Fizikalna terapija u

jedinicama intenzivne
nege
 Intenzivna nega
 Intenzivna nega podrazumeva posebne postupke kojima
se zbrinjavaju bolesnici sa potencijalnim ili već prisutnim
poremećajima vitalnih funkcija.
 To su stanja i oboljenja praćena respiratornim,
neurološkim, cirkulatornim i metaboličkim poremećajima.
 Pravovremeno prepoznavanje i otklanjanje navedenih
stanja i poremećaja zahteva neprekidnu kontrolu osnovnih
vitalnih funkcija:

- srčanog rada - stanja svesti

- respiracije - diureze
 Rana rehabilitacija u intenzivnoj nezi

 Rana rehabilitacija na UDK sprovodi se u jedinicama

intenzivne nege:

 hirurškog neonatusa (pacijenti sa kongenitalnim

anomalijama),

 pedijatrijskog šoka (pacijenti čije je zdravlje ugroženo

raznim infekcijama i intoksikacijama a za posledicu
imaju komatozna stanja)

 kardiohirurškog šoka
Specifičnost rane rehabilitacije dece
u intenzivnoj nezi je:
-Fiziologija novorođenčeta
(hipotermija, respiratorna nezrelost)
-Specifična patologija (urođene
anomalije, sindromi, politrauma, itd)
- Prevremeno rođena deca
-Mala telesna masa
 Ciljevi rane rehabilitacije

 prevencija i lečenje atelektaze

 poboljšanje ventilacije i oksigenacije
 mobilizacija i izbacivanje sekreta
 prevencija razvoja respiratornih infekcija
 očuvanje i poboljšanje pokretljivosti u svim zglobovima, a
samim tim i sprečavanje nastanka kontraktura, mišićnih
atrofija i dekubita
 sprečavanje nastanka postoperativne tromboze
 stimulacija psihomotornog razvoja i
 što kraći boravak pacijenta u intenzivnoj nezi i klinici
 Plan rada prvog postoperativnog dana kod malih beba tj.
kod pacijenata sa kojima nije moguće ostvariti aktivnu
saradnju je:
 perkusija i vibracije
 aspiracija sadržaja
 pasivni i aktivno - potpomognuti pokreti u svim slobodnim
segmentima
 pozicioniranje pacijenta

 Kod nešto starijih pacijenata, pored gore navedenog,

insistiramo na:
 dubokom disanju, udah na nos - duplo duži izdah na usta sa
stisnutim zubima tj. šištanjem
 podsticanju na kašalj i iskašljavanju
 Respiratorna rehabilitacija

 pasivni pokreti gornjih

ekstremiteta i grudnog koša
 položajna drenaža
 perkusije
 vibracije
 aspiracija
 Rana rehabilitacija u kardiohirurškom šoku
 Rana rehabilitacija započinje preoperativno. Na odeljenju
kardiohirurgije uspostavlja se kontakt sa pacijentom i
njegovim roditeljem, najčešće majkom.
 Potrebno je proceniti funkcionalni status respiratornog
sistema.
 Ukoliko uzrast pacijenta to dozvoljava, on se obučava
određenom tipu disanja - abdominalnom, određenom ritmu
disanja, udah na nos - produženi izdah na usta.
 Zatim, obučava se izvođenju
pokreta gornjih ekstremiteta,
najčešće su to fleksija i abdukcija
u zglobu ramena do 90 stepeni.
Pokret fleksije i abdukcije praćen
je udahom, a pokreti vraćanja
ruku u početni položaj praćeni su
produženim izdahom.
 Pacijent se uči i vežbama
za donje ekstremitete:
statičkim kontrakcijama m.
qvadricepsa i imitaciji hoda
u postelji.

 Bitno je pacijenta obučiti

vežbama iskašljavanja.
Ukoliko je pacijent beba, vrši se edukacija majke da pasivno
izvodi vežbe.
 Postoperativna rehabilitacija
 Postoperativna
rehabilitacija sprovodi se
od prvog postoperativnog
dana.
 Pacijent bi trebalo da je
odvojen od respiratora, tj.
ekstubiran i da su mu
izvađeni drenovi.
 Često to i nije slučaj.
 Da perkusije i vibracije, imaju značaja u postoperativnom periodu
naših malih pacijenata, može se videti na Röntgen snimku.
 Pacijent star mesec i po dana, sa kompleksnom srčanom manom i
povećanim plućnim protokom, nakon operacije, slikan 05.09.2001. i
slikan sedam dana kasnije.
 Na prvom snimku vidi se da je atelektaza zahvatila levo plućno krilo,
a na drugom da je došlo do poboljšanja.
 Kontraindikacije
 Kontraindikacije za rad su:

 prelomi rebara

 akutna TBC

 akutni spazam bronha

 pleurit i dr.
 Rehabilitacioni plan
 Rehabilitacioni plan je podložan svakodnevnim promenama, u
zavisnosti od stanja pacijenta.
 Respiratorna fizikalna terapija ima za cilj otvaranje zatvorenih
alveola pa se opravdano očekuje poboljšanje u procesu
respiracije.
 Tretman podrazumeva dosta manipulacije sa decom, okretanje
u bebitermu i postelji u sve moguće -dozvoljene početne
položaje, što prouzrokuje povećanu potrošnju kiseonika.
 Zato je potrebno često prekidati tretman i odmarati pacijenta.
 Respiratorana kineziterapija mora biti dozirana i kontrolisana,
strogo individualna.
 Njenoj primeni prethodi dobra procena pacijenta i odgovarajući
psihološki pristup.
 Vrlo je bitna i bliska komunikacija sa ostalim medicinskim
osobljem.
 Koma – najdublji poremećaj svesti

Bolesnik ne reaguje ni na kakve draži

Refleks gutanja, kašlja i mišićni refleksi su ugašeni
Postoji retencija i inkontinencija

Najcesci uzroci kome:

 traumatska povreda glave
 infekcije CNS-a
 hipoksično-ishemične promene
na mozgu
 hidrocefalus
 tumor CNS-a
 metabolički poremećaji
 intoksikacija
 Cilj rane rehabilitacije
PREVENCIJA KOMPLIKACIJA

 respiratornog sistema
 kardiovaskularnog sistema
 lokomotornog aparata
 promena na koži
 urinarnog trakta
 digestivnog trakta
 Metode i tehnike rane rehabilitacije

 prevencija i lečenje dekubita, pozicioniranje

 pasivne vežbe za povećanje obima pokreta i
relaksaciju
 respiratorne vežbe
 perkusije, vibracije i položajna drenaža
 vertikalizacija
 edukacija medicinskog i nemedicinskog osoblja
 Pozicioniranje
 čarsavima
 jastucima
 antidekubitalnim đevrecima
 longetama...
Prevencija i lečenje dekubita
 okretanjem
 pozicioniranjem
 rasterećenjem
 svetlosnom terapijom
 Pasivno-relaksirajuci pokreti
 održavanje
pokretljivosti zlobova
 saniranje
kontraktura
 poboljšanje
cirkulacije i ishrane
tkiva
 očuvanje i regulacija
tonusa mišića
 sprečavanje atrofije
mišića
 očuvanje motorne
šeme pokreta
 Ortoze

 gipsane longete
 plastične longete

 Kramerove šine

 udlage
 Vertikalizacija

Postepena:
 glave i vrata
 polusedeći
 sedeći sa nogama u
krevetu
 sedeci sa nogama
preko ivice kreveta
 Timski rad

neurohirurg

pedijatar anesteziolog

pacijent
medicinska
neurolog
sestra

fizijatar fizioterapeut
 ZAKLJUČAK
 Rana rehabilitacija u JIN se započinje u
prvim danima lečenja u cilju prevencija
kontraktura, dekubita i komplikacija na
kardiovaskularnom i respiratornom sistemu

 Terapija se sprovodi svakodnevno, a u

zavisnosti od stanja pacijenata i nekoliko
puta tokom dana
 ZAKLJUČAK
 Tokom sprovodjena fizikalne terapije
obavezan je kontinuirani monitoring vitalnih
funkcija (puls, pritisak, respiracije,
oksigenacija)

 Neophodno da fizijatar i fizioterapeut budu

deo tima i da se što ranije uključe u lečenje
pacijenta u intenzivnoj nezi

 Sprovodjenje rane rehabilitacije dovodi do

bržeg oporavka pacijenata i skraćuje vreme
hospitalizacije