BAROK U ITALIJI

ODLIKE:

 Razvio se iz umetnosti visoke renesanse I manirizma

 Drugi naziv jeste umetnost kontrareformacije
 Asimetrija
 Dijagonalno I ovalno usmerenje
 Masa I oblici se prozimaju I stvaraju celinu
 Puno boja I detalja, izbacuje se sivilo renesanse
 Dinamični kontrasti svetlo-tamno, jasan I širok tok linije
 Slike negiraju granice prostora I stvara se iluzija prostora
 Na skulpturama su naglašeni jaki pokreti I izvijeni oblici
 Jasno naglašena osećanja tuge I mržnje na licu
 Nema istaknutih ivica već se delovi skulptura stapaju I dobijamo iluziju lebdenja I
lakoće
 Skulpture su bile u raznobojnom mermeru, pozlaćene I u bronzi
MIKELANDJELO VERIZI, KARAVADJO
Italijanski slikar, rodjen je 1571. godine u Milanu. Smatra se prvim velikanom
baroknog slikarstva u svetu.Njegovi radovi odlikuju se realizmom prikaza I
korišćenjem izrazitog kontrasta svetlo-tamno. Postao je slikar bez učitelja I škole.
Njegova dela postala su sve primećenija, počinje da dobija porudžbine od crkve,
tako da se njegovo stvaralaštvo uglavnom svodilo na religijske motive. Takodje, uvodi
inovacije u svoje stvaralaštvo I ljudi koji su se protivili njegovim inovacijama su ga
zvali “slikarom prljavih bogu” jer je on zaista slikao nogama.
Njegova najpoznatija dela su: Bahus, Meduza, Sveta porodica sa Jovanom
Krstiteljem, Raspeće Svetog Petra, Marija Magdalena, Narcis
 Meduza

Bahus
ILUZIONIZAM
Prvo pravilo su za ideal uzeli slikari iluzionističkih kompozicija na svodovima crkava. To su bile
slike koje su težile za pokretom, senzualnošću i spektakularnošću; slike koje su „otvarale“
zidove, svodove i kupole i sugerisale su da se unutrašnji prostor crkve ili dvora preliva i stapa
sa spoljašnjim prostorima. Uz kombinaciju odgovarajuće arhitekture i slikanih skulptura i
ponekad je taj iluzionizam bio tako uspešan da je kod posmatrača izazivao optičku varku,
kao da se meša stvarnost i naslikano. Vrhunac iluzionističkog slikarstva nalazimo u delu Pjetra
da Kortone-a Veličanje vladavine Urbana VIII u palati Barberini u Rimu. Naslikana i stvarna
arhitektura se mešaju, sve je uznemireno vrtlogom likova koji se uzdižu ka beskkonačnom nebu.
Neki likovi kao da lebde unutar dvorane. Da Kortonino slikarstvo je epska poezija pokreta,
gesta i izraza koji se lako čitaju.
Iluzija je metafora za božansko. Smisao iluzije jeste
da ubedi a posebno u slučaju religiozne slike – da
pomogne posmatraču dauzdigne svoj um od
ovozemaljskih stvari do večnih stvari duha.
U italijanskom iluzionističkom slikarstvu XV i XVI
veka postoje dvanačina postizanja iluzionističkog
efekta proboja zida:- arhitektonski (Baltazare
Peruci)- svetlost i kolorit (vazdušna perspektiva) -
Koređo
I u crkvi Il Djezu, matičnoj crkvi jezuita u Rimu, plafon je radjen iluzionistički, u kombinaciji
slikarske I štuko dekoracije sa arhitekturom, I otvara prostor neba…

GIOVANNI BATTISTA GAULLI, “Trijumf Hristovog imena”, freska 1679-1685

 Barokno slikarstvo koristi tehničke inovacije renesanse (linearnnu I
atmosfersku perspektivu, sfumcito) da dočara iluziju
beskonačnog prostora