Ο ΟΙΝΟΣ ΣΤΗΝ

ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ
ΟΜΗΡΟΥ
 Ο ΟΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ
ΟΜΗΡΟΥ
Ο Όμηρος παρέχει άφθονες πληροφορίες για το ρόλο του κρασιού στην Αρχαία
Ελλάδα μέσω των επικών του ποιημάτων. Για παράδειγμα, στην Οδύσσεια γράφει
ότι οι Έλληνες έτρωγαν τρεις φορές την ημέρα (σήμερα το πρωινό, το μεσημεριανό
και το δείπνο) και ότι το κρασί καταναλωνόταν με κάθε γεύμα, τουλάχιστον από
ανθρώπους που είχαν την οικονομική δυνατότητα. Ο λόγος για αυτό το
συμπέρασμα είναι ότι η παραγωγή κρασιού απαιτούσε σημαντική γη και εργασία,
επομένως, το κρασί ήταν σύμβολο κοινωνικού κύρους. Υπήρχε σημαντικός αριθμός
ποικιλιών αμπέλου στην αρχαιότητα και αυτό οφείλεται εν μέρει στα πολυάριθμα
μικροκλίματα της Ελλάδας. Δεν ήταν ασυνήθιστο οι επικοί ήρωες του Ομήρου να
φτάσουν σε μια νέα γη και να περιγράψουν τα τυπικά αμπέλια και κρασιά, όπως
συνέβη με την πατρίδα του Οδυσσέα, Ιθάκη. Ο Οδυσσέας περιέγραψε την Ιθάκη ως
γεμάτη σιτάρι και κρασί, παρόλο που ήταν μάλλον άνυδρη και όχι πολύ
εκτεταμένη. Σε γενικές γραμμές, το κρασί παίζει σημαντικό ρόλο στην Οδύσσεια,
αναφέρεται σε πολλά κεφάλαια του ταξιδιού του Οδυσσέα, όπως όταν η Κίρκη
προσφέρει κρασί στους συντρόφους του πριν τους μετατρέψει σε χοίρους ή όταν ο
Οδυσσέας χρησιμοποίησε δυνατό κρασί από μια πόλη της Θράκης για να ξεφύγει
από τον κύκλωπα Πολύφημο.
Ο Όμηρος χρησιμοποιεί πολλά και ευφάνταστα επίθετα για τον οίνο. Όπως
Ο ΟΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ
ΟΜΗΡΟΥ
Η αποθήκη στο ανάκτορο του Οδυσσέα
περιέχει πιθάρια με γλυκό κρασί:
«Λέγαν, μα αυτός στο αψηλοτάβανο του
κύρη του κελάρι κατέβη το φαρδύ, κει που
'κρυβε χρυσάφι στοιβαγμένο και λάδι
ευωδιαστό και χάλκωμα, και ρούχα στις
κασέλες· κι ήταν πιθάρια για γλυκόπιοτο,
πάλω κρασί, στημένα γραμμή, γεμάτα
ανεροκόπητο, θεϊκό πιοτό, στον τοίχο
δίπλα άναγέρνοντας, αν γύριζε στο σπίτι
του ο Οδυσσέας μετά από τόσα πάθη
κάποτε.»
(Όμηρος, Ιλιάδα, Β, στ. 337-343)