Bakterijski otrovi

Napad antraksom u SAD-u, 2001. godine.

Ubijeno je 5 osoba, ozlijeđeno 17. Glavni
osumnjičeni je mikrobiolog i stručnjak za cjepiva,
Bruce Edwards Ivins.
 Što je antraks?

Bolest uzrokovana infekcijom bakterije Bacillus

anthracis.
Bakterija ima sposobnost proizvodnje toksina.
Važne komponente toksina kodirane su genima
pohranjenim u plazmidu pXO1.
Osim toga, B. anthracis također sadrži plazmid
pXO2 koji joj omogućuje stvaranje kapsule.
Kao da to sve nije dovoljno, u nepovoljnim uvjetima
bakterija može formirati spore.
Zaraza se najčešće događa preko oštećenih dijelova
kože i izaziva lokalne lezije.
Mnogo rjeđa, ali i mnogo opasnija je zaraza preko
dišnog sustava (udisanjem spora).
Ovisno o načinu zaraze i količini bakterija, smrtnost
može varirati od 20 % do 80 %.
 egzotoksini
izlučuju se izvan
stanice

specifični
toksini

Bakterijski otrovi mogu biti: endotoksini

ostaju u stanici,
izlaze nakon
raspadanja stanice
nespecifični
otpadni produkti
metabolizma bakterije
Primjeri nekih bakterijskih toksina
Prema načinu djelovanja, toksini se mogu podijeliti na:

- hemotoksine – razgrađuju krvne stanice

- neurotoksine – djeluju na živčani sustav
- nekrotoksine – ubijaju stanice lokalnog tkiva (nekroza)
- enterotoksine – oštećuju stanice sluznice crijeva
 endotoksini egzotoksini
ostaju u stanici bakterije, oslobađaju izlučuju se izvan bakterijske stanice
se raspadanjem stanice
lipopolisaharidi polipeptidi
termostabilni termolabilni
slabi antigeni jaki antigeni
slabo toksično djelovanje jako toksično djelovanje
ne mogu se detoksicirati mogu se detoksicirati
Toksoidi ili anatoksini su oslabljeni
bakterijski toksini koji se rabe za
izradu cjepiva. Djelovanjem nekih
kemijskih sredstava ili povišene
temperature toksini izgube svoju
toksičnost, ali zadrže sposobnost
izazivanja imunološke reakcije.
Organizam na taj način može
„upoznati” bakterijski toksin i
djelovati kad se susretne s njime.