Położenie Dhaka znajduje się w środkowym Bangladeszu na 23°42′N 90°22′E, na wschodnim brzegu rzeki Buriganga. Miasto leży w dolnym biegu delty Gangesu i zajmuje łączną powierzchnię 306,38 kilometrów kwadratowych (118,29 2). Tropikalna roślinność i wilgotne gleby charakteryzują ląd, który jest płaski i zbliżony do poziomu morza. To sprawia, że Dhaka jest podatna na powodzie w porach monsunowych z powodu obfitych opadów deszczu i cyklonów. Ze względu na położenie na nizinnej równinie delty Gangesu, miasto jest otoczone rozległymi lasami namorzynowymi i płaskimi ekosystemami pływowymi. Dystrykt Dhaka jest ograniczony przez dystrykty Gazipur, Tangail, Munshiganj, Rajbari, Narayanganj, Manikganj. Historia Historia Dhaki sięga roku 1000. Miasto szybko rozwijało się w XVII wieku, będąc stolicą mogolskiego Bengalu w latach 1608–1639 i 1660–1704. W 1704 stolicę przeniesiono do Murshidabadu, co spowolniło rozwój gospodarczy miasta. Miasto przeszło pod władzę Królestwa Wielkiej Brytanii w 1793. Przemysł w Dhace w połowie XIX wieku zaczął zanikać. Produkcja muślinu została spowolniona przez wysokie opodatkowanie kolonialne, ograniczenia handlu i przymusowy import brytyjskich wyrobów włókienniczych. Lokalni tkacze umierali z głodu w czasie klęski głodu w Bengalu. W 1956 miasto zostało stolicą Pakistanu Wschodniego, a w 1971 stolicą rządu niepodległego Bangladeszu. Ludność W 2011 Dhakę, w granicach city corporation (istniejącego do 1 grudnia 2011, kiedy to nastąpił podział na Dhaka North City Corporation i Dhaka South City Corporation), tj. obszaru miejskiego ustanawianego i administrowanego przez ministra właściwego ds. samorządu terytorialnego, zamieszkiwało 6 970 105 osób. Tego samego roku populacja dhakijskiego obszaru metropolitarnego liczyła 8 906 039. Liczba ludności dhakijskiego megamiasta oszacowana została na 14 171 567 osób. Miasto odnotowuje wzrost liczby mieszkańców w tempie 4,2% rocznie, co jest jednym z najwyższych wśród azjatyckich miast. Gospodarka Jako najbardziej uprzemysłowiony region kraju, obszar Greater Dhaka stanowi 35% gospodarki Bangladeszu. Organizacja Globalization and World Cities Research Network klasyfikuje Dhakę jako miasto beta- globalne, innymi słowy, które odgrywa zasadniczą rolę w łączeniu swojego regionu ze światową gospodarką. Główne obszary przemysłowe to Tejgaon, Shyampur i Hazaribagh. Miasto ma rosnącą klasę średnią, napędzającą rynek nowoczesnych dóbr konsumpcyjnych i luksusowych. Domokrążcy, domokrążcy, małe sklepy, transport rikszami, przydrożni sprzedawcy i stragany zatrudniają dużą część populacji - samych rykszarzy jest aż 400 000. Połowa siły roboczej jest zatrudniona w pracach domowych i niezorganizowanych, a około 800 000 pracuje w przemyśle tekstylnym. Stopa bezrobocia w Dhace wyniosła 23% w 2013 roku. Atrakcje Turystyczne Dhaki Hussaini Dalan Hussaini Dalan to jeden z zabytków reprezentujących epokę świetności Dhaki za czasów panowania Wielkich Mogołów. Pałacowy kompleks znajdujący się w ścisłym centrum miasta był siedzibą głównego imama. Pierwszy pałac stanął w tym miejscu w XVII wieku. Obecna budowla jest jego twórczą rozbudową łączącą w sobie cechy stylowe Europy i Dalekiego Wschodu. Centrum kompleksu jest staw, nad którym stoi pałac. Jego fasada skierowana do stawu wyraźnie nawiązuje do architektury europejskiej. Lalbagh Fort Za czasów Wielkich Mogołów powstał projekt budowy pałacu – twierdzy w Dhace. Miał on służyć jako umocnienie ważnego portu handlowego. Budowę rozpoczął wicekról Bengalu Muhamad Azam w latach siedemdziesiątych XVII wieku, ale jego następca nie miał do budowli serca. Kiedy w forcie zmarła jego ukochana córka Pari Bibi uznał to miejsce za wyjątkowo ponure i porzucił zupełnie plany jego budowy. W obrębie murów znajduje się ciekawe mauzoleum Pari Bibi. Oprócz niego znajduje się tu także meczet oraz łaźnie. Otaczają je mury z malowniczymi wieżyczkami i bramami. Ahsan Manzil Nazywany też „Różowym Pałacem” Ahsan Manzil należy do najwspanialszych budowli Dhaki. Należał on do rządzącej terenem dzisiejszego Bangladeszu rodziny Dhaka Newab. Wybudowano go w II połowie XIX wieku w popularnym wówczas w brytyjskich Indiach stylu, nazywanym indyjskim lub hinduskim neogotykiem. Jest to symetryczna, piętrowa budowla. W jej fasadzie rzuca się w oczy arkadowy ganek zwieńczony ośmiopolową kopułą. Znajduje się on wyżej od całego budynku i wodzą do niego wysokie schody. Otoczona parkiem budowla tchnie dostojeństwem. Dziś mieści się tu Muzeum Narodowe pokazujące przeszłość Bangladeszu. Baitul Mukarram Meczet Baitul Mukarram to jedna z 10 największych muzułmańskich świątyń świata. Pomieścić może 30 tysięcy wiernych. W okresie świętego postu, Ramadanu przybywa tu jednak znacznie więcej wyznawców. Budowę meczetu ukończono w 1968 roku. Jest wzorowany na meczecie Kaaba w Mekce i bywa z nim na pierwszy rzut oka mylony. Jest to główny meczet całego Bangladeszu i swoją siedzibę ma tu duchowy przywódca tutejszych muzułmanów. Saat Masjid Ukryty miedzy nowoczesną zabudową Dhaki meczet Saad Masjid zachwyca proporcjami i misternymi zdobieniami. To jedna ze starszych świątyń w mieście. Powstała najprawdopodobniej około 1680 roku, w okresie panowania Wielkich Mogołów. W ostatnich latach została gruntownie odnowiona, dzięki czemu odzyskała swój dawny blask. Białe ściany odcinają się od szarzyzny okolicznych ulic podkreślając szlachetne proporcje oraz delikatne dekoracje meczetu. Ciekawostki 1. Lokalna nazwa: ধাক, Ḍhākā. 2. Dhaka znajduje się na wysokości 4 m n.p.m. 3. Numer kierunkowy to: (+880). 4. Współrzędne geograficzne: 23°42′N 90°22′E. 5. Dhaka jest 1,4 razy mniejszy od Warszawy (powierzchnia) 6. Dhaka zamieszkuje 4 razy więcej osób niż Warszawę. 7. Gęstość zaludnienia wynosi 19536 osób/km2. 8. W Dhaka znajduje się polski Konsulat Honorowy (pod adresem: 18 Kemal Ataturk Avenue Banani, Dhaka-1213). 9. Aby się porozumieć wymagana jest znajomość języka angielskiego lub bangalskiego. 10. Zaleca się picie wody przegotowanej lub butelkowanej. 11. Warszawa – Dhaka, odległość w linii prostej wynosi 5 613 km. Opinia "Its crowded, polluted, dirty, stinky and frustrating. Its the capital of a fast developing country. However, nothing is ever developing here. It just keeps getting worse. Dhaka used to be a beautiful, pleasant human habitat even back in the 80's. Then it all changed. We got democracy in 1991, got open market economy in Używając opini tego 1993, got cable tv sometime around that and foreign exchange started pouring in. Suddenly, everyone had mieszkańca Dhaki daje jej to come to Dhaka and live here. The quiet neighborhood suddenly became populous, the city opinie 2/10 expanded beyond the horizon. Real estate companies started filling up each and every low land they could find. Cheap reconditioned cars started to crowd the streets and suddenly, everyone had to have a car." Dziekuje za uwage