LEARNING STYLE QUESTIONNAIRE

ជាការបញ្ចប់, សូមអានប្រយោគនីមួយៗដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ហើយពិចារណាប្រសិនបើវាចាំបាច់ចំពោះអ្នក។ នៅលើបន្ទា ត់នៅពីមុខសេចក្តីថ្លែងការណ៍នីមួយៗបង្ហា ញថាពីការប្រើប្រាស់ពីប្រយោគនីមួយៗចំពោះអ្នក ដោយការគូសរង្វង់លេខ ១ (មិនដែល) ២ (ពេលខ្លះ) ឬ ៣ (ញឹកញាប់) ។ សូមឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួ រទាំងអស់។
ខ្ញុំមិនដែលអនុវត្ត = ១ ខ្ញុំអនុវត្តពេលខ្លះ = ២ ខ្ញុំអនុវត្តជាញឹកញាប់ = ៣

មិនដែល = ១ ពេលខ្លះ = ២ ញឹកញាប់ = ៣

(a) ១ ២ ៣ មុនពេលខ្ញុំធ្វើតាមការណែនាំ វាជួយខ្ញុំឲ្យឃើញនរណាម្នា ក់ផ្សេងទៀតធ្វើវាមុន។
(b) ១ ២ ៣ ខ្ញុំយល់ពីរបៀបធ្វើអ្វីមួយ ប្រសិនបើនរណាម្នា ក់ប្រាប់ខ្ញុំជាជាងការអានរឿងដោយខ្លួនឯង។.
(c) ១ ២ ៣ ខ្ញុំមិនចូលចិត្តអានការណែនាំទេ តែខ្ញុំចាប់ផ្តើមធ្វើ។
(d) ១ ២ ៣ ខ្ញុំរីករាយនឹងការកត់ចំណាំហើយសូម្បីតែកំណត់ចំណាំរបស់ខ្ញុំក៏មានរូបភាពជាច្រើននិងព្រួញនៅក្នុងនោះ។
(a) ១ ២ ៣ វាជួយឲ្យខ្ញុំមើលទៅមនុស្សម្នា ក់នៅពេលកំពុងស្តា ប់ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំផ្តោ តអារម្មណ៍។
(b) ១ ២ ៣ ខ្ញុំចាំពីអ្វីដែលខ្ញុំឮជាជាងអ្វីដែលខ្ញុំឃើញឬអាន។
(c) ១ ២ ៣ ខ្ញុំរៀនបានល្អបំផុតនៅពេលខ្ញុំបង្ហា ញពីរបៀបធ្វើអ្វីមួយ ហើយខ្ញុំមានឱកាសដើម្បីធ្វើវាបាន។
(d) ១ ២ ៣ ប្រសិនបើខ្ញុំមានជម្រើសរៀនព័ត៌មានថ្មីតាមរយៈការបង្រៀនឬសៀវភៅសិក្សា ខ្ញុំនឹងជ្រើសរើសអានវាជាជាងស្ដា ប់វា។
(a) ១ ២ ៣ ការប្រើខិត្តប័ណ្ណជួយឲ្យខ្ញុំចងចាំវត្ថុសម្រាប់ការធ្វើតេស្ត។
(b) ១ ២ ៣ វាពិបាកសម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការយល់ពីអ្វីដែលមនុស្សម្នា ក់និយាយ នៅពេលមានមនុស្សផ្សេងទៀតនិយាយ ឬលេងតន្ត្រី។
(c) ១ ២ ៣ ខ្ញុំពិបាកក្នុងការអង្គុយនៅតុពេលរៀនយូរ។
(d) ១ ២ ៣ ខ្ញុំចងចាំអ្វីបានប្រសើរជាង បើខ្ញុំសរសេរវា។
(a) ១ ២ ៣ នៅពេលដែលព្យាយាមចងចាំលេខទូរស័ព្ទរបស់នរណាម្នា ក់ ឬអ្វីមួយថ្មីដូចនោះវាជួយខ្ញុំចងចាំរូបភាពនោះនៅក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ។
(b) ១ ២ ៣ វាល្អសម្រាប់ខ្ញុំដើម្បីទទួលបានការងារធ្វើនៅក្នុងកន្លែងស្ងា ត់មួយ។
(c) ១ ២ ៣ ខ្ញុំមានទំនោរដោះស្រាយបញ្ហា តាមរយៈវិធីសាស្រ្តកាត់ទោសនិងកំហុសជាជាងវិធីសាស្រ្តមួយជំហាន។
(d) ១ ២ ៣ ខ្ញុំវង្វេងឬយឺតពេល ប្រសិនបើនរណាម្នា ក់ប្រាប់ខ្ញុំពីផ្លូវទៅកន្លែងថ្មីហើយខ្ញុំមិនបានសរសេរទិសដៅទុក។
(a) ១ ២ ៣ ប្រសិនបើខ្ញុំកំពុងធ្វើតេស្តឬព្យាយាមចងចាំអ្វីមួយដែលខ្ញុំបានអាន ខ្ញុំអាចមើលឃើញទំព័រនិងកន្លែងដែលវាត្រូវបានសរសេរនៅលើទំព័រ។
(b) ១ ២ ៣ ខ្ញុំអាចចាំពីពាក្យក្នុងបទចម្រៀងយ៉ា ងងាយស្រួល។
(c) ១ ២ ៣ ខ្ញុំឃើញខ្លួនខ្ញុំត្រូវការការសម្រាកជាញឹកញាប់ដើម្បីក្រោកឈរ និងផ្លា ស់ទីខណៈពេលកំពុងសិក្សា។
(d) ១ ២ ៣ ខ្ញុំចូលចិត្តអានរឿងខ្លួនឯងជាជាងឲ្យគេអាន។

ការឲ្យពិន្ទុទៅលើរបៀបនៃការសិក្សា

ដាក់ពិន្ទុលើសំណួ រចម្លើយនៃរបៀបនៃការសិក្សា
 LEARNING STYLE QUESTIONNAIRE

បញ្ចូលលេខ ១, ២ & ៣ សម្រាប់អក្សរនីមួយៗ (a), (b), (c), (d) និងសរសេរចំនួនសរុបសម្រាប់អក្សរនីមួយៗ។ ពិន្ទុអតិបរមានៅក្នុងម៉ោ ងសិក្សាមួយគឺ ១៥ពិន្ទុ និងពិន្ទុអប្បបរមាគឺ ៥ ។
(a) សរុប_________(ការមើលឃើញ)

(b) សរុប_________(ការស្តា ប់)

(c) សរុប_________(ការធ្វើចលនា)

(d) សរុប_________(ការអាន/ការសរសេរ)

ការវាយតម្លៃសំណួ រចម្លើយនៃរបៀបនៃការសិក្សា

ចំណុ ចដែលមានពិន្ទុខ្ពស់បំផុតបង្ហា ញពីរចនាបទនៃការរៀនសូត្រដែលអ្នកពេញចិត្ត។ ពិន្ទុកាន់តែខ្ពស់, ចំណូ លចិត្តកាន់តែខ្លាំង។ ប្រសិនបើអ្នកមានពិន្ទុខ្ពស់នៅក្នុងចំណុ ចពីរ ឬច្រើនអ្នកប្រហែលជាមានកម្លាំងច្រើនជាងមួយ។ ប្រសិនបើពិន្ទុនៅក្នុងចំណុ ចផ្សេងៗស្មើគ្នា អ្នកប្រហែលជាមិនមានរបៀបនៃសិក្សាដែលពេញចិត្តនោះទេ អ្នកគឺជាអ្នករៀនពហុវិញ្ញា ណ។

តារាងខាងក្រោមសង្ខេបពីលក្ខណៈដែលអាចបង្ហា ញពីរចនាបទនៃការរៀនសូត្រចំនួនទាំងបួនប្រភេទ។ វាផ្តល់នូវមធ្យោបាយក្រៅផ្លូវការមួយ ដើម្បីវាយតម្លៃពីវិធី សាស្ត្រដែលអ្នកចូលចិត្តក្នុងការសិក្សា។ វាក៏បង្ហា ញពីវិធីដែលសិស្សអាចរៀនខុសគ្នា ពីរបៀបនៃសិក្សានីមួយៗ និងអាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ ដើម្បីផ្តល់គំនិតដល់គ្រូបង្រៀនតាមវិធីផ្សេងគ្នា ក្នុងការបង្រៀន។

ការធ្វើចលនា
ការមើលឃើញ ការស្តា ប់ ការអាន/ ការសរសេរ
(បញ្ជូនបន្ត)
រចនាបទនៃការស្ទង់មតិ រៀនតាមរយៈការណែនាំពាក្យសំដីពីខ្លួនឯង ឬអ្នកដទៃ។ រៀនដោយការធ្វើ និងការចូលរួមដោយផ្ទា ល់។ រៀនដោយអាន និងសរសេរ។
រៀនដោយមើលឃើញ ឬដោយធ្វើបទបង្ហា ញ

ជារឿយៗ ជាអ្នកសរសេរអក្សរតូច។ សរសេរពាក្យដើម្បីកំណត់ថាតើ

ស្គា ល់ពាក្យដោយការមើល ឃើញ ពឹងផ្អែកលើការសម្លឹងមើលរូបរាង ប្រើវិធីសាស្រ្ដសំលេង និងមានជំនាញទាក់ទាញពីពាក្យសំដី។ ចងចាំការប្រកបពាក្យត្រឹមត្រូវដោយអាន និងសរសេរវា។
ការប្រកបអក្សរ ពួកគេ "មានអារម្មណ៍" ត្រឹមត្រូវ។
នៃពាក្យ។

ចូលចិត្តសេចក្ដីពណ៌នា ជួនកាលឈប់អានដើម្បីសម្លឹងមើលទៅ ចូលចិត្តរឿងដែលមានសកម្មភាពកើតមានឡើង ឆាប់ៗ។ រីករាយនឹងការអានខ្លួនឯង ឬអានដល់អ្នកដទៃជាជាងការ

ចូលចិត្តការសន្ទនា និងលេង ចៀសវាងការពិពណ៌នាវែង ចៀសវាង
ការអាន អវកាស ហើយស្រមៃមើលកន្លែងកើតហេតុ ការ ផ្តោ តអារម្មណ៍ ភ្ញា ក់ផ្អើលខណៈពេលអាន; មិនមែនជាអ្នកដែលចូលចិត្ដអានទេ។ អានឲ្យស្តា ប់។
ការធ្វើបទបង្ហា ញ ផ្លាស់ទីបបូរមាត់ ឬរោរខាច់។
ខ្លាំង។
មានការលំបាកច្រើនក្នុងការរៀននៅដំណាក់កាលដំបូង។ មាននិន្នា ការ ល្អប៉ុន្តែ កាន់តែយ៉ា ប់យ៉ឺននៅពេលដែលសរសេរមានទំហំតូចទៅៗ។ ជាទូទៅមានភាពច្បាស់លាស់និងច្បាស់លាស់ជាមួយការសរសេររបស់
ការអនុវត្តបានល្អ អនុវត្តជាញឹកញាប់នៅវ័យក្មេង;ទំហំ ការដកឃ្លា
ការសរសេរអក្សរ សរសេរតិចតួច។ ជំរុញខ្លាំងលើការសរសេរដោយឧបករណ៍។ ពួកគេ។
សរសេរបានល្អ; អក្សរស្អា តជារឿងសំខាន់។

ចងចាំល្អបំផុតនូវអ្វីដែលបានធ្វើ ប៉ុន្តែមិនមែនអ្វីដែលត្រូវបានគេ ចងចាំល្អបំផុតបន្ទា ប់ពីអាន ឬសរសេរវាដោយខ្លួនឯង។ ជាញឹកញាប់

ចងចាំឈ្មោះប៉ុន្តែបំភ្លេចមុខ។ ចងចាំដោយពាក្យផ្ទួន។
ចាំមាត់មុខតែកុំភ្លេចឈ្មោះ។ សរសេរ កំណត់ចំណាំ។ មើលឃើញ ឬ និយាយ។ ត្រូវកត់សំគាល់យ៉ា ងពេញលេញនៅក្នុងថ្នា ក់។
ការចងចាំ

ការនិយាយតិចតួច ស្រមៃមើលអ្វីៗទៅតាមសម្លេង។ ព័ត៌មានលម្អិត មើលឃើញនៅក្នុងសេចក្តីលម្អិតដ៏អស្ចា រ្យ ប៉ុន្តែមិនមែនជាការស្រមើល

រូបភាពមិនសំខាន់ រូបភាពដែលកើតឡើងដោយការធ្វើ ចលនា។
រូបភាព ការស្រមើលស្រមៃរស់រវើក; គិតក្នុងរូបភាព; មើលឃើញ លម្អិត។ គឺមិនសំខាន់។ ស្រមៃ។
 LEARNING STYLE QUESTIONNAIRE
ងាយរំខានដោយសំឡេង។ មិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការបង្ហា ញរូបភាព ឬសម្លេងទេដូច្នេះវា ចូលចិត្តសិក្សាដោយខ្លួនឯងដើម្បីចៀសវាងការរំខាន។
ភាពគ្មា នការទាក់ទាញ មិនដឹងពីសម្លេង ប៉ុន្តែអាចរំខានដោយចលនា។
ហាក់ដូចជាមានការ រំខាន។
បង្កើតបញ្ជី និងសរសេរផែនការយ៉ា ងលម្អិត រួច
ចេតនា; មានផែនការជាមុន; រៀបចំគំនិតដោយគូសរូបភាពជាមួយនឹង និយាយពីបញ្ហា ។ ព្យាយាមដោះស្រាយដោយប្រើពាក្យសម្ដី; ការវាយប្រហារបញ្ហា រាងកាយ; មិនទៀងទាត់ ជាញឹកញាប់ជ្រើសរើស
ការដោះស្រាយបញ្ហា អនុវត្ត។
ពាក្យ។ និយាយដោយខ្លួនឯងពី បញ្ហា ។ ដំណោះស្រាយដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពដ៏អស្ចា រ្យបំផុត។

រកមើលអ្វីដែលត្រូវអាន ឬមើល ។
ការឆ្លើយតបនៅពេលអសកម្ម ការសម្លឹងមើល ឬការសញ្ជឹងរកឃើញអ្វីដែលត្រូវធ្វើ។ ជាមនុស្សនិយាយរកខ្លួនឯង ឬនិយាយជាមួយអ្នកដទៃ។ ស្វែងរក ឬរកមូលហេតុដើម្បីបន្តទៅមុខ។

និយាយអំពីស្ថា នភាព ពិភាក្សាអំពីគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិពីអ្វីដែល ការសាកលង ប៉ះ, មានអារម្មណ៍ ឬរៀបចំ។ សង្កេតក្នុងពេលវិភាគ។

ការឆ្លើយតបទៅនឹងស្ថា នភាពថ្មី មើលជុំវិញ និងសង្កេត។
ត្រូវធ្វើ។