104585 Γιόκαρης Στεφανος-Δευκαλιων

ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ
ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία
Αποτίμηση και ανασχεδιασμός υφιστάμενου διώροφου

βιοτεχνικού κτιρίου από Ο.Σ. με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.
ΓΙΟΚΑΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ-ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
Επιβλέπων καθηγητής
Δρ. ΜΠΑΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Αθήνα, Ιούλιος 2019

Η παρούσα εργασία αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του φοιτητή («συγγραφέας/δημιουργός») που την
εκπόνησε. Στο πλαίσιο της πολιτικής ανοικτής πρόσβασης ο συγγραφέας/δημιουργός εκχωρεί στο ΕΑΠ, μη
αποκλειστική άδεια χρήσης του δικαιώματος αναπαραγωγής, προσαρμογής, δημόσιου δανεισμού,
παρουσίασης στο κοινό και ψηφιακής διάχυσής τους διεθνώς, σε ηλεκτρονική μορφή και σε οποιοδήποτε
μέσο, για διδακτικούς και ερευνητικούς σκοπούς, άνευ ανταλλάγματος και για όλο το χρόνο διάρκειας των
δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Η ανοικτή πρόσβαση στο πλήρες κείμενο για μελέτη και ανάγνωση
δεν σημαίνει καθ’ οιονδήποτε τρόπο παραχώρηση δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας του
συγγραφέα/δημιουργού ούτε επιτρέπει την αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση,
εμπορική χρήση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, «μεταφόρτωση» (downloading), «ανάρτηση»
(uploading), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά της εργασίας, χωρίς
τη ρητή προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του συγγραφέα/δημιουργού. Ο συγγραφέας/δημιουργός διατηρεί
το σύνολο των ηθικών και περιουσιακών του δικαιωμάτων.
Αποτίμηση και ανασχεδιασμός υφιστάμενου διώροφου
βιοτεχνικού κτιρίου από Ο.Σ. με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.
ΓΙΟΚΑΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ-ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ
Επιβλέπων Καθηγητής:
ΜΠΑΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Δρ. Πολιτικός Μηχανικός

Παν. Πατρών
Πάτρα, Ιούλιος 2019

Γιόκαρης Στέφανος-Δευκαλίων, «Αποτίμηση και ανασχεδιασμός
υφιστάμενου διώροφου βιοτεχνικού κτιρίου από Ο.Σ. με τον
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Θα ήθελα να ευχαριστήσω των επιβλέποντα Δρ. Μπάρο Δημήτριο για την άριστη συνεργασία
και καθοδήγηση κατά την διάρκεια της Διπλωματικής Εργασίας.
Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω την σύζυγο μου και τα παιδιά μου για την στήριξη και την
υπομονή που επέδειξαν κατά την συγγραφή της παρούσας εργασίας
Διπλωματική Εργασία iv
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Περίληψη
Στην παρούσα Διπλωματική Εργασία παρουσιάζεται μια εφαρμογή των διατάξεων του
Ελληνικού Κανονισμού Επεμβάσεων (2η αναθεώρηση ΚΑΝ.ΕΠΕ – Σεπτέμβριος 2017) για
την αποτίμηση και τον ανασχεδιασμό ενός υφιστάμενου διώροφου βιοτεχνικού κτιρίου,
κατασκευής του 1972, σχεδιασμένου σύμφωνα με τον Αντισεισμικό Κανονισμό του 1959.
Στόχος της εργασίας είναι η σύγκριση διαφορετικών μεθόδων ανάλυσης και παραδοχών
ποιοτήτων υλικών κατά την αποτίμηση και τον ανασχεδιασμό καθώς και η σύγκριση
διαφορετικών προσεγγίσεων ενίσχυσης ως προς το κόστος εφαρμογής τους και τον βαθμό
βελτίωσης της αντισεισμικής ικανότητας.
Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται περιγραφή των βασικών αρχών της αποτίμησης και του
ανασχεδιασμού με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται περιγραφή του υπό εξέταση κτιρίου. Παρουσιάζονται οι
διερευνητικές εργασίες τεκμηρίωσης του υφιστάμενου φέροντος οργανισμού (Φ.Ο.) και
αναφέρονται οι διαφορές σε σχέση με την εγκεκριμένη μελέτη.
Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η αποτίμηση και ο ανασχεδιασμός των πλακών της
ανωδομής του κτιρίου. Οι πλάκες της οροφής του ισογείου παρουσιάζουν ανεπάρκεια λόγω
του πολύ μεγάλου κινητού φορτίου (7.5kN/m2) και του μικρού πάχους τους. Επίσης, από
την εφαρμογή δυσμένειας φόρτισης παρουσιάζεται εφελκυσμός και στην άνω παρειά των
ανοιγμάτων των πλακών, η οποία είναι άοπλη. Επιλέχθηκε η ενίσχυση με πρόσθετη στρώση
οπλισμένου σκυροδέματος σε ολόκληρη την άνω παρειά της οροφής του ισογείου, ενώ στην
οροφή του Α΄ ορόφου αντί της ενίσχυσης επιλέχθηκε η θεώρηση του χώρου ως μη-βατού
και η μείωση του φορτίου του γεμίσματος της μόνωσης.
Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η αποτίμηση του υφιστάμενου Φ.Ο. έναντι στατικών
και σεισμικών δράσεων, θεωρώντας κατασκευασμένη την ενίσχυση των πλακών. Ο Φ.Ο.
του υφιστάμενου κτιρίου κρίνεται ανεπαρκής ανεξαρτήτως της επιλογής των υλικών.
Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζεται ο ανασχεδιασμός του Φ.Ο. του κτιρίου βάσει των
παρακάτω τριών λύσεων και πραγματοποιείται σύγκριση του κόστους ανασχεδιασμού τους:
Διπλωματική Εργασία v
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
α) Ανασχεδιασμός για την ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων με χρήση ανελαστικής

στατικής ανάλυσης. (μανδύες ΟΣ σε υποστυλώματα και μανδύες FRP σε δοκούς)
β) Ανασχεδιασμός για την ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων με χρήση ελαστικής
δυναμικής ανάλυση με ενιαίο δείκτη συμπεριφοράς q διατηρώντας το αρχικό πλαισιακό
σύστημα (ενίσχυση πλαισίων με μανδύες ΟΣ).
γ) Ανασχεδιασμός για την ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων με χρήση ελαστικής
δυναμικής ανάλυση με ενιαίο δείκτη συμπεριφοράς q με προσθήκη νέων συζευγμένων
τοιχωμάτων ΟΣ.
Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο αναφέρονται τα τελικά συμπεράσματα. Η προσθήκη

συζευγμένων τοιχωμάτων θεωρείται ως η πιο συμφέρουσα λύση ανασχεδιασμού
λαμβάνοντας υπόψη το κόστος κατασκευής και επίβλεψης καθώς και τον βαθμό βελτίωσης
της αντισεισμικής ικανότητας του Φ.Ο.
Λέξεις – Κλειδιά
Αποτίμηση, ανασχεδιασμός, οπλισμένο σκυρόδεμα, βιοτεχνικό κτίριο, στατική ανελαστική

ανάλυση
Διπλωματική Εργασία vi
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Abstract
Τhe present postgraduate thesis presents a thorough implementation of the Greek Code of
Structural Interventions (KAN.EPE.) for the assessment and structural rehabilitation of a
two storey industrial RC building located in Athens and constructed in 1972.
The main objective is to compare different methods of analysis for the assessment and
structural rehabilitation of the building, as well as to assess the effect of different material
properties and knowledge levels. The construction cost and the effectiveness of different
solutions of structural rehabilitation is also discussed in detail.
Prior to the assessment of the building’s structural system the first floor slabs are
strengthened with the application of a new RC layer on their top face, as their capacity was
proven inadequate for the significant vertical loads associated with the use of the building.
For the same reason, the first floor slabs’ dead load is reduced by replacing heavy slab
coatings.
The capacity of the building is inadequate regardless of its material properties and
knowledge level. This is also attributed to the increased loads from the added concrete layers
of the slabs. Three structural rehabilitation proposals are investigated:
a) RC jackets on columns and FRP jackets on beams with nonlinear static (pushover)
analysis of a properly derived model of the building.
b) RC jackets on columns and beams in order to comply with the KAN.EPE. acceptance
criteria, with the redesign carried out with a modal response spectrum analysis considering
a global behavior factor q.
c) Addition of a new RC coupled wall system in order to comply with the KAN.EPE.
acceptance criteria, with the redesign carried out with a modal response spectrum analysis
considering a global behavior factor q.
Proposal (c) is regarded as the best in terms of construction costs while achieving the largest
increase in the overall capacity of the building.
Keywords
Assessment, structural rehabilitation, reinforced concrete, industrial building, pushover
analysis
Διπλωματική Εργασία vii

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Περιεχόμενα
Περίληψη ............................................................................................................................ v
Abstract ............................................................................................................................. vii
Περιεχόμενα..................................................................................................................... viii
Κατάλογος Εικόνων / Σχημάτων ......................................................................................... xi
Κατάλογος Πινάκων ........................................................................................................ xvii
Συντομογραφίες & Ακρωνύμια ......................................................................................... xx
1. Αποτίμηση υφιστάμενων κτιρίων με ΚΑΝ.ΕΠΕ............................................................... 1
1.1 Βασικές έννοιες του ΚΑΝ.ΕΠΕ................................................................................... 1
1.2 Διαδικασία αποτίμησης με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. ................................................................ 2
1.3 Μέθοδοι Ανάλυσης .................................................................................................. 3
2. Τεκμηρίωση υφιστάμενου Φ.Ο. ..................................................................................... 5
2.1 Ιστορικό ‐ Γενικές Πληροφορίες ............................................................................... 5
2.2 Περιγραφή φέροντος οργανισμού (Φ.Ο.) ................................................................ 7
2.3 Γεωμετρική αποτύπωση Φ.Ο. ................................................................................ 14
2.4 Βλάβες και φθορές Φ.Ο.......................................................................................... 17
2.5 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών ......................................................................... 22
2.5.1 Θλιπτική αντοχή σκυροδέματος ...................................................................... 22
2.5.2 Εφελκυστική αντοχή χάλυβα ........................................................................... 23
2.5.3 Τοιχοπληρώσεις ............................................................................................... 25
2.6 Διατάξεις όπλισης................................................................................................... 25
2.7 Συμπεράσματα διερευνητικών εργασιών τεκμηρίωσης Φ.Ο. ................................ 29
3. Αποτίμηση και ανασχεδιασμός πλακών ....................................................................... 30
3.1 Περιγραφή πλακών ................................................................................................ 30
3.2 Φορτία ελέγχου επάρκειας πλακών ....................................................................... 33
3.3 Αποτίμηση υφιστάμενων πλακών .......................................................................... 34
3.3.1 Χαρακτηριστικά Υλικών – Στάθμες αξιοπιστίας δεδομένων ...................... 34
3.3.2 Έλεγχος επάρκειας πλακών οροφής ισογείου ............................................. 35
3.3.3 Έλεγχος επάρκειας πλακών οροφής Α΄ ορόφου ......................................... 38
3.4 Ανασχεδιασμός πλακών οροφής ισογείου ........................................................ 40
3.4.1 Ενίσχυση με επικολλητά ελάσματα ............................................................ 40
3.4.2 Ενίσχυση με νέα στρώση οπλισμένου σκυροδέματος ...................................... 41
3.5 Ανασχεδιασμός πλακών οροφής Α΄ ορόφου ..................................................... 49
3.6 Συμπεράσματα αποτίμησης‐ανασχεδιασμού πλακών ........................................... 53
4. Αποτίμηση υφιστάμενου φέροντος οργανισμού ......................................................... 54
4.1 Μέθοδοι ανάλυσης ................................................................................................ 54
4.2 Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενων υλικών .................................................. 56
4.3 Μήκη αγκύρωσης ‐ παράθεσης .............................................................................. 59
4.3.1 Υπολογισμός απαιτούμενου μήκους αγκύρωσης/παράθεσης σύμφωνα με τον
ΚΑΝ.ΕΠΕ. ............................................................................................................... 59
4.3.2 Αποτύπωση – θεώρηση αγκυρώσεων Φ.Ο.................................................. 61
4.3.3 Μοντελοποίηση ανεπαρκών αγκυρώσεων στον έλεγχο επάρκειας ............. 66
4.4 Αποτίμηση υφιστάμενου Φ.Ο. έναντι κατακόρυφων φορτίων .............................. 67
4.4.1 Έλεγχος κάμψης έναντι κατακόρυφων φορτίων .............................................. 68
Διπλωματική Εργασία viii

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4.4.2 Έλεγχος διάτμησης έναντι κατακόρυφων φορτίων .......................................... 71

4.4.3 Έλεγχος στοιχείων θεμελίωσης ....................................................................... 73
4.5 Συνεκτίμηση τοιχοπληρώσεων ............................................................................... 73
4.6 Σεισμική αλληλεπίδραση γειτονικών κτιρίων......................................................... 74
4.7 Διαφράγματα ‐ Μορφολογική κανονικότητα – Έλεγχος κριτηρίων εφαρμογής
ελαστικής και ανελαστικής ανάλυσης .......................................................................... 75
4.7.1 Διαφράγματα ................................................................................................... 75
4.7.2 Μορφολογική κανονικότητα – Δευτερεύοντα στοιχεία ................................... 75
4.8 Αποτίμηση με ελαστική δυναμική ανάλυση με καθολικό δείκτη συμπεριφοράς q 81
4.9 Αποτίμηση με ανελαστική στατική ανάλυση ......................................................... 82
4.10 Συμπεράσματα αποτίμησης υπάρχοντος Φ.Ο...................................................... 84
5. Ανασχεδιασμός φέροντος οργανισμού ........................................................................ 85
5.1 Μέθοδοι ανάλυσης – μεθοδολογία ανασχεδιασμού ............................................. 85
5.2 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών ανασχεδιασμού............................................... 88
5.3 Σχεδιασμός βλήτρων .............................................................................................. 90
5.4 Ανασχεδιασμός με ανελαστική στατική ανάλυση .................................................. 94
5.4.4 Ανασχεδιασμός οροφής Α΄ ορόφου έναντι κατακόρυφων φορτίων ............... 115
5.4.5 Ανασχεδιασμός οροφής ισογείου έναντι κατακόρυφων φορτίων................... 116
5.4.6 Υπολογισμοί γωνίας στροφής χορδής και έλεγχοι κριτηρίων επιτελεστικότητας
............................................................................................................................... 121
5.4.7 Αποτελέσματα ανελαστική στατικής ανάλυσης Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2.................... 126
5.5 Έλεγχος ανασχεδιασμένων ΦΟ ΕΝ‐G‐Y1 και EN‐G‐Y2 με την μέθοδο της ελαστικής
δυναμικής ανάλυσης με χρήση ενιαίου δείκτη συμπεριφοράς q .............................. 146
5.5.1 Υπολογισμός του δείκτη συμπεριφοράς q ..................................................... 146
5.5.2 Αποτελέσματα ανάλυσης ............................................................................... 147
5.6 Ανασχεδιασμός ΦΟ με ελαστική δυναμική ανάλυση με προσθήκη συζευγμένων
τοιχωμάτων ................................................................................................................ 148
5.6.1 Περιγραφή προστιθέμενων στοιχείων............................................................ 148
5.6.3 Δευτερεύοντα στοιχεία – Δυναμικά χαρακτηριστικά ..................................... 150
5.6.4 Ενισχύσεις μελών υφιστάμενου Φ.Ο. ............................................................ 153
5.7 Ανασχεδιασμός ΦΟ με ελαστική δυναμική ανάλυση με ενίσχυση υφιστάμενων
πλαισίων .................................................................................................................... 154
5.7.1 Γενική περιγραφή ενισχύσεων ....................................................................... 154
5.7.3 Δευτερεύοντα στοιχεία – Δυναμικά χαρακτηριστικά ..................................... 157
5.7.4 Ενισχύσεις μελών υφιστάμενου Φ.Ο. ............................................................ 159
5.8 Προϋπολογισμοί λύσεων ανασχεδιασμού ........................................................... 176
6. Συμπεράσματα ........................................................................................................... 177
Βιβλιογραφικές αναφορές ............................................................................................. 180
Παράρτημα Α΄: Πίνακας αποτύπωσης οπλισμών........................................................... 181
Παράρτημα Β΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί ενίσχυσης στήριξης πλάκας Π31 στην Δ34 με
νέα στρώση οπλισμένου σκυροδέματος για τα «Υλικά 3» ............................................. 185
Παράρτημα Γ΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί ενίσχυσης δοκού Δ25 οροφής ισογείου στην
στήριξη στο Κ21 με πρόσθετη στρώση για κατακόρυφη φόρτιση 1.35G+1.50Q Φ.Ο. ΕΝ‐G‐
Y2 ................................................................................................................................... 187
Διπλωματική Εργασία ix
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα Δ΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί ενίσχυσης δοκού Δ31 οροφής ισογείου έναντι
διάτμησης για κατακόρυφη φόρτιση 1.35G+1.50Q με μανδύα FRP‐ Φ.Ο. ΕΝ‐G‐Y2 ..... 193
Παράρτημα E΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί μήκους συναρμογής υποστυλώματος Κ26
οροφής ισογείου ‐ Φ.Ο. ΕΝ‐G‐Y2 ................................................................................... 197
Παράρτημα ΣΤ΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί θy και θu δοκού Δ32 οροφής ισογείου με
πρόσθετη στρώση σκυροδέματος στο άνω πέλμα ‐ Φ.Ο. ΕΝ‐G‐Y2 (για εφελκυσμό στο
άνω πέλμα) .................................................................................................................... 201
Παράρτημα Ζ΄: Πίνακες προϋπολογισμών ..................................................................... 208
Παράρτημα Η΄: Ξυλότυποι εγκεκριμένης μελέτης ......................................................... 213
Διπλωματική Εργασία x
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Κατάλογος Εικόνων / Σχημάτων
Εικόνα 1: Πίνακας Σ.4.4 ΚΑΝ.ΕΠΕ για επιλογή του δείκτη συμπεριφοράς για την
ΣΕ Β................................................................................................................................... 3
Εικόνα 2: Σχηματική καμπύλη απόκρισης κατασκευής ανελαστική στατική ανάλυση.
(από το εγχειρίδιο του προγράμματος ΡΑΦ) .................................................................. 4
Εικόνα 3: Αεροφωτογραφία συγκροτήματος Βιομηχανικών κτιρίων (Google maps).
Διακρίνεται το Ανατολικό τμήμα του κτιρίου Δ΄ εντός περιγράμματος. ...................... 6
Εικόνα 4: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής υπογείου............................................................... 7
Εικόνα 5: Σκίτσο ξυλοτύπου ημιώροφου ........................................................................ 8
Εικόνα 6: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής ισογείου ............................................................... 9
Εικόνα 7: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής Α΄ ορόφου .......................................................... 10
Εικόνα 8: Σκίτσο τομής του κτιρίου Δ΄ κάθετα στην οδό Φιλελλήνων ...................... 11
Εικόνα 9: Αντισεισμικός αρμός μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού τμήματος ............. 11
Εικόνα 10: Αναρτημένη κλίμακα από της δοκούς της οροφής του Α΄ ορόφου .......... 12
Εικόνα 11: Άποψη οροφής Α΄ ορόφου .......................................................................... 13
Εικόνα 12: Άποψη οροφής ισογείου .............................................................................. 13
Εικόνα 13: Άποψη οροφής υπογείου ............................................................................. 14
Εικόνα 14: Άποψη της δεξαμενής και της απόληξης του κλιμακοστασίου στο δώμα
του Ανατολικού τμήματος.............................................................................................. 14
Εικόνα 15: Βραχώδης σχηματισμός πάνω από την επιφάνεια του εδάφους στην
Νοτιοανατολική γωνία του οικοπέδου .......................................................................... 17
Εικόνα 16: Μονόπλευρη επισκευή στην στήριξη της δοκού Δ37 στο υποστύλωμα Κ33
στην οροφή του Α΄ ορόφου ............................................................................................ 18
Εικόνα 17: Αμφίπλευρη επισκευή στην στήριξη της δοκού Δ37 στο υποστύλωμα Κ33
στην οροφή του ισογείου ................................................................................................ 19
Εικόνα 18: Ψυχρός αρμός σκυροδέτησης στην δοκό Δ4 της οροφής υπογείου .......... 20
Εικόνα 19: Διάβρωση στις πλάκες Π25 και Π26 της οροφής του Α΄ ορόφου............. 20
Εικόνα 20: Διαμπερής ρωγμή στην πλάκα Π14 της οροφής του υπογείου ................. 21
Εικόνα 21: Διάβρωση στους συνδετήρες στη δοκό Δ39 της οροφής του Α΄ ορόφου . 21
Εικόνα 22: Διάβρωση στον πόδα του υποστυλώματος Κ30 του Α΄ ορόφου ............... 22
Εικόνα 23: Αποκάλυψη οπλισμών κάτω παρειάς δοκού.............................................. 24
Εικόνα 24: Αποκάλυψη οπλισμών υποστυλώματος ..................................................... 24
Εικόνα 25: Πιθανή δημιουργία «θέσει» κοντών υποστυλωμάτων στο ισόγειο και στον
Α΄ όροφο εξαιτίας των φεγγιτών στην όψη επί της οδού Κυδωνίων .......................... 25
Εικόνα 26: Ανοικτός συνδετήρας υποστυλώματος Κ22 στον Α΄ όροφο ..................... 27
Εικόνα 27: Συνεχής κάτω οπλισμός στις δοκούς Δ32 και Δ33 στην στήριξή τους στο
υποστύλωμα Κ27 στην οροφή του Α΄ ορόφου .............................................................. 27
Εικόνα 28: Χαντρώματα για εύρεση άνω οπλισμών των δοκών Δ20, Δ21, Δ56 και Δ57
της οροφής του ισογείου στην στήριξή τους στο υποστύλωμα Κ19............................ 28
Εικόνα 29: Αναμονή από ισόγειο εκτός τσερκιού στο υποστύλωμα Κ27 στον Α΄
όροφο και Απουσία συνδετήρων στα πρώτα 40 εκατοστά στο υποστύλωμα Κ30 του
Α΄ ορόφου ........................................................................................................................ 28
Εικόνα 30: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής ισογείου ........................................................... 31
Εικόνα 31: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής Α΄ ορόφου ........................................................ 32
Διπλωματική Εργασία xi
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 32: Άνοψη προσομοιώματος οροφής ισογείου με την μέθοδο των

πεπερασμένων στοιχείων................................................................................................ 36
Εικόνα 33: Διάγραμμα ροπών κάμψης και αντοχής κατά μήκος της τομής 1-1 ........ 37
Εικόνα 34: Διάγραμμα ροπών κάμψης κατά μήκος της τομής 2-2 ............................. 37
Εικόνα 37: Σχηματική τομή πρόσθετης στρώσης σκυροδέματος στην θέση δοκού .. 42
Εικόνα 38: Διάγραμμα ροπών κάμψης κατά μήκος της τομής 1-1 με την πρόσθετη
στρώση σκυροδέματος ................................................................................................... 42
Εικόνα 42: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής Α΄ ορόφου με γραμμοσκιασμένη την περιοχή
αντικατάστασης του γεμίσματος μόνωσης για ανάλυση με τα «Υλικά 1» .................. 51
Εικόνα 43: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής Α΄ ορόφου με γραμμοσκιασμένη την περιοχή
αντικατάστασης του γεμίσματος μόνωσης για ανάλυση με τα «Υλικά 3» .................. 52
Εικόνα 44: Ανεπαρκής αγκύρωση οπλισμών δοκών οροφής ισογείου σε εξωτερικό
κόμβο της Νότιας όψης ................................................................................................ 62
κόμβο της Βόρειας πλευράς ........................................................................................... 63
κόμβο της Δυτικής πλευράς ........................................................................................... 63
Εικόνα 47: Θέσεις ανεπαρκούς αγκύρωσης / παράθεσης στην οροφή του ισογείου .. 64
Εικόνα 48: Θέσεις ανεπαρκούς αγκύρωσης / παράθεσης στην οροφή του Α΄ ορόφου
......................................................................................................................................... 65
Εικόνα 49: Δείκτες λ σε κάμψη υποστυλωμάτων ισογείου για τα Υλικά 1 με και
χωρίς την επιρροή του μήκους αγκύρωσης/παράθεσης ............................................... 69
Εικόνα 50: Δείκτες λ σε κάμψη υποστυλωμάτων Α΄ ορόφου για τα Υλικά 1 με και
χωρίς την επιρροή του μήκους αγκύρωσης/παράθεσης ............................................... 69
Εικόνα 51: Δείκτες λ σε κάμψη υποστυλωμάτων ισογείου και Α΄ ορόφου έναντι
στατικών φορτίων για τα Υλικά 3 ................................................................................. 70
Εικόνα 52: Δείκτες λ σε κάμψη δοκών οροφής ισογείου έναντι στατικών φορτίων για
τα Υλικά 1 και 3.............................................................................................................. 70
Εικόνα 53: Δείκτες λ σε κάμψη δοκών οροφής Α΄ ορόφου έναντι στατικών φορτίων
για τα Υλικά 1 και 3 ....................................................................................................... 71
Εικόνα 54: Δείκτες λ σε διάτμηση δοκών οροφής ισογείου έναντι στατικών φορτίων
για τα Υλικά 1 και 3 ....................................................................................................... 72
Εικόνα 55: Δείκτες λ σε διάτμηση δοκών οροφής Ά ορόφου για τα Υλικά 1 και 3.... 72
Εικόνα 56: Απομειωμένη αντίσταση άοπλης τοιχοποιίας Fred σε συνάρτηση με την
λυγηρότητα της παρ.7.4.1.β. ΚΑΝ.ΕΠΕ. ...................................................................... 74
Εικόνα 57: Τιμές ανηγμένου αξονικού φορτίου υποστυλωμάτων ισογείου για Υλικά 1
......................................................................................................................................... 83
......................................................................................................................................... 83
Διπλωματική Εργασία xii

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 59: Λειτουργία βλήτρου και οπλισμοί συγκράτηση διαμήκων ράβδων.

Οριζόντια τομή τυπικού ενισχυμένου υποστυλώματος ................................................ 93
Εικόνα 60: Λεπτομέρεια μανδύα εξωτερικών υποστυλωμάτων .................................. 96
Εικόνα 61: Λεπτομέρεια μανδύα εσωτερικών υποστυλωμάτων ................................. 96
Εικόνα 62: Θέσεις και μέγιστο πάχος μανδυών υποστυλωμάτων οροφής ισογείου
ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y1 ................................................................................ 98
Εικόνα 63: Θέσεις και μέγιστο πάχος μανδυών υποστυλωμάτων οροφής Α΄ ορόφου
ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y1 ................................................................................ 99
ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y2 .............................................................................. 100
ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y2 .............................................................................. 101
Εικόνα 66: Ομαδοποίηση υποστυλωμάτων οροφής ισογείου ανασχεδιασμένου φορέα
ΕΝ-G-Y1 ....................................................................................................................... 102
Εικόνα 67: Ομαδοποίηση υποστυλωμάτων οροφής Α΄ ορόφου ανασχεδιασμένου
φορέα ΕΝ-G-Y1 ............................................................................................................ 103
Εικόνα 68: Καθ’ ύψος τομή υποστυλώματος ομάδας Α΄ ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-
G-Y1 .............................................................................................................................. 104
Εικόνα 69: Καθ’ ύψος τομή υποστυλώματος ομάδας Β΄ ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-
G-Y1 .............................................................................................................................. 105
Εικόνα 70: Καθ’ ύψος τομή υποστυλώματος ομάδας Γ΄ ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-
G-Y1 .............................................................................................................................. 106
Εικόνα 71: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του
ισογείου για τον ανασχεδιασμένο ΦΟ ΕΝ-G-Y2......................................................... 111
Εικόνα 72: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του Α΄
ορόφου για τον ανασχεδιασμένο ΦΟ ΕΝ-G-Y2 .......................................................... 112
Εικόνα 73: Δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη δοκών ανασχεδιασμένης οροφής Α΄
ορόφου έναντι κατακόρυφων φορτίων 1.35G+1.50Q ................................................. 116
Εικόνα 74: Θέσεις ενισχύσεων δοκών οροφής ισογείου έναντι κάμψης για τον
συνδυασμό κατακόρυφων φορτίων 1.35G+1.50Q ...................................................... 117
Εικόνα 75: Λεπτομέρεια αγκύρωσης πρόσθετων οπλισμών δοκών Δ19, Δ25 στην
οροφή του ισογείου για τον ανασχεδιασμένο ΦΟ EN-G-Y1 ...................................... 119
Εικόνα 76: Λεπτομέρεια αγκύρωσης πρόσθετων οπλισμών δοκού Δ52 στην οροφή
του ισογείου για τους ανασχεδιασμένους ΦΟ EN-G-Y1 και ΕΝ-G-Y2 ..................... 119
Εικόνα 77: Λεπτομέρεια αγκύρωσης πρόσθετων οπλισμών δοκών Δ40, ΝΔ50 στην
οροφή του ισογείου για τους ανασχεδιασμένους ΦΟ EN-G-Y1 και ΕΝ-G-Y2 ......... 120
Εικόνα 78: Τομή ενισχυμένης δοκού Δ32 οροφής ισογείου Φ.Ο. EN-G-Y1 (και Υ2)
....................................................................................................................................... 124
Εικόνα 79: Τρισδιάστατη απεικόνιση του Φ.Ο. EN-G-Y2 ........................................ 126
Εικόνα 80: Καμπύλη αντίστασης με στοχευμένη μετακίνηση και ικανότητα για ΙΚ
δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «+x+0.30y» ................................................ 127
δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «+x+0.30y»................................................ 127
Εικόνα 82: Πλαστικές αρθρώσεις οροφής ισογείου στην στοχευμένη μετακίνηση για
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+x+0.30y» .......................................... 128
δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «+x-0.30y» ................................................. 128
Διπλωματική Εργασία xiii

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «+x-0.30y»................................................. 129
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+x-0.30y» ........................................... 129
Εικόνα 86: Πλαστικές αρθρώσεις οροφής Α΄ ορόφου στην στοχευμένη μετακίνηση
για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+x-0.30y» ..................................... 130
δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «-x+0.30y» ................................................. 130
δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «-x+0.30y»................................................. 131
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x+0.30y» ........................................... 131
για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x+0.30y» ..................................... 132
δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «-x-0.30y» .................................................. 132
δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «-x-0.30y» ................................................. 133
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x-0.30y» ............................................ 133
για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x-0.30y» ...................................... 134
δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y+0.30x» .................................................. 134
δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y+0.30x» .................................................. 135
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y+0.30x» .......................................... 135
δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y-0.30x» ................................................... 136
δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y-0.30x» ................................................... 136
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y-0.30x» ........................................... 137
δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y+0.30x» ................................................... 137
δυνάμενων και Σ.Ε. Β Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y+0.30x» .................................................. 138
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y+0.30x» ........................................... 138
δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y-0.30x» .................................................... 139
Εικόνα105: Καμπύλη αντίστασης με στοχευμένη μετακίνηση και ικανότητα για ΙΚ
δυνάμενων και Σ.Ε. Β Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y-0.30x» ................................................... 139
ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y-0.30x» ............................................ 140
Διπλωματική Εργασία xiv

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 107: Δείκτες ανεπάρκειας των υποστυλωμάτων ισογείου σε όρους στροφής

χορδής από την ανελαστική ανάλυση του ΦΟ ΕΝ-G-Y2 ........................................... 141
Εικόνα 108: Δείκτες ανεπάρκειας των υποστυλωμάτων Α΄ ορόφου σε όρους στροφής
Εικόνα 109: Δείκτες ανεπάρκειας των δοκών οροφής ισογείου σε όρους στροφής
Εικόνα 110: Δείκτες ανεπάρκειας των δοκών οροφής Α΄ ορόφου σε όρους στροφής
Εικόνα 111: Θέσεις ενισχύσεων δοκών οροφής ισογείου έναντι διάτμησης για τον
ανασχεδιασμένο Φ.Ο. EN-G-Y2 με ανελαστική ανάλυση .......................................... 144
Εικόνα 112: Θέσεις ενισχύσεων δοκών οροφής Α΄ ορόφου έναντι διάτμησης για τον
ανασχεδιασμένο Φ.Ο. EN-G-Y2 με ανελαστική ανάλυση .......................................... 145
Εικόνα 113: Δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη δοκών ανασχεδιασμένου Φ.Ο. EN-G-Y1
με ελαστική δυναμική ανάλυση ................................................................................... 147
Εικόνα 114: Θέσεις ενισχύσεων οροφής ισογείου για τον ανασχεδιασμένο Φ.Ο. EN-
ΤΟΙΧ ............................................................................................................................. 149
Εικόνα 115: Μετατόπιση στήριξης υφιστάμενων δοκών Δ14 - Δ15 Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ151
Εικόνα 116: Μετατόπιση στήριξης υφιστάμενων δοκών Δ44 – Δ45 Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ
....................................................................................................................................... 151
Εικόνα 117: Θέσεις ενισχύσεων μελών υφιστάμενου Φ.Ο. οροφής ισογείου για τον
ανασχεδιασμένο Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ ................................................................................. 153
Εικόνα 118: Θέσεις και μέγιστο πάχος μανδυών υποστυλωμάτων και δοκών οροφής
ισογείου ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-ΠΛ .................................................................. 155
Εικόνα 119: Θέσεις και μέγιστο πάχος μανδυών υποστυλωμάτων και δοκών οροφής
Α΄ ορόφου ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-ΠΛ ............................................................... 156
Εικόνα 120: Θέσεις ενισχύσεων μελών υφιστάμενου Φ.Ο. οροφής ισογείου για τον
Φ.Ο. EN-ΠΛ ................................................................................................................. 160
Εικόνα 121: Ομαδοποίηση υποστυλωμάτων οροφής ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ .......... 162
Εικόνα 122: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος ομάδας Δ΄ οροφής ισογείου
Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ................................................................................................................. 163
Εικόνα 123: Τυπική τομή ενισχυμένης δοκού κατά Υ (85/50) της οροφής ισογείου
Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ................................................................................................................. 164
Εικόνα 124: Λεπτομέρεια διάταξης οπλισμών δοκών και πλακών στην πρόσθετη
στρώση σκυροδέματος στην οροφή ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ....................................... 165
Εικόνα 125: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος ομάδας Δ΄ οροφής Α΄ ορόφου
Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ................................................................................................................. 166
Εικόνα 126: Τυπική τομή ενισχυμένης δοκού κατά Χ (70/46) της οροφής ισογείου
Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ................................................................................................................. 166
Εικόνα 127: Τυπική τομή κόμβου οροφής ισογείου υποστυλώματος ομάδας Α΄ Φ.Ο.
ΕΝ-ΠΛ ........................................................................................................................... 168
Εικόνα 128: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος Κ27 ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ .. 168
Eικόνα 130: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος Κ24 ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ .. 170
Εικόνα 132: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του
ισογείου για τον ΦΟ ΕΝ-ΠΛ ........................................................................................ 174
Διπλωματική Εργασία xv
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 133: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του Α΄
ορόφου για τον ΦΟ ΕΝ-ΠΛ ......................................................................................... 175
Διπλωματική Εργασία xvi

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Κατάλογος Πινάκων
Πίνακας 2.1: Διατιθέμενα στοιχεία ................................................................................. 6

Πίνακας 2.2: θλιπτική αντοχή σκυροδέματος από τον συνδυασμό έμμεσων μεθόδων
και πυρηνοληψίας........................................................................................................... 23
Πίνακας 2.3: θλιπτική αντοχή σκυροδέματος από τον συνδυασμό έμμεσων μεθόδων
και πυρηνοληψίας........................................................................................................... 24
Πίνακας 3.1: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος υφιστάμενων πλακών για
έλεγχο σε κάμψη ............................................................................................................. 35
Πίνακας 3.2: Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα υφιστάμενων πλακών ................... 35
Πίνακας 3.3: Καμπτικές ανεπάρκειες πλακών οροφής Α΄ ορόφου για τα «Υλικά 1» 39
Πίνακας 3.4: Καμπτικές ανεπάρκειες πλακών οροφής Α΄ ορόφου για τα «Υλικά 3» 39
Πίνακας 3.5: Έλεγχος εφαρμοσιμότητας και συστάσεων για την ενίσχυση με
ελάσματα στο άνω πέλμα πλακών κατά μήκος της τομής 1-1 ..................................... 41
Πίνακας 3.6: Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενου και προστιθέμενου
σκυροδέματος για τον ανασχεδιασμό των πλακών για τον έλεγχο σε κάμψη ............. 44
Πίνακας 3.7: Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενου και προστιθέμενου
σκυροδέματος για τον ανασχεδιασμό των πλακών για τον υπολογισμό διεπιφάνειας 44
Πίνακας 3.8: Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενων και προστιθέμενων οπλισμών
για τον ανασχεδιασμό των πλακών ................................................................................ 45
Πίνακας 3.9: Έλεγχος εφαρμοσιμότητας θεώρησης μονολιθικής σύνδεσης πλακών
κατά την τομή 1-1 ........................................................................................................... 46
Πίνακας 3.10: Δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη πλακών κατά την τομή 1-1................ 46
Πίνακας 3.11: Αριθμός απαιτούμενων βλήτρων ανά υλικό για Σ.Ε. Β
αντιπροσωπευτικών πλακών της τομής 1-1 .................................................................. 49
Πίνακας 3.12: Δείκτες καμπτικής ανεπάρκειας ανασχεδιασμού πλακών οροφής Α΄
ορόφου για τα «Υλικά 1» ............................................................................................... 50
ορόφου για τα Υλικά 3 ................................................................................................... 50
Πίνακας 4.1: Παραδοχές αποτίμησης υφιστάμενου Φ.Ο. ............................................ 56
Πίνακας 4.2: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος υφιστάμενου ΦΟ για έλεγχο
σε κάμψη έναντι κατακόρυφων ..................................................................................... 57
Πίνακας 4.3: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος φορτίων υφιστάμενου ΦΟ
για ελαστική ανάλυση .................................................................................................... 57
Πίνακας 4.4: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος φορτίων υφιστάμενου ΦΟ
για ανελαστική ανάλυση ................................................................................................ 57
Πίνακας 4.5: Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα για ελαστική ανάλυση .................. 58
Πίνακας 4.6: Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα για ανελαστική ανάλυση .............. 58
Πίνακας 4.7: Ελάχιστο μήκος παράθεσης/αγκύρωσης για χαρακτηριστικές τιμές
υλικών ............................................................................................................................. 60
Πίνακας 4.8: Ελάχιστο μήκος παράθεσης/αγκύρωσης για μέσες τιμές υλικών ......... 60
Πίνακας 4.9: Μειωμένη τιμή «διαρροής» σε ανεπαρκείς αγκυρώσεις δοκών του
ισογείου για ελαστική ανάλυση ..................................................................................... 66
Πίνακας 4.10: Μειωμένη τιμή «διαρροής» σε ανεπαρκείς αγκυρώσεις δοκών του Α΄
ορόφου για ελαστική ανάλυση ....................................................................................... 66
Διπλωματική Εργασία xvii

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Πίνακας 4.11: Μειωμένη τιμή «διαρροής» σε ανεπαρκείς αγκυρώσεις/παραθέσεις

υποστυλωμάτων για ελαστική ανάλυση........................................................................ 66
Πίνακας 4.12: Μέσοι λόγοι ανεπάρκειας υποστυλωμάτων σε κάμψη για ανάλυση με
το ελαστικό φάσμα ΕΚ8-1 και μέσες τιμές υλικών ...................................................... 77
Πίνακας 4.13: Ποσοστό υποστυλωμάτων με δείκτη ανεπάρκειας σε κάμψη >3 για
ανάλυση με το ελαστικό φάσμα ΕΚ8-1 και μέσες τιμές υλικών .................................. 78
Πίνακας 4.14: Λόγος μέσου δείκτη ανεπάρκειας ισογείου/ορόφου υποστυλωμάτων
για ανάλυση με το ελαστικό φάσμα ΕΚ8-1 ................................................................... 78
Πίνακας 4.15: Ιδιοπερίοδος, φασματική επιτάχυνση και τέμνουσα βάση κατά την
αποτίμηση με το τοίχωμα Τ1 ως δευτερεύων στοιχείο ................................................ 79
Πίνακας 4.16: Ιδιοπερίοδοι και ενεργές ιδιομορφικές μάζες για τις πέντε πρώτες
ιδιομορφές του υπάρχοντος Φ.Ο. χωρις την πρόσθετη στρώση σκυροδέματος ......... 80
ιδιομορφές του υπάρχοντος Φ.Ο. με την πρόσθετη στρώση σκυροδέματος............... 80
Πίνακας 5.1: Παραδοχές ανασχεδιασμού Φ.Ο. ............................................................ 88
Πίνακας 5.2: Μηχανικά χαρακτηριστικά προστιθέμενου και υφιστάμενου
σκυροδέματος για ελαστική ανάλυση (για συνδυασμό μόνιμων φορτίων) ................. 89
σκυροδέματος για ελαστική ανάλυση (για σεισμικό συνδυασμό) ............................... 89
σκυροδέματος για ανελαστική ανάλυση ....................................................................... 89
Πίνακας 5.5: Μηχανικά χαρακτηριστικά προστιθέμενου και υφιστάμενου χάλυβα για
ελαστική ανάλυση........................................................................................................... 89
Πίνακας 5.6: Μηχανικά χαρακτηριστικά προστιθέμενου και υφιστάμενου χάλυβα για
ανελαστική ανάλυση....................................................................................................... 89
Πίνακας 5.7: Μέγιστη αποδεκτή διάμετρος βλήτρου ανάλογα με το πάχος της
προστιθέμενης στρώσης ................................................................................................. 91
Πίνακας 5.8: Αντοχή βλήτρου ανά διάμετρο ράβδου ................................................... 92
Πίνακας 5.9: Αντοχή ανά πάχος προστιθέμενης στρώσης, διαμέτρου ράβδου και
μήκους κεφαλής .............................................................................................................. 92
Πίνακας 5.10: Μήκη συναρμογής, πλαστικής άρθρωσης και Lcr υποστυλωμάτων Κ21
και Κ26 της οροφής του ισογείου του Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2 ............................................... 110
Πίνακας 5.11: Μήκη συναρμογής, πλαστικής άρθρωσης και Lcr υποστυλωμάτων Κ21
και Κ26 της οροφής του Α΄ ορόφου του Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2............................................ 110
Πίνακας 5.12: Διατομή και αποστάσεις συνδετήρων στο μήκος συναρμογής του
μανδύα ........................................................................................................................... 110
Πίνακας 5.13: Αποτελέσματα ελέγχου εφαρμοσιμότητας της ανελαστικής στατικής
ανάλυσης του Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2 ...................................................................................... 113
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-G-Y2 .................................................................................... 114
Πίνακας 5.15: Αποτελέσματα ελέγχου εφαρμοσιμότητας της ανελαστικής στατικής
ανάλυσης του Φ.Ο. ΕΝ-G-Y1 ...................................................................................... 114
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-G-Y1 .................................................................................... 114
Πίνακας 5.17: Απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης για μέγιστη εφελκυστική αντοχή
αγκυρίου ποιότητας Β500C.......................................................................................... 118
Πίνακας 5.18: Υπολογισμός δείκτη συμπεριφοράς q για τον ΦΟ ΕΝ-G-Y1 ............ 146
Διπλωματική Εργασία xviii

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Πίνακας 5.19: Έλεγχος κριτηρίου δευτερευόντων στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΤΟΙΧ......... 152

Πίνακας 5.20: Τροποποίηση ιδιοπεριόδων με θεώρηση δευτερευόντων στοιχείων
Φ.Ο. ΕΝ-ΤΟΙΧ ............................................................................................................. 152
Πίνακας 5.21: Ιδιοπερίοδοι και ενεργές ιδιομορφικές μάζες για τις έξι πρώτες
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ ................................................................................... 152
Πίνακας 5.22: Έλεγχος κριτηρίου δευτερευόντων στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ............. 158
Πίνακας 5.23: Τροποποίηση ιδιοπεριόδων ΘΜ2 με θεώρηση δευτερευόντων
στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ................................................................................................ 158
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-ΠΛ (χωρίς δευτερεύοντα στοιχεία) ................................... 158
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-ΠΛ (με δευτερεύοντα στοιχεία) ......................................... 159
Πίνακας 5.26: Μήκη συναρμογής και Lcr υποστυλωμάτων Κ21 και Κ26 της οροφής
του ισογείου του Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ..................................................................................... 172
Πίνακας 5.27: Μήκη συναρμογής και Lcr υποστυλωμάτων Κ21 και Κ26 της οροφής
του ισογείου του Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ ..................................................................................... 172
Πίνακας 5.28: Διατομή και αποστάσεις συνδετήρων στο μήκος συναρμογής του
μανδύα ........................................................................................................................... 173
Πίνακας 5.29: Προϋπολογισμοί ανασχεδιασμένων φορέων ....................................... 176
Διπλωματική Εργασία xix

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Συντομογραφίες & Ακρωνύμια
ΟΣ Οπλισμένο σκυρόδεμα
Φ.Ο. Φέρων οργανισμός
ΣΑΔ Στάθμη αξιοπιστίας δεδομένων
Σ.Ε. Στάθμη επιτελεστικότητας
ΚΑΝ.ΕΠΕ. Κανονισμός Επεμβάσεων
ΕΚ2 Ευρωκώδικας 2
ΕΚ8 Ευρωκώδικας 8
ΚΤΣ 2016 Κανονισμός Τεχνολογίας Σκυροδέματος 2016
Διπλωματική Εργασία xx
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
1. Αποτίμηση υφιστάμενων κτιρίων με ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Ένας μεγάλος αριθμός κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα στον ελλαδικό χώρο έχει
κατασκευαστεί τις δεκαετίες του ’60 έως και του ’80 έχοντας σχεδιαστεί με χρήση
απλοποιητικών προσομοιωμάτων κυρίως έναντι κατακορύφων φορτίων, καθώς οι
σεισμικές δράσεις σχεδιασμού ήταν πολύ μικρές. Επιπλέον τα κτίρια αυτά έχουν
κατασκευαστεί με ανεπαρκείς λεπτομέρειες όπλισης, όπως αραιούς συνδετήρες στις
κρίσιμες περιοχές, άοπλους κόμβους, ανεπαρκή μήκη αγκύρωσης κάτω οπλισμού δοκών
κα. Τα κτίρια αυτά βρίσκονται ακόμα σε χρήση και αρκετά έχουν υποστεί τροποποιήσεις,
όπως αφαίρεση τοιχοπληρώσεων, αλλαγή χρήσης και φορτίων κα. Επιπλέον, η αντοχή τους
έχει υποβαθμιστεί με την πάροδο του χρόνου, εξαιτίας διάβρωσης οπλισμών,
προηγούμενων σεισμικών καταπονήσεων και τροποποιήσεων του φέροντος οργανισμού
τους.
Ο Κανονισμός Επεμβάσεων (ΚΑΝ.ΕΠΕ., παραπομπή) καλύπτει την αποτίμηση και τον

ανασχεδιασμό των υφιστάμενων κατασκευών. Οι δυσκολίες των μελετών υφιστάμενων
κατασκευών οφείλονται:
α) Στο υφιστάμενο δόμημα πρέπει πρώτα να γίνουν κατανοητές οι ποικίλες συμπεριφορές

του προτού τροποποιηθούν, σε αντίθεση με τον σχεδιασμό νέων δομημάτων στα οποία ο
μελετητής προσδίδει τις επιθυμητές ιδιότητες.
β) Στο αντικείμενο των επεμβάσεων, εκτός από τη συμπεριφορά των πρόσθετων υλικών
και στοιχείων που θα χρησιμοποιηθούν, απαιτείται να μελετηθεί και η συμπεριφορά των
διεπιφανειών ανάμεσα στα υφιστάμενα και τα νέα υλικά ή στοιχεία.
1.1 Βασικές έννοιες του ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Βασικές έννοιες που εισάγει ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. είναι οι στάθμες επιτελεστικότητας, οι στόχοι
αποτίμησης και οι στάθμες αξιοπιστίας των δεδομένων.
Οι στόχοι της αποτίμησης (δηλαδή οι έλεγχοι για την εκπλήρωση ή μη των κριτηρίων που
διέπουν τα επίπεδα σεισμικής επίδοσης των κατασκευών) προκύπτουν ως συνδυασμοί
αφενός μιας στάθμης επιτελεστικότητας και αφετέρου μιας σεισμικής δράσης σχεδιασμού.
Η σεισμική δράση σχεδιασμού ορίζεται ως η σεισμική δράση με μια δεδομένη «ανεκτή
πιθανότητα υπέρβασης κατά την τεχνική διάρκεια της ζωής του κτιρίου».
Διπλωματική Εργασία 1
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ορίζονται τρεις στάθμες επιτελεστικότητας (Σ.Ε.):
α) Περιορισμένες βλάβες (Α): αναμένεται ότι καμία λειτουργία της κατασκευής δεν θα
διακόπτεται κατά τη διάρκεια ή μετά από τον σεισμό σχεδιασμού.
β) Σημαντικές βλάβες (Β): αναμένεται κατά το σεισμό σχεδιασμού να παρουσιαστούν

επισκευάσιμες βλάβες στον Φ.Ο. χωρίς όμως να προκληθεί σοβαρός τραυματισμός.
γ) Οιονεί κατάρρευση (Γ): αναμένεται να παρουσιαστούν εκτεταμένες σοβαρές ή βαριές

(μη επισκευάσιμες στην πλειονότητά τους) βλάβες στον φέροντα οργανισμό, ο οποίος όμως
θα έχει ακόμα την ικανότητα να φέρει τα προβλεπόμενα κατακόρυφα φορτία (κατά τη
διάρκεια του σεισμού και για ένα διάστημα μετά από αυτόν), χωρίς να διαθέτει όμως άλλο
ουσιαστικό περιθώριο ασφάλειας έναντι ολικής ή μερικής κατάρρευσης.
Η στάθμη αξιοπιστίας δεδομένων (Σ.Α.Δ.) αφορά κυρίως τις δράσεις και τις αντιστάσεις
των φερόντων στοιχείων, εκφράζει την επάρκεια των συλλεγόμενων πληροφοριών που έχει
ο μελετητής για το υφιστάμενο κτήριο.
Ορίζονται τρεις κατηγορίες Σ.Α.Δ., ως ακολούθως:

α) Υψηλή
β) Ικανοποιητική
γ) Ανεκτή
Ανάλογα με την αξιοπιστία των δεδομένων, επιλέγονται και οι κατάλληλοι συντελεστές

ασφαλείας γf και γm των δράσεων και των υλικών αντίστοιχα.
1.2 Διαδικασία αποτίμησης με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Η αποτίμηση υφισταμένων δομημάτων ακολουθεί σε γενικές γραμμές την ακόλουθη
διαδικασία:
α) Έρευνα του ιστορικού του δομήματος. Απαιτείται η αποτύπωση του κτιρίου και της
τρέχουσας κατάστασής του, η σύνταξη του ιστορικού της κατασκευής και της συντήρησής
της, η καταγραφή τυχόν βλαβών και φθορών και η εκτέλεση επιτόπου διερευνητικών
εργασιών και μετρήσεων για τον προσδιορισμό των μηχανικών χαρακτηριστικών των
υλικών και των διατάξεων και λεπτομερειών όπλισης.
β) Μόρφωση του υπολογιστικού προσομοιώματος κι επιλογή της μεθόδου ανάλυσης.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
γ) Έλεγχος επάρκειας των επιμέρους δομικών στοιχείων.
δ) Ανασχεδιασμός του Φ.Ο. σε περίπτωση ανεπάρκειας
1.3 Μέθοδοι Ανάλυσης

Οι μέθοδοι ανάλυσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είναι οι εξής:
α) Ελαστική δυναμική ανάλυση με καθολικό δείκτη συμπεριφοράς q ή με τοπικούς δείκτες

m.
β) Ελαστική στατική ανάλυση
γ) Ανελαστική στατική ανάλυση
δ) Ανελαστική δυναμική ανάλυση
Η ελαστική δυναμική μέθοδος μπορεί να εφαρμοσθεί για τους σκοπούς της αποτίμησης σε
όλα τα κτήρια, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν ουσιώδεις βλάβες και δεν
διαπιστώνεται σημαντική ανεπάρκεια των δομικών στοιχείων. Για τον έλεγχο της
τελευταίας προϋπόθεσης ο Κανονισμός απαιτεί τη διενέργεια μιας προκαταρκτικής
απλοποιητικής ανάλυσης της κατασκευής. Γενικά, χρησιμοποιούνται φάσματα απόκρισης
σε όρους επιτάχυνσης κατά τον ΕΚ8-1 ενώ ο συντελεστής συμπεριφοράς q επιλέγεται από
πίνακα ή υπολογίζεται από ανελαστική στατική ανάλυση (Εικόνα 1). Σε κάθε περίπτωση
απαιτείται ικανοτικός σχεδιασμός των νέων δομικών στοιχείων εκτός των εξαιρέσεων που
προβλέπονται από τον ΕΚ8-1. Τα υφιστάμενα δομικά στοιχεία ελέγχονται λαμβάνοντας
υπόψιν την επιθυμητή, ικανοτικής φύσεως, συμπεριφορά του δομήματος.
Εικόνα 1: Πίνακας Σ.4.4 ΚΑΝ.ΕΠΕ για επιλογή του δείκτη συμπεριφοράς για την ΣΕ Β
Η ανελαστική στατική ανάλυση βασίζεται στην εφαρμογή μίας μονότονης και σταδιακά
αυξανόμενης στατική φόρτιση μέχρι την κατάρρευσης του κτιρίου που αναλύεται. Είναι
μια απλοποιημένη ανελαστική μέθοδος που στηρίζεται στον έλεγχο των μετακινήσεων και
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
απαιτεί τον προσδιορισμό τριών βασικών παραμέτρων, της ικανότητας, της απαίτησης σε
μετακίνηση και της συμπεριφοράς.
α) Ικανότητα: Η ικανότητα της κατασκευής προκύπτει από την ικανότητα των επιμέρους
δομικών στοιχείων που την αποτελούν και απαιτεί την γνώση της συμπεριφοράς των
δομικών στοιχείων πέρα από το όριο διαρροής.
β) Απαίτηση: Για μια δεδομένη κατασκευή και για ένα συγκεκριμένο επίπεδο σεισμικής
διέγερσης η απαίτηση σε μετακίνηση αποτελεί εκτίμηση της μέγιστης αναμενόμενης
σεισμικής απόκρισης της κατασκευής.
γ) Συμπεριφορά: Έχοντας ήδη καθορίσει την ικανότητα (με βάση τη σχεδίαση της
υπερωθητικής καμπύλης) και την απαίτηση (μέσω του υπολογισμού της μετακίνησης-
στόχου), το επόμενο βήμα είναι ο έλεγχος της συμπεριφοράς της κατασκευής. Με τον
έλεγχο αυτόν επιχειρείται η εξασφάλιση ότι τα φέροντα αλλά και τα μη φέροντα στοιχεία
δεν έχουν υποστεί βλάβες πέρα από τα επιτρεπτά όρια για την επιλεγμένη στάθμη
επιτελεστικότητας. Τα ανωτέρω αποδίδονται σχηματικά σε μία καμπύλη όπως η ενδεικτική
που παρουσιάζεται στην ακόλουθη Εικόνα 2.
Εικόνα 2: Σχηματική καμπύλη απόκρισης κατασκευής ανελαστική στατική ανάλυση. (από το

εγχειρίδιο του προγράμματος ΡΑΦ)
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
2. Τεκμηρίωση υφιστάμενου Φ.Ο.
2.1 Ιστορικό - Γενικές Πληροφορίες

Το υπό μελέτη κτίριο Δ΄ βρίσκεται επί των οδών Φιλελλήνων (Δυτική πλευρά) και
Κυδωνίων (Νότια πλευρά) του δήμου Ν. Ιωνίας Αττικής. Έχει κάτοψη σχήματος τραπεζίου
με μήκος μικρής βάσης 20,85 μέτρα (οδός Φιλελλήνων), μήκος μεγάλης βάσης 24,80 μέτρα
και “ύψος” τραπεζίου 33,25 μέτρα (παράλληλα στην οδό Κυδωνίων), ενώ το ύψος του είναι
περίπου 11,00 μέτρα από το διαμορφωμένο έδαφος της πρόσοψης. Χωρίζεται με
αντισεισμικό αρμό πάχους 3cm σε 2 τμήματα, το Δυτικό και το Ανατολικό (Εικόνα 9). Το
Δυτικό εκτείνεται σε βάθος 8,70m από την πρόσοψη της οδού Φιλελλήνων και αποτελείται
από ισόγειο, ημιώροφο, Α΄ όροφο και δώμα, ενώ το Ανατολικό από υπόγειο, ισόγειο,
πατάρι και Ά όροφο. Και τα δύο τμήματα έχουν φέροντα οργανισμό από οπλισμένο
σκυρόδεμα με τοιχοπληρώσεις από τσιμεντόλιθους. Στην Βόρεια πλευρά συνορεύουν με το
κτίριο Γ΄ χωρίς την ύπαρξη ικανού αντισεισμικού αρμού.
Η κατασκευή του έγινε με την υπ’ αριθμόν 13549/1972 Οικοδομική Άδεια ενώ έχει
πραγματοποιηθεί επισκευή και ενίσχυση σε 2 κόμβους οι οποίοι παρουσίασαν βλάβες από
τον σεισμό του 1999, σύμφωνα τους ιδιοκτήτες του κτιρίου.
Το ισόγειο λειτουργεί ως χώρος βιοτεχνίας (κλωστοϋφαντουργία), το υπόγειο και ο Α΄

όροφος λειτουργούν ως αποθηκευτικοί χώροι προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας και στην
ταράτσα έχουν τοποθετηθεί φωτοβολταϊκά πάνελ με άδεια έγκρισης εργασιών μικρής
κλίμακας από το 2012.
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί μόνο το Ανατολικό τμήμα (Εικόνα 2). Έχει
κάτοψη σχήματος τραπεζίου με μήκος μικρής βάσης 21,90 μέτρα, μήκος μεγάλης βάσης
24,80 μέτρα και “ύψος” τραπεζίου 24,10 μέτρα (παράλληλα στην οδό Κυδωνίων). Η
επιφάνεια του ισογείου και του Α΄ ορόφου ανέρχεται σε 565m2, η επιφάνεια του
μεσοπατώματος σε 73m2 και η επιφάνεια του υπογείου σε 373m2. Τα στοιχεία που
συγκεντρώθηκαν από τις αρμόδιες υπηρεσίες στο πλαίσιο της παρούσης μελέτης
παρατίθενται στον Πίνακα 2.1.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 3: Αεροφωτογραφία συγκροτήματος Βιομηχανικών κτιρίων (Google maps). Διακρίνεται το

Ανατολικό τμήμα του κτιρίου Δ΄ εντός περιγράμματος.
Πίνακας Διατιθέμενων Στοιχείων

1 13549/1972 Ο.Α. προσθήκης κτιρίου Δ'
2 1922/1996 Ο.Α. Αλλαγής χρήσης τμήματος αιθούσης κτιρίου Γ΄ σε εκθεσιακό χώρο
Άδεια εργασιών μικρής κλίμακας αρ.πρωτ. 4154/691 του 2012 για εγκατάσταση
3
Φωτοβολταϊκών
4 Ξυλότυπος θεμελίωσης Ο.Α. 1972 (ημερ. σχεδίου Νοέμβριος 1970)
5 Ξυλότυπος οροφής υπογείου Ο.Α. 1972 (ημερ. σχεδίου Νοέμβριος 1970)
6 Ξυλότυπος οροφής ισογείου Ο.Α. 1972 (ημερ. σχεδίου Νοέμβριος 1970)
7 Ξυλότυπος δαπέδου ημιώροφου Ο.Α. 1972 (ημερ. σχεδίου Νοέμβριος 1970)
8 Ξυλότυπος δώματος (εννοεί τον Α΄ όροφο) Ο.Α. 1972 (ημερ. σχεδίου Νοέμβριος 1970)
9 Κάτοψη ισογείου Ο.Α. 1972
10 Κάτοψη Α΄ ορόφου Ο.Α. 1972
11 Όψεις-Τομές Ο.Α. 1972
12 Αεροφωτογραφίες : 1969,1975,1976,1999,2016
Πίνακας 2.1: Διατιθέμενα στοιχεία
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
2.2 Περιγραφή φέροντος οργανισμού (Φ.Ο.)

Ο φέρων οργανισμός είναι κατασκευασμένος από οπλισμένο σκυρόδεμα, είναι πλαισιακός
και εδράζεται επί μεμονωμένων πεδίλων με συνδετήριες δοκούς. Στα παρακάτω σκίτσα
(Εικόνες 4, 5, 6, 7 και 8) φαίνονται οι ξυλότυποι οροφής υπογείου, του ημιώροφου, του
ισογείου και του Α΄ ορόφου καθώς και η παράλληλη της οδού Κυδωνίων τομή του κτιρίου.
Εικόνα 4: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής υπογείου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 5: Σκίτσο ξυλοτύπου ημιώροφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 6: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής ισογείου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 7: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 8: Σκίτσο τομής του κτιρίου Δ΄ κάθετα στην οδό Φιλελλήνων
Εικόνα 9: Αντισεισμικός αρμός μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού τμήματος
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Όλα τα υποστυλώματα συνεχίζουν μέχρι την οροφή του Α΄ ορόφου με τις διατομές τους να
μειώνονται καθ’ ύψος, εκτός από ορισμένα στην Βόρεια και την Νότια πλευρά. Οι κλίμακες
από το ισόγειο στον Α΄ όροφο και από τον Α΄ όροφο προς το δώμα στηρίζονται σε
υποστυλώματα αναρτημένα από τις δοκούς (Εικόνα 10).
Εικόνα 10: Αναρτημένη κλίμακα από της δοκούς της οροφής του Α΄ ορόφου
Οι δοκοί σε κάθε στάθμη παρουσιάζουν τυποποίηση:
Στην οροφή του Α΄ ορόφου οι δοκοί κατά την διεύθυνση Χ (παράλληλες στην οδό
Φιλελλήνων) έχουν διατομή, εν γένει, 50/30 (ύψος / πλάτος σε cm) και είτε στηρίζονται
έμμεσα στις κύριες δοκούς είτε άμεσα σε υποστυλώματα. Οι δοκοί κατά την διεύθυνση Υ
(παράλληλες στην οδό Κυδωνίων) έχουν, εν γένει, διατομή 50/30 (Εικόνα 11).
Στην οροφή του ισογείου οι δοκοί κατά την διεύθυνση Χ έχουν διατομή, εν γένει, 70/20
(ύψος / πλάτος σε cm) και είτε στηρίζονται έμμεσα στις κύριες δοκούς είτε άμεσα σε
υποστυλώματα. . Οι δοκοί κατά την διεύθυνση Υ έχουν, εν γένει, διατομή 70/20 (Εικόνα
12).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Στην οροφή του υπογείου οι δοκοί κατά την διεύθυνση Χ έχουν διατομή, εν γένει, 65/30
(ύψος / πλάτος σε cm) και είτε στηρίζονται έμμεσα στις κύριες δοκούς είτε άμεσα σε
υποστυλώματα. Οι δοκοί κατά την διεύθυνση Υ έχουν, εν γένει, διατομή 70/30 (Εικόνα 13).
Εικόνα 11: Άποψη οροφής Α΄ ορόφου
Εικόνα 12: Άποψη οροφής ισογείου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 13: Άποψη οροφής υπογείου
2.3 Γεωμετρική αποτύπωση Φ.Ο.

Κατά την αυτοψία που διενεργήθηκε τον Νοέμβριο του 2017 παρατηρήθηκαν σημαντικές
διαφορές στον φέροντα οργανισμό (Φ.Ο.) του κτιρίου από τα οριζόμενα στους ξυλότυπους
της εγκεκριμένης στατικής μελέτης της 13549/1972 Ο.Α., τόσο ως προς την γεωμετρία του
φορέα, όσο και ως προς τις διατομές των στοιχείων οπλισμένου σκυροδέματος.
Συγκεκριμένα οι διαφορές στο δώμα είναι (η ονοματολογία είναι σύμφωνη με το σχέδιο

αποτύπωσης):
 έχει κατασκευαστεί δεξαμενή από οπλισμένο σκυρόδεμα διαστάσεων κάτοψης
7,30m x 4,00m με ύψος 2,65m η οποία εδράζεται σε επέκταση των υποστυλωμάτων
Κ30, Κ31, Κ34 και Κ35 (Εικόνα 14).
Εικόνα 14: Άποψη της δεξαμενής και της απόληξης του κλιμακοστασίου στο δώμα του Ανατολικού
τμήματος
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Οι διαφορές στην οροφή του Α΄ ορόφου είναι (η ονοματολογία είναι σύμφωνη με το σχέδιο
αποτύπωσης εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά):
• Η πλευρά της πρόσοψης επί της οδού Φιλελλήνων (Δυτική) έχει μήκος 20,85m αντί
για 19,50m.
• H Ανατολική πλευρά έχει μήκος 24,80m αντί για 24,00m και δεν είναι παράλληλη με
την Δυτική πλευρά.
• Η πλευρά στην οδό Κυδωνίων έχει μήκος 32,60m αντί για 33,30m.
• Στο Ανατολικό τμήμα δεν έχουν κατασκευαστεί οι δοκοί Δ7, Δ8, Δ9, Δ49, Δ50, Δ54,
Δ55, Δ59 και Δ60 (ονόματα σύμφωνα με τον ξυλότυπο της άδειας)
• Οι δοκοί Δ38 έως Δ40 έχουν κατασκευαστεί έξω από τα υποστυλώματα Κ34 και Κ35,
καθώς τα υποστυλώματα αυτά έχουν κατασκευαστεί σε απόσταση περίπου 0,20m από
το όριο του οικοπέδου.
• Οι διατομές των περισσότερων δοκών έχουν μικρότερο στατικό ύψος κατά 20
εκατοστά και στις δύο διευθύνσεις καθώς έχουν διατομή 50/30, εν γένει, αντί για 70/20.
• Στο Ανατολικό τμήμα έχει προστεθεί πυρήνας από Ο.Σ. για ανελκυστήρα στον οποίο
έχει ενσωματωθεί το υποστύλωμα Κ37, το οποίο δεν βρίσκεται στην ΒΑ γωνία του
κτιρίου αλλά απέχει περίπου 65cm από αυτήν.
• Έχει προστεθεί το υποστύλωμα Κ32.
Οι διαφορές στην οροφή του ισογείου είναι:

• Ισχύουν οι διαφορές στις διαστάσεις του κτιρίου, και στην έκκεντρη θέση των δοκών
Δ38 έως Δ40 και την προσθήκη του υποστυλώματος Κ32 όπως στην οροφή του Α΄
ορόφου.
• Οι δοκοί έχουν μεγαλύτερο στατικό ύψος, εν γένει, κατά 15cm καθώς η διατομή τους
είναι 70/30 αντί για 55/30.
• Δεν έχουν κατασκευαστεί οι δοκοί Δ7 έως Δ9, Δ49, Δ50, Δ55 και Δ60 (ονόματα
σύμφωνα με τον ξυλότυπο της άδειας).
Οι διαφορές στα δάπεδα των ημιώροφων είναι:

 Στο Ανατολικό τμήμα έχει κατασκευαστεί αυθαίρετος ημιώροφος επιφάνειας 73m2 σε
επαφή με το Ανατολικό όριο του κτιρίου. (Η Ο.Α. προέβλεπε ημιώροφο μόνο στο
Δυτικό τμήμα του κτιρίου)
Οι διαφορές στην οροφή του υπογείου είναι:
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
 Το ελεύθερο ύψος είναι 3,45m αντί για 3,20m που αναγράφεται στο σχέδιο των τομών.
 Η Δυτική πλευρά του υπογείου έχει μήκος 16,40m αντί για 15,25m. Επίσης, έχει γίνει
επιπλέον επέκταση της πλευράς μήκους 1,25m από τον ανελκυστήρα προς το όριο με
το κτίριο Γ΄.
 Το μήκος του υπογείου παράλληλα στην οδό Κυδωνίων είναι 23,14m αντί για 24,40m
καθώς το τοίχωμα έχει κατασκευαστεί σε απόσταση από το Ανατολικό όριο του
οικοπέδου.
 Δεν έχουν κατασκευαστεί οι δοκοί Δ3, Δ4, Δ32, Δ33 και Δ34 (ονοματολογία του
εγκεκριμένου σχεδίου).
 Έχουν κατασκευαστεί περιμετρικά τοιχώματα στην θέση των περιμετρικών δοκών εκ
των οποίων αυτά στις θέσεις των Δ33 και Δ34 δεν επεκτείνονται μέχρι την οροφή του
υπογείου καθώς αλλά δημιουργούν φεγγίτη ύψους 60cm.
 Έχει προστεθεί ανελκυστήρας κοντά στην ΒΑ γωνία του κτιρίου.
 Τα κεντρικά υποστυλώματα έχουν μεγαλύτερη διατομή.
 Έχουν διανοιχθεί οπές στις πλάκες Π2, Π3 και Π18.
Καθώς το κτίριο βρίσκεται σε χρήση δεν επετράπη η τοπική αποκάλυψη θεμελίων. Η

γεωμετρική αποτύπωση της θεμελίωσης πραγματοποιήθηκε με την χρήση γεωραντάρ.
Οι αποτυπωμένες διαφορές στην θεμελίωση είναι:
• Τα πέδιλα των υποστυλωμάτων Κ18 και Κ22 έχουν διαστάσεις 1,40m x 1,30m αντί για
2,00m x 2,00m.
• Το πέδιλο του υποστυλώματος Κ30 έχει διαστάσεις 1,50m x 1,50m αντί για 2,00m x
2,00m.
2,50m.
2,50m.
• Το πέδιλο του υποστυλώματος Κ34 έχει θεμελιωθεί σε στάθμη 2.20m πάνω από το
δάπεδο του υπογείου. Στην στάθμη αυτή βρέθηκε βραχώδες υπόστρωμα.
• Δεν υπάρχει συνδετήρια δοκός μεταξύ των πεδίλων των υποστυλωμάτων Κ19 και Κ20,
Κ24 και Κ28, Κ28 και Κ33, K27 και K28, Κ30 και Κ34, Κ33 και Κ36.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Στην Νοτιοανατολική γωνία του οικοπέδου είναι εμφανής βραχώδης σχηματισμός πάνω
από την επιφάνεια του εδάφους (Εικόνα 15).
Εικόνα 15: Βραχώδης σχηματισμός πάνω από την επιφάνεια του εδάφους στην
Νοτιοανατολική γωνία του οικοπέδου
Επιπλέον, από τις οπές στις πλάκες και από τοπικές καθαιρέσεις των επιστρώσεων
ελήφθησαν δεδομένα σχετικά με τα πάχη των πλακών και των επικαλύψεων τους. Τα
αποτελέσματα αναγράφονται στους αντίστοιχους ξυλότυπους.
2.4 Βλάβες και φθορές Φ.Ο.

Έχει πραγματοποιηθεί πρόχειρη επισκευή στην δοκό Δ37 στην στήριξή της στο
υποστύλωμα Κ33 στην οροφή του ισογείου και στην οροφή του Α΄ ορόφου με μεταλλικά
ελάσματα και εποξειδική ρητίνη. Στην οροφή του ισογείου η ενίσχυση είναι αμφίπλευρη
(Εικόνα 17), ενώ στην οροφή του Α΄ ορόφου μονόπλευρη (Εικόνα 16). Η βλάβη προήλθε
από τον σεισμό του 1999 σύμφωνα με πληροφορίες από την ιδιοκτησία του κτιρίου και
πιθανότατα οφείλεται σε καμπτική αστοχία λόγω ελλιπούς οπλισμού ή ελλιπούς
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
αγκύρωσης. Στην περίπτωση του Α΄ ορόφου η «ενίσχυση» κρίνεται ανεπαρκής άνευ

υπολογισμών διότι έχει τοποθετηθεί μια μεταλλική πλάκα πολύ μεγάλου πάχους η οποία
συνδέεται με την διατομή με μόλις 2 βλήτρα σύνδεσης εκατέρωθεν της ρωγμής και σε πολύ
κοντινή απόσταση από την στήριξη.
Εικόνα 16: Μονόπλευρη επισκευή στην στήριξη της δοκού Δ37 στο υποστύλωμα
Κ33 στην οροφή του Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 17: Αμφίπλευρη επισκευή στην στήριξη της δοκού Δ37 στο υποστύλωμα
Κ33 στην οροφή του ισογείου
Ρωγμές εντοπίζονται στις πλάκες Π5, Π7, Π14, Π15 και Π18 στην οροφή του υπογείου. Η
ρωγμή στις Π5 και Π7 συνεχίζει και στο παρακείμενο τοίχωμα. Η ρωγμή στις Π14 και Π15
είναι παράλληλη στην μεγάλη πλευρά των πλακών και βρίσκεται στο μέσο του ανοίγματος
και είναι διαμπερής (Εικόνα 20). Στην Π18 παρατηρείται δίκτυο ρωγμών οι οποίες
συνεχίζουν και στα τοιχώματα (Εικόνα 18). Στην δοκό Δ4 υπάρχει ψυχρός αρμός
σκυροδέτησης (Εικόνα 18).
Επίσης, ρωγμές παρατηρήθηκαν στις πλάκες Π1, Π3 και Π25 στην οροφή του Α΄ ορόφου.
Κατά την αυτοψία παρατηρήθηκε η ύπαρξη διαβρωμένων οπλισμών στις πλάκες Π25 και
Π26 της οροφής του Α΄ ορόφου (Εικόνα 19),στη δοκό Δ39 (Εικόνα 21) και στον πόδα του
υποστυλώματος Κ30 (Εικόνα 22).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 18: Ψυχρός αρμός σκυροδέτησης στην δοκό Δ4 της οροφής υπογείου
Εικόνα 19: Διάβρωση στις πλάκες Π25 και Π26 της οροφής του Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 20: Διαμπερής ρωγμή στην πλάκα Π14 της οροφής του υπογείου
Εικόνα 21: Διάβρωση στους συνδετήρες στη δοκό Δ39 της οροφής του Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 22: Διάβρωση στον πόδα του υποστυλώματος Κ30 του Α΄ ορόφου
2.5 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών

2.5.1 Θλιπτική αντοχή σκυροδέματος
Λόγω της βιοτεχνικής χρήσης του κτιρίου υπήρχε αντικειμενική δυσκολία για την λήψη
πυρήνων σκυροδέματος και την καθαίρεση επιχρισμάτων που είναι απαραίτητη για την
εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων. Επειδή το κτίριο έχει κατασκευαστεί ταυτόχρονα με την
προσθήκη του Α΄ ορόφου του όμορου κτιρίου Γ΄, στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας
κρίθηκε αποδεκτό να χρησιμοποιηθούν τα αποτελέσματα των ελέγχων που έχουν
εκτελεστεί στον Α΄ όροφο του κτιρίου Γ΄. Για τον προσδιορισμό της θλιπτικής αντοχής του
σκυροδέματος έγινε συνδυασμός πυρηνοληψίας (ελήφθησαν 4 πυρήνες) και της έμμεσης
μεθόδου του κρουσίμετρου σε πλήθος στοιχείων που αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 30%
των κατακόρυφων στοιχείων και στο 15% των οριζόντιων στοιχείων. Κρουσιμετρήσεις
πραγματοποιήθηκαν και στα δύο άκρα των παραπάνω στοιχείων. Ακολούθως, με τα
αποτελέσματα από την θραύση των πυρήνων και της εφαρμογής της μεθόδου της
κρουσιμέτρησης πραγματοποιήθηκε βαθμονόμηση των καμπύλων συσχέτισης των
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
αποτελεσμάτων του κρουσίμετρου και της θλιπτικής αντοχής του σκυροδέματος στοιχείου
ακολουθώντας την διαδικασία που περιγράφεται στα σχόλια της παρ. 3.7.1.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ
και προσδιορίστηκε η μέση και η χαρακτηριστική τιμή αντοχής για την κάθε κατηγορία
δομικού στοιχείου. Για την αποτίμηση και τον ανασχεδιασμό σε όλα τα μέλη του Φ.Ο.
χρησιμοποιήθηκε, απλοποιητικά και για τις ανάγκες της παρούσης εργασίας, η χαμηλότερη
τιμή των δοκών fck=27,4MPa (Πίνακας 2.2). H τιμή αυτή είναι υπερδιπλάσια σε σχέση με
την «ερήμην» τιμή του πίνακα 1 του παραρτήματος 3.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. (8 MPa).
Εκτίμηση θλιπτικής αντοχής σκυροδέματος
Μέση Τυπική ΜΤ Αντοχής Χαρακτ. Τιμή

Είδος ΤΑ/ΜΤ
τιμή Απόκλιση Κυλίνδρου Αντοχής
στοιχείου Κρουσιμ.
Κρουσίμ. Κρουσιμ. (MPa) Κυλίνδρου (MPa)
Υποστυλώματα 27,8 1,1 4% 33,2 31,9

Δοκοί 25,0 1,7 7% 29,5 27,4
Πλάκες 25,2 0,7 3% 29,8 28,9
ΜΤ Στάθμης 26,6 1,8 7% 31,7 29,5
Πίνακας 2.2: θλιπτική αντοχή σκυροδέματος από τον συνδυασμό έμμεσων μεθόδων και πυρηνοληψίας
2.5.2 Εφελκυστική αντοχή χάλυβα
Η αναγνώριση της κατηγορίας του οπλισμού έγινε οπτικά από τις αναμονές οπλισμών των
υποστυλωμάτων στο δώμα και από τους οπλισμούς που αποκαλύφθηκαν μέσω
χαντρωμάτων. Ο χάλυβας των κύριων οπλισμών των υποστυλωμάτων και των δοκών είναι
κατηγορίας Stahl III, ενώ οι οπλισμοί των πλακών και οι συνδετήρες είναι κατηγορίας Stahl
I (Εικόνες 23 και 24).
Δεν κατέστη δυνατή η λήψη δοκιμίων χάλυβα αλλά στο πλαίσιο της διπλωματική εργασίας
κρίθηκε αποδεκτό να χρησιμοποιηθούν τα αποτελέσματα των ελέγχων που έχουν
εκτελεστεί στον Α΄ όροφο του κτιρίου Γ. Είχαν ληφθεί 3 δοκίμια χάλυβα από τις αναμονές
των υποστυλωμάτων στο δώμα (Φ16, Stahl I) τα οποία υπεβλήθησαν σε εργαστηριακό
έλεγχο εφελκυσμού. Τα αποτελέσματα από την δοκιμή εφελκυσμού χρησιμοποιήθηκαν για
την εφελκυστική αντοχή των συνδετήρων και των πλακών χωρίς να ληφθεί υπόψη η
διαφορά στα χαρακτηριστικά του χάλυβα λόγω της μεγάλης διαφοράς στην διάμετρο των
ράβδων (Πίνακας 2.3).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 23: Αποκάλυψη οπλισμών κάτω παρειάς δοκού
Εικόνα 24: Αποκάλυψη οπλισμών υποστυλώματος
Μέση τιμή : fym= 296 MPa

Χαρακτηριστική τιμή : fyk= 293 MPa
Πίνακας 2.3: θλιπτική αντοχή σκυροδέματος από τον συνδυασμό έμμεσων μεθόδων και πυρηνοληψίας
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
2.5.3 Τοιχοπληρώσεις
Η εξακρίβωση του τρόπου δόμησης των τοιχοπληρώσεων πραγματοποιήθηκε με οπτική

αναγνώριση εμφανών σημείων και τοπικές καθαιρέσεις επιχρισμάτων. Η τοιχοποιία
πλήρωσης αποτελείται εν γένει από τσιμεντόλιθους πάχους 18 εκατοστών.
Στο μεγαλύτερο μέρος της όψης επί της οδού Κυδωνίων και σε όλες τις στάθμες οι
τοιχοποιίες έχουν φεγγίτη ο οποίος δύναται να δημιουργεί «θέση» κοντά υποστυλώματα
(Εικόνα 25).
Εικόνα 25: Πιθανή δημιουργία «θέσει» κοντών υποστυλωμάτων στο ισόγειο και στον Α΄ όροφο
εξαιτίας των φεγγιτών στην όψη επί της οδού Κυδωνίων
2.6 Διατάξεις όπλισης

Για την αποτύπωση των διατάξεων όπλισης των μελών του υπάρχοντος Φ.Ο.,
πραγματοποιήθηκαν αποκαλύψεις (χαντρώματα) για την άμεση μέτρηση του πλήθους των
ράβδων και των διατομών τους με παχύμετρο καθώς και αποτύπωση των κύριων και
δευτερευόντων οπλισμών ικανού πλήθους στύλων, δοκών και πλακών με συσκευή
μαγνητικού εντοπισμού της εταιρίας HILTI (Ferroscan PS200). Παρακάτω αναφέρονται τα
κυριότερα ευρήματα και διαφορές σε σχέση με την εγκεκριμένη μελέτη (Ε.Μ.):
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
• Οι συνδετήρες των υποστυλωμάτων είναι κατηγορίας Stahl I, «ανοικτοί» με μικρού

μήκους άγκιστρα σύμφωνα με τις κατασκευαστικές συνήθειες της εποχής (Εικόνα 26).
• Οι κάτω οπλισμοί των δοκών επεκτείνονται και στο επόμενο άνοιγμα, όπως αναφέρεται
και στα εγκεκριμένα σχέδια (Εικόνα 27).
• Τα τοιχώματα του Ανατολικού ανελκυστήρα είναι πολύ ελαφρά οπλισμένα και δεν
βρέθηκε οπλισμός στα τοιχώματα του Δυτικού ανελκυστήρα (το οποίο ανήκει στο Δυτικό
τμήμα του κτιρίου Δ το οποίο δεν εξετάζεται στην παρούσα εργασία).
• Τα περιμετρικά τοιχώματα του υπογείου βρέθηκαν ελαφρά οπλισμένα.
• Στα περισσότερα υποστυλώματα η μέση απόσταση των συνδετήρων είναι 30 με 40cm,

ενώ στην Ε.Μ ορίζεται στα 20cm.
• Στον πόδα υποστυλωμάτων του ισογείου διατομής 40/40 βρέθηκαν μόνο 4 διαμήκεις
οπλισμοί, ενώ στην Ε.Μ. αναφέρονται 8Φ18. Στην μέση του ύψους αποτυπώθηκαν 8
διαμήκεις οπλισμοί αλλά στον πόδα των υποστυλωμάτων του ορόφου βρέθηκαν μόνο 4
οπλισμοί.
• Υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην όπλιση των δοκών, στις περισσότερες θέσεις
ελέγχου βρέθηκε μικρότερη ποσότητα οπλισμών σε σχέση με την Ε.Μ.
• Τα υποστυλώματα του Α΄ ορόφου έχουν κύριο οπλισμό 4Φ16 StIII, όπως μετρήθηκε από
τις αναμονές τους. (Στην Ε.Μ. έχουν 4Φ14 εκτός των γωνιακών που έχουν 4Φ20). Δυο
υποστυλώματα του Δυτικού τμήματος έχουν 2Φ16+2Φ12 αντί για 4Φ14.
• Στον πόδα του υποστυλώματος Κ27 του Α΄ ορόφου η αναμονή του οπλισμού βρέθηκε
εκτός του συνδετήρα και σε μεγάλη απόσταση από τον οπλισμό του Α΄ ορόφου (Εικόνα
29).
• Στο υποστύλωμα Κ40 του Α΄ ορόφου ο πρώτος συνδετήρας στο πόδα απέχει 40cm από
τον κόμβο (Εικόνα 29).
Για την εύρεση των άνω οπλισμών των δοκών Δ20, Δ21, Δ56 και Δ57 της οροφής του
ισογείου έγινε αφαίρεση τμήματος του δαπέδου και της επικάλυψης σκυροδέματος στην
περιοχή του πόδα του υποστυλώματος Κ19 στον Α΄ όροφο (Εικόνα 28).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Στο παράρτημα Α΄ παρουσιάζονται πίνακες με τους οπλισμούς που αποτυπώθηκαν και

σύγκριση με την διάταξη όπλισης της εγκεκριμένης μελέτης.
Εικόνα 26: Ανοικτός συνδετήρας υποστυλώματος Κ22 στον Α΄ όροφο
Εικόνα 27: Συνεχής κάτω οπλισμός στις δοκούς Δ32 και Δ33 στην στήριξή τους στο υποστύλωμα Κ27
στην οροφή του Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 28: Χαντρώματα για εύρεση άνω οπλισμών των δοκών Δ20, Δ21, Δ56 και Δ57 της οροφής του
ισογείου στην στήριξή τους στο υποστύλωμα Κ19
Εικόνα 29: Αναμονή από ισόγειο εκτός τσερκιού στο υποστύλωμα Κ27 στον Α΄ όροφο και Απουσία
συνδετήρων στα πρώτα 40 εκατοστά στο υποστύλωμα Κ30 του Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
2.7 Συμπεράσματα διερευνητικών εργασιών τεκμηρίωσης Φ.Ο.

Από τις διερευνητικές εργασίες προκύπτει το συμπέρασμα ότι υπάρχουν σημαντικές
διαφορές ως προς την γεωμετρία του Φ.Ο. και τις διατάξεις όπλισης των μελών του σε
σχέση με την εγκεκριμένη μελέτη.
Ο Φ.Ο. του κτιρίου παρουσιάζει τις εξής αδυναμίες:

α) Ανεπαρκώς οπλισμένα τοιχώματα ανελκυστήρων.
β) Ανεπάρκεια διατμητικών οπλισμών κοντά στους κόμβους και έντονη διακύμανση
των αποστάσεων τους.
γ) Εν γένει τοποθέτηση λιγότερου οπλισμού σε υποστυλώματα, δοκούς και πλάκες.
δ) Εν δυνάμει ύπαρξη «θέσει» κοντών υποστυλωμάτων σε μεγάλη έκταση σε όλους
τους ορόφους.
ε) Κίνδυνος διάτρησης των πλακών οροφής υπογείου λόγω τοποθέτησης πολύ
μεγάλων φορτίων με μικρές επιφάνειες έδρασης επί των πλακών.
ζ) Δεν έχουν κατασκευαστεί όλες οι συνδετήριες δοκοί της θεμελίωσης.
η) Δεν έχουν κατασκευαστεί όλες οι δοκοί, επομένως λείπουν πλαίσια που
συνεισφέρουν στην αντισεισμική ικανότητα του κτιρίου.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
3. Αποτίμηση και ανασχεδιασμός πλακών
3.1 Περιγραφή πλακών

Όπως αναφέρθηκε στην περιγραφή του κτιρίου, αυτό αποτελείται από 5 πλαίσια τριών
ανοιγμάτων στην διεύθυνση Χ και από 4 πλαίσια πολλών ανοιγμάτων στην διεύθυνση Υ.
Στην οροφή του ισογείου και του Α΄ ορόφου έχουν κατασκευαστεί δοκοί με έμμεσες
στηρίξεις στην διεύθυνση Χ για την δημιουργία πλακών με μικρότερα ανοίγματα. Ο
συνολικός αριθμός των πλακών ανά στάθμη ανέρχεται σε 22 στην οροφή ισογείου και 20
στην οροφή του Α΄ ορόφου.
Στην οροφή του ισογείου οι 17 από τις 22 πλάκες έχουν πάχος 10cm, είναι διέριστες και
έχουν παρόμοια ανοίγματα με καθαρό μήκος περίπου 2.32m εκτός από τις πλάκες του
ακραίου φατνώματος. Αυτές έχουν καθαρό άνοιγμα 1.34m (Π13-Π15) και 2.95m (Π10 και
Π12). Οι Π28 ως Π30 έχουν πάχος 14cm με τις Π28 και Π29 να είναι 4εριστες ενώ η Π30
είναι 3εριστη. Οι Π28 ως Π30 έχουν καθαρό άνοιγμα 4.80m κατά Υ και 7.30m κατά Χ
εκτός της Π28 η οποία έχει μέσο καθαρό άνοιγμα 8.65m κατά Χ. Η Π31 είναι διέρειστη με
πάχος 14cm και κυμαινόμενο καθαρό άνοιγμα από 3.40 έως 4.25m (Εικόνα 30).
Στην οροφή του Α΄ ορόφου οι 17 από τις 22 πλάκες έχουν πάχος 12cm, είναι διέριστες και
έχουν παρόμοια ανοίγματα με καθαρό μήκος περίπου 2.23m εκτός από τις πλάκες του
ακραίου φατνώματος. Αυτές έχουν καθαρό άνοιγμα 1.65m (Π10-Π12) και 2.5m (Π7 και
Π9). Οι Π25 και Π26 έχουν πάχος 15cm με καθαρό άνοιγμα 4.84m και κυμαινόμενο από
3.47 έως 4.30m αντίστοιχα (Εικόνες 30 και 31).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 30: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής ισογείου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 31: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Όπως προκύπτει από τις διερευνητικές εργασίες στην οροφή του ισογείου οι πλάκες πάχους
10cm έχουν οπλισμό Φ8/250 κατηγορίας StI στην κύρια διεύθυνση τους και Φ8/600 στην
δευτερεύουσα διεύθυνση με πρόσθετους οπλισμούς στηρίξεων Φ6/200 στην
δευτερεύουσα.. Οι πλάκες Π28 ως Π30 έχουν οπλισμό Φ10/150 κατά Χ και Φ10/200 κατά
Υ και η πλάκα Π31 Φ10/120 στην κύρια διεύθυνση.
Όπως προκύπτει από τις διερευνητικές εργασίες στην οροφή του Α΄ ορόφου οι πλάκες
πάχους 12cm έχουν οπλισμό StI Φ8/200 κατηγορίας StI στην κύρια διεύθυνση και Φ8/600
στην δευτερεύουσα διεύθυνση με πρόσθετους οπλισμούς στηρίξεων Φ6/200 στην
δευτερεύουσα διεύθυνση. Οι πλάκες Π25 και Π26 έχουν οπλισμό Φ10/130.
3.2 Φορτία ελέγχου επάρκειας πλακών

Ο Α΄ όροφος χρησιμοποιείται ως αποθηκευτικός χώρος προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας
(πετσέτες και σεντόνια) επομένως η οροφή του ισογείου ανήκει στην κατηγορία Ε1 «Χώροι
επιρρεπείς στην συγκέντρωση αγαθών» του πίνακα 6.3 της παρ.6.3.2.1 του ΕΚ1 για την
οποία αντιστοιχεί κινητό φορτίο 7.5kN/m2. Οι περισσότερες πλάκες δεν φέρουν ράφια και
έχουν φορτιστεί με ομοιόμορφο φορτίο 7.5kN/m2. Οι πλάκες Π10, 13, 16, 19, 22 και 25
φέρουν μεταλλικά ράφια στο 30% της επιφάνειας τους και υπολογίζεται ότι φέρουν
ομοιόμορφο φορτίο 9.90kN/m2 κατανεμημένο σε ολόκληρη την επιφάνεια τους. H πλάκα
Π28 φέρει μεταλλικά ράφια στο 15% της επιφάνειας της και υπολογίζεται ότι φέρει
ομοιόμορφο φορτίο 8.70kN/m2. H επιφάνεια που καταλαμβάνουν τα ράφια φαίνεται
γραμμοσκιασμένη στην Εικόνα 30.
Η οροφή του Α΄ ορόφου ανήκει στην κατηγορία Ι «Στέγες προσβάσιμες για χρήσεις Α-D»
του πίνακα 6.9 της παρ.6.3.4.2 του ΕΚ2 για την οποία επιλέγεται η χαμηλότερη τιμή του
ομοιόμορφου φορτίου κινητού φορτίου από το εθνικό προσάρτημα ίση με 2,0kN/m2. Στις
πλάκες Π7, 10, 13, 16, 19 και 22 εδράζονται φωτοβολταϊκά πανέλα επί αλουμινένιου
σκελετού επιβάλλοντας ομοιόμορφο φορτίο 0.40kN/m2. Το μόνιμο φορτίο της μόνωσης
υπολογίστηκε στα 2.40kN/m2 ενώ στην πλάκα Π9 εδράζεται ο εξωτερικός τοίχος της
απόληξης του κλιμακοστασίου εφαρμόζοντας ομοιόμορφο φορτίο ανηγμένο στην
επιφάνεια της πλάκας ίσο με 2.65kN/m2. Οι επιφάνειες φόρτισης των φ/β πανέλων
φαίνονται γραμμοσκιασμένες στην Εικόνα 31.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
3.3 Αποτίμηση υφιστάμενων πλακών

3.3.1 Χαρακτηριστικά Υλικών – Στάθμες αξιοπιστίας δεδομένων
Η θλιπτική αντοχή του σκυροδέματος, ακόμα και σε περιπτώσεις που η αρχική μελέτη είναι
διαθέσιμη και έχει εφαρμοστεί χωρίς σημαντικές αποκλίσεις, προσδιορίζεται με συνδυασμό
άμεσων και έμμεσων μεθόδων σύμφωνα με την παρ.3.7 του ΚΑΝ.ΕΠΕ., αλλιώς σε
περίπτωση αντικειμενικής δυσκολίας επιτρέπεται η χρήση των «ερήμην» τιμών του
παραρτήματος 3.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Κατά την αποτίμηση των υφιστάμενων πλακών πραγματοποιήθηκαν παραμετρικοί έλεγχοι

επάρκειας των πλακών για τα φορτία που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη παράγραφο
χρησιμοποιώντας τους παρακάτω συνδυασμούς χαρακτηριστικών τιμών υλικών για τα
οποία θα χρησιμοποιηθούν οι συντομογραφίες: «Υλικά 1», «Υλικά 2» και «Υλικά 3».
Για τα «Υλικά 1» έχει ληφθεί η «ερήμην» χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή σκυροδέματος

από το παράρτημα 3.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. η οποία αντιστοιχεί στην ημερομηνία μελέτης και
κατασκευής του κτιρίου (1972). Όταν χρησιμοποιούνται οι «ερήμην» τιμές η στάθμη
αξιοπιστίας δεδομένων (ΣΑΔ) θεωρείται «Ανεκτή». Για τους οπλισμούς έχει
πραγματοποιηθεί οπτική αναγνώριση σύμφωνα με την παρ.3.7.2.α και ο χάλυβας των
πλακών κατατάσσεται στην κατηγορία StI, επομένως στους υπολογισμούς χρησιμοποιείται
η χαρακτηριστική τιμή διαρροής της κατηγορίας StI από τον πίνακα 2 του παραρτήματος
3.1 με την ΣΑΔ να θεωρείται «ικανοποιητική»
Για τα «Υλικά 2» έχει χρησιμοποιηθεί η χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή σκυροδέματος

που έχει προκύψει από τον συνδυασμό έμμεσων μεθόδων και πυρηνοληψίας σύμφωνα με
την παρ.3.7.1.2. του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Η ΣΑΔ θεωρείται «υψηλή» καθώς οι έμμεσες μέθοδοι
εφαρμόστηκαν σε πλήθος στοιχείων που αντιστοιχεί σε ΣΑΔ «ικανοποιητική» και τα
αποτελέσματα των μετρήσεων παρουσιάζουν ικανοποιητική σύγκλιση σύμφωνα με την
παρ.3.7.1.3.γ. Για τους οπλισμούς χρησιμοποιήθηκε ίδια τιμή με αυτή των «Υλικών 1».
Για τα «Υλικά 3» έχει χρησιμοποιηθεί η χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή σκυροδέματος

που χρησιμοποιήθηκε για τα «Υλικά 2». Για τους οπλισμούς χρησιμοποιήθηκε η
χαρακτηριστική τιμή της διαρροής η οποία προσδιορίστηκε από την δοκιμή εφελκυσμού 3
δοκιμίων. Η ΣΑΔ του χάλυβα θεωρείται «Υψηλή».
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Τα μηχανικά χαρακτηριστικά των υλικών παρουσιάζονται στους Πίνακες 3.1 και 3.2 για το
σκυρόδεμα και τον χάλυβα αντίστοιχα:
Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος

Υλικά fck (Mpa) Σ.Α.Δ. Σ.Α. acc fcd (MPa) fctm (Mpa)
Υλικά 1 8 Ανεκτή 1.45 0.85 4.69 1.20
Υλικά 2,3 27.4 Υψηλή 1.15 0.85 20.25 2.73
Πίνακας 3.1: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος υφιστάμενων πλακών για έλεγχο σε κάμψη
Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα

Υλικά fy (MPa) Σ.Α.Δ. Σ.Α. fyd (MPa)
Υλικά 1,2 240 Ικανοπ. 1.15 208.7
Υλικά 3 293 Υψηλή 1.05 279.0
Πίνακας 3.2: Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα υφιστάμενων πλακών
3.3.2 Έλεγχος επάρκειας πλακών οροφής ισογείου
Για την αποτίμηση των υφιστάμενων πλακών της οροφής ισογείου πραγματοποιήθηκε
έλεγχος για καθολική φόρτιση και για δυσμένεια φορτίσεων. Ελήφθησαν τα διαγράμματα
ροπών κάμψης από την προσομοίωση των πλακών στο πρόγραμμα πεπερασμένων
στοιχείων (FEA) της εταιρίας Lusas (Εικόνες 30 και 32) και οι υπολογισμοί των ροπών
αντοχής πραγματοποιήθηκαν με χρήση υπολογιστικών φύλλων. Για τη μοντελοποίηση
χρησιμοποιήθηκαν 31369 επίπεδα τριγωνικά στοιχεία μήκους πλευράς 0.20m. Οι τιμές των
συντελεστών ασφαλείας δράσεων των μόνιμων φορτίων γg επιλέχθηκαν ίσες με 1.35 για τις
δυσμενείς επιρροές και 1.10 για τις υπόλοιπες περιπτώσεις σύμφωνα με την παρ. 4.5.2.β
του ΚΑΝ.ΕΠΕ. καθώς η στάθμη αξιοπιστίας των γεωμετρικών δεδομένων (ΣΑΔ) κρίθηκε
«ικανοποιητική».
Στην Εικόνα 33 παρουσιάζονται τα διαγράμματα ροπών της ανάλυσης (ΜEd) για τον
συνδυασμό καθολικής φόρτισης 1.35+1.50Q και οι περιβάλλουσες ΜEd,max και MΕd,min της
δυσμένειας φορτίσεων κατά μήκος της τομής 1-1 με υπέρθεση του διαγράμματος ροπών
αντοχής των πλακών. Στις Εικόνες 34, 35 και 36 παρουσιάζονται τα διάγραμμα ροπών της
ανάλυσης που αναφέρθηκαν και επιπλέον το διάγραμμα ροπών για ομοιόμορφη φόρτιση
1.35G κατά μήκος των τομών 2-2, 3-3 και 4-4 αντίστοιχα.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 32: Άνοψη προσομοιώματος οροφής ισογείου με την μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 33: Διάγραμμα ροπών κάμψης και αντοχής κατά μήκος της τομής 1-1
Εικόνα 34: Διάγραμμα ροπών κάμψης κατά μήκος της τομής 2-2
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εξετάζοντας το διάγραμμα ροπών κάμψης της τομής 1-1 στο οποίο φαίνονται ταυτόχρονα
οι ροπές αντοχής της κάθε πλάκας για τα «Υλικά 1» και τα «Υλικά 3» εξάγονται τα
παρακάτω συμπεράσματα:
α) Αναπτύσσονται εφελκυστικές τάσεις στην άνω παρειά του ανοίγματος των μικρών
πλακών Π13 ως και Π25, δηλαδή σε θέσεις όπου δεν έχει τοποθετηθεί οπλισμός.
β) Σχεδόν όλες οι πλάκες παρουσιάζουν ανεπάρκειες ακόμη και με την χρήση των «Υλικών
3».
3.3.3 Έλεγχος επάρκειας πλακών οροφής Α΄ ορόφου
Ο έλεγχος της επάρκειας των πλακών της οροφής του Α΄ ορόφου πραγματοποιήθηκε για
τον συνδυασμό καθολικής φόρτισης με επίλυση κατά την μέθοδο Pieper-Martens με την
χρήση του προγράμματος Η/Υ ΡΑΦ της εταιρίας ΤΟΛ. Η τιμή του συντελεστή ασφαλείας
δράσεων των μόνιμων φορτίων γg επιλέχθηκε ίση με 1.35 σύμφωνα με την παρ. 4.5.2.β του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. καθώς η στάθμη αξιοπιστίας των γεωμετρικών δεδομένων (ΣΑΔ) κρίθηκε ως
«ικανοποιητική». Στον Πίνακα 3.3 παρουσιάζονται οι δείκτες ανεπάρκειας των πλακών οι
οποίες εμφανίζουν ανεπάρκεια για τις επιλύσεις με «Υλικά 1» και στον Πίνακα 3.4 οι
δείκτες ανεπάρκειας των ίδιων πλακών για ανάλυση με τα «Υλικά 3». Ο δείκτης
ανεπάρκειας ορίζεται ως λ = S / Rk, όπου S η ροπή λόγω των κατακόρυφων φορτίων και Rk
η διαθέσιμη αντίσταση του στοιχείου υπολογιζόμενη με τις χαρακτηριστικές τιμές των
αντοχών των υλικών.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΑΜΠΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ

ΠΛΑΚΩΝ ΟΡΟΦΗΣ Α΄ ΟΡΟΦΟΥ – «ΥΛΙΚΑ 1»
Πλάκα Μήκος (m) g (kN/m2) Στήριξη -Υ Άνοιγμα Στήριξη +Υ
Π7 2,61 2,4+0,4 1,21 0,95 -
Π9 2,6 2,0+2,65 1,46 1,15 -
Π10 2,6 2,4+0,4 0,77 0,45 1,21
Π11 1,94 2,4 0,72 0,44 1,43
Π12 1,97 2,4 0,71 0,44 1,46
Π22 2,48 2,4+0,4 1,45 0,73 0,76
Π23 2,48 2,4 1,45 0,70 0,71
Π24 2,48 2,4 1,45 0,70 0,70
Π25 5,1 2,4 1,10 1,10 1,46
Π26 4,13 2,4 - 0,85 1,10
Πίνακας 3.3: Καμπτικές ανεπάρκειες πλακών οροφής Α΄ ορόφου για τα «Υλικά 1»
ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΑΜΠΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ

ΠΛΑΚΩΝ ΟΡΟΦΗΣ Α΄ ΟΡΟΦΟΥ – «ΥΛΙΚΑ 3»
Π7 2,61 2,4+0,4 1,09 0,86 -
Π9 2,6 2,0+2,65 1,33 1,04 -
Π10 2,6 2,4+0,4 0,69 0,40 1,09
Π11 1,94 2,4 0,64 0,39 1,30
Π12 1,97 2,4 0,64 0,40 1,33
Π22 2,48 2,4+0,4 1,25 0,66 0,69
Π23 2,48 2,4 1,25 0,63 0,64
Π24 2,48 2,4 1,25 0,63 0,63
Π25 5,1 2,4 0,96 0,96 1,26
Π26 4,13 2,4 - 0,74 0,96
: Απαιτείται ενίσχυση
: Υπάρχει υπερεπάρκεια στο άνοιγμα
Πίνακας 3.4: Καμπτικές ανεπάρκειες πλακών οροφής Α΄ ορόφου για τα «Υλικά 3»
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
3.4 Ανασχεδιασμός πλακών οροφής ισογείου

Η ενίσχυση των πλακών δύναται να υλοποιηθεί με τις εξής μεθόδους:
 την προσθήκη νέας στρώσης οπλισμένου σκυροδέματος
 την προσθήκη επικολλητών ελασμάτων από χάλυβα ή ινοπλισμένα πολυμερή
(ΙΟΠ) στην επιφάνεια των πλακών
 τον συνδυασμό των δύο μεθόδων.
3.4.1 Ενίσχυση με επικολλητά ελάσματα
Για την κάλυψη των ανεπαρκειών στην άνω και την κάτω παρειά των πλακών με την χρήση
επικολλητών ελασμάτων απαιτείται η εφαρμογή ενίσχυσης και των δύο περιοχών.
Επιπλέον, το γεγονός ότι αναπτύσσονται αρνητικές ροπές στα ανοίγματα των περισσότερων
πλακών, οι οποίες δεν έχουν οπλισμό στην άνω παρειά, συνεπάγεται την απαίτηση
τοποθέτησης ελασμάτων σε ολόκληρη την επάνω παρειά αυτών με εξαίρεση τις πλάκες
Π10, Π11, Π12 και Π28. Στην παρ.8.2.1.3.α.i του ΚΑΝ.ΕΠΕ. αναφέρεται ότι «Η
ανεπάρκεια του εφελκυόμενου οπλισμού σε ένα υφιστάμενο δομικό στοιχείο Ο.Σ. μπορεί να
αντιμετωπιστεί με επικόλληση ελασμάτων από χάλυβα ή ινοπλισμένα πολυμερή. Η τεχνική
δεν εφαρμόζεται σε περιοχές οι οποίες ενδέχεται να βρεθούν υπό θλιπτική καταπόνηση λόγω
ανακυκλιζόμενης ροπής ή τυχηματικής δράσης». Επομένως, δεν μπορεί να εφαρμοστεί η
τεχνική αυτή για την ενίσχυση των ανοιγμάτων των πλακών έναντι αρνητικών ροπών καθώς
οι περιοχές αυτές βρίσκονται υπό θλιπτική καταπόνηση για όλους τους συνδυασμούς
φόρτισης πλην των δυσμενών φορτίσεων (εξαιρούνται οι πλάκες μικρού ανοίγματος Π13,
Π14 και Π15).
Για λόγους πληρότητας στον Πίνακα 3.5 παρουσιάζεται ο έλεγχος εφαρμοσιμότητας της
μεθόδου στις στηρίξεις των πλακών κατά μήκος της τομής 1-1. Σύμφωνα με την παρ.
8.2.1.3.α.ii του ΚΑΝ.ΕΠΕ. «η εφαρμογή της τεχνικής επιτρέπεται υπό τον όρο ότι το
υφιστάμενο δομικό στοιχείο είναι σε θέση να αναλάβει, χωρίς την ενίσχυση, την ένταση από
τα μόνιμα φορτία του τελικού σχεδιασμού», δηλαδή πρέπει να ισχύει Μsd,1.35G / Mdo < 1, όπου
Μsd,1.35G η ροπή που αναπτύσσεται από τα μόνιμα φορτία του τελικού σχεδιασμού και Μdo
η ροπή αντοχής της υφιστάμενης διατομής. Επίσης, στα σχόλια της παρ.8.2.1.3.α υπάρχει
η σύσταση να μην εφαρμόζεται η τεχνική των πρόσθετων εφελκυόμενων οπλισμών όταν η
επιδιωκόμενη αύξηση της αντοχής είναι μεγαλύτερη από την αρχική αντοχή του στοιχείου.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Έλεγχοι εφαρμοσιμότητας για ενίσχυση με ελάσματα

στο άνω πέλμα κατά μήκος της τομής 1-1
Msd/Mdo Μsd,G / Mdo
Υλικά Υλικά Υλικά Υλικά Υλικά Υλικά
Στήριξη 1 2 3 1 2 3
Δ16 2,4 2,3 1,7 0,5 0,4 0,3
Δ22 2,2 2,1 1,5 0,4 0,4 0,3
Δ25 2,04 1,96 1,4 0,4 0,4 0,3
Π25-Δ28 1,7 1,6 1,2 0,2 0,2 0,1
Π25-Δ31 2,7 2,5 1,9 0,7 0,7 0,5
Π28-Δ31 1,8 1,7 1,3 0,5 0,5 0,3
Δ34 1,9 1,7 1,3 0,6 0,5 0,4
: Δεν συνίσταται η ενίσχυση για Msd/Mdo > 2

όπου Mdo η ροπή αντοχής της υφιστάμενης διατομής
Πίνακας 3.5: Έλεγχος εφαρμοσιμότητας και συστάσεων για την ενίσχυση με ελάσματα στο άνω πέλμα
πλακών κατά μήκος της τομής 1-1
3.4.2 Ενίσχυση με νέα στρώση οπλισμένου σκυροδέματος
Για τους λόγους που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη παράγραφο εξετάζεται η εφαρμογή
νέας στρώσης Ο.Σ. σε ολόκληρη την άνω παρειά των πλακών. Λόγω της πολύ μεγάλης
επιφάνειας εφαρμογής και επειδή η πρόσθετη στρώση εφαρμόζεται στην άνω παρειά η
χρήση έγχυτου σκυροδέματος είναι η μοναδική εφαρμόσιμη μέθοδος. Το πάχος της
πρόσθετης στρώσης επιλέχθηκε ίσο με 8cm λαμβάνοντας υπόψη το ελάχιστο επιτρεπόμενο
πάχος έγχυτου σκυροδέματος (γαρμπιλοδέματος) και τις ελάχιστες επικαλύψεις των
πρόσθετων οπλισμών πλακών για λόγους ανθεκτικότητας και αντοχής σε συνάφεια. Επίσης,
λήφθηκε υπόψη η πιθανότητα τοποθέτησης πρόσθετου οπλισμού στην άνω παρειά των
δοκών (Εικόνα 37). Σύμφωνα με τα σχόλια της παρ. 4.4.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. στα νέα δομικά
στοιχεία ή στοιχεία μετά τις επεμβάσεις οφείλουν να τηρούνται οι διατάξεις για
λειτουργικότητα και ανθεκτικότητα. Από τον Κανονισμό Τεχνολογίας Σκυροδέματος (ΚΤΣ
2016) η ελάχιστη επικάλυψη για τα στοιχεία που βρίσκονται σε εσωτερικούς χώρους
(κατηγορία έκθεσης XC1, εντός κτιρίων με μέτρια ή υψηλή υγρασία – μη θερμαινόμενος
χώρος) ορίζεται ως cmin=25mm. Κατά παρέκκλιση χρησιμοποιείται ονομαστική τιμή
επικάλυψης cnom=cmin=25mm. Η μέγιστη διάμετρος βλήτρου (db) που μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για το επιλεχθέν πάχος πρόσθετης στρώσης με την τήρηση της
προαναφερθείσας επικάλυψης είναι db=8mm καθώς για την λειτουργία του βλήτρου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
απαιτείται μήκος «έμπηξης» εκατέρωθεν της διεπιφάνειας παλαιού-νέου σκυροδέματος

τουλάχιστον 6*db, δηλαδή ίσο με 48mm για db=8mm και 60mm για db=10mm, όπως
αναφέρεται στα σχόλια της παρ.8.2.1.3.β.v. του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Καθώς χρησιμοποιείται βάθος
«έμπηξης» στην πρόσθετη στρώση μικρότερο από 8*db υπολογίζεται η μειωμένη αντοχή
βλήτρου σύμφωνα με την παρ. 6.1.2.2.δ του ΚΑΝ.ΕΠΕ. και προσαυξημένο ελάχιστο
ποσοστό βλήτρων διεπιφάνειας.
Τα διαγράμματα ροπών που προέκυψαν από την ανάλυση των πλακών λαμβάνοντας υπόψιν
την προσθήκη της νέας στρώσης σκυροδέματος παρουσιάζονται στις Εικόνες 37 έως 40.
Εικόνα 37: Σχηματική τομή πρόσθετης στρώσης σκυροδέματος στην θέση δοκού
Εικόνα 38: Διάγραμμα ροπών κάμψης κατά μήκος της τομής 1-1 με την πρόσθετη στρώση
σκυροδέματος
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Από τα παραπάνω διαγράμματα παρατηρείται αλλαγή του προσήμου της ροπής που
εμφανίζεται στο μεγαλύτερο μέρος του ανοίγματος των μικρών πλακών Π13 ως και Π25
μεταξύ της περιβάλλουσας ΜEd,min και ΜEd,max
Για την νέα στρώση επιλέγεται κατηγορία γαρμπιλοδέματος C25/30. Στον Πίνακα 3.6 και
παρουσιάζονται τα μηχανικά χαρακτηριστικά σχεδιασμού για τον έλεγχο κάμψης και
διεπιφάνειας αντίστοιχα, σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του υφιστάμενου σκυροδέματος
των «Υλικών 1» και «Υλικών 3». Η τιμή του λόγου γ'm/γm επιλέχθηκε από τον πίνακα Σ.4.3
της παρ.4.5.3.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. ίση με 1.10 καθώς το επιλεγμένο πάχος της πρόσθετης
στρώσης είναι σχετικά μικρό ενώ η προσπελασιμότητα των πλακών κρίθηκε κανονική.
Επομένως, ο συντελεστής ασφαλείας του προστιθέμενου σκυροδέματος είναι: γm = 1.10 *
1.50 = 1.65.
Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος – έλεγχος σε κάμψη

Υλικά 1 8 Ανεκτή 1,45 0,85 4,7 1,20
Υλικά 2,3 27,4 Υψηλή 1,15 0,85 20,3 2,73
C25/30 25 - 1,65 0,85 12,9 2,56
Πίνακας 3.6: Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενου και προστιθέμενου σκυροδέματος για τον
ανασχεδιασμό των πλακών για τον έλεγχο σε κάμψη
Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος - έλεγχος διεπιφάνειας

Υλικά 1 8 Ανεκτή 1,45 1 5,5 1,20
Υλικά 2,3 27,4 Υψηλή 1,15 1 23,8 2,73
C25/30 25 - 1,65 1 15,2 2,56
Πίνακας 3.7: Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενου και προστιθέμενου σκυροδέματος για τον
ανασχεδιασμό των πλακών για τον υπολογισμό διεπιφάνειας
Παρατηρείται ότι προστιθέμενο σκυρόδεμα κατηγορίας C25/30 έχει αρκετά χαμηλότερες

τιμές αντοχών σχεδιασμού σε σύγκριση με το υφιστάμενο σκυρόδεμα των «Υλικών 2 και
3». Επομένως, για τους υπολογισμούς με «Υλικά 2 και 3» το σκυρόδεμα της νέας στρώσης
κατηγορίας C25/30 είναι το κρίσιμο για τον υπολογισμό της διατμητικής δύναμης
ψαλιδισμού, για την δύναμη τριβής και για τον υπολογισμό της αντοχής βλήτρου.
Αντίστοιχα για τον υπολογισμό του ελάχιστου απαιτούμενου οπλισμού διεπιφάνειας, ο
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
οποίος προκύπτει από το ισχυρότερο σκυρόδεμα, κρίσιμο είναι το υφιστάμενο σκυρόδεμα

των υλικών 2 και 3.
Στον Πίνακα 3.8 παρουσιάζονται τα μηχανικά χαρακτηριστικά του χάλυβα ποιότητας

B500C που τοποθετείται στην πρόσθετη στρώση και χρησιμοποιείται στα βλήτρα σε
σύγκριση με τα χαρακτηριστικά του χάλυβα ποιότητας StI των υφιστάμενων πλακών. Η
τιμή του λόγου γ'm/γm για τον προστιθέμενο χάλυβα των πλακών επιλέχθηκε από τον πίνακα
Σ.4.3 της παρ.4.5.3.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. ίση με 1.05 καθώς χρησιμοποιούνται συνήθεις
διατομές και η προσπελασιμότητα του στοιχείου είναι κανονική. Για τον χάλυβα των
βλήτρων επιλέχθηκε λόγος γ'm/γm = 1.10 από τον πίνακα Σ.4.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. για λόγους
που έχουν να κάνουν με την ποιότητα εφαρμογής, διότι η μη ορθή πλήρωση της οπής με
ρητίνη και η μη τήρηση των μηκών έμπηξης και κεφαλής που προδιαγράφονται στην μελέτη
έχουν ως αποτέλεσμα την μείωση της αντοχής του βλήτρου.
Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα - ανασχεδιασμός

Υλικά 1,2 240 Ικανοπ. 1,15 208,7
Υλικά 3 298 Υψηλή 1,05 283,8
Β500C 500 - 1,21 414,1
Β500C βλήτρων 500 - 1,27 395,3
Πίνακας 3.8: Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενων και προστιθέμενων οπλισμών για τον
ανασχεδιασμό των πλακών
Τα βήματα που ακολουθούνται κατά τον υπολογισμό του ανασχεδιασμού των πλακών είναι
τα παρακάτω:
1) Υπολογισμός την ροπής αντοχής της υφιστάμενης διατομής στην στήριξη. Ο

υπολογισμός πραγματοποιείται με ανάλυση διατομής με την χρήση των χαρακτηριστικών
τιμών των υλικών από τους Πίνακες 3.1 και 3.2. Η συνεισφορά του θλιβόμενου οπλισμού
αμελείται καθώς δεν κατέστη δυνατός ο έλεγχος του μήκους αγκύρωσής του. Η παράληψη
του συνυπολογισμού του θλιβόμενου οπλισμού είναι προς την πλευρά της ασφαλείας.
2) Έλεγχος της εφαρμοσιμότητας της μεθόδου μονολιθικής συμπεριφοράς σύμφωνα με τα

σχόλια της παρ. 8.2.1.3.β, όπου αναφέρεται ότι «όταν η σκοπούμενη τιμή της καμπτικής
αντίστασης δεν υπερβαίνει το διπλάσιο της αρχικής και πραγματοποιείται επιμελημένη
εκτράχυνση της διεπιφάνειας τότε επιτρέπεται η χρήση της προσεγγιστικής μεθόδου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
μονολιθικής συμπεριφοράς». Στον Πίνακα 3.9 παρουσιάζονται οι έλεγχοι

αντιπροσωπευτικών πλακών κατά την τομή 1-1.
Έλεγχος θεώρησης μονολιθικής σύνδεσης ενισχυμένης διατομής

MΕd/Mdo
Στήριξη Υλικά 1 Υλικά 2 Υλικά 3
Π10-Δ16 2,7 2,5 1,88
Δ22 2,5 2,4 1,7
Π28-Δ31 2,38 2,27 1,7
Π28-Δ34 2,11 1,94 1,4
: Δεν επιτρέπεται η θεώρηση μονολιθικής σύνδεσης για MΕd/Mdo > 2

όπου Mdo η ροπή αντοχής της υφιστάμενης διατομής
Πίνακας 3.9: Έλεγχος εφαρμοσιμότητας θεώρησης μονολιθικής σύνδεσης πλακών κατά την τομή 1-1
3) Υπολογισμός του απαιτούμενου προστιθέμενου οπλισμού για το εντατικό μέγεθος

ΜEd/Kr με την χρήση των χαρακτηριστικών τιμών των Πινάκων 3.7 και 3.8, όπου Κr=0.95
o συντελεστής μονολιθικότητας αντοχής πλακών. Στον Πίνακα 3.10 παρουσιάζονται οι
δείκτες ανεπάρκειας λ σε κάμψη για την ενίσχυση αντιπροσωπευτικών πλακών της τομής
1-1.
Δείκτης ανεπάρκειας λ σε κάμψη στις στηρίξεις (άνω πέλμα) με

πρόσθετη στρώση σκυροδέματος με οπλισμό Φ8/200 Β500C
Στήριξη Υλικά 1 Υλικά 2 Υλικά 3
Π10-Δ16 0,79 0,71 0,65
Δ22 0,54 0,49 0,46
Π28-Δ31 0,88 0,80 0,72
Π28-Δ34 1,08 0,95 0,82
Πίνακας 3.10: Δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη πλακών κατά την τομή 1-1
4) Υπολογισμός της διατμητικής δύναμης στην διεπιφάνεια παλαιού - νέου σκυροδέματος

μεταξύ του σημείου μέγιστης ροπής και του σημείου μηδενισμού της. Ο έλεγχος γίνεται για
τις δυσμενέστερες-ακραίες τιμές των διαγραμμάτων δυσμενών φορτίσεων. Η δύναμη στην
διεπιφάνεια ισούται με την δύναμη που παραλαμβάνει η πρόσθετη στρώση σκυροδέματος
πολλαπλασιασμένη με συντελεστή γSd=1.35 καθώς σύμφωνα με την παρ.8.1.1.στ «η
αστοχία του ενισχυμένου στοιχείου πρέπει να προηγείται της αστοχίας της διεπιφάνειας».
5) Υπολογισμός της αντίστασης έναντι τέμνουσας της οπλισμένης διεπιφάνειας. Η

διατμητική αντοχή VRd,int υπολογίζεται από την αλληλεπίδραση του μηχανισμού τριβής του
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
υφιστάμενου με το προστιθέμενο σκυρόδεμα και της δράσης βλήτρου. Στην περίπτωση

αυτή η μέγιστη διατμητική αντίσταση της διεπιφάνειας αναπτύσσεται για τιμές ολίσθησης
οι οποίες δεν υπερβαίνουν το sfu=1.0mm (σχόλια παρ. 6.1.1.4.γ. ΚΑΝ.ΕΠΕ.). Για την
στάθμη επιτελεστικότητας Β η μέγιστη ανεκτή ολίσθηση στην διεπιφάνεια είναι
sfΒ=0.4mm, ενώ για την Σ.Ε. Γ είναι sfΓ=1.00mm. (σχόλια παρ.8.1.2.3α).
Η μέγιστη διατμητική τάση του μηχανισμού τριβής στην περίπτωση τραχείας διεπιφάνειας
υπολογίζεται από την σχέση 6.5 της παρ. 6.1.1.4.γ. του ΚΑΝ.ΕΠΕ.:
τfud = 0,40 * (fcd2 * σcd)1/3 (MPa) (1) – (6.5 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
όπου fcd η τιμή σχεδιασμού του ασθενέστερου σκυροδέματος, δηλαδή του υφιστάμενου
σκυροδέματος για τα «Υλικά 1» και του προστιθέμενου σκυροδέματος για τα «Υλικά 2 και
3». Η θλιπτική ορθή τάση σcd προκύπτει από το κινητό φορτίο του τελικού σχεδιασμού
(1,50*Q) συν το ίδιο βάρος της προστιθέμενης στρώσης το οποίο δυσμενέστερα μπορεί να
ληφθεί χωρίς συντελεστή 1.35. Για τιμές ολίσθησης μικρότερες της sfu υπολογίζεται
μειωμένη αντίσταση του μηχανισμού τριβής. Αυτό συμβαίνει στην Σ.Ε. Β όπου sf Β/ sfu =
0.4 και η μειωμένη αντίσταση υπολογίζεται από την σχέση Σ6.1α των σχολίων της
παρ.6.1.1.4.γ του ΚΑΝ.ΕΠΕ.:
τfd = τfud * 1,14 * (sf / sfu)1/3 (mm,MPa) (2) - (Σ6.1α ΚΑΝ.ΕΠΕ)
Η τιμή σχεδιασμού της μέγιστης τέμνουσας Fud που μπορεί να αναλάβει το κάθε βλήτρο
διαμέτρου db με μήκος έμπηξης στο υφιστάμενο σκυρόδεμα και μήκος κεφαλής στο
προστιθέμενο σκυρόδεμα τουλάχιστον 8db για μετακίνηση στην διεπιφάνεια ίση με 0.05db
δίνεται από την σχέση 6.8 της παρ.6.1.2.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ.:
Fud = db2 *(fcd * fyd)1/2 < As * fyd / √3 (mm, MPa) (3) - (Σ.6.8 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
όπου fcd η τιμή σχεδιασμού του ασθενέστερου σκυροδέματος, δηλαδή του υφιστάμενου
σκυροδέματος για τα «Υλικά 1» και του προστιθέμενου σκυροδέματος για τα «Υλικά 2 και
3».
Σημειώνεται ότι οι διεπιφάνειες υποβάλλονται σε ανακυκλιζόμενη δράση στις περιοχές του

συνεργαζόμενου πλάτος των δοκών κοντά στους κόμβους δοκών-υποστυλωμάτων. Καθώς
τα εντατικά μεγέθη των πλακών στις θέσεις αυτές είναι μειωμένα δεν γίνεται χρήση της
σχέσης υπολογισμού τέμνουσας βλήτρου υπό ανακυκλιζόμενη δράση. Για την μέγιστη
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
διάμετρο βλήτρου db=8mm η σχέση (3) ισχύει για μετακίνηση διεπιφάνειας sf = 0.4mm ≤
sfB ≤ sfΓ επομένως και για τις δύο Σ.Ε. λαμβάνεται η τιμή της σχέσης (3). Όμως, το μήκος
κεφαλής του βλήτρου είναι μικρότερο από 8db (55<64mm) και υπολογίζεται μειωμένη
αντίσταση βλήτρου. Σύμφωνα με τα σχόλια της παρ.6.1.2.2.δ. η αντοχή βλήτρου για το
ελάχιστο επιτρεπόμενο μήκος έμπηξης/κεφαλής το οποίο είναι ίσο με 6db λαμβάνεται ως
το 75% της υπολογιζόμενης από την σχέση (3) αντοχής. Για τιμές μήκους μεταξύ 8db και
6db η τιμή από την σχέση (3) πολλαπλασιάζεται με τον λόγο του μήκους έμπηξης (ή
κεφαλής) προς 8db. Σημειώνεται ότι η απαίτηση του ελάχιστου ορίου έμπηξης και στην
προστιθέμενη στρώση σκυροδέματος αναφέρεται στα σχόλια της παρ.8.2.1.4.v. του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. και προκύπτει από ανάγκη δημιουργίας συνθήκης πάκτωσης η οποία είναι
απαραίτητη για την λειτουργία του μηχανισμού βλήτρου.
Κατόπιν, εφαρμόζεται η απλοποιημένη μέθοδος υπολογισμού με τις σχέσεις 6.14 και 6.15
της παρ. 6.1.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ.:
VRd,int = τRd,int *b*l (4) - (6.14 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
όπου: b και l το πλάτος και το μήκος της οπλισμένης διεπιφάνειας,
τRd,int = βD*τD+βF*τF (mm, MPa) (5) - (6.15 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
όπου: βD και βF οι συντελεστές συμμετοχής του μηχανισμού βλήτρου και του μηχανισμού
τριβής στην φέρουσα ικανότητα της διεπιφάνειας, τD είναι η αντίσταση του μηχανισμού
βλήτρου, η οποία προκύπτει από την δύναμη Fd (η οποία επιστρατεύεται για το εκάστοτε
λαμβανόμενο μέγεθος σχετικής ολίσθησης λαμβάνοντας υπόψιν όπου απαιτείται μείωση
για μήκος έμπηξης/κεφαλής μεταξύ 8db και 6db) διηρημένη με το εμβαδόν της διεπιφάνειας
και τfd είναι η αντίσταση του μηχανισμού τριβής, η οποία αντιστοιχεί στην εκάστοτε
λαμβανόμενη υπόψη σχετική ολίσθηση.
Εφόσον έχουμε καλά αγκυρωμένες ράβδους βλήτρων και η ανεκτή τιμή της σχετικής
ολίσθησης είναι μικρότερη ή ίση με 1mm (για Σ.Ε. «Β» και «Γ» αντιστοίχως)
χρησιμοποιούνται οι τιμές των συντελεστών συμμετοχής βD= 0.7 και βF=0.4 σύμφωνα με
τα σχόλια της παρ.6.1.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Στο Παράρτημα Β΄ παρουσιάζεται ένα αναλυτικό παράδειγμα υπολογισμού ενισχυμένης

πλάκας.
Στον Πίνακα 3.11 παρουσιάζεται ο απαιτούμενος αριθμός βλήτρων για την χρήση των
υλικών 1 και των υλικών 2-3.
Αριθμός απαιτούμενων βλήτρων διεπιφάνειας

Υλικά 1 Υλικά 2-3
Μείωση (%)
Πλάκα Βλήτρα/m2 Βλήτρα Βλήτρα/m2 Βλήτρα
Π10-Δ16 27,6 Φ8/19/19 11,9 Φ8/29/29* 57
Π16-Δ22 31,8 Φ8/17/17 11,9 Φ8/29/29* 62
Π28-Δ31 36,8 Φ8/16/16 11,9 Φ8/29/29* 68
Π28-Δ34 48,5 Φ8/14/14 11,9 Φ8/29/29* 75
* ο ελάχιστος οπλισμός διεπιφάνειας
Πίνακας 3.11: Αριθμός απαιτούμενων βλήτρων ανά υλικό για Σ.Ε. Β
αντιπροσωπευτικών πλακών της τομής 1-1
3.5 Ανασχεδιασμός πλακών οροφής Α΄ ορόφου

Για την εύρεση της οικονομικότερης δυνατής λύσης, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η οροφή
του Α΄ ορόφου είναι χώρος ο οποίος χρησιμοποιείται σπανίως, επιλέχθηκε η θεώρηση του
χώρου ως «μη βατού» με τον περιορισμό της πρόσβασης σε αυτόν. Επομένως, κατά τον
ανασχεδιασμό, η στάθμη αυτή ανήκει στην κατηγορία «H» - «Στέγες» του πίνακα 6.10 της
παρ.6.3.4.2 του ΕΚ1. Για την κατηγορία αυτή το εθνικό προσάρτημα ορίζει ότι η τιμή του
ομοιόμορφου φορτίου είναι ίση με 0.5kN/m2, η οποία εφαρμόζεται σε επιφάνεια
τουλάχιστον 10m2. Το φορτίο αυτό επιλέχθηκε να εφαρμοστεί σε ολόκληρη την επιφάνεια
του δώματος κατά τον ανασχεδιασμό.
Με την θεώρηση του χώρου ως «μη βατού» εξακολουθούν να υφίστανται ανεπάρκειες σε

στηρίξεις πλακών οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από υπερεπάρκειες στο άνοιγμα.
Για την ενίσχυση των στηρίξεων απαιτείται η αποξήλωση του γεμίσματος της μόνωσης στις
θέσεις αυτές. Από την πραγματοποίηση παραμετρικών επιλύσεων υπολογίστηκε ότι για να
καλύπτονται οι έλεγχοι σε κάμψη χωρίς την ενίσχυση των πλακών αρκεί η αντικατάσταση
του γεμίσματος της βαριάς μόνωσης με άλλη ελαφρύτερη από ελαφροσκυρόδεμα που
αντιστοιχεί σε μόνιμο φορτίο 0.50 kN/m2. Για τα «Υλικά 1» η αντικατάσταση πρέπει να
γίνει στις πλάκες Π9, Π25 και Π26 (Εικόνα 42) και για τα «Υλικά 3» μόνο στην πλάκα Π25
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
(Εικόνα 43). Στους παρακάτω Πίνακες 3.12 και 3.13 παρουσιάζονται οι δείκτες
ανεπάρκειας μετά τον ανασχεδιασμό για τα «Υλικά 1 και 3» αντιστοίχως.
ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΑΜΠΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΛΑΚΩΝ ΟΡΟΦΗΣ Α΄ ΟΡΟΦΟΥ

ΜΕ ΜΕΡΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΕΜΙΣΜΑΤΟΣ & ΜΗ ΒΑΤΗ - ΥΛΙΚΑ 1
Π9 2,6 0,65+2,65 1,04 0,68 -
Π11 1,94 2,4 0,71 0,43 1,01
Π12 1,97 2,4 0,70 0,44 1,03
Π22 2,48 2,4+0,4 1,07 0,73 0,77
Π23 2,48 2,4 1,07 0,69 0,70
Π24 2,48 2,4 1,07 0,69 0,69
Π25 5,1 0,5 0,86 0,81 1,08
Π26 4,13 0,5 - 0,62 0,81
: Μικρή υπέρβαση. Υπάρχει υπερεπάρκεια στο άνοιγμα

ορόφου για τα «Υλικά 1»
ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΑΜΠΤΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΠΛΑΚΩΝ ΟΡΟΦΗΣ Α΄ ΟΡΟΦΟΥ

ΜΕ ΜΕΡΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΕΜΙΣΜΑΤΟΣ & ΜΗ ΒΑΤΗ- ΥΛΙΚΑ 3
Π9 2,6 2,0+2,65 0,96 0,62 -
Π11 1,94 2,4 0,55 0,34 0,94
Π12 1,97 2,4 0,55 0,34 0,95
Π22 2,48 2,4+0,4 0,80 0,57 0,60
Π23 2,48 2,4 0,80 0,54 0,55
Π24 2,48 2,4 0,80 0,54 0,54
Π25 5,1 0,5 0,84 0,62 0,81
Π26 4,13 2,4 - 0,66 0,84
Πίνακας 3.13: Δείκτες καμπτικής ανεπάρκειας ανασχεδιασμού πλακών οροφής Α΄ ορόφου
για τα Υλικά 3
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 42: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής Α΄ ορόφου με γραμμοσκιασμένη την περιοχή αντικατάστασης
του γεμίσματος μόνωσης για ανάλυση με τα «Υλικά 1»
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 43: Σκίτσο ξυλότυπου οροφής Α΄ ορόφου με γραμμοσκιασμένη την περιοχή αντικατάστασης
του γεμίσματος μόνωσης για ανάλυση με τα «Υλικά 3»
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
3.6 Συμπεράσματα αποτίμησης-ανασχεδιασμού πλακών

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την διαδικασία αποτίμησης και ανασχεδιασμού
των πλακών είναι τα παρακάτω:
1. Ο συνδυασμός του μεγάλου κινητού φορτίου (7.5-9.9kN/m2) με την ανάλυση για

δυσμένεια φορτίσεων συνεπάγεται την ανάπτυξη σημαντικών εφελκυστικών
εντάσεων σε μεγάλο τμήμα της άνω παρειάς των ανοιγμάτων των πλακών μικρού
ανοίγματος.
2. Η χρήση των χαμηλών τιμών αντοχής των «Υλικών 1 και 2» δεν επιτρέπει την
θεώρηση μονολιθικής συμπεριφοράς των ενισχυμένων πλακών.
3. Η χρήση των «Υλικών 3» αντί των «Υλικών 1» έχει αποτέλεσμα την πολύ μεγάλη
(57-75%) μείωση του αριθμού των βλήτρων, το οποίο σε συνδυασμό με την πολύ
μεγάλη επιφάνεια της οροφής του ισογείου (565m2) οδηγεί σε πολύ μεγάλη μείωση
του κόστους ενίσχυσης (25%).
4. Η άρση των ανεπαρκειών των πλακών της οροφής του Α΄ ορόφου επιτεύχθηκε με
την επιλεκτική μείωση των κατακόρυφων φορτίων. Η λύση αυτή είναι πολύ πιο
οικονομική από την λύση ενίσχυσης.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4. Αποτίμηση υφιστάμενου φέροντος οργανισμού
4.1 Μέθοδοι ανάλυσης

Η αποτίμηση του υφιστάμενου φέροντος οργανισμού (Φ.Ο.) έναντι σεισμικών δράσεων
πραγματοποιήθηκε εφαρμόζοντας δύο από τις μεθόδους ανάλυσης που αναφέρονται στην
παρ. 2.4.3.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Εφαρμόστηκαν η ελαστική δυναμική ανάλυση με χρήση
καθολικού δείκτη συμπεριφοράς (q) και η ανελαστική στατική ανάλυση. Επιπλέον, για κάθε
μέθοδο ανάλυσης έγινε σύγκριση ανάλογα με την επιλεγμένη στάθμη επιτελεστικότητας (Β
ή Γ) και τους παρακάτω συνδυασμούς χαρακτηριστικών τιμών υλικών για τα οποία θα
χρησιμοποιηθούν οι συντομογραφίες: «Υλικά 1», «Υλικά 2» και «Υλικά 3».
Η αποτίμηση του υφιστάμενου Φ.Ο. έναντι κατακόρυφων φορτίων εκπονήθηκε σύμφωνα

με τον ΕΚ2 με βάση και τα σχόλια της παρ.2.1.4.1.β. του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Στην αποτίμηση του
υφιστάμενου κτιρίου λήφθηκε υπόψη η πρόσθετη στρώση σκυροδέματος πάχους 8
εκατοστών στην άνω παρειά των πλακών της οροφής του ισογείου σύμφωνα με τον
ανασχεδιασμό των πλακών.
Έχει ληφθεί υπόψη η αλληλεπίδραση εδάφους-κατασκευής και τα θεμέλια θεωρούνται

ελαστικά εδραζόμενα. Στον Πίνακα 4.1 παρουσιάζονται συνοπτικά οι παραδοχές για την
αποτίμηση.
ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΦΟ ΚΤΙΡΙΟΥ

1. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Αριθμός Σταθμών Ανατολικού Τμήματος: Τρεις (3): Υπόγειο, Ισόγειο και Α΄ Όροφος
Χρήση: Βιοτεχνικό κτίριο και Αποθηκευτικός χώρος
2. ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΚΤΙΡΙΟΥ
Ζώνη σεισμικής επικινδυνότητας: Z1
Σεισμική επιτάχυνση αναφοράς: agR = 0.16g
Στάθμη επιτελεστικότητας: Β1 ή Γ1 (q* / q' = 1.2)
Σεισμική επιτάχυνση σχεδιασμού: agR = 0.16g
Κατηγορία εδάφους: B (S = 1.20)
Κατηγορία σπουδαιότητας: II (γΙ = 1.00)
Δείκτης συμπεριφοράς: qΒ = 1.7 , qΓ = 2.0
3. ΕΔΑΦΟΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ
α) Περιγραφή: Άργιλος ξερή
β) Επιτρεπόμενη τάση εδράσεως: σεπ = 300 kN/m2
γ) Δείκτης εδάφους: ks = 70000 kN/m³
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

Σκυρόδεμα Υφισταμένου:
"ερήμην" τιμές: fck = 8MPa, γc=1.45 (Ανεκτή ΣΑΔ)
fcm = 12MPa, γc=1.10 "
πυρηνοληψία και έμμεσες μέθοδοι: fck = 27.4MPa, γc=1.45 (Υψηλή ΣΑΔ)
fcm = 29.5MPa, γc=1.00 ''
Οπλισμοί Υφισταμένου:
Κύριοι οπλισμοί υποστυλωμάτων & δοκών: StIIΙ: fyk=410MPa - Ικανοποιητική ΣΑΔ:
γs=1.15
StIIΙ: fym=450MPa - Ικανοποιητική ΣΑΔ:
γs=1.10
StIIΙ: fyk=454MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.05
StIIΙ: fym=494MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.00
Δευτερεύοντες οπλισμοί υποστυλωμάτων & StI: fyk=240MPa - Ικανοποιητική ΣΑΔ:
δοκών, οπλισμοί πεδίλων & πλακών: γs=1.15
StI: fym=280MPa - Ικανοποιητική ΣΑΔ:
γs=1.10
StI: fyk=293MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.05
StI: fyk=296MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.00
5. ΕΙΔΟΣ ΦΟΡΕΑ
Φέρων Οργανισμός: Χωρικό πλαίσιο οπλισμένου σκυροδέματος
με διαφραγματική λειτουργία
Θεμελίωση Ανατολικού Τμήματος: Τοιχώματα υπογείου και μεμονωμένα πέδιλα
με συνδετήριες δοκούς
6. ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Πλάκες οροφής ισογείου: Πεπερασμένα στοιχεία (δυσμενείς φορτίσεις)
Πλάκες οροφής Α΄ ορόφου: μέθοδος Pieper-Martens (καθολική φόρτιση)
Θεμέλια: Ελαστικά εδραζόμενα
Αντισεισμικός 'Έλεγχος: ΚΑΝ.ΕΠΕ.
7. ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ
Μόνιμα Φορτία Ικανοποιητική ΣΑΔ
Ι.Β. οπλισμένου σκυροδέματος: 25.00 kN/m3
Επικάλυψη δαπέδων ισογείου, ημιώροφου & 0.60 kN/m2
Α΄ ορόφου:
Επικάλυψη δώματος: 2.40 kN/m2
Δρομική οπτοπλινθοδομή: 2.10 kN/m2
Μπατική οπτοπλινθοδομή & τσιμεντόλιθοι: 3.60 kN/m2
Φωτοβολταϊκά 0.80 kN/m2
Ι.Β. Επιχώσεων: 20.00 kN/m3
Κινητά Φορτία
Πλάκες οροφής υπογείου, ισογείου : 7.50 kN/m2
Ράφια αποθήκευσης οροφής ισογείου: 14.70 kN/m2
Ράφια αποθήκευσης οροφής υπογείου: 18.00 kN/m2
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ι.Β. αποθηκευόμενων υλικών (χαλιά): 5.00 kN/m3

Εξώστες και πατάρια: 5.00 kΝ/m2
Κλίμακες: 3.50 kN/m2
Βατό δώμα: 2.00 kΝ/m2
8. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
ΕΚ0 (ΕΝ1900): Βάσεις σχεδιασμού δομημάτων
ΕΚ1 (ΕΝ1991-1-1): Δράσεις σε δομήματα - Μέρος 1-1
ΕΚ2 (ΕΝ1992-1-1): Σχεδιασμός κατασκευών από σκυρόδεμα - Μέρος 1-1
ΕΚ7 (ΕΝ1997-7-1): Γεωτεχνικός σχεδιασμός - Μέρος 1
ΕΚ8 (ΕΝ1998-1) : Αντισεισμικός Σχεδιασμός
Και τα αντίστοιχα Εθνικά Προσαρτήματα.
ΚΑΝ.ΕΠΕ. (2η Αναθεώρηση, 2017)
Πίνακας 4.1: Παραδοχές αποτίμησης υφιστάμενου Φ.Ο.
4.2 Μηχανικά χαρακτηριστικά υφιστάμενων υλικών

Η θλιπτική αντοχή του σκυροδέματος, ακόμα και σε περιπτώσεις που η αρχική μελέτη είναι
διαθέσιμη και έχει εφαρμοστεί χωρίς σημαντικές αποκλίσεις, προσδιορίζεται με συνδυασμό
άμεσων και έμμεσων μεθόδων σύμφωνα με την παρ.3.7 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. ή σε περίπτωση
αντικειμενικής δυσκολίας με χρήση των «ερήμην» τιμών του παραρτήματος 3.1 του
ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Για τα «Υλικά 1» έχει ληφθεί η «ερήμην» χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή σκυροδέματος

από το παράρτημα 3.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ η οποία αντιστοιχεί στην χρονολογία μελέτης και
κατασκευής του κτιρίου (1972). Όταν χρησιμοποιούνται οι «ερήμην» τιμές η στάθμη
αξιοπιστίας δεδομένων (ΣΑΔ) θεωρείται «Ανεκτή». Για τους οπλισμούς έχει
πραγματοποιηθεί οπτική αναγνώριση μέσω χαντρωμάτων σε δοκούς και υποστυλώματα
καθώς και από τις αναμονές των οπλισμών των υποστυλωμάτων στο δώμα. Ο χάλυβας των
διαμήκων οπλισμών των υποστυλωμάτων και των δοκών κατατάσσεται στην κατηγορία
StΙΙI και ο χάλυβας των συνδετήρων τους κατατάσσεται στην κατηγορία StI, επομένως
χρησιμοποιούνται οι χαρακτηριστικές τιμές διαρροής των κατηγοριών StΙΙI και StI από τον
πίνακα 2 του παραρτήματος 3.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. με την ΣΑΔ να θεωρείται «ικανοποιητική»
σύμφωνα με την παρ.3.7.2.α του ΚΑΝ.ΕΠΕ..
Για τα «Υλικά 2» έχει ληφθεί η χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή σκυροδέματος που έχει
προκύψει από τον συνδυασμό έμμεσων μεθόδων και πυρηνοληψίας η οποία
πραγματοποιήθηκε κατά την τεκμηρίωση του υφιστάμενου Φ.Ο. ,σύμφωνα με την
διαδικασία που περιγράφεται στα σχόλια της παρ.3.7.1.2.γ. Η ΣΑΔ θεωρείται «υψηλή»
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
καθώς οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν σε πλήθος στοιχείων που αντιστοιχεί σε ΣΑΔ

«ικανοποιητική» αλλά τα αποτελέσματα των μετρήσεων παρουσιάζουν ικανοποιητική
σύγκλιση (S≤0.20Xm) σύμφωνα με την παρ.3.7.1.3.γ. Για τους οπλισμούς
χρησιμοποιήθηκαν ίδιες τιμές με αυτές των «Υλικών 1».
Για τα «Υλικά 3» έχει ληφθεί η χαρακτηριστική θλιπτική αντοχή σκυροδέματος που

χρησιμοποιήθηκε για τα «Υλικά 2». Για τους οπλισμούς χρησιμοποιήθηκε η
χαρακτηριστική τιμή της διαρροής η οποία προσδιορίστηκε από την δοκιμή εφελκυσμού 3
δοκιμίων χάλυβα StIII και 3 δοκιμίων χάλυβα StI. Η ΣΑΔ του χάλυβα θεωρείται «Υψηλή»
σύμφωνα με την παρ.3.7.2.1.γ.
Τα μηχανικά χαρακτηριστικά των υλικών για την αποτίμηση παρουσιάζονται στους

Πίνακες 4.2 έως και 4.4 για το σκυρόδεμα και στους Πίνακες 4.5 και 4.6 για τον χάλυβα.
Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος για ελαστική ανάλυση (για

έλεγχο κάμψης έναντι κατακόρυφων φορτίων)
Υλικά fck (MPa) Σ.Α.Δ. Σ.Α. acc fcd (MPa) fctm (MPa)
Υλικά 1 8 Ανεκτή 1,45 0,85 4,69 1,20
Υλικά 2,3 27,4 Υψηλή 1,15 0,85 20,25 2,73
Πίνακας 4.2: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος υφιστάμενου ΦΟ για έλεγχο σε
κάμψη έναντι κατακόρυφων
Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος για ελαστική ανάλυση

(εξαιρουμένου του ελέγχου κάμψης έναντι κατακόρυφων φορτίων)
Υλικά fck (MPa) Σ.Α.Δ. Σ.Α. fcd (MPa) fctm (MPa) Εcm (GPa)
Υλικά 1 8 Ανεκτή 1,45 5,52 1,20 23,34
Υλικά 2,3 27,4 Υψηλή 1,15 23,83 2,73 30,43
Πίνακας 4.3: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος φορτίων υφιστάμενου ΦΟ για
ελαστική ανάλυση
Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος για ανελαστική στατική ανάλυση

Υλικά fcm (MPa) Σ.Α.Δ. Σ.Α. fcmd (MPa) fctm (Mpa) Εcm (GPa)
Υλικά 1 12 Ανεκτή 1,20 10,00 1,20 23,34
Υλικά 2,3 29,5 Υψηλή 1,00 29,50 2,73 30,43
Πίνακας 4.4: Μηχανικά χαρακτηριστικά σκυροδέματος φορτίων υφιστάμενου ΦΟ για
ανελαστική ανάλυση
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Για την εύρεση του μέσου επιβατικού μέτρου ελαστικότητας Ecm έχει εφαρμοστεί ο τύπος
3.1 της παραγράφου 3.1.3 του ΕΚ2: Ecm (GPa) = 22[(fcm)/10]0.3 (fcm σε MPa), όπου για την
ερήμην τιμή θλιπτικής αντοχής σκυροδέματος η μέση τιμή έχει ληφθεί από τον πίνακα 1
του παραρτήματος 3.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ, ενώ για την θλιπτική αντοχή του σκυροδέματος των
«Υλικών» 3 η τιμή που έχει προκύψει από τον συνδυασμό πυρηνοληψίας και
κρουσιμέτρησης.
Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα για

Υλικά 1,2 - 240 Ικανοπ. 1,15 208,7
Συνδετήρες
Υλικά 1,2 - 410 Ικανοπ. 1,15 356,5
Διαμήκεις
Υλικά 3 -
293 Υψηλή 1,05 279,0
Υλικά 3 -
454 Υψηλή 1,05 432,4
Διαμήκεις
Πίνακας 4.5: Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα για ελαστική ανάλυση
Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα για

ανελαστική στατική ανάλυση
Υλικά fym (MPa) Σ.Α.Δ. Σ.Α. fymd (MPa)
Υλικά 1,2 - 280 Ικανοπ. 1,10 254,5
Υλικά 1,2 - 450 Ικανοπ. 1,10 409,1
Διαμήκεις
Υλικά 3 -
296 Υψηλή 1,00 296,0
Υλικά 3 -
494 Υψηλή 1,00 494,0
Διαμήκεις
Πίνακας 4.6: Μηχανικά χαρακτηριστικά χάλυβα για ανελαστική ανάλυση
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4.3 Μήκη αγκύρωσης - παράθεσης

4.3.1 Υπολογισμός απαιτούμενου μήκους αγκύρωσης/παράθεσης σύμφωνα με τον
ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Σύμφωνα με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ. κατά τις διερευνητικές εργασίες τεκμηρίωσης του Φ.Ο. σε
κτίρια για τα οποία διατίθεται μελέτη, η οποία έχει εφαρμοστεί χωρίς σημαντικές
αποκλίσεις, απαιτούνται τρείς διερευνητικές τομές ανά κατηγορία στοιχείου για την
αποτύπωση των μηκών αγκύρωσης και παράθεσης ράβδων.
Για ράβδους με νευρώσεις ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. προτείνει σχέση για τον υπολογισμό του
απαιτούμενου μήκους αγκύρωσης και παράθεσης μόνο στην περίπτωση ευθύγραμμων
άκρων. Από την τεκμηρίωση του υφιστάμενου ΦΟ εντοπίστηκε άνω οπλισμός δοκού με
γάντζο ο οποίος έχει πολύ μικρή διάμετρο καμπύλωσης κατά την συνήθη πρακτική της
εποχής. Για τον λόγο αυτό υπολογίζεται το απαιτούμενο μήκος ακύρωσης ως εάν η ράβδος
να ήταν ευθύγραμμη ώστε στο σημείο καμπύλωσης να έχουν μηδενιστεί οι εφελκυστικές
τάσεις οι οποίες, από μια οριακή τιμή και άνω, θα είχαν ως αποτέλεσμα καμπτικά ρήγματα
στη ράβδο και αστοχία του σκυροδέματος στο εσωτερικό της καμπύλης της ράβδου (παρ.
8.3.1 ΕΚ2). Βέβαια, η ύπαρξη γάντζου έστω και με πολύ μικρή ακτίνα καμπυλότητας
συνεισφέρει στην ικανότητα αγκύρωσης, καθώς για μικρές τάσεις στην καμπύλωση δεν θα
εμφανιστούν καμπτικά ρήγματα στη ράβδο ούτε και αστοχία σκυροδέματος στο εσωτερικό
της καμπύλης, και το πραγματικό απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης είναι μικρότερο από το
υπολογιζόμενο για ευθύγραμμη ράβδο σύμφωνα με τον τύπο του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Καθώς, δεν
αναφέρεται στον ΚΑΝ.ΕΠΕ. διαδικασία υπολογισμού για αυτήν τη περίπτωση η
συνεισφορά του καμπύλου τμήματος αγνοείται προς την πλευρά της ασφαλείας.
Το απαιτούμενο μήκος παράθεσης για ράβδους με νευρώσεις που επικαλύπτονται

ευθύγραμμα υπολογίζεται από την σχέση Σ.1 των σχολίων της παρ. 7.2.1.δ.ii του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. και το απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης για ράβδους με ευθύγραμμα άκρα
υπολογίζεται από την ίδια σχέση, όπου τα lb,min και lb αναφέρονται σε ευθύγραμμα μήκη
αγκύρωσης σύμφωνα με την παρ. 7.2.1.ε.i :
lb,min = 0,3*db*(fy/fc)0,5 (6) - (Σ.1 ΚΑΝ.ΕΠΕ)
όπου db η διάμετρος της ράβδου οπλισμού

fy η τάση διαρροής του χάλυβα
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
fc η θλιπτική αντοχή του σκυροδέματος
Απαιτούμενα μήκη αγκύρωσης σε ελαστική ανάλυση

Κατά τον έλεγχο κάμψης έναντι κατακόρυφων φορτίων και για ελαστική ανάλυση με
καθολικό δείκτη συμπεριφοράς q όπου οι έλεγχοι γίνονται σε όρους δυνάμεων (ροπών)
στην παραπάνω σχέση (6) χρησιμοποιούνται οι χαρακτηριστικές τιμές αντοχής των
υλικών από τον Πίνακα 4.5. Στον Πίνακα 4.7 παρουσιάζονται τα απαιτούμενα μήκη
αγκύρωσης/παράθεσης για τις τρείς διαμέτρους οπλισμών που χρησιμοποιούνται στα
υποστυλώματα και τις δοκούς του υφιστάμενου κτιρίου.
Ελάχιστο μήκος παράθεσης/αγκύρωσης σύμφωνα με

Σ.1 παρ.7.2.1.δ για χαρακτηριστικές τιμές υλικών
Υλικά 1 Υλικά 2 Υλικά 3
Οπλισμός lb,min (mm) lb,min (mm) lb,min (mm)
Φ12 546 263 319
Φ16 729 351 425
Φ20 911 438 531
Πίνακας 4.7: Ελάχιστο μήκος παράθεσης/αγκύρωσης για χαρακτηριστικές τιμές υλικών
Απαιτούμενα μήκη αγκύρωσης σε ανελαστική ανάλυση

Στην στατική ανελαστική ανάλυση όπου οι έλεγχοι γίνονται σε όρους παραμορφώσεων
χρησιμοποιούνται οι μέσες τιμές αντοχής των υλικών. Στον παρακάτω Πίνακα 4.8
παρουσιάζονται τα απαιτούμενα μήκη αγκύρωσης/παράθεσης για τις τρείς διαμέτρους
οπλισμών που χρησιμοποιούνται στα υποστυλώματα και τις δοκούς του υφιστάμενου
κτιρίου.
Ελάχιστο μήκος παράθεσης/αγκύρωσης σύμφωνα

με Σ.1 παρ.7.2.1.δ για μέσες τιμές υλικών
Υλικά 1 Υλικά 2 Υλικά 3
Οπλισμός lb,min (mm) lb,min (mm) lb,min (mm)
Φ12 466 271 327
Φ16 621 362 437
Φ20 776 452 546
Πίνακας 4.8: Ελάχιστο μήκος παράθεσης/αγκύρωσης για μέσες τιμές υλικών
Από τους παραπάνω πίνακες είναι εμφανές ότι με την χρήση των «Υλικών 2» για τον
υπολογισμό του απαιτούμενου μήκους αγκυρώσεων προκύπτουν μήκη αγκύρωσης/
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
παράθεσης περίπου 18% μικρότερα σε σχέση με τα μήκη για τα «Υλικά 3». Για τον λόγο
αυτό προτείνεται να αποφεύγεται η χρήση των «Υλικών 2» για τον υπολογισμό των μηκών
αγκύρωσης/παράθεσης καθώς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Δηλαδή, όπου
χρησιμοποιείται τιμή αντοχής σκυροδέματος η οποία έχει προκύψει από τον συνδυασμό
πυρηνοληψίας και έμμεσων μεθόδων προτείνεται να χρησιμοποιείται τιμή για την αντοχή
διαρροής του χάλυβα από την θραύση δοκιμίων προς την πλευρά της ασφαλείας. Επίσης,
παρατηρείται ότι τα μήκη για υλικά 3 είναι 42% μικρότερα απ’ ότι για τα «Υλικά 1» για
ελαστική ανάλυση και 30% μικρότερα για ανελαστική ανάλυση.
4.3.2 Αποτύπωση – θεώρηση αγκυρώσεων Φ.Ο.
Τα υποστυλώματα της Νότιας όψης (πλην ενός) έχουν διάσταση παράλληλη με την
διεύθυνση της δοκού η οποία τερματίζει σε αυτά ίση με 30cm και οι περισσότερες δοκοί
έχουν οπλισμούς κατηγορίας StIII με διατομή Φ16. Αν θεωρηθεί ότι το μήκος ευθύγραμμης
αγκύρωσης των οπλισμών των δοκών μετράται από την αρχή του κόμβου και ότι η
επικάλυψη των οπλισμών αυτών στην εξωτερική παρειά του κόμβου είναι 2cm προκύπτει
ότι το ευθύγραμμο μήκος αγκύρωσης lb είναι ίσο με 280mm, το οποίο είναι πολύ μικρότερο
από το lb,min ανεξαρτήτως των επιλεγμένων υλικών. Το διαθέσιμο μήκος αγκύρωσης των
δοκών παρουσιάζεται στον Πίνακα 4.9. Σκίτσα των εξωτερικών κόμβων της οροφής
ισογείου παρουσιάζονται στην Εικόνα 44 για την Νότια όψη (στην πρασιά), στην Εικόνα
45 για την Βόρεια πλευρά (στον αρμό με το κτίριο Γ΄) και στην Εικόνα 46 για την Δυτική
πλευρά (στον αρμό με το Δυτικό τμήμα του κτιρίου Δ΄).
Οι αναμονές των υποστυλωμάτων στις θέσεις ελέγχου βρέθηκαν περίπου ίσες με 60 cm. Το
ίδιο μήκος μετρήθηκε και στις αναμονές των οπλισμών των υποστυλωμάτων στο δώμα.
Επομένως, το μήκος παράθεσης στον πόδα όλων των υποστυλωμάτων, και στις δύο
στάθμες, είναι ανεπαρκές για τα «Υλικά 1». Υπενθυμίζεται ότι όλα τα υποστυλώματα έχουν
κατακόρυφους οπλισμούς Φ16 εκτός των Κ30, Κ31 του ισογείου τα οποία έχουν Φ20.
Καθώς το μήκος παράθεσης καθορίζεται από την διάμετρο της μεγαλύτερης ράβδου η
μειωμένη τιμή διαρροής στον πόδα των 4 ανωτέρω υποστυλωμάτων του Α΄ ορόφου θα
ληφθεί με βάση το απαιτούμενο μήκος παράθεσης lb,min που αντιστοιχεί σε διάμετρο
ράβδου Φ20. Οι περισσότερες δοκοί του Α΄ ορόφου έχουν ύψος 50 εκατοστά (εκτός των
δοκών Δ31 έως Δ40 οι οποίες έχουν ύψος 70 εκατ.) επομένως, το μήκος αγκύρωσης των
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
οπλισμών των υποστυλωμάτων στον κόμβο της κεφαλής είναι ανεπαρκές με την χρήση των
«Υλικών 1».
Στις Εικόνες 47 και 48 σημειώνονται οι κόμβοι δοκών-υποστυλωμάτων στους οποίους

εμφανίζεται ανεπαρκές μήκος αγκύρωσης και τα υποστυλώματα στα οποία υπάρχει
ανεπαρκές μήκος παράθεσης.
Εικόνα 44: Ανεπαρκής αγκύρωση οπλισμών δοκών οροφής ισογείου σε εξωτερικό κόμβο της
Νότιας όψης
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 45: Ανεπαρκής αγκύρωση οπλισμών δοκών οροφής ισογείου σε εξωτερικό κόμβο της Βόρειας
πλευράς
Εικόνα 46: Ανεπαρκής αγκύρωση οπλισμών δοκών οροφής ισογείου σε εξωτερικό κόμβο της Δυτικής
πλευράς
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 47: Θέσεις ανεπαρκούς αγκύρωσης / παράθεσης στην οροφή του ισογείου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 48: Θέσεις ανεπαρκούς αγκύρωσης / παράθεσης στην οροφή του Α΄ ορόφου
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4.3.3 Μοντελοποίηση ανεπαρκών αγκυρώσεων στον έλεγχο επάρκειας
Η προσομοίωση των ανεπαρκών μηκών αγκύρωσης και παράθεσης κατά την ελαστική
ανάλυση πραγματοποιείται σύμφωνα με τα σχόλια των παρ.7.2.1.δ.ii και 7.2.1.ε.i με την
χρήση μειωμένης τάσης «διαρροής» κατά τον λόγο του διαθέσιμου προς το απαιτούμενο
μήκος (lb / lb,min). Στην περίπτωση όπου lb < 0.5 lb,min δεν μπορεί να αναπτυχθεί ένωση με
υπερκάλυψη ή αγκύρωση. Στους Πίνακες 4.9 και 4.10 παρουσιάζονται οι τιμές της
μειωμένης τάσης «διαρροής» (fyd,red) των δοκών της οροφής ισογείου και της οροφής του
Α΄ ορόφου αντίστοιχα. Στον Πίνακα 4.11 παρουσιάζονται οι τιμές της μειωμένης τάσης
«διαρροής» των υποστυλωμάτων του ισογείου και Α΄ ορόφου.
lb/lb,min fyd,red (kN)

Υλικά Υλικά
Δοκοί Ισογείου lb (mm) Ράβδος Υλ1 Υλ3
1 3
Δ13, Δ15 280 Φ12 0,5 0,9 183 380
Δ61, Δ63 330 Φ12 0,6 1,0 215 fyd
Δ40 230 Φ16 0,3 0,5 112 234
Δ19,21,25,27,31,33 280 Φ16 0,4 0,7 137 285
Δ34 330 Φ16 0,45 0,8 161 336
Δ37, 49, 52, 54, 57 380 Φ16 0,5 0,9 186 387
Πίνακας 4.9: Μειωμένη τιμή «διαρροής» σε ανεπαρκείς αγκυρώσεις δοκών του ισογείου
για ελαστική ανάλυση
lb/lb,min fyd,red (kN)

Υλικά Υλικά
Δοκοί Α΄ ορόφου lb (mm) Ράβδος Υλ1 Υλ3
1 3
Δ13, 15, 19, 21 280 Φ12 0,5 0,9 183 380
Δ56, Δ58 330 Φ12 0,6 1,0 215 fyd
Δ40 230 Φ16 0,3 0,5 112 234
Δ25,27,31,33,49,52,54,57 280 Φ16 0,4 0,7 137 285
Δ34, Δ37 330 Φ16 0,45 0,8 161 336
Πίνακας 4.10: Μειωμένη τιμή «διαρροής» σε ανεπαρκείς αγκυρώσεις δοκών του Α΄ ορόφου για
Υποστύλωμα lb/lb,min fyd,red (kN)

lb Υλικά Υλικά
Θέση Στάθμη Ράβδος Υλ1 Υλ3
(mm) 1 3
Πόδας στύλων 1 Ισόγ-Α΄ορ 600 Φ16 0,8 1,4 392 fyd
Πόδας στύλων 2 Ισόγ-Α΄ορ 600 Φ20 0,7 1,1 392 fyd
Κεφαλή στύλων 1 Α΄ όροφος 500 Φ16 0,7 1,2 245 fyd
Κεφαλή στύλων 2 ΄΄ 700 Φ16 0,96 1,6 342 fyd
Πίνακας 4.11: Μειωμένη τιμή «διαρροής» σε ανεπαρκείς αγκυρώσεις/παραθέσεις υποστυλωμάτων για
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παρατηρείται ότι σε μεγάλος πλήθος δοκών ισχύει lb < 0.5 lb,min για τα «Υλικά 1», ενώ για
τα «Υλικά 3» δεν υπάρχει δοκός με μήκος αγκύρωσης μικρότερο από το μισό του
ελάχιστου.
Στις ανελαστικές αναλύσεις λαμβάνεται μειωμένη τιμή της γωνίας στροφής χορδής (θ) στη
διαρροή θy,red σύμφωνα με τις παρ.7.2.2.δ και ε του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Όμως, τα συγκεκριμένα
μέλη θα πρέπει να παραμείνουν ελαστικά, δηλαδή θα πρέπει το θy,red να είναι μικρότερο από
την θ στο βήμα ελέγχου, καθώς δεν μπορούν να αναπτύξουν μεγαλύτερες παραμορφώσεις
από την παραμόρφωση διαρροής που προκύπτει από το μειωμένο μήκος αγκύρωσης.
Χρησιμοποιείταιη σχέση Α.10α του ΕΚ8 μέρος 3, η οποία είναι εναλλακτική και ισοδύναμη
με την σχέση Σ2.α του ΚΑΝ.ΕΠΕ., όπου η καμπυλότητα στην διαρροή (1/r)y λαμβάνεται
με μειωμένη τιμή «διαρροής» του χάλυβα, δηλαδή πολλαπλασιασμένη με τον λόγο lb / lb,min
, και την fy που αντιστοιχεί στις μέσες τιμές των υλικών. Ο δεύτερος όρος πολλαπλασιάζεται
με τον λόγο της ροπής διαρροής προς την ροπή διαρροής εκτός του μήκους
αγκύρωσης/παράθεσης. Καθώς τα υφιστάμενα υποστυλώματα έχουν ανοικτούς
συνδετήρες, δεν δημιουργούνται συνθήκες περίσφιξης, επομένως δεν λαμβάνεται υπόψη
διπλάσιος θλιβόμενος οπλισμός. Επομένως, ο δεύτερος όρος πολλαπλασιάζεται με τον λόγο
lb / lb,min. Τέλος, στον 3ο όρο η τιμή των fy και εy πολλαπλασιάζεται με τον λόγο lb / lb,min.
(7) - (A.10α ΕΚ8-3)
4.4 Αποτίμηση υφιστάμενου Φ.Ο. έναντι κατακόρυφων φορτίων

Κατά την αποτίμηση του υφιστάμενου κτιρίου έναντι κατακόρυφων φορτίων
χρησιμοποιήθηκε ο συνδυασμός ομοιόμορφης φόρτισης για οριακή κατάσταση αστοχίας
(ΟΚΑ) 1.35G+1.5Q με κατανομή των φορτίων με την μέθοδο Pieper-Martens. Η τιμή του
συντελεστή ασφαλείας δράσεων των μόνιμων φορτίων επιλέχθηκε ίση με 1.35 σύμφωνα με
την παρ. 4.5.2.β, καθώς η στάθμη αξιοπιστίας των γεωμετρικών δεδομένων (ΣΑΔ) κρίθηκε
ως ικανοποιητική. Τα φορτία που ελήφθησαν υπόψιν έχουν παρουσιασθεί στην παράγραφο
3.2 της παρούσης.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4.4.1 Έλεγχος κάμψης έναντι κατακόρυφων φορτίων
Κατά τον έλεγχο κάμψης έναντι κατακόρυφων φορτίων ο δείκτης ανεπάρκειας ορίζεται ως
λ = S / Rk, όπου S η ροπή λόγω των κατακόρυφων φορτίων και Rk η διαθέσιμη αντίσταση
του στοιχείου υπολογιζόμενη με τις χαρακτηριστικές τιμές αντοχής των υλικών.
Στα υποστυλώματα του ισογείου παρατηρείται εκτεταμένη ανεπάρκεια για χρήση των
«Υλικών 1», ακόμη και στην περίπτωση που αγνοηθεί η επιρροή του ανεπαρκούς μήκους
αγκυρώσεων και παραθέσεων. Αυτό οφείλεται στην πολύ μεγάλη τιμή του ανοιγμένου
αξονικού φορτίου, το οποίο προκύπτει από τον συνδυασμό του πολύ μεγάλου κινητού
φορτίου με τα μεγάλα ανοίγματα δοκών και τις μικρές διατομές υποστυλωμάτων με την
χαμηλή «ερήμην» τιμή της θλιπτικής αντοχής του σκυροδέματος, καθώς και από την
ιδιαίτερα φτωχή όπλιση των διατομών. Στην αύξηση των δεικτών ανεπάρκειας συμβάλει
και το αυξημένο μόνιμο φορτίο λόγω της πρόσθετης στρώσης σκυροδέματος, χωρίς όμως
να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα της ανεπάρκειας. Στην Εικόνα 49 παρουσιάζονται οι
δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη λ των υποστυλωμάτων του ισογείου για τα «Υλικά 1» για
την περίπτωση που αγνοηθεί η επιρροή του ανεπαρκούς μήκους αγκυρώσεων και
παραθέσεων σε σχέση με τους δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη λ όταν λαμβάνεται υπόψη ο
λόγος του διαθέσιμου προς του απαιτούμενου μήκους (lb / lb,min). Στην Εικόνα 50
παρουσιάζεται ο αντίστοιχος πίνακας για τα υποστυλώματα του Α΄ ορόφου.
Στην περίπτωση που λαμβάνεται υπόψη η επιρροή των ανεπαρκών μηκών αγκύρωσης
παρατηρείται ότι το ποσοστό των υποστυλωμάτων που εμφανίζουν ανεπάρκεια (λ > 1)
αυξάνεται από 57% σε 64% στο ισόγειο και από 24% σε 52% στον Α΄ όροφο.
Με την χρήση των «Υλικών 3» το ποσοστό των υποστυλωμάτων που εμφανίζουν

ανεπάρκεια (λ > 1) είναι 4% στο ισόγειο και 12% στον Α΄ όροφο (Εικόνα 51).
Στις δοκούς το ποσοστό που παρουσιάζεται ανεπάρκεια σε κάμψη μειώνεται στο μισό για
την χρήση των «Υλικών 3» σε σχέση με την ανάλυση για τα «Υλικά 1» όταν έχουν ληφθεί
τα ανεπαρκή μήκη αγκύρωσης. Συγκεκριμένα, στο ισόγειο μειώνεται από 64% για τα
«Υλικά 1» σε 30% για τα «Υλικά 3» (Εικόνα 52), ενώ στον Α΄ όροφο παρουσιάζεται
μείωση από 41% σε 20% (Εικόνα 53).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 49: Δείκτες λ σε κάμψη υποστυλωμάτων ισογείου για τα Υλικά 1 με και χωρίς
την επιρροή του μήκους αγκύρωσης/παράθεσης
Εικόνα 50: Δείκτες λ σε κάμψη υποστυλωμάτων Α΄ ορόφου για τα Υλικά 1 με και χωρίς
την επιρροή του μήκους αγκύρωσης/παράθεσης
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 51: Δείκτες λ σε κάμψη υποστυλωμάτων ισογείου και Α΄ ορόφου έναντι

στατικών φορτίων για τα Υλικά 3
Εικόνα 52: Δείκτες λ σε κάμψη δοκών οροφής ισογείου έναντι στατικών φορτίων για τα Υλικά 1 και 3
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 53: Δείκτες λ σε κάμψη δοκών οροφής Α΄ ορόφου έναντι στατικών φορτίων για
τα Υλικά 1 και 3
4.4.2 Έλεγχος διάτμησης έναντι κατακόρυφων φορτίων
H διατμητική αντοχή των δοκών για τον έλεγχο επάρκειας του συνδυασμού στατικής
φόρτισης 1.35G+1.50Q πραγματοποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις του ΕΚ2. H αντοχή σε
τέμνουσα, VRd λαμβάνεται ως η μικρότερη τιμή που προκύπτει από τις σχέσεις:
VRd,s = Asw /s * z * fywd * cotθ (8) - (6.8 ΕΚ2),
Όπου VRd,s η τιμή σχεδιασμού της τέμνουσας που μπορεί να αναληφθεί από τον οπλισμό
διάτμησης τη στιγμή της διαρροής του και:
VRd,max = αcw * bw * z * ν1 * fcd / (cotθ + tanθ) (9) - (6.9 ΕΚ2),
όπου VRd,max είναι η τιμή σχεδιασμού της μέγιστης τέμνουσας που μπορεί να αναληφθεί
από το στοιχείο, όπως καθορίζεται από τη συντριβή των λοξών θλιπτήρων.
Στις θέσεις πλησίον των κόμβων οι λοξοί διαμήκεις οπλισμοί των δοκών που κατευθύνονται
από την κάτω παρειά της δοκού προς την άνω παρειά συνεισφέρουν στην διατμητική
αντοχή της δοκού ως κεκλιμένος οπλισμός διάτμησης (μόνο έναντι στατικής φόρτισης).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 54: Δείκτες λ σε διάτμηση δοκών οροφής ισογείου έναντι στατικών φορτίων για
τα Υλικά 1 και 3
Εικόνα 55: Δείκτες λ σε διάτμηση δοκών οροφής Ά ορόφου για τα Υλικά 1 και 3
Το ποσοστό των δοκών που παρουσιάζουν ανεπάρκεια στο ισόγειο μειώνεται από 59% για
τα «Υλικά 1» σε 26% για τα «Υλικά 3» (Εικόνα 54) ενώ στον Α΄ όροφο παρουσιάζεται
μείωση από 49% σε 26% (Εικόνα 55). Η μεγάλη διαφορά στους δείκτες ανεπάρκειας μεταξύ
των «Υλικών 1 και 3» οφείλεται στην πολύ χαμηλή τιμή της χαρακτηριστικής αντοχής
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
σχεδιασμού του σκυροδέματος των «Υλικών 1», η οποία έχει ως αποτέλεσμα κρίσιμη να
είναι η τιμή VRd,max και η διατμητική αντοχή υπολογίζεται για γωνία θ=45°, ενώ για τα
«Υλικά 3» χρησιμοποιούνται αρκετά μικρότερες τιμές ως και την ελάχιστη τιμή θ=21,8°.
Καθώς προκύπτει ανεπάρκεια έναντι κατακόρυφων φορτίων η περαιτέρω αποτίμηση

περιττεύει αλλά παρουσιάζεται μόνο για λόγους πληρότητας.
4.4.3 Έλεγχος στοιχείων θεμελίωσης
Κατά τον έλεγχο εμφανίζεται υπέρβαση της τάσης εδάφους στα θεμέλια των πεδίλων των
υποστυλωμάτων Κ18, Κ22, Κ26 και Κ30. Οι μεγάλες τιμές των κατακόρυφων φορτίων σε
συνδυασμό με την ύπαρξη περιμετρικών τοιχωμάτων έχουν ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη
διαφορικών καθιζήσεων. Για τον συνδυασμό 1.35G+1.50Q τα ανωτέρω πέδιλα
παρουσιάζουν καθίζηση περίπου 10mm ενώ τα υποστυλώματα τα οποία συνδέονται με τα
τοιχώματα του υπογείου παρουσιάζουν καθίζηση περίπου 4mm. Για τον συνδυασμό
1.10G+ψ2Q οι αντίστοιχες τιμές είναι 7.5mm και 3mm αντιστοίχως. Η διαφορική καθίζηση
έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των ροπών στήριξης στις δοκούς (σε όλους τους ορόφους)
που εδράζονται σε υποστυλώματα τα οποία στην στάθμη του υπογείου συνδέονται με
τοιχώματα.
4.5 Συνεκτίμηση τοιχοπληρώσεων

Όπως έχει αναφερθεί στην περιγραφή του κτιρίου υπάρχουν τοιχοπληρώσεις σε δύο
κάθετες μεταξύ τους πλευρές του κτιρίου. Οι τοιχοπληρώσεις σε ολόκληρη την όψη επί της
οδού Κυδωνίων (διεύθυνση Υ) έχουν άνοιγμα (φεγγίτη) ύψους 1.00μ στο άνω άκρο τους
και δύναται να δημιουργήσουν «θέση» κοντά υποστυλώματα. Όμως, από το μεγάλο μήκος
του διαγώνιου θλιπτήρα της τοιχοποιίας σε συνδυασμό με το πάχος της προκύπτουν
λυγηρότητες πολύ μεγαλύτερες από την τιμή 20, η οποία σύμφωνα με τα σχόλια της
παρ.7.4.1.β του ΚΑΝ.ΕΠΕ. αποτελεί την τιμή λυγηρότητας για την οποία μηδενίζεται η
αντίσταση τοιχοποιίας με απλή περιμετρική επαφή, καθώς προηγείται αστοχία εκτός
επιπέδου (Εικόνα 56). Συγκεκριμένα, υπολογίστηκε τιμή λυγηρότητας λ΄= 35,4 για το
μικρότερο φάτνωμα Κ21 -Κ17 στο ισόγειο και λ΄=31,6 για το μικρότερο φάτνωμα Κ17-
Κ13 στον Α΄ όροφο. Για τον λόγο αυτό οι δυσκαμψίες των τοιχοπληρώσεων της πλευράς
αυτής θεωρούνται αμελητέες και δεν επηρεάζουν το προσομοίωμα ούτε και θεωρείται
δυσμενής η παρουσία τους, δηλαδή δεν δημιουργούν «θέση» κοντά υποστυλώματα. Στην
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
πλευρά η οποία είναι παράλληλη με την οδό Φιλελλήνων (διεύθυνση Χ) και βρίσκεται σε
επαφή με το ανατολικό όριο του οικοπέδου, οι τοιχοποιίες δεν είναι εμφατνωμένες στα
πλαίσια, καθώς εδράζονται στις δοκούς οι οποίες έχουν μεγάλη εκκεντρότητα σε σχέση με
τα υποστυλώματα. Επομένως, καθώς στερούνται του εγκιβωτισμού από το περιβάλλον
πλαίσιο δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη για την ανάληψη σεισμικών δράσεων.
Εικόνα 56: Απομειωμένη αντίσταση άοπλης τοιχοποιίας Fred σε συνάρτηση με την λυγηρότητα της
παρ.7.4.1.β. ΚΑΝ.ΕΠΕ.
4.6 Σεισμική αλληλεπίδραση γειτονικών κτιρίων

Το υπό μελέτη κτίριο συνορεύει με κτίρια του ίδιου συγκροτήματος κτιρίων στην βόρεια
και την δυτική πλευρά του με αρμούς πάχους περίπου 3 εκατοστών και με κτίριο του
όμορου οικοπέδου στην ανατολική πλευρά χωρίς να έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη αρμού.
Καθώς σε όλες τις στάθμες οι πλάκες όλων των όμορων κτιρίων βρίσκονται στο ίδιο ύψος
δεν υπάρχει πιθανότητα εμβολισμού και δεν είναι αναγκαία η λήψη ειδικότερων μέτρων
έναντι σύγκρουσης σύμφωνα με τα σχόλια της παρ. 4.8.1. Το όμορο κτίριο στην ανατολική
πλευρά έχει επιπλέον 2 ορόφους με διαφορά ύψους μικρότερη του 50% επομένως, σύμφωνα
με την παρ.4.8.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. δεν χρειάζεται να ληφθεί αυξημένη σεισμική ένταση.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4.7 Διαφράγματα - Μορφολογική κανονικότητα – Έλεγχος κριτηρίων

εφαρμογής ελαστικής και ανελαστικής ανάλυσης
Τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του κτιρίου επηρεάζουν τη συμπεριφορά του υπό
σεισμικές δράσεις.
4.7.1 Διαφράγματα
Οι πλάκες θεωρείται ότι δημιουργούν απαραμόρφωτο διάφραγμα καθώς πληρούνται τα

απλοποιητικά κριτήρια που αναφέρονται στα σχόλια της παρ.5.4.6 του ΚΑΝ.ΕΠΕ., όπως η
παρουσία περιμετρικών δοκών, η απουσία έντονων μεταβολών πάχους, απουσία
εσοχών/εξοχών στην κάτοψη, η ισοσταθμία πλακών και απουσία μεγάλων κενών
(ανοιγμάτων) στις πλάκες. Μόνο η πλάκα Π31 της οροφής του ισογείου και οι πλάκες Π25
και Π26 της οροφής του Α΄ ορόφου απαιτούν λεπτομερέστερη θεώρηση, καθώς πρόκειται
για επιμήκεις πλάκες χωρίς την ύπαρξη περιμετρικών δοκών σε όλες τις πλευρές τους. Στο
στάδιο της αποτίμησης δεν πραγματοποιείται λεπτομερέστερη θεώρηση καθώς ήδη από τον
έλεγχο έναντι κατακόρυφων φορτίων έχουν προκύψει ανεπάρκειες.
4.7.2 Μορφολογική κανονικότητα – Δευτερεύοντα στοιχεία
Σύμφωνα με την παρ.5.5.1.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. ένα κτίριο θεωρείται μορφολογικά κανονικό
όταν ικανοποιούνται όλοι οι όροι που αναφέρονται στις παρ.4.2.3.2 και 4.2.3.3 του ΕΚ8-1,
για κανονικότητα σε κάτοψη και σε όψη αντίστοιχα, ή όταν ικανοποιούνται οι συνθήκες
της παρ.5.5.1.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Από την παρατήρηση των ξυλοτύπων αποτύπωσης του
υφιστάμενου φορέα εξάγεται το συμπέρασμα ότι καλύπτονται οι απαιτήσεις:
α) 4.2.3.2.(3) (ΕΚ8-1), καθώς το περίγραμμα κάθε ορόφου οριοθετείται από κυρτή

πολυγωνική γραμμή
β) 4.2.3.2.(5) (ΕΚ8-1), καθώς η λυγηρότητα του κτιρίου σε κάτοψη (λόγος του μήκους των
κάθετων πλευρών) είναι περίπου ίση με 1 (<<4) και
γ) οι απαιτήσεις (α) και (β) της παρ.5.5.1.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. και η 4.2.3.3.(2) του ΕΚ8-1
καθώς όλα τα κατακόρυφα μέλη συνεχίζουν μέχρι τον ανώτατο όροφο στο ίδιο επίπεδο.
Επίσης, από την παρατήρηση των ξυλοτύπων αποτύπωσης και με απλούς υπολογισμούς για
την μάζα παρατηρείται ότι δεν ισχύει, χωρίς να ορίζεται ποσοτικό όριο, η απαίτηση
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4.2.3.2.(2) (ΕΚ8-1) σχετικά με την συμμετρική κατανομή της μάζας. Συγκεκριμένα στην
ανατολική πλευρά η μάζα αυξάνεται σημαντικά από το πατάρι επιφάνειας 75m2 με πάχος
πλάκας 12cm και επειδή οι πλάκες της ανωδομής έχουν μεγαλύτερο πάχος στην πλευρά
αυτή. Στην οροφή του ισογείου οι πλάκες έχουν πάχος 18cm (10+8cm) σε επιφάνεια 340m2
προς την δυτική πλευρά και 22cm (14+8cm) σε επιφάνεια 225m2 προς την ανατολική
πλευρά και στην οροφή του Α΄ ορόφου τα πάχη των πλακών είναι 12cm και 15cm στις ίδιες
περιοχές.
Πραγματοποιείται μια προκαταρκτική ελαστική ανάλυση του κτιρίου με την χρήση του
ελαστικού φάσματος του ΕΚ8-1 για τον έλεγχο ικανοποίησης των υπολοίπων συνθηκών
μορφολογικής κανονικότητας και για τον υπολογισμό των δεικτών ανεπάρκειας «λ»,
δηλαδή για τον έλεγχο ικανοποίησης των προϋποθέσεων για την εφαρμογή της μεθόδου της
ελαστικής δυναμικής ανάλυσης σύμφωνα με την παρ.5.6.1α του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Όπως έχει
αναφερθεί, η οροφή του ισογείου ανήκει στην κατηγορία Ε1 «Χώροι επιρρεπείς στην
συγκέντρωση αγαθών» του πίνακα 6.3 της παρ.6.3.2.1 του ΕΚ2 για την οποία αντιστοιχεί
κινητό φορτίο 7,5kN/m2 και συντελεστής ψ2=0.8. Ο συντελεστής των κατακόρυφων
φορτίων κατά την τυχηματική δράση του σεισμού λαμβάνεται ίσος με 1.10, σύμφωνα με
την παρ.4.5.2.β, καθώς η ΣΑΔ των γεωμετρικών δεδομένων είναι «ικανοποιητική».
Επομένως, κατά τον έλεγχο έναντι σεισμικών δράσεων στην οροφή του ισογείου
εφαρμόζεται ο συνδυασμός 1,10G+0,8Q±Ε . Η οροφή του Α΄ ορόφου, όπως αναφέρθηκε
στην παρ. 3.5 (Ανασχεδιασμός πλακών οροφής Α΄ ορόφου) ανήκει στην κατηγορία Ι
«Στέγες προσβάσιμες για χρήσεις Α-D» του πίνακα 6.9 της παρ.6.3.4.2 του ΕΚ2 για την
οποία επιλέγουμε την χαμηλότερη τιμή του ομοιόμορφου φορτίου κινητού φορτίου από το
εθνικό προσάρτημα ίση με 2,0kN/m2. Ο συντελεστής ψ2 είναι ίσος με 0,3. Επομένως, κατά
τον έλεγχο έναντι σεισμικών δράσεων στην οροφή του Α΄ ορόφου εφαρμόζεται ο
συνδυασμός 1,10G+0,3Q±Ε .
Στην προκαταρκτική ανάλυση για τους ελέγχους μορφολογικής κανονικότητας και τον
έλεγχο του κριτηρίου εφαρμογής της ελαστικής δυναμικής ανάλυσης ο δείκτης ανεπάρκειας
ορίζεται ως λ = S / Rm, όπου S η ροπή λόγω του σεισμικού συνδυασμού με την χρήση του
ελαστικού φάσματος του ΕΚ8-1 (δηλ. με q=1), και Rm η διαθέσιμη αντίσταση του στοιχείου
υπολογιζόμενη με τις μέσες τιμές των αντοχών των υλικών.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Από την πρώτη προκαταρκτική ανάλυση παρατηρείται ο πολύ μεγάλος δείκτης

ανεπάρκειας σε κάμψη, και κυρίως σε διάτμηση, του τοιχώματος Τ1 σε σχέση με τα
υπόλοιπα υποστυλώματα. Το γεγονός αυτό υποδεικνύει ότι ο βαθμός συνεισφοράς του
τοιχώματος έναντι σεισμού είναι χαμηλός καθώς αναμένεται να αστοχήσει πολύ νωρίτερα
σε σχέση με τα υποστυλώματα. Το τοίχωμα αυτό είναι τοποθετημένο ανάμεσα στα
υποστυλώματα χωρίς να συντρέχουν σε αυτό δοκοί και από τις δύο διευθύνσεις, δηλαδή
εκτός του «κανονικού» κανάβου. Το στοιχείο αυτό δεν υπήρχε στην εγκεκριμένη μελέτη,
όμως τα τοιχώματα του πυρήνα του ανελκυστήρα που υπάρχουν στο δυτικό τμήμα του
κτιρίου Δ΄ αναφέρονται στα εγκεκριμένα σχέδια ως «μη φέροντα». Για τους παραπάνω
λόγους το τοίχωμα Τ1 δεν θεωρείται κρίσιμο στην αντίσταση του κτιρίου έναντι
κατάρρευσης και σύμφωνα με τα σχόλια της παρ. 5.1.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. μπορεί να θεωρηθεί
ως δευτερεύων στοιχείο.
Από την δεύτερη προκαταρκτική ανάλυση με το τοίχωμα Τ1 θεωρούμενο ως δευτερεύων

στοιχείο προκύπτει ότι:
α) Είναι σαφής η ανεπάρκεια του Φ.Ο. έναντι σεισμικών δράσεων, καθώς για τα
υποστυλώματα εμφανίζονται πολύ μεγάλοι μέσοι δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη και στους
δύο ορόφους, ανεξαρτήτως των επιλεγμένων υλικών και της επιρροής των ανεπαρκών
μηκών αγκύρωσης/παράθεσης (Πίνακας 4.12). Ο μέσος δείκτης ανεπάρκειας σε κάμψη
ορίζεται ως λκ = (Σ λι*Vsi)/ΣVsi , όπου λi είναι ο δείκτης ανεπάρκειας για το κύριο στοιχείο
και Vsi η δρώσα τέμνουσα. Επίσης, σε μεγάλο ποσοστό των υποστυλωμάτων παρουσιάζεται
δείκτης ανεπάρκειας σε κάμψη μεγαλύτερος του 3 (Πίνακας 4.13).
Μέσοι λκ υποστυλωμάτων
Στάθμη ΥΛ1 ΥΛ 1 με lb/lb,min ΥΛ3
Ισόγειο 3,8 4,5 3,7
Α΄ όροφος 3,3 4,0 3,0
Πίνακας 4.12: Μέσοι λόγοι ανεπάρκειας υποστυλωμάτων σε κάμψη για ανάλυση

με το ελαστικό φάσμα ΕΚ8-1 και μέσες τιμές υλικών
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ποσοστό υποστυλωμάτων με λκ > 3

Στάθμη ΥΛ1 ΥΛ 1 με lb/lb,min ΥΛ3
Ισόγειο 40% 86% 24%
Α΄ όροφος 68% 84% 57%
Πίνακας 4.13: Ποσοστό υποστυλωμάτων με δείκτη ανεπάρκειας σε κάμψη >3 για

ανάλυση με το ελαστικό φάσμα ΕΚ8-1 και μέσες τιμές υλικών
Καθώς προκύπτει σαφής ανεπάρκεια του Φ.Ο. δεν παρουσιάζονται οι μέσοι δείκτες
ανεπάρκειας των δοκών.
β) Δεν ικανοποιούνται οι ανισώσεις της παρ.4.3.2.3 (6) του ΕΚ8-1 για την στατική
εκκεντρότητα (eo), την ακτίνα δυστρεψίας (r) και την ακτίνα αδράνειας της μάζας του
ορόφου σε κάτοψη (ls), επομένως το κτίριο δεν είναι κανονικό σε κάτοψη σύμφωνα με τον
ΕΚ8-1.
γ) Υπάρχουν υποστυλώματα και στις δυο στάθμες για τα οποία το πηλίκο του λόγου λ της
μίας πλευράς το λ της άλλη πλευράς του κτιρίου υπερβαίνει το 1,5. Αυτό συμβαίνει και για
τις δυο διευθύνσεις της σεισμικής δράσης και ισχύει και στην περίπτωση που δεν ληφθούν
υπόψη οι ανεπαρκείς αγκυρώσεις και παραθέσεις. Επομένως, δεν καλύπτεται το κριτήριο
της παρ.5.5.1.2.δ. και το κτίριο δεν είναι κανονικό σε κάτοψη ούτε κατά τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.
δ) Το κτίριο δεν περιλαμβάνει όροφο του οποίου ο μέσος δείκτης ανεπάρκειας

υποστυλωμάτων σε κάμψη λκ = (Σ λι*Vsi)/ΣVsi υπερβαίνει το 150% του μέσου δείκτη
ανεπάρκειας ενός γειτονικού ορόφου καλύπτοντας, εν μέρει, το κριτήριο της παρ.5.5.1.2.γ.
του ΚΑΝ.ΕΠΕ (Πίνακας 4.14). Δεν πραγματοποιήθηκε αντίστοιχος έλεγχος για τις δοκούς
αφενός λόγω της σαφούς ανεπάρκειας του Φ.Ο. και αφετέρου λόγω της μη κάλυψης των
υπόλοιπων κριτηρίων περί μη κανονικότητας.
Λόγος μέσου δείκτη ανεπάρκειας σε κάμψη

υποστυλωμάτων ισογείου / ορόφου
ΥΛ 1 ΥΛ 1 με lb/lb,min ΥΛ3
1,14 1,12 1,37
Πίνακας 4.14: Λόγος μέσου δείκτη ανεπάρκειας ισογείου/ορόφου υποστυλωμάτων

για ανάλυση με το ελαστικό φάσμα ΕΚ8-1
ε) Είναι σημαντική η διαφορά στις ιδιοπεριόδους ανάλογα με τα χρησιμοποιούμενα υλικά.

Η διαφορά οφείλεται αποκλειστικά στην αλλαγή του μέτρου ελαστικότητας από την
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
επιλεχθείσα ποιότητα του σκυροδέματος, καθώς το πρόγραμμα ανάλυσης στην περίπτωση

εφαρμογής ελαστικών μεθόδων χρησιμοποιεί τιμές δυσκαμψίας ως ποσοστό του σταδίου 1
(μη-ρηγματωμένο σκυρόδεμα) σύμφωνα με τον Πίνακα Σ4.1 της παρ. 4.4.1.4 του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. (Πίνακας 4.15).
Κρίνεται σκόπιμο να σημειωθεί ότι η ανωτέρω εικόνα έντονης ανεπάρκειας οφείλεται εν
μέρει στο γεγονός ότι το υπό μελέτη κτίριο αναλύεται θεωρώντας ότι έχει εφαρμοσθεί η
επέμβαση στις πλάκες καθώς και στο πολύ υψηλό κινητό φορτίο το οποίο, πιθανότατα, δεν
έχει εφαρμοστεί στην μέχρι τώρα διάρκεια ζωής του κτιρίου. Ως εκ τούτου, λαμβάνονται
υπόψιν αυξημένες τιμές για τις μάζες των ορόφων, οι οποίες, προφανώς, συνεπάγονται
περαιτέρω αυξημένες σεισμικές δράσεις. Παρότι τα αποτελέσματα της παρούσης μελέτης
καθιστούν την επέμβαση στις πλάκες πρακτικά επιβεβλημένη, πραγματοποιήθηκε και
ανάλυση του φορέα χωρίς τη θεώρηση των ενισχυμένων πλακών η οποία επίσης οδηγεί σε
μεγάλες ανεπάρκειες.
Ιδιοπερίοδος - Φασματική επιτάχυνση - Τέμνουσα βάσης

Υλικά 1 Υλικά 3 Μεταβολή (%)
Τ1 x 1,14 0,98 -14,3
Sd (T1) x 2,07 2,41 16,7
Fb x 2615 3053 16,8
Τ1 y 1,28 1,10 -14,3
Sd (T1) y 1,84 2,14 16,7
Fb y 2323 2712 16,7
Πίνακας 4.15: Ιδιοπερίοδος, φασματική επιτάχυνση και τέμνουσα βάση κατά την
αποτίμηση με το τοίχωμα Τ1 ως δευτερεύων στοιχείο
Στους Πίνακες 4.16 και 4.17 παρουσιάζονται τα δυναμικά χαρακτηριστικά που

αντιστοιχούν στις 5 πρώτες ιδιομορφές των προσομοιώματος για την θέση μάζας 1 για τον
υπάρχον Φ.Ο. χωρίς και με την πρόσθετη τρώση σκυροδέματος στις πλάκες της οροφής του
Α΄ ορόφου αντίστοιχα, με το τοίχωμα Τ1 ως δευτερεύον στοιχείο και στις 2 περιπτώσεις.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ιδιομορφή Τ (sec) Mx (%) My (%) ΣMx (%) ΣMy (%)

1 1,03 2,6 82,1 2,6 82,1
2 0,93 70,2 6,0 72,9 88,1
3 0,78 16,2 2,2 89,0 90,3
4 0,42 0,0 8,4 89,0 98,7
5 0,38 10,1 0,0 99,2 98,8
ιδιομορφές του υπάρχοντος Φ.Ο. χωρις την πρόσθετη στρώση σκυροδέματος
ΣMx ΣMy
Ιδιομορφή Τ (sec) Mx (%) My (%) (%) (%)
1 1,11 3,3 82,0 3,3 82,0
2 0,99 70,5 7,8 73,7 89,8
3 0,83 18,0 2,9 91,8 92,8
4 0,47 0,0 6,3 91,8 99,1
5 0,43 7,4 0,0 99,2 99,2
ιδιομορφές του υπάρχοντος Φ.Ο. με την πρόσθετη στρώση σκυροδέματος
4.7.3 Ικανοποίηση κριτηρίων εφαρμογής ελαστικής και ανελαστικής ανάλυσης
Καθώς το κτίριο δεν είναι μορφολογικά κανονικό σε κάτοψη η προϋπόθεση για την
εφαρμογή της μεθόδου της ελαστικής δυναμικής ανάλυσης είναι να μην εμφανίζεται
δείκτης ανεπάρκειας λ > 2.5 σε οποιοδήποτε στοιχείο για ανάλυση με την χρήση του
ελαστικού φάσματος του ΕΚ8-1. Όπως παρουσιάστηκε στην προηγούμενη παράγραφο
υπάρχει πλήθος υποστυλωμάτων με λ > 3. Επομένως, σύμφωνα με την παρ. 5.6.1.β του
ΚΑΝ.ΕΠΕ, η χρήση της ελαστικής δυναμικής ανάλυσης επιτρέπεται μόνο για την
αποτίμηση του κτιρίου χρησιμοποιώντας προσαυξημένο συντελεστή ασφαλείας
προσομοιώματος γsd κατά 0,15.
Προϋπόθεση εφαρμογής της μεθόδου της ανελαστικής στατικής ανάλυσης είναι η επιρροή
των ανώτερων ιδιομορφών να μην είναι σημαντική. Για τον έλεγχο της προϋπόθεσης αυτής
απαιτείται μια αρχική δυναμική ελαστική ανάλυση (με την χρήση του ελαστικού φάσματος
του ΕΚ8-1) όπου θα συνεκτιμώνται οι ιδιομορφές οι οποίες συνεισφέρουν τουλάχιστον το
90% της συνολικής μάζας. Κατόπιν θα γίνεται δεύτερη δυναμική ελαστική ανάλυση με
βάση μόνο την πρώτη ιδιομορφή ανά διεύθυνση. Η επιρροή των ανώτερων ιδιομορφών
μπορεί να θεωρείται ότι είναι σημαντική όταν η τέμνουσα, έστω και σε έναν όροφο, που
προκύπτει από την πρώτη ανάλυση υπερβαίνει το 130% εκείνης από τη δεύτερη ανάλυση.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ο έλεγχος ικανοποιείται για το προσομοίωμα στο οποίο το τοίχωμα Τ1 έχει θεωρηθεί ως

δευτερεύον στοιχείο ενώ δεν ικανοποιείται για το 50% των συνδυασμών διευθύνσεων
(Χ,Υ), θέσης μάζας (1 ως 4) και ορόφων (ισόγειο, Α΄ όροφος) στα προσομοιώματα στα
οποία το τοίχωμα θεωρείται πρωτεύον στοιχείο. Επομένως, για το προσομοίωμα στο οποίο
το τοίχωμα έχει θεωρηθεί ως δευτερεύον στοιχείο ικανοποιείται το κριτήριο εφαρμογής και
μπορεί να εφαρμοστεί η στατική ανελαστική ανάλυση ως ανεξάρτητη μέθοδος ανάλυσης
και ελέγχου επάρκειας. Επισημαίνεται ότι η μέθοδος αυτή δεν θα μπορούσε να
χρησιμοποιηθεί για τα «Υλικά 1» καθώς για την εφαρμογή της απαιτείται ΣΑΔ τουλάχιστον
«ικανοποιητική».
4.8 Αποτίμηση με ελαστική δυναμική ανάλυση με καθολικό δείκτη

συμπεριφοράς q
Όπως αναφέρθηκε στην παρ.4.4.1 του παρόντος η περαιτέρω αποτίμηση περιττεύει αλλά
παρουσιάζεται για λόγους πληρότητας στο πλαίσιο της διπλωματικής εργασίας. Κατά την
φάση της αποτίμησης του κτιρίου χρησιμοποιήθηκε η τιμή του ενιαίου δείκτη
συμπεριφοράς q από τον πίνακα Σ 4.4 του ΚΑΝ.ΕΠΕ η οποία αντιστοιχεί σε έτος
μελέτης/κατασκευής πριν το 1985, με απουσία τοιχοπληρώσεων, χωρίς να υπάρχουν
ουσιώδεις βλάβες σε πρωτεύοντα στοιχεία. Δηλαδή έχει ληφθεί τιμή ίση με qB = 1,7 για την
στάθμη επιτελεστικότητας Β. Για την στάθμη επιτελεστικότητας Γ και λαμβάνοντας υπόψη
τις κακοτεχνίες και τις λεπτομέρειες όπλισης που διαπιστώθηκαν κατά τις εργασίες
τεκμηρίωσης του υφιστάμενου ΦΟ και συγκεκριμένα τις μεγάλες και ακανόνιστες
αποστάσεις των συνδετήρων, τους ανοικτούς συνδετήρες και τα ανεπαρκή μήκη
αγκύρωσης και παράθεσης, θεωρούμε ότι έχουμε ψαθυρό σύστημα και επιλέγουμε τιμή του
λόγου q*/q΄ = 1,2. Επομένως, για στάθμη επιτελεστικότητας Γ η τιμή του ενιαίου δείκτη
συμπεριφοράς έχει ληφθεί qΓ = qB * q*/q΄ = 1,7*1,2 = 2. Η τιμή του συντελεστή ασφαλείας
του προσομοιώματος λαμβάνεται από τον πίνακα Σ4.2 της παρ.4.5.1.γ του ΚΑΝ.ΕΠΕ
προσαυξημένη κατά 0,15, σύμφωνα με την παρ.4.4.4 του παρόντος. Ο υφιστάμενος Φ.Ο.
ανήκει στην κατηγορία «Χωρίς βλάβες και χωρίς επεμβάσεις» του παραπάνω πίνακα,
επομένως λαμβάνεται συντελεστής ασφαλείας προσομοιώματος γSd = 1,15. Επισημαίνεται,
ότι ο συντελεστής ασφαλείας προσομοιώματος λαμβάνεται υπόψη μόνο υπό σεισμικές
δράσεις.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι:

α) ο καθολικός δείκτης συμπεριφοράς έχει τιμές 1,7-2,0
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
β) ο συντελεστής ασφαλείας του προσομοιώματος είναι γSd = 1,15

γ) κατά την αποτίμηση με καθολικό δείκτη συμπεριφοράς οι αντιστάσεις υπολογίζονται με
βάση τις χαρακτηριστικές τιμές των υλικών και τις τιμές των λόγων ανεπάρκειας σε κάμψη
των υποστυλωμάτων,
εκτιμάται ότι κατά την ανάλυση με καθολικό δείκτη συμπεριφοράς q προκύπτουν δείκτες
ανεπάρκειας σε κάμψη λ > 2.
Χωρίς να παρουσιάζονται αναλυτικοί πίνακες αποτελεσμάτων αναφέρεται ότι το σύνολο

των υποστυλωμάτων και των δύο ορόφων για την στάθμη επιτελεστικότητας Β είναι
ανεπαρκές έναντι κάμψης ανεξαρτήτως των επιλεγμένων υλικών ή της επιρροής των
ανεπαρκών μηκών αγκύρωσης/παράθεσης. Επίσης, το σύνολο των υποστυλωμάτων και των
δύο ορόφων είναι ανεπαρκές για την στάθμη επιτελεστικότητας Γ όταν χρησιμοποιούνται
τα υλικά 1, ανεξαρτήτως της επιρροής των ανεπαρκών μηκών αγκύρωσης/παράθεσης.
Τέλος, για Σ.Ε. Γ με χρήση των «Υλικών 3» κρίνονται (οριακά) επαρκή μόνο τρία (3)
υποστυλώματα του Α΄ ορόφου και δύο (2) του ισογείου.
Για την ανάλυση με τα «Υλικά 1» παρατηρούνται πολύ μεγάλες τιμές του ανηγμένου
αξονικού φορτίου, με το 82% των υποστυλωμάτων να έχουν τιμή νd > 0.65 και το 54% ή
το 50% (για Σ.Ε. Γ) να έχουν τιμή vd > 1.00 (Εικόνα 57). Για τα «Υλικά 3» όλα τα
υποστυλώματα έχουν vd <0.65 ενώ 7 (για Σ.Ε. Β) και 6 (για Σ.Ε. Γ) υποστυλώματα έχουν
vd > 0.30. (Εικόνα 58) το οποίο σημαίνει ότι η οροφή του ισογείου δεν απαλλάσσεται από
τον ικανοτικό έλεγχο κόμβου.
4.9 Αποτίμηση με ανελαστική στατική ανάλυση

Δεδομένου ότι παρατηρήθηκαν διατμητικές ανεπάρκειες σε δοκούς και των δύο ορόφων
της ανωδομής για τον συνδυασμό κατακόρυφων φορτίων 1.1G+ψ2Q εκτιμήθηκε ότι δεν
έχει νόημα ή περαιτέρω αποτίμηση του φορέα με εφαρμογή της μεθόδου της ανελαστικής
στατικής ανάλυσης. Αποτελέσματα για τη μέθοδο αυτή παρουσιάζονται ακολούθως κατά
την αναδιαστασιολόγηση του ενισχυμένου κτιρίου.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
4.10 Συμπεράσματα αποτίμησης υπάρχοντος Φ.Ο.

Από τον έλεγχο επάρκειας του υφιστάμενου Φ.Ο. προκύπτει γενικευμένη ανεπάρκεια των
μελών του ακόμη και έναντι του συνδυασμού κατακόρυφων φορτίων 1.35G+1.50Q,
ανεξαρτήτως της επιλογής των υλικών και της επιρροής των ανεπαρκών μηκών
αγκύρωσης/παράθεσης. Από τον έλεγχο επάρκειας έναντι σεισμικών δράσεων με την χρήση
της ελαστικής δυναμικής ανάλυσης προκύπτει γενικευμένη ανεπάρκεια με πολύ μεγάλες
τιμές δεικτών ανεπάρκειας ανεξαρτήτως της επιλεγμένης στάθμης επιτελεστικότητας, της
επιλογής των υλικών και της επιρροής των ανεπαρκών μηκών αγκύρωσης/παράθεσης. Η
μέθοδος της ανελαστικής στατικής ανάλυσης δεν εφαρμόσθηκε κατά την αποτίμηση καθώς
εμφανίζονται διατμητικές ανεπάρκειες για τον συνδυασμό κατακόρυφων φορτίων
1.1G+ψ2Q.
Επιπλέον επισημαίνονται τα εξής:
α) Η χρήση των «ερήμην τιμών» θλιπτικής αντοχής του σκυροδέματος του παραρτήματος
3.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. οδηγεί σε ανεπάρκεια των υποστυλωμάτων σε θλίψη και στην εμφάνιση
ανεπαρκών μηκών παράθεσης και αγκύρωσης σε όλα τα υποστυλώματα του Φ.Ο. Επιπλέον,
σε αρκετές δοκούς δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει αγκύρωση καθώς ισχύει lb < 0.5
lb,min. Επομένως, σε κτίρια τα οποία έχουν μελετηθεί / κατασκευαστεί πριν το 1985 η χρήση
των «ερήμην τιμών» θλιπτικής αντοχής σκυροδέματος δύναται να δώσει διαφορετικό
αποτέλεσμα κατά την αποτίμηση σε σχέση με την χρήση της «πραγματικής» θλιπτικής
αντοχής του σκυροδέματος στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται νευροχάλυβες (με την
προϋπόθεση βέβαια ότι η αντοχή που προκύπτει από τους επί τόπου και εργαστηριακούς
ελέγχους του σκυροδέματος είναι μεγαλύτερη της «ερήμην»).
β) Η ύπαρξη ενός μόνο τοιχώματος σε μια γωνία της κάτοψης του Φ.Ο. προκαλεί έντονη
στρεπτική απόκριση κατά την εφαρμογή της σεισμικής δράσης η οποία έχει ως αποτέλεσμα
την αυξημένη καταπόνηση των υποστυλωμάτων της απέναντι πλευράς.
γ) Η ανεπάρκεια της οροφής του Α΄ ορόφου έναντι κατακόρυφων φορτίων οφείλεται στον
συνδυασμό των μικρών διατομών των υποστυλωμάτων, των μεγάλων ανοιγμάτων των
δοκών και του μεγάλου μόνιμου φορτίου από το γέμισμα της μόνωσης (2.4kN/m2)
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5. Ανασχεδιασμός φέροντος οργανισμού
5.1 Μέθοδοι ανάλυσης – μεθοδολογία ανασχεδιασμού

Ο ανασχεδιασμός του υφιστάμενου φέροντος οργανισμού (Φ.Ο.) έναντι σεισμικών
δράσεων πραγματοποιήθηκε εφαρμόζοντας δύο από τις μεθόδους ανάλυσης που
αναφέρονται στην παρ. 2.4.3.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Εφαρμόστηκαν η ελαστική δυναμική
ανάλυση με χρήση καθολικού δείκτη συμπεριφοράς (q) και η ανελαστική στατική ανάλυση.
Ανεξαρτήτως της μεθόδου ανάλυσης για τον ανασχεδιασμό του Φ.Ο. το πρώτο βήμα είναι
η άρση των ανεπαρκειών που παρουσιάζονται έναντι του συνδυασμού κατακόρυφων
φορτίων 1.35G+1.50Q. Επιλέγεται ο ανασχεδιασμός να περιλαμβάνει και την άρση των
ανεπαρκών μηκών αγκύρωσης δοκών.
Επιλέχθηκε ο ανασχεδιασμός του Φ.Ο. έναντι σεισμικών δράσεων να πραγματοποιηθεί

αρχικά με την μέθοδο της ανελαστικής στατικής ανάλυσης για στάθμη επιτελεστικότητας
(Σ.Ε.) Γ και τα σχετικά προσομοιώματα ονομάζονται EN-G-Y1 και EN-G-Y2. Στην
συνέχεια πραγματοποιήθηκε σύγκριση των συντελεστών ανεπάρκειας με της Σ.Ε. Β.
Κατόπιν ελέγχθηκαν τα προσομοιώματα EN-G-Y1 και EN-G-Y2 με την χρήση της
ελαστικής δυναμικής ανάλυσης και προέκυψαν ανεπαρκή.
Για την κάλυψη των κριτηρίων επιτελεστικότητας με την μέθοδο της ελαστικής δυναμικής
ανάλυσης με την χρήση ενιαίου δείκτη συμπεριφοράς q εξετάστηκε η λύση ανασχεδιασμού
του Φ.Ο. με την προσθήκη ισχυρών νέων φορέων, επαρκών ως προς το πλήθος και την
αντίσταση, για την ανάληψη των σεισμικών δυνάμεων. Ο «νέος σκελετός» μπορεί να
αποτελείται από νέα στοιχεία ή/και ενισχυμένα υφιστάμενα στοιχεία. Στην περίπτωση αυτή
και υπό την προϋπόθεση της τήρησης των προϋποθέσεων α ως δ των σχολίων της παρ. 4.6.3
του KAN.EΠΕ. μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι τιμές του δείκτη q του ΕΚ8-1 εφόσον
τηρηθούν οι δέσμες των επιμέρους κριτηρίων, κανόνων και διατάξεων αναλόγως της
επιλεγμένης κατηγορίας πλαστιμότητας.
Ο «νέος σκελετός» μπορεί να υλοποιηθεί με 2 διαφορετικούς τρόπους:

α) με την προσθήκη συζευγμένων τοιχωμάτων στις τέσσερις πλευρές της περιμέτρου του
κτιρίου (προσομοίωμα ΕΝ-ΤΟΙΧ)
β) με την ενίσχυση ικανού πλήθους υφιστάμενων πλαισίων (προσομοίωμα ΕΝ-ΠΛ).
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Αρχικά πραγματοποιήθηκε ανασχεδιασμός του Φ.Ο. για την ικανοποίηση των κριτηρίων
της Σ.Ε. Β και στην συνέχεια έγινε και σύγκριση των λόγων ανεπάρκειας με την Σ.Ε. Γ.
Σε όλα τα προσομοιώματα ανασχεδιασμού έχει πραγματοποιηθεί επέκταση των πεδίλων

των 5 κεντρικών υποστυλωμάτων που δεν συνδέονται με τοιχώματα υπογείου (Κ18, Κ22,
Κ26, Κ30, Κ34). Με τον τρόπο αυτό αίρεται η υπέρβαση τάσης εδάφους και μειώνονται
σημαντικά οι σχετικές καθιζήσεις τους. Επίσης, έχουν προστεθεί όλες οι συνδετήριες δοκοί
οι οποίες δεν έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με την εγκεκριμένη μελέτη.
Έχει ληφθεί υπόψη η αλληλεπίδραση εδάφους-κατασκευής και τα θεμέλια θεωρούνται

ελαστικά εδραζόμενα. Στον Πίνακα 5.1 παρουσιάζονται συνοπτικά οι παραδοχές για τον
ανασχεδιασμό.
ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΑΝΑΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΦΟ ΚΤΙΡΙΟΥ Δ΄

1. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΟΥ
Αριθμός Σταθμών Ανατολικού Τμήματος: Τρεις (3): Υπόγειο, Ισόγειο και Α΄ Όροφος
Χρήση: Βιοτεχνικό κτίριο και Αποθηκευτικός
χώρος
2. ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΚΤΙΡΙΟΥ
Ζώνη σεισμικής επικινδυνότητας: Z1
Σεισμική επιτάχυνση αναφοράς: agR = 0.16g
Στάθμη επιτελεστικότητας: Β1 ή Γ1
Σεισμική επιτάχυνση σχεδιασμού: agR = 0.16g
Κατηγορία εδάφους: B (S = 1.20)
Κατηγορία σπουδαιότητας: II (γΙ = 1.00)
Δείκτης συμπεριφοράς:
EN-G-Y1/2 : qΒ = 2.15 , qΓ = 2.58 (q* / q' = 1.2)
EN-TOIX : qΒ = 3.3 , qΓ = 4.6 (q* / q' = 1.4)
EN-ΠΛ : qΒ = 3.45 , qΓ = 4.8 (q* / q' = 1.4)
3. ΕΔΑΦΟΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ
α) Περιγραφή: Άργιλος ξερή
β) Επιτρεπομένη τάση εδράσεως: σεπ = 300 kN/m2
γ) Δείκτης εδάφους: ks = 70000 kN/m³
4. ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
Σκυρόδεμα Υφισταμένου:
ελαστικη ανάλυση : fck = 27.4MPa, γc=1.45 (Υψηλή ΣΑΔ)
ανελαστική ανάλυση : fcm = 29.5MPa, γc=1.00 ''
Οπλισμοί Υφισταμένου:
Κύριοι οπλισμοί υποστυλωμάτων & δοκών:
ελαστική ανάλυση : StIIΙ: fyk=454MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.05
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ανελαστική ανάλυση : StIIΙ: fym=494MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.00

Δευτερεύοντες οπλισμοί υποστυλωμάτων &
δοκών, οπλισμοί πεδίλων & πλακών:
ελαστική ανάλυση : StI: fyk=293MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.05
ανελαστική ανάλυση : StI: fyk=296MPa - Υψηλή ΣΑΔ: γs=1.00
Νέο Σκυρόδεμα: C25/30
ελαστική ανάλυση : fck=25MPa , γc=1.58 (γ΄m/γm =1.05)
ανελαστική ανάλυση : fcm=33MPa , γc=1.15
Χάλυβας Οπλισμών: B500C
ελαστική ανάλυση : fyk=500MPa , γs=1.21 (γ΄m/γm =1.05)
ανελαστική ανάλυση : fyk=520MPa , γs=1.15
Χάλυβας επικολλητών ελασμάτων: S235 (Fe 360), γs = 1.05
B500C, fyk=500MPa, γs = 1.27 (γ΄m/γm
Χάλυβας βλήτρων:
=1.10)
Βάρος ανθρακοϋφασμάτων: 230gr/m2
Mέτρο ελαστικότητας: 240GPa
πάχος ανθρακουφάσματος: 0.113mm
5. ΕΙΔΟΣ ΦΟΡΕΑ
Φέρων Οργανισμός: Χωρικό πλαίσιο οπλισμένου σκυροδέματος
με διαφραγματική λειτουργία
Θεμελίωση Ανατολικού Τμήματος: Τοιχώματα υπογείου και μεμονωμένα
πέδιλα με συνδετήριες δοκούς
6. ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ
Πλάκες οροφής ισογείου: Πεπερασμένα στοιχεία (δυσμενείς
φορτίσεις)
Πλάκες οροφής Α΄ ορόφου: μέθοδος Pieper-Martens (καθολική
φόρτιση)
Θεμέλια: Ελαστικά εδραζόμενα
Αντισεισμικός 'Έλεγχος: ΚΑΝ.ΕΠΕ.
7. ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ
Μόνιμα Φορτία Ικανοποιητική ΣΑΔ
Ι.Β. οπλισμένου σκυροδέματος: 25.00 kN/m3
Επικάλυψη δαπέδων ημιορόφου 0.60 kN/m2
Επικάλυψη δαπέδων ισογείου -
Επικάλυψη δώματος:
EN-G-Y1/2 κ EN-TOIX : 0.50 kN/m2
EN-ΠΛ : 2.40 kN/m2 και 0.50kN/m2 (Π26, Π27)
Δρομική οπτοπλινθοδομή: 2.10 kN/m2
Μπατική οπτοπλινθοδομή & τσιμεντόλιθοι: 3.60 kN/m2
Φωτοβολταϊκά 0.80 kN/m2
Ι.Β. Επιχώσεων: 20.00 kN/m3
Κινητά Φορτία
Πλάκες οροφής υπογείου, ισογείου : 7.50 kN/m2
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ράφια αποθήκευσης οροφής ισογείου: 14.70 kN/m2

Ράφια αποθήκευσης οροφής υπογείου: 18.00 kN/m2
Ι.Β. αποθηκευόμενων υλικών (χαλιά): 5.00 kN/m3
Εξώστες και πατάρια: 5.00 kΝ/m2
Κλίμακες: 3.50 kN/m2
Μη βατό δώμα: 0.50 kΝ/m2
Χιόνι 0.67 kΝ/m2
8. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
ΕΚ0 (ΕΝ1900): Βάσεις σχεδιασμού δομημάτων
ΕΚ1 (ΕΝ1991-1-1): Δράσεις σε δομήματα - Μέρος 1-1
ΕΚ2 (ΕΝ1992-1-1): Σχεδιασμός κατασκευών από σκυρόδεμα - Μέρος 1-1
ΕΚ7 (ΕΝ1997-7-1): Γεωτεχνικός σχεδιασμός - Μέρος 1
ΕΚ8 (ΕΝ1998-1) : Αντισεισμικός Σχεδιασμός
Και τα αντίστοιχα Εθνικά Προσαρτήματα.
ΚΑΝ.ΕΠΕ. (2η Αναθεώρηση, 2017)
Πίνακας 5.1: Παραδοχές ανασχεδιασμού Φ.Ο.
5.2 Μηχανικά χαρακτηριστικά υλικών ανασχεδιασμού

Ο ανασχεδιασμός του φέροντος οργανισμού (Φ.Ο.) πραγματοποιείται μόνο για τα «Υλικά
3», δηλαδή με χρήση των μηχανικών χαρακτηριστικών που έχουν προκύψει από τον
συνδυασμό των έμμεσων μεθόδων και της πυρηνοληψίας για το σκυρόδεμα και των
δοκιμών εφελκυσμού για τις ράβδους χάλυβα. Ο ΚΑΝ.ΕΠΕ. δεν απαγορεύει την χρήση των
«ερήμην τιμών» των υλικών κατά τον ανασχεδιασμό, σε περιπτώσεις όπου δε διατίθενται
ακριβέστερα στοιχεία. Στο υπό μελέτη κτίριο τα στοιχεία αυτά ήταν διαθέσιμα και επιπλέον
οι πολύ χαμηλές τιμές θλιπτικής αντοχής σκυροδέματος θα οδηγήσουν σε αντιοικονομική
λύση, ιδιαίτερα κατά τον σχεδιασμό των διεπιφανειών παλαιού – προστιθέμενου
σκυροδέματος. Τέλος, η λύση δεν θα αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα καθώς, σε
αρκετές περιπτώσεις κτιρίων χρονολογίας < 1985, οι «ερήμην τιμές» θλιπτικής αντοχής
σκυροδέματος είναι πολύ χαμηλότερες από τις τιμές που προκύπτουν από τον συνδυασμό
των έμμεσων μεθόδων και της πυρηνοληψίας. Για το προστιθέμενο σκυρόδεμα
χρησιμοποιήθηκε ποιότητα C25/30 ως η ελάχιστη επιτρεπόμενη από τον ΚΤΣ 2016 για
κατηγορία έκθεσης XC3. Στους Πίνακες 5.2 έως και 5.6 παρουσιάζονται τα μηχανικά
χαρακτηριστικά των προστιθέμενων υλικών και των «Υλικών 3».
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Υλικά fck (MPa) γ΄m/γm Σ.Α. acc fcd (MPa) fctm (MPa) fctd (MPa)
Υλικά 3 27,4 - 1,15 0,85 20,25 2,73 1,66
C25/30 25 1,05 1,5 0,85 13,49 2,56 1,14
Πίνακας 5.2: Μηχανικά χαρακτηριστικά προστιθέμενου και υφιστάμενου σκυροδέματος για ελαστική
ανάλυση (για συνδυασμό μόνιμων φορτίων)
Υλικά fck (MPa) γ΄m/γm Σ.Α. fcd (MPa) fctm (MPa) Εcm (GPa)
Υλικά 3 27,4 - 1,15 23,83 2,73 32,15
C25/30 25 1,05 1,5 15,87 2,56 31,48
Πίνακας 5.3: Μηχανικά χαρακτηριστικά προστιθέμενου και υφιστάμενου σκυροδέματος για ελαστική
ανάλυση (για σεισμικό συνδυασμό)
Υλικά fcm (MPa) Σ.Α. fcmd (MPa) fctm (MPa) Εcm (GPa) fctd (MPa)
Υλικά 3 29,5 1,00 29,50 2,73 20,58 1,91
C25/30 33 1,15 28,70 2,56 20,58 1,56
σκυροδέματος για ανελαστική ανάλυση
Υλικά fyk (MPa) γ΄m/γm Σ.Α. fykd (MPa)

Υλικά 3 -
279,0
συνδετήρες 293 - 1,05
Υλικά 3 - διαμήκεις 454 - 1,05 432,4
Β500C 500 1,05 1,15 414,1
Β500C - βλήτρα 500 1,10 1,15 395,3
χάλυβα για ελαστική ανάλυση
Υλικά fym (MPa) γ΄m/γm Σ.Α. fymd (MPa)

Υλικά 3 -
296,0
συνδετήρες 296 - 1,00
Υλικά 3 - διαμήκεις 494 - 1,00 494,0
Β500C 520 1,05 1,15 430,6
Πίνακας 5.6: Μηχανικά χαρακτηριστικά προστιθέμενου και υφιστάμενου χάλυβα
για ανελαστική ανάλυση
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.3 Σχεδιασμός βλήτρων

Η μεταφορά διατμητικών δυνάμεων μεταξύ του υφιστάμενου και του προστιθέμενου
σκυροδέματος πραγματοποιείται μέσω του μηχανισμού τριβής και της χρήσης τεμαχίων
νευροχάλυβα ποιότητας B500C, η συμπεριφορά των οποίων υπαγορεύεται από την συνήθη
συμπεριφορά μηχανισμού βλήτρου. Για την λειτουργία αυτού του μηχανισμού απαιτείται,
κατά το δυνατόν, κάθετη τοποθέτηση στην διεπιφάνεια με μήκος έμπηξης στο υφιστάμενο
σκυρόδεμα και μήκος κεφαλής στο προστιθέμενο σκυρόδεμα κατ’ ελάχιστο ίσο με 6db,
όπου db η διάμετρος του βλήτρου σύμφωνα με τα σχόλια της παρ.8.2.1.3.v. του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Η τιμή σχεδιασμού της μέγιστης τέμνουσας, Fud , που μπορεί να μεταφερθεί από μια ράβδο
με διάμετρο db, με επαρκές μήκος έμπηξης και κεφαλής ίσο με 8db και με επαρκείς
επικαλύψεις, σε διεπιφάνειες οι οποίες ενδέχεται να υποβληθούν σε ανακυκλιζόμενη δράση
δίνεται από την σχέση (6.9) της παρ.6.1.2.2.α. του ΚΑΝ.ΕΠΕ:
(10) - (6.9 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)

Στον σχεδιασμό των διεπιφανειών για τα εντατικά μεγέθη που αναπτύσσονται για τα
κατακόρυφα φορτία η αντοχή των βλήτρων υπολογίζεται με την σχέση (6.9) του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. καθώς οι διεπιφάνειες στους μανδύες των υποστυλωμάτων και του
συνεργαζόμενου πλάτους των δοκών υπόκεινται σε ανακυκλιζόμενη δράση. Για το
ελάχιστο μήκος έμπηξης 6db η αντοχή βλήτρου λαμβάνεται από την σχέση (10) - (6.9) του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. πολλαπλασιασμένη με μειωτικό συντελεστή 0.75. Η αντοχή βλήτρου που
υπολογίζεται μέσω της σχέσεως αυτής αναπτύσσεται για τιμή μετακίνησης στην
διεπιφάνεια ίση με 0,05db. Όταν η σχετική ολίσθηση που επιτρέπεται να συμβεί κατά μήκος
της διεπιφάνειας είναι μικρότερη, τότε η αντίσταση βλήτρου λαμβάνεται μειωμένη
σύμφωνα με το διάγραμμα του σχήματος Σ6.8 των σχολίων της παρ. 6.1.2.2.ε. του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. όπου:
α) Για τιμές της επιβαλλόμενης σχετικής ολισθήσεως μικρότερες ή ίσες του 10% του 0.05db
η σχέση μεταξύ ολισθήσεως και επιστρατευόμενης αντιστάσεως είναι γραμμική.
β) Για τιμές της σχετικής ολισθήσεως μεταξύ 0.005db και 0.05db η σχέση μεταξύ της
ολισθήσεως και της αντιστάσεως του μηχανισμού βλήτρου μπορεί να υπολογίζεται από τον
τύπο:
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
(11) – (Σ6.9 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
Η μέγιστη διάμετρος βλήτρου στις ενισχυμένες δοκούς οροφής ισογείου και στις πλευρές
υποστυλωμάτων με πάχος μανδύα 80mm είναι db= 8mm, ώστε το ελάχιστο μήκος κεφαλής
να είναι ίσο με 6*db = 48mm και να τηρείται η ελάχιστη επικάλυψη των 25 ή 30mm
αναλόγως της θέσης και του είδους του στοιχείου. Σε κάθε περίπτωση επιλέγεται μήκος
έμπηξης στο υφιστάμενο σκυρόδεμα τουλάχιστον ίσο με 8*db. Στον Πίνακα 5.7
παρουσιάζεται η μέγιστη δυνατή διάμετρος βλήτρου ανάλογα με το πάχος της
προστιθέμενης στρώσης ώστε να τηρείται η ελάχιστη επικάλυψη προς την επιφάνεια της
πρόσθετης στρώσης.
Επιλεχθέν Ελάχιστο
Πάχος Μέγιστη
Μήκος Μήκος
προστιθέμενης διάμετρος
έμπηξης κεφαλής 6*db
στρώσης (mm) βλήτρου (mm)
>8*db(mm) (mm)
80 8 64 48
100 12 96 72
120 14 112 84
150 20 160 120
Πίνακας 5.7: Μέγιστη αποδεκτή διάμετρος βλήτρου ανάλογα με το πάχος της
προστιθέμενης στρώσης
Σύμφωνα με την παρ. 6.1.2.2.β. του ΚΑΝ.ΕΠΕ. για την αποφυγή ψαθυρού τρόπου αστοχίας
λόγω εμφάνισης ρωγμής στο σκυρόδεμα κατά μήκος του βλήτρου διαμέτρου db (ρωγμή
απόσχισης) πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες επικαλύψεις παράλληλα με το επίπεδο της
διεπιφάνειας: κατά την διεύθυνση της φόρτισης η ελάχιστη επικάλυψη εμπρός να είναι 6db,
η ελάχιστη επικάλυψη πίσω 5db και η καθαρή απόσταση μεταξύ διαδοχικών βλήτρων 5db.
Κάθετα στην διεύθυνση φόρτισης η ελάχιστη πλευρική επικάλυψη πρέπει να είναι 3db.
Στον Πίνακα 5.8 παρουσιάζονται οι αντοχές των βλήτρων σύμφωνα με την σχέση 6.9 του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. για μήκη κεφαλής 8db και 6db με το μήκος έμπηξης να είναι πάντα μεγαλύτερο
από 8db και τηρώντας τις ελάχιστες επικαλύψεις εντός του επιπέδου της φόρτισης. Ο
υπολογισμός της αντοχής του βλήτρου γίνεται σε όρους δυνάμεων με χρήση των
χαρακτηριστικών τιμών αντοχής των υλικών.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Αντοχή Αντοχή
βλήτρου για βλήτρου για Τιμή
Διάμετρος
μήκη 8db και μήκη 6db και ολίσθησης
βλήτρου (mm)
s=0.05dbαπό s=0.05dbαπό s= 0.05db
6.9 (kN) 6.9 (kN)
6 1,9 1,4 0,3
8 3,4 2,5 0,4
10 5,3 4,0 0,5
12 7,6 5,7 0,6
14 10,3 7,7 0,7
16 13,5 10,1 0,8
18 17,1 12,8 0,9
20 21,1 15,8 1
Πίνακας 5.8: Αντοχή βλήτρου ανά διάμετρο ράβδου
H μέγιστη ανεκτή ολίσθηση στην διεπιφάνεια ορίζεται ίση με 0.4mm για την στάθμη
επιτελεστικότητας (Σ.Ε.) Β και ίση με 1.0mm για Σ.Ε. Γ σύμφωνα με τα σχόλια της παρ.
8.1.2.3.α. του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Στον Πίνακα 5.9 παρουσιάζονται οι τελικές (απομειωμένες κατά
περίπτωση) αντοχές βλήτρων για Σ.Ε. Β και Γ με χρήση διαφορετικών διαμέτρων βλήτρων
στα πάχη των πρόσθετων στρώσεων σκυροδέματος που εφαρμόζονται κατά τον
ανασχεδιασμό.
Πάχος Απομειωμένη αντοχή βλήτρου

Διάμετρος Μήκος κεφαλής
προστιθέμενης Fud,res (kN) για < 8db
βλήτρου
στρώσης Lκεφ Σ.Ε. Β Σ.Ε. Γ
db(mm) Lκεφ/db
(mm) (mm) (s=0.4mm) (s=1.0mm)
80 6 50 8,3 1,9 1,9
80 8 50 6,3 2,6 2,6
80 8 55 6,9 2,9 2,9
100 10 75 7,5 4,7 4,9
100 12 75 6,3 5,4 5,9
120 12 95 7,9 6,9 7,5
120 14 95 6,8 7,7 8,8
150 14 125 8,9 9,1 10,3
150 16 125 7,8 11,3 13,2
150 18 125 6,9 12,3 14,8
150 20 125 6,3 13,4 16,5
Πίνακας 5.9: Αντοχή ανά πάχος προστιθέμενης στρώσης, διαμέτρου ράβδου και μήκους κεφαλής
Από τον παραπάνω πίνακα προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
1) Για διάμετρο βλήτρου μέχρι 8mm δεν αλλάζει η αντοχή του βλήτρου ανάλογα με την
σκοπούμενη στάθμη επιτελεστικότητας, καθώς η μέγιστη ανεκτή σχετική ολίσθηση στην
ΣΕ είναι 0.4mm ≥ 0.05db.
2) Με χρήση της μεγαλύτερης δυνατής διαμέτρου βλήτρου για δεδομένο πάχος ενίσχυσης
προκύπτει μεγαλύτερη αντοχή βλήτρου ανεξαρτήτως επιλεγμένης Σ.Ε.
Επισημαίνεται ότι αν χρησιμοποιηθούν ράβδοι νευροχάλυβα διατομής Φ8 για την

συγκράτηση ενδιάμεσων διαμήκων οπλισμών στις θέσεις όπου το πάχος του μανδύα είναι
80mm και το πάχος επικάλυψης είναι c= 25mm, αυτές μπορούν, οριακά, να λειτουργήσουν
και ως βλήτρα με μήκος κεφαλής, το οποίο είναι κάθετο ή σχεδόν κάθετο στην διεπιφάνεια,
ίσο με 6db (Εικόνα 59). Στην περίπτωση όπου c= 30mm δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως
βλήτρα. Και στις δύο περιπτώσεις το μήκος του γάντζου μετά το πέρας της καμπύλωσης
δεν μπορεί να είναι ίσο με 10Φ για γωνία 135ο. Αν χρησιμοποιηθούν ράβδοι διατομής Φ6
τότε καλύπτεται και η απαίτηση για μήκος 10Φ μετρά το πέρας της καμπύλωσης, αν και
οριακά για την περίπτωση όπου c= 30mm. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να ληφθεί υπόψη
η μειωμένη ικανότητα παραλαβής τέμνουσας λόγω της αλληλεπίδρασης μηχανισμού
βλήτρου και εξολκεύσεως σύμφωνα με την παρ. 6.1.2.2.στ. του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Εικόνα 59: Λειτουργία βλήτρου και οπλισμοί συγκράτηση διαμήκων ράβδων. Οριζόντια τομή τυπικού
ενισχυμένου υποστυλώματος
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.4 Ανασχεδιασμός με ανελαστική στατική ανάλυση

5.4.1 Αποκατάσταση ανεπαρκούς αγκύρωσης οπλισμών δοκών
Κατά τον ανασχεδιασμό με την μέθοδο της ανελαστικής στατικής ανάλυσης θεωρήθηκε ότι
αφαιρείται (ή «αποσυνδέεται» από τον Φ.Ο.) το τοίχωμα του ανελκυστήρα καθώς προκαλεί
έντονα στρεπτική απόκριση του φορέα και δεν εξυπηρετεί την λειτουργία του κτιρίου λόγω
των μικρών διαστάσεων του φρεατίου.
Για την άρση του προβλήματος της ανεπαρκούς αγκύρωσης των οπλισμών των δοκών στα
ακραία υποστυλώματα εξετάστηκαν οι παρακάτω λύσεις:
α) Αύξηση των διαστάσεων των υποστυλωμάτων με μανδύα από εκτοξευόμενο ή/και

έγχυτο σκυρόδεμα. Με τον τρόπο αυτό αυξάνεται το μήκος του κόμβου άρα και το
διαθέσιμο μήκος αγκύρωσης.
β) Συγκόλληση αγκυρόπλακας σε συνδυασμό με την κατασκευή φουρουσιού εξωτερικά του

κόμβου ώστε να υπάρχει επαρκής αγκύρωση και για την περίπτωση των θλιβόμενων
ράβδων, όπως περιγράφεται στην παρ. 5.6.2.2.(3) του ΕΚ8-1.
γ) Τοποθέτηση ειδικού χαλύβδινου τεμαχίου στην εσωτερική παρειά του κόμβου δοκού -
υποστυλώματος για την αύξηση του μήκους του κόμβου.
Για την ικανοποίηση του ελέγχου εφαρμοσιμότητας της ανελαστικής υπερωθητικής

ανάλυσης της παρ. 5.7.2.α κρίνεται απαραίτητη η αύξηση της δυσκαμψίας των
υποστυλωμάτων για μείωση της ενεργοποιούμενης μάζας από την 4η και 5η ιδιομορφή
(μετακίνηση Α΄ ορόφου και ισογείου σε αντίθετες κατευθύνσεις κατά Υ και Χ αντίστοιχα).
Κατόπιν εξέτασης εναλλακτικών λύσεων και λαμβάνοντας υπόψη ότι το υπό μελέτη κτίριο
δεν είναι πανταχόθεν ελεύθερο επιλέχθηκαν οι παρακάτω ανασχεδιασμένοι φορείς:
Ο φορέας ΕΝ-G-Y1, στον οποίο ενισχύονται 16 από τα 25 υποστυλώματα με την λύση (α)
με το πάχος των μανδυών να επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τις ελάχιστες επικαλύψεις και
το απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης των υφιστάμενων οπλισμών των δοκών.
Ο φορέας ΕΝ-G-Y2, στον οποίο ενισχύονται 18 από τα 25 υποστυλώματα

χρησιμοποιώντας συνδυασμό των λύσεων (α και β). Στα υποστυλώματα που βρίσκονται
εκτός των περιοχών των αντισεισμικών αρμών το πάχος των μανδυών επιλέγεται ίσο με
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
8cm λαμβάνοντας υπόψη τις ελάχιστες επικαλύψεις των οπλισμών του μανδύα. Στα
υποστυλώματα που βρίσκονται στις περιοχές των αντισεισμικών αρμών το πάχος των
μανδυών επιλέγεται με βάση το απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης των υφιστάμενων
οπλισμών των δοκών. Σημειώνεται ότι χωρίς την τοποθέτηση μανδύα στα 2 επιπλέον
υποστυλώματα σε σχέση με τον φορέα ΕΝ-G-Y1, δεν καλύπτεται ο έλεγχος
εφαρμοσιμότητας της παρ.5.7.2α.
Η λύση (γ) για την αποκατάσταση του ανεπαρκούς μήκους αγκύρωσης δεν χρησιμοποιείται
καθώς δεν προβλέπεται από τον ΚΑΝ.ΕΠΕ., οπότε δεν είναι δυνατός ο υπολογισμός της
γωνίας στροφής χορδής των μελών με τα πρόσθετα μεταλλικά τεμάχια.
Σύμφωνα με τα σχόλια της παρ. 4.4.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. για νέα δομικά στοιχεία ή στοιχεία
μετά τις επεμβάσεις, οφείλουν να τηρούνται οι διατάξεις για λειτουργικότητα και
ανθεκτικότητα. Από τον Κανονισμό Τεχνολογίας Σκυροδέματος 2016 (ΚΤΣ) η ελάχιστη
επικάλυψη ράβδων οπλισμού για τα στοιχεία που βρίσκονται σε εσωτερικούς χώρους
(κατηγορία έκθεσης XC1, εντός κτιρίων με μέτρια ή υψηλή υγρασία – μη θερμαινόμενος
χώρος) ορίζεται ως cmin=25mm. Για τα εξωτερικά στοιχεία τα οποία είναι εκτεθειμένα στην
βροχή, καθώς δεν υπάρχουν προστεγάσματα, (κατηγορία έκθεσης XC3 εναλλαγή ξηρού-
υγρού) η ελάχιστη επικάλυψη ορίζεται ως cmin=35mm. Καθώς το εκτοξευόμενο σκυρόδεμα
έχει πολύ μικρότερο πορώδες από το έγχυτο σκυρόδεμα και δεν καλύπτεται από τον ΚΤΣ,
επιλέχθηκε τιμή επικάλυψης ίση με cnom=30mm για τα εξωτερικά στοιχεία και cnom=25mm
για τα εσωτερικά. Το ελάχιστο πάχος του μανδύα το οποίο καλύπτει την επιλεγμένη
επικάλυψη για εξωτερικά στοιχεία σε συνδυασμό με την χρήση διαμήκων ράβδων
διαμέτρου Φ16 είναι 80mm (Εικόνα 60). Το ίδιο πάχος μανδύα επιλέγεται και για τα
εσωτερικά υποστυλώματα. (Εικόνα 61)
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 60: Λεπτομέρεια μανδύα εξωτερικών υποστυλωμάτων

Εικόνα 61: Λεπτομέρεια μανδύα εσωτερικών υποστυλωμάτων
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Και στους δύο φορείς για την αποκατάσταση της ανεπαρκούς αγκύρωσης του
υποστυλώματος Κ16 επιλέγεται η καθαίρεση και ανακατασκευή του καθώς συνορεύει με
αντισεισμικό αρμό και στις δύο πλευρές του. Επίσης, για την βελτίωση της πλαισιακής
λειτουργίας και την αποφυγή ελέγχου παραμόρφωσης του διαφράγματος στην περιοχή της
πλάκας Π31 προστίθενται δύο νέες δοκοί από έγχυτο σκυρόδεμα μεταξύ των
υποστυλωμάτων Κ36-33 και Κ33-28 στην οροφή του ισογείου. Στις Εικόνες 62, 63, 64 και
65 παρουσιάζονται οι θέσεις και το μέγιστο πάχος των μανδυών των υποστυλωμάτων των
φορέων ΕΝ-G-Y1 και EN-G-Y2 στην οροφή του ισογείου και Α΄ ορόφου.
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 62: Θέσεις και μέγιστο πάχος μανδυών υποστυλωμάτων οροφής ισογείου ανασχεδιασμένου
φορέα ΕΝ-G-Y1
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y1
ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.4.2 Περιγραφή μανδυών υποστυλωμάτων Φ.Ο. ΕΝ-G-Y1
Τα υποστυλώματα χωρίζονται σε ομάδες ανάλογα με το πάχος του μανδύα που απαιτείται

στην εσωτερική παρειά τους για επαρκή αγκύρωση των υφιστάμενων οπλισμών των δοκών
και άλλες ιδιαιτερότητες όπως η θέση (γειτνίαση αυτών με όμορα κτίρια) και η καθ’ ύψος
αλλαγή της διατομής τους (Εικόνες 66 και 67).
Εικόνα 66: Ομαδοποίηση υποστυλωμάτων οροφής ισογείου


ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 67: Ομαδοποίηση υποστυλωμάτων οροφής Α΄ ορόφου

Τα υποστυλώματα της ομάδας Α (Νότια πλευρά) έχουν αρχικές διαστάσεις 30/30 (εκτός
του Κ29 το οποίο έχει διαστάσεις 35/30) και έχουν σταθερή καθ’ ύψος διατομή μεταξύ της
οροφής ισογείου και της οροφής του Α΄ ορόφου. Ενισχύονται με 4πλευρο μανδύα πάχους
8 εκατοστών στις 3 πλευρές και 15 εκατοστών προς την εσωτερική πλευρά ώστε το μήκος
αγκύρωσης των οπλισμών των υφιστάμενων δοκών από 28cm να γίνει 43cm. Εξαίρεση
αποτελεί το Κ29 στο οποίο το πάχος του μανδύα στην εσωτερική πλευρά είναι ίσο με 10cm
(Εικόνα 68) και το Κ13 το οποίο ενισχύεται με 3πλευρο μανδύα.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 68: Καθ’ ύψος τομή υποστυλώματος ομάδας Α΄ ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y1
Τα υποστυλώματα της ομάδας Β΄ (Κ14, Κ15 στην Δυτική πλευρά, στον αντισεισμικό αρμό
με το Δυτικό τμήμα του κτιρίου Δ’) παρουσιάζουν απομείωση των διαστάσεων τους καθ΄
ύψος. Στο ισόγειο οι αρχικές διαστάσεις είναι 40/40 και ενισχύονται με 3πλευρο μανδύα
πάχους 8 εκατοστών και στις 3 πλευρές ώστε το μήκος αγκύρωσης των οπλισμών των
υφιστάμενων δοκών από 38cm να γίνει 46cm. Στον Α΄ όροφο οι αρχικές διαστάσεις είναι
30/30 και ενισχύονται με 3πλευρο μανδύα πάχους 8 εκατοστών στις 2 πλευρές και 15
εκατοστών προς την εσωτερική πλευρά ώστε το μήκος αγκύρωσης των οπλισμών των
υφιστάμενων δοκών από 28cm να αυξηθεί σε 43cm (Εικόνα 69).

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 69: Καθ’ ύψος τομή υποστυλώματος ομάδας Β΄ ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y1
Το υποστύλωμα Κ16 συνορεύει με αντισεισμικό αρμό σε δύο πλευρές. Επομένως, η μόνη

λύση είναι η καθαίρεση και ανακατασκευή του με αυξημένη διατομή στο ισόγειο και τον
Α΄ όροφο. Οι τελικές διαστάσεις και στους δύο ορόφους είναι 45/45.
Τα υποστυλώματα της ομάδας Γ΄ (Βόρεια πλευρά στον αντισεισμικό αρμό με το κτίριο Γ΄)
έχουν αρχικές διαστάσεις 30/35 και έχουν σταθερή καθ’ ύψος διατομή μεταξύ της οροφής
ισογείου και της οροφής του Α΄ ορόφου. Ενισχύονται με 3πλευρο μανδύα πάχους 8
εκατοστών στις 2 πλευρές και 15 εκατοστών προς την εσωτερική πλευρά ώστε το μήκος
αγκύρωσης των οπλισμών των υφιστάμενων δοκών από 28cm να αυξηθεί σε 43cm.
Εξαίρεση αποτελεί το Κ33 το οποίο στο ισόγειο έχει διαστάσεις 40/30 και η εσωτερική
πλευρά του μανδύα έχει πάχος 8cm. Στο Α΄ όροφο η αρχική διατομή μειώνεται σε 35/30
και ο μανδύας στην εσωτερική πλευρά έχει πάχος 10cm.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 70: Καθ’ ύψος τομή υποστυλώματος ομάδας Γ΄ ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y1
Τα υποστυλώματα της ομάδας Δ΄ χωρίζονται σε δύο υποομάδες. Τα Κ30 και Κ31 έχουν
αρχικές διαστάσεις 40/40 στο ισόγειο και 30/30 στον Α΄ όροφο. Στο ισόγειο ενισχύονται με
4πλευρο μανδύα πάχους 8 εκατοστών ώστε το μήκος αγκύρωσης των οπλισμών των
υφιστάμενων δοκών του ισογείου να αυξηθεί από 38cm σε 46cm. Στον Α΄ όροφο τα
υποστυλώματα αυτά δεν αποτελούν ακραίες στηρίξεις δοκών επομένως κατασκευάζεται
4πλευρος μανδύας πάχους 8cm. Οι τελικές διαστάσεις των ενισχυμένων υποστυλωμάτων
είναι 56/56 στο ισόγειο και 46/46 στον Α΄ όροφο.
Τα Κ26 και Κ27 είναι ακραίες στηρίξεις δοκών μόνο στον Α΄ όροφο όπου έχουν αρχικές
διαστάσεις 30/30. Ενισχύονται με 4πλευρο μανδύα πάχους 8 εκατοστών στις 3 πλευρές και
15 εκατοστών προς την Δυτική πλευρά ώστε το μήκος αγκύρωσης των οπλισμών των
υφιστάμενων δοκών από 28cm να αυξηθεί σε 43cm. Τα υφιστάμενα υποστυλώματα έχουν
διατομή 40/40 στο ισόγειο και θεωρώντας ότι η μείωση της διατομής στον Α΄ όροφο
πραγματοποιείται και από τις 4 πλευρές τοποθετείται 4πλευρος μανδύας πάχους 8cm στις 3

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
πλευρές και 10cm στην Δυτική πλευρά.. Επομένως, οι τελικές διαστάσεις των ενισχυμένων
υποστυλωμάτων είναι 56/58 στο ισόγειο και 46/53 στον Α΄ όροφο.
Στα υποστυλώματα τα οποία ενισχύονται με μανδύα οπλισμένου σκυροδέματος γίνεται

επιλεκτική εφαρμογή των λεπτομερειών όπλισης για τοπική πλαστιμότητα όπως ορίζονται
στην παρ. 5.4.3.2.2 του ΕΚ8-1 για κατηγορία μέσης πλαστιμότητας ΚΜΠ, χωρίς να υπάρχει
σχετική απαίτηση του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Συγκεκριμένα:
α) Τοποθετείται συνολικό γεωμετρικό ποσοστό οπλισμού μεταξύ 1% και 4%.
β) Τοποθετείται τουλάχιστον μια ενδιάμεση ράβδος σε κάθε πλευρά του υποστυλώματος.
γ) Οι κρίσιμες περιοχές μήκους lcr στα άκρα των υποστυλωμάτων υπολογίζονται από την
σχέση 5.14 του ΕΚ8 lcr = max{hc , lcl / 6 , 0.45}. Στο ισόγειο το lcr είναι ίσο με 78cm καθώς
ο μεγαλύτερος όρος είναι το lcl/6. Εξαίρεση αποτελούν τα υποστυλώματα Κ29, Κ30 και
Κ31 στα οποία στηρίζεται το πατάρι. Σε αυτά για το τμήμα επάνω από το πατάρι ο λόγος
lc/hc=3,03 είναι οριακά μεγαλύτερος της τιμής 3 η οποία είναι το όριο και ως κρίσιμο ύψος
θεωρείται ολόκληρο το ύψος τους υπέρ της ασφαλείας. Για το τμήμα κάτω από το πατάρι
ισχύει lc/hc=4,2 επομένως το κρίσιμο ύψος είναι ίσο με 56cm το οποίο προκύπτει από τον
όρο hc (μήκος πλευράς υποστυλώματος κατά Χ). Το κρίσιμο ύψος lcr των υποστυλωμάτων
του Α΄ ορόφου προκύπτει από τον όρο lcl / 6 και είναι ίσο με 67cm εκτός των Κ29, Κ30 και
Κ31 στα οποία συντρέχουν δοκοί ύψους 70cm οπότε το lcr είναι ίσο με 64cm.
Επισημαίνεται, ότι στις θέσεις όπου το υπολογιζόμενο μήκος συναρμογής του μανδύα είναι
μεγαλύτερο από το μήκος lcr, η αυξημένη πύκνωση των συνδετήρων εφαρμόζεται για το
μήκος συναρμογής.
Οι λεπτομέρειες όπλισης υποστυλωμάτων οι οποίες δεν καλύπτονται είναι οι παρακάτω:
α) Στα υποστυλώματα τα οποία ενισχύονται με 3πλευρο μανδύα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί

η απαίτηση για τοποθέτηση συμμετρικού οπλισμού.
β) Δεν τηρείται η μέγιστη απόσταση μεταξύ συγκρατούμενων διαμήκων ράβδων οπλισμού

(20cm).
γ) Σε λίγες περιπτώσεις δεν τηρείται ούτε η μέγιστη απόσταση μεταξύ μη-συγκρατούμενων

διαμήκων ράβδων οπλισμού (15cm) σύμφωνα με την παρ. 9.5.3 (6) του ΕΚ2.
δ) Δεν τηρούνται οι μέγιστες αποστάσεις συνδετήρων στις κρίσιμες περιοχές όλων των
ενισχυμένων υποστυλωμάτων όπως ορίζονται από την σχέση (5.18) του ΕΚ8 s = min{bo/2;

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
175 , 8dbL}, όπου bo η ελάχιστη διάσταση του υποστυλώματος σε χιλιοστά και dbL η
ελάχιστη διάμετρος των διαμήκων ράβδων σε χιλιοστά. Βάση της σχέσης αυτής οι μέγιστες
αποστάσεις είναι τα 128mm για ελάχιστη διάμετρο διαμήκους οπλισμού Φ16 και τα 112
χιλιοστά για ελάχιστη διάμετρο διαμήκους οπλισμού Φ14.
Σύμφωνα με την παρ.8.2.1.5 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. η διατμητική δύναμη της διεπιφάνειας

ανάμεσα στον μανδύα και στο παλιό υποστύλωμα είναι αποτέλεσμα των εξής δυνάμεων:
i) Αξονική δύναμη (Nv) λόγω πρόσθετων κατακόρυφων φορτίων και λόγω της αφαίρεσης
της υποστύλωσης που αντιστοιχούν στον μανδύα μετά την επέμβαση.
ii) Αξονική δύναμη (NE) που αντιστοιχεί στον μανδύα λόγω σεισμού.
iii) Δύναμη (FM) που προέρχεται απ’ την καμπτική ροπή που θα επιβληθεί μετά την
επέμβαση (Mn).
Στην αύξηση της καμπτικής ικανότητας ενός υποστυλώματος συμβάλει το κατακόρυφο

φορτίο μέχρι του ορίου που δεν επηρεάζει αρνητικά την πλαστιμότητα. Για τον λόγο αυτό
επιλέγεται σειρά των εργασιών ενίσχυσης η οποία επιφέρει την κατά το δυνατόν αύξηση
του κατακόρυφου φορτίου που αναλαμβάνει ο μανδύας έναντι του κατακόρυφου φορτίου
που αναλαμβάνει το υφιστάμενο υποστύλωμα. Πρώτα πραγματοποιείται η αφαίρεση του
γεμίσματος της μόνωσης και η αφαίρεση του γεμίσματος της οροφής του ισογείου, στην
συνέχεια κατασκευάζονται οι μανδύες των υποστυλωμάτων και τέλος τοποθετείται η
πρόσθετη στρώση σκυροδέματος στην οροφή του ισογείου και η νέα μόνωση στην οροφή
του Α΄ ορόφου. Το πρόσθετο μόνιμο κατακόρυφο φορτίο για τα ενισχυμένα υποστυλώματα
του ισογείου οφείλεται στο ίδιο βάρος της πρόσθετη στρώσης οπλισμένου σκυροδέματος
πάχους 8cm στην οροφή του ισογείου, στο ίδιο βάρος των μανδυών των υποστυλωμάτων
και στο ίδιο βάρος της νέας μόνωσης στην οροφή του Α΄ ορόφου, ενώ το πρόσθετο μόνιμο
φορτίο των υποστυλωμάτων του Α΄ ορόφου οφείλεται στο ίδιο βάρος της νέας μόνωσης και
στο ίδιο βάρος των μανδυών του Α΄ ορόφου. Κατά την φάση κατασκευής των μανδυών σε
κάθε όροφο υπολογίζεται ότι ασκείται μηδενικό κινητό φορτίο σε όλους τους
υπερκείμενους ορόφους.
Κατά την ανελαστική στατική ανάλυση λαμβάνεται η αξονική δύναμη και η ροπή που
αναπτύσσεται σε κάθε υποστύλωμα κατά το βήμα ελέγχου. Οι υπολογισμοί
επαναλαμβάνονται για κάθε κατανομή δύναμης, θέση μάζας και κατεύθυνση μετακίνησης
για τα δύο άκρα του υποστυλώματος.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Έχοντας θεωρήσει την μονολιθική συμπεριφορά του ενισχυμένου υποστυλώματος και

καθώς για το συγκεκριμένο Φ.Ο. το μέτρο ελαστικότητας του υφιστάμενου σκυροδέματος
είναι παρόμοιο με το μέτρο ελαστικότητας του μανδύα, η αξονική δύναμη λόγω πρόσθετων
κατακόρυφων φορτίων και λόγω σεισμού κατανέμονται στον μανδύα αναλογικά με την
διατομή του μανδύα προς την συνολική διατομή του ενισχυμένου υποστυλώματος.
Η θλίβουσα δύναμη του μανδύα μπορεί προσεγγιστικά να υπολογιστεί από την σχέση Σ8.6
παρ.8.2.1.5.στ. του ΚΑΝ.ΕΠΕ:
(12) - (Σ8.6 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
Η θλίβουσα δύναμη Fcm του μανδύα μεταφέρεται ασφαλώς ως διατμητική δύναμη στη
διεπιφάνεια μέσω της τριβής, των συγκολλημένων αναρτήρων και βλήτρων, εντός
διαθεσίμου μήκους συναρμογής (uο) εφόσον είναι μικρότερη από την διατμητική αντοχή
της διεπιφάνειας VRid η οποία ορίζεται στην σχέση 8.9α του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
(13) - (Σ8.9α ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
Το μήκος συναρμογής μπορεί να ληφθεί ίσο με το μισό του καθαρού ύψους του
υποστυλώματος αλλά όχι μεγαλύτερο από uo,max (8.2.1.5.στ): uo,max =Fcm/ (4 * fctm * t). Στην
περίπτωση που χρησιμοποιείται η τιμή uo,max τότε η σχέση 8.9α του ΚΑΝ.ΕΠΕ ισχύει πάντα
και τοποθετείται το ελάχιστο ποσοστό εγκάρσιου οπλισμού διεπιφάνειας σύμφωνα με την
παρ. 8.2.1.3.β.v του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Στην περιοχή του μήκους uo τοποθετούνται οι ελάχιστοι
συνδετήρες που απαιτούνται για την ανάληψη των εφελκυστικών τάσεων ρηγμάτωσης κατά
μήκος των ακμών του μανδύα σύμφωνα με την σχέση Σ8.7 των σχολίων της παρ.8.2.1.5.ζ.
του ΚΑΝ.ΕΠΕ.:
αsw ≤ 0,8 * (fyd/fctm) dh2 / t (14) - (Σ8.7 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
όπου: t το μεγαλύτερο πάχος του μανδύα και dh η διάμετρος του συνδετήρα
Στην περίπτωση όπου το μήκος συναρμογής προκύπτει μικρότερο από το μήκος της
κρίσιμης περιοχής του υποστυλώματος τότε η πύκνωση των συνδετήρων γίνεται στην

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
περιοχή του κρίσιμου μήκος. Σε όλα τα υποστυλώματα εκτός από αυτά στην περιοχή του
μεσοπατώματος (πατάρι) το uo,max είναι μικρότερο από το μισό του ελεύθερου ύψους τους.
Στον Πίνακα 5.10 παρουσιάζονται τα μήκη συναρμογής σε σχέση με τα μήκη πλαστικής
άρθρωσης και του κρίσιμου μήκους βάση του ΕΚ8 για τα υποστυλώματα Κ21 και Κ26 στην
οροφή του ισογείου και στον Πίνακα 5.11 για την οροφή του Α΄ ορόφου. Στις Εικόνες 71
και 72 παρουσιάζονται σκίτσα με την πύκνωση των συνδετήρων του υποστυλώματος Κ26.
Οροφή ισογείου
Στύλος Θέση uo,max (m) Lp (m) Lcr - EK8 (m)
Κ 0,57 0,6 0,78
Κ21
Π 0,67 0,63 0,78
Κ 1,18 0,67 0,78
Κ26
Π 1,31 0,67 0,78
Πίνακας 5.10: Μήκη συναρμογής, πλαστικής άρθρωσης και Lcr υποστυλωμάτων Κ21 και Κ26 της
οροφής του ισογείου του Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
Οροφή Α΄ ορόφου
Στύλος Θέση uo,max (m) Lp (m) Lcr - EK8 (m)
Κ 0,40 0,6 0,67
Κ21
Π 0,45 0,63 0,67
Κ 0,54 0,57 0,67
Κ26
Π 0,45 0,61 0,67
Πίνακας 5.11: Μήκη συναρμογής, πλαστικής άρθρωσης και Lcr υποστυλωμάτων Κ21 και Κ26 της
οροφής του Α΄ ορόφου του Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
Λόγω της πολύ μικρής πρόσθετης αξονικής δύναμης Nv το μέγιστο μήκος συναρμογής των
μανδυών του Α΄ ορόφου προκύπτει μικρότερο από το μήκος της πλαστικής άρθρωσης και
από το κρίσιμο μήκος βάση του ΕΚ8-1.
Οι μέγιστες αποστάσεις συνδετήρων ανάλογα την διατομή τους και με το μέγιστο πάχος
του μανδύα παρουσιάζονται στον Πίνακα 5.12. Στον ίδιο πίνακα φαίνονται και οι
επιλεγμένοι συνδετήρες.
max πάχος Φh αsw,max
μανδύα (mm) (mm) (mm) Τοποθετούμενοι
80 10 161 Φ10/150
100 10 129 Φ10/125
120 10 108
Φ12/150
120 12 155
150 12 124 Φ12/120
Πίνακας 5.12: Διατομή και αποστάσεις συνδετήρων στο μήκος συναρμογής του μανδύα

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παρατηρείται ότι για τα μεγάλα πάχη ( > 100mm) απαιτείται σημαντικά αυξημένη
επιφάνεια συνδετήρων. Στις Εικόνες 71 και 72 παρουσιάζονται σκίτσα με την πύκνωση των
συνδετήρων του υποστυλώματος Κ26 στο ισόγειο και τον Α΄ όροφο αντίστοιχα.
Στο παράρτημα Ε΄ παρουσιάζεται ένα αναλυτικό παράδειγμα υπολογισμού του μήκους

συναρμογής.
Εικόνα 71: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του ισογείου για τον
ανασχεδιασμένο ΦΟ ΕΝ-G-Y2

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 72: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του Α΄ ορόφου για τον
ανασχεδιασμένο ΦΟ ΕΝ-G-Y2

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.4.3 Ικανοποίηση κριτηρίου εφαρμοσιμότητας της ανελαστικής στατικής ανάλυσης
Με την αύξηση της διατομής σε 18 από τα 25 υποστυλώματα ανά όροφο (20 για τον φορέα
ΕΝ-G-Y2) και την αφαίρεση του τοιχώματος του ανελκυστήρα ικανοποιείται ο έλεγχος
εφαρμοσιμότητας της ανελαστικής στατικής ανάλυσης της παρ. 5.7.2.α. του KAN.EΠΕ.
Συγκεκριμένα, προκαλείται μείωση της ενεργοποιούμενης μάζας από την 4η και 5η
ιδιομορφή (μετακίνηση Α΄ ορόφου και ισογείου σε αντίθετες κατευθύνσεις κατά Υ και Χ
αντίστοιχα). Στους Πίνακες 5.13 και 5.15 παρουσιάζονται οι τέμνουσες ορόφων σε κάθε
διεύθυνση μεταξύ προσομοιώματος στο οποίο έχουν συνεκτιμηθεί οι ιδιομορφές οι οποίες
συνεισφέρουν τουλάχιστον το 90% της συνολικής μάζας και προσομοιώματος στο οποίο
έχει χρησιμοποιηθεί μόνο η πρώτη ιδιομορφή ανά διεύθυνση για τον Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2 και
ΕΝ-G-Y1 αντίστοιχα.
Πίνακας 5.13: Αποτελέσματα ελέγχου εφαρμοσιμότητας της ανελαστικής στατικής ανάλυσης του
Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
Στους Πίνακες 5.14 και 5.16 παρουσιάζονται τα δυναμικά χαρακτηριστικά που

αντιστοιχούν στις 5 πρώτες ιδιομορφές των προσομοιώματος για την θέση μάζας 2 για τους
Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2 και EN-G-Y1 αντίστοιχα.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ιδιομορφή Τ (sec) Mx (%) My (%) ΣMx (%) ΣMx (%)

1 0,61 0,0 92,7 0,0 92,7
2 0,59 93,4 0,0 93,4 92,7
3 0,50 0,0 0,0 93,6 92,7
4 0,26 0,0 6,5 93,6 99,3
5 0,24 5,8 0,0 99,3 99,3
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-G-Y2
Πίνακας 5.15: Αποτελέσματα ελέγχου εφαρμοσιμότητας της ανελαστικής στατικής ανάλυσης του
Φ.Ο. ΕΝ-G-Y1

1 0,63 0,0 92,3 0,0 92,3
2 0,61 90,7 0,0 90,8 92,5
3 0,50 2,6 0,0 93,4 92,8
4 0,27 0,0 6,4 93,4 99,3
5 0,24 5,9 0,0 99,3 99,3
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-G-Y1

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.4.4 Ανασχεδιασμός οροφής Α΄ ορόφου έναντι κατακόρυφων φορτίων
Κατά τον ανασχεδιασμό του ΦΟ έναντι κατακόρυφων φορτίων χρησιμοποιήθηκε ο

συνδυασμός φόρτισης για οριακή κατάσταση αστοχίας (ΟΚΑ) 1.35G+1.50Q. Όπως
αναφέρθηκε και στο κεφάλαιο της αποτίμησης, η τιμή του συντελεστή ασφαλείας δράσεων
των μόνιμων φορτίων επιλέχθηκε ίση με 1.35 σύμφωνα με την παρ. 4.5.2.β του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
καθώς η στάθμη αξιοπιστίας των γεωμετρικών δεδομένων (ΣΑΔ) κρίθηκε ως
ικανοποιητική.
Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται σε όρους δυνάμεων με την χρήση των χαρακτηριστικών

τιμών των υλικών.
Για την άρση των ανεπαρκειών των στηρίξεων των δοκών της οροφής του Α΄ ορόφου έναντι
κάμψης υπάρχουν δύο λύσεις:
α) Μείωση του μόνιμου και του κινητού φορτίου χωρίς την προσθήκη νέας στρώσης
οπλισμένου σκυροδέματος.
β) Προσθήκη νέας στρώσης οπλισμένου σκυροδέματος.
Κατά τον ανασχεδιασμό με την μέθοδο της ανελαστικής στατικής ανάλυση εξετάζεται μόνο
η λύση της μείωσης των κατακόρυφων φορτίων. Όπως αναφέρθηκε στην παράγραφο 3.5
του παρόντος («ανασχεδιασμό πλακών οροφής Α΄ ορόφου») η οροφή του Α΄ ορόφου έχει
θεωρηθεί μη βατή. Δηλαδή η στάθμη αυτή ανήκει στην κατηγορία H «Στέγες» του πίνακα
6.10 της παρ.6.3.4.2 του ΕΚ1. Για την κατηγορία αυτή το εθνικό προσάρτημα ορίζει ότι η
τιμή του ομοιόμορφου φορτίου είναι ίση με 0.5kN/m2, η οποία εφαρμόζεται σε επιφάνεια
τουλάχιστον 10m2. Το φορτίο αυτό επιλέχθηκε να εφαρμοστεί σε ολόκληρη την επιφάνεια
του δώματος κατά τον ανασχεδιασμό. Πραγματοποιήθηκε έλεγχος με την αντικατάσταση
του γεμίσματος της παλιάς μόνωσης (2.4kN/m2) με νέο από ελαφροσκυρόδεμα (0.5kN/m2)
με αποτέλεσμα όλες οι δοκοί να παρουσιάζουν επάρκεια σε κάμψη. Στην Εικόνα 73
παρουσιάζονται οι λόγοι ανεπάρκειας σε κάμψη (όλοι μικρότεροι του 1). Οι ανεπάρκειες
σε διάτμηση εμφανίζονται μόνο σε 2 δοκούς και καλύπτονται με την προσθήκη τρίπλευρου
μανδύα από ινοπλισμένα πολυμερή (ΙΟΠ). Στην Δ55 εμφανίζεται ανεπάρκεια και για τον
συνδυασμό φόρτισης 1.10G+ψ2Q (ψ2 = 0 για Στέγες) επομένως στην δοκό αυτή πρέπει να
χρησιμοποιηθούν πρόσθετα ακραία στοιχεία αγκύρωσης του μανδύα σύμφωνα με τα σχόλια
της παρ.8.2.2.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 73: Δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη δοκών ανασχεδιασμένης οροφής Α΄ ορόφου έναντι
κατακόρυφων φορτίων 1.35G+1.50Q
5.4.5 Ανασχεδιασμός οροφής ισογείου έναντι κατακόρυφων φορτίων
Οι καμπτικές ανεπάρκειες των στηρίξεων των δοκών της οροφής ισογείου καλύπτονται με
την τοποθέτηση νέων οπλισμών στην πρόσθετη στρώση σκυροδέματος στην άνω παρειά
των δοκών. Στην Εικόνα 74 σημειώνονται οι θέσεις τοποθέτησης των πρόσθετων οπλισμών.
Στις στηρίξεις των δοκών οι οποίες ανήκουν σε ακραία ανοίγματα (Δ19, Δ25 και Δ52), οι
πρόσθετοι οπλισμοί αγκυρώνονται στον πόδα των υποστυλωμάτων του Α΄ ορόφου εντός
οπών με την χρήση εποξειδικής ρητίνης σύμφωνα με την παρ.6.1.2.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
«Σχεδιασμός εμπηγνυόμενων στοιχείων».

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 74: Θέσεις ενισχύσεων δοκών οροφής ισογείου έναντι κάμψης για τον συνδυασμό
κατακόρυφων φορτίων 1.35G+1.50Q
Η μέγιστη εφελκυστική δύναμη που μπορεί να αναλάβει ο πρόσθετος οπλισμός με την

λειτουργία του αγκυρίου είναι η μικρότερη από τις δυνάμεις για:
i) Διαρροή του αγκυρίου: Nyd = As * fyd (15) - (6.11 ΚΑΝ.ΕΠΕ)
ii) Αστοχία της συνάφειας μεταξύ αγκυρίου και συνδετικού υλικού:
Νbd= fbk * le * π * db /γb (16) - (6.12 ΚΑΝ.ΕΠΕ)

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
όπου η χαρακτηριστική αντοχή συνάφειας fbk και ο συντελεστής γb περιέχονται στο

πιστοποιητικό του συνδετικού υλικού και Le το μήκος έμπηξης του αγκυρίου
iii) Αστοχία της συνάφειας μεταξύ του συνδετικού υλικού και του περιβάλλοντος
σκυροδέματος: Νcd= 4.5π le (fck Φh /γc)0.5 (mm, MPa) (17) - (6.13 ΚΑΝ.ΕΠΕ)
όπου: Φh η διάμετρος της οπής στην οποία τοποθετείται το αγκύριο, όχι μεγαλύτερη από
db+5mm,
γc o επιμέρους συντελεστής ασφαλείας για το σκυρόδεμα γc= γ΄c*γinst , όπου γ΄c=1,8 ο
συντελεστής ασφαλείας του σκυροδέματος σε εφελκυσμό και γinst ο συντελεστής ασφαλείας
ανάλογος με την ποιότητα εφαρμογής του αγκυρίου στο έργο. Θεωρούμε ότι έχουμε υψηλή
ποιότητα εφαρμογής άρα γinst = 1.0, σύμφωνα με τα σχόλια της παρ.6.1.2.3.ιιι..του
ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Κρίσιμος υπολογισμός για την εφελκυστική αντοχή του αγκυρίου είναι η αστοχία της
συνάφειας μεταξύ του του συνδετικού υλικού και του περιβάλλοντος σκυροδέματος.
Στον Πίνακα 5.17 παρουσιάζεται το ελάχιστο απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης για την
ανάπτυξη της μέγιστης δύναμης αγκυρίου για διαμέτρους ράβδων Φ12 ως Φ16 ποιότητας
Β500C, δηλαδή για Νcd ≥ Nyd, σε οπή διαμέτρου db+4mm με την χρήση συνδετικού υλικού
αγκύρωσης γνωστής εταιρίας.
Απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης ράβδου ποιότητας Β500C

Φh
db (mm) le,min (mm) Nyd (kN) Nbd (kN) Ncd (kN)
(db+4mm)
12 16 220 47 83 49
14 18 275 64 121 64
16 20 335 83 168 83
Πίνακας 5.17: Απαιτούμενο μήκος αγκύρωσης για μέγιστη εφελκυστική αντοχή
αγκυρίου ποιότητας Β500C
Από τις τιμές του Πίνακα 5.17 παρατηρείται ότι η μέγιστη διάμετρος αγκυρίων που
μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να είναι δυνατή η ανάπτυξη της τάσης διαρροής των
ράβδων είναι Φ14 για αγκύρωση στα υποστυλώματα με διαστάσεις 30/30 και Φ16 για
αγκύρωση στο Κ29 (35/30). Στις Εικόνες 75, 76 και 77 παρουσιάζονται σκίτσα των κόμβων
τοποθέτησης των αγκυρίων. Η αγκύρωση των πρόσθετων ράβδων στο τμήμα του μανδύα
δεν έχει ληφθεί υπόψη υπέρ της ασφαλείας.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 75: Λεπτομέρεια αγκύρωσης πρόσθετων οπλισμών δοκών Δ19, Δ25 στην οροφή του ισογείου για
τον ανασχεδιασμένο ΦΟ EN-G-Y1
Εικόνα 76: Λεπτομέρεια αγκύρωσης πρόσθετων οπλισμών δοκού Δ52 στην οροφή του ισογείου για τους
ανασχεδιασμένους ΦΟ EN-G-Y1 και ΕΝ-G-Y2

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 77: Λεπτομέρεια αγκύρωσης πρόσθετων οπλισμών δοκών Δ40, ΝΔ50 στην οροφή του ισογείου
για τους ανασχεδιασμένους ΦΟ EN-G-Y1 και ΕΝ-G-Y2
Η αύξηση του στατικού ύψους αίρει τις καμπτικές ανεπάρκειες που εμφανίζονταν στο
άνοιγμα των δοκών Δ25, Δ31 και Δ34. Οι καμπτικές ανεπάρκειες οι οποίες εξακολουθούν
να εμφανίζονται στο άνοιγμα των δοκών Δ16, Δ22, Δ28 και Δ38 της οροφής του ισογείου
καλύπτονται με την τοποθέτηση ελασμάτων στο κάτω πέλμα τους.
Για την ενίσχυση των δοκών έναντι διάτμησης αρχικά ελέγχεται αν αυτές είναι επαρκείς
για τον συνδυασμό φόρτισης 1.10G+ψ2Q σύμφωνα με τα σχόλια της παρ. 8.2.2.2.i του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. ώστε να διαπιστωθεί αν επιτρέπεται η εφαρμογή ανοικτών μανδυών από
ινοπλισμένα πολυμερή (ΙΟΠ) χωρίς πρόσθετα ακραία στοιχεία αγκύρωσης.
Στα παραρτήματα Γ΄ και Δ΄ παρουσιάζονται αναλυτικά παραδείγματα υπολογισμού

ενισχυμένης δοκού έναντι κάμψης (με πρόσθετη στρώση ΟΣ) και διάτμησης (με μανδύα
FRP) αντίστοιχα.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.4.6 Υπολογισμοί γωνίας στροφής χορδής και έλεγχοι κριτηρίων επιτελεστικότητας
Η ανίσωση ασφαλείας για πλάστιμους τρόπους αστοχίας είναι Sd < Rd, η οποία για έλεγχο
σε γωνία στροφής χορδής θ γίνεται: θSd < θd, όπου το θSd προκύπτει από την ανάλυση
πολλαπλασιασμένο με τον συντελεστή γSd κατά την παρ.4.5.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. και το θd ,
δηλαδή η τιμή σχεδιασμού σε όρους γωνίας στροφής χορδής υπολογίζεται ανάλογα με την
επιλεγμένη στάθμη επιτελεστικότητας (Σ.Ε.). Για τους πλάστιμους τρόπους αστοχίας η τιμή
σχεδιασμού σε όρους παραμορφώσεων υπολογίζεται με βάση τις μέσες τιμές των ιδιοτήτων
των υλικών.
Η ανίσωση ασφαλείας για ψαθυρούς τρόπους αστοχίας και συμπεριφοράς είναι Sd < Rd η
οποία ελέγχεται σε όρους εντατικών μελετών, όπου Sd το εντατικό μέγεθος από την
ανελαστική ανάλυση πολλαπλασιασμένο με γSd κατά την παρ. 4.5.1 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Για
τους ψαθυρούς τρόπους αστοχίας η τιμή σχεδιασμού αντοχής σε όρους δυνάμεων Rd
υπολογίζεται με βάση τις αντιπροσωπευτικές τιμές των ιδιοτήτων των υλικών.
Σύμφωνα με την παρ.9.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. στην στάθμη επιτελεστικότητας Β «Σημαντικές

βλάβες», όλα τα στοιχεία του φέροντος οργανισμού επιτρέπεται να αναπτύξουν σημαντικές
ανελαστικές παραμορφώσεις, αλλά τα πρωτεύοντα στοιχεία πρέπει να διαθέτουν σημαντικό
περιθώριο ασφαλείας έναντι εξάντλησης της διαθέσιμης παραμόρφωσης αστοχίας τους. Για
πλάστιμους τρόπους αστοχίας και έλεγχο σε γωνία στροφής χορδής η τιμή σχεδιασμού για
τα κύρια στοιχεία είναι:
θd = 0,5 * (θy + θu) / γRd (18)
Και η τιμή σχεδιασμού για τα δευτερεύοντα στοιχεία είναι:

θd = θu / γRd (19), όπου
(20) – (Σ.2α
ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
(21 – Σ11α)

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Καθώς η τιμή της θu υπολογίζεται από την σχέση Σ.11α ο συντελεστής γRd λαμβάνει την
τιμή γRd=1,5 σύμφωνα με τα σχόλια της παρ.9.3.1.α
Στην στάθμη επιτελεστικότητας Γ «Οιωνεί Κατάρρευση», δεν επιτρέπεται να ξεπεραστεί η

διαθέσιμη παραμόρφωση αστοχίας των πρωτευόντων και των ενδεχόμενων κατακόρυφων
δευτερευόντων στοιχείων του φέροντος οργανισμού, ενώ για τα οριζόντια δευτερεύοντα
στοιχεία επιτρέπονται, γενικώς, υπερβάσεις. Για πλάστιμους τρόπους αστοχίας και έλεγχο
σε γωνία στροφής χορδής η τιμή σχεδιασμού είναι:
θd = θu / γRd (22)
Όπου για τα πρωτεύοντα στοιχεία ο συντελεστής γRd λαμβάνει την τιμή γRd = 1,5 αν η θu
έχει υπολογιστεί από την σχέση Σ.11α και για τα δευτερεύοντα στοιχεία λαμβάνει την τιμή
γRd=1,0 .
Οι παραπάνω τιμές των θd δεν ισχύουν στην περίπτωση που η διατμητική αστοχία
προηγείται της διαρροής. δηλαδή αν VΕd>VR και VR < VMy. Σύμφωνα με την παρ. 7.2.4.2
του ΚΑΝ.ΕΠΕ., τα στοιχεία τα οποία αστοχούν διατμητικά πριν από την διαρροή τους
επιτρέπεται να αναπτύξουν πλαστική παραμόρφωση μετά την διατμητική αστοχία ίση με
θu = 1,4 * θy. Η αντοχή σε διάτμηση VR υπολογίζεται από την σχέση Γ.1 του παραρτήματος
7Γ και μειώνεται με την αύξηση του πλαστικού τμήματος της γωνίας στροφής χορδής.
Σύμφωνα με το παράρτημα 7Γ, η διατμητική αντοχή VR ενός δομικού στοιχείου Ο.Σ. το

οποίο υποβάλλεται σε ανακυκλιζόμενες παραμορφώσεις μειώνεται ανάλογα με το μέγεθος
του πλαστικού τμήματος της γωνίας στροφής χορδής στην διατομή της μέγιστης ροπής. Αν
το μέγεθος αυτό αναχθεί στο μέγεθος της γωνίας στροφής χορδής στη διαρροή στο σημείο
αυτό, προκύπτει μθpl = μθ - 1. Η διατμητική αντοχή στοιχείου, όπως αυτή καθορίζεται από
την διαρροή των συνδετήρων, επιτρέπεται να θεωρείται ότι μειώνεται με την τιμή του μθpl
σύμφωνα με την εξίσωση (Γ.1) του παραρτήματος 7Γ (μονάδες ΜΝ και m):
(23 –
Γ.1 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)
Στους ανασχεδιασμένους φορείς ΕΝ-G-Y1 και ΕΝ-G-Y2 μέρος των σεισμικών δράσεων
αναλαμβάνονται από το υφιστάμενο δόμημα. Συγκεκριμένα, δεν ενισχύονται τέσσερα (ή
δύο για τον ΕΝ-G-Y2) υποστυλώματα ανά στάθμη όπως και αρκετές δοκοί. Για το λόγο

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
αυτό και επειδή οι επεμβάσεις είναι εκτεταμένες, κατά την ανάλυση εφαρμόζεται
συντελεστής ασφαλείας προσομοιώματος γSd= 1,20 από τον πίνακα Σ.4.2 της παρ. 4.5.1 του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. Σύμφωνα με την παρ.9.3.1 ο συντελεστής γSd εφαρμόζεται στο
παραμορφωσιακό μέγεθος το οποίο είναι η γωνία στροφής χορδής θ και στην τέμνουσα για
τον έλεγχο διάτμησης.
Κατά τον υπολογισμό της καμπυλότητας στην διαρροή φy των ενισχυμένων δοκών με
πρόσθετους οπλισμούς για εφελκυσμό στο άνω πέλμα χρησιμοποιούνται οι σχέσεις του
παραρτήματος 7Α του ΚΑΝ.ΕΠΕ. με τις εξής παραδοχές (Εικόνα 78):
α) χρησιμοποιείται η μέση τάση διαρροής σχεδιασμού των υφιστάμενων και προστιθέμενων

οπλισμών ως η συνολική δύναμη στην διαρροή δια την συνολική επιφάνεια των οπλισμών:
fymd = (Fs1 + Fs1΄) / (Αs1 + As1΄) (24)
όπου: Fs1 η δύναμη στην διαρροή των υφιστάμενων εφελκυόμενων οπλισμών,

Fs1΄ η δύναμη στην διαρροή των προστιθέμενων εφελκυόμενων οπλισμών,
Αs1 η διατομή των υφιστάμενων εφελκυόμενων οπλισμών,
Αs1΄ η διατομή των προστιθέμενων εφελκυόμενων οπλισμών
β) χρησιμοποιείται το μέσο στατικό ύψος ym των υφιστάμενων και προστιθέμενων

οπλισμών:
ym = (Fs1*y1 + Fs1΄*y1΄) / (Fs1 + Fs1΄) (25)
όπου: y1 το στατικό ύψος των υφιστάμενων οπλισμών

y1΄ το στατικό ύψος των προστιθέμενων οπλισμών
γ) οι διανομές της πρόσθετης στρώσης σκυροδέματος που βρίσκονται στο συνεργαζόμενο

πλάτος σε εφελκυσμό αγνοούνται υπέρ της ασφαλείας.
Κατά τον υπολογισμό της καμπυλότητας στην διαρροή φy των ενισχυμένων

υποστυλωμάτων με 4πλευρο μανδύα αγνοούνται οι υφιστάμενοι διαμήκεις οπλισμοί καθώς
είναι συμμετρικά διατεταγμένοι και η επιφάνεια τους είναι πολύ μικρή σε σχέση με την
επιφάνεια των διαμήκων οπλισμών του μανδύα.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 78: Τομή ενισχυμένης δοκού Δ32 οροφής ισογείου Φ.Ο. EN-G-Y1 (και Υ2)
Για τον υπολογισμό της γωνίας στροφής χορδής στην διαρροή και της μέσης γωνίας
στροφής χορδής στην αστοχία θεωρείται μονολιθική συμπεριφορά των στοιχείων και
ακολουθείται η προσεγγιστική διαδικασία με την χρήση συντελεστών μονολιθικότητας
καθώς πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις, σύμφωνα με τις παρ.8.2.1.3.β (προσθήκη
στρώσης ΟΣ) και 8.2.1.5.η (μανδύες υποστυλωμάτων):
α) η σκοπούμενη τελική τιμή της καμπτικής αντίστασης δεν υπερβαίνει το διπλάσιο της
αρχικής
β) τα κατασκευαστικά μέτρα σύνδεσης στην διεπιφάνεια της νέας στρώσης και του
υφιστάμενου στοιχείου περιλαμβάνουν επιμελημένη εκτράχυνση της επιφάνειας με
κατάλληλα μέσα.
Για την περίπτωση της εφαρμογής νέας στρώσης ΟΣ μόνο στο εφελκυόμενο πέλμα, δηλαδή
για τις αντίστοιχες δοκούς οροφής ισογείου οι συντελεστές μονολιθικότητας είναι:
Κθy = 1.15 , Kθu = 0.85

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Στο παράρτημα ΣΤ΄ παρουσιάζεται ένα αναλυτικό παράδειγμα υπολογισμού της γωνίας
στροφής χορδής στην διαρροή και της μέσης γωνίας στροφής χορδής στην αστοχία μίας
ενισχυμένης δοκού με πρόσθετη στρώση ΟΣ στο εφελκυόμενο πέλμα.
Για την περίπτωση της εφαρμογής νέας στρώσης ΟΣ ταυτόχρονα στο εφελκυόμενο και στο
θλιβόμενο πέλμα, δηλαδή για τα υποστυλώματα στα οποία εφαρμόζεται 4πλευρος μανδύας
ΟΣ οι συντελεστές μονολιθικότητας είναι:
Κθy = 1.25, Kθu = 0.80
Η γωνία στροφής χορδής στην διαρροή για τις δοκούς και τα υποστυλώματα υπολογίζεται
από την σχέση Σ.2α της παρ.7.2.2.δ. και κατόπιν πολλαπλασιάζεται με τον αντίστοιχο
συντελεστή Κθy.
Η μέση γωνία στροφής χορδής στην αστοχία υπολογίζεται για τις δοκούς και τα
υποστυλώματα υπολογίζεται από την σχέση Σ.11α της παρ.7.2.4.β.iii και κατόπιν
πολλαπλασιάζεται με τον αντίστοιχο συντελεστή Κθu. Καθώς οι δοκοί και τα υποστυλώματα
έχουν διαστασιολογηθεί και κατασκευαστεί πριν την εφαρμογή των πρόσθετων διατάξεων
του 1985 η θu μειώνεται περαιτέρω καθώς διαιρείται με συντελεστή 1.2 , σύμφωνα με τα
σχόλια iii της παρ. 7.2.4.β.iii.
Στις ενισχυμένες δοκούς αμελείται η περίσφιγξη καθώς οι υφιστάμενοι συνδετήρες είναι

«ανοικτοί».

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.4.7 Αποτελέσματα ανελαστική στατικής ανάλυσης Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
Παρακάτω παρουσιάζονται οκτώ από τις καμπύλες αντίστασης της ανάλυσης του Φ.Ο. EN-
G-Y2 με ιδιομορφική κατανομή δυνάμεων για Σ.Ε. Γ . Στα διαγράμματα είναι σημειωμένη
η μετακίνηση στόχος και η ικανότητα. Στις παρακάτω εικόνες παρουσιάζονται και οι θέσεις
των πλαστικών αρθρώσεων.
Εικόνα 79: Τρισδιάστατη απεικόνιση του Φ.Ο. EN-G-Y2

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 80: Καμπύλη αντίστασης με στοχευμένη μετακίνηση και ικανότητα για

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «+x+0.30y»

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «+x+0.30y»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 82: Πλαστικές αρθρώσεις οροφής ισογείου στην στοχευμένη μετακίνηση

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+x+0.30y»

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «+x-0.30y»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «+x-0.30y»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+x-0.30y»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+x-0.30y»

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «-x+0.30y»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «-x+0.30y»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x+0.30y»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x+0.30y»

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Γ EN-G-Y2 – «-x-0.30y»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΙΚ δυνάμενων Φ.Ο. και Σ.Ε. Β EN-G-Y2 – «-x-0.30y»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x-0.30y»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-x-0.30y»

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y+0.30x»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y+0.30x»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y+0.30x»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y-0.30x»

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y-0.30x»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «+y-0.30x»

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y+0.30x»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Β Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y+0.30x»

για ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y+0.30x»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y-0.30x»
Εικόνα105: Καμπύλη αντίστασης με στοχευμένη μετακίνηση και ικανότητα για

ΙΚ δυνάμενων και Σ.Ε. Β Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y-0.30x»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 106: Πλαστικές αρθρώσεις οροφής ισογείου στην στοχευμένη μετακίνηση για ΙΚ δυνάμενων και
Σ.Ε. Γ Φ.Ο. EN-G-Y2 – «-y-0.30x»
Από τις παραπάνω εικόνες είναι εμφανής η επάρκεια του ανασχεδιασμένου Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
καθώς η ικανότητα είναι πολύ μεγαλύτερη από την απαίτηση.
Στις Εικόνες 107 και 108 παρουσιάζονται διαγράμματα με τους δείκτες ανεπάρκειας των
υποστυλωμάτων του ανασχεδιασμένου Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2. Ως λόγος ανεπάρκειας λ ορίζεται ο
λόγος της γωνίας στροφής χορδής η οποία αναπτύσσεται στην μετακίνηση-στόχο (πολ/μένη
με γSd) προς την τιμή σχεδιασμού της γωνίας στροφής χορδής. Για κάθε κρίσιμη περιοχή
(άκρο στοιχείου) έχει ληφθεί η μεγαλύτερη τιμή του λ από τις 16 επιλύσεις που εκτελούνται
για την ιδιομορφική κατανομή των δυνάμεων.
Από τα διαγράμματα των υποστυλωμάτων παρατηρείται ότι:
α) Το σύνολο των υποστυλωμάτων καλύπτει τα κριτήρια ελέγχου και των δύο επιλεγμένων
Σ.Ε.
β) η Σ.Ε. Β έχει σημαντικά πιο αυστηρό κριτήριο ελέγχου. Μόλις το 43% των
υποστυλωμάτων του ισογείου και το 40% του Α΄ ορόφου παρουσιάζουν δείκτη λ < 0,50 για
Σ.Ε. Β, ενώ για την Σ.Ε. Γ τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 86% και 88%

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 107: Δείκτες ανεπάρκειας των υποστυλωμάτων ισογείου σε όρους στροφής χορδής από την
ανελαστική ανάλυση του ΦΟ ΕΝ-G-Y2
Εικόνα 108: Δείκτες ανεπάρκειας των υποστυλωμάτων Α΄ ορόφου σε όρους στροφής χορδής από την

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Στις Εικόνες 109 και 110 παρουσιάζονται διαγράμματα με τους δείκτες ανεπάρκειας των
δοκών του ανασχεδιασμένου Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2.
Εικόνα 109: Δείκτες ανεπάρκειας των δοκών οροφής ισογείου σε όρους στροφής χορδής από την
Εικόνα 110: Δείκτες ανεπάρκειας των δοκών οροφής Α΄ ορόφου σε όρους στροφής χορδής από την

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Από τα διαγράμματα των δοκών παρατηρείται ότι:
α) Το σύνολο των δοκών καλύπτει τα κριτήρια ελέγχου και των δύο επιλεγμένων Σ.Ε.
β) Η Σ.Ε. Β έχει σημαντικά πιο αυστηρό κριτήριο ελέγχου. Στην οροφή του ισογείου το
32% των δοκών του ισογείου παρουσιάζουν δείκτη λ < 0,55 για Σ.Ε. Β έναντι 98% για την
Σ.Ε. Γ. Στην οροφή του Α΄ ορόφου το 9% παρουσιάζει δείκτη λ < 0,35 για Σ.Ε. Β έναντι
74% για την Σ.Ε. Γ .
Για την ανάληψη της τέμνουσας που αναπτύσσεται στις δοκούς για μετακίνηση ίση με την
μετακίνηση στόχο εφαρμόζονται μανδύες από ινοπλισμένα πολυμερή (ΙΟΠ). Στις Εικόνες
111 και 112 φαίνονται οι θέσεις των δοκών που ενισχύονται. Συμπεριλαμβάνονται οι δοκοί
οι οποίες ενισχύονται λόγω των κατακόρυφων φορτίων.
Από τα διαγράμματα του ενισχυμένου φορέα με τις πλαστικές αρθρώσεις παρατηρείται ότι
αυτές είναι γενικά περιορισμένες. Ως εκ τούτου μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η
συμπεριφορά του κτιρίου είναι πρακτικά ελαστική. Αυτό τεκμαίρεται και από τη «θέση»
της στοχευόμενης μετατόπισης στις καμπύλες pushover, όπου ευρίσκεται, στην
πλειονότητα των περιπτώσεων, στον αρχικό, ανιόντα, «ελαστικό» κλάδο. Η εικόνα αυτή
οφείλεται στο γεγονός ότι οι εκτεταμένες επεμβάσεις καθορίζονται κυρίως από τα
ανεπαρκή μήκη αγκύρωσης/παράθεσης των υφιστάμενων οπλισμών.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 111: Θέσεις ενισχύσεων δοκών οροφής ισογείου έναντι διάτμησης για τον ανασχεδιασμένο
Φ.Ο. EN-G-Y2 με ανελαστική ανάλυση

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 112: Θέσεις ενισχύσεων δοκών οροφής Α΄ ορόφου έναντι διάτμησης για τον ανασχεδιασμένο
Φ.Ο. EN-G-Y2 με ανελαστική ανάλυση

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.5 Έλεγχος ανασχεδιασμένων ΦΟ ΕΝ-G-Y1 και EN-G-Y2 με την μέθοδο

της ελαστικής δυναμικής ανάλυσης με χρήση ενιαίου δείκτη
συμπεριφοράς q
5.5.1 Υπολογισμός του δείκτη συμπεριφοράς q
Αρχικά πραγματοποιείται ο έλεγχος του ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-G-Y1 με την μέθοδο

της ελαστικής δυναμικής ανάλυσης. Στην περίπτωση αυτή η τιμή του ενιαίου δείκτη
συμπεριφοράς q μπορεί να υπολογίζεται σύμφωνα με το παράρτημα 4.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ ως:
q = qυ * q π ,
όπου: qυ ο παράγων υπεραντοχής και qπ ο παράγων πλαστιμότητας.
Σύμφωνα με το παράρτημα 4.2 o qυ ο οποίος ισούται με τον λόγο αu/α1 = Vu/V1 μπορεί να
υπολογιστεί σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ.5.2.2.2.(7) του ΕΚ8 και να λάβει
μεγαλύτερες τιμές από τις τιμές του πίνακα 5.1 του ΕΚ8 ή του ισοδύναμου πίνακα του
παραρτ. 4.2 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. αν επιβεβαιωθεί από μη-γραμμική στατική ανάλυση. Όμως,
σύμφωνα με την παρ.5.2.2.2.(8) η μέγιστη τιμή του qυ δεν μπορεί να υπερβεί την τιμή 1,5.
Ο παράγων qπ μεταβάλλεται αναλόγως της ιδιοπεριόδου του κτιρίου και ισούται με τον
δείκτη πλαστιμότητας μετακινήσεων μδ για την περίπτωση όπου Τ > Τc. Ο φορέας ΕΝ-G-
Y1 έχει θεμελιώδη ιδιοπερίοδο Τx = 0,60sec και Τy = 0,63sec, δηλαδή μεγαλύτερη από την
τιμή Τc =0,50sec του φάσματος σχεδιασμού του ΕΚ8 για έδαφος κατηγορίας Β. Από την
ανελαστική στατική ανάλυση η χαμηλότερη τιμή του μδ για την διεύθυνση Χ προκύπτει για
ιδιομορφική κατανομή δυνάμεων για την κατεύθυνση -x+0.30y για την θέση μάζας 3 όπου
μδ=1,43 με Vu/V1 = 3,33. Για την διεύθυνση Υ προκύπτει για ιδιομορφική κατανομή
δυνάμεων για την κατεύθυνση +y-0.30x για την θέση μάζας 2 όπου μδ=1,27 μεVu/V1 =
2,25. Επομένως, ισχύει μδx = 1,43 και μδy=1,27. Ο ενιαίος δείκτης συμπεριφοράς
παρουσιάζεται στον Πίνακα 5.18 ανά διεύθυνση:
Υπολογισμός δείκτη συμπεριφοράς Φ.Ο. ΕΝ-G-Y1

σύμφωνα με παράρτημα 4.2 ΚΑΝ.ΕΠΕ
q = qυ * qπ , qπ = μδ για Τ>Τc (0,50sec)
Διεύθυνση qυ = Vu/V1 qυ, max T (sec) μδ q
Χ-Χ 3,33 1,5 0,60 1,43 2,15
Υ-Υ 2,25 1,5 0,63 1,27 1,91
Πίνακας 5.18: Υπολογισμός δείκτη συμπεριφοράς q για τον ΦΟ ΕΝ-G-Y1

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Σημειώνεται ότι για τον ορθό υπολογισμό των Vu/V1 και μδ, θα έπρεπε η ανελαστική
στατική ανάλυση να λάμβανε υπόψη μόνο την μετακίνηση ανά κατεύθυνση (±Χ και ±Υ),
χωρίς την συνιστώσα ±30% της εγκάρσιας κατεύθυνσης, το οποίο δεν κατέστη
υπολογιστικά δυνατό. Ούτως ή άλλως, εκτιμάται ότι η επιβολή φορτίων ταυτόχρονα και
στην εγκάρσια διεύθυνση δεν επηρεάζει ουσιωδώς τα αποτελέσματα, τουλάχιστον τις ως
άνω προσδιορισθείσες τιμές μδ και q.
5.5.2 Αποτελέσματα ανάλυσης
Κατά την ανάλυση του φορέα ΕΝ-G-Y1 με την χρήση των τιμών q που υπολογίστηκαν
παραπάνω προκύπτουν σημαντικές ανεπάρκειες στις δοκούς. Το 64% των κυρίων δοκών
του ισογείου και το 43% των κύριων δοκών του Α΄ ορόφου παρουσιάζουν ανεπάρκειες Στα
υποστυλώματα εμφανίζεται καμπτική ανεπάρκεια στο Κ37 και στους δύο ορόφους και
διατμητική ανεπάρκεια στα Κ30 και Κ31 μεταξύ του μεσοπατώματος και της οροφής
ισογείου. Η τιμή του ανηγμένου αξονικού φορτίου των υποστυλωμάτων στα οποία δεν
αυξάνεται η διατομή, είναι μικρότερη του 0,30, επομένως δεν απαιτείται ικανοτικός έλεγχος
κόμβων. Όμως, σε αρκετές δοκούς δεν καλύπτεται ο ικανοτικός έλεγχος τέμνουσας.
Εικόνα 113: Δείκτες ανεπάρκειας σε κάμψη δοκών ανασχεδιασμένου Φ.Ο. EN-G-Y1 με ελαστική
δυναμική ανάλυση

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.6 Ανασχεδιασμός ΦΟ με ελαστική δυναμική ανάλυση με προσθήκη

συζευγμένων τοιχωμάτων
5.6.1 Περιγραφή προστιθέμενων στοιχείων
Τα νέα τοιχώματα τοποθετούνται σε επαφή με την εσωτερική πλευρά των περιμετρικών

υποστυλωμάτων και συνδέονται μεταξύ τους με νέες δοκούς. Στην νότια και ανατολική
πλευρά (πλαίσια Κ37 ως Κ13 και Κ29 ως Κ33 αντίστοιχα) τα νέα πλαίσια επιλέγεται να
τοποθετηθούν από την εσωτερική πλευρά για αύξηση του μήκους αγκύρωσης των
οπλισμών των υφιστάμενων δοκών. Οι νέες δοκοί κατασκευάζονται μετά από τοπική
καθαίρεση των υφιστάμενων πλακών στις θέσεις αυτές. Στην Εικόνα 114 φαίνονται οι
θέσεις των νέων τοιχωμάτων και δοκών. Συγκεκριμένα κατασκευάζονται 4 τοιχώματα
διατομής 200/25 κατά την διεύθυνση Χ, ενώ κατά την διεύθυνση Υ κατασκευάζονται 7
τοιχώματα διατομής 150/25 και ένα τοίχωμα διατομής 330/25 μεταξύ των υποστυλωμάτων
Κ29 και Κ37.
Με την συγκεκριμένη διάταξη των νέων στοιχείων καλύπτεται το κριτήριο (α) των σχολίων
της παρ. 4.6.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. σχετικά με το εάν ο νέος ή τελικός σκελετός θεωρείται
επαρκής, καθώς «κατασκευάζονται τουλάχιστον δύο μη συνεπίπεδα και σταθερά καθ’ ύψος
νέα στοιχεία προς δύο κάθετες μεταξύ τους κατευθύνσεις». Το κριτήριο (β) καλύπτεται με
την επιλογή του πλήθους και μεγέθους των τοιχωμάτων ώστε να ισχύει VR/VS > 0.75, όπου
VR η συνολική ανθιστάμενη τέμνουσα δύναμη των νέων στοιχείων και VS η δρώσα
τέμνουσα δύναμη (η τέμνουσα που παραλαμβάνει το σύνολο των κύριων στοιχείων δηλαδή
νέα και υφιστάμενα). Τα νέα τοιχώματα και τα ενισχυμένα υποστυλώματα αναλαμβάνουν
το 78% της τέμνουσας βάσης κατά την διεύθυνση Χ και το 85% κατά την διεύθυνση Υ.
Για την ικανοποίηση των κριτηρίων (γ) και (δ) πραγματοποιείται έλεγχος των συνδέσεων
των νέων στοιχείων με τον υφιστάμενο ΦΟ και έλεγχος των θεμελιώσεων για εντατικά
μεγέθη επαυξημένα κατά τον συντελεστή γSd = 1,35.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 114: Θέσεις ενισχύσεων οροφής ισογείου για τον ανασχεδιασμένο Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ
Καθώς το σύνολο σχεδόν των σεισμικών δράσεων αναλαμβάνεται κυρίως από νέους,
ικανούς και επαρκείς φορείς, λαμβάνεται συντελεστής προσομοιώματος γSd =1,00 ,
σύμφωνα με την παρ.4.5.1.β, και χρησιμοποιείται η τιμή του ενιαίου δείκτη συμπεριφοράς
q = qo *kw όπως ορίζεται στον ΕΚ8-1. Σύμφωνα με την παρ. 5.2.2.2 του ΕΚ8-1 για σύστημα
συζευγμένων τοιχωμάτων χρησιμοποιείται η τιμή qo = 3,0*αu/a1 του πίνακα 5.1 για μέση
κατηγορία πλαστιμότητας, όπου το au/a1 λαμβάνει την τιμή 1,2. Επειδή το κτίριο

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
εξακολουθεί να μην καλύπτει τα κριτήρια του ΕΚ8 για κανονικότητα σε κάτοψη το au/a1
λαμβάνει την μέση τιμή μεταξύ του 1,2 και του 1,0, δηλαδή τιμή 1,1. Επίσης, για τις
επιλεγμένες διαστάσεις τοιχωμάτων ισχύει kw = 1. Επομένως, η τιμή του q για στάθμη
επιτελεστικότητας Β είναι ίση με 3,0*1,1 = 3,3. Για την στάθμη επιτελεστικότητας Γ
επιλέγεται τιμή του λόγου q*/q΄ = 1,4 επομένως η τιμή του q είναι ίση με 4,6.
5.6.3 Δευτερεύοντα στοιχεία – Δυναμικά χαρακτηριστικά
Με την προσθήκη των συζευγμένων τοιχωμάτων δημιουργείται ένας ισχυρός και επαρκής
φορέας για την παραλαβή των σεισμικών δράσεων. Για αυτό το λόγο όλα τα στοιχεία του
υφιστάμενου φορέα τα οποία δεν βρίσκονται σε επαφή με τα προστιθέμενα πλαίσια
επιλέχθηκε να θεωρηθούν ως δευτερεύοντα. Επομένως, δεν απαιτείται να καλύπτουν τον
ικανοτικό έλεγχο διάτμησης.
Επιπλέον, στις υφιστάμενες δοκούς που βρίσκονται σε επαφή με τις νέες δοκούς σύζευξης
των τοιχωμάτων μετατοπίζεται η θέση της στήριξης σε θέση όπου αρκετοί άνω οπλισμοί
έχουν καμφθεί προς το κάτω πέλμα (Εικόνες 115 και 116). Επομένως, οι δοκοί αυτές έχουν
μειωμένη ικανότητα παραλαβής ροπής στήριξης και μειωμένη δυσκαμψία για εφελκυσμό
στο άνω πέλμα. Για τον λόγο αυτό οι δοκοί αυτές θεωρήθηκαν ως δευτερεύουσες και
επιπλέον αγνοήθηκαν και για την παραλαβή των μόνιμων δράσεων προς την πλευρά της
ασφαλείας.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 115: Μετατόπιση στήριξης υφιστάμενων δοκών Δ14 - Δ15 Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ
Εικόνα 116: Μετατόπιση στήριξης υφιστάμενων δοκών Δ44 – Δ45 Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Σύμφωνα με την παρ.5.4.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. η συνεισφορά όλων των δευτερευόντων

στοιχείων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 25% της συνεισφοράς των κύριων στοιχείων σε
ελαστική ανάλυση. Πρακτικά ο έλεγχος πραγματοποιείται με σύγκριση των μετακινήσεων
των ορόφων μεταξύ του προσομοιώματος με όλα τα στοιχεία ως κύρια και του
προσομοιώματος με τα δευτερεύοντα στοιχεία. (Πίνακας 5.19)
Μετακινήσεις (mm)
Χωρίς δευτ/οντα Με δευτ/οντα Διαφορά
Διεύθυνση Ισόγειο Α όροφος Ισόγειο Α όροφος Ισόγειο Α όροφος
Χ 21,03 39,53 23,78 45,99 13% 16%
Υ 18,87 30,85 20,64 33,79 9% 10%
Πίνακας 5.19: Έλεγχος κριτηρίου δευτερευόντων στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΤΟΙΧ
Η θεώρηση δευτερευόντων στοιχείων δεν μεταβάλει την φασματική επιτάχυνση καθώς η

ιδιοπερίοδος του προσομοιώματος με τα δευτερεύοντα στοιχεία είναι μικρότερη της Τc
=0.50 sec για έδαφος κατηγορίας Β, δηλαδή παραμένει στο πλατό (Πίνακας 5.20).
Ιδιοπερίοδος θεμελιώδους ιδιομορφής (sec)

Διεύθυνση Χωρίς δευτ/οντα Με δευτ/οντα Αύξηση
Χ 0,452 0,489 8%
Υ 0,404 0,423 5%
Πίνακας 5.20: Τροποποίηση ιδιοπεριόδων με θεώρηση δευτερευόντων
στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΤΟΙΧ
Στον Πίνακα 5.21 παρουσιάζονται τα δυναμικά χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν στις 6

πρώτες ιδιομορφές του του Φ.Ο. ΕΝ-ΤΟΙΧ για την θέση μάζας 2.

1 0,49 78,5 2,5 78,5 2,5
2 0,42 2,2 66,5 80,6 68,9
3 0,24 0,0 16,7 80,8 85,6
4 0,15 10,8 0,0 91,7 85,6
5 0,13 0,0 5,0 91,7 90,6
6 0,09 0,0 0,0 91,7 91,0
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.6.4 Ενισχύσεις μελών υφιστάμενου Φ.Ο.
Με την θεώρηση των μελών του υφιστάμενου Φ.Ο. ως δευτερεύοντα η δυσμενέστερη

δράση που εφαρμόζεται σε αυτά προέρχεται από τον συνδυασμό των κατακόρυφων
φορτίων 1.35G+1.50Q. Στην Εικόνα 117 παρουσιάζονται οι απαιτούμενες θέσεις ενίσχυσης
έναντι κάμψης και διάτμησης στην οροφή του ισογείου. Οι καμπτικές ανεπάρκειες των
στηρίξεων των δοκών της οροφής ισογείου καλύπτονται με την τοποθέτηση νέων οπλισμών
στην πρόσθετη στρώση σκυροδέματος στην άνω παρειά των δοκών, η οποία περιγράφεται
αναλυτικά στην παρ. 5.2.5 της παρούσας εργασίας.
Εικόνα 117: Θέσεις ενισχύσεων μελών υφιστάμενου Φ.Ο. οροφής ισογείου για τον ανασχεδιασμένο
Φ.Ο. EN-ΤΟΙΧ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.7 Ανασχεδιασμός ΦΟ με ελαστική δυναμική ανάλυση με ενίσχυση

υφιστάμενων πλαισίων
5.7.1 Γενική περιγραφή ενισχύσεων
Και σε αυτή την περίπτωση ανασχεδιασμού θεωρήθηκε ότι αφαιρείται το τοίχωμα του
ανελκυστήρα καθώς προκαλεί έντονα στρεπτική απόκριση του φορέα και δεν εξυπηρετεί
την λειτουργία του κτιρίου λόγω των μικρών διαστάσεων του φρεατίου.
Στον ΦΟ με ενισχυμένα πλαίσια η συνεισφορά των οπλισμών των υφιστάμενων δοκών είναι
σημαντική για την φέρουσα ικανότητα τους. Για την άρση του προβλήματος της
ανεπαρκούς αγκύρωσης των οπλισμών των υφιστάμενων δοκών στα ακραία υποστυλώματα
επιλέχθηκε αντίστοιχη λύση με του φορέα ΕΝ-Υ-G2. Στα υποστυλώματα που συνορεύουν
με αντισεισμικούς αρμούς πραγματοποιείται αύξηση των διαστάσεων τους με 3-πλευρο
μανδύα από εκτοξευόμενο ή/και έγχυτο σκυρόδεμα με το απαραίτητο πάχος ανά θέση,
επομένως αυξάνεται το μήκος του κόμβου άρα πλέον το διαθέσιμο μήκος αγκύρωσης
καλύπτει την ελάχιστη απαίτηση. Στα υποστυλώματα της Νότιας πλευράς (προς την
πρασιά) εφαρμόζεται 4-πλευρος μανδύας με το ελάχιστο κατασκευαστικά πάχος (8cm) για
χρήση βλήτρου Φ8 προς την εσωτερική παρειά σε συνδυασμό με την συγκόλληση
αγκυρόπλακας και την κατασκευή φουρουσιού εξωτερικά του κόμβου ώστε να υπάρχει
επαρκής αγκύρωση και για τις θλιβόμενες ράβδους.
Ενισχύονται 21 από τα 25 υποστυλώματα ανά όροφο και όλες οι δοκοί στις οποίες μπορεί
να εφαρμοστεί 4-πλευρος μανδύας. Δηλαδή, δεν ενισχύονται οι δοκοί της δυτικής, της
βορινής και της ανατολικής πλευράς. Τα μέλη τα οποία δεν ενισχύονται θεωρούνται
δευτερεύοντα (βλ. παρ.5.7.2 της παρούσας). Σύμφωνα με τα σχόλια της παρ. 4.4.2 του
ΚΑΝ.ΕΠΕ. για νέα δομικά στοιχεία ή στοιχεία μετά τις επεμβάσεις, οφείλουν να τηρούνται
οι διατάξεις για λειτουργικότητα και ανθεκτικότητα. Όπως αναφέρθηκε αναλυτικά στην
παρ.5.4.1 της παρούσας επιλέχθηκε τιμή επικάλυψης ίση με cnom=30mm για τα εξωτερικά
στοιχεία και cnom=25mm για τα εσωτερικά. Το ελάχιστο πάχος του μανδύα το οποίο
καλύπτει την επιλεγμένη επικάλυψη για εξωτερικά στοιχεία σε συνδυασμό με την χρήση
διαμήκων ράβδων διαμέτρου Φ16 είναι 80mm. Τα τελικά πάχη των μανδυών
διαμορφώνονται ώστε να διευκολύνεται η όπλιση τους. Στις εικόνες 118 και 119
παρουσιάζονται οι θέσεις και το μέγιστο πάχος των μανδυών των στοιχείων του φορέα ΕΝ-
ΠΛ στην οροφή του ισογείου και Α΄ ορόφου αντίστοιχα.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 118: Θέσεις και μέγιστο πάχος μανδυών υποστυλωμάτων και δοκών οροφής ισογείου
ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 119: Θέσεις και μέγιστο πάχος μανδυών υποστυλωμάτων και δοκών
οροφής Α΄ ορόφου ανασχεδιασμένου φορέα ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Καθώς το σύνολο των σεισμικών δράσεων αναλαμβάνεται μόνο από νέους, ικανούς και
επαρκείς φορείς, (όπου ο όρος νέους περιλαμβάνει και την περίπτωση των ενισχυμένων)
λαμβάνεται συντελεστής προσομοιώματος γSd =1,00, σύμφωνα με την παρ.4.5.1.β, και
χρησιμοποιείται η τιμή του ενιαίου δείκτη συμπεριφοράς q = qo *kw όπως ορίζεται στον
ΕΚ8-1, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι δέσμες των επιμέρους κριτηρίων, κανόνων
και διατάξεών του για τα νέα στοιχεία. Σύμφωνα με την παρ. 5.2.2.2 του ΕΚ8-1 για
πλαισιακό σύστημα χρησιμοποιείται η τιμή qo = 3,0*αu/a1 του πίνακα 5.1 για μέση
κατηγορία πλαστιμότητας, όπου το au/a1 λαμβάνει την τιμή 1,3 για πολυώροφα πολύστυλα
κτίρια. Επειδή το κτίριο εξακολουθεί να μην καλύπτει τα κριτήρια του ΕΚ8 για
κανονικότητα σε κάτοψη, το au/a1 λαμβάνει την μέση τιμή μεταξύ του 1,3 και του 1,0 ,
δηλαδή τιμή 1,15. Για πλαισιακά συστήματα ισχύει kw = 1. Επομένως, η τιμή του q για
στάθμη επιτελεστικότητας Β είναι ίση με 3,0*1,15 = 3,45. Για την στάθμη
επιτελεστικότητας Γ επιλέγεται τιμή του λόγου q*/q΄ = 1,4 επομένως η τιμή του q είναι ίση
με 4,8.
5.7.3 Δευτερεύοντα στοιχεία – Δυναμικά χαρακτηριστικά
Με την ενίσχυση τεσσάρων από τα έξι πλαίσια κατά την διεύθυνση Χ και τριών από τα
τέσσερα πλαίσια κατά την διεύθυνση Υ δημιουργείται ένας ισχυρός και επαρκής φορέας για
την παραλαβή των σεισμικών δράσεων. Η ενίσχυση των δοκών οι οποίες συνορεύουν με
τους αντισεισμικούς αρμούς είναι κατασκευαστικά δύσκολη και επιλέγεται να θεωρούνται
δευτερεύουσες. Δευτερεύοντα θεωρούνται τα υποστυλώματα Κ34 ως Κ36 αν και η
ενίσχυση τους δεν εμφανίζει ιδιαίτερη κατασκευαστική δυσκολία και το υποστύλωμα Κ16
το οποίο δεν μπορεί να ενισχυθεί καθώς συνορεύει με αντισεισμικό αρμό σε δύο πλευρές.
Σύμφωνα με την παρ.5.4.3 του ΚΑΝ.ΕΠΕ. η συνεισφορά όλων των δευτερευόντων

στοιχείων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 25% της συνεισφοράς των κύριων στοιχείων σε
ελαστική ανάλυση. Πρακτικά ο έλεγχος πραγματοποιείται με σύγκριση των μετακινήσεων
των ορόφων μεταξύ του προσομοιώματος με όλα τα στοιχεία ως κύρια και του
προσομοιώματος με τα δευτερεύοντα στοιχεία (Πίνακας 5.22).

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Μετακινήσεις (mm)
Χωρίς δευτ/οντα Με δευτ/οντα Διαφορά
Διεύθυνση Ισόγειο Α όροφος Ισόγειο Α όροφος Ισόγειο Α όροφος
Χ 32,46 50,75 36,86 61,24 14% 21%
Υ 33,42 55,55 34,04 63,22 2% 14%
Πίνακας 5.22: Έλεγχος κριτηρίου δευτερευόντων στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Η θεώρηση δευτερευόντων στοιχείων μειώνει την φασματική επιτάχυνση καθώς ήδη η

ιδιοπερίοδος του προσομοιώματος χωρίς τα δευτερεύοντα στοιχεία είναι μεγαλύτερη της
Τc=0.50 sec για έδαφος κατηγορίας Β, δηλαδή βρίσκεται στον κατιόντα κλάδο.
Ιδιοπερίοδος θεμελιώδους ιδιομορφής (sec)

Διεύθυνση Χωρίς δευτ/οντα Με δευτ/οντα Αύξηση
Χ 0,527 0,56 6%
Υ 0,59 0,703 19%
Πίνακας 5.23: Τροποποίηση ιδιοπεριόδων ΘΜ2 με θεώρηση δευτερευόντων
στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Με την θεώρηση των δευτερευόντων στοιχείων παρατηρείται μεγάλη αύξηση της

θεμελιώδους ιδιοπεριόδου κατά την διεύθυνση Υ και σημαντική αύξηση της στρεπτικής
απόκρισης του φορέα. Στους πίνακες 5.24 και 5.25 παρουσιάζονται τα δυναμικά
χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν στις 6 πρώτες ιδιομορφές του του Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ για την
θέση μάζας 2 με και χωρίς δευτερεύοντα στοιχεία αντίστοιχα.

1 0,59 3,1 75,8 3,1 75,8
2 0,53 83,1 7,3 86,2 83,1
3 0,46 8,0 11,3 94,2 94,4
4 0,23 0,0 4,5 94,2 98,9
5 0,20 5,2 0,0 99,4 98,9
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-ΠΛ (χωρίς δευτερεύοντα στοιχεία)

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

1 0,70 7,5 47,7 7,5 47,7
2 0,56 69,2 22,1 76,7 69,7
3 0,48 17,1 23,7 93,9 93,5
4 0,26 0,0 4,8 94,0 98,2
5 0,21 5,3 0,0 99,3 98,4
ιδιομορφές του Φ.Ο. EN-ΠΛ (με δευτερεύοντα στοιχεία)
5.7.4 Ενισχύσεις μελών υφιστάμενου Φ.Ο.
Με την θεώρηση των δοκών του υφιστάμενου Φ.Ο. ως δευτερεύουσων, δηλαδή όσων δεν
ανήκουν στα πλαίσια που ενισχύονται, η δυσμενέστερη δράση που εφαρμόζεται σε αυτά
προέρχεται από τον συνδυασμό των κατακόρυφων φορτίων 1.35G+1.50Q. Στην Εικόνα 120
παρουσιάζονται οι απαιτούμενες θέσεις ενίσχυσης έναντι κάμψης και διάτμησης στην
οροφή του ισογείου. Οι καμπτικές ανεπάρκειες των στηρίξεων των δοκών της οροφής
ισογείου καλύπτονται με την τοποθέτηση νέων οπλισμών στην πρόσθετη στρώση
σκυροδέματος στην άνω παρειά των δοκών. Οι καμπτικές ανεπάρκειες των ανοιγμάτων των
δοκών οι οποίες υφίστανται και μετά την αύξηση του στατικού ύψους λόγω της πρόσθετης
στρώσης σκυροδέματος της οροφής του ισογείου καλύπτονται με την προσθήκη ελασμάτων
στο κάτω πέλμα. Στην οροφή του Α΄ ορόφου δεν απαιτούνται ενισχύσεις στα μέλη του
υφιστάμενου Φ.Ο.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 120: Θέσεις ενισχύσεων μελών υφιστάμενου Φ.Ο. οροφής ισογείου για τον Φ.Ο. EN-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.7.5 Περιγραφή μανδυών πλαισίων Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Το πάχος του μανδύα των δοκών επιλέγεται ανάλογα με τις διαστάσεις των υφιστάμενων
δοκών και την σχέση τους με τις διαστάσεις των υφιστάμενων υποστυλωμάτων ώστε να
επιτυγχάνεται η ευκολότερη τοποθέτηση των προστιθέμενων ράβδων οπλισμού. Τα
υποστυλώματα χωρίζονται σε ομάδες ανάλογα με το πάχος του μανδύα που απαιτείται στην
εσωτερική παρειά τους για επαρκή αγκύρωση των υφιστάμενων οπλισμών των δοκών και
άλλες ιδιαιτερότητες όπως η θέση (γειτνίαση αυτών με όμορα κτίρια) και η καθ’ ύψος
αλλαγή της διατομής τους (Εικόνα 121).
Σε όλα τα μέλη των πλαισίων τα οποία ενισχύονται με μανδύα οπλισμένου σκυροδέματος
γίνεται εφαρμογή των λεπτομερειών όπλισης για τοπική πλαστιμότητα όπως ορίζονται στην
παρ. 5.4.3.2.2 του ΕΚ8-1 για κατηγορία μέσης πλαστιμότητας ΚΜΠ. Εξαίρεση αποτελούν
τα 6 υποστυλώματα (ανά στάθμη) τα οποία ενισχύονται με 3πλευρο μανδύα στα οποία δεν
μπορεί να ικανοποιηθεί η απαίτηση για τοποθέτηση συμμετρικού οπλισμού.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 121: Ομαδοποίηση υποστυλωμάτων οροφής ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
ΟΜΑΔΑ Δ΄
Στην οροφή του ισογείου το πλάτος των δοκών (εκτός των Δ34 ως Δ37) κατά την διεύθυνση
Χ είναι 20cm, δηλαδή σημαντικά μικρότερο από το πλάτος των περισσότερων
υποστυλωμάτων του ισογείου και του Α΄ ορόφου. Για την ευκολότερη τοποθέτηση των
οπλισμών των δοκών αυτών επιλέγεται πλάτος μανδύα δοκών οροφής ισογείου ίσο με
10cm. Κατά την διεύθυνση Χ οι άνω οπλισμοί τοποθετούνται σε επαφή με το σκυρόδεμα
των υφιστάμενων υποστυλωμάτων του Α΄ ορόφου (αρχική διατομή 30/30) απαιτώντας
μικρή καθαίρεση της επικάλυψης. Οι κάτω οπλισμοί διέρχονται από διαμπερή οπή
εσωτερικά των υφιστάμενων οπλισμών των υποστυλωμάτων του ισογείου (αρχική διατομή
(40/40). Στην οροφή του ισογείου το πλάτος των δοκών κατά την διεύθυνση Υ είναι 30cm.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Για ευκολότερη τοποθέτηση επιλέγεται πλευρικό πάχος μανδύα ίσο με 10cm ώστε οι κάτω
οπλισμοί να τοποθετούνται σε επαφή με το υποστύλωμα του ισογείου (Εικόνα 122).
Εικόνα 122: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος ομάδας Δ΄ οροφής ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Το ύψος των δοκών της οροφής του ισογείου είναι ίδιο και στις δύο διευθύνσεις. Επιλέγεται
πάχος κάτω στρώσης του μανδύα των δοκών κατά την διεύθυνση Χ ίσο με 9cm και της
διεύθυνσης Υ ίσο με 7cm ώστε οι κάτω οπλισμοί των μανδυών να διασταυρώνονται
διατηρώντας σταθερό το πάχος της επικάλυψης τους. Το πάχος της πρόσθετης στρώσης
σκυροδέματος στην άνω παρειά των πλακών έχει επιλεχθεί ίσο με 8cm, όπως αναφέρθηκε
στην παρ. 3.4.2 της παρούσας. Για λειτουργικούς λόγους (επίπεδο δάπεδο χωρίς να
απαιτείται προσθήκη γεμίσματος) το πάχος της πρόσθετης στρώσης επιλέγεται ίδιο και στις
θέσεις των δοκών. Για την διάταξη των πρόσθετων οπλισμών των δοκών και των πλακών
με τήρηση των ελάχιστων επικαλύψεων α) προς την ελεύθερη επιφάνεια της πρόσθετης
στρώσης για λόγους ανθεκτικότητας σε διάρκεια και β) προς την διεπιφάνεια παλαιού-νέου
σκυροδέματος για συνάφεια των προστιθέμενων ράβδων που βρίσκονται πλησίον αυτής,

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
είναι απαραίτητη η διάνοιξη αυλακιών στην άνω παρειά των υφιστάμενων δοκών όπως
φαίνεται στις εικόνες 123 και 124.
Εικόνα 123: Τυπική τομή ενισχυμένης δοκού κατά Υ (85/50) της οροφής ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 124: Λεπτομέρεια διάταξης οπλισμών δοκών και πλακών στην πρόσθετη στρώση
σκυροδέματος στην οροφή ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Στην οροφή του Α΄ ορόφου οι υφιστάμενες δοκοί πλην των Δ31-Δ33 έχουν το ίδιο πλάτος
με τα υποστυλώματα (30cm) και επιλέγεται πλευρικό πλάτος μανδύα δοκών ίσο με 8cm και
πάχος μανδύα υποστυλωμάτων ίσο με 10cm ώστε οι προστιθέμενοι διαμήκεις οπλισμοί των
δοκών να τοποθετούνται εσωτερικά από τους προστιθέμενους διαμήκους οπλισμούς των
υποστυλωμάτων (Εικόνα 125). Οι δοκοί ενισχύονται με τετράπλευρους μανδύες από
εκτοξευόμενο σκυρόδεμα στην κάτω και τις πλαϊνές παρειές και από έγχυτο γαρμπιλόδεμα
στην επάνω παρειά (Εικόνα 126). Οι συνδετήρες αποτελούνται από 2 τμήματα σχήματος
«Π» εκ των οποίων το επάνω διέρχεται από διαμπερείς οπές που έχουν διανοιχτεί στην
πλάκα και συγκολλούνται μεταξύ τους. Στις δοκούς κατά την διεύθυνση Χ επιλέγεται
πρόσθετο πάχος στην επάνω και την κάτω παρειά ίσο με 10cm ενώ στις δοκούς κατά Υ ίσο
με 8cm ώστε οι πρόσθετοι οπλισμοί να διασταυρώνονται διατηρώντας σταθερό το πάχος
της επικάλυψης τους.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 125: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος ομάδας Δ΄ οροφής Α΄ ορόφου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Εικόνα 126: Τυπική τομή ενισχυμένης δοκού κατά Χ (70/46) της οροφής ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ΟΜΑΔΑ Α΄
Και στους δύο ορόφους (οροφή ισογείου και Α΄ ορόφου) οι δοκοί που συνδέουν μεταξύ
τους τα υποστυλώματα της ομάδας Α΄ (Νότια πλευρά, κατά την διεύθυνση Υ) έχουν πλάτος
20cm και είναι κατασκευασμένες «περασιά» με την εξωτερική πλευρά των
υποστυλωμάτων. Τα υποστυλώματα έχουν αρχικές διαστάσεις 30/30 (εκτός από το Κ29 το
οποίο έχει 35/30 και το Κ37 το οποίο έχει 40/35) και έχουν σταθερή καθ’ ύψος διατομή
μεταξύ της οροφής ισογείου και της οροφής του Α΄ ορόφου. Το πλευρικό πάχος των
μανδυών των δοκών αυτών επιλέγεται ίσο με 8cm και το πάχος της εξωτερικής πλευράς
(προς την πρασιά) των μανδυών των υποστυλωμάτων ίσο με 12cm ώστε οι προστιθέμενοι
διαμήκεις οπλισμοί των δοκών να τοποθετούνται εσωτερικά από τους προστιθέμενους
διαμήκους οπλισμούς των υποστυλωμάτων. Καθώς η εσωτερική πλευρά των
υποστυλωμάτων δεν είναι κάθετη με τον άξονα των δοκών που τις συνδέουν με τα κεντρικά
υποστυλώματα απαιτείται τοπική καθαίρεση για την διέλευση των πρόσθετων οπλισμών
των δοκών αυτών. Τα υποστυλώματα χωρίζονται σε 3 υποομάδες. Τα Κ17, Κ21, Κ25 και
Κ37 ενισχύονται με 4πλευρο μανδύα πάχους 8 εκατοστών στις 3 πλευρές και 12 εκατοστών
προς την εξωτερική πλευρά (Εικόνα 128). Η αποκατάσταση του μήκους αγκύρωσης των
υφιστάμενων οπλισμών των δοκών γίνεται με συγκόλληση μεταλλικής αγκυρόπλακας και
την κατασκευή φουρουσιού από Ο.Σ. ώστε να είναι επαρκής η αγκύρωση και των
θλιβόμενων ράβδων (Εικόνα 127). Το φουρούσι αυξάνει το διαθέσιμο μήκος αγκύρωσης
και διευκολύνει την τοποθέτηση των προστιθέμενων οπλισμών του μανδύα των δοκών. Το
Κ13 ενισχύεται με 3πλευρο μανδύα καθώς συνορεύει με αντισεισμικό αρμό. Το πάχος του
μανδύα στην πλευρά που τερματίζει η ενισχυμένη δοκός επιλέχθηκε ίσο με 15cm ώστε να
υπάρχει επαρκές μήκος αγκύρωσης για τους νέους οπλισμούς του μανδύα της δοκού. Στην
πλευρά προς το εσωτερικό του κτιρίου το πάχος επιλέγεται ίσο με 8cm. Τέλος, στο
υποστύλωμα Κ29 επιλέγεται πάχος μανδύα 10cm προς το Κ25 και 15cm προς το Κ37 καθώς
η δοκός που συνδέει το υποστύλωμα με το κεντρικό υποστύλωμα (διεύθυνσης Χ) έχει
πλάτος ίσο με το πλάτος του υποστυλώματος (Εικόνα 129).

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 127: Τυπική τομή κόμβου οροφής ισογείου υποστυλώματος ομάδας Α΄ Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Εικόνα 128: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος Κ27 ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ΟΜΑΔΑ Γ΄
Τα υποστυλώματα έχουν αρχικές διαστάσεις 30/35 και έχουν σταθερή καθ’ ύψος διατομή
μεταξύ της οροφής ισογείου και της οροφής του Α΄ ορόφου, εκτός από το Κ34 το οποίο
έχει 40/30 στο ισόγειο και 35/30 στον Α΄ όροφο και ενισχύονται με 3πλευρο μανδύα καθώς
συνορεύουν με αντισεισμικό αρμό. Στα Κ20, Κ24 και Κ28 επιλέγεται πάχος μανδύα ίσο με
10cm προς την δυτική πλευρά καθώς στην οροφή του Α΄ ορόφου οι δοκοί στην διεύθυνση
Χ έχουν πλάτος 30cm αλλά είναι κατασκευασμένες με εκκεντρότητα ως προς το
υποστύλωμα. Οι οπλισμοί της ανατολικής πλευράς του μανδύα των δοκών αγκυρώνονται
εντός των υφιστάμενων υποστυλωμάτων με την χρήση εποξειδικής ρητίνης. Ο συνδετήρας
του μανδύα του υποστυλώματος διέρχεται μέσα από το υφιστάμενο υποστύλωμα όμως
καθώς οι υφιστάμενες επικαλύψεις είναι μικρές (~1cm) είναι δύσκολο να μπορέσει ο νέος
συνδετήρας να συγκρατήσει τις ακραίες υφιστάμενες ράβδους. Προς το εσωτερικό του
κτιρίου επιλέγεται πάχος μανδύα ίσο με 15cm ώστε να αποκατασταθεί το μήκος αγκύρωσης
των υφιστάμενων δοκών (Eικόνα 130). Για τον ίδιο λόγο στο υποστύλωμα Κ34 προς το
εσωτερικό του κτιρίου επιλέγεται πάχος μανδύα ίσο με 8cm στην οροφή ισογείου και 10cm
στην οροφή του Α΄ ορόφου. Στις άλλες δύο πλευρές του Κ34 επιλέγεται πάχος ίσο με 12cm

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
καθώς η υφιστάμενη δοκός κατά την διεύθυνση Χ έχει ίδιο πλάτος με το υποστύλωμα και
ενισχύεται με πλευρικό πάχος μανδύα 8cm.
Eικόνα 130: Λεπτομέρεια ενίσχυσης υποστυλώματος Κ24 ισογείου Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
ΟΜΑΔΑ Β΄
Τα υποστυλώματα έχουν αρχικές διαστάσεις 40/40 στο ισόγειο και 30/30 στον Α΄ όροφο
και ενισχύονται με 3πλευρο μανδύα καθώς συνορεύουν με αντισεισμικό αρμό. Στο ισόγειο
ο μανδύας των υποστυλωμάτων έχει πάχος ίσο με 8cm και στις τρείς πλευρές (Εικόνα 131).
Στον Α΄ όροφο επιλέγεται πάχος μανδύα ίσο με 15cm προς το εσωτερικό του κτιρίου ώστε
να αποκατασταθεί το μήκος αγκύρωσης των υφιστάμενων δοκών και στις άλλες δύο
πλευρές επιλέγεται πάχος μανδύα ίσο με 10cm καθώς οι υφιστάμενες δοκοί κατά την
διεύθυνση Υ (οι οποίες ενισχύονται με πλευρικό πάχος μανδύα ίσο με 8cm) έχουν πλάτος
ίδιο με των υφιστάμενων υποστυλωμάτων.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Πρώτα πραγματοποιείται η αφαίρεση του γεμίσματος της μόνωσης επάνω από τις θέσεις
των δοκών της οροφής του Α΄ ορόφου που ενισχύονται και η αφαίρεση του γεμίσματος της
οροφής του ισογείου, στην συνέχεια κατασκευάζονται οι μανδύες των υποστυλωμάτων και
τέλος τοποθετείται η πρόσθετη στρώση σκυροδέματος στην οροφή του ισογείου και
συμπληρώνεται το γέμισμα της μόνωσης στην οροφή του Α΄ ορόφου. Το πρόσθετο μόνιμο
κατακόρυφο φορτίο για τα ενισχυμένα υποστυλώματα του ισογείου οφείλεται στο ίδιο
βάρος της πρόσθετη στρώσης οπλισμένου σκυροδέματος πάχους 8cm στην οροφή του
ισογείου, και στο ίδιο βάρος των μανδυών υποστυλωμάτων και δοκών. Το πρόσθετο μόνιμο
φορτίο των υποστυλωμάτων του Α΄ ορόφου οφείλεται μόνο στο ίδιο βάρος των μανδυών
του Α΄ ορόφου. Κατά την φάση κατασκευής των μανδυών σε κάθε όροφο υπολογίζεται ότι
ασκείται μηδενικό κινητό φορτίο σε όλους τους υπερκείμενους ορόφους.
Όπως αναφέρθηκε αναλυτικά στην παρ.5.4.2 της παρούσας στην περίπτωση όπου το μήκος
συναρμογής uo προκύπτει μικρότερο από το μήκος της κρίσιμης περιοχής του
υποστυλώματος τότε η πύκνωση των συνδετήρων γίνεται στην περιοχή του κρίσιμου μήκος.
Όταν το μήκος συναρμογής προκύπτει μεγαλύτερο το Lcr τότε επιλέγεται να τοποθετούνται
οι συνδετήρες με το μεγαλύτερο γεωμετρικό ποσοστό οπλισμού σε ολόκληρο το μήκος του

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
uo. Σε όλα τα υποστυλώματα εκτός από αυτά στην περιοχή του μεσοπατώματος (πατάρι) το
uo,max είναι μικρότερο από το μισό του ελεύθερου ύψους τους. Στον Πίνακα 5.26
παρουσιάζονται τα μήκη συναρμογής και το κρίσιμο μήκος βάσει του ΕΚ8 για τα
υποστυλώματα Κ21 και Κ26 στην οροφή του ισογείου και στον Πίνακα 5.27 για την οροφή
του Α΄ ορόφου. Για τον υπολογισμό των αποστάσεων των συνδετήρων των υποστυλωμάτων
λαμβάνονται υπόψη:
α) οι ελάχιστοι απαιτούμενοι συνδετήρες για την ανάληψη των εφελκυστικών τάσεων

ρηγμάτωσης κατά μήκος των ακμών του μανδύα (Πίνακας 5.28).
β) η μέγιστη απόσταση εντός των κρίσιμων περιοχών για χρήση διαμήκων ράβδων Φ16
είναι 128mm, όπως προκύπτει από την σχέση (5.18) της παρ.5.4.3.2.2 (11) του ΕΚ8 s =
min{bo/2; 175 , 8dbL}, όπου bo η ελάχιστη διάσταση του υποστυλώματος σε χιλιοστά και
dbL η ελάχιστη διάμετρος των διαμήκων ράβδων σε χιλιοστά .
γ) η μέγιστη απόσταση συνδετήρων στην περιοχή ματίσεων σύμφωνα με τον ΕΚ8, η οποία
πραγματοποιείται στην βάση του υποστυλώματος, είναι 10cm.
Στον πίνακα 5.28 παρουσιάζονται οι επιλεγμένοι συνδετήρες που τοποθετούνται μέσα στο
κρίσιμο μήκος του υποστυλώματος και στις περιοχές υπερθέσεων.
Οροφή ισογείου
Στύλος Θέση uo,max (m) Lcr - EK8 (m)
Κ 0,68 0,78
Κ21
Π 0,63 0,78
Κ 1,11 0,78
Κ26
Π 1,40 0,78
Πίνακας 5.26: Μήκη συναρμογής και Lcr υποστυλωμάτων Κ21 και Κ26 της οροφής του ισογείου του
Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ
Οροφή Α΄ οροφου
Στύλος Θέση uo,max (m) Lcr - EK8 (m)
Κ 0,43 0,67
Κ21
Π 0,58 0,67
Κ 0,48 0,67
Κ26
Π 0,46 0,67
Πίνακας 5.27: Μήκη συναρμογής και Lcr υποστυλωμάτων Κ21 και Κ26 της οροφής του ισογείου του
Φ.Ο. ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Λόγω της πολύ μικρής πρόσθετης αξονικής δύναμης Nv το μέγιστο μήκος συναρμογής των
μανδυών του Α΄ ορόφου προκύπτει μικρότερο από το κρίσιμο μήκος βάση του ΕΚ8-1.
max πάχος Τοποθετούμενοι
μανδύα (mm) Φh (mm) αsw,max (mm) uo/Lcr υπερθέσεις
80 10 161 Φ10/120 Φ10/100
100 10 129 Φ10/120 Φ10/100
120 10 108
Φ12/120 Φ10/100
120 12 155
150 12 124 Φ12/120 Φ12/100
Πίνακας 5.28: Διατομή και αποστάσεις συνδετήρων στο μήκος συναρμογής του μανδύα
Σύμφωνα με την παρ.5.4.3.3 του ΕΚ8 ο οριζόντιος οπλισμός περίσφιγξης στους κόμβους
των κύριων σεισμικών δοκών με υποστυλώματα δεν πρέπει να είναι λιγότερος από αυτόν
που ορίζεται για τις κρίσιμες περιοχές των υποστυλωμάτων. Η τοποθέτηση των συνδετήρων
στους κόμβους παρουσιάζει μεγάλο βαθμό δυσκολίας και αυξημένο κόστος και προφανώς
δεν μπορεί να εφαρμοστεί στα υποστυλώματα στα οποία εφαρμόζεται 3πλευρος μανδύας
χωρίς την καθαίρεση τμήματος των δοκών. Μόνο στους κόμβους των κεντρικών
υποστυλωμάτων όπου και στις τέσσερις πλευρές του κόμβου συμβάλουν δοκοί με πλάτος
τουλάχιστον ίσο προς τα τρία/τέταρτα της διάστασης της διατομής του υποστυλώματος η
απόσταση των συνδετήρων μπορεί να αυξηθεί σε 150mm σύμφωνα με την παρ.5.4.3.3 (2).
Στις Εικόνες 132 και 13371 παρουσιάζονται σκίτσα με την πύκνωση των συνδετήρων του
υποστυλώματος Κ26 στο ισόγειο και τον Α΄ όροφο αντίστοιχα.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 132: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του ισογείου για τον ΦΟ
ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Εικόνα 133: Πύκνωση συνδετήρων μανδύα υποστυλώματος Κ26 στην οροφή του Α΄ ορόφου για τον
ΦΟ ΕΝ-ΠΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
5.8 Προϋπολογισμοί λύσεων ανασχεδιασμού

Στον παρακάτω πίνακα 5.29 παρουσιάζονται οι προϋπολογισμοί κατασκευής των τριών
λύσεων ανασχεδιασμού συμπεριλαμβανόμενου του κόστους ανασχεδιασμού των πλακών:
α) ΕΝ-G-Y2: ανασχεδιασμός με στατική ανελαστική ανάλυση με μανδύες εκτοξευόμενου

σκυροδέματος μόνο σε υποστυλώματα.
β) ΕΝ-ΤΟΙΧ: ανασχεδιασμός με ελαστική δυναμική ανάλυση με προσθήκη νέων

τοιχωμάτων ΟΣ.
γ) ΕΝ-ΠΛ: ανασχεδιασμός με ελαστική δυναμική ανάλυση με μανδύες εκτοξευόμενου

σκυροδέματος σε υποστυλώματα και δοκούς.
Φ.Ο. Προϋπολογισμός
ΕΝ-G-Y2 130.000
EN-ΤΟΙΧ 125.000
ΕΝ-ΠΛ 195.000
Πίνακας 5.29: Προϋπολογισμοί ανασχεδιασμένων φορέων
Στο παράρτημα Ζ΄ παρουσιάζονται αναλυτικοί πίνακες των προυπολογισμών.
Το κόστος κατασκευής νέου κτιρίου με επιφάνεια ίση με το υφιστάμενο (1770m2)

ανέρχεται, κατά προσέγγιση, σε 800.000 ευρώ, χωρίς να έχει συνυπολογιστεί το κόστος
κατεδάφισης και απομάκρυνσης του υφιστάμενου κτιρίου. Επομένως, ο ανασχεδιασμός του
υφιστάμενου κτιρίου είναι η πλέον συμφέρουσα λύση από οικονομική πλευρά.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
6. Συμπεράσματα
1) Η χρήση των «ερήμην» τιμών της θλιπτικής αντοχής του σκυροδέματος οδηγεί σε
λανθασμένα συμπεράσματα σχετικά με τα μήκη αγκύρωσης των υφιστάμενων οπλισμών,
δεν επιτρέπει την θεώρηση μονολιθικής συμπεριφοράς της ενισχυμένης διατομής αρκετών
μελών και οδηγεί σε πολύ μεγάλη αύξηση του αριθμού των απαιτούμενων βλήτρων στις
διεπιφάνειες παλαιό-νέου σκυροδέματος.
2) Οι πλάκες οροφής του ισογείου παρουσιάζουν μεγάλη ανεπάρκεια λόγω του πολύ
μεγάλου κινητού φορτίου και του μικρού πάχους. Επίσης, από την εφαρμογή δυσμένειας
φόρτισης παρουσιάζεται εφελκυσμός και στην άνω παρειά των ανοιγμάτων των πλακών, η
οποία είναι άοπλη. Επιλέχθηκε η ενίσχυση των πλακών με την προσθήκη νέας στρώσης ΟΣ
στην άνω παρειά τους.
3) Οι πλάκες οροφής του Α΄ ορόφου παρουσιάζουν ανεπάρκεια. Προς αποφυγή της

ενίσχυσης τους επιλέχθηκε η θεώρηση τους ως μη βατές και αντικαταστάθηκε το υπάρχον
γέμισμα της μόνωσης με ελαφρύτερο υλικό στο 42% της επιφάνειας.
4) Από τον έλεγχο επάρκειας του υφιστάμενου Φ.Ο. (μετά τον ανασχεδιασμό των πλακών)
προκύπτει γενικευμένη ανεπάρκεια των μελών του, με πολύ μεγάλες τιμές δεικτών
ανεπάρκειας, ανεξαρτήτως της επιλογής των υλικών, επιρροής των ανεπαρκών μηκών
αγκύρωσης/παράθεσης και επιλεγμένης στάθμης επιτελεστικότητας. Λόγω των
διατμητικών ανεπαρκειών για την κατακόρυφη φόρτιση 1.1G+ψ2Q δεν εκτελέστηκε
έλεγχος επάρκειας με την μέθοδο της στατικής ανελαστικής ανάλυσης. Η έκταση των
ανεπαρκειών οφείλεται εν μέρει στη σημαντική αύξηση των κατακορύφων φορτίων και της
ταλαντούμενης μάζας λόγω της απαραίτητης επέμβασης στις πλάκες.
5) Για την κάλυψη των ελάχιστων απαιτήσεων για την Σ.Ε. Γ με την μέθοδο της στατικής
ανελαστικής ανάλυσης ενισχύθηκαν 18 από τα 25 υποστυλώματα του ισογείου και του Α΄
ορόφου με μανδύα εκτοξευόμενου σκυροδέματος (ΦΟ ΕΝ-G-Y2). Οι καμπτικές
ανεπάρκειες των στηρίξεων των δοκών της οροφής του ισογείου καλύφθηκαν με την
προσθήκη οπλισμών μέσα στο πάχος της πρόσθετης στρώσης σκυροδέματος των πλακών.
Οι ανεπάρκειες του ανοίγματος καλύφθηκαν με την προσθήκη επικολλητών ελασμάτων
από χάλυβα. Για την άρση των ανεπαρκειών σε κάμψη των δοκών του Α΄ ορόφου

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
επιλέχθηκε η αντικατάσταση του γεμίσματος της παλαιάς μόνωσης με ελαφρύτερο υλικό

σε ολόκληρη την επιφάνεια. Οι διατμητικές ανεπάρκειες των δοκών και στους δύο ορόφους
καλύφθηκαν με μανδύες FRP. Οι ελάχιστες απαιτήσεις της Σ.Ε. Γ καλύπτουν και τις
απαιτήσεις της Σ.Ε. Β. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων του ενισχυμένου φορέα
υποδεικνύουν ότι υπάρχει περιθώριο περιορισμού των επεμβάσεων άρα και του κόστους
μέσω μιας διαδικασίας βελτιστοποίησης. Ωστόσο, η εφαρμογή μιας τέτοιας διαδικασίας
κρίθηκε εκτός των στόχων της παρούσης εργασίας.
6) Για την κάλυψη των ελάχιστων απαιτήσεων για την Σ.Ε. Γ με την μέθοδο της ελαστικής
δυναμικής ανάλυσης εξετάστηκαν δύο λύσεις. Στην πρώτη λύση προστέθηκαν νέα
συζευγμένα τοιχώματα ΟΣ με την θεώρηση του υφιστάμενου Φ.Ο. ως δευτερεύοντα (ΦΟ
ΕΝ-ΤΟΙΧ). Οι υφιστάμενες δοκοί ενισχύθηκαν με τον ίδιο τρόπο με τον Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
αλλά σε πολύ λιγότερες θέσεις. Στη δεύτερη λύση ενισχύθηκαν 4 από τα 6 πλαίσια
(υποστυλώματα και δοκοί) κατά την διεύθυνση Χ και 3 από τα 4 πλαίσια κατά την
διεύθυνση Υ με τα υπόλοιπα μέλη του υφιστάμενου Φ.Ο. να θεωρούνται ως δευτερεύοντα
(ΦΟ-ΠΛ). Η λύση αυτή αυξάνει την στρεπτική ευαισθησία του κτιρίου καθώς δεν
ενισχύονται 3 από τα 4 περιμετρικά πλαίσια. Λόγω της ενίσχυσης των δοκών της οροφής
του Α΄ ορόφου δεν απαιτήθηκε η επιπλέον αντικατάσταση του γεμίσματος της μόνωσης.
Ορισμένες δευτερεύουσες δοκοί της οροφής του ισογείου ενισχύθηκαν έναντι κάμψης και
διάτμησης όπως παραπάνω. Η λύση αυτή δεν καλύπτει το κριτήριο εφαρμοσιμότητας της
στατικής ανελαστικής ανάλυσης.
7) Σχετικά με τις λεπτομέρειες όπλισης των μελών που παραλαμβάνουν την σεισμική
δύναμη, στο ΕΝ-ΤΟΙΧ τηρείται το σύνολο των διατάξεων του ΕΚ8 ενώ στο ΕΝ-ΠΛ δεν
τηρούνται ορισμένες διατάξεις σε 7 από τα 21 ενισχυμένα υποστυλώματα ανα στάθμη.
8) Στη λύση με την προσθήκη τοιχωμάτων (ΕΝ-ΤΟΙΧ) δεν είναι σημαντική η γνώση των
οπλισμών των δοκών καθώς το σύνολο της σεισμικής δράσης αναλαμβάνεται από νέους
φορείς. Επομένως, μειώνονται οι αβεβαιότητες της προσομοίωσης του υφιστάμενου Φ.Ο.,
οι συνέπειες από τον μη εντοπισμό κατασκευαστικών σφαλμάτων, καθώς και το κόστος και
η έκταση των διερευνητικών εργασιών.
9) Το κόστος για τη λύση ΕΝ-ΠΛ είναι 50% αυξημένο σε σχέση με τις άλλες δύο λύσεις.
Λαμβάνοντας υπόψη τον απαιτούμενο χρόνο κατασκευής (άρα και χρόνο μη λειτουργίας

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
της βιοτεχνίας) και την αυξημένη ανάγκη επίβλεψης των εργασιών η λύση αυτή καθίσταται
αντιοικονομική. Μεταξύ των λύσεων ΕΝ-G-Y2 και ΕΝ-ΤΟΙΧ, οι οποίες έχουν παραπλήσιο
κόστος, η πρώτη απαιτεί περισσότερο χρόνο κατασκευής και έχει αυξημένες ανάγκες
επίβλεψης προσφέροντας χαμηλότερο επίπεδο αντισεισμικής ικανότητας. Επομένως, η
λύση ΕΝ-ΤΟΙΧ κρίνεται ως η πλέον συμφέρουσα. Βέβαια, μέσω μιας διαδικασίας
βελτιστοποίησης η χρήση της ανελαστικής στατικής μεθόδου συνήθως οδηγεί σε λιγότερο
παρεμβατικές και πιο οικονομικές επεμβάσεις.
Για τους λόγους που αναφέρθηκαν στα συμπεράσματα (8) και (9) όταν υπάρχουν
σημαντικές και εκτεταμένες ανεπάρκειες η προσθήκη νέων ισχυρών φορέων, π.χ.
τοιχωμάτων από ΟΣ ενδέχεται να αποτελεί τη βέλτιστη λύση για την αντισεισμική
αναβάθμιση του Φ.Ο.

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Βιβλιογραφικές αναφορές
Eurocode 1: Actions on structures (2002). Part 1-1: General actions: Densities, self-
weight, imposed loads for buildings. EN 1991-1-1:2002/AC:2009. European Committee
for Standardization
Eurocode 2: Design of concrete structures (2004). Part 1-1: General rules and rules for
buildings. EN 1992-1-1:2004/AC:2010. European Committee for Standardization
Eurocode 8: Design of structures for earthquake resistance (2004). Part 1: General

rules, seismic actions and rules for buildings. EN 1998-1:2004/AC:2009. European
Committee for Standardization
Eurocode 8: Design of structures for earthquake resistance (2005). Part 3: Assessment

and retrofitting of buildings. EN 1998-3:2005/AC:2010. European Committee for
Standardization
Κανονισμός Επεμβάσεων (ΚΑΝΕΠΕ) — 2η Αναθεώρηση (2017). ΦΕΚ 2984Β/30-8-

2017
Κανονισμός Τεχνολογίας Σκυροδέματος 2016 (ΚΤΣ-2016). ΦΕΚ 1561Β/02-06-2016
Μακρυθανάσης Λ. (1975). «Σχεδιάσεις Οπλισμένου Σκυροδέματος» Αθήνα
Εγχειρίδιο θεωρητικής τεκμηρίωσης και οδηγός χρήσης «Υπερωθητική Ανάλυση»,

Μάρτιος 2018, Τεχνικός οίκος λογισμικού.
Λογισμικό πεπερασμένων στοιχείων Lusas V.13.7
Πρόγραμμα στατικών μελετών ΡΑΦ, εταιρίας ΤΟΛ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα Α΄: Πίνακας αποτύπωσης οπλισμών
Οι οπλισμοί των στοιχείων της οροφής του Α΄ ορόφου αναγνωρίστηκαν από τις αναμονές
τους στο δώμα (τρόπος εύρεσης «Α») και από χαντρώματα (τρόπος εύρεσης «Χ»). Οι
οπλισμοί των πλακών ήταν ήδη εμφανείς (τρόπος εύρεσης «Ε») λόγω μηδενικής
επικάλυψης. Τα ευρήματα μέσω μαγνητογράφησης αναφέρονται σαν τρόπος εύρεσης «Μ».
Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στους παρακάτω πίνακες:
ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΟΠΛΙΣΜΩΝ ΟΡΟΦΗΣ Α΄ ΟΡΟΦΟΥ

Όνομα Θέση Οπλισμός Τρόπος
Στοιχείου & διεύθυνση Εγκεκριμένη μελέτη Τοποθετημένος εύρεσης
Κ13 κεφαλή 4Φ20 StIII 4Φ16 StIII Α
Κ22 πόδας 4Φ14 StIII - ΣΦ6/20 StI Φ16 StIII - ΣΦ8 StI Χ
Κ22 πόδας xx' " 2Φ - ΣΦ/30 Μ
Κ22 πόδας yy' " 3Φ Μ
2Φ16 StIII - ΣΦ8
Κ27 πόδας yy' 4Φ14 StIII - ΣΦ6/20 StI Χ
StI
Κ27 πόδας - Φ16 StIII αναμονή Χ
Κ30 πόδας xx' 4Φ14 StIII 2Φ16 StIII Χ
Κ30 πόδας - Φ20 StIII αναμονή Χ
Κ30 όλο το ύψος ΣΦ6/20 StI ΣΦ/40 Μ
Κ ΝΑ άκρο Αν. ανελκυστήρα - ΣΦ/30 Μ
Κ ΒΔ άκρο Αν. ανελκ. - xx' - 2Φ Μ
Κ ΒΔ άκρο Αν. ανελκ. - yy' - 2Φ Μ
ΑΚ41 μέσο 4Φ14 StIII Φ12 StIII Χ
Τ Δ τοιχείο Αν. ανελκυστήρα - Φ/32ορ - Φ/20κατ Μ
Δ13 άνοιγμα 4Φ12 StIII - ΣΦ6/20 StI 6Φ12 StIII - ΣΦ8 StI Χ
Δ14α άνοιγμα 6Φ14 StIII 3Φ16+4Φ12 StIII Χ
Δ14β στήριξη ΑΚ40 ΣΦ6/20 StI ΣΦ/35 Μ
Δ17 άνοιγμα 6Φ14 StIII 3Φ16+3Φ12 StIII Χ
Δ23 άνοιγμα 4Φ12 StIII 5Φ12 StIII Χ
Δ23 στήριξη Δ50 κάτω 4Φ12 StIII 2Φ16+2Φ12 StIII Χ
Δ29 στήριξη Δ53 ΣΦ6/20 StI ΣΦ/30 Μ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

Δ32 στήριξη Κ27 κάτω 3Φ12+2Φ14 StIII 5Φ16 StIII Χ
Δ32 στήριξη Κ27 ΣΦ6/20 StI ΣΦ/31 Μ
3Φ12+2Φ14 StIII - ΣΦ6/20 5Φ16 StIII - ΣΦ8/30
Δ33 στήριξη Κ27 κάτω Χ
StI StI
Δ33 στήριξη Κ28 κάτω 2Φ14 StIII - ΣΦ6/20 StI 3Φ16 StIII - ΣΦ8 StI Χ
Δ50 στήριξη Κ22 κάτω 4Φ14 StIII 4Φ16 StIII Χ
Δ52α στήριξη Δ8 ΣΦ6/20 StI ΣΦ/25 Μ
Δ53 στήριξη Κ27 κάτω - 2Φ16 StIII Χ
Δ53α όλο το μήκος ΣΦ6/20 StI ΣΦ/28 Μ
Π3 άνοιγμα - κύριος Φ8/20 StI Φ/20 Μ
Π19 άνοιγμα - κύριος Φ8/15 StI Φ8 StI Ε
Π19 άνοιγμα - διανομές Φ6/20 StI Φ8 StI Ε
Π25 άνοιγμα - κύριος - Φ10/15 StI Ε
Π25 άνοιγμα - κύριος - Φ/13 Μ
ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΟΠΛΙΣΜΩΝ ΟΡΟΦΗΣ ΙΣΟΓΕΙΟΥ

K18 πόδας - xx' 8Φ18 StIII 2Φ M
K18 μέσο - xx' " 3Φ M
K18 πόδας - yy' " 2Φ M
Κ18 μέσο - yy' " 3Φ M
K18 πόδας ΣΦ6/20 StI ΣΦ/36 M
Κ19 κεφαλή 8Φ18 StIII - ΣΦ6/20 StI Φ16 StIII Χ
Κ19 πόδας - xx' " 2Φ - ΣΦ/30 M
Κ19 μέσο - xx' " 3Φ - ΣΦ/30 M
Κ19 πόδας - yy' " 2Φ - ΣΦ/30 M
Κ22 μέσο - xx' 8Φ18 StIII 3Φ M
Κ27 κεφαλή 8Φ18 StIII Φ16 StIII Χ
Κ28 μέσο - yy' 4Φ16 StIII 2Φ M
K28 πόδας ΣΦ6/20 StI ΣΦ/27 M
Κ30 κεφαλή 4Φ20 StIII Φ20 StIII Χ
ΝΑ άκρο Αν.
Κ - 2Φ - ΣΦ/27 Μ
ανελκυστήρα - yy'

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Ν τοιχείο Αν.
Τ - Φ/40ορ - Φ/20κατ Μ
ανελκυστήρα
6Φ16+1Φ12 StIII -
Δ20 στήριξη Κ19 άνω 6Φ14 StIII - ΣΦ8/20 StI Χ
ΣΦ6 StI
Δ21 στήριξη Κ19 άνω 6Φ14 StIII 3Φ16+1Φ12 StIII Χ
5Φ16+5Φ14 StIII -
Δ56 στήριξη Κ19 άνω 7Φ16 StIII - ΣΦ8 StI Χ
ΣΦ8/20 StI
5Φ16+5Φ14 StIII -
Δ57 στήριξη Κ19 άνω 7Φ16 StIII - ΣΦ8 StI Χ
ΣΦ8/20 StI
Π14 στήριξη Δ20 - κύριος άνω Φ8/12,5 StI Φ8 StI Χ
Π17 στήριξη Δ20 - κύριος άνω Φ8/12,5 StI Φ8 StI Χ
Π20 στήριξη Δ26 - κύριος άνω Φ8/40+Φ8/40+Φ8/25 StI Φ/25 Μ
Π26 στήριξη Δ32 - κύριος άνω - Φ/20 Μ
ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΟΠΛΙΣΜΩΝ ΔΑΠΕΔΩΝ ΠΑΤΑΡΙΩΝ

Δ17 άνοιγμα - 8Φ - ΣΦ/25 Μ
Δ17 Δ17 στήριξη Κ29 - 4Φ - ΣΦ/20 Μ
ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΟΠΛΙΣΜΩΝ ΟΡΟΦΗΣ ΥΠΟΓΕΙΟΥ

Κ14 μέσο - xx' 4Φ18 StIII 2Φ - ΣΦ/25 M
Κ15 πόδας 4Φ20 StIII Φ20 StIII Χ
Κ18 πόδας - xx' 8Φ16 StIII 3Φ16 StIII - ΣΦ6 StI Χ
Κ18 όλο το ύψος - ΣΦ/27 M
Κ19 πόδας 4Φ20 StIII Φ20 StIII - ΣΦ6 StI Χ
Κ19 πόδας - xx' " 2Φ - ΣΦ/25 Μ
Κ21 πόδας 4Φ18 StIII Φ16 StIII - ΣΦ6/25 StI Χ
Κ21 πόδας - yy' " 2Φ - ΣΦ/22 M
Κ22 μέσο - xx' 4Φ20 StIII 2Φ M
Κ22 όλο το ύψος - ΣΦ/32 M
Κ30 πόδας 4Φ20 StIII Φ20 StIII Χ
Κ30 μέσο - xx' " 2Φ - ΣΦ/30 M
Κ30 μέσο - yy' " 2Φ - ΣΦ/30 M
Τ στήριξη Δ9 - Φ/25 ορ - Φ/15κατ Μ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

Δ3 στήριξη Κ18 κάτω 2Φ18+2Φ16 StIII 2Φ16+2Φ12 StIII Χ
Δ4 στήριξη Κ18 κάτω 2Φ18+2Φ16 StIII 2Φ16+2Φ12 StIII Χ
Δ5 άνοιγμα 4Φ16 StIII Φ12 StIII Χ
Δ16 άνοιγμα 5Φ18 StIII - ΣΦ6/20 StI Φ16 StIII - ΣΦ6/20 StI Ε
Π2 άνοιγμα - κύριος Φ10/20 StI Φ8/25 StI Ε
Π3 άνοιγμα - κύριος Φ10/5 StI Φ8/20 StI Ε
Π9 στήριξη Δ8 - κύριος άνω Φ10/40+Φ10/40+Φ8/25 StI Φ/22 Μ

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα Β΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί ενίσχυσης στήριξης

πλάκας Π31 στην Δ34 με νέα στρώση οπλισμένου σκυροδέματος
για τα «Υλικά 3»
Από την επίλυση των πλακών στο πρόγραμμα FEA Lusas από την περιβάλλουσα δυσμενών
φορτίσεων και καθολικής φόρτισης για την στήριξη της Π28 στην Δ34 μετά την προσθήκη
πρόσθετης στρώσης σκυροδέματος 8cm στην άνω παρειά της πλάκας έχουμε: Πλάτος
διατομής = 100 cm
Ροπή στήριξης MEd = 28,73 kNm
Ροπή διαιρεμένη με Kr, MEd,Kr = 30,2 kNm,
Όπου Κr = 0,95 o συντελεστής μονολιθικότητας σύμφωνα με τα σχόλια της παρ.8.2.1.3.β
του ΚΑΝ.ΕΠΕ.
Σύμφωνα με τα σχόλια των παρ. 8.1.1.δ και 8.2.1.3.β, όταν η σκοπούμενη τιμή της
καμπτικής αντίστασης δεν υπερβαίνει το διπλάσιο της αρχικής και πραγματοποιείται
επιμελημένη εκτράχυνση της διεπιφάνειας, τότε επιτρέπεται η χρήση της προσεγγιστικής
μεθόδου μονολιθικής συμπεριφοράς, υπό τον όρο ότι το εντατικό μέγεθος λαμβάνεται ως
MEd/Kr.
Υπολογισμός της ροπή αντοχής MRd,ο της υφιστάμενης διατομής

Υφιστάμενοι εφελκυόμενοι οπλισμοί: Φ10/135mm
επιφάνεια υφιστάμενου εφελκυόμενου οπλισμού: Αs2 = 5,82 cm2/m
δύναμη διαρροής του υφιστ. εφελκυόμενου οπλισμού: Fs2 = 165,1 kN
απόσταση υφιστ. εφελκυόμενου οπλισμού από ακραία θλιβόμενη ίνα: y2 = 12,5cm
Θεωρείται ότι η παραμόρφωση στην ακραία θλιβόμενη ίνα σκυροδέματος είναι ίση με
εc=0,35% με ταυτόχρονη διαρροή του υφιστάμενου εφελκυόμενου οπλισμού. Η
συνεισφορά του θλιβόμενου οπλισμού αμελείται καθώς δεν κατέστη δυνατός ο έλεγχος του
μήκους αγκύρωσής του.
Από ισορροπία δυνάμεων ισχύει:

Fc = Fs2 = 165,1 kN (1) ,
όμως ισχύει Fc = 0,81 * x * fcd * b (2)
άρα από (1) και (2) => x =1,01 cm το ύψος της θλιβόμενης ζώνης και

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
yc = 0,4 *x = 0,40cm η απόσταση της συνισταμένης δύναμης του σκυροδέματος από την
ακραία θλιβόμενη ίνα.
Από όμοια τρίγωνα υπολογίζεται η παραμόρφωση του εφελκυόμενου οπλισμού:

εs2=39,97‰> εyd2 =1,42‰ , άρα η παραδοχή ότι έχουν διαρρεύσει οι οπλισμοί είναι ορθή.
Η ροπή αντοχής είναι:

ΜRd,ο = Fs2*y2-Fc*yc= 19,97 kNm < MEd,Kr
Επειδή ισχύει MEd /ΜRd,o < 2 μπορεί να εφαρμοστεί η προσεγγιστική μέθοδος μονολιθικής
συμπεριφοράς.
Υπολογισμός της ροπή αντοχής MRd της ενισχυμένης διατομής

Για προστιθέμενους εφελκυόμενους οπλισμούς κατηγορίας Β500C: Φ10 /200 mm
επιφάνεια προστιθέμενου εφελκυόμενου οπλισμού: 3,93 cm2/m
δύναμη διαρροής του προστ. εφελκυόμενου οπλισμού: Fs1 = 155,2 kN
εc=0,35% με ταυτόχρονη διαρροή του υφιστάμενου και προστιθέμενου εφελκυόμενου
οπλισμού.
Από ισορροπία δυνάμεων ισχύει:

Fc = Fs1 + Fs2 = 320,3 kN (3) ,
όμως ισχύει Fc = 0,81 * x * fcd * b,
άρα x = 1,95 cm το ύψος της θλιβόμενης ζώνης
και yc = 0,4 * x = 0,78 cm η απόσταση της συνισταμένης δύναμης του σκυροδέματος από
την ακραία θλιβόμενη ίνα.
Από όμοια τρίγωνα υπολογίζονται οι παραμορφώσεις όλων των οπλισμών:

εs1= 30,55 ‰ > εyd1 = fyd,B500C / Es = 1,98 ‰
εs2= 18,90 ‰ > εyd2 = fyd,StI / Es = 1,42 ‰
άρα η παραδοχή ότι έχουν διαρρεύσει οι οπλισμοί είναι ορθή.
Η ροπή αντοχής είναι:

ΜRd = Fs1*y1+Fs2*y2-Fc*yc= 47,6 kNm > MEd,Kr

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα Γ΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί ενίσχυσης δοκού Δ25

οροφής ισογείου στην στήριξη στο Κ21 με πρόσθετη στρώση για
κατακόρυφη φόρτιση 1.35G+1.50Q Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
Τιμές αντοχής υφιστάμενων υλικών και συντελεστών ασφαλείας

Οι έλεγχοι στο στατικό συνδυασμό φόρτισης γίνονται σε όρους δυνάμεων.
Σκυρόδεμα
Θα χρησιμοποιήσουμε την χαρακτηριστική τιμή που έχει προκύψει από τον συνδυασμό
πυρηνοληψίας και κρουσιμετρίσεων. H Σταθμη Αξιοπιστίας Δεδομένων για το σκυρόδεμα
θεωρείται ''Υψηλή'' και ο συντελεστής ασφαλείας για το υφισταμενο σκυρόδεμα είναι: γ'c
= 1,15
Προσδιορίστηκε fck= 27,4 MPa

Ο έλεγχος γίνεται για στατική φόρτιση άρα ο σχετικός συντελεστής ασφαλείας είναι: αcc
= 0,85
επομένως fcd= αcc * fck / γ'c => fcd = 20,25 MPa
απο τον τυπο Σ 2.2 του ΕΚΩΣ υπολογίζεται η μέση εφελκυστική αντοχή του σκυροδέματος
άρα fctm= 0,30*fck2/3 => fctm = 2,73 MPa
Χάλυβας
Χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική τιμή που έχει προκύψει από την δοκιμή εφελκυσμού 3
δοκιμίων χάλυβα. Αρα η ΣΑΔ του χάλυβα θεωρείται ''Υψηλή'' και ο συντελεστής ασφαλείας
για τον υφιστάμενο χάλυβα είναι: γ's = 1,05
Η χαρακτηριστική αντοχή διαρροής του Stahl ΙΙI προέκυψε: fyk= 454 MPa
fyd = 432,4 MPa
Τιμές αντοχής νέων υλικών και συντελεστών ασφαλείας

Σκυρόδεμα C25/30 : fck = 25 MPa
fctm = 2,6 MPa
Χάλυβας Β500c : fyk = 500 Mpa

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Η ενίσχυση της άνω παρειάς δοκού παρουσιαζει μικρή δυσκολία στην προσπελασιμότητα
Από τον πίνακα Σ.4.3 επιλέγεται λόγος γ'm/γμ = 1,05 άρα
γc = 1,58 και fcd =15,9 MPa
γs = 1,21 και fyd = 414,1 MPa
Συντελεστής μονολιθικότητας αντοχής Κr = 0,85
Α. Υπολογισμός Πρόσθετου οπλισμού κάμψης στην στήριξη
Υπολογισμος της ροπής αντοχής MRd της υφιστάμενης διατομής

Πλάτος διατομής: 20cm
Υφιστάμενοι εφελκυόμενοι οπλισμοί : 3Φ16
Υφιστάμενοι θλιβόμενοι οπλισμοί : 2Φ16
Fs1' : η δύναμη των προστιθέμενων οπλισμών σε ύψος y1΄

Fs1 : η δύναμη των υφιστάμενων οπλισμών σε ύψος y1, Fs1 = 260,8 kN
Fc : η δύναμη του θλιβόμενου σκυροδέματος σε ύψος yc
Fs2 : η δύναμη των θλιβόμενων οπλισμών σε ύψος y2, Fs1 = 173,9 kN
όπου τα yi μετρόνται από την ακραία θλιβόμενη ίνα σκυροδέματος :

dnew= y1΄ = 74 cm (επικάλυψη των νεων οπλισμων 2,5cm)
dold= y1 = 66,4 cm
y2 = 1,6 cm (επκάλυψη κύριων θλ. οπλισμων 1cm)
Θεωρείται ότι η παραμόρφωση στην ακραία θλιβόμενη ίνα σκυροδέματος είναι 0,35%
και ότι όλοι οι οπλισμοί έχουν διαρρεύσει. Από ισορροπία δυνάμεων ισχύει:
Fc =Fs1 - Fs2= 86,9 kN
όμως Fc = 0,81 * x * fcd * b άρα x = 2,65 cm (το υψος της θλιβόμενης ζώνης)
yc = 0,4 *x = 1,06 cm η απόσταση της συνισταμένης δύναμης του σκυροδεματος

εs1= 94,24 ‰ > εy,stIII = fy,stIII / Es = 2,16 ‰
αρα η παραδοχή ότι έχουν διαρρεύσει όλοι οι οπλισμοί είναι λανθασμένη.
Η δύναμη των θλιβόμενων οπλισμών είναι Fs2 = εs2 * Es όπου από όμοια τρίγωνα:

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
εs2= 0,0035*(x-1,6)/x
Εξισώνοντας την εξίσωση Fc = Fs1 - Fs2 με την Fc = 0,81 * x * fcd * d και επιλύοντας την
2-βάθμια εξίσωση, το ύψος της θλιβόμενης ζώνης προκύπτει x = 6,35cm και Fs2 = 52,4 kN
Η ροπή αντοχής υπολογίζεται αναλυτικά ως ακολούθως:

ΜRd = Fs1*y1- Fs2*y2 - Fc*yc = 167,04 kN
Aπο την επίλυση του φορέα στο πρόγραμμα ΡΑΦ για συνδυασμό κατακόρυφων φορτίων
1.35G+1.50Q η ροπή κάμψης της δοκού Δ25 στην στήριξη του στύλου Κ21 μετά την
προσθήκη της πρόσθετης στρώσης σκυροδέματος πάχους 8cm στην άνω παρειά της πλάκας
είναι: 212,5 kNm
Παρατηρείται ότι η απαιτούμενη ροπή αντοχής της ενισχυμένης διατομής για τα νέα φορτία
δεν είναι υπερδιπλάσια της αρχικής διατομής (MRd / MSd = 1,27 < 2). Επομένως, συμφωνα
και με τα σχόλια της παρ. 8.2.1.3β μπορεί να θεωρηθεί μονολιθική σύνδεση με χρήση
συντελεστή μονολιθικότητας ο οποίος στην ίδια παράγραφο αναφέρεται ότι είναι Kr = 0,85
Ροπή Msd διαιρεμένη με Kr = 250,0 kNm
Γίνεται μια πρώτη εκτίμηση του απαιτούμενου οπλισμού. Ο προστιθέμενος οπλισμός μαζί
με τους υπάρχοντες οπλισμούς θα αναλάβει την απαιτούμενη ροπή στήριξης
Απαιτείται Μsd = Fs1'*0,9*y1' + Fs1*0,9*y1 => Fs1'= 141,4 kN
άρα Αs1 = Fs1 / fyd = 3,41 cm2 o απαιτούμενος οπλισμός ενίσχυσης

Προστιθέμενοι εφελκυόμενοι οπλισμοί : 2Φ14 Β500c
Fs1' : η δύναμη των προστιθέμενων οπλισμών σε ύψος y1' , Fs1’ = 127,5 kN
Υπολογισμός της ροπής αντοχής MRd της ενισχυμένης διατομής

0,35% και ότι όλοι οι οπλισμοί έχουν διαρρεύσει.
Από ισορροπία δυνάμεων ισχύει: Fc = Fs1' + Fs1 + Fs2= 214,4 kN
Fc = 0,81 * x * fcd * b άρα x = 6,54 cm το υψος της θλιβόμενης ζώνης
yc = 0,4 *x = 2,61 cm η απόσταση της συνισταμένης δύναμης του σκυροδεματος
εs1'= 36,13 ‰ > εy,B500c = fy,B500c / Es = 2,07 ‰

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

αρα η παραδοχή ότι έχουν διαρρεύσει οι οπλισμοί είναι ορθή.
Υπολογίζεται αναλυτικά η ροπή αντοχής:
ΜRd = Fs1'*y1' + Fs1*y1 - Fs2*y2-Fc*yc = 261,91 kNm

επομένως ο οπλισμός ενίσχυσης θα είναι 2Φ14 B500c
με λ = 0,95
Υπολογισμός τmax
Η διατμητική δύναμη στην διεπιφάνεια παλαιού - νέου σκυροδέματος μεταξύ του σημειου
μέγιστης θετικής ροπής (άνοιγμα Δ25) και την μέγιστης αρνητικής ροπής (στήριξη Δ25 σε
Κ21)
Μsd ανοιγμ = 166,1 kΝm/m

Πλάτος = 1,25 m το συνεργαζόμενο πλάτος
h αρχικό = 70 cm
h νεας στρ = 8cm
c' υφ κατω = 1cm (ανοιγμα)
c νεων οπλ= 3,3 (στήριξη)
c υφ .ανω = 3 (στήριξη)
d οπλισμ = 16mm (ανοιγμα)
d' = 76,2 cm (ανοιγμα)
z' = 0,686 m
Μέσο στατικό ύψος στην στήριξη = 68,9cm
Vδιεπ = Fανοιγμ + F στήριξης

Fστηρ = Μsdστηρ / (z *Kr) = 403,19 kN
Fανοιγμ = Μsdανοιγμ/ (z'*Kr) = 284,9 kN
άρα Vδιεπ = 688,1 kN
Συμφωνα με την παρ. 8.1.1στ λόγω της ψαθυρής συμπεριφοράς των διεπιφανειων τα
εντατικά μεγέθη θα πολλαπλασιάζονται με συντελεστή γSd = 1,35 , άρα
Vδιεπ, Sd = 928,97 kN

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Η μέγιστη ροπή ανοίγματος εμφανίζεται σε L= 3,74 m από την παρειά στήριξης

Εμβαδόν διεπιφάνειας Αcδ= 4,675m2
Η μέση τάση είναι Vδιεπ,Sd / (b/l) : τSd,int = 198,7 kPa
Θεωρούμε ότι η μέγιστη τάση είναι η διπλάσια της μέσης, τmax,d = 397,4 kPa
Ελέγχεται εάν η μέγιστη ανηγμένη διατμητική δύναμη υπερβαινει την διατμητική αντοχή
ψαλλιδισμού του ασθενέστερου σκυροδέματος συμφωνα με παρ.8.1.2.3β.ε. 0,30* fcd =
4762 kPa > τmax, επομένως δεν αστοχεί το υπόβαθρο λόγω εκτεταμένων λοξων ρωγμων .
Υπολογισμός τRd
Σύμφωνα με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.§ 8.1.2.3 για στάθμη επιτελεστικότητας Β η μέγιστη ανεκτή
σχετική ολίσθηση στη διεπιφάνεια sf είναι ίση με 0.4mm. Θεωρείται ότι η επιφάνεια
εκτραχύνεται πριν από την ενίσχυση
Μηχανισμός τριβής
Λόγω των μικρών ανεκτών ολισθήσεων η αντίσταση της τριβής υπολογίζεται κατά την παρ.
6.1.1.4
Η θλιπτική ορθή τάση σcd προκύπτει από το κινητό φορτίο (1,50*q) σύν το ι.β. της
προστιθέμενης στρώσης q = 7.5 kN/m2 σcd = (1,50*q kN/m2*bw*L+
25kN/m3*0,07*bw*L)/1000 = 0,062 Mpa
τfud = 0,40 * (fcd2 * σcd)1/3 = 999,61 KPa
Στην περίπτωση που προστίθενται βλήτρα ισχύει sfu= 1,0mm, άρα sf< 0,5sfu άρα από τον
τύπο Σ6.1 έχουμε : τfd = τfud * 1,14 * (sf / sfu)1/3
άρα : τfd = 839,63 KPa
Υπολογισμός βλήτρων
Διάμετρος βλήτρου = 8mm
μήκος έμπηξής του εντός του υφιστάμενου σκυροδεματος 80mm
μήκος έμπηξής του εντός της νέας στρωσης σκυροδεματος 6db (48mm ) < 55mm < 8db
(64mm)
H αντοχή ενός βλήτρου για ολίσθηση 0,05db = 0,4 mm και μήκος έμπηξης 8*db

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
υπολογίζεται από την σχέση:

(6.9) Fud = 0,65 * db2 *(fcd * fyd)1/2 < As * fyd / 31/2
Fud = 3,37 kN < 12,01kN
Επειδή το μήκος ''έμπηξης'' του βλήτρου στην προστιθέμενη στρώση είναι μεταξυ 6db και
8db για τον υπολογισμό της αντοχής του γίνεται γραμμική παρεμβολή μεταξύ της αντοχής
του για εμπηξη 8db (σχέση 6.9) και για 6db η οποία είναι ίση με το 75% της πρώτης
(6.1.2.2.δ) άρα: Fud = 2,90 kN
Για στάθμη επιτελεστικότητας Γ η ανεκτη ολίσθηση στην διεπιφάνεια παλαιού-νέου

σκυροδέματος είναι ίση με s= 1mm και για στάθμη επιτελεστικότητας Β η ανεκτη ολίσθηση
είναι ίση με s=0.4mm. Επομένως, και για τις 2 Σ.Ε. χρησιμοποιείται η τιμή αντοχής βλήτρου
που υπολογιστηκε χωρίς να απαιτείται επιπλέον μείωση.
Υπολογίζεται το απαιτούμενο πλήθος βλήτρων σε όρους δυνάμεων χρησιμοποιόντας την

απλοποιημένη μέθοδο της παρ. 6.1.3. Επειδή η ανεκτή σχετική ολισθηση είναι μικρότερη
από 1mm (σχόλια 6.1.3) λαμβάνονται συντελεστές βD= 0,7 βF= 0,5
VRd,int = τRd * b * l = βD*τD*b*l+ βF*τFd*b*l = βD*n*Fud + βF*τFd*b*l, όπου n o αριθμός των

βλήτρων
για VRd,int > VδιεπSd πρέπει n > -316,02 βλήτρα. Η διατμητική δύναμη παραλαμβάνεται μονο
από τον μηχανισμό τριβής. Επομένως τοποθετείται το ελάχιστος αριθμός βλήτρων.
Ελάχιστο ποσοστό εγκάρσιου οπλισμού διεπιφάνειας 8.2.1.3.β.v (προσαυξημένο κατά 8/6)

ρδmin = 0.10*fctm/fyk = 0,07% > 0,06%
άρα σύμφωνα με το ελάχιστο ποσοστό βλήτρων εχουμε 14,5 βλήτρα ανα m2
δηλαδή 11,57 βλήτρα ανα μέτρο μήκους μέσα στο συνεργαζόμενο πλάτος
Άρα τοποθετούνται 3άδες βλήτρων σε αποστάσεις = 26cm
Η ελάχιστη πλευρική αποστάση βλήτρων είναι 3db = 2,4cm

H ελάχιστη αξόνική απόσταση βλητρων είναι κατά μήκος της φόρτισης ειναι 6db= 4,8 cm
οι οποίες καλύπτονται.
Tοποθετούνται 3Φ8/26

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα Δ΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί ενίσχυσης δοκού Δ31

οροφής ισογείου έναντι διάτμησης για κατακόρυφη φόρτιση
1.35G+1.50Q με μανδύα FRP- Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
Τιμές αντοχής υφιστάμενων υλικών και συντελεστών ασφαλείας

Οι έλεγχοι στο στατικό συνδυασμό φόρτισης γινονται σε όρους δυνάμεων
Σκυρόδεμα
Χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική τιμή που έχει προκύψει από τον συνδυασμό
πυρηνοληψίας και κρουσιμετρίσεων. H Σταθμη Αξιοπιστίας Δεδομένων για το σκυρόδεμα
θεωρείται ''Υψηλή'' και ο συντελεστής ασφαλείας για το υφισταμενο σκυρόδεμα είναι:
γ'c = 1,15
υπολογίστηκε fck= 27,4 MPa

Πραγματοποιοούνται έλεγχοι σε στατική φόρτιση άρα εφαρμόζεται συντελ. αcc = 0,85
επομένως fcd= αcc * fck / γ'c => fcd = 20,25 MPa
απο τον τυπο Σ 2.2 του ΕΚΩΣ υπόλογίζεται η μέση εφελκυστική αντοχή του σκυροδέματος
άρα Fctm= 0,30*fck2/3 => fctm = 2,73 MPa
Χάλυβας
Χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική τιμή που έχει προκύψει από την δοκιμή εφελκυσμού 3
δοκιμίων χάλυβα. Αρα η ΣΑΔ του χάλυβα θεωρείται ''Υψηλή'' και ο συντελεστής ασφαλείας
για τον υφιστάμενο χάλυβα είναι: γ's = 1,05
Η χαρακτηριστική αντοχή διαρροής του Stahl Ι προέκυψε: fyk= 293 MPa

fyd = 279 MPa
Έλεγχος διατμητικής επάρκειας υφιστάμενης δοκού
Υπολογίζεται η διατμητική αντοχή της δοκού VRd,s λογο λόγω των οπλισμών διάτμησης
Υψος 0,7 m
Πλάτος 0,2 m
Επικάλυψη c= 0,02
Διαμετρος συνδετήρα 8 mm
Διάμετρος κύριου οπλισμού 16 mm

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
d1 0,036 m
d 0,664 m
Σκέλη 2
Αποστάσεις S= 200 mm
fywk 293 Mpa
ΣΑ 1,05 Υψηλή ΣΑΔ
fywd 279 MPa
o
γωνία θλιπτήρα 21,8
VRd,s = Asw/S * z* fywd * cotθ = 209,6 kN

VEd = 261 kN
Επομένως εμφανίζεται διατμητική ανεπάρκεια.
Υπολογισμός απαιτουμενης διατμητικής ενίσχυσης

-Ελεγχος εάν μπορεί να εφαρμοστεί η 'ανοικτή' ενίσχυση χωρίς την χρήση αγκυρίων:
σύμφωνα με τα σχόλια της παρ. 8.2.2.2 :
1) Το διατιθέμενο ύψος στοιχειου είναι 0,70-0,10 = 0,60m
εφαρμόζεται ανθρακόνημα τύπου S&P C-Sheet 240 - 230gr/m2 με χαρακτηριστικά :

Εj = 240000 MPa
το πάχος κάθε
t1= 0,117 mm στρώσης
σε : 1 στρώσεις (συντελεστής ψ=1 μέχρι και 4 στρώσεις)
με πλάτος υφάσματος wj = 300 mm
σε αξονική απόσταση sj= 400 mm
Άρα από την Σ8.4 Le = [Ej x tj / (2*fctm)]^1/2 = 71,76 mm

Αρα ισχύει καθώς 60 cm > 2 Le (~14cm)
2) H τέμνουσα δύναμη σε απόσταση d από την παρεια για συνδυασμό φόρτισης G+ψ2Q
είναι μικτότερη από VRds, επόμένως, επιτρέπεται κατά παρέκκλιση η εφαρμογή
"ανοικτών" ενισχύσεων χωρίς πρόσθετα ακραία στοιχεία για την αγκύρωση των
ανθροκονημάτων
Υπολογισμός ανθρακονημάτων
(8.12) VtotRd = VοRd,s + Vjd :

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
όπου VtotRD είναι η συνολική τέμνουσα αντοχης σχεδιασμού του ενισχυμένου στοιχείου,
VοRd,s είναι η τέμνουσα που παραλαμβάνουν οι υφιστάμενοι συνδετήρες και Vjd είναι η
τέμνουσα που αναλαμβάνει το υλικό ενίσχυσης,
(Σ8.9) Vjd = 2*Αj / sj *hj,ef*σj , όπου
hj,ef = 2/3 *d = 443mm
Aj= tj * wj = 35,1mm
Για να καλυφθεί η απαίτηση θα πρέπει η VtotRd να είναι μεγαλύτερη από την VEd, άρα
μεγαλύτερη από : 261 kN , άρα η Vjd να είναι μεγαλύτερη από 51,4 kN
Αστοχία υλικού ενίσχυσης

Σύμφωνα με την παράγραφο 8.2.2.2.iv.Α και τα σχόλια της για αστοχια του υλικου
ενισχυσης εχουμε :
(8.14) σjd = fjk / γm , όπου:
fj,k=Εj*εj,max*Kv
Kv = 0,5 λόγω της τριγωνικής κατανομής των παραμορφώσεων.
Το τεχνικό φυλάδιο του προιόντος δινει εj,max = 1,55% αλλά χρησιμοποιείται η μέγιστη
επιτρεπόμενη τιμή εj,max= 1,50%
επίσης δίνει συντελεστή ασφαλείας γΙΟΠ = 1,2
άρα fj,crit = 1800 MPa

και σjd = 1500 Mpa
Πρόωρη αποκόλληση λόγω ανεπαρκούς αγκύρωσης των άκρων

Σύμφωνα με την παραγραφο και τα σχόλια της 8.2.2.2.iv.B για πρόωρη αποκόλληση ισχύει:
(8.15) σjd = σj,crit/γRd , όπου:

σj,crit = Kv * σj,max
σj,max = β * τbαποκ * Le/ tj = 1413,3 τbαποκ= fctm
Kv = max (0,4+0,25 *λ , 0,65) = 0,65
λ = Lav / Le = hj,ef / Le = 6,2
β = βw x βL = 0,85
βw = [(2-wj/sj)/(1+wj/sj)]^1/2 = 0,85
βL = 1 , αφου Lav > Le
γRd = 1,2 o ΣΑ του προσομοιώματος

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
άρα σj,crit = 918,7 MPa

και σjd = 765,6 MPa
επομένως κρίσιμη μορφή αστοχίας είναι η: Προωρη αποκολληση

και σjd = 765,6 MPa
άρα Vjd = 79,30 kN > 51,4 kN

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα E΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί μήκους συναρμογής

υποστυλώματος Κ26 οροφής ισογείου - Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2
Υπολογισμός μήκους συναρμογής
Διεύθυνση φόρτισης: +x+0,3y
Γεωμετρικά δεδομένα
Καθαρό ύψος στύλου : 4,65m
Διαστάσεις υφιστάμενης υποστυλώματος:
b = 0,4m
h= 0,4m
Διαστάσεις ενισχυμένου υποστυλώματος:

b = 0,56m
h = 0,56m
πάχος μανδύα θλιβόμενης παρειάς : t= 0,08m

Μέγιστο πάχος μανδύα: t= 0,08m
Αξονική δύναμη στατικού συνδ. Φόρτισης 1,1G υφιστάμενου = 407 kN

(Q=0 kΝ/m2 σε οροφη ισογειου και Α ορ. Εχει αφαιρεθει η βαριά μόνωση στην οροφή του
Α ορόφου και το μωσαϊκό στην οροφή του ισογείου).
Αξονική δύναμη στατικού συνδ. Φόρτισης 1,1G + ψ2Q με τελικά φορτία = 860 kN
(με ελαφριά μόνωση και πρόσθετη στρώση σκυροδέματος στην οροφή του ισογείου)
Η αξονική δύναμη λόγω του πρόσθετου κατακόρυφου φορτίου κατανέμεται στον μανδύα
και την υφιστάμενη διατομή αναλογικά με την επιφάνεια τους:
Υφιστάμενη επιφάνεια υποστυλωματος = 0,16 m2
Επιφάνεια μανδύα = 0,154 m2
άρα η αξονική δύναμη λόγω των πρόσθετων φορτίων η οποία αντιστοιχεί στον μανδύα
είναι:
ΝΕ = 415 kN
Μn = 298 kNm
Η θλίβουσα δύναμη του μανδύα μπορεί προσεγγιστικά να εκτιμηθεί ως :

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Fcm = 965,1 kN
Το μήκος συναρμογής μπορεί να ληφθεί ίσο με το μισό του καθαρού ύψους του
υποστυλώματος αλλα όχι μεγαλύτερο από uo,max (8.2.1.5.στ)
uo,max =Fcm/ (4 * fctm * t)= 1,18m
άρα uo = 1,18m
Έλεγχος ικανοποίησης συνθήκης μεταφοράς θλίβουσας δύναμης
Η θλίβουσα δύναμη Fcm του μανδύα μεταφέρεται ασφαλώς ως διατμητική δύναμη στη
διεπιφάνεια μέσω τριβής, συγκολλημένων αναρτήρων και βλήτρων, εντός διαθεσίμου
μήκους συναρμογής “uο” εφόσον:
(8.9α) Fcm < VRid , όπου
μ = 1 συντελεστής τριβής σκυρόδεμα/σκυρόδεμα από χαμηλές ορθές τάσεις, ο οποίος στην

παρούσα περίπτωση μπορεί να ληφθεί ίσος με την μονάδα
nb και nD ο συνολικός αριθμός των αναρτήρων (“πάπιες”) και βλήτρων αντίστοιχα, που
διατάσσονται εντός της θλιβόμενης ζώνης, στο κάθε άκρο του μανδύα κατά την έννοια του
μήκους του αρχικού στοιχείου
Στην περίπτωση όπου χρησιμοποιείται η τιμή του uo,max επειδή u>θ0,max , τοτε η σχέση
Fcm < Vrid ισχύει πάντα και τοποθετείται το ελάχιστο ποσοστό εγκάρσιου οπλισμού
διεπιφάνειας σύμφωνα με την παρ. 8.2.1.3.β.v
Υπολογισμός βλήτρων
Διάμετρος βλήτρου = 8mm

μήκος έμπηξης του εντός του υφιστάμενου σκυροδεματος 80mm
μήκος έμπηξης του εντός της νέας στρωσης σκυροδεματος 6db (48mm ) < 55mm < 8db
(64mm)

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
H αντοχή ενός βλήτρου για ολίσθηση 0,05db = 0,4 mm και μήκος έμπηξης 8*db
υπολογίζεται από την σχέση:
(6.9) Fud = 0,65 * db2 *(fcd * fyd)1/2 < As * fyd / 31/2
Fud = 3,37 kN < 12,01kN
Επειδή το μήκος ''έμπηξης'' του βλήτρου στην προστιθέμενη στρώση είναι μεταξυ 6db και
8db για τον υπολογισμό της αντοχής του γίνεται γραμμική παρεμβολή μεταξύ της αντοχής
του για εμπηξη 8db (σχέση 6.9) και για 6db η οποία είναι ίση με το 75% της πρώτης
(6.1.2.2.δ) άρα: Fud = 2,90 kN
Για στάθμη επιτελεστικότητας Γ η ανεκτη ολίσθηση στην διεπιφάνεια παλαιού-νέου

σκυροδέματος είναι ίση με s= 1mm και για στάθμη επιτελεστικότητας Β η ανεκτη ολίσθηση
είναι ίση με s=0.4mm. Επομένως, και για τις 2 Σ.Ε. χρησιμοποιείται η τιμή αντοχής βλήτρου
που υπολογιστηκε χωρίς να απαιτείται επιπλέον μείωση.
Έλεγχος ελάχιστου ποσοστού βλήτρων

To ελάχιστο ποσοστό εγκάρσιου οπλισμού διεπιφάνειας σύμφωνα με την παρ.8.2.1.3.β.v
υπολογίζεται από την σχέση 8.8α. Το πολλαπλασιάζουμε με τον λόγο Fud / Fud, res
(8.8α) ρδmin = 0.20*fctm/fyk > 0.12%
ρδmin = 0,13%
όπου ρδ = Αsδ / Αcδ
Αsδ το εμβαδόν του εγκάρσιου οπλισμού
Αcδ to εμβαδόν της διεπιφάνειας
Διαστάσεις πλευράς υφιστάμενου υποστυλώματος:

πλάτος = 40cm
Ελέυθερο ύψος = 465cm
Επομένως το εμβαδόν του εγκάρσιου οπλισμού είναι:

Αsδ = 23,61 cm2
άρα σύμφωνα με το ελάχιστο ποσοστό βλήτρων και για την επιλεχθήσα διάμετρο έχουμε:
nd= 47 βλήτρα ανα πλευρά
Κατά την διευθυνση της φόρτισης:

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Η ελάχιστη "επικαλυψη" βλήτρων εμπρος είναι 6db = 4,8cm

Η ελάχιστη "επικαλυψη" βλήτρων πισω είναι 5db = 4cm
Άρα απαιτείται 1 βλήτρο ανα πλευρά σε αποστάσεις = 9,93cm

Ή Απαιτούνται 2 βλήτρα ανα πλευρά σε αποστάσεις = 19,85cm
Η ελάχιστη πλευρική αποστάση βλήτρων είναι 3db = 2,4cm

H ελάχιστη αξόνική απόσταση βλητρων είναι κατά μήκος της φόρτισης ειναι 6db= 4,8cm
οι οποίες καλύπτονται
Tοποθετούνται 2Φ8/200 σε κάθε πλευρά
Υπολογισμός ελάχιστων συνδετήρων στο μήκος συναρμογής

Οι ελάχιστοι συνδετήρες στην περιοχή του μήκους uo που απαιτούνται για την ανάληψη
των εφελκυστικών τάσεων ρηγμάτωσης κατά μήκος των ακμών του μανδύα είναι:
(Σ8.7) αsw,max = 0,8 * (fyd/fctm) dh2/t = 161mm
Διάμετρος συνδετήρα, dh = 10mm
Τοποθετούνται συνδετήρες ΣΦ10/120

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα ΣΤ΄: Αναλυτικοί υπολογισμοί θy και θu δοκού Δ32

οροφής ισογείου με πρόσθετη στρώση σκυροδέματος στο άνω
πέλμα - Φ.Ο. ΕΝ-G-Y2 (για εφελκυσμό στο άνω πέλμα)
1. Υπολογισμός καμπυλότητας διαρροής διατομής σύμφωνα με Παράρτημα 7Α

ΚΑΝ.ΕΠΕ
Διαστασεις διατομης
h πρ. στρ= 0,08 m
b= 0,2 m
h= 0,7 m
cανω, new= 0,025 m
cανω, οld= 0,03 m
cκατω= 0,01 m
d1=d'= 0,026 m
d= 0,68 m
z= d-d' = 0,651 m

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Οπλισμοι
Κυρ. A new 16 mm
Κυριοι A old 16 mm
Κύριοι κατω 16 mm
Συνδετηρες 8 mm
ανα sh = 200 mm
σκελη Χ-Χ: 2
σκελη Υ-Υ: 2
Πληθος εφελκ.
new= 2
Πληθος εφελκ.
old= 6
Πληθος
θλιβομενων= 5
Πληθος
κορμου= 0
Ποιοτητες υλικων
fc = fcm= 29,5 Mpa
SF= 1 (υψηλή ΣΑΔ)
fcmd= 29,5 Mpa
fy = fym= 494 MPa
fymd= 494 MPa
fyw = fywm = 296 MPa
fywmd = 296 MPa
fywk= 293 MPa
SF= 1,05 (υψηλή ΣΑΔ)
fywd= 279 MPa
fyk= 454 MPa
fyd= 432 MPa
fck= 27,4 MPa
fcd= 23,8 MPa
Προστιθέμενοι
οπλισμοί
fy = fym= 550 MPa
SF= 1,15

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
fymd= 478,3 MPa
Ιδιοτητες % Aπολ. Τιμη

εco= 0,35 0,0035
Εc= 31552 Mpa βαση EC
Εs= 200000 Mpa
εsy= 0,00247
Mέσο fymd υφιστάμενων και προστιθέμενων εφελκ οπλισμων 490Mpa

(συνολική δύναμη στην διαρροή δια την συνολική επιφάνεια των οπλισμών)
Στατικό ύψος υφιστάμενων οπλισμών = 0,654m

Στατικό ύψος νεων οπλισμών = 0,747m
Δύναμη διαρροής υφιστάμενων οπλισμών = 596 kN
Δύναμη διαρροής νέων οπλισμών = 192 kN
Μέσο στατικό ύψος = 0,676m
ρ= 0,0119 ω= 0,1974
ρ'= 0,0074 ω'= 0,1244
ρtot= 0,0193 0,3218
v= 0,0
δ'= 0,038
α= Εs / Ec = 6,34
N / (b * d * fy)= 0
N /(1,8 * a * b * d * fc)= 0
Συντελεστες για ξ στην ''διαρροη'' της διατομης για διαρροη εφελκυομενου

χαλυβα
Α= 0,0193
Α.4α
Β= 0,0122
Α.3 ξy= 0,289
Kαμπυλοτητα στην διαρροή για διαρροη εφελκυομενου χαλυβα

Α.1 φy= fy / [Es * (1-ξy) * d]
φy = 0,0051 rad/m

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Συντελεστες για ξ στην ''διαρροη'' της διατομης λόγω βράχυνσης

Α= 0,0193
A5.α
Β= 0,0122
Α.3 ξy= 0,289
Kαμπυλοτητα στην διαρροή λόγω βράχυνσης σκυροδέματος

Α.2 φy= 1.8 * fc / (Ec * ξy * d)
φy = 0,0086 rad/m
άρα η διαρροή της διατομής οφείλεται στην διαρροή του εφελκυόμενου χάλυβα σε
φy= 0,0051 rad/m
( η ημιεμπειρική σχέση Α7α δίνει φy=1,73*fy / Es * h φy = 0,0061

% μεγαλύτερη των αναλυτικών
δηλαδή τιμη 18,9 σχέσεων
H γωνία στροφής χορδής στην διαρροη θy υπολογίζεται από την σχέση:

Σ.2α θy = φy * (Ls + av* z) / 3 + 0,0014 * (1+1,5*h/Ls) + (φy * db * fy)/(8*fc1/2)
Από την σχέση Α.6α του παραρτ.7Α υπολογίζεται η ροπή διαρροής My

My= 492,76 kN
To μήκος Ls (σημείο μηδενισμού των ροπών) σύμφωνα με τα σχόλια της παρ.7.2.4.β για
εφελκυσμό στο επάνω πέλμα λαμβάνεται από τον λόγο Μ / V (από το ΡΑΦ):
Ls= M / V = 3,39m
άρα VMu = My/Ls = 145,36 kN

σc= N/Ac = 0 < 0,2*fc = 5900
H τέμνουσα VR,c που προκαλεί λοξή ρηγμάτωση στο στοιχείο υπολογίζεται από την σχέση:

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Σ.3 VR,c = 123,08 kN

η οποία είναι μικρότερη από την VΜu επομένως ο συντελεστής av τιθεται ισος με 1 στην
εξίσωση Σ.2α. Άρα η Σ.2α μας δίνει:
θy = 0,0097 rad
Στα ενισχυμένα στοιχεία με προσθήκη νέας στρώσης οπλισμένου σκυροδέματος υπό τις
προϋποθέσεις ότι: (α) η σκοπούμενη τελική τιμή της καμπτικής αντίστασης δεν υπερβαίνει
το διπλάσιο της αρχικής και β) τα κατασκευαστικά μέτρα σύνδεσης στην διεπιφάνεια της
νέας στρώσης και του υφιστάμενου στοιχείου περιλαμβάνουν επιμελημένη εκτράχυνση της
επιφάνειας του στοιχείου ο συντελεστής μονολιθικότητας είναι (παρ.8.2.1.3.β)
Κθy= 1,15
Επομένως θy= 0,0112 rad
2. Υπολογισμός συνολικής γωνίας στροφής χορδής στοιχείων σύμφωνα με σχεσεις

ΚΑΝ.ΕΠΕ
Η σχέση Σ.11α δίνει μια εμπειρική εκτίμηση της διαθέσιμης τιμής της συνολικής γωνίας
στροφής χορδης βάση των γεωμετρικών και μηχανικών χαρακτηριστικων
v = N / (b*h*fc) = 0

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ω = ωtot = ρtot* fy/fc= 0,322

αs = M/(V*h)=Ls / h = 4,843
α= 0 (ανοικτοί συνδετήρες)
ω' = ρ' * fy / fc = 0,124
ρsx = 0 (ανοικτοί συνδετήρες)
ρd = 0
άρα: θum= 0,054 rad = 5,36%
Σε στοιχεια που εχουν διαστασιολογηθεί και κατασκευαστεί με βάση τα ισχύονται στην

Ελλάδα πρό του 1985 με χρήση νευροχαλύβδων οι τιμές της σχέσης Σ11.α χρειάζεται να
διαιρεθούν δια 1,2 (σχολια 7.2.4.1)
Άρα θum = 0,045rad
Επιπλέον, ο συντελεστής μονολιθικότητας όταν τηρούνται οι προυποθέσεις που

αναφέρθηκαν παραπάνω είναι
Κθu= 0,85
Άρα θum = 0,038 rad = 3,80%
μθ = θum/ θy= 3,91
Για στάθμη επιλετεστικότητας Β ("Σημαντικές βλάβες") η γωνία στροφής χορδής

σχεδιασμού είναι: θd = 0,5 * (θy + θu) / γRd
συμφωνα με τα σχόλια της παρ. 9.3.1 εάν η τιμή της θu εχει υπολογιστεί από την σχέση
Σ.11α τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί τιμη γRd= 1,5
άρα θd = 0,0164
3.Υπολογισμός διατμητικής αντοχής υποστυλώματος υπο ανακυκλιζόμενες δράσεις

συμφωνα με Παράρτημα 7Γ - χωρίς ενίσχυση

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Η συμβολή του εγκάρσιου οπλισμού στην διατμητική αντοχή (Vw) είναι:

Asw = 0,0001005 m2
ρw = Asw/ (bw* sh)= 0,0025133
Γ.2 Vw= ρw * bw * z * fyw= 91,27 kN
x= ξ * d = 0,196m
μθpl= μθ -1 = 2,91
άρα η Γ.1 => VR= 78,05 kN

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα Ζ΄: Πίνακες προϋπολογισμών
ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ EN-G-Y2

ΤΙΜΗ
A/A ΠΟΣΟΤΗ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ Μ/Μ
ΤΑ
ΜΟΝΑΔΟ ΠΟΣΟ ( € )
Σ
Α. ΕΚΣΚΑΦΕΣ 12.568,13
Α1.1 Εκσκαφές με τσαπακι-σφυρακι τεμ. 1,00 230,00 230,00
Α1.2 Εκσκαφές με χειρονακτικά μέσα μεροκ. 35,00 65,00 2.275,00
Α1.3 Απομακρυνση προιοντων εκσκαφών με φορτ τεμ. 3,00 300,00 900,00
Α1.4 Φορτωτάκι για απομακρυνση προιοντων τεμ. 2,00 230,00 460,00
Α1.5 Επανεπίχωση με χειρονακτικά μέσα μεροκ. 8,00 55,00 440,00
Α1.6 Απομακρυνση γεμισμ μονωσης με φορτηγα τεμ. 24,72 300,00 7.415,63
Α1.6 Απομακρυνση γεμίσματος ορ. Ισογειου φορτ τεμ. 2,83 300,00 847,50
Β. ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΙΣ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΠΙΦΑΝΙΩΝ 7.400,00

Καθαίρεση γεμισματος ορ ισογ κ προετμ
Β.1 μερ. 18,83 60,00 1.130,00
επιφανειας (30m2 / μεροκ.)
Καθαιρεσεις επιχρισμάτων κ προετοιμ
Β.2 τεμ. 36,00 60,00 2.160,00
επιφάνειας υποστυλωμάτων
Τοπική καθαίρεση σκυροδέματος πλάκας
Β.4 μερ. 3,60 60,00 216,00
πλησ στυλων (10τεμ /μεροκ)
Ολική αποξηλωση μονωσης Α ορ (10m2 /
Β.5 μεροκ. 56,50 60,00 3.390,00
μεροκ.)
Καθαίρεση επικάλ δοκων για διέλευση οπλ
Β.6 μερ. 8,40 60,00 504,00
στυλων
Γ. ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΓΧYΤΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ 26.704,57

Γ1.1 Επεκταση υφισταμενης θεμελίωσης m3 3,00 280,00 840,00
Γ1.2 Νεα στρώση οροφής ισογειου m3 45,20 265,00 11.978,00
Γ1.3 Υπερυψωση στύλων κ νεες δοκοι m3 2,92 300,00 874,80
Γ1.3 Ανακατασκευή Κ15 αποκ 1,00 1.500,00 1.500,00
Γ1.1 Χάλυβας βλήτρων πλακάς kg 318,69 1,50 478,04
Γ1.2 Ρητίνη βλήτρων πλάκας lt 14 16,67 228,11
Γ1.3 Διανοιξη οπών και καθαρισμός (80/μεροκ) μερ. 84 60,00 5.042,63
Γ1.3 Τοποθέτηση βλήτρων (70/μεροκ) μερ. 96 60,00 5.763,00

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Δ. ΕΚΤΟΞΕΥΟΜΕΝΟ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑ 68.150,14

Δ1.1 Εργασία ρήψης σε υποστηλώματα Α οροφου τεμ. 18 465,00 8.370,00
Δ1.2 Εργασία ρήψης σε υποστηλώματα ισογείου τεμ. 18 535,00 9.630,00
3
Δ1.3 Υλικά gunite υποστυλωμάτων m 24,26 100,00 2.425,55
Δ1.4 Χάλυβας Β500c μανδυών υποστυλωμάτων kg 5.098,16 2,00 10.196,32
Δ1.5 Συγκόλληση συνδετήρων υποστυλωματων μερ. 25,00 100,00 2.500,00
Δ1.6 Χάλυβας βλήτρων υποστ. kg 276,02 1,50 414,03
Δ1.7 Ρητίνη βλήτρων υποστ. lt 13 16,67 210,75
Δ1.8 Διανοιξη οπών και καθαρισμός (80/μεροκ) μερ. 58 60,00 3.493,96
Δ1.9 Τοποθέτηση βλήτρων (70/μεροκ) μερ. 67 60,00 3.993,09
Δ1.10 Ρητίνη διαμήκων οπλισμών στύλων lt 22 16,67 366,44
Δ1.12 Πλήρωση οπών (60/μεροκ) μερ. 4,50 60,00 270,00
Gunite υποστυλ υπογειο τεμ. 18,00 1.400 25200,00
Ε. FRP\ 1.740,00
Ε1. FRP δοκών μ 28,80 50,00 1440,00
Ε1. Τεμάχια αγκύρωσης αποκ 1,00 300,00 300,00
Μερικό σύνολο = 116.562,84

Με απρόβλεπτα 10% = 128219,12

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ EN-TOIX

ΤΙΜΗ
A/A ΠΟΣΟΤΗ
ΤΑ
Σ
Α1.6 Απομακρυνση γεμισμ μονωσης με φορτηγα τεμ. 24,72 300,00 7.415,63
Α1.6 Απομακρυνση γεμίσματος ορ. Ισογειου φορτ τεμ. 2,83 300,00 847,50
Α1.6 Απομακρυνση περιμετρ θεμελιου τεμ. 3,71 300,00 1.113,75

Β.1 μερ. 18,83 60,00 1.130,00
επιφανειας (30m2 / μεροκ.)
Β.2 τεμ. 12,00 60,00 720,00
Τοπική καθαίρεση πλάκας σκυροδέματος (15
Β.4 μερ. 18,00 250,00 4.500,00
/μεροκ)
Ολική αποξηλωση μονωσης Α ορ (10m2 /
Β.5 μεροκ. 56,50 60,00 3.390,00
μεροκ.)
Β.6 μερ. 8,40 60,00 504,00
στυλων
Α1.6 Καθαίρεση περιμετρ θεμελιου αποκ 1,00 3.000,00 3.000,00

Γ1.3 Τοιχ + δοκοι m3 139,50 300,00 41.849,63
Γ1.4 Χάλυβας βλήτρων kg 532,80 1,50 799,20
Γ1.5 Ρητίνη βλήτρων lt 15 16,67 245,04
Γ1.8 Ανακατασκευή Κ15 αποκ 1,00 1.500,00 1.500,00
Γ1.9 Χάλυβας βλήτρων πλάκας kg 318,69 1,50 478,04
Γ1.10 Ρητίνη βλήτρων πλάκας lt 14 16,67 228,11

Δ1.1 Υποστυλωματα σε 2 οροφους τεμ. 8 1.400,00 11.200,00
Ε. FRP\ 1.200,00
Ε1. FRP δοκών μ 24,00 50,00 1200,00

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΝ-ΠΛ

ΤΙΜΗ
A/A ΠΟΣΟΤΗ
ΤΑ
Σ
Απομακρυνση τμηματος γεμισμ μονωσης με
Α1.6 τεμ. 1,59 300,00 478,13
φορτ
Α1.6 Απομακρυνση τμηματος ορ. ισογειουφορτ τεμ. 2,83 300,00 847,50

Β.1 μερ. 18,83 60,00 1.130,00
επιφανειας
Β.2 τεμ. 42,00 60,00 2.520,00
Β.3 τεμ. 42,00 60,00 2.520,00
επιφάνειας δοκών
Τοπική καθαίρεση σκυροδέματος πλάκας
Β.4 μερ. 4,20 60,00 252,00
πλησ στυλων
Β.5 Τοπική αποξηλωση μονωσης σε δοκους Α ορ μεροκ. 5,00 60,00 300,00

Β.6 μερ. 8,40 60,00 504,00
στυλων
Διανοιξη αυλακιών για ανω ραβδους δοκων
Β.7 αποκ 1,00 1.200,00 1.200,00
ορ ισογ κ αποκαλ. Στους κομβους

Γ1.3 Υπερυψωση στύλων κ νεες δοκοι m3 3,14 300,00 942,30
Γ1.4 Ανω παρειά δοκών ορ Α οροφου m3 3,24 200,00 647,14
Χάλυβας βλήτρων πλάκας kg 318,69 1,50 478,04
Ρητίνη βλήτρων πλάκας lt 14 16,67 228,11
Διανοιξη οπών και καθαρισμός (80/μεροκ) μερ. 84 60,00 5.042,63
Τοποθέτηση βλήτρων (70/μεροκ) μερ. 96 60,00 5.763,00

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

Δ1.1 Εργασία ρήψης σε υποστηλώματα Α οροφου τεμ. 21 465,00 9.765,00
Δ1.2 Εργασία ρήψης σε υποστηλώματα ισογείου τεμ. 21 535,00 11.235,00
3
Δ1.3 Υλικά gunite υποστυλωμάτων m 30,99 100,00 3.099,26
Δ1.4 Χάλυβας Β500c μανδυών υποστυλωμάτων kg 6.915,18 2,00 13.830,37
Δ1.5 Συγκόλληση συνδετήρων υποστυλωματων μερ. 31,10 100,00 3.110,00
Δ1.6 Χάλυβας βλήτρων υποστ. kg 511,16 1,50 766,73
Δ1.7 Ρητίνη βλήτρων υποστ. lt 23 16,67 390,28
Δ1.10 Ρητίνη συνδετηρων κομβων lt 7 16,67 116,11
Δ1.11 Διανοιξη οπών και καθαρισμός (50/μεροκ) μερ. 13 60,00 806,40
Δ1.12 Τοποθέτηση βλήτρων (50/μεροκ) μερ. 13 60,00 806,40
Δ1.13 Συγκολλήσεις συνδ κομβων μερ. 17 100,00 1.680,00
Δ1.14 Εργασία ρήψης σε δοκούς Α οροφου m 86 80,00 6.848,00
Δ1.15 Εργασία ρήψης σε δοκούς ισογείου m 86 85,00 7.276,00
3
Δ1.16 Υλικά gunite δοκών m 25,02 100,00 2.502,09
Δ1.17 Χάλυβας Β500c μανδυών δοκών kg 2.278,71 2,00 4.557,42
Δ1.18 Διάνοιξη οπών συνδετήρων (80/μεροκ) μερ. 15,00 60,00 899,95
Δ1.19 Ρητίνη συνδετηρων δοκών lt 5,47 16,67 91,23
Δ1.21 Συγκόλληση συνδετήρων δοκών μερ. 30,00 100,00 2.999,83
Δ1.22 Χάλυβας βλήτρων δοκών kg 405,74 2,00 811,49
Δ1.23 Ρητίνη βλήτρων δοκών lt 19 16,67 309,80
Δ1.26 Ρητίνη διαμήκων οπλισμών στύλων lt 22 16,67 366,44
Gunite υποστυλ υπογειο τεμ. 21,00 1.400 29400,00
Ε. FRP\ 1.440,00
Ε1. FRP δοκών μ 28,80 50,00 1440,00


ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Παράρτημα Η΄: Ξυλότυποι εγκεκριμένης μελέτης

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»

ΚΑΝ.ΕΠΕ.»
Υπεύθυνη Δήλωση Συγγραφέα:

Δηλώνω ρητά ότι, σύμφωνα με το άρθρο 8 του Ν.1599/1986, η παρούσα εργασία αποτελεί αποκλειστικά
προϊόν προσωπικής μου εργασίας, δεν προσβάλλει κάθε μορφής δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας,
προσωπικότητας και προσωπικών δεδομένων τρίτων, δεν περιέχει έργα/εισφορές τρίτων για τα οποία
απαιτείται άδεια των δημιουργών/δικαιούχων και δεν είναι προϊόν μερικής ή ολικής αντιγραφής, οι πηγές δε
που χρησιμοποιήθηκαν περιορίζονται στις βιβλιογραφικές αναφορές και μόνον και πληρούν τους κανόνες της
επιστημονικής παράθεσης.

104585 Γιόκαρης Στεφανος-Δευκαλιων

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

104585 Γιόκαρης Στεφανος-Δευκαλιων

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία

Αποτίμηση και ανασχεδιασμός υφιστάμενου διώροφου

Δρ. ΜΠΑΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Αθήνα, Ιούλιος 2019

Δρ. Πολιτικός Μηχανικός

Πάτρα, Ιούλιος 2019

α) Ανασχεδιασμός για την ικανοποίηση των ελάχιστων απαιτήσεων με χρήση ανελαστικής

Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο αναφέρονται τα τελικά συμπεράσματα. Η προσθήκη

Αποτίμηση, ανασχεδιασμός, οπλισμένο σκυρόδεμα, βιοτεχνικό κτίριο, στατική ανελαστική

Διπλωματική Εργασία vii

Διπλωματική Εργασία viii

4.4.2 Έλεγχος διάτμησης έναντι κατακόρυφων φορτίων .......................................... 71

Κατάλογος Εικόνων / Σχημάτων

Εικόνα 32: Άνοψη προσομοιώματος οροφής ισογείου με την μέθοδο των

Διπλωματική Εργασία xii

Εικόνα 59: Λειτουργία βλήτρου και οπλισμοί συγκράτηση διαμήκων ράβδων.

Διπλωματική Εργασία xiii

Εικόνα 84: Καμπύλη αντίστασης με στοχευμένη μετακίνηση και ικανότητα για ΙΚ

Διπλωματική Εργασία xiv

Εικόνα 107: Δείκτες ανεπάρκειας των υποστυλωμάτων ισογείου σε όρους στροφής

Διπλωματική Εργασία xvi

Πίνακας 2.1: Διατιθέμενα στοιχεία ................................................................................. 6

Διπλωματική Εργασία xvii

Πίνακας 4.11: Μειωμένη τιμή «διαρροής» σε ανεπαρκείς αγκυρώσεις/παραθέσεις

Διπλωματική Εργασία xviii

Πίνακας 5.19: Έλεγχος κριτηρίου δευτερευόντων στοιχείων Φ.Ο. ΕΝ-ΤΟΙΧ......... 152

Διπλωματική Εργασία xix

Συντομογραφίες & Ακρωνύμια

1. Αποτίμηση υφιστάμενων κτιρίων με ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Ο Κανονισμός Επεμβάσεων (ΚΑΝ.ΕΠΕ., παραπομπή) καλύπτει την αποτίμηση και τον

α) Στο υφιστάμενο δόμημα πρέπει πρώτα να γίνουν κατανοητές οι ποικίλες συμπεριφορές

1.1 Βασικές έννοιες του ΚΑΝ.ΕΠΕ.

Ορίζονται τρεις στάθμες επιτελεστικότητας (Σ.Ε.):

β) Σημαντικές βλάβες (Β): αναμένεται κατά το σεισμό σχεδιασμού να παρουσιαστούν

γ) Οιονεί κατάρρευση (Γ): αναμένεται να παρουσιαστούν εκτεταμένες σοβαρές ή βαριές

Ορίζονται τρεις κατηγορίες Σ.Α.Δ., ως ακολούθως:

Ανάλογα με την αξιοπιστία των δεδομένων, επιλέγονται και οι κατάλληλοι συντελεστές

1.2 Διαδικασία αποτίμησης με τον ΚΑΝ.ΕΠΕ.

β) Μόρφωση του υπολογιστικού προσομοιώματος κι επιλογή της μεθόδου ανάλυσης.

γ) Έλεγχος επάρκειας των επιμέρους δομικών στοιχείων.

δ) Ανασχεδιασμός του Φ.Ο. σε περίπτωση ανεπάρκειας

1.3 Μέθοδοι Ανάλυσης

α) Ελαστική δυναμική ανάλυση με καθολικό δείκτη συμπεριφοράς q ή με τοπικούς δείκτες

β) Ελαστική στατική ανάλυση

γ) Ανελαστική στατική ανάλυση

δ) Ανελαστική δυναμική ανάλυση

Εικόνα 2: Σχηματική καμπύλη απόκρισης κατασκευής ανελαστική στατική ανάλυση. (από το

2. Τεκμηρίωση υφιστάμενου Φ.Ο.

2.1 Ιστορικό - Γενικές Πληροφορίες

Το ισόγειο λειτουργεί ως χώρος βιοτεχνίας (κλωστοϋφαντουργία), το υπόγειο και ο Α΄

Εικόνα 3: Αεροφωτογραφία συγκροτήματος Βιομηχανικών κτιρίων (Google maps). Διακρίνεται το

Πίνακας Διατιθέμενων Στοιχείων

2.2 Περιγραφή φέροντος οργανισμού (Φ.Ο.)

Εικόνα 4: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής υπογείου

Εικόνα 5: Σκίτσο ξυλοτύπου ημιώροφου

Εικόνα 6: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής ισογείου

Εικόνα 7: Σκίτσο ξυλοτύπου οροφής Α΄ ορόφου

Εικόνα 8: Σκίτσο τομής του κτιρίου Δ΄ κάθετα στην οδό Φιλελλήνων

Εικόνα 9: Αντισεισμικός αρμός μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού τμήματος

Οι δοκοί σε κάθε στάθμη παρουσιάζουν τυποποίηση:

Εικόνα 11: Άποψη οροφής Α΄ ορόφου

Εικόνα 12: Άποψη οροφής ισογείου

VRd,int = τRd,int bl (4) - (6.14 ΚΑΝ.ΕΠΕ.)