Αρχηγός του κράτους ήταν ο βασιλιάς. Είχε μεγάλη δύναμη και τον σέβονταν όλοι. Καμιά φορά στο έργο του βοήθησαν μερικοί ηλικιωμένη άνθρωποι. Που ξεχώριζαν για τη σοβαρότητα τους και την πείρα τους. Όταν ο βασιλιάς είχε ανακοινώσει κάτι σπουδαίο καλούσε το λαό σε συγκέντρωση. Κα ποιοι που είχαν πολλά κτήματα, οι άριστοι, όπως τους έλεγαν παραμέρισαν το βασιλιά και πήραν την εξουσία στα χέρια τους. Το πολίτευμα τότε έγινε Αριστοκρατικό. Οι πλούσιοι, νιώθοντας πιο ισχυροί, πέτυχαν να πάρουν την εξουσία από τους ευγενείς. Στο τυραννικό πολίτευμα αυτός που κυβερνούσε δεν έδινε λόγο σε κανέναν για ο, τι έκανε. Όταν ο λαός έχει την εξουσία στα χέρια του, τότε το πολίτευμα χει το πιο ωραίο όνομα, λέγεται δημοκρατία . Οι άρχοντες ορίζονται με κλήρο και αυτοί πρέπει να δίνουν λόγο ό’τι κάνουν και κάθε απόφαση τους πρέπει να την εγκρίνει ο λαός.