Sieci komputerowe

dr Dariusz KLOSKOWSK
 Definicja sieci komputerowej

Sieć komputerowa - grupa komputerów lub innych urządzeń

połączonych ze sobą w celu wymiany danych lub
współdzielenia różnych zasobów.
Na przykład:
• korzystanie ze wspólnych urządzeń, np. drukarek, skanerów,
• korzystanie ze wspólnego oprogramowania,
• korzystanie z centralnej bazy danych,
• przesyłanie informacji między komputerami
(komunikaty, listy, pliki).
Z punktu widzenia złożoności, sieci komputerowe
można podzielić na grupy:
LAN (Local Area Network)
Jest to najpowszechniej spotykany rodzaj sieci, który składa się
z kilkudziesięciu do kilkuset komputerów połączonych w miarę
możliwości jednolitym nośnikiem. Sieci te zainstalowane są
na niewielkim obszarze (np. w jednym budynku).
WAN (Wide Area Network)
Większość sieci rozległych to kombinacje sieci lokalnych i dodatkowych
połączeń między nimi. Do określenia zasięgu i rozmiaru sieci
rozległych, stosowane są następujące terminy:
• Sieć miejska (MAN - Metropolitan Area Network)
Jest to sieć WAN obejmująca niewielki obszar geograficzny.
Zasadniczo sieci takie obejmują jedno miasto lub region.
• Sieć uczelniana (CAN - Campus Area Network)
Termin stosowany często do określania sieci WAN łączącej
poszczególne wydziały w ośrodku akademickim.
 Sieć LAN
Najczęściej spotykany rodzaj sieci w firmach. Sieci te składają
się z kilku do kilkudziesięciu komputerów spiętych ze sobą
w konfigurację magistralową, opartą na kanale przewodowym w
postaci np. kabla koncentrycznego.

Sieć WAN
Przykładem tego typu sieci mogą być sieci ISDN (Integrated
Services Digital Network) - sieć cyfrowa z integracją usług.
ISDN wykorzystuje łącza telefoniczne, istniejące okablowanie
sieciowe. Sieć ta daje możliwość transmisji pięciokrotnie
szybszej niż przy użyciu modemu.
Nie można także zapomnieć o sieci NASK (Naukowa
i Akademicka Sieć Komputerowa) i najbardziej chyba znanej
sieci WAN, którą jest Internet.
 Intranet - sieć komputerowa, ograniczająca się do komputerów
np. w firmie lub organizacji. Po zamontowaniu serwera,
umożliwiającego korzystanie w obrębie sieci LAN z usług takich, jak
strony WWW, poczta elektroniczna etc., czyli usług typowo
internetowych, można mówić o intranecie. Do intranetu dostęp mają
zazwyczaj tylko pracownicy danej firmy.
Intranet przypomina Internet, z tym jednak zastrzeżeniem, że jest
ograniczony do wąskiej grupy osób (np. pracowników firmy).

Ekstranet (ang. extranet) to rozwiązanie sieciowe polegające

na połączeniu dwóch lub większej liczby intranetów za pomocą
protokołów sieciowych. Celem tworzenia ekstranetów jest udostępnienie
własnych zasobów wzajemnie między organizacjami
(przedsiębiorstwami) lub między nimi i ich klientami, przy zabronieniu
powszechnego dostępu z sieci Internet. Przeważnie sieć taka występuje
w firmach. W ten sposób klienci mogą się lepiej i szybciej zapoznać
z ofertą danej firmy, a firmy mogą między sobą lepiej współpracować.
 Elementy tworzące sieć komputerową
• serwer sieciowy - zazwyczaj powinien to być komputer o dużej mocy
obliczeniowej, zarówno wydajnym jak i pojemnym podsystemie dyskowym
niezbędnym do przechowywania oprogramowania i danych użytkowników.
Na maszynie tej można uruchomić aplikacje realizujące usługi sieciowe,
również nazywane serwerami.
• komputery - stacje robocze, (terminale), na których instalujemy
oprogramowanie sieciowe nazywane klientem.
• media transmisji - kable miedziane, światłowody, fale radiowe.
• osprzęt sieciowy - karty sieciowe, modemy, routery, przełączniki
(switche), access pointy.
• zasoby sieciowe - wspólny sprzęt, programy, bazy danych.
• oprogramowanie sieciowe - to programy komputerowe, dzięki którym
możliwe jest przesyłanie informacji między urządzeniami sieciowymi.
Rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje oprogramowania sieciowego:
klient-serwer, host-terminal, peer-to-peer
 Typy sieci lokalnych
• Równorzędny
• Serwerowy
Sieci równorzędne (peer-to-peer, czyli każdy-z-każdym)

Do zalet sieci równorzędnych należą prosta budowa (uruchomienie

i konfiguracja nie wymaga dużej wiedzy) oraz małe koszty (brak wydatków
na serwer z oprogramowaniem). Ponadto realizacja sieci może być
wykonana na bazie popularnych systemów operacyjnych.
klient-serwer (system użytkownik) - system, w którym serwer świadczy
usługi dołączonym stacjom roboczym. W systemie tym programy
wykonywane są w całości lub częściowo na stacjach roboczych.

host-terminal (system baza) - do komputera głównego (hosta)

dołączone zostają terminale lub komputery emulujące (symulujące)
terminale.
 Topologie fizyczne sieci lokalnych
Topologia magistrali
Topologię magistrali wyróżnia to, że
wszystkie węzły sieci połączone są ze
sobą za pomocą pojedynczego,
otwartego kabla (czyli umożliwiającego
przyłączanie kolejnych urządzeń).
Kabel taki obsługuje tylko jeden kanał i
nosi nazwę magistrali. Oba końce
magistrali muszą być zakończone
opornikami ograniczającymi, zwanymi
również często terminatorami. Oporniki
te chronią przed odbiciami sygnału.
Topologia gwiazdy
Połączenia sieci LAN o topologii
gwiazdy z przyłączonymi do niej
urządzeniami rozchodzą się z
jednego, wspólnego punktu, którym
jest koncentrator. Każde urządzenie
przyłączone do sieci w tej topologii
może uzyskiwać bezpośredni
i niezależny od innych urządzeń
dostęp do nośnika, dlatego
uszkodzenie jednego z kabli
powoduje zerwanie połączenia tylko
z jednym komputerem i nie
wywołuje awarii całej sieci.
 Topologia pierścienia

W sieci o topologii pierścienia (ring) wszystkie komputery

są połączone logicznie w okrąg. Dane wędrują po tym okręgu
i przechodzą przez każdą z maszyn. W układzie fizycznym
sieć pierścieniowa wygląda podobnie jak sieć o topologii
gwiazdy. Kluczową różnicą jest urządzenie połączeniowe,
nazywane wielostanowiskową jednostką połączeniową (ang.
MAU - MultiStation Access Unit).
 Topologia podwójnego pierścienia

W tej topologii (dual-ring) są zazwyczaj tworzone

sieci FDDI (ang. Fiber Distributed Data Interface -
złącze danych sieci światłowodowych). Sieć FDDI
może być wykorzystywana do przyłączania sieci
lokalnych (LAN) do sieci miejskich (MAN).
 Fizyczne i logiczne topologie sieci

Fizyczna topologia to sposób, w którym

przewody rzeczywiście łączą komputery.

Logiczna topologia to przepływ danych

po sieci od komputera do komputera.
To rozróżnienie jest istotne, ponieważ logiczne
i fizyczne topologie mogłyby być zupełnie inne.
 Adres IP (Internet Protocol address)

To unikatowy numer przyporządkowany urządzeniom

sieci komputerowych, protokół IP.
Adresy IP są wykorzystywane w Internecie oraz sieciach
lokalnych. Adres IP zapisywany jest w postaci czterech
oktetów w postaci dziesiętnej oddzielonych od siebie
kropkami,
np. :
207.142.131.236 lub 85.147.58.245
Koncentrator (ang. hub) - urządzenie łączące wiele
komputerów w sieci o topologii gwiazdy. Koncentrator
najczęściej podłączany jest do komputera głównego
(serwera, często podłączonego do Internetu), zaś
do koncentratora podłączane są komputery będące stacjami
roboczymi.
Przełącznik (przełącznica, komutator, także z ang. switch) –
urządzenie łączące segmenty sieci komputerowej, jego
zadaniem jest przekazywanie ramek między nimi.
Router (ruter, trasownik) – urządzenie sieciowe pełniące rolę węzła
komunikacyjnego. Proces kierowania ruchem nosi nazwę routingu,
routowania, rutowania lub trasowania.

Nowoczesne routery zaczynają więc przypominać centrale telefoniczne,

obie te technologie coraz bardziej się upodabniają.
Wi-Fi (lub Wi-fi, WiFi, Wifi, wifi) (ang. "Wireless Fidelity" –
bezprzewodowa dokładność) to zestaw standardów
stworzonych do budowy bezprzewodowych sieci
komputerowych.
Szczególnym zastosowaniem WiFi jest budowanie sieci
lokalnych opartych na komunikacji radiowej, czyli WLAN
(ang. wireless local area network).

Hotspot (ang. hot spot - "gorący punkt") to otwarty

i dostępny publicznie punkt dostępu umożliwiający dostęp
do Internetu za pomocą sieci bezprzewodowej (WiFi).
Bluetooth (ang. "niebieski ząb", przybliżona wymowa: blu-tuf), darmowy
standard przesyłu danych przy użyciu fal radiowych. Jest to technologia
bezprzewodowej komunikacji krótkiego zasięgu pomiędzy różnymi
urządzeniami elektronicznymi, takimi jak klawiatura, komputer, laptop,
telefon komórkowy i wieloma innymi. Specyfikacja informuje o zasięgu
około 10 m, choć w praktyce, w otwartym terenie, może on wynieść nawet
do 200 m.
Bluetooth, został zaprojektowany, aby "zjednoczyć" różne technologie jak:
komputery, telefonię komórkową, drukarki, aparaty cyfrowe.
Dziękuję za uwagę