fiiler:

1. kommen gelmek

2. wohnen ikamet etmek

3. arbeiten çalışmak

4. trinken içmek

5. sprechen konuşmak

6. nehmen almak

7. antworten cevap vermek

8. fragen sormak

9. möchten istemek

10. haben sahip olmak/ var

11. kosten değerinde olmak, fiyatında olmak

12. funktionieren çalışmak/işlemek

13. zahlen ödemek

14. bezahlen ödemek

15. brauchen lazım;ihtiyacı; gerekli olmak

16. lesen okumak

17. ordnen düzenlemek

18. ergänzen tamamlamak

19. machen yapmak

20. heißen adında olmak

21. lernen öğrenmek

22. schreiben yazmak

23. suchen aramak

24. hören duymak, dinlemek

25. kaufen satın almak

26. spielen oynamak

27. liegen durmak (yatay)

28. legen koymak (yatay)

29. stehen durmak (dik)

30. stellen koymak (dik)

31. wiederholen tekrarlamak

32. beantworten cevaplamak

33. frühstücken kahvaltı etmek

34. bringen getirmek

35. gehen gitmek (yaya)

36. fahren gitmek (araçla)

37. aufstehen kalkmak

38. aufwachen uyanmak

39. sitzen oturmak

40. fernsehen televizyon seyretmek

41. einkaufen alışveriş yapmak

42. anfangen başlamak

43. beginnen başlamak

44. aufhören bitmek, bırakmak

45. aufmachen açmak

46. zumachen kapamak

47. anmachen açmak (elektronik)

48. ausmachen kapamak (elektronik)

49. einschalten açmak (şalterli)

50. ausschalten kapamak (şalterli)

51. essen yemek yemek

52. öffnen açmak

53. schließen kapatmak, kilitlemek

54. einladen davet etmek

55. duschen duş almak

56. waschen yıkamak

57. sich waschen yıkanmak

58. vorbereiten hazırlamak

59. bekommen almak, temin etmek

60. kochen yemek pişirmek

61. schneiden kesmek

62. holen getirmek

63. abholen bir yerden almak, karşılamak

64. finden bulmak

65. suchen aramak

66. wünschen dilemek

67. reden konuşmak

68. leben yaşamak

69. erziehen yetiştirmek, büyütmek

70. den Haushalt machen ev işlerini yapmak

71. sehen görmek

72. aussehen görünmek

73. unterschreiben imzalamak

74. feiern kutlamak

75. gratulieren tebrik etmek

76. zeigen göstermek

77. weggehen gitmek

78. es gibt var

79. besuchen ziyaret etmek

80. schlafen uyumak

81. einschlafen uyuya kalmak, uykuya dalmak

82. mitkommen birlikte gelmek

83. mitbringen beraberinde getirmek

84. mitnehmen yanına almak, götürmek

85. kaufen satın almak

86. verkaufen satmak

87. telefonieren telefon etmek

88. anrufen aramak (telefonla)

89. vorlesen okumak (başkalarına sesli)

90. markieren işaretlemek (renk ile)

91. ankreuzen işaretlemek

92. üben alıştırma yapmak, çalışmak

93. Hausaufgaben machen ev ödevleri yapmak

94. geben vermek

95. warten beklemek

96. heiraten evlenmek

97. ausfallen iptal olmak

98. stattfinden olmak, vuku bulmak, gerçekleşmek

100. besichtigen gezip görmek

101. einsteigen binmek

102. aussteigen inmek

103. sich freuen sevinmek

104. sich anmelden kayıt olmak

105. sich treffen buluşmak

106. sich entschuldigen özür dilemek

107. sich bedanken teşekkür etmek

108. wissen bilmek

109. kennen tanımak

110. kennenlernen tanışmak

111. biegen dönmek / eğmek

112. abbiegen dönmek

113. überweisen havale etmek

114. ausfüllen doldurmak

115. mieten kiralamak

116. vermieten kiraya vermek

117. ansehen bakmak

118. einpacken paketlemek (yerleştirmek)

119. hochtragen yukarı taşımak

120. tragen taşımak (üzerinde olmak)

121. schmecken tadına bakmak

122. spazieren gehen gezmeye gitmek

123. lächeln gülümsemek

124. lachen gülmek

125. Sport treiben spor yapmak

126. bestelen sipariş etmek, ısmarlamak

127. denken düşünmek

128. Ski fahren kayak yapmak

129. Fussball spielen futbol oynamak

130. Gitarre spielen gitar çalmak

131. weinen ağlamak

132. helfen yardım etmek

133. gefallen beğenmek, hoşa gitmek

134. verdienen kazanmak (maaş)

135. gewinnen kazanmak (maç, müsabaka, şans oyunları)

136. verlieren kaybetmek

137. putzen temizlemek,silmek

138. fliegen uçmak

139. abfahren hareket etmek,kalkmak

140. abfliegen havalanmak, hareket etmek

141. ankommen varmak, ulaşmak

142. landen iniş yapmak

143. umsteigen aktarma yapmak

144. umziehen taşınmak

145. begrüßen selamlamak

146. wehtun ağrımak, acımak

147. Rad fahren bisiklet sürmek, bisiklete binmek

148. Radio hören radyo dinlemek

149. reisen seyahat etmek

150. schwimmen yüzmek

151. schlafen uyumak

152. fehlen eksik olmak

153. wandern doğa, kır yürüyüşü yapmak

154. sich ausruhen dinlenmek

155. regnen yağmurun yağması

156. schneien karın yağması (kar)

157. scheinen parıldamak

158. anhalten durmak

159. parken park etmek

160. rauchen sigara içmek

161. fotografieren fotoğraf çekmek

162. bleiben kalmak

163. übernachten gecelemek

164. abwaschen yıkamak, durulamak

165. danken teşekkür etmek

166. reservieren reserve etmek

167. buchen yer ayırtmak, reserve ettirmek

168. drucken yazdırmak, basmak (yazıcıyla)

169. beschreiben tarif, tasvir etmek

171. erklären izah etmek, açıklamak

172. erreichen ulaşmak

173. giessen sulamak

174. füttern yemlemek

175. grillen ızgara yapmak

176. kontrollieren kontrol etmek

177. mögen sevmek, beğenmek

178. notieren not etmek

179. organisieren organize etmek

180. planen planlamak

181. sagen söylemek

182. sammeln koleksiyon yapmak, toplamak

183. studieren öğrenim görmek

184. gehören ait olmak

185. vergleichen karşılaştırmak

186. abnehmen zayıflamak, kilo vermek

187. abschließen kapatmak, nihayetlendirmek

188. ausziehen çıkarmak

189. anziehen giymek

190. sich anziehen giyinmek

191. sich ausziehen soyunmak

192. anbieten ikram etmek, sunmak

193. dabeihaben yanında olmak

194. empfehlen tavsiye etmek

195. hinfallen yere düşmek

196. hinfliegen oraya uçmak, gitmek

197. hingehen oraya gitmek

198. laufen koşmak

199. mitfahren birlikte, beraberinde gitmek (vasıtayla)

200. treffen rastlamak, görmek

201. tun yapmak

202. weitergehen devam etmek(gitmeye)

203. weiterlesen devam etmek (okumaya)

204. weiterfahren devam etmek (araçla gitmeye)

205. wiederkommen yine, tekrar gelmek

206. zurückkommen geri gelmek

207. zurückfahren geri gitmek (araçla)

208. zurückfliegen geri gelmek (uçakla)

209. zurückgeben geri vermek

210. anschauen bakmak

211. einziehen taşınmak (evin içine girmek)

212. erlauben müsaade etmek

213. müssen mecbur olmak, zorunda olmak (-malı,-meli)

214. können -abilmek, -ebilmek

215. wollen istemek

216. dürfen müsadeli, izinli olmak

217. sollen -malı,-meli,

218. abgeben vermek, teslim etmek

219. baden suya girmek, banyo etmek

220. benutzen kullanmak

221. dauern sürmek (zaman)

222. anklicken tıklamak

223. bedeuten anlamında olmak

224. buchstabieren harf harf söylemek, hecelemek

225. glauben inanmak, sanmak

226. lieben sevmek

227. reparieren tamir etmek, onarmak

228. riechen kokmak, koklamak

229. an sein açık olmak (elektronik aletler)

230. aus sein kapalı olmak (elektronik aletler)

231. auf sein açık olmak ( kapı, pencere, çanta vb)

232. zu sein kapalı olmak ( kapı, pencere, çanta vb)

233. krank sein hasta olmak

1. kommen: gelmek

ich komm- e ben gel – iyor-um

du komm - st sen gel - iyor-sun
Sie komm - en siz gel - iyor-sunuz (nazik hitap)

er
sie komm - t o gel - iyor
es

wir komm - en biz gel-iyor-uz

ihr komm - t siz gel-iyor-sunuz
sie komm - en onlar gel-iyor-lar

-Woher kommst du? -Sen nereden geliyorsun?

-Woher kommen Sie? -Siz nereden geliyorsunuz?

-Ich komme aus Eskişehir. -Ben Eskişehir’den geliyorum.

-Wann kommt dein Vater? -Baban ne zaman geliyor?

-Wann kommt Ihr Vater? -Babanız ne zaman geliyor?

-Warum kommst du nicht? -Neden gelmiyorsun?

-Mein Vater kommt heute nicht. -Babam bugün gelmiyor.

-Mein Vater kommt um 15:00 Uhr. -Babam saat 15:00’te geliyor.

-Um wie viel Uhr kommt deine Mutter? -Annen saat kaçta geliyor?

-Um wie viel Uhr kommt Ihre Mutter? -Anneniz saat kaçta geliyor?

-Meine Mutter kommt um 10:00 Uhr. -Annem saat 10:00’da geliyor.

-Kommt ihr morgen ins Kino? -Siz yarın sinemaya geliyor musunuz?

-Kommen sie morgen ins Kino? -Onlar yarın sinemaya geliyor mu?

2 wohnen: ikamet etmek

Türkçe’de ikamet ettiğimizyeri belirtirken örneğin ‘Ben Antalya’da oturuyorum’ deriz.

Aslında buradaki ‘oturmak eylemiyle ‘ikamet etmek’ eylemini anlatırız. Almanca’da ise ‘wohnen’ eylemi
sadece ‘ikamet etmek’ anlamında kullanılır.

ich wohn- e ben ikamet ed– iyor-um

du wohn - st sen ikamet ed - iyor-sun
Sie wohn - en siz ikamet ed- iyor-sunuz (nazik hitap)

er
sie wohn - t o ikamet ed- iyor
es

wir wohn - en biz ikamet ed-iyor-uz

ihr wohn - t siz ikamet ed-iyor-sunuz
sie wohn - en onlar ikamet ed-iyor-lar

-Wo wohnst du? -Sen nerede oturuyorsun?

-Wo wohnen Sie? -Siz nerede oturuyorsunuz?

-Ich wohne in Antalya. -Ben Antalya’da oturuyorum.

-In welcher Straße wohnst du? -Hangi caddede oturuyorsun?

-In welcher Straße wohnen Sie? -Hangi caddede otoruyorsunuz.

-Wohnst du in dieser Straße? -Bu caddede mi oturuyorsun?

-Wohnen Sie in dieser Straße? -Bu caddede mi oturuyorsunuz?

-Wohnst du in dieser Stadt? -Bu şehirde mi oturuyorsun?

-Wohnen Sie in dieser Stadt? -Bu şehirde mi oturuyorsunuz?

-Wohnst du in diesem Dorf? -Bu köyde mi oturuyorsun?

-Wohnen Sie in diesem Dorf? -Bu köyde mi oturuyorsunuz?

-Wohnt ihr in Antalya? -Siz Antalya’da mı oturuyorsunuz?

-Wohnt er in Antalya? -O Antalya’da mı oturuyor?

-Seit wann wohnst du in Antalya? -Ne zamandan beri Antalya’da oturuyorsun?

-Seit wann wohnen Sie in Antalya? -Ne zamandır Antalya’da oturuyorsunuz?

-Wohnst du im zweiten Stock? -Sen ikinci katta mı oturuyorsun?

-Wohnen Sie im zweiten Stock? -Siz ikinci katta mı oturuyorsunuz?

3. trinken : içmek

ich trink- e ben iç – iyor-um

du trink - st sen iç - iyor-sun
Sie trink - en siz iç - iyor-sunuz (nazik hitap)

er
sie trink - t o iç - iyor
es

wir trink - en biz iç-iyor-uz

ihr trink - t siz iç-iyor-sunuz
sie trink - en onlar iç-iyor-lar

-Was trinkst du? -Ne içiyorsun / içersin?

-Was trinken Sie? -Ne içiyorsunuz/ içersiniz?

-Einen Kaffee bitte! -Bir kahve lütfen.

-Was trinkst du abends? -Akşamları ne içiyorsun / içersin?

-Was trinken Sie abends? -Akşamları ne içiyorsunuz / içersiniz?

-Ich trinke abends Kaffee. -Ben akşamları kahve içiyorum / içerim.

-Was trinkt Asya? -Asya ne içiyor?

-Was trinkt sie? -O ne içiyor?

-Asya trinkt Milch. -Asya süt içiyor.

-Sie trinkt Limonade. -O limonata içiyor.

-Trinkst du auch einen Tee? -Sen de bir çay içer misin?

-Trinken Sie auch einen Tee? -Siz de bir çay içer misiniz?

-Ja, gerne. -Evet, memnuniyetle.

-Trinkst du morgens Kaffee? -Sabahları kahve içiyor musun / içer misin?

-Trinken Sie morgens Kaffee? -Sabahları kahve içiyormusunuz / içer misiniz?

-Ja, ich trinke morgens Kaffee. -Evet, sabahları kahve içiyorum / içerim.

-Nein, ich trinke morgens keinen Kaffe. -Hayır, sabahları kahve içmiyorum / içmem.

4. arbeiten : çalışmak

ich arbeit - e ben çalış – ıyor-um

du arbeit - est sen çalış - ıyor-sun
Sie arbeit - en siz çalış - ıyor-sunuz (nazik hitap)

er
sie arbeit - et o çalış - ıyor
es

wir arbeit - en biz çalış -ıyor-uz

 ihr arbeit - et siz çalış -ıyor-sunuz
sie arbeit - en onlar çalış -ıyor-lar

-Wo arbeitest du? -Sen nerede çalışıyorsun?

-Wo arbeiten Sie? -Siz nerede çalışıyorsunuz?

-Ich arbeite im Sprachkurs. -Ben dil kursunda çalışıyorum.

-Wo arbeitet dein Vater? -Baban nerede çalışıyor?

-Wo arbeitet Ihr Vater? -Babanız nerede çalışıyor?

-Mein Vater arbeitet in Antalya. -Babam Antalya’da çalışıyor.

-Wo arbeitet deine Mutter? -Annen nerede çalışıyor?

-Wo arbeitet Ihre Mutter? -Anneniz nerede çalışıyor?

-Meine Mutter arbeitet in Deutschland. -Annem Almanya’da çalışıyor.

-Um wie viel Uhr arbeitest du? -Saat kaçta çalışıyorsun?

-Um wie viel Uhr arbeiten Sie? -Saat kaçta çalışıyorsunuz?

-Ich arbeite um 09:00 Uhr. -Ben saat dokuzda çalışıyorum.

-Arbeitest du den ganzen Tag? -Sen bütün gün çalışıyor musun?

-Arbeiten Sie den ganzen Tag? -Siz bütün gün çalışıyor musunuz?

-Ja, ich arbeite den ganzen Tag. -Evet, ben bütün gün çalışıyorum.

-Arbeitet deine Frau am Samstag? -Eşin (karın) cumartesi günü çalışıyor mu?

-Arbeitet Ihre Frau am Samstag? -Eşiniz (karınız) cumartesi günü çalışıyor mu?

-Ja, sie arbeitet am Samstag. -Evet, o cumartesi günü çalışıyor.

-Arbeitet ihr jeden Tag? -Siz her gün çalışıyor musunuz?

-Ja, wir arbeiten jeden Tag. -Evet, biz her gün çalışıyoruz.

5. machen : yapmak, etmek

ich mach- e ben yap-ıyor-um

du mach - st sen yap-ıyor-sun
Sie mach - en siz yap-ıyor-sunuz (nazik hitap)

er
sie mach - t o yap- ıyor
es

wir mach - en biz yap-ıyor-uz

ihr mach - t siz yap-ıyor-sunuz
sie mach - en onlar yap-ıyor-lar

-Was machst du? -Sen ne yapıyorsun?

-Was machen Sie? -Siz ne yapıyorsunuz?

-Ich mache meine Hausaufgaben. -Ben ödevlerimi yapıyorum.

-Ich spiele Tennis. -Ben tenis oynuyorum.

-Wann machst du deine Hausaufgaben? -Ev ödevlerini ne zaman yapıyorsun?

-Wann machen Sie Ihre Hausaufgaben? -Ev ödevlerinizi ne zaman yapıyorsunuz?

-Warum machst du das? -Bunu neden yapıyorsun?

-Warum machen Sie das? -Bunu neden yapıyorsunuz?

-Warum macht er/sie das? -O bunu neden yapıyor?

-Was macht Inge am Abend? -Inge akşamleyin ne yapıyor?

6. schreiben: yazmak

ich schreib- e ben yaz-ıyor-um

 du schreib- st sen yaz-ıyor-sun
Sie schreib- en siz yaz-ıyor-sunuz (nazik hitap)

er
sie schreib - t o yaz- ıyor
es

wir schreib - en biz yaz-ıyor-uz

ihr schreib- t siz yaz-ıyor-sunuz
sie schreib - en onlar yaz-ıyor-lar

-Was schreibst du? -Ne yazıyorsun?

-Was schreiben Sie? -Ne yazıyorsunuz?

-Ich schreibe einen Brief. -Ben bir mektup yazıyorum.

-Wann schreibst du den Brief? -Sen mektubu ne zaman yazıyorsun?

-Wann schreiben Sie den Brief? -Siz mektubu ne zaman yazıyorsunuz?

-Schreibst du einen Brief? -Sen bir mektup yazıyor musun? -

-Schreiben Sie einen Brief? -Siz bir mektup yazıyor musunuz?

-Schreibt er einen Brief? - O bir mektup yazıyor mu?

7. frühstücken : kahvaltı etmek

ich frühstück - e ben kahvaltı yap-ıyor-um

du frühstück- st sen kahvaltı yap-ıyor-sun
Sie frühstück- en Siz kahvaltı yap-ıyor-sunuz (nazik hitap)

er
sie frühstück - t o kahvaltı yap- ıyor
es

wir frühstück - en biz kahvaltı yap-ıyor-uz

ihr frühstück - t siz kahvaltı yap-ıyor-sunuz
sie frühstück - en onlar kahvaltı yap-ıyor-lar
-Um wie viel Uhr frühstückst du? -Saat kaçta kahvaltı ediyorsun?

-Um wie viel Uhr frühstücken Sie? -Saat kaçta kahvaltı ediyorsunuz?

-Ich frühstücke um 08:00 Uhr. -Ben saat sekizde kahvaltı ediyorum.

-Wann frühstückst du? -Ne zaman kahvaltı ediyorsun?

-Wann frühstücken Sie? -Ne zaman kahvaltı ediyorsunuz?

-Frühstückst du morgens? -Sabahları kahvaltı ediyor musun?

-Frühstücken Sie morgens? -Sabahları kahvaltı ediyor musunuz?

-Ja, ich frühstücke morgens. -Evet, ben sabahları kahvaltı ediyorum.

-Nein, ich frühstücke morgens nicht. -Hayır, ben sabahları kahvaltı etmiyorum.

8. spielen: oynamak

ich spiel - e ben oynu – yor-um

du spiel - st sen oynu - yor-sun
Sie spiel - en siz oynu - yor-sunuz (nazik hitap)

er
sie spiel -t o oynu - yor
es

wir spiel - en biz oynu - yor-uz

ihr spiel - t siz oynu - yor-sunuz
sie spiel - en onlar oynu - yor-lar

-Wir spielen im Garten. -Biz bahçede oynuyoruz.

-Meine Schwester spielt im Zimmer. -Kız kardeşim odada oynuyor.

-Wo spielst du? -Sen nerede oynuyorsun?

-Wo spielen Sie? -Siz nerede oynuyorsunuz?

-Was spielt ihr? -Siz ne oynuyorsunuz?

-Wann spielt ihr? -Siz ne zaman oynuyorsunuz?

-Mit wem spielt Peter? -Peter kimle oynuyor?

9. finden: bulmak

ich find - e ben bul- u – yor-um

du find - est sen bul- u - yor-sun
Sie find - en siz bul- u - yor-sunuz (nazik hitap)

er
sie find - et o bul- u - yor
es

wir find - en biz bul- u - yor-uz

ihr find - et siz bul- u - yor-sunuz
sie find - en onlar bul- u - yor-lar

-Wie findest du diese Farbe? -Bu rengi nasıl buluyorsun?

-Wie findest du meinen Rock? -Eteğimi nasıl buluyorsun?

-Wir können die Adresse nicht finden? -Biz adresi bulamıyoruz.

10. lernen: öğrenmek

ich lern - e ben öğren-i – yor-um

du lern - st sen öğren-i - yor-sun
Sie lern - en siz öğren-i - yor-sunuz (nazik hitap)

er
sie lern - t o öğren-i - yor
es

wir lern - en biz öğren-i - yor-uz

ihr lern - t siz öğren-i - yor-sunuz
sie lern - en onlar öğren-i - yor-lar

-Ich lerne Deutsch. -Ben Almanca öğreniyorum.

-Wir lernen Englisch. -Biz İngilizce öğreniyoruz.

-Was lernst du? -Ne öğreniyorsun?

-Welche Sprache lernen Sie? -Hangi dili (Lisanı) öğreniyorsunuz?

-Seit wann lernen Sie Deutsch? -Ne zamandan beri Almanca öğreniyorsunuz?

-Lernen Sie Deutsch? -Almanca öğreniyor musunuz?

-Lernen Sie schon lange Deutsch? -Uzun zamandır Almanca öğreniyor musunuz?

11. brauchen: lazım ; ihtiyacı; gerekli olmak

ich brauch - e bana lazım, benim ihtiyacım var

du brauch - st sana lazım, senin ihtiyacın var
Sie brauch - en size lazım, sizin ihtiyacınız var (nazik hitap)

er
sie brauch -t ona lazım, onun ihtiyacı var
es

wir brauch - en bize lazım, bizim ihtiyacımız var

ihr brauch - t size lazım, sizin ihtiyacınız var
sie brauch - en onlara lazım, onların ihtiyacı var

-Was brauchst du? -Senin neye ihtiyacın var? / Sana ne lazım (gerekli)?

-Was brauchen Sie? -Sizin neye ihtiyacınız var?/ Size ne lazım (gerekli)?

-Ich brauche einen Fernseher. -Benim bir televizyona ihtiyacım var. Bana bir televizyon lazım.

-Was braucht ihr? -Size ne lazım?

-Wir brauchen Obst und Gemüse. -Bize meyve ve sebze lazım.

-Was braucht Peter? -Peter’in neye ihtiyacı var?

-Er braucht ein Auto. -Onun bir otomobile ihtiyacı var.

-Was braucht Maria? -Maria’ya ne lazım?

-Sie braucht eine Tasche. -Ona bir çanta lazım.

-Brauchst du eine Wohnung? -Bir daireye ihtiyacın var mı?

-Brauchen Sie eine Wohnung? -Bir daireye ihtiyacınız var mı?

12. leben: yaşamak

ich leb - e ben yaşıyorum

du leb - st sen yaşıyorsun
Sie leb - en siz yaşıyorsunuz (nazik hitap)

er
sie leb -t o yaşıyor
es

wir leb - en biz yaşıyoruz

ihr leb - t siz yaşıyorsunuz
sie leb - en onlar yaşıyorlar

-Ich lebe in Antalya. -Ben Antalya’da yaşıyorum.

13. kaufen: satın almak

ich kauf - e ben satın alıyorum

du kauf - st sen satın alıyorsun
Sie kauf - en siz satın alıyorsunuz (nazik hitap)

er
sie kauf -t o satın alıyor
es

wir kauf - en biz satın alıyoruz

ihr kauf - t siz satın alıyorsunuz
sie kauf - en onlar satın alıyorlar

-Wir kaufen ein Haus. -Biz bir ev satın alıyoruz.

14. bringen: getirmek

ich bring - e ben getir -i – yor-um

du bring - st sen getir -i -yor-sun
Sie bring - en siz getir -i - yor-sunuz (nazik hitap)

er
sie bring - t o getir -i - yor
es

wir bring - en biz getir -i yor-uz

ihr bring - t siz getir -i - yor-sunuz
sie bring - en onlar getir -i -yor-lar

-Ich bringe dir das Wörterbuch. Ben sana sözlüğü getiriyorum.

15.markieren: işaretlemek

ich markier - e ben işaretl -iyor-um

du markier - st sen işaretl -iyor -sun
Sie markier - en siz işaretl -iyor -sunuz

er
sie markier - t o işaretl -iyor
es

wir markier - en biz işaretl -iyor -uz

ihr markier - t siz işaretl -iyor -sunuz
sie markier - en onlar işaretl -iyor –lar

-Wir markieren die Sätze. –Biz cümleleri işaretliyoruz.

16. parken: park etmek

ich park - e ben park ediyorum

du park - st sen park ediyor-sun
Sie park - en siz park ediyorsunuz (nazik hitap)

er
sie park - t o park ediyor
es

wir park - en biz park ediyoruz

ihr park - t siz park ediyorsunuz
sie park - en onlar park ediyorlar

-Ich parke das Auto hinter das Haus. –Otomobili evin arkasına park ediyorum.

17. hören: duymak, dinlemek

ich hör - e ben dinliyorum

du hör - st sen dinliyorsun
Sie hör - en siz dinliyorsunuz (nazik hitap)

er
sie hör - t o dinliyor
es

wir hör - en biz dinliyoruz

ihr hör - t siz dinliyorsunuz
sie hör - en onlar dinliyorlar

-Wir hören Musik. -Biz müzik dinliyoruz.

18. öffnen: açmak

ich öffn - e ben açıyorum

du öffn - est sen açıyorsun
Sie öffn - en siz açıyorsunuz

er
sie öffn - et o açıyor
es

wir öffn - en biz açıyoruz

ihr öffn - et siz açıyorsunuz
sie öffn - en onlar açıyorlar

-Ich öffne die Tür. Ben kapıyı açıyorum.

19. gehen: gitmek (yaya olarak)

ich geh - e ben gidiyorum

du geh - st sen gidiyorsun
Sie geh - en siz gidiyorsunuz (nazik hitap)
er
sie geh - t o gidiyor
es

wir geh - en biz gidiyoruz

ihr geh - t siz gidiyorsunuz
sie geh - en onlar gidiyorlar

-Mein Vater geht zum Arzt. –Babam doktora gidiyor.

20. suchen: aramak

ich such- e ben arıyorum

du such - st sen arıyorsun
Sie such - en siz arıyorsunuz (nazik hitap)

er
sie such - t o arıyor
es

wir such - en biz arıyoruz

ihr such - t siz arıyorsunuz
sie such - en onlar arıyorlar

-Peter sucht sein Buch. –Peter kitabını arıyor.

21. warten: beklemek

ich wart- e ben bekliyorum

du wart - est sen bekliyorsun
Sie wart - en siz bekliyorsunuz (nazik hitap)

er
sie wart - et o bekliyor
es

wir warte - en biz bekliyoruz

ihr wart - et siz bekliyorsunuz
sie wart - en onlar bekliyorlar

-Wir warten auf den Bus. –Biz otobüsü bekliyoruz.

VERBEN mit AKKUSATIV

İ -hali alan Fiiller

möchten -istemek

kaufen -satın almak

wollen -istemek

zahlen -ödemek

nehmen -almak

bestellen -sipariş etmek, ısmarlamak

essen -yemek yemek

trinken -içmek

sehen -görmek

hören -duymak, dinlemek

besuchen -ziyaret etmek

finden -bulmak

anrufen -aramak

fragen -sormak

einladen -davet etmek

lesen -okumak

wiederholen -tekrarlamak

öffnen -açmak

aufmachen -açmak

schlieβen -kapatmak

zumachen -kapatmak

kochen -yemek yapmak, pişirmek

lieben -sevmek

aufräumen -toplamak, düzenlemek

machen -yapmak

abholen -almak (bir yerden almak,karşılamak)

fragen -sormak

suchen -aramak
besuchen -ziyaret etmek

verlieren -kaybetmek

vergessen -unutmak

waschen -yıkamak

Sıfatlar:
klein: küçük

groß: büyük

verheiratet: evli

ledig: bekar

geschieden: boşanmış

schön: güzel

schnell: hızlı

langsam: yavaş

kaputt: bozuk

schwer: ağır

schwierig: zor

leicht: hafif / kolay

einfach: basit

krank: hasta

gesund: sağlıklı

hoch: yüksek

niedrig: alçak

tief: derin

teuer: pahalı

billig: ucuz

preiswert: uygun fiyat, ucuz

leer. boş

voll: dolu
lecker: leziz

auf: açık (kapı, pencere)

offen: açık (kapı, pencere)

zu: kapalı (kapı, pencere)

geschlossen: kapalı (kapı, pencere)

an: açık (elektrik)

aus: kapalı (elektrik)

kurz: kısa

lang: uzun

hell: aydınlık / açık (renk)

dunkel: karanlık / koyu (renk)

KELİMELER:
sich gewöhnen an etwas: bir şeye alışmak – her zaman akkusativ( İ -hali)

die Region: bölge, yöre

regional: bölgesel, yöresel

das Raubtier: yırtıcı, vahşi hayvan

bekommen: almak, elde etmek

der Beginn: başlangıç

das Jahrhundert: yüzyıl, asır

das Segelschiff: yelkenli, yelkenli gemi

das Dampfschiff: vapur

die Konkurrenz: rekabet, rakip

auβerordentlich: istisnai, müstesna, olağanüstü, fevkalade anlamlarında kullanılır

fortschrittlich: ilerici

einflussreich: nüfuzlu, etkileyici, sözü geçen

der Künstler: sanatçı

die Währung: para birimi

die Währungspolitik: para birimiyle ilgili politikalar

angemessen: uygun, makul

stabile: stabil, sağlam

der Wechselkurs: döviz kuru

die Dürre: kuraklık

unerwünscht: istenmeyen, arzu edilmeyen

die Variation: varyasyon, çeşitlilik, değişim, değişkenlik

darstellen: oluşturmak

die Immunität: dokunulmazlık, tıp: bağışıklık

aufheben: kaldırmak, kaldırılmak, yerden bir şeyi havaya kaldırmak-almak

der Richter : yargıç, hakim

die Haft: tutukluluk, gözaltı

verhaften: tutuklamak, gözaltına almak

abschieben: sınır dışı etmek

die Abschiebungshaft: sınırdışı etmeyle ilgili tutuklama

anordnen: düzenlemek, ayarlamak, tertip etmek, sıralamak

die Pflanze: bitki

das Pflanzen: bitki dikmek

das Straßenlärm: sokak gürültüsü

vermindern: azaltmak, hafifletmek

die Enthartung: sertliği gidermek, azaltmak

die Moral: ahlak

der Wert: değer (değer yargısı)

die Gesellschaft: toplum

friedlich: barışçıl

das Zusammenleben: birlikte yaşam

gefährden: tehlikeye atmak, tehlikeye sokmak, zarar vermek

das Unternehmen: işletme

wissenschaftlich: bilimsel

die Forschung: araştırma

der Zweck: amaç, gaye

der Betrag : meblağ, tutar

zur Verfügung stellen: emrine amade etmek, olmak

ausländisch: yabancı

der Investor: sermayedar, yatırımcı

investieren: yatırım yapmak

äußerst: son derece, çok, olağanüstü

viel versprechend: çok şey vaat eden, geleceği parlak

viel versprechen: çok şey vaat etmek

das Angebot: teklif, öneri

unterbreiten: takdim etmek, sunmak

der Vorschlag: öneri, teklif

wahrnehmen: dikkate almak, değerlendirmek, farkına varmak

der Arbeitsmarkt: iş pazarı, iş piyasası

die Forschung: araştırma, inceleme, tetkik (bilimsel araştırma)

die Untersuchung : araştırma, muayene (tıp araştırma)

die Branche: dal, alan, uzmanlık alanı

die Entwicklung : gelişme, ilerleme

wirtschaftlich : ekonomik, iktisadi

Zusammenhang: bağlam, bağlantı, ilişikte olma

sich befassen mit etwas: bir şeyle meşgul olma, ilgilenme