Dva su patogenetska puta urotelijalnog karcinoma – put hiperplazije i put displazije te kombinirani

put, ali on čini eventualno tek nekoliko posto svih urotelnih karcinoma.

Hiperplazija je češća, na nju otpada 80% svih slučajeva, a počinje s urotelnomhiperplazijom koja
progredira u LGUC. Ovaj je put genetički stabilan i karakteriziran FGFR3 aberacijom, koja je dokazana
u više od 80% LGUC. Ovi su tumori karakterizirani visokom rekurencijom, ali neagresivnim
ponašanjem.HiperplazijaLOW GRADE80% gent.stabilan put,abnormalnost receptora čimbenika
rasta fibroblasta

Drugi put, put displazije odgovoran je za 20% urotelnih karcinoma. Put vodi preko displazije do
formiranja HG papilarnog tumora ili u manjem postotku slučajeva karcinoma in situ odnosno flat
urotelijalog karcinoma. To je također visoko rekurentni tumor, ali uz to ima i visoki rizik progresije u
mišićno invazivni tumor s metastazama u limfne čvorove i udaljenim metastazama. Ovaj je put
genetički nestabilan i povezan s stanovitim brojem dodatnih dodatnih mutacija. Najčešća mutacija je
mutacija TP53 koja se nađe u otprilike 60% ovih tumora.Displazija HIGH GRADE 20%,mutacija
p53,genetički nestabilan put

Važno je da ključne molekularne abnormalnosti povezane s patogenetskim putom displazije, posebno

TP53 mutacija, koje su snažno povezane s HGUC međusobno se isključuju s molekularnim
abnormalnostima patogenetskog puta hiperplazije.

Prije se smatralo da u jednom trenutku patogenetskog puta hiperplazije LGUC će razviti dodatne
mutacije (RAS mutacija) i progredirati u HGUC. Smatralo se da stopa progresije iznosi 10 %. Novije
studije ukazuju da je neinvazivni LGUC ima vrlo mali rizik od progresije (1-5 %). Uz to, RAS mutacija za
koju se smatralo da je nužna za progresiju u HGUC međusobno se isključuje s FGFR3 mutacijom koja
je karakteristična za LG patogenetski put. To ukazuje da su ova dva patogenetska puta potpuno
nezavisna te LG i HG UC su dvije potpuno različite bolesti. To otkriće ima potencijalno veliko značenje
pa se već javljaju prijedlozi da LG tumori nastali patogenetskim putem hiperplazije ne treba nazivati
karcinomima.

Znači klinički signifikantne neoplazme su jedino one koje imaju sposobnost invazije duboke
muskulature, a to je jedino HGUC. Zbog toga je vodeći princip Pariške klasifikacije detektirati HGUC. U
skladu s tim principom sve reaktivne promjene, infekcije i neneoplastična stanja, ali stanovite
citološke značajke LGUneoplazmi negativne su na HGUN. Zbog toga je predloženo da se kategorija
negativno naziva negativno na HGUC.