Pewnego razu mój mąż, Zeus przez parę tygodni skarżył się na bóle głowy.

Zeus postanowił wezwać

Hefajstosa i kazał sobie rozbić czaszkę. Z jego głowy wyszła piękna bogini. W takich oto
okolicznościach na świat przyszła Atena, Bóstwo mądrości .
Obydwoje kochaliśmy Atenę jednak mój mąż cenił ją najbardziej ze swoich potomków
Atena różniła się od reszty dziewczynek, była silna, surowa i niedostępna, oprócz siły była również
nadzwyczaj mądra a uczeni i filozofowie widzieli w niej patronkę. Krytykowali jedynie jej
umiłowanie do wojny, jednak wiem że moja córka walczyła tylko w słusznej sprawie.
Atena zawsze przepadała za robotami tkackimi. Była jedyną boginią która się tym zajmowała, dlatego
jej prace uznawano za najpiękniejsze. Jednak pewna księżniczka, Arachne mawiała że potrafi wyszyć
piękniejsze dzieło niż moja córka. Wówczas Atena stanęła z nią do zawodów.
Dzieło Arachne było tak piękne i żywe że nawet dzieło Ateny mu nie dorównywało. Widząc to Atena
zniszczyła pracę Arachne. Dziewczyna w rozpaczy odebrała sobie życie. Wtedy dopiero bogini zdała
sobie sprawę jak dalece gniew ją zaślepił. Wróciła życie Arachne i jednocześnie zmieniła ją w pająka
Mieszkańcy Aten uznawali moją córkę z ich patronkę i nadawali jej różne przydomki. Atena
najbardziej lubiła nazwę Partenos. Na jej cześć zbudowano w Atenach świątynie zwaną Partenon
której ruiny stoją tam do dziś