Περὶ τρίτης κλίσεως,

περὶ θεμάτων
ληγόντων εἰς ὑδρόν
   ἑνικῶς πληθυντικῶς
ὀνομαστική ὁ ἅλς οἱ ἅλες

κλητική ὦ ἅλς ὦ ἅλες

αἰτιατική τὸν ἅλα τοὺς ἅλας

γενική τοῦ ἁλός τῶν ἁλῶν

δοτική τῷ ἁλί τοῖς ἁλσί(ν)
 ε → η,
ο→ω
ὁ ἀήρ, ἀέρος,
ἀλλὰ
ὁ κρατήρ, κρατῆρος
     Θέμα ῥητορ- Θέμα θηρ- Θέμα νεκταρ-

Orador fiera néctar

  ὀνομαστική
ὁ ῥήτωρ ὁ θήρ τὸ νέκταρ
κλητική
 
ὦ ῥῆτορ ὦ θήρ ὦ νέκταρ
αἰτιατική
ἑνικῶς τὸν ῥήτορα τὸν θῆρα τὸ νέκταρ
γενική
τοῦ ῥήτορος τοῦ θηρός τοῦ νέκταρος
δοτική
τῷ ῥήτορι τῷ θηρί τῷ νέκταρι
  ὀνομαστική
οἱ ῥήτορες οἱ θῆρες  
  κλητική
ὦ ῥήτορες ὦ θῆρες  
  αἰτιατική
τοὺς ῥήτορας τοὺς θῆρας  
πληθυντικῶς γενική
τῶν ῥητόρων τῶν θηρῶν  
δοτική
τοῖς ῥήτορσι(ν) τοῖς θηρσί(ν)  
 ὁ πατήρ (el padre), πατρός,
ἡ μήτηρ (la madre), μητρός,
ἡ θυγάτηρ (la hija), θυγατρός καὶ
ἡ γαστήρ (el vientre), γαστρός
     Θέμα πατερ- Θέμα ἀνερ-
padre varón
  ὀνομαστική ὁ πατήρ ὁ ἀνήρ
κλητική ὦ πάτερ ὦ ἄνερ
 ἑνικῶς αἰτιατική τὸν πατέρα τὸν ἄνδρα
γενική τοῦ πατρός τοῦ ἀνδρός
δοτική τῷ πατρί τῷ ἀνδρί
  ὀνομαστική οἱ πατέρες οἱ ἄνδρες
κλητική ὦ πατέρες ὦ ἄνδρες
αἰτιατική τοὺς τοὺς ἄνδρας
πληθυντικ πατέρας
ῶς γενική τῶν πατέρων τῶν ἀνδρῶν
δοτική τοῖς τοῖς
πατράσι(ν) ἀνδράσι(ν)
 Πρῶτος διάλογος
Τῆς γῆς ἅλς
Διδáσκαλος· Ἆρα ἐγίγνωσκες Ἰησοῦν τοὺς μαθητὰς τῆς γῆς
ἅλα ὀνομάζειν;
Μαθητής· Τίς Ἰησοῦς ἐστιν;
Διδáσκαλος·Ἰησοῦς ἐστι Χριστός, Μεσσίας τοῦ Ἰουδαίου
λεώ.
Μαθητής· Ναί, ἤδη μνεμονεύω, οἱ Ἰουδαῖοι λέγει Μεσσίαν
τὸυ Θεοῦ υἱὸν εἶναι.
Διδáσκαλος·Ἰησοῦ μαθηταὶ Χριστιανοὶ ὀνομάζοντα.
 Πρῶτος διάλογος
Τῆς γῆς ἅλς
Μαθητής· Τί Ἰησοῦς ὀνομάζει τοὺς μαθητὰς τῆς γῆς ἅλα;
Διδáσκαλος· Ὅτι μαθηταί εἰσι θεοῦ ἄρτυμα ἐν τῇ γῇ,
μεταφορά ἐστιν.
Μαθητής· Ποῦ Ἰησοῦς ὣς λέγει;
Διδáσκαλος· Ἐν τῷ βιβλίῳ.
Μαθητής· Ευχαριστῶ σοι.
Διδáσκαλος· Ὑπερηδέως.
 Δεύτερος διάλογος
Τὸ ἔαρ
Κλυταιμνήστρα· Ἐν τῷ ἔαρι μετὰ τὸν χειμῶνον, αἱ χελιδόνες
μακαρίως διατρέχουσι διὰ τῶν ἀέρων.
Λυσίας· Ναί, ὁ ἥλιος θερμαίνει τὴν γῆν.
Κλυταιμνήστρα· Ναί, χελιδόνες στεργουσι τοῦ ἡλίου θερμασίαν
καὶ ἀκτῖνας.
Λυσίας· Ἡ χιών τήκεται καὶ ὕδωρ τρέφει τοὺς ποταμοὺς καὶ τὰς
θαλάττας.
Κλυταιμνήστρα· Αἱ θαλίαι θάλλουσι καὶ αἱ μέλιτται δρέπονται
τῶν θαλιῶν τὸ νέκταρ.
Λυσίας· Ναί, τάχα ἔξομεν μέλιτα.
 Τρίτος διάλογος
Πρῶτοι φιλόσοφοι
Ἡλένη· Τίς τοῦ παντὸς χρήματος ἄρχή εστιν;
Ὑπατία· Θάλης τοῦ Μιλήτου λέγει τὸ ὕδατα τοῦ
παντὸς χρήματος ἀρχὴν εἶναι.
Ἡλένη· Τὸ ὕδωρ;
Ὑπατία· Ἀλλὰ Ἀναξιμένης λέγει ὅτι ὁ ἀήρ εστιν.
Ἡλένη· Ὁ ἀήρ;
Ὑπατία· Ἡράκλειτος αὖ λέγει ὅτι πῦρ.
Ἡλένη· Τὸ πῦρ;
 Τρίτος διάλογος
Πρῶτοι φιλόσοφοι
Ὑπατία· Καὶ Ξενοφάνης λέγει τὴν γῆν ἀρχὴν εἶναι.
Ἡλένη· Τί εἰσιν;
Ὑπατία· Εἰσὶ πρῶτοι φιλόσοφοι.
Ἡλένη· Εὖ.
 Τέταρτος διάλογος
Τυφῶνος καὶ Ἐχίδνης θυγάτηρ
Ἰφιγένεια· Ἑλένη, γιγνώσκεις τῆς Λερναίας Ὕδραν τοῦ τῆς
Νέμεας Λέοντος ἀδελφήν εἶναι;
Ἑλένη· Ναί, γιγνώσκω.
Ἰφιγένεια· Ναί, ὡς Λέων, Τυφῶνος καὶ Ἐχίδνης θυγάτηρ
ἐστίν.
Ἑλένη· Μνεμονεύω ὅτι ἐστὶ Χιμαίρaς μήτηρ.
Ἰφιγένεια· Ναί, εὖ λέγεις, Χίμαιρα Ὕδρας θυγάτηρ ἐστίν,
εὐδαιμονίζω σέ.
Ἑλένη· Εὐχαριστῶ σοι.
 Πέμπτος διάλογος
Ἀμβροσία καὶ νέκταρ
Λυσίας· Ἑλένη, ἔχεις ἀμβροσίαν;
Ἑλένη· Πῶς λέγεις; ἀμβροσία ἐστὶ τῶν θεῶν πότος.
Λυσίας· Γιγνώσκω, παίγνιον ἦν. Τὸ νέκταρ τῶν θεῶν
πόμα καὶ ἔστιν.
Ἑλένη· Ναί, σφεῖς τίκτουσι τὴν ἀθανασίαν.
Λυσίας· Ναί, ἐγὼ μόνον ἔθελον εἶναι ἀθάνατον.
Ἑλένη· Ἀγαθῇ τίχῃ.
 Ἕκτος διάλογος
Θείαι γυναῖκες
Διδάσκαλος· Θείαι γυναῖκές εἰσιν.
Παῖδες· Πάνυ γε.
Διδάσκαλος· Σφεῖς εἰσι μητέρες, θυγατέρες, ἀδελφαί,
γαμεταί...
Γοργίας· Μόνον λείπεται ὁδός· σφᾶς σέφειν καὶ
τίειν.
Διδάσκαλος· Εὖ λέγεις.