ΦΤΩΧΕΙΑ - ΑΔΙΚΙΑ

 Ως φτώχεια ορίζεται η έλλειψη των

απαραίτητων μέσων συντήρησης

 Ο ΟΟΣΑ (Οικονομικός οργανισμός)

ορίζει ότι φτώχεια είναι «Το επίπεδο
εισοδήματος που θεωρείται
ανεπαρκές για να συντηρήσει μία
οικογένεια ως προς την τροφή, τη
στέγαση, την ένδυση, τις ιατρικές
ανάγκες και άλλες». Τα κριτήρια
διαφέρουν από χώρα σε χώρα.

 Όριο ακραίας φτώχειας θεωρείται

1,90 δολάρια/ημέρα
 Το 1% των πλουσιότερων κατέχει το 48% του
παγκόσμιου πλούτου, ενώ το φτωχότερο 50% του
πληθυσμού κατέχει μόλις το 1% του παγκόσμιου
πλούτου
1
1ο Τρ.

48 51
Το 10% των πιο πλούσιων κατέχει το 87% του
παγκόσμιου πλούτου
1ο Τρ. 2ο Τρ.

13%

87%
 Η αναλογία εισοδήματος
του πλουσιότερου 20%
προς το φτωχότερο 20%
είναι σήμερα 74 προς 1,
έναντι 30 προς 1 το 1960.

 Σε απόλυτη φτώχεια
(οριζόμενη ως ημερήσιο
εισόδημα κάτω από 1,9
δολάρια) βρίσκονται
περίπου 1 δισεκατομμύριο
συνάνθρωποί μας.
 Η έλλειψη αλληλεγγύης και αγάπης προς τον συνάνθρωπο ,
(ο Ι. Χρυσόστομος έλεγε ότι αν όλοι αγαπούσαν και αγαπιόντουσαν
κανείς δεν θα αδικούσε κανένα)

 Η απληστία-πλεονεξία πολλών ανθρώπων, η οποία πηγάζει από την

ανασφάλεια και την έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον Θεό.

 Η μη τήρηση των νόμων που προβλέπουν την ισοτιμία όλων των

ανθρώπων και παράλληλα η ψήφιση νόμων που επιτρέπουν την
αισχροκέρδεια και την εκμετάλλευση των εργαζομένων.

 Η αδιαφορία όλων όσων βλέπουν την αδικία και σιωπούν.

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ
ΠΡΟΒΛΗΜΑ

…πείνασα και μου δώσατε

να φάω, δίψασα και μου
δώσατε να πιω, ξένος ήμουν
και με φιλοξενήσατε,
γυμνός και με ντύσατε,
άρρωστος και με
επισκεφτήκατε,
φυλακισμένος και ήρθατε
να με δείτε… εφόσον τα
κάνατε αυτά για έναν από
τους άσημους αδελφούς
μου, τα κάνατε για μένα.

Ματθ. 25: 35-40

 Όλοι όσοι πίστευαν είχαν
μια καρδιά και μια ψυχή.
Κανείς δεν θεωρούσε ότι
κάτι από τα υπάρχοντά
του ήταν δικό του, αλλά
όλα τα είχαν κοινά. Δεν
υπήρχε κανείς ανάμεσά
τους που να στερείται τα
απαραίτητα. Πραξ. 4:32-35
 Δεν χτυπάω τον πλούσιο, αλλά τον
άρπαγα. Άλλο πλούσιος, άλλο
άρπαγας. Να ξεχωρίζουμε τα
πράγματα. Είσαι πλούσιος; Δεν σε
εμποδίζω. Αρπάζεις; Σε
αποδοκιμάζω. Έχεις τα κτήματά
σου; Να τα χαίρεσαι. Παίρνεις τα
ξένα; Δεν μπορώ να σωπάσω.
 Δεν φρίττεις, άνθρωπε, δεν
κοκκινίζεις από ντροπή, όταν
χαρακτηρίζεις επιτιθέμενο αυτόν
που παλεύει για το ψωμί του; Αυτός
που του επιτίθεται στην
πραγματικότητα είσαι εσύ που τον
αδικείς.
 Ποιά είναι η διαφορά του πλούσιου από τον φτωχό; Άνθρωποι δεν είναι και οι δύο; Θα σου
αποδείξω, μάλιστα, ότι ο ένας έχει την ανάγκη του άλλου, έτσι ώστε ούτε ο πλούσιος μπορεί να
ζήσει δίχως τον φτωχό ούτε ο φτωχός δίχως τον πλούσιο. Ο Θεός οικονόμησε σοφά αυτή την
αλληλεξάρτηση, για να υπάρχει αμοιβαία αγάπη και συμπαράσταση, κοινωνική συνοχή και
ευταξία. Πρέπει, μάλιστα, να τονίσω, ότι οι πλούσιοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη των φτωχών
παρά οι φτωχοί των πλουσίων. Και για να το καταλάβεις, σου λέω ένα παράδειγμα: Ας
υποθέσουμε ότι χτίζονται δύο πόλεις, και με νόμο ορίζεται ότι στη μία θα κατοικούν μόνο
πλούσιοι, ενώ στην άλλη μόνο φτωχοί. Αν στην πόλη των πλουσίων δεν υπάρχει ούτε ένας
φτωχός και στην πόλη των φτωχών ούτε ένας πλούσιος, ας δούμε ποια θα μπορέσει να ικανο-
ποιήσει καλύτερα τις ανάγκες της.
Στη πόλη, λοιπόν, των πλουσίων δεν θα υπάρχει τεχνίτης, ούτε χτίστης ούτε μαραγκός ούτε
τσαγκάρης ούτε φούρναρης ούτε γεωργός ούτε σιδεράς ούτε άλλος κανένας. Γιατί ποιός
πλούσιος θα καταδεχόταν να ασκήσει κάποιο απ' αυτά τα επαγγέλματα, τη στιγμή που και όσοι
τα ασκούν, όταν πλουτίσουν, τα εγκαταλείπουν; Έτσι, όμως, πώς θα μπορέσει να συντηρηθεί η
πόλη;
Ας δούμε τώρα και την πόλη των φτωχών. Αν, όπως ορίσαμε, δεν έχει κανένα πλούσιο
κάτοικο αλλά και κανένα πλούτο, ούτε χρυσάφι ούτε ασήμι, ποιά γνώμη έχεις; Κάτω από τέτοιες
συνθήκες, θα είναι δύσκολη η ζωή της πόλης; Καθόλου. Γιατί, αν χρειαστεί να χτίσουν σπίτια ή
να κατεργαστούν το σίδερο ή να υφάνουν ρούχα, δεν χρειάζονται χρυσάφι και ασήμι και
μαργαριτάρια, αλλά τέχνη και χέρια. Και αν πρέπει να σκάψουμε και να καλλιεργήσουμε τη γη,
πλούσιοι ή φτωχοί μας χρειάζονται; Οπωσδήποτε φτωχοί. Πού θα χρειαστούμε, λοιπόν, τους
πλουσίους, εκτός κι αν αποφασίσουμε να κατεδαφίσουμε την πόλη; Άχρηστοι είναι οι πλούσιοι,
ναι, άχρηστοι, εκτός κι αν είναι ελεήμονες και φιλάνθρωποι.
 Τι μας διδάσκει
ο Ιωάννης Χρυσόστομος
• Γιατί τότε δεν παίρνει μαζί του ο
άνθρωπος τίποτα άλλο πέρα από
την αρετή του και τα καλά του
έργα.

• Ας μη νομίζουμε, λοιπόν, ότι ο

πλούτος είναι μεγάλο αγαθό.
Μεγάλο αγαθό δεν είναι το ν'
αποκτήσει κανείς χρήματα, αλλά
φόβο Θεού. Ένας δίκαιος
άνθρωπος, που για την αρετή του
έχει πολλή παρρησία ενώπιον του
Θεού, ακόμα κι αν είναι ο
φτωχότερος απ’ όλους, μπορεί ν'
αντιμετωπίσει κάθε συμφορά.
 Ποιο το όφελος αν
δημιουργείς πολλούς
φτωχούς με την
εκμετάλλευση και κατόπιν
ανακουφίζεις έναν με την
ελεημοσύνη;
 Αν δεν υπήρχε το πλήθος των
εκμεταλλευτών, δεν θα
υπήρχε ούτε το πλήθος των
εξαθλιωμένων.
 Ὁ πλοῦτος πνίγει τήν ψυχή μέ τό πολύ
ἄγχος τῆς ἀχορτασιᾶς. Ὅταν ἰδοῦμε
ἄνθρωπο μέ μεγάλο ἄγχος, στενοχώρια
καί λύπη, ἐνῶ τά ἔχει ὅλα (τίποτε δέν
τοῦ λείπει) πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι τοῦ
λείπει ὁ Θεός.
 ὅπου ὑπάρχει ὑλικός πλοῦτος ἐκεῖ
ὑπάρχει πνευματική φτώχεια.
 Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι
αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία
δεν έχει. Μαζεύει οργή Θεού. Αυτοί που
αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι
τους.
 Τον δίκαιο άνθρωπο συνήθως οι άλλοι
τον σπρώχνουν στην τελευταία θέση ή
ακόμα του παίρνουν και τη θέση. Αλλά
όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς
τα κάτω, τόσο ο Θεός τον ανεβάζει προς
τα πάνω.
 Να είμαστε άνθρωποι της
αγάπης και της ευσπλαχνίας

 Να βλέπουμε στο πρόσωπο

του συνανθρώπου μας που έχει
ανάγκη τον ίδιο τον Χριστό

 Ο Χριστιανός δεν μπορεί να

είναι ο τύπος που νοιάζεται
μόνο για την «ψυχούλα του»,
γιατί φταίχτης για το κακό δεν
είναι μόνο εκείνος που το
διαπράττει άμεσα, αλλά κι
εκείνος που δεν αγανακτεί,
που δεν αγωνίζεται, που
σιωπά.
 ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ,
ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ
ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ
«ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ»
…χίλιες χιλιάδες καλά να κάμωμεν,
αδελφοί μου, νηστείες, προσευχές,
ελεημοσύνες, και το αίμα μας να χύσωμεν
δια την αγάπη του Χριστού, ανίσως και δεν
έχουμε αγάπη προ το Θεό και τους
αδελφούς μας, αλλά έχωμεν μίσος και
έχθρα, όλα εκείνα τα καλά που εκάμαμεν
του διαβόλου είναι και εις την κόλασιν
πηγαίνομεν…Έχω δυο ποτήρια κρασί να
πιω, εσύ δεν έχεις. Ανίσως και σου δώσω
και εσένα από αυτό να πιης, τότε
φανερώνω πως σε αγαπώ, αμή ανίσως και
δε σου δώσω, είναι κάλπικη η αγάπη.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ
ΞΕΧΝΑΜΕ ΌΤΙ…
Η χειρότερη
μορφή βίας
είναι η
φτώχεια.