De uitvindingen van Charles Messier

KOMETEN Charles Messier heeft 13 kometen gevonden: C/1760 B1 (Messier), C/1763 S1 (Messier), C/1764 A1 (Messier), C/1766 E1 (Messier), C/1769 P1 (Messier), D/1770 L1 (Lexell), C/1771 G1 (Messier), C/1773 T1 (Messier), C/1780 U2 (Messier), C/1788 W1 (Messier), C/1793 S2 (Messier), C/1798 G1 (Messier) en C/1785 A1 (Messier-Mchain)

Messier catalogus De Messier objecten zijn een set van astronomische objected, voor het eerst uitgevonden door de Franse astronoom Charles Messier, in 1771. Messier was een komeet jager en hij werd gefrustreerd door objecten die op kometen leken, maar geen kometen waren. Hij heeft een lijst van deze objecten gemaakt met zijn assistent Pierre Mchain, zodat hij geen tijd aan de neppe kometen zou verspillen. Een soortgelijke lijst van deze Messier objecten was ook al in 1654 uitgebracht door Giovanni Hodierna, maar die had geen inpact en Messier kende deze lijst waarschijnlijk niet. De eerste editie van de lijst had 45 objecten, genummerd van M1 tot M45. Een totale lijst van Messier bestond uit 103 objecten, maar de lijst kreeg een onafhankelijk leven door toevoegingen van andere astronomen, wat suggereerde dat Messier en Mchain niet van deze objecten wisten. De eerste toevoeging kwam van Nicolas Camille Flammarion in 1921. Hij voegde Mesier 104 (Sombreronevel) toe, nadat hij aantekeningen uit 1781 van Messier had gevonden. Messier 105 (sterrenstelsel uit Leo), Messier 106 (spiraalstelsel uit Jachthonden) en Messier 107 (bolvormige sterrenhoop uit Slangendrager) werden toegevoegd door Helen Sawyer Hogg in 1947. Messier 108 (sterrenstelsel uit Grote Beer) en Messier 109 (sterrenstelsel vlakbij de ster Phad, uit Grote Beer) werden toegevoegd door Owen Gingerich in 1960 en Messier 110 (elliptisch sterrenstelsel en sattelietstelsel uit Andromeda) werden toegevoegd door Kenneth Glyn Jones in 1967. Messier 102 was gevonden door Mchain, maar later gaf hij toe dat dit object niet bestond, het was eigenlijk een re-observatie van Messier 101 (het Windmolenstelsel uit de Grote Beer). Messiers laatste catalogus werd in de Connaissance des Temps for 1784 (gepubliceerd in 1781) gezet. De objecten die in deze lijst stonden, zijn nu nog steeds bekend door hun Messier nummer van deze lijst. Messier leefde en deed zijn onderzoek in Hotel de Cluny, in Frankrijk op het Noordelijk halfrond. Door deze plek, zaten in de lijst die hij samenstelde alleen objecten die hij vanaf die plek in de lucht kon zien: vanaf de Noordelijke Hemelpool tot een hemelsbreedte van ongeveer -35.7 graden. Veel objecten die je alleen van het Zuidelijk halfrond kan zien, zoals de Grote en Kleine Magelhaense wolken, staan dus ook niet op de lijst. Alle Messier objecten kun je zien met een verrekijker of een kleine telescoop (onder gunstige omstandigheden); daarom zijn ze populair bij amateur astronomen. In de vroege lente komen astronomen soms bij elkaar voor de Messier marathons, dit is een moment waar je alle objecten kan zien gedurende n nacht.

Een samenvatting van de astrofysica van elk Messier object kan je vinden in de Concise Catalog of Deep-Sky Objects.

Bronnen: http://en.wikipedia.org/wiki/Messier_object http://nl.wikipedia.org/wiki/Windmolenstelsel http://nl.wikipedia.org/wiki/M104 http://nl.wikipedia.org/wiki/M105 http://nl.wikipedia.org/wiki/M106 http://nl.wikipedia.org/wiki/Messier_107 http://nl.wikipedia.org/wiki/M108 http://nl.wikipedia.org/wiki/Messier_109 http://nl.wikipedia.org/wiki/Messier_110 http://en.wikipedia.org/wiki/Charles_Messier