สามก๊ก นำเสนอโดย

ตอน กวนอูไปร ับ นำงสำวตวิษำ อธิปอนันต ์ ม.๕/๖

เลขที่ ๒
ราชการกับโจโฉ นำงสำวทิพรดำ กวีวรศำสตร ์ ม.๕/๖
เลขที่ ๖
นำงสำวอนัญญำ ภคเศรษฐกำร ม. ๕/
๖ เลขที่ ๑๓
นำงสำวจิดำภำ วชิรเดชกุล ม.๕/๖
เลขที่ ๒๑
สารบัญ
้
๑. การอ่านและพิจารณาเนื อหาและกลวิ
ธใี นวรรณคดีและวรรณกรรม
๒. การอ่านและพิจารณาการใช้ภาษาในวรรณคดีและวรรณกรรม
๓. การอ่านและพิจารณาประโยชน์หรือคุณค่าในวรรณคดีและวรรณกรรม
 ้
กำรอ่ำนและพิจำรณำเนื อหำ
และกลวิธใี นวรรณคดีและวรรณกรรม
 ่
โครงเรือง
้ อง
เนื อเรื ่ ่
โครงเรืองของสำมก๊ กตอน กวนอูไป
โจโฉได ้วำงแผนกำจัดเล่ำปี่ จึง ร ับรำชกำรโจโฉนั้นมีอยู่วำ่ ชำยผู ้
ตัดสินใจยกทัพไปโจมตีเล่ำปี่ ทำให ้เมือง ่ ตย ์ต่อเจ ้ำนำยต ้องจำใจไปอยู่กบั
ซือสั
แตกและตกเป็ นของโจโฉ เล่ำปี่ ได ้ ่ ักษำคำสัญญำและหน้ำทีที
ศัตรู เพือร ่ ่
วำงแผนกับเตียวหุยยกทัพไปปล ้นค่ำย ้ อย่ำงดีและให ้
สำบำนไว ้ ศัตรูได ้เลียงดู
ของโจโฉ แต่พลำดท่ำพวกโจโฉล ้อม รำงวัลมำกมำยแก่ตน แต่ก็ไม่สำมำรถ
ส่วนเล่ำปี่ นั้นได ้หนี ออกมำได ้ โจโฉนั้น ่
เปลียนใจให ้จงร ักภักดีตอ่ ศัตรูได ้เพรำะ
ต ้องกำรกวนอูซงเป็ ึ่ นพีน้
่ องร่วมสำบำน
ลูกน้องมีควำมซือสั ่ ตย ์ต่อเจ ้ำนำยเดิม
ของเล่ำปี่ มำร่วมทัพ โดยส่งเตียเหลี ้ ยว ่
อยู่มำก ไม่วำ่ ศัตรูจะให ้สิงของหรื อเงิน
ไปเจรจำ แต่กวนอูปฏิเสธ เตียวเหลี ้ ยว ทองมำกมำยเพียงใดก็ตำม
จึงใช ้ข ้อเสนอสำมต่อกวนอู และกวนอูก็
ยอมจำนนด ้วยเงือนไขสำมข่ ้อเช่นกัน
โจโฉนั้นยอมรบั ข ้อเสนอของกวนอูจงึ ได ้
กวนอูมำเป็ นทหำร โจโฉเลียงดู ้ กวนอู
ตัวละคร

โจโฉ
● มหำอุปรำชของพระเจ ้ำเหียนเต ้ ้ ผู ้กุม
อำนำจรองจำกฮ่องเต ้
● ่
เป็ นขุนพลผู ้มีฝีมือ มีเล่ห ์เหลียมกลยุ ทธ ์
และทะนงองอำจมักใหญ่ใฝ่ สูง
● ้ั และร ้ำยจึงเป็ นทีมำ
อุปนิ สยั ของโจโฉมีทงดี ่
ของฉำยำ “โจโฉ ผูไ้ ม่ยอมให้โลก
ทรยศ” ซึงหมำยควำมว่
่ ำ โจโฉจะทรยศ
่ อนทีตนจะถู
ผู ้อืนก่ ่ กทรยศ
● ้
ในตอนนี โจโฉมี อป ่ มี
ุ นิ สยั เอำใจใส่ผู ้อืน
้
นำใจ ควำมจริงใจ และร ักษำสัจจะต่อกวน
ตัวละคร

กวนอู
● เป็ นขุนพลยอดฝี มือทีสวำมิ ่ ภกั ดิต่์ อ
เจ ้ำนำยด ้วยจิตใจอันมั่นคงและแน่ วแน่
● ่ ำกำรใดจะคิดถึงพีน้
เมือท ่ องร่วม สำบำน
หรืออีกนัยนึ งคือเจ ้ำนำยอยู่เสมอ กำร
่
ทีมำเข ้ำพวกกับโจโฉก็ยงั คำนึ งถึงเล่ำปี่ อยู่
เสมอ เนื่ องจำกเป็ นห่วงควำมปลอดภัย
ของจิตใจ และภรรยำของเล่ำปี่
● กวนอูจงึ ถูกยกย่องให ้เป็ นเทพเจ ้ำแห่ง
ควำมซือสั ่ ตยฺ ์ เนื่ องจำกตน ไม่ปิดบัง
เจ ้ำนำยใหม่วำ่ ตนยังมีใจจงร ักต่อเจ ้ำนำย
เก่ำอยู่ถงึ แม้กวนอูจะมีเจ ้ำนำยใหม่ก็ยงั ไม่
ตัวละคร

เล่าปี่
● เจ ้ำเมืองชีจว๋ิ เป็ นคนมีสติปัญญำ
่ องกับกวนอูและเตียวหุย
● เป็ นพีน้
ปรำบปรำมโจรผ ้ำเหลือง
● มีนิสยั โอบอ ้อมอำรี อ ้อนน้อมถ่อมตน จึง
เป็ นทีร่ ักใคร่แก่ผู ้คนและเจ ้ำนำย
้ อป
● ในตอนนี มี ้
ุ สัยขีขลำดเนื ่ องจำก ได ้ทิง้

ทหำรกว่ำสำมสิบนำยไว ้ในวงล ้อมศัตรู

 ่
ฉากท้องเรือง
่
สำมก๊กมีฉำกทอ้ งเรืองอยู ้
่ในประเทศจีนสมัยพระเจ ้ำเหียนเต ่ นฉำก
้ซึงเป็
ทีเกิ ้
่ ดควำมแย่งชิงอำนำจกันระหว่ำงเหล่ำก๊กทังหลำยโดยรำยงำนเล่ มนี ้
กล่ำวถึงแค่ ตอนกวนอูร ับรำชกำรกับโจโฉ
 ้ ำนี ของเล่
“ เสือเก่ ้ ำปี ่ให ้บัดนี เล่
้ ำปี ่ไปอยู่ทใดมิ
ี ่ ได ้แจ ้ง
บทเจรจำและรำพึงพั้ น ้ ชนนอก
ข ้ำพเจ ้ำจึงเอำเสือผืนนี ใส่ ั้ หวังจะดูต่ำง หน้ำเล่ำ
ปี ่ครันจะเอำเสื
้ ้
อใหม่ ้ ชนนอก
นันใส่ ั้ ้
คนทังปวงจะครหำ
นิ นทำว่ำได ้ใหม่แล ้วลืมเก่ำ ”
้
จำกบทเจรจำข ้ำงต ้นนี แสดงให ่
้เห็นว่ำ กำรทีกวนอู ่
เลือกทีจะเอำเสื ้
อใหม่
้ ำทีกวนอูได
ใส่ไว ้ด ้ำนในแล ้วเอำเสือเก่ ่ ้ร ับมำจำกเล่ำปี่ ใส่ทบ
ั ไว ้ด ้ำนนอกเพือ ่
เอำไว ้ดูตำ่ งหน้ำนั้น เป็ นกำรแสดงถึงควำมจงร ักภักดีและควำมซือสั ่ ตย ์ทียั
่ วคง
มีตอ่ เล่ำปี่

“ถึงมำตรว่ำท่ำนจะได ้รับคสำมลำบำกก็อป
ุ มำ
่ ยเพลิงอันลุก แลข ้ำมพระมหำสมุทรอัน
เหมือนหนึ งลุ
่ ยงท่ำนเป็ นภำยหน้ำ”
กว ้ำงใหญ่ ก็จะลือชำปรำกฎชือเสี
้ นกำรเปรียบเทียบให ้เกินจริงเพือให
จำกบทเจรจำข ้ำงต ้นนี เป็ ่ ้เห็นช ัด
บทเจรจำและรำพึงพัน

“อันควำมตำยอุปมำเหมือนนอนหลับ”
้ นกำรเปรียบเทียบเพือจะบอกว่
จำกบทเจรจำข ้ำงต ้นนี เป็ ่ ำควำม
ตำยนั้นเป็ นเรืองง่
่ ำยและเป็ นเรืองปกติ
่ สำหร ับทุกคน

่ กเบำ ถ ้ำ
“ธรรมดำเกิดมำเป็ นชำยให ้รู ้จักทีหนั
่ กเบำ คนทังปวงก็
ผูใ้ ดมิได ้รู ้จักทีหนั ้ จะล่วงติเตียน
้
ว่ำผูน้ ันหำสติ ปัญญำไม่”
จำกบทเจรจำเป็ นกำรแนะนำกวนอูลองคิดชังน ่ ้ำหนักบุญคุณที่
กวนอูได ้ร ับระหว่ำงโจโฉและเล่ำปี่ เพือจะตอบแทนตำมที
่ ่
ควร
 ่
แก่นเรือง

● มุง้ เน้นให ้เห็นถึงควำมซือสั ่ ตย ์จงร ักภักดีของกวนอูตอ ่ เล่ำปี่ ถึงแมว้ ำ่ กวนอู

จะได ้ร ับกำรดูแลดีมำกมำยจำกโจโฉ แต่กวนอูก็ไม่เคยลืมคำสัญญำ และ
ควำมซือสั ่ ตย ์ทีมี ่ ตอ่ เล่ำปี่
- พิจำรณำได ้จำกตอนทีโจโฉพยำยำมน ่ ำกวนอูมำเป็ นทหำรของตน โดย
กวนอูได ้ยืนค ่ ำเจรจำสำมข ้อเป็ นเงือนไขข ่ ่
้อแลกเปลียนในกำรเป็ นทหำร
ของโจโฉ ดังนี ้
๑. จะต ้องยอมร ับว่ำเป็ นกำรอยู่ร ับรำชกำรในพระเจ ้ำเหียนเต ้ ้ ไม่ใช่ร ับ
ใช ้โจโฉ
๒. ห ้ำมมิให ้ผู ้ใดเข ้ำมำใกล ้พีสะใภ ่ ้
้ทังสองของกวนอู
่
๓. เมือกวนอู ี่ กวนอูก็จะไปหำเล่ำปี่ ในทันที
รู ้ว่ำเล่ำปี่ อยู่ทใด
 กำรอ่ำนและพิจำรณำ
กำรใช ้ ภำษำในวรรณคดี
และวรรณกรรม
กำรสรรคำ

่
● ใช ้บรรยำยโวหำรทีประโยคไม่ ซ ับซ ้อน สำมำรถเข ้ำใจได ้ง่ำยว่ำ ใครทำอะไร
่
ทีไหน ่
อย่ำงไร เมือใด
● สำมก๊กมีคำศัพท ์เฉพำะจำกภำษำจีนทังชื ้ อสถำนที
่ ่ ตัวละคร แต่คำเหล่ำนั้น
สะกดตรงตัวจึงสำมำรถอ่ำนและจำได ้ง่ำย เช่น กวนอู เมืองกิจว๋ิ โจโฉ เล่ำปี่
่
● เลือกใช ้คำให ้เหมำะสมกับเรืองและฐำนะของบุ คคลในเรือง ่
้ั
○ “ ครนเวลำเช ้ำกวนอูเข ้ำไปเฝ้ ำ พระเจ ้ำเหียนเต
้ ทอดพระเนตร
้
เห็นกวนอูใส่ถงุ หนวดดังนั้นจึงตรัส ถำมว่ำ ถุงใส่สงใดแขวนอยู
ิ่ ี่
่ทคอ
นั้น”
กำรเรียบเรียงคำ
่
สามก๊กได้ร ับมติจากทีประชุ มกรรมการวรรณคดีสโมสรในปี พ.ศ. ๒๕๔๗ ให้
่
เป็ น “ ยอดแห่งความเรียงเรืองนิ ทาน”
่
เรียงข้อความทีบรรจุ สาระสาคัญไว้ทา้ ยสุด

้ ตนเป็ นอย่ำงดี แต่ตนก็ไม่วำยคิดถึง

“แม้โจโฉเลียงดู
เล่ำปี ่”
“ แม้กวนอูยงั ไม่มค
ี วำมชอบก็จะอยู่ด ้วยมหำอุปรำช โจ
้ เห็นชอบด ้วย”
โฉได ้ฟังเช่นนันก็
กำรเรี
้ ยบเรี
ขึนทีส่ าคัย
ญงคสุดำ
่ ยวเลี
บทสนทนำในสำมก๊กใช ้วำทศิลป์ ในกำรเจรจำควำม ฉำกทีเตี ้ ้ ย้
ยวเกลี
กล่อมให ้กวนอูมำเข ้ำกับโจโฉ โดยพยำยำมเน้นถึงเล่ำปี่ ทีกวนอู
่ เคำรพไว ้ใน
ลำดับสุดท้ำย

“ ผลเสียประกำรแรกคือกวนอูก็จะไม่มโ
ี อกำสไปตำม
หำและช่วยเหลือเล่ำปี ่ได ้ ประกำรทีสองภรรยำของเล่
่ ำปี ่
จะไม่มค
ี นดูแลคุมครอง
้ ่
และประกำรทีสำมเท่ ำกับไม่ยอม
่ วต
เผชิญควำมลำบำกเพือชี ิ ไว ้คอยพบเล่ำปี ่”
กำรใช ้โวหำร
อุปมาโวหาร
“ อันควำมตำยอุปมำเหมือนนอนหลับ”

“ เล่ำปี ่ นันเป็
้ นคนมีสติปัญญำ ถ ้ำละไว ้ช ้ำก็จะมีกำลังมำก
ขึน้ อุปมำเหมือนลูกนกขนปี กยังขึนไม่
้ พร ้อม ถ ้ำขนขึนพร
้ ้อมแล ้วก็จะบินไป
นามนัยโวหาร
พรรณนาโวหาร
ทำงไกลได ้”
่ องร่วมสุขแลทุกข ์ ้ นำใจ
“ อันมหำอุปรำช นี มี ้
“เป็ นพีน้
เมตตำท่ำน ทำนุ บำรุงท่ำนยิง่
เป็ นชีวติ อันเดียวกันถำ้ ผูใ้ ด กว่ำเล่ำปี ่อีก เหตุใดท่ำนจึงมีใจ
ตำยก็จะตำยด ้วย” คิดถึงเล่ำปี ่อยู”่
้
ประโยคนี แสดงให ่ ตอ
้เห็นควำมร ักทีมี ่ กำรใช ้คำว่ำ มหำอุปรำชแทนโจโฉนั้น เปน
กันและกันโดยสำมำรถตำยแทนกันได ้ กำรใชนำมนัย เพรำะคำวำมหำอุปรำช
กำรอ่ำนและพิจำรณำ
ประโยชน์หรือ
คุณค่ำในวรรณคดีและ
วรรณกรรม
 ่ ้ร ับ
คุณค่ำทีได
๑. คุณค่าด้านคุณธรรม

๑.๑ ความกตญ ั ญู ๑.๒ ความซือสั ่ ตย ์

● กวนอูมค ี วำมกตัญญูตอ ่ เล่ำปี่ เจ ้ำนำย ● ถึงแม ้กวนอูจะไปร ับรำชกำรกับโจโฉซึงท ่ ำดี
เก่ำของเขำมำกโดยเขำคิดจะกลับไป ต่อกวนอูมำก แต่โจโฉนั้นก็ไม่เคยคิดทีจะ ่
หำเล่ำปี่ ทันทีเมือท
่ ำได ้ แปรพรรคจำกเล่ำปี่ เลย
● สำมำรถสังเกตได ้จำกตอนทีเขำได่ ้ขอ ● โดยร ักษำสัจจะทีเคยให ่ ่
้ไว ้กับกวนอูว่ำเมือใด
สัญญำสำมข ้อจำกโจโฉ ดังนี ้ ่
ทีเขำรู ้ว่ำเล่ำปี่ อยู่ทใด
ี่ เขำจะกลับไปหำเล่ำปี่
“ขอให้ได ้เป็ นข ้ำพระเจ ้ำเหีย้ ทันที
่ งให้
● ตัวอย่ำงเช่น “โจโฉจัดแจงทีนั ่
เต,้ ขอให้ได ้ปรนิ บตั แิ ละคุม้ ครอง
่ ้ ้
กวนอูสงู กว่ำขุนนำงทังปวง แล ้ว
พีสะไภ ้ทังสอง , และขอไปหำเล่ำ
่ นทองแพรอย่ำงดีแก่
ใหเ้ ครืองเงิ
ปี ่ทันทีทรูี ่ ้ว่ำอยู่ทใด
ี่ ”
้ งกตัญญูต่อโจโฉโดยเล่ำปี่ ได ้ให ้สัจจะ
● อีกทังยั กวนอูเป็ นอันมำก”, “สำมวันแต่ง
่
 ่ ้ร ับ
คุณค่ำทีได
๒. คุณค่าด้านสังคม

๒.๑ สะท ้อนให ้เห็นถึงวัฒนธรรมและ

ขนบธรรมเนี ยมประเพณี กำรใช ้ชีวต ิ ของชำว
จีน
๒.๒ สะท ้อนให ้ร ับรู ้ถึงวีธก
ี ำรปกครอง
บ ้ำนเมืองของชำวจีน
๒.๓ สะท ้อนให ้เห็นถึงควำมเชือ่
ของคนในสังคมจีน
 ่ ้ร ับ
คุณค่ำทีได
๓.๑ สะท้อนให้เห็นคุณสมบัตข ิ องผู น ่ องมีสติปัญญาและเฉลียวฉลาด
้ าทีต้
๓. คุณค่าได้
ในการแก้ านอื
ขปั ่ างๆ
นๆ
ญหาต่
● สำมำรถสังเกตได ้จำกตอนโจโฉยกทัพไปปรำบเล่ำปี่ ในหน้ำ๔๘ กล่ำวว่ำ “บัดนี ้
เมืองเรำก็เป็ นกังวลอยู่ ขอให้ท่ำนเร่งแต่งผูม้ ส
ี ติปัญญำไป
้ อมหำตัวม้ำเท้งกลับเข ้ำมำ อย่ำให้ทน
เกลียกล่ ั ม้ำเท่งรู ้ว่ำ
้ นกับพวกเพือนข
ท่ำนจับตังสิ ่ ้ำเสีย”
๓.๒ สะท้อนให้เห็นว่าในเวลาเกิดสงคราม ความรุนแรงมิใช่สงที ่
ิ่ จะน าพา
ไปสู ช
่ ัยชนะได้ แต่จะต้องใช้สติปัญญาในการแก้ปัญหาต่างๆด้วยเช่นก ัน
● โดยมีตวั อย่ำงเช่น “เล่ำปี ่ นันเป็
้ นคนมีสติปัญญำ ถ ้ำละไว ้ช ้ำก็
จะมีกำลังมำกขึน้ ” และ “อ ้วนเสียวนั
้ นมี้ ทหำรมำกก็จริง แต่
ขอบคุณค่ะ