Tadano Truck Crane TG-400E-2_P-01C Parts Catalog EN+JP

Tadano Truck Crane TG-400E-2_P-01C

Parts Catalog EN+JP
To download the complete and correct content, please visit:

https://manualpost.com/download/tadano-truck-crane-tg-400e-2_p-01c-parts-catal
og-enjp/

**Tadano Truck Crane TG-400E-2_P-01C Parts Catalog EN+JP** Size : 21.0 MB

Format : PDF Language : English, Japanese Brand: Tadano Type of machine:
Truck Crane Type of document: Parts Catalog Model: Tadano TG-400E-2 Truck
Crane Date: 2000 Number of Pages: 605 Pages Serial Number: 455010
Publication No: TG-400E-2_P-01C
Download all on: manualpost.com.

Visit ManualPost.com to get correct and complete item

 [Unrelated content]
Another random document on
Internet:
Hoc anno obiit Matildis Imperatrix, mater Hen. II. & sepulta est
Rothomagi.

An. 1169 316 Alexander Papa ad petitionem Regis Legatos in Pa

pa
Galliam mittit, qui de prædictis cognoscerent controversiis, & Le
excommunicatos absolverent, pacemque constituerent: sed hæc ga
to
parum promoventes recesserunt.
s
in
Note 316: (retour) Mat. Par. pag. 106. Hoved. pag. 516. G
all
Rex post Pascham Londinum veniens, deposuit fere omnes Vice- ia
comites Angliæ, facta inquisitione per sacramentum hominum m
mi
regni, de prisis 1. extortionibus eorum; adegitque omnes ad tti
redemptiones. t.

317
Magnum Concilium Westmonast.
Note 317: (retour) Hoved. pag. 518.

In festo S. Barnabæ Apost. idem Rex (Henricus) magnum celebravit C

or
Concilium Londoniis, cum Principibus & Magnatibus terræ suæ, de on
coronatione Henrici filii sui, & Dominica sequenti, quæ evenit 17. at
Kal. Julii, Clero & populo consentientibus, fecit prædictum filium fil
iu
suum coronari, &c. m
H
Anno eodem 318, in Idibus Julii, convocatis Westmonasterii en
ric
Magnatibus, Rex Henricum filium suum primogenitum in Regem u
fecit coronari; qui ab authoribus alias dicitur Rex Henricus III. alias m,
Rex Henricus junior: sed in vita patris defunctus est. qu
i
Note 318: (retour) Mar. Par. ib. pag. 117. Hoved. pag. 518. pa
tri
s
ob
it.

Rex Scotor. &

In crastino coronationis illius 319, fecit Rex pater Proceres regni
Willielmum Regem Scottorum, & David fratrem suum, & novo Regi
Comites & Barones regni, devenire homines novi Regis, hominium
praæstant.
& jurare ei fidelitatem contra omnes homines, salva
fidelitate sua.

Note 319: (retour) Hov. ib.

Ludovicus Rex Franciæ 320 exercitum cogit in Regem Angliæ, quod Lu

do
Margaretam filiam suam, uxorem Regis junioris, cum marito non v.
fecit coronari. Propere autem occurrens ei Rex pater, pacem fecit: R.
Fr
pollicendo quod in proximis filius iterum, & una uxor ejus, an
coronarentur: & factum est Wintoniæ 6. Cal. Septemb. An. Dom. ci
1172 321. æ
in
Note 320: (retour) Hov. ibid. va
di
Note 321: (retour) Hov. an. 1172. pag. 529. t
A
ng
4. Idus Octob. cum Rex 322 & Magnates Franciæ a Papa Pa lia
x
impetrassent, ut, remota omni appellatione, Rex Angliæ re m.
anathemati subjiceretur, & regnum ejus interdicto, in Ecclesia sti
redderet Archiepiscopum; pax eorundem mediatione post tu ta
difficultates aliquot est composita, & Archiepiscopus ad sua in
omnia restitutus. Angliam igitur regreditur post sexenne fere A
exilium, & Calendis Decembris Sandwicum applicans, litteras ng lia
quibus Papa Archiepiscopum Eboracensem, & Episcopos aliquot .
Regi obsequentiores suspendebat, donec Archiepiscopo
satisfacerent, jam ad ipsos (celatos hactenus) propere mittit. Intellecto
hoc, excanduit supra modum Rex: & per nuntios Archiepiscopum rogat
ut suspensos absolvat; sed respondet ille, se non posse, quod majori
innodarentur authoritate. Prorupit ergo Rex in verba aspera & minantia,
quæ cum astantes excepissent, Willielmus de Traci, Reginaldus filius
Ursi, Hugo de Marvilla, & Richardus Brito, de Normannia advolantes
Canterburiam.
Note 322: (retour) Mat. Par. ib. pag. 117.

5. die Nativitatis Dominicæ preces agentem vespertinas Th

o.
crudelissime & plusquam barbare ante altare in Ecclesia Ar
mactaverunt Archiepiscopum, incipiente A. D. 1171. ch
ie
 ie
Quinta feria ante Pascham (qua Romanus Pontifex e solenni more R.
p.
H
tr
annuatim solet publice vel absolvere vel excommunicare) communi en
uc
Cardinalium consilio jam decreverat, Regem Angliæ atque Angliam r.
id
ipsam sub interdicto ponere. Interea Romam veniunt (prioribus II.
et
ex
ur
inauditis) alii a Rege Legati, qui solennius ejus protestantes co
.
innocentiam, juramento pollicentur, Regem ipsius Papæ & m
Cardinalium judicio obtemperaturum. m
u
ni
Missis igitur duobus a Papa Cardinalibus Rex occurrit in Pa
ca
x
Normannia, & post longos tractatus in præsentia eorundem in
ti
Legatorum, juravit mortem Thomæ martyris gloriosi, nec on
te
i
voluntate sua nec conscientia perpetratam fuisse, nec ejus r
vi
R
artificio perquisitam. Sed quoniam ex verbis, quæ succensus eg
ci
iracundia incaute protulerat, nequissimi clientes occasionem n
e
us
sumpserant Archiepiscopum perimendi; absolutionem supplex m
.
&
petiit & impetravit. Promittens insuper ad mandatum Pa
Legatorum: pa
m.
Quod tantum daret de pecunia sua, unde 200 milites ad defensionem
terræ sanctæ possent sustentari per annum.

Quod permitteret deinceps appellationes libere fieri.

Quod consuetudines, quæ suis erant introductæ temporibus contra

libertatem Ecclesiæ, in irritum revocaret.

Quod possessiones Cantuariensis Ecclesiæ, quæ post recessum

Archiepiscopi ablatæ integre redderentur.

Quod Clericis & Laicis utriusque sexus, qui pro beato martyre de Ex
ul
regno exierant, cum pace sua recipere bona omnia, & libere redire an
licebit. te
s
Hæc omnia promisit & juravit Rex Henricus pater, & Rex Henricus re
vo
filius; sigilloque regio confirmata Romam mittuntur 323. ca
nd
Et graves nihilominus poenas (3. virgæ ictus a quovis Clerico i.

accipiens) dedit 324.

 Note 323: (retour) Char. absol.

Note 324: (retour) Vid. chartam absolutionis ejus. Hov. pag. 529. Mat. Par.
pag. 127. V. etiam homagium Regis Scotiæ & Baronum ejus de regno Scotiæ
in. an. 1175. Hov. pag. 545. Mat. Par. pag. 126. melius & v annos inter 1172
& 1176. apud Hov. & Mat. Par. & in Chron. Hollinsh. ubi vide prædict. articul.
pag. 83. b. multo fusius e Gervas. Dorob.

De origine Assisarum & recognitionum per XII Juratores 325.

Note 325: (retour) Henri II n'institua point la Jurée; elle existoit sous le
Conquérant: mais il permit d'y avoir recours dans les causes où avant son
regne on n'employoit que le duel.

Assisas instituit Rex Henricus II. ad duelli asperitatem (quam triall by

batttel vocant) auferendam. Monstrant hoc sui ipsius Brevia apud
Glanvillam 326, quibus sic loquitur: Rex Vicecom. salutem. Prohibe N. ne
teneat placitum in curia sua, quod est inter M. & R. de una hida terræ,
&c. nisi duellum inde vadiatum fuerit, quia M. qui est Tenens, posuit se
inde in Assisam meam, & petit recognitionem fieri.
Note 326: (retour) Lib. 2. cap. 8 & 9.

Quod dicit, in Assisam meam, intelligendum est, in constitutionem

meam: nam quæ postea Statuta dicta sunt, sub hoc seculo Assisæ
appellantur; ut hic infra ipsius hujusce Regis, Assisæ de Clarendon, &
Assisa de habendis armis. Hinc & de legibus ab eodem editis Radulphus
Niger: Singulis (inquit) annis novas leges, quas Assisas vocant, edidit.
De Assisarum autem (quibus duellum tollitur) origine, sic Glanvilla 327:
Est autem magna Assisa regale quoddam beneficium clementia Principis
de consilio Procerum populis indultum, quo vitæ hominum, & status
integritati tam salubriter consulitur, ut in jure quod quis in libero solo
tenemento possidet retinendo, duelli casum declinare possunt homines
ambiguum, &c.
Note 327: (retour) Lib. 2. cap. 7.

Istarum siquidem originem ab Henrico II emanasse clarius tibi elucebit,

si frequentissimas deprehenderis in regni ejus parte posteriori, inauditas
vero sub anteriori. Evincit primum author celebris Glanvilla, qui integris
aliquot libellis sub eodem Rege Assisarum tradidit disciplinam. Posterum
habes e privilegio quodam Regis Johannis Beverlacensi Ecclesiæ (ut in
charta Richardi II 328 per Inspeximus extat) concesso, prout sequitur.
Note 328: (retour) Pat. 5. Ric. 2. par. 2. m. 12.

Poena in hac Assisa (id est, magna Assisa domini Regis) temere Po
en
jurantium ordinaria est, & ipsi regali institutioni eleganter inserta. Si a
enim ipsi juratores perjurasse in curia fuerint legitime convicti 329, pe
vel in jure confessi; omnibus catallis & rebus mobilibus rj
ur
spoliabantur, Domino Regi eisdem applicandis; de clementia autem an
Principis maxima, salvis eis tenementis solis liberis. Præterea in ti
carcerem detrudentur, & ibi per annum ad minus in prisona u
m
detinebantur: insuper de cætero legem terræ amittentes, in
perpetuam infamiæ notam inde merito incurrent. m
ag
Note 329: (retour) Glan. lib. 2. cap. 19. na
As
si
Dominus Ludovicus Duelli loco induxit Preuves per Tesmoings & sa
Charters. Choppin. pag. 577. 330 .

Note 330: (retour) Choppin dit ceci, L. 3: De domanio Franciæ, tit. 26, nº
18.

Spelman avoit fait sa Remarque pour établir, sans doute, que Saint Louis,
dans ses Etablissemens, n'avoit fait que suivre ce que Henri II, plus de cent
ans auparavant, avoit ordonné par toute l'Angleterre.

Rex omnibus ad quos, &c. salutem. Inspeximus cartam, quam C

ha
Dominus Johannes, quondam Rex Angliæ proavus meus, fecit rt
præfatæ Ecclesiæ Beverlac. & Simoni huic Præposito Beverlacen. a
ac Clericis Ecclesiæ ejusdem, in hæc verba: Johannes Dei gratia Ec
cl.
Rex Angl. Dominus Hibern. Dux Aquit. Com. Andag. Archiepiscopis, Be
Episcopis, &c. & omnibus Ballivis & fidelibus suis, salutem. Sciatis, ve
nos suscepisse in protectionem & defensionem nostram Ecclesiam rl
ac
Beverlac. & Simonem Præpositum Beverlac. & omnes homines, res en
& possessiones, jura & libertates illius Ecclesiæ & Præpositi & si
Clericorum, ad Ecclesiam illam pertinentes. Præcipientes, quod non da
ta
faciatis, vel ab aliquo fieri permittatis eis inde injuriam, vexationem, .
aut gravamen, vel aliquid quod sit in dampnum vel dispendium,
juris vel libertatum præfatæ Ecclesiæ. Volumus enim & firmiter
præcipimus, quod Ecclesia Beverlac. & prædictus Simon Præpositus, &
Successores sui, habeant & teneant, toto tempore nostro & hæredum
nostrorum, omnia jura, libertates & dignitates, quæ prædicta Ecclesia
Beverlac. & prædecessores prædicti Præpositi habuerunt & tenuerunt,
vel tenere debuerunt, temporibus antecessorum nostrorum. Volumus
etiam quod libertates & dignitates datæ ab antecessoribus nostris, & ab
aliis, Deo & beato Johanni de Beverlaco, & Præposito illius Ecclesiæ, in
nullo depereant, vel minuantur vel lædantur, per assisas, vel
recognitiones, vel constitutiones postea factas. Sed si recognitiones vel
assisæ fieri debeant de tenemento aliquo, vel de re aliqua, quæ
pertineat ad præpositum Beverlac. & Præposituram, tam in dominicis
quam feodis, teneantur in curia Præpositi Beverlac. ubi placita inde
fuerunt, & esse consueverunt, tempore Regis H. patris nostri, vel
tempore H. Regis avi patris nostri, antequam recognitiones vel assisæ in
regno nostro essent constitutæ. 331 Volumus etiam, &c. Testibus, &c.
Datum per manum nostram apud Vernohun 8. die Octob. anno regni
nostri quarto.
Note 331: (retour) Ceci veut dire seulement que sous Henri 1er les grandes
Assises n'étoient pas instituées pour le Bref de Droit, & que les matieres de
ce Bref se discutoient, avant Henri II, par le duel: car j'ai prouvé plus haut
qu'il existoit une Jurée pour les autres Brefs au temps de la Conquête. Voyez
Polid. Verg. L. 9, nº. 10, pag. 152.

Concilium (seu colloquium uti alias dicebatur) magnum Londoniis C

on
habitum in festo S. Barnabæ (ut inquit Hovedenus) id est, 11 Junii, cil
sed, ut ait Mat. Paris. celebratum 18. die Julii, A. D. 1170. in quo .
Rex Henricus pater Henricum filium suum primogenitum consortem Lo
nd
sibi regni facit coronatque 332. .
de
Note 332: (retour) Hoved. in Hen. II. pag. 518. H
en
Deinde in festo S. Barnabæ Apostoli idem Rex (Henricus pater) r.
ju
magnum celebravit Concilium Londoniis, cum Principibus & ni
Magnatibus terræ suæ de coronatione Henrici filii sui, & Dominica or
sequenti, quæ evenit decimo septimo Calendarum Julii, Clero & e.
Populo consentientibus & assentientibus, fecit ipse prædictum Henricum
filium suum coronari, & in Regem consecrari apud Westmonasterium a
Rogero Archiepiscopo Eboracensi, ministrantibus ei in illo officio Hugone
Dunelmensi Episcopo, & Waltero Roffensi Episcopo, Gilleberto
Londinensi Episcopo, & Jocelino Salisbiriensi Episcopo: nulla mentione
facta de beato Thoma Cantuariensi Archiepiscopo, ad quem coronatio
illa & consecratio de jure Ecclesiæ suæ spectabat. Et in crastino
coronationis illius fecit Rex pater Willielmum Regem Scottorum, & David
fratrem suum, & Comites & Barones regni, devenire homines novi Regis,
& jurare ei fidelitatem contra omnes homines, salva fidelitate sua.

Rex ægrotans dividit terras suas inter filios 333.

Note 333: (retour) Hoved. pag. 518.

Deinde a Colloquio illo (scil. Ludovici Regis) venit Rex (Henricus) pater
in Normanniam, & apud Moramgram incidit in gravem ægritudinem, &
divisit terras filiis suis in hunc modum.

Dedit itaque Richardo filio suo Ducatum Aquitaniæ, & omnes terras
quas accepit cum matre illius Alienor Regina.

Et Gaudefrido filio suo dedit Britanniam, cum Alais filia Conani, quas ad
opus illius acquisierat a Ludovico Rege Francorum.

Et Henrico Regi filio suo dedit Normanniam, & omnes terras quæ
fuerunt patris sui Gaufridi Comitis Andegavensis. Et fecit illos tres filios
suos devenire homines Ludovici Regis Franciæ.

Et Johanni filio suo, adhuc minimo, dedit Comitatum Moretanii. Deinde

post multum temporis de infirmitate convaluit 334.
Note 334: (retour) Adde hic Concilium Windesoriæ, in quo finis & concordia
sit de terris Hiberniæ, &c. Mat. Par. in an. 1175. pag. 126. Vide Hollins.
Chron. Benedict. Abb. MS. in an. 1175.

Prima institutio Justitiariorum itinerantium, & eorum itinerum, quæ

circuitus vocant.

Concilium Notinghamiæ.
Anno gratiæ 1176. post Natale Domini, in festo 335 Conversionis S. C
on
Pauli, venit Dominus Rex pater usque Notingham, & ibi celebravit cil
magnum concilium, de statutis regni sui: & coram Rege filio suo, & .
N
coram Archiepiscopis, Episcopis, Comitibus, & Baronibus regni sui ot
(& per concilium militum & hominum suorum, inquit Benedict. in
Abbas) communi omnium concilio divisit regnum suum in sex gh
a
partes, per quarum singulas tres Justitiarios itinerantes constituit, m
quorum hæc sunt nomina. de
st
Note 335: (retour) Hoved ib. Mat. Par. pag. 127. Benedic. Abb. in an. 1176. at
MS. ut
is
{ Norfolc. re
{ Suffolc. gn
{ Cantebrigesire. i.
{ Hugo de Cressi { Huntedunesire.
1. { Walterus fil. Roberti { Bedefordesire.
{ Robertus Mantel { Bukinhamsire.
{ Estsex.
{ Hertefordesire.

{ Lincolnesire.
{ Notingamsire.
{ Hugo de Gundevilla { Derebisire.
2. { Willielmus fil. Radulfi { Staffordesire.
{ Willielmus Basset { Warwickesire.
{ Norhantesire.
{ Leicestresire.

{ Kent.
{ Surrie.
{ Robertus fil. Bernardi { Suthantesire.
3. { Ricardus Giffard { Suthsexa.
{ Rogerus fil. Reinfrai { Berkesire.
{ Oxenefordsire.

{ Willielmus fil. Stephani { Herefordesire.

4. { Bertram de Verdun { Gloucestersire.
{ Turstan fil. Simonis { Wirecestersire.
{ Salopesire.

{ Wiltesire.
{ Radulphus fil. Stephani { Dorsete.
5. { Willielmus Ruffus { Somersete.
{ Gilebertus Pipard { Devonia.
{ Cornubia.
 { Everwikesire.
{ Richemundesire.
{ Robertus de Wals { Lancastre.
6. { Radulphus de Glaovil { Coplande.
{ Robertus Pikenot { Westmerlande.
{ Northumberlande.
{ Cumberlande.

Et postea fecit Dom. Rex 336 omnes prædictos Justitiarios jurare supra
sacrosancta Evangelia, quod ipsi bona fide, & sine malo ingenio, has
subscriptas Assisas custodirent, & inviolabiliter ab hominibus regni
facerent custodiri 337 .
Note 336: (retour) Hoved. pag. 548.

Note 337: (retour) En France, sous les deux premieres Races, il y avoit eu
des Justiciers ambulans, Missi-Dominici. En Normandie un grand Senéchal
ambulant avoit été substitué à ces Justiciers. Voyez Anc. Cout. chap. 10. Les
Justiciers dont il est ici question ne furent donc pas établis en Angleterre par
Henri II pour la premiere fois, mais leur nombre fut seulement augmenté par
ce Prince.

De hoc Concilio sic Benedict. Abbas 338: Circa festum S. Pauli venit
Dominus Rex usque ad Northampton, & magnum ibi celebravit
Concilium de Statutis regni sui coram Episcopis, Comitibus, & Baronibus
terræ suæ, & per consilium militum & hominum suorum.
Note 338: (retour) In vita Hen. II.

Assisæ Henrici Regis factæ apud Clarendon, & renovatæ apud

Northamtune.

Si quis retatus fuerit coram Justitiis Domini Regis, de murdro, vel

latrocinio, vel roberia, vel receptatione hominum tale facientium, vel de
falsoneria, vel iniqua combustione, per sacramentum XII militum de
hundredo; & si milites non adfuerint, per sacramentum XII liberorum &
legalium hominum, & per sacramentum 4. hominum de unaquaque villa
hundredi, eat ad judicium aquæ: & si perierit, alterum pedem amitat. Et
apud Northamtune additum est pro rigore justitiæ, quod dextrum
similiter pugnum cum pede amittat, & regnum abjuret, & infra 40 dies a
regno exulet.
2. Et si ad aquam mundus fuerit, inveniat plegios, & remaneat in regno,
nisi retatus fuerit de murdro, vel aliqua turpi felonia per commune
comitatus, & legalium militum patriæ: de quo, si prædicto modo retatus
fuerit, quamvis ad aquam mundus fuerit, nihilominus infra 40 dies a
regno exeat, & catalla sua secum asportet, salvo jure Dominorum
suorum, & regnum abjuret in misericordia Domini Regis.

3. Hæc autem Assisa attinebit, a tempore quo Assisa facta fuerit apud
Clendune, continue usque ad hoc tempus, & a modo quamdiu Domino
Regi placuerit, in murdro, & proditione, & iniqua combustione, & in
omnibus prædictis, nisi in minutis furtis & roberiis, quæ factæ fuerant
temporæ guerræ; sicut de equis, & bobus, & minoribus rebus.

4. Nulli liceat neque in burgo neque in villa hospitari aliquem extraneum

ultra unam noctem in domo sua, quem ad rectum habere noluerit, nisi
hospitatus ille essonium rationabile habuerit, quod hospes domus
monstret vicinis suis, & cum recesserit, coram vicinis recedat, & per
diem.

5. Si quis saisitus fuerit de murdro, vel de latrocinio, vel roberia, vel

falsoneria, & inde sit cognoscens, vel de aliqua alia felonia, quam
fecerit, coram Præposito hundredi vel burgi, vel coram legalibus
hominibus, id postea coram Justiciis negare non poterit.

6. Si qui obierit francus Tenens, hæredes ipsius maneant in tali saisina,

qualem pater suus habuit die qua fuit vivus & mortuus, de feodo suo, &
catalla sua habeant, unde faciant & divisum, & Dominum suum postea
requirant, & ei faciant de relevio, & aliis quæ eis facere debent de feodo
suo.

7. Et si hæres fuerit infra ætatem, Dominus feodi accipiat homagium

suum, & habeat in custodia illum quamdiu debuerit: alii Domini, si
plures fuerint, homagium ejus recipiant, & ipse faciat eis quod facere
debuerit.

8. Et uxor defuncti habeat dotem suam, & partem de catallis ejus, quæ
eam contingit.
Et si Dominus feodi negat 339 hæredibus defuncti saisinam ejusdem
feodi quam exigunt, Justitiarii Domini Regis faciant inde fieri
recognitionem per XII legales homines, qualem saisinam defunctus inde
habuit, die qua fuit vivus & mortuus: & sicut recognitum fuerit, ita
hæredibus ejus restituant. Et si quis contra hoc fecerit, & inde attaintus
fuerit, remaneat in misericordia Regis.
Note 339: (retour) Les Coutumes féodales avoient prévalu; il n'étoit plus
question des Loix d'Edouard. Le Traité de Glanville, écrit par l'ordre de Henri
II, en fournit une preuve sans replique.

10. Justitiæ Domini Regis faciant fieri recognitionem, de dissaisinis factis

super Assisam, a tempore quo Dominus Rex venit in Angliam proxime
post pacem factam inter ipsum & Regem filium suum.

11. Justitiæ capiant fidelitates Domini Regis infra clausum Pascha, & ad
ultimum infra clausum Pentecostæ, ab omnibus, viz. Comitibus,
Baronibus, Militibus, & libere tenentibus, & etiam rusticis, qui in regno
manere voluerint: & qui facere noluerit fidelitatem, tanquam inimicus
Domini Regis capiatur.

12. Habent etiam justitiæ præcipere, quod omnes illi qui nondum
fecerunt homagium & ligiantiam Domino Regi, quod ad terminum quem
eis nominabunt, veniant & faciant Regi homagium & ligiantiam, sicut
ligio Domino.

13. Justitiæ faciant omnes justitias & rectitudines spectantes ad

Dominum Regem & ad coronam suam, per breve Domini Regis, vel
illorum qui loco ejus erunt, de feodo dimidii militis & infra; nisi tam
grandis sit querela, quod non possit deduci sine Domino Rege, vel talis
quam justitiæ ei reponent pro dubitatione sua, vel ad illos qui in loco
ejus erunt. Intendant tamen pro posse suo ad commodum Dom. Regis
faciendum.

14. Faciant etiam assisam de latronibus iniquis, & malefactoribus terræ,

quæ assisa est per Consilium Regis, filii sui & hominum suorum per
quos ituri sunt comitatus.
15. Item justitiæ provideant quod Castella diruta prorsus diruantur, &
diruenda bene prosternantur. Et nisi hoc fecerint Dominus Rex judicium
Curiæ suæ de eis habere voluerit sicut de contemptoribus præcepti sui.

16. Justitiæ inquirant de excactis, de Ecclesiis, de terris, de foeminis,

quæ sunt de donatione Domini Regis.

17. Ballivi Domini Regis respondeant ad scaccarium, tam de assiso

reditu, quam de omnibus perquisitionibus suis quas faciunt in ballivis
suis; exceptis illis quæ pertinent ad Vicecomitatum.

18. Justitiæ inquirant de Custodiis Castellorum, & qui, & quantum, & ubi
eas debeant, & postea mandent Dom. Regi.

19. Latro ex quo capitur Vicecomiti tradatur ad custodiendum: Et si

Vicecomes absens fuerit, ducatur ad proximum Castellanum, & ipsum
illum custodiat donec illiberet Vicecomiti.

20. Justitiæ faciant quærere per consuetudinem terræ, illos qui a regno
recesserunt, & nisi redire voluerint infra terminum nominatum, & stare
ad rectum in Curia Domini Regis, postea uthlagentur; & nomina
uthlagatorum afferantur ad Pascha, & ad festum S. Michaelis, ad
scaccarium, & exinde mittantur Domino Regi 340.

Hoc etiam Anno 341 Angliam venit Legatus Romanus Hugo Petro- Le
ga
Leonis alias Hugerum Cardinal. S. Angeli, qui & interfuisse dicitur tu
Concilio Northamptoniæ. Synodum autem celebravit 342 s
R
suffragantibus Episcopis, Angliæ & Scotiæ; concessitque in eadem, o
& dedit Domino Regi licentiam implacitandi Clericos regni sui, de m
forestis suis, & de captione venationis, coram Laicis suis Justitiariis, an
us
prout ab ipso Rege constitutum fuit 343. H
ug
Note 340: (retour) Adde hic quæ sequuntur apud Hoved. de homagio R. o
Scotiæ. pag. 550 & V. Matth. Par. & Chron. Pe
tr
Note 341: (retour) Mat. Par. pag. 127. o-
Le
Note 342: (retour) Hollins.
on
Note 343: (retour) Hoved. pag. 547. is.
Rex vicissim concessit ei quatuor hæc capitula in regno Angliæ
observanda 344 .
Note 344: (retour) Mat. Par. pag. 127.

Primo, quod de cætero Clericus non trahatur ante Judicem sæcularem

personaliter, pro aliquo crimine vel transgressione, nisi pro foresta, &
Laico feodo, unde Regi, vel alii Domino sæculari, Laicum debetur
servitium.

Secundo ut Archiepiscopatus, Episcopatus vel Abbatiæ, non teneantur in

manu Regis, ultra annum nisi pro causa evidente, vel necessitate
urgente.

Tertio concessit, ut interfectores Clericorum convicti vel confessi, coram

Justitiario regni, præsente Episcopo puniantur.

Quarto quod Clerici Duellum facere non cogantur.

Rex Henricus 345 filius Pictaviæ existens, cepit Adam de Su

pp
Chirchdune, Vicecancellarium suum, Clericum videlicet Gaufridi lic
Præpositi Beverlaci, Cancellarii Regis filii, & fecit eum fustibus cædi, iu
imponens illi, quod ille secreta sua detexerat Regi patri suo; & m
de
flagellatum duci fecit nudum per Plateas Civitatis Pictavis te
fusticando, & sub voce præconia clamando. Sic debet dehonestari, ge
qui secreta Domini sui detegit. nt
is
se
Note 345: (retour) Hoved. pag. 551.
cr
et
a
D
o
mi
ni
su
i.

Rex filiam Regi

In Concilio Londoniis 346 Rex Henricus Pater consilio Siciliæ in uxorem
universorum Episcoporum, Comitum & Baronum regni, dat.
concessit Regi Siciliæ filiam suam, Johannam in
uxorem. Vide Chartam dotis ejus apud Hoved. p. 551.

Note 346: (retour) Hoved. ib.

An. 1177. 347 Viviano Cardinale, Legato Pontificis Romani, Angliam R

ex
veniente, Rex misit ad eum Ric. Wintoniensem, & Gaufridum Vi
Eliensem Episcopos ut interrogarent eum, cujus authoritate ausus vi
an
erat intrare regnum suum sine ipsius licentia. Quibus plurimum u
territus Cardinalis; de satisfactione juravit Regi; quod ipse nihil m
ageret in legatione sua, contra voluntatem ipsius. Ca
rd
in
Habito Oxonii Concilio Henricus Rex dedit Johanni filio suo al
Hiberniam 348. e
m
Note 347: (retour) Hoved. ib. pag. 553. te
rr
Note 348: (retour) Polyd. 236. Hoved. ib. Hollins. infra. ef
ac
it.
Ludovicus 349 Rex Franciæ Henricus Rex Angliæ 7 Cal. Octob.
pactum ineunt de suscipiendo Crucem, & Hierosolymas proficiscendo
350.

Note 349: (retour) Mat. Par.

Note 350: (retour) Pacti Chartam exibet. Mat. Par. p. 128.

Anno Gratiæ 1177. Regis Henrici 23. Rex Angliæ Pater celebrato R
ob
Concilio generali apud Northamtun. 351 Post festum S. Hilarii er
reddidit Roberto Comiti Leicestriæ omnes terras suas citra mare & to
ultra sicut eas habuerat 15 Diebus ante guerram, exceptis Castellis C
o
de Muntford & de Pasci: Similiter Hugoni Comiti Cestriæ, &c. mi
ti
Note 351: (retour) Hoved. ib. pag. 560. Le
ic
Eodem Anno 352 Rex Concilium generale Londini celebrat in causa es
tri
litis inter Alfonsum Regem Castellæ, & Sanctium Regem Navarræ, æ
judicio ejus & Baronum suorum ab utroque Rege compromissæ. te
rr
æ
 Note 352: (retour) Hoved. ib. pag. 561. re
dd
Fr u
Tempore dicti Concilii 353, noctu interfectus est Londini, frater nt
at
Comitis de Ferrariis & in plateas clam projectus. Postulantur er ur
cædis multi cives; inter hos nobilis & dives senex quidam C .
o
Johannes. Qui cum judicio aquæ (id est, Ordalio) deprehensus mi
sit culpabilis; suspendio traditur, licet Regi 500 lib. in tis
redemptionem vitæ, obtulisset. Intelligendum autem est, de
Fe
examen hoc factum fuisse aqua calida, non frigida, quod rr
Johannes nobilis esset; nam aqua frigida rustici solummodo ar
examinabantur 354. iis
in
Note 353: (retour) Hoved. pag. 566. te
rfi
Note 354: (retour) On avoit conservé cette mauvaise Coutume; parce cit
qu'elle ne préjudicioit point les Loix féodales, & qu'elle plaisoit plus au ur
Clergé que le duel. Voici ce que dit Wilkins, dans son Glossaire, des .
Ordales, Ordalium, &c.

Johannes Rex
Eodem anno 355 celebratum est generale Consilium Hiberniæ
Oxonii; in quo Rex constituit Johannem filium suum constituitur.
Regem in Hibernia, Concessione & Confirmatione
Hibernia
Alexandri summi Pontificis: Divisitque munificentius Proceribus regni
terram Hiberniæ inter Proceres suos multifariam, his divisa.
Castella, urbes, dominia; illis provincias & regna
integra, indictis servitiis & juratis ligantiis & fidelitatibus
utrique Regi possidendum.

Note 355: (retour) Hoved. pag. 566 & 567. V. Conc. Oxo.

Hugoni de Lasci Midiam totam pro servitio 100 Militum.

Roberto fil. Stephani, & Miloni de Cogham Regnum de Corc (excepta

Civitate & Cantredo) pro servitio--60 Militum.

Hereberto fil. Hereberti & Guilielmo fratri Comitis Cornubiæ, & Jollano
de la Primerai nepoti eorum, totum regnum de Limeric pro servitio--60
Militum & cæt. 356
In hoc etiam Concilio 357 supplices veniunt Reguli & Nobiles plerique
Walliæ. Regique Patri homagium & fidelitatem facientes, pacem ei &
regno suo conservandum juravere.
Note 356: (retour) Hoved. pag. 566.

Note 357: (retour) Hoved. pag. 566.

R. Henr. & Ludov.

XI. Cal. Octobr. 358 Rex Angliæ (in Normanniam R. Fr. de itinere
transvectus) colloquium tueri iniit cum Ludovico Rege Hierosol. agunt.
Franciæ: Pactumque inter eos est & juratum, quod
militaturi pro terra sancta, Crucem susciperent, & una
Hierosolymas proficiscerentur. Pacti Chartam breviter
exhibet Mat. Parisius p. 128. integre, Rogerus Hoveden.
p. 570.

Note 358: (retour) Hoved. Mat. Par.

Henricus autem Rex Vernolium inde veniens; coram Episcopis, St

at
Comitibus, & Baronibus multis regni Angliæ, in beneficium ut
militantium pro terra sancta statuit. u
m
Ne quis pro debito Domini res hominis capere præsumat, nisi homo de
mi
ejusdem debiti debitor, aut plegius extiterit: Sed redditus quos lit
homines reddere debent Dominis suis, reddantur Creditori ia
Dominorum suorum, & non Dominis. pr
o
te
Cæteræ vero res hominum propriæ sint in pace, neque eas pro A:
rr
C'
Dominorum debitis liceat cuique naintire.[A] es
a
sa
t
nc
Hoc statutum sigillo suo roboratum, Rex præcepit per omnes na
ta
ditiones suas transmarinas custodiri. Quære, an per nt
.
ir
cismarinas. e,
na
Concilium generale Lateranense 359. nt
ir.
Note 359: (retour) Hoved. pag. 582.
Anno 1179. secunda feria secundæ Septimanæ quadragesimæ quæ 3.
Nonas Martii evenit, coepit XI Generale Concilium in Lateranensi
Ecclesia Romæ celebrari, Præsidente Alexandro Papa 3. &
suffragantibus 280. vel 300. Episcopis 360 præter cæteram Cleri
multitudinem. Exierant quippe præcedenti 361 anno per orbem
Christianum Romæ subditum Legati Pontificis ad hoc indicendum. Quo
dum undique conflueretur, Archiepiscopi & Episcopi tam Scotiæ quam
Hiberniæ 362: per Angliam transeuntes, pro licentia transeundi
juraverunt:
Note 360: (retour) Guiliel. Tyrius lib. 21. c. 26.

Note 361: (retour) Hoved. an. 1178. pag. 580.

Note 362: (retour) Hoved. an. 1179. pag. 582.

Quod neque Regi, neque regno ejus damnum quærerent.

Cum autem hi multi erant, ex Anglia 4. tantum Episcopi profecti sunt

Romam, viz. Hugo Dunelmensis, Johan. Norwicens. Rob. Herefordensis,
& Reginaldus Bathoniensis: Abbates autem plurimi. Sed Episcopi Angliæ
constanter asseruerunt:

Quod ad generale Concilium Domini Papæ quatuor Episcopi de Anglia

tantum Romam mittendi sunt 363.
Note 363: (retour) Adde Canones de præsentando infra 6 menses. Hov.
pag. 588. & de torneamentis prohibendis apud Hov. pag. 584 & 588. & V.
Concilia.

Post Pascha Richardus de Luci Justitiarius Angliæ, relicta Justitiaria

potestate factus est Canonicus regularis in Abbatia sua de Lewes, quam
ipse in fundo suo fecerat, & bonis multis ditaverat, & paulo post ibidem
obiit.

Quo defuncto Dominus Pater magno celebrato Concilio apud A

ng
Windeshores communi Consilio Archiepiscoporum, Episcoporum, lia
Comitum & Baronum, coram Rege filio suo divisit Angliam in 4 di
partes; & unicuique partium præfecit viros sapientes ad faciendam vi
sa
justitiam in terra, in hunc modum. .
 { Suthantesire.
{ Wiltesire.
{ Rich. Episcop. Wint. { Gloucestresire.
{ Rich. Thesaur. Reg. { Dorsete.
1. { Nicholaus fil. Toroldi. { Somersete.
{ Thomas Basset. { Devonia.
{ Robert. de Witefeld. { Cornubia.
{ Berkesire.
{ Oxenefordsire.

{ Cantebrigesire.
{ Huntedunesire.
{ Gaufrid. Elien. Episc. { Northamtesire.
{ Nichol. Capel. Regis. { Leicestresire.
2. { Gilebertus Pipardus. { Warewichsire.
{ Reginald. de Wisebec. { Wirecestresire.
Cler. Reg. { Herefordsire in
{ Gaufridus Hosee. Wallia.
{ Staffordesire.
{ Salopesire.

{ Norfolchiæ.
{ Suthfolchiæ.
{ Johan. Epis. Norwic. { Essex.
{ Hugo Murdac. Cler. { Hertefordsire.
Regis. { Midlesex.
3. { Michal Belet. { Kent.
{ Richardus del Pei. { Surreia.
{ Johannes Brito. { Sudsexe.
{ Bukinghamsire.
{ Bedefordsire.

{ Notinghamsire.
{ Derebisire.
{ Godefridus de Luci. { Euerwicsire.
{ Johannes Cumin. { Northumberland.
{ Hugo de Caerst. { Westmerland.
4. { Ranulf de Glanvilla. { Cumberland inter
{ Williel. de Bendings. Rible &
{ Alanus de Furnellis. Mecese.
{ Lancastre.

Isti sex (inquit Hovedenus) sunt justitiæ in Curia Regis constituti, ad

audiendum clamores populi, & eis assignatæ erant subscriptæ
Provinciæ.
Ad festum S. Martini 364 (qui erat An. 27. Regis Henrici II.) forma M
on
monetæ publicæ, a falsariis corruptæ, mutata est; bono reipub. et
pauperum vero & Colonorum damno. Monetarios Rex coegit ad se æ
fo
redimendos. r
m
Note 364: (retour) Neubrig. lib. 3. c. 5. Hoved. an. 1180. pag. 197. Mat. a
Par. 1181. co
rr
Eodem Anno 1180. 365 Henricus Rex Angliæ Pater, constituit R up
an ta
Ranulfum de Glanvilla summum justitiarium totius Angliæ; . es
cujus sapientia conditæ sunt Leges subscriptæ (inquit de t.
Hovedenus) quas Anglicanas vocamus. Recitat vero ipsas illis Gl
an
quas Guilielmus I. Anno 4. regni sui concinnari fecerat ut vil
ibidem supra memoravimus 366. la
fit
Note 365: (retour) Hoved. pag. 600. Ju
sti
Note 366: (retour) Dans la Notice du Livre de Glanville j'ai fait voir que ti
cet Auteur n'avoit recueilli que les Actes nécessaires pour la suite des ar
Procès. C'est Littleton qui a rassemblé les Loix du Conquérant sur les Fiefs. iu
s.

Rex Cenomannæ existens 367 Legem tulit de armis exhibendis, per Le

x
omnes terras suas transmarinas observandam; quam cum Philippus de
Rex Franciæ & Philippus Comes Flandriæ audivissent, præceperunt ar
mi
ut sui homines simili modo armarentur: Modum breviter memorat s
Hovedenus pa. 611. Sed Rex cum Rege Scotiæ Portesmutham ex
applicans 7. Cal. Augusti; hanc postea assisam de armis statuit. hi
be
Note 367: (retour) Hoved. ib. pag. 611. nd
is.
368
Assisa Regis Henrici II. de habendis armis in Anglia.
Note 368: (retour) Hoved. ib. pag. 614.

Quicunque habet feodum unius militis habeat loricam, & cassidem, &
clypeum, & lanceam; & omnis miles habeat tot loricas, & cassides &
clypeos, & lanceas, quot habuerit feoda militaria in dominio suo.

Quicunque liber laicus habuerit in Catallo vel in redditu ad valentiam 16

marcarum habeat loricam, & cassidem, & clypeum, & lanceam:
Quicunque liber laicus habuerit in Catallo ad valentiam 10 marcarum
habeat hambergellum, & capelet ferri, & lanceam; & omnes Burgenses
& tota communia liberorum hominum habeant Wambais & capelet ferri
& lanceam; & unusquisque juret quod infra festum S. Hilarii hæc arma
habebit, & Domino Regi, sc. Henrico filio Matildis Imperatricis fidem
portabit, & hæc arma in suo servitio tenebit secundum præceptum
suum, & ad fidem Domini Regis & regni sui.

Et nullus ex quo hæc arma habuerit, ea vendat, nec invadiet nec

præstet, nec aliquo alio modo ea a se alienet, nec Dominus ea aliquo
modo ab homine suo aliquo modo alienet, nec per forisfactum, nec per
donum, nec per vadium, nec aliquo alio modo.

Et si quis hæc habens arma obierit, arma sua remaneant hæredi suo; &
si hæres de tali ætate non sit, quod armis uti possit, si quis fuerit, ille
eum qui habebit in custodia, habeat similiter custodiam armorum, &
inveniet hominem qui armis uti possit in servitio Domini Regis, si opus
fuerit donec hæres de tali ætate sit, quod arma portare possit, & tunc
ea habeat.

Quicunque vero Burgensis plura arma habuerit, quam eum habere

oportuerit secundum hanc assisam, ea vendat, vel det, vel sic a se
alienet alicui homini, qui ea in servitio Domini Regis in Anglia retineat.
Et nullus eorum plura arma retineat, quam eum secundum hanc
assisam habere oportuerit.

Item, nullus Judæus loricam vel habergellum penes se retineat, sed ea

vendat, vel det, vel alio modo a se removeat; ita quod remaneant in
servitio Domini Regis Angliæ.

Item, nullus portet arma extra Angliam, nisi per præceptum Domini
Regis: nec aliquis vendat arma alicui, qui ea portet ab Anglia, nec
mercator nec alius ea ab Anglia portet.

Item, Justitiæ facient jurare per legales milites, vel per alios liberos &
legales homines de hundredis & visnetis, & de burgis, quod viderint
expedire: quod qui habeant ad valentiam catalli, secundum quod eum
habere oportuerit, loricam, & galeam, & lanceam, & clypeum, secundum