Wim Suurbier-

Prawdziwy Macho
prawej obrony
Bez wątpienia Ajax lat siedemdziesiątych był jedną z
najlepszych ekip w swoim czasie, a tacy piłkarze jak:
Cruyff, Krol czy Neeskens jak i sam futbol totalny
przeszli do legendy. Jednakże w tej świeżo naoliwionej
maszynie działał też czasami niesłusznie zapominany
pewien prawy obrońca.

Z Eindhoven do Amsterdamu

Wim , a właściwie Wilhelmus Lournnes Johannes Suurbier

przyszedł na świat 16 stycznia 1945 w Eindhoven.
Swoją piłkarską przygodę zaczynał w młodzieżówkach
Ajaxu Amsterdam, aby już jako 19 nastolatek dostać
szansę od ówczesnego trenera Vic-a Buckinghama ( który z
powodu słabego 13 miejsca klubu w lidze został w
następnym sezonie zastąpionym legendarnym Rinusem
Michelsem).

Wim wkracza na salony i parkiety

Po zdobyciu mistrzostw w sezonach: 1965–66, 1966–67,

1967–68, 1969–70 i 4 pucharach kraju, piłkarzom ajaxu
pozostawał tylko jeden cel: wygranie Pucharu Europy.
Idealną okazał się sezon 1968/1969 kiedy Ajax doszedł do
finału przegrywając w nim z Milanem 4:1. Kosę w plecy wbił
fakt,że rywal zza miedzy – Feynoord zdobył to trofeum w
sezonie 1969/1970, więc podopieczni Michelsa przystąpili
do sezonu 1970/1971 z dodatkową motywacją.
Wim wystąpił we wszystkich 9 spotkaniach PEMK w finale
grające na jego nienominalnej pozycji – lewej obronie
użyczając miejsca na prawej flance debiutantowi...
Johanowi Neeskensowi, którego ten mecz z
Panathinaikosem był jedynym jakim zagrał na tej pozycji.
Był to także sezon, w którym Suurbier zdobył w PEMK cały
swój dorobek strzelecki w drużynie z Amsterdamu ( 3
bramki) stając się najlepszym strzelcem Ajaxu w tej edycji
wyprzedzając Cruyffa ( 2 bramki ) czy van Dijka ( 2 bramki ).

To zwycięstwo, a także pozostałe w 1972, 1973

spowodowały eksplozję jego talentu owocując powołanie na
munddial 1974.