Professional Documents
Culture Documents
Capítulo 3. Regletas
Capítulo 3. Regletas
A N
n m
a V
R
v
b r
REGLETAS CUISSENAIRE
(uno)
(uno)
brancaa una
blanca uno
b 1
O correcto sería contestar: NON; pero serán moitos os nenos que á pregunta
respondan si. Non hai, entón, que advertirlles do seu erro, máis ben guialos
para que sexan eles capaces de advertilo.
Se responden SI, a nosa pregunta sería: En que se diferencian? (Na cor, no número...).
© J. A. Fernández Bravo
roja dúasa
dos
vermella
r 2
Agrupa nubes
Agrupa nubes,de de
dúasdos
en dúasa
en dos
Observemos que a vermella non é dous, senón que ímola chamar dous xa que foi medida coa
branca, e dúas brancas equivalen á vermella coa vermella.
© J. A. Fernández Bravo
3 3
“blancas” “coches”
É importante que o neno asimile o símbolo numérico con elementos distintos cuxa cantidade o
representen, e non soamente con regretas brancas. Podemos traballar correspondencias con
elementos de conxuntos coordinables. Así, por exemplo "3" virá representado por tres regretas
brancas, ou tres coches, ou tres triángulos... podendo ser calquera conxunto de 3 elementos,
representado coa regreta verde claro.
"O neno aprende por igualación das diferenzas“ (Piaget).
RELACIÓNS DE CLASIFICACIÓN
Actividade 1
( aprox. Unha caixa de regletas por cada catro alumnos)
1º.Deben xogar libremente ao principio e ao final de cada actividade
2º. En pequenos grupos que observen o que facemos e que nos digan a que
xogamos (mentras clasificamos, ante os seus ollos, según o criterio: ter a mesma
cor),
3º. Escoitar atentamente as súas expresións para partir delas; así, por exemplo:
“xogas a facer iguais”; “xogas ás cores”… posteriormente,
4º. Dirixirnos a eles con esa linguaxe para que realicen correctamente a actividade,
dicindo: “xoga as cores, tal como xoguei eu”; “xoga a facer iguais, tal como xoguei
eu”.
Se partiramos da nosa linguaxe sen escoitar aos nenos e lles
dixeramos por exemplo, que fagan montós de regletas que teñan a
mesmo cor, anque pareza unha orden fácil de entender –por pura
evidencia-, a pura evidencia se volve moitas veces contra nos, e esto
é debido á cantidade de interpretacións, distintas á que nós
pretendemos, que o neno pode facer de tal expresión.
Non podemos negar a creatividade de pensamento crendo que existe
unha e só unha interpretación do que dicimos (ter en conta esta
explicación en todas as distintas actividades que se propoñan aos
nenos, que teñan por finalidade a construcción dun novo
coñecemento).
1. Podemos actuar de dúas maneiras distintas:
Unha, enunciar a orden. Aquí pode ocorrir que a entendan e que non a entendan.
Se a entenden, non se nos presenta ningún problema.
Se non a enteden embarcarémonos nun maior número de palabras coa fin de
facérllelo entender, confundindo ao neno moito máis que ao principio e terminando
por facer nós a actividade.
Dúas, sen dicir absolutamente nada, xogar nós a facer montóns de regletas que teñan
a mesma cor. Traballaremos así unha potencialidade matemática que é a
observación. E preguntaremos: que estou a facer? A que xogo eu?
Supoñamos que contestan que “estou poñendo as cores”. Entón,
dirémoslles:”Xogade a poñer todas as cores”. Para non descoidar ao rigor da
linguaxe, unha vez terminen, dirémoslles: O que fixestes é facer montóns de regletas
que teñen a mesma cor.
ACTIVIDADES.