PROBAS DA EVOLUCIÓN

Órganos vestixiais.
Órganos vestixiais.

• Son aqueles que se atopan atrofiados nalgúns

seres vivos.
•Non realizan ningunha función.
•Simplemente indican un parentesco evolutivo con
outros seres vivos.

O cóccix nos seres humanos é un Cóccix

resto da cola. Sinala un ancestro
común co resto de simios.
Órganos vestixiais.

“Tubérculo de Darwin”
Engrosamento do borde da orella.
Vestixio da punta da orella común nos mamíferos.
Órganos vestixiais.
“Músculo palmar longo”
Ausente no 14% da poboación.

Músculo que participaba no

movemento a través das árbores
dos primates
Órganos vestixiais.
“Músculo elevador da clavícula”
Presente no 2%-3% da poboación.

Músculo presente na maioría de

mamíferos, incluídos os orangutáns
e xibóns.

Orangután. Xibón.
Órganos vestixiais.
“Politelia”
Relacionado co número de crías
que cada especie suele ter.
Vestixio dos antepasados de
mamíferos con máis de dous
pezóns o senos.

Liña mamilar onde aparecen as glándulas.

 Avefría militar (Vanellus miles), endémica de Australia.

Órganos vestixiais.
“Plica semilunaris”
• Aves e reptís teñen un terceiro
párpado, translúcido.

• Permítelles lubricar e limpar o

ollo sen perder a visión.
Órganos vestixiais.
“Apéndice”
• Nun pasado remoto, o apéndice
axudaba na dixestión de plantas
ricas en celulosa.
 Órganos vestixiais.
“Moas do xuizo”

• Nos primeiros pasos como homínidos era

necesario mastigar con fortes mandíbulas.
• A evolución na nosa alimentación
provocou que as moas do xuizo non sexan
tan necesarias.
 Órganos vestixiais.
“Músculo plantar”

• Músculo do pé necesario para o

movemento a través das árbores.

• É o músculo no que notamos as

cambras no pé.
Órganos vestixiais.
“Músculo dorsoepitrochlearis ou
latissimocondyloideus ”

• Presente no 5% dos humanos.

• Músculo moi ben desarrollado

noutros simios e monos para o
movemento de escalada.
 Órganos vestixiais.
“Órgano de Jacobson”

• Grupo de receptores sensitivos situados

nunha bolsa conectada ás fosas nasais, que
detectan substancias químicas no
ambiente como as feromonas.
• Nos seres humanos carece de conexión co
cerebro.
 Comportamentos vestixiais.
“Hipo”
• Vestixio da respiración anfibia. Os
anfibios tragan aire e auga a través das
branquias nun movemento moi similar
ao hipo dos mamíferos.

• Os bebés prematuros pasan o 2,5% do

seu tempo con hipo, posiblemente
tragando como anfibios, xa que os seus
pulmóns non están completamente
formados.
Comportamentos vestixiais.
“Pel de galiña”

• Nos animais con pelo, o pelo

encrestado atrapa o aire con máis
facilidade e illan mellor o corpo ante o
frío.
• En caso de temor, serve para aparentar
maior fortaleza.