Professional Documents
Culture Documents
Geometria Analityczna
Geometria Analityczna
-3imend peters yoy
me (-3;-1)
b) y= (L~m)x+m+5
Iom>0im+s<0
melime-s
1m € (~20; -5)
Ex
12. yates Wy=tena
y=-Vix+10 d) y=5x-2
:
edy=23 Ny
5
1141.16. Patra 6.44.
4A. fle) = meted
F(x) = mlx + 1) + 4, wige
‘wykresy wsrystkich tkich fankejt
prvechodza praez punkt (1 4).
u(t
ene)
pen oe eee
cee
potas
24
aasdibso
“a2 <0 im-160
Bee
me (21)
Dasoibso
—(m+2)20im-1<0
meaimel
m € (—00; -2)
Sacoieso
—(m+2) $0 i m-120
‘m € {1; 00)
daz0ibso
na) o0 i m—130
meaimo
cma eg m
ofp sa) me (251)
'b) m € (-00; -2)
©) me (15 00)
Meme leg m
(m+2),48. Drial2. Georetia analtyezra
Uwagi metodyczne
‘W tym temacie vprowadzamy
waory: na odleglosé panktsw
plaszcryany karterjaiskie) oraz na
vwspélragdne Srodka odcinka.
Pierwsry wynika 2 prostego
zastosowania twierdzenia
Pitagorasa. Drogiego nie
‘wzasadniamy (2mudne rachunki),
tylko podajemy metode, za
ppotocq ktdre mozna wykazae
ego prawdiwose.
termaty 21,22
Multiteka
+ Srodek geo rata
dlanoczyselapl| Karka 2.2
Generator
2. Odlegtosé na ptaszezyznie
kartezjanskiej
Umiejetnosci:
‘= obliazanie odlaglosei migcizy diwoma punktari
* wyznaczanie wepdirzednych sradka adeinks
Planimetria jest ceescla geometrl zajmu- {
jaca sig badaniem wlasnosci figur na plasz-
czyinie,a ej poczatltsiegaja crasow praed
znaszq erg. Okoto 300 lat p.n.e. w dricle
-Elementy Buklides zawarl znane w6wczas
twierdzenia planimettiiw formic teori ak-
sjomatyczne}.
'W pierwszej i drugie) Klasie prezentowa-
lismy fragmenty geometrit euklidesowe}.
‘Tutaj przedstawimy inny sposéb opisywa-
nia whasnoéci figur na plaszczyénie, nazy-
‘wany geometrig analityczna. Jej tw6rcy, |
ayjqcemu w XVII w. Kartezjuszowi, ma-
tematyka zawdzigcza m.in, wprowadzenie
pojecia ukladu wspdirzednych. W geome-
tii analityezne} badanie figur sprowadza
sigdo badania opisujacych eliceb ifunkeji.
Odlegtosé miedzy punktami
Przypomnijmy:
René Descartes, Karterjus (1596-1650)
= matematy fizyk flozof franco
‘Autor lemnych dail naukowyeh, min.
Rosprawy 0 melodsi. W tym traktacie
{looficano-matematyeznym znalal sg
pierwany opi uklad wspOlrdnych
ha plaszcayini;stamtad pochodil tea
slyna maksyaa .Miyl,wigc stem”
(Cogito ergo sum), Karteziusz wprows-
dail min. pojcia zmienne) i funkc},
sformatowet prawa odbici i zalamania
foriata oraz zalebnosé migdzy masy
2 predkoécig cial, shlong do obecne)
sesndy zachowan
* Plaszczyzn kartezjaiska nazywamy plaszczyzn¢ z wprowadzonym na nie} prosto-
Ikgtnym ukladem wspétrzednych.
« Odlegiosé miedzy punktami A iB, czyli dlugosé odcinka AB, oznaczamy LAB
+ Odleglosé migdzy punktami A= (a) i B=
14B| = |a- bl.
zatem gay A= (~V2) 1 B= (22), to 1AB
{@) na osilicebowe} jest réwna2, Odegoséna pleszcayine kartereriskj 47
Pokazemy teraz, jak mierzy sig odleglosé migdzy
plaka na plszeyiie Lares, Premne, | Doce (9
lizjmy nailer sytuacle, gy plerwsze ub drugie | Rtgenesaedaty |
wspolrzedne punktéw sq takie same, Jednostki na obydwu osiach,
Przyktad @
a) Diugosé odcinka AB jest taka sama _—_b) DlugoS¢ odcinka AB jest taka sama
jak odleglosé migdzy punktami od- jak odleghosé migdzy punktami od-
powiadajgcymi liczbom -1 i -3 na ere eee
‘si y, czyli [ABI = | ~ 1 - (-3)| =
Prayktad @ « zad. 2.1
Obliczymy odlegloSé punktu A = (12, 5) od poczatku uklada wapélraednych,
Rozwiazanie
Odcinek OA jest przekatng prostokgta, [5
ktérego boki maja dlugosci 1215.
‘Stosujemy twierdzenie Pitagorasa,
lop = 12? +5? = 169
Odp.: |OAl = 13,
Przyktad ©
Obliczymy odlegtos migdzy punktami A = (1, 2) i B= (5, -1).
Rozwigzanie
Odcinek AB jest praekatng prostokata, ktdrego
boki maja dlugosci:
Wac| = |2- (I =3, [BC] = [5-1] =
Korzystamy 2 twierdzenia Pitegorasa. im
Lapp =|ACH + |BCP, [ABP = 3? +4", czyli [ABI = 25
(Odp.: AB] = 5
Odp.sa) 5b) V25
o3vid a6Powtérzmy rozumowanie z preykladu 3 dla dwéch dowolnych punkt6w. Przyjmij-
‘my, Ze na plaszczyénie karterjatiskiej dane sq dwa punkty 0 wspélrzgdnych:
= (xara) 1 B= (myn)
‘Wprowadzony pomocniczo punkt C ma wspélragdne C = (x4) ¥p)-
(Odcinek AB jest praekatng prostokata, ktérego boki majg dlugosci:
(BCI = Ia - xa eagle wpstrapdne panko Bi C5 ne
IACI = Iya - yal |— piervsce wspélragdne punkiéw A iC 99 rowne:
Korgystamy 2 twierdzenia Pitagorasa, | ____
1aBy
NABP = \xq— xa) + ya yal
IABP = (xa x5) + (1a)
ABI = lca xa)? + 4-9)”
Udowodnilismy w ten spos6b nastepujgce twierdzenie:
Ich + 1Ac}? Di dowel lxby @¢ Ra
Jezel na plaszczyénie kartezjatskle) dane sq punkty o wspélrzgdnych
A=(x4.¥4) 1 B= (xp yp) to odlegtosé miedzy nimi jest rowna:
(ABI = (4x0) + (ya - 9)?
Poniewai:
la- bl = [b—al oraz (ab)? = (b-a)"
otrzymany w6r modna zapisaé w postaci:
MABI = y(xa— 4)" + (Yo ya)?2, Odlegoséna pisszczyérie katoraickiy 4) mmm"
Prayklad @ «2a 22-25 422, Oblc olegloe migdey
podanyml punktam,
3, 7) i B= (11,7)
Obliczymy odleglosé migdzy punktami A 1 Bo podanych wspétrzednych.
Rozwigzanio
a) A=(@,1), B=(5,3)
1AB| = ¥@=5F += 3 = VIP + Ca) = Vara = V8 = 2v3
b) A=(-7, -3), B= (17, -13)
[AB| = [17 - (7) + [-13-(-3)) = v2 + C10? = V5764 100 =
Odp:a) 8 b)7 eav2 4d)?
42, Oblicz dlugosé odcinka AB.
= V6T6 = 26 a) A=(1, -2), B= (4,2)
9 A=(- ey — abi ‘b) A=(5, -3), B=(-1, 5)
) A= (-¥8,7), B= (v2,3-¥8) Peo
\AB| = (v3 - v2)" + [7— (3-v3)] = \a42v6+24 (4 v5) = Stree
Odpa) 5 b)10 ¢) 15 d) 4
= \5+2V6+16 +8545 = 36+ 2V84 85 424, Oblicrobwéd trata
6 danych wicrechotlach
Pr 4 zad,26 aA
vied aye C=(2.6)
Obliczymy obwéd i pole tréjkata o wierzchotkach: ‘b) A=(-2, -2), B= (-1, -7),
= (1, 2), B=(-5, -2), C= (-3, 5), C= (2-5)
) A= (1, -1), B= (2,3),
Rozwigzanie seni
Wyznaczymy najpierw dlugoéci bok6w tréjkata,
4) A=(,3), B= (0,4),
|AB| = V4 5+ G49) = VSR = 28 C= (0.0)
Iach= VCS+3F +24 5F = VB Ospe 9) 52 V5
i b)54.Vi5+ v6
\AC| = \O¥3P +24 5F = V65 I 2V547 + VB
Obwéd trdjkata jest réwny: I d) 4432+ VIO
JAB] + |CB| + |CA| = 2V13 + VI3 + ¥O5 = Corer, 425. Oblicz obwéd wielokata,
=3Vids Ve epee yee
: sapodane punkty,
[Na podstawie rysunieu motna praypuszczaé, ze tr6jkgt ABC jet prostokgtny. oA=3 2, B= Cd
Sprawelimy rachunkowo, czy reeczywicie tak jest: C26,
(ABP + |cBP = (v52)' + (VIB) = 52 + 13 = 65 = (Va) = [car aa ok oe
Na mocy twierdzenia odwrotnego do twierdzenia Pitagorasa, trdjkqt ABC jest ) A= (0,0), B= (2,2),
prostokatny, z katem prostym przy wierzchotku B, Zatem: C=(-1,5), D=(-3,3)
d) A=(-2, -2), B=(2,0),
P= 5-1ABI-IBCL i 2vi3- Vid = 13 oo 1,1)
Odp.: Obwéd trojlata jest rowny 313 + V65, a jego pole wynosi 13, Odpsa) 18 b) 32+ Vi0
) v3 d) 14+ VO
426, Patrzs. 54,55.fmm 50 Dri 2, Geomstra anatyezne
427, Oblce bw tojkata,
-tdrego bok zaierja sie
‘w prostych 0 podanych
) 4x 3y—
odp.:a) 10(2+ V2)
by (v5 +22 +3)
) 104 v2
4) 15+ ¥29
Praykiad @ < zad.27 icone aes aera
° Zeon wm pig 6)
‘Dane s@ réwnania bokéw trfkata asad t6wnanie boku toes” omacca
sey 70, Acie ny 1=0 | HeStorelnséanie prose w kre
i ite cS ? o ‘aawiera sig bok trojkata". Podobnie nalety
i Bix + y~ | roaumiee srownanie wysokosl tka",
‘Obliczymy jego obwéd ‘rwnanicdvslecane| kta wevengtanego
Teka iy
Rozwigzanie ae aa
Do obliczenia dhugosci bokéw tréjkata potrzebne sq wspétregdne jego wierzcholkéw.
‘Aby je unaledé, neledy rozwigzaé odpowiednie uldady r6wnad (rachunki zostawiamy
do samodzielnego wykonania).
Be-y+
oh eee, “— punk precicaprostych ABI AC
ie Jest wierecholiiem A what
A=(-4,-5)
Benyt
* [xty-3 “= punke preci prosjeh ABI BC x
be fest wierecholkiem B wala
B=(-1,4) 4
w fect
ee. <— punk precigcla prosyeh ACI BC
jest wleracholkier C teat
C=Q1)
Obliczamy dlugosci bok6w trjkata.
1AB| = \14+ 4 + + 5? = VO+BI = 90 = 30
|AC| = V4 + (1+ 5) = 36436 = V2-36 = 6V2
\Bc| = VFI + 0-4) = VFS = V2-9 = 3V2
Odp.: Trojkat ABC ma obwéd rowny 3VI0 + 9V2.
Przyktad @
CObliczymy obweéd i pole crworokata ABCD. w ktdrym A
C=(-2, 3), D= (0, -1).
(4, 1), B= 2,5),
Rozwigzanie
1AB| = ¥@= 4) += 1 = VES 16 = V20 = 2V5 iG
(acl = V-2= I+ G5 = VIB A= IVS
leD| = V+ C13 = Var Ts = 25 = -
\DA| = V+ (1-19 = Vi6+4 = 25 (eSTia oof toa |2, Octegiosé na piaszezyinis karteierickie| 51 NN
Coworokgt ABCD jest rombem, a ponadto:
IDB = V2 + C1 = 5) = VEr36 = V0
IBF = 40, |ABl? = 20, |Dal? = 20
IDBP = |ABF + |DAl’, wigc czworokgt ABCD jest rombem o katach prostych, czyli
‘kwadratem. Obwéd tego kwadratu jest roway 8 V5, a pole 20,
Odp.: Obwéd czworokata ABCD wynosi 8V5, a jego pole 20.
Srodek odcinka
Srodek odcinka jest jednym z podstawowych pojeé geometrii. Mozna je definiowaé
na rééne sposoby. My postuaymy sig pojgciem odlegtosci
Wyznaczymy wspélraedne érodka odcinka w zaleznosci od wspélrzednych kovicéw
tego odcinka, Zacaniemy od sytuacji prostszej — gdy odcinek lezy na oxi licebowe}.
Prayjmijmy, #e koficami odcinka sq punkty A = (a) oraz B= (b) takie, #e b > a
Oznaczmy wspdlragdng Srodka M literg m. Odleglosé punktu M od punktu A jest
wtedy réwna m—a, odlegtosé punktu M od B jest r6wna b-m. Zgodnie 2 definicjg
rachodai rownoSé m —a=b—m, czyli
a+b
ea
‘Wsp6trzedna Srodka odcinka jest srednig arytmetycang wspélregdnych koricéw tego
odcinka.
Jeteli bedziemy rozpatrywaé punkty na plaszceyénie kartezjaiskiej, to mozemy
sprawdzié, 4e powyészy wzbr zachodzi odpowiednio dia katdej 2 dwéch wspélrzed-
nych, Prawdziwe jest wigc nastepujgce twierdzenie:
= =
Pees ees
(x4 Ya) 1 B= (Xp, Ya) jest punkt:52. Dial 2. Geometia analiyezr.
42.9, Oblice wepétrzgdne érodka
odeinka AB,
, 3), B
a) (5,4) b) (-2, 1)
0 (21) a (4-3!)
42.10. Punkt M jest srodkicm
geass
‘Wymacz wspolrzedne punktu B.
a) A=(G,4) M
»
9
4) A=(-7,-2), M=
dpa) B
D)
9
a
42.14, W rovnolegloboku
ABCD dane «9 wspétrzedne
tezech wierrchotkow. Wyznacz
‘wspélrzedne cawartego
swierzchotka tego réwnolegloboku
a) A=(-4,-2), B= (2,3),
C=G,8)
b) B=(-3,0), C= (4-3),
D=(2,3)
Wspéirzedne érodka odcinka sq srednimi
arytmetycznymi odpowiednich wspélrzed-
nnych koric6w tego odeinks.
‘Aby udowodnié to twierdzenie, mozna ob-
liczyé dlugosci odcinkéw AM, MB, AB
i sprandzié, ze spelnione sq réwnoSci po-
dane w definicj. Te dosyé zmudne rachun-
ki pominiemy. Natomiast wzasadnienie geo-
metrycane prezentujemy na rysunku obok
Praykdad @ < 200.29
Srodkiem odcinka AB o koricach A =(-2, 7) i B= (4, 11) jest punkt
(4 ). cayli punkt M = (1. 9)
Prayktad @ < z2d.2.10
Srodkiem odcinka AB jest punkt M = (3, ~2). Punkt A ma wapélrzgdne A = (2, 5)
‘Wyznaczymy wspétragdne drugiego korica odcinks.
Rozwiazanie
Prayjmijmy B = (x,y). Zgodnie ve waorem na wspétragdne érodka odcinka mamy:
5)
Sad x=4, y=-9, zatem B= (4,9)
Odp.: B= (4, -9)
Prayktad (Q) « zad. 2.14 c
W réwnolegloboku ABCD dane sq wierzchotki =
A=(-3,-4), B= (4, -2) i D= (0, 2). Wyznacaymy aaa
‘5
‘wspélrzedne wierzchotka C tego réwnolegloboku. A
Rozwigzanie
W réwnolegloboku punkt praecigcia przekatnych jest Srodkiem kad z nich.
Wykorzystamy te whasnose
‘Wykonujemy kolejne kroki.
Krokct: Wyznaceamy wspélragdne punktu P — srodka odcinka BD.2, Cdejoséra piaszezyinikarerjerske) 53
Krok2: Zapisujemy wspétragdne punktu P jako érodka odcinka AC 0 danym.
kovicu 4 oraz szukanym kofcu C.
Bea)
2
Krok 3: Wyznaczamy wspétrzedne punktu C ~ poréwnujemy odpowiednie
‘wspélrzgdne i rozwigzujemy uklad rownatt
iostatecanie C= (7, 4)
2
Odp. C= (7, 4)
Srodek cie2kosci tréjkata
Prayktad @
W tréjkqcie o wierzchotkach A = (-2, 4), Srodkowg boku tréjkata nazywa
B=(0, -2) 1 C= (6, 4) poprowadzono rodko- | my edsinek nea seek boku
wa boku AC. Napiszemy réwnanie tej rodkowe),_*Pr*ssivleslym wierscholkiem,
Rozwiazanie
Szukana Srodkowa przechodzi przez Srodek boku AC oraz wierzcholek B. Srodek
boku AC ma wspélrzgdne (2, 4), punkt B = (0, ~2), zatem srodkowa boku AC jest
prostg 0 réwnaniu kierunkowym y= ax +b.
Wyznaczamy wspétezynniki a ib,
i a+b
226
Stad a=
ibe.
Odp.: Srodkowa boku AC ma réwnanie y = 3x-2.
Preypomnijmy poznane w drugie) klasie twierdzenie o srodkowych w trojkacie.
‘Tray srodkovre tréjkata przecinajg sig w jednym punkcic, Punk ten, nazywany
Srodkiem cigzkosei tréjhta, dzieli kaidg ze srodkowych w stosunku 2 : 1
(licage od wierzcholka),54 Drial2. Geometia analtyeona
Podamy bez dowodu nastepujace twierdzenie.
Srodkiem cigtkosci tréjkata o wierzchotkach A = (x4, y4)s
1 C= (Xe. ye) jest punkt:
Sm (2e2ete atone)
Rigas enn
Wepétrzedne érodka cigdkoéci tr6jkata sq érednimi
arytmetycenymi odpowiednich wspétreednych wiere-
cholksw tego trojigta
42.15. Wyznacr srodek cigakosei Przyktad D « zac. 2.15
réjlata ABC,
Scere ea Wyznacrymy srodek cigdkosci trojkgta 0 wierzcholkach A = (-5, 8), B=
Rea ee 1C=@5)
-6, B=(-2,8), Rozwigzanie
Niech § oznacza Srodek cie#kosci tego tréjkata. Zatem:
oa gm (Gabtette, Yat rate) (Sates $945) _(
3
2)
v3
4216. Wudjlace ABC anes: —-Prayktad @ < za. 2.18
B= (6,3), C= (7,10) oraz
Peron W trojkgcie ABC dane sq: punkty A = (-5, 2), B = (6,8) 1 Srodek cigzkosci
EVitaace sanakesiue $= (1, 0). Wyznaczymy wspétrzgdne wierzchotka C.
‘wicrzchotla A. Gee
Odp.: A= (5, -1) Do obliczenia wspétrzgdnych wierzchotka Czastosujemy wz6r na wspétrzedne srod-
ka cigékosci tréjkata.
“St 6456 2-84
Qo= (Ses a)
Odp.sC = (2, 6)
26. a) P=(5,0), Q
12Q|= VO=3 + a0 = 210
lor| = V3°+ (6-5) = V9r1 = VIO
IPR| = V5e45? = v50
IPQ? + 1QRP = 40 + 10 = 50 = IPRI. Zatem trojkat POR jest prostokatny (4Q = 90°).
Poon = 31PQ1-1QR| = 3-270. vI0= 10
b) P= (6-8, Q= 2-2, R=(3,1)
1PQ| = VOTOFs C2ray = Vear4 = 168 = 2Vi7
(QR| = \C3=2P + 42) = VI5H9 = VRE
[PR| = V3 +O (19 a) = O42 = VE
JQR? + [PRI =34434= PQ!’ Zatem tréjkat POR jest prostokgtny (¢R = 90").
Pron = HORI-1PR| = 3. (V5a)P 2172.1. Oblicz odleglos¢ punktu P od poczatku ukladu wspétrzednych.
a) P=(-4, 3) QP 9)
b) P= (2, -5) 4) P= (343, 393)
2.2. Oblicz odlegloé migdizy podanymi punktami.
3,7) i B= (11,7) M3, V2) iL
(5, 5)
2.3. Oblicz dlugosé odcinka AB.
2.4. Oblicz.obwed tréjkata o danych wierzchotkach.
3, 1), B= (4, 3), C= (-2, 6)
Hl, -7), C= (2,-5)
(-2, 3), C= (3, 1)
3, 3), B= (0, 4), C= (0,0)
o) A=(-1,-1), B=
~d
2.5. Oblicz obwéd wielokata, ktorego kole)nymi wierzchotkami sq podane punky.
(-3, -2), B
(5, 8), B
(4, 11)
, 2), C= (-1, §), D=(-3,3)
(-2, -2), B= (2,1), C= (2,5), D=(-1, 1)
2.6. Wykai, ie trojkat PQR jest prostokatny i obliczjego pole.
5, 0), Q= (3, 6), R= (0,5)
2, -2), R= (-3,1)
@.5) R=(-2.4)
(6-1), R= (-6,-2)
2.7. Oblica obwéd tr6jkata, ktérego boki zawieraja sig w prostych o podanych réw-
naniach,
a) Ix+y+16=0 3x44y-36=0 4x—3y+2=0
b) x+2y-6=0 x-y> x+4=0
©) ax43y- Bxtays x-y+3=0
d) 3x-4y-15=0 2x-Sy-10=0 4x-3y-6=0
26.Cigg delezy. 6) P=(4, -3), Q= (2,5), R
[PQl= V@=aF GES) = VER = VaR = 27
JOR| = VQ+2) + 5-4 = Vier = VIF
IPR| = VC2=4F + HF = 864 = VE
[POP + |QR/ = 68 + 17 = 85 = [PRP Zatem tréjkgt PQR jest prostokatny (4Q = 90°).
Prox = $1PQ|-QR| = 3-207. VIF = 17
4) P= (4-6), Q= (6-1), R=, -2)
1PQ|= V(6xa+ CL+ 6p = VI00% 25 = VIR = 5y5
1QR| = v@+OF + C142) = Vida = vias
[PR| = V-6+ 4 + 246) = Var T6 = V20=2V5
[POP + [PRI = 125 +20 = 145 = [QR Zatem tojkgt POR jest prostokginy (4P ~ 9°)
Prog = $1PQI:IPR| = $-5v5-2V5 = 25
2, Odleglosé na plaszezyiniokerteziaokia)
\—,
Odpowiedai i rozwigzania
24. a)5 b) VI
o3vi0 a6
22.0)8 )7
on? oF
23. a)5 b) 10
Q15 dar
2a, a) 5V2+4V5
b) 5+ vi3+v26
6) 2N5 + VIF + v9
d)4+3¥2+Vi0
25. a) 18
b) 32+ v0
©) 10y2
4) 14+ V0
26. a) P=10
b)P=07
P=17
@) P=25
2.7. a) 10(2+ v2)
b) 4(y5+2V2+3)
910+
4) 15+ V0‘56 Drie 2, Geometria analiza
2.9. a) (5,4) b) (-2, 1)
o (21) a(t
2.40. 1, 10)
bys
¢) B=(-10, 0)
d) B=(5, 8)
ai A= (2) B=
2.12. Sag = (-1,3),
ssc (2-1), 5ue=(-14,1)
2:43. 5+2VI0+ VI3
aye
rwierzcholkéw A, BiC:
a) 82, V58, 10,
2, Be
2.8, Narysu)tréjkat ograniczony podanymi prostyma i oblicz jego pole.
a) y=3ee3 yonws3 y=0
b) yaad yo-3x-3 x=0
oye ya2xtl yarns
2.9, Oblicz-wspélrzedine Srodka odcinka AB.
8) A=@,3), B=@,5) 6) A=(,-1), B=(-5,3)
b) A=(-1, 4), B=(-3, -2) 4) A= (1-7), B=(-8, 0)
2.40. Punkt M jest érodkiem odcinka AB o danym koricu A, Wyznacz wspotrzedne
punktu B.
a) A=@.4), M=(L7)
b) A=(-1, 5), M= (0,1)
244, Punkty M = (2, 0) i N = (5,2) dziela odcinek AB na trzy rowne czg6ci
Znajdé wspélrzgdne koricéw tego odeinka.
2.42, Wymnace wspdirzgdne Srodkéw bok6w tr6jkata 0 wierzchotkach: A= (3. 1).
B=(-5,5), C=(2,-3).
2.13. Oblicz obw6d trdjkgta, ktérego wierzcholkami sq érodki bokéw trdjkqta
owierrchotkach: A = (~3, ~3), B= (3, 1), C=(-9, 5).
2.14, W réwnolegloboku ABCD dane 59 wspétrzgdne trzech wierzchotkow. Wy-
znace wspOtragdne czwartego wierzchotka tego réwnolegloboku.
a) A=(-4,-2), B= (2,3), C= (3,8)
b) B=(-3,0), C=(4, -3), D=(2,3)
2AS. Wyznact srodek cigekosei tréjkgta ABC.
a) A=(-1, 2), B= (3, 5), C= (4, -10)
dA -6), B= (-2, 4), C= (16, -1)
2.16. W tréjkacic ABC dane 39: B = (6, 3), C = (-7, 10) oraz Srodek cigzkosci
$= (-2, 4). Wyznacz wspdteeedne wierzchotka A.
2.17. Oblicz dtugosci Srodkowych w tréjkacie ABC.
a) A=(2, 6), B=(6, 2), C=
(22), €
(-2, 4), B= (2,1), ©
4), B= (6,2), C= (2,4), D=(-4,2)
, N brodki bokbw AB, BC, CD, DA
£42) = (5,1), b= (2,3 M=(3,3),
IKL| = VG=2)' + (1-3) = V9+ 16 = V25=5
43/25
VF HBr Dy = VONIG=5
=0)=5
IKL| = [LM| = |MN| = |KN}
= 0-1)
5, wige cxworokgt KLMN jest rombem,2.18. Wykat, te sok koleinych bokbw czvorokgta ABCD 0 wierzcholkach:
4, 4), B= (6, 2), C=(-2, 4), D= (-4, 2) 9 wierzcholkami rombu.
2.19. Wykad, ze srodki kolejnych bok6w czworokata ABCD o wierzchotkach:
5, -I), B= (1. 5), C= (-3, 1), D= (+1, -3) sq wierzcholkami kwadratu,
2.20, W trojkqcie ABC dane s9: wierzcholek C = (2, 7), érodek M = (0, 5) boku
AC i Srodek K = (4, 3) boku BC. Wyznacz réwnania Srodkowych trojkata ABC.
©
W kaidym 2, zadati 1-3 jest tylko jedna poprawna odpowied#. Wybierz ja i zapisz
Ww zeszycie.
41. Oalegiose punkeu A = (1/3, V3) od poceatin ukdadu wopSlrzedaych wynosi
A2V3. BS. ce Des.
2, Dlugos¢ odcinka o koricach G = (2V7, 0) oraz R= (V7, -V2) jest r6wna
A.3. B27. C.2vi4, D.4vi.
8. Obwéd trijkata 0 wierzcholkach A = (-1, ~2), B= (2, 2), C= (+2, =1) wynost
A. 12, B. 12+ V2, C. 10+ V2. Dz vi02.
4, Dane sq punkty: A= (4, 1), B= (1, 3), C
Ocesi prawdziwose podanych zdaa.
A. [ABI < |CD| B. |AB| 2 |CD|
-3, 1), D=(@, 1).
€. |CB| < |AD|
5. Oblicz obwéd tr6jkata, kt6rego boki zawierajg sig w prostych o réwnaniach
x+y=0, 2x+y-2=0, 2x-y+6=0.
6. Punkty A= (5,2), B=(0, 7) i D= (5, -5) sqwierzchotkami réwnoleglobok
ABCD. Oblicr obwéd i dlugosei przekatnych tego réwnolegloboku.
7. Wykaé, ze tr6jkgt 0 wierzcholach G = (4-3), H = (-1, 2), L = (7,0) jest
prostokatny, i oblicz jego pole.
, -1), B= (1, 5), C=(-3, 1), D=(-1, -3)
f, N~ Srodki bokéw AB, BC, CD, DA
Set 8) = 6,2), = (1,3), M=(2,-1), N=@, 2)
ku = VOriF + O= 3 = vier = VT
ILM] = Vi-1 +2)? + G+1P = Vie16 = V7
IMN| = V2 +2)?+(-2+1)? = Vie+1 = Vi7
IKN| = V@=2)"+ @+2) = Vizi6= V7
Zatem caworokgt KLMN jest romber,
IKM| = ¥G+2) + (2+ 1) = V5+9 = Va
IKLP + |LMP = 17 +17 = 34 = |KMP, wicc 4KLM = 90°.
tem caworokgt KLMN jest kadtatem
2, Ociegisé na plascozyinis kare}
7—
2:18, Patras. 56.
2.20. a
sa
C= (2,7, M= (0,5), K= (4.3)
KL, M~ rod bokdw BO, AB
iac
Niech A= (vas ya)
B=(xp ys).
(42, 47)-09
Zea
Réwnania srodkowych:
© prosta AK: y
© prosta BM:y = ax +b
Sb fan-ly,
-1=60+6 7 lb
+5
prostaCL:x=2
Odp.: AK: y= 3, BM: y==x+5,
cx
Prosto do matury
fee
2A
ac
ABBE
5. 4(0+ ¥8)
6. obw = 10V3 +14,
lap|=13, [acl = V5
7.G=(4,-3), H=(-1,2),
7,0)
[GH| = VETS? = V50=5v3
JHL| = V8? +2? = V68 = 277
(Gt) = VP 43 = VIB = 32
IGH/ + |GL? = 50+ 18 = 68 =
= [HL
ater trdfkat GHL Jes
prostokatny (4G = 90)
glen -Iaul =
5y2-3V2= 15Daal 2. Geometria anattycana
3. Potozenie prostych na
ptaszczyZznie kartezjanskiej
Umiejetnosc
‘= stosowanie gaometrycznejinterpretacii wspdiozynnika Kierunkowego prostej
= opisywanie prostych réwnoleglych i prostopactyoh za pomaca rownan w postact
ogéine}
* obliczanie odlegiosci punitu od proste}
Geometryczna interpretacja wspélezynnika kierunkowego prostej
Praypomnijmy:
Wepétezynnik a, wystepujacy we w2orze funkeji f(x) = ax (D = R),
nazywamy wspélczynnikiem kierunkowym.
Wykresem funkeji f(x) = ax jest prosta, Zauwazmy, KJ]
ae f(0)=0 i f(1) =a, zatem wykres funkcji f prze-
chodzi przez punkty (0, 0) oraz (1, a).
Jezel: |
© a=0, to wykres funkgji pokrywa sig 2 osig 2, iE TF]
ae lee creer ats ene rT cere ANRC
ukladu wspétrzgdnych, +
© a <0,to wykres zawiera sig w IT iTV éwiartce I SY
ukladu wsp6trzgdnych.
Prosta 0 rownaniu y= ax wyznacza 2 osiq x cztery katy wypulle.Jeden 2 nich, na
poniszych rysunkach oznaczony a, nazywamy katem nachylenia prostej do osi x.
Méwimy tet Ze jest to kat, jaki prosta tworzy 2 osia x.
Ty: I aaa
Cat
LA
f
A.
danauczycilpl | Kerth 23
G GeneratorKat nachylenia prostej_y = ax do osi x spetnia zatem nastepujgce warunki
+ jego wierzcholkiem jest poczatek ukladu wspotrzgdnych,
* dodatnia pétos x jest jego ramieniem poczatkowym, a ramig koricowe zawiera sig
vw proste} y= ax,
Or 0, * rozwartym, gdy a <0.
Prayktad @ < za.0.1
Napiszemy réwnante proste| postaci_y = ax, nachylonej do osi x pod kgtem
a) 120°, b) 45".
Rozwigza
a) a= tgi20°=1g(180"-60")= ——b) a= tgs =
~1g60" = —V3 yex
ya Bx
dpa) y=—V5x b) y
Prayktad @ < 20.3.2
‘Wyznaczymy w prayblideniu do 1° kat nachylenia podane) prostej do oxi x
a) y=0de —b) y= tex
Rozwiazanie
a) y= Os4x, zatem oc jest takim kqtem, Ze tga = 0,4.
Z tablic matematycznych odczytujemy wartosé kata, ktdrego tangens jest w pr2y-
blideniu réwny 0,4: tg 22° = Oy4
48.2. Wyzoacr kat nachyleni proste} do os! x. Wynik pods) 2 dokladnoscig do 1°
a) y= O6x oyna €) y= 006x
by=-26x dy=-ax y= 0.1
Odp:a) 31° b) IP eee? doe @) 3° H 17K"
8. Polotenie prostych na plaszczyie karteraski
o—,
43:1. Napisz réwnanie proste)
postaci y = ax, Ktora tworzy
os x podany ket.
a) 150°) 60°
biased) 30°
Odpsa) y=
y= Bx a)60 zit 2. Gaometra anatyezna
43.8, Napise séwnanle prostej1
‘nachylonej do osi x pod katem a
Apraechodzqee|preez punk P.
‘5°, P= (4, 18)
b) y = 4s, zatem a jest takim katem, Ze tga = ~4
Z tablic matematycenych odezytujemy wartosé kata B, kt6rego tangens jest
w prayblizeniu réwny 4: tg76° = 4.
Korzystamy ze wzoru redukeyjnego tg (180° ~ f
Zatern:
4 = —1g76° = tg (180° — 76°) = tga
cexyli a = 180° — 76° = 104°,
Odp.:a) 22° b) 104"
5B.
Réwnania prostych réwnoleglych na plaszezyénie
Proypomnijmy:
Jezeli wykres funkcji_y = ax preesuniemy réwnolegie o bjednostek wadhut osi y,t0
otraymamy wykres funkeji_ f(x) = ax +8.
[7 Pay
Hi |
ze #
Inacze} méwige, prosta_y = ax +b, b € R jest nachylona do osi x pod takim samym.
kkgtem jak prosta y = ax.
Pret a plac meray .
ronolegyn jel ne main ponte
‘essing slo py maja waxy
|_paniy wane |
Praykiad @} < zad.a3
Napiszemy réwnanie prostej nachylone) do osi x pod katem 150° i przechodzace}
przex punkt M = (-3, 5).9, Polozenie prostych na paszozyériskeriearskej 61
Rozwiazanie
yrax+b | skamy wapélerynnikw ab
Re
«a= tg 150° = tg (180° ~ 30°) = —1g 30
— poustawiamy wopbirzgdne punktu M
G
Odp.: Saukana prosta ma réwnanie y =—“Px 45+ V3.
Udowodnimy twierdzenie, Ktore sformulowalismy w klasie pierwsze)
Proste o réwnaniach kierunkowych y= a,x+b, i y= ax +, 59 x6wno-
legle wtedy itylko wtedy, gdy ich wspétczynniki kierunkowe sq réwne, tzn, gdy
a
x
Dowéd
Dwie proste w ukladzie wspétrzednych sq rownolegle
wtedy itylko wtedy, gdy ich kgty nachylenia do osixsq |_|
rowne:
a=8 <—Iaty odpowiadajqce T
Omnacemy a, = tga i a, = teh. SAC
‘Mamy wigc udowodni¢ dwa twierdzenia iA
1. Jezeli
2. Jeteli a, Ve}
Pierwsve twierdzenie jest oczywiste:jezeli a= B, to tga = tg, coyli a, =a,.
W droga strong: jezeli a, =a, to tgar= tg.
Kily «1 B sq katami nachylenta prostych do osi x, czyli_ a, B € (0°; 180") - {90%}
Dia takich kqt6w rownos tga: tg B oznacea, ie a = B.
Koniee dowodu22
Dial 2. Goometia anatyezn
‘Zbadamy teraz zaleénosé migdzy réwnaniami ogélnymi prostych réwnolegtych
Niech kax+by+c=0, a+b 40.
Zastandwmy sig jaka postaé majg réownania prostych réwnoleglych do proste) k.
Rozpatrzymy trzy preypedki.
1. Prostak jest r6wnolegla do osi y (jest prosta pionowa, a #0,
6, imaczgj: x + ¢, =0
= 0):
keane
Prosta ! réwnolegta do baie jest rowniez prostq rownolegla do osi y, zatem.
fe brane ns postae £0)
TL Prostakjests6wnoegla do osi x (est posta pozioma, a=
Keby + c=0, cali y+ =O, inane y+ =0
, cayli kit
|, b# 0):
Prosta I rownolegla do prostejk jest rowniez prosta réwnolegla do osi x, zatem
jej rownanie ma postaé y +d =0.
TIL Prosta k nie jest r6wnolegla do Zadne} z si uktadu wspdtrzednych (ab # 0)
keax+by+c=0
Na mocy udowodnionego wezesnie} twierdzenia wiemy, Ze prosta 1 jest rowno-
legia do k wtedy i tylko wtedy, gdy wspétezynniki kierunkowe obydwu prostych
sq réwne,
‘Wyznaczamy réwnanie kierunkowe prostej k:
6
Zatem prosta ma réwnanie kierunkowe I:
by =-ax~6, sad y=—Be—
2x40), apo preeksztatceniu
2.4 €,, po pracksztalcen
do postaci ogéine} I: ax + by —be, =0, inaczej: ax + by +d = 0.
Zauwatmy, 2e wkaidym z trzech preypadk6w r6wnania prostych kil xznig sig tylko
‘wyrazem wolnym. Nasze rozwaéania zapiszemy w postaci twierdzenia,
Prosta I jest rownolegla do proste) k: ax + by +e = 0 (@+# +0) wredy
{tylko wtedy, gdy rownanie proste)! mozna zapisaé w postaci ax + by +d = 0.
Ponadto jeieli c=d, to k=1, ajeteli c#d, to k #1.
Przyktad @) < z00.3.4
Dana jest prosta k: 2x - Sy +1 = 0. Wyznacrymy réwnanie rownoleglej do nie}
proste}
a) [praechodzaee przez punkt A= (-3, 4).
b) ppreechodzacej przez punkt B = (0, V3).
43.4, Napisz réwnanie prostej I réwnoleglej do prostej ki praechodrace) preez punkt P.
a) k9x-2y4+1=0 P=(0.-3)
b) k:2e+3y-10
Ok7x+y- P=6,0)
A k6r—5y+19=0 — P=(-2,-3)
©) kext tty-21 P=(-vB, ¥2)
Nksx+Vy-18-0 — P=(2,-¥5)
(Odp:a) 9x-2y-6=0 b)2x+3y-5=0
©) 7x+y-35=0 d) 6x-Sy-3=0
¢) x+1ly-10y2=0 5x4 V3y-7=0Rozwiazanie
Katdg prosta réwnolegla do prostej k mozna opisaé za pomocg réwnania postaci
2x-5y += 0, Zatem:
2) 2-(-3)-5-44c=0, stad c= 26, cayli 2x -—5y +26 =0
b) -5- V3 +e =0, tad c= 5V3, copli p:2x-Sy +5V3=0
Odp.:a) k2x-5y+26=0 b) p:2x-5y+5V3=0
Prayktad @ < zad.3.5
Sprawdzimy, czy proste
SOA SSN ae ll names ea
a aera are|
oe jemy mno- |
Pride 5945-01 p-BvBx—4VGye2v5 20, | wiepoakin sion oo. |
st réwnclege do prose) :—3x-+4y~2= 0. | yey iat ty re
Rozwigzanie
* Prosta/ jest r6wnolegla do proste) k: -3x + 4y ~2= 0 wtedy ityiko wredy, gdy
réwnanie prostej | modna zapisaé w postaci -3x +4y +c = 0, girie ce R.
Procksctalcamy dane réwnanie prostejI tak, zeby wepélcrynnik pray x wynosil ~3.
68
SeSysviT=0
— obie strony réwnanta mnozymy preez
arty lg
VT ryt prota jest rwnolegla do prose (i zn 0d)
Zatem ¢
Postepujemy podobnie jak poprzednio. Przeksztalcamy dane réwnanie prostej m
tak, 2eby wspdtcaynniprzy x vynosit 3.
aetyi =o — ce sony aoe maby -2
-ax44y-2=0
Zatem c= -2, czyli prosta I jest réwnolegla do prostej k, bo jest z nig identyczna.
+ Pracksztalcamy dane réwnanie prostej p tak, Zeby wspéiczynnik pray x wynosit -3,
~3VSx — 4v5y +25
3x dy 42
Réwnania -3x ~ 4y + 2 =0 nie doprowadzimy do zadanej postaci.
TF ayaa Prowadsi do wymaceenia do-
dni ednogo punks wsplng ponych pk (x9) = (o,), ztem po
ste pik nic sa rownolegte.
—oble stony réwnanta dreimy prez V5
Rozwiqzanie ukiadu rownai {
Odp.: Proste oraz m sa réwnolegle dok, prosta p nie jest réwnolegla do k.
‘8. Polatenieprosiych na plaszeryiniekareriatskid | 63
435, Sprandi, coy prostei psy
rovnolegle do proste
a) kx-2y+9=0,
k2e-4y+7=0,
peaxt2y-1=0
by ke—se+ y+
hoe+3y~ vi
piGx-2y+11=0
Ok: Vix + 2V7y+3V7 =0.
I-6x~ 12y+7=0,
peaxs6y+ V3=0
Dkx+y=0,
k3e—3y45=0,
poilesdys7—0
dpa) 11k pK
bt, plik
tile plik
AIHK pte64 Dalat 2. Gaomatia anastyezna
Reownania prostych prostopadiych na plaszezyznie
Prosta I jest prostopadta do proste) k: ax + by +e = 0 (a+b? #0) wtedy
i tylko wtedy, gdy rwnanie prostej / moina zapisaé w postaci bx —ay +c, = 0.
Dowéd
Zauwaimy, 2e kaide rownanie ogdlne prostej moana przeksztalcié do postaci, wkt6-
16) przynajmniej jeden ze wspélczynnikéw pray zmiennych x, y ma wartosé 1.
Rozwadymy wige trzy moaliwe sytuacje,
L a=0ib-1
Prosta k ma wtedy réwnanie y +¢ = 0, cyl jest rownolegta do osi x. Katda
prosta prostopadta do k jest wigc prostopadila do osi x, czyli ma réwnanie postaci
xc+ p =O. Zatem tera twierdzenia jest prawdziwa.
TH. a=1ib=0
Prosta k ma réwnanie x +c = 0, czyli jest rownolegla do osi y. Kaida prosta
prostopadla do k ma wigc réwnanie postaci_ y +q = 0 lub inaczej -y -q = 0,
cxyli teza twierdzenia jest prawdziwa,
IIL ab #0
Precksztalcamy réwnanie prostej k do postaci kierunkowe)
b
Korzystamy 2 twierdzenia udowodnionego w Klasie pierwsze}
key=-tx-
Prosta I prostopadia do proste) k: y = mx-+ p (m #0) ma réwnante postact
+4
&
bxeg
hbx-ay+ag=0 — —q=ag
kbx-ay +o,
Konies dowodu
Prayktad @ < zsd.9.7
‘Napiszemy réwnanie prostej | prostopadtej do prostej k:2x+7y = 0 iprzechodzace}
przez punkt A= (2V7, -v7)
427, Napisz sownanie ogélne proste| I prostopadej do proste) k
& praechodeqce) prezr punks P.
a) keaxt3y-1
b) keSx+ ly
6) VBx—3y +298 P=(0, v3)
ak: Vix+ Viy+1=0 — P=(0,0)
@) ks 6x ~2y 417 =0 P=(3,-2)
DkAx+7y+ VB P= (3,1)
Odpa) i 3x-8y-10=0 byl 1x-Sy-14=0
Qk 3x+ V¥y-2=0 dk Vix- Vy
QE x+3y43=0 DETx-4y+4~7V3=0
P=(-2,-2)8. Polotone prosycr ne piaszezyrie karen)
Rozwiazanie
k7x-2y+e=0