dba dahil sa pesteng nararamdaman ko
para kay Cassie.
Hindi ko nga alam kung mahal ko pa rin talaga si Cassie. isang paraan lang para
malaman ko ang totoong nararamdaman ko para sa kanya ang makaharap sya, kaylangang
gawin ko na ito sa lalong madaling panahon upang mabigyan ko na ng laya ang aking
puso na muting magmahal.
Pagkapasok ko ng aking silid ay mabilis kong tinawagan si Isaac. ilang ring laman
ay sinagot nya rin agad ito.
" Bro? si Isaac.
"Bro it's done, she did confess about her feelings towards me at tulad ng
napagkasunduan natin aypaiibigin ko sya atsasaktan. Now it'syour turn to
doyourpart. Send me Cassie's address in US and hercontact number."Wika ko kay
Isaac.
" Bro may dapat kang malaman, nandirito na si Cassie sa Pilipinas, Kararating nya
lang kaninang umaga at nakausap ko sya, angsabi nya ay naririto sya upang makipag
balikan sya sayo. " Pahayag nya sa akin na ikinagulat ko.
What???? when?, why didn 'tyou tell me her whereabouts?" Sigaw ko sa kausap ko sa
kabilang linya.
" Bro calm down okay, kakarating nya lang kaninang umaga at ayaw nyang ipasabi na
nandito na sya dahilgusto nyang sorpresahin ka sa kanyangpagbalik."mahaba nyang
litanya sa akin.
"Okay i will see her tomorrow bro, thank you." Wika ko at pinutol ko na ang aming
pag uusap.
Fuuuck kung alam ko lang na nandirito na si
Cassie sa pilipinas ay hindi ko sana sinaktan ang
damdamin ni Amara. Fuuuuuck sabay sabunot ko sa aking sariling buhok.
Bukas na bukas din ay pupuntahan ko si Cassie sa kanila upang makausap ko sya.
Gusto kong alamin angtunay na nararamdaman ko para sa kanya, kung mararamdaman kong
sya nga ang mahal ko ay palalayain ko na si Amara, ngunit kapag napatunayan ko na
sa aking sarili na wala na pala akong pagmamahal kay Cassie ay hihingi ako ng tawad
kay Amara at susuyuin ko sya kahit pa na ipagtabuyan nya ako.
Ginagawa ko lang naman ito upang maging patas sa aking nararamdaman, kung alam ko
lamang na nandirito na si Cassie ay hinding hindi ko sasaktan si Amara. Ngunit huli
na ang lahat, nangyari na angdapat mangyari. Sa ngayon ay mahalaga ay ang alamin ko
ang tunay kong nararamdaman.
Alam kong sobra kong nasaktan si Amara, kung nasaktan ko man sya mas doble ang
nararamdaman ko ngayon. Napaka gago ko dahil sinaktan ko ang taong walang gin awa
kung hindi ang magpakita ng kabutihan sa akin. Patawad Amara sana pag sigurado na
ako ay mapatawad mo pa ako at sana ay hindi pa huli ang lahat.

Episode 19
Gabriel's POV
Maaga akong nagising at naligo agad ako, kailangan kong makausap si Cassie.
Pagkabihis ko ay lumabas na ako ng aking silid, ng mapadaan ako sa silid ni Amara
ay napahinto ako, hinawakan ko ang seradura ngunit binitawan ko din ito.
Napabuntong hininga ako at tuluyan ng lumakad palayo. Hahayaan ko muna syang mapag
isa, alam kong sobra ko syang nasaktan kagabi.
Inabutan ko si manang na nagluluto ng agahan.
"Gabriel hijo bakit napaka aga mo naman yatang gumising eh wala ka namang trabaho
ngayon hindi ba?" wika ni manang.
"May pupuntahan ako ngayon manang, ahm si Amara po paki tingin tingin po ha medyo
hindi maganda pakiramdam nya, dalan nyo na langdin po na agahan mamaya"
pagsisinungaling ko dahil ang totoo ay ako ang dahilan kung bakit alam kong ngayon
ay nasasaktan sya, at lumakad na ako palabas ng bahay.
"Hindi ka ba kakain muna hijo? huwag kang
mag alala at ako na nag bahala kay Amara" wika nya.
"Hindi na po manang, sa labas na lamang po ako kakain at salamat PO" at tuluyan na
akong nakalabas ng mansyon.
Habang nagmamaneho ay hindi maalis sa aking isipan ang imahe ni Amara, nakikita ko
ang mga mata nyang nasasaktan. Napapikit ako.
"BEE-EEEEEEEP" isang malakas na busina ng sasakyan ang pumukaw sa aking malalim na
pag iisip kaya mabilis kong naitabi ang ang aking sasayan sa gilid ng kalsada.
Sa sobrang galit ko ay pinag susuntok ko ang manibela at surnigaw ako ng
napakalakas.
H H H S i gaw ko u pan g ilabas ang lahat ng galit ko sa sa aking sarili dahil sa
ginawa ko kay Amara.
Nagmaneho akong muli at hindi nagtagal ay nakarating ako sa bahay ng magulang ni
Cassie.
"Oh my Gabriel you're here" salubong sa kin ni Cassie pagkababa ko pa lamang ng
sasakyan. Tinakbo nya ako at mabilis na niyakap.
"l miss you babe, I miss you so much." Naiiyak nyang wika.
Para akong itinulos na kandila at hind
makakilos, ni hindi ko sya magantihan ngyakap, bakit ganito ang aking nararamdaman?
Bakit parang walang pagkasabik akong naramdaman ng makita ko syang muli?
"Babe halika sa 100b at namiss ka rin nila mommy at daddy." masaya nyang wika.
Tinitigan kong mabuti ang kanyang mukha, oo at lalo syang gurnanda pero ang puso ko
bakit ngayong kaharap ko na sya... bakit ganoon? bakit wala akong maramdaman kahit
konting pananabik sa kanya, kumunot ang aking noo at tinitigan sya sa kanyang mga
mata ngunit kahit anong gawin ko wala akong maramdaman.
"Cassie stop" Tangi kong sambit.
"What's wrong babe, hindi mo ba ako namiss?" malungkot nyang tanong.
Napailing iling ako.
"l am so sorry Cassie, i shouldn't be here." i said.
"Huh? what do you mean babe that you shouldn't be here?" pagtataka nyang tanong at
nakikita kong may mga takot sa kanyang mga mata.
- i thought pag nakita kita ay mararamdaman kitang muli sa aking puso, but i was
wrong, I'm so sorry Cassie hindi na dapat ako pumunta pa dito. im so sorry" sagot
ko at mabilis kong inalis ang kanyang mga kamay na nakakapit sa akin at tumalikod
na ako.
"Babe please don't go, alam kong mahal mo pa ako and im here para bumalik sayo,
pwede na tayong magpakasal babe mahal na mahal pa rin kita kaya ako bumalik please
don't go." wika nyang naluluha na.
Huminto ako sa paglalakad at humarap na muli sa kanya.
"1m sorry Cassie akala ko after 3 years ay ikaw pa rin ang nandirito, pero ngayon
ay napatunayan ko na sa sarili ko kung sino ang tunay kong mahal, ng iniwan mo ako
para sa mga pangarap mo ay halos mabaliw ako, kahit isang tawag wala akong
natanggap sayo. Halos masira ang buhay ko dahil sa pagtalikod mo sa akin. Akala ko
hanggang ngayon ay ikaw pa rin ang laman nito, ngunit nagkamali ako, ngayong
kaharap na kita ay masaya ako, masaya ako dahil nakalaya na ako sa sakit na
idinulot mo sa akin. Sana mahanap mo ang lalaki na magmamahal sayo at hindi na ako
yun. Iba na ang itinitibok nito." mahaba kong pahayag kay Cassie.
"No babe, ikaw lang ang mahal ko, kahit tatlong taon tayong nagkahiwalay hindi ka
nawala sa puso ko. ikaw ang naging inspirasyon
ko upang maabot ko ang aking pangarap, please baby wag mo gawin sa akin ito."
lumuluha nyang sambit.
"1m so sorry Cassie ngunit inaantay na ako ng babaeng mahal na mahal ko at mahal na
mahal ako.ll yun lamang at tuluyan na akong burnalik sa aking sasakyan at may ngiti
sa aking labi na mabilis na nagmaneho pabalik sa aking mansyon.
Huminto muna ako sa isang flower shop at bumili ako ng pinaka mahal na bouquet of
flowers. Nakangiti akong bum alik sa sasakyan.
"1 1 m coming home sweetheart, antayin mo ako parating na ako Amara." masaya kong
ani.
Pagkapasok ko sa 100b ng gate ay mabilis kong ipinarada ang aking sasakyan at
masaya akong tumakbo papasok ng mansyon.
"Amara.. Amara" tawag ko sa kanyang pangalan na may matamis na ngiti sa aking labi.
"Gabriel hijo" Tawag sa akin ni manang na may lungkot sa kanyang mga mata.
Napatigil ako at sa hindi ko maintindihan ay may burnalot na takot sa buo kong
pagkatao.
"Manang?" tanging sambit ko.
"Gabriel hijo wala na si Amara, may iniwan syang sulat para sayo" naluluha nyang
sambit.
Nabitawan ko ang hawak hawak kong bulaklak at nanginginig ang aking kamay na inabot
ang liham na iniwan ni Amara para sa akin. Napaupo ako sa couch at dahan dahang
binuksan ang sulat.
" Gabriel,
Maraming maraming salamat sa lahat ng tulong na ipinagkaloob mo sa akin, habang
binabasa mo angsulat na ito ay malayo na ako, minahal kita ng totoo dahil akala ko
ay minahal mo din aka Okay nasana kahitnasaktan ako kagabi dahil baka sakali pag
nagkita na kayo ni Cassie ay maramdaman mong nandyan din pala ako sa puso mo. Pero
ng marinig ko ang lahat ng pag uusap nyo ng kaibigan mo nabago ang lahat, naguho
ang mundo ko. Akala ko naging totoo ka sa akin, pero ang lahat pala ay isa lamang
pagkukunwari,
Pinaibig mo ako dahil lamangsa inyong kasunduan, para sa sarili mong interes Akala
ko ay may mabuti kang puso pero nagkamali aka Dapat ay hindi na lang kita nakilala,
sana ay hindi na lang kita minahal.
Simula sa mga ons na ito ay kakalimutan kong naging bahagi ka ng aking buhay,
kakalimutan ko ang walang kwentang pagmamahal na nararamdaman ko para sayo.
Niloko mo ako, kayo ng mga kaibigan mo.
Pinaglaruan ninyo angdamdamin ko. Katulad ka rin ng aking ina na walang puso.
No. dahilsa tingin ko ay mas masahol ka pa kesa sa aking ina
Magpapakalayo layo ako, alam kong masaya na kayo ngayon ni Cassie. Hangad ko ang
inyong kaligayahan kahit na masakit ang ginawa mo sa akin, Ipnalangin mo na sana ay
huwag na tayong magtagpo pa dahil kapag dumating ang araw na yon ay baka pagsisihan
mong pinaglaruan mo ang aking damdamin.
Salamatsa lahat Gabriel.
AMARA
"Nooooo. No Amara, Mahal kita. Nasan ka Amaraaaaaa?" Sigaw ko habang umiiyak.
Lahat ng madampot ko ay ibinabalibag 1<0. Marami ng nagkalat na basag na kagamitan
ngunit wala akong pakialam.
"AMARAAAA" Sigaw kong muli.
"Jusko Gabriel hijo tama na yan" umiiyak na wika ni manang.
"Manang iniwan na ako ni Amara, tulungan mo akong hanapin sya mahal na mahal ko si
Amara parang awa nyo na, kasalanan ko ang lahat ng ito dahil sinaktan ko sya.
Aaaaahhhhhhhh" sigaw ko habang humahagulgol at napaluhod na ako sa sahig.
"Gabriel hijo tama na yan" pang aalo sa akin ni manang.
"Manang iniwan na ako ni Amara, napakalaki kong gago dahil sinaktan ko sya, hindi
ko alam kung kakayanin ko ng wala sya sa buhay 1<0." at wala na akong nagawa kung
hindi ang umiyak sa mga braso ni manang Tonya.

Episode 20
Amara's POV
Isang buwan na ang lumipas mula ng lisanin ko ang mansyon ni Gabriel. Naipaalam ko
na rin kay Angela at kay Marco ang natuklasan ko sa ginawa sa akin ni Gabriel at ng
mga kaibigan nya.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala si Angela sa kanyang nalaman, pilit
nyang sinasabi na nakikita nya sa mga mata ni Gabriel ang pagmamahal sa akin. Pero
hindi totoo yan dahil ang totoo ay pinaglaruan lamang ni gabriel ang akingdamdamin.
Isang buwan na rin ang lumipas at hanggang ngayon ay sya pa rin ang isinisigaw ng
puso ko. Tunog ng telepono ang pumukaw sa akin.
"
Angela 's calling"
" Best?Wika ko.
" Best mag ayos ka parating na ako " Nagmamadali nyang wika.
" Huh? Saan naman tayo pupunta?" Pagtataka ko.
" Nagkakagulo sa bahay ng mama mo, may dumating na mag asawa duon at may mga
kasamang pulis kaya susunduin kita at dadalin kita sa inyo, malapit na ako kaya
bilisan mo."
Wika pa nya
a.
Kumabog ang aking dibdib, sino ang mag asawangyun at bakit may kasama silang mga
pulis, ano ang ginawa ni mama sa kanila para umabot sa puntong magdadala pa sila ng
pulis. Taranta akong nagpalit ng faded blue skinny jeans at loose white tshirt.
Maya maya lamang ay dumating na rin si Angela.
"Best sino ang mag asawang tinutukoy mo at bakit may mga pulis?" naiiyak kong ani.
"Best hindi ako sigurado pero ang sabi ni mommy kine claim ng mag asawa na kinidnap
ng mama mo ang anak nilang babae pagkasilang pa lamang nito." wika ng aking
kaibigan na ikinagulat ko.
"Ano???? at sinong sanggol na babae ang tinutukoy nila?" naguguluhan na ako. Hindi
magagawa ni mama yun kaya mas lalo akong nalilito.
"Ang sabi best ni mommy ay sinisigaw nung babae na ilabas ang kanyang anak, na
matagal na
nilang hinahanap ang mama mo at nagpalit pala ito ng pangalan kaya nahirapan silang
hanapin ang mama mo. at eto pa bes ang sabi pa ni mommy na narinig nya 21 years daw
syang nangungulila sa anak nya na ninakaw ni aling Rosie, eh dba 21 years old ka
na? 'l mahabang pahayag ni Angela na nagpakaba sa akin.
"At hindi lang yun best, sobrang yaman daw nung mag asawa." dagdag pa nya.
Nag uunahan ngtumulo ang aking mga luha, ako ba ang tinutukoy ng mag asawa na
sanggol na babaeng ninakaw ni mama? Pero bakit naman gagawin ni mama yun? Kaya ba
simula ng magkaisip ako ay hindi ko naramdamang minahal ako ni mama ay dahil hindi
nya ako tunay na anak? Litong lito na ako sa mga nangyayari.
"Best pakibilisan mo, gusto ko ng malaman ang buong katotohanan." umiiyak kong ani.
Mabilis kaming nakarating sa bahay na tinutuluyan ni mama, pagkababa ko ng sasakyan
ay rinig na rinig ko ang mga pagsigaw ng hindi pamilyar na boses.
"llabas mo ang anak ko Rosalie, hinding hindi kita mapapatawad sa ginawa mo" iyak
ng isang babae. Naguguluhan ako sinong Rosalie ang tinutukoy ng magandang babaeng
ito?.
"M-mama ano po ang nangyayari, sino po ba sila at bakit ka po nila tinatawag na
Rosalie?" naguguluhan kong ani habang nakatitig ako sa mukha ng mag asawa, naaalala
ko ang magandang ginang na ito, sya ang nakabunggo habang tumatakbo ako upang
habulin ang jeep na sasakyan kong pauwl.
"Amara anong ginagawa mo dito, umalis ka bilisan mo" gulat at pagtataboy sa akin ni
mama.
"Amara?' wika ng mag asawa na titig na titig sa akin. mababakas sa kanilang mukha
ang pangungulila.
"Si-sino po ba kayo, bakit nyo po pinapa pulis si mama, ano po ba nagawa nyang
kasalanan?" sunod sunod kong tanongsa mag asawa.
Nabigla ako ng bigla akong yakapin ng mag asawa.
"T-teka lang po, sino po ba kayo?" kinakabahan kongtanong.
"Ma-mama sino po ba sila?" tingin kong muli sa aking ina na litong lito na din at
may mga takot sa kanyang mga mata.
"Bitawan nyo si Amara, anak ko si Amara wala kayong anak dito magsilayas kayo."
Sigaw ng aking ina na nanglilisik sa galit ang mga mata
sabay hablot sa akin sa mag asawang nakayakap sa akin.
"Hija kung papayag ka magpapa dna test tayo, nararamdaman ng puso ko na ikaw ang
anak namin ng asawa kong si Hanford." umiiyak nyang ani sa akin.
"Anong mag papa dna test ang sinasabi nyo, walang dna testing na mangyayari" galit
na asik ni mama.
"Kung anak mo talaga sya Rosalie ay hindi ka matatakot." wika pang muli ng
magandang ginangna nasa harapan ko.
"Sige po pumapayag po ako." mabilis na pag tugon ko, hindi ko alam pero gusto ko
ring malaman kung ano ba talaga ang totoo kong pagkatao. Napatingin ako sa aking
ina at takot ang nababasa ko sa kanyang mga mata, bakit sya matatakot? kung totoong
anak nya ako ay wala syang dapat ikatakot hindi ba?
"Ano????? nababaliw ka na ba ha Amara? ako ang tunay mong ina, pinag dududahan mo
ba ako ha?" Galit na galit na wika ng aking ina.
"Nakapag desisyon na po ako mama, magpapa dna po kami upang matapos na ito at
malaman nila na hindi ako ang nawawala nilang anak." malungkot kong wika sa aking
ina.
"Tatawagan ko ang aming private doctor ngayon din upang makakuha ng sample na
manggagalingsa ating lahat" wika muli ng magandangginang.
"Now that Amara is willing to do the DNA test, i think it is time for you Rosalie
to tell us the truth." matiim na titig ni mr Hanford sa aking ina. Napaka gwapo ng
ginoong ito, hindi sya purong filipino may dugo syang bughaw. Tinitigan ko ang
kanyang mukha at napamaang ako ng matitigan ko ang kanyang mga mata, bakit
magkakulay kami ng mata, ang ilong ko at ang labi ay katulad din ngsa kanya.
Kumabog ang aking dibdib at nuon ko lamang napagtanto na ang lalaking kaharap ko
ay kamukhang kamukha ko. Tumulo ang aking mga luha at sa hindi ko inaasahan ay
bigla ko syang nayakap.
Biglang napaupo ang aking ina sa luma naming couch at napasapo sa kanyang dibdib at
tuluyan ng lumuha, ang pagluha nya ay tuluyan ng nauwi sa paghagulgol.
"P-patawarin nyo ako Marina at Hanford, sa sobrang galit ko sa inyo ay nagawa kong
kuhanin ang inyong anak pagkasilang pa lamang nya. Galit na galit ako sa inyo,
minahal kita Hanford ng higit pa sa buhay ko pero ano ang ginawa mo?
Mas pinili mo pa rin si Marina at iniwan akong
luhaan.
Mas lalo akong nagpuyos sa galit ng mabalitaan kong ipinagbubuntis mo na si Amara,
Marina. Kaya ng gabing ipinapanganak mo na si Amara at ako lamang ang kasama mo ay
nagawa kong iwan ka at tangayin ang sanggol na isinilang mo. Hindi ako umalis sa
isangsulok na pinagkukublihan ko hanggat hindi nakakarating si Hanford
upangtulungan ka at dalin ka sa hospital, simula ng araw na yon ay pinalitan ko na
rin ang pangalan ko na mula sa Rosalie Rodriguez na ngayon ay Rosie Samonte. Dahil
alam kong hindi kayo titigil hanggat hindi ninyo ako nahahanap, kilala ko si
Hanford at wala syang hindi kayang gawin dahil sa yaman ng pamilya nya. Patawarin
ninyo ako sa ginawa ko, patawarin mo ako Amara dahil itinago kita at inilayo sa
tunay mong mga magulang sa napakahabang panahon. Pinag sisisihan ko ang ginawa
ko.l' Mahaba nyang pahayag habangsunod sunod na nagyuyugyugan ang kanyang mga
balikat sa pag iyak.
Para akong itinulos na kandila at hindl makagalaw sa pagtatapat ng kinikilala kong
ina, kaya ba pala hindi nya akong magawang mahalin? puro pananakit ang ginawa nya
sa akin dahil naghihiganti pala sya sa aking ama? sunod
sunod ang mga luhangdumadaloy sa aking mukha habang yakap yakap ako ng aking tunay
na ama.
Isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ni mama.
"Napaka walang hiya mo Rosalie, itinuring kitang parang kapatid, minahal kita na
parang kapatid pero ito pa ang iginanti mo sa akin ha?" Galit na galit na sigaw ng
tunay kong ina.
"Pa-patawarin mo ako Marina" humahagulgol na paghingi ng tawad ng aking ina sa
tunay kong ina.
"K-kaya po ba hindi ninyo ako nagawang mahalin? Kaya po ba puro pasakit ang
naramdaman ko sa piling ninyo dahil sa akin ninyo ibinunton ang Iahat ng galit mo
sa aking mga tunay na magulang? l' urniiyak kong sambit na nag aantay ng kanyang
kasagutan.
"Patawarin mo ako Amara nadala lamang ako ng matinding galit ko sa tunay mong mga
magulang" Halos maghalo ang sipon at luha nya sa kanyang pag iyak.

Episode 21
Amara's POV
" Continuation "
"K-kaya po ba hindi ninyo ako nagawang mahalin? Kaya po ba puro pasakit ang
naramdaman ko sa piling ninyo dahil sa akin ninyo ibinunton ang lahat ng galit mo
sa aking mga tunay na magulang?" urniiyak kong sambit na nag aantay ng kanyang
kasagutan.
"Patawarin mo ako Amara nadala lamang ako ng matinding galit ko sa tunay mong mga
magulangll Halos maghalo ang sipon at luha nya sa kanyang pag iyak.
"You will pay for this" Galit at matigas na wika ng akingtunay na ama.
"Ipapakulong kita Rosalie, napaka walang hiya mo, wala kang puso, 21 years mong
inagaw sa akin ang karapatan ko bilang isang ina sa aking anak. 21 years akong
nangulila sa kanya, 21 years na hindi kami tumigil sa paghahanap para lamang
makapiling namin syang muli. Napaka sama mongtao." Sigaw ng aking ina at isang
sampal mull' angdumapo sa pisngi ni mama "Damputin nyo na sya at ikulong, narinig
naman siguro ninyo ang pag amin nya sa harapan nating lahat" Wika ng aking ama.
Sa sinabing yon ng aking ama ay parang bigla akong natauhan.
"Hu-huwag Hanford maawa ka sa akin" Pag mamakaawa ng aking ina.
Bigla syang lumuhod sa harapan ni Mama Marina.
"Marina parang awa mo na, patawarin ninyo ako, nadala lamang ako ng aking matinding
galit. Huwag ninyo akong ipakulong Marina nagmamakaawa ako sa inyo, kung gusto
ninyo ay lalayo na lamang ako huwag nyo lamang akong ipakulong" pagmamakaawa ni
mama.
Sa sobrang habag ko ay nayakap ko ang nakaluhod kong ina sa harapan ngtunay kong
mga magulang.
"Huwag na po sana ninyong ipakulong si mama, ako na po ang humihilingsa inyo, kahit
po hindi ko naramdaman ang pagmamahal nya ay mahal ko pa rin po sya dahil sya ang
naging kasama ko habang ako ay lumalaki." urniiyak kong pakiusap sa aking mga
magulang.
Itinayo ako ng aking ina at niyakap.
"Napakalaki ng kasalanan nya sa atin Amara, pero kung ito ang iyong kagustuhan ay
susundin ka namin. Gusto ko sanangsa paglisan natin sa bahay na ito ay kasama ka na
namin, ilalayo ka namin ngdaddy mo, pupunuan namin ang lahat ng pagkukulang namin
sayo n Mahinahong wika ng aking ina at humagulgol na ako sa kanyang balikat.
"Umalis ka na sa lugar na ito at magpaka layo layo Rosalie, sa oras na makita ka
naming muli ay hindi na ako magdadalawang isip na ipakulong ka." Matigas na wika ng
aking ama.
"Makaka asa kayo Hanford na ito na ang huling araw na makikita nyo ako, Sana
pagdating ng panahon ay mapatawad nyo ako. Amara anak, humihingi rin ako ng
kapatawaran sayo at sana balang araw ay mapatawad mo rin ako." mahabang itanya ni
mama.
Hindi ako kumibo sa kanya at patuloy lam ang ako sa pag hagulgol.
"Mommy, ilayo nyo na po ako clito ngayon ll Halos hindi ko masambit ang aking mga
tinig sa sunod sunod na pag iyak.
"00 anak, ngayon din ay aalis na tayo." Wika ng aking ama habang hinahagod nya ang
aking buhok ng may pagmamahal. Ngayon ko lang naramdaman ang mayakap ng may
pagmamahal na galingsa aking mga magulang. Napaka sarap sa puso.
Isa isang kumilos ang mga bodyguard ng aking mga magulang at iginiya kami sa nag
aantay na sasakyan.
Habang nasa sasakyan ay tanaw ko ang aking ama na nakikipag usap sa mga pulis at
isa isa na ring nagsasakayan sa police car ang mga ito at tuluyang nilisan ang
bahay ni mama. Nakikita ko sa mga mata ni mama ang pag sisisi pero sa ngayon ay
hindi ko pa sya kayang patawarin. Ayoko ring makita syang nakakulong dahil bali
baligtarin man ang mundo ay mahal ko rin sya dahil sya ang kinilala kong ina.
Tuluyan na kaming umalis sa lugar na yon at mahabang byahe rin bago namin narating
ang bahay ng aking mga magulang.
Namangha ako sa laki ng mansyon na nasa harapan ko ngayon.
Mas higit na malaki ito kesa sa mansion ni Gabriel.
Inalalayan akong bumaba ng aking ina at bakas na bakas sa aking mukha ang
pagkamangha.
"Dito po kayo nakatira?" Mangha kong ani. "Yes sweetie, ito ang isa sa mga mansion
ng mga Hamilton.
"Hamilton?" Takang ani 1<0.
"Yes sweetie, Hamilton ang last name mo. Bukas na bukas din ay ipapa ayos ko na sa
abogado natin ang pagpapalit ng apelyido mo. Isa kang tunay na Hamilton at ang nag
iisangtaga pagmana ng Hamilton Corps.
Napa maang ang aking labi at hindi ko pa rin ma iproseso sa aking utak ang lahat
lahat ng nangyayari.
Ako? isang tagapag mana?
Napilig ko ang aking ulo at hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari ngayon
sa aking buhay.
"Mo-mommy gusto ko pong malaman ang lahat lahat ng nangyari kung bakit nagalit si
mama kay daddy." mahina kong sambit.
"Hindi kami nagkaroon ng relasyon ni Rosalie anak, hindi ko rin alam na may
pagtingin sya sa akin, kaibigan lamang ang turing ko sa kanya dahil wala akong
ibang minahal anak kung hindi ang mommy mo lamang." Paliwanag ni daddy sa akin.
"K-Kung maaari po sana na magpa DNA muna po tayo bago nyo gawin ang lahat ng mga
plano nyo, para na rin po sa ikatatahimik ng isipan ko". Wika ko sa kanila.
"Anak kung ako ang tatanungin sapat na sa
akin ang ipinagtapat ni Rosalie" wika ng aking ama.
"Sana po mapag bigyan ninyo ako sa munti kong kahilingan.l' saad ko sa kanila.
Narinig ko ang pagbuntong hininga ni daddy maya maya pa ay nakita kong may
tinawagan sya.
"Hindi mo ba nararamdaman sa puso mo ang pangungulila at pagmamahal?" ani ng aking
tunay na ina.
"Gusto ko lam ang po san ang mapanatag ang kalooban 1<0" wika 1<0.
"Our private doctor is on his way here. Be ready para makuhanan na tayo ng samples
for DNA" wika ni daddy.
"Salamat po ll usal ko at pumasok na kami sa 100b ng napaka laking mansyon.
Hindi nga nagtagal at dumating na rin ang doctor, kinuhanan kami ng saliva at isang
hibla ng buhok.
"Done, expect the results in 2 days" wika ng doctor.
"Thank you Doc, i will see you in 2 days." magiliw na wika ng aking mommy.
"l am so happy for both of you, You two finally found her. Kung ako tatanungin
hindi na kailangan ng DNA test, Carbon copy mo ang anak
mo Mr. Hamilton" wika ng doctor na nakangiti. Turnawa ang aking ama at nagpasalamat
sa doctor.
"l know doc pero yan ang kahilingan ng aking nag iisang anak." sagot nya.
"O paano akoy aalis na para masimulan na ang pag run ngtest" wika nya.
"Anak siguradong matutuwa ang 1010 at Iola mo pag nalaman nila na nahanap ka na
namin, kahit sila man ay ginawa ang lahat upang matagpuan ka lamang, pasensya na at
natagalan kami, nahirapan kasi kami sa paghahanap kay Rosalie." Wika ng aking ama.
"Naaalala mo ba na nagkita na tayo ilang buwan na din ang nakalipas? kaya nagpilit
akong magpabalik balik sa lugar na iyon. Nahanap ka namin ng maisip namin na
hanapin sa bawat cctv ang kuha mo ng araw ng pagtatagpo natin.
Nagpapasalamat ako at isa sa cctv ay nahagip ang mukha mo kaya ipinakalat ng daddy
mo ang lahat ngtauhan namin upang mahanap ka lamang hanggang isang araw nga ay may
nakapag turo kung saan kayo naninirahan." Masayang wika ng aking ina.
Ramdam na ramdam ko ang kaligayahan ng aking mga magulang at ganon din naman ako sa
kanila, ngunit aantayin ko na lang muna na makuha ang resulta ng DNA bago ko sila i
claim na tunay kong mga magulang.

Episode 22
Amara's POV
Ngayon ang araw na darating ang resulta ng DNA, hindi ko maintindihan ang sarili ko
dahil wala akong maramdamang pangamba or pagdududa sa magiging resulta ng DNA test.
Sa 100b ngdalawang araw na nakasama ko ang aking mga magulang ay ngayon lamang ako
nakaramdam ng kaligayahan at contentment. Napakatagal na panahon na ipinagdasal ko
na sana ay maranasan ko rin kung paano mahalin ng magulang, napaka buti ng dyos sa
akin dahil ngayon ay nararanasan ko na kung paano ang mahalin, pahalagahan at
protektahan ng isang magulang.
Nandirito kami ngayon sa napakalawak na living area ng mansyon, Dumating din ang
mga 1010 at 1010 ko sa side nila mommy at daddy. Nag aantay kami sa pagdating ng
resulta ng DNA na ginawa 2 days ago.
Hawak hawak ni mommy ang aking mga kamay at si daddy naman ay hinihimas himas ang
aking mahabang buhok.
"Wala akong nararamdamang pagdududa sa
puso ko anak. Nararamdaman ko sa puso ko na ikaw ang amingtunay na anak." wika ni
mommy sa akin habang masayang nakatunghay sa aking mukha.
"Ganoon din ang nararamdaman ko anak, kaya alam ko na magigingtugma ang lahat ng
resulta nito" wika din ni daddy.
Masaya din akong nakilala ko na ang mga
1010 at Iola ko na Sina
1010 and Iola Gray and Lorra Hamilton na magulang ni daddy at Sina
1010 and Iola Ramon and Suzanne Crayzon.
Lahat sila ay napaka buti sa akin, lahat sila ay masaya na sa wakas ay nahanap na
nila ako. Naiiyak ako sa sobrang kaligayahan dahil sa mga pagmamahal na pinapakita
at pinaparamdam nila sa akin. Sa susunod na araw ay makikilala ko na rin ang
kapatid ni mommy, sa side naman ni daddy ay solong anak lamang sya.
Hindi nagtagal ay dumating na rin ang private doctor ng family Hamilton at tulad
nga ng inaasahan ng lahat, isa akong tunay na may dugong Hamilton. Sa sobrang
kaligayahan ay napayakap ako sa aking mga magulang, samot saring emosyon ang
nararamdaman ko sa mga oras na ito. Sobrang saya ko.
Biglang pumasok sa isipan ko si Gabriel, may dumaang lungkot sa aking puso ngunit
panandalian lamang ito. isang araw ay magkikita tayong muli Gabriel at sinisigurado
ko sayo na sa araw na yon ikaw naman ang iiyak. wika ng aking isipan.
"Masayang masaya ako na ngayon ay napatunayan na nating ikaw nga ang aming nag iisa
at tanging tagapamana ng Hamilton Corps." masayang ani ng aking ama.
"Simula bukas ay aayusin na natin ang paglilipat ng iyong pangalan bilang isang
Hamilton. Simula bukas ikaw na si Amara Crayzon Hamilton." Masiglang wika ng aking
ina.
Kinabukasan nga ay dumating ang abogado at inayos ang lahat ng dapat ayusin upang
ako ay m aging isang Amara Crayzon Hamilton.
"Ipapasa ko na ang lahat ng ito Mr Hamilton at makakaasa ka na simula bukas ay
ganap ng
Hamilton si Amara." wika ng abogado ni daddy.
"Maraming salamat atty Romualdez." sabay kamay ng aking ama sa abogado at tuluyan
na nga itong lumisan.
makalipas ng ilang araw ay ganap na nga akong isang Hamilton.
"Next week na ang flight natin anak papuntang america, nakahanda ka na bang
pansamantalang lisanin ang pilipinas?" masayang tanong ng aking ama.
"Duon ay mag aaral ka, Kailangan mo ding matutunan kung paano patatakbuhin ang
ating mga businesses" wika pa ng aking ama. "Yes po daddy nakahanda na po ako"
magiliw kong wika sa aking ama.
"Nakapag paalam ka na ba sa mga kaibigan mo anak?" tanong ng aking ina.
"Yes po mommy, kausap ko po sila at sabi din po nila na dadalawin nila ako duon
para hindi ako malungkot" nakangiti kong saad.
"Mabuti naman kung ganoon, napakasaya ko anak dahil kapiling ka na namin" saad nya
habangyakap yakap ako ni mommy.
"Ako din po mommy sobrang saya ko dahil may mommy at daddy ako na sobrang
mapagmahal" naluluha kong wika.
"Oh tama na yan, ayokong nakikitang malungkot ang dalawang babaeng pin aka
importante sa buhay ko" saad ng daddy na nakangiti sa amin. at sabay sabay na rin
kaming nagtawanan.
Mabilis lumipas ang isang linggo at
mamayang alas sais ng gabi na nga ang aming flight.
"Amara anak samahan mo muna ako sa mall, mamaya pa naman ang ating flight may gusto
lamang sana akong bilhin na pasalubong para sa aking kapatid 'l wika ni mommy.
"Sige po mommy, magbibihis lang po ako" at mabilis na akong umakyat sa itaas sa
aking silid upang makapag bihis na.
Habang naglalakad kami sa mall ay masaya kaming nag uusap ni mommy.
"Alam mo anak matutuwa angtita Crizelda mo kapag nagkita na kayo" magiliw na saad
ni mommy.
"Ako din po excited na din po akong makilala si tita Crizelda at ang mga pinsan ko"
masaya kong wika kay mommy.
"Naku anak siguradong magkakasundo kayo ng mga pinsan mo, dalawa ang anak nila at
parehong lalake, at ang gagwapo ng mga pinsan mo ha." masayang masayang pagbibida
ni mommy.
Natapos kami sa pamimili ng araw na iyon, nasa parking lot na kami at malapit sa
aming sasakyan ng may marinig akong isang sigaw.
"Amara" Isang baritonong boses na
kaylanman ay hinding hindi ko makakalimutan.
Hindi ko ito nilingon sa halip ay nagmamadali akong naglakad papasok sa aming
sasakyan.
"Amaaraa" sigaw nyang muli na [along nagpabilis ng aking mga kilos, parang sasabog
ang puso ko sa lakas ng pagtibok nito.
"Amara anak sino ang lalaking yun" naguguluhang tanong ng aking in a.
Hindi ako sumagot hanggang makapasok na kami ni mommy sa 100b ng sasakyan.
"Manong paandarin mo na po ang sasakyan pakibilisan po at huwag po kayong hihinto
kahit anong mangyari." utos ko sa aming driver.
"Masusunod po senyorita l' ang driver.
"Amara sino ang lalaking yon ha?" muting tanong ng aking ina ngunit nananatili
akong tikom.
"AMARAAAAI' muling sigaw ni Gabriel sa akin.
habang nasa 100b ako ng sasakyan ay nilingon ko sya at nakita kong tumatakbo sys at
hinahabol nya ang aming sasakyan habang isinisigaw ang pangalan 1<0.
Papaliko na ang sasakyan palabas ng parking lot kaya bumagal ang aming sinasakyan.
Nabigla na lamang ako sa pag sulpot ni
Gabriel sa gilid ng bintana ng sasakyan at pilit kinakatok ang bintana.
"Amara alarn kong ikaw yan, buksan mo ang Pinto pakiusap Amara pakinggan mo ako,
ipapaliwanag ko sayo ang Iahat pakiusap bumaba ka dyan." malakas na pakiusap ni
Gabriel ngunit binalewala ko lamang sya.
Unti unti ng bumibilis ang aming sasakyan at habol takbo ang ginagawa ni Gabriel.
"AMARAAAAAA" Sigaw nya habang papalayo na ang aming sasakyan, nilingon ko syang
muli at natanaw ko syang nakaluhod at umiiyak sa may gilid ng kalsada
habangtinutulungan ni Hanz na tumayo.
''AMA RAAAAAAAAA"
Isa pang muliing malakas na sigaw ng aking pangalan ang aking narinig at tuluyan na
silang naglaho sa aking paningin.
Lumuluha ako at wala akong kaimik imik habang binabaybay namin ang pabalik ng
mansyon.
"Am ara anak sino ang lalaking iyon?" Muling tanong ng aking ina.
Hindi pa rin ako umimik hanggangsa napahagulgol na lamang ako at mabilis akong
niyakap ng aking ina.
"M-mommy ang sakit sakit" halos nauutal kong wika.
"Jusko anak gusto kong malaman kung sino ang lalaking iyon ngunit hindi kita
pipilitin, hahayaan kong ikaw ang mag open up sa akin kapag kaya mo na tl wika ng
aking ina na nakayakap sa akin at hinihimas himas ako sa likod.
llang sandali lamang ay nakarating na kami sa mansyon at tahimik lamang kaming
bumaba ng sasakyan, napakabigat ng aking pakiramdam habang papasok sa aming
tahanan. Bakit ganoon sya kung umakto? Malinaw naman ang aking narinig na pinaibig
nya lang ako, na pinagkasunduan lamang nila ako upang makuha nya ang gusto nya at
makasamang muli ang Cassie na yon.
Bakit nya ako hinahabol? Pinikit ko na lamang ang aking mata at ayoko ng mag isip
pa dahil lalo lamang akong nasasaktan.

Episode 23
Gabriel's POV
Nasa mall kami ni Hanz, mahigit isang buwan na naming hinahanap si Amara, Halos
lahat ng sulok ng manila ay nasuyod na namin ngunit hindi talaga namin sya
matagpuan, ilang beses din akong pabalik balik sa bahay ng mama nya ngunit
walangAmara na umuwi kaya sa ibang lugar naman kami naghahanap. Pati mga kaibigan
ni Amara ay kinukulit ko na ngunit hindi nila ako kinakausap. Halos mabaliw na ako
kakaisip kay Amara, araw araw ay umiinom ako upang makalimot kahit panandalian
lamang.
Habang tumatagal ay lalo akong nasasabik na mahanap namin si Amara. Tama nga ang
sabi ni Isaac na pagsisisihan ko kapag ipinagpatuloy pa namin ang napag kasunduan.
Ngayon ay halos mabaliw ako kakahanap kay Amara.
Mahal na mahal ko sya at gagawin ko ang lahat bumalik lamang sya sa akin.
Gusto kong mahalin nya akong muli hihingi ako sa kanya ng kapatawaran at kung
kinakailangan kong lumuhod sa harapan nya ay gagawin ko.
Palabas na kami patungong parking lot ng may mahagip akong isang bulto na hindi
kalayuan sa amin, at kahit nakatalikod ito ay kilalang kilala ko sya.
Kumalabog ang aking dibdib, kaya mas binilisan ko pa ang aking lakad.
"Bro bakit parang nagmamadali ka ha?" si Hanz.
"Si Amara". i said.
"Huh? Nasaan? ll tanong nya.
"Amaaraa l' Tawag ko sa kanya ngunit hindi sya lumingon sa akin, pero biglang
bumilis ang kanyang mga paghakbang upang mas lalong mapalayo sa amin.
"Amara" tawag kong muli hanggang sa nakapasok na sila ng kasama nyang babae sa
100b ng isang mamahaling sasakyan 2022 Rolls Royce Phantom.
"AMARAAAA'I Mas lalo ko pang nilakasan ang pag sigaw ko, ang pinipigilan kong pag
luha ay unti unti ng nag uunahan sa aking mga mata. Biglang bumagal ang kanilang
sasakyan kaya nagmamadali akong hinabol ito.
Mabilis akong nakarating sa gilid nya at kinatok ang tinted na window.
"Amara alam kong ikaw yan, buksan mo ang
Pinto pakiusap Amara pakinggan mo ako, ipapaliwanag ko sayo ang lahat pakiusap
bumaba ka dyan." Pagsusumamo ko sa kanya.
Naramdaman ko ang unti unting pagbilis ng takbo ng sasakyan kaya lakad takbo na rin
ang ginagawa ko,
"AMARAAAAAA" sigaw 1<0, ngunit hindi man lamang huminto ang kanyang sinasakyan,
palayo na ng palayo ang kanyang sinasakyan hanggang sa napaluhod na lamang ako sa
gilid ng kalsada.

pagtawag ng kanyang pangalan ang huli kong isinigaw na baka sa pagkakataong iyon ay
huminto sya at lapitan nya ako.
Ngunit walang Amarang bumalik, Halos hindi ko na rin matanaw ang kanilang
sinasakyan, napahagulgol na lamang ako habang nakaluhod sa gilid ng kalsada.
"Bro tang ina mo turnayo ka dyan" si Hanz na tinutulungan akongtumayo.
"Bro umayos ka, marami pang pagkakataon para makausap mo sya kaya nakikiusap ako
sayo tumayo ka na at iuuwi na kita."
Pakiusap na Wika ng aking kaibigan.
Pabalik kami ng aking mansyon at hindi mawala sa utak ko si Amara. Ramdam ko ang
galit nya sa akin. Napaka gago ko para saktan ang babaeng walang ginawa kung hindi
ang mahalin ako.Alam kong Karma ko to pero hindi ako titigil hanggat hindi sya
bumabalik sa piling ko. Mahal na mahal ko si Amara at gagawin ko ang lahat
mapatawad nya lang ako.
Maya maya ay nag ring ang aking phone.
" Isaac calling"
Ano na naman kaya kaylangan nito. tanong ng isip ko.
Hindi ko sinagot ang tawag nya.
Maya maya aytumunog muli ang aking phone kaya wala na akong nagawa kung hindi ang
sagutin ito.
" What the f**k doyou want?" asik 1<0.
" Hey man chill, i have a good news foryou" He said.
" Make sure it's really a good news, i had enough today man'.' I said.
" We foundyourgirl"He said with an exciting voice.
" Where???" Excitement was written all over my face.
" Go to her bestfriendAngela 's house, she knows exactly her whereabouts before
it's too late. He said.
"Hanz turn around the car at pupunta tayo sa bahay ni Angela." maawtoridad kong
utos. " Isaac what do you mean before it's too late?" I asked.
" Just hurry and askAngela now, i have to go i have meeting5 mins from now, "He
said and ended the call.
"Hurry Hanz" utos 1<0.
"Relax bro, makakarating din tayo sa bahay ni Angela." wika nya.
Ngunit kinukutuban ako sa sinabi ni Isaac na before it's too late kaya para akong
sinisilihan sa aking pagkakaupo. turningin ako sa aking orasang pambisig. 5:00 pm
na.
"Bro drive faster for fùck sake" galit kong ani. "Hey we are almost there, relax
man" He said with a frustrating voice.
"How can i relax bro tell me." i said.
After 30 mins ay narating din namin ang bahay nila Angela. Nagmamadali akong nag
doorbell sa kanilang gate.
Isang kasambahay ang humarap sa amin.
"Sino po ang kailangan nila?" Tanong nya.
"Si Angela nandyan ba sya?" tanong ko.
"Ay opo sir, saglit po at tatawagin ko po si
mam Angela". Ngiting ngiti nyang wika sa akin.
"Salamat" Tanging sambit ko.
llang minuto lamang ay lumabas na si Angela.
"Ano ang ginagawa mo dito ha?" Asik nya sa akin.
"Angela nakikiusap ako kaylangan kong makausap si Amara, kaylangan kong
magpaliwanag sa kanya, gusto kong malaman nya na mahal na mahal ko sya. Please
sabihin mo sa akin kung nasaan sya." Pagmamakaawa 1<0. "Mahal? hah sino niloloko mo
ha? ako ba o ang sarili mo?" pangungutya nya sa akin.
"Sa maniwala ka at sa hindi Angela ay mahal na mahal ko ang kaibigan mo, may gusto
lamang akong patunayan kaya gusto kong makaharap si Cassie ng mga panahon na yon,
Hindi ko gustong saktan sya, gusto ko lang makasiguro na bago ko sya piliin ay
buong buo kong ibibigay ang pagmamahal ko sa kanya kaya nakikiusap ako Angela ituro
mo sa akin kung nasaan ang babaeng mahal ko," At tuluyan na ngang nagtuluan ang
aking mga luha.
"Kung kinakailangan kong lumuhod sa harapan mo Angela ay gagawin ko mahanap ko
lamang sya." at sa pagkakataong yun ay tuluyan na akong lumuhod sa kanyang harapan.
Napasinghap sya at bigla nya akong tinulungang makatayo.
"00 na naniniwala na ako sayo Gabriel turnayo ka dyan at sasabihin ko na sayo kung
nasaan sya. Pero baka hindi mo na rin sya abutan pa." wika nya na nangingilid ang
mga luha. "What do you mean?" naguguluhan kong sambit.
"Her flight is 6 pm tonight, it's already 5:45 pm kaya imposible mo na syang
abutan..." Hindi ko na sya pinatapos at dali dali akong burnalik sa sasakyan at
pinalabas si Hanz upang ako ang magmaneho papuntang airport.
"Buckle up" i said at pinaharurot ko na ang aking sasakyan busina dito at busina
duon ang akingginawa.
" Broooooo fùck you slow down" sigaw ni Hanz ngunit hindi ko sya pinakinggan.
" Every seconds is fùcking important" wika ko.
6:15 na kami nakarating ng airport. Mabilis akong pumasok sa 100b ng airport at
isinisigaw ang kanyang pangalan.
"Amaraaaaaa ll sigaw ko.
"Amaraaaaaa nandito ako, huwag mo akong iiwan." Sigaw kong muli at wala na akong
pakialam kung pinag titinginan man ako ng mga tao sa 100b ng airport.
"Bro magtanong ka na lang sa information desk para malaman mo kung nakaalis na ba
sya." Wika nya at dali dali akong nagtungo sa information desk.
"Miss pwede bang paki check kung nakaaalis na ang eroplanong sinasakyan ni Amora
Samonte" wika 1<0.
"Saan po ba patungong bansa sir?" She asked.
"H-Hindi ko alam eh, pero ngayong6 pm ang flight nya." wika ko.
"Naku sir kung6 pm po ay naka alis na po ang eroplanong papuntang US, arrive in JFK
international Airport New York city sir." Wika nya.
"US?" Bulong ko sa aking sarili.
"Miss pwedeng paki check ang name ni Amara Samonte kung anong flight number ng
airplane na sinakyan nya please." pakiusap ko. "Wait lang po sir" wika nya at
nagtititipa na sya sa kanyang keyboard.
ilang saglit lamang..
"Sorry sir but unfortunately we don't have a passenger named Amara Samonte, But we
do
have a Pasenger with the same name but different last name. Miss Amara Crayzon
Hamilton at kasama din po ang kanyang mga Parents". pahayag nya sa akin.
"Amara Crayzon Hamilton? No miss i think that's a different person, I know Hamilton
Family" saad 1<0.
"I'm so sorry sir baka po sa Clark international airport sila nag punta at hindi
dito." Wika nya.
Laglag ang aking balikat na lumabas na ng airport.
Readers also enjoyed:
BS05: Carrying My Husba.
0 32.3K Read
TAGS revenge dominant drama bxg

Episode 24
"AFTER4 YEARS"
Amara's POV
"Mom I don't have any plans of getting married unless i found the right one for me.
Please stop giving me a date. My goodness i am only 25 years old and im not that
old geez" and i rolled my eyes on her.
"Tell me Amara who is that right one?" Nakangisi nyang tanong sa akin.
"Oh my god mom please stop asking me".
said.
" Is that right one is Gabriel Ivan Curtis huh?" at salitan pa nyang tinataas ang
kanyang mga kilay na parang nang aasar.
"Mom" Asik ko.
"Fine. Do it your way" she said.
"Stop teasing our daughter hon" my dad said.
"Thanks dad" nakangiti kong wika.
"So sweetheart, is it Gabriel?' Nakangising saad ng dad ko.
"Oh my god you guys are so unbelievable" I
said and iniwan ko na silang nagtatawanan sa living room.
And yes, i told them everything about Gabriel and what he did to me. At first they
were so mad at him but after they spoke to my friend Angela about what Gabriel did
the day we left Philippines they have become his silent fans.
"Amara we are not done talking, come back here" natatawangtawag sa akin ni mommy at
hindi ko na lamangsya pinansin.
Hindi ko namalayan na sinundan pala ako ng dad ko.
"Amara anak, Kelan ka ba magpapakita sa kanya? Matagal ka na nyang pinapahanap pero
wala syang makuhang impormasyon dahil wala syang kaalam alam na isa ka ng ganap na
Hamilton." Tanong ng aking ama.
"l don't know dad, I am not ready to face him yet." i said.
" But when? it's been 4 years sweetheart. And until now he is still searching for
Amara Samonte and he has no idea that Amara Samonte ay matagal ng isangAmara
Crayzon Hamilton". Saad ni dad.
Napaupo ako sa gilid ng aking kama.
"Do you still love him?" He asked without hesitation.
"l never stopped loving him dad" i said. "Then what's stopping you?" tanong nyang
muli.
"l don't know dad." at napayuko na ako.
"If you still love him sweetheart why don't you try to give him another chance? Don
't you think 4 years is not enough?" he said again.
Hindi na ako kumibo dahil alam ko namang tama sila, nasasaktan pa rin kasi ako sa
kaalamang nagsimula ang lahat sa amin ng dahil lamangsa isang kasunduan. I know i
know na 4 years has been past pero syempre kaylangan ko rin namang magpakipot noh.
ano ako easy to get?
sa isiping yun ay bigla na lamang akong natawa na ikinagulat ng dad ko.
"What the? Are you okay? or should i call the mental institution? gulat nyang ani.
Napatingin ako sa aking ama at hindi ko na napigilan pa ang lalong mapatawa na
halos gumulong na ako sa aking kama.
"What the? Amara stop, you're scaring me for god sake" he yelled.
"1 1 m so sorry dad, may naisip lang kasi ako kaya di ko na napigilan ang matawa.ll
anas ko na nangingilid ang luha ng dahil sa kakatawa.
Ako pa hard to get eh nakuha na nga nya agad ang pagka birhen ko kahit di ko pa sya
kilala nuon tapos may nalalaman pa akong "ano ako easy to get?" bulong ng isipan
1<0.
Maya maya aytumawa akong muli.
urniiling iling na lamang ang aking ama at iniwan na ako sa aking silid.
Nang makasiguro na akong nakalabas na ang aking ama ay mabilis kong inilock ang
aking room at binuksan ang aking phone.
nag check agad ako ng messenger at pinagmasdan ang larawan ni Gabriel na pinadala
sa akin ng isa sa tauhan namin na binayaran ko upang bantayan si Gabriel. 00 na,
stalker mode din ako paminsan minsan noh. eh ano naman ngayon?
Humiga ako at pinag masdan ang kanyang larawan, Napakalaki ng ipinagbago ni
Gabriel, ang matipuno nyang katawan ay mas lalo pang naging mas makisig, mas lalo
syang gumwapo at ayon sa aking tauhan ay maraming nahuhumaling na babae kay
Gabriel, at si Cassie? Sya ngayon ang naghahabol kay Gabriel.
Hinalik halikan ko ang kanyang larawan,
'Soon Gabriel soon' wika ng aking isipan. Hindi ko namalayan na nakaidlip na pala
ako.
Mga katok sa pintuan ang gumising sa masarap kong pagkakatulog.
"Amara anak we need to talk" it's my mom. "Wait mom" at nag inat inat pa ako bago
ko binuksan ang pintuan ng aking silid. "Sweetheart we are coming back to
Philippines tomorrow" She said.
"What? Why mom, what's going on?" nagtataka kong ani.
"Y-Your grand pa Gray, he is in the hospital ll umiiyak na wika ni mommy.
"W-what happened? Where is dad?" tanong
1<0.
"He is on the phone speaking with your grand ma" wika pa nya.
"When are we going back to Philippines mom? i asked.
"Tomorrow night is our flight, and you need to be ready because your grand ma said
you will become the new CEO of Hamilton Corps." Wika nya na nagpagulat sa akin.
"Me? the new CEO? mom i don't think i am capable of" i said
"Why not? You are a smart woman
sweetheart and you can even handle our businesses here without any problems. So why
worry?" she said.
I heaved a deep sigh.
"Let's talk about that some other day mom.
Magsisimula na po akong mag empake ll wika ko.
"Okay anak, kami rin ay mag eempake na din" at tuluyan na syang lumabas ng aking
silid. Malungkot akong napaupo sa gilid ng aking kama, Sana ay maging okay na si
1010, sana gumaling na sya. at tuluyan ng tumulo ang aking mga luha.
Kinabukasan ay dumating na ang aming e-ticket na dala dala ng secretary ni dad.
Naka ready na rin ang lahat ng aming dadalin.
Kasama naming babalik ng pilipinas ang dalawang pinsan ko na si Michael and Miguel
na anak ni tita Crizelda.
9 pm ang aming flight kaya 7 pm pa lang ay urnalis na kami patungong airport.
Lahat ay tahimik at walang kibo maliban na lang sa dalawa kong pinsan na kahit
kailan ay hindi natahimik sa pag iingay.
"Amara are you excited? si Michael. "Huh? Excited to what exactly?"
naguguluhan kongtanong.
Ngumisi sya ng parang nakakaloko kaya na gets ko na agad ang ibig nyang ipahiwatig.
"0MG Michael" inis ko syang pinaghahampas sa braso na ikinatawa nya.
"Don 't tell me you are not excited to see him?" bulong naman ni Miguel sa akin.
"Shut up Miguel oh my god you two shut up." inis kong tugon at sabay sabay silang
nagtawanan. OMG bakit ba kasi ang seat ko ay napapagitnaan ngdalawang tukmol na
ito.
bulong ko sa aking isipan.
"Ladies and gentlemen, this is your captain speaking. Welcome to Flight Number 4789
non-stop from New York to Philippines. The weather ahead is good and, therefore, we
should have smooth and eventful flight. Now sit back and relax."
Sa haba ng byahe namin ay nakatulog na pala ako.
"Amara, Amara wake up, the plane just landed safely" si Michael.
Paglabas namin ng Airport ay isang limousine ang sumundo sa amin.
"Whoah nice ride" Si Miguel.
"Welcome back to Philippines Sir and Mann,
at sayo din po Senyorita Amara.ll Wika ng driver ni Lola.
"Welcome din po sa inyo mga sir" saad nyang muli sa mga pinsan kong walang ka
kwenta kwenta.
Makalipas ng isang oras ay maayos kaming nakarating ng mansyon, si mommy at daddy
naman ay nagpahatid na muna sa hospital kaya kami na lang muna ng mga pinsan ko ang
kasama ko dito sa mansyon.

Episode 25
Amara's POV
Kinabukasan ay maaga kaming gumising ng mga pinsan ko at sinamahan nila akong
dalawin si 1010 sa hospital. Masaya kami dahil sabi ng doctor ay malaki ang
improvement ng aking 1010. Hindi nagtagal ay nagpaalam na din kami kay Iola.
"Grand ma mauuna na po kami, may pupuntahan pa po kasi kami ll Paalam ko kay Iola.
"Sige na hija, huwag kang mag alala sabi ng doctor pag nagtuloy tuloy na ang pag
galing ng 1010 mo ay soon makakauwi na din sya." wika pa ni Iola.
Yumakap ako kay Iola at humalik sa kanyang pisngi.
"Mom and dad will be here soon grand ma" said.
"Yes Hija nakausap ko ang daddy mo sa phone. Enjoy your day apo i love you" wika ni
Iola.
"l love you too la. babye PO" at tuluyan na kaming lumabas ng silid ng hospital.
"So what's the plan?" tanong ni Miguel.
"Let's go to the mall and eat first" wika 1<0.
"Sounds good to me" sabay na ani ng magkapatid
"Alright" pag sang ayon ko.
Isang italian restaurant ang napili naming kainan.
"What do you want Amara?" tanong ni michael.
"Linguine Gamberoni" sagot 1<0.
"How about you bro?" tanong nya kay Miguel.
"Same as Amara n simpleng sagot nya.
"Alright" he said.
Habang masaya kaming kumakain ay umakbay sa akin si Michael at bumulong.
"Hey couz, Those fùckers on the right side table behind us has been watching us.Do
you know them?" wika nya.
Pasimple akong sumulyap sa gawi nila at laking gulat ko ng makita ang mga kaibigan
ni Gabriel, Nagpalinga linga ako at pilit hinahanap ng aking mga si Gabriel pero
nagpasalamat na rin ako at hindi nila ito kasama.
"Well do you know them? Ulit na taning ni
Michael.
"Friends of Gabriel, hurry and finish your food so we can leave soon" Nag aalala
kong wika.
"Look Amara, one of them is on the phone, i think that guy already told Gabriel
that you are here." Miguel said kaya pasimple na naman akong sumilip sa kanila and
shìt mukha ngang kausap na ni Isaac si Gabriel sa phone.
"Hey stop looking at them and hurry up eating, we need to go soon" wika ko.
"What? We just started eating Am ara" nakasibangot na saad ni Miguel.
Hindi pa rin ako mapakali, i know soon darating si Gabriel. Ayoko munang magkita
kami ngayon, hindi pa ako handa.
Tumayo ako at pilit ko silang pinatayo na din.
"Let's go, we can eat somewhere else, we need to go now" utos ko.
Palabas na kami ng restaurant ng humarang sila Isaac.
"Amara is that you?" Isaac said.
"Sorry I am not Amara" pagtanggi 1<0. "No no no no, I know it's you Amara." sabl
pang muli ni Isaac.
"1 1 m sorry, we are kind of in a hurry so if you don't mind we are leaving now." i
said
"But..." Michael cut him off.
"She said we are leaving, what part of that you don't understand huh?" Galit na
wika ni Michael.
"Okay bro relax, sorry" at tinaas taas pa ni Isaac ang kanyang mga kamay na tila ba
sumusuko.
"Next time don't dare to block our way. Do you understand that?" asik ni Miguel.
"Chill guys, Sorry for bothering you" at umalis na sila sa pagkakatayo sa harapan
namin.
Habang papalabas kami ng restaurant ay nakamasid lamangsa amin ang mga kaibigan ni
Gabriel.
Nakita ko ring may tinawagan si Isaac kaya mas lalo kaming nagmadali sa paglalakad
upang makarating agad sa aming sasakyan.
Hindi pa kami masyadong nakakalayo ng may makasalubong kaming sports car na mabilis
na turnatakbo.
Napasinghap ako dahil alam kongsi Gabriel ang laman nito.
Napatingin ako sa likod at nakita kong mabilis na huminto ito sa harap ng
restaurant at
nagmamadaling umibis ng sasakyan. Napaawang ang aking labi dahil malayo na ay
kitang kita ko kung gaano kakisig at kagwapo si Gabriel.
"Close your mouth, you are drooling" Pang iinis ni Miguel.
"Shut it Miguel" naiinis kong wika.
Dàmn Gabriel is so f g hot and yummylicious. bulong ng isip ko at pa simple akong
napangiti.
"Whoah what's that smile for Amara? 'l Pang aasar ni Michael na naka ngisi sa akin.
Napagdesisyunan na lang namin na mamasyal sa mall at mamili na rin ng ibang gamit
na pang summer outfit, iilan lang din kasi ang dala naming mga damit at sobrang
init ngayon sa pilipinas.
Halos mag gagabi na ng makauwi na kami sa mansyon,.
"Hi sweetheart, how was your day?" Bati ni mommy.
"It was good mom, we had fun" nakangiti kongwika.
"And we saw Gabriel and his friends" Miguel said.
"What? How? nagkausap na ba kayo? sunod sunod na tanong ng aking ina.
"No tita, kasi nagmadali syang urnalis sa resto, kakasimula pa nga lang namin
kumain tapos hinila na agad kami palabas ng resto kaya hindi sila totally na nag
pang abot" Paliwanag naman ni Miguel.
Tinitigan ako ni mommy.
"Anak why don't you try to give him a chance to explain things para magkaintindihan
kayo, para na rin maipaliwanag nya ang side nya." Wika ni mommy sa malumanay na
boses.
"Yes i know mom but not now mom." sagot ko.
"But when? it has been 4 years" saad nya.
"Kapag daw po puro kulubot na mukha nya saka pa lang nya bibigyan ng chance si
Gabriel tita" Pang aasar na naman ni Michael.
"Shut up Michael you are not funny." i said na napipikon na.
isang malakas na tawa lamang ang isinagot sa akin ni Michael at Miguel.
"Pikon" sigaw naman ni Miguel.
"Just shut up" sigaw ko at dali dali akong turnakbo patungo sa aking silid.
Pagkapasok ko sa aking silid ay mabilis kong ini lock at pinto at nagtuloy na sa
banyo upang maligo.
inabot din ako ng halos isang oras sa banyo bago ako lumabas.
Pagkabihis ko ay inopen ko ang phone ko at tinignan kong muli ang social media ni
Gabriel. 00 na stalker na ako kung stalker. hayaan nyo na lang ako nagpapakipot pa
ako eh.
Nag scroll ako sa mga new post ni Gabriel at napaawang ang aking labi sa nabasa
kong new post nya 20 mins ago only.
" Foryou.
You can run butyou cannot hide anymore, 4 years ofhiding is enough! I will findyou
and i will marryyou"
Sumikdo ang aking puso pagkabasa ko ng post ni Gabriel.
Binasa ko ang mga comments.
" Who is the lucky girl?"
" Marry me Gabriel, i won 't hide from you"
" I'm not hiding, my complete address is sent toyourmailbox"
"Awwsosweet"
" Kapag nahanap mo na bro kidnapin mo agad at pikutin para wala ng kawala "
My eyes rolled sa mga nababasa kong comments. Ngunit may isang comment na
kinainisan ko.
" Is it Cassie Andrade?"
'Huh! you wish" and i rolled my eyes again.
Para ba sa akin ang post na ito? Alam ba nya na ini stalk ko sya sa mga social
media nya kaya lately ay panay ang post at update nya? sa isiping yun ay bigla na
lamang akong napangiti, eto na naman kinikilig na naman ako, t* * *k ng puso ko na
animoy mga nag kakarerahang mga kabayo na nakawala sa hawla.
Mabilis kong pinatay ang aking phone at humiga na, mabilis akong nakaramdam ng
pagod kaya unti unti ay namigat na angtalukap ng aking mga mata.
Episode 26
Gabriel's POV
I was about to walk inside the conference room when my phone rang. It was Isaac, so
I quickly answered the phone.
" Bro LaCùesta italian restoASAP"Wika nya. " I can 't bro, I have a meeting to my
new investors in 2 mins."saad ko sa kanya.
"Amara ishere',' Right after he said that Amara was there, I quickly turned around
and left the conference room.
"Sir you have a meeting waiting for you." my secretary.
"Re schedule all my meetings, this is an emergency" i said.
I was too late when i arrived in italian restaurant, she is gone.
"Bro nuong una hindi kami makapaniwala akala namin kamukha lang nya pero siya
talaga si Amara kahit dinedeny pa nya." wika ni Isaac.
"Sobrang ganda nya, napakalaki ng kanyang pagbabago, hindi na sya yung dating Amara
bro. Sa nakikita namin sa kanya hindi na sya basta
bastang tao, parang ibang Amara. Mukha pa nga syang mas mayaman sa atin." saad
naman ni Hanz.
"May kasama syang dalawang lalake na matitipuno at kung sa gandang lalake din lang,
bro wala kang sinabi." Pang aasar pa ni Ryven. "Dalawang lalake?" Nagtatagis ang
aking bagangsa sinabi nila.
"Bakit hindi nyo pinigilan si Amara? ll Naiinis kong ani.
"Sinubukan namin bro pero palaban yung dalawang kasama nya." Wika naman ni George.
"Dineny din ni Amara na hindi sya si Amara bro" natatawangsabi ni Hanz.
"Kelan pa kaya sya dumating? Lahat ng airport ay may tao tayong naka monitor kung
sakaling babalik sya ng pilipinas. Bakit hindi natin nalaman na nakabalik na pala
sya? 'l Pagtataka kong tanong sa kanila.
"Yun na nga bro ang pinag uusapan namin kanina pa. Kung ako sayo kakausapin ko mga
tauhan nating naka monitor sa mga airport kung bakit hindi nila nalamang nakauwi na
pala si Amara." wika pa ni Isaac.
"Call them Isaac." utos ko.
Hindi nga nagtagal ay kausap na namin ang aming mga tauhan.
"Okay, check all the listings na may pangalang Amara na bumalik ng pilipinas from
new york city, magsimula ka from 6 days ago hanggang sa listing ng mga bumalik ng
pilipinas kagabi.ll Utos ko.
"And i need an answer as soon as possible, may gusto akong malaman." dagdag ko pa.
Matyaga kaming naghihintay sa pagtawag muli ng amingtauhan na naka bantay sa mga
airport, habang nag aantay kami ay binuksan ko ang aking social media at nag update
ng aking post.
" Foryou.
You can run butyou cannot hide anymore, 4 years ofhidjng is enough! I will findyou
and I will marryyou"
After kong mag post ay napangiti ako, naaalala ko ang sinabi ni Angela sa akin 2
months ago.
"Keep updating your social media Gabriel, who knows she has been stalking you" Sabi
ni Angela sa akin 2 months ago.
Kaya nga buhat nuon lagi akong nag a update. Miss na miss na kita Amara, hinding
hindi ako mapapagod or magsasawa sa kakahintay sa
pagbabalik mo, at ngayon ngang nagbalik ka na ay hinding hindi na ako papayag na
makawala ka pang muli.
Maya maya ay nag ring ang aking phone, nagkatinginan kaming magkakaibigan kaya dali
dali kong sinagot ang tawag na galing sa isa kong tauhan sa airport.
"Sir may mga dumating pong Amara sa nakalipas na limang araw, pero iba iba po ang
mga last name at iisa po lamangsa kanila ang nanggaling ng new york city." wika
nya.
Kumabog ang aking dibdib, para akong hindi makahinga, sana aytama ang hinala ko.
"What's her full name?" Tanging sambit 1<0. "Amara Crayzon Hamilton sir" wika ng
aking kausap.
Nanlaki ang aking mga mata at walang sabi sabi na napatayo ako ng may gulat.
"What bro, What happened? Ano ba sabi ng tauhan natin sayo?" nagtatakang tanong ni
Isaac. "l think Amara Samonte is GONE" at pinag diinan ko pa ang salitang gone.
"What????? Patay na si Amora? Imposible bro, kahit malaki na ang pagbabago ngAmara
na nakita namin kanina pero nakakasiguro ako na si Amara yun." gulat na gulat nyang
ani.
Sa inis ko ay nabato ko sya ng kutsara.
"Aray.. bakit ka ba nananakit? asik nya.
"Gago ka kasi, patay agad? hindi ba pwedeng nagpalit lang ng pangalan ha?" naiinis
kong wika.
"Ayan advance kasi mag isip buti nga sayo" pang aasar naman ni Ryven.
"Anong ibig mong sabihing nagpalit ng pangalan? Takang tanong ni George.
"Hanz naaalala mo ng araw na urnalis si Amara papuntang new york? tanong 1<0.
"00 naman ngumawa ka nga sa airport kasi iniwanan ka" pang aasar nya.
"Gago hindi yun." naiinis kong saad.
At sabay sabay pa silang nagtawanan na lalo kong kinainis.
"Naaalala mo nagtanong tayo sa information desk, angsabi nila walangAmara Samonte
na lumipad papuntang New York City pero may Amara Crayzon Hamilton na Lumipad
papuntang New York city ng same day at same time. Naaalala mo ba yun?" wika ko.
"00 sabi pa nila baka sa ibang airport nag depart" wika nya.
" And now may dumating kagabi na Amara
Crayzon Hamilton from New York city, i don't
believe in coincidence" wika ko.
Gulat na reaction ang mga nababasa ko sa kanilang mga mata, ng matauhan yata sila
ay nag uunahan pa silang kinuha ang kanilang mga phone at may sinearch sa google na
ipinagtaka ko.
"Fùck bro" Isaac
"Gotcha" Hanz
"Huli ka Amara" George "Yown ang ganda nya oh" Ryven na nagpakunot ng noo 1<0.
"Anong ginagawa nyo?" naguguluhan kong tanong.
Halos sabay sabay nilang itinihaya ang kanilang mga phone sa table na ikinalaki ng
aking mga mata.
"Look" wika ni Isaac at halos nanginginig ang aking mga kamay na kinukuha ang isa
sa mga cellphone na nakatihaya sa table.
"A-Amara" Tanging nasambit ko.
"Tumbok mo bro" si Hanz.
"Kaya pala hindi natin sya mahanap dahil wala na angAmara Samonte, Sya na si Amara
Crayzon Hamilton, ang nag iisang heredera ng mga Hamilton. Ibig sabihin sampong
beses ang yaman nya kumpara sa ating lahat. Base dyan ay sya ang nawawalang anak ng
mag asawang Hamilton, at base sa nakalagay din dyan ay kinidnap at itinago si Amara
pagkasilang pa lamang ng kinikilala nyang ina sa 100b ng dalawamput isang taon."
mahabang paliwanag ni Isaac.
Nakatitig pa rin ako sa mukha nya at di pa rin maproseso ng utak ko ang mga
nangyayari. Bakit hindi ko man lamang nalaman ang mga ito eh di sana ay matagal ko
na pala syang nahanap. wika ng isipan kong naguguluhan.
"Kaya pala ganon na lang sya pagmalupitan ng walang pusong babae na yun dahil hindi
sya kaano ano nito" yun lamang ang nasambit ko.
"So ano na ang plano mo ngayon na alam mo na kung sino talaga si Amara?" Tanong
naman ni Hanz.
"Babawiin ko sya, matagal na ang apat na taong pagtatago nya at apat na taong
paghihintay ko. Oras na para palabasin sa lungga angdagang matagal ng nagtatago ll
wika ko sa kanila.
Okay bro tutulungan ka naming alamin at hanapin kungsaan naninirahan ang mga
Hamilton, makaka asa ka na mapapasa kamay mo ang lahat ng impormasyong makakalap
namin hanggang bukas.ll Paniniguradong wika ni
George.
Amara, hindi ako titigil hanggat hindi ka bumabalik sa akin, gagawin ko ang lahat
para mahalin mo akong muli. Mahal na mahal kita at hindi nagbabago ang nararamdaman
ko para sayo, sa 100b ng apat na taon ay nagawa kong walang sino mang babae na
maiinvolve sa akin, upang sa pagbabalik mo ay maibibigay ko sayo ng buong buo ang
pagmamahal ko. I love you Amara, ikaw lang at wala ng iba. Bulong ng isipan ko.
Readers also enjoyed:
The Heartthrob Dad - Eliza...
0 93.9K Read
TAGS bil ionaire kickass heroine

Episode 27
Gabriel's POV
Maaga akong nagising, tulad ng nakagawian ko na tuwing akoy gigising sa umaga ay
bubuksan ko ang aking phone upang titigan ang aking nakaw na kuhang larawan ni
Amara habang sya ay natutulog nuon sa living room.
Napangiti ako, Ngayong nasa malapit ka na lamang ay hindi ko na hahayaan pang
makawala ka sa akin. Hahanapin kita, wala akong pakialam kahit saang lupalop pa ako
makarating ang mahalaga sa akin ngayon ay ang mahanap at makausap kita,
ipapaliwanag ko sayo ang lahat kung bakit nagawa ko ang mga bagay na yon sa lyo
Amara. Sa apat na taon na nawala ka naging mahirap para sa akin ang una at
pangalawang taon na wala ka sa piling ko.
Naging tanga ako sa pag aakalang ang pagkikita namin ni Cassie ang magiging susi
upang maging masaya akong muli pero isa pala itong malaking katangahan sapagkat n
aging susi ito upang malugmok ako sa kalungkutan at pighati. Alam kong karma ko ang
nangyari ng iwan mo ako, pero sa maniwala ka man o hindi
ginawa ko yun para hindi kita masaktan ng sobra sobra. Patawad Amara sa katangahang
nagawa ko. Aayusin ko ang lahat papatunayan ko sayo na wala akong ibang mahal kung
hindi ikaw lamang.
wika ng isipan 1<0.
Sana... sana ay hindi pa huli ang lahat.
Sana... sana ay wala pang ibang nagmamay ari ng iyong puso.
Sana... sana ay ako pa rin ang mahal mo.
Sana....... sana hindi kita hinayaang makawala sa aking mga bisig nuon. Sana...
sana ay masaya tayong nagmamahalan ngayon.
Hanggang sa tuluyan ng kumawala ang mga luhang ayaw ng papigil sa pagtulo mula sa
aking mga mata.
Apat na taon man ang lumipas subalit hindi nagbago ang nararamdaman ko para sayo,
bagkus ay lalong lumalim ito na kahit ako ay hindi ko na kayang arukin pa.
Mahal ko.. babawiin kita kung sakali mang may iba ng nagmamay ari ng iyong puso.
Akin ka lamang at wala ng makakahadlang pa sa akin. wika muli ng aking isipan.
Nasa malalim akong pag iisip ng biglang nag vibrate ang aking phone.
"1 message received "
" Bro meet me at my office 10 am" Isaac

" Found her" Isaac

Nanlaki ang aking mga mata at biglang kumalabog ng kusa sa pagtibok ang aking puso,
halos hindi ako makahinga sa bilis ng pagtibok ng aking puso.
" See you bro" I replied.
Halos madapa ako sa pagmamadali na tinungo ang banyo upang makaligo at makapag
handa sa pagkikita namin ni Isaac. 00 na atat na kung atat pero sabik na talaga
akong makita at mayakap syang muli.
Nakangiti akong burnaba ng hagdanan matapos ang halos kalahating oras kong pagligo.
Nagsuot lam ang ako ng white long sleeves polo na tinupi ko hanggang siko, at blue
jeans na tinernuhan ko ng isang gray leather shoes.
Pagbaba ko ng hagdanan ay masaya akong sinalubong ni manang.
"Magandang urnaga hijo mukhang ang ganda ng gising mo ngayon at ngiting ngiti ka."
wika nya na may panunukso.
"Manang masaya po talaga ako ngayon dahil nagbalik na sya" wika ko na nakangisi pa.

Napatakip ng bibig si manang sa kanyang narinig.

"S-si A-amara bumalik na hijo? ll Gulat na gulat nyang ani.
"Opo manang at marnaya ng kaunti ay pupuntahan ko din si Isaac dahil nalaman na rin
nya kung saan nakatira si Amara." masayang masaya kong wika.
"Masayang masaya ako para sayo hijo, nakita ko kung paano ka nagdusa ng mga
panahong halos mabaliw ka sa pag alis ni Amara, sana nga ay tuloy tuloy ka ng
maging masaya, hangad ko ang inyong kaligayahan.ll mahaba at naiiyak nyang pahayag
sa akin.
"Salamat po manangll wika ko ng may ngiti sa aking labi.
"Bago ka urnalis hijo ay kumain ka muna, nagluto ako ng paborito ni Amara na
sinangag na may itlog at kamatis at pritong tuyo at longganisa, halika na at
ipaghahain na muna kita." wika nya at kumuha na ng plato upang maghain.
"Sarap naman nyan manang" wika kong takam na takam sa nakahain, buhat ng urnalis si
Amara ay lagi ng niluluto ni manang ang mga paboritong pagkain ni Amara, sa
parnamagitan nun ay naiibsan ang kalungkutang aking nadarama.
Matapos ang masarap na pagkain ay mabilis na akong nagpaalam at umalis.
Dumaan muna ako sa akingopisina upang tapusin ang ilang mga dokumentong kaylangan
kong pirmahan at pagkatapos ay mabilis na akong urnalis at dumiretso na sa office
ni Isaac. Hindi naman kalayuan dito ang building na pagmamay ari ng pamilya ni
Isaac kaya mabilis din akong nakarating sa kanyang opisina.
"Bro ang aga mo ah, atat lang?" pang aasar ni Isaac.
"Gago tigilan mo nga ako ll inis kong sagot.
"Relax baka maihi ka dyan, mukha kang excited na ewan.ll tumatawang bigkas pa nya.
"Apat na taon bro, i miss her so much" mahinahon kong wika.
Maya maya ay mag inilapag sya sa mesa na isang brown folder.
"Ayan na ang ipinangako ko sayo, Lahat ng gusto mong malaman ay nakasulat dyan.
Pati pangalan ng asawa at anak nya at kung kelan sila ikinasal." Wika nyang
seryosong seryoso ang titig sa akin.
Napatayo ako sa kanyang sinambit.
"A-asawa... a-anak.. K-kasal na si Amara?" nanginginig ang buo kong katawan sa
aking mga narinig at pilit kong itinatago ang ayaw magpatagong mga butil ng luha
kaya pumikit na lamang ako at tumingala.
Hindi ako makapaniwala na may pamilya na pala ang babaeng kaytagal kong hinintay.
Ang akala ko ay mahal nya ako pero hindi pala ganon kalalim ang pagmamahal nya sa
akin.
Unti unti akong napaupong muli sa upuang kaharap ni Isaac. Para akong isang kandila
na unti unting nauupos at nawawalan ng liwanag.
Nanginginig ang aking mga kamay na isa isang nilabas ang mga dokumentong laman ng
folder.
Pumikit akong muli dahil mukhang hindi ko na talaga mapipigilan pa ang pagtulo ng
aking mga luha.
Binitawan ko ang mga papel na hawak ko. Parang ayokong tignan ang mga ito.
"Bro are you okay?" tanong ni Isaac.
"Tang ina bro, i waited for her dahil akala ko pareho lamang kami ng nararamdaman
ni
Amara." wika ko at turnayo ako at tinalikuran na si Isaac.
"Hindi ko yata kakayanin ito bro, sobrang
sakit". wika ko pa sabay balibag ng vase na nahawakan 1<0.
"Fùck man, don't fùcking ruin my office." asik nya sa akin.
"J-just check the information about Amara para makapag isip ka ng maayos" sabi nya
sabay abot sa kamay ko ng mga papeles.
Umupo ako sa couch at dahan dahan kong binuklat ang mga dokumento.
Amara Crayzon Hamilton. Female.
Age: 25 years old.
Status: SINGLE. YES bro SINGLE. Never been touch again after the retarded Gabriel
took her virginity.
Nanlaki ang aking mga mata at napatingin kay Isaac na tumatawa na ng malakas.
babatuhin ko sana sya ngvase ng biglang bumukas ang pintuan ng Pantry sa office ni
Isaac at lumabas si Hanz at George na halos maihi sa kakatawa.
"Gotcha sùcker" sabay sabay nilang ani at halos gumulong na sa kakatawa ang mga
demonyong kaibigan ko.
Humarap si Hanz kay George,
"Akala ko pareho lamang tayo ng nararamdaman, pero mali pala ako" umaakting na wika
ni Hanz kay George sabay himas sa pisngi
ni George.
"Mahal ko wag kang mag alala, ginugoodtime ka lang namin kasi masyado ka ng atat sa
akin." umaakting na sagot ni George kay Hanz sabay ipit ng imaginary long hair sa
likod ng kanyang tenga at sabay na naghagalpakan na naman ngtawa.
"Tang ina ninyo mukha na akong bakla kanina dahil hindi ko mapigilan ang aking pag
iyak pero tang ina kayo pinaglaruan nyo lang pala ako mga gago kayo." galit na
galit kong ani pero sa isang banda ay masayang masaya ako na hindi totoong may
pamilya na si Amara.
Napapailing na lamang ako sa mga katarantaduhan ng aking mga kaibigan.
Maya maya pa ay tinitigan ko na ang address ni Amara na nakasulat sa papel, muting
sumilay ang ngiti sa aking labi. Sa wakas ay magkikita na tayong muli mahal ko.

Episode 28
Amara's POV
Kasama ko angdalawa kong pinsan na si Michael and Miguel. Napagkasunduan naming mag
bakasyon sa Boracay habang wala pa kaming masyadong gin agawa.
"Amara, here is your room key card, room 309 ka and 308 kay Miguel 310 naman ang
sa akin." Wika ni Michael at masaya na kaming dumiretso papasok sa elevator.
Pagkapasok ko sa room ko ay nagulat ako sa ganda at laki nito, Yeah it is indeed a
presidential suite. Hinawi ko ang malaking kurtina na tumatabing sa magandang view
ng karagatan. Namangha ako sa view na aking natatanaw.
"Wow so beautiful" i whispered.
Binuksan ko ang napakalaking sliding door patungo sa balcony na nakaharap sa napaka
gandang view ng karagatan.
"This is life Woooooooooooh" Sigaw ko sa sobrangsaya.
Napatingin ako sa ibaba, maraming tao I'm not even sure if they can hear me. While
watching people from a far i noticed someone na nakatayo sa may puno ng coconut at
i think clito sya nakatitig sa lugar ko.
Wait... tinitigan kong mabuti ang lalaki, biglang kumalabog ang puso ko... "No.. he
can't be..ll bulong ng isip ko.
Kinuskos ko ang aking mga mata at turninging muli sa lugar kung saan nakita ko ang
lalakingyun na nakatingin sa akin ngunit wala na ito, ipinalibot ko ang aking
paningin sa lahat ng tao na naglalakad sa buhanginan ngunit hindi ko talaga sya
makita pa kaya napapilig ako mg ulo.
"argh ano ba yan pati ba naman dito nakikita ko ang lalaking yun, nababaliw na yata
ako." inis kong wika sa aking sarili.
Isang mabining katok ang pumukaw sa aking pag iisip at mabilis na tinungo ang pinto
at sumilip sa peephole.
"It's me Michael." wika nya kaya agad ko ng binuksan ang pinto.
"Time to eat lunch, let's go at the dining hall" he said.
"It's about time, I'm starving" Saad ko at mabilis ko ng dinampot ang aking purse
at lumabas na ng aking silid
"Where's Miguel?" i asked.
"As always my dear, he is already at the dining hall eating" natatawa nyang ani.
"ugh that freak". naiinis kong wika.
"Hindi ka na nasanay sa tukmol na yun" he chuckled.
Nakarating kami sa dining area at natanaw agad namin si Miguel na kinakawayan kami.
"l got you food guys, let's eat." he said.
I looked at the plate infront of me.
Tuna casserole hmm maaasahan talaga itong pinsan 1<0, alam na alam nya kung ano ang
gusto kong kainin.
"Yum" nangingislap ang aking mga matang tinikman ang food.
Nang bigla ay may napansin akong bulto na nakaupo sa isang mesa sa may gawing
sulok, nakatalikod ito sa amin ngunit kumakabog ang aking dibdib. Kahit nakatalikod
sya ay kilalang kilala ko ang nagmamay ari ng katawang yun.
"Amara are you okay?" Michael asked
Hindi ako kumibo ngunit nanginginig ang aking mga kamay kaya hinawakan ako ni
Miguel sa aking mga kamay.
"Hey are you okay?" tanong nya.
Pumikit ako at pilit pinapakalma ang aking
sarili.
Dumilat akong muli at turningin sa sulok ngunit wala na sya duon.
Fuuuuuuck pinaglalaruan ba ako ng imahinasyon ko? bulong ko sa aking isip.
Nagpalinga linga ako ngunit hindi ko sya mahanap kahit saan.
"1-1 1 m okay" wika ko.
"Sigurado ka? Para ka kasing nakakita ng multo" wika pa ni Michael.
"Pagod lang ako" saad 1<0.
"Okay after nating mag lunch magpahinga ka muna bago tayo mamasyal sa may tabing
dagat." wika ni Miguel.
Hindi na ako kumibo pa at nagsimula na akong kumain.
Nakahiga ako sa bed at nakatitig sa kisame, Ano ba ang nangyayari sa akin? bakit
nakikita ko sya kahit saan ako magpunta?
Nababaliw na yata ako. bulong ng isip ko. Hindi ko na namalayan na nakatulog na
pala ako.
llang mga katok ang gurnising sa masarap kong pagkakatulog.
"Wait" naiinis kong tugon.
Lumapit ako sa pinto at kakamot kamot pa ako ng ulo ng buksan 140 ito, dahil sa pag
aakala kong isa sa mga pinsan ko ito ay hindi na ako nag aksaya pa ng oras na
sumilip sa peephole.
Laking gulat ko pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan.
Akma kong muling isasara ng biglang hinarang nya ang katawan nya sa pintuan. "Let
me in" he said coldly
Hindi na ako nakapagsalita, ni hindi ako nakakilos sa kinatatayuan 1<0.
"A-ano ang ginagawa mo dito?" nauutal kongwika.
"l'm here for you sweetheart" wika nya.
Nakatitig pa rin ako sa mukha ni Gabriel at hindi makapaniwalang nandirito sya sa
aking harapan.
"G-Get out of my room" nauutal kong sabi. Mabilis syang lumapit sa akin at niyakap
ako.
"l miss you, i really really miss you sweetheart" wika nya habang yakap yakap ako
ng mahigpit.
"Bitawan mo ako Gabriel" wika ko.
"No baby, Apat na taon kitang hinintay, apat na taon akong nangulila sayo, apat na
taon kitang hinanap kaya ngayong nandito ka na ay hindi na ako papayag na malayo
pang muli sayo." wika nya.
"Bitawan mo ako Gabriel l' wika kong urniiyak na.
"Please don't cry, I'm here para ipaliwanag sayo ang lahat, kung bakit ko nagawa
yun please baby maniwala ka mahal na mahal kita, patawarin mo ako kung nasaktan
kita nuon pero hindi ko yun sinasadya. Please kausapin mo muna ako" lumuluha nyang
wika sa akin.
A-ako mahal nya? Hinding hindi ko makakalimutan angsinabi nya nuon sa akin na si
Cassie lamang ang mahal nya at gustong makasama. Bakit nya ngayon sasabihing mahal
nya ako? bulong ko sa aking sarili.
"G-get ou..." Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng dumatingsi Michael.
"Who the fùck are you?" sabay tulak at suntok nya kay Gabriel na ikinabagsak ni
Gabriel sa sahig.
"Mabilis kong inawat si Michael." Tama na saway ko.
"Who are you?" singhal ni Michael sabay duro ng daliri nya kay Gabriel.
Mabilis na turnayo si Gabriel at mabilis na
pinahid ang dugong tumulo sa pumutok nyang labi.
Yakap ko si Michael upang pigilan sya sa susunod nyang pag atake.
"Get the fùck out of here now aéshole" Singhal pang muli ni Michael.
Bagsak ang balikat ni Gabriel ng magsimula syanglumakad.
"Sino sya sa buhay mo Amara? 'l Tanong ni Gabriel ng malapit na sya sa Pinto.
"Ako lang naman ang lalaking pakakasalan nya gago ll sagot ng pinsan ko.
Tumalikod si Gabriel at nakita ko ang pagpunas nya ng mga luha sa kanyang mukha at
mabigat ang kanyang mga paang humakbang palabas na ng aking silid.
"Hindi kita susukuan Amara, Papatunayan ko sayo kung gaano kita kamahal" wika ni
Gabriel na hindi lumilingon sa amin at tuloy tuloy lamang lumalakad palayo.
"Gago wala ka ng aasahan pa kay Amara kaya wag na wag ka ng magpapakita pa sa amin
dahil baka kung ano pa ang magawa ko sayo n Sigaw ni Michael.
Pagkalabas ni Gabriel ay isinara agad ni Michael ang pintuan.
"Couz okay ba acting ko? l' Nakangising wika ng pinsan ko.
"What the fùck Michael?" Singhal ko.
"What?" tumatawa nyang ani.
"Why did you punch him you ašshole?" galit kongwika.
"Because he was hugging you" saad nya.
"Kahit na dapat di mo sya sinaktan" sa inis ko ay pinaghahampas ko sya sa kanyang
balikat.
"At ano yung sinabi mong ako ang pakakasalan mo ha? nababaliw ka na ba ha?" singhal
ko sa kanya.
"Isusumbong kita kay mommy." naiinis kong wika.
"kung mahal ka nya talaga dyan natin malalaman kung ipaglalaban ka nya, kung
aagawin ka nya sa akin" humahalakhak nyang wika.
"Baliw ka talaga." naiinis kong wika.
"Uuuy naiinis sya kasi ayaw nyang madisappoint si Gabriel" pang iinis pa nya.
Sa inis ko ay binato ko sya ng mga unan ko at natatawa syang lumabas ng aking
silid.
Bwisit talagang Michael yan baka isipin ni
Gabriel na may relasyon nga kami. Bulong ng isip
ko na halos maiyak iyak na ako.
So nandirito nga talaga sya at hindi ako namamalikmata lamang. Paano nya nalamang
nandirito ako? tanong ng aking isip.
Tumayo ako at binuksan ang aking maleta, kumuha ako ng isusuot ko sa pag
suswimming.
isang red 2 peace ang aking napili at matapos kong magpalit ay mabilis na akong
tumungo sa labas upang makapag relax. Kaylangan ko to baka mabaliw ako kakaisip kay
Gabriel.

Episode 29
Gabriel's POV
Maaga akong gumising upang makapag handa sa pagpasok sa aking opisina para
pagkatapos kong gawin ang mga importanteng bagay na dapat kong tapusin ay
pupuntahan ko na si Amara. Ngunit isang tawag ang pumukaw sa akin.
Tinawagan ako ng mga tauhan namin sa airport at sinabing may flight si Amara
patungong Boracay at may kasamang dalawang lalake.
Mabilis kongtinawagan sila Isaac upang samahan ako patungong boracay, tuwang tuwa
ang kumag ng malaman na pupunta kami ng boracay.
" Bro areyou available today?"wika ko " Why?"si Isaac.
" We are flying to boracay today"wika 1<0.
" Woah I'm in "Excited nyang sagot.
" Okay bro, call the others and meet me at the airportat10"Wika ko at pinutol ko na
ang pag uusap namin, mabilis akong burnalik sa itaas at tinawagan ang aking
secretary upang i cancel ang
lahat ng meetings ko na naka sched sa 100b ng tatlong araw.
After kong makipag usap sa aking secretary ay mabilis akong nakapag impake at
dumiretso na sa airport.
Pagdating ko ay inabutan ko na ang apat na bugok kong mga kaibigan naghihintay sa
akin. "Yo man sa wakas makakapag relax din" Wika ni Ryven
"Ginulat mo kami bro, ilang araw ba tayo duon?" Saad naman ni George.
"Hindi ko pa alam, nasa boracay ngayon si Amara at base sa impormasyon ng tauhan
natin sa airport ay may kasama syang dalawang lalake." Naiinis kong wika.
"Wow ang tindi talaga ni Amara akalain mo dalawa agad ang ipinalit sayo at
magkasabay pa." Turnatawang pang aasar ni Isaac.
"Mga gago tumigil nga kayo" asik 1<0. "Gago ka talaga Isaac nadadamay tuloy kami."
Wika ni Hanz.
Makalipas ang kulang dalawang oras ay nakarating kami sa hotel kung saan duon din
sila Amara.
Naglalakad lakad ako sa buhanginan at nag iisip isip ng may naulinigan akongsigaw
at kilalang kilala ko ang boses na yon kaya dahan dahan akong napatingala upang
hanapin kung saan nanggagaling ang boses na yun.
"This is life wooooooooooh" sigaw nya.
Nasa 5th floor sya kung saan located ang mga presidential suite. Of course alam ko
dahil ako lang naman ang nag mamay ari ng hotel na tinutuluyan nya. Nakatitig ako
sa kanya, pinagmamasdan ko sya ng bigla syang napatingin sa gawi ko. Nagulat ako
ngunit hindi ako nagpahalata, ng makita kong kinukuskos nya ang kanyang mga mata ay
mabilis akong umalis. Hindi pa nya ako dapat makita.
"Bro nandyan ka lang pala kanina ka pa namin hinahanap."Wika ni Ryven.
"Nakahanda na ba ang mga room natin?" tanong ko.
"00 kaya tara na at ng maipasok na natin ang ating mga garnit." wika pa nya.
Pag pasok ko pa lamang sa 100b ng hotel ay isa isa ng nagbabatian ang aking mga
empleyado. "Good afternoon sir" Halos bati ng lahat sa akin na tinanguan ko lamang.

Nakaramdam kami ng gutom kaya nagpunta na kami ngdining hall upangduon na lamang
kumain, habang hinihintay ko ang mga kaibigan
ko ay umupo ako sa may gawing sulok kung saan iilan lamang ang mga taong naka okupa
sa mga table. Nagpalinga linga ako ng mahagip ko ng tanaw si Amara na paparating at
may kasamang isang lalake na naka akbay pa sa kanya. Nagkuyom ang aking mga palad
at nagtagisan ang aking mga panga sa sobrang selos na nararamdaman ko. Tumalikod
ako sa kanila upang hindi nya ako mapansin. Maya maya lamang ay nakita ko ng
paparating ang mga kaibigan ko kaya sinenyasan ko sila na wag ng turnuloy at
[alabas na ako.
Sa isang iglap ay mabilis akong nakaalis sa pwesto ko at inaya ko na lamang ang mga
kaibigan ko na kumain sa ibang lugar.
"Oh bakit tayo umalis duon? Naguguluhang tanong ni Isaac
"Nanduon si Amara at may kasamang dalawang lalake" Wika ko na may galit sa aking
tinig.
"Oooh kaya pala ganyan ang itsura mo ll Halakhak na Wika ni Hanz.
"Tang ina gusto kong paduguin ang pagmumukha ng lalakengyun at naka akbay pa kay
Amara" Galit kong wika.
"Wala na bro mukhang laglag ka na" Pang aasar pa ni George.
"Gusto mo bang lunurin kita sa dagat George?" asik 1<0.
"Relax bro" turnatawa nyang wika.
"Hindi ko hahayaan na mapunta sya sa iba dahil akin lang si Amara" wika ko sa
kanila.
"Ay wow bro pag aari mo?" Pang aasar pang muli ni Hanz
"Kung maka angkin ka wagas ha" tawang tawang ani naman ni Ryven.
"Tang ina kakampi ko ba kayo o ano ha?" galit na galit kong wika.
"Kumain na nga tayo at ng makapag swimming na kami" tatawa tawa nilang ani. "Isaac
nakuha mo na ba anong room ni Amara?" tanong ko sa kanya.
"Room 309 daw bro" wika nya.
"Salamat bro" at tuluyan na kaming kumain.
Burnalik ako sa aking silid habang ang mga kaibigan ko naman ay nagsisimula ng mag
enjoy. "Nahiga ako sa aking kama at nag isip kung sino ang lalakeng kasama ni
Amara.
Nasasaktan ako na makitang may iba syang kasama, Halos gulpihin ko na ang kasama
nya kanina ngunit pinigilan ko lamang ang aking sarili. Ayokong mas lalong magalit
sa akin si Amara kaya mas pinili ko na lamang ang umalis kaysa ang makabugbog ako
ng wala sa oras.
Sa kakaisip ko kay Amara ay hindi ko na namalayan na naglalakad na ako patungo sa
room ni Amara.
Nakatayo ako sa harapan ng kanyang pintuan, nag iisip ako kung kakatukin ko ba sya
or babalik na lamang ako sa aking silid.
Ngunit naglakas 100b na rin akong kumatok, sa simula ay walang sumasagot kaya
naisip ko na baka wala sya sa 100b, ilang katok pa at naulinigan ko na ang kanyang
boses.
"Wait" paangil nyang sambit.
Mukhang naabala ko pa yata ang kanyang pagtulog.
Biglang bumukas ang pintuan at napatitig sya sa akin, pakiramdam ko pa ay nanlambot
ang kanyang mga binti.
Nabigla ako dahil sa 100b ng apat na taon ay ngayon ko lamang sya muling nakita,
Napakaganda nya, napakalaki ng kanyang ipinagbago, kahit gusot ang kanyang buhok at
bagong gising ay napakaganda pa rin nya.
Para syang na estatwa na nakatitig sa akin kaya kinuha ko ang pagkakataong yon
upang makapasok sa 100b ng kanyang silid.
"Let me in ll wika ko at tuloy tuloy akong pumasok. Isasara nya sana ang pinto
ngunit mabilis kong naiharang ang aking sarili upang hindi ito tuluyang magsara.
"A-ano ang ginagawa mo dito?" bakas sa mukha nya ang pagkagulat.
"I l m here for you sweetheart" Pilit kong itinatago ang kabang nararamdaman 1<0.
Pagharap kong muli sa kanya ay mabilis ko syang kinabig at niyakap. Pilit nya akong
itinutulak palayo sa kanya, ngunit mas lalo ko lamang hinigpitan ang pagyakap sa
kanya. Gusto kong ipaliwanag sa kanya ang lahat pero pilit nya akong itinutulak.
Nasa ganoon kaming sitwasyon ng biglang may sumuntok sa akin dahilan upang bumagsak
ako.
Nabigla ako at hindi ko naiwasan ang suntok na yun kaya pumutok ang aking labi.
Pinahid ko ang dugong tumulo mula dito at tumayo sa harapan nila habang ang gagong
lalakeng ito ay walang ginawa kung hindi ang murahin ako.
Sobrang sakit ang nararamdaman kong makita na yakap yakap ni Amara ang lalakeng yon
sa harapan ko.
"Sino sya sa buhay mo Amara?" Tangi kong
sambit.
"Ako lang naman ang lalaking pakakasalan nya" Wika ng mukhang kuhol na lalaking
yun.
Parang bumagsak ang mundo ko sa aking narinig kaya turnalikod ako at nagsimulang
humakbang papalayo, hindi ko na napigilan ang pagtulo ng aking mga luha kaya
mabilis ko itong pinahid, ngunit bago pa ako makaaalis ay nagsalita akong muli.
"Hindi kita susukuan Amara, Papatunayan ko sayo kung gaano kita kamahal" Wika ko at
tuloy tuloy na akong umalis palayo.
Readers also enjoyed:
The Heartthrob Dad - Eliza..
0 93.9K Read
TAGS billionaire kickass heroine

Episode 30
Amara's POV
Habang papalabas ako ng hotel upang pumunta sa tabing dagat ay hindi mawala wala sa
isÏp ko ang gwapong mukha ni Gabriel, oo aaminin ko mahal na mahal ko pa rin sya at
hindi naman nagbabago ang pagmamahal na yon. Apat na taon na rin naman ang lumipas
at napatawad ko na sya. I think dahil wala na naman akong nararamdamang galit pa sa
puso ko kung hindi ang pananabik na mayakap sya.
Si Angela ang madalas magkwento sa akin ng mga nangyayari kay Gabriel nuon.
Halos araw araw ay nag a update sya sa akin kung ano ano ang mga ginagawa ni
Gabriel, kahit ayokong marinig ay hindi ko pa rin sya mapigilan.
Alam ko namang kahit nuon pa ay botong boto na sya kay Gabriel para sa akin kaya
pati sa mga magulang ko ay panay pagbi build up nya kay Gabriel kaya lalong
nagustuhan ng mga magulang ko si Gabriel para sa akin, kahit na hindi pa nila ito
nakikilala ng personal. Minsan nga napapangiti ako ng lihim kapag panay tukso sa
akin ni mommy at daddy kay Gabriel.
Nakakatawang isipin na kahit hindi pa nila personal na nakikilala yung tao ay boto
na agad sila dito para sa akin lalo na at alam nilang si Gabriel lang ang
itinitibok ng aking puso.
Kilala ng mga magulang ko ang mga Curtis dahil isa sila sa pinaka mayaman sa buong
asia, yun lang mas mayaman ang mga magulang ko dahil ang Hamilton ay isa sa pinaka
mayaman sa buong asia at europe.
Dahil sa sobrang pag iisip ay may nabunggo akong pader.
"ouch shìt katangahan ko talaga" wika kong hawak hawak ang noo ko kahit na hindi
naman talaga ako nasaktan.
"Tsk ll piksi ng nasa harapan ko.
Nanlaki ang aking mga mata ng marealize ko na hindi pala talaga pader ang nabunggo
ko kung hindi isang katawan, yes katawan at hindi basta katawan ha, isang napaka
gandang katawan na masarap pisil pisilin.
"Done eye raping me?" he said.
Nasamid ako at napatingin ako sa mukha nya. Nabigla ako at hindi nakapagsalita.
Nanlalalaki ang mga mata ko at pulang pula din ang king mukha sa sobrang kahihiyan
na aking nararamdaman.
"Shìt si Ryven at Gabriel" bulong ko.
"Bro paano ba yan mas gusto nya ang katawan ko kesa sa katawan mo l'. Wika ni Ryven
na lalong nagpapula sa aking mukha at.
Napatingin ako sa katabi ni Ryven na titig na titig sa akin at halos mag apoy na
ang kanyang mga mata sa sobrang galit at kita ko rin ang pagtatagis ng kanyang mga
bagang.
"Shut up Ryven wala ka talagang kwenta.ll galit nyang wika habang sa akin
nakatitig.
isang malakas na tawa naman ang pinakawalan ni Ryven na nagpayuko pa sa akin lalo.
"A-ah eh sorry" paumanhin ko at nagsimula na akong maglakad palayo sa kanila.
"Amara" tawag ni Gabriel.
Huminto ako ngunit hindi ko sila nilingon.
"Akin ka lang at gagawin ko ang lahat mabawi lang kita sa lalakeng yun. Apat na
taon Amara, apat na taon ikaw lang ang laman ng puso ko, sana bigyan mo ako ng
pagkakataong ipaliwanag sayo kung bakit nagawa ko ang mga bagay na yun. Sana bigyan
mo ako ng pagkakataong magpaliwanag sayo." wika nya at yun lamang at nagtuloy na
silang umalis ni Ryven at ganon din ako tuloy tuloy na ako lumakad papuntang beach.
Nang makarating ako dito sa beach ay mabilis ko ng inalis ang suot kong thin long
dress cover ups at humantad ang katawan ko na nagpalingon ng mga kalalakihan na
nandirito.
Inilatag ko ang dala kong beach towel sa buhangin at ipinatong duon ang hinubad
kong cover ups.
Inilugay ko din ang mahaba at wavy kong buhok at lumapit ako sa dagat at nilaro
laro ang malamig na tubig ng aking mga paa.
"Hi miss, do you mind if i join you?" Wika ng isang lalake na unangtingin ko pa
lang ay kita na ang sobrang kayabangan.
Tinignan ko lamang sya at muli ay ibinalik ko ang aking tingin sa aking mga paa.
"Whoah pare inisnab ka" Tawanan ng mga kasama nyang grupo sa hindi kalayuan.
"Miss I'm Brent and you are?" sabay lahad ng kanyang kamay sa akin.
Hindi ko sya pinansin at nagsimula akong lumakad palayo, ewan ko ba okupadong
masyado ni Gabriel ang aking isipan kaya wala na akong pakialam pa sa mga
nakapaligid sa akin. "Miss 1 1 m being nice here" may diing wika sa akin ng lalake
at sabay hawak sa braso ko.
"Don't touch me" i said at pilit tinatanggal ang pagkakahawak ng kanyang kamay sa
braso ko.
"Oh come on, I'm sure nagpapakipot ka lang pero gusto mo rin naman ako." wika nya
at sabay ngisi sa akin.
"Let go of me or pagsisisihan mo na binabastos mo ako ngayon" sigaw ko sa bastos na
lalakeng ayaw akong bitawan.
"Binabastos?, I just want to know your name, ano ang bastos duon?" wika nyang
nakangisi.
"Then let go of my arms and I'm not interested to your stupid name." i said na
nanlilisik na ang aking mga mata sa galit.
He let go of me and smirked.
When i was about to walk away from him ay bigla nya akong hinila papalapit sa kanya
dahilan para mapadikit ang katawan kosa kanyang dibdib.
Dinig ko ang pag sipol at pangangantyaw ng kanyang mga kaibigan.
"Fùck let go of me you bàstard" sigaw ko. Narinig ko pa ang malalakas na tawanan ng
kanyang mga kaibigan at pambubuyo.
"Turuan na ng leksyon yan." sigaw ng isa sa kanila.
Kumabog ang dibdib ko sa kaba., Kaya nagpupumiglas ako at ipinikit ko ang aking mga
mata sa takot ng makita kong parang balak akong halikan at itinutulak ko sya palayo
ng bigla na lang bumulagta ang lalaking nagngangalang Brent sa harapan ko.
Napadilat ako at ganon na lang ang pagkabigla ko ng makita kong nakaporma na sila
Gabriel at handang makipag sabayan ng suntukan kasama ang mga kaibigan nya at
nakapalibot sila sa akin na parang sinasabing subukan nyong lumapit, ang lumapit
babagsak sa lupa.
Napasinghap ako ng turnayo si Brent at akmang susugod kasama ang mga kasama nya ng
biglang nagdatingan ang mga guard ng beach ng hotel.
Nagtakbuhan ang mga duwag at hinabol naman sila ng mga guards.
"Sir kami na pong bahala sa kanila pagpasensyahan nyo na po ang nangyaring ito."
Wika ng pinaka head ng security.
"Pagbutihin nyo ang trabaho nyo at ayokong mauulit pa ito" Wika ni Gabriel na
halata sa boses ang sobrang galit.
"Makakaasa po kayo sir, Pagpasensyahan nyo na po at sisiguraduhin po namin ang
l
seguridad ng bawat sulok ng lugar na ito.' Wika pa nya at yumukod.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Gabriel, Pakiramdam ko ay
kinakalma nya ang kanyang sarili bago humarap sa akin.
Maya maya pa ay lumakad sya kung saan ko inilatag ang aking beach towel at kinuha
nya ang suot ko kanina na cover ups.
Nang makabalik sya ay inabot nya sa akin ngunit hindi pa rin ako makakilos.
Tumingin sya sa aking mukha at tinitigan ang aking mga mata. Hindi ko naiwasang
hindi tumitig pabalik sa kanya at nababasa ko sa kanya ang matinding pag aalala nya
sa akin.
"A-are you okay?" Tanong nya sa akin.
Napayuko lamang ako at umiling iling, sobra yung takot na naramdaman ko kanina at
hanggang ngayon ay nangangatog pa rin ang aking mga tuhod at halos kapusan na ako
ng hininga. Gusto ko syang yakapin dahil pakiramdam ko pag kasama ko sya ay safe
ako at walang pwedeng manakit sa akin.
Dahil sa sari saring emosyon ay hindi ko na napigilan at tuluyan ngtumulo ang aking
mga luha habang nakatitig ako sa kanyang mga mata at kasabay nuon ay ang pagdilim
ng aking paningin.
"Amaraaa" Tanging huling boses na aking narinig at tuluyan ng nagdilim ang buong
kapaligiran ko.

Episode 31
Amara's POV
Nagising ako sa isang room na hindi pamilyar sa akin.
"Ugh ang sakit ng ulo 1<0" wika ko.
"Hey you are awake, You made me so worried, please don't do that again." Wika ng
isang baritonong boses na kahit kaylan ay hinding hindi ko makakalimutan.
Sa sobrang pagkabigla ko ay napaupo ako sa kama.
"What the fùck, where am i?" gulat na gulat kongtanong.
"Relax sweetheart, you're in a hospital. I don't know what to do after you fainted
so i rushed you here at San Lorenzo hospital." Wika nya na may bakas na pag aalala.
"G-gabriel" tangi kong nasambit at lumuluhang napayakap sa kanya.
"A-Amara... Shhhh please stop crying" He said habang hinihimas himas ako sa likod.
"1- I was so s-scared.. I am so thankful you came to rescue me from that pervert" I
said while
sobbing.
"Shhhhh please stop crying" he said then kiss me in my head.
"l will not allow anyone to hurt you i promise." Pang aalo nya sa akin.
Nasa ganoon kaming posisyon ng biglang bumukas ang pinto ng silid ng hospital
"Wohoho mukhang may nagkaayos na ah" Kantyawan ng mga kaibigan ni Gabriel.
Mabilis akong bumitaw kay Gabriel at urniiwas ng tingin, pakiramdam ko ay mas
mapula pa sa kamatis ang mukha ko sa sobrang hiya na aking nararamdaman.
"Mga gago talaga kayo napaka wrong timing nyo talaga" bulong na asik ni Gabriel na
narinig ko naman. Lihim akong napangiti at lalong tumalikod ng pwesto upang hindi
nila mapansin ang aking pagngiti.
"Ahm Gabriel pwede ba akong makahiram ng phone kaylangan ko kasing matawagan sila
Michael and Miguel baka sobrang nag aalala na ang mga iyon sa akin." Wika ko na
nahihiya pa. "M-Michael and Miguel?" Matiim na tanong nya na napayukom ang mga
kamao.
"Ahm eh oo ano kasi, s..." then he cut me off.
"Yeah i know, sya ang lalaking pakakasalan
mo ll Ramdam ko ang sakit na gumuguhit ngayon sa kanyang mga mata.
Hmp nakakainis, hindi ako patatapusin tapos ngayon magdadrama. Bahala ka nga dyan
magselos ka hanggang gusto mo belat. Bulong ng isipan ko.
"Here" Sabay abot ng kanyang phone sa aking kamay.
llang ring din bago sinagot ni Michael ang tawag ko.
" Hello Michael it'sAmara" saad ko.
" What the fùck happened to you Amara? for fùck sake we have been looking foryou
everywhere" Nag aalala nyang sambit.
" Something happened awhile ago, i will explain you everything Michael. I'm at the
San Lazaro Hospital." Wika ko sa kanya.
" Hospital? Shl t what happened? 30 mins and we will be there"mabilis nyang sagot
at naputol na agad ang pag uusap namin.
Pagkatapos kong makausap si Michael ay mabilis kong ibinalik kay Gabriel ang
kanyang telepono. Bakas ko ang kalungkutan sa kanyang mukha ng humarap sya sa akin
at abutin ang kanyang telepono. Kahit ang kanyang mga kaibigan ay natahimik at wala
ni isa man ang
maglakas ng loob na magsalita.
"Ahm Gabriel salamat sa ginawa mong pagtulong sa akin ha." Wika ko sa kanya.
Tumingin sya sa aking mukha at ngumiti ng pilit. Batid kong nasasaktan sya dahil
ang iniisip nya ay fiancé ako ni Michael. Sira ulo naman kasi kung pinatapos nya
ako kanina eh di sana nalaman nyang mag pinsan lang kami. sabay ismid ko ng hindi
sinasadya at napansin ako ni Gabriel.
"May problema ba?" wika nya. "H-ha ah eh wala hehe" wika ko na nakangisi.
Turnango tango lamang sya at naupo sa tabi ng kanyang mga kaibigan.
"Uhm inayos ko na ang bills mo, marnaya pag dating ng mga kasama mo maaari ka ng ma
discharge" Seryoso nyang ani.
Hindi nagtagal ay may biglang humahangos na nagbukas ng pintuan ng silid.
"Fùck Amara what happened to you huh? ll Nag aalalang tanong ni Michael sabay yakap
sa akin.
"May nanakit ba sayo?" Tanong naman ni Miguel na ikinatawa ko na.
"Uhrn hi" bati ni Hanz.
Napalingon sila Michael sa kanila at nagulat ako ng biglang sinugod nya si Gabriel
at sinuntok. "Tarantado ka anong ginawa mo kay Amara ha?" Galit na galit nyang
sabi.
"Hey hey hey what the fùck dude, he has done nothing wrong you stupid" George said.
"Michael stop, wala syang ginawa sa akin sya ang tumulong sa akin sa nambastos
kanina sa akin" sigaw ko na nagpatigil sa kanya sa ambang pagsugod muli kay
Gabriel.
Parang natauhan sya at nanlaki ang mata sa sinabi ko at tumingin muli kay Gabriel.
Maya maya ay inabot ni Michael ang kamay ni Gabriel upang tulungang turnayo ngunit
tinapik lamang iyon ni Gabriel at kusang tumayong mag isa.
"Ano ba talaga ang nangyari?" Tanong nya sa akin.
"Tang ina sumusugod agad ng wala namang alam tapos ngayon magtatanong" Galit na
wika ni Hanz.
"1m sorry man, nabigla lang ako dahil sa nangyari kay Amara, kayo man ang nasa
katayuan ko baka ganon din ang magawa nyo". Depensa naman ni Michael.
"Pasalamat ka nga hindi ka pinatulan ni
Gabriel baka ngayon hindi ka na makalakad pa". Naiinis na sabat naman ni Isaac.
"Tama na yan guys. Okay lang ako parang tinapik lang naman ako l' saad ni Gabriel
na nakakuyom ang mga palad.
"Huh? Tapik lang ba sayo yung halos lumangoy ka na sa sahig?" natatawang sagot
naman ni Miguel.
"Gago nakaupo ako sa pinakadulo ng couch ng sinapak nya kaya na out balance ako sa
upuan" Galit na asik ni Gabriel.
"Guys please tama na" Pakiusap ko sa kanila kaya nagsitahimik na sila.
Ikinuwento ko ang lahat ng pangyayari sa dalawa kong pinsan at taimtim naman silang
nakikinig sa akin.
Matapos kong ipaliwanag ang lahat ay turnayo si Michael at nilapitan si Gabriel.
"Bro salamat sa gin awa mong pagtatanggol kay Amara, tatanawin namin yan ng
malaking utang na 100b sayo, ako nga pala si Michael at sya naman ang kapatid ko na
si Miguel" wika nya at inaabot ang kanyang kamay kay Gabriel upang makipag shake
hands.
Nakatingin lamang si Gabriel sa kamay ni
Michael, hindi rin nagtagal ay tinanggap nya rin ito at binigyan ng isang pilit na
ngiti, kitang kita ko pa rin sa mukha ni Gabriel na nasasaktan sya.
"Wala yun pre. Gabriel here, Yan naman si Hanz, Ryven, George at Isaac. At tungkol
naman kay Amara, gagawin ko ang lahat maprotektahan lang si Amara kahit ang pumatay
at mamatay ay kaya kong gawin para sa kanya." Wika nya na nagpagulat sa akin at ang
mga kaibigan naman nya ay isa isang nagtaas ng kamay habang binabanggit ang
kanilang pangalan ni Gabriel.
Namula na naman ang aking mukha kaya napatingin ako sa kabilang side upang di nila
mapansin ang pamumula ng mukha ko.
"Salamat, buti na lang nanduon kayo kung hindi baka kung napaano na ang pinsan
namin na yan. Mahinang klase pa naman yan iyak lang ng iyak" Wika pa ni Miguel na
nagpalaki ng mga mata ni Gabriel at nagpalingon sa mga kaibigan ni Gabriel at ang
nagpagulat din kay Michael kaya napakamot na langsya sa kanyang ulo.
"H-Huh???? Pinsan nyo si Amara at hindi kasintahan ni Michael?" Gulat na gulat na
tanong ni Gabriel habang si Michael naman ay ngumingisi at napapakamot sa ulo.
"Huh? Bakit parang gulat na gulat kayo ,oo pinsan namin si Amara at hindi sya
kasintahan ng kuya ko. Magkapatid ang aming mga ina kaya
magpinsang buo kami at kami din ang nagpoprotekta sa kanya kaya kasama nya kaming
bumalik ng pilipinas. Nang mangyari ang pambabastos kay Amara ay nasa 100b kami ng
hotel at hindi namin alam na lumabas na pala sya. Ang usapan kasi namin ay sabay
sabay kaming pupunta sa beach, at dahil matigas ang ulo ng pinsan namin ayan tuloy
may nangyaring hindi maganda at buti na langtalaga ay nanduon kayo kaya salamat
talaga" mahabang pahayag ni Miguel.
Isang napakalapad na ngiti ang pinakawalan ni Gabriel habang nakatingin sa akin
kaya urniwas na akongtuluyan ngtingin. Ang kabog ng dibdib ko ay hindi ko na
makontrol pa, halos lumabas na ang puso ko sa ribcage ko kaya humiga na lamang ako
sa hospital bed turnalikod sa kanila at nagtalukbong ng kumot.
Malalakas na tawa ang namayani sa 100b ng silid ng hospital.

Episode 32
Gabriel ls POV
Nagulat ako ng marinig ko ang sinabi ni Miguel na pinsan nila si Amara, buong
paniniwala ko ay magkasintahan si Amara at Michael, dahil yun din ang pagpapakilala
ni Michael ng sugurin nya ako ng suntok sa hotel room ni Amara. Pero ang tukmol na
Michael na yan ay pinaniwala lamang pala ako para iwasan ko si Amara.
Ilang araw na din ang lumipas ng mangyari ang gulo na kinasangkutan ni Amara.
Nakabalik na din kami ng manila at ngayon nga ay naghahanda ako dahil ngayon ang
araw na pupuntahan ko si Amara sa kanila at papanhik ng ligaw.
Gagawin ko ang lahat upang mahalin nya akong muli. Magpapakilala ako sa kanyang mga
magulang. Kinakabahan man ako ngunit sobrang kaligayahan naman ang nararamdaman ko
sa mga oras na ito.
Habang papalapit ako sa address na binigay ni Isaac ay lalong lumalapad ang aking
mga ngit•.
Nasasabik akong muling makita ang napaka gandang mukha ni Amara.
Hindi rin naman nagtagal ay narating ko na ang lugar kung saan nakatayo ang mala
palasyong bahay nila Amara.
Napa awang ang aking labi habang hinahagod ng tingin ang kabuuan ng mansyon ng mga
Hamilton.
"Whoah" tangi kong sambit.
Nakakagulat makita na ganito kayaman ang pamilyang Hamilton ngunit hindi iyon ang
magiging hadlang upang makasama kong muli si Amara.
Paglabas ko ng sasakyan ay nagulat ako sa dami ng bodyguards na humarap sa akin.
"Sino ho ang kaylangan nila? Tanong ng isang guard na sa tantya ko ay pinaka mataas
sa kanila.
"Dadalawin ko sana si Amara" tanging nasambit ko.
"Sino ho sita?" Tanong nyang muli.
"Paki sabi Gabriel Ivan Curtis". Pagkasabi ko ng aking pangalan ay biglang nagbago
ang reaksyon ng kanyang mukha.
"Ah s-sandali lang ho at tatawagin ko si senyorita" wika nya na hindi malaman kung
ngingiti o seseryoso ang kanyang mukha.
Hindi nagtagal ay unti unting bumukas ang mataas na gate.
"Sir pakipasok na lang po ng sasakyan nyo at inaantay na po kayo ng mga amo ko sa
100b ng mansyon" nakangiti nyang wika sa akin.
"Salamat" At mabilis na akong bumalik sa sasakyan at ipinasok ko sa 100b ng bakuran
ng mga Hamilton.
Pagkababa ko pa lamang ng sasakyan ay isang matipunong lalaki ang agad na
sumalubongsa akin. Tantya ko ako nasa edad 47 pa lang ito at kitang kita pa rin ang
ganda ng kanyang pangangatawan, at hindi lamang yun dahil kamukhang kamukha nya si
Amara. Lalaking version nga lang ni Amara.
"Mr Curtis, 1 1 m the father of Amara, Nice to meet you. What brought you here?"
Nakangiti nyang wika at nakipag kamay sa akin.
"Sir Thanks for the warmth welcome, My name is Gabriel Ivan Curtis. The owner and
CEO of Curtis Groups and Companies." Nakangiti kong sambit.
"l know you already, I have heard alot of good and slight bad about you. Come in...
Can I call you Gabriel?" wika pa nya na gumanti din ng ngiti sa akin.
"That would be great sir" wika ko.
Ngumiti syang muli at iginiya na nya ako papasok ng napakalaking mansyon na ito.
Napasipol ako pagkapasok na pagkapasok ko pa lamang sa 100b ng kanilang tahanan.
Nakakamangha ang sobrang karangyaan na makikita mo sa 100b at labas ng mansyon na
ito.
"Nalaman ko ang ginawa mong pagtulong sa aking unica hija, Thank you Gabriel for
helping her when she needed it the most." Wika nya na tinapik tapik pa ako sa aking
balikat.
"l will do anything to protect her sir" Seryoso kong wika na nagpangiti sa kanya.
"Naglunch ka na ba hijo?" Tanong ni Mr Hamilton.
"Not yet sir" sagot ko na umiikot ikot pa rin ang aking mga mata sa aking mga
nakikita. "Drop the formality Hijo, just call me tito Hanford." wika nya pa sa
akin.
"Thanks po tito"na tanging aking naisagot.
"Halika na sa dining area at naghihintay na sila duon." wika nya at muli nya akong
iginiya patungo sa malawak na dining area.
"Honey, Amara sweetie may bisita tayo" wika naman ni tito Hanford.
"Hey man what's up?" Bati naman ni Miguel
at nakipag fistbump pa sa akin.
Ngumiti ako lalo na ng napatingin sa akin si Amara at ngumiti ng simple. Sapat na
sa akin ang mga ngiti na yun para mapasaya nya ang buong araw ko.
"Hijo halika umupo ka at sabay sabay na tayong mananghalian" Wika naman ng kanyang
ina.
"Salamat ho" at umupo ako sa tapat ni
Amara since napapagitnaan sya ni Miguel at ni Michael. Bantay na bantay talaga sya
ng kanyang mga pinsan kaya napapailing ako na may ngisi sa labi.
"Wala ka bang makain sa bahay mo kaya dito ka makikikain? ll Pang aasar naman ni
Michael na ikinalaki ng mata ni Amara at siniko si Michael na natatawa.
"Michael enough" matigas na boses ng ama ni Amara.
"l was just joking tito" Sabay tawa nya.
"Actually naubusan na kami ng pagkain, sayang naman ang pera kung kakain pa ako sa
labas, ipunin ko na lang para may pang dagdag akong ipon para sa kasal namin ng
pinsan mo" Wika ko kay Michael na nagpatigil sa kanya sa pagsandok ng pagkain at
taimtim akong tinitigan
habang si Amara naman ay muntik ng masamid sa iniinom na orange •uice.
"l like you Hijo 'l Tuwang tuwang ani ng ina ni Amara.
"OMG can we just eat now?" nakayukong wika ni Amara.
Habang kumakain kami ay panay angtitig ko kay Amara, Halos hindi sya makasubo dahil
alam kong ramdam na ramdam nya ang mga titig ko sa kanya."
"Nga pala hijo ano ba ang sadya mo dito?" Tanong ng kanyang ama na burnasag sa
katahimikan naming lahat.
Tumingin ako sa kanyang ama at umupo ng maayos.
"Nandirito po ako para hingin ang kamay ng anak ninyo, gusto ko po syang
pakasalan.". Walang kagatol gatol kong sabi.
Halos lahat yata Sila ay sabay sabay na naibuga ang laman ng kanilang mga bibig.
Biglang napatayo si Michael pagkatapos nyang marinig ang aking mga sinabi habang si
Miguel naman ay natatawa at nakipag fistbump na naman sa akin.
"Sira ulo ka ba? Hindi mo naman gf ang pinsan ko bakit ka mamamanhikan ha, gago ka?
Galit na galit na wika ni Michael.
"Michael stop nasa harapan tayo ng pagkain ll Wika ng ama ni Amara.
"Sorry tito pero nababaliw na yata yang lalake na yan" galit na wika ni Michael.
Napabuntong hininga na lamang ang ama ni Amara.
"Amara anak ano ba ang masasabi mo ha?" Wika naman ng kanyang ama.
"P-po? H-hindi ko po alam dad" nauutal nyang sagot at hindi makatingin sa akin.
Halos magkulay kamatis na ang kanyang mukha at hindi malaman kung saang banda
titingin.
"Gabriel hijo kayo ba ng anak ko ay magkasintahan at nagmamahalan? ll Tanong ng
kanyang ina sa akin.
"Ako po ay siguradong sya ang aking mundo, ang aking buhay at ang aking hininga.
Mahal na mahal ko po ang anak ninyo. Sa 100b po ng apat na taong paghihintay ko ay
ipinangako ko sa sarili na sa oras na bumalik syang muli ay hinding hindi ko na sya
pakakawalan at pakakasalan ko sya kahit na anong mangyari. Kung sa kanya naman po
angtatanungin ninyo, batid ko po na mahal nya pa rin ako dahil kung hindi na nya
ako mahal sana nuon pa ay nagmahal na syang muli ng iba.
Sana nung niyakap nya ako sa hospital ay hindi ganon kalakas ang kabog ng kanyang
puso. Kaya nakakasiguro po ako na hanggang ngayon ay ako pa rin ang nag mamay ari
ng kanyang puso at wala ng iba pa." Mahaba at kampante kong pahayag sa mga taong
kaharap ko.
Habang nagsasalita ako at nagpapaliwanag sa kanyang magulang ay nakatitig ako kay
Amara, panay angtaas ng kilay nya sa akin sa lahat ng mga sinabi ko.
"Hindi ba parang napakabilis naman ng gusto mong mangyari hijo, sa tingin ko nga ay
may utang ka pang pagpapaliwanag sa mga nangyari sa aming anak" wika pa ng kanyang
ina.
"Alam ko po yun, kaya nga po ako nandirito ay para makausap sya ng sarilinan upang
makapag paliwanag ako kung bakit kinakailangan kong gawin yun sa kanya, alam ko po
na labis ko syang nasaktan ng mga panahong yon at pinag sisihan ko po ang bagay na
yon. Pero ang hindi po nya alam ay mas ako ang nasaktan sa ginawa 1<0. Ginawa ko po
ang mga bagay na yun upang makasiguro ako na pag minahal ko sya ay buong buo kong
maibibigay sa kanya ang pagmamahal ko ng walang gurnugulo sa aking isipan. Gusto
kong makasiguro na sya angtunay na nilalaman ng aking puso upangsa hull' ay wala
akong matapakangtao o masaktan isa man sa kanila. Pero nahuli na ako dahil umalis
na sya at iniwan akong nasasaktan, kaya nasayang ang apat na taon. Gayunpaman ay
naghintay ako, wala akong ibang minahal dahil nag iisa lamang po sya sa aking puso.
Gusto ko pagbalik nya malaman nyang sya lamang ang babae sa buhay
1<0. Ganoon kita kamahal Amara. Sana mapatawad mo ako kungsa mga panahongyun ay
nasaktan kita, maniwala ka hindi ko gustong saktan ka ginawa ko lamang yun para
mapatunayan ko sa sarili ko na ikaw lang at wala ng iba. Aaminin ko na totoo, nung
una yun ang plano pero isang linggo pa lamang kitang nakakasama ay totoong minahal
na kita kaya mas lalo akong nagpursiging alamin ang tunay kong nararamdaman para
sayo. Patawad Amara sana maintindihan mo ang ginawa ko." Mahaba kong pahayag na
halos parang talambuhay ko na ang paliwanag ko sa kanila. Habang nakatitig ako kay
Amara ay di ko naiwasang biglang tumulo ang aking mga luha.
Si Amara naman ay nakaawang ang kanyang mga labi at di malaman kung ano ang kanyang
sasabihin, papalit palit ang tingin nya sa kanyang ama at ina.
"Aww ang sarap naman magmahal ng
batang ito ll biglang wika ng kanyang ina.
"Hon wag mong sabihing kinikilig ka sa kanya ha, gusto mo bang mapauwi ko ng wala
sa oras si Gabriel ha?" nagtatampong wika ng ama ni Amara.
"lkaw talaga baliw ka talaga. natutuwa lang akong marinig galing sa kanya kung
gaano nya kamahal ang ating anak" wika pa nya na nagpangiti naman sa ama ni Amara.
"G-Gabriel" Tangi nyang sambit at halos maiyak na sya.
Tumayo si Amara na ikinagulat ko, kumabog ang aking dibdib dahil akala ko ay
tatalikuran nya ako ngunit nabigla ako ngtumakbo sya papunta sa akin kaya napatayo
ako at laking gulat ko ng biglang niyakap nya ako.
Hindi ako makapaniwala, halos natawag ko na yata lahat ng santo sa buong mundo ng
yakapin nya ako. Kulang na lang ay ako ang himatayin.
"A-amara? I-ibig bang sabi...ll she cut me off
"Yes yes Gabriel mahal na mahal din kita"
Wika nya habang umiiyak at nakayakap sa akin. Halos manlambot ang aking mga tuhod,
kulang na lang himatayin ako.
Umayos ka Gabriel kalalaki mong tao
nagpapakita ka ng panlalambot ng tuhod baka isipin pa nila babakla bakla ka. bulong
ng isipan ko.
Malalakas na palakpakan ang nagpapitlag sa akin. Lahat sila ay may saya sa kanilang
mukha at pumapalakpak maliban na lang kay Michael. "Nasaan ang singsing?" Simpleng
tanong ni
Miguel.
Readers also enjoyed:
Vee (Escort Girls Series) C)
0 41 -2K Read
TAGS dark sex badboy versatile CEO

Episode 33
Amara's POV
Isang linggo na ang lumilas mula ng mamanhikan si Gabriel sa bahay namin,
nakakatawa ngang isipin... sinong sira ulo ang mamanhikan sa magulang ng babae ng
wala naman kayong relasyon? Haaay si Gabriel lang talaga yan. Napapangiti ako ng
biglang pumulupot ang kamay ni Gabriel sa bewang ko. "Ano ba iniisip ng mahal 1<0?"
Wika nya sa akin.
"Wala may naalala lang ako ll sagot ko.
Bigla syang natahimik at inalis ang kamay sa pagkakahawak sa akin.
"Oh bakit busangot yang pagmumukha mo, tignan mo oh pumapangit ka." pang aasar ko
sa kanya.
"Hmp sino ba kasi yang iniisip mo at napaka sweet ng ngiti mo." nakanguso nyang
sambit. "Asuuus at nagseselos pa ang loko" wika ko sa kanya at kiniliti ko sya sa
tagiliran nya.
"Sino nga ba kasi iniisip mo para mapangit ka ng ganyan?" pangungulit nya.
"Sino pa ba eh di ikaw. ikaw lang naman kasi ang namanhikan ngwalang nobya." pang
aasar ko sa kanya na nauwi sa tawanan naming dalawa. "Kung hindi ko ginawa yun eh
di sana wala ka pa rin sa akin ngayon" saad nya.
napapangiti na lamang ako at inihilig ko ang aking ulo sa kanyang dibdib.
"Get a room" Saad ng mga kaibigan nya
"Best tama na yan ang darni ng langgam oh" wika pa ni Angela na nakapag patawa sa
amin. Magkakasama kami ngayon clito sa mall upang sabay sabay na manghalian.
Okay na din si Michael at si Gabriel nagkaayos na din silang dalawa.
"Mukhang ang tahimik mo yata ha Ryven? l' Puna ni Hanz
"Eh paano sa wakas may nakatapat na din yan, sobra kasing fùckboy kaya ayan
nakahanap sya ng katapat'l Wika naman ni George na nagpatawa sa amin.
"Gago manahimik ka nga wala ka namang alam" Asik ni Ryven.
"Bakit bro tumibok na ba yang nasa dibdib mo o yang nasa pagitan pa rin ng hita mo
ang tumitibok? ll Pang aasar ng bf kong si Gabriel kay Ryven na lalong kinainis ni
Ryven.
"Babae nasa utak nyan ngayon, hindi sya makapaniwala na may tatanggi sa kanya kaya
ayan naloloko na kakaisip sa babaengyun" Pang aasar pa ni Isaac.
"Kaya pala para kang binagsakan ng langit dahil may turnanggi sa isang Ryven James
Vance" Tawang tawang ani ni Gabriel.
"Pwede ba wag ako ang pag diskitahan nyo dito ll Asar nyang ani kaya natahimik na
lang at hinayaan na lang si Ryven.
Pagkatapos kumain ng lunch ay una una ng nagsiuwian maliban na lang sa amin ni
Gabriel.
"Mahal ko Huwag mo kalilimutan bukas ha, Kaylangan mong makarating ng batangas 6 pm
hindi kasi ako pwede dahil may imemeet akong investors bukas.'l Paalala ni Gabriel
sa akin.
"Ano ba kasi ang meron dun at kaylangan pang ako ang mag check ng resort na yun?"
naiinis kong ani.
"Malalaman mo na lang pagdating nyo dun, kasama mo naman si Angela mahal ko kaya
Sige na para sa akin gawin mo ll Pagsusumamo ng bf
"Hmp ano pa nga ba ang magagawa ko ll wika 1<0.
"Thank you mahal ko" sabay halik nya sa
aking labi.
Hindi rin nagtagal ay inihatid na ako ni Gabriel sa bahay ng mga magulang ko.
"Mahal tawagan agad kita pagdating ko ng opisina ha, kaylangan ko na kasing
burnalik dahil may meeting pa ako ng alas dos." Wika nya sabay halik sa aking labi.
"Okay mahal, Mag iingat ka ha" wika ko pa sa kanya at tuluyan na syang umalis.
Pagkapasok ko sa mansyon ay sinalubong agad ako ni mommy.
"Alam mo anak masayang masaya ako para sayo kasi nakikita ko kung gaano ka kasaya"
Wika ni Mommy.
"Salamat mom, ako din po hindi ko akalain na after 4 years hindi ko pala kayang
paghigantihan si Gabriel dahil pagmamahal ko sa kanya ang nangingibabaw at hindi
galit, matagal ko na naman syang napatawad na kaya naging magaan sa akin ang
pagtanggap kong muli sa kanya." Wika ko at yumakap ako sa aking ina.
"Nga pala ang mga 1010 at Iola mo ay nagtatanong na kung kelan ang kasal, mga sabik
magka apo sa tuhod ll natatawang saad ni mommy.
"Naku mom ano ba pinagsasabi nyo, wala pa
po sa plano namin yan" Wika ko na namumula ang mukha.
"Paanong wala eh sabi nya nung isang linggo ay gusto ka nyang pakasalan.'l wika ni
mommy. "Mom look" sabay pakita ko ng aking mga daliri.
"Walang engagement ring dba so wala pang plano at di ko alam kung magkaka Plano"
wika ko pa na ikinangiti lamang ni mommy.
"Ah basta gusto ko pagkatapos ng kasal nyo gawa agad kayo na baby gusto ko kambal
agad para boy at girl" sambit nya na parang nangangarap pa.
"Ang weird mo talaga mommy, propose nga wala eh kasal pa kaya ll at iniwan ko na si
Mommy na natatawa at urnakyat na ako sa aking silid. Pagkapasok ko sa aking silid
ay mabilis kong tinawagan si Angela.
llang ring lang at sinagot nya din agad ang aking tawag.
" Hello best napatawag ka?' Wika nya na nasa kabilang linya.
" Best ipapaalala ko langsayo ang lakad natin sa batangas bukas, baka mamaya
gumimik ka na naman atiwan mo akosa ere ha"Paalala ko sa kanya.
" Naku best ano ka ba, hinding hindi ko makakalimutan ang lakad natin bukas kaya 3
pm pa lang ay nandyan na ako, Best isama mo pinsan mongsi Michael ha "kinikilig
nyang wika.
" Naku wag na baka mamaya bigla mong pikutin angpinsan ko, tulo laway ka pa naman
kapag nakikita mo si Michael" Pang aasar ko sa kanya.
"Aygrabe ka sa akin best, nakaka hurt ka alam mo bayun ha?"hagikgik nya sa kabilang
linya.
" Sus kunwari ka pa, totoo naman sinasabi ko"pang aasar ko pang lalo sa kanya.
"Ah basta best isama mo sya bukas ha " Pangungulit pa nya.
" 00 na 00 na para matigil ka nall natatawa kong ani.
" Omg bestyou are the best, i loveyou talaga bestie waaaaaaaaaah"Sigaw pa nya sa
kabilang linya.
" Bestgrabe ka angsakitmo sa tenga" n aiinis kong wika sa kanya.
"Aysorry bestie, kinikilig talaga ako dyan sa gwapo mongpinsan eh,
ayiiiiiiiiie"Wika pa nya na nakapag patawa sa akin.
" Sige na best antayin na lang kita dito bukas
okay, love you best" Paalam ko atpinutol ko na ang aming pag uusap.
p.
Tumingin ako sa aking orasang pambisig.
1:40 pm na.
Biglang tumunog ang phone ko.
"1 message received "
" Mahal ko nakarating na ako sa office, malapit na mag start ang meeting ko kaya
mag rest ka lang muna dyan ha i loveyou"- Gabriel. I loveyou too mahal, don'tget
too tired" Reply ko at humiga na ako sa kama at napapangiti habang iniisip ko si
Gabriel.

Episode 34
Amara's POV
Kinabukasan nga ay maaga pa lamang ay naririto na si Angela na ikinagulat ko.
"Wow best anong meron bakit napaka aga mo yata ha?" Pang aasar ko sa kanya dahil
alam ko namang si Michael talaga ang gusto nyang makita at hindi ako.
Hay naku ang bestfriend ko mukhang tinamaan ng kupido sa kumag kong pinsan.
"Syempre best para naman hindi tayo ma late mamaya noh l' Wika nyang nakangiti at
palingon lingon na tila may hinahanap.
"Hindi kaya mabali na yang leeg mo best?
abay dinaig mo pa ang ang giraffe sa haba ng leeg mo ah" Pang aasar ko pa sa kanya.
"Nasan ang pinsan mo best?" Tanong nya.
"Wala umalis mamaya pa balik nuon bago tayo umalis, sya ang driver natin mamaya"
wika ko sa kanya na ikinabilog ng kanyang mga mata.
"Wow talaga best?" Tuwang tuwa nyang am sabayyakap sa akin na ikinatawa ko.
Maya maya lamang ay natahimik ako.
"Best bakit ang tahimik mo naman? ll Tanong nya.
"Kagabi ko pa kasi tinatawagan si Gabriel pero hanggang ngayon hindi man lang nya
sinasagot ang tawag ko. Nag text naman ako tapos ang sagot lang nya busy sya. Best
isang linggo pa lang buhat ng sinagot ko sya pero pakiramdam ko may tinatago sya sa
akin" mahaba kong pahayag sa kaibigan ko.
"Best baka naman talagang busy lang" depensa naman nya kay Gabriel.
"Ewan ko best, feeling ko may tinatago sya sa akin" malungkot kong wika.
"Hay naku best namimiss mo lang boyfriend mo kaya ka nagkakaganyan ll saad pa nya.
Mabilis lumipas ang mga oras at ngayon nga ay burnabaybay na kami patungong
batangas kasama ang aking dalawang pinsan na si Michael at Miguel
Kinailangan nga naming umalis agad dahil ang mom and dad ko halos ipagtulakan na
ako kanina. Haaay naku gusto na naman siguro ng mga yon na masarili ang mansyon
dahil alam mo na... bigla na lamang ako natawa sa mga pinag iisip ko.
"Best excited na ako" wika ng aking
kaibigan.
"Excited saan?" naguguluhan kong wika. "Ah ano, excited makarating ng batangas.l'
Wika nya na ikinatawa ko.
"Lukaret ka talaga, akala mo naman sa america tayo pupunta" sabay tawa ko ng
malakas na ikinatawa na rin nila.
"Sabi ko naman sayo iwanan na natin yang kaibigan mo panira langyan" wika naman ni
Michael.
"Ayyy grabe sya sa akin, I'm sure naman na kulang ang araw mo kung hindi ako kasama
'l Nakangusong wika naman ni Angela.
"Excuse Walang wala kang sin abi sa mga babaeng nakaka date ko ll wika naman ni
Michael na turnaas pa ang kilay.
"Yang mga naka date mo na yan mga mukhang palaka" asar na sagot ni Angela.
"Mukhang palaka? baka nga pag itinabi ka sa kanila abutan ka ngwalis at basahan
dahil mapapagkamalan kang katulong" pang aasar na ganti naman ni Michael.
"Beeeest ayoko na uuwi na ako" Naiiyak na wika ni Angela.
"Tumigil na nga kayong dalawa sa pag aasaran ninyo, baka sa kaka ganyan nyo
mabalitaan ko na lang na ikakasal na pala kayo ha.". Saway ko sa kanila.
Turnahimik si Angela at sa sobrang inis ay humarap na lamang sya sa gawing bintana
at tinitignan ang mga dinaraanan ng aming sasakyan habang sa isang banda naman si
Michael ay panay sulyap sa rear mirror ng sasakyan at sinisilip silip si Angela.
"Ayoko na sa mukhang tipaklong mong pinsan, ang dami kayang nagkakagusto sa akin
noh." nakangusong wika ni Angela.
"So may gusto ka nga sa akin, sa bibig mo mismo yan nanggalingl' nakangising saad
ni Michael.
"Wala. Ang kapal mong tipaklong ka." sigaw ni Angela.
"Palagay ko sa susunod na taon may panibagong kasalang magaganap ll biglang sabat
ni Miguel na ikinagulat 1<0.
"Panibagong kasalan?" gulat kong tanong.
"Yes" simplengtugon ni Miguel.
"Bakit sino ba ang ikakasal at nasabi mong may panibagong ikakasal sa isang taon?"
tanong kung muli na ipinagkibit balikat lamang ni Miguel.
Hindi na rin ako nagtanongpa kaya
natahimik na ang lahat.
Hindi ko namalayan na nakaidlip na pala ako.
"Best, best gising nandito na tayo ll wika ni Angela habang niyuyugyug ang aking
balikat. "H-ha? nakaidlip pala ako" maikli kong tugon.
Okay lang, tara na baba na tayo at nandito na tayo 'l wika nya pang muli.
"Teka nasan na sila Michael?" tanong ko
"Naku nanduon na sa 100b ng resort at mga nagmamadali pa, gustong gusto na sigurong
makakita ng mga naka bikini" nakanguso nyang ani.
Papasok kami sa isang napakagandang resort ng mapansin ko sa hindi kalayuan ang
nagliliyab na bonfire at sa hindi rin kalayuan dito ay ang napaka gandang ayos na
aking naaaninag sa buhanginan. Medyo may kadiliman sa gawing yun kaya hindi ko
batid kung ano ang disenyong nakaayos sa buhanginan kaya binale wala ko na lamang.
"Best halika muna tignan natin yung bonfire napaka ganda oh" sabay hila sa akin ni
Angela kaya wala na akong nagawa kung hindi ang magpatinaanod sa kanya.
"WOW" Tanging aking nasambit ng finally ay makita ko kung ano ang nasa buhanginan.
Isa itong malaking hugis puso na gawa sa petals ng ibat ibat uri ng mga bulaklak.
"tara sa gitna best ang ganda oh" wika ni Angela.
"Teka lang best baka masira natin mukhang may pinaglalaanan ang kung sino mang may
gawa nyan kaya tara na umalis na tayo at baka makita pa tayo dito at magalit sa
atin" kinakabahan kong wika.
"Ay naku tara na titignan lang naman natin, tumayo ka lang sa gitna at kukunan kita
picture, isa lang please" saad pa nya kaya pinagbigyan ko na.
Pag tayo ko sa gitna at saka ako tumingin sa kanya at nagbigay ng isang pilit na
ngiti ng biglang nagsindihan ang ibat ibang kulay na maliliit na ilaw na parang
christmas light sa paligid at nagsimulang sumayaw ang mga ilaw nito na nagpabuhay
sa buong kapaligiran at lalong lalo na sa kinatatayuan ko.
Halos hindi ako makakilos ng biglang umalingawngaw ang isang romantic na kanta at
sinabayan ng isang boses na nagpakabog ng aking puso. Napatakip ako ng aking bibig
at nagpalinga linga ngunit wala akong makita at kahit si Angela ay bigla na lamang
naglaho. Boses ito ni Gabriel, hindi ko sya makita sa paligid.
" You are the one I want to spend the rest of my life with...
Amara Crayzon Hamilton you mean everything to me. I have seen every reason to make
me fall in love withyou. You have been a wonderful and amazing woman that every man
could ask for.
To me eversince the time that I have known you, and I think spending the rest ofmy
life with you will be a very marvelous idea I promise to take verygood care ofyou,
you will never regret every momentyou will spend with me.
You givejoy and happiness in my life..
I have always thanked God and my star for meeting a wonderful woman like you, you
have always been a source ofjoy and happiness in my life. I wantyou to be my
specialgirl, I want us to take our relationship to the next level, I want to spend
the rest ofmy life in your arms ifyou allow me.
I have lovedyou for longer than I can remember mahal ko and I would love to keep
doing it for the rest ofmy life. Please mahal ko be
my wife...
And that is why I'm going to askyou, Please look up the sky"
Punong puno ng luha ang aking mga mata habang nakikinig sa mga sinasabi ni Gabriel,
halos suminok na ako sa matinding pagluha ko. Ng sinabi nyang tumingin ako sa
kalangitan ay mabilis kong ginawa.
Nabigla ako sa pagputok ng mga fireworks sa kalangitan na ikinalaglagyata ng panga
ko. Halos hindi ko na maaninag pa ang kalangitan dahil punong puno ng luha ang
aking mga mata, halos sinisinok na rin ako dahil sa kakaiyak.
" Mahal ko willyou marry me?"
Yan mismo ang mga nakasulat sa kalangitan habang nagpuputukan ang nag gagandahang
fireworks.
Nang tumigil na ang mga fireworks ay napababa ako ngtingin at nanlaki ang aking mga
mata ng makita kong nasa harapan ko na si Gabriel na nakaluhod at may hawak hawak
na singsing.
"Mahal ko will you marry me?"
Tanong nya na lalong ikinatulo ng aking mga luha.
"Yes yes yes, I will marry you mahal 1<0"
Umiiyak kong arm.
Turnayo si Gabriel at isinuot ang singsing sa akin at napayakap ako sa kanya sa
sobrang saya ng aking puso at gumanti din sya ng yakap habang tumutulo ang kanyang
mga luha.
Nang biglang malalakas na palakpakan ang gumulat sa akin.
Napabitaw ako kay Gabriel at tumingin ako sa buong paligid at laking gulat ko ng
makita ko silang lahat na nakapalibot sa amin, ang mga magulang ni Gabriel na
ngiting ngiti, ang mga magulang ko at ang mga 1010 at Iola ko na hanggang ngayon ay
pumapalakpak pa rin. Mga kaibigan namin at pati sila Michael at Angela na malalaki
ang mga ngiti na nakatingin din sa amin.
"Congratulations" sigaw nilang lahat
"Wooooohoooo she said YES" at sabay buhat sa akin ni Gabriel at inikot ikot nya
ako.
Walang pagsidlan ang aking kaligayahan sa mga oras na ito.

Episode 35 -The End:

Amara's POV
Kasal na kami ngayon ni Gabriel at nabiyayaan kami ng tatlong anak, Dalawang lalake
at isang Babae.
Si Amir ang panganay, si Armani ang pangalawa at si Gabbi ang prinsesa namin.
Mabilis lumipas ang panahon at ngayon nga ay 17, 15 at 13 years old na ang mga anak
namin.
Napalaki namin sila ng maayos at may pagmamahal sa dyos.
Mababait silang bata kaya wala din kaming naging problema ng aking asawa sa aming
mga anak.
Nasa garden kami ng aming mansyon at sunday din kaya family time namin,
Masayang naglalaro ang mga anak ko, si Amir ay [aging nakaalalay sa kanyang
dalawang nakababatang kapatid lalong lalo na kay Gabbi. "Mom si kuya may girlfriend
na" Pang aasar ng bunso kong si Gabbi.
"Ano naman ang pakialam mo eh binata na ako" sagot naman ni Amir sa kanyang bunsong
kapatid.
"Ako din mag bo boy friend na din ako para same tayo kuya.l' saad pa ng bunso ko na
ikinatawa ko.
"Subukan lang nila na ligawan ka at dadalin namin sila ni Armani sa dagat at
ipapakain sa mga pating" Wika naman ni Amir sa kanyang bunsong kapatid.
"Ay angdaya mo naman bakit ikaw pwede ako hindi? ll nakanguso nyang ani.
"Kasi prinsesa ka namin at di kami papayag ng hindi namin nakikilatis ng husto ang
mga lalaking magtatangkang manligaw sa aming prinsesa" pahayag naman ni Armani na
sinang ayunan din ni Amir.
"Tignan mo sila mahal ko at handa nilang protektahan ang ating prinsesa." wika
naman ni Gabriel sabay yakap sa aking likuran at itinukod ang kanyang baba sa aking
balikat.
"Natutuwa ako mahal ko na ganyan nila protektahan si Gabbi" nakangiti kong ani.
"Hmmm bakit di pa tayo gurnawa ng pang apat?" wika nya sabay kintal ng halik sa
aking tenga.
"Omg umayos ka nga Gabriel, malalaki na ang anak natin kung ano ano pa yang
hinihiling
mo ll natatawa kong sita sa kanya na nauwi sa amingtawanan.
"Sila mommy darating dito mamaya namimiss na raw nila ang mga bata ll wika ko sa
aking asawa.
"Hindi bat kahapon lang ay nandirito din sila? ll Natatawa nyang sambit.
"Naku hayaan mo na nga sila, alam mo naman kasing nag iisa lang akong anak kaya
lahat ng attention nila ay nasa mga bata.ll wika ko pa.
"Alam ko naman yun mahal ko ll wika pa nya.
"Mahal tara na sa itaas, Sige na isa lang" panglalandi sa akin ng aking asawa.
"Mamaya na lang nag eenjoy pa akong kasama ang mga bata, ikaw talaga ha at gusto mo
pang humirit" natatawa kong ani sa aking asawa.
"Ganon talaga kasi mahal na mahal kita at sayong sayo lang ito" natatawa nyang
sambit. "Tseh tumahimik ka nga" at nakitawa na din ako sa kanya.
"l love you mahal ko" wika nya.
"Mahal na mahal din kita mahal ko" at dinampian ko sya ng matamis na halik sa
kanyang labi.
Naging maayos at maganda ang naging
takbo ng aming pagsasama, sabi nga nila sa isang relasyon at sa buhay ng bawat tao
ay walang mga pagsubok na hindi natin kayang harapin.
"Salamat po sa pagsubaybay sa kwento nila Amara at Gabriel sana po ay nagustuhan
ninyo and munting kwento ng kanilang pagmamahalan.'l
"Sana po ay subaybayan nyo din po ang bago kong isinusulat na kwento nila Raine
Marie Atienza at ni Ryven James Vance. "Meet the Playboy Billionaire" Salamat
po :).