You are on page 1of 20

Σχολείο

25η Μαρτίου

1821-
2022
Κ. Παλα
μάς, Στη
Αυτό κρατάει ανάλαφρο Nεολαία
μας
μεσ’ την ανεμοζάλη
το από του κόσμου τη βοή
πρεσβυτικό κεφάλι,

αυτό το λόγο θα σας
πω δεν έχω άλλο κανένα
Μεθύστε με τ’ αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα!
Το κλεφ
τόπουλ
δ ημοτικό ο ,
  τραγούδ
ι
Φέρε
μου τ'
  να π ε τ αλαφ κ ο κ ύ ρ η ς ,
αχτώ ρ ό σαπ, ν α γ ένε ι ς ν ο ι
ν α , κ ά τ σ ε
α φτο
ν ρ ό νι μ α θ ί και τ ε ς ,
« Β απσ άίλ η
ρω δίπ ποα ά οι α
ρ βαρύ κ ι α γ ε λ ά δ
να βνρ λ ςταπ ρ ό β υ λ
ταί ,ψζ ε υ
ηλά σγ το
α ' α
ω π ο χ τ ήσ εαι β τ ο υ λ εύυοφυέν .ι
γι   ο α
 ν
λια κορφ α δ κ
και να κλιηαμμέπ ρεια
λ ο τ ώ
χων ρ αυφναά ,   κ
ν ο π έ
α περ οκβύο ρ η ς ,
,
χ ω ρ ι
  ά
σ ο υρίξω κ λ ε ν α π α ω
γίν τήσω ν ο ικ ο ύν ι α ,
που π  κώλέδφ ε ν κ ά θφο μ
τ ώα ι
ν, για λλόεγύγοουν,
- Μ ο
ά λν α
εμούνμ ου ε γ τ ικα, ν τ α δ ο υ υ
φ α α, κ ο π έ λι αά ν
κ ι α  κ ς ,
ω α μμπεετλη ώ
ονχ Τ ρ α σμίξω α π ετάο υ ς  
ν α κ ά μ ουρ ρ κ το,
ών υς συκ ο π έ λ ι σ νω ν
άβ ο ς τω κνι Τ
ά ο υ
και με ντρόφ
και να 'μαι σκλ ν τ ο υ ς . τ ο υ ς ους,
γε ρ ό Α ρβανί
τες».
Ανδρέ
α ς Κάλ
Eις τ βος,
ον Ι
ε
Λόχο ρόν
ν
β ρ έξ η ποτέ
ΣαΑ ς ςάρμπη αξεν η τύχη ος
κ α ι ο ά ν ε μ
ττοηνσνύ ιΩκνη ντΑήελρσφ
λ'αοαννη,τςιςEλαλάδος
γν ιοντδμ ά φ
η νσ
πεκθοάρνπ
η ν , η ίση
λόδημιδαρρτόηςν π ας
κΑ
αςισατκπο υ ρ οτ σ
υ ί
χα
σαί τ ρ
'π ίο
δ ύ
α ε
, π
η ά
τε ν
έμσύραιο
τέκοναχ· ώμαν ση
ψ ιά τ άοςπέμάπανλκτ
ε ο
ξετ ρ
ε τος
μεκ'ατι π τ
' έανρθείιγνμυαιρφάύώλτνληαοςναα δ ρ ε ίωκςε, πάζει. 
ς ον ν
τ ο    'πα κγυπο ά ύ σ ν
δατ ς
ίμ
άοκ σ
η
ρτυονα,
   ε
  ι
   
   ροδόκπαει π  ρ ισ σ ν
  η κκαλλο ς ρώι·ω ν,
και αυτο σ τ έ φ ε
τάύγμα νον άλλον.α λ εάκ ττα
ώ κνό
κ H
λρα η
δ ά
ας ξτεηφυτραώνέον·
               κςαύ κυχηπμαρίσ νσοουυν.
  αιώνια τ' ά
νθη.
το ς π έ ρ α ὡ ς πέρα.
ν . Χ α λα σ μό ς, θάνα
ῆκα
Τοῦρκοι διαβ ρ η ἀ π ο μ έ ν ει ξέρα,
λό μ ο ρ φο ν ησί, μαύ Βίκτω
ρ Ου
῾Η Χίο, τ’ ὁ ὰ δ εν τρά γκώ,
Το
ά , μ ὲ τ ελ λη
μὲ τὰ κρασι ὶ λ α γ κάδια νό π ο
υλο
καὶ σπίτ ι α κ α
π ο ὺ βο υ ν ὰ
σι,
τ’ ἀρχοντονή φ ο ρ ὰ τὰ β ράδια
ὸ τ ὶς λυ γ ε ρὲς καμιὰ
καὶ στὸ χορ τὰ νε ρά .
μ έσ ’ σ
καθρέφτιζε

Ερμιά παν
τού. Μα κο
στου κάστρ ίταξε κι απ
ου τα χαλά άνου εκεί σ
σματα κάπ το βράχο,
κάθεται, σ οιο παιδί μ
το κεφαλά κύβει θλιβ ονάχο
κι στήριγμ ερά
μ ό ν ο μ ι αν α και σκέπ
άσπρη αγρ η του απομ
άμπελη σα έν ε ι
μεσ' την αφ ν αυτό ξεχασ
άνταστη φ μένη
θορά.
ο λω μό ς,
ν ύ σ ιο ς Σ
Δι ο
ε ύ θ εροι
Οι Ελ μ ένοι
ρ κ η
Πολιο

Λευκ
Μάγεκμαι ό βου α,
Ο Ααπμ η ε ν ά κ μ ’ α σ π ο ύ δ
κι όση’ μπ ρίφ λςηύσςστμι
ης κ ι
ι πρό
β π ’ έ φ θ α σε
άα ε ό
ληοβνπγυλέίτμνηθςτάοτλναανΈσνεριεσρω
ν’θύοιρα ροάτ σ ό
, ατα ο ύ δ α ,
η ς αχ ρ α α τ κ ινιαοορύπμε
αγχαηολνράοεζμ τ α λ
Και μ ε ς σ τ τ
ίνί ο
ς ο
υ
εσλ
ν όκ χ ο
ρ τη β
ς α θ ύ υ φ
ν εικά
ναοίκβ
ε τ ο ν ίσύ κα
σι μι υκ σ
α η
ρ πκ α ι ά ξ α α
γει λχοάύζρνηε·
Με χίλέι παιξε μ ιξε μ οίι τόοσξ’νεα
ε τ άρρπ
όμ εχτ ι ιο κ ρε ί
ι ν
, ,
ο ·
ες βρύσ ο ρ
’ ουαρστον αάτέργατταάσιρει.
«Όποιο ε ς χύννεύ ν ο τ η ς μ έσ ανού πκκάελλίενι ιοο.ύν
ς πώεδθιάανσε το αι, με χίλι ρα γλυκειτάα κκάλ ,
τ π ι ε ε.
που ευ ει σήμίεσκεται σ’ ώες γλώσ
κι β ρ ρ α χίλιες σ ες κρέν
λη.
κ ο υ λ η κ ά φορές ει:
το σ πεθαίν
ει».
ΗΈ
ξ
Μεσ οδος το
ολογ υ
Δημ γίου,
οτικ
τραγ ό
ούδι
μ ε ρ α Λ α ζά ρου,
Τ ο Β α σιλ άα π ο β ρ α δ ύ, α νή
τ η ν τ ά π ι α
Ήταν Σαββ ά τ ο δι έπεσευ, Μ τ ’ Α
ατκ ν
ορτ
Μ ή
ε λεσικοόλόεγχάγ ι,
ήτρρθααννόσκ αβ μ
ά ρεες
σ σ
α τ
ν ο
μ έσ α σ
π ν ίξ αθ η
ν
ι .
ο τ α
νάκι
τε ι
λ τ
σ
ά μ
λ
α ι καράβια μ α ςπ κ
α
ο ιι
α δ
μιικάπ τ α μ ε
ράολί ι πίσ γ ά λ ο
ΕγίΘ ε τ
νηακνάσςηεκς κΚ μα ζ
αώ νχ τ
κ α
η κιατν α
, ό λ
η ω. ειπ: άνε.
λ ό
η στ
στιιοφύρι εχσάικαςοφιέ ς
λ α σ ώ ν α ξ ε αςντάσ
ο τσΔεσ
ο ν ά πλ ό
λ οτ λ έ
εγ ε κ
ζ ,
ι
ί Θ
έμνεα ηςαΚ ό τήσκικ
ι τδο1έ0ργ.φ
κα-Α κιια α ς
έναςμπ σ τ
σ
ο ν ά
μ λ
ε λ
ί νν
α έ
ν λ
ε μ α
οαλεμκήάσνοουυμμεεστοουχ,άςκλΤα ο
ι νένας
π υ μ ς
δ β
ε ρ
ν ε;ας λέει:
ο ι έ
ωτδοέρφια, τι θα τρο βάλαν υ ο οζαύϊρρκέςοευσςώσθαη,λιοντάρια
σ τ ε
Άκραρ-ιΑ γάιοσυτροοκύάσσρ’ ααςπέκράανσοαυν μπεο για
Φ ω τ
υιο μ ή ν ες τώ β ώ θ η . ν
α ια π δ
ο ια
ν τ β
ίκ οιαύ.με πέρα.
Μπροστά θα βγαοσσύκκνυελλαοιάε κγαι γάτ
Δ ες κ
ρτ έροι, στη μέση οι γυναίκ
φάγαμ’ ακάθα ες.
…οι ήρωες

οι ηρωίδες
του Αγώνα

μας κοιτούν κατάματα…


Χρωστάμε σ' όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα 'ρθουν, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί.
(Κωστής Παλαμάς)
Σχολείο

΄
Συμμετείχαν οι μαθητές και οι μαθήτριες
Επιμέλεια:
Πηγές υλικού
https://youtu.be/QDExS9oqtGI

https://pixabay.com/el/images/se
arch/greek%20revolution/

https://youtu.be/2zHJD3fnnPk

http://www.snhell.gr/anthology/c
ontent.asp?id=186&author_id=1
3

https://youtu.be/4AYU70IFWH
Q
https://youtu.be/T-RIMkeuskI

http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/ht
ml/8547/5204/Istoria_G-Gymna
siou_html-empl/index2_8.html

https://youtu.be/Un9Dwtx7yTA

You might also like