TEKTIRNAKLILARDA RUAM

EPİDEMİYOLOJİSİ

Hazırlayan: Maide Nur SAKA

3/B 18100132
 Ruam(Glanders),Burkholderia mallei etkeni kaynaklı, tektırnaklıların önemli bir zoonoz
hastalığıdır. Genellikle burun akıntısı ve burunda ülsere lezyonlar ile kendini gösterir. Tipik
olarak sarı yeşil bir akıntı mevcuttur. Ciltte özellikle kol ve bacaklarda nodüller izlenebilir. Bazı
durumlarda bu nodüller patlayarak ciltte sarı eksudatlı ülsere lezyonlar bırakabilir.

 Atlarda kronik hastalık formu, merkeplerde ve katırlarda ise akut hastalık formu izlenir.
Koyunlar, keçiler, köpek ve kediler eğer enfekte hayvanlarla temasa geçerse ya da enfekte
hayvanın etini yerlerse hastalık bulaşabilir.

 Hayvanlarda indirekt ve direkt temasla bulaşır. Direkt temasla bulaşın temel sebebi deri ve
burun akıntısıdır. Bulaşık suların içilmesi, kirli yataklık kullanımı, tımar ve koşum takımlarının
ortak kullanılması da direkt bulaş yollarıdır.

 İnsanlara hasta atla temas, sindirim ve solunum yoluyla bulaşmasıyla beraber, insandan
insana bulaş çok nadirdir. Veteriner hekim ve teknikerler, seyisler, kasaplar ve at eti tüketen
toplumlar risk altındadır. Laboratuvar ve saha çalışmalarında da ihmal sonucu vakalar da
bildirilmiştir.
 Ruam teşhisinde ayırıcı tanıda melioidosis (B. pseudomallei), ülseratif lenfanjit
(C.pseudotuberculosis), strangles (S. equi), epizootik lenfanjit (H. farciminosum) ve
sporotrikosis (S.schenckii) göz önünde bulundurulmalıdır.

 Tanı kanda, idrar ya da akıntıdan direkt izolasyonla ya da Mallein testiyle konur. Mallein
hayvanın konjonktivasına enjekte edilir. 1-2 gün içerisinde şişme olursa tanı konur. Bunun
haricinde indirekt hemaglütinasyon, kompleman fiksasyon ya da ELISA testleri uygulanır. Bu
testler arasında güvenilir oranı en yüksek olan ELISA testidir.

 Günümüzde bu hastalığa karşı geliştirilmiş bir aşı yoktur. Ruam hastalığının görüldüğü atlar
derhal itlaf edilmelidir.

 Hayvanların temas ettiği malzemeler, yemek, su kapları uygun şekilde imha edilmelidir.
Hasta hayvanlara maruz kaldığı düşünülen diğer hayvanlar ise karantinaya alınıp yakın takip
edilmelidir. Hastalık saptanan hayvanların bulunduğu çiftliklerde acilen hijyen önlemleri
alınmalı ve hastalığın yayılması engellenmelidir.

 Yüksek bulaş riski sebebiyle ruam vakalarında nekropsi kesinlikle yasaktır.Ülkemizde ihbarı
mecburi hastalıklardandır. Toplum sağlığını tehdit eden bir hastalık olması sebebiyle
görüldüğü yerde acilen bildiriminin yapılması ve gerekli önlemlerin alınması hayati önem arz
etmektedir.
 Ruam bilinen en eski zoonoz hastalıklardan biridir.MÖ.400 yıllarından itibaren vakalar
bildirilmiştir. Ordu hastalığı olarak kayda geçmiştir. I.Dünya Savaşı’nda Rus, II.Dünya Savaşı’nda
Japon at ve askerlerini zayıflatmak amacıyla biyolojik silah olarak kullanıldığı düşünülmektedir.
Savaş esnasında insan ve hayvan sağlığının yanı sıra ülke ekonomisine de büyük zararlar veren
ruam hastalığı, coğrafyamızda Balkan Savaşı, I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı sırasında
hızla yayılmış ve epidemik bir seyir göstermiştir.

 Ülkemizde Ruamla mücadele 20.yüzyılın başından itibaren aralıklı dönemlerde, özellikle askeri
veteriner hekimlerin çabalarıyla devam etmiştir. Ancak ruam hastalığı ile mücadele kapsamında
yapılan çalışmalar ve saha uygulamaları, Türkiye’nin mevcut coğrafi koşullarının zorluğu ve
komşu ülkelerden hastalığın girme riski nedeniyle uzun yıllar tam bir sonuç verememiştir1975-
1985 yılları arasında 10 yıllık bir proje uygulanmış, ülke genelinde tektırnaklı hayvanlara geniş
çaplı bir tarama yapılmıştır.

 2000 yılına kadar sıklaşan çalışmalarda sayıları hızla artan spor atlarının sağlığı da göz önünde
bulundurulmuştur.

 2000 yılında başlatılan “Ülkesel Ruam Eradikasyon Projesi” en kapsamlı projedir.3.188 at ve 328
katır tazminatlı olarak itlaf edilmiştir. 4
2000 yılındaki eradikasyon projesinden
sonra uzun yıllar büyük çaplı salgınlar
görülmemiştir.2017de ve 2019da İstanbul’un
adalar bölgesinde vakalar bildirilmiştir.
Salgının ana sebebinin faytonlarda Dünya çapında da askeriyede ve nakliye
kullanılan atların bakımsızlığı olduğu sektöründe motorlu taşıtların atların yerini
düşünülmektedir. almasıyla ruam salgını riski azalmıştır.
 Ruam ılıman, kuru ve tropikal iklim kuşaklarında görülebilir. Dünya Hayvan Sağlığı Örgütü
(OIE) verilerine göre, 2009-2018 yılları arasında ülkemizin de dahil olduğu 20 ülkeden
hastalık rapor edilmiştir.

 Ortadoğu, Asya, Afrika, Güney Amerika ve ülkemizde bildirilen ruam vakalarının yayılımı
endemik karakterdedir.Sporadik vakalar Orta Amerika’dan bildirilmiştir.Muhtemelen geniş
çaplı vakaların eski Sovyet Cumhuriyetleri ve Balkan ülkelerinde yaygındı.

 Günümüzde hala Hindistan,Brezilya,Çin,Pakistan,Irak,İran ve Moğolistan’da vakalar olduğu

bilinmektedir.Bir zamanlar dünyayı sarsan bu hastalık geniş çaplı tarama ve itlaf
çalışmalarıyla azaltılmıştır.


 KAYNAKÇA VE REFERANS
1. Al-Ani, F. K., & Roberson, J. (2007). Glanders in horses: A review of the literature. Veterinarski arhiv, 77(3), 203-218.
2. Arun, S., Neubauer, H., Gürel, A., Ayyildiz, G., Kuscu, B., Yesildere, T., ... & Hermanns, W. (1999). Equine glanders
in Turkey. Veterinary Record, 144(10), 255-258.
3. Cheng, A. C., Dance, D. A., & Currie, B. J. (2005). Bioterrorism, Glanders and melioidosis. Eurosurveillance, 10(3),
11-12.
4. Doğanay M, Yılmaz E, Topluoğlu S, Şahin M, Diker KS, Akçay E, Aktaş D, Yılmaz K, Kılıç S, Köşker Hİ, Yumrutaş
M, Kara F, Alp-Meşe E. Ruam Değerlendirme Raporu.Turk Hij Den Biyol Derg, 2020; 77(EK - 1): 1-24
5. Dvorak, G. D., & Spickler, A. R. (2008). Glanders. Journal of the American Veterinary Medical Association, 233(4),
570-577.
6. Hickman, J. (1970). Glanders: A contribution to epidemiology. Equine Veterinary Journal, 2(4), 153-158.
7. Kettle, A. N., & Wernery, U. (2016). Glanders and the risk for its introduction through the international movement of
horses. Equine veterinary journal, 48(5), 654-658.
8. Khan, I., Wieler, L. H., Melzer, F., Elschner, M. C., Muhammad, G., Ali, S., ... & Saqib, M. (2013). Glanders in
animals: a review on epidemiology, clinical presentation, diagnosis and countermeasures. Transboundary and
emerging diseases, 60(3), 204-221.
9. Marenzoni, M. L., Cuteri, V., De Parri, F., Danzetta, M. L., Yilmaz, Z., Yaramis, C. P., ... & Costarelli, S. (2013). A
pilot study on the epidemiological status of equine infectious anaemia, equine viral arteritis, glanders, and dourine
in Turkey. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences, 37(1), 76-80.
10. Wittig, M. B., Wohlsein, P., Hagen, R. M., Al Dahouk, S., Tomaso, H., Scholz, H. C., Nikolaou, K., Wernery, R.,
Wernery, U., Kinne, J., Elschner, M., & Neubauer, H. (2006). Ein Ubersichtsreferat zur Rotzerkrankung [Glanders--a
comprehensive review]. DTW. Deutsche tierarztliche Wochenschrift, 113(9), 323–330.