- tkanki wzmacniające

Umożliwiają funkcjonowanie roślin podczas małej gęstości powietrza i porywistych wiatrów,

chronią przed złamaniem, zgnieceniem lub rozerwaniem. Wyróżniamy:
 kolenchyma (zwarcica)
o z żywych komórek o zgrubiałych ś. komórkowych, zbudowanych z celulozy i pektyn,
ich zawartość wody jest równa 75%, co umożliwia przesuwanie się włókien
celulozowych względem siebie, nadaje to komórkom i całej tkance dużą elastyczność
oraz odporność na rozerwanie
o płatowa lub kątowa
o głównie w rosnących pędach roślin, natomiast u dojrzałych jest w częściach łodyg i
ogonkach liściowych (np.: selera)

 sklerenchyma (twardzica)
o jamki, z martwych komórek pozbawionych protoplastu, ś. komórkowe bardzo grube
zdrewniałe, wysycone ligniną, dzięki czemu sklerenchyma zwiększa odporność
organów roślin na rozciąganie, ściskanie, zginanie i skręcanie
o dwa typy komórek:

- włókna sklerenchymatyczne (np.: włókna drzewne, łykowe)

długie, cienkie, zaostrzone na końcach, usztywniające, w łodygach np.: bambusa
- sklereidy (np.: w miękiszu owocu gruszy, pigwy lub tworzą warstwy w formie łupin
nasiennych, zdrewniałych owocni )
różnokształtne , ochrona nasion, które mają zarodki rośliny np.: orzecha włoskiego
przed uszkodzeniami i wpływem niekorzystnych warunków środowiska

o głównie w dojrzałych korzeniach i łodygach roślin, często otacza ważne struktury np.:
wiązki przewodzące, zarodki roślinne (jako składnik łupin nasiennych i owocni)

- tkanki przewodzące
Dobrze rozwinięte występują u paprotników oraz roślin nasiennych. Wyróżniamy:
o drewno (ksylem)
Ma wzmacniające włókna sklerenchymatyczne i miękisz drzewny będący tkanką spichrzową.
Transportuje wodę wraz z solami mineralnymi od korzeni do pędów rośliny. Odpowiadają za
to martwe elementy przewodzące – cewki i naczynia. Ich cechy wspólne:
-ś. komórkowe wysycone ligniną umożliwiającą:
przyleganie wody do powierzchni ścian,
pionowy transport wody z korzeni do pędów,
dużą twardość ścian zapewniającą odporność na zgniatanie
-jamki zaopatrzone w błony zamykające
-komórki martwe, długie, często pozbawione ścian poprzecznych
-tkanka niejednorodna, zbudowana z kilku typów komórek
o cewki (w drewnie paprotników i roślin nagozalążkowych)
ściśle przylegające do siebie wydłużone, puste komórki o wrzecionowatym kształcie,
woda przepływa przez błony zamykające jamki

o naczynia (w drewnie roślin okrytozalążkowych)

długie przewody zbudowane z członów naczyń – pustych komórek, o zdrewniałych ś.
komórkowych z licznymi zgrubieniami,
w ich ścianach poprzecznych dzięki dużym otworom woda przepływa ciągłym
strumieniem,
a w ścianach podłużnych są liczne jamki, którymi woda przepływa między
naczyniami
Dlatego transport wody w naczyniach jest wydajniejszy niż w cewkach.

o łyko (floem)
Ma wzmacniające włókna sklerenchymatyczne oraz żywy miękisz łykowy pełniący role
tkanki spichrzowej. Przewodzi związki organiczne (głównie asymilaty transportowane z liści i
zielonych łodyg do pozostałych części roślin) między różnymi organami rośliny. Elementy
przewodzące są wydłużone – komórki sitowe i rurki sitowe. Ich cechy wspólne:
-komórki żywe
-ś. komórkowe:
mają pory zgrupowane – pola sitowe (sita), przez które przechodzą grube pasma cytoplazmy
łączące protoplasty sąsiadujących komórek,
są celulozowo-pektynowe
-brak jądra komórkowego, aparatu Golgiego, błony otaczającej wakuolę (tonoplastu)
-słabo rozwinięta siateczka śródplazmatyczna
-nieliczne mitochondria
-rozdęte plastydy, magazynujące skrobię lub białko
o komórki sitowe (u paprotników i roślin nagozalążkowych)
pola sitowe są rozrzucone w sposób nieregularny

o rurki sitowe (u roślin okrytozalążkowych)

w członach pola sitowe o dużych polach – ściany poprzeczne, a te o mniejszych
polach – ściany podłużne
do członów przylegają komórki przyrurkowe zawierające organelle typowe dla
komórek roślinnych, zaopatrują rurki sitowe

4.
- wiązki proste, zbudowane tylko z drewna lub tylko z łyka
- wiązki złożone, zbudowane z obu typów tkanek, zamknięte bez warstwy kambium, otwarte
z

5.
To pojedyncze komórki lub zespoły komórek (tkanki), które wytwarzają i wydzielają na
zewnątrz związki organiczne o różnych funkcjach. Podział pod względem miejsca trafienia
wydzielanych substancji:
 na zewnątrz (wydzielają substancje na zewnątrz organizmu rośliny):
o komórki wydzielnicze epidermy - olejki eteryczne, które np.: przywabiają zwierzęta
zapylające kwiaty
o miodniki - wydzielają nektar
o hydatody (wypotniki) – wydzielają nadmiar wody
o włoski trawienno-chłonne – wydzielają enzymy trawienne na epidermę po schwytaniu
owada np.: rosiczka

 na wewnątrz (wytwarzają substancje gromadzące się we wnętrzu rośliny):

o rury mleczne – sok mleczny o funkcji obronnej
o kanały żywiczne – żywica o funkcji obronnej przed wnikaniem drobnoustrojami
chorobotwórczymi, a także zabezpiecza miejsca uszkodzeń rośliny