You are on page 1of 3

Berikut penjelasan setiap bagian dari rumah joglo:

1. Pendhopo adalah bangunan tambahan yang terletak di bagian


depan Rumah Joglo. Pendopo ini digunakan untuk menerima
tamu, pertemuan formal, upacara adat, dan pertunjukkan seni
seperti wayang kulit dan tarian. Bagian ini tidak memiliki meja
maupun kursi melainkan hanya beralaskan tikar, ini dilakukan
untuk menciptakan kesetaraan antara tamu dan pemilik
rumah. Pendopo di Rumah Joglo ini pun tidak memiliki dinding
karena mencerminkan sifat orang Jawa yang ramah dan
terbuka.
2. Pringgitan adalah bangunan penghubung antara Pendopo
dengan Omah (rumah utama). Fungsinya sebagai lorong untuk
jalan masuk ke rumah.
3. Emperan adalah teras depan yang menghubungkan Pringgitan
dengan Omah atau rumah.
4. Omah njero yaitu rumah utama.
5. Senthong atau krobongan adalah bagian tengah dalam rumah
tradisional jawa. Bagian ini berada di bagian tengah dari pada
omah jero dari suatu rumah. Senthong umumnya dibentuk
berupa kamar berukuran kecil atau juga berbentuk seperti
tempat tidur bertiang yang dikenal dengan istilah krobongan.
6. Dalam senthong diletakkan patung loro blonyo. selain itu
senthong dihias dengan bantal, tirai, kecohan, bokor, dan
aneka kain kainan. Pada senthong umunya dihias dengan tiraai
dan kelambu, seprai, bantal dan guling berhias kain cindai
kembang atau cindai cakar.
7. Senthong dipakai untuk menyimpan aneka pusaka dan beras
pertama hasil panen. Senthong merupakan bagian paling
sakral dalam rumah tradisional jawa.
8. Gandhok adalah bangunan tambahan yang terletak di sebelah
kiri dan kanan rumah. Bangunan ini biasanya digunakan
sebagai tempat tidur keluarga atau tamu yang berkunjung.
9. Bagian Belakang Rumah. Pada bagian paling belakang dan
luar Rumah Joglo, terdapat dapur, kamar mandi dan sumur.
Sumur biasanya terletak di sebelah timur.
10. PERANGAN OMAH JOGLO
11. March 04, 2019
12.
13. A. Teras / Pendhapa
14. Dumunung ing ngarep dhewe, piguna utamane kanggo nampa tamu. Perangan iki tansah
dibukak tanpa ana wates ruwangan. Wujud kang tinarbuka iki ora tanpa ngemu teges. Iki
aweh pralambang luruhe pribadi Jawa kang tansah tinarbuka lan mentingake karukunan
lan kekadangan. Uga nglambangake sipat rinaket ing antarane kang duwe omah karo
tamu kang rawuh, luwih-luwih kudu bisa ngurmati. Ruwangan iki uga digunaake kanggo
ngrembug sawenehe prakara kang asipat kadonyan. Umpamane ngrembug babagan
pagaweyan, bisnis, dagang, lan sapiturute. Wujud ruwangan kang tinarbuka iki uga
minangka sawijining karep njumbuhake karo iklim lingkungan kang tropis, mula
ruwangane digawe teras kang jembar ing sisih ngarepe, ora kena soroting srengenge
amarga kanthi payon gantung kang amba, menthang nganti tekan pojok-pojok payon
joglo.
15.
16. B. Pringgitan
17. Jan-jane ruwangan iki isih kalebu papan umum/public. Ing jaman biyen ruwangan iki
karep digunakake kanggo nggelar wayang kulit utawa upacara tradhisional liyane.
Amarga kerep digunakake kanggo nggelar wayang kulit, mula dijenengke pringgitan saka
tembung ringgit kang ateges wayang. Wewangunan iki uga ora tanpa teges. Ruwangan
iki dibangun kanthi maksud nuduhake yen manungsa iku duwe kuwajiban nguri- uri lan
ngrembakake seni lan budaya. Mula ing jamane seni lan budaya tradhisional isih kuncara
anjayeng bawana (kondang), amarga ing saben omah joglo diwenehi ruwangan
pringgitan.
18.
19. C. Dalem Agung
20. Wujude persegi lan tinutup dening tembok ing patang sisine. Perangan iki minangka
perangan kang paling penting lan baku ing wewangunan omah tradhisional Jawa.
Perangan ndalem iku perangan kang digunakake kanggo kulawarga, mula asipat luwih
tinutup (privasi). Ruwangan iki nuduhake lamun urusan kulawarga iku dirembug kanthi
bebarengan, lan wong liya ora kudu ngerti urusan pribadine kulawarga. Mula pribadine
manungsa iku sejatine kudu bisa njaga kawibawane kulawarga, ora kena martakake
kahanan kang ana ing sajroning kulawarga. Umpane ana prakara kang kudu dirembug,
kudu dirembug kanthi musyawarah kulawarga. Kanthi cara musyawarah bisa ngudhari
prakara kang lagi disandhang.
21.
22. D. Krobongan / Senthong
23. Ruwangan iki minangka ruwangan kang istimewa. Ing wiwitane piguna utama ruwangan
iki saliyane kanggo ngaso utawa turu kang duwe omah, yaiku kanggo nyimpen maneka
wujud pusaka lan piranti aji liyane. Kang duwe omah nalika nindakake ngibadah uga
katindakake ing ruwangan iki. Mula ing ruwangan iki dikantheni kasur, dhipan, bantal,
lan guling. Ruwangan iki ateges nuduhake yen manungsa iku tansah eling marang Gusti
kang paring kanugrahan
24.
25. E. Gandhok / Pawon utawa Pekiwan
26. Papane ana ing mburi. Pigunane kanggo masak lan kamar mandi. Sanajan katon prsaja,
nanging perangan iki uga minangka perangan kang asipat pribadi lan duwe nilai luhur.
Gandhok utawa pawon digunakake kanggo masak-masak, dhahar, lan adus. Nulad saka
guna panggonane, mula dipapanake ana ing mburi, supaya wong liya ora ngerti nalika
sing duwe omah reresik dhiri, lan dhahar. Bab iki nuduhake yen manungsa iku duwe sipat
geni, setiti lan ngati-ati, tegese ora boros lan tansah njaga kapribadene kang siningit
(tersembunyi).

You might also like