Professional Documents
Culture Documents
Ahlak-4 Katılımcı Notları
Ahlak-4 Katılımcı Notları
Hristiyan Ahlakı
14. Hristiyan Ahlakı 1
İçindekiler
Hasat Tanıtımı .................................................................................................................................... 2
11.Hristiyan Ahlakı ......................................................................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Amaçlar .......................................................................................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Öğretiler ......................................................................................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Kaynaklar........................................................................................ Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Ana hatlar (Seminer İçeriği) ........................................................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Çalışmalar ....................................................................................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Seminer Notları .............................................................................. Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
1.Dini referans almayan ahlak görüşler………………………………………………………………………………………….5
2.Dini referans almayan ahlak sistemleri /Felsefe………………………………………………………………………..6
3.Dini referans almayan ahlak sistemleri /Felsefe ……………………………………………………………………..7
4.Davranışın Nedenleri /Psikoloji………………………………………………………………………………………………….8
5. Hristiyan Ahlakı 3 Alan ile ilgilidir. Tanrı- Ben- Komşum ............ Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
6. Hristiyan Ahlakının Amacı Nedir ? Hristiyan Ahlakının Amacı Nedir ?Hata! Yer işareti
tanımlanmamış.
7 Hristiyan Ahlakı Tanrı’nın Kutsal Karakterine Dayanır ............... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
8. On Emir Hristiyan Ahlakının Temelinde Yer Alır......................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
9. Hristiyan Ahlakının Amacı Mesih’e Benzemek Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
10. Kutsal Ruh ve Yeniden Doğuş. Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
11. Aklanma ve Kutsallaşma Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
12.Erdemler Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
13.Komşumu Sevmek …………………………Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
14. Komşumu Sevmek ………………………….Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
15. Komşumu Sevmek ………………………….Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
16. Komşumu Sevmek …………………………..Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
17. ................................................................................................. Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
18. ................................................................................................. Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
20. ................................................................................................. Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Terminoloji ..................................................................................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
Bunları hatırlıyor musunuz ? .......................................................... Hata! Yer işareti tanımlanmamış.
14. Hristiyan Ahlakı 2
Hasat Tanıtımı
AMAÇLAR
Bir Hıristiyan olarak Ahlak temel ilkeleri ışığında ahlaki kararlar verebilmeyi bilecekler
Yardımcı Hedefler
Kişinin ahlaki durumlarda kendini eleştirerek Mesih’e benzemeye arzu oluşturmak.
Kutsal Kitap’tan ahlaki konularda kullanabileceği öğreti, prensip ve örnekleri öğrenmek.
Öğretiler
3. & 4.
oturum
5.- 6
oturum
7-8
oturum
9-10
oturum
Kaynaklar:
Hasat Kütüphanesinde
Malcolm, Derek & Üçal, Turgay, Ahlak, Kutsal Kitap’a Göre Etik, Yeni Yaşam Yayınları,
2003
Lutzer, Erwin, W, Ahlak Ölçütleri, Haberci Yayınları 2019
Lewis, C.S, Özde Hristiyanlık, Haberci Yayınları, 2016
Dave Robinson- Chris Garratt. Etik, NTV Yayınları. 2008.
Stott, R.Stott, Dağdaki Vaazın Mesajı , Haberci Yayınları, 2014
Hasatkaynaklari.org sitesinde
Ahlak ders notları, Banu Çelik, 2010
14. Hristiyan Ahlakı 4
ÇALIŞMA
1.ÇALIŞMA
2.ÇALIŞMA
Dört hafta boyunca anlatılan konulardan size olumlu ya da olumsuz etkileyen bir konu
seçeceksiniz ve son haftada bu seçtiğiniz konu ile ilgili bir sunum yapacaksınız? Sunum en
fazla 10 dakika sürecek!
3.ÇALIŞMA
Soru: Sigara içmek Kutsal Yazılara göre uygun mudur değil midir? Neden?
500 kelimelik bir yazı olacak. Yazı ile ilgili sayfa 4’te bir örnek bulabilirsiniz.
Ruhsal disiplinler ile ‘iyi işler’ arasında ne fark var? diye soranlar olabilir. Bir tarafta iyi işler
yaparak kendimizi kurtaramadığımızı biliyoruz, ama öbür tarafta ruhsal disiplinlerin bizim için önemli
olduğunu da biliyoruz. Bu yazıda ruhsal disiplinlerin ne olduğunu ve neden önemli olduğunu
anlatmak istiyorum.
Bu konuda ilk söylenmesi gereken şey: Ruhsal Disiplinleri uygulamak bizleri kurtuluşa
kavuşturmaz. Nasıl kurtulduk? Pavlus’un söylediği gibi: İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin
başarınız değil, Tanrı’nın armağanıdır. Kimsenin övünmemesi için iyi işlerin ödülü değildir (Ef.2:8,9).
O zaman, Ruhsal disiplinler ‘iyi işler’ değil- Tanrı’ya yaklaşma araçlarıdır.
Ruhsal disiplinleri doğru bir şekilde kullanmak için, her zaman Tanrı’nın lütfunu hatırlamalıyız.
Ruhsal Disiplinleri incelemeden önce, Tanrı’nın lütfunun ne demek olduğunu bütünüyle anlamamız
gerekmektedir. Yoksa, Tanrı’nın beğenisini dua, oruç vs. gibi eylemlerle kazanabileceğimizi
düşünebiliriz. Ruhsal Disiplinlere lütuf ışığı altında bakmazsak, bu disiplinleri uygulamanın bizi
kurtaracağını düşünme hatasına kapılabiliriz. Bu asla söz konusu olamaz. Bizler lütuf sayesinde
kurtulduk ve aklandık (Rom.3:24).
Lütufla kurtuluş gerçeğini değiştirebilecek hiçbir şey yoktur. Tanrı’nın gözünde temiz ve doğruyuz.
Cennet’te sonsuz yaşam vaadine kavuştuk. Bu değiştirilmez. Bütün bunlar lütuf sayesindedir.
Ruhsal Disiplinleri uygulamak Tanrı’nın gözünde bizleri olduğumuzdan daha temiz ve doğru kılmaz.
O halde, ruhsal disiplinler ne için vardır? İlk olarak, Tanrı’nın kurtulmuş çocukları olduğumuzu
anlıyorsak, kutsal olduğumuzu, temiz ve doğru olduğumuzu anlıyorsak, buna uygun yaşamamız
gerekmektedir. Galatyalılar 5:24-25’te yazıldığı gibi – ‘Mesih İsa'ya ait olanlar, benliği, tutku ve
arzularıyla birlikte çarmıha germişlerdir. Ruh sayesinde yaşıyorsak, Ruh'un izinde yürüyelim.’
İkincisi, eğer gerçekten günahımızdan ve ölümden Tanrı tarafından kurtarıldıysak, O’nu severiz.
Bu sevgimizden ötürü Tanrı’ya uygun biçimde karşılık vermeyi, O’nu hoşnut etmeyi ve O’nun
hoşlandığı şeyleri yapmayı arzularız. Günahlı davranışlar Tanrı’yı hoşnut etmez. İsa Mesih’in
söylediği gibi, ‘Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz’ (Yu.14:15). Fakat günahlı
bedenlerimizde yaşamaya devam ettiğimiz için, Tanrı’yı hoşnut etmeyi istememize ve günahtan
nefret etmemize rağmen, zaman zaman günahlı arzularımızı denetlemek bize güç gelir. Bu nedenle
disiplin gereklidir.
Eğer kurtuluşumuzun karşılığını Tanrı’ya geri ödemeye kalkışırsak, kurtuluşa nasıl
kavuşulduğunu anlamamışız demektir.
İsim ve Tarih
Hasan Solmaz
30. 05.2019.
14. Hristiyan Ahlakı 6
Felsefe “ideal” davranışı tanımlamaya çalışır. Felsefi görüşler ahlak anlayışımızı derinleştirir.
1.4. DUYGUSALCI AHLAK (18. Yüzyıl David Hume 1711- 76 ortaya attı). EVRENSEL DEĞİLDİR.
“Hırsızlık yapmak yanlıştır” cümlesi “Ben hırsızlıktan hoşlanmam” anlamından daha öte bir anlam
taşımaz. “Ahlaki yargılar sadece duyguların dışa vurumudur, doğru ya da yanlış olamazlar.1” Ahlaki
cümleler “bilimsel cümleler” değil doğru ve yanlışı gösterilemeyen “duygusal” yargılardır. Bu yüzden
Ahlak konusunda mantıklı bir tartışma yapmak imkânsız.
“Ahlaki değerler kişiden kişiye değişir” savıyla Sofistler ahlak felsefesinde uzun soluklu bir
tartışmanın temellerini atmışlardır: Herkes için genel geçer “iyi” var mı? Sofistlerle birlikte
ahlakta “öznellik” ve “nesnelillik” tartışması başlıyor.1
1
Lutzer, s, 81, Ahlak ölçütleri
14. Hristiyan Ahlakı 7
2.1.1 Niccola Machivelli (1469- 1527) İnsan doğası kötümser mi iyimser mi?
Başarılı bir yönetici olmak için “ahlaksızlık” uygundur. Konumunu korumak isteyen bir Prens, yalan söylemek,
ihanet etmek, hile yapmak, çalmak ve öldürmek zorundadır. Prens nasıl iyi olunmayacağını öğrenmeye
mecburdur. İnsanlar da prens gibi davranırlar, “zorunlu ahlaksızlığa” açık olmak gerekir. 2 İnsan doğası
konusunda kötümserdir.
2.1.3 Jean –Jacques -Rousseau (1712-1778): İnsan İyidir. İnsan kendini korur ama paydaşlık da ister.
2.1.4. Jean -Paul Sartre (1905- 1980). İnsan doğası diye bir şey yoktur. “Her varoluş kendi özünü yaratır”.
Mat. 7: 13; Dar kapıdan mı gireceğiz ? Bir seçim yapmalıyız.
SESLİ DÜŞÜNELİM!
İnsanlar hazza yönelir, doğaları gereği acıdan kaçar. Ahlaklı insan kendi mutluluğunu isteyecektir, ama bunu
«çok sayıda insanın çok sayıda mutluluğunu» istemeden gerçekleştiremeyeceğini bilecektir. Haz getiren
şeyler “iyi” acı veren şeyler kötüdür.
Gerekçeler değil, sonuçlar önemlidir. Gerekçelerin görülemeyeceğini, ölçülemeyeceğini ama eylemlerin
sonuçlarının görülebileceğini ve ölçülebileceğini öne sürerler. Asıl vurgu özne değil eylem üzerindedir.
O zaman, hangi eylemlerin iyi hangi eylemlerin kötü olduğunu belirleyen ölçüt sonuçlardır (Teleolojik).
Yu. 11: 49 “Bütün ulus yok olacağına, halk uğruna tek bir adamın ölmesi sizin için daha uygundur?
Fayda ahlakı nedir? You tube.
Mesih parmüfü satıp parasını fakirlere vermediği için “çoğunluğun iyiliğine göre davranmadı sonuçcu değil”.
• GÜÇLÜ YANLARI
Sosyal gerçekçilik anlayışını ortaya koyar. Toplumsal bir varlık olduğumuz gerçeğini görmemizi
sağlar. Eylemlerimizin tek öznesi ‘biz’ değiliz. İnsan sadece kendi mutluluğunu değil herkesin
mutluluğunu göz önünde tutmalıdır. Kısa vadede bazı problemleri çözebilir.
• ZAYIF YANLARI:
• Herhangi bir davranışın bütün sonuçlarını önceden kestirmek imkansızdır. Kısa vadede ‘iyi sonuç’
vereceği düşünülen bir eylem, uzun vadede ‘telafi edilemez sonuçlara’ gebe olabilir. (Eğer karar
verecek kişi Tanrı değilse. Eylemlerin gelecekteki sonuçları yalnızca Tanrı bilir).
• Herkesin yararına olan hazzı bulmak nasıl mümkündür? Bireylerin ve azınlıkların hakları
bastırılmaktadır.
• İyi niyetle yapılan bir eylem beklenilen sonucu vermediğinde eylem ahlakı olarak ‘iyi’sayılmaz mı?
SESLİ DÜŞÜNELİM!
2
Dave Robinson, s. 52. Etik; doğruyu yanlıştan ayırmak için çizgibilim. NTV Yayınları.
14. Hristiyan Ahlakı 8
Ahlakın amacı mutluluk değildir. Kant öncesinde “mutlu” olmak için ne yapmalıyım? sorusu hakimdir. Kant,
ahlakın mutluluk olduğu fikrine katılmaz. O « benden beklenen» nedir? sorusuna odaklanır. “İyi istemi” insanın
ödevidir. Ahlaki eylem, canımızın istediğini yapmaktan değil ödev duygusundan kaynaklanır. Bir davranış
kendi çıkarlarıma ters olsa bile “ödevim ‘olduğu için gerçekleştirilmelidir. Kant göre, sevap kazanmak için
dilenciye verilen sadaka ahlaki değildir çünkü sevap kazanma düşüncesi çıkarcı bir düşüncedir.
Sonuçcular, milyonlarını bir hastaneye bağışlayan bir adamın eylemine, doğurduğu toplumsal sonuç
bakımından «iyidir» der. Ama Kant göre bu bağış vergi indirimi için değil de ödev sevgisi ile yapılmışsa bu
eylem «iyi» dir. Kant’a göre hastalara yardım etmek insanın ödevidir. (Agape de kendi çıkarını aramayan
sevgidir ) . Sevgi kendi çıkarını aramaz (1Ko.13:4). Zehirli çorba örneği (Lutzer, s.118).
Seküler etikte en ünlü mantık temelli sistem, İmmanuel Kant'ın koşulsuz emridir. “Öyle davran ki, eylemine
ölçü olarak aldığın ilke tüm insanlar için geçerli olan genel bir yasa haline gelsin”.
Her koşulda doğru söylenmelidir. Yalanın söyleneceği durumlar yoktur.
“Saygı görmek istiyorsan başkalarına saygılı ol” ahlaki bir düşünce değildir. Ahlakta koşul yoktur.
Eylemin gerisindeki ilke önemlidir. Niyet (motivasyon) ahlaki bir davranışın ölçütüdür (Rom.14:6).
Soru: İyi Samiriyeli örneği ve İsa’nın altın kuralını Kant felfesi açısından değerlendirelim?
• Güçlü Yanları
• İlkeler göre hareket etmek tutarlılık ve güvenilirlik verir.
• Saygı kavramı ile İnsanları araç değil amaç olarak görür. Herkes böyle bir ahlakı savunur.
(Rom.12:9 Birbirinize saygı göstermeye çalışın)
• Ahlak Mutluluk değil- ödevdir. Çıkarlara dayanmaz. Çıkarıma ters bile olsa doğruyu yaparım.
Zayıf:
• Duygular önemsizleştiriliyor. İnsanlar ödevlerine göre hareket eden robotlar değildir.
• Ödevler çatıştığında hangi ödevi takip ederiz? Kant’ın bu sorulara tatmin edici cevaplar vermediği
söylenir.
3.3. ERDEM ETİĞİ: Doğru ve yanlışı tanımlamak yerine karekter gelişimini vurgular. Nasıl bir insan
olmalıyım? Soru şudur: Bu erdemler nedir, nerede bulunur?
3.4. Soren Kierkegaard (1813- 1855): Hristiyan varoluşçu: Estetik- Ahlak- Tanrısal alan.
Estetik Alan: Kendisi için yaşar. Amoralizm. Haz ve acı ilkesi. Yanılsamadır.
Ahlaksal- Evrensel alan: Başkaları için yaşar. Akıl rehberdir. Sembolü evliliktir. Hümanizm yanılgısı.
Dinsel alan: Tanrı için yaşar. Tutku rehberlidir. Teslimiyet vardır. Ahlak “askıya” alınır. Temsilcisi iman
Şövalyesi olan İbrahim’dir.
“Hakikat öznelliktir”
“Ya / Ya da …. Seçmek – Özgürlük.
Sosyoloji
Sosyoloji; standartlaşmış davranışları inceler: Göç, evlilik, el öpme v.s gibi toplumdaki her bireyde aynı şekilde
cereyan der.
Psikoloji
Davranışı esas ele alan pozitif bilim dalı psikolojidir. Davranışın altında yatan nedenlerini araştırır. İnsan doğası
hakkında başlıca üç temel yaklaşım vardır:
1. İnsan doğuştan iyiliğe eğilimlidir. Hümanist yaklaşım: İhtiyaçlar insan davranışlarını yönlendirir. Algılar insan
davranışlarının temelinde yer alır. Empati temel bir kavramdır.
2. İnsan doğuştan kötülüğe eğilimlidir. Psikanaliz: İnsan bilinç altı saiklerine göre hareket eder. İki güdü; Cinsellik
ve saldırganlık davranışları yönlendirir. İnsan anti sosyal bir varlıktır. Kültür sürekli insanın bu iki güdüsünü
evcilleştirme ile uğraşır. Davranışlar Aysberg’in üst kısmıdır ama davranışın kökleri aysbergin altında yer
almaktadır.
3. İnsan doğuştan nötrdür: insan doğuştan ne iyi ne de kötüdür. Çevre, insanın davranışını yönlendirir. Davranışçı
psikolog Watson” Bana yeni doğmuş çocuklar verin, onları istersem mühendis, istersem hırsız v.s yaparım.
Genel sav: Çevreyi değiştirirsem insanın davranışlarını da değiştiririm. Bu nedenle ahlakta eğitim önemlidir.
İnsanlar nasıl değerlendirme yapar? Davranışların gerekçeleri nedir? Ahlak gelişimini 3 düzey ve 6
evrede açıklıyor.
İnsanların ahlakı bulunduğu mantık seviyesini yansıtır. Ahlak gelişimi akıl gelişimi ile paralel gider. Zihin geliştikçe
ahlakta gelişir. Davranışın sonuçları değil, davranışa yol açan mantıksal akıl yürütmeleri değerlendirmeliyiz. Kişi o
davranışı gerçekleştirirken hangi ilkeden, saikten, motivasyondan hareket etmektedir.
14. Hristiyan Ahlakı 10
Düzenli bir biçimde yol alan bir filo olduğumuzu varsayalım: Yolculuk, gemiler birbirleriyle çatışıp birbirlerinin yoluna
çıkmazlarsa ve her gemi denize dayanıklı ve makineleri çalışır durumda ise başarılı olabilir. Aslında, bu iki şeyden
birinin bir diğeri olmadan bir yararı yoktur. Eğer gemiler devamlı birbirlerine çarpıyorlarsa, denize dayanıklılıklarını
uzun süre koruyamayacaklardır. Diğer yandan eğer dümenleri bozuksa birbirlerine çarpmaları kaçınılmaz olacaktır. Ya
da dilerseniz, insanlığı bir müzik eseri çalan bir orkestraya benzetin. Sonucun iyi olması için iki şeye gereksinim vardır.
Her müzisyenin kişisel müzik aleti akort edilmiş olmalı ve bütün aletler diğerlerinin müziğiyle birleşmek üzere tam doğru
anda çalınmalıdırlar.
Fakat hesaba katmadığımız başka bir şey daha vardır. Filonun gitmek istediği yeri ya da orkestranın hangi parçayı
çalmaya çalıştığını henüz sormadık. Aletlerin hepsi akort edilmiş olabilirler ve tam istenilen anda çalınabilirler. Ama
orkestra dans müziği çalması gerekirken cenaze marşı çalarsa icraatları başarılı olmaz. Ve filo ne kadar iyi yol alırsa
alsın, New York'a varması gerekirken Kalküta'ya varırsa yolculuk başarısız olmuş demektir.
O zaman ahlak şu üç alanla ilgili demektir.
• Birincisi, bireyler arasında dürüstlük ve ahenkle. İnsanların birbirleriyle ilişkileri.
• İkincisi, her bireyin içindeki şeyleri toplayıp akort etmesi diyebileceğimiz şeyle. Her insanın kendi içindekiler.
• Üçüncüsü, insan yaşamının bir bütün olarak genel amacı ile yani "İnsan ne için yaratılmıştır?"” filonun nereye
gitmesi gerekir? sorusuyla. Yani insanla kendisini yaratan güç arasındaki ilişkiler olmak üzere ahlakın üç
yönünü de düşünmeliyiz.
Birincisi hakkında hepimiz görüş birliğine varabiliriz. İkincisiyle birlikte anlaşmazlıklar çıkar ve bu anlaşmazlıklar
üçüncüsü ile ciddileşirler. Üçüncüsü ele alındığında Mesih İnancı'yla diğer inançlar ve dinler arasındaki ahlak ve görüş
ayrılıkları ortaya çıkar (C:S: Lewis, s.7).
C.S. Lewis’e göre Hristiyan Ahlakında Üç Bileşen vardır:
1- KOMŞUM: Sosyal ilişkiler.
2- BEN: Başka insanlara zarar vermedikçe yaptığım şey yanlış olamaz, çünkü başka kimseye bir zararım do-
kunmuyor" anlayışı doğru değildir. Bedenin yaratıcısı Tanrı’dır (1Ko.3:18; 6:15, 19-20). Beden Rab içindir
(1Ko.6:12-14). Kendinize ait değilsiniz (6:19-20; 7:23). Kötülük insanın yüreğindedir (Mat.15:17-20).
3- TANRI: “Bütün yüreğinle Tanrı’yı sev”. Hristiyan dünya görüşü ahlaki davranışlarımıza yön verir.
Grekçe’de etik için birbirine benzeyen iki sözcük vardır. Bunlardan ilki ἔθος (ethos) ve birinin hep yaptığı şeyleri veya
düzenli alışkanlıklarını ifade eder. İsa Zeytin Dağı’na “her zamanki gibi” veya “hep yaptığı gibi” gitmişti3 (Luka
22:39). İkinci sözcük ήθος (ēthos) ise ahlak veya karakter gibi daha soyut bir anlamda kullanılabilir. Örneğin bu sözcük
1. Korintliler 15:334’te çoğul olarak kullanılır: “Aldanmayın, ‘Kötü arkadaşlıklar iyi huyu bozar.’” Burada karakter
veya ahlak için kullanılan sözcük ēthos (Patrick Nullens).
3
Gelenek: (Luk.1:9; 2:42; Yu.19:40, Elç.25:16). Töre (Elç.6:14; 15:1;16:21;21:21;26:3;28:17) .
4
Karakter , huy: 1Ko.15:33
14. Hristiyan Ahlakı 11
Hristiyan ahlakı Tanrı’yı yücelten bir yaşam şeklidi. Mat.5:16; Rom:14:6-8; Ef.1:12,2:10, 1Ko.6:20,10:31, 2Ko.5:9,15,
Kol.1:10; 3: 17; 1Se.4:1,1Pe.2:12; Yer.13:11.
Tanrı’yı nasıl yüceltebiliriz? Iyi işlerimiz(Mat.5:16), Tanrı’nın buyruklarını yerine getirerek (Yu.14:21,1Yu.5:3,
1Ko.7:19), Benliğin denetimde olmayarak (Rom.8.8), Müjde’yi duyurarak (Elç.1:8): birbirimizi kabul ederek
(Rom.15:7), Birliği önceleyerek (Yu.17:22-23;1Ko.1:10,3), Cömert olarak ( 2Ko.9:13). Anne babalarınız sözünü
dinleyerek (Kol.3:18), Çok meyve vermekle (Yu.15:8).
Ahlaki bir karar verilirken yapılması gereken temel ilke: Kutsal Yazılar’ın o konudaki öğretişini araştırmaktır.
Yorumda zorluklarla karşılaşabiliriz. Yorumlama konusunda iki aşırı uç noktadan uzak durmalıyız.
A-Kutsal Kitap’izm: Kutsal Kitap metnine aşırı derecede bire bir yaklaşır. Lev.18:22.
İki sorunu vardır:
• Kutsal Kitap’izm zorunlu olarak seçicidir (Lev.19:19, Mat.5:29;19:12)
• Sessiz kaldığında ne olmalı, sorusuna cevap veremez. Org kullanalım mı? Tüp bebek, genetic
mühendisliği, eş cinsel haklar, şans oyunları, kürtaj, gebelik, sigara kullanmak, doğum
kontrol hapları, organ nakli, borsa ve hisse senetleri, demokratik ülke yönetimleri gibi daha
birçok konu Kutsal Kitap'ın içinde açık bir biçimde yer almaz.
B-Kültürel Uçurum: “Kutsal Kitap yazarlarının bize kendilerininkinden çok farklı dünyamız için yararlı herhangi bir
bilgi vermelerini bekleyemeyiz” diyorlar.
Bu görüş Kutsal Kitap’ı yeterince ciddiye almaz. Kutsal Kitap’ın bize Tanrı’nın vahyi olarak geldiğini fark etmez.
Genel Prensipler bul: Bu iki aşırı uç nokta yerine ahlakı ölçütler elde edebileceğimiz genel prensipler bulmalıyız. Kutsal
Kitap'ın ortaya koyduğu genel prensipler ahlaki kararlar için rehberlik eder. Kürtaj kararı “İnsan yaşamının değeri”
prensibine götürülebilir mi? Uyuşturu bağımlılığını hangi genel prensibe götürebiliriz? Yeni ev yaparken dama korkuluk
yapacaksın (Yas.22:8) buyruğunu hangi gelen prensibe götürebiliriz?
5 Genel Vahiy: Tanrı, yaratılışta ve vicdanlarda açıklanan temel ahlaki ilkeleri çiğnedikleri için uluslardan hesap sorar. Tufan ile
Tanrı o nesli yargıladı (Yar. 6), Sodom ve Gomora'yı da yargıladı (Yar. 18). Amos, bir putperest ulusun öteki putperest ulusa karşı
yaptığı savaş katliamlarını kınadı (Amo. 2:1). Yunus, putperest bir kent olan Ninova'ya karşı Tanrı'nın yargısını bildirmek üzere
gönderildi (Yunus). Ellerinde Tanrı'nın yazılı vahyinin olmaması rağmen Tanrı onları yargıladı. (Rom. 1:18-32; 2:14, 15).
6 Kutsal Yazılar Özel Vahiy’dir: 1- Kutsal Yazılar 2- İsa’nın söylemleri yapıp etmeleri 3- Kutsal Ruh
14. Hristiyan Ahlakı 12
Tanrı’nın Kutsal karakteri Hristiyan ahlakının temelidir. (Lev. 10:3, 10; 11:43-45; Mat.5:48; 2Ko.6:14; Yeş 6:3).
Tanrı’yı yücelten bir yaşam Tanrı’nın kutsallığına saygı duyar. (Lev: 19:2). Kutsal bir yaşam tüm uluslara tanıklıktır.
Kutsal olma buyruğu lütuf öncülü üzerine yerleştirilmiştir. İsrail’in tecrübesindeki biçimlendirici olay,
Rab’bin onları Mısır’da kölelikten kurtarmasıydı (Lev.11:45; 19:36; 22:33; 23:43; 25:38,42)7.
Kutsal Kitap, Tanrı’nın tarihsel amacını açıklar: kendisine bir halkı çağırmak, halkının “Kutsal” bir halk olması,
dünyadan O’na ait olmak ve itaat etmek üzere ayrılması. Halkın görevi kimliğine sadık yaşamaktır, bu dünyada
bakışında ve davranışlarında “Kutsal” ya da “farklı” olmasıdır 9. Kutsallık özünde ayrılıktır.
İsa gerçek izleyicilerinin, Tanrı’nın egemenliğinin vatandaşlarının başkalarından tamamen farklı olması gerektiğini
vurguladı. Hristiyanlar, yaşamı etrafındaki insanlardan değil, ‘O’ndan öğrenerek yaşayacaklardı, böylece göklerdeki
Babaları’nın çocukları olduklarını kanıtlayacaklardı. Bana göre Dağdaki Vaaz’ın anahtar metni 6:8’dir: “Siz onlara
benzemeyin!” bu hemen Tanrı’nın eski günlerde İsrail’e sözünü hatırlatır “Onlar gibi yaşamayacaksınız.” (Stott, s.10).
Putperestler sadece birbirini sever, Hristiyanlar düşmanlarını (5:44-47), putperestler belli bir kalıbı izleyerek dua eder,
“boş sözler tekrarlayıp dururlar”, ancak Hristiyanlar gökteki Babaları’na çocuklarının alçakgönüllü düşünceleri içerisinde
dua etmelidirler (Mat.6:7- 13), putperestler kendi maddi ihtiyaçların odaklanır, ancak Hristiyanlar önce Tanrı’nın
egemenliğini ve doğruluğunu aramalıdır (Mat.6:32;33).
İsa başka zamanlarda ise öğrencilerini uluslarla değil Yahudiler’le başka bir deyişle putperestlerle değil, dindar kişilerle,
özellikle “din bilginleri ve Ferisiler”le karşılaştırır. İsa kesinlikle Hristiyan ahlakını din bilginlerinin etik safsatalarının
(5:21- 48) karşısına, Hristiyan bağlılığını ise Ferisiler’in ikiyüzlü dindarlığını karşısına (6:1- 18) yerleştirmektedir.
Böylece İsa’nın izleyicileri farklı olmalıdır. Hem İsa’yı sadece sözde izleyen kiliseden hem de seküler dünyadan hem
dindar hem de dinsiz olandan farklı. Burada bir Hristiyan değerler sistemi, etik standarttı, dini bağlılığı, para tutumu,
tutkusu, yaşam tarzı ve ilişkiler ağı bulunur- bunların tümü Hristiyan olmayan dünyadaki karşılıklarından tamamen
farklıdır. Bu gerçekten insan bir yaşamdır, ancak ilahi egemenliğin altında yaşanır. (Stott, s. 13).
Kutsallık her şeyin ötesinde kişinin Tanrı’ya ve komşusuna olan sevgisiyle ölçülür (Lev.19:18)11. (Luk: 10:27-28)
7
Derek Tıdball, s. 33.
8 Derek Tıdball, s.98: Kutsallık, Haberci.
9 John Stott, s. 12. Dağdaki vaazın Mesajı, Haberci Yayınları.
10 John Stott, s. 12. Dağdaki vaazın Mesajı, Haberci Yayınları.
11Derek Tıdball, s.98: Kutsallık, Haberci.
14. Hristiyan Ahlakı 13
Hristiyan ahlakının kalbinde yer alan bu buyruklar Tanrı’nın karakterini ve Tanrı’nın kendi halkından beklentisini
yansıtır. Ahlaki yasaların genel çerçevesini çizer. Yalnızca İsrail halkı için değil bütün insanlık için belirlenecek
yasalardır (Rom.2:15). Doğru ve yanlış arasındaki farkları belirleyen ahlaki kodlar gibi çalışır.
8.1. İlk Dört Buyruk Tanrı ile Olan İlişkimizi Düzenler.
Tanrı’yla ilişkilerimiz ahlaki yaşamımızın temelinde yer alır.
• 1."Benden başka tanrın olmayacak.": Tanrı’ya olan görevlerimiz bütün görevlerden önce gelir.
• 2. "Kendine ….. herhangi bir canlıya benzer put yapmayacaksın ". Uluslar gibi
değil.
• 3."Tanrın RAB'bin adını boş yere ağzına almayacaksın." Bu isim çok ciddidir.
• 4."Şabat Günü'nü kutsal sayarak anımsa." Dinlenerek de Tanrı'yı yüceltebiliriz.
8.2. Son Altı Buyruk Komşumla İlişkimi Düzenler. Tanrı'yı sevmek, insanları sevmektir
(Mat.7:22; Rom.13:8, IYu.4:20).
• 5."Annene babana saygı göster."
Tanrı’nın toplumu inşa etmek için kullandığı yapı taşıdır (Çık.21:15; Yas.21:28). Vaat içeren tek buyruktur
(Çık.20:12).
• 6. "Adam öldürmeyeceksin."
Tanrı'nın gözünde yaşam çok değerlidir. Birisini öldürmek Tanrı'nın kendi benzeyişini yok etmek anlamına
gelir. Boğaya sahip çıkmalıdır (Çık.21:28); Hatta öfkelenmemeliyiz (Mat. 5:22).
• 7. "Zina etmeyeceksin."
Evlilik Tanrı’nın önünde kutsal bir antlaşmadır. Yüreklerdeki şehvet bile zinadır dedi İsa (Mat. 28).
• 8. "Çalmayacaksın."
Başkalarının mallarına el uzatmamalıyız. Yahuda’nın hırsızlığı (Yu.12:1-5). Önemli olan canı yitirmemek
(Luk.9:25).
• 9. "Komşuna karşı yalan yere tanıklık etmeyeceksin."
Doğruluktan ayrıldığımız her zaman Tanrı'nın karakterinden uzaklaşırız. İsa gerçektir, Şeytan ise baştan yeri
yalancıdır.
• 10. "...hiçbir şeyine göz dikmeyeceksin."
Bu en içteki düşüncelerimizi etkileyen bir oluşumdur. Yahuda’nın açgözlülüğü onu hırsızlığa sürekledi.
(Mat.23:25).
12
Derek Tıdball, s.29: Levililer’in Mesajı, Haberci
14. Hristiyan Ahlakı 14
9.1.İsa Nasıl Bir Karaktere Sahipti? İsa Kendi Karakterini Nasıl Tanımladı?
Yumuşak huylu ve alçakgönüllü (Mat: 11:29; Yu.13), seven (1Yu.3:16), açıksözlü (Mat.10:32; 14:31; 16:23;),
merhametli (Mat.9:14) itaatkâr (Yu.14:31;15:10), fedakâr (Mat: 20:28; Yu.10:11), bağışlayan (Luk.23:35), adil
(Mat.12:18), cesur; hizmetkar (Mat.20: 28; 23:11), Kutsal Ruh’la dolu (Luk.4:1), Tanrı’nın isteğini yapan (Yu.5:30),
Babasını onurlandıran (Yu.8:48), cömert (Mat20:6). Ayrıca İsa çocuklar gibi alçakgönüllü olmamızı istedi 13(18:4).
Eğer tek ihtiyacımız olan şey iyi bir örnek ise, birçoklarının (İsa da dahil olmak üzere) işaret ettiği kadar kötü bir
halde değiliz demektir (N.T. Wright). Sorun daha derinlerdedir: yüreklerin değişmesi gerekir ve bu sorunun
çözümü; İsa’nın yaşamı, ölümü, dirilişi, yüceltilmesi ve vaat edilen Kutsal Ruh’u Baba’dan alıp takipçilerine
vermesinde yatar.
9.6.Dağdaki vaaz uygulanabilir mi? İsa “boyunduruğum kolay taşınır” dedi (Mat.11:30) ve Yuhanna “Tanrı’nın
buyrukları ağır değildir” dedi(1Yu.5:3)
13
Wright, N. T. After You Believe: Why Christian Character Matters. New York: HarperOne, 2010. s 107.
14
John Stott, s.244.
15
John Stott, s. 245.
14. Hristiyan Ahlakı 15
Yeniden Doğuş: Yeniden doğuş, Tanrı’nın bizlere yeni bir ruhsal yaşam kazandırmaya yönelik gizli eylemidir.17
(Yu.1:13,3:3-8; 2Ko.5:17, Gal.6:15, Yak.1:18; 1Pe.1:3,23,1Yu.3:9) Yeni bir ruhsal yaşama kavuşuyoruz.
Koyun yüreğine sahip bir domuz.
Yu: 3:3-8; Nikodim ruhsal yaşamla bedensel yaşamı karıştırıyor. (Yu: 6:63).
Efes: 2:1-10. Bakalım
Ruhla başladıktan sonra Yasaya ile mi devam etmek istiyorsunuz (Gal.3:2). Kendi çabalarımızla kusursuz olmaya
çalışmamalıyız.
Kutsal Ruh aracılığıyla dönüştürülüyoruz. Kutsal Ruh görevlerinden biri Tanrı’nın sevgisini yüreklerimize dökmektir
(Rom.5:5). İnanlının yüreğine dökülmüş olan Tanrı sevgisi, Hıristiyan davranışlarını motive eden güçtür.
Ruhun Ürünleri:
Benliğin18 işleri bellidir. Bunlar fuhuş, pislik, sefahat, putperestlik, büyücülük, düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke,
bencil tutkular, ayrılıklar, bölünmeler, çekememezlik, sarhoşluk, çılgın eğlenceler ve benzeri şeylerdir. Sizi daha önce
uyardığım gibi yine uyarıyorum, böyle davrananlar Tanrı Egemenliği’ni miras alamayacaklar.
Ruh’un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve
özdenetimdir. Ruh sayesinde yaşıyorsak, Ruh’un izinde yürüyelim.
16.a
Kutsal Ruh’un yönetiminde yaşayın. O zaman benliğin tutkularını asla yerine getirmezsiniz. Çünkü Elçileri
benlik Ruh’a, Ruh da benliğe aykırı olanı arzular. (Gal.5:13). Bedenin kötü işlerini Ruh’la İşleri
öldürseniz yaşayacaksınız (Rom.8:13).
16
John Stott, s. 25.
17
Wayne Grudem, s. 323.Hristiyan İlahiyatı, Yeni Yaşam Yayınları.
18
Benlik : Günaha eğilimli düşmüş doğamızdır.
14. Hristiyan Ahlakı 16
AKLANMA KUTSALLAŞMA
Rom.3:21-23; Gal. 2:16; 1Ko. 6:11; İbr 12:14; Ef. 5:25-26.Rom.6:22
• Yasal konumdur; Rab İsa’da doğru sayıldık • İçsel bir durumdur, doğru duruma getirmektir.
• Sadece tek bir kez gerçekleşir. Anlık bir olay. • Yaşam boyu devam edecektir. Süreç.
• İman ile tümüyle Tanrı’nın etkinliğidir.??? • Tanrı’yla işbilirliği yaparız.
• Bu yaşamda mükemmeldir • Bu yaşamda mükemmel değildir.
Aklandık o zaman lütuf çoğalsın diye günah işlemeye devam mı edelim? (Rom.6:1,15) Pavlus’un işler olmaksızın iman
aracılığıyla lütufla aklanma müjdesi, imanlının “iyi işlerini” yararsız ve anlamsız mı kılıyor? Eğer lütuf ile aklandıysak
“ahlak yasalarına karşı gelebiliriz” miyiz? Lütuf, ahlak sorumluluğunu zayıflatıp, günah işlemenin değerini mi artırırıyor?
KUTSALLAŞMA SÜRECİNDE İMANLININ SORUMLULUĞU VAZGEÇİLMEZDİR!
Yeniden doğmuş Hıristiyanlar hâlâ günah içinde yaşayabilir mi? Pavlus “Hayır” diyor Günah karşısında ölmüş olan bizler
artık nasıl günah içinde yaşayamayız (Rom.6:2; Gal.2:17).
“Günahtan özgür kılındık” (Rom.6:18) “günaha karşı ölü ve Tanrı’ya karşı diri olduk” (6:11) “Günah bizde egemenlik
sürmeyecek (Rom.6:11), günahın kölesi değiliz (6:17).
Fakat, yine de günah yaşamlarımızda kalıyor ve günaha teslim olmamalıyız (Rom.6:12-13), günahın ölümlü
bedenlerimizde “egemenlik sürmesine” izin vermemeli (Rom.12), “bedenin kötü arzularına" itaat etmemeli (Rom.6:12),
bedenin üyelerini haksızlığa araç olarak “günaha sunmamalı" (Rom.6:13), "karanlığın işlerini üzerinden atmalı"
"benliğin tutkularına uymamalı" (Rom. 13:12, 14), kendimizi Tanrı’ya sunmalı, (Rom.6:13), bedenimizin üyelerini kutsal
olmak üzere doğruluğa köle olarak sunmalıyız. (Rom.6:19).
Hristiyan her türlü ayartıya karşılık vermelidir çünkü günahlı doğamız etkin biçimde ölmemiştir20. Hareketsiz ve sakin
bir biçimde ölü olmak yerine, günahlı doğamız öylesine canlı ve aktiftir ki, günah onun arzularına itaat etmemiz için ısrar
eder.
Bu yüzden Pavlus, “Bilinçli ve kararlı bir adanmışlık" öneriyor.
Kutsal Ruh, bu arzulara boyun eğmememiz, onları kontrol etmemiz için bize verilmiştir. Bize söylenen, günahlı doğamızı
ve eylemlerini "Bedenin kötü işlerini ruhla öldürmeliyiz. Ruh ile öldürmemizdir" (8:13). Hıristiyan yaşamının esasen
Ruh'ta yaşamdır21. Kutsal Ruh olmaksızın gerçek Hıristiyan öğrenciliği düşünülemez, hatta imkânsızdır. Hristiyan
ahlakında Kutsal Ruh rolü asla göz ardı edilemez.22
İman ettiğimiz halde yüreklerimizde hala günahın izleri vardır (Rom.6:12-13). Bu nedenle kutsallaşma süreci
(Mesih benzerliğine dönüşme) hiçbir zaman tamamlanmayacaktır (Wayne Grudem).
19
Wayne Grudem.s.345. Hristiyan İlahiyatı. Yeni Yaşam Yayınlar.
20
John Stott, s. Romalılar’a Mektubun Mesajı”.
21
Bu sayfanın büyük bir bölümü John Stott’un “Romalılar Mektubuna Giriş” kitabından alınmıştır.
22
Wayne Grudem.s.349. Hristiyan İlahiyatı. Yeni Yaşam Yayınlar.
14. Hristiyan Ahlakı 17
Tanrı'nın sadece bir kurallar dizisini yerine getiren insanlar istediğini düşünebiliriz; hâlbuki Tanrı, belirli nitelikteki
insanlar arzulamaktadır23. Gerçek bir Hristiyan hayatı karakterin devamlı dönüşümüyle ilgilidir. Tanrı’nın
düşüncelerimizi değiştirerek bizi yeni insanlara dönüştürmesine izin veririz (Rom.12:1-2).
“Gerçek Mutluluk” (Ne Mutlu!) ayetleri hem erdemi öğrenenler için kılavuz hem de erdemli Hristiyanların zaman
zaman başvurabilecekleri bir kontrol listesidir24
Erdem: Zamanla elde edilen karakter özelliğidir. C.S. Lewis’e göre 2 tür erdem vardır:
Temel erdemler: Sağduyu, ölçülü olma, adalet ve metanet’tirler. "Temel" erdemler bütün uygar insanlar tarafından kabul
edilir;
Sağduyu: Sağduyu, doğruyla yanlışı birbirinden ayırıp yargılama gücü, yaptığınız şey üzerinde düşünüp yaptıklarınızın
sonucunda ne olacağını düşünme zahmetine katlanma anlamına gelir. Tanrı bizim aklımızı kullanmamız ister
(1Ko.14:20). Yılanlar kadar akıllı olmalıyız. (Mat.10:16).
Ölçülük: Ölçülülük sadece içki için değil, bütün zevkler içindir ve zevklerden uzak durmak değil, onlarlardan belirki bir
yere kadar zevk alıp daha ileri gitmemektir (1Ti.2:9; 3:2).
Adalet: Dürüstlük, karşılıklı fedakârlık, doğru sözlü olmak, sözünü tutmak, yaşamdaki bütün bu tür şeyleri içerir.
Adil ya da ölçülü davranışta bulunmakla, adil ya da ölçülü bir insan olmak arasında bir fark vardır. Nedir bu fark?
Erdemler, belirli bazı davranışlar değil zamanla elde edilen karakter özelliğidir. “Yapmak” değil “olmak” üzerine
odaklanıyoruz. İçsel bir niteliktir.
Teolojik erdemler: Umut, sevgi ve iman. “Teolojik" erdemler genel olarak sadece Mesih İnanlıları'nın bildikleridir.
Umut: Öbür dünya için sürekli bir bekleyiş içinde olmaktır. Kafamızın cennetle meşgul olmasıdır.
Sevgi: Sevgi duyguların değil iradenin durumudur. Özünde “vermeyi” içerir. Anneler en güzel örnektir.
İman: İyi ve kötünün anlamlandırılması imanın bir sonucudur. Yaşamdaki her şeyi değerlendirir.
Alçakgönüllük25 İsa’nın en temel karekteristik özelliğidir. “Ben yumuşak huylu ve alçakgönüllüyüm” (Mat.11:29). İsa,
Tanrı’ya eşitliği bir hak saymadı (Flp.2:5). Alçakgönüllü bir kraldı (Mat.21:5), Öğrencilerinin ayaklarını yıkadı
(Yu.13:1), kilisenin birliğinde önemlidir (Ef. 4:1), diğerlerini kendimizden üstün saymayı sağlıyor (Flp.2:3),
başkalarının yararını da gözetir (Flp.2:3), İnsanlara tepeden bakmamızı engeller (Luk.18:9), yükümüzü paylaşmaların
izin vermektir (Gal.6:2), Tanrı kibirlilere karşıdır ama alçakgönüllülere lütfeder (1Pe.5:5).
“Kim bu çocuk gibi alçakgönüllü olursa, Göklerin Egemenliği’nde en büyük odur” (Mat.18:4). İsa bize küçük çocuk-
lar gibi olmamızı söylediğinde, çocukların her özelliğini kopya etmemiz gerektiğini kastetmemişti.
Ahav nasıl bir kraldı: AHAV: 1Kr.16:30-33; 21:27-29
GURUR: Kendini beğenmişliktir. Mesih İnanlı öğretmenlere göre en esas ve en büyük kötülük gururdur. İffetsizlik,
öfke, açgözlülük, sarhoşluk ve bunlara benzer diğer şeyler, gururla karşılaştırıldığında bir hiç kalır. Şeytan gurur
yüzünden şeytan olmuştur; gurur bütün kötülüklerin anasıdır ve aklın Tanrı’ya tamamıyla karşıt bir durumda olmasıdır.
Gurur temelde rakabetçidir diğerlerinden “daha fazla” sahip olmak duygusu hakimdir. Bizi gururlu yapan
“karşılaştırma” ve diğerlerinden “üstün” olmanın verdiği bir zevk vardır. Yarışmacıdır. … Gururun en çok zevk aldığı
şey “güçtür”. Gurur “düşmanlıktır”. …Birisi alçakgönüllü olmak istiyorsa, ilk adım gururlu olduğunun farkına
varmasıdır26. (Gal.5:26: Gurur, meydan okumayın).
BAĞIŞLAMA: Düşmanlarımızı bağışlamak gibi korkunç bir görevle karşı karşıya kalırız 27. (Mat: 6:12; 18:21-35).
Bağışlamak neden zordur? Yunus örneğidir. Yunus adalet istiyor ama merhamet adalatten daha üstündür.
1- Derin, kişisel ve haksız bir acı çekeriz
2- İnsanlardan nefret etme aşamasına geliriz.
3- Kendimizi tedavi etmek için bir araya geliriz
4- Bağışlama aşamasına geçeriz.
Bize derinden acı veren ve suçun cezasının çekmeyen birisine bağışlamak “adil” değildir. Bu anlamda bağışlamak
adaleti değil lütfu temel alır.
23
C.S.Lewis.s.24.
24
Wright, N. T. After You Believe: Why Christian Character Matters. New York: HarperOne, 2010. s 126
25
A. gönüllü: Kendi değerini olduğundan aşağı gösteren, başkalarını küçük görmeyen, büyüklenmeyen (kimse) (TDK).
26
C.S. Lewis.” En Büyük günah: Gurur”.
27
C.S. Lewis, s.19. Ahlak. Müjde Yayıncılık.
14. Hristiyan Ahlakı 18
İtirazlar
28
Bu sayfadaki bilgiler çoğu Erwin Lutzer’in “Ahlak Ölçütleri” kitabından alınmıştır. Erwin Lutzer, s.40, ahlak
ölçütleri, Haberci yayıncılık.